Tillywood Magazine Editie 2 2013 by Travellerse

editie 2 | 2013

TILLYWOOD social magazine

in dit nummer

FRENS FRIJNS

013 vragen aan de directeur van 013

GASTVRIJHEID

Logeren tijdens Incubate

TILBURG BEVRIJD

Zij maakten het mee

en verder

goeie meese, Erika Eleniak, HipHop in Tilburg, Tillywout, Het Jaar 013 en meer

Tilburg BEDANKT!

INCUBATED Donderdag 31 oktober

Lightning Dust Pharmakon Sweat Tongue @ POPPODIUM 013

Toegang â&#x201A;Ź9,- | 20:00 | www.incubated.org

Stijlkeuze

Lekker & Vers

Shinzo sushi lounge & grill heeft twee verdiepingen, ieder met zijn eigen stijl. Onze lounge op de begane grond heeft led verlichting en veel wit, terwijl boven in het restaurant juist de houtkleur overheerst. Zo kunt u kiezen voor de stijl waarin u het liefst van onze gerechten geniet.

Uit eten gaan is gebasseerd op smaak en sfeer, maar zeker zo belangrijk is het dat het eten ook vers is. Bij Shinzo zijn alle ingrediĂŤnten zo vers mogelijk. U ziet dat we de sushiâ&#x20AC;&#x2122;s vers bereiden en ook onze overige gerechten worden pas bereid wanneer u het besteld.

Diversiteit Rijk Verleden

De Japanse keuken bestaat uit meer dan alleen Sushi. U ziet bij ons op het menu dan ook vele grill en vegetarische gerechten. Ook indien u een allergie heeft, kunnen we vaak een passend menu samenstellen. Piushaven 17 5017 AN Tilburg 013 - 5 812 817 www.Shinzo.nl

Shinzo Sushi Lounge & Grill bestaat pas 3 jaar, maar ons gebouw aan de Tilburgse Piushaven straalt nog steeds de sfeer uit van de voormalige loods van Teurlings de Jong. Ons pand is gebouwd in de vroegere stijl en regelmatig ontvangen wij groepen die ons pand komen bezichtigen.

COLOFON TILLYWOOD MAGAZINE UITGEVER Blue Mountain Media John Smid en Marc van Rijen REDACTIEADRES Hendrikhof 9 5038 AP Tilburg +316 53377444 info@tillywoodmagazine.nl www.tillywoodmagazine.nl

OVER W TILLYWOOD SOCIAL MAGAZINE TILBURG

De zomer is voorbij, de komkommers zijn op. Tillywood Magazine hoopt dat je een paar heerlijke zomermaanden hebt mogen beleven. Hebben wij stilgezeten? Geen moment. Magazine-onderwerpen vinden in Tilburg is geen probleem. Het barst hier van de initiatieven, goede ideeën en mooie evenementen. We genoten van optredens (en een goed gesprek) in poptempel 013, stortten ons op de kermis, zwijmelden op het Stadsstrand bij de Baywatch-crew en creëerden blaren tijdens de Tilburg Ten Miles. Voor Tillywood #2 gingen we op pad met de stewards van Willem II, kregen we een rondleiding bij het Regionaal Archief en bezochten we het Duvelhok. We spraken openhartig met Echte Tilburgers die de bevrijding van onze stad meemaakten. Niet alleen de Incubate-logeeradressen uit onze fotoshoot zijn gastvrij, Tillywood mag overal genieten van open armen en oprechte hospitaliteit. Dankzij deze Brabantse gastvrijheid hebben we weer een magazine mogen maken waar onze stadsgenoten trots op kunnen zijn. Tilburg, bedankt! Veel leesplezier!

Sanne Stenvert Hoofdredactrice

Meer Tillywood? Ga naar www.tillywoodmagazine.nl

HOOFDREDACTIE Sanne Stenvert (Stensil Teksten) CREATIVE MANAGEMENT & CONCEPTING Daan Berends (©oppig) VORMGEVING Sander Jonkheijm (Goggles Innovations) REDACTIE Michiel de Bie, Micky Jooren, Joost Peters, Marco van Nugteren, Iris Swinkels, Daisy Schalkens, Tilburgers.nl, Jeffrey van Dun, Joseliene van Tilburg, FOTOGRAFIE Fotografiebureau Photo40, Paul Bekkers, Geert van Loon, Agabek Enoukyants (Viewandme), COVERSHOOT Paul Bekkers (fotografie) Daan Berends (art direction) ILLUSTRATIES Bo Stokkermans LuSa Comics TILLYWOOD ONLINE Lies Jansen, 2findyou (social media), Sander Jonkheijm (web) DRUK Bal Media ADVERTEREN? Maikel Olie iCreat 06 38755940 Annebel Schmitz, sales@tillywoodmagazine.nl VOLGENDE UITGAVE December 2013 MET DANK AAN

Regionaal Archief Tilburg, Frens Frijns, Tonnie en Toon Nieuwlands, Lex Verhoeven, Erika Eleniak, Piet van Beers, Dirk de Leeuw, Paul de Kanter, Jeske Herrmann, Lonneke Nooteboom, Genevieve Kwantes, Incubate, Nederland2puntnul, Tanja Meidam, Leon Goewie, Harry Broers , Pieter van Bekkum, Tine de Weyer, Frank van Pamelen, Jan Eijsermans, Erwin van Erve, Leilani Trovell, Steffan de Turck, Henia Heller, Elvira van Tilburg, Bram Stadhouders Marieke Plasier, Max Sigmans, Boris, Kathelijne en Veerle Slegers, Henk van Doremalen, Gert Brunink, St Sjaak, Hans Smolders, Roy Claassen, Kiki Henger, Danny Smetsers, Puck Nugteren

DISCLAIMER

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever

16. 013 vragen AAN Dertien vragen aan Frens Frijns - Directeur 013

23. JE BENT EEN ECHTE.... Je bent een echte Tilburger als..

24. goeie meese De stewards van Willem II 29. COLUMN Margriet Sitskoorn 30. TILLYSHOOT Covershoot 36. Interview Erika Eliniak - Baywatch Babe

TILLYWOOD

42. VERBORGEN PAREL Het Duvelhok

72. WATSKEBURT MET Leadzanger Leon Goewie van Vengeance

46. HET JAAR 013 De stand van zaken tot nu toe

78. MISSTANDEN IN TILBURG Het fiets/voetpad op het Pieter Vreedeplein

57. LOTGENOTEN De avonturen van de Tilburgse Geer en Goor

82. HIPHOP IN TILBURG Alles over de Tilburgse HipHop scene

60. TRENDWATCHING Trendwatcher Adjiedj Bakas

86. MAKE-UP TIPS Naturel en Trendy Make-up

64. BEVRIJD Zij maakten de oorlog mee

90. TILLYWOUT Een dagje meelopen met de wijkagent

TILLYWOOD

BRENG PAPIER TOT LEVEN In Tillywood Magazine leggen we letterlijk een link met onze online social kant. Hiervoor maken we gebruik van Layar en QR codes. Layar zorgt voor een extra dimensie bij sommige artikelen, zo kun je bijvoorbeeld extra foto’s, YouTube filmpjes en actuele agenda’s bekijken via je smartphone. Download de Layar app en let goed op de pagina’s waar een Layar icoon of een QR-code vermeld staat. Pak je smartphone en scan de pagina voor extra informatie. Weten hoe het precies in zijn werk gaat? Check onze korte uitleg hieronder. HOE WERKT HET? 1

SCAN DEZE PAGINA Scan

Stap 1: Download de gratis Layar-app voor Android of Apple, of update naar de laatste versie als je Layar al hebt.

TILLYWOOD

Stap 2: Vind pagina’s met het Layar logo.

Stap 3: Open Layar, houd telefoon of tablet boven de pagina en druk op ‘Scan’ om de actie te starten.

Stap 4: Houd telefoon of tablet boven de pagina, 'luister', 'bekijk' en 'zie' meer!

TILLYWOOD

scan deze pagina voor meer fotoâ&#x20AC;&#x2122;s van de TOP-week

SCAN Like us on facebook DEZE PAGINA

studenten welkom in

TILLYWOOD Afsluiting TOPweek 2013 foto: Milou Coufreur

De schoole zèn alwir begonne toekomst van de maotshappij jeugd meej volle boeketasse moeders die op kientjes passe “Klaor-oovers” mee speigelaaje op trotwaars èn op de kaaje de vekaansie is vurbij Autorijers öt gòn kèèke in de straote, in de wèèke t Gonst er van de kènderstèmme Mindert gas…. dènk òn oe rèmme want de jeugd is onbezonne de schoole zèn alwir begonne de vekaansie is vurbij Èn ….as strak et blad gao valle as ze op de straote balle ast gevroore heej of nat is aster sneuw leej, of ast glad is kèkt dan hêel goed öt oe doppe dègge nog op tèèd kunt stoppe As ge bèlt,,,,,,,dan haandevrij de vekaansie is vurbij Piet van Beers Tilburgs dichter

BEDRIJFSFOTO’S

VERTROUWDE FOTOGRAAF

TILLYWOOD ONLINE

HAD JE NIET MOGEN MISSEN Welke Tilburgse hotspots, personen, optredens, mediamomenten, belangrijke gebeurtenissen of evenementen had je de afgelopen twee maanden echt niet mogen missen?

bron: Gus Tilborgs

LANCERING TILLYWOOD #1

KERMIS

Kom op, een beetje zelfbevlekking mag. We zijn gewoon zo enorm trots op deze papiertjes. En de lancering? Champagne, goed gezelschap, geweldige DJ’s en dansen tot in de kleine uurtjes. We zijn er eindelijk van bijgekomen.

Wat was ‘ie heet, wat was ‘ie lekker. Ook zonder Hooggaatie draaide de grootste kermis van de Benelux als een malle. Tilburg kreeg (net als vorig jaar) 1,5 miljoen gasten. Op Roze Maandag kwamen er 300.000 mensen op bezoek.

BAYWATCHPARTY

bron: Dyami Serna

Wat was ze heet, wat was ze lekker. En wat was ze klein! Baywatch-ster Erika Eleniak (oftewel Shauni McClain) bezocht onze stad. Erika verscheen zonder slowmotion en zonder rood badpak, maar mét sexy strandwachten.

TILBURG TEN MILES

bron: PHOTO40

Er waren medailles te weinig, maar de sfeer, het weer en de prestaties maakten dat meer dan goed. Heb je ook loopkriebels gekregen? Meedoen in 2014? In Tillywood #1 gaven we sporttips. Een goed begin is het halve werk.

STUK VAN TILBURG ‘Volgens mijn bescheiden mening is het wenschelijk dat, dat riekende lijk spoedig wordt verwijderd.’ Het Regionaal Archief Tilburg koos haar meest bijzondere stukken, waaronder de brief met deze macabere quote. Stemmen kon via de Facebookpagina van het RA. Het winnende stuk doet mee aan de landelijke wedstrijd ‘Stuk van het jaar’ in oktober.

SCAN DEZE PAGINA

TILLYWOOD

013 vragen aan FRENS FRIJNS - DIRECTEUR POPPODIUM 013 Tekst: Sanne Stenvert | Fotografie: Fotografiebureau PHOTO40

TILLYWOOD

013 VRAGEN

Programmamaker, cultuurmakelaar, projectleider, Eindhovenaar, echtgenoot en vader Frens Frijns werd in april 2012 aangesteld als directeur-bestuurder van Poppodium 013. De podiumdirecteur beantwoordt dertien vragen van Tillywood Magazine. Even tussendoor: Frens schijnt niet je echte naam te zijn? “Het staat wel in mijn paspoort.” Opgetrokken wenkbrauw. “Maar inderdaad, mijn voornaam was ooit anders.” Hoe heet je echt? –stilte- Gaan we dat in dit gesprek nog achterhalen? “Nee.” (lacht). 1. Je bent geboren en getogen in Eindhoven. Hoe was de overstap naar Tilburg? “Ik ben in Woensel geboren.” Is dat zoiets als de Reeshof? “Ik zou het niet weten, ik ben nog nooit in de Reeshof geweest. Woensel hoort echt bij Eindhoven, er is niet veel te beleven en ik ben al snel naar Zuid-Eindhoven vetrokken. Ik was programmamaker bij de Effenaar, oprichter van STRP-festival en cultuurmakelaar voor de gemeente. De overgang naar Tilburg was superleuk.” Superleuk? “Verandering van spijs doet eten. Het is mooi om een nieuwe stad te ontdekken. En ik mocht naar 013! In de popcultuur is 013 nummer #1. Het was een avontuur voor me. Tussen Eindhoven en Tilburg is er wel verschil. Eindhoven heeft de ‘grootse gebaren’, Tilburg is een MKB-stad. Dat merk je in alles. Tilburg is meer van het ‘kleine en persoonlijke’. Er wordt samengewerkt en gegund. De lijntjes zijn hier korter. Als je wil, kun je gewoon de wethouder ontmoeten. Dat kenmerkt de stad. In Eindhoven trekt de ambitie me. Ja, dat mag Tilburg wel wat meer hebben. Ambitie biedt kansen.” Is dat ‘kleine en persoonlijke’ dan niet benauwend? “Nee, helemaal niet! Ik vind het heel leuk. Ik wil juist graag bereikbaar zijn.” 2. Je staat (bij navraag) bij je personeel bekend als kundig en initiatiefnemer, maar ook het woord feestbeest viel. Klopt dat? “Daar was ik het vroeger totaal mee eens. Toen was ik een feestbeest, maar nu niet meer. Vooral nu ik twee kinderen heb en een drukke baan. Nu geniet ik daar van.” Was zo’n verleden een voorwaarde voor deze baan? “Het is soms even slikken dat ik die tijd achter me heb gelaten, maar het is wel handig. Ik weet alles van de cultuur van het vermaak. Ik weet wat de gasten willen. Je hoeft niet zo serieus te zijn.” 3. Hoe belangrijk is Poppodium 013 voor Tilburg? “Heel erg belangrijk. 013 is een op-en-top A-merk. We hebben een internationale uitstraling met een echt Tilburgs netnummer. We denken groots.” En voor Brabant? “Daar zijn we ook een aanvulling op. We zijn

eigenlijk één van de grote plaatsen in Brabant voor optredens met internationaal kaliber. Wist je dat Poppodium 013 net zoveel bezoekers trekt als alle andere Brabantse podia bij elkaar? Zo zetten we Brabant in de kijker.” Maar ja, het is logisch dat je dit zegt als directeur van 013. “Natuurlijk. Als ik ergens anders directeur was geweest, had ik net zo geantwoord. Maar dat ligt dan aan jouw vraag (grinnikt).” Ok, klopt. “Oh, en vijftig procent van onze bezoekers komt van buiten Brabant. Die economische kracht is een prettig bijdoel.” 4. De onvermijdelijke vraag. Je volgde Guus van Hoven op als directeur van 013. Was het lastig om in de voetsporen van een overledene te treden? “Ja en nee. Guus was zeven maanden dood toen ik hier kwam. In die tijd heeft het team het heel erg goed gedaan. Ik ben blij dat ik niet eerder ben gekomen. Toen ik begon, was het ergste verdriet verwerkt. Er was weer behoefte aan een kapitein.” Hoe was de reactie van de medewerkers? “Het voelde alsof ik in een warm bad stapte. Ik heb de pijn die zij met zich meedroegen niet zozeer meegekregen. Aan de andere kant, en dit moet ik voorzichtig formuleren, ‘over de doden niets dan goeds’. Als ik wilde spreken over zaken onder zijn beleid, was er een totaal respect voor Guus. Ik luidde een nieuwe fase in, met als voorwaarde ‘over Guus geen kwaad woord’. En dat merkte ik.” Wat voor impact had dat op jou? “Guus heeft niets over kunnen dragen. Hij liet alleen zijn e-mails en files achter. Daar keek ik soms in, zo leerde ik hem kennen. Het gaf ook de kans om met een frisse blik naar 013 te kijken. Je vaart toch je eigen koers. Dat het team het zeven maanden alleen heeft gered, is geweldig. Ze zijn zelfstandig. Ik kan met meer afstand leiden.” 5. Niet de hele Tilburgse horeca is het er mee eens dat Poppodium 013 naast optredens, ook feesten organiseert. Een gesubsidieerde instelling verdient aan gasten die anders naar de kroeg zouden gaan. Wat vind jij? “Neem als voorbeeld dance-feesten. Dance is een belangrijke cultuuruiting. En ook popculturele uitingen willen wij laten zien. Het is een misvatting dat wij verdienen aan die feesten. Ze kosten juist veel geld. Het is jammer dat dat als broodroof wordt bestempeld. Dat is niet de bedoeling. Poppodium 013 financiert 90% zelf, wij krijgen 10% subsidie. Dus we verhuren de zaal soms. TILLYWOOD

Tillywood Magazine nam polshoogte bij de eerstelijnszorg in Tilburg Haal jij de fout uit deze zin?

Stensil Teksten Een afdruk die indruk maakt www.stensil.nl sanne@stensil.nl Tel.: 06 533 774 44 Poolshoogte

Onze uiteindelijke opdracht is een uitgebalanceerd aanbod te bieden. Zowel vernieuwend, als van weleer. Ook het steunen van nieuwe cultuurvormen is één van onze taken. Naderhand kan de horeca de gasten opvangen en ‘cashen’. We willen een cultuurvoerder zijn en trekken zo ook mensen naar Tilburg. Op dance-gebied is er soms gevoeligheid, maar de horeca is ook blij met ons. We worden tegenwoordig positief ontvangen.” 6. Volgens het bureau dat u voordroeg als directeur, had u duidelijke opvattingen over het 013 van de toekomst. “Oh, ik heb zeker toekomstplannen. Kijk naar de verbouwing. Maar eigenlijk geloof ik meer in ‘ergens-bijeen-organisatie-komen-en-onderzoeken-wat-nodig-is’. Een heleboel gedachten heb ik nog niet vormgegeven. Je hebt tijd nodig om een visie te ontwikkelen. Je moet binnenkomen met grote openheid. Maar ze hebben me natuurlijk niet voor niets aangenomen.” Omdat je een ideeënfabriek bent? “Ja, maar zonder dit team kan ik het schudden.”

ik bedenk dat ik het meisje nog heb zien zitten. Het was de eerste keer in mijn carrière dat er zoiets gebeurde. Ik moet er niet te lang op doorgaan, want dan word ik emotioneel.” 10. Iets anders. De toekomst. Wat staat er op de planning voor 013? “De verbouwingsplannen staan als een huis. Ze liggen nu bij de gemeente, die deze ontwikkeling gelukkig heel erg serieus neemt. Dat geeft hoop voor de komende maanden. De kleine zalen verbouwen we naar één grotere zaal. En in de tweede (meer spannende) fase breiden we de Grote Zaal uit.” En de kleine bands dan? “We gaan de stad in met 013. Met de horeca werken we aan ‘013 presents’. We geven kleine bands een kans met onze kennis en marketing, op een plek waar ze beter tot hun recht komen: onder onze vlag. We vinden het belangrijk dat mensen die kleine bands horen, maar we willen ook een optimale beleving bieden. De categorie bands die voor 400 tot 700 man publiek speelt, missen we nu. Die gaan aan Tilburg voorbij.”

