DIABETIC-GUIDELINES

Page 1

ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΞΗ

«Οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες της διατροφής από τους Μεγάλους Οργανισμούς»

Χάρης Δημοσθενόπουλος MMedSc.SRD Κλινικός Διαιτολόγος-Βιολόγος Προϊστάμενος Διαιτολογικού Γ.Ν.Α. «Λαϊκό» ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ 15/12/07


Οι κατευθυντήριες οδηγίες άλλαξαν: 

Οι οδηγίες που αφορούν τη διαιτητική θεραπεία του ΣΔ έχουν αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες.

Από τη στερητική δίαιτα, με τους περιορισμένους υδατάνθρακες έχουμε κινηθεί προς μια γενικά υγιεινή και ποικίλη διατροφή.

Δε αναφερόμαστε πλέον σε μια «διαβητική» δίαιτα, αλλά σε μια υγιεινή διατροφή, κατάλληλη για άτομα με διαβήτη.


Ιστορική αναδρομή στις διαιτητικές συστάσεις για το Διαβήτη ΠΟΣΟΣΤΑ

ΑΠΟ

ΘΕΡΜΙΔΕΣ

(%)

ΕΤΟΣ

ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ

ΠΡΩΤΕΙΝΗ

ΛΙΠΗ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 1921

ΣΤΕΡΗΤΙΚΕΣ

ΔΙΑΙΤΕΣ

1921

20%

10%

70%

1950

40%

20%

40%

1971

45%

20%

35%

1986

<60%

10-20%

<30%

1994

ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟΥΣ

10-20%

ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΌ 10% ΚΟΡΕΣΜΕΝΟ


Διαιτητικές οδηγίες για το Σακχαρώδη Διαβήτη: Διεθνείς Μεγάλοι Οργανισμοί 

Nutrition Recommendations and Interventions for Diabetes

American Diabetes Association (ADA), 2007 (Supp) 

Evidence-based nutritional approaches to the treatment and prevention of diabetes mellitus

Nutr Metab Cardiovasc Dis (2004) 14:373-394 European Study Group for Diabetes and Nutrition (EASD) 

Canadian Diabetes Association (CDA) 2003 Clinical Practice Guidelines

Joslin Diabetes Center-Joslin Clinic 2007

American Association of the Clinical Endocrinologists (AACE) 2004

Diabetes UK , Diabet Med 2003;20:786-807


Ποιος είναι ο ρόλος της διαιτητικής θεραπείας (MTN-Medical Nutrition Therapy);


Ο ρόλος της διαιτητικής θεραπείας

1)

Να βοηθήσει τη διατήρηση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα.

2)

Να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας.

3)

Να συμβάλει στην πρόληψη ή επιβράδυνση ανεπιθύμητων επιπλοκών

4)

Να προκαλέσει την επιθυμητή απώλεια βάρους, όταν αυτή κρίνεται απαραίτητη.

5)

Να μειώσει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο μέσω της μείωσης λιπιδίων στο αίμα και να συμβάλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

6)

Να διατηρήσει καλή κατάσταση θρέψης και να βελτιώσει τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του, διατηρώντας την απόλαυση του φαγητού.


Ενέργεια & Έλεγχος Σωματικού Βάρους


Ενέργεια & Έλεγχος Σωματικού Βάρους 

Οι ανάγκες σε ενέργεια κάθε διαβητικού ατόμου εξαρτώνται από την ηλικία, το φύλο, το ύψος και από τη σωματική του δραστηριότητα.

O διαβητικός θα πρέπει να έχει ένα Δείκτη Μάζας Σώματος (ΒΜΙ) που να κινείται ανάμεσα στο 18.5-25 (ιδανικό βάρος). (ΒΜΙ = Δείκτης Μάζας Σώματος = Βάρος (Kg) / Ύψος2 (m2).

Aν είναι υπέρβαρος (ΔΜΣ> 25 kg/m2) θα πρέπει να χάσει βάρος ακολουθώντας μία σωστή δίαιτα (και όχι μία αυστηρά υποθερμιδική δίαιτα), με <130 γρ CHO, αλλά ταυτόχρονα να προσέξει, ώστε να μην υπάρχει περαιτέρω πρόσληψη.


