RMP MAGAZINE 1 by RMP Magazine

Plus ...And Many More 1

Van kleine locale bands tot grote internationale legendes, de Belgische jongeren houden ervan en RMP is daar het levende bewijs van! De rock-, metal- en punk-scene in België leeft. Doorheen het jaar – én doorheen het land zijn er dagelijks muziekconcerten te vinden; van kleine concerten in jeugdhuizen tot grote festivals die de internationale pers behalen. Op muzikaal gebied kunnen we ons muziekjaar opsplitsen in twee seizoenen. Eind maart trappen we ons festival-seizoen af met Crossbonefestival, om de week erna wild te gaan op Rockfest, gevolgd door Dunk!festival en PPM Fest. Gelukkig hebben we dan een week of twee rust, want dan vliegen we er echt in met het grootste punk en hardcore festival van Europa: Groezrock. Vanaf dan gaat het snel: Puntpop, Repmond Rock, Ringrock, Rio Rock, Rock Aflaat, Burnout

Interviews 6. Verse

10. Therapy? 12. Incubus 16. Saxon 20. Wolves Like Us 22. Hidden Hospitals 26. Sharks 28. Good Riddance 30. Set Your Goals

Interview Ned. 32. Mastercab

36. Midnight Souls 42. These Mountains are Ghosts

INLEIDING

Festival, Werchter Boutique, Graspop Metal Meeting, TW Classic, Grensrock, Rock Werchter, Rock Zottegem, Cactus Festival, Dour Festival,... BATS, BATS, BATS! En dan is het alweer oktober; Funtime Fest sluit het festival-seizoen af én zorgt voor de omschakeling naar de clubshows!

We mogen niet klagen, zeker niet als we bedenken dat op het grootste deel van deze shows ook een Belgische band mocht pronken. België barst namelijk van talent: A Strength Within, Arizona, BEAR, Balances, Face The Fax, Generation 84,...we mogen verdorie trots zijn! Om dit te vieren, en vooral om nieuwe talenten te ontdekken probeert RMP regelmatig eens iets nieuws. Vandaag is dat de lancering van ons eerste magazine, enjoy! - Kenny Leys, RMPvzw Voorzitter

Festivals (P46) 46. Festival Map 48. Groezrock 50. Graspop MM 52. Rock Werchter 54. Pukkelpop

Reviews (P58) Pentimento & Young

English, Versus the World, Rise and Fall, H20, In Clear Sight, Poison my Blood

RMP is een vereniging zonder winst die zich richt op muzikale krachtpatserij: rock, metal en punk. We beschikken over een uitgebreide community die zeer geëngageerd is, maar echter andere muziekgenres niet schuwt. Iedereen is dus van harte welkom, u dus ook! Ons hoofddoel bestaat erin om, naast bekende groepen, ook onbekende groepen te promoten om

rock-metal-punk

zo ons muzikale spectrum te verbreden. We beschikken over gemotiveerde crew, geleid door Kenny Leys, die daarom ook regelmatig CD-reviews, concerttips of –reviews, interviews en nieuws allerhande over de rock-, metal- en punkwereld op onze site plaatst. Aarzel niet en neem dus gerust een kijkje op onze website of volg ons op social network websites als Twitter en Facebook!

RMP IS: Anne Carolien Kohler, Kurt Biesemans, Vincent Van Hoorick, Yannick Swyns, Sam Velghe, Fleur Vanden Bosch, Brenda Boutsen, Kenny Leys, Wouter Torsin, Kimberley De Somere, Simon Bourdeaux, Pieter De Coninck, Wouter Grauwels, Suzanne Gielis, Jonas Hoflack, Manuel Van Den notelaer, Dimitri Geuens, Julie Fonteyne, Sofie Vermylen, Nele Waegeman, Jonathan De Vriendt, Jonas Claesen, Sammy Vermeulen én Lazlo cootmans Eindredactie Nederlandstalige Interviews: Suzanne Gielis Eindredactie Engelstalige Interviews: Kimberley De Somere Eindredactie Reviews: Sammy Vermeulen Raad de Band: Pieter De Coninck Verantwoordelijke Magazine: Kenny Leys & Kimberley De Somere

“A good show is an equal give and take between all participants. Everything from the band members to the people in the room with us.”

(By Jonathan De vriendt & Suzanne Gielis)

Years back they were one of world’s most known straight-edge bands, but since their breakup in 2009, VERSE is now considered just a hardcore band. Nevertheless, they announced their comeback in late 2011, embarking on a new tour as well as recording their brand new fourth album called ‘Bitter Clarity, Uncommon Disgrace’. A perfect time to catch up with them.

It’s a good time for Verse-fans because you guys have reformed! Why did you take this decision? Sean Murphy: “I think that we never really wanted to stop playing music together. We were just very overwhelmed with life at the time and had a hard time keeping up with our personal lives at home. We were touring a lot and just kind of burned out towards the end of 2009. Maybe it was an irrational decision for us to call it quits at that time, but we definitely hit some sort of a wall and weren’t entirely sure how to deal with it.” “Having the 2+ years to reflect on that and having regained some sort of stability in our lives at home, helped us put things into perspective I would say. It all just came together once again, and we missed the connection we had. I don’t think we were really ever ready to let that go. The members just needed a break to clear our heads and remember why we were a band in the first place. We’re not here to make money, we’re not here to relive some past glory, we’re not here to try to please everyone, we’re just here to express ourselves through our music. And if people can identify with that, it is very satisfying to us. If not, no big deal. We just want to do what we want on our own terms, not what other people think we should do. That’s the approach to music that we sort of lost sight of for a while.” What did you miss the most when you were

INTERVIEW - VERSE

Do you think a lot has changed in the music world since your breakup in 2009? Sean Murphy: “Sure. Music is always evolving and also repeating. Watered down or genuine, music is always changing. For better or worse, I can’t say.”

Hardcore often gets associated with violence. Do people confront you with this? Sean Murphy: “We live in a violent world. Obviously this will find it’s way into all subcultures in some way. I’m not against violence; I think it’s very vital at times. I just don’t think it has any use in a room with likeminded people trying to have fun and celebrate their love and passion for music. If someone is thinking about how they’re gonna hurt people on purpose at an upcoming show, I think they are an idiot. There are plenty of things to actually get violent about in the outside world. If someone is deliberately punching people in the face at a show, they should be taken out. For sure. But that is the only time I think violence should be used in hardcore.” “Hardcore is something I got into to escape the violence in my life outside of it. I never wanted to bring that into a room filled with people that are there for similar reasons. People will always get hurt at shows, that’s a given since we all act a little nuts and hurl ourselves off stages and swing our arms around like maniacs, but there’s a line to be drawn, and people’s per-

“I'm not against violence, I think it's very vital at times. I just don't think it has any use in a room with likeminded people trying to have fun and celebrate their love and passion for music.” apart? What are you looking forward to? Sean Murphy: “Connecting with people. It’s really the only way I’ve ever been able to identify with anyone. Sharing life stories of confusion and uncertainty, hardships or good times, social/political issues etc... It’s a comforting feeling to be reminded that we’re not alone in this world with the daily struggle of simply being a human being.”

sonal space and well being to keep in mind. If you can’t do that, then I personally think you’re an asshole and you set a fraudulent example.” Have you noticed an increase in violence in hardcore? Sean Murphy: “It comes in waves. I’m 32. I’ve been going to hardcore punk shows since 1993. I’ve seen it go up and down too many times to count. There will always be a rise and fall of violence in all circles. It’s how you ap-

proach protecting what type of mentality you have towards it. It should never be tolerated.” Another thing that’s probably more in the picture sinds 2009 is piracy. There is also a lot going on right now to protect copyright with SOPA, PIPA, ACTA. Do you think these laws

wifi connection and make some calls back home. But this has all changed. I love to dance. I’ll go out dancing three or four nights a week and I have absolutely no shame. In the last few months I’ve started DJing around the city and I’ve been throwing some of the grossest dance parties since, well, “It is my goal to get freaky as much as possible since I started having on our next tour and DJ every late night van ride. them. It is my goal to Apologies to my bandmates in advance. get freaky as much as And our driver. And Europe.” possible on our next will help the music industry? tour and DJ every late night van ride. ApoloSean Murphy: “The music “industry” is obso- gies to my bandmates in advance. And our lete. I think music should be accessible to eve- driver. And Europe.” ryone regardless of monetary wealth or class. I can’t really answer any further without putting You’re playing at Groezrock in April, which is my foot in my mouth.” the biggest Hardcore/Punk Festival in Europe, are you excited for this show? While being in the studio to record “Bitter Sean Murphy: “Yes! Very much so. I don’t know Claruty, Uncommon Grace”, will you be ex- if we deserve to be treated as well as the peoperimenting with a new sound or will the new ple of Groezrock are treating us, but it is defimaterial be in line with the previous albums? nitely a wonderful gesture on their behalf to Sean Murphy: “We always try to keep things let us be a part of it. We are fully indebted to fresh. We don’t want to put out the same re- them. cord over and over again. This one is a natural progression from our previous records. Still en- You’ll be playing at the Etnies Stage which compassing all things ‘Verse’. barely has a barrier between the bands and the fans. How important is the connection I suppose you’ll hit the streets again when with the audience for you? the new album is out. I can imagine touring is Sean Murphy: “Very important. Barriers are very exhausting. And from what I’ve read, you terrible for a band like us.” have random dance parties in the van. Zak Drummond: “On touring being exhausting, What makes a good show according to you? it sure can be. But as tired as I’ve ever been Sean Murphy: “A good show is an equal give on tour, I’ll always prefer that exhaustion to the and take between all participants. Everything type I felt sitting in my cubicle working a 9 to 5 from the band members to the people in the in between tours. Now I’m very lucky to have a room with us. A lack of ego, and an approachagreat job that keeps me very connected to the ble “performance”. We’re just going to do what music and arts community in Providence; and I we do on Groezrock. No pressure.” get to stay up as late as I want and I get to avoid ‘exhaustion’ at all costs.”

“But onto a more important issue; dance parties. Now, I was never one for dancing and being on tour, especially in Europe, there is a lot of dancing going on. People are getting wild and breaking it down all of the time. I would usually try to find a dark corner with a strong

When Therapy? started no o a PC never mind a laptop. With already 22 years of experience in the music world, Therapy? is still widely known as a top rock band. After their date with the Belgian fans just a short while ago, a little talk with the members was inevitable. (By Nele Waegeman & Ibrahim Boudiaf)

Your previous album “Crooked Timber” was a rather dark album, where “ABCoL” grooves and rocks a lot more. Was this something you guys had specifically aimed for? Andy: “Not really, it just turned out that way. We had just come off touring when we went in to write and rehearse for the new album so chances are we were still full of adrenaline and kept the songs tight and funky.” At the end of each year, Studio Brussels allows its listeners to vote for their all-time favorite rock songs. One of those that reaches the listing each year is Therapy?’s “Diane”. After 17 years, it’s still your most well-known song. Did you feel, whilst writing this song, that it would be such a big hit? Andy: “Wow, that’s great. We’re all very flattered

INTERVIEW - THERAPY?

one had you, does that mean that you only attract people in their mid-thirties to your shows or do you see an evolution in your fanbase too? Andy: “Recently we’ve seen younger people coming to the shows. People are giving their The band itself ex“When we started no one had a record collections to ists for more than 22 PC never mind a laptop. Now we their younger brothyears now. I’m sure can write ideas for new songs in ers and sisters. We you evolved as a our homes and email them to the also plan to keep on team, and have seen other band members in seconds.” pushing things as your surroundings evolve with you. long as we can. We know if we don’t try and Andy: “The band has been evolving again in stay fresh it will get boring very quickly. the last eight years. For a while we were a little bit lost but we have a great team. We all like As a dessert: How do you recall Belgian shows? and respect each other and we still listen to all Andy: “I remember most of the gigs and had kinds of music, old and new.” so many great memories over the years. The “A good example in our surroundings is the use crazy, loyal fans, the different set lists and alof laptops. When Therapy? started no one had bums and, in the early days, the partying. You a PC never mind a laptop. Now we can write guys are great hosts. Last time we got the most ideas for new songs in our homes and email amazing sushi delivered. We still talk about it them to the other band members in seconds.” now!” Your fans of the early days have aged with but the credit for writing the song should go to Grant Hart from US band Husker Du. If you haven’t heard them check them out and then go and check out Grant Hart’s solo records.”

e v a h o t s i t r a n i e g g n i n r e l u l t a n e h c v e e u u r n i t “The ourage to cont t great risk.“ a c n h e g v u e o , en el territory into nov Even though they already have a lot of different albums on their resume, Incubus keeps going strong. After their last release, “If Not Now, When?”, they are set on touring around various countries and continents.. Including an appearance on this year’s Rock Werchter. (By Kenny Leys & Suzanne Gielis)

Being in a band for so long, don’t you ever get the feeling “we’ve done everything already”? “It is hard to be in a band. I think that goes without saying. But our difficulties as a band probably pale in comparison to many of our contemporaries; past, present and future. Any group dynamic is going to mirror a family dynamic, especially when there is fruit growing on that tree. In our case, the fruit being songs!” From Alternative Rock, to Nu Metal and many others, you’ve obviously played loads of genres through the past years. What was the original plan? “If you listen with even a glancing ear to our first recordings, one can hear that we were trying our hardest to be the orgiastic butt baby of Primus, the Red Hot Chili Peppers, Mr. Bungle, Pearl Jam and Soundgarden. These were the artists that came of age when we were in our late adolescence and early teens. So these were the bands that inspired us to start a band. Our tastes have morphed and changed over the years, sometimes quite dramatically, but I actually still love and admire those artists dearly.”

