Askisi-insoulinoth.sd1-2

Page 1


Ως φυσική δραστηριότητα ορίζεται κάθε σωματική κίνηση, που παράγεται από τη σύσπαση των σκελετικών μυών και έχει σαν συνέπεια, την κατανάλωση ενέργειας


Ως άσκηση ορίζεται η προγραμματισμένη, δομημένη και επαναλαμβανόμενη σωματική κίνηση, που γίνεται για τη βελτίωση ή διατήρηση ενός ή περισσοτέρων στοιχείων καλής φυσικής κατάστασης


ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Διάρκεια

min

Ένταση

HRmax (%)

Σύντομη

< 30

Ελαφρά

< 50

30-60

Μέτρια

50-70

> 60

Έντονη

> 70

Ενδιάμεση Παρατεταμένη

HRmax: μέγιστη καρδιακή συχνότητα (220-ηλικία)


Άσκηση - Ωφέλη Μείωση σωματικού βάρους Αύξηση της ευαισθησίας στη δράση της ινσουλίνης Βελτίωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας Βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ Βελτίωση της φυσικής κατάστασης και υγείας Βελτίωση αισθήματος ευεξίας/ποιότητας ζωής


Γενικές οδηγίες 

Η άσκηση πρέπει να είναι ευχάριστη

Χρειάζεται ενθάρρυνση από την οικογένεια

Η ώρα της άσκησης πρέπει να είναι βολική

Να τίθενται ρεαλιστικοί στόχοι

Να επισημαίνονται οι αντικειμενικές ενδείξεις της βελτίωσης που προκύπτει από την άθληση


Συστάσεις ADA 2007 

Μέτριας έντασης αερόβια φυσική τουλάχιστον 150 min/εβδομάδα και/ή

δραστηριότητα

έντονη αεροβική άσκηση τουλάχιστον 90 min/εβδομάδα. Η φυσική δραστηριότητα πρέπει να κατανέμεται σε τουλάχιστον 3 ημέρες/εβδομάδα και όχι περισσότερο από 2 συνεχόμενες ημέρες χωρίς φυσική δραστηριότητα (Α) 

Ασκήσεις αντοχής 3 φορές/εβδομάδα, απουσία αντενδείξεων, στοχεύοντας σ’ όλες τις μεγάλες μυϊκές ομάδες, αυξάνοντας σε 3 σετ των 8-10 επαναλήψεων ανά βάρος (Α)


Κίνδυνοι από την άσκηση  Υπογλυκαιμία  Υπεργλυχαιμία  Επιδείνωση σιωπηλής στεφανιαίας νόσου  Επιδείνωση των επιπλοκών του διαβήτη


Άσκηση και κακή γλυχαιμική ρύθμιση 

Γλυκόζη πλάσματος > 250 mg/dl  έλεγχος με οξόνη στα ούρα  εάν οξόνη (+): αναβάλλεται η άσκηση

Γλυκόζη πλάσματος > 300 mg/dl  αποφεύγεται η άσκηση

Γλυκόζη πλάσματος πριν την άσκηση < 100 mg/dl  πρέπει να προηγείται μικρό γεύμα Diabetes Care 2004; 27:2518-2539


Η άσκηση στο ΣΔτ1 Τα άτομα με ΣΔτ1 μπορούν να συμμετέχουν σε όλα τα επίπεδα άσκησης ΌΧΙ:  Έχει παραληφθεί η ινσουλίνη για 12-48 ώρες &

υπάρχει κέτωση

 Γλυκόζη > 250 mg/dl + κέτωση ή > 300 mg/dl  Την ώρα αιχμής της δράσης της ινσουλίνης

Η άσκηση στο ΣΔτ2 Στα άτομα με ΣΔτ2, αν δεν έχουν μεγάλη έλλειψη ινσουλίνης, αφυδάτωση, δεν υπάρχει λόγος αναβολής της άσκησης, λόγω υπεργλυχαιμίας Αποφυγή της άσκησης: αν Γλυκόζη > 300 mg/dl Diabetes Care 2004; 27:2518-2539