“Je werkt constant met de afgrond naast je” 7. Maar waar loop je tegen aan met je ambities en gedachten? “Ik kom eigenlijk uit de projectorganisatie. Dan werk je naar een deadline. In een organisatie zit een herhalingspatroon. Er is op dat gebied minder mogelijk. Maar fantastisch is de korte leercurve. Je leert hier per week en neemt het mee.” Dus geen beren op de weg? “Vooruit. In het begin moest ik wel wennen aan het eeuwige gebrek aan geld. Dat vertraagt, ook inhoudelijk. Juist als je weinig geld hebt, moet je veel sturen. Je werkt constant met de afgrond naast je. Dat vormt je, maar het remt ook af. Verandering kost immers geld.” 8. Wat is het meest leuke aan uw baan? “Het team. Ik geniet van die mensen. Ook het omzetten van een probleem in een dikke kans is spannend en leuk. En vroeger kocht ik een kaartje voor een optreden dat ik leuk vond, maar nu zie ik alles. Er zitten echt onverwachte pareltjes tussen.” 9. En wat was het meest moeilijke moment in je loopbaan bij 013? “Ik moest van een paar medewerkers afscheid nemen. Dat was heel vervelend en moeilijk. Omwille van het overleven, moet ik soms keuzes maken die niet in het directe belang van de medewerkers zijn. Of die hun voordelen inperken. Je zou graag anders willen, want die mensen werken zich uit de naad.” Stilte. “Een ander moment was toen er een meisje overleed na een concert hier. Daar ben ik twee weken kapot van geweest.” Het meisje dat overleed aan het gebruik van XTCpillen? “Ja. Ik sta compleet achter onze hulpverlening en het protocol van die avond. Het had overal kunnen gebeuren. Maar een dag later overleed er een jonge jongen in Den Bosch. Ook dat grijpt me aan. Vooral als

11. Wat is jouw favoriete muziek? “Ik houd van Cody Chestnut, ook zijn nieuwe album is weer top. Of hiphop. In de auto luister ik altijd naar 22tracks, en dan het Franse kanaal. Ook heb ik een rare haat-liefde verhouding met dancehall. Die teksten zijn vuig en seksistisch, maar het ritme en accent zijn geweldig. Daar ben ik overigens niet trots op (lacht). Maar ik luister ook naar Lou Reed en David Bowie.” Hoe vaak ga je als directeur van een poppodium naar optredens? “Ik ben één tot drie keer per week in een zaal te vinden. En elders sta ik graag in de pit. Ik moet bewegen. Mijn favoriete plek hier is rechts van de geluidstafel in de Grote Zaal. Op de eerste trede.” Maar als 013 uitverkocht is, staat het ook wel heel erg vol. “Klopt. Ook in de nieuwe opzet hoor. Hoewel we dan iets meer ruimte inplannen.” 12. Wat zijn je toekomstdromen? “Laat ik eerst maar eens de verbouwing bekijken. Dat is nog een fantastisch avontuur. Ik ben geen planner.” Blijf je wel in Brabant? “Vóór 013 werd ik gevraagd voor een cultuurhuis in Amsterdam. Daar heb ik ‘nee’ tegen gezegd. Het is te ver reizen en ik heb het hier naar mijn zin. Vanuit Eindhoven fiets ik naar hier. Op mijn super-elektrische-racefiets.” (0)13. Wat voor stempel, of vingerafdruk, laat je achter op Poppodium 013? “Ik hoop mijn stempel te drukken met de nieuwe bouw. Maar alles wat ik doe, is in teamverband. We willen in de toekomst het muziekaanbod nog verder uitbreiden.” Wat is je echte voornaam? “Die is van mij. Frens.” TILLYWOOD

Tilly

KOLLUM

oods

SAUWELE

Hier zit ik ná dan aon mun keuketaofel. T’is 3 uur snaags en ik kan nie slaope. Ik zé er mar ût gegaon want ik laag ammaol te draaije neffe onze Piérre. En die wouw ‘k nie wakker maoke want die moet er smerregus vrûug ût. Onze Whiskey leeter nog, des ons hundje. Toen we die kochten en ik hum d’n eerste aovond mee naor boven naam, was onze Pierre ‘t er nie mee eens. Hij wil naomelijk niks in zunne niepert hebbe mee meer haor hee dan hij zelluf. Men kan dé nie schille. Bovendien hee bekaanst iedereen meer haor dan hij, dus we leettie nou te ziverru. Afijn, ik zé ût wakker. Nou weeknie of ik nie kan slaopu dur de hitte of de mén krulspeldjes te strak zitte. Zal wel dur ut wérremu weer zén. Wenne zomer hemme toch gehad, war ? Heddu gullie nog wé leuks gedaon dan ? Kweet allin nie of ze dr mee de Tilburgse kérrumis ôk blij mee zén gewist. Oh, en dan op diejen hête roze maondag……Al die manne in die lere bokse…. Geluft desse gezwit hebbe. Mar goed, al mee al zit ik hier vur munne ventilator in de keuke. Ge koelt wel aaf zo. Ik hagget er lést nog mee mn buurvrouw over. Wij dôchte mee zun tweeje dessu vergete waare, om in de zomermaonde de stadsverwérumming ût te zette en det daorom s’aovonds nie afkoelt. Daor zak ‘s unnen brief over schrévu naor de geminte. Is toch sund van ons belastingcenten. Bij ons ist ok crisis ! Denk dék dalijk echt terug munnu niepert in gao. Ik gao merregu mee us Bets naor de stad. Moet nog wé bodschappen doen en dan gaon wij aaltij efkes koffiedrinken bé de V&D. De doen wij al 20 jaor, iederen donderdag. Zén wel veul winkels bijgekome. Lest ware we ok wir op sjanternel gewist. Wij terug op huis aon mee onze taskes. Afijn, wij lôpe via dn aachterkaant van de V&D naor bûte. Ge wit wel, dan gaode zo via ut Pieter Vredeplein naor dn Heuvel. Des vur ons gemakkelijk omdé daor de bus naor Broekhove stopt. We stappe net de V&D ût en ons Bets wordt bekaant onderste boven gefietst. Ik wies himmel nie de daor unne fietspad laag! Hil durren handel over de grond, durre knie kapot en unne taand dur dr lip. Ik heb alles mee opgeraopt en heur un bietje gefatsoeneerd. Toen ging ut wel wir. Mar tis toch te gek vur woorden. Hier zal ik ok is unnen brief over schréve trouwes. Ik heur gestommel op de trap. Verrekt, tis onze Piérre al. Die moet subiet gaon wérruke. Nou dan hek wir genog gesauweld. Zak gauw n bakske koffie vur hum zette en un beschûtje mee kwattastrooisel smére. Houdoe war !

TILLYWOOD

Lieve Tilly, Tilly Woods weet niet alleen alles van sauwelen. Ze geeft ook nog eens ongenuanceerd, ongereguleerd en ongegeneerd antwoord op al jouw dringende vragen. Dus zit je ergens mee? Kan je wel wat Tilburgs advies gebruiken? Mail redactie@tillywoodmagazine.nl en stel je vraag aan Tilly! Lieve Tilly, Mijn vriendje is fan van Willem II. Ik houd niet zo van voetbal. Hij praat alleen nergens anders meer over. Nu heeft hij zelfs een Willem II-bal bij ons in bed liggen! Wat moet ik doen?

Lieve Tilly, Ik ben geboren in Tilburg en heb er tot twee maanden geleden gewoond. Nu ben ik verhuisd naar Utrecht. Iedereen hier lacht me uit om mijn zachte g en accent. Wat moet ik doen?

Ik moetter nie aon denke dettur iets tussen men en uzze Piérre in lee. Wij liggen al jaore lepeltje lepeltje. Ik slaop ut best aagter zén gebraaide broek. Dus ak jou waar ging ik vanaovond penanties schiette en schoot ik diejen bal zo ut raom ût. Om hum un bietje tegemoet te kome, ut bleft tenslotte un Willem 2 fan, kocht ik un dekbed mee ut hille elftal erop en zette ik un kratje Jupiler neffe zunne kaant. Heetie zun verzetje en kunde gé slaope.

Lief zacht Geetje, We doede gij nondejuu in Utrecht, terwijl ons Tilburg alles hee we ut leuk maokt om hier te wone? Mar goed, agge daor dan toch wônt, zouk ’n cursus Utregs gaon volge bij Lenie ut de Takkestraot. Mocht de ná nie lukke dan zôk de rest van mun leve doen alsof ik doof stom waar. En als dees jou ammaol nie aonsprikt, koffers vatte en terug naor Tilburg kome. Hier praot iederin zo…..

Beste Tilly, ik vind mijn buurmeisje echt een lekker wijf, maar ze ziet me niet staan. Wat moet ik doen?

Beste buurjongen, heesse toevallig zon rooi mee wit stokske en unnen hond! Dan kan ze d’r namelijk niks aon doen dèssu jou nie zie! As dè nie ut geval is, kan ut zèn dèssu op vrouwe valt of dè gij d’r nie ut ziet. Mar on dè te kunne beoordele hek un foto van oew nodig. Mocht ut nou zo zèn dè jullie moeder de naogeboorte opgevoed hee, dan heb ik vur jou ut nummer van Leco.

Hoi Tilly, ik ben echt heel erg fan van de Lotgenoten. Denk je dat ik een keer mee mag?

Ik heb ut is ff in de groep gegooid bij ons op de redaksie. En daor was nie iederin ut er mee eens dèggu mee de lotgenoten op pad gaot. Mar om oe nou nie hillemaol af te serveren hebben wij toch iets vur jou bedaocht. Wij zuuke nog iemand op ut kantoor die vur de koffie ent gebak zeurgt en af en toe mee de swiffert dur de wc gao! Misschien deggu oew èigu zo op kunt werke naor de lotgenoten!

JE BENT EEN ECHTE

Je bent een echte tilburger als...

... JE CHICAGO THEATER KENT In 1925 nam M. Desmet een bestaande bioscoop over in de toenmalige Prinses Julianastraat. Hij gaf het de naam ‘Chicago Bioscope’. In 1930 werd de zaak, bioscoop, dancing, toneelzaal en sociëteit in de Burgerschouwburg (Metropole) overgenomen door Herman van der Waarden. In zijn nieuwe ‘Chicago Theater’ liet hij een geluidsinstallatie aanleggen voor het draaien van sprekende films. In 1941 werd de bioscoop geteisterd door een brand, maar hoefde slechts enige dagen te sluiten. In 1945 werden in het gebouw oorlogs-evacués opgevangen en in 1949 werden er kerkdiensten gehouden voor de Nederlandse Hervormde Gemeente. Chicago Theater was lange tijd de bekendste en meest populaire bioscoop in Tilburg. In de jaren zeventig raakte de zaal in verval en in 1978 volgde de sluiting. Het complex werd gesloopt om plaats te maken voor winkelcentrum Heuvelpoort. Bron: Regionaal Archief

TILLYWOOD 23

“wij mogen alleen verbaal ingrijpen”

TILLYWOOD

ACHTERGROND

GOEIE MEESE

DE STEWARDS VAN WILLEM II

Wie zijn toch die mannen en vrouwen die we bijna elke week tegenkomen? In ‘Goeie Meese’ dit keer de stewards van Willem II. “Als ik nu een NAC-shirt aantrek en door het vak ren, weet ik zeker dat ze me op mijn bakkes slaan.” Tekst: Marco van Nugteren | Fotografie: Fotografiebureau Photo40

“Wegwezen!” roept één van de Willem II-stewards in het uitvak naar zijn collega’s. De vijf mannen en vrouwen met de gele hesjes haasten zich naar de uitgang. Het is de 65ste minuut. Er is een relletje op de tribune ontstaan. De supporters van Sparta Rotterdam hebben het aan de stok gekregen met hun eigen stewards. Iedere club neemt eigen begeleiders mee naar een uitwedstrijd, omdat de supporters sneller iets aannemen van hén dan van de stewards van de tegenpartij. Maar nu dus niet. Wilco Boer is de hoofdsteward van het uitvak. Hij is vrijwilliger, net zoals alle andere stewards, draagt het hesje al 30 jaar en heeft alle hoogte- en dieptepunten van de afgelopen jaren van dichtbij meegemaakt. De deelname aan het miljoenenbal van de Champions League bijvoorbeeld, maar ook de degradatie naar de Jupiler League, de promotie naar de Eredivisie en hup, de volgende degradatie naar de Jupiler League. Vanavond verwacht hij weinig problemen met de uitsupporters, zo zegt hij twee uur voorafgaand aan de wedstrijd. Sparta neemt ongeveer honderd fans mee, die hij samen met vier Willem II- en zes Spartastewards in de gaten moet houden. “Honderd supporters is niet veel hoor”, legt Wilco uit. “Vorig jaar, tegen Ajax en Feyenoord, zat het uitvak helemaal vol, ja. Een mannetje of 800! Maar het gebeurt ook wel eens dat er maar tien man zit, zeker in de Jupiler League. Het record is in handen van Veendam. Die had ooit maar één supporter bij zich. Eén! Die stonden we met vijf man in de gaten te houden. Dat schiet niet op natuurlijk. Uiteindelijk heb ik er drie weggestuurd en zijn we er maar met z’n tweeën gaan staan.”

In de dertig jaar dat hij steward is, heeft Wilco een hoop opstootjes gezien. De oefenwedstrijd van Jong Oranje tegen Jong Marokko in 2007 in het Koning Willem II Stadion staat nog steeds op zijn netvlies gebrand. “Dat is het ergste wat ik in al die jaren heb meegemaakt. Zo’n duizend supporters van Marokko liepen het veld op. Ze namen de cornervlaggen mee, sneden de doelnetten aan stukken en gooiden stoelen door de lucht. Wat kun je daar tegen doen? Wij mogen alleen verbaal ingrijpen, we mogen geen geweld gebruiken. Maar roepen: dat heeft weinig zin hè? De wedstrijd is gestaakt. Het was verschrikkelijk.” Het duel van vanavond begint om acht uur. Om kwart over zeven druppelen de eerste Spartasupporters het stadion binnen. Iedereen moet bij de ingang gefouilleerd worden. Drie Willem II-stewards nemen die taak op zich. Joke Verstegen fouilleert alle vrouwelijke fans, Gerald van Tilborg en zijn broer Jeffrey de mannen. “Ik doe dit nu twee jaar”, zegt Gerald. “Ik word ingezet waar ik nodig ben. Nu moet ik fouilleren, de volgende keer sta ik misschien kaartjes te scannen bij de hoofdingang.” Kijk, daar komt weer een Sparta-supporter aan. “Wil jij je zakken effe leeghalen?”, vraagt Gerald hem. “Je bent mijn vrouw niet!”, reageert de man. Gerald schiet in de lach. Plotseling klinkt er rumoer. Een medewerker van Willem II die de camerabeelden nauwlettend in de gaten houdt, heeft Wilco ingeseind. Hij heeft een jongen van een jaar of twintig in de smiezen. De Sparta-supporter zou op de parkeerplaats, vlak voor de ingang, iets in zijn broek hebben gestopt. De stewards mogen hem niet TILLYWOOD

“Toen we zeiden dat hij de binnenkant van zijn been moest laten zien, bleek dat ding vol met vuurwerk te zitten!

vragen of hij zijn broek wil laten zakken, maar er staat ook een officiële beveiliger bij de ingang die deze bevoegdheid wel heeft. Vandaar dat de jongeman nu in zijn boxershort staat. Hij blijkt drie kleine flesjes alcohol in zijn broek te hebben verstopt. Dat doet Wilco denken aan die keer dat een man met een kunstbeen het stadion wilde betreden. “Toen we zeiden dat hij de binnenkant van zijn been moest laten zien, bleek dat ding vol met vuurwerk te zitten! Ha! Weet je dat nog, Joke?” Dat weet Joke nog heel goed. Ze herinnert zich ook een cursus met figuranten, die zoveel mogelijk verboden spullen mee naar binnen probeerden te smokkelen. “Ik dacht echt dat ik alles in de smiezen had, maar wat er achteraf allemaal voor zooi tevoorschijn kwam! Niet normaal zeg! Iemand had zelfs een levensgrote stok het stadion in gekregen. Die had ie in zijn laars verstopt. Je zult begrijpen dat er sindsdien geen laars meer is die ik niet inspecteer!” Het is inmiddels acht uur, de wedstrijd begint. Er is meteen gedoe. De Sparta-supporters hebben een spandoek opgehangen, maar dat hebben ze pal voor een reclamebord van Avia gedaan, een belangrijke sponsor van Willem II. “Avia betaalt veel geld voor dat reclamebord, onder meer om op televisie te komen”, legt Wilco uit. “Maar als er dan een spandoek van Sparta overheen hangt, zijn ze bij de sponsor niet blij natuurlijk. Dit zijn landelijke regels. Bij Sparta mag het ook niet. Wij hebben er al iets van gezegd, maar het spandoek hangt er nu nog steeds. Ik laat het er maar bij. Ik wil het niet laten escaleren.” In de 35ste minuut schiet Ali Messaoud Willem II naar een 1-0 voorsprong. Alle Tilburgers in het stadion barstten in juichen uit, behalve Joke, Wilco, Jeffrey en Gerald. Die staan tussen de vloekende Rotterdammers. “Nee, ik vind het helemáál niet moeilijk om niet te juichen”, zegt Joke. “Ik ben wel fan van Willem II, maar als ik nu heel blij ga doen, vraag ik toch om problemen? Dat is

hetzelfde als dat ik een NAC-shirt aantrek en door dit vak ga rennen. Dan weet ik zeker dat ze me op mijn bakkes slaan.” Ook Jeffrey heeft er geen moeite mee om niet te juichen als Willem II scoort. “Ik ben steward om iets te leren voor mijn beroep, want ik ben beveiliger. Of Willem II nou wint of verliest, dat maakt me niet uit.” In de tweede helft komt Willem II op een 2-0 voorsprong. De Sparta-supporters blijven hun club aanmoedigen en toveren een grote vlag tevoorschijn, waarmee ze beginnen te zwaaien. Wilco is boos. “Dat mag helemaal niet”, moppert hij. Vóór de wedstrijd mocht het wel, hebben we gezegd. Daarna moesten ze hem inpakkenen achter de poort zetten. Maar we gaan er niet moeilijk over doen, want ze staan 2-0 achter en je krijgt er sowieso alleen maar gezeik van.” Ook het spandoek hangt er nog steeds. Halverwege de tweede helft krijgen de stewards van Sparta de opdracht om het weg te halen, maar dat pikken de supporters niet. Ze krijgen ruzie met elkaar. “Wegwezen!” roepen de Willem II-stewards meteen naar elkaar. Ze haasten zich naar de uitgang van het vak en draaien het hek op slot. Zo! Die gaat pas na de wedstrijd weer open. “Als ze al mot hebben met hun eigen stewards, kun je nagaan wat ze met ons doen”, legt Gerald uit. “Het is nu veel te gevaarlijk voor ons. Ik heb thuis een vrouw en twee kinderen zitten…” Hij en zijn broer Jeffrey blijven het laatste deel van de wedstrijd het hek van de andere, veilige kant in de gaten houden. Wilco en Joke houden de wacht onderaan de trap. Nog een kwartier en dan haast het peloton van chagrijnige, woedende Spartasupporters, die inmiddels met 0-3 achter staan, zich naar de uitgang. Wilco maakt zich nergens druk om. Hij heeft voor hetere vuren gestaan. “Het valt vandaag allemaal wel mee. Laat ze maar komen.”

TILLYWOOD 27

foto: Govert de Roos

Start nieuw theaterseizoen! zo 13 okt VanVelzen in concert vr 18 t/m zo 20 okt Flashdance, de musical di 22 t/m vr 25 okt Youp van t Hek - Wigwam di 05 nov Scapino Ballet - The Great Bean vr 08 & zo 10 nov Ellen ten Damme - Cirque Stiletto 2 za 09 nov Het Zuidelijk Toneel - Peerke, een icoon zo 15 dec Baantjer! - De moord in het theater za 21 dec De Kleine Blonde Dood - William Spaaij e.a.

www.theaterstilburg.nl ER S S I V DE E J F E E E N R 3’ U 1 O C B I R R I T A EC L E ‘ T L THE CU E VENIC ME A G E TH UB40 IG D R O O N W HANSO VAN TEGEN D G U E J DE IS W U E E M UM I GUUS R D E O J P I ME POP LBURG A I N I TI LAV

tt_adv(tillywood)(210x142.5mm)_2.indd 1

13 OKT 24 OKT 04 NOV 27 NOV 28 NOV 03 DEC 10 DEC 11 DEC 13 DEC 29 DEC

9/19/13 2:58 PM

COLUMN

Margriet Sitskoorn is Hoogleraar Klinische Neuropsychologie aan de Universiteit van Tilburg en auteur van (oa) Ik wil iets van jou, jij wilt iets van mij. Ook is ze bekend van het boek ‘Het maakbare brein’ en als jurylid bij de Nationale IQ Test.

Tillywood Magazine vroeg me of ik een column wilde schrijven over aantrekkelijkheid en flirten. ‘In verband met het nieuwe schooljaar’. De introductieweek is inderdaad alweer voorbij. Het begin van een academisch jaar betekent dat de campus overspoeld wordt met nieuwe studenten. Studenten die (natuurlijk) met studeren als hoofddoel naar Tilburg zijn gekomen. Daarnaast hopen ze ook op een prettig sociaal leven, met alles wat daar bij hoort. En laat ik nou enkele tips voor ze hebben. Tekst: Margriet Sitskoorn

Sporten met een studentensportkaart, uit op de Korte Heuvel, bijbaantjes in de horeca en, als het even meezit, een liefje om al dat harde studeren, werken en uitgaan te veraangenamen: de ideale studententijd. Nou kun je het vinden van een lief natuurlijk overlaten aan het toeval of aan je goddelijke uiterlijk. Voor diegenen die daar niet op willen (of kunnen) terugvallen, zijn er allerlei manieren om het heft in eigen handen te nemen. Je kan namelijk op eenvoudige manier gebruik maken van wetenschappelijk bewezen bevindingen, om de mensen om je heen te beïnvloeden en te bereiken wat je wilt. Voor de mannen: Macht erotiseert! Ben je niet het toppunt van fysieke aantrekkelijkheid en moet je het ook niet hebben van je intelligentie of humor, zorg er dan voor dat je macht uitstraalt. Het klinkt wat primitief maar machtige mensen worden over het algemeen aantrekkelijker gevonden. Wetenschapper Abigail March toonde aan dat je niet eens echt machtig hoeft te zijn om dit effect te bereiken. Je wordt namelijk al aantrekkelijker gevonden als je macht uitstraalt. En dat kunnen we allemaal. Recht je rug, trek je wenkbrauwen een beetje naar beneden en richt je blik duidelijk op één persoon. Een tweede tip voor mannen: Gebruik de kracht van onzekerheid. Erin Whitchurch en Timothy Wilson van Harvard University lieten zien dat wanneer een vrouw niet zeker weet of een man haar leuk vindt, ze hem aantrekkelijker vindt. Vrouwen vinden deze ‘niet-goed-tepeilen-mannen’ zelfs leuker dan de mannen waarvan ze zeker weten dat die hen leuk vinden. Vrouwen kunnen ook hun voordeel doen met de bevindingen van het onderzoek van Mason, Tatkow en Macrae. Deze onderzoekers lieten zien dat als een vrouw ergens binnenkomt en ze richt haar blik duidelijk op één

van de mannen in het gezelschap, de andere mannen haar per direct aantrekkelijker vinden. De man waar ze haar aandacht op richt, grift haar beter in zijn geheugen.

