1
Table of Contents 1. Algemeen..................................................................................................................................5 2. Istanboel...................................................................................................................................6 2.1 Overzicht ...................................................................................................................................7 2.2 Galatatoren................................................................................................................................8 2.3 Blauwe moskee..........................................................................................................................9 2.2.1 Architectuur 10 2.4 Ciranpaleis................................................................................................................................11 2.5 Topkapipaleis............................................................................................................................12 2.6 Hagia Sophia.........................................................................................................................12 2.6.1 Geschiedenis ++
12
2.7 Meisjestoren.........................................................................................................................14 2.8 Dolmabahcepaleis................................................................................................................15 2.9 Basilica cistern......................................................................................................................17 2.10 Bosborusbrug 18 3 Ankara.........................................................................................................................................19 3.1 Overzicht..................................................................................................................................20 3.2 Anitkabir...............................................................................................................................21 3.3 kocatepe moskee
22
4. Pamukale....................................................................................................................................23 5 Hierapolis....................................................................................................................................24 5.1 Geschiedenis............................................................................................................................25 6. Capadocie
27
6.1 Geoloog....................................................................................................................................28 6.2 Aardpiramide............................................................................................................................30 7 Efeze.............................................................................................................................................31 7.1 Geschiedenis
32
7.2 Griekse tijd................................................................................................................................33 7.3 tijdens de Romijnse tijd............................................................................................................34 7.4 Een verlaten stad 8 Canakkale
35
36
8.1 Troje.........................................................................................................................................37 9 Hatussa........................................................................................................................................38 10 Duiveneiland...........................................................................................................................40 2
11 Adiyaman
41
11.1 Nemrutberg.........................................................................................................................42 12 Olympos.....................................................................................................................................43 13 Trabzon......................................................................................................................................45 13.1 S端melaklooster
46
14 Sanliurfa..................................................................................................................................48 14.1 Heilige vissen zwembad........................................................................................................49 -
3
io
4
1.
Algemeen
Turkije, officieel de Republiek Turkije, is een staat die zowel in Azië als in Europa ligt. Toch wordt de republiek soms geheel tot Europa gerekend, om politieke, geschiedkundige en culturele redenen. Tegenstanders voeren echter aan dat veruit het grootste gedeelte van het land, inclusief de hoofdstad, in Azië ligt. Turkije is een democratische rechtsstaat en een parlementaire republiek met een president aan het hoofd. De hoofdstad en de regeringszetel van het land is Ankara. Het oudste en westelijke deel van de grootste stad Istanboel, en het gebied ten westen daarvan ligt in Europa. Het Aziatische en het Europese deel worden gescheiden door de Dardanellen, de Zee van Marmara en de Bosporus, die gezamenlijk de Middellandse Zee met de Zwarte Zee verbinden. Turkije is lid van de G20, een groep die de 20 belangrijkste economieën van de wereld bij elkaar brengt. Turkije is medeoprichter van de Verenigde Naties, de Organisatie van de Islamitische Conferentie, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa. Het is ook een lid van de Raad van Europa sinds 1949 en lid van de NAVO sinds 1952. Sinds 2005 onderhandelen Turkije en de Europese Unie over toetreding van Turkije tot de EU. Volgens de CIA is Turkije een van de 34 ontwikkelde landen [4] en de VN classificeert Turkije als een land met een hoge menselijke ontwikkeling.[5]Volgens veel wetenschappers is Turkije een regionale macht met veel invloed in Centraal-Azië en Oost-Europa. [6]
5
2.
Istanboel Istanboel of Istanbul (Turks: İstanbul, uitspraak [isˈtɑnbul]?) is een stad in
het Europese en Aziatische deel van Turkije en was de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk. Daarvoor was ze onder de naam Constantinopel hoofdstad van het Byzantijnse Rijk. De stad is oorspronkelijk gesticht door Griekse kolonisten in 667 v.Chr. en werd door hen Byzantium (Byzantion) genoemd.
Met 14 miljoen inwoners is Istanboel de grootste stad van Turkije. De stad bestaat uit 27 districten, die tezamen de hoofdstad van de gelijknamige provincie vormen.
6
2.1
Overzicht 2.2
7
2.2
Galatatoren
De Galatatoren (Turks: Galata kulesi) is een oude toren in het Europese deel van Istanboel aan de noordkant van de Gouden Hoorn. Tegenwoordig is het mede door het uitzicht over de stad een toeristische trekpleister. De eerste Galatatoren werd gebouwd in 528 ten tijde van het Byzantijnse Rijk. Deze werd tijdens de Kruistochten verwoest, maar in 1348 bouwden de Genuezen een nieuwe, die het hart van de wijk Galata werd. In 1453 werd de toren veroverd door de Turken. De toren is gemeten vanaf de grond 61 meter hoog (gemeten vanaf het zeeniveau 140 meter). De diameter van de toren is 8,95 meter (waarvan 3,75 meter muur). Boven in de toren bevindt zich tegenwoordig een restaurant, dat per lift te bereiken is. Van daaruit kan men buiten via een omloop het uitzicht op de stad van alle kanten bewonderen.
2.3
Blauwe moskee
8
De Sultan Ahmet moskee (Turks: Sultan Ahmet Camii) of de Blauwe Moskee is een moskee in Istanboel. De naam "Blauwe Moskee" is hoofdzakelijk internationaal gebruikelijk vanwege de vele blauwe tegels uit het stadje İznik (İznik-keramiek) die te zien zijn aan de binnenkant van de moskee. Van buiten is de moskee grijs van kleur. De moskee ligt tegenover de Aya Sofia, en werd tussen 1609 en 1616 in opdracht van sultan Ahmed I gebouwd en is een van de belangrijkste bezienswaardighe den van Istanboel.