Do you think you’ve finally found your own sound after all these years? “I don’t think a ‘final sound’ exists. I mean that in a broad philosophical sense. And in embody-

ing that philosophy, the answer to your question is no, we have not found that. The search is the fun part. And probably what keeps one moving.” Most people consider ‘I miss you’ and ‘Wish you were here’ as the breakthrough-songs. Which are crucial for Incubus’ repertoire? “I see people reacting to songs every night that we are on stage. I am blessed with the vantage point I have because I can witness firsthand which songs are affecting in which ways. My point of view obviously has to be taken with a hefty grain of salt though, being that I am far too close to the process to be able to objectively judge. That being said, it would appear that the two songs stated have indeed become critical to our playlist. But songs like ‘Megalomaniac’, ‘Talk Shows On Mute’, ‘Pardon Me’, ‘Drive’, and even new songs like ‘Adolescents’ and ‘In The Company of Wolves’ are becoming important pillars of our live presentation.” Were those songs hard to compose? Does composing vary much from song to song? “Some songs come quite

INTERVIEW - INCUBUS

effortlessly, and others need a more care- the true challenge in art is to have enough ful birth. It changes each time. The song ‘Are courage to continue venturing into novel terYou In?’ was written in about an hour. Front to ritory, even at great risk. We started to underback. Then a song like ‘Tomorrow’s Food’, from stand that this album was slower, darker and our new album, was written in pieces over more restrained from just a few weeks into the the course of two years. Each process, good, writing, and it took great willpower to avoid bad, ugly, fun, bloody and/or slick ends up be- the temptation to pander to our audience. To ing completely neces“One needs only to have enough courage to sary. One needs only to accept the high possibility of getting his hands have enough courage dirty and then it’s mostly downhill from there.” to accept the high possibility of getting his hands dirty and then it’s avoid giving them what we thought they wantmostly downhill from there.” ed. There is no great challenge in that philosophy. And the listener is left with a version of, You recently released “If Not Now, When?”. Was a caricature of the band they once knew. We the process for this album different than others? decided that making something different from “This was pretty different than any other Incu- what we’d come to be known for was the right bus process. And as a result we crafted a vastly next step in our strange and unique ladder. The different piece of work. And for this I am grate- results of that leap of faith are still unfolding, ful! I loathe the idea of repeating ourselves in but I am quite proud of what we’ve made!” songs. Relatively speaking, we are the same five guys filtering messages from the ether after all. But

I’m sure you’ve had quite a few good responses and reactions to its release. “So far so good! It seems to have a divisive quality, which I think is encouraging. Some people hate it, some people love it! But I have to say, I have seen more age diversity in our audiences this tour so far. Younger listeners than ever before, as well as people who have grown up with us. I couldn’t actually ask for a better compliment than that.” Incubus has an impressive discography, so how does a setlist get chosen? Do you try to combine older work with the more recent

“The search is the fun part. And probably what keeps one moving.”

albums to make a diverse set? “Exactly. We like to balance our catalog out. Take everyone on a magical, mystery tour from then until now. And maybe even allude to things further still...”

Incubus is set to play this year’s Rock Werchter with a performance on the festival’s 3rd stage on Saturday, June 30th.

INTERVIEW - INCUBUS

â&#x20AC;&#x153;We have weathering t

INTERVIEW - SAXON

the English stoicism for the metaphor ‘ the storm’. We do what we do, and hope.” Saxon is one of those Heavy Metal bands you just need to know as they are seen as one of the front-runners of the New Wave of Britisch Heavy Metal along with Iron Maiden and Judas Priest. With 19 albums in their backpocket we thought it would be a great opportunity to sit down with these lovely gentlemen and have a word with them. (By Ibrahim Boudiaf)

It's been six months since the release of your When writing an album, do you keep in mind latest album, 'Call To Arms'. Did the response that the songs will have to be good for the and the results meet or exceed your expecta- stage? Some songs on 'Call To Arms' seem to tions? do incredibly well. “I can say I was pleasantly surprised that the “We try everything at volume to make sure that public and media liked ‘Call to Arms’. We are things are clear, as well as loud, and try many difficult to please in our ambitions like most re-arrangements to keep interest and attention musicians, so like most of our breed we feel we span from degenerating. I recently checked out can 'progress'.” To be frank, the more tired we get, the more

fierce we play. Adrenaline junkies.

Last decade, bands did their best to sound as clean and sterile as possible. The last few years there's a movement in the opposite direction: ‘back to the roots’. Although Saxon has never really forsaken its roots, this recent album does have a raw, old school feel about it. Was this a deliberate choice? “Nice point! We are walking a triple tightrope of aggression, melody and relevance and hope the safety net's in place. It's much more fun to be current than a tribute act.”

the youtubes released from Sweden Rock; such an amazing show for us. The sound is not distorted like many in that medium, and it's good that Saxons and Vikings can still support each other. All in all we enjoy our jobs, so see you on tour!”

On such a long tour we can imagine that you listen to a lot of music. Can you give us a sneak peak on which music you guys listen to the most? “Everyone in the band has their own tastes Looking at your past tour dates it is clear that which actually makes composing very interestSaxon is particularly successful as a live band. ing as we have all these different influences. I, In 2011 alone you did about 70 shows, give or for instance, listen to a lot of different music. take 10. Riverside, from Poland is one of my favourite “That is a harder tightrope than music. Mostly, bands, along with Evergrey, Moon Safari, and forgiving kinfolk help us to continue, and our I'm listening to a lot of Chick Korea and othown vision of what we expected from our own er jazz-fusion stuff at the moment. Also early heroes. Fans don't want a drunken shambles, Genesis, PFM, Dream Theater, Gentle Giant, even from a prettier band than Saxon. To be other progressive bands, some more pop stuff frank, the more tired we get, the more fierce like Keane, and a lot of classical music too. One we play. Adrenaline junkies.” thing I really enjoy is Russian or Greek Orthochoral music. The things One thing I really enjoy is Russian or Greek dox these people do with just Orthodox choral music. The things these voices is amazing.” people do with just voices is amazing.”

The band has always been a favourite on stage, whereas other bands only thrived in the living room. How have you experienced the changes in the music industry? “We have the English stoicism for the metaphor 'weathering the storm'. We do what we do, and hope. Some things are positive, of course; in-ear monitoring so we can hear everything, better p.a. systems, downloading increasing, more masseuses!”

Saxon has been around for more than 30 years now but for some reason, you’ve never penetrated into the main stream. “The main reason I think is that we kind of lost our way in the mid eighties. Our management were putting us on tour in the US a lot, and the UK and Europe kind of got relegated to second place. They also influenced our image as this was the era of the hair bands like Mötley Crue etc. We were very naive I admit. We should

have said ‘no’ to the change of image and the constant touring over there. I look at pictures of us then and cringe, but what's done is done. We can't go back; and we've found our way again in the last seventeen years or so.” You are still one of the big powerhouses in metal. With around 20 full-length releases there are but a few bands who are as reliable as you. Have you ever had the slightest idea of quitting? “We're enjoying ourselves making albums and playing gigs so why quit? Also, people still support us so we feel very grateful that fans still want to see us and come to the shows. If there ever comes a time we're not enjoying it then we'll quit.”

INTERVIEW - SAXON

In May you will come to Belgium for a show in support of Judas Priest. In our humble opinion you guys are co-headlining, but that's another matter entirely. “Thank you very much re the coheadlining quote! We love the fans there and always look forward to shows in Belgium.” A little while ago, you stated on your website that you have started the writing process for a new album. Can you lift a tip of the veil about what it will sound like? “It's still in the early stages but I can guarantee it's going to be heavy, powerful, and melodic as always! There are some good basic ideas floating around!”

“You can’t really get thrashe it fucks up the shows in the (By Jonathan De vriendt)

The group has only been together for one year, yet you’ve played lots of gigs and released your first album Late Love. How did you manage to do all this in such a relatively short period of time? “We worked hard! And we had some luck, of course. The right people heard our demo, got it played on the radio etc. But behind that you have to work really hard to get anywhere.” You’re also coming to Groezrock in April. What do you think of the line-up? “We are stoked! It’s an honor to be on the same bill as Hot Water Music and Refused. Really looking forward to playing there. We have heard great things about the festival.”

You’ll be touring with Junius. Will things get trashed or are you very civilised bands? “Well, we haven’t met them yet, so we don’t know, haha. You can’t really get thrashed every night on tour though, it fucks up the shows in the long term. It’s going to be great to go on tour again.” You’ve all played in other bands before. Are there any things you’ve learned there that you can now use for Wolves Like Us? “Sure, we all learned work ethics. We´ve all toured, and learned the ropes that way. You asked how we managed to do all of this in a short amount of time, and that’s the answer right there.”

INTERVIEW - WOLVES LIKE US

feedback on that cover. He really worked hard on it, he got inspiration from the lyrics to make it. You really have to ask him if you want to find out what his true intentions about it were.”

Are the lyrics personal stories or just subjects you wanted to sing about? “Yes, personal stories. I try to write from a place where the lyrics feel true. That really helps when singing the songs live. It doesn’t get boring, even though I have played some of these songs hundreds of times live.”

ed every night. long term”

You get compared to “Planes Mistaken For Stars” very often, so let’s do this different. What are the biggest differences between you two? “The biggest differences are that Planes Mistaken For Stars are more punk rock than us. We have more indie leanings. I know Gared, and he sang on our record, which is a huge honor for us. The band is a huge inspiration to me, and to be compared to them is fucking awesome.” The studio update video for “Late Love” mentions that “Sin after Sin” is dedicated to Lars’ beautiful wife. “Well, the guy who made that video got it wrong. That song is actually not about my wife, it is about our daughter who was born when we recorded the album. But she is beautiful and so is my wife. I am a lucky man. Every gentleman needs to be romantic, and I am a gentleman for sure.”

You are signed under Prosthetic Records, a label that normally focuses on more metalminded bands. Yet you seem to match in pretty well. But doesn’t that ever create misunderstandings about the music you make? What are the plans for Wolves Like Us in the “Well, we get pigeonholed as metal a lot, near future? which we´re not. We are touring Eu“I am a lucky man. We have a great rope in April with relationship with Every gentleman needs to be romantic, Junius, and we are and I am a gentleman for sure.” Prosthetic, they´re stoked on that. Afgreat guys. And the label is starting to focus on ter that tour, we are taking a break, doing some different sounding bands, like Junius and us, festivals in the summer and then were going which is great.” to write a new record. We are already making demos and jamming on new stuff. 2011 was The cover art for Late Love looks awesome. pretty intense, so this year will be a little qui“The uniquely talented artist Justin Bartlett did eter. But who knows, we may just tour in the it, and we have been getting a lot of amazing fall too. We really want to go to the states.”

y b n e t s t ’ i t r a h w t e t b u d b l , u s o r c o v y a y r l e o g d t n n s i “Ourour pastwee all willHospitals. n t e a d h d t i H t h t g r i we hed to sta s Hidden Hospitals. By the band itself explained as “places revealed to those seeking resuscitation, rejuvenation, decompression, atonement and all manner of mental healing. They may be permanent or provisional comprised of the elements, or divined during reverie. Be it a song or rooftop. A bus ride or a night in the woods. Faith or trust in another. Danced, read or walked. Swam, watched or wandered. Breathe.” Definitely a mouth full as this isn’t just any group. (By Kenny Leys) Hidden Hospitals focuses a lot on design and tionally charged color. We use a darker shade graphics. Is that a deliberate choice? that, like white, feels correct.” Dave Raymond: “I have a background in design, and it truly helps our endeavors. There What is the meaning behind the title of your are so many bands, so many flyers, and so EP? many things to look at out there in the world. Dave Raymond: “EP 001 is a prototype. It felt I wanted to give Hidden Hospitals some conti- wrong to name it our first EP, because we had nuity while out in the visual world. Something no history yet. Our story could be written by elemental, and easy to identify. Design is an ex- “Design is an extension of ourselves. It’s the first impression that a person gets before possibly tension of ourselves. It’s hearing the music. It’’s coordinated. Just like us.” the first impression that a person gets before possibly hearing the mu- our past endeavors, but that’s weight that we sic. It’’s coordinated. Just like us.” all willingly shed to start Hidden Hospitals.”