Als je iemand echt voor jouw karretje wil spannen, dan hoef je hem of haar slechts twee vragen te stellen Een gouden tip voor beide seksen: Als je iemand echt voor jouw karretje wil spannen, dan hoef je hem of haar slechts twee vragen te stellen. Stel eerst een volkomen arbitraire keuzevraag, bijvoorbeeld: welke film vind je leuker? The lone ranger of Pain and gain? Wat je vraagt, maakt (net zoals het antwoord dat je krijgt) niet uit. Als je daarna maar de vraag stelt waar het echt om draait. Bijvoorbeeld: wil je vanavond met me naar de film? Alison Jing Xi en Robert Wyer Jr. toonden aan dat je door eerst een arbitraire vraag te stellen je de hersenen van mensen in een keuzestand zet. Hierdoor vragen ze zich bij een tweede vraag niet meer af of ze überhaupt wel iets willen van wat je hen voorlegt. Ze kiezen gewoon. Ik zou zeggen; ga er voor en sla je slag! Bronnen: Marsh AA, Blair KS, Jones MM, Soliman N, Blair RJ. Dominance and submission: the ventrolateral prefrontal cortex and responses to status cues. J Cogn Neurosci. 2009 Apr;21(4):713-24. Mason, M.F., Tatkow, E.P., Macrae, C.N., (2005). The look of love:gaze shift and person perception. Psychological Science, 16 (3), 236-239. Sitskoorn, M.M. (2012) Ik wil iets van jou, jij wilt iets van mij. Amsterdam: Bert Bakker. ISBN9789035136557 Whitchurch ER, Wilson TD, Gilbert DT. “He loves me, he loves me not . . . “: uncertainty can increase romantic attraction. Psychol Sci. 2011 Feb 1;22(2):172-5. Epub 2010 Dec 17. Xu AJ, Wyer RS Jr. The comparative mind-set: from animal comparisons to increased purchase intentions. Psychol Sci. 2008 Sep;19(9):859-64.

TILLYWOOD 29

GAST VRIJ

Tillywood Art Direction: Daan Berends | Fotografie: Paul Bekkers

Hoe gastvrij is Tilburg? Dat was de vraag. Op zoek naar het antwoord kwam Tillywood uit bij Incubate. Een groot deel van de ruim 300 festival-artiesten slaAPT in Tilburg. Niet in luxe hotels, campings of vakantieparken, maar gewoon bij Tilburgers thuis. Op zolder, in de tuin met een tentje, op het land in een camper, in de woonkamer op de bank of in een verloren kamer in een studentenhuis of anti-kraakpand. De Tilburger is schijnbaar niets te dol? Tillywood ging verhaal halen bij enkele gastvrije Tilburgers die voor Incubate hun privĂŠ domein tijdelijk omdopen tot artiestenverblijf. Conclusie: bij de Tilburgse medeburgers staat de deur open en worden gasten met open armen ontvangen! Daar mogen we best trots op zijn. Met deze Tillyshoot een ode aan ALLE vrijwilligers die Tilburg rijk is. Oost West, Tilburg best! Meer lezen over onze gastvrije Tilburgers? Lees meer op www.tillywoodmagazine.nl/gastvrij

TILLYWOOD

>>>

TILLYSHOOT

Leilani Trowell en Steffan de Turck leerden elkaar tijdens een tour in de USa kennen dankzij gastvrijheid. Als wet van Meden en perzen hosten ze al jaren mensen van heinde en verre in hun woongroep de Medeklinkert.

TILLYWOOD

Bij arbeids- en organisatiepsychologe Henia Heller staat de deur open. En als het aan de kat lag...... kocht ze whisky

TILLYWOOD

TILLYSHOOT

De woonkamer van de artistieke Elvira van Tilburg en muzikale Bram Stadhouders wordt multifunctioneel ingezet. ‘Living’ in de breedste zin.

TILLYWOOD

Bij Marieke Plasier en Max Sigmans klinkt een warm welkom als muziek in de oren.

TILLYWOOD

TILLYSHOOT

PolitcA Veerle Slegers, zoon Boris, dochter Kathelijne en hun hondsdolle viervoeters hanteren een open deur beleid. Hier waaktâ&#x20AC;Ś vertrouwen.

TILLYWOOD

ERIKA ELENIAK “Erika Eleniak? In Tilburg?” De mededeling dat Tillywood Magazine er (mede dankzij topkapper John Beerens en PR-bureau Hollywood Produksiyon) in was geslaagd om de voormalige Baywatch-actrice naar Tilburg te krijgen, zorgde begin augustus voor veel ongelovige blikken. op 8 augustus maakte Eleniak (43 inmiddels) haar entree op de Baywatch Party bij stadsstrand Waterjump, waar meer dan honderd diehard fans – sommigen met plakboek en al – zich hadden verzameld. 36 TILLYWOOD

Van BAYWATCH-babe

INTERVIEW

tot boekenschrijfster TILLYWOOD 37

PICAS

Baywatch Party - Waterjump Sommige mensen staan in de duisternis, bang om het licht in te stappen. Sommigen moeten iemand te hulp schieten, wanneer die zich wil overgeven. Maak je geen zorgen, het komt wel goed. Want ik sta altijd klaar, ik verlies je niet uit het oog. Ik sta klaar (ik sta klaar). Wees niet bang (nee, wees niet bang). Ik sta klaar. Voor altijd en eeuwig. Ik ben er altijd voor je. 38

TILLYWOOD

Tillywood vs.Hollywood Tekst: Joost Peters | Fotografie: Dyami Serna Vele dertigers en veertigers groeiden op met Baywatch intrigerende verhaallijnen, puik acteerwerk en – vooruit – de aanwezigheid van rondborstige dames in weinig verhullende rode badpakken: ze verschaften de serie begin jaren negentig een enorme populariteit. Voorál onder puberende jongens (zoals schrijver dezes). Eleniak zou gedurende drie seizoenen, tussen 1989 en 1992, als strandwacht Shauni McClain kleur geven aan de serie. Ook speelde ze rollen in de films E.T. en Under Siege (aan de zijde van vermaard ‘topacteur’ Steven Seagal). Twintig jaar na dato is de actrice nog niet vergeten door het Nederlandse kijkerspubliek. Mensen die ik eerder die week vertel van mijn aanstaande ontmoeting met Eleniak, sporen me zonder uitzondering aan: ‘Je gaat toch wel met haar op de foto, hè?’

vader van mijn zevenjarige dochtertje Indyanna. Alhoewel ik het er goed naar mijn zin had, waren de laatste twee jaar in Canada door die scheiding een hel. Gelukkig ben ik uiteindelijk, mét mijn in Canada geboren dochter, terugverhuisd.

Op deze typisch Hollandse donderdagmiddag (stapelwolken en een waterig zonnetje vechten om voorrang) schuift Eleniak ontspannen aan voor een interview op de burelen van John Beerens’ webshop. De actrice en de Tilburgse kapper ontmoetten elkaar in 2006 in New York, en nog steeds beroert Beerens met enige regelmaat het Californische haar. Ook vandaag zit het kapsel van Eleniak perfect. De kenmerkende krullen hebben plaatsgemaakt voor zinnenprikkelende halflange lokken; het wereldberoemde rode badpak is ingeruild voor een stemmig groen ensemble.

Zoals? “Ik ben momenteel druk bezig om een carrière als bruiloftplanner op te starten. Ik ben zelfs ambtenaar van de burgerlijke stand tegenwoordig! Ik wil graag zoveel mogelijk same sex couples trouwen nu dat weer mogelijk is in Californië, liefst in een tv-show. En ik ben bezig met mijn eerste kinderboek – iets wat ik altijd al heb willen doen.”

Is het voor je carrière ook handiger om in LA te wonen? “Natuurlijk vinden vrijwel alle castings en audities daar plaats. Wat je trouwens wel merkt, is dat de competitie echt enorm is toegenomen. Zelfs een absolute ster als Oprah Winfrey moet tegenwoordig knokken voor een rol. The game has definitely changed. Gelukkig richt ik me tegenwoordig op veel meer dan alleen maar acteren.”

Het wereldberoemde rode badpak is ingeruild voor stemmig groen

Welkom in Nederland! “Dank je! Ooit was ik met Billy Warlock (Eddy Kramer uit de serie, red.) één avond in Amsterdam, en daarna ben ik nog een paar keer hier geweest. Wat me het meest is opgevallen: de enorme hoeveelheid fietsen! En dan vooral de vele mannen die – in driedelig pak – óp die fietsen zitten. In Tilburg was ik nog nooit geweest. Ik ben erg benieuwd naar vanavond!” Wat vind je ervan dat Baywatch nog steeds zo populair is? “Ongelooflijk! Het is een soort onverklaarbaar fenomeen, sommige series blijven om wat voor reden dan ook hangen. Of ik nog vaak herinnerd word aan die ene rol? In mijn woonplaats Los Angeles barst het natuurlijk van de acteurs, dus daar valt dat wel mee. Maar zeker op een reis als deze gebeurt het regelmatig, ja.” Hoe was het op de Baywatch-set? “De cast en crew vormden één grote familie, met veel practical jokes. David Hasselhof wilde nog wel eens achter de camera gaan staan om gekke bekken te trekken. Vooral op het moment dat je net een heel emotionele scène stond te spelen. Ha ha!” Je woonde jarenlang in Calgary, Canada. Waarom keerde je terug naar Californië? “Home is where the heart is! Mijn familie en vrienden wonen er. Bovendien ben ik een aantal jaren geleden gescheiden van de

Als het einde van het interview na een kwartier in zicht komt, grijpt Eleniaks PR-manager in. Hebben we het Glam Rockhorloge al genoemd dat de actrice gisteren in Amsterdam kreeg van juwelier City Diamonds? Weten we al dat ze in oktober in de Nederlandse Playboy staat met een interview? En dat ze hierna doorvliegt naar Istanbul voor special cosmetic surgery bij dr. Hasan Findik? Onze interesse is meteen gewekt. Wat ga je laten doen? “Mijn borstimplantaten laat ik na 22 jaar om gezondheidsreden verwijderen, ik heb er veel last van gehad. Daarna vlieg ik terug naar LA, om me daar weer vol overgave te kunnen storten op mijn werk.” Namens Tillywood Magazine: bedankt en veel succes! “Thanks!” En weg is ze weer, op naar het volgende programmapunt: de fotoshoot. Terwijl fotograaf Dyami Serna in de Goirlese buitenlucht zijn professionele werk doet, brandt mijn telefoon in mijn broekzak. Durf ik het haar te vragen? Opeens schiet Serna even weg om een paraplu te halen. Ik zie mijn kans schoon en haal mijn smartphone tevoorschijn. ‘Would you mind? It’s for my parents’, flap ik eruit. ‘Of course not!’ En daar is-ie weer: de ontwapenende glimlach die hordes pubers in katzwijm deed vallen, twintig jaar eerder. Even, heel even ben ik weer die kleine jongen van dertien.

TILLYWOOD 39

Koop uw tickets nu online!

LIVE

Ingeleid door Fred Brouwers

50PLUS Een gezellige filmmiddag €5 oon per perse & lekkers) f koffi (Inclusie

Altijd de GOEDKOOPSTE prijs met je voordeelkaart! 6:51 13 16:0

ONLINE TICKETS. Koop je filmticket handig en snel online. Eurosco

.indd 1

Strobbe

_2013_

eelkaart

oord op_T_V

e Kooptj ticke e! onlin OLYMPIAPLEIN 2 • 5022 DW TILBURG • 12 ZALEN

07-03-20

www.22ndyou.nl

Online Marketing Advies Word jij al online gevonden?

De keuze voor 22ndyou is snel gemaakt! 22ndyou is een adviesbureau voor online marketing. Wij bieden betaalbaar en begrijpelijk advies aan ZZPâ&#x20AC;&#x2122;ers en andere ondernemers.

Social Media

Google AdWords

Google Analytics Banner Ontwerp

Facebook Adverteren

en nog veel meer..! Meer weten? Neem contact op via info@22ndyou.nl

Verborgen parels HET DUVELHOK

Tekst: Iris Swinkels | Fotografie: Fotografiebureau PHOTO40

Een ruwe parel ditmaal: het Duvelhok aan de St. Josephstraat. In beheer bij Ateliers Tilburg, die er verscheidene kunstenaars (beeldend, fotografie, textiel, video) en het Raakveld (creatieve dagbesteding voor mensen met een beperking) in huisvest. Als creatief broeinest is het Duvelhok onderdeel van het Veemarktkwartier, waarbinnen onder andere ook het FAXX-gebouw en 013 vallen. Het oude fabriekspand is het best bewaarde textielcomplex van Tilburg, en is onlosmakelijk verbonden met de bloeiende geschiedenis van onze stad. In het pand werd onder andere wol ontward en schoongemaakt, het zogenaamde duvelen. Hiervan getuigen de hokjes met schuin aflopende vloer, donker en bekrompen. Als de vrouwen hier na een lange dag werken uitkwamen dan waren ze ‘zo smerig als duvels’. Optimale lichtinval Het gehele pand doet rauw aan, zonder opsmuk. De centrale hal is zo groot als een basketbalveldje. Het eerste dat opvalt zijn de schuine, driehoekige daken, met aan één kant ramen. Alex van Zundert, van Ateliers Tilburg, legt uit: “Dat zijn sheddaken: met glas op het noorden voor een optimale lichtinval en zo min mogelijk slagschaduw op het werk. Dit was vroeger in de wolindustrie belangrijk, maar is nu ook ideaal voor de kunstenaars.” De monotone wit en grijze palen en het indirecte licht op de gevlekte betonnen vloer geven de ruimte bijna iets sereens, een scherp contrast met de bedrijvigheid in de fabriek van vorige eeuw. Speelbal Behalve als werken expositieruimte wordt de hal ook gebruikt voor kerstborrels, toneelstukken en tegenwoordig zelfs bruiloften. Maar de toekomst van het Duvelhok was en blijft ongewis. Na de ineenstorting van de textielindustrie werd het pand al snel door kunstenaars in gebruik genomen en werden er bijvoorbeeld cursussen gegeven. De Tilburgse Kunststichting werd eigenaar, maar moest het pand in 2004 42

TILLYWOOD

wegens faillissement overdoen aan de gemeente Tilburg. Die wilde het in 2010 verkopen aan de UVT, om de universiteit meer gezicht te geven in de binnenstad. Wegens problemen met de algemene begroting van de universiteit ging deze koop onverwacht niet door. Nu mag Ateliers Tilburg er gebruik van maken. Als het aan hen ligt nemen zij ook de twee naastgelegen percelen over een creëren ze een geïntegreerde woon/werkruimte voor kunstenaars en muzikanten. Burn Tilburg Burn We bekijken het gebouw (meer landhuis dan fabriek) van voren. Het fakkel-achtige kunstwerk (Burn Tilburg Burn) van Rob Birza op de markante schoorsteen stelt een duiveltje voor. “Soms lijkt het net alsof het duveltje zijn piemeltje vasthoudt”, klinkt het opeens. Maak kennis met Rob van Trier, een van Tilburgs meest bekende beeldend kunstenaars. Hij nodigt ons uit om een kijkje te nemen in zijn atelier, een van de kamers achterin het fabriekspand. Verfspatten op de vloer, impressionistische schilderijen à la van Gogh en nog een aantal reusachtige peren op de vloer. “Het Duvelhok is een inspirerende omgeving. Fantastisch.” Alex van Zundert zegt: “In de plannen van de UVT zou dit atelier een facilitaire opslagruimte worden..” De kunstenaar zucht. Beide mannen zijn het erover eens. Er gebeurt een hoop aan kunst in de stad. Maar de gemeente Tilburg voert een passief beleid ten opzichte van kunst en kunstenaars. Rob van Trier: “Tilburg heeft zoveel ambassadeurs voor de stad, maar ze jagen ze allemaal weg.” Hijzelf denkt overigens niet aan weggaan. “Ik ben Tilburger in hart en nieren. En kijk nu eens naar dit pand, zo’n mooie plek, met een heel verhaal erachter. Hier blijf ik graag zitten.”

VERBORGEN

TILLYWOOD

Cocktails Dineren Dansen

t n e m n i a t r e t n e E V LIdoor zingende pianisten! r e n n i d Y RT E gPeA & u n e LIV m e z u e k ! gan n 3 0 p.p .5 7 3 k n a r onbeperkt d

o d & o w i, itchers bier10.Elkse4d .- P

Cocktail

(Korte) Heuvel 43 Tilburg www.livemusicbar.nl www.facebook.com/livepianobartilburg

ART & POETRY

Sharon Hamers namens studio 3313

Wil jij jouw werk ook publiceren op de Tillywood-Art&Poetry-pagina? Stuur je werk, een beschrijving van het werk en een verhaaltje over jezelf naar redactie@tillywoodmagazine.nl.

TILLYWOOD

HET JAAR

013

HEADLINER

De neergang van 13 als ongeluksgetal Tekst: Michiel de Bie

Het Jaar 013 is een goed eind onderweg, dus maakt Tillywood Magazine de balans op. Over hoe een simpel idee Tilburg massaal in actie kreeg.

Het is de kracht van eenvoud: je legt de link tussen het jaartal 2013 en het netnummer 013, doopt het tot Het Jaar 013, en vervolgens kun je dit thema een jaar lang gebruiken als goede reden om van alles te organiseren. Initiatiefnemer Frank van Pamelen gaf Tilburg met Het Jaar 013 een kapstok om vol te hangen met activiteiten. Van begin af aan was duidelijk dat Tilburgers dit jaar zelf moesten gaan vormgeven. Ten eerste omdat het netnummer 013 van iedereen is en ten tweede omdat er geen organisatie met budget achter zit. Aan Van Pamelen en andere voortrekkers de uitdaging om mensen te enthousiasmeren en Het Jaar 013 niet te laten floppen. Strikt genomen doet de volgende kans zich pas weer voor in 3013, aangezien bij jaren als 2113 en 2413 de netnummers 113 (omgeving Goes) en 413 (omgeving Veghel) meer aanspraak maken. Meesterzet Aan de vooravond van het Cultureel Café, vorig jaar in februari, polste Frank van Pamelen een aantal Tilburgse organisaties: of ze iets zouden organiseren als hij ‘de kapstok’ van Het Jaar 013 zou wegzetten? Van Pamelen oogstte enthousiasme, ook toen hij het idee een dag later uitsprak tijdens dat Cultureel Café. De lijst met activiteiten groeide flink. Van idealistische tot heel concrete plannen en met voor de hand liggende en originele vindingen op het thema 013. Van Pamelen: “Binnen twee weken hadden we meer dan dertig instanties, organisaties en podia die mee wilden doen. Toen dacht ik: ‘jeetje, dat gaat wel heel hard’.” Alle enthousiastelingen werden op een avond bijeen geroepen voor overleg; ruim honderd mensen kwamen opdagen. Het Jaar 013 zou zomaar (nog voor het ooit begon) ten onder kunnen gaan aan zijn eigen succes. Want een overvolle kapstok kan breken en heeft geen uitstraling. Van Pamelen vult aan: “Op een gegeven moment was het een gekkenhuis en kon ik het bijna niet meer bolwerken. We hebben het daarna bewust een periode stil gehouden, anders zou je een 013-vermoeidheid genereren.” In het najaar van 2012 pakten de voortrekkers de draad weer op met een belangrijke zet. Er moest een beeldmerk

komen dat op alle losse activiteiten kon worden geplakt. Onmisbaar voor de eenheid en uitstraling van evenementen. Zeventig ontwerpers gaven gehoor aan de oproep om een beeldmerk aan te dragen. Na een voorselectie stemden vervolgens ruim tweeduizend mensen op één van de overgebleven 13 beeldmerken, via de website van het Brabants Dagblad. Zo haalde Het Jaar 013 met één zet een logo, algemene bekendheid én het Brabants Dagblad binnen. De krant bleef namelijk betrokken en heeft ondertussen bijgedragen met de publicatie van verslagen, maandagenda’s en speciale 013-artikelen. Doe-democratie Opvallend genoeg bestaat Het Jaar 013 op papier alleen uit een clubje gangmakers en een website met daarop een agenda. Ze organiseren zelf weinig en beperken zich tot ondersteuning van initiatieven. In het Brabants Dagblad legt schrijver en cultuuractivist Paul Spapens het verband met de voorbije periode van evenementen in Oisterwijk. “De gelegenheid die acht eeuwen stadsrechten bood om daar met activiteiten op in te haken, is massaal aangegrepen”, schrijft Spapens, “…geef mensen een katalysator en je ziet wat er van komt.” Je zou er niet raar van opgekeken hebben als de gemeente het voortouw had genomen, om 2013 in het 013-gebied feestelijk te vieren. Nu schikken de bestuurders zich maar al te graag in hun bijrol. Toch hebben op actief burgerschap gebaseerde projecten de gemeente wel nodig, zo blijkt uit het rapport Burgerschap in de doe-democratie, geschreven door Hendriks en Van de Wijdeven, bestuurskundigen aan de Universiteit van Tilburg. In het rapport staan ook de voorwaarden voor succesvol actief burgerschap: bewegingsruimte, samenwerkingsverbanden en aandacht voor initiatieven. Het Jaar 013 lijkt op de goede weg. De gemeente steunt waar nodig, de voortrekkers hebben juist ook ingezet op het bevorderen van samenwerking tussen initiatiefnemers en het Brabants Dagblad en bezoekers van evenementen zorgen voor de beloning van alle gedane moeite. TILLYWOOD 47

SCHROBBELĂ&#x2C6;R MET IJS

Geniet, maar drink met mate

WWW.SCHROBBELER.NL

adviesbureau

in Brandveiligheid & Bouwkunde voor bedrijven en particulieren

HEADLINER

PvdA clubje De echte start van Het Jaar 013 ging gepaard met politiek gedoe. Leuk voor de publiciteit? “Dat was niet de aandacht die wij wilden. Het was ineens alsof er iets politieks achter zat, terwijl wij gewoon leuk wilden beginnen”, zegt Frank van Pamelen. Natuurlijk moest er iets gebeuren op 13 januari, maar zowat alle politieke partijen hadden die dag hun Nieuwjaarsborrel gepland. Tilburg Debatstad organiseerde toch gewoon de aftrap van Het Jaar 013 en plakte er een gezamenlijke politieke nieuwjaarsbijeenkomst aan vast. Of zoals Loes Dielissen van de TVP er later op terugkijkt: “De politici mochten dienen als zaalvulling voor het veel te lange programma van dat PvdA-clubje (Debatstad).” Net als de TVP bedankte een minderheid van de partijen voor de bijeenkomst, vanwege principiële of praktische bezwaren.