2.3.1
Architectu ur
Het gebouw is ontworpen door de Osmaanse architect Sedefhar Mehmet Ağa, leerling van de bouwmeester Mimar Sinan. Hij ontwierp een gebouw met een centrale koepel van 33 meter doorsnee, die omgeven is door een serie halve koepels die een aflopend systeem vormen. Samen met andere koepels van bijgebouwtjes vormt het een symmetrisch geheel van perfecte visuele harmonie, waarin het oog naar de centrale koepel wordt geleid.De moskee is omgeven door zes minaretten, het op twee na hoogste aantal ter wereld. Het aantal minaretten stond vroeger voor de rijkdom van de financier en omdat de meeste moskeeën er één hebben, sommige twee of uitzonderlijk vier, getuigen zes minaretten van de rijkdom en de wil van de sultan om die rijkdom uit te stralen. De islamitische wereld reageerde hier negatief op, omdat de Al-Masjid al-Haram moskee van de Kaäba er ook zes had. De sultan loste dat probleem op door die moskee een zevende en een achtste minaret te schenken. De Moskee van de Profeet in Medina bezit zelfs tien minaretten. Het interieur van de Blauwe Moskee is gedecoreerd met 20.000 handgeschilderde tegeltjes in de kleuren blauw, groen en roodbruin. De binnenkant van de moskee is niet geheel blauw, ondanks de bijnaam. De binnenplaats, bereikbaar vanaf de Hippodroom is even groot als de moskee zelf. <Een blikvanger is de marmeren mihrab (gebedsnis) met fijne gebeeldhouwde sculpturen. Die bevat ook een fragment van de Kaäba van Mekka. 2.4
ÇiraganPalei s Het Çırağanpaleis werd in de
periode 1863 - 1867 gebouwd in opdracht van Sultan Abdülaziz van het Ottomaanse Rijk. Het werd ontworpen door Nigoğayos Balyan. Het staat in
9
de Turkse stad Istanboel aan de Europese kant van de Bosporus tussen de wijken Beşiktaş en Ortaköy.
In 1910 brandde het paleis volledig uit. Alleen de muren bleven gespaard. Pas in 1989 werd het herbouwd. Tegenwoordig is het een vijfsterrenhotel.
2.5
Topkapipaleis
Het Topkapipaleis (Turks: Topkapı Sarayı), wat zoveel betekent als "kanonnenpoortpaleis" (naar een nabijgelegen poort), was lange tijd de residentie van de Osmaanse sultan in Istanboel en vormt het bekendste voorbeeld van een serail (oosters paleis).
10
Sultan Mehmet II gaf in 1459 de opdracht tot het bouwen van het paleis, waarna het van 1465 tot 1853 het centrum van de Osmaanse heerschappij was. Het paleis is gelegen op het Seragliopunt tussen de Gouden Hoorn en de Zee van Marmara, met uitzicht over de Bosporus. Het paleis bestaat uit vier verschillende hoven. Het eerste hof beslaat het gehele Seraglio-punt en wordt omringd door hoge muren. Toegang is mogelijk via de Bab-ı Hümayun, ofwel de Keizerlijke Poort. De Poort van de Groet (Babüsselam) leidt naar het tweede hof met gebouwen als de bakkerij, een hospitaal, paardenstallen, de keizerlijke harem, een Divan en kwartieren van de Janitsaren. Door de Poort van Geluk (Babüssaade) komt men vervolgens in het derde hof, dat het centrum van het paleis vormt, een tuin omgeven door de Zaal van de Privékamer (Has Oda) gebruikt door personeel, de schatkamer, de harem, enkele paviljoens en de bibliotheek vanAhmed II in het midden. Het vierde hof ten slotte was een wat meer private tuin van de sultan met een aantal paviljoens, kiosken en terrasjes. Andere plaatsen in het Topkapıpaleis zijn de Toren van Gerechtigheid en het Paviljoen van de Heilige
Mantel met relieken van de profeet Mohammed en de eerstekaliefen. Het paleis doet tegenwoordig dienst als museum.
11
Hagia Sophia
2.6
De Hagia Sophia of Aya Sophia (Grieks: Ἁγία Σοφία; "heilige wijsheid", Turks: Ayasofya) is een voormalige kathedraal en moskee in de Turkse stad Istanboel. Tegenwoordig is het een museum. De Hagia Sophia bevindt zich in het oude stadscentrum op het Europese deel, vlak bij de Sultan Ahmetmoskee, de Hippodroomen het Sarnici-waterreservoir. De wijk waar de Hagia Sophia ligt heet Sultanahmet. De website Lonely Planet heeft een lijst samengesteld van de mooiste gebouwen ter wereld. De Hagia Sophia is ook aan de lijst toegevoegd, vanwege de geschiedenis van het gebouw en zijn unieke architectonische kenmerken [1]. Het gebouw staat ook op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.
