Tillywood Magazine Editie 1 2013

editie 1 | 2013

TILLYWOOD social magazine

in dit nummer

incubate

incubatie van een prettige ziekte

noordanus

013 vragen aan de burgemeester

lotgenoten

De geer en goor van tilburg op avontuur

en verder

goeie meese, philippe geubels, politiek resume, verborgen parel van tilburg en meer

“DigiBord wil laten zien wat Tilburg in huis heeft”

Langs de meest drukke verkeersaders van onze stad staan twee grote led-boards.

Miljoenen passanten zien deze borden. Treinen, auto’s, fietsers, brommers en voetgangers!

De borden bieden omdat ze digitaal zijn enorm veel mogelijkheden om onder de aandacht te komen, bovendien is het “de� manier om te laten zien wat onze mooie stad in huis heeft.

Wil je jouw evenement of bedrijf onder de aandacht brengen bij een groot publiek? check: www.digibord.tv

Boxershorts , Pyjama’s, Slips, Sokken, T-shirts & Zwembroeken verkrijgbaar in store en in de webwinkel.

Willem ll straat 100 5038BJ Tilburg 013 5355384 www.Dimenno.nl

COLOFON TILLYWOOD MAGAZINE UITGEVER John Smid REDACTIEADRES Hendrikhof 9 5038 AP Tilburg +316 53377444 info@tillywoodmagazine.nl www.tillywoodmagazine.nl

OVER W TILLYWOOD SOCIAL MAGAZINE TILBURG

Misschien ken je ons nog ergens van. Ben je ons wel eens tegengekomen in de kroeg, of op een feestje. Gebruikte je ons als onderzetter. Misschien herinner je je ons nog als student.

Maar dat was vroeger.

Tillywood is, net als Tilburg, gegroeid. We zijn volwassen geworden. We keken om ons heen en zagen wat Tilburg biedt.

Innovatie, mode, evenementen, kunst, cultuur, de beste supporters van Nederland. Bourgondisch leven, een rijke geschiedenis en een spannende toekomst. Zaken waar Tilburg trots op kan zijn. De sterke kanten van onze stad. En de sterke mensen die dit mogelijk maken.

Tillywood Magazine wil deze sterke kanten belichten. We geven de koppen onder het maaiveld, de hoge bomen en de bescheiden vrijwilligers een podium. Om hout te snijden. Om te laten zien wat er in Tilburg kan. En waarom Tillywood een stad vol sterren is.

Uiterst trots presenteer ik je het eerste Tillywood Magazine.

Veel leesplezier!

Sanne Stenvert Hoofdredactrice

Meer Tillywood?

Ga naar www.tillywoodmagazine.nl

HOOFDREDACTIE Sanne Stenvert (Stensil Teksten) CREATIVE MANAGAGEMENT & CONCEPTING Daan Berends (©oppig) VORMGEVING Sander Jonkheijm (Goggles Innovations) REDACTIE Adjiedj Bakas, Michiel de Bie, Micky Jooren, Marco van Nugteren, Milou van Roon, Daisy Schalkens, Tilburgers.nl, Jeffrey van Dun FOTOGRAFIE Tessa Persijn, Fotografiebureau Photo40, Paul Bekkers, Agabek Enoukyants (Viewandme), COVERSHOOT Tessa Persijn (fotografie) Daan Berends (art direction) ILLUSTRATIES Bo Stokkermans TILLYWOOD ONLINE Lies Jansen (social media), Sander Jonkheijm (web) DRUK Bal Media ADVERTENTEREN? Abel Aandewiel, sales@tillywoodmagazine.nl VOLGENDE UITGAVE September 2013 MET DANK AAN

Regionaal Archief Tilburg, Peter Noordanus, Joseline van Tilburg, Ahmad Bazarjani, Henk Abrahams, Wim Feijen, Mustafa Karay, Pieter Scheepers, Jan van Gestel, Godelieve Engbersen, Joop Verhagen, Peter de Ruiter, Nils Janssens, Mark en Athanasia, Philippe Geubels, Dirk de Leeuw, Paul de Kanter, Jeske Herrmann, Harm Schilder, Lonneke Nooteboom,Bianca Aanraad, Genevieve Kwantes, Incubate, Judit van Loon

DISCLAIMER

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever

18

63

24

64

30

38

70

77

18. 013 vragen AAN Dertien vragen aan Peter Noordanus

W

24. goeie meese De mensen van de Fietsenstalling 30. TiLLYSHOOT Covershoot 38. COLUMN Margriet Sitskoorn 40. INCUBATE Incubatie van een prettige ziekte 50. VERBORGEN PAREL De Ursulinenkapel

8 TILLYWOOD

40

50

54

57

80

82

89

94

54. Interview Philippe Geubels

77. MAKE-UP TIPS Naturel en Trendy Make-up

57. LOTGENOTEN De avonturen van de Tilburgse Geer en Goor

80. ZOMERSPORTEN Tips voor buitensporten

63. JE BENT EEN ECHTE....

Je bent een echte Tilburger als..

82. KILLER BODY Miss Fitness - Bianca Aanraad

64. WATSKEBURT MET Pastoor Harm Schilder

89. PIUSHAVEN LEVEND PODIUM Interview met Judith de Jong

70. INTERNET STIJLICOON Lonneke Nooteboom

94. TRENDWATCHING Trendwatcher Adjiedj Bakas

TILLYWOOD 9

TILLYWOOD foto: viewandme.com

Ge het zò van die aor’ge meensen Die denken desse linker zèn As ikke, omdè’k mar ‘ne gewone Kruike… (jè ge wit wel) ben.

Veural as ze hèèl deftig praoten En ‘n hòòge tòòn aonslaon Dan denken ze: ‘Dè Tilburgs klutje, Daor heb ik ‘ne gemakke aon.’

Zò spraak ik vleeje week twee heren En die sleepen mèn wè deur Mee m’n plat Tilburgs taoltje Net of ik dè zellef òk nie heur.

Ik zee: ‘Komde gullie uit ‘t Westen’ ‘Ja.’ -- ‘Nou dès dan èène trost, Dan kunde ‘t zellef òk nie helpen, Want de wèzen kwamen uit de Ost.’ Lechim - Michel van de Ven (Tilburgs volksdichter ? -1982)

Toen Tillywood met het dossier over het tot stand komen van het akkoord te voorschijn kwam, barstte de bom.

Haal jij de fout uit deze zin?

Stensil teksten Zoals het gedrukt hoort te zijn. stensilteksten@gmail.com Tel.: 06 533 774 44 www.stensil.nl tevoorschijn

BRENG PAPIER TOT LEVEN In Tillywood Magazine leggen we letterlijk een link met onze online social kant. Hiervoor maken we gebruik van Layar en QR codes. Layar zorgt voor een extra dimensie bij sommige artikelen, zo kun je bijvoorbeeld extra foto’s, YouTube filmpjes en actuele agenda’s bekijken via je smartphone. Download de Layar app en let goed op de pagina’s waar een Layar icoon of een QR-code vermeldt staat. Pak je smartphone en scan de pagina voor extra informatie. Weten hoe het precies in zijn werk gaat? Check onze korte uitleg hieronder.

HOE WERKT HET? 1

2

3 view this page

4

with

Scan

Stap 1: Download de gratis Layar-app voor Android of iPhone, of update naar de laatste versie als je Layar al hebt.

Stap 2: Vind pagina’s met het Layar logo.

Stap 3: Open Layar, houd de telefoon boven de pagina en druk op ‘Scan’ om de actie te starten.

Stap 4: Houd de telefoon boven de pagina, 'luister', 'bekijk' en 'zie' meer!

TILLYWOOD 13

JE BENT EEN ECHTE

Je bent een echte tilburger als...

... je weet dat Tilburg ooit Zoo was Het was een huwelijkscadeau zoals je ze tegenwoordig niet meer ziet. In 1932 schonk Johannes Burgers zijn dochter en haar nieuwe man het ‘Burgers Dierenpark’ aan de Bredaseweg. Het echtpaar leidde het park tot vlak na de oorlog, toen het werd overgenomen door C. Van Dijk en Zonen. Vanaf toen kon men het ‘Tilburg’s Natuur Dierpark’ bezoeken. Tot in de jaren zestig was het park een hit in Tilburg en omstreken.

Door concurrentie van Safaripark de Beekse Bergen, sloot het Dierpark in 1973 zijn deuren. Net voor de sluiting wisten enkele Siberische grondeekhoorns te ontsnappen. Ze kozen de Oude Warande als nieuw leefgebied. Van de dierentuin zijn alleen de entreepoort en de dienstwoningen nog te vinden. Maar alleen voor degene die weet waar hij moet kijken.

Meepraten over het Tilburg’s Dierpark?

Ga naar TillywoodMagazine.nl of kijk op de Facebookpagina ‘Je bent een Echte Tilburger als…’

TILLYWOOD 15

Tilburg! Maak nu kennis met de nieuwste Audi!

NU BESTELBAAR SEPTEMBER IN DE SHOWROOM

AUDI A3 LIMOUSINE

De nieuwe Audi A3 Limousine. Sportief, ruimtelijk en elegant.

Interesse? Vraag onze verkopers naar de mogelijkheden of een offerte op maat!

Audi Centrum Tilburg • Kraaivenstraat 14 • T 013 750 07 77 • www.audicentrumtilburg.nl

TILLYWOOD ONLINE

HAD JE NIET MOGEN MISSEN Welke Tilburgse hotspots, personen, optredens, mediamomenten, belangrijke gebeurtenissen of evenementen had je de afgelopen twee maanden echt niet mogen missen?

ZOMER

De eerste zomerdagen van 2013! Weg met de regen. Hier met de rokjes, witbiertjes, zon en strand. Zwemmen in de Piushaven, mensen kijken op de Korte Heuvel en laaaange nachten.

OPHEF OVER D’N OPHEF

Een nieuwe brug over de Piushaven. Een verhitte strijd over de naam die het geval moest krijgen. We haalden er zelfs De TV Draait Door mee.

waterJUMP Een stadsstrand in Tilburg. Wie had dat ooit gedacht of durven hopen? Sinds twee juni kunnen alle Kruiken genieten, springen, zonnen, eten, drinken, dansen en genieten bij de Waterjump.

Levenslied

bron: Raldo Neven

De 22ste editie van het Festival van het Levenslied, met een megapodium, Danny de Munk en een hoop schorre kelen en een echte snik.

Sell tell ‘Hey! Hier met Fransje! Kijk hier wat ik hier bij me heb vandaag. Mijn collega vertelde het al; één twee drie pats boem luchtdicht. Lekker een halve meloen.’

Tilburgse internetsensatie SellTell: Lekker Wrap.

Lekker Tastic.

TILLYWOOD 17

Peter Noordanus werd op 16 juli 2010 geïnstalleerd als burgervader van Tilburg. In zijn eerste speech als kruikenburgemeester zei hij ‘de sterke kanten van de stad te willen belichten’. De (van oorsprong Hagenees) beantwoordt dertien vragen van Tillywood Magazine.

1. U komt uit Den Haag, woonde lang boven de grote sloot en bent nu burgemeester van Tilburg. Wat is het cultuurverschil tussen noord en zuid?

“Voor mij was het meer een hinkstap-sprong, dan een grote stap naar Tilburg. Ik was jarenlang baas van een landelijk werkend bedrijf en ken dus alle streken in Nederland. Het grootste verschil hier in Tilburg vind ik het ondernemerschap. Er zijn ontzettend veel ondernemers in Tilburg, veel MKB’ers, dat spreekt me heel erg aan.

Bovendien vind ik het leuk dat carnaval hier uitbundiger gevierd wordt. Heeft u wel eens heimwee? Den Haag is een prachtige hofstad, de stad waar mijn vrienden en familie wonen, maar heimwee heb ik nooit. Tilburg past me als een ouwe jas.”

2. Wat is uw favoriete plek in Tilburg?

“Ik zit graag op het terras op de Korte Heuvel met mooi weer. Heel Tilburg trekt hier aan je voorbij. Je ziet studenten, gezinnen en het uitgaanspubliek. De diversiteit van Tilburg, vlak voor je neus.”

3. Wat vindt u het minst mooi in Tilburg?

“Je kunt niet zeggen dat Tilburg een architectonisch prachtige stad is. Ik was hier voor het eerst in 1972, toen ik in dienst was en in de Willem II-kazerne gelegerd was. De stad waar ik tegenwoordig loop, heeft zichzelf opnieuw uitgevonden. Natuurlijk lukken sommige projecten beter dan anderen, maar er is veel beweging. Als ik denk aan de stad die er eerst versleten bij 18 TILLYWOOD

013 vragen aan Burgemeester Peter Noordanus

Tekst: Sanne Stenvert | Fotografie: Paul Voorham fotografie

013 VRAGEN lag, zie ik nu dat Tilburg zich heeft weten te herpakken.” Maar vindt u Tilburg dan lelijk? “Ik vind Tilburg absoluut geen lelijke stad, eerder ongepolijst. Het is prachtig dat het textielverleden niet verborgen wordt.

Ten opzichte van andere steden loopt Tilburg voorop in het hergebruiken van oude gebouwen. Kijk naar de Spoorzone. En we hebben geen echt historische binnenstad, maar wel een paar lekkere plekken. We hebben geen centrum uit de Gouden Eeuw, maar bijvoorbeeld wel een icoon als Poppodium 013, waar ik ook graag kom.

Onze stad doet er toe en houdt het spannend.”

‘Je weet dat je het als gemeente verkeerd hebt gedaan’ 4. U begon uw burgemeesterschap met grote ambities, zijn deze in de tussentijd bijgesteld?

“Dat denk ik niet. Belangrijk is dat ik niet alles alleen hoef te doen, maar dat we samenwerken in Tilburg.

Vooral op het gebied van veiligheid en stadsontwikkeling. Ik merk wel dat je het vooral ‘gewoon moet doen’.” Is er geen andere agenda gekomen? Nee, hoewel ik wel merk dat er hier ook op bestuurlijk niveau een Brabants Kwartiertje nodig is. Eerst even kletsen, dan pas de zaken. Er mag van mij wel wat gas op. Na bijna drie jaar als burgemeester word ik nu ongeduldig. Gelukkig gaan sommige zaken wel vooruit, zoals de Spoorzone, Talentsquare en de renovatie van het station. Die hele lijst is met meerdere partijen opgezet. De veiligheid in Tilburg is ook sterk verbeterd.”

5. Wat was voor u het moeilijkste moment in bijna drie jaar burgemeesterschap?

“Dat was het moment van confrontatie na het incident in zwembad Reeshof.

Je weet dat je het als gemeente verkeerd hebt gedaan. Daardoor is het leven van directe betrokkenen dramatisch veranderd. En dat moet je dan proberen uit te leggen aan ouders.

De gemeente maakte een enorme

fout. Dat is voor mij een heel droevig moment. En persoonlijk? Ook persoonlijk heeft het een enorme impact. Ja. Dit heeft mij zonder meer het meest aangegrepen.”

6. En dan de andere kant, waar bent u het meest trots op?

“Ik ben niet van de borstklopperij.

‘What you see is what you get’. De mensen zien wel wat er op mijn agenda staat. Ik kan alleen zeggen dat ik tevreden ben over iets. De voortgang van de veiligheid in Tilburg bijvoorbeeld. En ik ben heel erg trots op de mensen die mij hielpen met deze strategie. Daar ben ik echt blij mee. Het burgemeesterschap is een dienende functie. Dan hoor je niet met de borst vooruit te lopen. Ik ben tevreden, dat is het.”

7. In Trouw in 2008 zei u ‘de politiek moet weer leren dromen’. Wat zijn uw toekomstdromen voor Tilburg?

“Een tijd geleden werkten we aan het project Tilburg 2040. Hier dachten we na over Tilburg op de lange termijn.

In mijn eigen dromen zie ik Tilburg als gastvrije stad, waar iedereen welkom is, plezier beleeft en in wijken woont waar bewoners trots op zijn. Andere steden kunnen dan een puntje zuigen aan ons centrum. Er is veel horecaplezier en Tilburg is een mooie studentenstad, daarmee geven we ook een eigen kleur aan het centrum.” Waar moet nog aan gewerkt worden? “De vernieuwing van Poppodium 013, voor de popcultuur in Tilburg, daar moeten we nog stevig voor op de pedalen.

Ook aan de wijken moeten we blijven werken. Over het gastvrij zijn van Tilburg moeten we ook blijven praten.

Er is immers veel arbeidsmigratie. Wat doen we met een hele Poolse gemeente bijvoorbeeld? Je moet durven investeren, Tilburg is bepaald nog niet af. Vooral voor het centrum ligt er nog een behoorlijke agenda.”

8. Er wordt u soms verweten dat u niet dicht genoeg bij de Tilburgers staat. Bent u het daar mee eens?

“Ach, eigenlijk niet. Ik ben erg resultaatgericht. Daarom ben ik steeds in de wijken aanwezig, zoals in ’t Zand of in Groenewoud. De mensen daar weten wat ze aan me hebben. Ik werk graag schouder aan schouder. De

mensen van Tilburg kunnen altijd op me rekenen en niet alleen wanneer er een lint doorgeknipt moet worden.

Ook ondernemers weten me goed te vinden. Wat dat betreft ben ik best een makkelijke burgemeester. De deur staat altijd voor iedereen open.”