Het was ineens alsof er iets politieks achter zat De agenda van Het Jaar 013 telt in totaal ongeveer 150 activiteiten. Een aantal evenementen keert steeds op de 13e van de maand terug. Zo verzorgt kunstenaar Zeus maandelijks een interactief programma en kost in café Troubadour het eerste drankje 1,13. Juist dit soort kleine organisaties en particulieren bedenken een actie speciaal voor het themajaar. Zij hebben allen baat bij de publicitaire kracht die Het Jaar 013 biedt. Percussionist Jan Ophuis begon als particulier één van de meest bijzondere initiatieven. Hij ging voor een wereldrecordpoging door 1300 kinderen in de Koepelhal op te trommelen als body beaters. Ter voorbereiding gaf hij workshops op de deelnemende scholen. Het laat zich raden hoeveel scholen dit waren. Frank van Pamelen: “Hij liep organisatorisch tegen van alles aan maar heeft doorgezet vanuit enthousiasme. Dat is gewoon één iemand die er zijn ziel en zaligheid in stopt en die komt met iets geweldigs. En zo zijn er meer. Dat vind ik echt mooi en ontroerend.” Een andere speciaal opgezette actie was de samenwerking tussen de Universiteit van Tilburg, het Brabants Dagblad en het ROC. De samenwerkende partijen gingen op zoek naar het geluksgevoel achter de 1183 Tilburgse deuren met het ‘ongeluksnummer’ 13. Nog wat gedoe Een veelheid aan bestaande evenementen vond aansluiting door hun activiteit gedeeltelijk naar het jaarthema om te buigen. Zo kwam het Milieucafé met de verkiezing van het mooiste stukje natuur van Tilburg en omgeving, met natuurlijk 13 genomineerde gebieden. Het meest bekende initiatief is misschien wel het Rondje Tilburg, dat de bestaande route aanpaste zodat hardlopers 13 kilometer over de Ringbaan konden. Rond dit evenement in mei ontstond ‘gedoe’ met kritiek uit de hardloopwereld en omdat de gemeente 40.000 euro moest bijspringen. Ten Milesdirecteur Henk van Doremalen voorzag problemen bij het

gebruik van de Ringbaan. En hij vond dat Rondje Tilburg teveel werd gepresenteerd als kopie van zijn evenement. Opmerkelijk genoeg is de Ten Milesdeelname aan Het Jaar 013 ondertussen aangepast, hoewel het er op lijkt dat dat niets met het voorgaande te maken heeft. In 2012 werd aangekondigd dat de door Ten Miles georganiseerde wandeltocht eind augustus een 013-tintje zou krijgen. Op de website van de Ten Miles ging het later echter alleen nog maar over een totaal ander plan: een loop van 13-jarigen als onderdeel van de family-run op 1 september. Henk van Doremalen legt uit: “Degene die vanuit ons naar die eerste vergadering is gegaan, heeft waarschijnlijk wat dingen geroepen. Dat Jaar 013 is natuurlijk allemaal vreselijk enthousiast begonnen, maar het bleek allemaal niet zo eenvoudig te zijn om een extra onderdeel te organiseren.” Meelifters niet gewenst Net als de Ten Miles zijn bestaande evenementen als de Tilburgse kermis, Stukafest en Incubate sowieso niet afhankelijk van de extra aandacht die komt van inspelen op Het Jaar 013. Toch doen ze allemaal mee. Uit enthousiasme of uit verantwoordelijkheidsgevoel. “Je doet daar toch aan mee omdat het een gezamenlijk Tilburgs belang is”, verklaart Ten Miles directeur Van Doremalen. Stukafest had in februari niet meer dan een ludieke deelname: bezoekers die de slogan ‘In het jaar 013…’ het best afmaakten, maakten kans op een prijsje. De originaliteit rond het centrale getal kan overigens nog verder gaan: iemand was van plan 13 verschillende paprika’s te gaan kweken, maar dat is niet van de grond gekomen. Frank van Pamelen: “Het kan wel eens de mist in gaan. Dan organiseert iemand iets en er komt geen hond op af, of heeft iemand een wild plan, maar ineens geen tijd om het uit te voeren. Uiteindelijk gaat heel veel wel door, meer nog dan ik me ooit kon voorstellen.” Hij schat het aantal afgevallen projecten op enkele tientallen en moest een enkel initiatief zelfs afwijzen. “Er was een beurs die bestond al tig jaar, ze hadden helemaal niks met het thema en wilden gewoon publicitair meeliften. Dat kan niet.” Wie, net als ik, na dit artikel éven helemaal genoeg heeft van de aaneen geschreven cijfers 1 en 3, die kan zich maar beter snel herpakken. Voor het najaar van 2013 staan nog allerlei activiteiten op het programma. Bovendien plakken ze - hoe kan het ook anders – er nog de dertiende maand aan vast met een nader in te vullen slotfeest. Wat daarna nog rest van Het Jaar 013 zijn nieuwe samenwerkingsverbanden, een impuls voor de deelnemers en het verlangen naar weer een jaar met extra belevenissen. TILLYWOOD 49

HEADLINER

Wolf in Moerenburg Nachtburgemeester Godelieve Engbersen en Gids Gert Brunink vieren 2013 met 13 wandeltochten bij volle maan. Tillywood ging in augustus mee op pad, in landschapspark Moerenburg. Op een weggetje net buiten Tilburg, voorbij de Piushaven en Jeruzalem, hangt gids Gert Brunink schijnend met zijn zaklamp boven de planten in de berm. “Waar stond hij ook al weer?” De bioloog/ecoloog zoekt en vindt ‘één van de dodelijkste planten van Nederland’ en geeft het gezelschap wandelaars verdere toelichting: “Aan drie zaadjes van deze doornappel kun je dood gaan.” Kort daarvoor zit één van de deelnemers bij vertrekpunt café Zomerlust aan tafel, met daarop een statief en camera gericht op de volle maan. De fotograaf begroet de arriverende Gert Brunink gekscherend met ‘dag directeur’. De gids heeft lang grijs haar in een staart, is gebruind als een in Spanje overwinterende pensionado, en draagt een rugzak die zo’n 1000 wandeltochten geleden nog echt rood was. Hij spreekt even later het terras toe: “Lieve mensen. Alle geïnteresseerden voor de wandeling, we gaan over drie minuten. Dus wie nog wat te drinken heeft…” Het vertrek geschiedt uiteindelijk wat later dan de agenda van Het Jaar 013 beloofde; Gert Brunink moet eerst nog even zijn Tripel speciaalbier opdrinken. Vast recept, aldus de bediening. Ook een groot aantal andere deelnemers drinkt een soortgelijke versnapering ter voorbereiding. “Jááá! We gaan”, luidt het officiële begin. Na een introductie over de verbinding met Het Jaar 013 en over het doel en de initiatiefnemers van de Vollemaanswandeling gaat de groep van vijfendertig, inclusief hond, op pad. “Niet alles geloven wat hij zegt”, roept een van de achterblijvers hen nog na. Na de eerste tussenstop bij de giftige doornappel, wordt al snel duidelijk wat de man op het terras bedoelde. “Kijk eens naar die volle maan, gisteren speciaal voor jullie opgehangen met een lange ladder”, grapt Brunink. Niet lang daarna stelt hij dat de wolf gesignaleerd is hier in Moerenburg, gelokt met een heleboel Roodkapjes. Later zou Brunink verklaren dat hij vanwege de grootte van de groep meer in de rol van entertainer kroop. Tijdens verschillende tussenstops neemt hij toch ook ruim de tijd voor serieuze wetenswaardigheden. Het gaat dan bijvoorbeeld over de woonplaats van de ijsvogel, over de oude waterzuivering, het natuurbeheer, de historie van het gebied en voetbalclub Were Di. Een van de wandelaars moet achteraf bekennen dat hij ondanks zijn ruime voorkennis toch wijzer geworden is. De wandeling van een uur gaat over zandpaden en asfalt, waarbij er net voldoende nachtlicht schijnt om veilig te kunnen bewegen. De volle maan is op zijn mooist steeds als we vanuit het bos het open veld in lopen. Af en toe waait de muziek van het verderop gelegen Vidar tot in het bos. Stil was het toch al niet want tijdens het lopen stijgen huis-tuin-en-keuken-gesprekken op uit het gezelschap en tijdens de stops praat Brunink goed hard. Het actieve krekelkoor maakt dat dit sowieso geen stiltegebied mag heten. Het geroezemoes gaat uiteindelijk door bij Zomerlust, alwaar de nabeschouwing ontaardt in het bedrijven van terrasbiologie en terrasfilosofie. Wie in dit schrijven de Nachtburgemeester mist, moet weten dat ze eenmalig verhinderd was. De volgende Vollemaanswandelingen is ook zij weer van de partij. Houd gerust de agenda van Het Jaar 013 in de gaten als je een keer mee wilt. TILLYWOOD

Uw voordeligste partner in tijdelijke mobiliteit U kunt bij ons terecht voor alle vormen van mobiliteit. Of het nou

Gezien het bijna 50-jarige bestaan behoort Ad Melissant tot de

een personenauto, personenbus, bestelwagen of bakwagen betreft.

bekendere in de wijde regio van Tilburg, bovendien behoren wij tot de

Gemoedelijkheid en scherp voor de dag zijn onze basispeilers.

grootste autoverhuurorganisatie van Nederland. Door ons uitgebreide

Onze uitmuntende service, de makkelijke in- en uitstapmogelijkheid

wagenpark beschikken wij over altijd het perfecte vervoermiddel.

en het up-to-date wagenpark van 250 autoâ&#x20AC;&#x2122;s doen de rest.

Of het nu voor 1 dag is of voor een periode van bijv. 12 maanden.

Volg ons voor acties en nieuwe ontwikkelingen op Facebook, Twitter of Linkedin.

www.autorent.nl/tilburg

www.shortleasetilburg.nl

Heieinde 14 | 5047 SX Tilburg | Telefoon: 013 543 15 64 | autorent@admelissant.nl

MIJN TILBURG

Foto: Dolph Cantrijn

TILBURG IS VOOR MIJ...

FRANK VAN PAMELEN Dichter, columnist, cabaretier en tekstschrijver:

Middelpunt van mijn wereld

Een pilsje bij de Piushaven Liekes die ik van oe ken

De kamelenrace op de kermis Studietijd

Geborgenheid in Zorgvlied

Absurdistan

Rock ’n Revue

Vakantie in de Reeshof! Geboortegrond van mijn kinderen

HeelZebrapadpoëzie veel eerste keren Niet zeiken maar doen

Broedplaats

Korte lijntjes

013 meter boven NAP

Al dertig jaar thuis Frank van Pamelen kwam in 1983 naar Tilburg, waar hij Letteren studeerde. Van 2007 tot 2009 was Van Pamelen Stadsdichter van Tilburg. TILLYWOOD

GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN 2014 HANS SMOLDERS DOET WEER MEE

Tekst: Johann H. Smid

Hans Smolders, bekend als de chauffeur van Pim Fortuyn, kwam in 2006 uit het niets met zijn LST in de Tilburgse gemeenteraad. In 2014 doet hij weer mee met de plaatselijke gemeenteraadsverkiezingen. Op zijn lijst staan voormalig LST-raadsleden, maar ook nieuwkomers. John Smid schrijft opiniestukken op Tillywoodmagazine.nl en interviewde de politicus, die eigenlijk geen politicus wil zijn. Naam Henricus Adrianus Josephus (Hans) Smolders Geboren Tilburg, 15 september 1960

Bij het terugluisteren van het interview kwam als eerste zin terug : “Lôt mén mar proate, dan hédde áatij iets leuks.” En inderdaad, het was leuk. Tijdens dik twee uur ‘ouwemeuten’ werd mijn zo goed voorbereide regie compleet van tafel geveegd. Zelfs tijdens een sanitaire pauze ratelde Hans Smolders gewoon door. Nou, mijn vragenlijst heb ik aan de kant gegooid. Je bent een spraakwaterval! Hoe gaat het met je? “John, ik heb natuurlijk wel wat meegemaakt. Eerst de moord op Pim, voor mijn ogen. Toen stond er een vent met een pistool bij mij aan de deur. En vlak daarna de moord op mijn goede vriend Theo van Gogh. Het ging mijn gezin en mij niet in de koude kleren zitten. En ik zat nog niet eens in de politiek. Tijdens de verkiezingscampagne kreeg ik een hekel aan de leugenachtige en achterbakse politici. Pim en ik, we zouden gevaarlijke racisten zijn. De Tweede Wereldoorlog werd er zelfs bijgehaald. De minister-president, ministers en de ‘objectieve’ media maakten alles erger. Op basis van pure leugens.” Wanneer en waarom ben je politiek gaan bedrijven? “Na de moord op Pim probeerde ik tussen 2002 en 2004 overal te weerleggen dat Pim een racist was. Daarna bedacht ik hoe ik mijn bekendheid maatschappelijk kon gebruiken. Dat leidde toen naar de Tilburgse Ouderen Partij, die ik ging helpen. Volgens mijn ervaringen daar vond ik dat de toen zittende gemeenteraadsleden de ouderen helemáál niet hielpen. Daar ben ik zo kwaad over 54 TILLYWOOD

Partijen -  LST (Lijst Smolders Tilburg) (huidig) -  Leefbaar Nederland   -  LPF (Lijst Pim Fortuyn)   -  TOP (Tilburgse Ouderen Partij) -  Eén NL

geworden, dat ik in 2005 mijn eigen partij startte. Lijst Smolders Tilburg (LST).” Hoeveel zetels kreeg je toen? En wat kon je betekenen met je partij? “Bij de verkiezingen in 2006 werd ik de grootste winnaar met vijf zetels. Ik had er eerlijk gezegd meer van verwacht. Ondanks mijn overwinning werd ik door de gevestigde politiek buitengesloten. Dat hadden ze beter niet kunnen doen. In de periode daarop ontmaskerde ik de gehele Tilburgse politiek op een pijnlijke manier. Een aantal zaken die nog wel in het geheugen zullen liggen, zijn het onterecht uitkeren van wachtgelden aan bevriende politici. En Burgemeester Ruud Vreeman, die opstapte. Daarbij komt nog een waslijst, waaronder het ‘Adjetheater’ (MIDI, red.), dat nu aan de straatstenen niet te slijten is. Weer tien miljoen euro weggegooid geld van de Tilburgse belastingbetaler. Pure waanzin.” En toen? “Door de Lijst Smolders moesten drie wethouders het veld ruimen. En gelukkig ook de burgemeester, Ruud Vreeman. Het wegsturen van die politici is niet zonder slag of stoot gegaan. ‘De vuile en vunzige politiek’, zoals Alexander Pechtold het ooit noemde, probeerde om karaktermoord op mij te plegen. Precies zoals ik dat kende uit 2002 bij Pim Fortuyn. We leven in een schijndemocratie.” Waar is het voor jou toen mis gegaan? “Na het onvrijwillig aftreden van Ruud Vreeman in 2009, waren vriend en vijand het erover eens dat de Lijst

POLITIEK

Gemeenteraad Lid gemeenteraad van Tilburg, van 16 maart 2006 tot 11 maart 2010. Nevenfuncties Vrijwilliger voedselbank te Tilburg. Lid bestuur sportclub in Tilburg.

Smolders wel eens de grootste zou kunnen gaan worden tijdens de verkiezingen van 2010. Gewoon met mijn boerenverstand. Dat de politiek vuil spel zou gaan spelen, had ik al verwacht en dat kon ik ook wel aan. Maar toen de media mij een kopje kleiner wilde maken, ging dat mijn voorstellingsvermogen te boven. Dat was de druppel. Daardoor liet mijn gezondheid het even afweten en besloot ik niet mee te doen aan de verkiezingen van 2010.” Moet de huidige burgemeester na maart 2014 ook voor jou oppassen? “Noordanus heeft van mij niets te vrezen, wanneer hij niets fout heeft gedaan bij Vestia. Wat de exacte rol is geweest van de familie Noordanus zal nog wel duidelijk moeten worden door een parlementair enquêteonderzoek. Tot dan mogen we hem natuurlijk niet veroordelen. Ik praat liever over de afgelopen drie jaar dat Noordanus burgemeester is geweest. Daarover kan ik niet anders zeggen dan dat hij in alle opzichten beter voor Tilburg is dan zijn voorganger Ruud Vreeman. Maar dat is dan ook niet zo heel moeilijk.” Hans praat aan één stuk door, maar ik krijg de kans één van mijn ingestudeerde vragen te stellen. Hoe denk jij over democratie en het volksreferendum? “In mijn ogen is de democratie vastgelopen. Dat komt door incompetente bestuurders en onbetrouwbare politici. Ze zijn alleen bezig met hun eigen toekomst in plaats van met de kiezersbelangen. Door hun hebzucht en machtswellust zitten we nu in de problemen. Als de

Trivia Speelde van 1971 tot 1986 ijshockey, waarvan tien jaar op internationaal niveau bij Tilburg Trappers. Kwam drie jaar uit voor het Nederlandse ijshockeyteam en vier jaar voor jong-Oranje.

politiek nog wat vertrouwen terug wil winnen, zou het goed zijn als de kiezers ook na de verkiezingen wat te zeggen hebben bij sommige ingrijpende veranderingen. Door middel van een referendum bijvoorbeeld. Ook al word ik wel eens aangevallen op mijn ‘rechtse’ instelling; ik vind dat elk mens recht heeft op een goed bestaan. Alleen komen de miljarden nu bij een paar zakkenrollers terecht. De bevolking ziet daar niets van. De politiek heeft het alleen over grote bedrijven en ondernemingen, omdat ze daar later zelf terecht komen. Ik praat juist over het MKB, dat nauwelijks het hoofd boven water kan houden.” Ik kan het niet laten om nog even Pim Fortuyn ter sprake te brengen. Het is moeilijk om de twee mannen los van elkaar te zien. Geloof je in een complot tegen Fortuyn? “Volkert heeft geschoten, dat staat buiten kijf. Maar ik weet zeker dat er meer achter zat. Ik vind dat er een klimaat is geschapen tót. En door te zeggen dat Pim een gevaar was voor de samenleving, zijn ministers, secretarissen en fractievoorzitters medeplichtig. De volgende keer praat John met Erik de Ridder van het CDA. Zo word je klaargestoomd voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2014. Meer lezen van John? Ga naar www.tillywoodmagazine.nl en lees ‘Geen Geheim van de Smid’. TILLYWOOD

In de eerste editie van Tillywood Magazine heeft u, als trouwe lezer, al kennis kunnen maken met de Lotgenoten Dirk en Paul. In deze rubriek worden de kroegtijgers op pad gestuurd om een dagje de handen uit de mouwen te steken en op locatie mee te werken. Een locatie die voor de twee net zo onbekend is, als werken an sich. En als persoonlijke correspondent en inmiddels ook als jobcoach van deze twee kornuiten, mag ik aan u verslag uitbrengen van de bloed, zweet en tranen tijdens het dagje zwoegen van deze Tilburgse klusjesmannen.