Among those designs the same colors keep returning. Dave Raymond: “White is clean, as in a blank canvas. Hidden Hospitals was starting new, and white was the feeling that found me. Red is related to the universal symbols for aid such as healing, blood, life and love. It’s a very emo-

I’m sure a lot of people discover music in the strangest ways these days. Spotify is one of them. Why did you decide to stream? Dave Raymond: “Spotify has reinvented how I listen to music. I once wasn’t able to listen to much new music. Respectively, I wasn’t able to listen to any older music either. I simply was

INTERVIEW - HIDDEN HOSPITALS

limited to what was on an iPod in our van. Now, being able to search, click and listen; I’m able to embrace records and artists that I’d never had a chance to listen to before. The immediacy poses some problems, yes, but any innovations come with hurdles and future solutions.” Apart from Spotify, you’ve also decided to give your EP away for free. What’s the idea behind this? Dave Raymond: “It’s our idea, inspired by once having to sell units. We used to tour around the globe, play 300+ shows per year and push

plastic-packaged compact discs in order to sustain. These numbers of units sold defined our legitimate standing in the music industry. We simply want no part of that, right now. Our EP is a handshake and introduction. It’s intentional, and represents us the way that we mean to represent ourselves. By giving it away at shows, we’re offering not only a sincere ‘Thank you for being here with us’, but a functional download card as well. There’s more to this offering. But we reserve it for those who come to the shows.”

Assuming you have a lot of shows during the year, isn’t it expensive to give away free CDs at every gig you play? Dave Raymond: “No. It’s only expensive if you believe it to be. We aren’t Hidden Hospi-

INTERVIEW - HIDDEN HOSPITALS

out tying our basic needs to this endeavor, the art flourishes. In some respects, it’s expensive to not give your music away. If you’re a band worth someone investing their time in, then offer some point of entry. In our case, the down-

“In some respects, it's expensive to not give your music away. If you're a band worth someone investing their time in, then offer some point of entry. In our case, the download card.” tals because it’s how we pay our bills. We’re Hidden Hospitals because it is what we enjoy doing. Typically you chase a paycheck doing something you don’t particularly enjoy. With-

load card. It speaks for us visually, aesthetically, and relays an idea. With that introduction, you’re invited to receive the songs as well.” You made a music video for ‘Swan Dive’. What was it like to be part of such a project? Dave Raymond: “There are so many brilliant artists out there. A lot of them have ideas stirring in their head for a project that they want to do, but haven’t had the catalyst to do it. When we connected with Lindsey Houston Kneifel (director/producer), we were her catalyst. We brought she and her partner (now husband, Kevin Kneifel) here from NYC and we spent two full days in a hot warehouse making the video for ‘Swan Dive’. We offered all of the songs to Lindsey, and she chose. We agreed.” Hidden Hospitals has about 900 fans on Facebook, yet you’ve already been covered by altPress. Isn’t that a huge thing? Dave Raymond: “No. What’s huge is the almost 900 people that have shared their time with us, and continue to follow what we’re up to.”

“We only want to be associa who want to be associated

Sharks is one of those bands you don’t see that often. With their unique pop-punk sound and poetic lyrics, these English boys are starting their journey to slowly take over the world. Their full-length debut album ‘No Gods’ was released on March 16th and left us wondering what keeps these lads occupied. (By Kenny Leys) Your album “No Gods” was released on March 19th. What were the first reactions and reviews like? “Mostly good but honestly, it's the sort of mixed reaction I was completely prepared for. And I pride ourselves on that sort of reaction. I wouldn't be happy if everyone liked it. The best records in the world are hated and loved equally.”

It’s your first studio album as a band under Rise Records. How was working with them? “Rise Records are awesome, I love them as people. They've done a great job so far, I just hope we can sell them some records in return. They're a ballsy label which has taken some risks over the past year. We're pleased to be a part of it.”

Did the recording go as expected? “It was an ideal environment to work in. It was the three of us and Brian. We all got on, we all had a similar vision, so it ran smoothly. We had access to the studio 24 hours a day, we had fun and we truly feel the work paid off. Arcane Effigies premiered on BBC Radio. I presume that you guys were honored. “Absolutely. I heard it live for the first time today when they played it. Everyone from the UK knows how big of a deal that is and all I can say is we're really grateful.” In January you tweeted: "Sharks says yes to Groezrock! But Groezrock says no to Sharks". Will you 'apply' again next year? (laughs) “Well, whatever. We only want to be

ated with people d with us”.

associated with people who want to be associated with us. If they didn't want us to play then fair enough, I'm not going to get down on my knees over it.”

INTERVIEW INTERVIEW - Wolves - SHARKS Are Us

usually ones for keeping there word. It's looking like we're in the frame for Social Distortion's personal rent-a-band. I'm not complaining.” After touring Canada, Cris left. What happened? “I wouldn't want to expose Cris as I'm sure he'd prefer to keep it as private as we do. We'd never had a touring schedule like that thrown at us before, and it's only until you go out there and trial it before you know that you have the personality cut out for this kind of thing.” In the five years that the band exists, you've

You’ve been on tour with Social Distortion. How’s that been? “It was amazing, we all love that band so naturally it was an honor. We just got on with it and enjoyed ourselves. Clearly no one gave a shit about us but that's completely understandable, their fans were very patient considering. Mike Ness played a song with us last time, nothing has topped that. We've played “Clearly no one gave a shit about us but some amazing places though. They that's completely understandable, their certainly have taste when it comes fans were very patient considering.” to what venues they choose to play.” played with five different bass-players. That's a lot, was it so hard to replace Cris? It’s the second time you’re on a tour with “Three of those were filling in, helping us out. them. I presume you've got a special connec- It's pretty ridiculous, it sucks. You know that tion with those guys by now? scene in Spinal Tap where they're talking about “By now yeah, I think so. We were talking about dead drummers? That's us in ten years.” doing Europe together next time and they're

Good Riddance shocked lots of fans by calling it quits in 2007, but right now they’re back for a few live shows around the world. Though no real plans have been made yet, the band was happy to aid us with a set of answer on their reunion performances. (By Jonas Hoflack)

After 20 years of making music, you decided to quit. Must have been a hard choice. “We issued a press release stating where we were at five years ago and our reasons for calling it a day. Briefly, we had all become busy with various life and we're unable to tour with the frequency we and our fans had become accustomed to. We also felt as though our particular style of music had run its course commercially, and we were reluctant to hang around the margins beating somewhat of a dead horse so to speak.”

What have you done during the break? Anything you missed from being on tour and with the band? “A few of us have married and started families, focused on careers outside of music. We have all been busy. I personally didn't miss anything except the touring. As the one guy who wasn't married and who didn't have any kids, I missed touring. I was able to tour a bit with my band Only Crime and lately as a solo artist, but I missed the constant touring schedule Good Riddance had.”

INTERVIEW - GOOD RIDDANCE

“We are secure with our modest place in the music world and our legacy inside of that” How did you end up reuniting then? “We realized we really missed the songs and missed playing them live. We also found that we are all at a place in our lives where we actually have the time to do this in a limited capacity. We had been approached countless times about reforming to play over the last five years and had turned them all down. The time seemed right and we were all actually available, able to make it happen.”

After having been gone for years. Does this new start feel like a new beginning or is it different from that? “It's vastly different. It's a known quantity now. We have none of the desperate competition or pressure we once felt. We are secure with our modest place in the music world and our legacy inside of that. We have nothing to prove and are just hoping to reconnect with our fans who we still feel are some of the most passionate and supportive in the world.”

“We all got together for several hours and discussed it. The others made a convincing case for playing a few shows and I agreed.” Did you make the decision together or did some of you have to be persuaded? “I was reluctant. We all got together for several hours and discussed it. The others made a convincing case for playing a few shows and I agreed.” What does this reunion mean to you? Is it a new fresh start? “I see it as an opportunity for us to play songs which we have all missed and which meant a lot to us. Also an opportunity for fans to relive, perhaps, some fond memories. Maybe some younger fans who got into our music through older siblings or friends but never saw us play will come and check it out.”

You're playing Groezrock in Belgium this year. A festival where you’ve been to before. What do you remember of those times? “Always had a great time at Groezrock, both in Good Riddance and Only Crime. Looking forward to being a part of it and seeing all the other bands there. We always had a blast in Belgium - really looking forward to it.” Are there any other plans to tour, or record music, in the future? “There are still a lot of ideas floating around. When things are confirmed we will announce them at that time. We always enjoyed touring Europe and I think we would all enjoy playing more shows there. We will have to wait and see.”

As one of Epitaph Records’ youngest well known punk rock bands, Set Your Goals is currently touring the whole world. You’ll also be able to see them on the Etnies Stage on the Groezrockfestival later this month. There’s no doubt that 2012 will be a great year for these San Francisco boys. (By Kenny Leys)

“We've gone above and beyo thought we could potentia 30

INTERVIEW - SET YOUR GOALS

When I hear about Set Your Goals I always flew for two days straight to get to the fest. think about Animal Rights and fighting in fa- When we arrived we hadn't slept much and vor for the animals. Why is it so important to were surprised to find our friend Fubu from you guys? Baltimore waiting for us! We had no room for “We don't have any songs about animal rights, him in the van because we had all of our equipnobody in the band is vegetarian. I don't eat ment and merch on the floor, and we were alpork, chicken, or beef because I have issues ready cranky enough from being squished in with factory farming and the toll it takes on there on top of all our bags and boxes, and he the environment. I do “I'd say it's still fun about 90% of the time, yes. feel that preserving The other 10% usually involves soundchecking, the earth is imporlack of sleep, drunkenness, boredom, and/or tant. Many industries, petty squabbles with bandmates.” especially the meat industry, contribute to the destruction of our was pretty much stuck so we had to somehow planet and it's important because if we pollute make room for him on the ride back to Engour food, air, and water, our species will not land. On top of that, we had to leave right after survive.” we played in order to make it to the next show so we didn't get to see any of the other bands. Set Your Goals is known for being on tour There are a ton of great bands playing this year the whole time. This year won’t be different. so it should be a good time.” March, April and May are filled with gigs. Is there any fun left when you play 80+ gigs in In the past few years there are more and more a row? genres being brought on to us. With great de“I'd say it's still fun about 90% of the time, yes. spair we try to give them their place. Yet, Set The other 10% usually involves soundchecking, Your Goals succeeds in being consistent in perlack of sleep, drunkenness, boredom, and/or forming music. It seems like those new things petty squabbles with bandmates.” don’t effect you guys, or am I mistaken? “That's true. We tend to ignore the what's You’ve been on the road and making music for trendy in current music when writing new maover 8 years now. Are you pleased with what terial and write the music what we will enjoy you’ve achieved? listening to and would enjoy performing live “Very much so. We've gone above and beyond each night.” anything we thought we could potentially accomplish but there is still always going to be Talking about new things. What’s the cruelest plenty more we'd like to do.” thing you think someone can ask you when they ask you to change the music you make? You'll be playing Groezrock for the second "You guys should do a song with dubstep mosh time. Are you looking forward to that? parts." “Very much so. Last time we played Groezrock it was an incredible experience. We drove and

ond anything we ally accomplish”

â&#x20AC;&#x153;Goeie muziek is tijdloos, goeie instrumenten zijn dat ookâ&#x20AC;? Naast alle internationale bands die we te pakken kregen voor dit magazine, hoort ook talent van onze eigen bodem. Mastercab, ontstaan ergens in een kelder in Brussel, is het brainchild van Stan en Elke. Tijd voor een babbel met deze twee getalenteerde muzikanten. (Door Jonathan De vriendt)

Klopt het dat Mastercab is ontstaan in een Brusselse kelder? Elke: “Omdat we samen nogal veel instrumenten hebben, en deze ook liefst allemaal samen zetten – kwestie van zoveel mogelijk vrijheid te behouden bij het schrijven van nummers – moesten we een plek hebben die groot genoeg was en die permanent voor ons ter beschikking was. Vermits we graag schrijven wanneer we goesting hebben en graag de vrijheid hebben om desnoods de hele nacht te schrijven, hadden we ook een plek nodig die voldoende geïsoleerd was, en meest aangenaam voor de buren. En zo zijn we uitgekomen in de kelder bij mij thuis.”

