Wereldnieuws #1 - 2012/2013

HET

JA A RG A N G 1 2 , H E R fS T 2 0 1 2 | E E N U I TG AV E VA N S T U d I E V E R E N I G I N G M U N d U S | W W W. M U N d U S N I J M E G E N . N L

WERELD NIEUWS

JA A RG A N G 1 2 , H E R fS T 2 0 1 2 | E E N U I TG AV E VA N S T U d I E V E R E N I G I N G M U N d U S | W W W. M U N d U S N I J M E G E N . N L

X

PROJECT GRoEPSVoRMING 24u ZoNdER SoCIALE MEdIA oMGEVINGSBELEId MET SoCIALE MEdIA STRANdRELLEN HoEK V. HoLLANd GEWELd TEGEN HULPdIENSTEN TRANS RUSLANd-ALASKA EXPRES

Inhoud en voorwoord vo o rw o o r d

I nho u d

2 KO UW E N H O V E N ( SG )

Lieve lezers van het Wereldnieuws,

Pagina 3: Introductie Pers- en PromotieComissie Pagina 4:

Groepsvorming

Pagina 5:

Toen... zonder sociale media

Pagina 6:

Interactief omgevingsbeleid door middel van social media

Pagina 7:

Strandrellen Hoek van Holland

Pagina 8 & 9: Centerfold

- Project X Haren

- Recensie “Project X” Pagina 10:

Geweld tegen huldiensten

Pagina 11:

Trein van Rusland naar Alaska

Pagina 12:

Recht op internet en censuur

Pagina 13:

- Infographic censuur - Nu... 24 uur met sociale media

Pagina 14:

- Bestuurspraatje (Luc) - Mundus agenda

Pagina 15:

Collumn

co lo fo n Redactie: Marjolein Kouwenhoven (Voorzitter) Jos-Willem van de Laar (Secretaris) Sanne Bonekamp (Penningmeester) Robert-Jan Ruifrok (Eind redacteur) Ramon Wensink (Redactie lid) Pascal Stout (Redactie lid) Ideeën, suggesties, tips of gewoon zeuren?

Mail naar: persenpromotie.mundusnijmegen@gmail.com of loop even binnen in de Munduskamer!

Als kersverse nieuwe voorzitster van de Pers- en Promotiecommissie 2012-2013 presenteer ik met trots de eerste editie van het Wereldnieuws dit jaar. Met frisse tegenzin zijn we allemaal weer aan onze studie begonnen en genieten we van het studentenleven. Tegen de tijd dat jullie dit lezen zitten de tentamens er net op en heb je wel zin in een verzetje, deze nieuwe editie biedt daar de perfecte mogelijkheid voor! Want hoewel we de donkere en koude winterdagen in gaan begonnen wij met deze editie toen de zon nog in overvloed scheen en wij vol waren van de zomer.

Echt zoeken naar een thema hoefden we niet, want slechts enkele dagen voor onze eerste vergadering brak de hel los in het mooie dorpje Haren in Groningen. De 15 jarige Merthe stuurde een uitnodiging voor haar ‘Sweet 16’ en de rest is geschiedenis. Ik wed dat iedereen nog weet waar hij of zij op die bewuste avond in september was. Zelf zat ik met mijn ouders in een tapasrestaurant in Leeuwarden, niet zo ver dus van de plek des onheils. Onder het genot van een wijntje en wat eten bespraken we wat ons zoal bezighield, het begin van het studiejaar, mijn ouders’ werk. Tot we ons realiseerde dat vandaag het feestje (!) was, hoe zou het ermee zijn? Facebook als eerste checken natuurlijk, een aantal kennissen van mij wonen in Groningen en snel zag ik in het overzicht van de nieuwsberichten dat er aardig wat van hen onderweg waren om ‘even’ een kijkje te gaan nemen. Verder zagen we foto’s van grote hoeveelheden drank die Haren werden ingevoerd. Dit kon niet goed gaan, ik opende NOS Teletekst en zag daar iets wat mij toch wel verbaasde: grootschalige rellen. Een feestje wat uit de hand loopt oké, maar dit?! Bij thuiskomst keken we Nieuwsuur, Pauw&Witteman, alles om op de hoogte te blijven.

Niemand had het meer over de net gehouden verkiezingen, Haren was het. Met dit in ons achterhoofd konden we er niet anders dan ‘Project X’ als eerste thema nemen voor het Wereldnieuws. Ten tweede gingen we eens na denken over wat voor ‘Project X’en’ er nog meer zijn. Zoals een infrastructurele ‘Project X’, de tunnelverbinding tussen Siberië en Alaska waar al jaren ideëen voor zijn. Of dat groepsvorming zo oud is als de weg naar Rome, hoe censuur en de discussie over toegang tot internet ons dagelijks leven bepaalt terwijl we dat zelf niet eens door hebben. Kortom genoeg te lezen dus in deze nieuwe Wereldnieuws! Veel plezier,

Liefs Marjolein

Voorzitter Pers- en Promotiecommisie ’12-‘13

Introductie...

3

I ntro du c tie p ers en p romotie co mmi ssi e Ik ben Ramon Wensink, 18 jaar en eerstejaars GPMstudent. Ik ben geboren en getogen in de Achterhoek en draag deze nationaliteit met trots. De Achterhoek is het land van noaberschap en de Zwarte Cross, het land van Grolsch sinds 1615, het land van rust en ruimte en niet te vergeten het land van de Nationale Jammarkt, waar je een ruime keuze vindt aan jam, gelei en andere vruchtenconserven.

Desalniettemin ben ik erg blij dat ik nu in Nijmegen woon waar ik hoop jullie als lezers te vermaken met mijn stukken in de Wereldnieuws.

Lieve lezers, ik ben Marjolein Kouwenhoven, 21 jaar oud (bijna 22, en nee dat vind ik niet leuk) en vierdejaars student Sociale Geografie. Vorig jaar was ik penningmeester van de PPC, maar dit jaar heb ik de eer om voorzitster te mogen zijn van deze mooie commissie. Behalve de PPC heb ik afgelopen jaar ook de Mundus TV commissie gedaan en daar met veel plezier aan de soap gewerkt rondom het bestuur. Dit jaar rond ik als het goed is mijn derde jaar af, zodat ik volgend jaar voor een onderzoeksstage op reis kan.

Maar eerst ga ik heel veel mooie Wereldnieuwsen maken.

Beste allemaal, ik - toevallig Pascal Stout geheten - ben ondertussen tweedejaars student Geografie, Planologie en Milieu en mag mezelf bijna twintiger noemen. Hoewel mijn wortels in Rotterdam liggen, ben ik zelf opgegroeid in het ambachtelijke Brabantse Oosterhout, een dorp met stadse fratsen en een van de grootste plaatsen in Nederland zonder station of bioscoop. Verslaafd aan drop en oude vinylplaten en daarnaast ontiegelijk gefascineerd door de toekomst, ben ik altijd in de mood om een artikeltje te schrijven voor het Wereldnieuws.

Hoi allemaal, mijn naam is Sanne Bonekamp, masterstudent Planologie van 21 jaar en een beetje. Mijn roots liggen in het Brabantse Veghel, maar ik mag mezelf inmiddels wel Nijmeegse noemen. In al mijn jaren actief lidmaatschap bij Mundus heb ik vele commissies (en een bestuur) versleten. Hier ontbrak, tot mijn grote spijt, de PPC. Omdat ik, na vier jaar studeren, denk en hoop een leuk en interessant stukje tekst op papier te krijgen mag ik dit collegejaar deel uit maken van de PPC. Samen met een vijftal andere enthousiastelingen gaan we onze uiterste best doen om jullie Mundusianen veel leesplezier te bezorgen.

Robert-Jan Ruifrok, een naam die ik zelf niet heb gekozen.

Toch zal ik het er mee moeten doen! Korte intro: Ik ben 24 jaar oud en volg de pre-master van Sociale Geografie. In juni ben ik afgestudeerd op de studie Landschapsarchitectuur aan Larenstein, in het pittoreske Velp. Dit betekent dat ik veel met beeld werk en programma’s zoals inDesign, Photoshop en Illustrator gebruik, vandaar dat ik de lay-out doe van de Wereldnieuwsen. Daarnaast maken Ramon en ik gezamenlijk de verschillende posters voor de activiteiten, onze primeur was de prachtige poster voor de dropping, met verborgen boodschap.

Dit jaar ben ik van plan om de Wereldnieuws in een prachtig jasje te stoppen, al had deze natuurlijk al een nette jas. Veel plezier met het lezen van deze editie met thema ‘Project X’.

Hey lezers, Ik ben Jos-Willem van de Laar, 22 jaar oud en tweedejaars Geografie, Planologie en Milieu. Mijn ‘roots’ liggen in het rustige vestingstadje Hellevoetsluis en ik woon nu alweer een aantal jaartjes in het o zo mooie Havana aan de Waal oftewel Nijmegen. Na een jaartje in de Sport en Spelcommissie te hebben gezeten, was ik wel toe aan iets nieuws. Mijn oog viel op de PPC, wegens een verleden bij het verenigingsblad van Bedrijfskunde. Dit jaar zal ik mij bezighouden met de notulen opstellen en een aantal mooie artikelen schrijven voor in ‘t Wereldnieuws.