2.6.1
Geschiedenis
Het gebouw werd aanvankelijk opgetrokken als kathedraal van Constantinopel onder het Byzantijnse Rijk. Tien van de circa 18 meter hoge donkergroene pilaren zijn aan de Tempel van Artemis in Efeze onttrokken, die volledig afgebroken is nadat dit wereldwonder eerst nog zelf een tijd had dienst gedaan als kerk en gebruikt werd voor het aanvankelijk christelijk prestigieus kerkgebouw. Deze eerste kerk uit de 4e eeuw werd door brand verwoest, waarna onder keizerJustinianus I omstreeks 536 het huidige gebouw, centraalbouw in combinatie met axiaalbouw, werd geconstrueerd nadat hij daar in 532 de opdracht toe had gegeven. De architect was Anthemios van Tralles. Op 7 mei 558 stortte de koepel van de Hagia Sophia in, waarschijnlijk ten gevolge van een
12
aardbeving het jaar voordien. Daarna is de koepel met iets kleinere diameter herbouwd. De diameter bedraagt 33 meter. Vier zware bogen, die door contreforten of steunberen worden gesteund, dragen de gemetselde koepel. De druk van de koepel wordt door pendentieven(hoekzwik) op de gehele boog overgebracht. Deze bouwwijze, een koepel op pendentieven, is later vele malen herhaald. De bouw was van grote betekenis voor de orthodoxe Kerk en het Byzantijnse Rijk en is het eerste voorbeeld van Byzantijnse architectuur. De Hagia Sophia was eeuwenlang de grootste kathedraal ter wereld. De kathedraal was zo rijk en kunstig versierd met iconen, dat keizer Justinianus zou hebben uitgeroepen "Salomo, ik heb je overtroffen!" Na de verovering van Constantinopel door het Ottomaanse Rijk onder Mehmet II in 1453 werd de Hagia Sophia een moskee en ging Aya Sofia heten. Hiervoor werd het gebouw voorzien van minaretten en werd het kruis op de centrale koepel vervangen door een halve maan. Binnenin werden zes platen met de namen van Allah, Mohammed en de vier rechtgeleide
kaliefen aangebracht. De Byzantijnse muurschilderingen en mozaïeken werden met een witte pleisterlaag bedekt. In 1934 werd de moskee door Mustafa Kemal Atatürk tot een seculier gebouw gemaakt en werd het een museum. Oude mozaïeken werden opnieuw zichtbaar gemaakt. In 1985 werd het gebouw door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard, samen met andere gebouwen in Istanboel. De Hagia Sophia is de basis geweest voor alle moskeeën die na de verovering van Constantinopel werden gebouwd in het Ottomaanse Rijk. Zo zijn de Turkse moskeeën in Nederland gebouwd naar het voorbeeld van de Hagia Sophia met de koepelvorm dominant aanwezig. Een goed voorbeeld is de Mevlana Moskee in Rotterdam en de gelijknamige in Konya, Turkije.
2.7
Meisjestoren 13
K覺z Kulesi, Leandertoren of de Meisjestoren is een toren op een klein eilandje in de Bosporus, duidelijk zichtbaar vanuit verschillende wijken in de Turkse stadIstanboel. Volgens de legende zou de toren gebouwd zijn door een Osmaanse sultan, die zijn dochter erin liet opsluiten. Er was namelijk voorspeld dat de dochter zou sterven op haar 18e verjaardag, en de sultan dacht dat ze in de toren veilig zou zijn. Toch overleed de prinses zoals voorspeld op haar 18e verjaardag, door toedoen van een slangenbeet. De slang had zich verstopt in een mand fruit die de sultan zijn dochter liet brengen op haar verjaardag. Of de legende waar is of niet, tegenwoordig bevindt zich in de toren een restaurant. De toren komt
voor in de James Bondfilm The world is not enough, waarin James Bond (Pierce Brosnan) door zijn tegenstandster Elektra King (Sophie Marceau) in de toren wordt gevangen gehouden.
14
2.8
Dolmabahce paleis
Het Dolmabahçepaleis (Turks: Dolmabahçe Sarayı) is een paleis in de Turkse stad Istanboel, gelegen aan de westelijke, Europese, zijde van de Bosporus. In de tijd van het Ottomaanse Rijk diende het paleis van 1856 tot 1923 als bestuurlijk centrum.
Dolmabahçe was oorspronkelijk een baai in de Bosporus. In de 18e eeuw werd deze gedempt door de Ottomaanse sultans, waardoor hier een soort keizerlijke tuin ontstond. Hier is de naam Dolmabahçe van afgeleid, dolma betekent vullen en bahçetuin. Verscheidene zomerpaleizen werden hier tijdens de 18de en 19e eeuw gebouwd. Het paleis dat hier tegenwoordig nog steeds staat is gebouwd in 1856, tijdens de regeringstijd van Abd-ul-Mejid, op de plek waar vóór de bouw het paleis van Beşiktaş stond. Het Dolmabahçe-paleis is ontworpen door de Armeense architect Garabet Balyan en zijn zoon Nigoğayos Balyan. De Sultans zijn uit het oude Topkapipaleis weggegaan omdat het ontbrak aan alle moderne luxe, waar het Dolmabahçe-paleis wel in voorzag. Het Dolmabahçe-paleis bestaat uit drie delen: de Mabeyn-i Hümâyûn of Selamlik, Muayede Salonu (de ceremoniële zalen) en het Harem-i Hümâyûn (de appartementen voor de familie van de sultan). Het paleis heeft een oppervlakte van 45.000 m² en bestaat uit 285 kamers, 46 zalen, 6 badkamers en 68 toiletten.
15
Het beroemde Kristallen trappenhuis heeft de vorm van een dubbel hoefijzer en bestaat uit Baccarat kristal, messing en mahonie. Het paleis staat bekend om zijn vele Hereke-tapijten, die door de Hereke Imperial Factory zijn gemaakt. Het paleis herbergt de grootste kroonluchter ter wereld, een geschenk van koningin Victoria. De kroonluchter weegt 4,5 ton en bevat 750 lampen.
Het paleis werd door Atat端rk in zijn laatste levensjaren bewoond, alwaar hij tevens is overleden, zijn kamer maakt tegenwoordig deel uit van het museum.
