4
Thema Hans Frinsel
Een
De Oogst januari 2010
tijd
voor alle dingen
090442 Oogst januari 2010.indb 4
23-12-2009 14:47:35
De Oogst januari 2010
Thema Hans Frinsel
5
‘God schiep de tijd en Hij schiep er heel veel van’, zo gaat een Afrikaans gezegde. En hier in Afrika lijkt dat waar te zijn. Men heeft zelden haast en neemt overal de tijd voor, met name voor contacten. In het Westen hebben we daar juist minder tijd voor. We hebben haast; tijd is geld. Tegelijkertijd pleegt de vermaakindustrie een doorlopende aanslag op onze tijd en maar al te gemakkelijk geven we ons daaraan over. Je moet je tijd niet verspillen. Maar wat is tijd verspillen?
Hoe moeten we met de ons gegeven tijd omgaan? Die vraag houdt me regelmatig bezig en verontrust me ook wel eens. Er is zoveel nood om ons heen, er zijn nog zoveel mensen die Christus niet kennen. Soms weet je niet wat je wel of niet moet doen, omdat het werk zo ontzaglijk groot is. Keuzes maken is dan moeilijk. En op momenten dat ik me terugtrek of wat ontspanning of rust zoek, komt de vraag soms op mij af: ‘Is het verantwoord om tijd voor ontspanning of vakantie te nemen?’ Je komt altijd al tijd tekort voor alles wat je zou willen doen.
wellicht ernstig kunnen hinderen in de prediking van het Evangelie. De HERE stelde hier prioriteiten. Het was een urgentieverklaring voor de Evangelieverkondiging. En ze mochten alleen maar naar de verloren schapen van het huis Israëls. Voor elk volk is er een juiste tijd. Toen ze terugkwamen, liet Hij hen eerst uitrusten. Ook daar was een tijd voor (Mar. 6:31).
Morsen met tijd
Tijd benutten
Ondanks die noden lijken de mensen in Afrika morsig met tijd om te gaan. Tenminste, dat ervaren wij zo. Ze zijn niet taakgericht, maar relatiegericht. Daardoor komen ze nogal eens te laat of je wacht voor niets. Zij vinden het niet zonde van hun tijd, maar jij hebt het ontevreden gevoel dat ze jouw tijd verspillen. Wanneer je iemand tegenkomt, groet je. En een begroeting is een praatje maken over hoe het gaat met de familie en het dorp.
Evangelieverkondiging is nog steeds een prioriteit. De Bijbel spoort ons immers aan om elke gelegenheid te benutten, ‘want de dagen zijn kwaad’ (Ef. 5:16). Maar hoe vul je dat in? Toen de omstandigheden ons in 1992 dwongen om van het zendingsveld terug te keren naar Nederland, lieten we een onvoltooid werk achter onder een nog grotendeels onbereikte stam. Nu wij terug zijn in Afrika, zien we dat de situatie onder deze stam eigenlijk nog onveranderd is. Welk verschil zou het voor dit volk gemaakt hebben als we indertijd wel door hadden kunnen gaan? Zoveel mensen die we toen kenden zijn nu overleden, zonder Christus te kennen. Is dat onze verantwoordelijkheid? Hebben we tijd verspild? Zulke vragen kunnen me benauwen, maar is dat terecht?
Mensen in Afrika lijken morsig met tijd om te gaan Toen Jezus Zijn discipelen twee aan twee uitzond met een duidelijke taak, zei Hij erbij: ‘Groet niemand onderweg.’ Dat lijkt een vreemde uitspraak, want dat is toch onbeleefd? Maar waarschijnlijk leek de begroeting in het Midden-Oosten meer op die in Afrika, dan op ons westerse, vluchtige ‘goedemorgen’ of het verplichte ‘hoe gaat het ermee?’ zonder echt geïnteresseerd te zijn in het antwoord. Uitgebreide begroetingen hadden de discipelen
090442 Oogst januari 2010.indb 5
Voor elk volk is er een juiste tijd
Rustpunt Er is een tijd voor alles, zegt Prediker. Dat geldt voor onze activiteiten, maar ook voor Gods werk. Dit mag een rustpunt voor ons zijn, want wij kunnen de last van de hele wereld niet dragen. Het is geen excuus om dan maar niets te doen, maar het betekent wel dat we mogen accepteren dat we beperkt zijn en niet alles kunnen doen wat gedaan lijkt te moeten
23-12-2009 14:47:38
6
Thema Hans Frinsel
De Oogst januari 2010
Gods verspilling Gods economie werkt zo anders dan de onze. Wij zouden de dingen zo anders aanpakken. In onze ogen lijkt God tijd en mensen te verspillen. Toen Henoch driehonderd jaar oud was, nam God hem in de kracht van zijn leven weg. We lezen dat vol bewondering voor de man die zo met God leefde, maar zijn gezin zal het niet zo leuk gevonden hebben. En een mensheid die steeds slechter werd, had juist mensen als Henoch nodig. Waarom haalt God nu uitgerekend hem weg? Het zou niet onze keuze geweest zijn. Zo tasten we vaak in het duister bij de vraag waarom God iets doet, of juist niet doet, zeker als een toegewijd christen op jonge leeftijd overlijdt.