Groepsvorming

4

Alledaags narcisme, al cohol e n me e l o pe rs.

Haren, voor 21 september 2012 een rustig dorpje gelegen op het Groningse platteland, na 21 september 2012 een getraumatiseerd en geruïneerd dorp. Dat alles door één verjaardag, één facebook uitnodiging, één feestje en een groep mensen bij elkaar die niet meer van ophouden wisten. Hoe kan het dat een situatie zo escaleert dat er in een dorp voor miljoenen euro’s schade is aangebracht?

Groepsvorming en geweld nader belicht.

Om te kunnen onderzoeken hoe geweld ontstaat, zullen we eerst moeten kijken naar hoe groepen ontstaan en wat voor dynamiek zij kunnen hebben. Een groep wordt doorgaans gedefinieerd als: “Een groep is een eenheid van twee of meer personen die met een bepaalde bedoeling met elkaar omgaan en dit contact zinvol vinden” (Mills, 1967).

Groepsvorming hoeft niet per definitie slecht te zijn, er zijn velen groepen. ‘Wij’ als Pers- en Promotiecommissie vormen een groepje, maar ‘wij’ als Mundusleden of GPM’ers ook. Maar ‘zij’ van de Master Planologie vormen evengoed een groep. Een eigenschap die elke groep echter heeft is dat er zich statusrelaties, groepsnormen en groepswaarden ontwikkelen binnen de groep. Meestal wordt dit door de groep zelf bepaald. Naast onschuldige groepjes heb je natuurlijk ook negatieve groepen, waar er sprake is van kleineren, pesten, strijd om de macht en het doel. Wat bedoel je met ‘het doel’? Waar in een positieve groep respect, samenwerken, omgaan met verschillen en positieve communicatie centraal staat.  Deze zin misschien verplaatsen naar voordat je over de negatieve groepen begint? Dus voor ‘Naast onschuldige groepjes..’

De groep ontwikkelt zich vervolgens in vier fasen: 1) Oriëntatie: de leden oriënteren zich op hun eigen positie binnen de groep. 2) Presenteren: er wordt gekeken naar het eigen functioneren van de groep en de betrekkingen binnen de groep. 3) Normeren: er ontstaat een relatiepatroon, waarin iedereen weet wat hij of zij aan elkaar heeft. Ten slotte 4) Presteren: de groep is klaar voor onder water. Klaar voor onder water? Natuurlijk zijn deze fasen moeilijker te volgen als het gaat om spontane groepsvorming zoals in Haren. Maar er zijn overeenkomsten, het Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagment (COT) bracht onlangs het rapport Ordeverstoringen en groepsgeweld bij evenementen en grootschalige gebeurtenissen uit. Hierin staat een uitgebreide paragraaf over groepsdynamiek bij dit soort spontane rellen en uitbarstingen van geweld.

Misschien beknopter maken omdat in In het nieuws het COT ook al aan bod komt.

In het rapport Ordeverstoringen van het Instituut… staat een uitgebreide paragraaf…?

KO UW E N H O V E N ( SG )

In elk groepsproces staan de onderlinge verhoudingen centraal, die onder andere draaien om macht, status en druk. Dit uit zich in dat iedereen in de groep een eigen rol krijgt toebedeeld (fase 1), zo zijn er leiders, regisseurs en meelopers. Door deze rolverdeling ontstaat er groepsdynamiek, waar de leiders vaak degenen zijn die bewust provoceren en in bezit zijn van een vorm van organisatie en leiderschap??. Behalve dat er een verschil is tussen diegenen die voorop gaan en diegene die van achterin leiding geven aan rellen, is er ook een verschil tussen notoire relschoppers en omstanders. Sommigen voelen zich emotioneel betrokken en gaan daarom mee in de rellen, anderen zijn toevallige passanten en zullen zich er pas mee gaan bemoeien zodra er beveiliging optreed.

Bekend is echter wel dat relschoppers (kunnen) rekenen op de steun van de mensen om hen heen, doordat zij hen mobiliseren. Op het moment dat er groepsgeweld uitbreekt is het namelijk allen tegen één: de politie of een andere veiligheidsdienst die ingrijpt. Een voorbeeld uit het rapport: “Bij de ongeregeldheden tijdens de voetbalwedstrijd ging het NIET om die harde kern die volledig op hol sloeg, er waren nog geen 10 leden van de harde kern bij deze ongeregeldheden betrokken. Er zijn in totaal 46 personen in het dossier meegegaan. Rechercheurs waren vol verbazing, het ging om getrouwde vaders, geen strafblad, stuk voor stuk ‘nette’ mensen. Er zijn een stuk of 10 van dit soort gevallen.”

Toch was er in Haren vooral sprake van jongeren die de boel op stelten zetten. Hoe kan het dat je jongeren bij elkaar in een groep plaatst en deze ogenschijnlijk makkelijk tot ontploffing kan komen? Aafke Komter heeft jongerengeweld in verband gebracht met ‘alledaags narcisme’. Volgens haar hebben jongeren vandaag de dag lak aan de wereld, is het ieder voor zich en gaan ze er hoe dan ook voor. Elke verstoring van de eigen leefwereld van jongeren wordt door hen ervaren als een enorm persoonlijke aanval. Wat voor andere mensen kleine irritaties in het leven zijn, kan door deze jongeren ervaren worden als een ‘razernij-opwekkende gebeurtenis die agressie zou rechtvaardigen’. Het ego van, met name, jongeren heeft vandaag de dag zulke uitvergrote vormen aangenomen, dat haar verklaring wel eens juist zou kunnen zijn. Door de gestegen eigenwaarde en assertiviteit pikken ‘wij’ jongeren niet alles meer.

Er zijn twee groepen jongeren waarbij het frustratiedrempel verlaagd is. De eerste groep gaat snel over tot geweld omdat zij zich zelfachting en prestige toeschrijven en dit moeten verdedigen. Bij de tweede groep gaat het slechts om een masker, zij willen hun onzekerheden verbergen, iets wat

5 vaak voorkomt bij adolescenten (wij dus!). Daarnaast consumeren jongeren veelal alcohol of drugs, wat risico’s oplevert. Het veroorzaakt sneller irritaties en remmingen vallen weg.

Maar waarom ging het in Haren dan fout? Wellicht een combinatie van jongeren die cool wilden zijn of blijven tegenover hun vrienden, onder invloed van alcohol hun remmingen zagen verdwijnen en omstanders die werden meegezogen in de groepsdruk tegen de politie. Job Cohen zal ons vast snel meer vertellen, maar dit lijkt alvast een kleine analyse.

Ru b riek 24 uur... A l if e in the day o f f. . .

Ru f iro k ( SG ) th e t i me w h e n w e d i d n’ t h ave so cia l me d ia Sleep, the beauty of life, I love sleep, it is the one thing that relaxes me most. I used to get up really early and watch TV, but now I try to sleep as much as I possibly can. Although I try to sleep a lot, I don’t actually get a lot of sleep.

When I open my eyes I hear the irritating sound of my alarm clock going of like a siren. I get out of bed slowly and stumble over to my chair, over which my school uniform hangs like a dead corps.

I have my breakfast and jump onto my bike to take the dog out. Her white and yellowish hair dances in the rhythm that she creates when she slowly gallops up the steep hill. When I get to the top of the hill I stop, listen to the silence of nature, push off from the ground and let the wind rushing past my ear break the silence of my early morning appearance. I look at the speed; twenty-five, thirty, thirty-five, thirty-eight, forty, this is what awakes me really, it’s very nice, the silent wind rushing through my hair like a comb, dragging each hair into the same direction.

When I succeed in getting to school after my mum bellows at me that I’m late, again, I think about the day and what it beholds. So far I haven’t spoken a word of English until I rush through the crowd of people, scanning every face that passes me. Sometime receiving an “Alright” or “Rob” I successfully find my way through the forest of people to my lessons.

Every day it’s the same old teachers and the same old jokes, for instance when the bell has obviously gone “Be quiet or you won’t hear the bell” or “We used to have an origami club but now it folded”.

I often look back and think about my friends in Holland. What they would be doing right now. How they would do something and how England differs from The Netherlands.

I used to look forward to school, as it is the main “Child’s” life, but once I arrive at school I automatically look forward to rowing in the afternoon.

Rowing is my ‘First’ most momentous subject in my life, three times a week. Wednesday is often quite a hectic day as I have to be there as early as possible so that we can proceed onto the water.

When we are finally on the river Dee – that finds its way through the English lush lands by making the most difficult natural turns - , we always try to work as a team, a real crew, which is the essence in rowing. It is a treat when the water is as flat as a mirror and you can just hear the slow movement of the current rushing past the bow of the boat and the little splash of the blades being dropped into the water. We train for a good two hours, during which our coach shouts at us though his copper horn that is slowly turning green like a fungus growing on a pot of old rice.