INTERVIEW (NED) - MASTERCAB

ing op het conservatorium is dat je orkestmuzikant moet worden en als je dat niet haalt dan moet je maar gaan lesgeven. Daar had ik dus geen zin in! Bovendien bestaat er geen opleiding tot multi-instrumentalist, misschien moet ik hem ooit zelf maar eens starten. (lacht) Ik heb ook altijd piano gespeeld en op gitaar en basgitaar ben ik autodidact, klassieke zang heb ik ook moeten volgen op het conservatorium, maar ik ben pas de laatste tijd aan het zingen bij Mastercab. Het is nog in volle ontwikkelingsfase zeg maar.”

Elke: “Ik heb ooit muziekschool gedaan, dwarsfluit, want de gitaren waren op. Na vijf jaar ben ik er dan ook mee opgehouden. Het lag me niet al die notenleer en dat geblaas. Ik zat meer op de gitaar van mijn zus wat te rammen en deuntjes te spelen op de vleugelpiano van mijn oma. Ik kan dus nog wel noten lezen in solsleutel, weet die noten ook staan op piano en dwarsfluit, maar ik kan er niets constructiefs mee, en vraag me al helemaal niet waar de noten op een gitaar staan. Eigenlijk interesseert me dat ook niet echt. Stan begrijpt mij en dat is voldoende. Al benijd ik Stan wel hoor. Hij kan bijvoorbeeld een heel arrangement uitschrijven op de trein in zo een onnozel boekje, omdat hij de melodieën hoort in zijn hoofd en meteen kan omzetten in noten. Ik daarentegen sleur altijd een opnametoestelletje bij, zing dat in, moet achteraf die noten uitzoeken en op zo’n manier noteren dat ik weken later nog weet wat ik gespeeld heb. Maar ik weet ook wel

Elke, jij combineert Mastercab ook met je werk voor Studio Brussel en Canvas. Hoe valt dat mee? Elke: “Dat is bovenal heel druk. Maar omdat beide bezigheden zo een verschillend aspect van mijn persoonlijkheid aanspreken, is het combineerbaar. Soms is het ook moeilijk: ik vergelijk de situatie altijd een beetje met toen ik les kreeg van mijn moeder in het middelbaar. Mijn mama liet mij in discussies altijd als laatste aan het woord, en ze verbeterde mijn toetsen veel strenger, zodat ze zeker niet het verwijt zou krijgen dat ze mij voor zou trekken. En bovenal was ze eigenlijk ook niet benieuwd naar wat ik zou zeggen, want ze wist het uiteindelijk al, ze kende mij te goed. Dus in tegenstelling tot wat mensen denken, is het goed kennen van mensen binnen de sector soms ook een nadeel. Wij “Uiteraard willen we ook de eerste band zijn die hebben erg het gevoel een optreden op de maan geeft, maar met een dat wij ons altijd dubbel zullen moeten be- Werchter, Pukkelpop, Glastonbury, Coachella of Sziget zullen we ook al blij zijn.” wijzen. Maar ik ben intussen de perfecte schizofreen geworden: ik dat Stan al jaren en jaren van studie achter de scheid beide bezigheden volledig.” kiezen heeft om op dat niveau te staan en veel heeft moeten laten. Ik zie mezelf niet om 9u Stan, jij speelt verschillende instrumenten. ’s morgens twee uur trompet spelen, gewoon Ben je klassiek geschoold of een autodidact? om soepel te blijven. Hij doet dat al jaren, nog Stan: “Elke speelt ondertussen ook al een half steeds.” orkest bij elkaar hoor! Ik ben klassiek geschoold trompettist, maar heb me heel de opleiding de vreemde eend in de bijt gevoeld. De verwacht-

Waterproof heeft wel een opvallended cover. Wie heeft ervoor geposeerd? “Een vriendin van ons. Het moet best speciaal zijn om jezelf in bikini in pakweg de Fnac te zien liggen. Alle foto’s die we gebruikt hebben voor dit album, zowel persfoto’s als de hoes en booklet, zijn van fotografe en beeldend kunstenaar Veronika Pot. Haar stijl van fotograferen en manier van werken sluit nauw aan bij hoe wij muziek maken. Samen met haar zijn we naar haar fotocollectie gegaan, met de demoversie van de plaat op de achtergrond. En zo hebben we intuïtief voor elk nummer een bijpassende foto gezocht, en uiteindelijk een hoes. Ze is er ook in geslaagd om enkele portretfoto’s van ons te maken, waar we allebei goed opstaan.

“Goeie muziek is tijdloos, goeie instrumenten zijn dat ook. We zijn absoluut niet bezig met de 'oldskool' hype; geen opnames op tape of 40 jaar oude microfoons. We zijn geen 'gearslutz' maar zoeken naar klanken die warm zijn en die raken. De meeste instrumenten die we hebben zijn ouder dan wijzelf, maar dat heeft meer te maken met het feit dat we allebei allergisch zijn aan instrumenten met 1000 presets en 20 knopjes voor 100 menus. Instrumenten moeten een ziel hebben en dat geldt ook voor de muziek waar we naar luisteren. In elk geval luisteren we allebei ontzettend veel naar muziek, maar het is moeilijk te zeggen of we nu meer naar modern luisteren of meer naar oudere.” Ik heb vernomen dat jullie graag in New York werken en zelfs hebben opgenomen. Vanwaar die band met New York? “New York is gewoon een van de meest dynamische plekken op de wereld. Het voelt alsof de lucht daar zwanger is van melodieën. Je hoeft je hand maar uit te steken, en je kan ze uit de lucht plukken.”

“New York is gewoon een van de meest dynamische plekken op de wereld. Het voelt alsof de lucht daar zwanger is van melodieën.” En dat is niet eenvoudig.”

De nummers op Waterproof klinken heel gevarieerd. Was het een bewuste keuze om met het genre te experimenteren? “Een bewuste keuze was het in elk geval niet. We moeten ons eerder inhouden om niet nog veel meer te variëren. We luisteren allebei naar heel verschillende muziek, maar houden allebei van groepen waarbij een album niet 12 keer een variatie is op hetzelfde idee of liedje. De rode draad in onze muziek is de chemie van twee personen die muziek schrijven. Tijdens het schrijven sturen we om de beurt het nummer een andere kant op dan wat de ander ermee zou doen. Voor hetzelfde geld hadden we na al die jaren nog niet één nummer kunnen afwerken, maar het werkt wonderbaarlijk genoeg fantastisch! Daarnaast kunnen we het niet laten om steeds meer instrumenten, of dingen die daar op lijken, in huis te halen. Bijna elk nummer is op een ander instrument geschreven, variatie troef dus!”

Ik krijg een soort “old skool” gevoel bij de nummers op Waterproof. Verkiezen jullie zelf ook ietwat oudere nummers of toch eerder de moderne muziek?

Het nummer “Simple” gaat over zelfmoord en het schuldgevoel bij de nabestaanden, een thema waar toch nog een soort taboesfeer rond bestaat. Elke: “Dat was niet eens een bewuste keuze. Wij schrijven over dingen die ons raken of ons, al dan niet bewust, bezig houden. Dat nummer is, zoals zovele nummers, heel intuïtief ontstaan. We hadden de basismelodie en ik zat er wat bij te brabbelen. Toen ik luisterde naar de dingen die ik gezongen had, dan bleek ik over de zelfmoord van een vriendin te zingen. De muziek kiest het thema, niet omgekeerd. Wij zeggen nooit op voorhand ‘nu gaan we eens iets schrijven over dat bepaald thema’, dat komt gewoon bovendrijven uit de melodieën.”

Voor de single “Strange” konden jullie rekenen op begeleiding van Alex Callier van Hooverphonic. Hoe zijn jullie bij hem terecht gekomen? Elke: “Ik kende Alex puur professioneel via Studio Brussel. Op een feestje zijn we wat langer aan de praat geraakt, en om een lang verhaal kort te maken, hij vroeg om me wat demo’s op te sturen. Niet veel later zaten Stan en ik in zijn studio om ‘Strange’ op te nemen. Alex is echt een geweldige producer, passioneel met muziek bezig en een bijzonder fijne mens. Het was een eer om met hem te werken en we hebben in die korte periode ook waanzinnig veel geleerd. Jullie stonden op de laatste editie van Suikerrock. Hoe was die ervaring? Stan: “Suikerrock was voor ons een gekke ervaring. We hadden er net twee maanden pre-productie en twee weken intense studio opzitten en toen moesten we de muziek gaan spelen die wij net afgewerkt hadden maar onze live- muzikanten amper gehoord hadden! Het was een grote ontlading om op dat moment te

INTERVIEW (NED) - MASTERCAB

kunnen optreden, maar we zijn nadien wel snel het repetitiekot in gegaan om de klank, de sfeer en de keuze van nummers beter af te stemmen op het resultaat van de plaat. Bovendien hebben we nogal wat technische aanpassingen en upgrades gedaan en dat loont toch wel!”

Elke: “We mogen eerlijk zijn, het was een traumatische ervaring. Alsof je van een broeierig bergtop waar het 40 graden is, springt in een ijszee van -20°c. Je spartelt om te overleven, maar echt schoon zwemmen doe je niet. Laat staan genieten. Voor al wie dat optreden gezien heeft: we kunnen beter!” Wat zijn de toekomstplannen voor Mastercab? “Optreden, optreden en nog eens optreden! Af en toe borrelen er al wat ideetjes op voor een volgende plaat. Het kan nog alle kanten op. Wie weet wordt die heel rustig of net niet! Uiteraard willen we ook de eerste band zijn die een optreden op de maan geeft, maar met een Werchter, Pukkelpop, Glastonbury, Coachella of Sziget zullen we ook al blij zijn.”

“Optreden is het minst zware van al” Midnight Souls heeft sinds 2009 het podium met bands als The Hope Conspiracy, Defeater, The Carrier, Dead Swans en This Is Hell gedeeld. De eerste demo van dit vijftal was op een paar maanden tijd uitverkocht. Tijd voor een onderonsje over het debuutalbum met zanger Donny Woestenborghs. “Wij doen gewoon alles zelf.” (Door Jonas Hoflack & Kenny Leys)

Sinds 10 maart ligt dat debuut, Going Through The Motions in de winkelrekken. Wat is het centrale thema in dit album? Donny: “Op vorige platen heb ik vooral geschreven over zaken uit mijn jongere jaren die mij nog steeds dwars lagen. Het ging over mijn leven, al konden de andere bandleden hun eigen verhaal er ook wel in vinden. Voor deze release ben ik anders te werk gegaan. Ik wou dat deze nummers van begin tot einde de hele band reflecteren. De songs spelen zich in het heden of het recente verleden af. Het gaat over de kommer en kwel van vijf personen.” Heb je zelf een favoriet nummer op dit album? Donny “Het is moeilijk om een favoriet nummer te kiezen. Elk nummer heeft zijn functie op de plaat en het ene kan niet bestaan zonder het andere. Het is een soort symbiose. Als we een release voorbereiden, kijken we ook altijd naar wat de plaat nodig heeft om in balans te zijn. Zowel muzikaal, tekstueel als structureel moet alles één geheel vormen. Ik kan de nummers onmogelijk loskoppelen van elkaar. Aan trotse ouders vraag je ook niet wie hun lievelingskind is.”

“We willen steeds op een hoger niveau geraken, betere songs schrijven, coolere shirts maken en daar komt nu eenmaal veel werk bij kijken.”

Jullie debuut is ondertussen al een paar weken uit. Hoe is de eerste feedback? Donny: “De feedback tot nu toe is unaniem positief. We wisten dat de verwachtingen hoog waren, dus het doet wel deugd om te horen dat we ze kunnen inlossen. Het is vooral cool om positieve commentaren te krijgen uit hoeken waar je het niet meteen uit verwacht. Het blijft voor ons raar om te horen welke waarde andere mensen hechten aan wat wij doen.

Sommigen vergelijken ons zelfs met bands die wij enorm bewonderen.”

buitenaf. Als we die cool vinden, gebruiken we ze ook effectief.”