16
2.9
Basilica Cisterne
De Basilica Cisterne (ook wel bekend als Yerebatan Saray, Yerebatan Sarn覺c覺 of Yerebatan Cisterne) is een zesde-eeuwse ondergrondse wateropslagplaats inIstanboel. De Basilica Cisterne werd tussen ongeveer 532 en 542 door
de Byzantijnse keizer Justinianus aangelegd als wateropslagplaats voor zijn paleis. Dergelijke wateropslagplaatsen vindt men door heel Istanboel; ze werden aangelegd om in tijden van belegering over voldoende schoon drinkwater te kunnen beschikken. De cisterne ligt onder het voormalige Hippodroom, ten westen van de Hagia Sophia. Het water om de cisterne te vullen werd door middel van een aquaduct aangevoerd vanaf het 19 km ten noorden van Istanboel gelegen Belgrado-woud. De Basilica Cisterne is een grote ruimte van 143 bij 65 meter en omstreeks 9 meter hoog, waardoor de capaciteit ongeveer 80.000 kubieke meter bedraagt. In de cisterne staan 336 zuilen, die het geheel van binnen het aanzicht van een basiliek lijken te geven. Twee van de zuilen staan op een sokkel met het hoofd van Medusa. De herkomst van deze Medusahoofden is niet bekend. Wel is bekend dat in dergelijke constructies vaak zuilen van elders werden hergebruikt, de Medusahoofden komen derhalve zeer waarschijnlijk van elders. Dit hergebruik van oude bouwmaterialen staat bekend alsspoliatie. 2.10
Bosporusbrug 17
De Bosporusbrug (Boğaziçi Köprüsü) is een van de beide bruggen over de Bosporus. De brug verbindt het Europese deel van Istanboel (Ortaköy) met het Aziatische deel (Beylerbeyi), en is 1.590 meter lang en 39 meter breed. Het wegdek hangt circa 65 meter boven het wateroppervlakte en het is de op twaalf na grootste brug ter wereld. Dagelijks gaan er 180.000 voertuigen overheen.
18
3.
Ankara
Ankara is sinds 1923 de hoofdstad van Turkije en tevens het hoofdstadsdistrict van de gelijknamige provincie Ankara. Het is de op één na grootste stad van het land naIstanboel. In 2002 had de stad 3,5 miljoen inwoners, in 2013 is dit inmiddels gegroeid naar ruim 5 miljoen inwoners. Hoewel Istanboel het eigenlijke economische centrum van Turkije is, heeft Ankara ook een belangrijke positie die zich uit in de moderne architectuur. Het historische centrum van Ankara ligt op een rotsachtige heuvel, op de linkeroever van de Ankara Çayı. Hoewel gelegen in een van de droogste plekken van Turkije, voornamelijk omringd door steppevegetatie, kunnen we de stad zelf beschouwen als een groene stad op het gebied van groene gebieden per inwoner en dat is 72 m² per hoofd. Ankara heeft vele parken en ook een uitgebreid metronetwerk. Ankara huisvest vele universiteiten alsook de Turkse militaire academie. De stad ligt op een gemiddelde hoogte van 938 meter boven zeeniveau.[2]
19
3.1
Overzicht
20
3.2
Anitkabir
Anıtkabir (Turks voor Herdenkingstombe) is de Turkse naam voor het mausoleum van Mustafa Kemal Atatürk, de eerste president van de Republiek Turkije. Het mausoleum is gelegen in Ankara en is in 1941 ontworpen door Emin Onat en Orhan Arda. De tweede president van de Republiek Turkije, Ismet Inönü, ligt hier ook begraven. Na zijn
dood lag Atatürk 15 jaar opgebaard in het Etnografisch museum, waarna hij op 10 november 1953 (15 jaar na zijn dood) werd bijgezet in het net afgemaakte Anıtkabir.
21
3.3
Kocatepe moskee
De Kocatepe-moskee is de grootste moskee in de Turkse hoofdstad Ankara. Zij werd gebouwd tussen 1967 en 1987 in de wijk Kocatepe. Door de omvang en de ligging is de moskee vanuit de hele stad te zien.
Na verschillende architectuurwedstrijden werd een conservatief of nostalgisch ontwerp van H端srev Tayla en M. Fatin Uluengin gekozen. Het gebouw heeft een pseudo 16e-eeuwse Ottomaanse stijl en doet denken aan de Blauwe Moskee in Istanboel.
22
4.
Pamukkale
Pamukkale betekent "kasteel van katoen" in het Turks en is een natuurfenomeen in Turkije. Pamukkale is een stad die ligt ten noorden van Denizli in Turkije. Het sterk kalkhoudende water loopt er via een groot aantal terrassen van een helling. Uit het warme
water (35째) slaat calciumcarbonaat neer en zo worden dikke pakketten kalk langs de terrassen afgezet. Op deze manier krijgt de helling een bijzonder uitzicht: het lijkt op een kasteel van katoen of op een bevroren waterval. Door het grote aantal toeristen werd het proces van kalkvorming echter aangetast en daarom is er voor gekozen om grote baden langs een nieuw wandelpad te maken. Bij de toegang tot dit pad moeten de schoenen uit, en er mag niet van het pad afgegaan worden. Doordat het pad continu onder water staat, is er geen slijtage meer van de witte laag. Pamukkale is een toeristische plaats en samen met de oudheidkundige stad Hierapolis opgenomen in de UNESCO-Werelderfgoedlijst.
23
5.
Hierapolis
HiĂŤrapolis, ligt vlak bij Pamukkale. HiĂŤrapolis en Pamukkale zijn twee archeologische vindplaatsen liggend ten noorden van Denizli in Turkije. Het is een bekend opgravingsgebied. De opgravingen gebeuren door de Italianen.