Sometimes we see boats from the competing club, as was the case this time. This particular club belongs to a private school and gives us renewed energy to go from ‘light peddle’ to ‘steady state’. During this small battle between the classes, tiny watery drops started breaking the mirrored water into thousands of ripples. At the same time the darkening clouds that produced this water, dim the senses and slowly transform the differences in movement of the four young men in this knifelike boat, to one motion, one breath, one direction.

After this small get together the day comes to a close. My mother picks me up from the Royal rowing club and serves me a meal, often pasta or rice, which give me sufficient energy to make me last the next five minutes in which I shower and go to bed.

Sleep, the beauty of life, drags me into the next day.

omgevingsbeleid p l AnnIng 2.0 The New Town Hall. Zo wordt internet tegenwoordig steeds vaker genoemd als tegenhanger van het traditionele gemeentehuis waar iedere inwoner van een stad een beroep kan doen op diens belangen. Het hedendaagse planologie gebruikt veel manieren om mensen te laten deelnemen aan het planningsproces (e-mails, telefoonsurveys, open dagen). Maar steeds vaker wordt sociale media ingezet. Gaan we een totaal nieuwe weg inslaan of is het slechts een experimentje?

Waarom moeten we eigenlijk planologie en sociale media mixen?

Sinds de komst van Twitter zijn er al veel analyses gemaakt over de tweets. Welke vallen positief dan wel negatie uit, waarover en wanneer? Het analyseren van een collectief aan tweets wordt ook wel data-mining genoemd, en kan ingezet worden op allerlei fronten, waaronder stadsplanning.

Zo kan het openbaar vervoer worden verbeterd door de klachten die mensen vanuit de bus eenvoudig en snel op twitter zetten. Naast Twitter kan Planning 2.0 ook voortbouwen op interactieve websites. Zo gebruiken ze in Detroit ‘Community PlanIt’, een online platform waar mensen bijeenkomen om beslissingen te maken over lokale planologische issues. Het is niet zozeer een lokaal forum, maar meer een interventie in het planningsproces. Spelers kunnen punten verdienen door het beantwoorden van de vragen. Zo kwamen ze te weten welke belanghebbenden er nog meer in het planningsproces zitten en begrijpen beter hoe hun eigen ideeën in het planningsproces verwerkt worden.

Een soortgelijk, maar meer visueel online planningsplatform is VirtuoCity, waar bezoekers in een driedimensionaal gemodelleerde wereld kunnen rondlopen en nieuwe (nog te realiseren) projecten kunnen bekijken. Zo bestaat er ook al een Virtueel Nijmegen. Naast online platforms heb je ook apps, die iedere planoloog zou moeten hebben: allereerst Foursquare, waar je in een oogopslag kan zien waar zaken zoals restaurants zich bevinden. Met Trulia kun je de vastgoedmarkt in je eigen omgeving volgen (of eventueel een leuk nieuw appartementje vinden). In je vrije tijd kunnen Tap Town en City Story er nog wel even bij. Deze twee game-apps lijken op SimCity; je doel is om een zo goed mogelijke stad te maken.

De komst van de sociale media (blogs, wiki’s, fora, software voor samenwerking en sociale netwerksites) is een uitdagende nieuwe richting voor het vakgebied. Ze kunnen de lokale bevolking aan het denken zetten, ze laten ontwerpen en gemeenschappen maken die ze graag zouden willen. Aan de andere kant is het erg handig voor de

6 S To UT ( G P M )

stadsplanners en de gemeente om in contact te blijven met deze mensen om representatiever en effectiever te plannen.

De impact van sociale media op het bevorderen van sociaal kapitaal is erkend. Hoewel debatten nog uiteenlopen, bied sociale media een uitkomst om sociale verandering en verbeterend bestuur te kunnen krijgen.

Er zitten alleen nog een aantal haken en ogen aan de sociale media vast. Juist omdat het zo snel en eenvoudig is, zie je soms totaal irrelevante reacties of spam die ruis veroorzaken in het planningsproces. Ook is er sprake van ongelijkheid wanneer mensen geen toegang hebben tot internet op hun mobiele telefoon. Daarnaast is het verder onmogelijk om alle diverse meningen mee te nemen in de plannen. Verder blijkt zo’n 90% van de gebruikers zogenaamde lurkers te zijn – mensen die alles op de sociale media volgen, maar er nooit echt actief aan deelnemen. Een kleine 9% doet deels actief mee en slechts 1% is heel actief. Weten wie die ene procent vertegenwoordigt wordt dan erg belangrijk.

Stadsplanners kunnen de sociale media dus overwegen wanneer de deelnemers ervaren dat zij beter worden betrokken in het planningsproces - sociale netwerken zorgen voor toenemende decentrale besluitvorming.

Hoewel het internet rijk is aan onjuiste informatie, ruis en er bij toegang tot internet (op mobiele telefoons) sprake is van ongelijkheid, kunnen de sociale media kansen bieden om deze beperkingen te doorbreken. Of het stadhuis hiermee zal verdwijnen, dat is nog maar de vraag…

Referentielijst http://nijmegen.virtuocity.eu/home/ http://www.cyburbia.org/content.php?r=134-10-appsthat-every-planner-should-have http://placeofsocialmedia.com/blog/

Rellen

7

haren en Hoek van Hol l and, m e e r ove r e e nko mst da n d e b e g i nl e tt e r

KO UW E N H O V E N ( SG ) Rel (de; m; meervoud: rellen) Gebeurtenis die opschudding wekt. En opschudding was er zeker. Op 22 augustus 2009, voor vele van jullie een nietszeggende dag, gebeurde er iets wat Nederland een beetje zou veranderen. Die dag vond het evenement Veronica Sunset Grooves voor de tweede keer plaats. De eerste keer was het festival, met namen als Erik E en Lucian Fort, een groot succes. 20.000 Feestende mensen op het strand van Hoek van Holland, dat vraagt om een vervolg. Om het nieuwe tv seizoen in te luidden besloot Veronica het deze keer nog grootser aan te pakken en alles leek goed te gaan totdat…

De tweede editie van Sunset Grooves was een feest wat nog weken, dan wel jaren in het nieuws is geweest. Er kwamen niet alleen feestgangers op af, maar ook een groep goed georganiseerde en gewelddadige hooligans. Feyenoord hooligans stookten al de hele avond onrust. Enkele vechten steekpartijen bleken achteraf de voorbode voor een van de heftigste evenementen ooit gehouden in Rotterdam. Een stad die met evenementen als het Zomercarneval, de Fortis marathon en de Red Bull Airrace toch aardig wat gewend is.

Agenten in burger liepen te surveilleren over het terrein toen een groep hooligans hen herkende, het was de lont in het kruitvat. In plaats van hun woede bot te vieren op hun omstanders, was nu de politie aan de beurt. De agenten in burger besloten een waarschuwingsschot te lossen, maar daar deinsden de relschoppers niet voor terug. Agenten in uniform schoten te hulp, maar het was te laat. Agenten werden bekogeld met glaswerk en konden niets doen om de relschoppers af te schrikken. Ze zochten ruzie en nu zouden ze het krijgen ook. Zeven minuten na de aanval op de agenten in burger was de situatie zo dreigend dat de politie niets anders kon doen dan zich terug te trekken richting de nooduitgang met getrokken wapens. Langzaam, liepen ze achteruit en slaagden ze er in om de provisorische nooduitgang van hekken dicht te doen. Maar de hooligans braken er doorheen en de politie werd zo’n 150 meter de duinen in gedreven. Constant bleef de menigte ‘Rotterdam hooligans’ en ‘Joden, joden’ naar de politie schreeuwen, terwijl ze dichterbij kwamen en met spullen bleven gooien.

Tot nu toe is het een angstaanjagend verhaal van mensen die nergens voor terugdeinzen, maar verschilt het wellicht niet zo sterk van andere verhalen over voetbalhooligans die de politie buiten de Kuip of de Arena te lijf gaat. Echter, wat dit verhaal anders maakt dan anders, is dat de situatie zo dreigend was, dat de politie zich genoodzaakt voelde om gericht te schieten. Hierdoor kwam één persoon om het leven en raakten er meerdere gewond. Als het zo ver komt, dan hou je toch wel op? Niets is minder waar, getuigenis

wil dat twee relschoppers een slachtoffer naar de politie heeft gedragen voor hulp en zich daarna weer aansloten bij de rellende menigte. Een paar minuten later wist politie te paard deze relschoppers uiteen te drijven en een einde te maken aan het feest wat een fiasco was geworden.

