2
Ik ben vereerd dat ik het voorwoord mag schrijven van dit Super-Zine. Nooit eerder schreef ik een voorwoord. Een voorwoord is niet geschikt om zaken uit te leggen las ik zojuist. Het goede is dat dit Super-Zine dat ook niet wil. Het biedt een vibrerend platform voor een visuele ontmoeting tussen 21 goede kunstenaars en dat is al meer dan genoeg. Daarnaast biedt het wellicht ook (in random volgorde): associaties, botsingen, collages, dubbelheid, extra’s, figuratie, genot, handigheden, internet, jatwerk, karikaturen, levenswerk, moois, noise, overzicht, paradox, qualiteit, rariteit, super, tekeningen, uitroeptekens, voorwoorden, wijsheid, xenomanie, yoga en natuurlijk heel veel zine.
In de tweede helft van de 20e eeuw is deze functie van super- overgenomen in het Nederlands. Als simplex is super (zn.) een verkorting van superbenzine. Het bijvoeglijke naamwoord. super ‘fantastisch, prachtig, geweldig’, dat voornamelijk in de informele taal voorkomt, kan zijn ontstaan als verkorting van bijv. supergoed, -aardig, -gaaf enz., maar is waarschijnlijk rechtsreeks ontleend aan het Engels super. ** Een zine (afkorting van fanzine en magazine) is een publicatie van gefotokopieerde tijdschriften op kleine schaal, vaak gericht op een minderheidspubliek. Een populaire definitie schrijft voor dat de oplage van een zine niet groter dan 5000 zou mogen zijn en dat de opbrengst nooit de reden mag zijn. *** Er is een duidelijk verschil tussen de informatie die een voorwoord verstrekt en de informatie die aangetroffen wordt in een inleiding. Het voorwoord gaat niet over de probleemstelling en de methode van onderzoek. Gelukkig maar.
Frank Koolen
**** Het uitroepteken is waarschijnlijk ontstaan uit het Latijn. In die tijd werd er ‘io’ achter een stuk tekst gezet als uitroep van vreugde. Later bleef de ‘o’ weg en stond er alleen nog ‘i’. Toen uiteindelijk ook nog de punt onder de ‘i’ werd geschreven in plaats van erboven, was het natuurlijk geen grote stap meer naar hoe wij het uitroepteken nu kennen.
* De oudste Nederlandse woorden met super zijn in hun geheel ontleend aan het middeleeuws Latijn, Frans of Engels, of aan wetenschappelijk Neolatijn. De betekenis van het voorvoegsel is dan meestal de oorspronkelijke in de zin van ‘boven’. Het Middeleeuws Latijns spreekt bijvoorbeeld van supernaturalis ‘bovennatuurlijk’ (Engels supernatural, Frans surnaturel), In het Engels wordt het voorvoegsel veel meer gebruikt en ontstond een zeer algemene betekenis ‘buitengewoon (in
3
6
7
Vincent Bijleveld
8
9
10
11
feelings1 karinabeumer.jpeg
I.jpeg
12
15049792_1302698286436722_2093293022_n.jpg
BEMIN ME OM DE ZINNEN DIE IK OP JE RICHT OOK ALS DE STORM JE VERZWICHT ME TE VERWERPEN VOOR JE EVENWICHT IN DE DAGEN DIE DAAR LAGEN IN DE ZIN DER DINGEN ZONDIGDE IK ME ZONDER ME AF TE ZONDEREN IN ONVERZONNEN ZONDE ONDER HET ZICHT VAN IEDERS TEGEN LICHT KOSTE WAT HET KOST IK ALLES OVER DE ZAAK WANT DE VASTE LAST VAN VASTE TAKEN DIE ZICH VERZAKEN IN ONDRAGELIJKE TAKEN KOSTTE ME DE KOP WAT IK JE ZEGEN WIL IS DAT IK WIL VERDWIJNEN IN DE SCHRIJNEN VAN EEN CONTINUE STORM DIE NIET TE VANGEN IS NIET TE VATTEN IS EEN GETEMDE TORNADO DIE SLECHTS IN ZIJN OOG EEN RUST VERLOOG Want ROND OM DE STILTE TREK IK JE TUSSEN ONS IN OM ZO SAMEN DE STORMEN VAN HET VUUR TE SUSSEN TOT WE DE GEDACHTES BETASTEN EN ZE VERRICHTEN TOT HET ALALLES ZOU VERLICHTEN
MO EM NIMEB EID NENNIZ ED THCIR EJ PO KI ED SLA KOO -REV EJ MROTS ET EM THCIWZ NEPREWREV -VE EJ ROOV NI THCIWNE EID NEGAD ED NEGAL RAAD
15052193_1302918729748011_630353255_o.jpg 15049554_1302695643103653_1041127795_n.jpg