24
5.1
Geschiedenis De stad werd gesticht door Eumenes II in het jaar 190 v.Chr.. Eumenes was de koning
van Pergamon en noemde haar naar Hiera, de vrouw van Telephus, stichter van Pergamon. In de oudheid stond de stad hoofdzakelijk onder Romeinse invloed. De belangrijke Stoïsche filosoof Epictetus werd er in 55 na Chr. in slavernij geboren. Hij beïnvloedde een aantal Romeinse keizers maar vooral Marcus Aurelius, met zijn denkbeelden over innerlijke vrijheid en geesteskracht. De bouwwerken in Hiërapolis zijn voornamelijk in Romeinse stijl opgetrokken. Het was een Romeinse toeristenplaats. Men kwam van ver naar de thermale bronnen van Pamukkale. Hiërapolis werd een stad gericht op ontspanning met een theater, een tempel gewijd aan Apollon, een arcadeboulevard en een typisch Romeinse marktplaats (forum). Maar door de vele aardbevingen in het gebied heeft Hiërapolis zich nooit volledig kunnen ontwikkelen.
Onder Byzantijnse invloed heeft de stad nog een bloeiperiode gehad. Met de komst van het christendom heeft Hiërapolis nog een bisschopszetel gehad en werd er een basiliek gebouwd en het bekende "Octagon", een achthoekige kerk waar Filippus de evangelist begraven ligt.
25
Het gebied rond Hiërapolis was rijk aan marmer van goede kwaliteit. Dit was voor de stad een belangrijke bron van inkomsten. Het marmer is zelfs in de "Hagia Sophia" in Istanboel gebruikt. Na de zware aardbeving van 1354 was de stad volledig verwoest en dat was het einde van haar geschiedenis.
In de richting van het hedendaagse Denizli lag Laodikeia (aan de Lycus; Grieks: Λαοδίκεια έπι Λύκωι), dat bekend is uit de Bijbel. (In de Openbaring in de Bijbel is Laodikeia een van de zeven gemeenten in Klein-Azië)
26
Cappadocië
6.
Cappadocië (ook wel Kappadocië of Kappadokië; Turks: Kapadokya; Grieks: Καππαδοκία, Kappadokía; Latijn: Cappadocia) is een landstreek ten zuiden van de steppein de Turkse regio's CentraalAnatolië en Oost-Anatolië. Het gebied staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het gebied heeft een oppervlakte van 2000 km² en ligt tussen de rivieren de Eufraat en de Kizil Irmak.
De hoogste top in het gebied is de vulkaan Erciyes Dağı (3917 meter). Daarnaast bevinden zich in het gebied nog twee andere vulkanen: de Hasan Dağı en de Melendiz Dağı. De belangrijkste en grootste steden in dit gebied van Midden-Turkije zijn Nevsehir, Kirsehir, Aksaray, Nigde en Kayseri. Ten tijde van het Romeinse Rijk was het een vredige Romeinse provincie genaamd Cappadocia, die in het oosten grensde aan Armenia, in het zuiden aan Mesopotamië,Syrië en Cilicia, in het westen aan Galatia en in het noorden aan Pontus. In het oosten is het bergachtig en vulkanisch, maar in het westen is het vlak met veelal plateaus.
27
6.1
Geoloog
CappadociĂŤ bestaat uit een tufsteenlandschap, ontstaan door uitbarstingen van de Dagi-vulkanen, en kalksteen waarin karstverschijnselen te zien zijn. Door langzame verwering en de verschillende gesteentetypen die elk anders en met een andere snelheid eroderen, is een bijzonder eigenaardig en grillig landschap ontstaan. In de karstgrotten zijn in de loop der tijd kerken gebouwd.
De landstreek CappadociĂŤ is een van 's werelds grootste natuurwonderen. De hoogvlakte waarin
deze kuil zich bevindt, ontstond na een enorme uitbarsting van drie vulkanen zo'n 40 miljoen jaar geleden. De erupties en de vulkanische neerslag, die op de grote uitbarsting volgden, hielden vele duizenden jaren aan. In de miljoenen jaren daarna, sleten de extremen van het landklimaat en de rivier de Kizilirmak het plateau uit. De vorming van de typische tufsteenkegels komt grotendeels door harde stukken lava die oorspronkelijk in de enorme `tufsteenkoek' lagen. Door erosie kwamen ze bloot te liggen, waarna wind en water minder invloed hadden op het onderliggende tufsteen. 28
Op plaatsen waar deze harde stenen in de tufsteenkoek ontbraken, vormden zich tafelformaties, waarin rivieren diepe ravijnen uitsleten. Al in de prehistorie werd dit gestolde lava gewonnen en werden de markante tufsteenkegels uitgehakt tot woningen. Vanaf deze tijd tot de jaren 1950, toen op last van de regering deze holwoningen verlaten werden, woonden hier mensen. Millennium na millennium. En vandaag de dag zien sommige rotswanden en kegels er dan ook uit als gatenkaas. 6.2
Aardpira mide
Een aardpiramide, ook wel aardpijler genoemd en in de Verenigde Staten bekend als hoodoo, is een geologisch verschijnsel ontstaan door erosie. Aardpiramides ontstaan op plaatsen met zachte gesteenten die bedekt zijn door hardere gesteenten in een omgeving waar veel erosie is. De erosie verwijdert het zachte gesteente behalve op
29
plaatsen waar een restant van het bovenliggende hardere gesteente achterblijft. Het zachtere gesteente in de omgeving erodeert steeds dieper weg waardoor op de plaats met het restant harder gesteente uiteindelijk een piramide- of pijlerachtige vorm kan ontstaan. Het blok hard gesteente op zo'n pilaar kan daarbij los komen te liggen en er na verloop van tijd af vallen waarna het restant van het zachtere gesteente door voortgaande erosie verdwijnt.
Bekende aardpiramiden zijn de aardpiramiden van Euseigne in Wallis, Zwitserland en de hoodoos in Noord-Amerika op het Colorado Plateau en in de Badlands.