Het lijkt treurig, arme politieagenten in het nauw gedreven. En dat is het ook, voor die politieagenten die in de duinen aan hun lot werden overgelaten. Maar het Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement (COT) deed onderzoek naar de rellen en kwam met stevige conclusies die de gemeente en de korpsleiding niet koud lieten. Zo concludeerde het instituut dat er sprake was van een “ongecoördineerde hulpverlening, routinematige voorbereiding van de hooligans?, onvoldoende risico-inschatting, onvoldoende rechtdoen aan dreigingsinformatie, onduidelijke commandostructuur en een verwarrende briefing voorafgaand aan het evenement.”

Er was namelijk al uren voor het feest bekend dat een groep hooligans van plan was om op het feest te gaan rellen.

Beloofd werd om de ME in te zetten, maar die is nooit gekomen.

Als je de verwijten aan de gemeente Rotterdam doorleest zie je aardig wat overeenkomsten met Haren. Natuurlijk moeten we het onderzoek van Job Cohen afwachten, maar voor de leek (ik dus) was er zo op het eerste oog sprake van onvoldoende risico-inschatting, onvoldoende recht doen aan dreigingsinformatie en geen voorbereiding of iets wat er op lijkt. Eerlijk is eerlijk, de burgermeester van Haren kwam nogal naïef over. “Hé! Ik haal de straatnaambordjes weg, dan weten ze niet waar Merthe woont! Super slim”.

Zo werkt het niet. Hij wist ook wel dat er jongeren op dat feest af zouden komen die de confrontatie wilde zoeken, maar hij hoopte van niet. Hij handelde naar wat hij hoopte en daar waren de agenten de dupe van. Nogal naïef, net als de gemeente Rotterdam, als het ging om de organisatie van Sunset Grooves. En daar is de overeenkomst, jongeren die social media gebruiken voor groepsvorming zijn misschien nieuw, maar jongeren die rellen niet. Helaas moeten we concluderen dat een gemeente die zich er niet goed op voorbereid ook niet nieuw is. Volgende keer wellicht toch beter kijken naar het verleden?

Meer weten over de rellen in Hoek van Holland, lees de volgende rapporten: Ordeverstoringen en groepsgeweld

bij evenementen en grootschalige gebeurtenissen – COT & Strandrellen Hoek van Holland – COT en Bureau Beke.

Centerfold P ro jec t ‘X ’ in haren

8

B o nekamp (P) & Sto ut ( G P M)

‘Hel in Haren’, ‘Oorlog op het Groninger Land’, ‘Politie aan de dood ontsnapt’ en ‘Winkelstraten door uitzinnig tuig geplunderd’. Zo zijn volgens Rob Bats, burgemeester van Haren, de krantenkoppen over de wereld gegaan. Hoe kon het gebeuren dat een simpele verjaardagsuitnodiging van een 16-jarig meisje op Facebook leidde tot een openbaar feest waar duizenden jongeren op afkwamen, dat vervolgens uitmondde in een uren durende veldslag met honderden politiemensen, plunderingen en vernielingen. Naar aanleiding van de gebeurtenissen rondom Project X in Haren organiseerde het Soeterbeeck Programma een actualiteitencollege waar Leon Wecke, polemoloog bij het CICAM, een lezing gaf over de verantwoordelijkheid van social media. Volgens Leon Wecke ligt de verantwoordelijkheid uiteraard bij de relschoppers, maar ook bij de media. Zij hebben het feestje waar per ongeluk het hele facebooknetwerk voor was uitgenodigd nog meer onder de aandacht gebracht en zo opgeroepen tot een massale verplaatsing naar Haren.

Er werd zelfs een onbemand ‘vliegtuig’ de lucht in geschoten om de gebeurtenissen live te volgen.

werk hebben gedaan en zij dus niet aangewezen kunnen worden als schuldige. De reguliere media hebben gesignaleerd wat er op de social media gaande was. Maar je kunt niet zeggen, als de media hier geen aandacht aan hadden besteed was het niet gebeurd, zegt het NVJ.

Het zijn echter niet alleen de social media die het evenement uit de hand hebben laten lopen. Ook de reguliere media hebben hun steentje bijgedragen. De NOS berichtte die dag om zes uur dat ‘Haren de adem inhield’, twee uur later werd er aangekondigd dat ‘de sfeer aan het omslaan was’. Wanneer er niets gemeld werd over het gebeuren zouden er veel minder mensen naar het evenement zijn gekomen. De aandacht van media, zo bleek na de rellen in Londen, was het laatste zetje in de rug. Veel daders gaven toen later aan ‘geïnspireerd’ te zijn door de berichtgeving in de media en de beelden die ze zagen. Waarom heeft de burgemeester van Haren geen extra hulptroepen ingeschakeld, straten afgezet of treinen verboden om in Haren te stoppen?

Commissie-Cohen In oktober 2012 heeft minister Opstelten de Commissie-Cohen ingesteld. Deze commissie gaat het komende half jaar onderzoek doen naar de Facebookrellen in Haren. Volgens Opstelten is het van belang dat er zo snel mogelijk aanbevelingen worden gedaan waar de burgemeesters in Nederland in dit soort situaties wat aan hebben.

Cohen en zijn commissie hebben inmiddels een bezoek gebracht aan Haren, ze willen van betrokkenen zelf horen wat ze in de nacht van 21 op 22 september hebben meegemaakt. De commissie kijkt niet alleen naar hoe gemeente en politie hebben geopereerd, maar ook naar de rol van de (sociale) media. De Politiebond ACP komt zelf met een meldpunt waar betrokken agenten anoniem hun verhaal kwijt kunnen, dit omdat de ACP veel berichten kreeg dat de communicatie, de bereikbaarheid en de instructies ‘niet goed genoeg’ waren.

Verschillende meningen Volgens de Duitse minister [1] van Consumentenbescherming heeft Facebook een groot aandeel in het uit de hand lopen van de rellen.

Facebook is volgens haar gericht op een zo groot mogelijk bereik, waardoor de Facebookgebruikers bij een feestje veel moeite moeten doen om de uitnodigingen beperkt te houden. Facebook zelf voelt zich niet verantwoordelijk voor de rellen in Haren. Volgens hen is het helemaal niet moeilijk om te bepalen voor wie een bericht bedoeld is. Daarbij had de 16-jarige Merthe haar uitnodigingen al na een paar dagen weer ongedaan gemaakt, aldus NOS.nl. Vervolgens hebben anderen de uitnodigingen weer opnieuw verstuurd. Dit valt niet te voorkomen. Anonieme derden hebben in het geval Haren hun eigen ‘events’ aangemaakt waar hun vrienden zich konden aanmelden. Met de opkomst van social media is het, volgens de ouders van Merthe, een stuk makkelijker geworden om een feestje naar je hand te zetten. Een vertegenwoordiger van de Nederlandse Vereniging van Journalisten NVJ vind dat de media gewoon hun

Niet het enige ‘feestje’…

In Duitsland zijn ze bekend met uit de hand gelopen privéfeestjes die per ongeluk op Facebook waren aangekondigd. In juni kwamen 22.500 mensen af op een ‘Facebookparty’ in Backnang. In juli moest er massaal worden ingegrepen bij een feest in Konstanz met als schade 16.000 euro. In Houston kwamen in maart zo’n 500 tot 1000 jongeren bijeen. Het feest liep al gauw uit de hand met als gevolg een dode. In Frankrijk werd een villa gekraakt door twee jongeren die er vervolgens een groot feest organiseerden. De schade was ongeveer 80.000 euro. In Hoorn was ook een Project X georganiseerd, maar die werd door de politie hardhandig aangepakt.

De initiatiefnemer moest een fikse boete betalen.

Jeugd anno nu Hoewel Project X Haren voortkwam uit een vergissing op Facebook, kunnen we hieruit een toenemende trend ontleden, namelijk dat de band tussen social media en criminaliteit steeds sterker wordt.

Een nieuwe term die steeds vaker naar de voorgrond treedt is het zogenaamde cyber-banging, waarbij jonge mensen social media als een platform gebruiken om hun verbondenheid met een bende of buurt te representeren. Dat geweld soms overslaat van het web naar de straat is dan maar een kleine stap. Vaak echter een stap te veel, wanneer blijkt dat er [2] een moord is gepleegd na het plaatsen van een Facebookberichtje of het posten van een YouTube filmpje. Via cryptische raps vol straattaal kunnen rivaliserende bendes geweld uitlokken en alsnog de politie ontduiken. Jongeren dwingen respect

9 re ce nsI e pro j e ct X ( f I l m) af in plaats van het onconditioneel te geven. Hoe komt het eigenlijk dat deze jongeren zo autonoom en agressief handelen?

In 2009 werd het boek “De grenzeloze generatie” van Frits Spangenberg en Martijn Lampert gepubliceerd, waarin de huidige jongerengeneratie kritisch onder de loep wordt gehouden. De jongste generatie focust op het uiterlijk, netwerken , merken en kicks. Ze zijn “niet spaarzaam, weinig betrokken, niet milieubewust en niet geduldig”. Daar waar men vroeger in het “collectief” leefden, zijn jongeren van nu vooral individualistisch ingesteld.

