ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1942
« Έναρξη ινσουλίνης στα «Έναρξη άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 » 2:: πότε και πως ;;»
Ηλίας Ν. Μυγδάλης Β’ Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα Ειδικό φροντιστήριο ΕΔΕ 11ο Πανελλήνιο Διαβητολογικό Συνέδριο Σάββατο 28 Μαρτίου 2009 Αλεξανδρούπολη
Εισηγητές: 1. Κ. Καζάκος 2. Σ. Λιάτης 3. Κ. Σουλής 4. Α. Σωτηρόπουλος
Διαβήτης Τύπου 2 2:: Κύριες Μεταβολικές Διαταραχές /Βλάβες Διαταραχές/Βλάβες
• Περιφερική αντίσταση στην ινσουλίνη, στους μυς και τον λιπώδη ιστό
↑ λιπόλυση ↓ Αποβολή των Tg ↓ Πρόσληψη γλυκόζης ↓ Κατανάλωση γλυκόζης
↓ Αποβολή των Tg ↓ Πρόσληψη γλυκόζης ↓ Κατανάλωση γλυκόζης ↑ Παραγωγή VLDL
• Ηπατική αντίσταση στην ινσουλίνη
• Σχετική ανεπάρκεια της ινσουλίνης
↑ Παραγωγή γλυκόζης ↓Πρόσληψη γλυκόζης ↓ Κατανάλωση γλυκόζης Η έκκριση ινσουλίνης δεν επαρκεί Για να υπερκαλύψει την αντίσταση στην ινσουλίνη Adapted from Tan MH. Int J Clin Prac 2000; Suppl 113:54
Η Φυσική Πορεία του Διαβήτη Τύπου 2 Ευαισθησία στην ινσουλίνη 30% 30% 50% 50% 70% 70% 100% 100%
Έκκριση ινσουλίνης Διαβήτης Τύπου 2 Μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη Διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης
50% 50% 70-100% 70-100% 150% 150% 100% 100%
Φυσιολογική ανοχή στη γλυκόζη
Groop LC. Diabetes Obes Metab 1999;1(Suppl 1):S1-S7.
Φυσιολογία της έκκρισης ινσουλίνης μετά από ερέθισμα με IV χορήγηση γλυκόζης 1. Μέσα σε λίγα λεπτά από την χορήγηση γλυκόζης τα επίπεδα της ινσουλίνης αυξάνουν και φθάνουν στο μέγιστο μέσα σε 5-7min. Η πρώτη φάση διαρκεί 1015min 2. Η δεύτερη φάση διαρκεί αρκετές ώρες μέχρις ότου τα επίπεδα γλυκόζης γίνουν φυσιολογικά 3. Περίπου το 2-3% της συνολικής ποσότητας ινσουλίνης των β-κυττάρων εκκρίνεται κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης, ενώ κατά τη δεύτερη φάση το ποσό ινσουλίνης που εκκρίνεται είναι περίπου το 20% S. Del Prato, Diabetologia 2003, 44 (suppl1):2-8
Έκκριση ινσουλίνης
Συνεχής έγχυση γλυκόζης
Πρώτη φάση
Δεύτερη φάση
Βασική
0
5
100
Χρόνος (σε λεπτά)
50
8
Insulin Glucose
7 6
25
5 4 0 08
12
16
20
24
Clock time (h)
04
08
Plasma glucose (mU/l)
Plasma insulin (mU/l)
Meals
Χρήσιμες παρατηρήσεις 1. Η δίαιτα αποδίδει ένα διάστημα ~2 -3 χρόνια ~2-3 χρόνια.. 2. Κάθε χρόνο χάνεται το 1.5% της λειτουργικής ικανότητας των ββ-κυττάρων, -κυττάρων, με συνέπεια μέση ετήσια αύξηση αύξηση της της γλυκόζης νηστείας 4.14 mg%. 4.14mg%. 3. Όσο αυξάνεται αυξάνεται ηη διάρκεια διάρκεια του ΣΔ ΣΔ τόσο τόσο αυξάνεται αυξάνεται οο αριθμός αριθμός των ατόμων ατόμων που χρειάζεται ινσουλίνη ινσουλίνη.. 4. Ο όρος όρος δευτεροπαθής δευτεροπαθής αστοχία αστοχία των των SU SU είναι είναι παραπλανητικός παραπλανητικός.. Δεν Δεν είναι είναι οι οι SU SU που που αποτυγχάνουν αποτυγχάνουν είναι είναι οο οργανισμός οργανισμός που που αδυνατεί αδυνατεί να να ανταποκριθεί ανταποκριθεί.. 5. 5. Ασθενείς Ασθενείς που που αρνήθηκαν αρνήθηκαν επί επί πολλά πολλά χρόνια χρόνια να να κάνουν κάνουν ινσουλίνη ινσουλίνη και και έχουν έχουν χάσει χάσει πολύ πολύ βάρος βάρος,, χρειάζονται χρειάζονται αναπόφευκτα αναπόφευκτα ινσουλίνη ινσουλίνη έστω έστω και και αν διατηρούν αποδεκτές προγευματικές τιμές σακχάρου στο αίμα αίμα..