Ενέργεια & Έλεγχος Σωματικού Βάρους ADA

Σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη, η μείωση της ενεργειακής πρόσληψης και η μέτρια απώλεια βάρους βελτιώνει την αντίσταση

DNSG

Στα υπέρβαρα άτομα, συστήνεται μειωμένη θερμιδική πρόσληψη και αύξηση της ενεργειακής κατανάλωσης για επίτευξη ιδανικού ΒΜΙ

Joslin

Η απώλεια βάρους είναι βασικό κομμάτι των γενικών διαιτολογικών συστάσεων για τα άτομα με διαβήτη

CDA

Δεν υπάρχουν συστάσεις

DUK

Η απώλεια του σωματικού βάρους και η διατήρηση της απώλειας για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι πρωταρχικής σημασίας

AACE

Η απώλεια του σωματικού υπέρβαρου και η διατήρηση της απώλειας συμβάλλει στην μείωση της ινσουλινοαντίστασης σε διαβητικούς Τ2


Ενέργεια & Έλεγχος Σωματικού Βάρους 

Οι περισσότεροι Οργανισμοί συμφωνούν στο ότι η απώλεια βάρους, έστω και σε ποσοστό 5-10% (και κατά συνέπεια η απώλεια ποσοστού λίπους-κυρίως κοιλιακού) είναι ικανή να βελτιώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, την ανοχή στη γλυκόζη και να μειώσει τόσο τα λιπίδια, όσο και την πίεση του αίματος.

Η αλλαγή στον τρόπο ζωής, μέσω εκπαίδευσης, μειωμένης ενεργειακής πρόσληψης κατά 500-1000 kcal ημερησίως, <30% πρόσληψης λίπους, τακτικής άσκησης είναι ο καλύτερος τρόπος για απώλεια βάρους (πιθανή και η χρήση φαρμάκων ή υποκαταστάτων γευμάτων).


Ενέργεια & Έλεγχος Σωματικού Βάρους: μείωση θερμιδικής πρόσληψης

ADA

Μείωση κατά 500-1000 kcal/ημέρα και απώλεια 0.5-1 κιλό/εβδομάδα

DNSG

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες για τη μείωση των θερμίδων, σύσταση για απώλεια τουλάχιστον του 10% του αρχικού βάρους

Joslin

Μείωση κατά 250-500 kcal/ημέρα, και μείωση κατά περίπου δύο κιλά/μήνα

CDA

Δεν υπάρχουν συστάσεις σχετικά με την ενεργειακή πρόσληψη

DUK

Μείωση κατά 1-2 κιλά / μήνα και μείωση ενεργειακής πρόσληψης κατά 500 kcal/ημέρα

AACE

Αρνητικό θερμιδικό ισοζύγιο που μειώνει ινσουλινοαντίσταση και συνολική μείωση βάρους 4.5-9 kg


ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ Συστάσεις από τους Οργανισμούς


Υδατάνθρακες:οι συνήθεις ύποπτοι

Οι υδατάνθρακες αν και θεωρούνται συχνά ως «απαγορευμένοι» για τους διαβητικούς, συστήνεται να καλύπτουν πλέον στη δίαιτα κατά μέσο όρο το 45-60% του συνόλου της ημερήσιας πρόσληψης ενέργειας.

ADA:45-65%

DNSG:45-60%

Joslin: περίπου 40% (όχι άνω των 130 γρ/ημέρα)

CDA:50-55%

DUK:60-70% (μαζί με τα MUFA)

AACE:55-60%


Πηγές Υδατανθράκων στη δίαιτα του Διαβήτη ADA DNSG Joslin

Η συνολική ποσότητα είναι σημαντικότερη από την ποιότητα και τις πηγές των ΥΔ. Δημητριακά ολικής, φρούτα, λαχανικά και ημίπαχα γαλακτοκομικά πρέπει να καταναλώνονται. Υψηλή κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες και χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη Φρέσκα φρούτα & λαχανικά, όσπρια, δημητριακά ολικής

CDA

Δημητριακά ολικής, φρούτα, λαχανικά και ημίπαχο γάλα και έμφαση σε τρόφιμα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη

DUK

Δε δίνει συγκεκριμένες συστάσεις για τη σημασία των πηγών

AACE

Σημασία δίνεται στο συνολικό ποσό ΥΔ, παρά στις πηγές τους


Οι υδατάνθρακες στη δίαιτα του ΣΔ 

Δίαιτες με περιεκτικότητα σε CHO <130 γρ δεν συστήνονται πλέον στο ΣΔ

Μείωση των CHO έχει μελετηθεί μόνο σε σχέση με την αύξηση της πρόσληψης MUFA (που σε πολλές μελέτες οδήγησε στην μείωση των TG, αύξηση της HDL, μετριότερη μείωση της γλυκόζης νηστείας, αλλά σημαντική μείωση στα μεταγευματικά ζάχαρα)

Τακτική κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, οσπρίων και δημητριακών ολικής πρέπει να είναι μέρος της διατροφής για τον ΣΔ1 και ΣΔ2, αφού εξασφαλίζουν φυτικές ίνες και μικροθρεπτικά στοιχεία, δίνουν κορεσμό και συμβάλουν στην απώλεια του βάρους, χωρίς αύξηση στα TG.