Hoewel de vorige opdracht uiteindelijk (godzijdank) tot een einde werd gebracht, leek het de Tillywood-redactie ditmaal beter om duo Borrel en Nootje te treffen in hun natuurlijke habitat, het stadsstrand. Daar stipt op tijd aangekomen, trof ik inderdaad een oase van rust op een ontzettend zonnige donderdagmiddag. Mooie dames lagen lekker te zonnen, met op de achtergrond een exotisch muziekje. Met mijn voeten in het zand baande ik mij een weg naar het terras. Met een heerlijk kopje koffie voerde ik mijn laatste serieuze gesprek van die dag met een Tillywood collega, toen plots de rust verstoord werd door de aankomst van de twee gasten. Zonnende dames trokken hun topjes weer aan, honden werden aangelijnd en mijn koffie werd koud. Van spanning bij Paul en Dirk was deze keer weinig te merken. Aangezien het klokje doortikte, werd het koppel gelijk in de auto gezet en naar de arbeidslocatie gebracht. Onderweg werd er bij de Tillywood-chauffeur volop gevist naar de opdracht van die dag. De goede man liet echter niets los en kachelde fluitend verder. Het gezelschap verwijderde zich steeds verder van downtown Tilburg, en de zorgen namen toe. Toen het industrieterrein werd bereikt, zakte de hoop en kans om ook tijdens de opdracht een borrel te kunnen drinken, naar een dieptepunt. Toen de auto eindelijk stopte, zaten Gin en Tonic al in zak en as, bang dat er echt gewerkt moest worden die dag. Een wegrijdende truck gaf eindelijk verlichting, want daarachter doemde ineens hele bekende letters op: Schrobbelèr! In de deuropening stond gastheer Jan al klaar om het gezelschap op te vangen. In het proeflokaal volgde een korte kennismaking. Ook voor Schrobbelèr was het inzetten van gastarbeiders een nieuw fenomeen, en dan is het toch goed om even te zien wat voor vlees je in de kuip hebt. Na wat gekeuvel werd het programma van die dag even kort doorlopen. Dirk en Paul

werden geschikt geacht om toe te treden tot de diepste geheimen van deze goddelijke drank. Volkomen onverantwoord natuurlijk. Je laat immers ook geen pedofiel los op een kinderboerderij. Een duidelijk gevalletje van de kat op het spek binden. De leidinggevende van die dag, die de twee Kruiken aan het werk moest houden, was Master-Distiller Hans. Hij is onder andere verantwoordelijk voor de kwaliteit en productie van het carnavalsmedicijn. Hij stelde zichzelf vooral voor als de man die ‘de hele dag met zijn neus in de alcohol zat’, waarop Dirk ad rem antwoordde: “Dan ziede gij er nog fris uit Hans!”. Na een laatste waarschuwing dat de productie een zeer delicaat proces is en dat de machines ontzettend kostbaar zijn, mochten de Lotgenoten dan toch het walhalla betreden. Tourguide Hans voerde ons langs ketels alcohol, water en suiker en verhaalde over het rijpingsproces, kwaliteitscontroles, recepturen en de geschiedenis van deze drank. Geboeid luisterden Dirk en Paul, natuurlijk hopend op een proefglaasje Schrobbelèr. Uiterst strenge wetten blijken er te gelden voor de productie van zo’n bruine kruik, want even voor de duidelijkheid: Wat er op het etiket staat, moet er ook in zitten! Dus is met carnaval halverwege d’n Opstoet uw kruik al leeg, dan heeft u dus echt al een liter Schrobbelèr achter de kiezen. Uiterst interessant vonden de Lotgenoten de functie van Master Distiller. Er werden dus ook volop vragen afgevuurd op Hans. Hoe word je Master Distiller? Is er een opleiding voor? En hoe laat begin je ‘s ochtends? Op die laatste vraag moest Hans bekennen dat half twaalf toch wel een schappelijke tijd is voor iemand die heel de dag met zijn neus in de ketels alcohol hangt. TILLYWOOD 57

Kruidendokter Hans eindigde de tour met een bezoek aan de receptenkamer. Honderden potjes ingrediënten met aroma’s en smaken die uiterst zorgvuldig kunnen worden gemixt om iedere gewenste sterke drank te maken. En Schrobbelèr natuurlijk! Vele potjes werden opengetrokken en er werd met volle teugen geroken en geproefd. Het potje met lavendel was een feest van herkenning voor Paul, die zich direct op zijn eigen toilet waande. Hoewel de Tilburgse Geer en Goor normaal gesproken niet zo snel onder de indruk zijn, bleek dit bezoek wel een schot in de roos. Ze werden er stil van... En toen was het tijd voor de boys om zelf de drankorgels te bespelen. Terug in de productiefaciliteit, werden zij van elkaar gescheiden. Gezien de vorige editie een wijze beslissing. Dirk ging naar de grote kruikenlijn en Paul zou zich bezig houden met de miniatuurkruikjes. Het daadwerkelijk vullen, doppen en etiketten plakken van de kruiken gebeurt weliswaar automatisch, de rest is allemaal oer-Brabants handwerk. De handen moesten dus echt uit de mouwen. Om hier zeker van te zijn, werd de productiesnelheid ook gelijk opgevoerd tot het maximum. Dozenschuiver Dirk begon na twaalf kruiken al te zeuren om een ATV-dag, en acht kruiken verder kreeg hij ‘plots’ telefoon. Hiermee liet hij Schrobbelèr-collega Remco aan zijn lot over. Nadat Remco alleen 1100 kruiken in dozen had verpakt, kwam Dirk eindelijk weer terug. Paul had inmiddels de miniatuurlijn verlaten en stond aan het begin van de kruikenlijn, lege kruiken op de lopende band te tillen. Eén voor één ging natuurlijk niet snel genoeg, als een echte Berend Veneberg (Red. Sterkste man van Nederland) tilde kruikensjouwer Paul twintig kruiken tegelijk de band op. Althans, dat probeerde hij. Het miljoenenapparaat stagneerde volledig en een noodstop was het gevolg. Kordaat ingrijpen van Hans zorgde ervoor dat de kruikjes weer gevuld werden. Misschien was het beter dat Spic en Span even koffiepauze gingen nemen. Helaas voor het Schrobbelèr-personeel, want tijdens deze pauze werden zij getrakteerd op een softerotisch pornoverhaal van Dirk uit zijn roemruchte hockeyfeest-verleden. Na de climax van dit verhaal besloot het personeel om de pauze voortijdig te beëindigen en weer aan het werk te gaan. En het mag gezegd worden, werken kunnen ze daar! Om vier uur werd de target van die dag gehaald en werden we uitgenodigd om nog even plaats te nemen in het proeflokaal. De eerste Schrobbelèrs werden meester gemaakt, en al snel wist cocktail-Paul de plek achter de toog te veroveren. Geen fles was veilig en de meest krankzinnige cocktails kwamen voorbij. Hebt u ooit wel eens gehoord van de Schrobbito, de Vliegende Kruik, een Schrobdriver of de Schroba Libre? Nou, ik niet in ieder geval, maar in een bepaalde volgorde is deze combinatie levensbedreigend. En ik kan het weten, want heel toevallig was het deze dag ook mijn verjaardag. Informatie die ik achteraf gezien beter achterwege had kunnen laten. Vooral als je een dag met deze twee drankkanonnen op pad moet. Na een uurtje dolle pret vond gastheer Jan het welletjes en werd Paul achter de bar verwijderd. Professioneel gaf hij aan dat het toch echt de hoogste tijd was en dat de fabriek op slot zou gaan. Met de boodschap dat we ons ‘s avonds om tien uur moesten melden op het Piusplein voor het restant van de 58

TILLYWOOD

LOTGENOTEN opdracht, werden we vakkundig buiten gebonjourd. Met inmiddels kleine oogjes keken de gasten nog een keer om naar deze toplocatie en Paul gaf te kennen: “Nou hedde toch veul meer respect voor zo’n fleske Schrobbelèr, of nie?”. Afgezet in het centrum van Kruikenstad werden kosten noch moeite gespaard voor het diner. Om bij te komen van het harde zwoegen bij Schrobbelèr en om een goede bodem te leggen voor het nachtprogramma, werden we getrakteerd op een subliem diner bij Bistro St. Sjaak. Hofmeester Sander ontving ons met open armen en zorgde voor een gevoel van thuiskomen. Paul en Dirk maakten nog even gezellig een praatje met de keukenprinses, voordat we aan tafel konden voor een geweldig viergangendiner. Met een bijpassend druivensapje spoelden we de lekkerste gerechten weg, en de tijd werd al snel vergeten. Als hoofdgerecht werden er overheerlijke mosselen geserveerd en Paul leek het nodig om af te sluiten met kaasplankje en een glaasje port. “Een goede oude port is als een goede oude hoer... Je proeft de ervaring”, aldus portoloog Paul. Het was tijd om te gaan. Met gevulde magen toog het gezelschap naar het Piusplein. Jan Schrobbelèr stond het duo al op te wachten bij Café Hoppie. Met het motto “Schrobbelèr komt naar je toe deze avond” werden Quick en Flupke vakkundig getransformeerd tot promotiechicks. Een studentikoze feestavond bij Café Brandpunt zou het decor vormen van deze marketingstunt. Compleet bewapend met Schrobbelèr, ijs en borrelglaasjes werden de twee Rambo’s bij binnenkomst onthaald door een clubje roeiende studentes. De wulpse dames werden maar wat graag volgegoten met Schrobbelèr. Het feestje werd drukker en drukker en inmiddels was het een wedstrijd geworden wie de meeste borrels verkocht. Dirk nam handig de deurpost in beslag en iedere binnenkomende gast werd gedwongen om iets bij hem af te nemen. Manager Jan genoot zichtbaar en pleegde een belletje met de fabriek dat de productie voor de volgende dag naar boven bijgesteld moest worden. Tot in de late uurtjes denderde de Schrobbelèr-express voort en als jarige verslaggever moet ik bekennen dat mijn notities steeds onleesbaarder werden. De laatste leesbare woorden in mijn blokje zijn: “Drink Schrobbelèr, lalalala...”

PS: Als lezers van Tillywood, is het aan jullie om te bepalen waar, met wie en hoe Paul en Dirk hun volgende opdracht gaan beleven. Stuur je suggesties in naar redactie@tillywoodmagazine.nl of doe mee met de poll op Facebook!

Er bestaan verschillende versies over het einde van deze nacht, maar een echt verhaal is er niet van te maken. Een goede evaluatie had in ieder geval nog niet plaats gevonden en zoals iedere reis, eindigde deze uiteindelijk een dag later op de plek waar het allemaal begon. Op het stadsstrand zaten we gedrieën elkaar aan te gapen, en na twee kannen ranja werd er langzaamaan weer gesproken. Er werd een kruik Schrobbelèr bij gepakt en op tafel gezet. Vijf minuten lang keken we naar deze magische bruine cilinder en daarna naar elkaar. Glimlachen en grimassen verschenen op de gezichten en in onze hoofden werd de film van de dag ervoor versneld afgespeeld. Het was een topdag geweest en dat allemaal dankzij deze bruine jongen! En wij waren erbij, vanaf het moment dat de kruik op de band werd gezet, tot het moment dat de kruidennectar in de keeltjes van de roeidames verdween. Paul stelde zijn quote van die dag ervoor bij: “ Een glas Schrobbelèr is als een goede vriend...” En het bleef stil, harstikke stil. Punt! Met een hele grote glimlach op ons gezicht zeggen wij: “Schrobbelèr bedaaankt!!! Was getekend, Oo. Penhaard TILLYWOOD 59

â&#x20AC;&#x153;Op het platteland zijn minder

verleidingen en houd je dus gemakkelijker de hand op de knip.â&#x20AC;?

TILLYWOOD

TRENDWATCHING

TRENDWATCHING Een nieuwe toekomst voor het platteland Het platteland is zichzelf opnieuw aan het uitvinden. Het is in trek bij startende internetondernemers en MKB’ers, maar ook jongeren trekken uit financiële overwegingen steeds vaker naar buiten, waar de huizenprijzen en de kosten van levensonderhoud nog te behappen zijn. Op naar rurbanisatie en e-towns!

Tekst: Adjiedj Bakas | Fotografie: Avi Goodall

Heel lang dachten we dat het allemaal gebeurt in de Randstad. Afgezien van wat traditionele boeren en buitenlui zou iedereen naar de grote stad trekken, om daar zijn economisch heil te zoeken. Het platteland zou deels teruggegeven kunnen worden aan de natuur, zodat al die stadsbewoners in het weekend een frisse neus konden halen. Zo was het idee. Maar sinds het internet de wereld een stuk kleiner maakte, is de slagingskans van veel startende MKB-bedrijven nauwelijks meer afhankelijk van locatie – als de internetverbinding er maar deugt. Wanneer er breedband wordt aangelegd in plattelandsgebieden – iets waar nu door een aantal provincies aan wordt gewerkt – dan kun je net zo goed op het platteland zitten als in de grote stad. In een aantal opzichten is het platteland zelfs beter. De kosten van levensonderhoud liggen er een stuk lager. Ook de kosten van bedrijfsruimtes zijn minder op het platteland. Die zijn in de grote stad vaak nauwelijks op te brengen voor startende ondernemers, terwijl er op het platteland juist veel ruimte vrijkomt. Rurbanisatie In een land als Spanje, met zijn hoge jeugdwerkloosheid, is het al een echte trend, die rurbanisatie wordt genoemd. Jongeren die hun hoofd niet meer boven water kunnen houden in de grote stad, vertrekken in groepjes naar het platteland, waar ze gezamenlijk in verlaten dorpen gaan wonen. En ondernemen, met behulp van het internet. Op het platteland zijn minder verleidingen en houd je dus gemakkelijker de hand op de knip. Je kunt ook je eigen groentes en patatten verbouwen, en dat spreekt veel van de jongeren aan. Deze rurbanisatie zie je in ons land ook ontstaan, bijvoorbeeld in de provincie Zeeland. Ik verwacht dat ook in krimpregio’s, waar binnenkort veel huizen leeg komen te staan, nieuwe ‘importbewoners’ zullen komen aanvliegen.

E-towns Dat de grote stad lang niet altijd vooroploopt als het gaat om internet-ondernemen, blijkt eens te meer uit een onderzoek naar de online kracht van lokale bedrijven dat werd uitgevoerd door Google en The Boston Consulting Group. Ook hier blijkt klein het nieuwe groot te zijn. Gewone plattelandsstadjes scoorden erg hoog, en qua online kracht zijn ze kennelijk heel aantrekkelijke vestigingsplaatsen voor ondernemers. E-towns worden ze genoemd. Concentratiegebieden De trend dat economische activiteit zich weer meer gaan spreiden over het land, zet door. Het betreft hier vooral het MKB. Grootbedrijven blijven voornamelijk zitten op plekken waar ze goed bereikbaar zijn voor toeleveranciers en klanten, bijvoorbeeld aan de Rotterdamse haven, of dicht bij een internationaal vliegveld. Verder krijgen we te maken met concentratiegebieden voor specifieke economische activiteiten, bv. de High Tech Campus in Eindhoven of Food Valley in Wageningen. Beide gelieerd aan instituten voor hoger onderwijs. Het platteland zal via bestemmingsplannen steeds meer opgedeeld worden in economische specialismen. Sommige gebieden blijven landbouwgeoriënteerd, maar andere zullen een toeristische- of een energiebestemming krijgen. Of ze worden teruggegeven aan de natuur. Al met al zie ik de toekomst van ons platteland beslist niet somber in. Met de nodige investeringen (bijv. breedband) en besluitvaardigheid bij bestuurders die verder durven te kijken dan hun neus lang is, kan het platteland een vitale toekomst tegemoet gaan. Trendwatcher Adjiedj Bakas publiceert november 2013 Plenty, over water, energie en grondstoffen.

TILLYWOOD

LAUNCH TILLYWOOD

PARTY PICAS

Slingers, drank, vrienden, familie, geïnteresseerden, welkomstdrankjes, DJ’s, live muziek, gezelligheid, rode lopers, fotografen, maar bovenal veel Tilburgers maakten van de Tillywood-Launch een avond om nooit te vergeten. Live Music Bar was de perfecte gastheer, de wethouder en onze covermodellen brachten ons een bezoekje en wij van Tillywood deden het licht wel uit. Op naar de volgende vijf jaar!

SCAN DEZE PAGINA TILLYWOOD 63

Regionaal archief Tilburg ontsluit de geschiedenis van Midden-Brabant

GRAVEN IN HET VERLEDEN Tekst: Joost Peters Fotografie: Regionaal Archief

Er heerst een beheerste bedrijvigheid, op deze vrijdagochtend bij Regionaal Archief Tilburg. In de studiezaal zitten mensen aandachtig te speuren achter grote computerschermen. Op zoek naar hun stamboom, de geschiedenis van hun buurt of de achtergronden van een sterk familieverhaal. Medewerkster Jaël Jonkman over de vele vrijwilligers, het reisdagboek van een 13-jarig meisje en de verborgen charme van de Tilburgse binnenstad. Van de paardenstallen van Koning Willem II tot de wolfabriek van BeKa: het karakteristieke witte pand aan de Kazernehof vervulde in de loop der jaren vele functies. Anno 2013 herbergt het gebouw in hartje centrum Tilburg maar liefst vijf kilometer aan archief, vertelt Jaël. “Daarnaast bevat ons externe depot ook nog eens drie kilometer aan historisch materiaal. Daarin kan iedereen, helemaal gratis, elke dinsdag en vrijdag – of op afspraak – komen rondneuzen. Waar mensen naar op zoek zijn? Veel mensen zijn benieuwd naar hun stamboom. Ook de historische bouwtekeningen vinden gretig aftrek. En mensen zijn geïnteresseerd in de lokale geschiedenis. Dat ene sterke verhaal dat je oudtante altijd vertelde op verjaardagen, wat klopt daar nou eigenlijk écht van? Erg leuk om daar samen met bezoekers in te duiken en bijvoorbeeld een krantenbericht te zoeken dat het sterke verhaal onderschrijft.” Stad op de kaart Het archief (dat naast Tilburg een flink aantal andere gemeenten bestrijkt) gaat met zijn tijd mee. Zo is een groot deel van het archief inmiddels ontsloten via de website 64

TILLYWOOD

(www.regionaalarchieftilburg.nl). Ook kan er op gezette tijden gechat worden met de medewerkers, vertelt Jaël. “Als je iets wilt weten hoef je je huis dus niet meer uit. Verder hebben we een eigen Tilburg Wiki en een YouTube-kanaal. Via www.tilburgopdekaart.nl kun je bovendien informatie vinden over rijksmonumenten, kerken, parken, verdwenen plekken… Uiteraard ook te raadplegen op je smartphone. Erg handig om bijvoorbeeld tijdens een wandeling direct informatie over de omgeving te kunnen opvragen.” Vrijwilligers Bij het archief werken 21 mensen in vaste dienst. Er moet heel wat gebeuren voordat het archief een stuk openbaar kan maken, schetst Jaël. “Er zijn – zeker bij erg oude exemplaren – vaak restauraties nodig voordat een archiefstuk toonbaar is. We hebben zelfs een quarantainekamer voor eeuwenoude stukken die zijn geïnfecteerd met schimmels. Om alles snel terug te kunnen vinden is een goede inventaris bovendien onmisbaar. Ook daar gaat uiteraard veel werk in zitten.” Gelukkig krijgt het archief hulp van zo’n zeventig vrijwilligers. “Zonder hun hulp waren we

INTERVIEW

eeuwenoude stukken zijn geïnfecteerd met schimmels nergens. De beschrijving van de duizenden gedigitaliseerde akten en foto’s op onze website? Allemaal het werk van vrijwilligers.” Tilburg lelijk? Het verleden leeft als nooit tevoren, zo lijkt het. De Facebook-pagina ‘Je bent een echte Tilburger als…’, die het Regionaal Archief samen met Tillywood Magazine verzorgt, mag zich hullen in een groeiende populariteit. Jaël: “Aan de vele likes en reacties merk je hoe leuk mensen het vinden om te zien hoe Tilburg er vroeger uitzag en samen herinneringen op te halen. Dat ene gebouw, die ene speeltuin van vroeger… Mensen vinden het interessant om dat terug te zien. Tilburg een lelijke stad? Mmm, vind ik niet. Natuurlijk is er in de loop der jaren helaas veel gesloopt. Maar voor wie er voor openstaat, valt er nog veel moois te ontdekken. Tip: struin eens door de straatjes in de binnenstad en kijk omhoog. Grote kans dat je iets moois tegenkomt dat je nog nooit eerder was opgevallen.”