9. Wat is het mooiste evenement van Tilburg?

“By far de kermis. Het is een evenement voor iedereen. Ik ken mensen die er een heel jaar voor sparen. Roze Maandag is ook fantastisch, dan laat de hele homo-scene zien er bij te horen. De kermis vult het centrum tien dagen lang voor iedereen. Heeft u een favoriete attractie? “Vorig jaar moest ik in het spookhuis. Dat was lachen.”

10. Samenwerken met andere Brabantse bestuurders is erg belangrijk voor u. Waarom?

“Alles begint met het idee dat de Tilburgse grens van steeds minder betekenis is. Als we Tilburg in Europa op de kaart willen zetten, moet dat samen. En daar ben ik nu mee bezig.

Als je criminaliteit wil aanpakken, moet dat op een Brabantse schaal. Je krijgt alleen resultaat door netwerken. Vanuit dat idee kan je effectief samenwerken en iets bereiken.”

11. Om terug te komen op uw eerste speech als Burgemeester van Tilburg; wat zijn de sterke kanten van de stad?

“Het ondernemerschap is zeker de sterkste kant van Tilburg. Ook zijn we een prachtig groene woonstad, van vestigingsplaatskwaliteit. Het is een heerlijke stad om te wonen. Het feit dat we een universiteit hebben, is ook erg belangrijk.”

12. U heeft nog drie jaar burgemeesterschap in het vooruitzicht. Hoe ziet u dit voor u?

“Tilburg moet met ongeduld bestuurd worden. En ik krijg steeds meer haast.

Ik ga met plezier en met ongeduld de komende jaren in. Ook vanuit de overtuiging dat het allemaal gaat lukken.”

13. En daarna? “Dat ligt aan de gemeenteraad. Misschien vind ik het wel te vroeg en wil ik nog een tijdje blijven.”

TILLYWOOD 19

W

Tilly

KOLLUM

oods

Hedde GULLIE tal geheurd?

Heddet al geheurd? D’r is een nuuw Tilburgs bloaaike ût. Ut hiet Tillywood Megezien en goa natuurlijk over Tilburg, de meesse die er wône, werken, studeren, we te maowe hebbe, niks te zegge hebbe, wegge d’r ammoal kunt doen en kunt kôpe.

Ge kunt eigelijk net zô goed bé men in de vurtún kome zitte… Keb naomelijk verstaand van veul dinge die hier gebeure.

Menne noam is Tilly, tante Tilly vûr de miste. Ik zé n echte Tilburgse in hart en “kruik”, heb denk d’n Heuvel voaker zien veraandere as ’t hoar van Annie, die kapster is op ’t paletplén. Ik bléf gére op de hogte van alle sappige Tilburgse roddels, stoa aaty vûroan as er wê te doen is en ben goed vûr d’n medemens en –dier.

Ik zé geboren op Broekhoven, in de buurt van de “Rûisvoorn”, zoas ze de toen noemde en naa nog. De was me ’n gezellig buurtje doar en iedereen kende mekoar. We zaate dikkels vûr op stroat te buurte of noar meesse te lauwe en dronken er dan we bij. D’r viel nôôt ’n onvertoge woord. Agge ruzie had werd dé mettin afgewerkt war. Zaand erover en nie mir zeveru. Zé doar bléve wone tot dek traouwde meeze Pierre. We zén al nen hille téd soame. Keb mistentéd ruzie mee hum, hij nôt me men….. En dés, omdéttie aaty mee z’n hobby’s in de weer is. Of ie zit in zunne vejéére noar z’n veugeltjes te lauwe, of hij zit in’t schop plaotjes te draaie vûr zunne piroatezender. Keb allis gezeet, det net zelf zonne kenoarie is. Die kwaansele ôk zo mee d’r zoad.

Lest hebbe de waute ‘m gevat mee z’n zendkiesje, de sukkel. Dé was wel sund. Heetie op marktploats ’n nuuw moete kôpe. Naa is ie gelukkig wir in de lucht. Iederen aôvund noa teten vertrekt ie noar zn schop en kunde ploatjes onvroage, diettie dan vûr oe droait. We zén allebei gek op nederlandstalig meziek. Op één en twee juni stonde we wir vûroan’t podium bé ’t festival vant levenslied op ’t Piusplén.

Ge kunt zegge wégge wilt van Tilburg, mar d’r is aaty wé te doen.

D’r wordt veul georgenizeerd en ik denk dé onzen burgemister trots maag zén op z’n stad. ‘K heurde lest detter zelfs rondleidingen zén.

Dan lôpter eene meeoemee en die vertelt dan vanalles. Tis net ’n bietje as glure bé de bure. De doek aaty gére, vûral mee de kerst.

Dan kunde bé iedereen de kerstbôme zien te stoan. Des echt gezellig mee al die lempkus. Misschien is dé wel ’n boantje vûr mén… Unne kersttoer mee us Tilly.

Mar ik loap naa op de zoake vurrût. Loat ’t irst mar is zomer worre ! Kweenie hoe dé de gullie d’r over denkt, mar ik heb wel wir ’s zin om op un terrasje te goan zitte lauwe, gullie nie dan? Stelt degge mén ziet meezu Pierre, komt ‘r ekkes bij zitte zôk zegge, dan vatte we’r soamen inne en lulle we wét over Tilburg.

Houdoe.

22 TILLYWOOD

SCHROBBELÈR MET IJS

Geniet, maar drink met mate

WWW.SCHROBBELER.NL

“Ik sta echt niet de hele dag kaartjes te knippen”

24 TILLYWOOD

ACHTERGROND

GOEIE MEESE

DE MANNEN VAN DE FIETSENSTALLING Wie zijn toch die mannen en vrouwen die we bijna elke week tegenkomen? In ‘Goeie meese’ dit keer de mannen van de fietsenstalling op de Heuvel.

Tekst: Marco van Nugteren | Fotografie: Fotografiebureau Photo40

“Goeiedááág. Alstublíéééft.”

“Goeiedááág. Dankuwèèèl.”

“Goeiedááág. Alstublíéééft.”

“Goeiedááág. Dankuwèèèl.”

Hoe vaak zou de 50-jarige Ahmad Bazarjani dit al gezegd hebben? Vijf jaar lang werkt hij nu in de fietsenstalling en begroet hij de klanten op deze manier, terwijl hij hun bonnetjes keurig knipt en scheurt. Dat is trouwens moeilijker dan je denkt, beweert Ahmad, dat knippen en dat scheuren. Als iemand met de fiets in zijn hand de stalling wil verlaten, moet Ahmad niet alleen het kaartje van het stuur trekken… Hij moet ook controleren of het nummer daarop overeenkomt met het bonnetje dat hij in zijn handen geduwd krijgt. “Maar ik sta echt niet de hele dag alleen maar kaartjes te knippen”, reageert Ahmad. “Dat is gewoon niet waar! Ik moet de paden schoonmaken, ik zet de fietsen netjes in het rek, ik …” Hij krijgt de kans niet om zijn zin af te maken. Een blonde vrouw trekt de aandacht. Ze heeft haar fiets in haar ene hand en haar bonnetje in haar andere hand. Ze wil naar buiten.

Daar heeft Ahmad maar één ding op te zeggen: “Goeiedááág. Dankuwèèèl.”

Welkom in de wereld van de gevonden fietssleutels.

Welkom in de wereld van jongeren die schijt hebben aan iedereen en de stalling keihard naar binnen racen. De wereld van de dronken klanten die midden in de nacht hun bonnetje niet meer kunnen vinden. Het is maandagmiddag, 13.00 uur. Van de 1350 beschikbare fietsparkeerplaatsen, is hooguit een kwart in gebruik. Als het Nederlands Elftal een EK- of WK-wedstrijd speelt, kan hier geen rijwiel meer bij, verzekert Ahmed. Maar vandaag speelt het Nederlands Elftal niet. Vandaag dragen sommige klanten een sjaal en handschoenen en snijdt de wind een koude lucht tegen hun wangen. Vandaar dat niet veel mensen de moeite hebben genomen om naar het centrum te fietsen.

“Hoe is het met je kind?”

Ahmad is één van de ongeveer vijftig werknemers van de vier gemeentelijke fietsenstallingen (Heuvel, Concertzaal, Katterug en Pieter Vreedeplein). Hij heeft psychische problemen. Dat heeft bijna iedereen die hier werkt. Stuk voor stuk zijn ze via de Diamant-groep, de sociale werkvoorziening van Midden-Brabant, in de stalling terecht gekomen. De één heeft psychische problemen, de ander lichamelijke. Als iemand last heeft van zijn rug, kan hij hier bijvoorbeeld wennen om terug de arbeidsmarkt op te gaan. Er is ook iemand met epilepsie. Die heeft af en toe de neiging om een extra pauze te nemen omdat hij een aanval voelt opkomen, maar daar is iedereen inmiddels aan gewend. “Voor mij is het een mooie baan”, glundert Ahmed, terwijl hij nog maar eens een kaartje doormidden scheurt. “Misschien voor iemand anders niet, maar voor mij wel. Ik kan met klanten praten, contacten onderhouden, kennismaken met anderen. Door dit werk ken ik veel bewoners van Tilburg, misschien wel de helft. Hoe gaat het? vraag ik hen. Alles goed? Of: hoe is het met je kind?”

“VOOR MIJ IS HET EEN MOOIE BAAN” In het kantoortje naast de plek waar Ahmad de kaartjes scheurt, leunt een man achterover op een stoel. Het is Henk Abrahams, de baas. Hij maakt de roosters. Dat is geen simpele klus. De één werkt liever niet op de locatie op de Heuvel, omdat hij de drukte niet aankan. De ander draait liever geen nachtdiensten, omdat hij daar mentaal niet geschikt voor is. Het is immers niet makkelijk, om de zoveelste boze, dronken feestganger te woord te staan die bijna omvalt en zijn fiets niet kan vinden, laat staan dat ‘ie erop kan zitten. “En als je iemand op het rooster zet, moet hij er natuurlijk wel zijn”, legt Henk uit.

TILLYWOOD 25

26 TILLYWOOD

“Zaterdagnacht werken ze van kwart over 10 tot half 5.

Dat is niet niks. Gelukkig loopt de politie op de horecaavonden altijd een keer binnen, op donderdag, vrijdag en zaterdag dus, maar ze moeten het wel zelf doen. Ik kom af en toe kijken, maar verder ben ik er niet. Het komt ook wel eens voor dat iemand niet komt opdagen, omdat er thuis iets aan de hand is bijvoorbeeld.Het blijven toch mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt. In zulke gevallen word ik uit bed gebeld.” Henk staat ’s avonds dan ook vaak paraat.

In hetzelfde kantoortje ligt een berg sleutels in de vensterbank. Het zijn de gevonden voorwerpen. Losse fietssleutels liggen verscholen tussen complete bossen en zelfs een enkele handschoen. De andere zit waarschijnlijk nog bij iemand om zijn hand. “Moet je kijken naar al deze sleutels”, zucht Ahmad, die inmiddels ook naar binnen is gelopen. “Die zijn de klanten vergeten, in de haast. Ze hebben ze in hun slot laten zitten. Ik loop telkens rondjes om te controleren of er sleutels in de fietsen zijn achtergebleven. Ze moeten hier op slot staan, dat is verplicht. Tussendoor zie ik vaak van alles op de grond liggen. Mobiele telefoons, portemonnees, rugzakken…Soms staan er nog complete boodschappentassen naast een fiets.”

“Soms staan er nog complete boodschappentassen naast een fiets.”

Fietsendiefstal Je zou verwachten dat het beveiligingssysteem waterdicht is. Dat niemand een fiets mee naar buiten kan nemen die niet van hem is, omdat hij geen sleutel heeft, of geen bonnetje, en omdat hij in zo’n geval een formulier moet invullen en zijn identiteitsgegevens moet achterlaten die ook nog eens aan de politie overgedragen kunnen worden. Maar nee. Er zijn al meerdere fietsen gestolen. “Twee maanden geleden nog”, herinnert Ahmad zich. “In zulke gevallen moeten we de bewakingsbeelden terugkijken. Soms vindt iemand een bonnetje op straat, zoekt ‘ie de fiets die erbij hoort en probeert ‘ie hem mee te nemen. Als ik vraag waar de sleutel is, is het antwoord vaak dat die thuis ligt. En als ik dan zeg dat ze een formulier moeten invullen en dat ik hun gegevens aan de politie moet geven, dan hoeft het opeens niet meer.

Pas geleden kwam er iemand die beweerde dat hij z’n fiets niet meer kon vinden. Hij was ’s avonds uit geweest en kon zich niet meer herinneren waar hij hem had neergezet. Ik zeg: kom maandagochtend maar terug, als we open gaan, want dan staan hier bijna geen fietsen. Dan heb je hem snel gevonden. Het is nu een week later, maar die fiets staat er nog steeds.

Nou, dan weet je genoeg.”

Ondertussen heeft Henk ontdekt dat zijn achterband leeg is. Hij laat hem oppompen door één van zijn medewerkers. Voor Ahmad zit het werk erop. Hij trekt zijn jas dicht, zegt zijn collega’s gedag en loopt voor de allerlaatste keer vandaag naar de fietsenrekken toe. Niet om te controleren of alle rijwielen op slot staan. Niet om te kijken of ze allemaal keurig in de rekken staan. Nee, gewoon om zijn eigen fiets te pakken. Er zit geen bonnetje om zijn stuur. Voor deze ene keer mag de klant gewoon doorlopen.

Mustafa Karay (51)

Wim Feijen (59)

Werkt hier al: “Vijf jaar.”

Werkt hier al: “Bijna zeven jaar.”

Mooiste quote: “Een tijdje geleden vroeg ik aan twee vrouwen of ik ze mocht zoenen. Stonden ze raar te kijken.

1 April, zei ik. Toen begonnen ze heel hard te lachen. Het contact met de klanten is sowieso leuk aan dit werk. Als ik ’s nachts werk, komen er 100% andere mensen dan overdag. Soms zijn ze een beetje vervelend, ja, maar als ze gedronken hebben, zijn ze meestal érg gezellig.”

Mooiste quote: “Soms gaan de klanten tegen ons tekeer, dat is niet normaal, zeg. Dan zijn ze hun bonnetje kwijt en als ze horen dat ze een formulier moeten invullen, dan slaat de vlam in de pan. Of ze kunnen hun fiets niet vinden. Het gebeurt zelfs wel eens dat ze in de verkeerde stalling staan.

Dan zijn ze dronken en gaan ze los! Daar moet je boven staan. Zeven jaar geleden sprong ik er nog wel eens op, maar nu niet meer. Dat heb ik afgeleerd.”

TILLYWOOD 27

Zo zijn wij ooit begonnen aan de korte Heuvel..

...maar boekhandel Selexyz Gianotten zit alweer jaren in de Emmapassage.

Tijden veranderen en onze winkel dus ook.

Na een grote verbouwing gaan Selexyz Gianotten en De Slegte samen verder in het pand Emmapassage 17 in Tilburg.

Nieuwe winkel, nieuwe naam, bij het ter persen gaan van dit nummer was deze nog strikt geheim. Benieuwd? Kom eens gezellig binnen lopen. Wat in ieder geval niet veranderd is, is onze gastvrijheid en ons deskundig personeel.

Zowel Gianotten als de Slegte zijn een begrip in Tilburg.

Met een groot assortiment is er voor iedereen een mooi, spannend, ontroerend, gek of leerzaam boek. Van koken tot reizen, van psychologie tot management en uiteraard een brede selectie literatuur en het regionale boek. Wij hebben het allemaal.

Ook voor een uitgebreid assortiment tweedehands, ramsj, antiquariaat kun je terecht bij ons.

Wij hebben zelfs een coffee corner, waar je onder het genot van een lekkere cappuccino of espresso even een rustmomentje kunt pakken.

Verder organiseren wij regelmatig lezingen, signeersessies en boekpresentaties.

Stap binnen en beleef onze vernieuwde boekwinkel.

Je bent van harte welkom!

Wij zijn ook te vinden op Facebook en Twitter!!

Samen

ART & POETRY

TESSAPERSIJN.NL

TILLYWOOD 29

H

rtje

Tillywood Art Direction: Daan Berends | Fotografie: Tessa Persijn

Tilburg in beeld, dat was het idee. Maar dan niet in helikoptervlucht.

Tillywood staat in hartje Tilburg. Het Tilburg van toen en ook van nu.

Karakteristiek en toch vernieuwend. Herkenbaar en verrassend. Zo blazen we Tillywood nieuw leven in. Zes typerende Tilburgers poseerden voor ons op een oude locatie met nieuwe bestemming. Hall of Fame’s Ladybird Skatepark. Hartje Tillywood in de Spoorzone. Gezegend.

