mijn droomhuis

THEATER ASTORIAin ere hersteld

Wonen in een monumentaal gebouw

Het had weinig gescheeld of Theater Astoria was verloren gegaan. In de jaren negentig van de vorige eeuw wilde een projectontwikkelaar op de locatie een supermarkt met appartementen realiseren. Zover kwam het niet dankzij Eddy en Marianne de Vries. “We hebben het gebouw van de sloop gered.”

Wonen in een monumentaal gebouw in Winterswijk. Eddy en Marianne de Vries kunnen erover meepraten. Zij bewonen het voormalige café van Theater Astoria. Salve oftewel ‘wees gegroet’ staat er in fraaie letters op de originele toegangsdeur waar ook uitnodigend een wijnglas op te zien is. “Het is een geweldige plek. We wonen in een bijzonder pand met geschiedenis. Daar zijn we ons iedere dag van bewust. De sfeer is heel bijzonder en er is een zee aan ruimte.” Ze wonen er al sinds 1997, en zijn toen direct met de restauratie begonnen. “Het is een heel ingrijpend project geweest”, vertelt Marianne. “ De ramen waren dichtgemetseld en veel authentieke elementen waren ‘verstopt’. Voordat de werkzaamheden konden beginnen zijn er vijf grote containers vol troep uit het pand gehaald.” Een fotoboek toont haar gelijk. De nieuwe bewoners wilden het theater in ere herstellen en er een sportcentrum en jeugdtheater in vestigen. Dat gebeurde ook, maar de gehele restauratie vergde vele jaren

‘We hebben het pand van de sloop gered’

en is nu in de laatste fase beland. “We zitten nu in rustiger vaarwater, maar het was een enorm karwei. Als je bijna alles zelf wilt doen, gaat het niet zo snel. Je bent altijd bezig en er komen steeds weer dingen bij”, zegt Eddy. Het project kostte vele jaren. “Toch was het de moeite meer dan waard. We zeggen wel eens tegen elkaar: we hebben het toch maar mooi geflikt.” Theater Astoria is een prachtig Art-Deco theater. Het pand dateert van 1925 en is gebouwd onder architectuur van de bekende architect Van der Schaaf. In alles zie je dat de restauratie met liefde is uitgevoerd. Het gebouw bestaat bijna 100 jaar en heeft verschillende bestemmingen gekend. Het is ontworpen als concert- en theaterzaal en in 1947 werd de functie van bioscoop hieraan toegevoegd. Vrijwel alle bekende Nederlandse artiesten uit die tijd stonden op het podium. Het elegante monument telt vele historische art-deco elementen uit de Amsterdamse school. Prachtig vakmanschap en rijke materialen maken het tot een lust voor het oog. Ze geven een mooi inkijkje in de roaring twenties en nemen je mee naar dit betoverende jazztijdperk. De stijlvolle inrichting klopt als een bus. De kenmerken zijn terug te zien in strakke lijnen, prachtige glas-in-loodramen, houten lambriseringen, geometrische patronen en een levendig kleurenpalet. De entree wordt verlicht door twee hanglampen geassembleerd aan een lange pendel. De spectaculaire glaskappen zijn mondgeblazen en bestaan uit opaal wit glas. De lampen hebben meerdere etages in twaalfhoekige vorm. Verder pronkt er o.a. in de entree behang uit de jaren 20 van de vorige eeuw. In de zaal staan verschillende Art-Deco meubels. Op het podium is een woonkamer uit het jaar 1920 tastbare realiteit geworden. In het theater zijn verscheidene kunstvoorwerpen te bezichtigen uit de jaren 1890 tot 1930. Zo bevinden zich in de VIP Loge twee theEddy en Marianne de Vries

aterstoelen uit het Alte Operahaus van Frankfurt en hangt er een prachtige Belgische kroonluchter. Deze is gemaakt van massief brons en weegt dertig kilo. Ook is er glaskunst te zien en in de vitrinekasten schitteren kleinere objecten zoals sieraden en hoedenpennen. Dit alles maakt de jaren 20 sfeer compleet. Eddy en Marianne de Vries mogen trots zijn op wat zij hebben bereikt. Zij willen hier ook anderen deelgenoot van maken. Vandaar dat het theater vóór de coronapandemie reeds werd opengesteld voor publiek. “Er was al veel belangstelling. Bezoekers reageren heel enthousiast. Monden vallen open van verbazing. Daar krijgen we veel energie van.” Als de coronamaatregelen het toelaten en de musea en theaters weer open mogen kan Theater Astoria weer bezichtigd worden, kunnen er weer evenementen gehouden worden en is het theater te reserveren voor bijzondere gelegenheden. Je kunt er zelfs overnachten. “Het was ons doel om Astoria in ere te herstellen en voor de toekomst te bewaren. Daarin zijn we zeker geslaagd.” m

Tekst: Richard Stegers Foto’s: Jurgen Pillen

Iedere maand lichten we een gave cave of verbouwde chill ruimte uit van onze lezers.