Tijdsdocument Met acht kilometer aan archief is het aanbod overweldigend. Is er desalniettemin een archiefstuk dat er voor Jaël uitspringt? “Poeh, lastig! Er is hier zoveel bijzonders te vinden… Als ik iets moet noemen, kies ik voor het reisdagboek van de 13-jarige Agnes Theodora de Bruijn uit Geertruidenberg. Zij maakte in 1901 met haar familie een reis van een maand vanuit Scheveningen naar Wiesbaden en Frankfurt am Main. Aan de hand van ansichtkaarten schetst het dagboek ruim honderd jaar later een prachtig beeld van een familie uit de gegoede burgerij op vakantie – iets wat toen alleen nog was weggelegd voor het rijke deel van de bevolking. Een indrukwekkend tijdsdocument kortom, dat precies uitdrukt waar we voor willen staan: grip krijgen op het verleden. En ervan genieten uiteraard!”

TILLYWOOD 65

Bevrijd! Op zondag 4 september 1944 wordt Antwerpen door de geallieerden bevrijd. In de dagen daarop trekken de vluchtende Duitsers massaal door Tilburg. Als onderdeel van â&#x20AC;&#x2DC;Operatie Pheasantâ&#x20AC;&#x2122; bereikt de Prinses Irene-Brigage op 25 september de zuidgrens van Tilburg. Er vallen 78 burgerslachtoffers. De Duitse hoofdmacht verlaat in de nacht van 26 op 27 oktober de stad. Overdag neemt de 15e Schotse Divisie (The Red Lions) onder bevel van Generaal Barber Tilburg vanuit het oosten in. Op 27 oktober om 15.17 rolt de eerste tank het Heuvelplein op. Tilburg is bevrijd. Het aantal oorlogsslachtoffers in onze stad wordt geschat op 360 personen. Het is echter onduidelijk hoeveel mensen stierven door de verslechterde gezondheidstoestanden of voedselschaarste. Er waren ook Tilburgers die als vrijwilliger naar het Oostfront trokken, of die in Japanse kampen terecht kwamen. Opmerkelijk is wel dat bijna de helft van de gedode Tilburgers om het leven kwam tijdens de bevrijding van de stad. Aan de zuid-oostzijde van het paleis bevindt zich het monument (een doedelzakspeler in uniform) dat herinnert aan onze Schotse bevrijders. Er zijn echter steeds minder mensen die nog kunnen vertellen over deze dagen. Tillywood Magazine duikt het verleden in met echte Tilburgers. Zodat wij niet vergeten wat zij 69 jaar geleden doormaakten. Bron: Regionaal Archief Tilburg

Tonnie Nieuwlands-Spijkers (89)

Verbroedering Ze maakten de bevrijding van Tilburg in oktober 1944 van dichtbij mee: Tonnie Nieuwlands-Spijkers (89) en Toon Nieuwlands (88). Wat zijn hun herinneringen aan die tijd? Hoeveel je van de oorlog meekreeg? Dat had veel te maken met waar je in Tilburg woonde. Aan de Hoefstraat, waar Toon opgroeide, was het relatief rustig. Hoe anders was het in de omgeving van de Hasseltstraat, waar Tonnie de oorlogsjaren doorbracht. “Op een zaterdag in juli 1944 stortte een Duitse bommenwerper neer in de tuin van een huis aan de Van Hogendorpstraat – wij woonden daar vlakbij. Het hele gezin kwam om. Gelukkig had het vliegtuig zijn bommen eerder al afgeworpen, anders waren er ongetwijfeld veel meer slachtoffers gevallen. En had ik hier misschien niet meer gezeten.” Enorme verbroedering Na vier oorlogsjaren werd Tilburg eind oktober bevrijd door de 15th Scottish Division. In de schuilkelder wachtte het gezin Spijkers de beschietingen tussen de Duitsers en de Schotten af, vertelt Tonnie. “Pas nadat de rust wederkeerde, durfden we weer naar boven. We zagen de Duitsers verslagen de aftocht blazen, lopend en op de fiets. Ze dreigden ons blaffende hondje dood te schieten, maar gelukkig trokken ze snel verder naar de Duitse legerbasis bij Dongen.” De verbroedering direct na de bevrijding was enorm, vertelt Toon. “Mensen vielen elkaar in de armen en dansten dagenlang op straat. Iedereen klom op de Schotse tanks en ging uitgebreid op de foto met de bevrijders.” Schooltje Toch was het leed ook na de bevrijding nog niet geleden, vult Tonnie aan. “Vanuit Dongen beschoten de Duitsers een schooltje in de wijk Hasselt, waar de Britten gestationeerd waren. Ze misten hun doel, meerdere Tilburgers kwamen om. Het monument op de begraafplaats bij de Hasseltse kerk herinnert daar nog aan.” De Tilburgse NSB’er die het schooltje verraden had, werd later door het verzet doodgeschoten, herinnert Toon zich. “Zo ging dat in die dagen.” Toon en Tonnie vonden elkaar na de oorlog, en volgend jaar zijn ze zestig jaar getrouwd. Toon: “Toch mooi dat we, zoveel jaren later, ons verhaal nog samen kunnen doen.”

Toon Nieuwlands (88)

THE WORLD OF STORIES

Voorheen selexyz gianotten en de Slegte, nu POLARE. Een nieuwe naam, een nieuwe winkel, uitgebreid met tweedehands boeken en een coffeecorner, FOOD FOR BRAINS. Maar met dezelfde vertrouwde service zoals u van ons gewend bent. U bent van harte welkom!

POLARE, Emmapassage 17, Tilburg.

Wil je ook écht in gesprek met je klanten?

ntieTillywoodTweedenummer1 1

21-8-2013

Het delen van kennis en expertise, dat is wat je in deze tijd onderscheidt van collega’s en concurrenten. Dat is de reden waarom nieuwe klanten voortaan met je in zee zullen gaan! Delen is het nieuwe vermenigvuldigen. Het is niet de vraag óf je Social Media inzet, maar hoe en wanneer?

GsocRial AmeTdiaIsSsciaten web op o.wnz.ve. €149,t

‘They were shot’ Lex Verhoeven (70) was twee toen Tilburg bevrijd werd. Op zijn website www.lexverhoeven.nl verzamelt hij veel materiaal uit die tijd, afkomstig uit zijn eigen ervaring en die van familie en buurtgenoten. Al zijn hele leven woont Lex in hetzelfde huis aan de Oisterwijksebaan, in de wijk Armhoefse Akkers. Als peuter kreeg hij vanzelfsprekend weinig direct mee van oorlogshandelingen in die jaren, maar zijn moeder vertelde hem later vaak over wat er zoal gebeurde. “Zo weet ik van haar dat de voordeuren indertijd altijd openstonden, zodat passanten bij een bombardement of beschietingen snel de kelder in konden vluchten.” Confrontatie De Schotse bevrijders benaderden Tilburg vanuit de richting Hilvarenbeek en vanuit Moergestel. Armhoef was een van de wijken waar de confrontatie met de Duitsers plaatsvond. “Zo trok de avond voor de bevrijding, op 26 oktober 1944, over de spoorbrug een Schotse patrouille de wijk in. Die vier mannen zijn nooit meer teruggezien. Het is een verhaal dat op mij als kind grote indruk maakte. Wat kon er met die jongens gebeurd zijn? ‘They were undoubtedly shot’, vertelde een Schotse veteraan me ooit.” Toch waren de Duitsers in dit deel van Tilburg zeker geen geharde SS’ers, vermoedt Lex. “De Duitse soldaten, vaak oudere reservisten, hadden zich denk ik het liefst meteen overgegeven als ze de kans hadden gehad. Ze zagen wel in dat ze de oorlog gingen verliezen. In de boerderij van de familie Foncken, waar een hele compagnie Duitsers zich verschanst had, zijn jaren na de oorlog vier geweren gevonden in het rieten dak. Dat duidt erop dat de meeste soldaten stiekem wel vrede hadden met de nederlaag, ze hadden hun wapens niet meer nodig.” Nooit vergeten Terug naar moeder Verhoeven. Zij wees de kleine Lex door de open deur op de Schotse bevrijders die langsliepen, en drukte hem op het hart om dat beeld nooit meer te vergeten. “Natuurlijk ben ik het aanvankelijk wél vergeten, ik was nog zo jong… Gelukkig heb ik alle gebeurtenissen later alsnog uitgebreid kunnen opschrijven. Zodat we ons deze periode blijven herinneren.”

Lex Verhoeven (70) TILLYWOOD 69

WATSKEBURT MET...

Leon Goewie (leadzanger Vengeance) “Zo lang mijn stem goed blijft, ga ik door” 70

TILLYWOOD

ACHTERGROND SCAN scan deze pagina voor de nieuwste videoclip van vengeance DEZE (made by Beeldhouwers) PAGINA

Tekst: Daisy Schalkens | Fotografie: Florentijn Bruning

In ‘Watskeburt met…?’ zoekt Tillywood Magazine oude bekenden op. We doen research naar verdwenen Tilburgse iconen, onderwerpen van gesprek of gebouwen. We halen jonge én oude koeien uit de sloot. Tillywood rakelt (half) vergeten zaken weer op en kijkt hoe het er voor staat. Als leadzanger van de Tilburgse hardrockband Vengeance staat Leon Goewie (50) sinds de jaren tachtig op het podium. Ondanks de verwachtingen, wist de band echter nooit écht internationaal door te breken. Desalniettemin komt in november een nieuwe plaat uit; ‘A Piece of Cake’. “We zijn volwassener”, concludeert Goewie na een poosje te hebben nagedacht over het verschil tussen het Vengeance uit de jaren tachtig, en dat van nu. Daarnaast is hij nu zelf ook een stuk relaxter. Dat blijkt alleen al uit het feit dat hij niet meer elke dag zijn zanglessen oefent in bad. Ook qua uiterlijk heeft Goewie een metamorfose ondergaan. Zo is het getoupeerde kapsel weg en blijven de eyeliner en zilveren leggings - “Ik zou ze nu nooit meer aantrekken” – in de kast liggen. Daarnaast bevat de nieuwe plaat meer dan alleen maar hardrock. ‘A Piece of Cake’ is volgens de zanger een frisse en fruitige plaat, met meer dynamiek. “Ik kan zoveel meer. Ik ben een beetje uitgekeken op de echte hardrock.” Waar het vorige album ‘Crystal Eye’ nog een ode was aan hun in 2011 overleden bandlid Jan Somers, zegt Goewie die klap met deze plaat juist los te kunnen laten. “Jan is er sowieso wel, hij is overal”, vertelt hij. Goewie heeft het moeilijk gehad met het overlijden van zijn ‘maatje’. “Toen heb ik serieus nagedacht om te stoppen met de band.’ Het was echter de zoon van Somers, Vengeance-gitarist Timo, die hem ervan overtuigde door te blijven gaan. “We moesten iets doen voor Jan. We hebben ‘Crystal Eye’ aan hem opgedragen.” Jan was volgens Goewie altijd bezorgd over hem, vanwege de drank- en drugsverslaving waar de zanger mee kampte. “Hij zei altijd: ‘Stop ermee, anders ga je de pijp uit.’” Het feit dat de bezorgde Somers juist eerder kwam te overlijden, maakte het voor Goewie extra moeilijk. Sex, drugs en de afkickkliniek Het cliché van sex, drugs and rock and roll geldt ook voor de mannen van Vengeance. Vrouwen plakten tijdens tournees aan hun tourbus. Ook de drank en drugs waren onderdeel van het leven on the road. Goewie raakte verslaafd aan de nodige genotsmiddelen. Toen hij zijn teksten niet meer kon

onthouden – “Ik had op den duur voor ieder nummer een vel tekst op het podium liggen” – wist de zanger dat hij zijn verslavingen niet meer kon controleren. Hij liet zich voor het eerst opnemen. Alles bij elkaar spendeerde Goewie ruim drie jaar in de afkickkliniek. En nog steeds heeft hij last van zijn demonen. “Eigenlijk ga ik na een tour gelijk terug naar de kliniek om bij te komen”, vertelt hij. De leegte, verveling en vermoeidheid na optredens, zijn de redenen van zijn gebruik. “Na een optreden kom je bij je hotelkamer. Dan is er helemaal niets meer. Om dan terug te schakelen is best moeilijk. Op tour ben je soms best eenzaam.” Toch hebben de drank en drugs ook voor ‘goede’ dingen gezorgd. Op de vraag of er wel eens goede nummers zijn ontstaan in hogere sferen, antwoordt hij (met twinkelende ogen en een veelbetekende glimlach om zijn lippen) “alleen maar.” Zonder grote klapper toch internationale bekendheid Die goede nummers zorgden voor internationale bekendheid voor Vengeance. Tijdens hun vele tours speelden ze voor volle zalen in onder andere Duitsland en Italië. In ons eigen kikkerlandje is de band minder bekend dan over de grenzen. “Nederland is geen rockland. Ik ben ik het verkeerde land geboren.” Ondanks de volle zalen in Europa wist Vengeance niet écht door te breken. “We hebben nooit echt de grote klapper uit kunnen delen. Daar baal ik weleens van, maar ik heb er nu vrede mee.” De muzikant waardeert zijn successen en is trots dat hij nog steeds muziek kan maken met Vengeance. “Het respect voor al die jaren werk, krijgen we nu.” Dat de oude rocker nog geen plannen heeft om te stoppen, is duidelijk. “Als het een persiflage van mezelf wordt, is het genoeg geweest.” Goewie wil zijn grenzen blijven verleggen. Daarom is hij ook al bezig met andere projecten. Zo neemt de zanger onder andere ‘jazzdingetjes’ op. Maar dat zijn dingen voor later. Eerst de presentatie van de nieuwe plaat. En de bijbehorende Europese tour.

Ben je ook benieuwd Watskeburt met…? Stuur jouw suggesties in via redactie@tillywoodmagazine.nl of via onze Facebookpagina (Facebook.com/tillywoodmagazine).

TILLYWOOD

By Marco Mathieu

in fotoâ&#x20AC;&#x2122;s

Fotografie: Antoine Meu, Elke Teurlinckx, Marcus Moonen, Anne Smeets, Michel Meeuwissen, Wil Opstals, Jan Rijk

TILLYWOOD 73

Lees in elke uitgave van Tillywood Magazine het vervolgverhaal van Jeske, een Tilburgs prinSJesje en haar (zoek)tocht uit de kast…

De ideale vrouw is een bitch ‘Jes, wat ben je afwezig’ zegt Poes in de trein terwijl ze met haar elleboog in mijn zij port. Apathisch staar ik naar de platte, groene weilanden met de zorgeloze grazende koeien erin die razendsnel voorbij schieten. Ik keek even op probeerde te glimlachen. ‘Ben een beetje misselijk’ antwoord ik zachtjes. Ik kijk weer uit het raam. Eenmaal terug in Tilburg geef ik Poes vluchtig een kus op haar wang en haast me naar huis. Ik plof op bed en staar naar het plafond. Oh my god. Ik heb gewoon met een meisje gezoend. Een gevoel van spanning overmant me, gevolgd door een gevoel van schaamte. Ik hoop vurig dat mijn nichtje Mel niets heeft gezien van die innige zoen. Dan zou het nieuwtje vliegensvlug bij mijn vader terechtkomen. Bij deze gedachte word ik acuut misselijk. Ik staar naar mijn telefoon. Valencia’s nummer in mijn scherm. Zal ik haar iets sturen? Nee, ik bedenk me wat Sure me altijd heeft geleerd: ‘De ideale vrouw is een bitch’. Ze zweert bij dat 74

TILLYWOOD

boek. Haar bijbel noemt ze het. Ok, ik hoop maar dat dit ook bij vrouwen zo werkt. Niks sturen, en hard to get spelen. De uren kruipen voorbij. Ik heb nergens zin in, zelfs niet om te eten. Voor een indo is dat vrij bijzonder. Dan maar televisie kijken, want America’s Next Topmodel begint zo. Mijn gedachten dwalen steeds af naar Valencia. Zo’n mooi gezicht, en die lippen. Wauw. Telkens worden mijn gedachten verstoord door zorgen. Ik ben toch niet biseksueel? Wat moet ik dan.. Zou ik Valencia vaker gaan zien, en zou ik misschien ook wel intiemer met haar worden? Nee, ik denk het niet, volgens mij ziet ze mij sowieso niet echt zitten. Ik dwing mezelf weer naar de tv te kijken. Ik zucht mijn zenuwen weg. F*ck it!! Ik ga haar gewoon smsen hoor. ‘Hey Valencia! Kijk je ook ANTM? Zo ja, wie is je favoriet? X’. Zo. Verzonden. Ik staar weer naar mijn telefoon. Jezus, wat een gaar smsje zeg. Wat een sukkel ben ik. Nog geen uur later licht mijn telefoon op. Met mijn hart in mijn keel kijk ik wat voor sms ik terugkrijg.

WHAT HAPPENS DEEL 2

‘Hey. Naima is mijn favoriet. Ga je koninginnedag vieren in Amsterdam next week?’. Ik wacht bewust een uur voor ik iets terug stuur. Wat kan een uur lang duren zeg. Maar goed.. De ideale vrouw is een bitch, dus ik kan die rol beter vanaf nu al gaan beoefenen. Ik ben nog nooit naar Amsterdam gegaan met Koninginnedag, maar ik doe stoer en schrijf terug ‘ Tuurlijk, zie je misschien daar. X.’ Daar loop ik dan, 1 week later, met Mel in Amsterdam. We zijn onderweg naar de You II, een bekende gay-bar in Amsterdam, en zo schijnt, ook de stamkroeg van Valencia. Doodnerveus ben ik. Eenmaal binnen zie ik haar gelijk. Ze staat nog net niet op de bar te dansen. Ze groet me, een beetje koeltjes. Ze besteed verder geen aandacht aan me en gaat verder loltrappen met haar vrienden. Ik voel me een beetje rot. Op de een of andere manier had ik graag haar aandacht gewild. Ik zorg wel dat ik continu een beetje bij Valencia in de buurt blijf. Ik geef haar ook geen aandacht. Ik doe alsof ik het superleuk heb met Mel, maar stiekem houd ik Valencia nauwlettend in de gaten. Ik neem nonchalant een slokje van mijn extreem dure drankje. Dan loopt Valencia mijn richting in. Zou ze eindelijk naar me toekomen voor een praatje? Zo brutaal als

ze is, pakt ze plots mijn hand en trekt me op de dansvloer. We dansen samen op SOS van Rihanna. Dan zoent ze me weer. Wetende dat in de You II geen bekenden rondlopen, kus ik haar terug. De hele avond, de hele nacht. Het lijkt alsof er in de club niemand anders is dan zij en ik. Ik ben gehypnotiseerd door haar mooie gezicht, en ik kan niet stoppen met naar haar lippen te kijken. Die lippen!! Ik heb me nog nooit zo aangetrokken gevoeld tot iemand, laat staan een vrouw. De tijd vliegt, en voor ik het weet moet ik de eerste trein terugnemen naar Tilburg. Plots zegt Valencia: ‘Zal ik met je meegaan?’ . ‘Ja’ stamel ik. In de trein raak ik enorm in paniek. Hoe kan ik Valencia ongemerkt langs mijn huisgenoot smokkelen? Ze zal gelijk vermoeden dat ze lesbisch is en misschien wel denken dat ik dat ook ben. Dat is echt geen optie. Dan maar naar het huis van mijn moeder in de Blaak. Gelukkig is ze op vakantie, dus we hebben het rijk voor ons alleen. Dan doemt een grotere zorg op: Hoe heb je in godsnaam seks met een vrouw? Wil je weten hoe het verder gaat met Jeske? Lees het in Tillywood Magazine #3 TILLYWOOD

TILLYWOOD

MISSTANDEN

MISSTANDEN:

Het Pieter Vreedeplein in Tilburg; officieel een voetgangersgebied, maar ‘fietsers zijn welkom als gast’. Het plein dong afgelopen jaar mee naar de titel ‘meest irritante fietspad van de gemeente’. Bovendien heeft het de nogal twijfelachtige bijnaam ‘breedste fietspad van Nederland’, het hele plein als fietspad dus. Sommigen leggen zich bij de huidige situatie neer en zien geen noodzaak tot verandering. “Mensen hebben zich naar elkaar toe te gedragen. Of moet beschaafd gedrag tegenwoordig afgedwongen worden?” Tillywood wierp zich in het slagveld. De fietsers die het plein oprijden, lijken over het algemeen goed voorbereid op de mogelijke conflictsituatie. Met militaire blikken spieden ze de omgeving af, op zoek naar een vrije doorgang. Sommigen lijken het al bij voorbaat op te geven en stappen af, om een stukje te lopen. Anderen zijn vastberaden om het Pieter Vreedeplein toch fietsend te doorkruisen. Maar de argeloze voetgangers zijn zo onvoorspelbaar als de dienstregeling van de NS. Juist als een fietser net denkt even om een voetganger heen te kunnen cirkelen, blijft deze nietsvermoedend stilstaan om haar telefoon te checken. Een konijn in de volle koplampen van een vrachtwagen zou geen beter doelwit zijn. Gelukkig blijft het bij een bijna-botsing. De fietser is geslaagd voor zijn slagveld-met-hindernistraining. En de voetganger kan weer zonder kleerscheuren verder.