Veel opvoeders zijn niet streng voor hun kinderen en zouden het liefst zelf ook jong zijn. Het zogenaamde Forever Young ideaal, die generaties sinds eind jaren ’60 aanspreken. Jongeren denken hierdoor dat volwassenheid niet iets is om naar te streven, waardoor het nemen van verantwoordelijkheden op de achtergrond komt te staan. Kinderen wordt geleerd om op te komen voor zichzelf, maar zichzelf niet te beheersen. Het ontstaan [3] van publieke agressie kan daarop een logisch gevolg zijn.

Oplossingen Hoewel een deel van de bevolking altijd zal proberen om relletjes te schoppen, kan men in ieder geval proberen de toename van agressie en geweld (via de social media) te beperken. Aan de ene kant kan het inzetten van de nationale politie op dergelijke gewelddadige incidenten het opsporen van daders en het helpen opzetten van restricties vergemakkelijken. De verantwoordelijkheid is bij Project X Haren vooral in de schoenen van de gemeente geschoven, terwijl deze nooit eerder calamiteiten van dergelijke omvang had meegemaakt. Een voorschrift voor gemeenten hoe men dient om te gaan met dergelijke social media evenementen is daarom ook een vereiste om toekomstig geweld te kunnen beperken. Daarnaast kan het aanpassen van wetgeving een helpende hand bieden. Zo wil het Verbond van Verzekeraars de privacywetgeving openbreken om relschoppers zoals in Haren te laten opdraaien voor de ontstane schade. Scherpe sancties kunnen de drempel om geweld te plegen verhogen. Verder, en hoe ironisch dit ook moge zijn, kunnen social media ook weer ingezet worden als een tegenbeweging. Dit bleek uit de actie die na Project X Haren gelijk ontstond: “Project Clean-X”. Door de initiatiefnemers werd aanbevolen om bezems en vuilniszakken mee te nemen en om 12:00 op het station te verzamelen. Diezelfde grootschaligheid die door social media ontstaat, kan dus ook als oplossing worden ingezet.

Referentielijst www.nu.nl/politiek/2918402/schade-haren-dan-verhalen-daders.html www.nu.nl/binnenland/2917254/scholen-haren-roepen-leerlingen-zich-melden.html www.elsevier.nl/web/Artikel/352336/CommissieCohen-praat-met-inwoners-Haren. htm nos.nl/op3/artikel/422061-duitse-minister-facebook-verantwoordelijk-voor-project-x. html www.nrc.nl/nieuws/2012/09/21/hoe-project-x-feesten-eerder-uit-de-hand-liepen/ www.nu.nl/binnenland/2917437/politie-amsterdam-alert-project-x-feesten.html www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3320248/2012/09/22/NieuweFacebook-oproep-Project-Clean-X-Haren.dhtml www.nu.nl/economie/2920788/verzekeraars-willen-gegevens-daders-haren.html

WENSINK (GPM)

‘TONIGHT IS ABOUT CHANGING THE GAME’ Drie vrienden Thomas, Costa en JB – respectievelijk gespeeld door Thomas Mann, Oliver Cooper en Jonathan Daniël Brown – zijn niet bepaald populair op school.

Wanneer de ouders van Thomas – een stel rijke miljonairs – een weekend weg zijn, maakt Thomas van deze gelegenheid gebruik om een feest te organiseren voor zijn 17e verjaardag in de hoop zo populariteit op school te winnen. De moeder van Thomas is bang dat het uit de hand gaat lopen, hij is immers net 17 jaar. Zijn vader voorziet geen problemen : ‘He’s not exactly Mr. Popular. I’m just saying that he’s not that type of kid, you know. He’s got a couple of friends, they’re gonna hang out, but they’re not gonna do anything.

He’s a sweet kid, but he’s a loser’.

Dit onderschatten ze echter wanneer er toch meer dan ‘a couple of friends’ langskomen. Thomas had een feest voor maximaal vijftig man in gedachten, maar wanneer blijkt dat Costa via internet en de radio reclame heeft gemaakt voor zijn feest is er geen weg meer terug: dit wordt chaos.

Het feest wordt vastgelegd met een camera door Dax: een wazig personage zonder ouders, die weinig te zeggen heeft.

Het beeldmateriaal voor de film is dan ook afkomstig van die camera, waardoor je tijdens de film sterk het gevoel krijgt dat je zelf ook op het feest bent. Tijdens de film leef je mee met Thomas, die op sommige momenten helemaal gek wordt wanneer het feest uit de hand begint te lopen – er zijn inmiddels meer dan duizend losgeslagen feestgangers die zijn huis afbreken en de chaos is compleet zodra er XTC in het spel komt – het camerawerk draagt hier zeker aan bij. Tijdens het opnemen van de film is niet alleen een handheld camera gebruikt, maar is ook gebruik gemaakt van beeldmateriaal dat figuranten hebben gemaakt met hun mobiele telefoons.

Dat de film een comedy wordt genoemd is vooral te danken aan het personage van Oliver Cooper, een brutale jongen met het hart op de tong, die voor veel grappige situaties zorgt: ‘I have to fuck a girl with big titties, even if she’s fat’.

Of er daadwerkelijk sprake is van een comedy, daar twijfel ik sterk over. Er zitten veel leuke momenten in – ‘What are you looking for?’ ‘Looking to see if your dad has condoms.

I’m working on something.’ ‘The only thing you’re working on is diabetes.’ – maar het dramatische aspect van de film overheerst, waardoor er eerder sprake is van een komisch drama. Dit neemt echter niet weg dat Project X een goede film en zeker een aanrader is.

Zinloos geweld geweld tegen hul pdiensten Op de nacht van vrijdag 21 september op zaterdag 22 september hebben agenten en mobiele eenheid moeten vechten voor hun leven, aldus de korpschef Oscar Dros van de politie Groningen. Project X was niet alleen een nachtmerrie voor vele bezoekers en inwoners van Haren, maar ook een vorm van groot georganiseerd geweld tegen hulpverleners. ‘Ik heb politiemensen gesproken die nooit eerder met zoveel buitensporig geweld te maken hebben gehad. Sommigen moesten rennen om het vege lijf te redden.

De agressie tegen de hulpverleners was georganiseerd en zeer groot. Extreem moet ik zeggen.’ Zo werd er naar de politie gegooid met glas, vuurwerk, stenen, fietsen en dranghekken. Agenten raakten hierbij gewond. Hoe zit het met het geweld tegen hulpdiensten in Nederland?

Hoe kan dit?

Volgens Koos Reumer, de directeur van Ambulancezorg Nederland, ligt de oorzaak van het geweld tegen hulpverleners bij de verkeerde verwachtingen van de burger. ‘Een derde van de Nederlanders denkt dat een slachtoffer door ons altijd naar een ziekenhuis wordt gebracht of dat een ambulance altijd komt als je 112 belt. Een verkeerde voorstelling van zaken dus, maar wij krijgen het wel op ons dak als dat niet gebeurt.’ Ook meldt hij dat buitensporig dranken drugsgebruik oorzaken zijn. Zo is bijvoorbeeld in Engeland een verband te zien tussen geweldsdelicten tegen hulpdiensten en de tijd van het jaar. Wanneer rond kerst en oud & nieuw het drankgebruik toeneemt – ‘oké, nog eentje dan, het is per slot van rekening maar één keer per jaar kerst’ – stijgt ook het aantal geweldsdelicten tegen hulpdiensten. Uit onderzoek van de British Crime Survey is gebleken dat 40% van de aangevallen werkzame personen in de hulpverleningssector gelooft dat het geweld te wijten was aan alcohol- of drugsgebruik.

Maatregelen Minister Edith Schippers van Volksgezondheid heeft naar aanleiding van twee geweldsincidenten tegen hulpverleners gereageerd op deze vorm van geweld. Het gaat hier om een incident in Amsterdam waar omstanders de ambulance dusdanig hinderden dat de politie er aan te pas moest komen. In Noordwijk werd het ambulancebroeders onmogelijk gemaakt een 16-jarige

10

W ensink ( G P M)

jongen die net een scooterongeluk had gehad te helpen. Er werd door omstanders aan het slachtoffer getrokken en er werden flessen – leeg weliswaar – naar agenten gegooid die probeerden de omstanders weg van het slachtoffer te drijven. Schippers zei hierop dat ‘de strafeis voor geweld tegen hulpdiensten niet voor niets is verdubbeld’. Ook zou volgens de minister de nieuwe mogelijkheid tot het doen van anonieme aangifte en het gebruik van snelrecht zorgen voor een daling van het geweld tegen hulpdiensten.

‘Want,’zegt Schippers, ‘dit gedrag mogen en kunnen we niet tolereren’.

