![](https://assets.isu.pub/document-structure/220111103537-eff97532d0d460eb74ea87064dbe3c92/v1/a05ddef0f4361b1e38fb9018bccb6d64.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
6 minute read
mijn verhaal
“Ik wist gelijk dat het goed mis was.” Het voorgevoel van Vincent Spiegelenberg klopte. Hij liep op 21 juni een dwarslaesie op bij een ongeval tijdens paragliding. Sindsdien is hij gekluisterd aan een rolstoel. “Natuurlijk heb ik mijn moeilijke momenten, maar ik probeer het gewone leven weer zo goed en kwaad als het kan op te pakken. Het is roeien met de riemen die je hebt.”
Vincent Spiegelenberg liep een dwarslaesie op ‘Het is roeien met de riemen die je hebt’
Advertisement
Inschattingsfout Paragliding is de favoriete sport van Vincent Spiegelenberg (47) uit Vorden. Hij heeft jarenlange ervaring met deze vorm van vliegen. Toch klapte hij afgelopen zomer tijdens een toplanding in het Oostenrijkse Tirol tegen de grond. “Het was een inschattingsfout, eentje met verstrekkende gevolgen. Ik had enorme pijn in mijn rug en mijn benen tintelden. Je hebt dan meteen in de gaten dat het niet goed zit.” Er wordt gelijk actie ondernomen. Het alarmnummer wordt gebeld. Een helikopter is snel ter plekke en vervoert hem naar het universitaire ziekenhuis in Innsbruck waar hij direct wordt geopereerd. “De T12 wervel was op twee plekken gebroken. Die moest worden vastgezet aan de wervel erboven en eronder. De beschadiging aan het ruggenmerg heeft voor de dwarslaesie gezorgd. Ik kreeg het maximale voor de kiezen, puur pech. Verder had ik geen enkele kneuzing of blauwe pekken. Heel wrang dus.”
![](https://assets.isu.pub/document-structure/220111103537-eff97532d0d460eb74ea87064dbe3c92/v1/dfd738a728e2d530bfc9449748aef1be.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
Slechte momenten Hij moet wennen aan de nieuwe omstandigheden, maar Vincent is niet iemand die snel bij de pakken gaat neerzitten. Ook nu niet. “Natuurlijk heb ik mijn slechte momenten. Klote, denk ik dan. Waarom is het mij overkomen? Maar het is wat het is, je doet er niets meer aan”, klinkt het nuchter. “Bij een lage dwarslaesie zoals bij mij het geval is, mankeert er niets aan het bovenlichaam. Als je te maken krijgt met een hoge én lage dwarslaesie ben je een kasplantje. Dan kun je bijna niets meer en is het helemaal een moeilijk verhaal.” De situatie heeft ook een grote impact op zijn gezin. “Mijn kinderen zijn veerkrachtig, die gaan er heel normaal mee om. Dat maakt het makkelijker.”
![](https://assets.isu.pub/document-structure/220111103537-eff97532d0d460eb74ea87064dbe3c92/v1/824e00ae10331c54032a5bb0535ef017.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
Vooruitgang Na het desastreuze ongeluk richt hij zich optimistisch op zijn herstel. Al weet hij dat zelfstandig lopen niet meer mogelijk is. “Ik heb geen gevoel meer in mijn onderbenen. De chirurg in Oostenrijk zei de ochtend na de operatie dat ik blij mocht zijn als ik na anderhalf tot twee jaar revalideren met hulpmiddelen een stukje zou kunnen lopen. Zoiets komt wel binnen. Ik maak me er niet te druk om, zie wel waar het schip strandt.” Hij verbleef een week in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen om te herstellen van de operatie en revalideerde daarna zeven weken in de Sint Maartenskliniek in Nijmegen. Daar komt hij nu nog wekelijks. Net als bij de fysio en de fitness. “Ik boek telkens vooruitgang, al gebeurt dat in kleine stapjes. Je wordt steeds handiger. Mijn bovenbenen en bovenarmen zijn een stuk krachtiger. Dat is praktisch wel zo prettig.”