Rood Maar via de Tuinstraat naar de Heuvel kunnen fietsen, is een lang geleden verworven mogelijkheid. Het fietspad is onderdeel van de langeafstandsfietsroute tussen Oisterwijk en de Universiteit; de zogenaamde TOF-route (Tilburg op de fiets). Heel lang bekend als ‘het rode fietspad’, dat in 1980 het eerste in zijn soort in Nederland was. Tilburg had in die tijd een actief beleid het fietsen te stimuleren, om zo schadelijke uitlaatgassen uit het centrum te weren. Door de ontwikkeling van het Pieter Vreedeplein zou deze hoofdroute worden doorgeknipt.

Het is een waterig politiek compromis

“Het zou ook echt zonde zijn als over het nieuwe plein fietsers zouden gaan rijden,” aldus Pieter van Bekkum van het Fietsforum. Zij waren bij een aantal overleggen met winkeliers, eigenaren, projectontwikkelaar, bewoners en gemeente betrokken en dachten Een wonder mee over mogelijkheden om het Volgens Harry Broers, voorzitter van plein fiets-vrij te maken. “De de Winkeliersvereniging Pieter Vreedeplein, is het een wonder dat er in vijf jaar nog gemeente stond er echter niet bij stil dat er dan wel een geen echte ongelukken zijn gebeurd. En de voetgangers alternatief moest zijn voor de fietsers.” zijn de dupe. Ook de grote plakkaten op de weg (Fietsers/ Voetgangers Let Op!), inmiddels door weer en wind Volgens alle betrokkenen was en is de omrijdroute voor alweer vergrauwd, lijken niet echt te helpen. Hij wijst naar fietsers door de Telegraafstraat (achter de Saturn) geen een zwalkende fietser die nog maar net een ouder stel kan optie. Er zijn gevaarlijke in-/uitgangen van de parkeerontwijken: “Mensen rijden nog steeds bijna tegen elkaar garage en het lossen en laden ten behoeve van de winkels. aan.” De Fietsersbond en het Fietsforum stelden vervolgens voor om de fietsers door een tunnel te leiden, onder het Als je het hem zou vragen, dan zou hij willen dat het hele plein door, richting het Interpolispark. Daarmee zou ook plein verboden zou worden voor fietsen. Zij kunnen dan de ongewenste menging van voetgangers en fietsers op de Korte Heuvel voorbij zijn. Maar die plannen waren volgens omrijden. Hij wijst op de schots en scheef geparkeerde rijwielen naast de V&D: “die fietsenrekken kunnen dan de gemeente te duur. “Er was geen alternatieve hoofdfietsroute voorhanden en op basis van eerdere ook weg. Die nodigen alleen maar uit.” TILLYWOOD 77

MISSTANDEN Ondertussen lopen de obers van de horeca op het plein met hun dienbladen heen en weer, tussen de fietsers door. Cas van der Ven van Lokaal Zeven geeft aan dat zij veel last hebben van de situatie. “Ik snap eigenlijk niet hoe er nog nooit een ongeluk is gebeurd. Wel ben ik al vaak uitgescholden door fietsers.” Toch blijkt het in de rol van fietser wel fijn om het plein te kunnen blijven gebruiken. “Ik fiets hier zelf ook gewoon. Wat moet je anders als fietser? Omfietsen is ook geen doen.”

beslissingen van de gemeente zat er daarom niets anders op dan, helaas, de fietsers toe te laten op het Pieter Vreedeplein,” aldus het Fietsforum. “Het is een waterig politiek compromis geweest, “ voegt Ton Monquil van de lokale afdeling van de Fietsersbond toe. Volgens hem is het daarom het beste om het oude volwaardige fietspad weer terug te laten keren. “De situatie van nu is eigenlijk van alles niks. Dan kun je maar beter een duidelijke situatie hebben.” Geen daadkracht Het lijkt uit gesprekken met betrokkenen kortom een beetje of de gemeente Tilburg destijds geen daadkrachtige beslissing heeft durven of kunnen nemen. Wethouder Roel Lauwerier van o.a. infrastructuur en mobiliteit (VVD) geeft in een open brief uit 2012 aan dat hij, als het aan hem ligt, het liefst een totaalverbod voor fietsers ziet komen. Maar hij geeft ook aan de situatie zoals die in de vorige raadscommissie is, te handhaven. En die raadcommissie koos anders. Een compromis. Vrij toegang dus, voor voetgangers én fietsers. Een hippe term hiervoor is het Shared Space concept: verkeerssituaties reguleren op basis van de eigen verantwoordelijkheid van mensen, in plaats van regels en verkeersborden. Fietsers, auto’s en voetgangers op hetzelfde stuk weg. Er schijnt een heel kenniscentrum voor te zijn in het noorden van het land en het concept wordt in Europees verband toegepast. Dat concept, daar grijpt ook Tine de Weyer naar terug. Raadslid en woordvoerder verkeer en vervoer voor de PvdA, de partij met veruit het meeste zetels in de Tilburgse gemeenteraad. Want de inrichting van het plein was niet gewoon ‘de middenweg’, er zat volgens haar wel degelijk een visie achter het huidige beleid. Het

idee dat mensen zich gewoon weer aan normale verkeersregels en verkeersfatsoen houden. Geen betutteling. “En ik begrijp eigenlijk ook niet goed waarom het niet zou werken. In allerlei steden kan het wel, en in Tilburg zou het niet kunnen?” Ze wijst op steden als ‘s-Hertogenbosch, Eindhoven en Apeldoorn. Daar kunnen fietsers gewoon door de winkelstraat. En een van de redenen dat ‘s-Hertogenbosch niet is achteruit gegaan als winkelstad, is volgens haar júist dat mensen tot de voordeur van de winkels kunnen fietsen. Bovendien, geeft ze aan, zijn er in Tilburg wel urgentere verkeerssituaties dan het Pieter Vreedeplein. De Piushaven bijvoorbeeld. Bij het Pieter Vreedeplein gebeuren ten slotte geen ongelukken, zegt ze, er is vooral sprake van irritatie en ergernis, niet van een echt gevaarlijke situatie. Ergernis is niet fijn Volgens Harry Broers van de winkeliersvereniging is het echter een kwestie van tijd voordat er echte ongelukken gaan gebeuren. “Dadelijk raakt er een kind gewond, misschien wel in coma. Een botsing kan hard aankomen. Pas als het eerste slachtoffer valt, dan gaat het balletje weer rollen. Belachelijk dat de gemeente zich er zo in laat kennen.” Overigens is ook Tine de Weyer wel te porren voor een pilot met een afgebakend fietspad. Want ook ergernis is niet fijn. Varkensruggen (Varkensruggen?! Ja, dat zijn halfronde betonnen afbakeningen) of liever nog mooie bloembakken langs het fietspad. Zodat fietsers lekker door kunnen fietsen. En ook voetgangers beter beschermd zijn en weten waar ze aan toe zijn. Daar kan zij wel mee leven, mits er budget voor is uiteraard. En een goede evaluatie.

En wat vinden de bezoekers van het plein? Sander (33) zet net zijn fiets weg naast de V&D: “Als voetganger is de situatie niet fijn, maar als fietser.. ja dan maak ik toch wel graag gebruik van de mogelijkheid om hierheen te fietsen en mijn fiets neer te zetten. Anders moet ik helemaal omrijden. Maar ik zie wel liever dat het een echt fietspad wordt met duidelijke afbakeningen. Het is niet prettig om hier met mijn kleine zoontje te lopen.” Odette (17): “Er lijkt gewoon niet zo goed over te zijn nagedacht! De Tuinstraat, waar auto’s en fietsers rijden, gaat opeens over in een voetgangersplein. Ik heb zelf wel eens (bijna) iemand aangereden. Ik zou het kunnen begrijpen als ze het plein helemaal afsluiten voor fietsers, maar eerlijk gezegd zou dat wel lastig zijn. “ Lindy (32): “Het is niet heel handig. Er lopen zoveel mensen hier, die hebben niet in de gaten dat het een fietspad is. Oh.. Is het geen fietspad dan?“ TILLYWOOD 79

De activiteit, creativiteit en variatie van de Tilburgse hiphopscene 80

TILLYWOOD

ACHTERGROND

Tekst: Jaap Megens | Fotografie: Le Scratch

Maak het rijtje af: Melbourne, Londen en… juist, Tilburg. Drie steden waarin de Le Scratch het uitgaan voor hiphopliefhebbers een stuk aangenamer maakt. Sinds 2011 vormt café Cul de Sac het podium voor een -inmiddels maandelijkse- feestavond met hiphop als basis. Voor hiphopminnend Tilburg een welkome aanvulling op de concerten, het Definitie van Hiphop-festival en de overige party’s in Poppodium 013. Samen vormen deze activiteiten het kloppend hart van de hiphopscene in onze stad, waar Tillywood deze editie dieper induikt. Calimero hoeven we ons al lang niet meer te voelen in Tilburg, maar om een feest na goedlopende edities in metropolen Melbourne en Londen naar onze stad te verhuizen, klinkt een beetje hoogdravend. Voor organisatoren Ray (een geboren Australische) en Roberto (een ‘echte’ Tilburger) voelt het niet vreemd: “Het Le Scratch-concept maakt hier de connectie met dezelfde demografie als in Londen en Melbourne: vroege twintigers tot late dertigers die genieten van een positieve jaren ‘90 hiphop-vibe. We krijgen de jongere mensen binnen, die de muziek nu ontdekken én mensen die blij zijn om de muziek te horen uit hun jeugd”, vertelt Ray. Het Le Scratch-concept bestaat uit dj’s die hiphop als basisgenre draaien, afgewisseld met enkele optredens, maar ook gecombineerd met live kunst, zoals graffitiartiesten, illustratoren, choreografen, fotografen of fashiondesigners die hun werk ter plekke produceren, exposeren en eventueel verkopen. Ray: “Nu ik langer in Tilburg ben, kan ik wel zeggen dat ik van de mensen hier houd, als ik het vergelijk met mensen in andere steden. Er is een actief, creatief publiek dat voorheen geen reden had om tegelijkertijd op dezelfde plaats te zijn. We hebben veel hiphopheads, veel fashion girls, veel artiesten en illustratoren. En ik denk dat ze door de Le Scratchfeesten een aanleiding hebben om allemaal samen te zijn in één ruimte. Wij houden van het contrast tussen de dj die ‘A Tribe Called Quest’ met ‘Bonita Applebum’ draait, terwijl er een schattig jong meisje in de hoek zit te schilderen.” ‘Er was behoefte aan een dergelijke avond’ De iedere keer weer afgeladen volle Cul de Sac toont aan dat er behoefte was aan een dergelijke avond. Dat is ook Ruud Lemmen, programmeur van Poppodium 013 opgevallen: “Ik merk de ‘90’s tot nu’ hiphopavonden met een hippe inslag goed aanslaan. Daar zie ik een hoop mensen die ik nooit bij concerten zie. Een paar jaar geleden hoorde je op een gewone stapavond in Tilburg helemaal geen hiphop, dus dat is een goede ontwikkeling.” Naast rock en metal is hiphop anno 2013 ook voor Poppodium 013 een prioriteitsgenre, waarvoor de aandacht de komende jaren verder uitgebouwd wordt. Ruud: “In de tijd dat Noorderligt er nog was en bands als Motörhead optraden, was het logisch om het poppodium in Tilburg te linken aan rock/metal. Voor die genres hebben we ook makkelijker publiek, maar het is een kwestie van tijd tot dat voor hiphop ook geldt.” Op het jaarlijkse festival DVH - Definitie van Hiphop, kwamen vorig jaar 1700 bezoekers af. Op hiphopgebied het vlaggenschip van 013. De top van de Nederlandse hiphopscene treedt er op,

evenals underground-acts en aanstormend talent. Om met die line-up zowel de wat oudere puristische liefhebber, als de 16-jarige fan tevreden te stellen, valt nog niet mee. “Bij een kritische doelgroep als het hiphoppubliek maakt het niet uit wat je neerzet, het is toch nooit goed. Als je dat als basis neemt, kun je het eigenlijk niet fout doen. Dat haalt de druk eraf. We proberen ons in te leven in de verschillende soorten bezoekers. En dan nog hoor je, naast de vele positieve reacties, vaak genoeg ‘wat een kut line-up’ en ‘waarom staat die er wel en die niet?’ Het jonge hiphoppubliek bevindt zich veel online, ze zijn gewend om op alles te schieten. Die onenigheid houd je toch, want de verschillende groepen fans zijn weer net te klein om er aparte festivals voor te organiseren.” Lokale podia en acts Een volgens Ruud terugkerend kritiekpunt op DVH, is dat er te weinig talent uit Tilburg staat. “Het is wel één van de grootste indoor hiphopevents van Nederland, dus je moet wel even wat meer bieden dan vier tracks op een cassettebandje. Het is iets als je er staat. Lokale acts een podium bieden, is dan ook meer een doel van Brrrap (zie kader, red.) dan van DVH. Als je het goed doet op Brrrap, heb je eerder kans om op DVH te staan.” Ook Le Scratch is volgens Roberto niet per se een podium voor acts uit de omgeving. Zo zijn de vaste dj’s, BBKiddo en Wu-Tang-lid DJ Sueside wel Tilburgers, maar kunnen artiesten en kunstenaars overal vandaan komen. Ook uit Londen worden geregeld dj’s ingevlogen.

Er komt niet veel muziek ver voorbij de stadsgrenzen Hoeveel rappers, dj’s en beatmakers er op hiphopgebied actief zijn in Tilburg, is niet te meten. Maar de groep is groot en gevarieerd. Van de funky -met Tilburgs doorspekte- raps van Timmietex, tot de Engelstalige hiphop van Double H en Apex Aurilliuz. En van de gangsterrap van Meneer C en de duistere straatraps van Just-B, tot de soulvolle producties van Dr. Moon. Toch zijn er niet veel Tilburgse hiphopartiesten die écht doorbreken en landelijke bekendheid genieten. Het duo Boef en de Gelogeerde Aap is een uitzondering. Getekend bij het toonaangevende hiphopplatenlabel Top Notch, zijn ze onderdeel van de Fakkelteitgroep met onder andere Sticks en Rico (voorheen van Opgezwolle). Er zijn weinig festivals en poppodia waar zij niet hebben gestaan. Nadat rapper de Gelogeerde Aap

TILLYWOOD

(Thomas Waterreus) een handvol artiesten uit Tilburg noemt die goed bezig zijn, merkt ook hij op dat er niet veel muziek ver voorbij de stadsgrenzen komt: “Er zijn heel veel jongens bezig, maar ik ken ze niet. Ik zie gewoon niet zoveel. Hoe kan dat? Er moet nou toch wel iemand komen na Timmietex en Boef en de Gelogeerde Aap, zoals KGV voor ons kwam?” WTF is Tilburg? Het epicentrum van de Nederlandse hiphopscene is nog altijd de Randstad. Zeker voor Amerikaanse artiesten telt alleen Amsterdam. Ruud: “Artiesten willen ook gewoon hoeren neuken en coke snuiven. In Amsterdam kan dat nou eenmaal beter dan in Tilburg. In ieder geval dat hoeren neuken. Als het wel lukt om een gewilde act binnen te halen, is dat top. Wu-Tang verkocht 013 uit in augustus en stond niet in Amsterdam. Nas is hier geweest dit jaar. Maar het gaat vaker zo: ‘Amsterdam? Prima. Tilburg? Wat de fuck is Tilburg? Anderhalf uur van Amsterdam? Nee, dan wil ik naar de hoofdstad.’ Wu-Tang speelt wel bij ons, maar ze slapen in een hotel in Amsterdam. Wat moeten die hier doen? Dit is voor hun een dorp, ruim 200.000 inwoners zegt ze niets.”

Artiesten willen ook gewoon hoeren neuken en coke snuiven Boef en de Aap ervaren dat er wat minder gebeurt rondom hun meest recente album Niet Hier in vergelijking met bijvoorbeeld het aantal shows en de aandacht als gevolg van Wij Zijn, uit 2011. Dachten zij er nooit aan om zich in de hoofdstad te vestigen? Boef: “Ik heb wel vaak tegen Aap gezegd: ‘zullen we weggaan uit Tilburg?’ Maar die drang is toch niet groot genoeg blijkbaar.” Aap vult aan: “Misschien had het wel geholpen. Je merkt dat het in Amsterdam sneller connecten is en binnen een paar tellen ben je in Hilversum. Als er een feestje is, ga je daar netwerken. Je bent

TILLYWOOD

overal zoveel sneller. Misschien had ik, als ik daar had gewoond, al wel een video opgenomen met Faberyayo (van de Jeugd van Tegenwoordig, ook te horen op Niet Hier red.). Of had ik twee jaar terug al geconnect met Willem van The Opposites en een track gemaakt met hem op een beat van Boef. Als je dat soort kwalitatieve tracks maakt, kan het ineens sneller gaan dan dat het nu gaat. Maar ja… Het is toch gewoon Tilly, man! De vibe is hier beter. Tilburg houdt je met beide voeten op de grond. Je gaat niet met je hoofd in de wolken lopen, die mentaliteit bestaat hier niet. Als wij dit in Amsterdam hadden gedaan, had ik waarschijnlijk niet al vier jaar een relatie gehad. Dan had ik hier niet met jou aan één tafel gezeten. Als je hier maar een heel klein beetje uitstraalt ‘sorry, ik ben artiest…’ dan is dat meteen keiarrogant. ‘Oh, dat kan himmel nie, doe effe normaal, je bent net als wij.’ Als wij in Amsterdam komen, vinden mensen ons ook altijd kei-aardig en fucking bescheiden. Goeie gasten en professioneel. Dat is toch wel een Tilburgse eigenschap. Maar misschien stellen we ons daardoor ook wel te bescheiden op.” Ook voor Le Scratch is er geen reden om de stad te verlaten. Ray: “Ik zie dat negatieve beeld van Tilburg niet. Misschien omdat ik niet zes dagen in de week uit hoef te gaan. Ik heb veel creatieve mensen ontmoet en het is inspirerend om jonge personen te zien die voor zichzelf werken. Als ik naar een nieuwe stad verhuis en ik ontmoet mensen, dan interesseert het me niet of de Eiffeltoren nou wel of niet op de achtergrond staat.” Agenda: Le Scratch: maandelijks in Cul de Sac. Brrrap: vier a vijf maal per jaar in 013 Definitie van Hiphop: zaterdag 21 december in 013

MAXJE Eén van de vele jonge Tilburgers die aan de weg timmert in het hiphopwereldje is Maxje (20). Begonnen met schrijven op haar 16e, een jaartje later gaan rappen en momenteel staat ze voor de release van haar eerste single Overname. Die gaat uitkomen bij het Rotterdamse label Zware Jongenz Records, waar ze een paar jaar geleden mee in contact kwam door de populaire battlecompetitie Punch Out. “Overname is een nummer waarin het meer echt spitten is. De tweede videoclip wordt Mijn Hart, een commerciëlere track. Zo wil ik met de eerste twee tracks meteen laten horen wat ik allemaal kan.” Haar debuut EP die in 2014 moet verschijnen, bevat voornamelijk feelgood-rapmuziek. Doel is commercieel doorbreken. “Daarvoor richt ik me op een jonger publiek van 12 tot 18 jaar, maar ik maak ook tracks voor 18+ waarin ik laat zien dat ik echt goed kan rappen, zoals de eerste single Overname.” Hoewel Zware Jongenz Records vooral in Rotterdam en omgeving actief is, is Maxje voorlopig niet van plan te verhuizen voor haar muziekcarrière. “Ik ben niet echt een diehard Tilburger en zal hier ook niet mijn hele leven blijven wonen, maar zolang ik hier woon represent ik Tilburg.”

Brrrap! Brrrap! is de vaste, laagdrempelige hiphopavond in 013 (zaal Stage01, voorheen Batcave). Artiesten die hun eerste professionele stappen zetten in de scene krijgen de mogelijkheid op te treden tijdens dezelfde avond als de meer gevestigde namen. Veel acts uit onze stad en provincie stonden al op het podium tijdens de eerste zes edities. Organisator Etienne Liem: “Onze eerste editie (januari 2012) met onder andere Chapa (Den Bosch), Christov & Reggy Lines (Nijmegen – Den Haag) en Timmietex (Tilburg) was meteen uitverkocht. Dan is het daarna makkelijker om artiesten te vinden die willen optreden. Eigenlijk melden genoeg artiesten zich ook zelf voor een optreden, omdat avonden als Brrrap, puur met enkele optredens en dus niet gecombineerd met een dansavond, zeldzaam zijn in Nederland momenteel.” Etienne geeft aan dat Brrrap door de optredens en de dj-sets van vaste dj Sueside ook een opvoedende taak heeft: “Jonge, nieuwe liefhebbers komen via onze avonden in contact met ‘goede hiphop’, om het zo maar even te noemen.”

STYLING TIPS BY Een van mijn favoriete merken is het Franse Iro en dan vooral de prachtige jasjes die je look een classy en stylish finish geven. Deze staat hoog op mijn ‘wishlist’ voor deze herfst! Is dit jasje boven je budget? geen probleem! Shop een look-a-like! verkrijgbaar op www.bylotte.nl

LONNEKE NOOTEBOOM is blogger bIJ stylemyday.nl hier word je dagelijks op de hoogte gehouden van de laatste trends op modegebied. lonneke geeft speciaal voor tillywood magazine haar styling tips voor komend NAJAAR. tijd om winkels en sites af te struinen naar de laatste must-haves.