Deze Tillyshoot is Skate of the Art. Meer lezen? Neem een kijkje achter de schermen op Tillywoodmagazine.nl/skateoftheart

30 TILLYWOOD

>>>

TILLYSHOOT

pastoor pieter scheepers

nooit mis met zijn kruikenmis. tillywood is gezegend

TILLYWOOD 31

Jan van Gestel van eredivisie tot jupiler league Jan trekt de kar 32 TILLYWOOD

TILLYSHOOT

Godelieve Engbersen Het leven is een kunstwerk volgens onze nachtburgemeester TILLYWOOD 33

Joop Verhagen Tilburg’s meest kunstzinnige “vreemde kwast” 34 TILLYWOOD

TILLYSHOOT

Peter de Ruijter DĂŠ marktkoopman die Tilburg op zaterdag wakker schreeuwt TILLYWOOD 35

Nils Janssens Kick-ass Tilburger. VOLOP in actie 36 TILLYWOOD

IK WIL IETS VAN JOU EN

‘Beïnvloeden wordt gezien als een magisch mechanisme’ 38 TILLYWOOD

COLUMN

JIJ WILT IETS VAN MIJ Deze column is gebaseerd op het voorwoord van het boek: ‘Ik wil iets van jou, Jij wilt iets van mij - Beïnvloed de hersenen om te bereiken wat je wilt’.

Tekst: Margriet Sitskoorn

Bij manipulatie denken we al snel aan iets negatiefs.

Aan het sturen van de gevoelens, de gedachten en het gedrag van iemand anders voor eigen voordeel, zonder dat diegene dat merkt of er iets tegen kan doen. Beïnvloeden, een synoniem van manipuleren, wordt echter als iets veel positievers ervaren.

Beïnvloeden. Het is een woord dat werkgevers, onderwijzers, ouders en politici veelvuldig gebruiken.

Beïnvloeden wordt gezien als een magisch mechanisme. Iets waar we graag meer over willen weten. Niet uitsluitend voor eigen gewin, maar ook in het belang van anderen. Om hen te sturen in een richting waarvan we denken dat die goed voor hen is.

Dat beïnvloeden een onderwerp is dat speelt, bleek onder andere uit vragen die mij tijdens lezingen en interviews gesteld werden. “Hoe kan ik mijn werkgevers zich aan verandering laten aanpassen, mijn kind minder achter de computer laten zitten of opslag van mijn baas krijgen? Hoe kan ik me simpelweg gelukkiger voelen of aardiger gevonden worden?

Op wat voor manier kan ik pijn bij mezelf of anderen verminderen? Hoe kan ik de keuzes van anderen beïnvloeden, gemotiveerder worden, of dingen beter onthouden?”. De kern van al dit soort vragen is, hoe kan ik concreet het gedrag, de emoties en de vaardigheden van anderen en mezelf beïnvloeden?

Het liefst per direct en niet via een tijdrovend methode.

Ik merkte dat ik in mijn columns voor verschillende bladen steeds vaker op dit soort onderwerpen inging.

Deze columns liggen dan ook aan de basis van mijn nieuwe boek.

Dat we meer over beïnvloeden willen weten, is niet zo verwonderlijk. Het is de kern van sociale interactie.

Het gebeurt op je werk en bij je thuis. Door jou, je lief, je vrienden en je vijanden. Je baas, de overheid en je kinderen. Zodra je de interactie met iemand aangaat, draait het namelijk al snel om `Ik wil iets van jou en jij wilt iets van mij’, en we doen ons best te bereiken wat we willen. Jij, maar de ander ook. Door te praten, door te lachen, door ons op een bepaalde manier te bewegen en door het tonen van onze emoties of juist

niet. We zetten ons hele hebben en houden in om de ander te beïnvloeden. Bewust en onbewust.

Als je er goed over nadenkt, betekent dit dat beïnvloeding een dagelijks terugkerend fenomeen is. Het is daarom best de moeite waard om ons er eens verder in te verdiepen. Als het namelijk een basisvaardigheid is dan kunnen we die maar beter proberen te beheersen. Dat is dan ook het doel van mijn boek: je wetenschappelijke kennis en mogelijkheden verschaffen waarmee je het gedrag, de emoties en de vaardigheden van jezelf, maar ook van anderen kunt beïnvloeden.

De kennis die ik beschrijf, is toe te passen in je dagelijkse leven. Bij je thuis en op het werk. Ten aanzien van prettig verlopende sociale interacties maar ook van conflicten. Let wel, het gaat hier om tips en trucs die weliswaar wetenschappelijk bewezen zijn, maar niet alles kunnen oplossen.

Ze zijn dus geen vervanging voor hard studeren, coaching, of medicatie en dergelijke. Met de achtergrond van wetenschappelijke bevindingen, krijg je meer inzicht in wetenschappelijk onderzoek en waarom tips en trucs wél werken.

Margriet Sitskoorn is hoogleraar klinische neuropsychologie aan de Universiteit van Tilburg.

Haar onderzoek richt zich op de relatie tussen hersenen en gedrag. Het spitst zich toe op hoe gedrag en omgeving invloed op de hersenen uitoefenen en hoe we zo emoties, vaardigheden en gedrag kunnen beïnvloeden. Zij schrijft naast haar internationale wetenschappelijke werk, columns voor verschillende bladen. Margriet is tevens de auteur van de bestsellers ‘Het maakbare brein’ en ‘Passies van het brein’. Margriet werkt mee aan diverse tv-programma’s en is een veel gevraagd spreekster.

TILLYWOOD 39

40 TILLYWOOD

HEADLINER

Incubatie van een prettige ziekte

Tekst: Michiel de Bie | Fotografie: Debbie Aken, Hermand Stehouwer, Incubate, Jan Rijk, Michel Meeuwisen, Paul Verhagen, Rene van Genten, Sjanette de Geus, Victor van der Griendt, Wil Opstals, William van der Voort

Incubate is, naar eigen zeggen, het festival met een diverse blik op cultuur. En wie de bal kaatst, kan hem terug verwachten. Tillywood werpt een diverse blik op Incubate. Met hulp van cultuurwethouder Marjo Frenk, Incubate-organisator Peter Meeuwsen en diehard Incubate vrijwilligers René Genten en Roger Schmitz gingen we op zoek naar legendarische ervaringen, bakken vol subsidiegeld, de meerwaarde voor de stad en de ziel van Incubate.

Allereerst even vooruitkijken naar Incubate 2013. Zoals altijd programmeert het festival voor ieder wat wils op het gebied van muziek, beeldende kunst, theater, film en sprekers.

Daarnaast komt het thema ‘hybride kunstenaar’; de kunstenaar die autonoom en commercieel werk combineert, extra naar voren. Het blijft vooralsnog een verrassing of we, net als voorgaande jaren, een openbare stunt kunnen verwachten.

Incubate legde de lat hoog door in 2011 beschilderde en bespeelbare piano’s weg te zetten. In 2012 hing het festival overal grote portretten van Tilburgse moeders op. Woordvoerder Jelle Agema zegt dat er dit jaar waarschijnlijk niet zo’n blikvanger komt. “Zoiets kost een hoop werk en geld, en we focussen ons op dit moment op een zo sterk mogelijk standaardprogramma.

Maar Incubate vindt altijd door de hele stad plaats en zal dus zeker te zien zijn.”

Heavy Metal Bowlen Net als andere jaren staat het ‘heavy metal bowlen’ in ieder geval weer geprogrammeerd. Misschien is met de concerten in zorgcentra ook een nieuwe traditie geboren.

Verder valt Incubate niet snel op een herhaling van zetten te betrappen. “We hebben de filosofie om bands nooit meer dan eens te laten komen. Dat zorgt ervoor dat je elke keer weer je ogen helemaal open moet doen”, verklaart Incubate-muziekprogrammeur Peter Meeuwsen.

TILLYWOOD 41

Tilburg & Incubate Net als vele stadsgenoten is cultuurwethouder Marjo Frenk de piano’s van Incubate 2011 nog niet vergeten: “Ik was toen een week lang in feeststemming omdat overal waar je kwam mensen muziek maakten, dat was echt geweldig.” In hetzelfde jaar opende Marjo Frenk festival Incubate met een opzienbarende en ironische speech; een door Christiaan Weijts geschreven aanklacht tegen de negatieve sfeer rond cultuur in de samenleving.

Frenk: “Het was leuk om daarna met mensen te praten. Ik weet niet of iedereen de toespraak begreep, want ik werd aangesproken van; ‘…nou zeg, en u bent nog wel van cultuur’.”

Meerwaarde Juist in 2011, toen cultuur onder druk stond, raakte Incubate (mede dankzij de piano´s) bekend bij meer mensen. Het festival spreekt steeds meer een nationaal- en internationaal publiek aan, zonder de Tilburgse thuisbasis de rug toe te keren. Een aantal aan Incubate gelieerde blogs heeft wel een sterk internationaal karakter, net als bepaalde keuzes in het programma. Daar staat tegenover dat het festival ook het thuispubliek bedient. Frenk daagt Incubate uit om nog meer in de wijken te doen, waarbij de wethouder benadrukt dat dit een wens is, en geen kritiek. “Ze richten zich nu heel erg op de binnenstad, maar daarbuiten heb je een grote groep inwoners die best geïnteresseerd is. Zij komen niet zo makkelijk naar een voorstelling in de stad. Je zou de show ook naar ze toe kunnen brengen.”

deze Tilburgers goed voor 30 procent van het totale aantal bezoekers. Daarnaast telde Incubate 7 stagiaires, 40 logeeradressen voor artiesten en krap 700 deelnemers bij het cultuur-educatieve programma voor Tilburgse basisscholen en middelbare scholen.

Ton subsidie De gemeente bestempelt Incubate als ‘beeldbepalend evenement’ en geeft daarmee een duidelijk signaal over het belang van het festival. In het nieuwe evenementenbeleid zet de gemeente in op sterke evenementen die bijdragen aan het profileren van de stad. Incubate gaat er als beeldbepalend evenement met de hoofdprijs van € 100.000,- vandoor, net als de Ten Miles en de kermis. Als steunbetuiging bij die voorbeeldfunctie hielp de gemeente Incubate in 2012 ook met de communicatie en publieksservice. De gemeente zorgde voor onder andere promotieposters in de grote steden en op treinstations, een groot bord langs de A58 en gratis wifi voor festivalbezoekers.

Marjo Frenk vindt de steun aan Incubate passen bij de hedendaagse citymarketing: “Volgens het ‘oude denken’ vraag je aan een bureau om iets leuks te bedenken voor de merknaam Tilburg. We hoeven nu geen dure posters en glimmende folders meer.

Tegenwoordig willen we anderen uitnodigen, stimuleren, verleiden en faciliteren om het verhaal van de stad te vertellen. Incubate sluit daar fantastisch op aan.”

‘Misschien is het voor de onvoorbereide bezoeker teveel om te bevatten’ Uit tekstflarden uit een subsidieaanvraag blijkt hoe dankbaar Incubate is voor de ideale thuishaven Tilburg: “De no-nonsense arbeidersmentaliteit van Tilburg in combinatie met kunstvakopleidingen zorgt voor een goede voedingsbodem”, “De constante aanwas van studenten zorgt voor een goed publiek”, en “De compacte binnenstad kent een infrastructuur van concertzalen, theaters, musea, galeries, cafés en kerken die bruikbaar zijn voor een stadsevenement.”

Maar wat krijgt Tilburg daar nu voor terug?

Marjo Frenk: “De festivalweek brengt een dynamiek in de stad die ik het liefst het hele jaar zou aantreffen. Het staat buiten kijf dat cultuur een bijdrage levert aan het voortbestaan van je stad.

We vinden het natuurlijk belangrijk dat mensen hier goed kunnen werken, maar ze blijven hier alleen wonen als er ook een variëteit aan activiteiten is.”

De cijfers van Incubate 2012 geven een beeld van deze bijdrage. Het festival bracht vorig jaar 200.000 mensen op de been. Ook stijgt het aantal bezoekers uit Tilburg en omgeving nog altijd. Vorig jaar waren 42 TILLYWOOD

Wie zich op wil winden over het verkwanselen van publiek geld aan een evenement als Incubate, moet weten dat grote sommen geld terugvloeien in de stad. Bijvoorbeeld via meewerkende freelancers en artiestenservices als taxi’s, hotels en catering.

Financieel bestuurder Joost Heijthuijsen: “Waar mogelijk kiezen we ook voor lokale besteding, zoals bij het drukwerk of bij het inhuren van technici.”

Natuurlijk nemen de artiesten naar gelang hun naam en faam ook een x-bedrag mee. Daarbij geldt echter weer dat een Duits exportbureau een bijdrage levert voor een Duitse artiest, of dat een organisatie als Hivos in het verleden meebetaalde aan de komst van een niet-westerse dance-act.

Naast die internationale artiesten kunnen ook lokale amateurs en professionals rekenen op een podium bij Incubate. Zo krijgen individuele kunstenaars en studenten van Fontys Kunsten een extra gelegenheid om zich te ontwikkelen.

Vrijwilligers & Incubate

HEADLINER

TILLYWOOD 43

44 TILLYWOOD

HEADLINER

‘De mensen in Tilburg moeten er zelf iets van maken’ Gewapend met een tandenborstel, voldoende schone kleding en zijn fotocamera reist René Genten straks weer van Maastricht naar Tilburg. Hij stort zich een week lang op Incubate. Vanaf een logeeradresje gaat Genten iedere festivaldag de deur uit om een bijzondere vrijwilligersrol te vervullen: hij is manusje van alles. Genten: “Vrijwilligerscoördinator Steph bij het productiekantoor weet altijd precies waar er nog iemand nodig is. En als er niets is, dan sturen ze me op pad voor foto’s. Eenmaal onderweg gaat alles heel ad hoc. Dan hoor ineens dat iemand niet is komen opdagen en moet ik halsoverkop door Tilburg fietsen om bij de deur kaartjes te controleren.” Drie edities geleden vroeg Steph Byrne aan Genten of hij wilde helpen. Omdat ze wist dat hij fotografeert en dol is op muziek. “Ik kan gelukkig genoeg van het festival zelf genieten tijdens het werken en fotograferen”, zegt Genten. “Mijn motivatie is dat ik dol ben op onafhankelijke cultuur. Ik ken doorgaans hooguit tien procent van het programma, maar alles waar ik naar toe ga is raak. En niet alleen bij bands, ook de exposities en debatten zijn echt smullen.” Zo werd Genten als suppoost in het Duvelhok blij verrast met ‘de meest obscure mini-optredens’. Het meest opzienbarend vond hij toch wel de educatiemiddag waar ze hem vorig jaar heen stuurden. “We maakten robotpakken met de kinderen en daarna zette twee muzikanten de hele groep robots aan het dansen.”

Tostibar In september sluit Genten zich weer aan bij de groep van ruim vijfhonderd actieve vrijwilligers. Zij hebben de meest uiteenlopende taken, als polsbandjescontrole aan de entrees, de barbemanning, de radiostudio opbouwen en klussen aan kunstprojecten. Daarnaast zijn er nog andere manieren waarop mensen bijdragen. Wie bij Incubate met een goed initiatief komt, krijgt de vrijheid om het uit te voeren. Zo begon vorig jaar, bij een voorstelling in het Duvelhok, iemand spontaan tosti’s bakken. Opvallend zijn de tientallen thuiswerkende vrijwilligers. Zij stellen slaapplaatsen ter beschikking aan Incubate-artiesten en buitenlandse journalisten.

Internationale studenten openen hun kamerdeur, net als gewone gezinnen. Het aantal logeeradressen schommelt al jaren tussen de dertig en 45. Die logeerpartijtjes zorgen in de eerste plaats voor mooie ontmoetingen. Anderzijds kan het ook niet anders omdat alle hotelkamers van Tilburg vol zitten tijdens de festivalweek.

Verder is er nog een voornamelijk online community van mensen die we ook maar tot de vrijwilligers zullen rekenen: honderden tipgevers op artistiek en organisatorisch vlak.

Lelijk Tilburg Voor het festival zijn de vrijwilligers goud waard. Incubate profiteert behalve van hun directe bijdrage, ook van het potentieel dat deze groep biedt. Ze fungeren als Incubate-ambassadeurs binnen hun eigen netwerk, als bezoekers die vrienden meenemen, of als talentpool waaruit mensen kunnen doorgroeien in de organisatie.

Roger Schmitz, net als René Genten een vaste waarde, draait ieder jaar met een club mensen de artiestenlounge. Vrijwilligerscoördinator Byrne beschrijft deze club als ‘een goed voorbeeld van vrijwilligers die de ruimte krijgen’. “De artiestenlounge is één van de weinige dingen die ik niet hoef te coördineren, dat doen zij zelf.” Volgens Schmitz werkt de club op één van de vele eilandjes die gezamenlijk een fantastisch evenement tot stand brengen. Incubate maakt van Schmitz een trotse Tilburger: “Tilburg is zo ongeveer de lelijkste stad van Brabant, op Eindhoven na, maar daarom is het wel een bloeiende stad, want de mensen moeten er zelf iets van maken. Dat levert geweldige festivals op, zoals STRP in Eindhoven en Incubate in Tilburg.” Met een enthousiaste zuidelijke tongval legt Schmitz uit dat hij en zijn clubje vooral meehelpen omdat ze de filosofie van Incubate ondersteunen. “Het is geweldig om daaraan bij te dragen.”

Schmitz’ collega René Genten voegt toe: “Steeds meer mensen willen als vrijwilliger deel uit maken van het festival. Onderling heerst zo’n gemoedelijke sfeer en je leert de vaste vrijwilligers zo kennen. Dat zijn echte Incubaters.” Behalve een onvergetelijke ervaring, krijgen de vrijwilligers afhankelijk van het aantal ingezette dagdelen één of meerdere dagen vrije toegang tot het festival. Bovendien ontvangen ze in het jaarverslag van 2012 een ontzettend grote dankbetuiging van de organisatie.