ED NI RED NIZ NEGNID -GIDNOZ EM KI ED REDNOZ FA EM -NOZ ET NERED -NO NI -REV NENNOZ EDNOZ REDNO TEH THCIZ NAV SREDEI NEGET THCIL ETSTOK TEH TAW KI TSOK SELLA ED REVO KAAZ Tekening2ThijsFranssen.jpg TNAW ETSAV NAV TSAL ETSAV ED NEKAZREV HCIZ EID NEKAT NEKAT EKJILEGARDNO NI TAW POK ED EM ETTSOK KI TAD SI LIW NEGEZ EJ KI ED NI NENJIWDREV LIW -NOC NEE NAV NENJIRHCS ET TEIN EID MROTS EUNIT NETTAV ET TEIN SI NEGNAV ODANROT EDMETEG NEE SI GOO NJIZ NI STHCELS EID tnaW GOOLREV TSUR NEE KERT ETLITS ED MO DNOR OZ MO NI SNO NESSUT EJ KI NAV NEMROTS ED NEMAS TOT NESSUS ET RUUV TEH -SATEB SETHCADEG ED EW NETHCIRREV EZ NE NET -REV UOZ SELLALA TEH TOT 13 NETHCIL
7.jpg
Tekening5Th I.jpg
9.jpg
IMG_7156-001.jpg
Loneley Twin Tower.jpg 14
Tekening6ThijsFran sen.jpg
vloei_2. jpg angelofhistory29052016.jpg
ThijsFranssen.jpg
waiting page.jpg
img006 - kopie (2) fg - kopie 102_0636.JPG
ns-
1.jpg
13285749_11730394 42735941_36594577 1_n.jpg 15
16
17
Antwerpen, januari 2016 eerste voorbeeld neemt hij James Langdon, een grap- re-photography; het opnieuw fisch ontwerper uit Enge maken van een foto. Hij vind
land, begint zijn lezing met het toelichten van zijn titel ‘Observations from a fixed position’. George Perec, een Franse auteur, was voor hem een voorbeeld voor deze vorm van observeren: vanuit één standpunt. Volgens Langdon helpt deze techniek om beslissingen te maken. George Perec schreef een boek zonder E’s (A void), en schreef en observeerde graag op verschillende plekken in Parijs. Cafe de La Mairie is daar en beroemd voorbeeld van. Na deze korte introductie licht Langdon toe dat hij een aantal voorbeelden laat zien die cultureel niet verbonden lijken maar conceptueel dat wel zijn. Als
het interessant dat de positie waarin een bepaalde foto is genomen 1000 jaar later niet meer bestaat. Hij toont een aantal foto’s van landschappen die zijn veranderd in woonwijken en foto’s van gebouwen waar 100 jaar later een woestijn is. Zijn tweede voorbeeld is een introductie van een project waar hij onderdeel van uit maakt: East Side Projects. East Side Projects is een tentoonstellingsruimte in Burmingham met een specifieke curatoriele strategie. In plaats van na elke tentoonstelling de ruimte weer te ‘resetten’ maken zij een opsomming. Er blijft telkens iets achter van de vorige tentoonstelling.
De publicaties van de shows worden gesplit in cyaan, zijn ook met deze strategie magenta, geel en zwart. vormgegeven, de beelden Elke tentoonstelling werd
van de nieuwe show zijn ook met deze strategie vormgegeven, de beelden van de nieuwe show worden telkens over die van de vorige show geprint. Langdon vertelt uitgebreidt dat ze camera’s op vaste posities in de ruimte hebben hangen en vertelt over een aantal andere druk-voorbeelden waarbij ze telkens over elkaar heen printten. Langdon’s derde voorbeeld is Clarck Maxwell’s theorie over kleurscheiding. Zijn vraag hierbij is: Hoe begrijpen we het kleurenspectrum in relatie tot licht? De aanleiding hiertoe zijn de manieren waarop de publicaties van East Side Projects woren geprint, de kleuren 18
vanuit dezelfde positie gefotografeerd en in 1 van de 4 kleuren gedrukt. Als er 4 tentoonstellingen over elkaar heen gedrukt zijn is de dimensie van de ruimte het duidelijkst en zijn er 4 schimmen van de tentoonstellingen zichtbaar. Als vierde voorbeeld vertelt Langdon over een project in 2012 waarvoor hij subsidie had ontvangen om een publicatie te maken. Het ontvangen van de subsidie bracht allerlei andere bureaucratische rompslomp met zich mee; het schrijven van rapporten, het geven van seminaries etc. Langdon wilde dit ook verwerken in zijn publicatie. Zijn oplossing was om een users manual
19
Frank Koolen _ Juan Pablo Plazas.tif
Tekening3ThijsFranssen.jpg
15045596_1 09523046_n
mimicry.tif
ekening4ThijsFranssen.