Καθυστέρηση στην έναρξη ινσουλινοθεραπείας 1. Φόβος για μεγάλη δόση ινσουλίνης ινσουλίνης.. 2. Φόβος για αύξηση του βάρους ((συνήθως συνήθως ως αποτέλεσμα της μείωσης της γλυκοζουρίας ). γλυκοζουρίας). 3. Αδυναμία του γιατρού για έναρξη ινσουλινο ινσουλινο-θεραπείας θεραπείας.. 4. Ενέσεις 5. Υπογλυκαιμία 6. Κακή ποιότητα ζωής ζωής.. 7. Προβλήματα στην εργασία εργασία..
Ενδείξεις ινσουλινοθεραπείας στον Τ 2ΣΔ Τ2ΣΔ Απόλυτες • Διαβητική κετοοξέωση και υπερωσμωτικό υπερωσμωτικό κώμα κώμα • Κύηση Κύηση ήή ηη επιθυμία επιθυμία για για κύηση κύηση Σχετικές 1. Ανεπαρκής μεταβολική ρύθμιση ρύθμιση • Συμπτωματική υπεργλυκαιμία υπεργλυκαιμία ιδιαίτερα ιδιαίτερα αν αν συνοδεύεται συνοδεύεται από μεγάλη απώλεια βάρους βάρους.. • Υψηλή HbA1C παρά την υπογλυκαιμική αγωγή. 1C παρά την υπογλυκαιμική αγωγή. 2. Προσωρινές καταστάσεις καταστάσεις •• Λοιμώξεις Λοιμώξεις •• Χειρουργικές Χειρουργικές επεμβάσεις επεμβάσεις • ΟΕΜ ΟΕΜ,, ΑΕΕ 3. Διαβητικές επιπλοκές επιπλοκές • ΧΝΑ • Επώδυνη Επώδυνη νευροπάθεια νευροπάθεια 4. Άλλα • Ηπατική ανεπάρκεια ανεπάρκεια
Μεταβολική κατάσταση • HbA1c <7.0%11 • Gνηστείας = 70-130mg/dl, Gμεταγ <180mg/dl22 • Υπογλυκαιμία33 11Skyler 22ADA.
et al. Diabetes Care 32:187-192, 2009
Diabetes Care 32 (suppl 1) S13-S61, 2009
33Cryer.
Diabetologia 45:937-948, 2002
Βοηθήματα για την έναρξη ινσουλινοθεραπείας 1. Αλγόριθμοι 2. Χρήση της ινσουλίνης νωρίτερα στην πορεία της νόσου
Br Br J. J. Cardiol Cardiol 2000; 2000; 7: 7: 625-631 625-631
Πόσοι ασθενείς χρειάζονται ινσουλίνη και γιατί ; Περίπου το 40-80% των ασθενών με Τ2ΣΔ θα χρειασθούν ινσουλίνη μετά τα 10 χρόνια ΣΔ ή γενικά στην πορεία του ΣΔ για να επιτύχουν τον στόχο της ΗbA1c<7% Jabour. Int J Clin Pract 6:843-849, 2008
Σχήματα ινσουλινοθεραπείας σε ασθενείς με Τ 2ΣΔ Τ2ΣΔ Στους ασθενείς με Τ 2ΣΔ χορηγείται Τ2ΣΔ οποιοδήποτε σχήμα ινσουλινοθεραπείας ινσουλινοθεραπείας,, αρκεί αυτό να είναι εξατομικευμένο στις ανάγκες του του..
Σχήματα ινσουλινοθεραπείας Α • Εντατικοποιημένα σχήματα. • Απλούστερα σχήματα υποκατάστασης. Β • Βασική έκκριση ινσουλίνης. • Την ινσουλίνη που εκκρίνεται κάθε φορά που το άτομο λαμβάνει κάποιο γεύμα (γευματική ινσουλίνη).
““Γευματική” Γευματική” ινσουλίνη • Τα ανάλογα ινσουλίνης βραχείας διάρκειας προσομοιάζουν περισσότερο με τη φυσιολογική γευματική έκκριση ινσουλίνης καθώς διαθέτουν ταχύτερη έναρξη δράσης, οξύτερη αιχμή και μικρότερη διάρκεια δράσης σε σχέση με τη διαλυτή ινσουλίνη.
Εξασφάλιση βασικής ινσουλιναιμίας 1. Η ινσουλίνη πρέπει να είναι μακράς διάρκειας (περίοδος μεταξύ των γευμάτων και κατά τη νύκτα). 2. Να μην έχει μέγιστη αιχμή δράσης. 3. Η απορροφητικότητα της από τον υποδόριο ιστό να είναι σταθερή.