TILLYWOOD 45

Organisatie & Incubate Mede-organisator Peter Meeuwsen werd twee jaar geleden op handen gedragen tijdens het optreden waarmee The Fall het festival afsloot. Hij was gaan stagediven. “Door de ontlading van de laatste dag besloot ik op het podium te klimmen en er vanaf te springen.” Als muziekprogrammeur heeft Meeuwsen op de slotdag altijd een drukke week en maandenlange voorbereiding achter de rug. De opgebouwde spanning komt er die dag in één keer uit, “…en dan is het gewoon groot feest. De Incubate-afterparty heeft ondertussen bijna legendarische status bereikt.”

Tijdens het van hot naar her rennen in de voorafgaande festivaldagen, kan Meeuwsen ook echt wel genieten. Als jonge gast met een brede en diepe interesse voor muziek droomde hij al van een baan als programmeur. Hij voelde zich het meest thuis bij ZXZW festival, het latere Incubate.

Via een stage bij ZXZW kon hij ook daadwerkelijk doorstromen in zijn huidige droombaan.

Niet meer mensen, maar mensen meer Meeuwsen behoort tot de kerngroep van ongeveer tien mensen die werken voor de stichting Incubate. Deze kern wordt gestuurd en gecontroleerd door de met wijsheren gevulde Raad van Toezicht. Daarnaast wordt de kern bijgestaan door stagiaires en tientallen medewerkers op het gebied van projecten, marketing en productie. Voor de vaklui en liefhebbers van googelen: ze werken met een ‘platte staforganisatie’ en met ‘servant leiderschap’.

Dat u het even weet.

Het team achter Incubate heeft als doel een bijzonder festival neer te zetten, met als inhoud weinig bellichtte genres en uitingen (die nog in hun incubatietijd zitten), gebracht door zoveel mogelijk bijzondere kunstenaars, ten dienste van zoveel mogelijk bezoekers uit Tilburg, Nederland en buitenland.

Wil Incubate dus meer mensen trekken? “Het is niet altijd ‘meer mensen’, maar ook ‘mensen meer’”, antwoordt Meeuwsen. “Velen hebben een passieve betrokkenheid bij cultuur, en wij willen als festival betrokkenheid creëren door cultuur op allerlei manieren mogelijk te maken.”

De langetermijnvisie van Incubate draait dan ook om samenwerking met publiek en partners. Iedere nieuwe bezoeker is een extra cultuurdeelnemer. En samenwerkingspartners hebben natuurlijk een netwerk vol potentiële cultuurdeelnemers. De vorig jaar opgezette concerten in zorgcentra en kennismakingstour voor een oudere doelgroep zijn mooie voorbeelden van het aansporen van betrokkenheid. Verder is er geen beginnen aan het vermelden van wat Incubate allemaal initieert. Want behalve de muziek, overige kunst en sprekers, zijn er tijdens het festival en door het jaar heen nog veel meer gelegenheden waarop Incubate zich manifesteert. Misschien is het voor de onvoorbereide bezoeker zelfs allemaal teveel om te bevatten.

HEADLINER In correspondentie tussen het Fonds Podiumkunsten en Incubate in 2012 schrijft het fonds ‘dat het voor bezoekers moeilijk kan zijn een keuze te maken uit het overvolle programma, mede doordat muziekprogrammeurs niet kritisch genoeg een selectie maken uit wat de community van artistieke tipgevers aanreikt’. Wie het programma bekijkt, kan snappen wat het fonds bedoelde.

Ondertussen groeit het festival ieder jaar door. Meeuwsen: “we hebben het gevoel dat het nog niet af is, dat we nog meer publiek kunnen trekken en dus is groei in die zin wenselijk.” Het festival had zelfs een aantal maten groter kunnen groeien, als het Fonds Podiumkunsten in 2012 de aanvraagde meerjarige subsidie van €250.000 had toegekend. Incubate droeg voor die subsidie een plan aan waarin “alles een stuk groter zou worden”, aldus financieel bestuurder Joost Heijthuijsen. In de afwijzing (gebrek aan budget) schreef het fonds lovend over veel aspecten, maar het zette ook vraagtekens bij de groeiambities. Incubate ging terug naar het plan van natuurlijke groei. Heijthuijsen legt uit hoe dat nu gaat: “We zetten één stap vooruit en twee stappen terug.”

Wat kost dat?

Financiële man Heijthuijsen vergelijkt het festival met een militaire operatie. En hij krijgt dus alle declaraties en betalingsopdrachten van die operatie op zijn bureau.

Gelukkig voor hem ligt aan de andere kant van dat bureau een stapel met gehonoreerde subsidieaanvragen, sponsorovereenkomsten en overzichten van verkochte tickets.

In totaal ging het voor 2012 om een begroting van ruim € 900.000. Dit bedrag kan aan de inkomstenkant in grofweg vier gelijke delen worden gesplitst: een kwart is afkomstig uit de subsidies van gemeente en provincie, een kwart uit publieksinkomsten als tickets en een marge op de bieromzet. De sponsoring en bijdragen uit private middelen zijn goed voor 27 procent en de rest van de kas wordt gespekt met incidentele provinciale en landelijke financiering, die vaak gekoppeld is aan specifieke projecten. Aan de uitgavenkant vormen artiesten een belangrijke kostenpost. Hun overnachtingen in het Mercure en andere hotels zijn bijvoorbeeld al goed voor €30.000 euro. De overheadkosten van het festival zijn volgens de penningmeester relatief laag. “We hebben geen dure directeuren en gebouwen, en treinreizen gaat in de 2e klasse. Dat kan ook niet anders, gezien zoveel mensen en partijen zich vrijwillig inzetten.”

Voor de aankomende militaire operatie hoopt Heijthuijsen weer uit te komen op een begroting van boven de negen ton. Dit is nog onzeker omdat veel geldschieters en samenwerkingspartners pas in de allerlaatste maanden definitief toezeggen. Dus terwijl Tilburg zomer viert, werkt de organisatie door aan de voltooiing van financieringen, projecten en programma’s, zodat Incubate van 16 tot en met 22 september weer los kan barsten.

Muziekprogrammeur Peter Meeuwsen tipt voor komende editie Built To Spill: “Een vrij legendarische Amerikaanse band die echt prachtige melancholische gitaarmuziek maakt.”

Wereldwijd unieke house line-up Wie denkt dat Incubate alleen bedoeld is voor metalheads en andere culturele fijnproevers, moet nog eens goed naar het programma van zaterdag 21 september kijken. Dan staat Pop-podium 013 dankzij Incubate in het teken van 25 jaar acid house. Dit subgenre heeft een vrolijke gele smiley als symbool en valt volgens de muziekencyclopedie te herkennen als elektronische dansmuziek uit de beginperiode van de house. Met simpele baslijnen die uitmonden in hypnotische grooves.

Muziekprogrammeur Peter Meeuwsen leidt zijn line-up in: “We hebben alle grondleggers en pioniers uit die scene bij elkaar gezet, en dat levert het uitgebreidste acid house-programma dat je maar kunt bedenken. Die muziek is ontstaan in Chicago en Manchester, met flink wat uitwisseling daartussen. We hebben uit Chicago Tyree Cooper en DJ Pierre, die verantwoordelijk was voor de allereerste acid house track ooit. Dan is er nog de Britse poot met 808 State en A Guy Called Gerald. Nergens anders ter wereld kun je al deze mensen bij elkaar zien. We proberen vaak nieuwe ontwikkelingen te tonen, maar het is ook goed om stil te staan bij ontwikkelingen uit het verleden. Nu hebben we nieuwe en oude namen, waardoor je dingen in context plaatst en laat zien waar muziek vandaan komt. Deze acid house-avond gaat denk ik een mooie mix trekken van lokaal publiek, mensen die het ruim twintig jaar geleden maakten, jonge mensen van nu die benieuwd zijn wat het is, en heel veel internationale mensen die speciaal voor die line-up komen.”

Erbij zijn?

Acid Flashback: 25 years of Acid House Za 21 sept.

Met: 808 State, A Guy Called Gerald, DJ Pierre, Ceephax Acid Crew, Chris Moss Acid, Tyree Cooper, Mantra, Pete Swanson, Vatican Shadow, Kosmik Kommando, Hieroglyphic Being, 030303.

TILLYWOOD 47

MIJN TILBURG

SANNE stenvert HOOFDREDACTRICE TILLYWOODMAGAZINE:

TILBURG IS VOOR MIJ...

Binnen tien minuten op vakantie in Moerenburg

Even plassen bij de V&D

Altijd warmer dan boven de sloot

Bermudadriehoek voor mijn fietsen Een groot dorp

Een tripje naar het Trappistenklooster

Genieten op het terras

Wél een mooie Maawmuur

Een zwembad vol met Schrobbelèr Vol verrassingen Altijd bezig

Dansen op zomertraktaties

Schelden op de Cityring Talentenvijver

Mooi

Familie, vrienden en vage kennissen

Een organisatietalent Kritisch

Altijd bezig met Tillywood

Thuis

TILLYWOOD 49

Verborgen parels De Ursulinenkapel

Tekst: Sanne Stenvert | Fotografie: Fotografiebureau Photo40

In de Elzenhof, achter het carporthek van een smakeloos appartementencomplex, ligt een kapel verscholen. Waar ooit de kloostermuren stonden. En waar de nonnen kaarsjes opstaken bij het altaar, kijken nu balkonnetjes en blinde muren uit op een stukje geschiedenis met klokkentoren.

Eigenlijk kochten ze de kapel in een opwelling. Mark en Athanasia Hasperhoven deden twaalf jaar geleden een bod op het gebouw in de Elzenhof. Het was een gesloten veiling en de twee verwachtten niet dat ze een kans maakten. Tot ze op vakantie in Griekenland een telefoontje kregen van (schoon)vader: “Jezus!? wat heb je nou gekocht?” Mark en Athanasia waren de verbaasde eigenaren van een kapel in Tilburg.

De grote kapel werd in 1900 gebouwd bij het klooster der Ursulinen. Een onderwijs-orde die ook de bijbehorende school beheerde. Het gebedshuis heeft echter meer bewoners gehad. De Duitsers bezetten het gebouw in de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de bevrijding deed het dienst als Engels veldhospitaal. Generaal Eisenhower liep er zelfs binnen. Er hangt nu een foto als bewijs. De jaren zeventig luidden zware tijden in voor de kapel. De gemeente en een woningbouwvereniging namen de boel over. Het klooster werd platgegooid. De nonnetjes trokken in de nieuwe appartementen. Met als enige troost dat ze nog wel kaarsjes mochten aansteken in hun kapel.

In overleg met Monumenten maakten Mark en Athanasia voorzichtig een woonhuis van het gebouw. Op de plek van het altaar kwam het woongedeelte, het schip van de kapel bleef in oorspronkelijke staat. En ze vulden de kapel met muziek. Eens per maand zijn er optredens in het gebedshuis. Spontaan of gepland. Van orgelspelers en violisten, tot zangers en accordeonisten. Van klassieke muziek, tot gipsy, Balkan, chapelfolk en jazz.

Muzikale vrienden zijn altijd welkom. Ook bruiloftsgasten, personeelsgroepen en bedrijven kunnen ruimte huren in een stukje geschiedenis.

Mark en Athanasia vullen de ruimte met muziek en Griekse ‘retsina’. De kapel behouden ze verder in oorspronkelijke staat. Alleen het toilet verstopten ze in de biechtstoel. Van de twaalf nonnetjes die in 2012 in de appartementen woonden, is er nog maar één over. Of de nonnen verbolgen waren over de schending van de biechtstoel? Volgens de huidige bewoners niet. “Je kunt er immers nog steeds wat kwijt.”

Kijk voor de concertagenda, en voor informatie over boekingen en reserveringen, op de website van Mark en Athanasia: http://ursulinenkapel.nl/ 50 TILLYWOOD

VERBORGEN

TILLYWOOD 51

Ontwerp je eigen woning samen met ons

jij betaalt dus jij bepaalt

W

W

W.A A

N DEWATE

N RKA

T.N

L

nieuwbouwproject 36 eengezinswoningen en 14 bungalows aan de twentestraat

www.aandewaterkant.nl

5 J AAR

5 jaar Café Joris Café Joris bestaat dit jaar 5 jaar en dat vieren we met u! We pakken 5 weekenden groots uit. Zo brengen we u een theaterfestival, een weekend back to the classics met live radio vanuit het café en in augustus een heuse autobeurs met Oldtimer veiling op zaterdag.

Een bruin café zijn van deze tijd, dat is de doelstelling! Alle leeftijdsgroepen zijn welkom bij Café Joris. We hebben daarom flink verfrist de afgelopen jaren en dat zullen we blijven doen.

Niet alleen het uiterlijk is veranderd, maar zo zijn er bijvoorbeeld ook een aantal nieuwe wijnen bijgekomen.

Overdag kunt u genieten van ons overdekte terras en in de middag en avond zullen we lekker met u borrelen. In de avond slaat de borrelsfeer snel om naar een gezellige stap-avond. Onze dj’s zorgen er voor dat het een gezellig feestje wordt!

Deze zomer introduceren we, uniek in Tilburg, onze Triple Tosti! Er zijn 15 verschillende smaken, dus voor ieder wat wils.

Natuurlijk blijven we ook lekker doen wat we altijd al deden: Open podium, Café theater, voetbal kijken en lekker borrelen. Kortom: te veel om op te noemen, dus kom lekker genieten bij café Joris! & beleef!

Proef, geniet

De Autobeurs Van 23 t/m 25 augustus wordt vergane glorie weer nieuw leven ingeblazen bij Café Joris.

Het café zal worden omgetoverd tot een heuse auto(ruil)beurs.

Het pand op het Piusplein werd namelijk vroeger gebruikt als autobeurs. Dit stukje Tilburgse geschiedenis wil Joris van Riel (eigenaar) graag terug zien als jaarlijks evenement.

Op vrijdag organiseert het café een schaalmodellen(ruil)beurs.

Iedereen kan hier zijn of haar modelautootjes uitstallen om te ruilen of om te verkopen. De avond wordt afgesloten met live muziek.

Op de zaterdag zal er een autoveiling plaatsvinden. Door het hele centrum zullen oldtimers

worden geplaatst die in de namiddag bij het café worden geveild. Het publiek kan de veiling gewoon vanaf het terras volgen. ‘s Avonds zal er live muziek zijn en een borrel voor de deelnemers.

De zondag organiseert het café een autorally, die voor iedereen toegankelijk is. Tegen een kleine bijdrage rijden de auto’s een cryptisch omschreven route.

Tijdens de rit is er tijd voor een lekkere lunch en een alcoholvrije versnapering. Onderweg worden er vragen gesteld over de bezienswaardigheden in Tilburg en omstreken, waarmee leuke Links op de foto ziet u het pand van de Koopmansbeurs, gezien vanuit het prijzen te verdienen zijn. Er wordt café. Na de sloop in 1927 is dit de Heuvelpoort geworden. afgesloten met een BBQ en live Lijkt het u leuk om dit weekend deel te nemen muziek. aan de activiteiten tijdens dit weekend?

Geef u dan nu op!

- info@cafejoris.nl - www.cafejoris.nl

HIJ PRAAT ECHT ZO

PHILIPPE GEUBELS

Tekst: Sanne Stenvert Fotografie: Viewandme.com

“Soms komt er een knappe griet naar me toe”, vertelt de cabaretier. Hij kijkt even voor zich uit.

“Dan wil ik wel een praatje maken. Maar het enige wat ze dan zegt, is ‘Oh, dus je praat echt zo’. En weg is ze.” Philippe Geubels heeft zich voor het interview genesteld in een vierkante, blauwe stoel. Backstage bij Theaters Tilburg. Hij trad op in de Concertzaal. Dat was eigenlijk niet de bedoeling. Hij zou spelen in de Kleine Zaal. Maar zijn programma was bijna meteen uitverkocht. De droom van elke kunstenaar. De ergste nachtmerrie van Philippe.

Geubels is made in Belgium. Hij werd gemaakt als supermarktmedewerker met nasale stem, slechte ogen, een geweldig gevoel voor timing en vol kwinkslagen. Zijn manager is alles wat Philippe niet is. Groot, breed, joviaal, met een stevige handdruk. Hij neemt grote stappen terwijl hij richting de interviewruimte stevent. Hij waarschuwt met een zachte g. “Philippe is niet erg tevreden met het optreden.” Hij loopt door. “De zaal was te groot. Dat is Philippe niet gewend. Willen jullie water of koffie?”

Geubels geeft eerst een ander interview. Aan een meisje met hetzelfde accent. Er klinkt gelach. “Journalisten stellen altijd domme vragen”, zei de cabaretier in zijn voorstelling.

Na het interview met zijn landgenoot geeft Philippe ons een hand. Die is slap. Hij is wit. De wallen zijn duidelijk 54 TILLYWOOD

zichtbaar achter zijn bril. Tillywood. Dat klinkt als een roddelblaadje, zoals de Privé. Om de eerste vraag moet hij lachen. ‘Welke vraag heb je altijd al willen krijgen?’. Hij weet het niet. En valt er een stilte.

