Sterrenstof

Wij, die de tempel van de geest binnentreden, omvatten de glorie van het abstracte denken

zijn, wel, en materie, zwaarte en beperking niet. ‘Wij zijn van Gods geslacht’. Aan die waarheid houdt de rozenkruiser zich vast, daaraan trekt hij zich op, vindt hij de weg uit het moeras van de traagheid van deze wereld, en dwingt hij zich tot onderzoeken, tot begrijpen – zoals weergegeven in J. van Rijckenborghs verklaringen van de Confessio fraternitatis, de Belijdenis der Rozenkruisers Broederschap:

‘Wij, speurders naar het verborgen geheim, weten dat in het gehele universum systeem en ordening heersen, dat het al zich voltrekt van eeuwigheid tot eeuwigheid, met behulp van onveranderlijke wetten. Wij, die van stap tot stap de sluiers tussen ons en het onuitsprekelijke vaneenschuiven, ontdekken het planmatige in alle verwerkelijking. Wij, die de verhoudingen tussen macrokosmos en microkosmos onderzoeken, zien het grandioze evenwicht tussen alle dingen. Wij, die de smalle sporten van de Mercuriusladder grijpen om ons bewuste wezen te tillen in de werelden van het ongeziene, zien de levensstromen der natuurrijken golven door de ether. Wij, die de grote stilte naderen, horen de stemmen der stilte. Wij, leerlingen in de grote leerschool der eeuwigheid, die de tempel van de geest binnentreden, omvatten de glorie van het abstracte denken. Wij, dienaren van het geestelijk vuur, schouwen diep in de bronnen van het menselijke kunnen. Wij weten waartoe van den beginne de mens geroepen is. Wij, rozenplukkers in de tuin van Fohat, zien, als in vertrekking van zinnen het ontwikkelingspad als een bliksemschicht snellen van einder tot einder. En wij, die onze wetenschap zo vermeerderen, onze gezichtseinder verruimen, onze krachten met dynamische energie laden, wij komen van verwondering tot bewondering, van diepe verbazing tot stamelende aanbidding, tot verootmoediging.’

De periode die nu aanbreekt kan een grote stap voorwaarts betekenen voor de mensheid, als zij de laatste opdracht van het voorgaande Vissentijdperk tenminste goed wil begrijpen. Dat is, uiteindelijk: in staat te zijn tot een offer. Het is niet zo’n moeilijke opgave, dat offer, want het komt neer op maar één ding: ‘De mens in zijn noden en levensvragen helpen’. En dat wat zwaar aan ons is, dat wat beperkt is, en alleen maar van de materie, al die kleine ikjes, die ‘offeren’ we. Op die manier openen we een venster op die diepste laag in ons bewustzijn; het orgaan waarmee we de ware bestaansgrond van de schepping weer kunnen vinden. Het is een opgave die de mens nooit zal loslaten: het is een roep om uit te vinden, uit wélke stof hij is geformeerd. ‘Wij zijn van Gods geslacht’. Dat is, op zijn minst, een mysterie. Het is geen mysterie dat

opgehelderd wordt in de toekomst, als het Aquariustijdperk volop in bloei is. Het is een mysterie dat alleen maar in het hier, en in het nu, kan worden benaderd. En wie die opgave volbrengt, of er alleen maar mee begint, zal ondervinden, dat andere, nieuwe eigenschappen tot zijn beschikking komen. Eigenschappen die niets anders dan Licht zijn, die ongelooflijk ruim zijn, en het oorspronkelijke leven voor hem openen. Eigenschappen die het gevoelige hart zegenen, die de kilte uit de rede halen, en die ervoor zullen waken dat de mens als een blindganger alles om zich heen beschadigt of vernietigt.

De rozenkruisers hebben een heel ander beeld van de aarde dan het gangbare. Zij is geen zwaarte en beperking, maar een enorme mogelijkheid: zij kan de geboorteschoot vormen van de universele mens – en de sterren, het lichtende heelal waarin de aarde haar plaats inneemt, zij zijn de voedsters van de grote mens van het Licht. Bedenk dat afstand, ruimte, en dus de tegenstellingen de slijpstenen zijn die ons tot inzicht voeren; inzicht, begrip, kennis, bewustzijn van en in de samenhang der dingen. Maar ze zijn als de schaal van het ei en moeten op de bestemde tijd worden doorbroken. De kleine mens dient een weg te bereiden voor de grote mens, die niet langer is gevangen in de engte van afgescheidenheid. Aquarius, de waterdrager die zijn levende water uitgiet in ons levenssysteem is de elektrische energie die de schaal verbreekt, die de mensheid verbindt met een ander, een volkomen nieuw levensplan, namelijk de geboorte en wording van de Aquariusmens.

J. van Rijckenborgh stelt het in de geciteerde tekst aldus: ‘Wij komen van verwondering tot bewondering, van diepe verbazing tot stamelende aanbidding, tot verootmoediging, tot godsdienst. Wij buigen voor de majesteit Gods, omdat, na diepste doorvorsen, blijken gaat de godsbemoeienis met alle rijken, en wij ervaren de kracht die achter alle dingen drijft, de verheven kracht, die onze planeet door de ruimte stuwt, namelijk het licht der wereld, de Christus.’

Dat is de godsdienst waarvan de rozenkruisers spreken. Het is een mogelijkheid voor de mensen van een compleet nieuwe tijd. Het is de godsdienst van het denken, geïnspireerd uit de manas, waarmee de eerste code weer kan worden gelezen. De mens zal het stof van de aarde van zijn voeten schudden, hij zal de beide codes tot een glorieuze synthese voeren, en omhuld door een stralende mantel van violet-gouden sterrenstof innerlijk de mens van het Licht terugvinden.