Superzine Puck 1.jpg
20
13329898_117303945273 5940_308255959_n.jpg
puckrouvroye karinabeumer 412112016.jpg
1302695633103654_7 n.jpg vloei3_verajoep.jpg
21
J.jpg
empty moon.jpeg
22
te maken, waarbij de tekst in de marge stond. Als laatste voorbeeld laat Langdon foto’s van de bibliotheek in Birminghang zien. Eerst een aantal foto’s van de bibliotheek in de jaren ’60, daarna van voordat het werd verwoest, en als laatst het nieuwe ontwerp. Zijn conclusie is min of meer dat dingen altijd zullen worden afgebroken en opnieuw ontworpen. Antwerpen, oktober 2014 We bezochten de video installatie The Enclave van Richard Mosse. De installatie werd getoond in een volledig donkere ruimte van ongeveer 10 bij 10 meter. Het plafond was niet zo hoog, ongeveer 2,5 meter. Dit viel me op omdat tentoonstellingsruimtes over het algemeen vrij hoog zijn, maar in het geval van video installaties zijn ze ook wel eens wat minder
hoog. Dit zorgde voor een benauwend gevoel, alsof je in een legerbunker zat, dit gevoel werd versterkt door het geluid van exploderende bommen bij de installatie, opgenomen op de plek des onheils. In de ruimte waren kriskras videoschermen opgehangen, opvallend vond ik dat de schermen in de hoeken waren afgerond, ikzelf rond mijn schilderijen ook vaak af in de hoeken omdat ik dit mooi vind. Op de schermen waren roze en lila getinte beelden te zien; van de immer voortdurende oorlog in Congo. De film is geschoten op Kodak Aerochrome-film, een infraroodfilm die in de Tweede Wereldoorlog werd ingezet om gecamoufleerde installaties in het landschap te ontdekken. Deze film wordt niet meer gemaakt door Kodak
wat de film een extra obscuur Physiekere ervaring van, dat gevoel geeft. is te zien aan de manier van filmen; het is als of je mee Het conflict in Congo en loopt met die mensen daar. omliggende landen speelt Zo zag je beelden van een al honderden jaren, er zijn vluchtelingenkamp waar de spanningen tussen de Hut- camera als het ware door si’s en de Tutsi’s. In 1994 heen zweefde op ooghoogte. vond er een volkerenmoord Ik ervaarde hierdoor de situplaats waarbij in drie maan- atie daar heel intens, intenser den ongeveer een halfmil- dan ooit, want meestal zie je joen mensen om het leven wat beelden voorbijschieten kwamen. In de media is dit op het nieuws of in de vorm conflict relatief onderbelicht. van een documentaire met Mosse probeert de essentie tekst en uitleg van de docuvan het conflict over te bren- mentairemaker, nu lag de fogen door zoveel mogelijk cus volledig op het filmen en zintuigen aan te spreken; Hij waren de beelden geïsoleerd werkte samen met de gelu- en zelfs overdreven gestileerd idskunstenaar Ben Frost en door het gebruik van infracameraman Trevor Tweeten rood film, het komt drie keer en begaf zich drie jaar lang zo hard binnen als normaal. in het gevaarlijke gebied. Op een ander scherm zag In tegenstelling tot het geb- ik beelden van een zee; een ruik van conventionele doc- close up van het water, als een umentaire technieken maakt levende stroom, als neutrale Richard Mosse er een veel
23
factor te midden van al het leed, en geeft wat hoop. Ook waren er beelden te zien van het prachtige landschap, de wind die door het gras waait. Dit steekt enorm af met de oorlog. Een gevoel van ongeloof en paradox bleef bij mij hangen, want keek ik weer naar een volgend scherm, dan zag ik weer kindsoldaten
en lijken. Omdat je als kijker midden in de oorlog stond, des temeer had ik het gevoel dat oorlog als fenomeen zinloos is; omdat ik zo direct met het fysieke leed in aanraking was, en de oorzaken van de oorlog niet uitgelegd