Ik spotte deze beauty van Isabel Marant die ik draag met een oversized vest en korte wedgelaarsjes! €240 www.net-a-porter.com

TILLYWOOD

Dit seizoen dragen we brede, op Zuid-Amerika geïnspireerde armbanden zoals deze toppers van het Franse GAG & LOU €85 www.caratime.com

Ook een leren skinny mag natuurlijk niet ontbreken dit najaar! Deze 100% leren broek heeft een goede prijs-kwaliteit verhouding €199 www.hm.com

Ik combineer mijn leren skinny deze winter met een oversized vest met hoog knuffelgehalte! De vesten van Kiro by Kim zijn mijn favoriet! €429,95 www.mayke.com of www.bylotte.nl

Dit jaargetijde dragen we een hoed in vilt of wol om je outfit helemaal af te maken zoals deze van Pomandere €72,95 www.bylotte.nl

Maak een statement met een tas in groen of bordeaux zoals deze van Alexander Wang €799 www.mayke.com

Een pencil skirt met hoge taille, het liefst in een stof met opvallende textuur is 1 van DE hits van dit najaar! Ik kies voor deze bordeaux-rode variant van River Island !

Dit seizoen mag een korte wedgelaars met brede schacht niet ontbreken, liefst verschillende kwaliteiten gecombineerd zoals deze van Mango in suède & leer! LOVEIT! €99,99 www.mango.com

€26 www.riverisland.com TILLYWOOD 85

SCAN DEZE PAGINA

HERFST LOOK VOORZICHTIG LATEN WE DE HETE ZOMER ACHTER ONS EN MAKEN WE ONS OP VOOR EEN NIEUW SEIZOEN: DE HERFST. ZONNESTRALEN EN FELLE KLEUREN MAKEN PLAATS VOOR WOLKEN, WIND EN AARDETINTEN. SOMBER? NIET PER SE! WEER OF GEEN WEER, JE KOMT STRALEND VOOR DE DAG MET EEN WERVELENDE HERFSTLOOK. SPECIAAL VOOR TILLYWOOD EEN HERFSTACHTIG MAKE-UP STAPPENPLAN. KOMT JE ZOMAAR AANWAAIEN, NET ALS DE HERFST! Tekst: Micky Jooren en Daan Berends | Visagie: Micky Jooren | Fotografie: Fanny van Poppel | Model: Imme

Foto 1 Zorg dat je het volgende in huis en bij de hand hebt: Checklist 1. Concealer 2. Poeder (bij voorkeur transparante poeder) 3. Wenkbrauwpotlood 4. Oogschaduw (goud) 5. Oogschaduw donker (bruin/donkergroen/grijs) 6. Kohlpotlood zwart 7. Oogschaduw licht(er)groen 8. Mascara 9. Poederblusher (rouge) brons/aardetint 10. Crème highlight/witte oogschaduw 11. Lippotlood nudekleur 12. Lipstick nudekleur 13. Poederkwast 14. Oogschaduwkwasten (schuin oogschaduwpenseel, en medium maat kattetong vorm) 15. Blusherkwast Twijfels over welk product voor jou geschikt is? Loop je favoriete parfumerie of drogist binnen en vraag om advies! Aan de slag! Foto 2 • Breng rondom de ogen (boven en onder) met je vinger toppen concealer (1) aan voor een frisse blik. • Matteer de huid met de poeder (2) & kwast (13). Er is geen foundation gebruikt. • Kleur de wenkbrauwen in met een wenkbrauwpotlood (3). • Breng met een platte oogschaduwkwast (14) onder de wenkbrauw een gouden highlight aan met oogschaduw (4). Foto 3 • Teken met kohlpotlood6 een lijntje langs de bovenste wimperrand. • Vervaag het lijntje met een schuin oogschaduwpenseel en donkere oogschaduw (5) voor een intens effect.

TILLYWOOD

Onlangs verlootte Tillywood een 1-daagse make-up workshop bij Micky Jooren. De winnares leerde samen met haar moeder in één dag hoe je verschillende soorten make-up aanbrengt. Handig! Scan de pagina met Layar en bekijk hoe het ze verging.

Foto 4 • Breng met het zwarte kohlpotlood (6) een lijntje aan langs de onderste wimperrand (in het oog). • Geef je ogen een extra boost met zwarte mascara (8) boven en onder. Foto 5 • Breng met de blusherkwast (15) de poederblusher aan op de jukbeenderen. Tip: trek een muizenmond als je de blusher aanbrengt. • Breng boven de blusher een highlight aan. Hiervoor zijn speciale crèmeproducten (10) verkrijgbaar, maar ook een witte oogschaduw (10) doet al wonderen. Breng het product aan met je vingertoppen en wrijf het voorzichtig uit. Foto 6 • Omlijn met een nudekleurige lippotlood (11) je lippen en kleur ze vervolgens met dezelfde potlood in • Maak het af met een lippenstift (12) in (ongeveer) dezelfde kleur. Voilà! Klaar om stralend de herfst te trotseren. Maak je herfstlook compleet met een nonchalante coupe en pluis je kledingkast uit op aardetinten zoals (mos)groen en bruin. Laat de herfst maar komen! Micky Jooren - www.visagie-opleidingen.nl

BEAUTY

Kennismakings actie 20% korting op behandelingen. Babor vriendinnenactie beveel ons aan! En geniet samen met uw beste vriendin van de voordelen. Studio zkinn | Mary Schrรถder westpoint 10 I 5038 KG Tilburg Tel. 013-8 50 07 04 I www.studio-zkinn.nl openingstijden: Ma t/m vrij I 10.00 tot 19.00 I behandeling alleen op afspraak

N.S. Plein 45 5014 DC Tilburg | 013-5421662 | www.jandecockmode.nl

JE BENT EEN ECHTE

Je bent een echte tilburger als...

SCAN DEZE PAGINA

... JE DE TILBURGSE SYNAGOGE KENT De joden in Tilburg kregen in 1820 een eerste synagoge. Het gebedshuis werd ingericht in een pand aan â&#x20AC;&#x2DC;t Ven (Piusplein). Omdat de gemeenschap snel groeide, verhuisde de synagoge al gauw naar een pand in de Zomerstraat. In 1873 werd door architect Edouard Fremau de definitieve synagoge gebouwd in de Comediestraat (Willem IIstraat). Kenmerkend zijn de oosterse gevelversieringen en de mikwe, een ritueel bad. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het interieur geheel vernield. Het gebedshuis werd een opslagplaats voor rituele voorwerpen die waren geroofd door de Duitsers. In 1948 werd de synagoge opnieuw ingewijd. Omdat het ledental van de orthodox-joodse gemeente sterk was geslonken, werd het gebouw in 1976 overgedragen aan de gemeente. Daarna deed het gebedshuis onder andere dienst als concertpodium. Sinds 1994 is de synagoge eigendom van de Liberaal Joodse Gemeente Brabant. Na een grondige restauratie werd het gebouw in 1998 opnieuw ingewijd. Bron: Regionaal Archief

TILLYWOOD 89

tillywout De echte Smeris

Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven lopen sinds augustus in Tilburg rond. Als politieagenten die de strijd aan gaan met een wietbende. Jeroen en Dennis belanden in wilde avonturen, komische situaties, in de nesten en uit de brand. Maar is het leven van een Tilburgse agent ook een â&#x20AC;&#x2DC;buddy-filmâ&#x20AC;&#x2122;? Tillywood liep mee met Erwin van Erve. Sinds 2005 de wijkagent van Tilburg Centrum en de Noordhoek. Een echte Tillywout. Tekst: Daisy Schalkens

TILLYWOOD

ACHTERGROND

Als het even kan, probeert Erwin alles lopend te doen in zijn wijk. “Je wordt minder aangesproken in een auto”, vertelt hij. Vervolgens pak hij zijn pet en voegt eraan toe: “Dan leren ze me ook meer kennen als mens en niet alleen als dat petje.” Het is twee uur ’s middags en de 49-jarige wijkagent begint aan zijn dienst. Even de taken doornemen en dan kan zijn rondje beginnen. Door zoveel mogelijk op straat te zijn, probeert Erwin het contact met de bewoners en ondernemers in het centrum goed te houden. Daar begon hij gelijk mee in 2005. “Ik ben bij alle horecagelegenheden binnen gestapt om te zeggen ‘Hoi hier ben ik’. Ze moeten weten wie ik ben.” Even een bakkie doen Maar niet alleen de horecaondernemers en winkeliers kunnen op onverwacht bezoek van Van Erve rekenen. Zo gaat hij regelmatig lunchen of ‘even een bakkie doen’ bij De Vest. Hier wonen junks die regelmatig in aanraking komen met de politie. Door zijn gezicht te laten zien, leert hij de bewoners beter kennen. En krijgt hij ook meer van ze gedaan. Dit wordt duidelijk als we buiten stappen, nadat we een brief van de rechtbank af wilden geven aan één van de bewoners. Of althans een poging hebben gewaagd. De bewoner wilde niet tekenen voor ontvangst – “U heeft geen respect voor mij, dus ik teken niet” – en Van Erve kan de brief weer meenemen naar het bureau. Tijdens deze wandeling naar de Stationsstraat vertelt Erwin over een zwaar verslaafde bewoner die hij moest oppakken. “Hij zei tegen me: ‘Erwin, ik kan nu even niet mee, ik heb mijn shot drugs nodig. Vertrouw me, om elf uur ben ik op het bureau.’” Het was op dat moment tien uur ’s ochtends. Op dat tijdstip krijgen de bewoners hun daggeld, waarna de meesten gelijk drugs halen bij hun dealers. “Ik heb hem toen even aangekeken en daarna mijn vertrouwen gegeven”, vertelt Van Erve terwijl hij zijn ‘indringende blik’ laat zien. “Mijn wijkmaat, de andere wijkagent uit het centrum, geloofde er niets van. Maar ik wist dat de bewoner zou komen.” Van Erve kreeg gelijk, want de desbetreffende man meldde zich om elf uur braaf op het bureau. De 49-jarige wijkagent geniet van zijn werk. “Ik kan dit blijven doen tot aan mijn pensioen.” Hij houdt van het contact met de mensen in de wijk en de variatie van zijn baan. Het centrum is een gedeelte van de stad met veel uiteenlopende bevolkingsgroepen. “Dit is een drukke wijk, je hebt hier alles. Het station, de hoeren, de junks, de winkels, de studenten en de horeca. Het gaat hier nooit vervelen.”

Geen boetes als het niet nodig is Hoewel veel mensen denken dat agenten voortdurend boetes uitschrijven, ziet Van Erve dit juist als zijn minst belangrijke taak. Hij is voornamelijk bezig om te zorgen dat de veiligheid en leefbaarheid goed zijn voor de mensen die wonen en werken in zijn wijk. Bij klachten over overlast gaat hij op bezoek om te kijken hoe het met de bewoners gaat en wat hij kan betekenen voor hen. Maar ook toevallige voorbijgangers helpt hij met al hun vragen. Boetes schrijft hij wel uit maar alleen als het nut heeft. “Ik ga niet bekeuren om het bekeuren.” Als voorbeeld noemt hij het fietsen in de binnenstad. Dat probleem is volgens de agent in de loop der jaren niet minder geworden. Ondanks de grote acties van de politie, waarbij iedereen die zich fietsend door de winkelstraat verplaatste een bekeuring kreeg, zijn er ook vandaag genoeg mensen die fietsen. Van Erve spreekt ze aan en vraagt ze vriendelijk af te stappen. Zakkenrollers zorgen voor de grootste problemen in zijn wijk. “Soms wel twintig incidenten op een avond”, vertelt Van Erve. Maar ook winkeldieven zijn een groot probleem. Dit wordt duidelijk als we de Albert Heijn binnen lopen. Niet omdat er een boef gepakt is of omdat onze wijkagent brood en eieren nodig heeft, maar ‘gewoon om te kijken of er zakkenrollers actief zijn’.

Je hebt hier alles. Het station, de hoeren, de junks, de winkels, de studenten en de horeca. Grote friet met mayo Donderdag is frietdag bij Van Erve. Bij de Frietboetiek in de Heuvelstraat kennen ze zijn vaste bestelling. Een grote friet met een ‘lekkere dikke kwak van die zure Belgische mayo’. Nadat het ‘patatje met’ naar binnen is gewerkt, gaan we naar de V&D. Hier moeten twee verklaringen worden afgenomen over een bedreiging. Rustig luistert Van Erve naar de verhalen om vervolgens een schrijfblokje uit zijn borstzak te pakken en de verklaringen te noteren. De avond breekt ondertussen aan. Het is tijd om terug te gaan naar het politiebureau. Hier liggen nog werkzaamheden op Van Erve te wachten die hij liever zou willen overslaan: alles van zijn dag noteren en in het systeem zetten. “Het liefst zou ik om half tien naar het bureau gaan en om tien uur weg kunnen, maar dat kan helaas niet. Dan stapelt al het papierwerk zich op.” TILLYWOOD

TILLYWOOD

PICAS

PARTY PICAS

Heet, heter, heetst was het op Roze Maandag. En het was ook nog eens erg warm. Heel Tilburg ging uit de panty, en Tillywood deed lekker mee. Vanuit de RozeMaandagExpress doken wij in het feestgedruis en onder de verfrissende sproeiers. We legden de Roze gekkigheid vast op de gevoelige plaat én op film. Scan de pagina voor een lekkere Roze Maandag-impressie of bekijk alle foto’s op www.Facebook.com/TillywoodMagazine! SCAN DEZE PAGINA

TILLYWOOD 93

SCAN DEZE PAGINA

roodje BELEID

Tilburgs Politiek Resumé door tilburgers.nl

De Tilburgse politiek is terug van zomerreces en de raad begint aan het laatste halfjaar voor de gemeenteraadsverkiezingen, die op 19 maart 2014 worden gehouden. De ooit zo degelijke ‘brede coalitie’, met zeven wethouders van vijf verschillende partijen: PvdA, VVD, CDA, D66 en GroenLinks, begint de eerste haarscheurtjes te vertonen, want richting de verkiezingen willen partijen graag scoren en opvallen. We gaan dus een interessant halfjaar tegemoet.

Invoering van NOMA en experimentenpotje problemen zijn geraakt, stopt aan het eind van 2013. Maar hiervoor in de plaats stelt wethouder Auke Blaauwbroek ‘Krachtenbudget’ De aftrap van het nieuwe politieke seizoen werd maandagmiddag 12 augustus genomen door de commissie Sociale Stijging met een stevige discussie over het nieuwe armoedebeleid. Hierin wordt vooral ingezien dat de gemeente dit niet zelf kan, maar dat samenwerking met maatschappelijke instellingen en burgers noodzakelijk is. De Meedoen-regeling, die al sinds 2007 bestaat en waarmee mensen met een minimuminkomen een bijdrage kunnen krijgen voor sport en culturele activiteiten, wordt uitgebreid. Het maximumbedrag gaat van €70,naar €100,- per persoon per jaar en iedereen met een inkomen tot 130% van het minimum kan hiervan gebruik maken. Dit was tot nu toe tot 120%. Het Ondersteuningsfonds, dat tijdelijk in het leven is geroepen om mensen te helpen die in financiële 94

TILLYWOOD

een experimentenbudget voor van €75.000,-, dat voor de nodige ophef zorgde en nog tijdens de discussie werd omgedoopt tot ‘Krachtenbudget’.

Dag van de Democratie: Stadhuis blijft ‘black box’ Tijdens open Monumentendag 14 september 2013 was het open huis bij de gemeente Tilburg, in het kader van de ‘internationale dag van de democratie’, waaraan Tilburg voor de eerste keer deelnam. Er waren tal van activiteiten georganiseerd om burgers bij de politiek te betrekken.  Burgemeester Peter Noordanus opende de middag: “Het hart van de lokale democratie begint in de wijken, door situaties waarvoor burgers de overheid nodig hebben.” Afsluitend stelde hij de vraag: “Hoe kunnen we de Tilburgse democratie verder brengen door onverschillige burgers erbij te betrekken?” Hierna volgde een debat, onder leiding van Ralf Bodelier van het Wereld-

POLITIEK podium, met als titel: ‘Hoe betrekken we meer burgers bij de Tilburgse Gemeenteraad?’. Norbert Daniels schreef een column als vervolg de Dag van de Democratie. Lees meer op Tilburgers.nl

Raad weet zich geen raad met burgerinitiatief NAHuis NAHuis is een burgerinitiatief om de informele zorg anders en goedkoper te organiseren. Door een plek te creëren waar mensen met N.A.H. (Niet Aangeboren Hersenletsel) terecht kunnen voor ontmoeting, dagbesteding, zorgverlening en logies. Hiervoor is de Stichting NaHuis opgericht. De stichting ging de afgelopen twee jaar intensief aan de slag met het zoeken naar samenwerkingspartners en financiers. Maandag 16 september zaten de initiatiefnemers bij de commissie Sociale Stijging om hun plan uit te leggen en de raad om een startsubsidie van 60.000 euro te vragen. Op een begroting van bijna 6 ton. En het was niet de eerste keer dat deze initiatiefnemers naar het Stadhuis kwamen om te praten over hun initiatief. Al eerder legden zij hun plan voor aan de speciale raadscommissie die zich bezighoudt met de nieuwe WMO. Zoals bij de inspraakraad in juni, vlak voor de behandeling van de perspectiefnota. En aan wethouder Marjo Frenk, die hen adviseerde om het nog eens aan de raad voor te leggen, omdat ‘de raad de baas is’ en sneller

kan beslissen dan wanneer het plan eerst langs het college moet. Dat laatste bleek erg tegen te vallen. Een uur lang stelden diverse raadsleden vragen alsof zij nog nooit van het plan gehoord hadden. Enkele raadsleden, niet gewend om zonder advies van de wethouder een beslissing te nemen, wilden nóg een discussie voeren. Bart van de Camp (SP) stelde daarop voor, om die discussie op 21 oktober in de gemeenteraad te voeren en dan meteen te beslissen over het initiatief.

Ruime meerderheid van de raad tegen boren naar schaliegas In de raadsvergadering van maandag 9 september dienden de fracties van GroenLinks, PvdA, CDA, D66 en SP een voorstel in om proefboringen naar schaliegas niet toe te laten op Tilburgs grondgebied. Het voorstel kreeg brede steun, alleen VVD en TVP waren tegen. De aanleiding van deze motie was een oproep van de lokale partij ‘Balans’ uit Boxtel. Die fractie verstuurde een verzoek tot “het op slot doen van de deur naar schaliegas-boringen!” naar alle gemeenteraden en de provincie NoordBrabant. De rijksoverheid wil erg graag in Boxtel en veel andere Brabantse gemeenten proefboringen naar schaliegas uitvoeren, waartegen de gemeente Boxtel zich al langere tijd verzet.

Nu bij McDonald’s McBaguette Chicken Club met bacon

McBaguette Ham Kaas Tomaat

3,95

3,75

VRIJ & ZAT OPEN TOT 03.00

www.frankystattooshop.nl Bredasweg 130 Tilburg 06-40350200

TILLYWOOD ONLINE

MAG JE NIET MISSEN Welke Tilburgse hotspots, personen, optredens, mediamomenten, belangrijke gebeurtenissen of evenementen mag je echt niet missen?

Dansmaand

Cultuurnacht

oktober

26 oktober

De hele maand oktober wordt er gedanst in Tilburg. Op straat, in de theaters, met dansfilms, een wals op live klassieke muziek of een onverwachte guerilladans. Tillywood keek zijn ogen al uit bij de splashmob op de Heuvel.

Zang, dans, theater, musical, letteren, urban arts, muziek, beeldende kunst, textiel, film en fotografie: alle disciplines zijn welkom tijdens de Cultuurnacht in Tilburg. Het centrale thema van deze derde Cultuurnacht is ‘Tilburgs Talent’. En talent, daar hebben we een hoop van!

Incubated 31 oktober

24, 25, 26 und 27 oktober

Incubate gaat het hele jaar door en brengt Tilburg cutting-edge muziek tijdens Incubated. Op 31 oktober staan Lightning Dust, Pharmakon en Sweat Tongue op het podium in 013. Bereid je voor op electronische death-industrial-muziek en post-pop-noise.

Oktoberfest

De Koepelhal staat in oktober in het teken van Schlagers, Bier, Bratwurst, Lederhosen, Schnapzshots en Pretzels! Het Oktoberfest barst weer los. Of je daar bij moet zijn? Aber natürlich!

11-11 11 november 11.11u Ja hoor, het begint alweer te kriebelen… Op de 11de van de 11de wordt het nieuwe carnavalsjaar weer ingeluid en is bekend wie de nieuwe Prins van Kruikenstad wordt. Elf is het getal van de gek en de dwaas, dus zet je wekker op 11.11u en haal je groen-oranje kleding van zolder; Carnaval begint!

SCAN DEZE PAGINA

TILLYWOOD 97

ACHTERGROND

Texaco Brands | Quickwash | Ringbaan Oost 271-d | 013-5427581