Jullie artwork en merch zijn gewoonweg fantastisch! Ontwerpen jullie dat zelf of krijgen jullie hulp? Donny: “We ontwerpen alles zelf. We hebben een paar keren geprobeerd om met anderen samen te werken, maar het resultaat stond ons meestal niet zo aan. We hebben immers zelf een heel duidelijke visie op wat we willen. Dat is moeilijk om over te brengen op derden. We zijn ook een beetje controlefreaks. We houden alles liefst binnen de band. Natuurlijk staan we wel open voor voorstellen van

Jullie hebben voor het artwork van jullie EP Colder met Linas Garsys samengewerkt. Donny: “Ja, van Linas zijn we altijd al fan geweest. Hij heeft gewerkt voor bands als American Nightmare, The Hope Conspiracy, Ceremony, Afi en Ruiner. Ten tijde van de 7-inch waren we op zoek naar artwork dat zeker in het oog zou springen en zou passen bij de vibe van die plaat. Wij hebben hem gecontacteerd en de plaat laten horen. Hij had interesse en dan is hij beginnen tekenen. Het eerste dat hij liet zien sprak ons me-

teen aan en dat heeft hij verder uitgewerkt. We zijn er nog steeds heel blij mee. We hebben er veel positieve feedback op gekregen.” Waarom werken jullie dan niet meer met hem samen? Donny: “Met deze release wouden we het over een heel andere boeg gooien, aangezien we onszelf niet graag herhalen. We wilden voor Going Through The Motions zoveel mogelijk zelf doen en daarom zijn we het afgelopen jaar met wegwerptoestelletjes op pad gegaan. Daarmee documenteerden we dingen die voor ons een link met de plaat hebben.”

Jullie spelen ook vrij veel shows. Combineert dat gemakkelijk met jullie studies of jobs? Donny: “Het is hard werken en dan zijn de shows eigenlijk nog het minst zware. Er moet contant geregeld, besproken en beslist worden. Aangezien we zoveel mogelijk zelf doen, komt al die last op onze schouders terecht. Dat zorgt er voor dat Midnight Souls een tweede job is geworden. Die moeten we zien te combineren met studies, jobs, relaties en familie. Dat is soms heel stresserend, maar we vinden het nog altijd supercool om te doen. In principe zouden we het allemaal een pak rustiger kunnen aanpakken, maar dat is niet de Midnight Souls-manier van werken. We willen steeds op een hoger niveau geraken, betere songs schrijven, coolere shirts maken en daar komt nu eenmaal veel werk bij kijken.”

Op jullie releaseshow enkele weken geleden speelden de jongens van The Carrier hun allerlaatste show in Europa. Een hele eer, niet? Donny: “We zijn ontzettend blij met alle bands die we konden strikken. Met elke band op die affiche, zijn we bevriend. We hebben met Lasting Traces getourd en met Together verschillende weekends gespeeld. Telkens we met Daggers op de affiche staan, is het een aangenaam weerzien en valt er iets zots te beleven. The Homeless zijn jonge snaken met een hart voor hardcore. Die hebben ons ook al vaak gesteund, dus zijn we blij dat we nu iets terug kunnen doen. The Carrier is een band die we zeker respecteren. Ze doen hun eigen ding en hebben hun eigen niche gecreëerd. Ze zullen in de toekomst gemist worden. Gezien

INTERVIEW (NED) - MIDNIGHT SOULS

het hun laatste tour in Europa is, moesten we ze gewoon hebben voor onze releaseshow. Tarik van Crisisbookings heeft ons geholpen om hen te kunnen strikken. Daar zijn we hem heel dankbaar voor.” Binnenkort beginnen jullie “We ontwerpen alles zelf. We hebben een zelf ook aan een Europese paar keren geprobeerd om met anderen tour. samen te werken, maar het resultaat stond ons meestal niet zo aan. “ Donny: “Daar zijn we inderdaad allemaal al een hele tijd naar aan het aftellen. Touren is zonder twijfel een van de coolste dingen die je als muzikant kan doen. We spelen in 6 verschillende landen deze keer en op plaatsen waar we nog niet geweest zijn. We zijn heel benieuwd hoe Europa zal reageren op onze nieuwe nummers.” Vanwaar het idee om die tour te organiseren? Donny: “Voor ons is dit een logische stap. Je brengt een plaat uit en dan ga je die zoveel mogelijk promoten. We zijn in België ondertussen een gevestigde waarde en dus wordt Europa de volgende uitdaging. Op onze eerste tours waren we de nieuwelingen, maar nu keren we terug met iets om te bewijzen.” Deze zomer staan jullie ook op de 20e editie van Ieperfest. Zien jullie dit samen met de EU-tour als de doorbraak van Midnight Souls? Donny: “Ik vind het moeilijk om daarover te praten. Wanneer kan je spreken van een doorbraak? Ik denk in ieder geval dat dit een belangrijk jaar wordt voor Midnight Souls. We krijgen dankzij de nieuwe plaat een hoop kansen aangeboden. Het is nu aan ons om hier iets mee te doen. We plaatsen onszelf graag in de positie van de underdog en gaan steeds uit van het slechts mogelijke, dus je zal ons niet snel horen zeggen dat we het gemaakt hebben. Vraag het volgend jaar nog eens en dan kan ik jullie er misschien een duidelijker antwoord op geven.”

â&#x20AC;&#x153;We hebben een hoge bullshit-filterâ&#x20AC;? Hardcoreband These Mountains are Ghosts zagen jullie op RMP Fest al aan het werk. In april duikt het Limburgse vijftal de opnamestudio in voor een eerste volledige album. Dat brengt Funtime Records eind september uit. We gingen eens polsen bij gitarist Jesse Sampermans. (Door Kenny Leys)

INTERVIEW (NED) - THESE MOUNTAINS ARE GHOSTS

Sinds kort hebben jullie een platencontract bij Kan je ons al meer over het nieuwe album Funtime Records. Hoe zijn jullie daar beland? vertellen? Jesse: “Nadat we eind 2010 een demo met vijf Jesse: “Het is heel anders dan onze demo. nummers online gezet hadden, hebben we een De demo was een verzameling nummers die aantal grote shows gespeeld. Daar merkte Jo- spontaan in het repetitiekot ontstaan zijn en han van Funtime Records ons op en de inter- ook qua stijl kwamen die nummers onderling esse was wederzijds. Veel van onze favoriete minder overeen. Deze plaat is een geheel en lokale artiesten zitten of zaten bij Funtime. gaat volwassener klinken. We hebben bewust Denk maar aan Circle, The Sedan Vault, Corn- gekozen om harder en agressiever uit de hoek flames en Sparkle of Hope. We weten dat Jo- te komen. We hebben ons laten inspireren han zijn liefde voor muziek en de lokale scene voor zijn commerciële belangen “We zijn allemaal geobsedeerd door bizarre gear uit de jaren ‘70 omdat die zet. Dat vinden we zeer belangrijk.”

dingen gewoon veel interessanter klinken dan nieuw materiaal.“

Maar een volledig album stond toen nog niet op jullie to do-lijstje, toch? Jesse: “Ons oorspronkelijke plan was om een EP met een nummer of vier uit te brengen. Voor we met andere labels gingen praten, hebben we dat aan Johan voorgesteld. Hij vond het geen haalbaar idee, maar een volledig album zag hij wel zitten. We zijn dan volop beginnen schrijven aan nieuw materiaal. Vervolgens hebben we eens afgesproken op het kantoor van Funtime en daar wandelden we buiten met een deal.”

door oudere metal en hardcore, veel sludge en crust à la His Hero is Gone. Het heeft ook redelijk wat black metal- en noise-invloeden. Tegelijk wilden we ook iets origineels en fris doen, wat niet zo voor de hand liggend is. De zotte tempo's en maatwisselingen die er in de demo al waren, hebben we gehouden. Het blijft op en top These Mountains are Ghosts.”

Over muzikale invloeden weten we nu al iets. Vertel eens, hoe schrijven jullie songs? Jesse: “Chaotisch! (lacht) Meestal komen Joris of ik met een paar riffs die een goede fundering geven voor een nummer. Soms vinden we meteen een magische combinatie van riffs, maar het kan ook weken of zelfs maanden duren. We proberen ons nooit blind te staren op één nummer. We werken vaak aan drie of vier nummers tegelijk. We hebben ook een heel hoge bullshit filter - we zijn kritisch voor onszelf en voor elkaar.” Jullie hebben geen strofes of refreinen in nummers. Jesse: “Nee, dat is puur toeval. Onze grootste uitdaging is intro’s schrijven. Een goede intro is belangrijk voor een nummer. Die moet meteen naar de keel grijpen en een luisteraar boeien. Aan de intro werken we vaak pas als onze nummers voor de rest volledig af zijn. Intro’s schrijven, duurt het langst.” Het is bijna tijd om de studio in te duiken. Jesse: “Inderdaad! Na onze show op Rockfest duiken we meteen de studio in om drums op te nemen. De weken daarna is het een en al gitaar en bass. Alle nummers zijn geschreven en de pre-productie is al gedaan, dus we zijn er helemaal klaar voor. Opnemen is een echte happening voor ons, want we willen ook daar iets speciaals doen. Met een goede productie kunnen we echt het beste uit een nummer halen.” En dan hebben we het vooral over het gitaarwerk? Jesse: “Vooral als het op gitaarsounds aankomt, is the sky the limit. We zijn allemaal geobsedeerd door bizarre gear uit de jaren ‘70 omdat die dingen gewoon veel interessanter klinken dan nieuw materiaal. We willen materiaal voor metal gebruiken dat er eigenlijk helemaal niet voor gemaakt is. Vaak klinkt dat dan alsof er iets gaat ontploffen en dat is nét wat we nodig hebben.” (lacht)

Eerst Rio Rock, dan Rockfest… en daarna Groezrock? Jesse: “Vaak zijn de kleinste shows met een zaal vol zatlappen nog cooler dan de grote festivals. Al zullen we natuurlijk geen nee zeggen tegen een Groezrock of een Ieperfest. Er komen ook nog een pak coole shows aan waar ik nog niets over mag zeggen op dit moment. Het belooft een mooi najaar te worden voor ons.” Wie kiest de muziek als jullie op weg zijn naar een concert? Jesse: “We rijden altijd met 2 wagens naar een optreden. In auto 1 kiest Kris de muziek. Dat is meestal een of andere obscure hardcoreband uit zijn jonge tijd. In auto 2 ben ik DJ van dienst. Ik draai vanalles en nog wat. Vaak zitten Joris en ik in dezelfde auto, waardoor er al eens een plaat van de Stones of The Who speelt. Soms zijn het ook nieuwe releases die we eens willen checken.”

INTERVIEW (NED) - THESE MOUNTAINS ARE GHOSTS

These Mountains are Ghosts bestaat uit leden van .Ender en Koan. Hoe hebben jullie elkaar gevonden? Jesse: “Heel simpel en ook totaal on-rock 'n roll: gewoon via het internet. Na Koan zijn Joris, Tom en ik gewoon elke week verder blijven repeteren. Het heeft een dik jaar geduurd voor we wisten welke richting we uit wilden gaan met een nieuwe band. Via het net zijn we dan bij Ruben terechtgekomen voor de bass en hij kende Kris van Ender toevallig. Die zag het ook wel zitten om bij ons te zingen.”

Hebben jullie buiten de debuut-cd nog iets gepland? Jesse: “We gaan natuurlijk een paar release shows spelen. Er gaan sowieso meerdere shows zijn aangezien onze fans over heel Vlaanderen wonen. Op 29 september spelen we op Funtime Fest. Dat wordt de officiële release van onze plaat.”

P A M L A V I FEST Het festivalseizoen is nog maar net van start gegaan, wat betekent dat er nog vele events op het menu staan voor 2012. Hierbij een klein overzichtje van enkele van de belangrijkste festivals voor RMP lezers.

1 1. Ieperfest, Ieper (10-12 Augustus) 2. Cactusfestival, Brugge (6-8 Juli) 3. Crammerock, Stekene (31 Aug. - 1 Sep) 4. Dour Festival, Dour (12-15 Juli) 5. Rock Werchter, Werchter (28 Juni - 1 Juli) 6. Graspop, Dessel (22-24 Juni) 7. a. Groezrock, Meerhout (28-29 April) 7. b. Riorock, Ham (12 Mei)

FESTIVALMAP

12 6 7 5 9 10 11 8 8. a. Bunkpop, Glabbeek (2 Augustus) 8. b. Kloemprock, Bunsbeek (12 Augustus) 8. c. Suikerrock, Tienen (26-29 Juli) 9. Rock Herk, Herk-de-stad (13-14 Juli) 10. a. Pukkelpop, Kiewit (16-18 Augustus) 10. b. Burnout Festival, Hasselt (17 Mei) 11. Vlamrock, As (21 Juli) 12. Jera on air, Ysselsteyn, Ned. (17 Mei)

Voor wie het festival nog niet zou kennen; Groezrock is het grootste punk en hardcore festival van Europa én is tot op heden een van de grootste invloeden op onze RMP organisatie. Het festival is ontstaan in 1992 en staat berucht voor de reünie-concerten die zij in de loop der jaren heeft kunnen organiseren. Inmiddels heeft Groezrock vijf podia en een wereldrecord op zijn naam staan.

