AGDAM BARDA

Barda

Bord

er

Azerbaijan

Nagorno Karabakh Agdam

AGDAM - BARDA

ALONG THE BORDERLINE OF AZERBAIJAN AND NAGORNO KARABAKH

LANGS DE GRENS TUSSEN AZERBEIDZJAN EN NAGORNO KARABACH

Nagorno-Karabakh, an area of 4,400 square kilometers covering the hilltops and valleys of the mountains of the South Caucasus, is an unrecognized republic in the republic of Azerbaijan.

Nagorno-Karabach of Opper-Karabach, een gebied met een oppervlak van 4.400 vierkante kilometer dat zich uitstrekt over de heuvels en dalen van de Zuidelijke Kaukasus, is een niet erkende staat in de republiek Azerbeidzjan.

In 1988, after the start of perestroika in the Soviet Union, the conflict between Azeris and Armenians in Karabakh escalated. In 1994, some 600,000 Azeri people were displaced.

In 1988, na het begin van de perestrojka in de Sovjet-Unie, escaleerde het conflict tussen de Azeri’s en de Armeniërs in Karabach. In 1994 werden ongeveer 600.000 Azeri’s uit hun huizen verdreven.

The devastation of the old Karabakh is very visible. Broken walls, wrecked columns, roofless homes, empty streets, abandoned school, pieces of furniture lying randomly at the side of the street or on piles of sand, plastic bags, stones and garbage – it is an atoll of destruction. The landscape of the pseudo-nation is a painful reminder of a war.

De verwoesting van het oude Karabach is nog steeds zeer zichtbaar. Ingestorte muren, afgebroken pilaren, dakloze huizen, lege straten, verlaten scholen, meubelstukken die her en der aan de kant van de weg of op zandheuvels zijn achtergelaten, plastic zakken, stenen en vuilnis – het is een atol van verwoesting. Het landschap van de pseudo-natie vormt een pijnlijke herinnering aan de oorlog en een twijfelachtige overwinning.

TANKS The tanks can be found throughout the unrecognized country, highlighting and decorating places associated with acts of extraordinary bravery. The tanks nowadays define a new public space, where teenagers and young couples hang out in the evening and where locals meet up at weekends and on holidays. BACKYARDS A new residential area is being built on the ruins of a housing area. Along the main road of the quarter, remnants of walls, isolated arches and an old school are clearly visible, furnishing the new villas back yards with vigorous urban skeletons. PLAYGROUND The playground was a gesture by the local politicians to the local inhabitants. The playground is made out of recent ruins, encapsulating the memory of the former function of the place.

BEFORE

TANKS Overal in het niet erkende land staan tanks in het landschap, om plekken waar onafhankelijkheidsstrijders buitengewone moed hebben getoond te accentueren en te verfraaien. De tanks markeren tegenwoordig een nieuwe publieke ruimte, waar tieners en jonge stelletjes ‘s avonds rondhangen en waar de lokale bevolking elkaar in het weekend en tijdens vakanties ontmoet. ACHTERTUINEN Op de resten van een oude wijk wordt een nieuwe woonwijk gebouwd. Langs de hoofdweg van de wijk staan de resten van muren, een enkele losstaande boog en een oude school duidelijk in het zicht, als markante stedelijke skeletten in de achtertuinen van de nieuwe villa’s. SPEELTUIN De speeltuin was een gebaar van lokale politici naar de plaatselijke bevolking. De speeltuin is gemaakt van recente ruïnes, en bewaart de herinneringen aan de voormalige functie van de locatie doordat gebruik is gemaakt van de resten van muren van voormalige woningen.

BARDA’S SURVIVAL TYPOLOGIES

BARDA’S OVERLEVINGSTYPOLOGIEËN

Barda is a region in west Azerbaijan, located just across the border from Nagorno Karabakh. The population of this region consists of tens of thousands of Azeris who were forcibly removed during the war between Armenia and Azerbaijan.

Barda is een regio in het westen van Azerbeidzjan, net over de grens met Nagorno Karabach. In deze regio wonen tienduizenden Azeri’s die tijdens de oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan uit hun huizen werden verdreven.

For a long time, the Azeri exodus from Karabakh formed an unmet challenge to the society of Azerbaijan. Therefore, the initial housing of the displaced depended on the refugees’ inventiveness and survival strategies. Most of them produced makeshift shelters for themselves. Apart from squatting in old train wagons, people created huts by digging holes in the ground and covering them with mud or with sticks, plastic and cardboard. In this way, the landscape of Barda was refashioned: thousands of selfbuilt mud huts created an endless, warty landscape.

Lange tijd vormde de exodus van Azeri’s uit Karabach een probleem waar de Azerbeidzjaanse maatschappij geen antwoord op had. Dit betekende dat de vluchtelingen voor hun huisvesting in eerste instantie waren aangewezen op hun eigen inventiviteit en overlevingsstrategieën. De meesten maakten geïmproviseerde schuilplaatsen voor zichzelf. Sommigen kraakten oude treinwagons, anderen groeven een gat in de grond en dekten het af met leem, stokken, plastic en karton. Hierdoor veranderde het landschap van Barda ingrijpend; duizenden zelfgemaakte hutten creëerden een uitgestrekt wrattenlandschap.