Handbikebattle Inmiddels is Vincent alweer enkele maanden thuis. Hij heeft meer tijd nodig voor veel dingen. Zijn doel is om op termijn 100 procent zelfstandig te kunnen zijn. “Ik ben al een eind op weg. Alles gaat steeds beter, al blijven er lichamelijke ongemakken.” Met aanpassingen in zijn auto kan hij in de toekomst weer autorijden. Ook is het gelukkig mogelijk zijn werkzaamheden als eigenaar van Het Kacheltje in Vorden voort te zetten. “Alleen het bezoeken van klanten thuis gaat niet meer. Verder loopt het op rolletjes”, aldus de ondernemer die zelf kan lachen om het woordgrapje. Hij ziet zijn rolstoel als zijn metgezel. “De rolstoel vind ik het minste erge. Ik vermaak me er wel mee. Het biedt in ieder geval tal van mogelijkheden.” Zo koppelt hij zijn rolstoel aan een handbike die als fiets te gebruiken is. Op 23 juni wil de Achterhoeker meedoen aan een grote handbikebattle in het Oostenrijkse Tirol. “Dat is een hele uitdaging, het gaat 20 kilometer lang bergop met een stijgingspercentage op het hoogste punt van 12 procent.” Zijn partner fietst mee als buddy. Vincent gaat ervoor en zoekt nog sponsoren. Daarnaast doet hij aan rolstoelrugby. “Ik wil graag blijven bewegen. Zitten is immers het nieuwe roken.” Zelfs het paragliden wil hij weer oppakken. “Dat is toch mijn grote passie. Het is mogelijk met een speciale rolstoel. Ik ken geen angst, al zal het natuurlijk niet meer hetzelfde zijn als voorheen.” m
‘Ik vermaak me wel in mijn rolstoel’
Five Days Inside
Vincent Spiegelenberg was te zien in het RTL-programma Five Days Inside. Hij werd gevolgd door presentatrice Geraldine Kemper en een cameraploeg toen hij verbleef in revalidatiecentrum Sint Maartenskliniek. Hij vond het leuk om mee te werken aan het programma en kreeg na de uitzending veel reacties. “Allemaal positieve reacties, soms ook uit onverwachte hoek. Natuurlijk doet dat je goed.” In Five Days Inside worden instellingen in Nederland bezocht waar je normaal gesproken niet zomaar binnenkomt. De documentaireserie won in 2018 de Gouden Televizier Ring.
Kandidaten gezocht voor zeer uitdagende banen
Hij noemt het zelf een zoektocht naar ‘slimme handen’. Jeroen Thiele nam het initiatief tot Het Achterhoek College, een unieke opleidingsplek voor de maakindustrie. Kandidaten kunnen er een Beroeps Begeleidende Leerweg oftewel een BBL-traject volgen. In maximaal twee jaar worden ze klaargestoomd tot verspaningstechnoloog.
![](https://assets.isu.pub/document-structure/220111103537-eff97532d0d460eb74ea87064dbe3c92/v1/955b724838498f554a981f41ad48d10b.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
Maakindustrie geen dom, vies of klungelig werk Het Achterhoek College gaat binnenkort van start Zoektocht naar ‘slimme handen’
![](https://assets.isu.pub/document-structure/220111103537-eff97532d0d460eb74ea87064dbe3c92/v1/bbec19135439e5787292e0d2d25305c4.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
De Achterhoek is van oudsher ruim vertegenwoordigd in de maakindustrie. Er zijn tal van hightech bedrijven die innovatief en internationaal georiënteerd zijn. “Daar mogen we best trots op zijn”, zegt Jeroen Thiele. Om het belang ervan aan te geven: “Zonder maakindustrie zou er bijvoorbeeld in de Efteling geen attractie zijn en kon Max
Verstappen niet racen.”
Start 1 februari De maakindustrie is dus van grote betekenis. Het is in Nederland zelfs export nummer 2. Maar de aanwas van personeel baart zorgen en het ontbreekt aan kennis van zaken. Daarom is het Achterhoek College in het leven geroepen. Het biedt een nieuwe vorm van onderwijs. De deuren openen op 1 februari. In eerste instantie kunnen twintig leerlingen aan de slag. Instromen kan op ieder gewenst moment. Ze leren de fijne kneepjes van computergestuurde metaalbewerkingstechnieken zoals draaien en frezen, want dat is geen handmatig werk meer. Het gaat om een mbo niveau 4 opleiding.
Hoogwaardig “Er is een groot tekort aan vakmensen in de maakindustrie”, weet Jeroen Thiele. Hij is zelf eigenaar van het in de branche actieve CNC Totaal. “Het vooroordeel bestaat dat werken in de metaal dom, vies en klungelig is. Maar dat is het absoluut niet. Het gaat om hoogwaardig en zeer uitdagend werk. Je gaat machines programmeren en bedienen en moet dingen bedenken. Als je het maakt in de maakindustrie ziet je toekomst er rooskleurig uit.” Door het gebrek aan goed personeel komt de bedrijfsvoering van ondernemingen in gevaar. “Je kunt wel processen automatiseren, maar de creativiteit van mensen is noodzakelijk voor deze tak van sport. Als er niet voldoende medewerkers zijn, wordt er ook niet geïnvesteerd in machines.”
Baangarantie Het bracht hem op het idee van het Achterhoek College. “Met een eigen opleiding zijn bedrijven geholpen. Mensen leren een echt vak en kunnen zo in de praktijk aan de slag. Ze worden prima beloond en de werkomstandigheden zijn uitstekend.” De opleiding, die twee jaar duurt, vormt een goede leerschool. Kandidaten werken vier dagen in de week bij een bedrijf (verdienen gelijk loon), krijgen één dag in de week les, ontvangen een officieel diploma en hebben een baangarantie. De lessen worden verzorgd op de locatie van AT Techniekopleidingen in Terborg in een samenwerking tussen CNC Totaal, AT Techniekopleidingen en Graafschap College. Examinering en diplomering vindt onder verantwoordelijkheid van Graafschap College plaats.
Contact Iedereen met affiniteit met techniek en een afgeronde mbo niveau 3 opleiding kan zich aanmelden voor het Achterhoek College. Alle leeftijden zijn welkom. Beschik je over een mbo diploma niveau 1 of 2 dan wordt er een intredetoets afgenomen. Neem voor meer informatie of om je aan te melden gerust contact met ons op.