de bodem van de atlantische oceaan.
kom maar, wezens.
‘jullie zijn vrij.’
atlantische oceaan.
hoe staan we ervoor?
de raketten zijn gereed voor de test.
lancering over veertig minuten en twaalf seconden.
wat is dat? wat is er mis?
de raketten zijn vroegtijdig gelanceerd!
‘en de coördinaten van de raketten zijn veranderd, meneer!’
ze gaan richting de bodem van de oceaan!
dat moet ’n storing zijn. er is daarbeneden niks!
inslag over twintig seconden!
‘vijf seconden!
‘één!’
metropolis.
clark?
ja?
het werkt echt.
weet ik.
nou ja, als ze ons al ’n keertje zien, dan is dat meestal van veraf of ze zien ons ergens hoog in de lucht vliegen. en misschien nog veel belangrijker is dat de mensen ’t ook gewoon niet verwachten dat we… …ons hier verbergen?
hoe dan?
nee, niet verbergen. maar veel mensen beseffen niet dat we ’n leven buiten de justice league hebben. zij denken dat we dag en nacht superman en wonder woman zijn.
dit is pas mijn eerste.
op deze manier.
dat ben ik ook.
als ik ’n familie zoals die van jou had, gold dat misschien ook voor mij. de eerste van vele, hoop ik.
maar zelfs ’n godin verdient ’n keer ’n avondje uit.
hé! wat is er met de lampen?
clark?
wat is dat?