AFTER

units for elderly New housing units

First floor

Playground

Storage

Sport facilities

Square

Animals

Ground floor

In the years after the conflict, the supposedly temporary housing situation started to mutate into different forms of spatial configurations. Contemporary Barda presents various survival typologies, such as squatted public buildings (mostly schools and hotels) and new towns financed by the World Bank and by local oil funds. SCHOOLS Barda has 73 school buildings, of which 55 are currently in use as temporary housing. The smallest school hosts approximately 50 families, the largest about 100. These buildings were designed and constructed in the Soviet period, so their architecture is very similar; they have, for example, ten classrooms of approximately 30 square meters on each floor. The classrooms form the basic grid of the transformation of the schools into a residential block. The cube-shaped rooms have been divided several times among the new inhabitants of the school: sometimes ten classrooms have been made into 50 or 100 ‘housing units’. The rigid Soviet grid is altered in flexible ways. The interior is transformed by using thin cardboard walls to divide the rooms into separate spaces, one per family and as many as necessary. In doing this, the new improvised style changed the building’s character drastically. The severe communist exterior and structure have been replaced by a more organic and humane usage. NEW TOWNS Temporary housing in school buildings has had an impact on a broader scale as well. The influx of people from Karabakh meant an immediate suspension of normality in Barda. Since more than 70 percent of the schools were occupied by refugees, education in the Barda region has collapsed. The response of the authorities has been to change the layout of the city, by separating the ‘indigenous’ inhabitants from the newcomers. As a result, new towns have been constructed in the middle of nowhere and the refugees have been displaced once again. These new housing units were built on a rigid grid in an open and flat area. All homes are the same. The interior of a house consists of a kitchen (3m2), a dining room (3-4 m2) and the main room (15-17 m2), which is used as a living room during the day and a bedroom for the whole family at night.

In de jaren na het conflict veranderde de ‘tijdelijke’ huisvestingssituatie en ontstonden er verschillende soorten ruimtelijke structuren. In het huidige Barda zijn diverse overlevingstypologieën te zien, zoals gekraakte openbare gebouwen (vooral scholen en hotels) en nieuwe steden, gefinancierd door de Wereldbank en plaatselijke oliegeld. SCHOLEN In Barda staan drieënzeventig schoolgebouwen, waarvan er nu vijfenvijftig in gebruik zijn als tijdelijke huisvesting. De kleinste school biedt onderdak aan ongeveer vijftig gezinnen, de grootste aan ongeveer honderd. Deze gebouwen werden ontworpen en gebouwd in de Sovjettijd en de architectonische overeenkomsten zijn groot; ze hebben bijvoorbeeld op elke verdieping tien klaslokalen van ongeveer dertig vierkante meter. De indeling van de klaslokalen vormt de basis voor de omvorming van de scholen tot woningenblokken. De vierkante lokalen zijn door de nieuwe schoolbewoners verschillende malen opgedeeld: in sommige gevallen werden tien klaslokalen verbouwd tot wel vijftig of honderd ‘wooneenheden’. Het strakke raster van het sovjetbouwwerk werd op diverse manieren doorbroken. Het interieur werd aangepast met behulp van dunne kartonnen wandjes om in de lokalen afzonderlijke ruimtes te creëren, één per gezin en zo veel als er nodig waren. Met deze nieuwe geïmproviseerde stijl veranderde het karakter van het gebouw ingrijpend. Het strenge communistische exterieur en de strakke structuur zijn vervangen door een meer organische door menselijk gebruik bepaalde structuur. NIEUWE NEDERZETTINGEN De tijdelijke woningen in schoolgebouwen hadden ook gevolgen op grotere schaal. De toevloed van mensen uit Karabach betekende een ernstige verstoring van het normale leven in Barda. Doordat meer dan zeventig procent van de scholen werd bezet door vluchtelingen, stortte het onderwijssysteem in de regio Barda ineen. De reactie van de autoriteiten bestond uit het creëren van een nieuwe indeling, waarbij de ‘inheemse’ bevolking van de nieuwkomers werd gescheiden. In de middle of nowhere werden nieuwe nederzettingen gebouwd en de vluchtelingen werden opnieuw verdreven. Deze nieuwe wooneenheden werden gebouwd volgens een strak patroon op een open, vlak terrein. Alle woningen zijn hetzelfde. Het interieur van een standaardwoning bestaat uit een keuken (3m2), een eetkamer (3-4 m2) en een hoofdruimte (15-17 m2), die overdag als zitkamer functioneert en ’s nachts als slaapkamer voor de hele familie.

LONG THE BORDERLINE OF AZERBAIJAN AND NAGORNO KARABAKH LANGS DE GRENS TUSSEN AZERBEIDZJAN EN NAGORNO KARABACH

BARDA 2006

Barda

Bor der

Azerbaijan

Nagorno Karabakh Agdam AGDAM 2006

AGDAM

NAGORNO KARABAKH NAGORNO KARABACH

NAGORNO KARABAKH The destruction of the war NAGORNO KARABACH De verwoestingdoor de oorlog

NAGORNO KARABAKH Displacement NAGORNO KARABACH Verdrijving

SCHOOL SCHOOL