In de media Naar aanleiding van een onderzoek in opdracht van SIRE (Stichting Ideële Reclame), waaruit bleek dat 53% van de hulpverleners wel eens bloot heeft gestaan aan geweld en waaruit ook bleek dat een groot aantal Nederlanders niet in durft te grijpen in geval van geweld tegen hulpverleners, heeft SIRE een campagne opgericht om dit probleem aan het licht van de Nederlandse bevolking te brengen: ‘Handen af van onze hulpverleners’. SIRE is al 45 jaar een onafhankelijke stichting die als doel heeft maatschappelijk onderbelichte thema’s - zoals kindermishandeling, overgewicht en het voortwoekerende asociale gedrag van Nederlanders - zichtbaar te maken en op de publieke agenda te zetten. In deze campagne wordt hedendaags geweld tegen hulpverleners gelinkt aan de Geneefse Conventies. Zo luidt artikel 24 van de Geneefse Conventie – georganiseerd in 1949 om de rechtsregels te bepalen tijdens een gewapend conflict : ‘Medisch personeel, dat is belast met het verzamelen, vervoeren of behandelen van gewonden en zieken, verbonden aan de strijdkrachten, zal gerespecteerd en beschermd worden onder alle omstandigheden.’ Om vervolgens de reclamespot af te sluiten met de slogan: ‘Als we in oorlogstijd respect hebben voor hulpverleners, waarom dan niet in vredestijd?’ Om deze slogan kracht bij te zetten heeft SIRE een petitie opgesteld – de conventie van Nederland – voor mensen die willen laten blijken het geweld tegen hulpverleners ook beu te zijn. Inmiddels hebben ruim 93.000 mensen deze petitie getekend en wordt deze campagne door SIRE zelf bestempeld als de meest succesvolle campagne ooit.

Niet alleen SIRE heeft aandacht besteed aan dit beladen thema. Ook regisseur Pieter Kuijpers (Van God Los, TBS) heeft in zijn laatste film ‘Doodslag’ het toenemende geweld tegen hulpdiensten aan de kaak gesteld. In de film wordt ambulancebroeder Max (Theo Maassen) tijdens zijn werk belaagd door een stel jongeren met scooters, petjes die los op hun hoofd liggen omdat dat niet zo hoort en schoudertasjes waar net precies een Black Berry en een pakje sigaretten in past. Deze jongens maken het voor Max onmogelijk zijn werk uit te voeren en de frustratie loopt dusdanig hoog op dat de ambulancebroeder een van de jongens een fatale klap voor zijn bek geeft. De vraag is of deze ambulancebroeder nu een misdadiger is, of juist heeft gehandeld door in te grijpen tegen het toenemende geweld tegen hulpverleners. Een interessante discussie.

Planologisch project X Met de trein van amsterdam naa r N e w- yo r k

11

Bo nekamp ( P )

Een retourtje Amsterdam - New York, niet met het vliegtuig maar per trein. Als het aan de Verenigde Staten en Rusland ligt is het over een jaar of twintig mogelijk. Een tunnel van meer dan 100 kilometer lang zou Alaska moeten verbinden met Siberië. Het megaproject zal naar schatting tussen de 70 en 100 miljard euro gaan kosten, waardoor het een project (X) van de hoogste orde is.

In 1890 schreef William Gilpin, de toenmalige gouverneur van Colorado, over een mondiaal spoornetwerk. Hieruit ontstonden onder andere de ideeën voor de Golden Gate Brigde in San Fransisco en voor een brug over de Beringszee tussen de Verenigde Staten en Rusland. Echter werden geen serieuze pogingen genomen om de brug aan te leggen en uiteindelijk werd het plan van tafel geveegd.

In 1905 kwam Tsaar Nicolaas II op het idee om een tunnel aan te leggen tussen Rusland en de Verenigde Staten, maar groen licht bleef meer dan een eeuw uit door revoluties en oorlogen. In 1968 kwam een Chinese spoorwegingenieur met het plan om een 80 kilometer lange brug te bouwen in de Beringstraat. Ook maakte hij plannen voor een brug over de Straat van Gibraltar. De brug zou bestaan uit twee lange bruggen, die met elkaar verbonden zouden worden via de Diomede eilanden in de Beringszee. Ook deze plannen werden gedwarsboomd door de Koude Oorlog, maar zijn daarna weer opgepakt. Echter zijn ze nooit daadwerkelijk uitgevoerd omdat de plannen voor een tunnel de voorkeur kregen. Optimisten vinden het miraculeus dat de tunnel nog niet gebouwd is. De voordelen van het project (handel, toerisme, wereldvrede) spreken zo voor zich dat het een wonder mag heten dat de tunnel nog niet gebouwd is. Nu lijkt het dan toch eindelijk te gaan gebeuren.

Strategische positie Een verbinding tussen Amerika en Rusland is een extra manier om goederen te vervoeren, naast vrachtvervoer door luchtvaart en scheepvaart zullen nu dus ook goederen per spoor vervoerd kunnen worden. Daarnaast wil Rusland met de komst van de tunnel en de bijbehorende infrastructuur de enorme hoeveelheden olie en mineralen in het oosten van Rusland gaan exploiteren en exporteren. Met de aanleg van een kleine 4500 kilometer aan spoorinfrastructuur, onder andere tussen het oosten van Rusland en China, hoopt Rusland de band met China te verbeteren door rechtstreeks olie en mineralen door te voeren naar China. De Chinezen hebben dus ook belangstelling voor de realisatie van de tunnel, met als voornaamste reden de mogelijkheid om goederen te transporteren.

De 106 kilometer lange tunnel, dat is twee keer zo lang als de Kanaaltunnel tussen Engeland en Frankrijk, zal het dorpje Uelen in Rusland verbinden met Nome in Alaska. Net als de Kanaaltunnel zal deze niet geschikt zijn om zelf met je auto doorheen te rijden.

De tunnel zal voornamelijk gebruikt worden voor vrachttreinen en om glasvezelkabels en energie door te vervoeren. In totaal zou er per jaar 100 miljoen ton aan vracht door deze tunnel vervoerd kunnen worden. En daarnaast is deze tunnel geschikt om olie, gas en elektriciteit te vervoeren van Rusland naar de VS en Canada.

De tunnel zal deel uitmaken van de TKM World Link. Een dure benaming voor een (intercontinentale) spoorverbinding tussen de Verenigde Staten en Rusland. Concrete plannen voor het vervoer van passagiers door deze tunnel zijn er nog niet, maar er zijn wel ideeën voor het opzetten van een hogesnelheidstrein tussen Londen en New York, welke uiteindelijk ook deel uit zal maken van de TKM World Link.

zijn. Daarbij komt nog dat de inwoners van beide gebieden dusdanig ver uit elkaar wonen dat de stations onbereikbaar worden. Voordat de tunnel in gebruik kan worden genomen zal eerst het reguliere spoornetwerk aansluiting moeten vinden met de tunnel. De kosten die het aanleggen van de tunnel en de verbindende spoorlijnen met zich meebrengen zijn enorm hoog.

Dan is er nog de concurrentie van andere vervoersmogelijkheden.

Een vliegticket is waarschijnlijk net zo duur als een treinticket en brengt je direct naar een grote stad. Nog niet gesproken over de kosten en reistijd die het met zich meebrengt. En de komst van de tunnel heeft ook invloed op de scheepvaart tussen Azië en Noord-Amerika. Zal deze sector failliet gaan met de komst van deze snellere manier van vervoeren? Of zorgt ze juist voor extra concurrentie waardoor de effectiviteit van de tunnel zal afnemen?

Het is maar de vraag.

Tegenstanders Bij een project van deze omvang zijn tegenstanders onontkoombaar.

Geografisch gezien is het realiseren van deze tunnel een hele opgave. De Beringstraat ligt net onder de poolcirkel maar is niet uitgesloten van ijskoude winters, waarbij de tunnel kan instorten omdat de constructie uitzet bij bevriezing. Daarnaast is de straat slechts 55 meter diep, waardoor drijvende ijsblokken de tunnel ernstig kunnen beschadigen. Plus dat het in de poolcirkel maar vijf maanden per jaar licht is, waardoor het waarschijnlijk een langdurig proces wordt.

Een project als deze heeft uiteraard ook vele nadelen, met name qua personenvervoer. Immers, wie wil er met de trein van Siberië naar Alaska, gebieden waar nauwelijks mensen wonen. Omdat er zo weinig mensen wonen zal een passagiersnetwerk niet rendabel

Meningsuiting Heeft iedereen recht op p roje ct X? Zoals jullie gemerkt hebben gaat deze editie over het internet en alles wat dat met zich mee brengt. In Nederland is de toegang tot internet een vanzelfsprekendheid, sommigen zeggen zelfs een basisbehoefte. Nederland staat met stip op één als het gaat om landen in Europa met de meeste internettoegang. Terwijl gemiddeld ‘maar’ 65% van de Europese bevolking is aangesloten op het world wide web, ligt dat percentage in Nederland op maar liefst 90%. Maar wil het feit dat iedereen hier is aangesloten ook zeggen dat internet een basisbehoefte, dan wel een fundamenteel recht is geworden? In hoeverre hebben wij recht op internet en hoe vrij zijn we daar eigenlijk?