Άσκηση & Ινσουλινοθεραπεία 

Αξιολόγηση των στοιχείων της σωματικής άσκησης (διάρκεια, ένταση, χρόνος από το τελευταίο γεύμα)

Η υπογλυκαιμία μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια, 12-14 ώρες μετά ή και αργότερα - Ανεπίγνωστη υπογλυκαιμία

Εφίδρωση και ταχυκαρδία κοινά σημεία της άσκησης και της υπογλυκαιμίας


Παράγοντες που συμβάλλουν στην πρόκληση Υπογλυκαιμίας 

Ο τύπος της ινσουλίνης

Ο χρόνος της τελευταίας ένεσης

Η χορήγηση της ινσουλίνης στους ασκούμενους μυς

Η ένταση και η διάρκεια της άσκησης

Η προ της άσκησης μεταβολική κατάσταση

Η ποιότητα της ρύθμισης του διαβήτη

Ο χρόνος κατά τον οποίο θα γίνει η άσκηση (προβλεπόμενη ή τυχαία άσκηση)


Παράγοντες Κινδύνου για Υπογλυκαιμία 

Παράλειψη μικρογεύματος

Υπερβολική δόση χορηγούμενης ινσουλίνης

Έντονη σωματική άσκηση

Χρήση αλκοόλ

Νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια

Μείωση δόσης διαβητογόνων φαρμάκων (κορτικοειδών)


Στρατηγικές για Πρόληψη Υπογλυκαιμίας 

Αυτοέλεγχος σακχάρων αίματος (πριν-κατά-μετά)

Γνώση της δράσης της χορηγούμενης ινσουλίνης

Αυτοτιτλοποίηση δόσης ινσουλίνης

Χορήγηση πρόσθετων υδατανθράκων

Προγραμματισμός της σωματικής άσκησης

Αναγνώριση των συμπτωμάτων της υπογλυκαιμίας

Γνώση των παραγόντων κινδύνου για υπογλυκαιμία

Δε συνιστάται η χρήση διαφορετικού σημείου κάθε φορά, ανάλογα με το είδος της σωματικής άσκησης


Μείωση της δόσης ινσουλίνης για ασκήσεις διαφορετικής έντασης και διάρκειας Διάρκεια

Ένταση (% μέγιστου HR)

Ελαφρά

(< 50):

π.χ. βάδισμα, αργή κολύμβηση

Μέτρια (50-70):

π.χ. πεζοπορία, τένις, ποδηλασία, τρέξιμο

< 30 min -

-

Έντονη (> 70):

π.χ. ποδηλασία βουνού, σκι, τρέξιμο, αγωνιστική ποδηλασία ή γρήγορη κολύμβηση

-

30-60 min Μεταγευματική ινσουλίνη: 10-50% Βασική ινσουλίνη: 10-20% Μεταγευματική ινσουλίνη: 10-50% Βασική ινσουλίνη: 10-20%

> 60 min Μεταγευματική ινσ.: 5-10%/h άσκησης Βασική ινσουλίνη: 5-10%/h άσκησης Μεταγευματική ινσ.: 5-10%/h άσκησης Βασική ινσουλίνη: 5-10%/h άσκησης Μεταγευματική ινσ.: 5-20%/h άσκησης Βασική ινσουλίνη: 5-20%/h άσκησης


Πρόσθετες ποσότητες υδατανθράκων για διαφορετικές ασκήσεις Ένταση

Διάρκεια Σύντομη

Μέτρια

Μεγάλη

(< 30 min)

(30-60 min)

(> 60 min)

0 – 10 g

10 – 20 g

10 - 20 g/h

Μέτρια (50-70)

10 – 20 g

20 - 60 g

20 – 100 g/h

Έντονη (> 70)

20 – 30 g

30 - 100 g

30 – 100 g/h

(% μέγιστου HR)

Ελαφρά (< 50)


