Studenten haken af als hun studie opleidt voor ‘de markt’

Protesten tegen universitaire samenwerking met de fossiele industrie, in ieder geval het gebrek aan transparantie daarover, zwellen aan. Vorig jaar protesteerden studenten van de TU Eindhoven en de UvA tegen de betrokkenheid van Shell bij hun carrièredagen en voor meer transparantie over samenwerking met de fossiele industrie. Ook blokkeerden studenten van de TU Twente een door een studievereniging georganiseerd schoolreisje naar Shell in Pernis, nota bene tijdens de Sustainability Week.

VU-docenten hebben universiteiten opgeroepen om Shell van de campus te weren, totdat het bedrijf doet wat nodig is: zich houden aan het Akkoord van Parijs, de Nederlandse wet, bijdragen aan de energietransitie.

Ik spreek dagelijks studenten, niet alleen binnen mijn werk. Steeds vaker lijken zij hevig teleurgesteld in hun opleiding, overwegen ze te stoppen, of doen ze dat al. Als docent en wetenschapper met grote liefde voor onderzoek en onderwijs breekt dat mijn hart. Het onderzoek en het onderwijs lieten in de afgelopen decennia de oren hangen naar ‘de markt’ – er moest ‘carrièreperspectief’ zijn, opleidingen moesten aansluiten bij ‘de arbeidsmarkt’, en kritische geluiden waren ‘politiek’ en ‘dus niet wetenschappelijk’.

Dat dat carrièreperspectief op de schop moest, want een loopbaan zonder woning lukt natuurlijk niet, zeiden we er niet bij. We vertelden studenten ook niet dat de arbeidsmarkt op de schop moet, want we hebben veel krijtstreep - pakken, maar weinig zonnepanelenleggers en zorgmedewerkers. We vertelden niet dat we in ongeëvenaarde tijden zouden belanden waarin álles fluïde werd. We waren druk met het opstellen van leerdoelen en het invullen van toetsmatrijzen, want dat is belangrijk voor de onderwijskwaliteit. Ondertussen werden studentenaantallen opgeschroefd en ondersteuners wegbezuinigd.