Philippe is inderdaad niet tevreden over zijn show. Hij heeft er een negatief gevoel over. Het publiek was voor hem niet goed te zien. De respons was niet goed te horen. Dat schopte zijn timing in de war. Maar hij is altijd weinig tevreden. Hij is angstig, vertelt hij. Het is druk in zo’n grotere zaal. En hij is moe. Aan de toeschouwers ligt het negatieve gevoel nooit. “Ik sta toch op het podium”, zegt hij. “Het publiek niet.” De vermoeidheid straalt van hem af.

Volgende week gaat hij weg. Hij gaat naar Australië. Waar niemand hem kent. Vijf weken trekt hij in zijn eentje rond, in een camper. Philippe ziet heel erg op tegen de vlucht.

Maar hij wil wel op vakantie.

Hij speelde één keer eerder in Tilburg. Een kleine try-out.

Waar weet hij niet meer. De cabaretier kijkt naar de manager. “Ergens aan het water”, klinkt het vertwijfeld.

Goede indrukken doet Philippe niet op van Tilburg. Hij gaat wat meer rechtop zitten. “Wat is het probleem met parkeren hier? Je moet er rijk voor zijn. Je parkeert op straat en moet tot ’s nachts betalen? Of je moet een dagkaart kopen? Als je hier vreemd bent, weet je dat niet. Waarom kost dat zo veel geld in Tilburg?”

INTERVIEW

De ontvangst bij de Nederlandse theaters is lang niet zo gemoedelijk als in zijn land. Je krijgt hier geen warm eten. Bij Theaters Tilburg is alleen koffie en water gratis voor de artiest die binnen een dag zijn voorstelling uitverkocht. “In België krijg je een warme maaltijd en een koud pintje. Er zijn maar een paar Nederlandse uitzonderingen. Hij vindt de theaters hier meer bedrijven dan cultuurinstellingen. “Dat klopt voor mijn gevoel niet.” In zijn voorstelling geeft hij zijn publiek een aantal Vlaams-Nederlandse vertalingen. Voor het woord ‘trakteren’ is er echter geen Hollandse versie.

“Een geweldige, grove grap is moeilijk om niet te vertellen” Hij is nu gewend aan de directheid van Nederlanders. “In het begin was dat erg wennen. Nu niet meer.” Er zit een voordeel aan de mondigheid van Hollanders. Je krijgt meer respons als artiest. Philippe vindt het juist leuk als er iets gebeurt. Als er mensen te laat binnen komen. Dat vindt hij tof. Maar één verstoring is genoeg. Er hoeft niet constant een telefoon af te gaan. En als de mensen op de voorste rijen continue met dat ding bezig zijn. En dat je dan die lichtjes ziet. Dat is ook vervelend.

Vorig jaar was er controverse over zijn Joden-grappen.

Philippe zoekt echter niets op. De balans tussen humor en grofheid moet er zijn. Hij is nooit grof om grof te zijn. “Als het

leuk is, en het kwetst niemand, dan maak ik de grap.”

Hij denkt even na. “Maar een geweldige, grove grap is moeilijk om niet te vertellen.”

Zijn vrienden in België vinden hem waarschijnlijk niet grappig. Misschien soms. In zijn stamkroeg. Maar dan is het niet belangrijk. Over zijn relatie wil hij niet praten. Is hij nou getrouwd, of gescheiden? “Zou je het erg vinden als ik getrouwd was?” Zijn ogen glimmen, hij lacht. Philippe kijkt niet echt tegen iemand op. Hij bewondert Hans Teeuwen en Theo Maassen. Daar kijk hij met admiratie en jaloezie naar. Soms ziet hij ze een grap maken en dan denkt hij godverdomme. “Die had ik willen maken.” Als hij een held moet kiezen, is het Superman. Voor ‘ie in een rolstoel zat dan. “Christopher Reeve is dood”, zegt de manager. “Oh ja.”

De cabaretier heeft, net als Superman, een vermomming. Eigenlijk is hij niet echt kaal. Hij laat een foto zien op zijn telefoon. Hij heeft haar, een baard en een snor. Hij ziet er leuk uit. En hij werd niet herkend.

Tot hij zijn mond opendeed. “Hey, jij klinkt net als Philippe Geubels.”

Op 26 november komt Philippe Geubels met ‘Made in Belgium’ terug naar Theaters Tilburg.

TILLYWOOD 55

Tillywood Magazine is een nieuwe rubriek rijker. ‘Lotgenoten’ verhaalt over de belevenissen van twee Tilburgse knapen; Dirk en Paul. De lezers van Tillywood sturen Dirk en Paul op pad om doldwaze en knotsgekke avonturen te beleven in Tilburg en omstreken. Waarheen? Dat is geheel aan u; de lezer van Tillywood Magazine. Niets is deze gasten te dol, hoe gekker hoe beter. Dit artikel valt nog het best te omschrijven als een kruising tussen ‘Dirty Jobs’ en ‘Joling & Gordon’ over de vloer. Als persoonlijke correspondent en ghostwriter van dit uitzichtloze stel, ben ik gevraagd om de verslaglegging van deze escapades te verzorgen.

Even voorstellen Hoewel Dirk en Paul zichzelf bekende Tilburgers wanen, is een kleine introductie wellicht toch op zijn plaats. Als u namelijk niet dag en nacht in de stad zit, maar van maandag tot en met vrijdag (net als de rest van Tilburg) moet werken voor uw centen, is de kans aanwezig dat deze twee kornuiten volslagen onbekenden voor u zijn. Dirk de Leeuw is een vrolijke flierefluiter van 26 jaar, die zijn roots heeft in de Tilburgse horeca. Zowel voor als achter de bar. Na een stukgelopen modellencarrière zocht hij zijn heil bij diverse etablissementen in de Tilburgse caféwereld. In 2012 vond hij het welletjes en gooide hij zijn theedoek in de ring om zich te richten op de evenementenorganisatie.

Paul de Kanter is een sympathieke snuiter van 27 jaar, die alleen al door zijn imposante verschijning veel opzien baart. Nadat hij zijn geld verdiende in het marketing- en saleswezen, besloot ook hij in 2012 zijn baan op te zeggen en zelf evenementen van de grond te gaan tillen. Samen organiseerden deze boys afgelopen winter hun eerste happening op de kop van de Piushaven, genaamd Winterstad. Na dit geslaagde winterse festijn kregen ze de smaak te pakken en geven zij Tilburg deze zomer een waar stadsstrand met Waterjump.

Waar het om gaat Maar nu terug naar waar dit artikel eigenlijk over gaat.

De Lotgenoten moesten zich op een bewuste zaterdag om 15 uur melden op het Tillywood-hoofdkwartier.

Volkomen blanco stapten zij de redactie binnen. Na een heerlijk pilsje begon de wandeling naar het centrum, de jongens werden stil en de spanning steeg....

Uit het niets kwam er een grote, gele M in het vizier.

“Het zou toch niet zo zijn dat... Of wel?”, gevolgd door een “Dat meen je niet!” was het enige dat deze twee knakkers nog uit konden brengen. Na het passeren van de schuifdeuren wisten ze het zeker: de McDonalds op het Piusplein zou vandaag hun onderkomen worden.

TILLYWOOD 57

Entree Bij binnenkomst droeg Tillywood de Lotgenoten over aan de beeldschone hamburgerprinses Aida. Na een korte kennismaking dweilden Paul en Dirk als twee wulpse honden achter Aida aan naar de personeelsruimte. Aida lichtte de regels van die dag nog eventjes duidelijk toe, terwijl Dirk zijn eerste franse frietjes van die dag naar binnen stopte. Op het gezicht van de pauzerende eigenaar van de frietjes was de teleurstelling duidelijk af te lezen. Tijdens het ombinden van de sloof en het opzetten van de petten, maakte de kipnuggetgodin duidelijk dat er vandaag wel gewerkt moest worden, maar dat het opdoen van kennis en ervaring toch wel het summum moest vormen. Vragen stond dus vrij!

Kennis maken Bij het betreden van de keuken liepen de Lotgenoten de eigenaar van de Tilburgse hamburgergigant tegen het lijf. Zij maakten kennis met deze toffe Peter, die alleen al respect verdient door het feit dat hij deze twee draken een kans geeft in zijn sublieme toko.

Gastvrouw in Aida voerde de kerels mee met een rondleiding door de magazijnen. Al snel bleek dat de twee entrepreneurs vooral geïnteresseerd zijn in geld, gezien het feit dat zij alleen maar vragen stelden over omzetten, marges, afschrijvingen, kosten en de balans. Een enkele groene stuiptrekking volgde in een vraag over CO2-uitstoot. Net als Aida dacht ook ik heel even dat ik me toch in de jongens had vergist. Zij leken oprecht geïnteresseerd en stelden zelfs intelligente vragen. Een minuut later lag Dirk echter ondersteboven in de kliko, en alle hoop op een leerzame middag was vervlogen. Onderwijl hing Paul de geboren verkoper uit door de arme Aida te bestoken met vragen als: “Hebben jullie al een personeelsuitje?” gevolgd door “Ik ken een heel leuk stadsstrand”.

Ontsmetten Nadat Dirk uit de kliko was getakeld en zich voor de zesde keer die middag had ontsmet, mochten we eindelijk de keuken betreden. Na een korte workshop hamburgers maken, waagden de heren zelf een poging. In de altijd geoliede fastfoodmachine, vlogen de broodjes en augurken om de oren. Een kordaat ingrijpen van de gastvrouw bracht het duo weer op het juiste spoor. Na al dat zwoegen verdienden de Lotgenoten zelf wel een hapje, en mochten de twee smulpapen hun eigen burgers verorberen. Met volle mond namen zij het keukenjargon in een mum van tijd over.

Termen als “Een QP’tje”, “Kip zeven”, “Kip tien” en “Kip achtenveertig” zorgden voor veel consternatie bij de andere koks in de keuken. Mij bekroop vooral een gevoel van waardering voor de hardwerkende keukencollega’s, die zich ondanks de loze kreten van Peppie en Kokkie niet van de wijs lieten brengen en de drommen ongeduldige klanten toch tijdig hun broodjes wisten te bezorgen.

Litertje sinas Het kortstondige hamburgerfiasco werd gelukkig snel beëindigd en Aida lokte de kerels de keuken uit richting de kassa. In een moment van onoplettendheid stond Paul ineens achter de telmachine. Dit was absoluut niet de bedoeling, aangezien de Mac deze Lotgenoten toch 58 TILLYWOOD

LOTGENOTEN vooral (terecht) achter de schermen wilde houden, uit vrees voor omzetverlies. Maar het was al te laat. Een wellustige dame meldde zich bij onze Don Juan en vroeg of er ook waterijs werd verkocht. En hoewel iedere regelmatige bezoeker weet dat het burgerpaleis geen waterijs in het assortiment heeft, antwoordde Paul toch volmondig: “Ja dat hebben we. Of in ieder geval iets wat erop lijkt”, terwijl hij zijn laatste resten hamburger wegkauwde. Toen bleek dat hij zijn belofte niet waar kon maken, besloot de dame dan maar een sinas te bestellen. Het principe van ‘upselling” is Paul niet vreemd en hij wist het vrouwmens een liter sinas te slijten. “Litertje sinas voor deze dame” riep hij luidkeels richting keuken. Weer een belofte die hij niet waar kon maken, aangezien een halve liter toch echt de maximale maat is. Aida greep gelukkig in en bracht met haar stralende glimlach de bestelling toch nog tot een goed eind. Na deze actie van Paul peilde ik nog maar even de klanttevredenheid: “Ben fantastisch geholpen”, aldus het litertje sinas.

Frietatelier Het was tijd om naar het frietatelier te verkassen, waar frietjes bakken tot kunst wordt verheven. De interesse in het vak was gewekt en er werden eindelijk weer serieuze vragen op Aida afgevuurd. Bij een vraag van Dirk over de kwaliteit van het vet, toverde de manager een vetmeter tevoorschijn. Hierop trok Paul zijn shirt omhoog, en het niveau bereikte al snel weer een nulpunt.

Paul probeerde de sfeer er in te houden door zijn charmes in te strijd te gooien: “Na zeven jaar McDonalds ziede gij er nog verdomd goed uit”. Op het gezicht van onze gastvrouw verscheen een ongemakkelijke glimlach. Wat een medelijden had ik met deze jongedame. Om zichzelf een welverdiend moment van rust te gunnen, werden duo blik en veger aan het werk gezet in de zaak.

Een welgetelde tien minuten ging dit redelijk, maar al snel schoven de Lotgenoten aan bij dinerende gasten, wiens eetlust zichtbaar verdween. Waar zou deze lijdensweg in godsnaam eindigen, vroeg ik mijzelf af.

Geer en Goor Mijn vraag werd snel beantwoord. Onze eigen Geer en Goor vonden het na twee uur werken welletjes. Zij hadden naar eigen zeggen een grandioos idee om het laatste uur van de opdracht te voltooien.

Als ‘marketingcommissie van de McDonalds Piusplein’ zouden zij marktonderzoek doen bij de collega-horeca-ondernemers. Met drie korte vragen, zouden zij inzicht verkrijgen over het imago van het restaurant, met mogelijke opties tot samenwerking. Het management was blij dat hiermee in ieder geval de rust in het restaurant zou wederkeren, en stemde in met dit plan. Onderzoeksbureau De Leeuw & De Kanter was geboren. Het personeel zwaaide ons in groten getale uit.

Interim-pizzabakker Als eerste werd ‘Hello Italy’ met een bezoek vereerd. Paul werd op het eerste oog aangezien als een interim-pizzabakker. Toch kregen de marketeers de gelegenheid om hun vragen te stellen. Bij café Bolle hanteerden de Lotgenoten een agressievere aanpak. De verantwoordelijke werd apart genomen. In de introductie van de enquête vermeldden zij dat de gastvrijheid van het etablissement zwaar mee zou wegen in het eindrapport. Kortom; een zielige poging om een biertje los te peuteren. Gelukkig werd er aan deze smeekbede gehoor gegeven. Onder het genot van een biertje werden de vragen gesteld.

TILLYWOOD 59

Onderweg naar Brandpunt werd besloten dat Dirk dan maar de intro zou doen. De vriendelijke ontvangst en een aangeboden drankje maakten de schooiende intro echter volstrekt overbodig. Er werd een bonusvraag in het leven geroepen, die even snel werd omgedoopt tot de borrelvraag. Er moest eerst een borrel aangeboden worden, alvorens de vraag gesteld zou worden. Na drie bier en een borrel, kon de voorzichtige conclusie getrokken worden dat de MacDonalds een steunpilaar van het Piusplein blijkt te zijn. Vooral voor het beschikbaar stellen van ijsklontjes wordt de aanwezigheid zeer gewaardeerd, maar ook als men na het werk nog zin heeft in een lekkere hap, wordt de Mac van onschatbare waarde geacht.

Aangekomen bij Slagroom waren de Lotgenoten niet meer nuchter. De enquêtevragen werden ingewisseld voor eigen interesses. Er passeerden vragen als “Wat voor bier hebben jullie?”, “Is dat lekker?” en de inmiddels vertrouwde vraag van Paul “Hebben jullie al een personeelsuitje?” werd de borrelvraag.

Tien bier en acht borrels verder, toog de enquêtecommissie richting Miller Time. Ook hier werd pils losgeweekt. Als een kind zo blij, stelden de jongens gelukkig weer vragen over de hamburgerkoning. Ook hier waren er positieve geluiden te horen. De Mac zorgt voor volk op het plein. En de uitstraling van het gebouw? Daar wordt aan gewerkt.

Bij café Joris interesseerden Paul en Dirk zich vooral in de flessen wijn die aan de muur hingen. Conclusie was dat ze hier nog nooit op stap waren geweest, anders had er geen fles meer gehangen.

Toen de deuren van Hoppie werden geopend, stond het bier al klaar en een amusant onderonsje volgde. Heel snel werden de enquêtevragen er doorheen gejast. De muziek ging omhoog en de eerste danspasjes werden gewaagd.

Heuvel 47a 013-5449425 www.de-nacht.nl 5038CS 60 TILLYWOOD

Zonder te vragen werd het bier nog maar eens bijgevuld en hierna werden we door het management uitgezwaaid.

Na het stellen van de vragen en het doornemen van de 190 speciaalbieren bij Hoegaarden, werd het handgeschreven rapport echt onleesbaar en was er nog weinig touw aan vast te knopen. Ron en Maya vertelden vol passie over de bieren.

Zwalkend werd als laatste het chique Square met een bezoek verblijd. Een leuke ontvangst van de vrouw des huizes maakte de avond compleet. Er werd een serieuze poging gewaagd om de onderzoeksvragen te stellen en zelfs de borrelvraag werd bereikt.

Uitklokken Omstreeks half elf was het dan toch echt tijd om uit te klokken, aangezien de heren eigenlijk maar tot 19 uur op de planning stonden. De debriefing vond plaats bij het inmiddels gewisselde management van de Mac. Het onderzoeksrapport zou Paul hoogstpersoonlijk op een later tijdstip nog gaan overhandigen aan Peter. Naar verluid wacht hij er nog steeds op.

Als klap op de vuurpijl werden we getrakteerd op een overheerlijk diner naar keuze.

Er werd nog steeds naar ons geglimlacht, en we werden zelfs bedankt. De Lotgenoten werden er even stil van. Tot slot pakten we onze spullen op het kantoor en keken voor een laatste keer de keuken in. Nog steeds stonden de vriendelijke meisjes en jongens te zwoegen om de hordes klanten gelukkig te maken met een broodje hamburger. Ze lachten even naar ons en wij lachten terug. Met een grote glimlach zeggen wij, McDonalds bedankt! Een glimlach met een bedankje kost immers niets.