Σακχαρόζη και άλλα απλά ζάχαρα 

Οι περισσότεροι Οργανισμοί συστήνουν ότι μια μέτρια πρόσληψη απλών σακχάρων (έως 50 γρ/ημέρα) μπορεί να ενσωματωθεί στη δίαιτα ατόμων με ΣΔ1 & ΣΔ2.

Το συνολικό ποσοστό από απλά σάκχαρα δεν θα πρέπει να ξεπερνάει το 10%.

Μέτρια πρόσληψη φρουκτόζης (έως 30 γρ /ημέρα) δεν έχει δυσμενείς επίπτώσεις σε ινσουλίνη και λιπίδια πλάσματος στα άτομα με ΣΔ2.


Γλυκαντικά

Τα γλυκαντικά υποκαθιστούν την ζάχαρη και υπάγονται σε δύο κατηγορίες:

α) Γλυκαντικά με θερμίδες, ίσες ή λιγότερες από τη σουκρόζη (φρουκτόζη, σορβιτόλη, ξυλιτόλη) β) Γλυκαντικά με πολύ χαμηλό θερμιδικό φορτίο (σακχαρίνη, ασπαρτάμη κ.α.)


Γλυκαντικά 

Σύμφωνα με το ADA η σουκρόζη (ζάχαρη) δεν φαίνεται να ανεβάζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα περισσότερο από ισοθερμιδικές ποσότητες αμύλου (Franz MJ et al, Diabetes Care, 2002).

η φρουκτόζη δεν αποτελεί πλέον το καταλληλότερο γλυκαντικό για τους διαβητικούς, αφού αν και ανεβάζει λιγότερο τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, συμβάλλει στην αύξηση των λιπιδίων όταν υπερκαταναλωθεί (Franz MJ et al, Diabetes Care, 2002) και δίνει τις ίδιες περίπου θερμίδες με τη ζάχαρη (4 θερμίδες ανά γραμμάριο)

Η φρουκτόζη από φρούτα-λαχανικά να προσφέρει το 3-4% της ενέργειας.

τεχνητά γλυκαντικά όπως ασπαρτάμη, ακεσουλφαμικό Κ και σουκραλόζη μπορούν καταναλώνονται πιο ελεύθερα, χωρίς όμως να γίνεται υπέρβαση της συνιστώμενης ποσότητας.


Φυτικές ίνες στηίνες δίαιτα του Διαβήτη Φυτικές 

Μια δίαιτα υψηλή σε φυτικές ίνες μειώνει τα ημερήσια επίπεδα γλυκόζης αίματος, τα μεταγευματικά ζάχαρα, και κατά συνέπεια και την HbA1c.

Οι ίνες συμβάλουν στη μείωση ολικής και LDL χοληστερίνης.

Υπάρχουν δυο είδη φυτικών ινών: 

α) οι διαλυτές (πηκτίνες, κόμεα, ορισμένες ημικυτταρίνες) που βρίσκονται στα όσπρια, στα φρούτα και τα λαχανικά και

β) οι αδιάλυτες (κυτταρίνη και ημικυτταρίνες) που βρίσκονται στα δημητριακά.

Οι διαλυτές φυτικές ίνες είναι ωφελιμότερες για τα διαβητικά άτομα, δεδομένου ότι έχει βρεθεί πως μειώνουν τη μεταγευματική γλυκαιμία και δρουν ευμενώς στα λιπίδια του αίματος, ελαττώνοντας την ολική και την LDL χοληστερόλη


Φυτικές ίνες στη δίαιτα του Διαβήτη ADA

Μέχρι και 50 γρ / ημέρα. Συστάσεις παρόμοιες με γενικό πληθυσμό

DNSG

Σύσταση για > 40 γρ/ημέρα ή 20 γρ/ 1000 kcal, με το 50% διαλυτές

Joslin

Σύσταση για 50 γρ/ημέρα, αν είναι δυνατό. Τουλάχιστον 20-35 γραμμάρια απαραίτητα

CDA

Δε δίνονται ποσότητες. Συστήνονται όμως δημητριακά, προϊόντα ολικής, φρούτα και λαχανικά που είναι πηγές ινών.