Gereed
Westerlingen zijn meer taakgericht dan relatiegericht. worden. Wij kunnen ons zo druk maken over Gods werk. ´Het is Zijn Koninkrijk; laat het aan Hem over Zich daar druk over te maken.’ Dat waren de woorden van een Joodse predikant, toen iemand hem vroeg waarom de HERE geen haast lijkt te maken te maken met bepaalde zaken. Toch spreekt de Bijbel soms in termen die suggereren dat God haast wil maken (bijv. Jes. 60:22). Gods haast is echter heel anders dan de onze.
Wij kunnen ons zo druk maken over Gods werk Gods haast God riep Abraham en beloofde hem nakomelingen, maar er ging vijfentwintig jaar overheen voordat de beloofde zoon geboren werd. Hij beloofde Abraham het land van Kanaän, maar vertelde erbij dat zijn nakomelingen eerst vierhonderd jaar in Egypte in slavernij zouden leven. Zo’n belofte was een schrale troost voor Israël toen het midden in die periode zat. Het staat er allemaal in een paar pagina’s, maar die geschiedenissen beslaan eeuwen. De belofte dat er eens een Redder zou komen werd al aan Adam en Eva gegeven en herhaald aan Abraham, aan Mozes, aan David, aan Jesaja en de andere profeten, maar het duurde duizenden jaren voordat deze werd vervuld. De belofte van de wederkomst van de Here Jezus staat ook al bijna tweeduizend jaar. God lijkt geen haast te hebben. Waar het God om gaat, is dat Zijn volgelingen Hem geloven en getrouw datgene doen wat Hij hen in de hun gegeven tijd en plaats opdraagt.
090442 Oogst januari 2010.indb 6
Zulke vragen kunnen wij niet beantwoorden, maar wij mogen rusten in de wetenschap dat God weet wat Hij doet. Er is niets wat Hij niet heeft voorzien. Hebreeën 4:3 leert ons dat Gods werken al van voor de grondlegging der wereld gereed waren. In Openbaring 13:8 lezen we van ‘het Lam dat geslacht is sedert de grondlegging der wereld’. Gods werk is voltooid sinds de grondlegging der wereld.
Gods economie werkt zo anders dan de onze Paulus legt er de nadruk op dat God de zijnen al had uitverkoren in Christus voor de grondlegging der wereld (Ef. 1:4). Zijn werk is voltooid. Dit is een geweldig fundament! Dit is de basis waarop wij mogen werken. God bouwt Zijn gemeente. Op die basis zond Hij de apostelen de wereld in en op diezelfde basis zendt Hij ook nu Zijn gemeente uit. In de afgelopen tweeduizend jaar lijkt er heel wat mis te zijn gegaan met Zijn kerk. Maar God wist van al die tijden van neergang en afval. Hij wist van alle dwaalleer. Hij had het onkruid tussen het graan voorzien. Hij ging door. Hij gaf hervormingen en opwekkingen. Hij leek nooit haast te hebben. Ook nu gaat Hij door.
Gods voorkennis God is getrouw, Zijn plannen falen niet. Niets ontsnapt aan Zijn aandacht. Niets verstoort Zijn plannen, ondanks al onze fouten. ‘Zie, Ik leg in Sion een steen ten grondslag, een beproefde steen, een kostbare hoeksteen van een vaste grondslag; hij die gelooft, haast niet (Jes. 28:16). Gods werk heeft een hecht en zeker fundament waar wij op mogen bouwen, maar ook op mogen rusten. Het gaat niet om ons werk, maar om Zijn fundament. Er is een oude dwaalleer die ook nu opgeld doet, die leert dat God wel de grote lijnen in de
23-12-2009 14:47:41
De Oogst januari 2010
gaten houdt, maar niet in detail weet wat er morgen gaat gebeuren. Hij zou daarin afhankelijk zijn van onze beslissingen. Zijn voorkennis zou beperkt zijn. De implicaties van zo’n leer zijn groot. Het zou betekenen dat Hij tijdgebonden is, niet almachtig en niet alwetend. Dan hangt de loop der geschiedenis van ons af. Dat legt een ondraaglijke last op Zijn kinderen. Het is zelfoverschatting te denken dat wij zo’n verantwoordelijkheid aankunnen. Hoe moeten we prioriteiten stellen in zo’n situatie, in een wereld met zoveel noden? Naar welk volk moeten we het eerst gaan?
