12 minute read
mijn cave13 | mijn auto 17 | mijn verhaal
Iedere maand lichten we een gave cave of verbouwde chill-ruimte uit van onze lezers. Meer gave foto’s zien? Scan de QR-code
Advertisement
De ‘Middeleeuwse Cave’ van Lia Fierkens uit ‘s-Heerenberg .
Trots op “We hebben de kelder altijd leeg gehad vanwege vochtproblemen. Later hebben we een ventilator in een raam gezet, zodat het beter geventileerd is en nu niet meer vochtig is. We gebruiken het nu als mancave: whisky, sigaartje en ‘s-Heerenbergse humor. De kelder is ingewijd door de buurmannen en vrienden. Ook de kinderen kunnen zich goed vermaken met hun vrienden” beschrijft Lia.
Verdere info “De kelder is uit de 17de eeuw, net als de zijmuur van ons huis. Het ziet er hetzelfde uit als kasteel Huis Bergh (zelfde tijd). In de muur zit een groot gat waarvan we de betekenis niet weten. Waarschijnlijk werd daar het eten in bewaard. Alle meubels komen van Marktplaats. De leren loungestoelen zijn uit een restaurant in Venlo. Alles heeft zo weer een tweede leven”.
Angela’s wereld
Achterhoekse powervrouw en duizendpoot Angela Schokkin deelt je haar kijk op het leven.
Het leed dat ‘opnieuw je trouwjurk passen’ heet!
I SAID YES TO THE DRESS! De jurk was perfect, vanaf het eerste moment dat ik hem zag wist ik dat deze jurk en ik samen zouden schitteren op mijn eigen bruiloft. Mijn idee om in een Sissi (dè film) jurk met bijen-taille te trouwen was direct van de baan. Deze jurk was voor mij gemaakt!
De prachtige jurk is een geschenk van mijn moeder, maar dat nam de rolberoerte niet weg die ik kreeg bij de kassa. Ik nam de jurk mee naar huis in de hoes en af en toe deed ik de hoes heel even open om te kijken en vervolgens deed ik hem snel weer dicht. Alsof de schoonheid kon ontsnappen. Met tegenzin bel ik een kleine twee maanden geleden de bruidswinkel op voor het maken van de afspraak voor een tweede pasronde. Er was inmiddels (een lullige) 6 kilo meer Angela om van te houden en dus zag ik de bui al hangen. Met in de ene hand de hoes met mijn droomjurk en in de andere hand corrigerend ondergoed (waar je acuut claustrofobisch van wordt) stap ik de bruidswinkel in. Ik spreek mijn onzekerheden uit aan de verkoopster en ze weet mij gerust te stellen. We lopen samen naar de oh zo mooie paskamer met plateau en levensgrote spiegels. Het moment is daar. Ik trek mijn corrigerende onderbroek aan, wat gelijk resulteert in een té lage taille, dus er volgt direct een muffin top (google maar eens). Daarna worden er twee -tsja hoe zal ik het noemen- platgedrukte zalmen met een haakje op mijn borsten geplakt dat samengebonden wordt tot een stevig ogende volle boezem. Nu gaat het gebeuren! De jurk gaat prima over mijn billen en nu de bovenkant. En daar gaat het helemaal mis. Hij past niet! We hebben het niet over krap zitten, neen… hij gaat een lullige 4 cm niet meer dicht. Als een verschrompelt garnaaltje sta ik met een hoge ademhaling op het plateau mijn tranen te bedwingen. JA!! Ik heb wat meer knuffelvet en het kickboksen maakt mijn rug en armen ook niet bepaald smaller, maar dit was een definitieve NO GO! Meelevend stuurt de verkoopster mij met een crashdieet de deur uit. Ik weet wat me te doen staat en NO WAY gaat het mij gebeuren dat de jurk vermaakt moet wordt. De jurk was immers voor mij gemaakt! Wordt vervolgd…
xx Angela
Noaberschap: Elkaar verder helpen als je het even nodig hebt
҆҆Afgelopen maand even binnengelopen bij TPC Doetinchem. Daar zat Wito Bongers en zijn hond Asta, Koffie ? Na een bakje pleur even gevraagd wat doen jullie eigenlijk? Och niet zo veel, wij helpen jongeren en ouderen aan een baan in de techniek. Hoe dan? Ben je een uitzendbureau? Nee, iemand die zich aanmeldt gaat hier twee dagen aan het werk met machines en materialen. Aan de hand van hoe hij of zij het doet en een persoonlijk gesprek gaan we aan de slag. Heb je hiervoor dan een studie gevolgd? Moet dat dan, ik denk dat 40 jaar ervaring in de techniek meer brengt. Als ik een site zie van een bedrijf in de techniek, dan weet ik al wat voor een persoonlijkheid ze nodig hebben, dit met de mix en indruk van de werkplaats geeft de doorslag. Zo ziet iedere (chef) vakman in de techniek binnen een dag meelopen of de voorgestelde kandidaat geschikt is. ik zoek daarbij ook altijd binnen de dichtst mogelijke straal vanaf de woonplaats, omdat niet iedereen even mobiel is. Kun je dan iedereen helpen aan een baan? Nee, echt niet. Maar dat zeg ҆҆ik dan ook en stop ik er mee. Dat is eerlijk en duidelijk. Na nog een aai over de bol van Asta gaan we weer verder. Eindelijk weer eens iets anders. Dit is maatwerk.