PS: Als lezers van Tillywood, is het aan jullie om te bepalen waar, met wie en hoe Paul en Dirk hun volgende opdracht gaan beleven.

Stuur je suggesties in naar redactie@tillywoodmagazine.nl of doe mee met de poll op Facebook!

Was getekend, Oo. Penhaard

TILLYWOOD 61

JE BENT EEN ECHTE

Je bent een echte tilburger als...

... je het hele jaar spaart voor de Tilburgse Kermis Wist je dat: - De grootste kermis van Nederland, 4,5 kilometer door het centrum van Tilburg loopt?

- Vorig jaar tussen 1,5 en de 1,6 miljoen mensen de kermis bezochten?

- De eerste attractie op elektriciteit in 1896 op de kermis stond?

- Dat er in 1924 een echte achtbaan (met waterbak) op de kermis te vinden was?

- Het Spookhuis pas zijn in 1931 zijn intrede deed?

- In 1965 het festijn zich verplaatste naar de laatste week van juli?

- Je sinds 2004 tien dagen lang van de kermis kan genieten?

TILLYWOOD 63

WATSKEBURT MET...

PASTOOR HARM SCHILDER? ‘Ik ben er niet tegen dat mensen de kerk verlaten’ Tekst: Daisy Schalkens | Fotografie: Viewandme.com

64 TILLYWOOD

ACHTERGROND

In ‘Watskeburt met…?’ zoekt Tillywood Magazine oude bekenden op. We doen research naar verdwenen Tilburgse iconen, onderwerpen van gesprek of gebouwen. We halen jonge én oude koeien uit de sloot. Tillywood rakelt (half) vergeten zaken weer op en bekijkt hoe het er nu voor staat.

De eerste editie van ‘Watskeburt’ wijdt Tillywood aan Harm Schilder. De Tilburgse pastoor wilde begin 2013 foto’s ophangen in zijn kerk. Foto’s van mensen die zich uit wilden schrijven bij diezelfde kerk. Een actie die bij velen in het verkeerde keelgat schoot. Woorden als ‘schandpaal’ en zinnen als ‘te kijk hangen’, werden gebruikt om de handeling te omschrijven. De pers stond op de stoep. Foto’s van de pastoor werden als ludieke tegenactie verspreid in het centrum van de stad. Schilder was het onderwerp van gesprek in Tilburg en ver daarbuiten.

Uiteindelijk zag de pastoor af van zijn plannen.

Inmiddels is de rust wedergekeerd in het leven van de 39-jarige Schilder. Voor Tillywood Magazine tijd om te kijken hoe het nu met hem is. “Ik had mijn actie misschien wat overschat.”

“Doorgaan zou boosheid genereren. Dan schiet je je doel voorbij”, geeft Schilder als reden voor het stopzetten van zijn plannen. Spijt heeft hij niet. De actie heeft hem, zo zegt de pastoor zelf, mooie dingen opgeleverd; “Ik ontmoette interessante mensen door al die media-aandacht. Dat ik negatief in het nieuws kwam, maakte kennelijk niet uit.” De ontmoetingen had Schilder niet willen missen. De stress en de negatieve energie daarentegen wel.

‘Spijt heeft hij niet’ Mensen ‘te kijk zetten’ was nooit de intentie van de pastoor.

Hij vond het alleen jammer dat mensen vaak op onpersoonlijke manier de kerk verlieten. “Dat ze de kerk verlaten, vind ik niet erg. De manier waarop wel.” Ondanks alle commotie merkt Schilder niet dat mensen hem nu anders behandelen. “Ik kan nog steeds prettig door Tilburg lopen.”

‘Iedereen kiest zijn eigen levenspakket’ In de kerk van Schilder werkte de actie niet zoals gehoopt.

Kort na alle media-aandacht schreven juist meer mensen zich uit. De eerste zondag na zijn handelen, zaten er minder zielen in de kerk. Daarnaast krijgt de pastoor niet het gevoel dat zijn parochianen de handen nu extra uit de mouwen steken om gemeenteleden bij de kerk te houden.

Hoe graag hij dat ook gewild had. Schilder vindt dat niemand mensen kan dwingen bij de kerk te blijven. “Onze maatschappij is geïndividualiseerd, iedereen kiest zijn eigen levenspakket.” Degenen die de kerk verlaten, zijn volgens hem vaak mensen die al min of meer uit beeld waren verdwenen.” Vaak hoorden ze ‘iets’ over de kerk, maar wisten er eigenlijk het fijne er niet van. Datgene gebruiken ze dan om de kerk te verlaten.” Schilder richt zich nu vooral op de mensen die wél naar de kerk komen.

“Zij moeten weerbaarder worden voor wat er in de media gezegd en geschreven wordt.”

‘De boodschap van de kerk komt vaak negatief over’ Je hoeft geen paus te zijn om te weten dat de kerk momenteel met een crisis kampt. Ook Schilder merkt dit.

“Als je op verjaardagen spreekt over het Katholieke geloof, maakt dat het er niet gezelliger op.” De pastoor merkt dat het Christendom tegenwoordig vaak als vijandig wordt beschouwd. “De boodschap van de kerk komt vaak negatief over. Wij moeten ons ook meer verdiepen in media en deze omarmen.”

Met zijn 39 jaar is Schilder een jonge pastoor. Hij snapt waarom er kritiek is op zijn geloof. “Er zit iets in het Christendom wat niet van deze tijd is.” Toch is Schilder er heilig van overtuigd dat het goed gaat komen met zijn kerk. “Mensen moeten weer met hoofd en hart gaan geloven in Jezus Christus. Dat is de sleutel van het vertrouwen in het geloof.”

Ben je ook benieuwd Watskeburt met…?

Stuur jouw suggesties in via redactie@tillywoodmagazine.nl of via onze Facebookpagina (Facebook.com/tillywoodmagazine).

TILLYWOOD 65

Eenmalig â‚Ź 2,50 per SMS

SMS 4life naar 4333

Lees in elke uitgave van Tillywood Magazine het vervolgverhaal van Jeske, een Tilburgs prinsesje en haar (zoek)tocht uit de kast…

PRINS JES OP DE ERWT Jes, ik wil dat jij een vriendje krijgt!’ zei mijn beste vriendin altijd, ‘kunnen we dubbeldaten’. Jonge honden dat we waren.

Twintig jaar en we feestten er onbezonnen op los. Mijn beste vriendin Sure had een heel leuk vriendje. Ik was single.

Je kan het wel stellen. Ik ben van de oude stempel. Misschien door mijn opvoeding, misschien omdat ik een romanticus ben. Ik geloof in liefde op het eerste gezicht. Ik geloof in de prins op het witte paard. Daarom geloofde ik ook dat het volkomen normaal was dat ik op mijn twintigste mijn prins nog niet had gevonden. Ik was nou eenmaal kritisch. Een diva in hart en nieren. Met ‘PrinsJesje’ als bijnaam stelde ik hoge eisen. Niet iedere prins voldeed daar zomaar aan.

68 TILLYWOOD

Dat wilde natuurlijk niet zeggen dat ik niet flirtte met jongens. Zo nu en dan probeerde ik ze uit. Want als ik dat niet deed, kon ik de prins toch nooit vinden? Dat een jongen met mij nooit de hele nacht mocht doorbrengen, zag ik als een teken aan de wand. Deze knul was zeer zeker niet mijn prins. Ik kreeg er meestal de zenuwen van. Want waar was mijn prins dan wel? Al het nachtelijke plezier daargelaten, begon ik me toch zorgen te maken. Ik was immers al twintig.

Naast shoppen met mijn bestie Sure, uitgaan, flirten en winkelen, ben ik een familiemens. Vooral mijn Indonesische familie, met het bijbehorende heerlijke eten, is als een

WHAT HAPPENS DEEL 1 haar en piercings door hun lippen. Nog steeds weet ik niet goed wat ik er van vond. Een beetje eng, denk ik wel.

Met de nodige alcohol werd het feest steeds gezelliger.

Er was weinig afspraak, dus Poes en ik moesten het van onze flauwe humor en martini’s hebben. Of het de alcohol was, of de onverwachte avond, ineens viel één meisje me op. Ze was klein van postuur, had kort, stekelig, rood haar, een piercing door haar lip en een héél brutaal, maar mooi koppie.

Brutaal was ze zeker. Het was niet moeilijk om haar in het vizier te houden, want ze deed een soort orgie-dans met haar beste vriend Os. Os is zeker twee meter lang. Het was een grappig stel om te zien. De avond vorderde en de drank vloeide. Diep in de nacht stelde ze zich voor.

Valencia. We wisselden nummers uit, mochten Poes en ik ooit eens in Amsterdam komen. Zo gaat dat. Loze beloftes en nummers uitwisselen met mensen die je toch nooit meer belt.

Ik schopte een jongen van een bank en liet mijn vriendin daar netjes achter Poes werd moe en wilde gaan slapen. Ik schopte een jongen van een bank en liet mijn vriendin daar netjes achter. Ik wilde nog een drankje doen met mijn nichtje en moest zelf nog een slaapplek vinden voor de nacht. Ik bekeek mezelf even in de spiegel van het toilet. Toen ik mijn handen aan het wassen was, kwam Valencia naar me toegelopen. Vlug en vastberaden. warme deken. Mijn familie woont in heel Nederland: met als basis Tilburg, Amsterdam en Zoetermeer. Mijn nichtje Mel uit Zoetermeer, die ik als Tilburgse niet zo vaak zie, vertelde me onlangs dat ze misschien op vrouwen viel. Ik zag dat ze het moeilijk vond om te vertellen, maar ik vond het erg moedig.

Diezelfde dag vroeg ze me of ik op haar verjaardag wilde komen in haar hometown.

Ik draaide mijn hoofd een kwartslag, ze wilde me vast wat zeggen. Maar Valencia keek me in mijn ogen en zoende me. Ze zoende me! Duizenden gedachten en gevoelens tuimelden door mijn hoofd. Opwinding, angst, lust, paniek.

Ik wilde dit niet. Maar ik kon niet stoppen... Als niemand me maar zag. Straks zouden ze denken dat ik ook lesbisch ben.

Wat dus echt niet zo is.

Als sociale en extraverte meid trekt een verjaardag in een kraakpand in Zoetermeer, waar ik niemand kende, me niet echt. Mel smeekte me echter te komen, ik mocht zelfs een vriendin meenemen. ‘Nou, laten we dan van een ogenschijnlijke sociale verplichting een avontuur maken’, dacht ik. Ik trommelde mijn meest nuchtere, blonde vriendin op, Poes.

Valencia stopte. Ik vertelde haar dat niemand dit mocht weten. Ik ben niet zo. Paniek. Ze zoende me weer. Het was zo lekker, maar het voelde zo fout. Ik moest weg uit die wc.

Naar de drank. Valencia had een tweepersoons luchtbed meegenomen. Die wilde ze wel met mij delen.

Ongegeneerd kleedde ze zich om in mijn bijzijn. Ik sliep in mijn kleren, dat leek me beter. Met mijn rug lag ik naar haar toe. Klaarwakker.

Aangekomen in Zoetermeer, gingen we op zoek naar het kraakpand. Een oud gebouw met afgebladderde verf doemde op. Op zoek naar Mel liepen we door donkere kamers, dicht langs de andere gasten. ‘Psssst, Poes. Allemaal lesbo’s’, fluisterde ik. Ik zag allemaal stoere meiden, met kort

De volgende ochtend werd ik gebeld door Poes. Waar was ik gebleven? Ik sprong op. ‘Bedankt’, fluisterde ik Valencia in haar oor en ik liep weg. Terug naar Tilburg, terug naar mijn normale leven. Toch voelde ik me anders...

TILLYWOOD 69

‘Vrouwen herkennen zich in me’

INTERNETSTIJLICOON

MET BRABANTSE ROOTS Tekst: Milou van Roon | Fotografie: Fotografiebureau Photo40

Fashionblogger Lonneke Nooteboom (42) zit elke dag weer verbaasd achter haar blog stylemyday.nl. Een jaar geleden startte de styliste en modeadept de website, en nu al heeft ze circa dertigduizend bezoekers per maand. Op de blog deelt ze haar favoriete merken, outfits en inspiratie. ‘Ik word op events benaderd door volgers die met me op de foto willen. Dat is toch hilarisch?’

Doorbraak Dat Lonneke’s blog Stylemyday.nl een doorslaand succes is, mag duidelijk zijn. Met circa dertigduizend unieke bezoekers per maand en achttienduizend likes op Facebook, behoort Lonneke tot de grotere modebloggers van Nederland en staat ze op het punt van doorbreken.

Haar succes komt echter niet totaal uit de hemel vallen; Lonneke werkt inmiddels al veertien jaar als styliste en creëerde collecties voor o.a. Zara en H&M. “Zo lang als ik me kan herinneren, is mode mijn grote liefde. Ik was acht toen een vriend van mijn vader regelmatig binnenliep en vertelde over de reizen die hij maakte als kledinginkoper. Ik hing aan zijn lippen”, vertelt de van origine Brabantse met glimmende ogen en licht accent. “Toen wist ik al dat ik ook iets in de mode wilde doen.” Ze studeerde Mode & Textiel in Enschede en kwam via een aantal omwegen uiteindelijk dan ook op de plek waar ze wilde zijn: modecollecties samenstellen, mensen stylingadvies geven en wardrobe-updates doen bij een vaste klantenkring.

Facebook Het was één van haar collega-stylisten die haar op het idee bracht om een Facebookpagina te starten. “Dan kan jij je inspiratie kwijt, en krijgen andere vrouwen ideeën wat ze kunnen dragen om er net zo hip bij te lopen als jij”, hoorde ze van haar. Want met haar klassieke stijl kreeg Lonneke vaak de vraag wat vrouwen konden dragen om er net zo uit te zien. “Ik twijfelde eerst wel. ‘Wie zit er nou op mij te wachten?’ Maar ik begon toch maar en nodigde eerst wat vrienden uit.” Na een winactie met een sieradenmerk explodeerde de pagina in populariteit. “Ik besloot er een blog bij te beginnen, zodat ik niet meer helemaal afhankelijk was van Facebook”, vertelt de blondine. “Al plaats ik nog steeds tussen de vijf en tien updates per dag op de Facebookpagina. Op Stylemyday.nl schrijf ik meestal één post per dag. Allemaal zelf. Anders is het niet meer herkenbaar voor lezers.” Juist haar toegankelijke schrijf- en kledingstijl maken haar voor lezers herkenbaar. “Ik hoor zo vaak: jij bent een van ons!’ Vrouwen herkennen zich in me’, grijnst Lonneke. Soms wordt ze zelfs herkend op straat.

“Volgers vragen soms of ze op de foto mogen omdat ze mijn blog zo leuk vinden. Dat vind ik zo grappig!” Ze krijgt soms wel negentig mailtjes per dag. Lonneke probeert ze 70 TILLYWOOD

allemaal terug te mailen. “Ik krijg allerlei mails. Van wat iemand zal kopen voor haar broers bruiloft, tot welke schoenen ze zal weggooien. Of dat mensen mijn blog al een jaar lang elke dag lezen. Zo ontroerend. Ik probeer ze altijd zelf terug te mailen. En dan zijn ze soms verbaasd dat ik reageer. Dan denk ik wel: hallo, ik ben het toch maar?”, de verbazing gaat over in een aanstekelijke lach.

‘Ik lach me een ongeluk als ik zie wat me overkomt’ Eigen stijl Inmiddels willen veel partijen met Stylemyday samenwerken. Van mediabedrijven tot merken die winacties willen organiseren. ‘Maar ik ben wel heel kritisch over wat ik op de website plaats. Het moet echt bij mij passen. Dat is de reden dat mensen juist naar mijn site komen’, licht ze toe. Met haar leeftijd is Lonneke een uitzondering op het gebied van modebloggen. Een snel zoekrondje leert je dat de gemiddelde modeblogster dertig jaar of jonger is. “Dat is meteen ook een reden waarom mijn blog een succes is, denk ik. Dertigers en veertigers voelen zich thuis bij mij en mijn stijl.” Concurrentie van de jonge meiden voelt ze niet. “Nee joh, we zitten niet in elkaars vaarwater. Iedereen heeft bezoekers vanwege zijn specifieke stijl”, wuift ze de vraag glimlachend weg. De oudere doelgroep levert voor Lonneke een commercieel interessante doelgroep op. ‘Mijn lezers houden van mode, en zijn best bereid daar geld voor neer te leggen. Voor bedrijven heel spannend. Het is superleuk hoeveel aanvragen voor samenwerkingen en events ik krijg. Ik lach me een ongeluk als ik zie wat me overkomt. Het meeste wijs ik overigens af, vaak vanwege tijdsgebrek.”

Familie Om Lonneke’s nek hangt een goud kettinkje met daaraan drie initialen. Van het merk Minitials, zegt ze. Gekregen voor moederdag. De initialen staan voor haar drie zoons.

Het geeft meteen aan hoe dol ze is op haar kinderen. “Mijn werk voor mijn blog plan ik om mijn familie heen.

ACHTERGROND INTERVIEW

‘Who’s that girl?’