DUK

Δε δίνονται ποσότητες. Συστήνεται η πρόσληψη διαλυτών και αδιάλυτων φυτικών ινών γιατί είναι ευεργετικές

AACE

Δε δίνονται ποσότητες.


Η πρωτεΐνη στη δίαιτα του διαβήτη 

Η υπερβολική κατανάλωση πρωτεϊνών αυξάνει τη αποβολή λευκώματος στα ούρα (μικρολευκωματινουρία)

Σε ασθενείς με ΣΔ1 και ενδείξεις εγκατεστημένης νεφροπάθειας συστήνουμε 0.8-1.0 γρ/kg φυσιολογικού ΣΒ, ενώ για την αρχόμενη νεφ/θεια δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις

ADA: 15-20%

DNSG:10-20%

Joslin: 20-30% (το υψηλότερο από όλα)

CDA: 15-20%%

DUK: δεν δίνει ποσοστό, όχι > 1 γραμμάριο / kg σωματικού βάρους

AACE: 10-20%%

Να αποφεύγουμε την κατανάλωση μεγάλων μερίδων πρωτεϊνικών τροφών, εις βάρος των υδατανθράκων, αλλά ποτέ λιγότερο από 0.6γρ/kg.


Οι πρωτεΐνη στη δίαιτα του διαβήτη (ύπαρξη νεφροπάθειας) ADA

Σε περίπτωση μικροαλβουμινουρίας: 0.8-1.0 gr/kg Σε εκδηλωμένη νεφροπάθεια: 0.8 gr/kg

DNSG

Στο τύπο 1: Σε εκδηλωμένη νεφροπάθεια: 0.8 gr/kg

Joslin

Σε κάθε στάδιο νεφροπάθειας: σε συνενόηση με θεράποντα ιατρό

Στον τύπο 1 & μικροαλβουμινουρία ή τύπο 2: ανεπαρκείς ενδείξεις

CDA

Δεν υπάρχουν συστάσεις

DUK

Δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για γενικές συστάσεις.

AACE

Συστάσεις για αποφυγή υπερκατανάλωσης Μετά την εκδήλωση της μικροαλβουμινουρίας:μείωση ζωικής πρωτεΐνης στη δίαιτα και συνολική πρόσληψη πρωτεΐνης 10-15%


Διαιτητικό Λίπος στο ΣΔ:γενικά 

Το λίπος δίνει 9 ανά γραμμάριο, και η συνολική πρόσληψη δεν πρέπει να ξεπερνάει το 35%, με MUFA=10-20%.

Είναι σημαντικό να μειωθεί η κατανάλωση κορεσμένου (ζωικού) λίπους (από: κρέας, πλήρες γάλα και γαλακτομικά προϊόντα)

Η μείωση των κορεσμένων και τρανς λιπαρών στο 10% της ημερήσιας πρόσληψης ενέργειας (η πρόσληψη πρέπει να μειωθεί < 8% όταν υπάρχουν ψηλά επίπεδα LDL )

Το ίδιο ισχύει και για τα πολυακόρεστα λίπη που κυρίως υπάρχουν στα σπορέλαια (PUFA=10%)

Η πρόσληψη της χοληστερόλης πρέπει να μην ξεπερνάει τα 300 mg/ημέρα


Διαιτητικό Λίπος στο ΣΔ 

Η ανταλλαγή κορεσμένων με ακόρεστα λιπαρά οξέα (εκτός των trans) ή με ΥΔ μειώνει την LDL χοληστερόλη.

Όφελος υπάρχει στα επίπεδα λιπιδίων του ορού, όταν αντικατασταθούν τρόφιμα-πηγές CHO (κυρίων υψηλά σε άμυλο και φτωχά σε ίνες και GI) από μονοακόρεστα λιπίδια.

Μια δίαιτα χαμηλή σε λίπος, με υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών και υδατανθράκων χαμηλού GI οδηγούν στην απώλεια βάρους σε άτομα με ΣΔ1 ή δυσανεξία στη γλυκόζη.

Ενδείξεις υποστηρίζουν τη διαιτητική πρόσληψη ψαριών και ω3. Η συμπληρωματική χορήγηση ω3 λιπαρών οξέων στο ΣΔ είναι αμφισβητούμενη, και βρέθηκε πως μειώνει τα TG ορού, αλλά προκαλεί μέτρια αύξηση της LDL.