Een passant.
Zoek je een stageplek, werkplek of activeringsplek in de techniek? www.tpcdoetinchem.nl
www.dsrfood.nl
UW cateringbedrijf in de Achterhoek
Telefonisch tussen 08:30 - 18:30u: 06-51 39 73 86 doetinchem@dsrfood.nl
ALLE DECO nu 50% KORTING tegel-natuursteenwerk
Vlasakker 31 | 7078 BD Megchelen | t 06-51699344 info@ketelaartegelwerken.nl | www.ketelaartegelwerken.nl
WIJ ADVISEREN WIJ ADVISEREN U GRAAG: U GRAAG:TUINONTWERP | TERRAS TUINONTWERP | TERRAS CARPORT OF GARAGE VIJVERS | VERLICHTING BEPLANTING | TERREININDELING FUNCTIEVERANDERING CARPORT OF GARAGE VIJVERS | VERLICHTING BEPLANTING | TERREININDELING FUNCTIEVERANDERING LANDSCHAPPELIJKE INVULLING LANDSCHAPPELIJKE INVULLING 06 -13679947 06 -13679947 DEHOFMEESTERS.NL DEHOFMEESTERS.NL
Talicia dankt haar exotische uitstraling aan haar Argentijnse moeder en Filipijnse vader
Talicia Angenent mag meedoen aan de finale Miss Curve Nederland
Talicia Angenent (18) uit Doetichem was altijd heel onzeker. Al van jongs af aan was ze het ‘dikste’ meisje van de klas. “Ik zag er altijd een beetje anders uit dan de rest omdat ik niet ‘dun’ was. Jarenlang heb ik me alleen en ‘niet mooi genoeg’ gevoeld”, vertelt Talicia. Met dat gevoel heeft ze inmiddels afgerekend: Op 11 juni staat ze in de finale van Miss Curve Nederland.
Tekst: Christine Linneweever Foto’s: Zjamila Soraya (boven) Marcel van den Berg (onder) Talicia, die MBO Social Work niveau vier op het Graafschap college doet, was altijd al een echt meisje-meisje. “Ik deed altijd al graag mijn haartjes, lakte mijn nageltjes, draag wimpertjes en dat soort dingen. Het leek me heel leuk om een keer aan een missverkiezing deel te nemen, maar al snel bleek dat ik niet mee kon doen aan de ‘gewone’ missverkiezing, want daar had ik helaas het maatje niet voor.” Talicia besloot niet bij de pakken neer te gaan zitten, maar zocht naar een andere mogelijkheid en zo kwam ze terecht bij de Miss Curve Nederland verkiezing. “Het leek me gewoon een heel leuk avontuur.”
Mooie meiden Talicia stuurde haar naam, een foto en haar maten naar de organisatie en werd uitgenodigd voor een castingdag in Emmeloord. “Ik kreeg een nummertje en alle deelnemende meisjes werden in groepjes verdeeld. Daarna gingen we per groepje naar boven en moesten we ons één voor één voorstellen aan de jury en even een stukje lopen.” Aan het einde van de dag kregen de deelnemende meisjes te horen of ze door waren of niet. “Ze riepen de nummers om en toen hoorde ik mijn nummer en mijn naam. Ik dacht: Ik heb het gewoon gedaan! Dat had ik echt niet verwacht, want er waren zoveel mooie meiden.”
Warm bad In aanloop naar de finale krijgen de finalisten elke week training in Emmeloord. “We krijgen catwalktraining, beautytraining, socialmediatraining en choreografie voor de openingsdans tijdens de finale. Het is echt super leuk en we helpen elkaar. Ik ben blij dat ik in zo’n warm bad terecht ben gekomen.” Ze denkt nog wel eens terug aan de tijd dat ze minder gelukkig was met haar verschijning. “Gelukkig kwam er op een gegeven moment een omslag, maar ik heb er lang last van gehad dat ik niet in een maatje 38 paste. Dat een verkoopster mij doorstuurde naar de ‘grote maten’. Terwijl, ik heb maatje 40 en dat is toch een hele normale maat?”
Finale Talicia, die dankzij haar Argentijnse moeder en Filipijnse vader een behoorlijk exotische uitstraling heeft, kijkt nu wel uit naar deelname aan de finale. “Ook omdat ik niet had verwacht dat ik het zou halen. Kijk, ik ben ook gewoon een meisje van achttien dat vijf dagen in de week naar school gaat en daarnaast bij de Lidl in de bakkerij werkt. Het is niet alleen maar dit, maar ik wil er nu wel alles aan doen om tijdens de finale op zijn best voor de dag te komen.” m
Personeel bij De Beren vormt één grote familie
Zoek je een leuke (bij)baan in de horeca?