‘Mien hökske’ van Harry Bolck uit Loerbeek .

Oppervlakte 15 m 2

Trots op “Ik heb nagenoeg alles zelf gedaan en gemaakt, op de apparatuur na dan. Zo is de notenboom tafel bijvoorbeeld een oude vloer van een trailer! De estriken vloer en beschoten dak zijn ook van eigen hand. De aankleding komt grotendeels voor uit mijn rijke verenigingsleven en hobby’s. Verschillende foto’s en een oud-Hollands kastje met bokalen en lintjes.”

Verdere info “Het fungeert bijna als een buurthuisje. We vergaderen er voor de organisatie van de tractorpulling wedstrijd in Loerbeek, waar ik al 20 jaar voorzitter en oprichter van ben. Maar het is ook een inloophuis van andere plaatselijke verenigingen om plannen uit te werken, zoals Loilland, carnaval en survivalrun. We mogen er ook zo gewoon graag zitten en praten over het leven en mijn grote hobby tractoren. Wanneer we in de werkplaats zijn, klinkt vaak “Kom wi-j goan noar de koffie” en ploffen dan weer hier neer”

Angela’s wereld

Achterhoekse powervrouw en duizendpoot Angela Schokkin deelt je haar kijk op het leven.

Veertig !

Daar gaan we! Deze maand wordt ik 40 jaar. Wow, wat een leeftijd!. Ik vind 40 een krachtig getal. Ik weet nog dat mijn moeder 40 was en de scheiding met mijn vader meemaakte. Dat was een heftige tijd voor haar, mijn vader en ons als kinderen. Ik vond haar toen oud maar weet je wat ik nu denk? Ach, welnee. Mijn moeder is inmiddels 61, en nog steeds de krachtigste vrouw die ik ken.

Bijna 40 jaar en ik ben in de drukste fase van mijn leven. Naast mijn gezin, sociale leven, nieuwe baan, TV-opnames wordt ik nog steeds gevraagd voor super gave nieuwe uitdagingen en opdrachten. Dit is toch allemaal wat ik wilde? Onze 2 jongens worden steeds zelfstandiger (let op; met vlagen) en Dennis en ik krijgen daardoor meer vrijheid om quality-time in te lassen (zooo belangrijk). Langzaamaan komen nu de jaren waarin je kunt gaan oogsten wat je hebt gezaaid. Kortom, wat betekend het nu eigenlijk 40 jaar zijn? Het zal wel mijn eigen verbeelding zijn maar nu mijn verjaardag nadert kijk ik bewuster in de spiegel en vanochtend zag ik rimpels op mijn gezicht die er niet zo lang geleden nog niet waren. Vooral de lachrimpels rond mijn mond en die horizontale brievenbussen op mijn voorhoofd. Nee, ik kan de kussenplooien niet altijd de schuld blijven geven. Maar goed, als dat alles is? Mijn broertje Jan overleed op zijn 24e en voel me dan ook bezwaard als ik zou zeggen dat ik het erg vindt om 40 te worden en dat in goede gezondheid is tenslotte een privilege. Dat cadeau is niet voor iedereen weggegeven dus dat mijn lijf zich nu meer overgeeft aan de zwaartekracht is zo erg nog niet, want ik ben trots op mijn leeftijd. Ik ben bijna 40 en ik flik het gewoon ��! Zeker in deze wereld waarin de mogelijkheden oneindig lijken, is het goed te beseffen dat het gras niet groener is aan de overkant. Het gras is groen waar je het water geeft; waar je de tijd en de moeite hebt genomen een stevige bodem te maken. Niemand weet straks nog wat voor spullen je had, maar mensen onthouden wél wat voor gevoel je ze hebt gegeven. Dat is wat telt!

xx Angela Nee, ik weet niet hoe ik me naar m’n leeftijd moet gedragen... Ik ben nog nooit zo oud geweest!