In de bios

_FILM

DRIVE MY CAR MAN ZONDER VROUW

_DRAMA

tekst Erik Schumacher

Wanneer Kafuku op de snelweg af wil slaan, duikt er uit het niets een tegenligger op. Waar kwam die opeens vandaan? De dokter vertelt hem dat hij een glaucoom heeft: een blinde vlek in zijn zicht die niet snel opvalt omdat zijn hersenen het ontbrekende stuk invullen.

Het theaterfestival dat Kafuku heeft ingehuurd, zadelt hem zwaar tegen zijn zin op met een chauffeur. Misaki Watari heet ze. Een jonge vrouw met een pet, die zo goed rijdt dat je vergeet dat je in een auto zit. Kafuku raakt tot zijn eigen verbazing gehecht aan het zwijgzame type dat na een lange dag van stroeve repetities - hij regisseert een meertalige opvoering van Oom Wanja - met een sigaretje op hem staat te wachten. Regisseur Ryûsuke Hamaguchi baseerde Drive My Car op het gelijknamige verhaal uit Haruki Murakami’s bundel Mannen zonder vrouwen. Dat Murakami’s verhalen zich goed laten verfilmen, bewees enkele jaren geleden het Zuid-Koreaanse Burning, een film die nu al de status van moderne cultklassieker heeft. Drive My Car is minder broeierig en duister, maar weet evenzeer te fascineren met Murakami’s specialiteit: de raadselachtige blinde vlekken van het leven.

Het raadsel dat Kafuku’s leven beheerst, draait om zijn overleden vrouw. Ze waren meer dan twintig jaar samen en, wat Kafuku betreft, was die relatie in alle opzichten volkomen bevredigend. Hij twijfelt er niet aan dat zijn vrouw net zoveel van hem hield. En toch sliep ze met andere mannen. Hij heeft haar nooit verteld dat hij het wist. Nu is ze dood en kan hij haar er niet meer naar vragen. Waarom had ze die behoefte? Is er iets wat hij niet ziet? Kafuku wordt er gek van.

Wanneer een voormalige minnaar van zijn vrouw opeens bij de audities opduikt - een knappe jonge ster die omringd is door schandalen - kan Kafuku niet anders dan hem de rol van oom Wanja geven.

In Murakami’s verhaal zit Kafuku vanaf het begin in de bijrijdersstoel. Bij Hamaguchi ontmoeten we hem als zijn vrouw nog leeft. Maar Drive My Car laat vooral zien dat het leven zich niets van chronologie aantrekt. Je wordt voortdurend teruggeworpen in de tijd. Je vertelt iemand over de dood van

_ACTIE

THE BATMAN

Een moordenaar bedreigt de elite van Gotham City. Batman volgt een spoor van cryptische aanwijzingen dat hem onder meer in contact brengt met Catwoman, de Penguin en de Riddler. Batman moet nieuwe samenwerkingen aangaan om de moordenaar te ontmaskeren.

Regie: Matt Reeves Met: Peter Sarsgaard, Zoë Kravitz, Robert Pattinson, Amber Sienna VANAF 3 MAART IN DE BIOSCOOP

_DOCUMENTAIRE

je moeder. Je staat er opeens bij stil dat de stad waarin je rondloopt ooit door een atoombom is vernietigd. Je herinnert je dat je in een eerder leven een kaakloze vis was. (We bevinden ons nu eenmaal in Murakami’s wereld.)

Die oude geschiedenissen verdwijnen niet, zeker niet als ze ruw zijn afgebroken. Drive My Car neemt de tijd om te tonen wat het betekent om iemand te leren kennen: je leert uit welke geschiedenissen de ander is opgebouwd. Dat is pijnlijk en prachtig. ■

Regie: Ryûsuke Hamaguchi Met: Hidetoshi Nishijima, Tôko Miura, Masaki Okada VANAF 24 MAART IN DE BIOSCOOP

DE SCHATTEN VAN DE KRIM

De documentaire De Schatten van de Krim volgt een langlopende rechtszaak tussen de Krim en Oekraïne. Al 6 jaar liggen objecten van de rondreizende tentoonstelling ‘De Krim - Goud en geheimen van de zwarte zee’ zonder eigenaar in de kelders van het Allard Pierson museum in Amsterdam. De Krim en Oekraïne zijn beide van mening dat de kunst van hen is.