Bij restaurant De Beren in Doetinchem doen ze er alles aan om het hun personeel zo goed mogelijk naar de zin te maken. Beheerder Rien Kaan: “We zijn een jong en dynamisch bedrijf en het is leuk om bij ons te werken. Daarnaast maken we ook buiten het werk regelmatig leuke uitstapjes met het personeel. We vormen één grote familie.”
Restaurant De Beren in Doetinchem serveert ontbijt, lunch, borrel, diner en weer een borrel met lekkere cocktails en tapashapjes. “Wij vinden beleving heel belangrijk en wij denken dat we dat absoluut kunnen bieden”, vertelt Kaan.
Bij De Beren zoeken ze daarom parttimers voor in de bediening en de keuken en je kunt er al terecht vanaf acht uur per week. Kaan: “Je hoeft geen ervaring te hebben, maar als je dat wel hebt is dat meegenomen. Wij leiden onze mensen zelf op en bieden ze ook doorgroeimogelijkheden. Ze bepalen zelf hun salaris: hoe beter je wordt, hoe meer je gaat verdienen.”
Ook studenten vanaf zeventien jaar worden opgeroepen om te solliciteren. “We vinden school heel belangrijk. Als je moet leren voor je tentamens of examen krijg je in goed overleg gewoon vrij. Je hoeft bovendien niet elk weekend te werken. Je kunt gewoon lekker blijven sporten en uitgaan met je vrienden.”
De Beren heeft ook nog plek voor fulltime zelfstandig werkende koks, die het leuk vinden om achter de houtskoolgril mooie grote stukken vlees te grillen en de mooiste en lekkerste tapashapjes en lunchgerechten te maken.
Kom proberen of het wat voor je is! Je heb 1 maand proeftijd en bevalt het van beiden kanten dan krijg je een contract met een starterspremie van 75 euro. Restaurant De Beren, Simonsplein 2, Doetinchem. Tel. 0314-744027 of kijk op de website: www.beren.nl
VAKANTIE
Mei is altijd de maand van de bijzondere dagen. Feestdagen, veel verjaardagen (9 maanden na de vakantie in het jaar ervoor), voor sommigen al een beetje vakantie en voor bijna iedereen …een vooruitblik op de zomer.
Prachtig voorjaarsweer en een verlangen naar een mooie vakantietijd in de zomer, zijn de meest geliefde gespreksonderwerpen bij de koffieautomaat of aan het begin van een zoom-overleg. Ik vraag me dan elk jaar weer af: wat is voor mij een fijne vakantie? Wat wil ik graag doen? Wat wil ik graag zien? En het belangrijkste; hoe kan ik het beste uitrusten? Want uitrusten, daarvoor is het natuurlijk bedoeld, die vakantie. Voor mij is het al vakantie, als ik de wekker niet hoef te zetten. Dat de biologische klok maakt dat ik dan toch vroeg wakker ben, maakt het genot van vervolgens niks hoeven te doen alleen maar groter. Ik hoef alleen maar koffie te drinken, iets lekkers bij de bakker te kopen en kan daarna lui en langdurig de krant gaan lezen! Wat wil een mens nog meer? Nou, dan wil dit mens misschien niks meer, maar er begint dan ergens van binnen een stemmetje te roepen, dat zegt dat ik moet gaan opruimen, schoonmaken, schilderen, de tuin in en nog veel meer. Misschien moet ik toch maar weg gaan, om tot echte rust te komen. Ergens met de tent naartoe kan altijd. Dan pas is er echte rust, geen spullen om me heen, lekker primitief de dag doorbrengen met boeken en verder niks. Gek hè? Dat je blijkbaar eerst weg moet gaan om tot rust te komen. En wat volgt er dan? Vakantiestress om ergens te komen vanwege de files? Vakantiestress omdat je nog moet inpakken? Vakantiestress om wat voor andere reden dan ook? Het bestaat dus echt! Hoe uitgerust gaan we dan na de vakantie weer aan de slag? In ons werk met kinderen met een ontwikkelingsachterstand en/of een beperking ontmoeten we vaak ouders, die geleerd hebben om van hele klein dagelijkse dingen te genieten. Tevreden te zijn met wat je hebt. Volop te kunnen genieten van bijvoorbeeld een wandeling in de natuur. Soms zelfs te leven bij de dag en er elke dag weer een klein feestje van proberen te maken. Dat vind ik zo bewonderenswaardig, dat je dat kunt. Dat is voor mij levensles nummer 1. Ik probeer me dat in te prenten, nu mijn gedachten al weer richting vakantie gezogen worden met al het gedoe daaromheen. Het valt niet mee.
Annette Koenders, manager Zozijn Kind & Jeugd