30
7.
Efeze
Efeze (Turks: Efes; Grieks: ̉Έφεσος Ephesos; Latijn: Ephesus) was in de oudheid een grote Ionische haven- en handelsstad aan de westkust van Klein-Azië in de huidigeprovincie Izmir in Turkije, tegenover het eiland Samos, ten zuidwesten van Selçuk.
31
7.1
Geschiedenis
Efeze is het belangrijkste archeologische gebied van Turkije, en een van de grootste opgravingen uit de Griekse oudheid. Het was oorspronkelijk (ca. 1100 v.Chr.) een groep inheemse nederzettingen,
gelegen rondom het heiligdom van de grote oud-Griekse vruchtbaarheidsgodin, Artemis van Efeze genaamd.
32
7.1.1
Griekse tijd
Het waren Griekse kolonisten, onder wie de Ioniërs de overhand hadden, die zich er vestigden. Zij stelden de plaatselijke godin met hun Artemis gelijk. Als hun leider wordt Androclus genoemd, die ook als de stichter van Efeze geldt. Efeze deelde het wisselvallig lot der Ionische steden. Na de verovering in 560 v.Chr. door koningCroesus van Lydië werd Efeze door synoikisme verenigd tot één stad. In 550 v.Chr. wordt begonnen met de bouw van de eerste tempel ter ere van Artemis, die in 436 v.Chr. wordt voltooid. Onder Perzisch bewind nam Efeze in 499 v.Chr. deel aan de Ionische opstand en na de Perzische oorlogen aan de Delische Bond. Na 415 v.Chr.stond Efeze in de Peloponnesische Oorlog aan de kant van Sparta.
Na de koningsvrede van 387 v.Chr. kwam de stad weer onder Perzië. In 356 v.Chr. wordt de eerste tempel van Artemis vernietigd (volgens de legende op de geboortedag van Alexander de Grote), waarna met de bouw van de tweede tempel wordt begonnen. De stad groeide uit, vooral na Alexander de Grote, tot een van de belangrijkste steden van het hellenisme, waartoe de aanwezigheid van de in 323 v.Chr. voltooide grote tempel van de "Efezische Artemis" (die als een van de Zeven wereldwonderen gold) zeer bijdroeg. Deze tempel had een afmeting van 105 bij 50 meter, met 127 Ionische zuilen van 18 meter hoog. De Diadochen-koning Lysimachus verlegde de stad en haven, maakte haar tot administratief centrum en benoemde haar naar zijn vrouw Arsinoeia. De bewoners van Colophon werden rond 298 v.Chr. naar Efeze overgebracht, waardoor het aantal bewoners toenam tot 100 000. Het theater was geschikt voor 24 000 toeschouwers. Efeze was wisselend bezit van Ptolemaeën en Seleukiden. In 187 v.Chr. kwam Efeze bij het Verdrag van Apamea aan de Attaliden, de heersers vanPergamon, en na 133 v.Chr. aan Rome.
33
7.1.2
Vanaf de Romeinse tijd
Efeze beleefde een bloeitijd gedurende het Romeinse Rijk. De stad is vooral bekend van twee van de Bijbelboeken: De brief van Paulus aan de EfeziĂŤrs en Handelingen van de Apostelen. De stad was het centrum van de verering van de godin Artemis. De grote tempel van Artemis in Efeze, een van de zeven wereldwonderen, werd in 262vernield en leeggeroofd door de Goten. De stad raakte in 431 in het nieuws vanwege het Concilie van Efeze, bijeengeroepen door keizer Theodosius II vanwege de controverse rond de leer van Nestorius.
Efeze raakte in verval nadat de Turken in 1420 de stad hadden ingenomen. Even verderop vindt men overblijfselen uit de Turkse tijd terug in Selçuk, waar de laat-Seltsjoekse Isa Bey moskee en op een heuvel erboven een Byzantijns-Seltsjoekse citadel staat. In de citadel staat de Johannesbasiliek, waar het graf van de apostelJohannes zou liggen. Op de heuvel AladaÄ&#x;, aan de andere kant van Efeze, staat het huis van Maria (Turks: Meryemana), dat gevonden werd op instigatie van visioenenvan Anna Catharina Emmerich. Ook is de grot van de heilige Zevenslapers te bezichtigen.
34
7.1.3
Een verlaten stad
In latere tijden verzandde de haven en kwam de stad in het binnenland te liggen. Daardoor werd haar economische positie onhoudbaar en werd de stad uiteindelijk verlaten. Er zijn echter nog vele bouwresten van de oude stad over, en daarom is het nu een belangrijke toeristenbestemming, omdat men er een goede indruk kan krijgen hoe een stad in de bloeitijd van het Romeinse Rijk eruitzag. Naast Romeinse baden en een Romeins toiletsysteem met stromend water zijn er onder meer talrijke zuilen van tempels te zien, de restanten van de grote Bibliotheek van Celsus en een redelijk goed bewaard gebleven theater. Dit theater kreeg zijn definitieve vorm in de 1e en 2e eeu na Christus, en bood plaats aan 24.000 mensen.
Efeze werd al v贸贸r de Eerste Wereldoorlog door vooral Oostenrijkse archeologen opgegraven. In de jaren na de oorlog raakten de ru茂nes en opgravingen in verval. De Duitse theoloog Gustav Adolf Deissmann zette zich in voor het conserveren van de resten van de stad.
35
8.
Çanakkale
Çanakkale is een provincie in Turkije. De provincie is 9887 km² groot en heeft 464.975 inwoners (2000[1]). De hoofdstad is het gelijknamige Çanakkale.