Al jaren wordt er binnen Nederland en Europa gesteggeld over of internet zou moeten worden opgenomen als fundamenteel recht of niet. Daar liepen ze in Europa ook tegen aan. Al tijden is de Europese Commissie bezig het recht op internet op te nemen in een verdrag à la het Europees verdrag van de Rechten van de Mens.

Een consequentie van het opnemen van zo’n recht is dat de staat of internetbedrijven burgers niet meer mogen afsluiten van internet.

Dat klinkt natuurlijk hemels, maar het brengt ook problemen met zich mee. Als er een verbod is op het afsluiten van internet, is het veel moeilijker om illegaal downloaden en piraterij aan te pakken.

Uiteindelijk zijn ze in 2009 met een richtlijn gekomen die stelt dat de toegang tot internet door de Europese lidstaten gezien moet worden als een fundamenteel recht, waarvan burgers alleen mogen worden afgesloten als het passend, evenredig en noodzakelijk is.

Het verschil met een wet is, dat er juridisch geen rechten aan kunnen worden ontleend. Dit kan echter pas nadat de gebruiker gebruikt heeft kunnen maken van zijn recht om gehoord te worden. Dit klinkt al als heel wat, maar waarom hebben ze er geen echt recht van gemaakt als het wel zo gezien moet worden? Het antwoord is Frankrijk. Het land heeft aardig dwars gelegen bij de totstandkoming van de nieuwe Europese telecomwet.

De reden hiervoor was het plan voor een nationale Antipiraterijwet (ingevoerd in 2010). In deze wet wordt geregeld dat je als gebruiker drie keer bent betrapt op het illegaal downloaden van auteursrechtelijk materiaal je afgesloten wordt van het internet.

Als internet als fundamenteel recht zou worden opgenomen in het Europese verdrag van de Rechten van de Mens zou deze nationale wet gelijk van de baan zijn. Het ironische is echter dat de wet, krap 2 jaar na invoering, een ramp blijkt te zijn. Het aantal vervolgingen blijft steken op een schamele 14. Het agentschap tegen piraterij in Frankrijk, Hadopi, zegt echter dat de wet succesvol is. Gebruikers worden pas na drie brieven aangeklaagd en het illegaal downloaden neemt per verstuurde brief ernstig af. Toch kun je je afvragen of het echt afneemt of dat burgers een slimmere manier hebben gevonden om informatie te delen.

Het maakt echter geen verschil, want het zal nog wel even duren voor ‘wij’ als Europese burgers ons kunnen beroepen op ons recht

12

KO UW E N H O V E N (S G ) & R ui f ro k ( SG )

op internet. Maar als we geen Europees recht op internet hebben, misschien zijn er dan wel mondiale afspraken gemaakt. Helaas gaat die vlieger niet op, internationale wetgeving is sowieso moeilijk.

Verder dan een internationale verklaring komt het vaak niet. Het dichtstbijzijnde op het gebied van beschermen van internetgebruik komt artikel 19 van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens van de VN, hierin is de vrijheid van meningsuiting opgenomen. Meningsuiting gebeurt namelijk door middel van een communicatiemiddel, dat kan je stem zijn, een krant, een poster, maar ook via internet.

Het lijkt misschien heel wat, maar het stelt niet veel voor, voornamelijk omdat het gaat om niet meer dan een verklaring.

Er valt rechterlijk niets af te dwingen als een lidstaat van de VN de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens heeft ondertekend, het is immers een intentie die de lidstaat uitspreekt, geen verplichting.

Toch wordt er ook op internationaal niveau nagedacht over het recht op internet. De VN heeft een ‘Speciale Rapporteur voor de bevordering en bescherming van het Recht op de Vrijheid van Meningsuiting’, de heer Frank LaRue. De speciale rapporteur heeft in 2011 aan de algemene vergadering van de Raad voor de Mensenrechten van de VN het volgende gerapporteerd: “The internet has become a key means by which individuals can exercise their right to freedom of opinion and expression.” en “cutting off users from internet access, regardless of the justification provided, including on grounds of violating intellectual property laws, to be disproportionate and thus a violation of article 19, paragraph 3 of the International Convention on Civil and Political Rights”.

Als dat laatste meer bijval zou krijgen binnen de internationale gemeenschap kan Frankrijk zijn Anti-piraterijwet wel de deur uit doen en het lijkt er op dat het geval is. Kort na zijn rapportage kwam Frank LaRue, samen met Dunja Mijatović (OVSE), Catalina Botero Marino (AOS) en Faith Pansy Tlakula (ACHPR) met een gezamenlijke verklaring waarin staat dat internet als communicatiemiddel van de vrijheid van meningsuiting net zo goed geldt als elk ander middel.

Daarnaast zouden staten er zou veel mogelijk aan moeten doen om het gebruik van internet te stimuleren, bijvoorbeeld door publieke toegangspunten. Maar dit laatste wil nog wel eens moeilijk zijn, want censuur komt overal voor.

enemIes of the Interne t Censuur Wanneer men denkt aan internet censuur, komt een voorbeeld als de Arabische Lente snel naar boven. Het internet werd in dit geval tijdelijk geblokkeerd. Men kon niet meer communiceren via Twitter, Facebook of Youtube. Dit vanwege het feit dat de zittende overheid de revolutie wilde stoppen en dit poogde te doen door alle communicatiemogelijkheden uit te schakelen. Censuur komt echter ook op kleine schaal dichter bij huis voor. Een jaar geleden ging de internet pagina van VOX, het universiteitsblad, verschuild achter een inlogcode. Het was niet de bedoeling dat Jan en Alleman de informatie lezen kon die een grote organisatie zoals de Radboud deelt met haar studenten. Dit staat haaks op de veronderstelling dat de Universiteit een open instituut is waar informatie vergaard en gedeeld wordt.

(2002) Verboden cartoon; ‘onafhankelijk’ subsidieorgaan trekt stekker uit blad publicatie.

(2003) Artikel over fusie met universiteit Tilburg als 1 april grap; CvB haalt persoonlijk alle ANS met het hoaxartikel van de plank en haalt ze door de schedder.

(2007) Porno in de ANS; Mei nummer werd verwijderd van de campus, ‘porno-afbeelden schade het image van de universiteit’ Of er in de voorbeelden hier boven sprake is van censuur of het door de Universiteit beperken van imagoschade, kan worden bediscussieerd. Het blijft echter zo dat een hogere macht die het met een bepaalde mening niet eens is, ingrijpt om het verspreiden van deze - voor hen negatieve - mening tegen te gaan.

Zo gebeurt dit ook wel eens bij de wat grotere machthebbers in deze wereld. Noem China. China heeft alle referenties naar de woorden “Occupy Wall Street” verwijderd van het Chinese internet. Daarnaast is het op dit moment niet mogelijk om “Occupy” te gebruiken in combinatie met de naam van een willekeurige stad in China. Wij als vrije wereldburgers zouden er een een beetje voor moeten waken dat dit soort dingen ook bij ons kunnen gebeuren. Vrijheid van meningsuiting, met respect voor de mede mens, maakt dat wij in een vrij land wonen. Dit is anders in andere landen, zoals hiernaast te zien is in de kleine infographic.

Bronnen Automatiseringsgids. (2009). Franse anti-piraterij-lobby frustreert komst Europese telecomwet.

Vinddatum:

27-10-2012

via

http://www.automatiseringgids.nl/

nieuws/2009/17/franse-anti-piraterij-lobby-frustreert-komst-europese-telecomwet Europese Parlement en Raad van Europa. (2009). Richtlijn 2002/22/EG Gerritssen, M.R. (n.d.). Recht op internet!?! Vinddatum: 27-10-2012 via http://www. vandiepen.com/nl/publicaties/pdf/196-recht-op-internet.html Infojustice. (2011). UN Special Rapporteur on Freedom of Opinion and Expression Says Internet Access Is a Basic Human Right; Warns Against Special Enforcement Actions.

Vinddatum 27-10-2012, via http://infojustice.org/archives/3652 van Kuijk, M. (2007). Recht op toegang tot het internet? Universiteit van Tilburg: Tilburg.

OVSE. (2009). Joint declaration on freedom of expression and the internet.

6 minutes. (2012). Franse anti-piraterij wetgeving wil gedrag gebruikers veranderen.

Vinddatum: 27-10-2012. Via http://www.6minutes.be/Artikel.aspx?ArtikelID=24123 &RubriekID=3 Enemies of the Internet. (2012). Vinddatum: 04-10-2012, via www.inspirationfeed.com

MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws

Mundus

Bestuurspraatje Beste Mundusianen, Vol enthousiasme begin ik aan mijn eerste stukje voor het Wereldnieuws. En niet te zuinig mag ik wel zeggen. Het onderwerp in deze editie is namelijk ‘Project X’. Een reeds veelbesproken onderwerp dat in zowel de media als de politiek het nodige stof heeft doen opwaaien.

Toch zal ik proberen om in dit stuk weer een nieuwe impuls te geven aan het onderwerp.

