HOMEGROWN CUP WINTEREDITIE

HomeGrown Cup Winter Edition

Alleen buitenwiet

Het team achter de HomeGrown Cup organiseerde afgelopen jaar voor het eerst een zomer en een winter editie. Een paar dagen voor kerstmis kwamen kwekers, hasj- en concentraatmakers in het zuiden des lands bijeen om samen de winnaars te kiezen. Outdoor only.

De formule van de HomeGrown Cup blijft uniek in de cannabiswereld: de deelnemers vormen zélf de jury. Je kunt dus alleen mee jureren als je zelf meedingt naar de prijzen, met wiet, hasj of concentraat die je zelf hebt geproduceerd. Dit zorgt voor een sterk ‘onder-ons-gevoel’ en een vrolijke sfeer. De bijzondere locatie, stoner-vriendelijke catering en Brabantse gastvrijheid dragen ook bij aan de goede reputatie van de HomeGrown Cup.

Effect is geen criterium

Maar het belangrijkste is misschien wel de eerlijkheid, de integriteit van de competitie. Alle inzendingen worden gefotografeerd en zijn terug te vinden op Instagram. Alles verloopt transparant en klopt tot achter de komma. Het effect is geen criterium bij het jureren: na drie, vier samples kun je dat immers nauwelijks meer individueel beoordelen. De enige criteria zijn

looks, smell, taste en burn. Ik gebruik de Engelse termen, want de HomeGrown Cup is vanaf het begin een internationaal evenement. De voertaal is dus Engels.

Balkonwiet

Zelf doe ik al jaren mee met mijn balkonwiet. Zonder ooit een prijs te winnen, maar ik blijf de moed er in houden. Op zaterdag 21 december 2019, de kortste dag van het jaar, was het zover. Zou mijn Citral (genetica van The Potfather Wernard Bruining zelf nota bene) een kans maken in de Mostly Indica categorie van de HomeGrown Cup Outdoor Only Winter Edition? Eenmaal binnen belandde ik aan tafel bij Mara Miller, beter bekend als The Bag Lady, van Abscent Bags en Karel Schelfhout, oprichter van de Super Sativa Seed Club. Karel was VIP judge in de Mostly Sativa categorie. Twee tegenpolen: de extravagante en uitbundige Canadese kwebbeldoos en de ingetogen en bedachtzame Zeeuw. Uitstekend gezelschap.

Hercules-taak

Na twee koffie verkeerd en een worstenbroodje begon ik aan mijn herculestaak: zestien samples testen in de Mostly Indica categorie. De dag vloog voorbij. En ik besefte al snel dat er voor mijn, weliswaar heel verdienstelijke, Citral geen podiumplaats in zou zitten. Uiteindelijk eindigde ik als negende. Van de zestien, dus bovenaan het rechterrijtje, in voetbaltermen. De volledige uitslag van de HomeGrown Cup Winter Edition 2019.

Mostly Sativa

1. OG Naj met Napoleon Haze 2. CBG Seeds met Phantom OG van Barney’s Farm 3. UGC met Karel’s Haze van Super Sativa Seed Club

Mosty Indica

1. Kushman nr.1 met Zkittlez 2. De Kroon 420 met Lemon Tree 3. Skyth met Fruit Flambé van Aficionado Seeds

Hasj

1. Skyth met Fruit Flambé van Aficionado Seeds 2. Terrence met Headbanger van Karma Genetics 3. The Big Tree Farm met Purple Punch x

Dosidos van Ripper Seeds

Concentraten

1. South East Dank met Sour Banana Sherbert van DNA Genetics 2. Kushman Nr.1 en Southern Terps Extracts met Zkittlez 3. Sky Sports Extracts met Grape Ape van Barney’s Farm

Website: www.homegrowncup.nl Instagram: @homegrowncup

JuLES DEELDER

(1944 – 2019)

“Wiet okay, maar je moet er high van worden”

Op 19 december overleed Jules Deelder. De markante dichter uit Rotterdam werd 10 jaar geleden door Peter van Sparrentak geïnterviewd. Hieronder lezen jullie een deel van dat gesprek terug, waarin het vooral over blowen gaat.

Blow je ook?

Ja, ook wel, maar de laatste tijd niet veel meer. De lol gaat er een beetje van af. Vooral als je veel blowt, dan merk je het niet meer. Want dat is toch het leukste, dat je zegt Jezus ik ben stoned zeg, of ik ben zo high als weet ik veel. Hier in de buurt was een goede coffeeshop, die is nu gesloten. Sindsdien ben ik een stuk minder gaan blowen en dat bevalt me prima. Als je dan na een tijdje weer rookt, word je knetterstoned. Dat vind ik toch leuker. Zeker met die Nederlandse wiet, dat vind ik niks hoor. Daar rook ik niet voor, om een beetje achterstevoren te gaan lopen of als een plantje in de hoek te gaan zitten. Dat zoek ik niet. Er zijn mensen die willen dat, okay, maar het is niet mijn ding. Nee, het moet een upper zijn ook. Wiet okay, maar je moet er high van worden. Niet zozeer stoned, dat vind ik wat anders. Hasj? Je hebt wel goede polm bijvoorbeeld, of goede Turkse hasj. Ik weet nog dat er helemaal geen hasj was, maar alleen maar wiet, op de Kaap, in Katendrecht. Dan kon je bij de Suri’s (Surinamers) wiet krijgen, congowiet. Een lucifersdoosje voor een joetje. Smaakte dat?

Ja, zeker. En dan draaide je stickies, geen joints, zonder tabak, want ja die wiet dat is al tabak. Heel dun, en dan een vloeitje. Zo’n reefertje. En dan rookten we elk zo’n ding. Je gaf het ook niet door. En dan zo de stad, lachen, gieren brullen joh.

Beter dan wat ze nu verkopen?

Heel anders.

Maar toen was dat toch nog hartstikke illegaal?

Ja, maar dat maakte een groot gedeelte van de bekoring uit natuurlijk. De opwinding erover. Het idee dat je er toch moeite voor moest doen om het te krijgen en dat het illegaal was, dat maakte het extra leuk. Zo’n klein stickie en dan op de fiets de stad in, en dan al die mensen, oooh. Ja, wij waren wel stoned en hun niet hé. Ja, geweldig was dat joh. En dat merk je dan ook later, je wordt nooit meer zo high als die eerste keren.