Το λίπος στη δίαιτα του διαβήτη (κορεσμένο λίπος) ADA

< 10% ή < 7% σε διαβητικά άτομα με υψηλές τιμές χοληστερίνης (LDL > 100 mg/dl)

DNSG

Ο συνδυασμός κορεσμένων και τρανς λιπαρών οξέων < 10% ή < 8% σε άτομα με υψηλά επίπεδα LDL

Joslin

< 10% ή < 7% σε διαβητικά άτομα με υψηλές τιμές χοληστερίνης (LDL > 100 mg/dl)

CDA

Συστήνεται συνολική μείωση κορεσμένων και τρανς λιπαρών < 10% της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης και < 30% συνολικά

DUK

Συνολική μείωση κορεσμένων και τρανς λιπαρών < 10%

AACE

Συστάσεις για αποφυγή κορεσμένων λιπαρών, ιδιάιτερα σε άτομα που παρουσιάζουν δυσλιπιδαιμία


Τα τρανς λιπαρά στη δίαιτα του διαβήτη (trans fatty acids) ADA

Η πρόσληψη τρανς λιπαρών να είναι η ελάχιστη δυνατή

DNSG

Ο συνδυασμός κορεσμένων και τρανς λιπαρών οξέων < 10% ή < 8% σε άτομα με υψηλά επίπεδα LDL

Joslin

Τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε τρανς να αποφεύγεται

CDA

Ο συνδυασμός κορεσμένων και τρανς λιπαρών οξέων < 10%

DUK

Ο συνδυασμός κορεσμένων και τρανς λιπαρών οξέων < 10%

AACE

Δεν υπάρχουν συστάσεις


Τα πολυακόρεστα λιπαρά στη δίαιτα του διαβήτη (PUFA) ADA DNSG Joslin

Δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία που αν στηρίζουν τα PUFA. Φαίνεται να μειώνουν συνολική και LDL χοληστερόλη, όχι όμως όσο τα MUFA. Τα PUFA να μην ξεπερνούν το 10% της ημερήσιας πρόσληψης Να καταναλώνονται με μέτρο

CDA

Τα PUFA να μην ξεπερνούν το 10% της ημερήσιας πρόσληψης

DUK

ω6< 10% της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης

AACE

Δεν υπάρχουν συστάσεις


Τα μονοακόρεστα λιπαρά στη δίαιτα του διαβήτη (MUFA) ADA DNSG Joslin

Στο σύνολο, οι υδατάνθρακες και τα MΛO να καλύπτουν το 60-70% της συνολικής ενέργειας. Τα ΚΛΟ να αντικαθίσταται από ΥΔ ή ΜΛΟ όταν η LDL είναι υψηλή και δεν υπάρχει θέμα υπέρβαρου. 10-20% της συνολικής ενέργειας και συνολική πρόσληψη < 35% Να καταναλώνονται με μέτρο

CDA

Να καταναλώνονται τα ΜΛΟ αντί των ΚΛΟ

DUK

ΥΔ+ MUFA = 60-70% της συνολικής ενέργειας

AACE

Δεν υπάρχουν συστάσεις


Τα ω3 λιπαρά στη δίαιτα του διαβήτη ADA

Συστήνεται η κατανάλωση λιπαρών ψαριών-πηγών ω3, δύο με τρεις μερίδες την εβδομάδα

DNSG

Συστήνεται η κατανάλωση λιπαρών ψαριών-πηγών ω3, δύο με τρεις μερίδες την εβδομάδα, καθώς και φυτικών πηγών ω3 (λιναρόσπορου, καρυδιών, πράσινων λαχανικών), ώστε να εξασφαλίζεται η ικανοποιητική πρόσληψη ω3 Συστήνεται η κατανάλωση τους

Joslin CDA

Τα άτομα με διαβήτη να καταναλώνουν τρόφιμα πλούσια σε ω3 λιπαρά οξέα

DUK

Συστήνεται η κατανάλωση ψαριού, και ιδιαίτερα λιπαρών ψαριών 1-2 φορές την εβδομάδα. Δε συστήνονται τα συμπληρώματα ω3

AACE

Δεν υπάρχουν συστάσεις


Βιταμίνες και Αντιοξειδωτικά 

Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τους διαβητικούς να καταναλώνουν φυσικές τροφές πλούσιες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, ενώ τα συμπληρώματα δε θεωρούνται απαραίτητα.

Ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και αντιοξειδωτικά, όπως καροτενοειδή, βιταμίνη C, φλαβονοειδή, πολυφενόλες, τοκοφερόλες, προστατεύουν από καρδιαγγειακά νοσήματα και είναι καλύτερα να λαμβάνονται από την καθημερινή, φυσική τροφή και λιγότερο από συμπληρώματα.

Είναι αποδεκτό πως τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορεί να συμβάλουν στην αύξηση των επιπέδων των ελευθέρων ριζών στον οργανισμό.


Το Αλάτι στη δίαιτα του διαβητικού

Η γενική σύσταση για μείωση του προστιθέμενου αλατιού στο μαγείρεμα ή για αποφυγή των επεξεργασμένων έτοιμων τροφών, έχει ιδιαίτερη σημασία για τους πάσχοντες από διαβήτη και υπέρταση.

Οι συστάσεις για το αλάτι είναι: NaCl <6 γραμμάρια / ημέρα σε υπέρταση 2.4 γραμμάρια σε ήπια νεφροπάθεια 2 γραμμάρια


Το αλκοόλ στη δίαιτα του διαβήτη Οινόπνευμα 

Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλης συστήνεται για τα άτομα με ΣΔ σε επίπεδα έως 10 γρ/ημέρα για τις γυναίκες και έως 20 γρ/ημέρα για τους άντρες, ή 1 μερίδα για τις γυναίκες και 2-3 για τους άντρες.

Το αλκοόλ πρέπει, ειδικά για τα ινσουλινοεξαρτόμενα διαβητικά άτομα να καταναλώνεται πάντα με συνοδεία φαγητού.

Αν πρόκειται για υπέρβαρα διαβητικά άτομα, για υπερτασικά ή υπερτριγλυκεριδαιμικά άτομα, συστήνεται η αποφυγή κατανάλωση οινοπνεύματος.


Το αλκοόλ στη δίαιτα του διαβήτη 

Πολλές είναι οι μελέτες έχουν γίνει σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ και το διαβήτη, τόσο για την πρόληψη όσο και για την καλύτερη κατάσταση της υγείας των διαβητικών και διαφορετικές οι συστάσεις από τους μεγάλους Οργανισμούς.

Οι περισσότερες μελέτες έδειξαν ότι η συχνή και μέτρια κατανάλωση αλκοόλ μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου ΙΙ για αυτό και συστήνεται η συνετή και με μέτρο κατανάλωση του από άντρες και γυναίκες.


Το αλκοόλ στη δίαιτα του διαβήτη

ADA

Συστήνεται η προαιρετική κατανάλωση αλκοόλης μέχρι 1 ποτήρι για της ενήλικες γυναίκες και 1-2 για τους ενήλικες άντρες

DNSG

Κατανάλωση αλκοόλης με μέτρο (μέχρι 10 γρ/ημέρα για τις γυναίκες και μέχρι 20 γρ/ημέρα για τους άντρες),αν το επιθυμούν

Joslin

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες συστάσεις

CDA

Κατανάλωση μέχρι 1-2 ποτά την ημέρα (προσοχή στην υπογλυκαιμική δράση της αλκοόλης)

DUK

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες συστάσεις

AACE

Τα άτομα με διαβήτη θα πρέπει αν αποφεύγουν ή να περιορίζουν την κατανάλωση αλκοόλης, λόγω των επιπτώσεων που μπορεί να έχει στα επίπεδα γλυκόζης του αίματος


Τρόφιμα για διαβητικούς 

Στα τρόφιμα αυτά γίνεται αντικατάσταση της ζάχαρης από άλλες γλυκαντικές ουσίες (φυτικές π.χ. σορβιτόλη, φρουκτόζη, μανιτόλη και μετέπειτα τεχνητές όπως η ασπαρτάμη, η σακχαρίνη κ.ά.), ενώ υπάρχουν και άλλα όπως ειδικά ζυμαρικά, μπισκότα και άλλα. Η θέση των Οργανισμών για αυτά είναι πως:

δεν είναι αναγκαία ούτε έχουν πάντα φανερό όφελος

δεν έχουν λιγότερες θερμίδες απ' ότι τα τρόφιμα με ζάχαρη

περιέχουν συχνά αρκετό λίπος

έχουν υψηλό κόστος


Ευχαριστώ για την προσοχή σας Χάρης Δημοσθενόπουλος Κλινικός Διαιτολόγος-Βιολόγος


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.