God wist van al die tijden van neergang en afval Gods tijd De HERE riep Paulus als apostel voor de heidenen, maar Hij wachtte nog veertien jaar voor Hij hem uitzond. Was dat geen tijdverspilling? Nee, want Gods tijd is de beste tijd voor elk volk en ook voor Paulus. Zo weet Hij ook de beste tijd voor de volkeren in onze tijd. Dit betekent beslist niet dat we met de armen over elkaar kunnen gaan zitten. Het betekent dat wij mogen rusten in de wetenschap dat het Gods werk is. Onze verantwoordelijkheid is te zoeken naar datgene wat God van ons vraagt, hier en nu, en dat zo goed mogelijk uit te voeren. Hij roept ons om te doen wat we kunnen en niet wat we niet kunnen. Hij roept ons niet om de hele verantwoordelijkheid voor Zijn Koninkrijk te torsen. We kunnen onze tijd verspillen in teveel ontspanning of in vermaak, maar we kunnen ook onze tijd verspillen in dingen die we voor God willen doen, maar die Hij niet van ons vraagt.
We hoeven niet in een kramp te leven Hij heeft een ieder van ons taken toebedeeld en Hij heeft ons tijd gegeven om die uit te voeren. Hij heeft ons een stukje van Zijn werk in beheer gegeven en ‘voor zulke beheerders is dit tenslotte het vereiste: betrouwbaar te blijken’ (1 Cor. 4:2). We moeten ijverig zijn in Zijn dienst, maar we hoeven niet in een kramp te leven. We mogen ook momenten van rust en ontspanning kennen. We moeten de ons gegeven taak vervullen, maar niet in een koortsachtige haast. Als wij op Zijn fundament bouwen, werkt Hij Zijn plan uit door ons.
Column Ronald Koops
7
Relatiepijn Wilkin van der Kamp schrijft in zijn nieuwe boek Bevrijd van banden: ‘Onze tijd staat bol van de techniek, maar krom van de relatiepijn.’ En zo is het: onze tijd staat krom van pijn uit relaties. Gebroken relaties, moeizame relaties, relaties met spanningen, onderdrukking of manipulatie. Zichtbare pijn, onderdrukte pijn, eenzame pijn, pijn die weggelachen of weggedronken wordt, maar wel pijn. Per jaar scheiden er alleen al in ons land meer dan 30.000 mensen. Mijn ogen zijn een paar jaar geleden opengegaan voor de geestelijke strijd rondom relaties. Die begon al in de paradijs, toen satan met succes de relatie tussen God en de mens verstoorde met de boodschap die nog steeds z’n miljoenen verslaat: het gaat om jou, zorg vooral voor jezelf, een ander doet het niet. Satan doet er nog steeds alles aan om relaties te verstoren. Waarom? Heel eenvoudig: een verstoorde relatie betekent stilstand en afleiding, zodat God niet tot Zijn doel kan komen. Dat geldt ook voor gemeenten: het is onmogelijk om een grote bos potloden te breken. Eén voor één (gezin voor gezin) werkt beter. En dat gebeurt ook: gezin voor gezin valt om en vele mensen zijn beschadigd en krachteloos. Ik ben gezegend met een gelukkig en stabiel huwelijk, ondanks mezelf. Ik besef goed hoe bijzonder en kwetsbaar dat is. Wat hebben we veel mooie momenten beleefd, maar wat hebben we ook een ruzie gehad. Vooral op momenten dat ik weg moest om te spreken of een concert had. Totdat we tegen elkaar zeiden: ‘Toevallig dat we juist dán ruzie hebben!’ Niets toevallig! En dus: samen bidden om geestelijke bescherming, om een zuiver hart zonder geheimen, om liefde en nederigheid voor elkaar, de kinderen en voor Jezus. Hij werd gebroken, juist om dat wat gebroken is te herstellen.
Ronald Koops is hoofdredacteur van de evangelische maandkrant Uitdaging. Daarnaast is hij actief in de (aanbiddings)muziek. Zie ook: www.ronaldkoops.nl.
Hans Frinsel is zendeling en werkt in Guiné-Bissau.
090442 Oogst januari 2010.indb 7
23-12-2009 14:47:44