Οδηγίες για τη κατά

λήψη τροφής πριν και την άσκηση

Άσκηση

Γλυκόζη Μικρό Γεύμα

Σύντομη &

< 180

1 φέτα ψωμί ή 1 μικρό φρούτο

μέτριας έντασης

> 180

τίποτα

< 100

1 φέτα ψωμί + 1 φρούτο

100-240

1 φέτα ψωμί ή 1 μικρό φρούτο

> 240

τίποτα

Ενδιάμεσης διάρκειας & μέτριας έντασης Διάρκειας άνω των 2 ωρών & έντονη

(mg/dl)

2 φέτες ψωμί + 60 g κρέας ή τυρί


Αντιμετώπιση Υπογλυκαιμίας 

Ασυμπτωματική συμπτωματική:

υπογλυκαιμία

ή

ήπια

δισκία γλυκόζης ή

υδατάνθρακες με μορφή χυμού φρούτου, γάλακτος, μπισκότων ή μικρογεύματος

Σε αδυναμία κατάποσης ή όταν λαμβάνει και ακαρβόζη: 

1 mg γλυκαγόνης ενδομυικά και

υδατάνθρακες από το στόμα, όταν αποκατασταθεί η επαφή του με το περιβάλλον

Σοβαρή υπογλυκαιμία: 

χορήγηση ενδοφλέβιας γλυκόζης


Έναρξη άσκησης 

Σταδιακά, με βαθμιαία αύξηση του χρόνου και της έντασης

Εκτίμηση της ποιότητας ύπαρξης επιπλοκών

ρύθμισης

και

Καρδιολογική εκτίμηση:  αν υπάρχει υπόνοια καρδιαγγειακής νόσου ή  αν

επιθυμεί να ακολουθήσει πρόγραμμα εντατικότερης άσκησης


Ενδείξεις για δοκιμασία κοπώσεως πριν την έναρξη έντονης αεροβικής άσκησης 

Στους διαβητικούς που ζούσαν καθιστική ζωή και ο 10-ετής καρδιαγγειακός κίνδυνος είναι ≥ 10% (UKPDS Risk Engine – www.dtu.ox.ac.uk/riskengine/download.htm), που αντιστοιχεί περίπου σε ένα από τα παρακάτω κριτήρια: 

ΣΔ ηλικίας > 40 ετών

ΣΔ > 30 ετών και διάρκεια ΣΔ > 10 έτη, υπέρταση, κάπνισμα, δυσλιπιδαιμία, αμφιβληστροειδοπάθεια, μικρολευκωαμτουρία ή νεφροπάθεια

Όποιο από τα παρακάτω:  Γνωστή ή ύποπτη ΣΝ, ΑΕΕ και/ή ΠΑΝ  Αυτόνομη νευροπάθεια  Νεφροπάθεια με νεφρική ανεπάρκεια Diabetes Care 2004; 27:2518-2539


Εκτίμηση του διαβητικού πριν τη σύσταση προγράμματος άσκησης 

αν υπάρχει υπόνοια καρδιαγγειακής νόσου ή

αν αντενδείκνυνται συγκεκριμένοι τύποι άσκησης

αν υπάρχουν: αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση, σοβαρή νευροπάθεια ΑΝΣ, σοβαρή περιφερική νευροπάθεια, προπαραγωγική ή παραγωγική αμφιβληστροειδοπάθεια ή οίδημα οπτικής θηλής

να ληφθεί υπόψη: η ηλικία του ατόμου και η προηγούμενη φυσική δραστηριότητα


Άσκηση & Επιπλοκές Αμφιβληστροειδοπάθεια: 

αποφεύγεται η έντονη άσκηση (κίνδυνος πρόκλησης αιμορραγίας ή αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς)

Περιφερική νευροπάθεια: 

κολύμπι, ασκήσεις των άκρων, ποδηλασία

το τρέξιμο δεν αποτελεί καλή επιλογή

Αυτόνομη νευροπάθεια: 

καρδιολογική εκτίμηση

Μικρολευκωματινουρία και νεφροπάθεια: 

δε χρειάζεται ειδικός περιορισμός ADA, Diabetes Care 2007; 30, Suppl 1:S12-S14



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.