De provincie ligt in het uiterste westen van Anatolië en omvat ook het schiereiland Gallipoli aan de overkant van de Dardanellen, gelegen in Europees-Turkije (Thracië). Ook de eilanden Gökçeada en Bozcaada behoren tot de provincie.
36
8.1
Troje
De stad Troje (Grieks: Troía (Myceens to-ro-ja (?), Τροία, of Τροίη, Υρωΐα) / Ílion Ἴλιον; Latijn: Troia / Ilium; Turks: Truva; Hettitisch: Taruisa / Wilusha) was lange tijd alleen bekend uit verhalen in de mythologie, zoals de oude Griekse heldendichten Ilias en Odyssee van Homerus en het Latijnse heldendicht Aeneis van Vergilius.
37
9.
Hattusa
Hattusa (ook bekend als Hattusha, Hattusas of Hattush) was een oude Hattische stad, die de hoofdstad van het koninkrijk der Hettieten werd. Het lag bij het huidigeBoğazkale, in Turkije, circa 200 km ten oosten van Ankara, in de Zwarte Zee-regio. Deze plek werd al voor het 2e millennium v.Chr. door Hattiërs bewoond. Rond 1700 voor Christus ging hun stad in vlammen op door brandstichting. Slechts een generatie later koos een Hettitische koning de plek als zijn residentie en hoofdstad. De
Hettieten, die een Indo-Europese taal spraken, hadden zich geleidelijk aan in deze streek gevestigd. De koning nam de naam Hattusili I aan. Dit was het begin van de koninklijke dynastie van de Hettieten. Op het hoogtepunt besloeg de stad 1,8 km², en bestond uit een intern en extern deel. Beide werden omringd door een nog steeds zichtbare rij muren. Deze zijn gebouwd tijdens de regering van Suppiluliuma I. Het binnenste deel was ca. 0,8 km² groot en bevatte een citadel met grote regeringsgebouwen en tempels. Meer naar het zuiden lag een buitenwijk van ongeveer 1 km², 38
voorzien van fraai gedecoreerde poorten. De reliëfs tonen krijgers, leeuwen en sfinxen. Ook waren er hier vier tempels. Buiten de stadsmuren lagen de begraafplaatsen. De stad werd opnieuw vernietigd rond 1200 voor Christus, nu door de Phrygiërs. Dit leidde vervolgens tot het ineenstorten van het rijk der Hettieten. Opgravingen in Hattusa zijn bezig sinds 1906. Veel belangrijke kleitabletten zijn gevonden,
waaronder een die een vredesverdrag beschrijft tussen de Hettieten en de Egyptenaren onder Ramses II, rond 1283 voor Christus. Dat de stad door brand verwoest werd rond 1200 v.Chr. is eveneens archeologisch vastgesteld. Houten tabletten met Anatolische hiërogliefen zijn uiteraard verloren, maar de gevonden spijkerschrifttafels geven godennamen in tekens voor iedere taal. De overblijfselen van Hattusa staan sinds 1986 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. 10.
Duiveneiland
Het Duiveneiland (Turks: Güvercin Adası) is een eiland in de Egeïsche Zee voor de kust van Kuşadasi.
39
Het eiland was oorspronkelijk een rustplaats voor migrerende vogels en werd in de Ottomaanse tijd KuĹ&#x;adasi genoemd, hetgeen vogeleiland betekent. Later werd de naam gebruikt voor de havenplaats en zelfs het omringende gebied, en kreeg het eiland de huidige naam. Op het eiland bevindt zich een oud Byzantijns fort om de havenstad tegen piraten te verdedigen. Het wordt wel het piratenkasteel genoemd. De vuurtoren op het eiland wordt nog steeds gebruikt.
Tegenwoordig is het eiland met de kust verbonden door een dam. Bij die dam kunnen zeil- en vissersboten aanleggen en er is een vertrekpunt voor excursieboten. Op het eiland is ook een theetuin en een kleine kinderboerderij.
40
11.
Adiyaman
Adıyaman (Koerdisch Semsur) is een provincie in het zuidoosten van Turkije. De provincie heeft een oppervlakte van 7033 km², 7871 km² wanneer wateroppervlakken worden meegeteld. In 2000 telde de provincie 623.811 inwoners, waarvan 338.939 in de provinciehoofdstad Adıyaman. De bevolking bestaat grotendeels uit Koerden.
Adıyaman ligt in het zuidoosten van Anatolië, omgeven door de provincies Gaziantep, Malatya, Şanlıurfa, Kahramanmaraş en Diyarbakır. Het gebied is zeer bergachtig. In Kâhta begint ook het Atatürk-stuwmeer, het grootste stuwmeer van Turkije
.
41
11.1
Nemrutberg
Nemrut Dağı (Koerdisch: Çiyayê Nemrûd, Armeens: Նեմրութ) is een werelderfgoed in OostAnatolië, in de Turkse provincie Adıyaman. Met 2150 meter is het de hoogste berg van het noordelijke Tweestromenland (Mesopotamië). Op de top van de berg, in een 50 meter hoge grafheuvel in de vorm van een piramide, is waarschijnlijk koning Antiochus Theos (69 - 40 v.Chr.) van Kommagene begraven. Voor de grafheuvel staat een complex met kolossale stenen sculpturen van koning Antiochus zelf, geflankeerd door twee leeuwen, twee adelaars en verscheidene Griekse, Armeense en Perzische goden, zoals Zeus, Tyche en Mithras. Rondom de grafheuvel liggen de stenen hoofden van de beelden. 12.
Olympos
Olympos is een oud-Griekse stad in het huidige Turkije.