Ook dit jaar staat het festival er weer, met enkele legendarische bands met onder andere Rancid, Lagwagon, Yellowcard, Belvedere, Hazen Street, REFUSED, Thrice, and many more. Dagtickets kosten €70, combi-

tickets kosten dan weer €110. Het festival zal dit jaar plaatsvinden op 28 en 29 april. Voor de eerste maal sinds het ontstaan van het festival zal het niet op vrijdag en zaterday, maar op zaterday en zondag plaatsvinden en dat voor twee volledige dagen. Op zaterdag zal het de beurt zijn aan bands zoals Rancid, Face to Face, Yellowcard, Lagwagon, Heideroosjes en Parkway Drive; terwijl we op zaterdag het talent en de sfeer mogen opsnuiven bij optredens van Refused, Simple Plan, Thrice, Good Riddance, Alkaline Trio, Unearth, Gorilla Biscuits, Terror en vele anderen. RMP maakte een lijstje van vijf zeker te bewonderen bands op deze 21ste editie.

FESTIVAL - GROEZROCK

REFUSE D dead" in - Hoewel vele fans no hun ac terug s h g met w taan. A terhoofd zitt en, hee range nasma ls er éé zult he ak de u n ft bben a it ls je er ding vast staa de band op z ijn eers spraak "Refus niet bij t, is het ed is fu t w e d as. Een a r Thrice ckin gewaar t Refused het eünie-show b - Op 21 ewezen g schuwd festival Novem pen'. Tr da a m b fbreekt aa er 2011 an is er en dat t ze er op Gro ntjes vloeide liet de t w e e w je spijt ezrock n b aard. zou gev tot we te ho and weten d at ze er ren kre en. On dertuss g 'a Yellow en staa en dat de ban ls fulltime b card - D and t d 2 e 9 April e gespee zwaar in en exclusieve even mee sto ld, als s band zou nor p'fa m tak de onze ag zover: d alomge aal zijn eerst enda a rewell show' e e Belgis kende a n (Antwe band stond s g ekruist storm d c am rp . aar een he concert o van 20 en). Iedereen en met Save p stokje v Pukkelp 11. s The D die er b oor. op h ay ij was k on het , Defeater én 13 December ebben T beame Face To n; het w he Wonder Y was het dan m ears in as een kan volg orrow - De ba de van de nd kwa ens on b etere c Trix s besch m in ap dat wij oncerte o ril 2011 'sucker n s' zijn v uwd worden set. als één met een nieu oor ako w albu v estisch m e muzie an de betere rockba uit: "Face Tom k, zorgt Chixdig n ds e or rvoor d gi at wij z in Nederland row” en eindeli t – De bezoek . waar u jk er itkijken Het feit stage v zover! De ban s van het Gro n a ar hun e an het d zrock-fo die vo festival openen rig jaar Crossb rum vragen e . r onefes t moch al jaren naar , t headli nen zal maar nu is he t dit jaar de main -

ersch d n i k in zijn is het t e h l oewe m toeliet, oth n e iu ro ef p acti op het pod n België’s g cieel o p s a r fi 6 is G lokale acts tot één va dan ook of 8 9 1 s d Al sind oornamelijk uitgegroei 1996 is het v r ds oenen cennia late stivals. Sin g. l gein de fe a t a e e e n e t e o s i M w d l t at beken spop Meta intern een hele n e t e e h t a r s n e itie va juni komen r de nu 17d d als G d n e e k e e b uw 24 oo en nie p 22, 23 en n Dessel, v e r e i is O geven it jaar tal event. h d c i k z o e O an eerd m et beste v zebag d r o a o a b w h n e bands €80. E k l e reeks an G MM. s t v gticke a D . editie 0 15 ten € oor €50. s o k s v t iticke orden Comb gekocht w n can aa

FESTIVAL - GRASPOP METAL MEETING

Ozzy & Friends - Slayer - Sabaton - Slash VRIJDAG

Lamb Of God - Kyuss Lives! - Amon Amarth - Black Label Society - Sick Of It All - Godsmac - Devil Driver

Paradise Lost - Sacred Reich - August Burns Red - Cannibal Corpse - Obituary - Possessed - Unearth - Ensiferum - Skeletonwitch - I Killed The Prom Queen - Winterfylleth - Aborted - Saille - Tracer

Limp Bizkit - Twisted Sister - Megadeth - Trivium - Dimmu Borgir ZATERDAG

Pennywise - My Dying Bride - Ihsahn - Exodus - Death Angel - Comeback Kid - Nasum - Adrenaline Mob

The Spudmonster - Alestorm - All Shall Perish - Leprous - While She Sleeps Kobra And The Lotus - Fear Factory - Eluveitie - Primal Fear - Thin Lizzy - Heidevolk - Dear Superstar - Powerwolf - Suicidal Angels - Brutal Truth

Guns 'N Roses - Motรถrhead - Machine Head - Killswitch Engage - Europe ZONDAG

Children Of bodom - Hatebreed - Behemoth - Jon Oliva's Pain - Gotthard - Sebastian Bach - Black Veil Brides - Gojira - H20 - Winds Of Plague - Texas Of July Emmure - Cancer Bats - Black Spiders - The Treatment - Ugly Kid Joe - Rival Sons - MaYaN

MAIN STAGE 15:15 - 16:05 The All-American Rejects 16:35 - 17:25 Within Temptation 17:55 - 18:55 Rise Against 19:30 - 20:30 Blink-182 21:05 - 22:20 Elbow 23:00 - 00:30 The Cure 01:15 - 02:30 Justice

THE BARN 14:15 - 15:00 Metric 15:45 - 16:45 Bombay Bicycle Club 17:45 - 18:45 The Maccabees 19:45 - 20:45 Garbage 21:45 - 22:45 Selah Sue 00:00 - 01:00 The Kooks

PYRAMID MARQUEE 13:30 - 14:15 Eastern Conference Champions 15:15 - 16:15 Perfume Genius 17:15 - 18:15 Kreayshawn 19:15 - 20:15 Azari & III 21:00 - 22:00 DJ Fresh presents Fresh/live 23:00 - 00:00 Katy B 01:00 - 02:00 Birdy Nam Nam THE BARN 12:45 - 13:30 School is Cool 14:15 - 15:15 Miles Kane 16:15 - 17:15 Katzenjammer 18:15 - 19:15 The Temper Trap 20:15 - 21:00 Lana Del Rey 23:00 - 23:00 Bat For Lashes 00:00 - 01:00 Beirut

VRIJDAG

DONDERDAG

PYRAMID MARQUEE 15:00 - 15:45 Azealia Banks 16:45 - 17:45 Amon Tobin 18:45 - 19:45 Cypress Hill 20:45 - 21:45 Netsky Live 22:45 - 00:00 Skream ft. Sgt Pokes 01:00 - 02:15 Skrillex

MAIN STAGE 12:30 - 13:15 X 13:45 - 14:35 Mastodon 15:05 - 16:05 Wiz Khalifa 16:40 - 17:40 Gossip 18:15 - 19:15 Jack White 19:50 - 21:05 dEUS 21:50 - 23:50 Pearl Jam 00:30 - 02:30 Deadmau5

FESTIVAL - ROCK WERCHTER Zoals e lk het eer jaar zal Wercht ste wee e kend va r dit jaar ook weer pla n juli. atsvind Met het en in uitbreid en van juni tot tw 1 valgang juli meer dan 6 ee naar drie po 0a er dia, zull en er va overtuig van hun kunne rtiesten klaar n staan o n te ov d zijn ve m de fe 28 ertuige rder te st n, of om enterta diegene iinen. Momen die al teel is h et festiv met en al z kel Dagtick nog dagticket o goed als vo lledig uit ets kos s voor d ten â&#x201A;Ź79 v o n d e r d . ag besc erkocht, hikbaar.

MAIN STAGE 14:05 - 14:55 't Hof Van Commerce 15:25 - 16:15 Black Box Revelation 16:50 - 17:40 Wolfmother 18:15 - 19:15 Kasabian 19:55 - 20:55 Mumford and Sons 21:35 - 22:35 The xx 23:15 - 00:30 Editors 01:00 - 02:00 Chase And Status PYRAMID MARQUEE 13:00 - 13:45 James Vincent McMorrow 14:35 - 15:30 Alabama Shakes 16:30 - 17:30 Nneka 18:30 - 19:30 M83 20:30 - 21:30 Ben Howard 22:30 - 23:30 Regina Spektor 00:30 - 02:00 Paul Kalkbrenner

PYRAMID MARQUEE 14:10 - 14:55 Other Lives 15:55 - 16:45 Kitty, Daisy and Lewis 17:45 - 18:45 Die Antwoord 19:45 - 20:45 Mac Miller 21:45 - 22:45 Knife Party 23:45 - 00:45 Steve Aoki THE BARN 13:25 - 14:10 Isbells 14:55 - 15:55 Anna Calvi 16:45 - 17:45 M. Ward 18:45 - 19:45 Ed Sheeran 20:45 - 21:45 James Morrison 22:45 - 23:45 Milow

ZONDAG

ZATERDAG

THE BARN 13:45 - 14:35 Michael Kiwanuka 15:30 - 16:30 Noah and The Whale 17:30 - 18:30 Simple Minds 19:30 - 20:30 My Morning Jacket 21:30 - 22:30 Agnes Obel 23:30 - 00:30 Incubus

MAIN STAGE 13:35 - 14:25 The Hickey Underworld 14:55 - 15:55 The Vaccines 16:25 - 17:25 Dropkick Murphys 18:00 - 19:15 Noel Gallagher's High Flying Birds 19:50 - 20:50 Florence + the Machine 21:30 - 22:45 Snow Patrol 23:30 - 01:00 Red Hot Chili Peppers

et land, h n a v n ithoeke en uitzonderu e ll a n e va jaar is g weer met angers it lg d a iv k t o s op er -up. O op fe lp e lp e n e k li k k e k u s u P r P at ive ar lokt 011, sta t hun d 2 e m in , e Ieder ja ld s g de were driedaa nen zelfs een afgelaste ren ope u e d n ij a rz m ing en n ieuwe editie. ar eerde kans krijgen o ja it d n k area oo early birds een een hele g in p m e. de e ca ar zal d ekers en zullen DJs op de weid ja lk e ls o Net zoa or de vele bez et lokale party m vo stellen al in te zetten tiv het fes

Björk DONDERDAG

Bloc Party - Mark Lanegan Band - Feist - The Gaslight Anthem - Bush - Nero dj set - Apocalyptica Laurent Garnier LBS - Netsky Live - Hot Chip - Social Distortion Modestep - Flux Pavilion - Borgore - Me First and The Gimme Gimmes - Tinie Tempah - Modeselektor - Dada Life - Flying Lotus - tUnE-yArDs - The Horrors Example - Dirtyphonics - High Contrast feat. Jessy Allen & Dynamite MC - Frank Ocean - The Big Pink - Ghostpoet - Dorian Concept - Labrinth

Bleed From Within - KOAN Sound - Alt-J - No Ceremony/// - SCNTST - The Zombie Kids - Bowerbirds - Mumbai Science - Django Django - Touché Amoré - Stay+ - ...

FESTIVAL - PUKKELPOP

The Stone Roses

Lykke Li - The Afghan Whigs - Chase & Status DJ set and Rage Digitalism Live - Eagles of Death Metal Grandaddy - Andy C :Alive - Knife Party - Band of Skulls - Two Door Cinema Club Doctor P

VRIJDAG

Jamie Woon - Good Riddance - Crookers - Mark Ronson dj set Camo & Krooked Live - Carl Craig presents 69 live - Goose - The Tallest Man On Earth - SebastiAn Live - Fink - Jakwob Live - Apparat Band - Joy Orbison - Brodinski - Every Time I Die - Len Faki - Charles Bradley & his Extraordinaires - letlive.

Pearson Sound - Pangaea - Ben UFO - Dog Is Dead - Deaf Havana - Doorly - Breton - Yashin Friends - Niki & The Dove - Willy Moon - Com Truise + ...

Foo Fighters - The Black Keys ZATERDAG

The Hives - Magnetic Man - A-Trak - Wilco - Miike Snow - All Time Low - Major Lazer - Buraka Som Sistema - Tiga - Enter Shikari Diplo - OFWGKTA - Jacques Lu Cont - Benga Live - The Cribs - Gesaffelstein (live)

Ghost - The Jim Jones Revue - Ms. Dynamite - Stephen Malkmus and the Jicks - Graveyard - Feed Me - Bob Mould performs 'Copper Blue' - The Antlers - C2C - Hudson Mohawke - Trash Talk - Pulled Apart By Horses Loadstar Live - Blawan - Troumaca - Devil Sold His Soul - Daughter - Gemini - Vondelpark - Jessie Ware - Jamie N Commons - Ceremony - Howler - ...