Project X is in het leven geroepen in de fantasiewereld die Hollywood heet. Hier is de gelijknamige film gelanceerd en is een groot succes gebleken over de hele wereld. In alle bioscopen rinkelde de kassa en alles leek koek en ei. Maar niets is minder waar. Deze film zorgde in Nederland voor de nodige opschudding, met onder andere als gevolg het kleine dorpje Haren wat op zijn kop werd gezet door duizenden ‘feestgangers’. Naar aanleiding van een jongedame die, zonder enig besef van mogelijke gevolgen, een oproep op Facebook plaatste voor een open feest in het pittoreske Groningse Haren. De regionale arm der wet leek machteloos tegen een aantal tieners die tekeer ging alsof de zuurstof in de lucht vervangen was door cocaïne.

Na deze ‘memorabele’ avond volgden in de weken erna oproepen tot project X feesten door het hele land. De autoritaire organen klaagden over een hoge werkdruk en dat is iets wat we allemaal niet moeten willen: politieagenten die moe thuis komen van het werk. Vergelijkbaar met de Franse Revolutie was een golf van oproerkraaiers actief. Zelfs als de Fransen in hun tijd de beschikking hadden over social media, dan hadden ze het niet beter kunnen doen dan deze tieners, die nog aan hun ouders moeten vragen of zij hun kids naar deze feesten willen rijden.

Toch wil ik niet spreken van een demoralisering van de samenleving. Dag in dag uit is immers zichtbaar dat een feest ook in goede banen kan plaatsvinden. Maar ik wil graag iedereen op het hart drukken: laat het organiseren van een goed feest aan de mensen over die hier wel verstand van hebben! Zoals de oktoberfestborrel die ook dit jaar weer een groot succes was, dankzij de zeer competente ontspanningscommissie. Binnen Mundus hadden we stiekem onze eigen Project X, navigeren bleek voor enige geografen (groepje Noordink) moeilijker dan gedacht en zij grepen naar de drank.

Ondanks dat in het bovenstaande stuk enkele harde noten gekraakt worden wil ik positief eindigen. Een consulterende boodschap lijkt dan ook op zijn plaats. Hier komt ie: Mocht je ooit een onverwacht Project X feest plannen, stel dan je verwachtingen bij en plan het met gezond verstand voor je échte vrienden!

Luc Dohmen

MUNDUS AGENDA

14 november | 14:00 uur | zijzaal Refter Carrièredag - Op deze dag kunnen studenten GPM kennis maken met hun toekomstige werkterrein. Mundus haalt vertegenwoordigers van diverse bedrijven, overheden en organisaties naar de universiteit om jullie informatie te verschaffen over hun werkzaamheden en wellicht stage-mogelijkheden. Daarnaast bestaat de mogelijkheid je in te schrijven voor diverse workshops. Hier worden vaardigheden getraind welke in het werkveld van pas kunnen komen. Komt allen naar de carrièredag om alvast een kijkje te nemen in het toekomstige werkveld.

14 november | 20:00 uur | Café De Verdieping Pokeravond - Serieuze experts en nonchalante amateurs kunnen hun pokertalenten beproeven tijdens de pokeravond. In twee rondes zal er onder het genot van een drankje gezocht worden naar de beste pokeraar van Mundus. De winnaar van deze avond mag een jaar lang de titel en de wisselbeker dragen.

de universiteit om te vertellen over een geografisch, planologisch of milieukundig onderwerp. Hij of zij zal in de pauze zijn verhaal houden voor geïnterreseerden welke ook kunnen genieten van een door ons verzorgde lunch. Houd de media in de gaten om te zien welke spreker er komt.

28 november | 21:00 | Café Samson Mundusborrel - Wetenschappelijk onderzoek toonde het al meerdere malen aan: een te hoge stress-ratio heeft negatieve effecten op de studieprestaties van een student. Het is dus tijd voor ontspanning!

Mundusianen zijn dan ook allemaal uitgenodigd in café Samson voor de maandelijkse borrel.

4 december | 12:30 | Munduskamer Eetactie - In de pauze tracteert het Mundusbestuur haar leden weer op een lekkere snack! Wat het precies zal worden blijft nog een verassing, maar een blik op de datum kan een vermoeden doen opwekken...

21 november | 11:00? | Eindhoven Lezing op Locatie: Eindhoven - Op deze woensdag zullen we met geïnteresseerden afreizen naar Eindhoven om daar een kijkje te nemen in de geografische, planologische en milieukundige keuken van Eindhoven.

De dag zal onder het volgende thema staan; `van een industrieel verleden naar een duurzame toekomst’. Komt allen uit de collegebanken en ga woensdag 21 november de theorie in de praktijk bekijken!

12 december | 21:00 | Café Samson Mundusborrel met aansluitend M-feest - In café Samson is vanavond weer gelegenheid voor een goed gesprek onder het genot van een koud biertje. Na de Mundusborrel zullen de partyanimals onder ons zich verplaatsen naar café El Sombrero voor het M-feest. Dit feest van Mundus, ESV, Synergy, BOW en ismus staat in het teken van `The end of the world’ en we worden dan ook aangeraden om te feesten `like there is no tomorrow’.

27 november | 18:00 | Hier en daar in Nijmegen Diner Rouler - Het concept `diner rouler’ biedt de mogelijkheid mensen van Mundus beter te leren kennen, andere studentenhuizen te zien en bovendien lekker en vernieuwend te eten! Het voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht zullen bij verschillende deelnemers worden genuchtigd wat altijd resulteert in een gezellige culinaire tocht door Nijmegen.

28 november | 12:30 | Ergens op de campus Lunchlezing - Een paar keer per jaar haalt Mundus een spreker naar

17 december | 21:00 | Café Malle Babbe Barcontest met ismus - Op deze avond zal Mundus samen met studievereniging ismus Café de Malle Babbe een avond runnen. Als we de grootste omzet draaien van al de 15 barcontesten winnen we een bedrag van maarliefst 500 euro! Maar ook als we de prijs mislopen beloofd het een gezellige avond te worden. Het thema is namelijk: `Back to the USSR! Dikke pret in je Sovjet-Flat’ en om in stijl te blijven zijn er deze avond volop Vodka-shotjes te verkrijgen.

Co lumn VAN ARI E

H . E nk

tijd gaat snel Dag lieve lezers, Tjonge tjonge, wat is er veel gebeurd op deze wereld. Een wereld vol met vermaak en disrespect, vol met rare mensen en vrolijke snuiters. In de afgelopen maanden is er te veel gebeurt om op te noemen. Om een kleine greep te doen van de gebeurtenissen van afgelopen maanden: 5-8 PSV-AJAX: 4-2, 22-8 thị xã Bà Rịa wordt opgewaardeerd en is nu een stad, vanaf 29-8 de Paralympische Spelen, 18-9 Prinsjesdag, 21-9 Project-X, 5-10 gerommel bij Groenlinks en 12-10 toekenning Nobelprijs voor de vrede aan de EU. Vele mooie gebeurtenissen die de wereldgeschiedenis kunnen, ik herhaal, kunnen beinvloeden.

Het gaat er namelijk maar net om wat de media ermee doet. Ik ga geen woorden meer vuil maken aan Project-X. En eigenlijk maken de anderen gebeurtenissen ook niet heel veel uit voor het verhaal. Want ondanks de globalisering van de wereld,

is het altijd fijn om thuis te komen. Om je af en toe bezig te houden met minder nuttige zaken die dichter bij je staan dan iets anders. Binnen de wereld, vrij vertaald Mundus, is natuurlijk ook het een en ander gebeurd. Er zijn veel nieuwe gezichten die ronddwarrelen in de wandelgangen, ofterwijl TvA 1, 3 en 5 en natuurlijk op de straat zelf. Een nieuwe lichting is opgestaan! Met deze nieuwe lichting, is er alweer een oudere garde aangemaakt. Ze worden volwassen. Mensen gaan zich ontwikkelen. Dat is mooi om te zien. Mensen groeien en bloeien. Teder, gelukkig, op zijn of haar eigen manier. Ook hier speelt aandacht, al dan niet van de media, een grote rol. Je ziet natuurlijk niet alle groei. Maar deze is er wel, vertrouw daar maar op.

Binnen Mundus is er meer gebeurd dan een willekeurig mens die een bezoekje waagt aan de website doet vermoeden.

Activiteiten lossen elkaar in een rap tempo af. Gelukkig sneller dan dat een aantal groepen erover deden om thuis te komen van de dropping, heb ik van horen zeggen... De activiteiten worden lekker bezocht. Ik noem een borrel met Paulaner, maar ook de lezing van Co Verdaas. Activiteiten die kunnen bijdragen aan een verrijking van de personen. Verrijking die ervoor zorgt dat mensen groeien. We zullen zien wat er in de komende tijd gaat gebeuren. Als ik de enthousiastelingen mag geloven, staat er weer veel op ons te wachten. Houdt de ogen en oren open.

Het hangt al in de lucht.

MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws | MUNDUS nieuws

- Advertentie -