
3 minute read
Dromen van een betere wereld
Begin juli is Cindy Vertez overleden. Haar naam doet misschien niet meteen een belletje rinkelen maar zij was een trouwe bondgenoot van de al even betreurde Joep Oomen, en een belangrijke steunpilaar van de legaliseringsbeweging en social club Trekt Uw Plant.
Cindy Vertez was een van de zachtste, meest bescheiden en best onderlegde cannabisactivisten die ik ooit gekend heb. Toegegeven, zo groot is de beweging nooit geweest in België, en ik schat ook de andere vrouwelijke boegbeelden erg hoog in. Want dat is toch opvallend: naast Joep Oomen hebben in de voorbije decennia drie vrouwen het heilige vuur brandend gehouden in ons land.
Eerste blow-ins
Midden jaren 1990 trad Denise Aerts in de schijnwerpers, een flamboyante persoonlijkheid met een sterke eigen wil en goed doordachte ideeën. Met de BCCB (Belgische Cannabis Consumenten Bond) en haar blauwdruk van De Hennepnatie, een alomvattend plan om cannabis te legaliseren en de industrie te professionaliseren, stapte ze naar de politici en richtte ze zelfs een politieke partij op. De BCCB organiseerde ook de eerste blow-ins, in Gent, Antwerpen en andere steden. Ook al leek er in die jaren een progressieve wind door het land te waaien en spraken verschillende politici zich uit voor decriminalisering en legalisering, toch werden Denis en haar getrouwen vervolgd en geïntimideerd. Tot ze er geen zin meer in hadden en zich terugtrokken uit de beweging. Denise ging in het verlaten havendorp Doel wonen (het Antwerpse Ruigoord) en hield zich voortaan bezig met kunst en cultuur.
Trekt Uw Plant
In het eerste decennium van de nieuwe eeuw nam de legaliseringsstrijd een nieuwe gedaante aan. De paarse regering had van de vervolging van cannabisconsumenten ‘de laagste prioriteit’ gemaakt, en met Trekt Uw Plant begon Joep Oomen de grenzen van dat beleid af te tasten. Hij plantte publiekelijk zaadjes, op wat toen nog de Konijnenwei in Antwerpen heette (en waar nu ironisch genoeg het gepiekte gerechtshof staat) en in de Botanische Tuin van de stad. Twee keer moest Joep voor de rechter verschijnen, twee keer mocht hij beschikken. Cindy Vertez was nooit ver weg wanneer Joep in actie kwam. Ze deelden hun overtuigingen als het over cannabis ging (biologische teelt, kleinschalige productie, social clubs) en samen hebben ze Trekt Uw Plant jarenlang rechtgehouden, ondanks de tegenwerking en het onbegrip. Ik heb Cindy leren kennen als een intelligente, zachtaardige vrouw die alleen maar de allerbeste bedoelingen had. Ze koesterde een grote liefde voor de cannabisplant, en ook voor de mensen rond zich, in de eerste plaats haar moeder, die het groene activisme van haar dochter voluit steunde. Na de dood van Joep in 2016 bleef Cindy betrokken bij Trekt Uw Plant.
Controlemaatschappij
Het nieuwe boegbeeld van de organisatie was Els, opnieuw een sterke vrouw met hooggestemde verwachtingen en idealen. Tot het gerecht ingreep, en TUP plots een ‘criminele organisatie’ werd genoemd. Dat ging gepaard met grootscheepse invallen bij de telers van de social clubs, en ook bij Els en Cindy thuis. Els vloog zelfs voor drie weken achter de tralies, samen met haar eerste luitenant, de comedian (!) Manu Moreau. De rechtszaak liep andermaal uit op een sof (toch voor het parket): schuldig maar geen straf. Maar het doel was intussen bereikt: de goedhartige Cindy en Els werden behandeld als ordinaire criminelen, terwijl ze het toch alleen maar wilden opnemen voor een zelfgekweekte plant.
Ik begrijp perfect waarom Els en Cindy nadien verhuisd zijn naar Wallonië, weg van de stad en de controlemaatschappij, weg ook van het activisme dat na al die jaren nog geen enkel resultaat heeft opgeleverd. De progressieve cannabiswind van weleer is al lang overgewaaid en heeft plaats gemaakt voor een drukkende, dreigende windstilte. De vrouwen deelden sindsdien weleens foto’s en indrukken via de sociale media, van hun vredige bestaan in harmonie met de natuur. Zo idyllisch zal het wellicht niet geweest zijn, maar je voelde wel de opluchting en bevrijding. Wat is het waard om je in te zetten voor een goede zaak? Wat moet en wil je daarvoor opgeven? Is dit niet het leven dat je écht verkiest?
Een betere wereld
Drie vrouwen die droomden van een betere wereld waar cannabis vrij verkrijgbaar zou zijn en het respect zou krijgen dat de plant verdient. Drie vrouwen die door een weerbarstige overheid vervolgd en geïntimideerd werden, om uiteindelijk genadeloos vermalen te worden in het gerechtelijke systeem. How long shall they kill our prophets?
(Bob Marley)