Pentimento & Young English

92/100

Pentimento 1. L’esprit De Escalier (The Stairs) 2. No Apology 3. To The Bridge: 4. The Places You Have Come To Fear The Most (Dashboard Confessional Cover) Young English 1. Woke Up Under Water 2. Old Wives Tales 3. So Long, Connecticut 4. Tonight, Tonight (Smashing Pumpkins Cover)

Release: 27 Maart 2012 Nog niet zo heel lang geleden had ik de eer Pentimento’s eerste album Wrecked te reviewen voor RMP. Toen ik de opdracht kreeg om de het nieuwste project van de headliner van RMP-fest te bespreken was ik dan ook meteen heel enthousiast. Ik kan je nu al vertellen dat deze split album met Young English meer dan geslaagd is. (door Lazlo Cootmans)

Pentimento Ik ga voor het gemak deze review in twee delen hakken. Het eerste deel, tevens ook het eerste deel van de plaat, zal ik wijden aan Pentimento. Deze band stond eerder dit jaar al als headliner op RMP-fest en we hopen allemaal dat de groep nog terugkeer zal maken naar de Nederlanden. Beginnen doen ze in ieder geval al goed met L’Esprit de L’Escalar (The Stairs). Enkele rake noten op de gitaar worden plots onderbroken door een stevig ritme dat duidelijk op gang wordt getrokken door de drum. De zang balanceert op het randje van ruw en gevoelig. De stem

van zanger Jeramiah Pauly mag er met andere woorden wel zijn. Een goede opener maar nog niet half zo goed als wat zal volgen. En wat volgt is No Apology. Dat nummer begint met een happy ritme en met een duidelijke invloed van gekende pop-punk nummertjes. Ik betrapte mezelf er dan ook op ritmisch mee te tikken met m’n voet bij het herhaaldelijk beluisteren van deze song. Op een zonnige dag krijg je spontaan een glimlach op je gezicht bij het beluisteren van dit lied. Toch voel je dat er zwaardere

emoties gemoeid zijn bij het schrijven van dit nummer. Dat hoor je vooral bij het instrumentale intermezzo net voorbij de helft van het lied. Het tempo vertraagt daarna en de lyrics lijken meer belang te krijgen. De sfeer wordt duidelijk zwaarmoediger en het nummer sleept je mee door een emotionele strijd. The Bridge volgt met een sobere inleiding op gitaar. Even gooit de band alles dan dicht en vervolgt met een vrolijk nummer dat een lekker tempo opdraaft. Het refrein is er eentje om met mee te neuriën en met lijnen als all we are is

blood and bones and sometimes a soul zitten de lyrics ook meteen goed. Het laatste nummer dat Pentimento verzorgd is The Places You Have Come To Fear the Most. Ik zal meteen eerlijk zijn. Dit is het beste nummer van de plaat evenals het beste nummer dat ik al van deze band hoorde, ondanks dat het om een cover gaat. Het lied is rustiger en begint dan ook met enkel een gitaar en de stem van Pauly. Het is zo een lied waar je met plezier met mee zal zingen. De lyrics zitten goed, evenals instrumentaal. Op het juiste moment komt er een gitaarsolo bij kijken dat het plaatje pas echt compleet maakt. The Places You Have Come To Fear the Most is werkelijk één van de beste nummers die op de hele plaat staat. Young English Young English is evenals Pentimento een band die uit New York komt. Ze omschrijven zichzelf als een band die ‘emotional punk’ speelt maar laat dat je zeker niet afschrikken! Deze groep is een pareltje dat de tweede helft van “Split” zeer goed opvult. Met Woke Up Under Water beginnen ze er meteen goed aan. Het is een stevig nummer dat strak in elkaar zit. Ik hou vooral van de stem van Chris Pennings. Die is niet meteen zwaar maar wel emotioneel geladen qua sound.

REVIEWS

Young English heeft van dit nummer werkelijk een emotioneel geladen meesterwerkje gemaakt dat een perfecte balans weergeeft van snelle punkrock en iets ruwere gevoelige stukken. Ik hou ook van de manier waarop de gitaristen samenwerken en de sound van de gitaren naadloos op elkaar afstemmen. Dan komen we bij de afsluiter van de plaat. Die hekkensluiter komt in dit geval onder de naam Tonight, Tonight en is op z’n minst heel vlot gespeeld. Ook hier weet Young English duidelijk waar ze mee bezig zijn, dat merk je door zowel de zang als de instrumenten. Dit is zo een nummer waarvan je zeker bent dat het nog voor enkele mooie momenten kan zorgen op optredens. Over het algemeen is “Split” een hele goede plaat waarop zowel Pentimento als Young English glanzen. Met nummers zoals The Places You Have Come To Fear The Most en So Long, Connecticut is deze cd een must have voor elke fan van het punk-rock genre.

Old Wives Tale volgt met rustige vocals. Wanneer het nummer dan op gang komt, ontdek je meteen dat er in dit nummer ook lekker gescreamed wordt. Er is een duidelijke balans tussen harde stukken en rustige momenten. Het is wel zeker dat de band dit nummer goed uitgemeten heeft en structureel alles tegen elkaar afgewogen heeft. Dan volgt So Long, Connecticut. Dat nummer is één van mijn persoonlijke favorieten op “Split” en is van dezelfde kwaliteit als het eerder vermelde The Places You Have Come To Fear. Het lied wordt ingezet met het refrein dat enkel onder begeleiding van één gitaar gezongen wordt. Daarna barst het nummer open met een prachtig instrumentaal stuk. Zowel instrumentaal als vocaal zit het nummer goed in elkaar.

VERSUS THE WORLD - s/T

89/100

VERSUS THE WORLD 1. Transmission 0617 2. Is There No End 3. Don’t Let Go 4. Ghost In The Bottle 5. Medellin 6. Victim 7. Blasphemy & Treason 8. Love Every Scar 9. Seconds to Shine 10. If I Died 11. Forgive Me 12. In Spite of the World 13. Blue and Cold 14. Nowhere Fast

Release: 27 September 2006 Het is al sinds 2005 geleden dat de Californische punkband Versus the World een selftitled album uitbracht. Na de terugkeer van de band in 2010 en het uitstellen van hun tweede album in 2011 kijken wij bij RMP nu toch wel reikhalzend uit naar een nieuwe plaat van de groep. Zeven jaar na de release van Versus the World's eerste is het dan misschien ook wel toepasselijk om ook hier eens een kijkje te nemen naar de plaat. (Door Lazlo Cootmans)

Versus the World combineert op deze plaat post-hardcore met pop-punk. Dit self-titled album wordt geopend met een aanwellend gitaargeluid dat de groep Transmission0617 doopte. daarna begint de band sterk met Is There No End. Het gitaarwerk van de band is zeker strak. De vocals van Donald Spence passen perfect bij het genre. Hoe langer ik naar de plaat luister hoe vaker ik mezelf bedenk hoe typisch deze plaat is voor het genre. Versus the World doet niks buitengewoons met het album, maar dat is in dit geval zeker geen nadeel. Beter iets goeds en gekends in elkaar flansen dat staat, dan iets nieuws proberen en faliekant falen. Na Is There No End komt de band met het sterke Don't Let Go. Een nummer dat lekker hard begint met gitaren die bijna letterlijk scheuren. De vocals komen tijdig opdagen en halen het tempo drastisch naar beneden. Het refrein begint me na enige tijd wel te vervelen

door de constante herhaling. Toch zit het nummer goed in elkaar met de nodige afwisseling. Dan krijgen we Ghost In The Bottle dat het tempo van de plaat ferm naar beneden haalt. Dat wil echter niet zeggen dat het geen goed lied is. Meer zelfs, dit nummer is zowat het sterkste van de eerste drie. Ik hou ook van de gitaarintermezzo die je midden het nummer krijgt. Sterk werk! Dan skip ik een nummertje en kom ik bij Blasphemy and Treason. Dat is op z'n minst een goed nummer. De band heeft hier een goed samengaan gecreëerd van vocals, bankingvocals en gitaarwerk. Het nummer dat volgt is één van m'n favoriete liedjes op de plaat. Een rustig nummer met akoestische gitaar en strijkers op de achtergrond. Het is een nummer dat erin slaagt m'n ziel te raken door z'n eenvoud

en mooie lyrics. Love Every Scar is met andere woorden echt top. Met If I Died zitten we dan aan het tiende nummer op plaat. Een nummer dat overladen wordt door emotie en stevige instrumentale stukken. Krachtig en gevoelig. Het voorlaatste nummer genaamd Forgive Me begint in mijn ogen veel minder goed omdat de gitaren niet zo vlot in de oren klinken. Toch moet je even doorbijten want dit rauwe nummer heeft prachtige stukken zoals het refrein en een krachtig uptempo stuk. Dat maakt het nummer zelfs één van de betere van de plaat. Een stukje rauwe posthardcore zoals we het graag hebben dus. Afsluiten doen we met In Spite Of the World. Dat nummer heeft een mooie, gevoelige baslijn en sobere maar mooie vocals. Jammer ge-

REVIEWS

noeg springt het nummer er voor mij niet zo uit als enkele andere songs op de plaat. Toch een goed nummer met de nodige afwisseling en een waardige afsluiter van de internationale versie van de plaat. Wie de Europese versie van de cd binnenhaalt, wordt nog getrakteerd op twee andere steengoede nummers, maar daar zal ik in deze review niet over uitwijden. Ik heb namelijk de internationale versie in m'n handen gekregen. In ieder geval kunnen we concluderen dat je na het beluisteren van dit album best wel eens een fan kan zijn van de band. Fans van het genre raad ik dan ook meteen aan om deze plaat in huis te halen en dan hoopvol te wachten op het vervolg. Wie écht niet genoeg kan krijgen van de groep kan ze natuurlijk altijd checken op Groezrock 2012.

Rise & fall - “Faith/fate”

80/100

FAITH/FATE 01. A Hammer And Nails 02. Deceiver 03. The Gallows Await 04. Burning At Both Ends 05. Things Are Different Now 06. Breathe 07. Hidden Hands 08. Escapism 09. Dead Weight 10. Faith/Fate

Release: 21 Maart 2012 Rise & Fall heeft als bekendste hardcore band van België eigenlijk geen introductie meer nodig. De heren zijn ondertussen al jarenlang een pracht van een muzikale carrière aan het opbouwen en ze gaan telkens in stijgende lijn. (Door Wouter Grauwels)

Faith/Fate is ondertussen het vierde album van Rise & Fall. En deze cd valt onder een woord te categoriseren als ‘furieus’. Met amper adempauzes brult de band zich doorheen 10 krachtige nummers. Ieder nummer brengt een aparte sfeer mee, voornamelijk gecreëerd door het gitaarwerk van gitarist Cedric Goet-

gebuer, die nu ook opnieuw interessant, sfeervol en hard tekeer gaat op deze cd. Door gebruik van dissonante akkoorden openbaart zich telkens een gehele nieuwe wereld waarin Rise & Fall meester en heerser is. De dynamiek in de nummers wordt verder aangevuld door stevige baslijnen en hevige drums, die de gitaar telkens perfect aanvult. Uiteraard brengt zanger Bjorn Dossche de nodige emotie naar boven. Het is nogmaals duidelijk hoe hij zijn hart en gal uitspuwt en dit op plaat naar voor weet te brengen. Sommigen zullen ondertussen het nummer "Deceiver" al kennen, dat al een goed voorsmaakje was voor deze plaat. De band bracht dit nummer uit op EP samen met een cover van "Sinking In Sin", een nummer van voormalige H8000 band Congress. Dit was bedoeld als eerbetoon aan de band Congress en de hele H8000 scene (de hc-scene uit West-Vlaan-

deren). Op dit eerbetoon kan je zelfs vroegere leden van Congress en Liar horen. Faith/Fate is een stevige hardcoreplaat, dat mag zeker gezegd worden. Van begin tot einde voel je constante furie doorheen je gieren en je zal maar weinig rust kennen. Rise & Fall brengt met dit album een ongekende energie naar voren die hen zo typeert. Muzikaal is het album misschien niet zo vernieuwend, maar dit is ook niet altijd nodig. De dynamiek die ze creëren mondt dikwijls uit in zeer degelijke epische stukken. 2012 zal alvast een mooi jaar zijn voor Rise & Fall, dat staat met het uitbrengen van Faith/ Fate nu al vast.