van zinloosheid alleen maar versterkt wordt. De situatie wordt ontdaan van tekst en uitleg en de boodschap komt daardoor heel sterk over. Antwerpen, maart 2016 De lezing Writing Wanderlines van Ilse van Rijn draait om de handeling of actie van het wandelen. Ilse van Rijn vraagt zich af hoe je wandelen kunt vertalen in schrijven. Ze leidt haar presentatie in als een meditatieve presentatie die zal bestaan uit teksten die voornamelijk zijn geschreven door kunstenaars. Het visuele aspect van het schrijven is vaak belangrijk in deze teksten, aan het einde van de lezing toont ze hier twee voorbeelden van. Haar eerste voorbeeld licht de titel toe, Writing Wanderlines,
de songteksten van Aboriginals. De Aboriginals zijn heel bewust van de grond waarop ze leven, Van Rijn legt op een ingewikkelde manier uit dat de Aboriginals geloven dat ze twee keer worden geboren. Een keer op de plaats of ‘het land’ en de andere keer in hun familie. Vervolgens stelt ze de vraag: Is de reizende hedendaagse kunstenaar die naar Kassel,
Venetië en Istanbul reist ook zo bewust van hun locatie als de Aboriginals? Ze stelt dat de ‘Wanderer’ ofwel ‘dwaler’ een belangrijk gegeven is binnen de hedendaagse kunst. Als voorbeeld neemt ze Bas-Jan Ader met zijn werk In search of the miraculous, waarin hij in een bootje de oceaan probeerde over te steken. Als laatste voorbeeld neemt ze de Franse auteur Fernand Deligny. Ze toont een aantal tekeningen van hem die routes zonder begin of eind zijn, dit waren een soort pogingingen zonder doel. Deligny werkte op allerlei alternatieve manieren met autistische en dove kinderen, zo vond hij nieuwe woorden uit om hun expressies te vangen en maakte daar films over. Van een van de films toont Van Rijn een stukje, dit is zonder geluid. De film heeft geen gewerden. Puur die beelden deze is geïnspireerd door een luid omdat volgens Deligny zorgen ervoor dat het gevoel tekst van Bruce Chatwin over de taal ons alleen maar afleid
24
van de wereld. De twee kunstenaars die Van Rijn op het einde toont waarbij de visuele aspecten van de teksten ook belangrijk zijn, zijn Janet Cardiff en Laura Oldfield Ford. Er wordt een fragment getoont van het videowerk van Cardiff en Miller op de Alter Bahnhof van Kassel tijdens DOCUMENTA 13, waarbij je met een Ipod of Iphone een video ziet die je door het oude station leidt en een alternatieve werkelijkheid toont met een voiceover. Van Laura Oldfield Ford toont Van Rijn Savagage Messiah, dit is een fanzine waarin zei de verschillende scenes van Londen belicht.
Brussel, oktober 2015 Ook al begint het werk van Karamustafa dicht bij haarzelf, ze heeft haar kunst van begin af aan als een zware missie gezien, kunst is in beginsel geen manier om zichzelf lekkerder te doen voelen, vind ze. Ze houdt zich bezig met wereldproblematiek. Je kunt wel stellen dat Karamustafa’s 40-jarige carrière is gevormd door staatsgrepen en sociaal politieke veranderingen in Turkije en haar
25
the job, why need any of that anyway? You’ll soon be so engrossed in your passion for scrubbing up crap all day, you won’t need anything else in life; especially a girlfriend. I mean never. Also, it’s so cool to listen to all the other staff talking and laughing and having a great time while they actually make money, then they come back to you and expect you to be loving your
job just as much as they are. For example Waiter:
washer: “I’m going to get out of here at 3:30 tomor
fun and enjoying their days and evenings doing
“Guess what? I just made $200 for 4 hours worth of
row morning and go home and figure out how I am go
normal stuff you wish you could be doing, just re-
work! I can’t wait to go out and spend it on my new car
ing to be able to afford food off of $8 an hour.”Waiter:
member, you’re developing a useless skill that you can’t
26
27
Puck Sluijs
28
29
30
31
32
33
34
Joep Hinssen is ook met geluid bezig
35
36