Vrouwen in de fiscaliteit n

Vrouwen in de fiscaliteit

Chantal Moelands is vicevoorzitter van het Register Belastingadviseurs (RB) en één van de drijvende krachten achter de initiatieven van de vereniging waarmee meer aandacht voor vrouwen in de fiscaliteit wordt gerealiseerd. Daarbij gaat het concreet om een leerlijn en een community. In dit artikel vertelt ze waarom het - ook nu nog - belangrijk is bewust bezig te zijn met de manier waarop vrouwen op een goede manier hun plek in de fiscale sector kunnen innemen.

A‘ ls ik deze tekst lees ben ik verbaasd over hoe kort geleden de opvatting die hier omschreven is nog gemeengoed was. We zijn nu ruim dertig jaar verder. Je zou denken dat dit heel ouderwets is. Maar als ik kijk naar sommige reacties op de aankondiging in de ALV van januari van dit jaar dat we een (in eerste instantie digitaal) netwerk voor vrouwen in het leven gaan roepen, moet je constateren dat we er nog niet zijn. Geluiden van heren die zich gediscrimineerd voelen, opmerkingen over zielige vrouwen en genderdiscriminatie, commentaar op een foto van enthousiaste vrouwen die we plaatsten op de website. Voor de duidelijkheid: een dergelijke foto stond paginagroot een paar weken later in De Volkskrant afgebeeld; daar hoor je niemand over.

Feminisering

Ik ga ervan uit dat het hierbij om uitzonderingen gaat. Iedereen weet dat onze beroepsgroep en dus ook onze achterban feminiseert. Dat gebeurt elders ook, bijvoorbeeld in de gezondheidszorg en bij de rechterlijke macht. De meerderheid van artsen en rechters is op dit moment vrouw. Het percentage vrouwen in ons ledenbestand groeit ook snel. Begin dit jaar was dat nog 25%, nu is het 28%. Van oudsher is het belastingvak een vrijwel exclusieve mannenwereld. Het aandeel vrouwelijke Federatie-belastingadviseurs was 25 jaar geleden (in 1965) amper 2% van het totale ledenbestand. Maar de emancipatie van de vrouw heeft ook het belastingwereldje niet onberoerd gelaten. Inmiddels (1990) is zo’n 6% van de FB’s vrouw; van de aspirant-leden zelfs 20%. De fiscus beschouwt groei van het aantal vrouwelijke personeelsleden als beleidsdoel. In een column in Tribuut (90/nr. 5) beweerde de auteur-FB dat de toename van het aantal vrouwelijke inspecteurs hem ‘moedeloos’ maakte. Hij bepleitte dat de Federatie er bij het ministerie op aan zou dringen dat inspectrices alleen met adviseuses zaken mogen doen en inspecteurs met adviseurs. ‘Anders zie ik het echt niet meer zitten’.

Column uit: Extern Jaaroverzicht NFB 1990.

Niet meer of minder maar anders

Vrouwen vinden dus hun weg naar de fiscale wereld, die van oorsprong een mannenwereld is. Begrijpelijk, want we hebben een prachtig vak waar kennis en kunde voor nodig is. Iedereen die zich bij onze vereniging aansluit heeft die. Maar toch gaan vrouwen daar vaak anders mee om dan mannen. Het voorbeeld is bekend: als een mannelijke medewerker voor een nieuwe functie wordt gevraagd zal hij op het aanbod ingaan, ook als er nog ‘een vinkje’ op het CV ontbreekt. Vrouwen zullen eerder geneigd zijn voor zichzelf de garantie te krijgen dat ze in die nieuwe functie ook daadwerkelijk kunnen floreren. En dat hoeft niet. We mogen the step up gewoon doen. En om dat beter te gaan doen is het handig wat inzichten, tools en ervaringen van anderen aangereikt te krijgen. Zo simpel is het.’

De vicevoorzitter legt uit dat er in de leerlijn vrouwen in de fiscaliteit aandacht is voor onder meer netwerken, versterking van je eigen positie binnen kantoor, een MT of bestuur en (vrouwelijk) leiderschap. Uit een recent rapport van McKinsey - maar ook uit andere studies - blijkt dat vrouwen beter scoren op leiderschapskwaliteiten dan mannen. Ze stappen alleen nog onvoldoende naar voren. Daarin wil het RB de (vrouwelijke) leden iets bieden. ‘En het blijkt dat er belangstelling voor is. Voor de community vrouwen in de fiscaliteit kregen we 18 aanmeldingen. Waar het uiteindelijk natuurlijk om gaat is dat we de samenwerking tussen mannen en vrouwen versterken vanuit de wens tot inclusie. Daarmee zijn we klaar voor de toekomst’, aldus Chantal Moelands. <<<