H2O “DON’T FORGET YOUR ROOTS”

80/100

Release: 15 November 2011

1. Bad Brains - Attitude 2. 7 Seconds - Satyagraha 3. Madball - Pride 4. Descendents - Get The Time 5. Embrace - Said Gun 6. Ramones - I Wanna Live 7. Gorilla Biscuits - Cats and Dogs 8. Mighty Mighty Bosstones Someday I Suppose 9. Rancid - Journey to the End 10. Dag Nasty – Safe 11. Social Distortion - Sick Boy 12. Sick Of It All - Friends Like You 13. The Clash - Train in Vain 14. Verbal Assault - Scared 15. Warzone - Don’t Forget The Struggle, Don’t Forget The Streets

REVIEWS De New Yorkse punkrockband H2O heeft een plaat uitgebracht met uitsluitend covers van de bands die hen het meeste beïnvloedden gedurende hun carrière. Dit is inderdaad al oud nieuws, maar dat wil niet zeggen dat RMP niet het recht heeft nog steeds een review van de cd uit te brengen. Beter laat dan nooit, niet? (Door Lazlo Cootmans) Het is fijn dat een topband als H2O aan het publiek duidelijk wil maken waar zij naar luisteren en luisterden. Er staan dan ook enkele pareltjes op de plaat die velen niet kennen of die enkelen onder ons al lang vergeten zijn. Openen doet het gezelschap met de stem van een kind dat ons duidelijk maakt dat het hier over een plaat gaat die de 'roots' van deze zware jongens weergeeft. Afsluiten doet het ventje dan ook met de uitroep: "Don't forget your roots!", de titel van het album. Op naar de feitelijke muziek dan. Don't Forget Your Roots wordt stevig ingezet met Attitude van de Bad Brains. Persoonlijk zou ik voor een minder 'in your face' nummer gekozen hebben zodat de plaat op een goede manier ingeleid werd. Desondanks zijn de Bad Brains een geniale band dus het feit dat H2O deze keuze maakte is hen dan weer volledig vergeven. Ze geven het nummer een persoonlijke touch, dat komt vooral door de vocals. Het volgende nummer is Satyagraha van Seven Seconds. De mensen die dit nummer kennen weten dat het een opgewekt nummer is dat meteen een andere toon zet dan het openingsnummer. Deze cover is opgewekter dan het origineel wat het een heel

fijn nummer maakt om naar te luisteren. Dan maak ik een sprong naar I Wanna Live. Dat is uiteraard een cover van de Ramones. Deze versie is harder dan het origineel en vooral de stem van zanger Toby Morse kan ik wel smaken voor deze track. Vooral wanneer hij zijn stem in een hogere toon forceert blijkt dat een hardere aanpak heel toepasselijk is voor de song. Vervolgens spring ik naar de negende track. Dat is een cover van een andere Californische punkband, Rancid. Het toeval wil nu net dat de New Yorkers besloten hadden één van mijn favoriete songs van deze groep te coveren. Journey To the End of the Eastbay is heel herkenbaar door z'n bass riff. Op instrumentaal vlak is het nummer goed gespeeld, de band bleef trouw aan het origineel. Jammer genoeg gaat de groep op vlak van zang een beetje de mist in. De stemmen van Lars Friederichsen en Tim Armstrong zijn moeilijk te evenaren op vlak van klank en een andere stem werkt jammer genoeg niet zo goed bij deze Rancid-song. Tot slot bespreek ik nog even het laatste nummer van het

album. Don't Forget the Struggle, Don't Forget the Streets is een nummer van de New Yorkse hardcore band Warzone. Dit is op z'n minst een heel goed nummer en ook al klinkt de versie van H2O een pak cleaner dan het origineel, de band heeft het nummer heel goed gebracht. Wat ook meteen opvalt is dat in dit nummer de zin 'Don't forget your roots' wordt gebruikt. Nu weet je dus ook meteen waar H2O de titel van het album vandaan haalde. En bij deze zitten we aan het einde van de plaat. Hoewel ik niet meteen een fan ben van coveralbums kan ik wel zeggen dat H2O erin geslaagd is me van het begin tot het einde te boeien. De nummers die ze eruit kozen zijn stuk voor stuk goede nummers. Het ene al wat meer een klassieker dan het andere. Moest je hem nog niet in huis gehaald hebben: aanrader!

In Clear sight

“Fuck Fairy tales, this is reality”

95/100

1. Intro 2. Divinity 3. Back In The Day 4. Big Boy 5. We Count You Out 6. Silence 7. Struggle For Life 8. Crucial Pain

Release: 29 Oktober 2011 'In Clear Sight' is een old-school hardcore band uit Antwerpen. Nadat de band in 2010 een nieuwe start nam door verder te gaan met twee nieuwe zangers, brachten ze in 2011 een album uit waarop acht nummers staan. “Fuck Fairy Tales, This Is Reality” is gereleased bij Clenched Fist Records. Benieuwd hoe ze het er met hun nieuwe zangers vanaf hebben gebracht! (Door Jonas Hoflack) Het album start met een intro, waarop eerst verschillende stukjes uit de wondere wereld van old-school hardcore te horen zijn. Het effect dat gebruikt wordt tussen de verschillende muziekstukjes door, is het geluid dat je krijgt als je van radiopost verandert. Een bekend effect, maar nog steeds heel effectief als je het mij vraagt. In Clear Sight hebben een kort maar krachtig stukje in elkaar gebokst.

“Divinity” is het tweede nummer op het album en is wer-

kelijk een schoolvoorbeeld van hoe old-school hardcore hoort te klinken. Het doet me ergens denken aan 'Sick Of It All' en dat kan in geen enkel opzicht een slechte zaak zijn. Een prachtwerk, veelbelovend voor de rest van dit album! Het derde nummer op de tracklist heet “Back In The Day”. Het wordt ingeleid door een mooie gitaarmelodie. Na die melodie komt de typische hardcore weer naar boven en deze combinatie zorgt ervoor

dat de heren van In Clear Sight mij opnieuw verbazen met een uitstekend nummer. “Big Boy” is een sneller nummer waarin de gitaar wat neutraler is. Er zit ook een goeie breakdown in dit nummer, wat voor mij toch altijd een meerwaarde is. Op het einde van het nummer wordt er ook een statement gegeven over de bedreiging van de wereld. Het vijfde nummer heet “We Count You Out”, en het is een echt 2-step nummer. Hard, zo

als het hoort te zijn. Niets op aan te merken, heerlijk van begin tot einde. “Silence” is het zesde nummer op de lijst. Het is een speciaal nummer, het begin is zeer rustig, en de band wordt voor de gelegenheid versterkt door een piano. Na de intro springen de gitaren en drum in, wat voor een prachtig effect zorgt. “Silence” is misschien geen echt hardcorenummer, maar voor mij wel de parel van dit album. Er wordt niet in gezongen maar instrumentaal is het gewoonweg geniaal. Dan zijn we jammer genoeg al aan het voorlaatste nummer gekomen. “Struggle For Life” brengt ons terug naar de hardcorewereld. Hard, goed, en alles past perfect in elkaar.

REVIEWS

Dan komen we bij het laatste nummer, “Crucial Pain”. Hoe moet een afsluiter klinken? Zo dus. Brutaal, snel en geniaal. 2-Step hardcore, breakdowns, geweldige instrumentale begeleiding en overtuigende stemmen leiden dit nummer naar een wel heel hoog niveau! Chapeau!

Het was een zeer goed album, het heeft me met momenten verrast en blij gemaakt en dat is toch een heel sterke troef. Ik had het album zeker niet zo sterk verwacht. Een grote proficiat en welgemeende merci aan de heren van In Clear Sight!

Poison my blood “The countess”

95/100

1. Misantrophy 2. Obey The Sirens 3. Winter’s Breath 4. The Lighthouse 5. Dualism

Release: 13 April 2011 België's eigenste Poison My Blood is al lang geen onbekend begrip meer in de metal/ hardcorewereld. Met hun enorm energieke live-prestaties wisten ze al verscheidene grote festivals omver te blazen en meerdere buitenlandse tours te versieren. Dat deze jongens hun hart en ziel in hun muziek leggen, valt gewoonweg niet te ontkennen. Uiteraard gaat dit alles niet zonder de unieke sound die de band produceert. Met de EP The Countess brengt Poison My Blood hun vierde release naar voren. Dit is tevens

de eerste EP met vocalist Bjorn Seynave (ex-Reasons) die de plaats van voormalige frontman Wouter Lâ&#x20AC;&#x2122;Homme enige tijd gelede innam. (Door Wouter Grauwels) Het geluid van Poison My Blood kan je vergelijken met werk van Poison The Well, The Chariot en The Dillinger Escape Plan. Toch onderscheidt Poison My Blood zich met een eigen klank, waarmee ze de harten van heel wat fans van het genre hebben veroverd. The Countess bouwt verder op de vorige platen Monuments (2008) en The Great Northern (2010), maar brengt toch heel wat nieuwigheden met zich mee. Dat de heren Stijn Borgers en Koen Delangh hun gitaren kunnen hanteren wordt op deze EP ook nog maar eens bewezen. Met hun vorige cd, The Great Northern, toonden ze al een stap vooruit in hun chaotische vakmanschap, maar op deze EP werken ze dit verder uit. De nummers zijn beter gestructureerd, bouwen beter op, zijn harder, en vloeien meer als een geheel. Iedere gitaarriff is boeiend en brengt een geheel andere sfeer teweeg. De band heeft altijd al uitgesproken melodische stukken in hun nummers verwerkt, maar deze komen op de nieuwe EP nog meer tot uiting. Uiteraard blijft hun kenmerkende chaotische geluid opvallend aanwezig op de nieuwe plaat en ook de drums vullen de gitaren iedere keer weer opnieuw aan, zoals ze eigenlijk altijd al gedaan hebben. Wie het werk van drummer Tim Moens kent, weet dat hij een waar beest is op de drums. Nog nooit heeft iemand live zoveel drumstokken stuk geslagen!

De vocals van Bjorn zijn ook uitstekend en passen goed bij de nummers. Zijn vocaal bereik situeert zich eerder in de lagere klasse en is misschien het best vergelijkbaar met de stem van Jonathan Vigil van The Ghost Inside. Als je zou denken dat dit niet goed bij de muziek past, ben je volledig verkeerd. Het plaatje klopt volledig en de nieuwe vocalist levert donderende vocalen die je zeker zullen bijblijven.

Bjorn Seynave is sterk gegroeid als screamer, zeker als je zijn huidige stemkwaliteit vergelijkt met opnames van Reasons. Op gepaste momenten komen er hogere screams aan te pas, die voor een verfrissende afwisseling zorgen in het vocale werk. Met The Countess brengt Poison My Blood opnieuw een knap plaatje uit. Het allesverwoestende geluid dat hen kenmerkt is op deze EP opnieuw sterk aanwezig, al is er toch een duidelijke evolutie merkbaar. Met meer aandacht voor melodische fragmenten, afgewisseld met de gebruikelijke hardere stukken, vormt dit een knap geheel. Dit is een zeer sterke plaat die deze band zeker in de top van het Belgische Metal/Hardcore genre doet belanden. The Countess komt uit op 20 april via Let It Burn Records. Zeker de moeite waard om deze EP in huis te halen! Benieuwd naar wat de toekomst voor deze band zal brengen, maar met The Countess zetten ze alweer een stap in de goede richting.

N PLA PLE SIM ED FUS RE THRICE GOOD RIDDANCE ALKALINE TRIO

G UITS TERROR ANTI-FLA UNEARTH GORILLA BISC CITY SOUNDTRACK THE BRONX MXPX ALL STARS

7SECONDS HOT WATER MUSIC MOTION SLAPSHOT COBRA SKULLS YOUR DEMISE ARCHITECTS DYS THE DANGEROUS SUMMER ZEBRAHEAD OLD FIRM CASUALS MAKE DO & MEND TRIGGER EFFECT BILLY THE KILL SUCH GOLD RED CITY RADIO JUNIUS VERSUS THE WORLD TOMMY GABEL WOLVES LIKE US SUNPOWER JONAH MATRANGA DAVE HAUSE KEVIN SECONDS MIKE HERRERA CHUCK RAGAN

ON AG GW LA ID NC RA FACE TO FACE YELLOWCARD LIFETIME

ET DRIVE HAZEN STREGOALS HEIDEROOSJES PARKWAY SHALL BURN BOUNCING SOULS SET YOUR

THE DILLINGER ESCAPE PLAN HEAVEN REEL BIG FISH EVERGREEN TERRACE VERSE THE GHOST INSIDE NONE MORE BLACK THE WONDER YEARS BELVEDERE GALLOWS OFF WITH THEIR HEADS I AM THE AVALANCHE FOR TODAY MISS MAY I CHIXDIGGIT ROYAL REPUBLIC THE MENZINGERS AUTHORITY ZERO BEAR BANQUETS CONFESSION WE ARE THE IN CROWD THE COPYRIGHTS VIENNA COUNTERPUNCH PACESHIFTERS GARRETT KLAHN HOSTAGE CALM FACE TOMORROW TICKETS: ONE DAY: €70/80 | COMBI: €110/125 CAMPING: €15 (CAMPING TICKETS NOT SOLD SEPARATELY)

WW W.GR OEZR OCK .BE

SCAN & LIKE