Naam: Lonneke Nooteboom Geboren: 29 mei 1971, groeide op in Berkel-Enschot Woonplaats: Oud-Turnhout Familie: Vader was producent van bedrijfskleding,

moeder schoonheidsspecialiste. Heeft één zus.

Huwelijkse staat: Getrouwd met Luc, moeder van drie zoons Stijl: ‘Frans, klassiek met een twist’ Spaart voor: Een bordeauxrode Hermès Constance Favoriete bezit: ‘Mijn kleine Chaneltasje. Die draag ik nog als ik tachtig ben.’

Niets voor mij: Assymetrische en te drukke kleding Stijliconen: Carine Roitfeld, Phoebe Philo, Olivia Palermo Motto: ‘Als je haar maar goed zit’

TILLYWOOD 71

’s Avonds en op woensdagmiddag wil ik gewoon thuis zijn bij ze.” Ze droomt even weg: “Wie weet waar mijn blog heen zou gaan als ik op alle verzoeken inging? Maar dan zit ik straks in mijn eentje in een gigantisch appartement trots te zijn op mijn carrière. Daar heb ik ook geen zin in. Mijn familie is het allerbelangrijkste en gaat voor alles. Dan maar niet ingaan op alle uitnodigingen.”

‘Dan maar niet ingaan op alle uitnodigingen’ Lonneke’s man Luc Nooteboom is telg van de Nooteboom Textielfamilie, die al 160 jaar in Tilburg zit. Luc leidt de firma ‘Luc Nooteboom confectie b.v.’.

De liefde voor mode was één van de dingen die de twee met elkaar verbond. “Sinds ik moeder ben, is mijn modegevoel niet veranderd. Ik vind het altijd zo zonde als vrouwen zich niet meer verzorgen nadat ze een man en kinderen hebben. Ik vind het juíst leuk om er leuk uit te zien voor Luc. Niet dat ik elke avond in hoge hakken op de bank zit, maar mezelf verzorgen vind ik belangrijk. Ik draag mijn Uggs zelfs alleen maar op wintersport omdat Luc ze zo lelijk vindt”, vertelt Lonneke lachend.

Het tekent Lonneke dat ze niet teveel nadenkt over de toekomst. Ze vertrouwt liever op haar gevoel.

Laatst werd de onderneemster nog verbaasd aangekeken bij toonaangevende modebladen toen ze vertelde geen toekomstplan te hebben. “Maar ik weet het gewoon écht niet”, ze haalt haar schouders verontschuldigend op. “Het succes is zo spontaan gekomen. Alles is zó ontzettend leuk om te doen.

We zien wel wat de toekomst brengt.”

Style My Day mode-tips: Do: ‘Besteed je geld het liefst aan mooie basistukken. Die zullen heel lang mooi blijven en kun je overal mee combineren. Koop de vluchtige, hippe modedingen bij goedkopere ketens.’

Don’t: ‘Het wordt al snel een kermis als je teveel opvallende dingen met elkaar combineert. Draag niet ook nog een sjaal of felle schoenen als je al een opvallend jasje draagt.

Less is more. Kies dus liever voor dat mooie jasje en leg het accent op één onderdeel van je outfit.

Koop deze zomer: Maxirokken, leren skinny’s in mooie kleurtjes en metallic schoenen met puntneus.

TILLYWOOD 73

STYLING Ik ben van de Statement jasjes zoals velen weten! DE IRO: eyecatcher van je outfit met een mooi basic shirt, skinny en heels of flats!

LONNEKE NOOTEBOOM is blogger bIJ stylemyday.nl hier word je dagelijks op de hoogte gehouden van de laatste trends op modegebied. lonneke geeft speciaal voor tillywood magazine haar styling tips voor komende zomer. tijd om winkels en sites af te struinen naar de laatste must-haves.

De animal print is altijd aanwezig in de mode seizoenen maar dit jaar zien we deze prints vooral terug in accessoires zoals tasjes en schoenen.

TKEES lopen fantastisch en zijn de meest uberhippe flipflops van dit moment!

Complete your beach look met deze echte MUST-HAVE bag van deze zomer; de MOCHILLA bag!

Ga St. Tropez chic met een oversized flaphoed! ( ook fijn tegen de zon natuurlijk:) De afgelopen winter zagen we al veel leder broeken maar ook deze zomer blijft deze een topper! Draag hem in een lekker vrolijk kleurtje zoals deze waanzinnige uitvoering van Balmain

74 TILLYWOOD

NG TIPS

DOOR

Naast een hele rij kleine armbandjes in vrolijke kleurtjes om je pols is ook 1 MAX-CUFF een hot item voor deze zomer. Vooral exemplaar in een felle kleur maakt je outfit helemaal af!

Een over-the-top printed skinny draag je met hakken, sneakers of flats en combiner je rustig met een uni shirt, jasje of top. Deze beauty van Isabel Marant staat hoog op mijn Wish-list!

Shirts in felle kleurtjes met pakkende teksten zie je deze zomer ook vol op!

Deze topper van Wildfox is een grote favoriet! ( en ik ben het natuurlijk helemaal eens met de tekst!)

Voor we op vakantie gaan, gaan we natuurlijk op zoek naar de ultieme bikini, zodat je stylish op het strand kunt verschijnen. Deze van Mara Hoffman is zelfs te verkrijgen met matching cover up!

TILLYWOOD 75

5 JARIG bestaan THINK PINK!

FUTURE BALLROOM & LOKAAL ZEVEN PRESENT: THINK PINK! 2013 Ja hoor als een rollercoaster zijn de jaren verstreken maar het is dan zover dit jaar gaan we weer helemaal los.

Ladies & Gentlemen, nog maar een kleine drie weken totdat het Pieter Vreedeplein in Tilburg volledig uit zijn voegen knalt!

Stichting FUTURE BALLROOM & LOKAAL ZEVEN organiseren 22 juli a.s. op Roze Maandag voor de vijfde keer het gratis dance evenement THINK PINK! Roze Maandag is inmiddels uitgegroeid tot het tweede grootste evenement in Nederland en vindt plaats tijdens de Tilburgse kermis met afgelopen jaar 350.000 bezoekers.

Er zijn VIP-TICKETS verkrijgbaar via Facebook/thinkpinkrozemaandag.

VIP treatment inclusief hapjes en drankjes.

LET OP! beperkt aantal VIP kaarten te krijgen, ben er dus snel bij!

LINE UP: SECRET CINEMA REMY FUNKERMAN ROBERT COURIER DWINN JEROENSKI

EVENEMENTEN 25 & 26 JULI Caribbean Night – donderdag 25 juli Swingen op salsa, bachata en merengue en genieten van de heerlijkste cocktails. Onder de Tilburgse zon, maar geheel in tropische sferen. Dat kan alleen tijdens de Caribbean Night op het Pieter Vreedeplein!

Op de donderdag van de Tilburgse kermisweek vindt traditioneel de Caribbean Night plaats. De hele avond staat in het teken van Caribische warmte en gezelligheid. Dit jaar hebben we wederom een spetterende line-up met de bands: “New Latin Project” en “Recruitz Band”. Met intensieve salsa workshops en hilarisch straattheater beloofd het een geweldige dag te worden! Facebook.com/caribbeannighttilburg.

Single Friday – vrijdag 26 juli Single Friday is het grootste openlucht ontmoetingsevenement van de Tilburgse kermis. Op het grootste plein van Tilburg ziet het wit van de mensen, iedereen (en vooral de singels) worden gevraagd in het wit te komen en een geweldige feest te vieren.

Op het Pieter Vreedeplein staat de feestelijke ontmoeting centraal. Met een diversiteit aan artiesten, verschillende speeddates en bekende Nederlanders wordt er een spectaculair vervolg gegeven aan de zeer geslaagde eerste editie van vorig jaar. Het feest is ingericht voor singles maar uiteraard is iedereen welkom. Tot op Single Friday! Info via Facebook.com/SingleFriday.

BEAUTY

SUMMER BEAUTY Tekst: Micky Jooren | Fotografie: Michel Zoeter | Model: Seicchi

Het is weer zomer! Tijd om lekker te ontspannen. Terrasjes, mooie stranddagen, zwoele zomeravonden en vooral lekker genieten.

De hele wereld ziet er ineens anders uit en kleurt ook anders. Niet alleen de mode, maar ook de make-up en kapsels zijn erg divers.

Van felle kleuren op de ogen en lippen tot zeer naturel. Het kan allemaal.

De make-up stijlen die we het meest gezien hebben op de catwalk voor deze zomer zijn: Naturel Make-up Bij deze look is het gezicht opgemaakt met natuurlijke tinten. Om een sunkissed look te krijgen, maak je veel gebruik van bronzing-poeders, met of zonder glans. De wenkbrauwen worden omhoog gekamd met een wenkbrauwgel en op de wimpers zit veel mascara. Op de lippen komt een natuurlijke lipgloss, dit kan eventueel met een zacht tintje. Een andere mogelijkheid bij deze look is juist een felle kleur op de lippen, denk aan felrood, felroze of oranje.

Bij deze look hoort een beach-kapsel, een kapsel alsof je zo van het strand komt. Bij lang haar zie je veel middenscheidingen en korte pony’s. Het haar is voornamelijk sluik, eventueel bewerkt met een krul- of stijltang. Ook mooi passend bij deze strandlook is de hoge staart.

Trendy make-up Een frisse, zeer kleurrijke zomerlook met veel kleur op de ogen. Bijvoorbeeld smokey eyes in felle kleuren. Belangrijk bij deze look is dat de huid mooi geĂŤgaliseerd is met een foundation of concealer. Hoe feller of zwaarder de ogen of lippen zijn, hoe egaler de huid moet zijn. Bij deze look mogen de wenkbrauwen wat donkerder gemaakt worden met een wenkbrauwpoeder.

Om het geheel niet te kleurrijk te maken, kan een zachte blusher op de wangen aangebracht worden. De lippen bij deze look mogen nude of weer met een felle kleur lipstick. Doe je kapsel wat strakker, in een hoge of lage knot.

Hoera voor deze kleurrijke zomer!!

Micky Jooren Micky Jooren Micky Jooren - Haar-en make-up cursussen www.visagie-opleidingen.nl TILLYWOOD 77

78 TILLYWOOD

PICAS

PARTY PICAS

Is er een party? Tillywood Magazine is present! Je vindt onze fotografen bij buitenfeestjes, binnenfeestjes, straatfeestjes, verjaardagsfeestjes, hardcore-feestjes, levenslied-feestjes, sweet sixteens, vieze feestjes, studentenfeestjes, festivals, ouwe-lullendisco’s en launchparty’s!

Ben jij gespot?

Ga naar Facebook.com/Tillywoodmagazine Of check de selectie in Tillywood Magazine.

TILLYWOOD 79

Zomersporten Ah, de zomermaanden. Een zonnetje, koel briesje, bloemen, bijtjes en mensen op straat; de perfecte maanden om in de frisse buitenlucht je conditie te verbeteren. Trek Moerenburg, de Loonse en Drunense Duinen of het Leypark in om spieren te kweken en een topconditie te creĂŤren.

80 TILLYWOOD

SPORT Nils Janssens (spieren, spieren, spieren) begon vijf jaar geleden de Axis Sportsclub aan de Piushaven, waar hij verschillende sportactiviteiten organiseert voor zijn leden.

Verbazingwekkend genoeg is buiten sporten volgens Nils niet wezenlijk beter dan een work-out indoor. Een combinatie van de twee is echter een gouden greep. Er zijn wel een paar zaken waar je als toekomstig atleet rekening mee moet houden. Ten eerste moet je je goed laten informeren over je eigen conditie: “In de sportschool zijn er trainers die een oogje in het zeil houden en apparaten die je hartslag meten. In de natuur ben je alleen”, verklaart Nils. Het individuele aspect is volgens de Sportsclub-eigenaar heel moeilijk, maar ook verfrissend; want wat is er nou fijner dan sporten met het gefluit van de vogeltjes op de achtergrond?

“Dan lijk je wel alleen op de wereld.”

Hardlopen is volgens Nils een erg geschikte buitensport, en bovendien iets zwaarder dan de loopband in de sportschool.

In de boze buitenwereld krijgt men namelijk te maken met een hardere ondergrond en met de slechte eigenschappen van onze weergoden, zoals tegenwind of regenbuien. Gelukkig zitten er ook heel wat voordelen aan hardlopen. De beweging is goed voor ons hart en de bloedvaten, het lichaam wordt sterker en de longcapaciteit wordt groter. “De mens is gemaakt voor het hardlopen”, vertelt Nils. “In de huidige maatschappij worden we echter steeds zwaarder, dus lijden onze knieën en onderrug.” Nils zou Nils echter niet zijn als hij hiervoor geen oplossing had. Een hele simpele oplossing bovendien. “Train je onderrug en andere spieren in de sportschool, zodat deze sterker worden en je

Sporten en eten – Gouden tips Flink sporten en ondertussen volop chocolade en fast food blijven eten, is als dweilen met de kraan open.

Zinloos dus. Het is belangrijk je voeding aan te passen, zodat je ook resultaat ziet na al die uurtjes die je doorbrengt in de buitenlucht of sportschool.

- Pas je voeding aan op de hoeveelheid die je beweegt.

Je lichaam heeft wel brandstof nodig.

- Zorg ervoor dat ongeveer zestig procent van je voeding uit koolhydraten bestaat. Dit is één van de meest belangrijke voedingsstoffen voor je lichaam.

Koolhydraten weigeren, is als benzine weigeren voor je auto.

- Ga niet sporten met een volle maag. Eet van te voren bijvoorbeeld een schaaltje yoghurt met wat fruit en eet je avondeten pas na het sporten.

- Eet niet te weinig, zo vertraagt je stofwisseling. Het gevolg is dat alles wat je dan ‘extra’ eet, sneller wordt opgeslagen - Eet om de 2,5 uur. Zo blijft ons ‘motortje’ branden en kun je blijven presteren.

lichaam meer kan verdragen tijdens het sporten.”

Voor de anti-hardlopers is er meer te doen in de zomer. Wat dacht je van een stevige bootcamp in het groene gras? Voel je een militair, terwijl je langs touwen klautert en onder een net door tijgert. De modder op je gezicht is ook nog eens goed voor je huid. Volgens Nils moeten we vooral ‘out of the box’ denken. Zo zijn ook roeien (in de Piushaven!) en kanoën (in de Piushaven!) goede opties.

Vanwege de populariteit van buiten hardlopen, begon Axis Sportsclub met een hardloopgroepje. Met tien lotgenoten ren je dwars door Tilburg. Eens per week traint er al een club bij Nils, met als doel de vijf kilometer te kunnen hardlopen. Een andere groep traint voor de tien kilometer. De vierentwintigjarige trainer Arjan Naaykens traint met je mee en zorgt er voor dat de groep bij elkaar blijft. Als is dat niet altijd even makkelijk. “De één loopt sneller dan de ander.”

Het eerste deel van zijn training start hij met looptechniek; uitleg over je loophouding en de plaatsing van je voet. Het belangrijkste is volgens Arjan dan ook goed schoeisel. “Laat ze het liefst aanmeten door iemand die er verstand van heeft”. Daarnaast moet het hardlopen worden opgebouwd.

“Als je de eerste training met een lange afstand start, ben je over twee weken weer klaar.” De beste tip is volgens (de totaal onpartijdige) Arjan je aan te sluiten bij een loopgroep.

“In zo’n groep leer je van elkaar en dat werkt stimulerend.”

Vakantie zonder kilo’s Houd rekening met je calorieënverbruik. Tijdens vakantie verbruik je minder energie dan thuis, pas je eten hier op aan.

- Probeer te blijven sporten. Ga wandelen of huur een mountainbike. Zo zie je gelijk iets van de omgeving.

- Pak de trap in plaats van de lift - Neem een springtouw mee in je koffer. Dat is lekker goedkoop en makkelijk mee te nemen. Tien minuutjes springen per dag is genoeg.

- Ga niet, voordat je op vakantie gaat, crashdiëten. Je verbranding wordt langzaam omdat je lichaam zuinig moet zijn met het weinige eten wat hij binnen krijgt.

Hierdoor kom je dubbel aan bij alles wat je eet op het strand.

- Zorg voor een goede voorbereiding. Dus ga lekker sporten en leer jezelf een gezonde levensstijl aan. Zo is de schade het minst groot als je tijdens vakantie even uit de bocht vliegt.

TILLYWOOD 81

KILLER BODY

Bikini Fitness Atlete Bianca Aanraad (26) neemt het tegen andere dames op met haar killer body. Doordeweeks traint ze bij Axis Sportsclub in Tilburg.

Fotografie: Paul Bekkers | Visagie: Sietske Vervoort | Beauty By Sietske

82 TILLYWOOD

“Ik ben altijd op ‘dieet’. Al voelt het voor mij niet meer als dieet, maar als een levenswijze. Zes tot acht weken voor een wedstrijd wordt het echt heel streng” TILLYWOOD 83

‘Het trainen is heel zwaar, maar geeft ook heel erg veel voldoening’ 84 TILLYWOOD

SPORT

Powered by

TILLYWOOD 85

Square is tijdens de Tilburgse kermis van 19 t/m 28 juli weer veranderd tot Blue Martin Ibiza.

TEL.: 0135365371

Kijk op onze site voor de agenda tijdens de Tilburgse Kermis.

INTERVIEW

‘2014 IS HET VERANKERINGSJAAR’ Tekst: Sanne Stenvert | Fotografie: Fotografie bureau PHOTO40, Beeldveld Fotografie

In september 2010 werd Judith van Loon door de gemeente Tilburg en alle projectontwikkelaars binnen het gebied aangesteld als programmaleider voor de Piushaven. Het levend podium. Vier jaar lang moest zij het hoofd boven water houden in een roerige periode. In 2014 zit haar taak er op. “Dan moeten ze het zelf gaan doen.”

Als het anker van de Piushaven coördineert, faciliteert en enthousiasmeert Judith het gebied met een communicatiecampagne. Ze kreeg een stadsdeel zonder centraal beleid, en circa € 60.000,- per jaar voor activiteiten en evenementen tot haar beschikking. Komend jaar is het potje leeg. “Een primair persoon was belangrijk voor de Piushaven. Er liggen hier zo veel kansen. Als communicatieadviseur had ik gelukkig al een lijn met de gemeente, dat was erg nuttig.” Nu wordt er gebouwd, gekocht, ondernomen en genoten aan de Tilburgse haven. De beste gebiedsontwikkeling van Nederland vindt hier plaats. “Mensen zijn onder de indruk.”

Meeslepend Tegenvallers zijn er ook. In korte tijd werd er ontzettend veel gewerkt en georganiseerd, aan de kades en op het water. “Het meest lastige was het verkrijgen van de vergunningen. De gemeente werkt aan alle kanten mee, maar de nieuwe ontwikkelingen zijn soms niet duidelijk te vangen.” In haar eentje de kar trekken, was ook zwaar. “Eigenlijk werd ik drie jaar geleden ingehuurd als sociaal-cultureel kunstenaar. Die functie veranderde.” Een andere moeilijkheid is het verdienmodel; het is moeilijk om in deze tijd sponsoren te vinden. “Daarom heb ik ook geknokt voor innovatieve ideeën, zoals het Stadsstrand, de eerste drijvende markt van Nederland, of de filmavonden die dit jaar op de middenpier worden vertoond. Dat is lef hebben en doorzetten. En jezelf soms laten meeslepen.”

Kei-leuk Het mooiste aan de Piushaven vindt Judith de ‘culturele antropologie op de vierkante meter’. Als voorbeeld noemt ze de samenwerking tussen Doncurado en Tilburg te Water. Daarnaast sport, cultuur, wonen en horeca. “Er is diversiteit en een brede doelgroep. Voor je het weet, heb je een kei-leuke avond met mensen die je nooit hebt gezien. Dat is heerlijk.” Binnen een kwartier het buitengebied in varen, is een andere kracht van haar werkgebied. “De Piushaven voelt voor mij als thuiskomen. Door de sfeer en verscheidenheid. Mijn doel is om nog meer leven in de brouwerij te brengen.”

Voor anker “Volgend jaar wordt het verankeringsjaar”, vertelt Judith. In 2014 geeft ze het roer uit handen. “Piushaven Levend Podium loopt tot komend jaar. De initiatieven die zijn ontstaan, moeten het dan zelf gaan doen.

Er zijn veel nieuwe gegadigden, er moet alleen een centrale beheerder komen. De Piushaven heeft meer mogelijkheden dan wij allemaal denken. Er is uitbundigheid gewenst. En dan kan ik gaan genieten.”

TILLYWOOD 89

Proef de authentieke Spaanse hammen Geniet van de heerlijke pinchos Ervaar de fantastische wijnen In de typische Spaanse sfeer van gastvrijheid en

Beleef het ĂŠchte Spanje in Nederland en geniet van de heerlijke authentieke Spaanse producten. In de Taberna kun je terecht voor een heerlijke Spaanse lunch of een gezellige Spaanse borrel.

In de Mercado zijn deze producten verkrijgbaar voor een heerlijk Spaans avondje thuis met vrienden.

: PIUSHAVEN 5, 5017 AN TILBURG WEB : WWW.DONCURADO.NL 90 TILLYWOOD

@ : INFO@DONCURADO.NL TEL : +31(0)13-7370100

POLITIEK

B

roodje BELEID

Tilburgs Politiek Resumé door tilburgers.nl

Wat gebeurt er in Tilburg op politiek gebied? In samenwerking met Tilburgers.nl praat Tillywood Magazine je elke editie bij. Kort, maar krachtig, en in klare taal.

Raad Tilburg stemt tegen strafbaarheid illegaliteit (mei) Het Wereldpodium van Ralf Bodelier hield een petitie in Tilburg tegen het strafbaar stellen van illegalen. De aanleiding van de petitie is het wetsvoorstel van minister Ivo Opstelten en staatssecretaris Fred Teeven om illegaliteit strafbaar te stellen.

Hoewel de gemeenteraad niet gaat over landelijke wetten, steunde een meerderheid het voorstel om de minister en staatssecretaris te vragen het wetsvoorstel in te trekken.

Wijkcentra ‘In de Boomtak’ en ‘De Back’ krijgen korting op koopprijs (mei) De gemeenteraad mocht € 2 miljoen verdelen die overbleef uit het jaar 2012. Hiervan wordt €250.000,besteed om de wijkcentra ‘In de Boomtak’ en ‘De Back’ goedkoper te koop aan te bieden aan de stichtingen die deze wijkcentra beheren. Deze twee wijkcentra worden sinds augustus 2011 volledig gerund door vrijwilligers.

Wethouder Marjo Frenk krijgt wind van voren in kwestie Jan Wier (mei) Op 4 februari besloot de gemeenteraad, met de krappe meerderheid van één stem, dat een afdeling voor verslavingszorg van Novadic-Kentron naar Jan Wier mag verhuizen. Dit ondanks felle tegenstand in de wijk, maar wel met harde garanties en afspraken met de wijk, waarbij burgemeester Noordanus zich ‘persoonlijk garant’ stelde

voor de veiligheid.

Nadat begin maart professor, criminoloog en wijkbewoner Cyrille Fijnaut opstapte uit deze beheergroep, is nu opnieuw een wijkbewoonster opgestapt omdat zij vindt dat zij niet serieus genomen wordt en omdat afspraken niet worden nagekomen.

De commissie Sociale Stijging voerde in mei een discussie met wethouder Marjo Frenk over deze gang van zaken, en had er geen goed woord voor over. Burgemeester Noordanus was niet aanwezig.

De wethouder kwam tenslotte met een concreet voorstel: “Bij het eerstvolgende beheeroverleg ga ik er bij zitten.

Maar niet morgen, want dan ontvang ik 150 mensen uit de cultuursector. Ik sta open voor voorstellen uit dat beheeroverleg om dingen te verbeteren.”

Plan Noordhoekring: wethouder Joost Möller weet het nu ook niet meer (mei) Het nieuwe bestemmingsplan voor de Noordhoekring, dat de bouw van zo’n 200 studentenwoningen mogelijk moest maken, zou bij de laatste raadsvergadering van 13 mei in stemming komen. Maar kort voor het begin van de vergadering, haalde wethouder Joost Möller het plan weer van de agenda. Omdat hij wist dat hij geen meerderheid zou krijgen, had hij het plan aangepast, waardoor het opnieuw in de commissie moest worden besproken. Die discussie vond op maandagavond 27 mei plaats.

Ook dit aangepaste plan kon echter de goedkeuring niet wegdragen. Joost Möller ten slotte: ”Ja ik ben altijd op zoek naar meerderheden. Zoveel mogelijk, oppositie of coalitie maakt me niet uit. Ik weet nu nog niet welk van de twee plannen ik bij de gemeenteraad ga inbrengen. Ik weet het nu óók niet meer!”

www.frankystattooshop.nl Bredasweg 130 Tilburg 06-40350200

TILLYWOOD ONLINE

MAG JE NIET MISSEN Welke Tilburgse hotspots, personen, optredens, mediamomenten, belangrijke gebeurtenissen of evenementen mag je echt niet missen?

back to the 90’s

bron: DevianART

Mental Teo, Paul Elstak, en T-Spoon… We gaan op 6 juli back to the future tijdens het Back 2 the 90’s Outdoor Festival, voor de eerste keer in het Leypark!

PIUSHaven

bron: tilburgtewater.nl

In augustus is het elke vrijdag lekker dobberen in de Piushaven, tijdens de ‘Drijf in Cinema’. Kijken kan vanaf de kade of vanuit je eigen (gehuurde) bootje.

KERMIS 2013

bron: detilburgsekermis.nl

De klapperrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr…. van de dag en winnaar van het Gouden Polshorloge is de Tilburgse Kermis! Een jaar lang sparen en dan op 19 juli zwieren, zwaaien, rondjes draaien!

VRUUGER Autofan of oldtimer-gek? Café Joris gaat ‘terug naar vruuger’ met een schaalmodellen(ruil)beurs, een autorally en een autobeurs op het Piusplein, 23, 24 en 25 augustus!

INCUBATE 16 - 22 sept.

Dance, metal, house, DJ’s, indie, hiphop of electronic, je kunt het zo gek niet bedenken, of je vindt het op Incubate Festival.

TILLYWOOD 93

TRENDWATCHING 3D-printING In het centrum van Tilburg, aan het Stadhuisplein met als herkenningspunt de vierkante vijver, vind je sinds juni 2013 het FabLab. Tilburg Industriestad herleeft met dit ‘Fabrication Laboratory’; een coöperatieve werkplaats waar plaats is voor de nieuwste technologieën en digitale machines. Deze speeltuin voor technologen bestaat ook uit 3D-printers. Driedimensionaal printen. Een ontwikkeling uit de toekomst, waarvan het FabLab denkt dat het binnen afzienbare tijd zal exploderen tot massa-product.

Trendwatcher, auteur en spreker Adjiedj Bakas geeft zijn toekomstvisie op het 3D printen. Printen wij over een paar jaar ons eigen voedsel?

Tekst: Adjiedj Bakas | Fotografie: Avi Goodall

‘3D-printing gaat voor ontwikkelingen zorgen die nu nog moeilijk te bevatten zijn’ Computers gaan een hele belangrijke rol spelen in een ontwikkeling die haaks staat op de globalisering, het overnemen van de productie van grote fabrieken door consumenten zelf. En dat kunnen ze gaan doen met hulp van 3D-printers. ‘De Nederlandse industrie wordt op zijn kop gezet door de opkomst van 3D-printing en co-creatie’, schreef de ABN Amro onlangs in haar sectorrapport over de industrie. ‘Een nieuwe industriële revolutie”, noemde The Economist het. 3D-printing gaat voor ontwikkelingen zorgen die nu nog moeilijk te bevatten zijn. Over tien jaar print je je eigen mobiele telefoon of merkschoenen gewoon zelf thuis uit. Met deze techniek, waarbij lasers laagje voor laagje nylonpoeder (plastic) omsmelten tot fysieke objecten, kunnen we straks bijna alles namaken. De technologie is ideaal voor bedrijven en particulieren om op kleine schaal te produceren. Met een 3D-printer zet je zonder grote investeringen een kleine productielijn op. Ook voor webwinkels ligt er een markt. Die maken ontwerpen om te verkopen. De consument koopt zo’n ontwerp en gooit het huis in zijn eigen 3D-printer.

3D print-techniek bestaat al sinds de jaren tachtig, maar werd vooralsnog alleen door grote bedrijven gebruikt om goedkoop prototypes te maken. Zo print IKEA eerst de meubelen in een prototype voordat ze in grote productie gaan. Schoenenfabrikant Clarck print eerst elk model schoen, voordat een productieopdracht de deur uitgaat. Omdat in de printversie eerder foutjes in het ontwerp kunnen worden gevonden, weet de schoenenfabrikant daardoor de doorlooptijd van een nieuw model 94 TILLYWOOD

te reduceren van twintig weken tot vijftien dagen. BMW maakt speciale montagehulpen voor haar auto-industrie met 3D-printing. Deze hulpstukken zijn te kostbaar om in ze in serie te laten maken, omdat de aantallen te gering zijn.

Met 3D-printen wordt het betaalbaar. Verder wordt de helft van de gehoorapparaatjes al 3D geprint. De ware revolutie zit hem er toch in dat de consument zelf de productie in handen krijgt.

De echte waarde van de industrie zit straks dus in het ontwerp, het creatieve idee erachter Illegale downloadmarkt De verwachting is dat er al in 2016 een wereldwijde markt bestaat ter waarde van 3,1 miljard dollar aan geprinte artikelen. In 2020 zal dat 5,2 miljard dollar zijn, volgens een berekening van Wohlers Associates (2011). Nederlandse ondernemers kunnen niet achterblijven, luidt het advies van het ABN Amro rapport. Zij moeten 3D-printing omarmen.

Dit is dé kans om productie weer binnen de Nederlandse grenzen te krijgen. Door lokaal producten te printen, zal het voor bedrijven niet meer nodig zijn om componenten of producten te laten maken in lagelonenlanden.

3D-printing kan besparen op transport, energie en grondstoffen. Doordat niet langer het onderdeel of eindproduct wordt gedistribueerd, kan 3D-printing ook de

TRENDWATCHING

logistieke sector drastisch veranderen.

Groothandels, distributiecentra en retail gaan dit merken wanneer consumenten en fabrikanten via internet ontwerpen binnenhalen en zelf uit gaan printen. De echte waarde van de industrie zit straks dus in het ontwerp, het creatieve idee erachter. De grote uitdaging gaat dan ook liggen bij de bescherming van dat creatieve idee. Uiteindelijk zal er ook een illegale downloadmarkt ontstaan rond de ontwerpen, die net zo makkelijk binnen te halen zijn als mp3’s. Criminelen zullen de technologie omarmen om bijvoorbeeld wapens te maken. In de VS dook al 3D-geprinte skimapparatuur op.

De toekomst De industrie voorspelt dat binnen de drie en vijf jaar de 3D-printer op de meeste productieafdelingen te vinden is . Momenteel is de techniek nog in een experimentele fase. Er zitten veel schoonheidsfoutjes in de uitgeprinte producten. Ook zijn de grondstoffen voor het printen nog duur. Aangezien wereldwijd wetenschappers, ondernemers en amateurs werken aan nieuwe toepassingen van de techniek, gaan de ontwikkelingen heel snel. Het zal niet lang duren voordat 3D-printers voor thuisgebruik mogelijk worden. Naar het schijnt kosten ze nu al niet meer dan duizend euro. Als koper moet je hem alleen nog zelf in elkaar zetten. Printerfabrikant HP heeft printers op de markt met de naam DesignJet, maar die zijn nog meer dan 10.000 euro. Het bedrijf is bezig met de productie van goedkopere printers.

Wetenschappers aan de Bath Universiteit in Engeland werken aan een 3D-printer die zijn eigen onderdelen kan vermenigvuldigen.

Wie durft, kan verder dromen over de toepassingen van de nieuwe technologie: voedsel, elektrische apparaten en zelfs menselijke organen of gewrichtsprotheses.

“De consument krijgt zelf de productie in handen”

Dit artikel is een bewerking van een hoofdstuk uit zijn boek De Staat van Morgen. www.bakas.nl/svm TILLYWOOD 95

TILBURG

WWW.SWOPMEDIA.NL

W

WAT? ZINGEN ZE NOU EIGENLIJK

In samenwerking met:

Als er een prijs was voor ‘beste supporters’, zou Willem II het afgelopen seizoen in de Champions League zijn beland. Ondanks de resultaten bleef het publiek als één man achter de club staan. Met volle uitvakken, schorre kelen en prachtige spandoeken, verdiende de twaalfde man van Willem II het respect van de spelers, de stad en de tegenstanders. Tillywood Magazine raadt iedereen aan om, óók in de Jupiler-league, een wedstrijd te bezoeken. Voor een optimale beleving zing je natuurlijk uit volle borst mee.

Tillywood begint vast met oefenen.

Rood wit blauwe leger (in het ene vak) Rood wit blauwe leger (in het andere vak)

Hup Willem II stoere kerels I’m Tilburg till I die Come on cheer the boys Trots van het voetballand I’m Tilburg till I die I know I am, I’m sure I am Tilburg make some noise Denk aan je roem en glorie I’m Tilburg till I die We go wild wild wild Denk aan je We go wild wild wild Who ate all the pie vriendschapsband Oh when the kings go marching in ‘t Rood-wit en blauw onzer Who ate all the pie You fat bastard, you fat bastard Oh when the kings go marching in vad’ren You ate all the pie Kleurt Willem II zo goed (gezongen naar een (te) dikke supporter, speler of verzorger van de tegenstander).

Het geeft te allen tijde Spelers leeuwenmoed Olé Olé Olé Olé Olé Willem II, Willem II Goole maoke – Super Kruiken met je beroemde kleuren Goole maoke - Willem II Stoere bend, welbekend Come on Willem II Come on Willem II Jij staat voor ied’re bal For Willem II Tilburg Come on Willem II Come on Willem II ‘t Hoofd steeds koel Come on Willem II Come on Willem II Who we support And we will sing voor het doel We’re singing all the time Singing Tilburg Tilburg Dan kan je niets gebeuren Tilburg Tilburg is it Leev’ hoezee We are going for victory Wij zijn de Tilburg Tricolores voor Willem II We strijden ook al staan we onderaan We are going to win.

Horen wij overal Schijt aan of we winnen of verliezen We are the red, white and blue We are coming after you Willem II zal altijd voortbestaan We are the kingside army boys And we make some fucking noise

ACHTERGROND