42
Vroeger was Olympos een van de belangrijkere Lycische steden, nu is het een toeristische plek met een hoog hippie-gehalte. Tussen het huidige 'dorp' en het strand zijn nog veel ruĂŻnes te zien die de vergane glorie van Olympos tonen. De stad is gelegen aan een baai van de Middellandse zee en wordt doormidden gesneden door een riviertje. In de eerste eeuw voor Christus werd de stad veroverd door Cylicische piraten onder Zenicetes[1]. Deze werden in 78 voor Christus op hun beurt door de Romeinen verjaagd na een zeeslag. De Romeinse veldheer Publius Servilius Isauricus werd op die veldtocht vergezeld van de jonge Julius Caesar. Het hoogtepunt van deze periode was vermoedelijk het bezoek van keizer Hadrianus in de 2de eeuw na Christus, waarna men de stad zelf een tijdje Hadrianopolis heeft genoemd. Nadat achtereenvolgens de Byzantijnen en de stadstaten VenetiĂŤ en Genua forten hadden gebouwd
werd de stad na de verovering door de Ottomanen in de 13de eeuw verlaten. Een van de trekpleisters van Olympos is de Chimaera, alhoewel die zich eigenlijk meer in de buurt van het naastgelegen dorp Cirali, enkele kilometers naar het noorden, bevindt. Doordat er hier door de rotsen brandbare gassen ontsnappen branden er zogenaamde eeuwige vlammen.
43
Vlak bij deze vlammen stond vroeger een tempel ter ere van Hephaistos gelegen, later vervangen door een kerk waar nu echter enkel ru誰nes van overblijven. De plaatselijke legende wil dat Bellerophon de Chimaera niet heeft onthoofd maar enkel opgesloten in een grot en dat haar vurige adem de eeuwige vlammen veroorzaakt.
44
13.
Trabzon
Trabzon (Grieks:Τραπεζούντα, Trapezounta), historisch bekend als Trebizonde, is een stad aan de noordoostkust van Turkije. Het is tevens het hoofdstaddistrict van de gelijknamige provincie. De stad telt 230.399 inwoners (2009) en ligt in een vruchtbare kuststreek aan de Zwarte Zee, waar een gematigd zeeklimaat heerst. Hoge bergen scheiden de stad van het binnenland van Anatolië. Trabzon was een prominente plaats aan de Zijderoute en werd in de eerste helft van de 19e eeuw van groot belang voor de internationale handel tussen Europa en Azië. De opening van het Suezkanaal in 1869 bracht een eind de intensieve internationale handel in de stad. Toch is het ook tegenwoordig nog een belangrijke haven aan de Zwarte Zee voor transport richting de Kaukasus en Iran.
Trabzon is daarnaast ook cultureel, historisch en sportief gezien de belangrijkste stad aan de zuidkust van de Zwarte Zee en geldt derhalve als de onofficiële hoofdstad van de Pontus (de Turkse Zwarte Zeestreek Karadeniz). De bijnaam van de stad is Klein Istanbul of Klein Constantinopel, vanwege haar keizerlijke geschiedenis (Grieks keizerrijk Trebizonde). Sinds de lokale verkiezingen van 2014 is de stad uitgebreid tot een 'metropoolregio' met ruim 800.000 inwoners.
45
13.1
Sümelaklooster
Het Sümelaklooster staat tegen een rotswand tegen in het Ziganagebergte, in het district Maçka in de Turkse provincie Trabzon. Het complex ligt op een hoogte van zo'n 1200 meter, in het nationale park Altındere en is een van de belangrijkste toeristische attracties van de regio. Het klooster werd gesticht in het jaar 386 na Christus tijdens het bewind van keizer Theodosius I en raakte enige tijd later in verval, tot het in de 6e eeuw onder keizer Justinianus I werd herbouwd. In latere jaren, ook ten tijde dat het gebied onder Ottomaanse heerschappij viel, werd het complex verder uitgebreid.
Tegenwoordig is het klooster een trekpleister voor christelijke pelgrims en toeristen. Een van de markantste gebouwen in het klooster is de Rotskerk die zowel van buiten als van binnen volledig is bedekt met fresco's. Bij veel van de fresco's die binnen handbereik lagen zijn echter gezichten weggestoken en hebben ook veel mensen er hun naam ingekrast. Niet enkel Turken zijn hiervoor verantwoordelijk, men treft er ook graffiti van Russische en Griekse namen. Restauratiewerk aan de binnenkant van de kerk heeft al wel deels plaats gevonden waardoor toch nog enkele grote zeer fraaie schilderingen intact zijn gebleven. Aan de slaapvertrekken wordt momenteel nog restauratiewerk verricht, maar de binnenhof en enkele gebouwdelen zijn al wel geopend voor het publiek. De regio is naast pelgrims vooral populair onder wandelaars, vanwege de ongerepte natuur in het groene bergachtige gebied, en het milde klimaat in vergelijking met de rest van Turkije. De oorspronkelijke Pontische Grieks-orthodoxe bevolking in het gebied is in 1923 tijdens de bevolkingsuitwisselingen met Griekenland verdwenen, maar in het district zelf en in de omringende districten zijn nog wel veel dorpen met een islamitische Griekssprekende bevolking. Het klooster 46
wordt niet meer als zodanig gebruikt en is nu een museum. Het complex wordt volledig gerestaureerd. Op 15 augustus 2010 is in het klooster voor het eerst in meer dan tachtig jaar een Grieks-orthodoxe dienst gehouden, nadat de Turkse overheid eerder dat jaar nieuwe wetgeving had aangenomen die het mogelijk maakt bepaalde nationale musea eens per jaar te gebruiken voor religieuze diensten. De mis werd bijgewoond door honderden christenen uit Turkije, Griekenland en Rusland.
47
14.
Şanlıurfa
Şanlıurfa is een provincie in Turkije. De provincie is 19.091 km² groot en heeft 1.443.422 inwoners (2000[1]). De hoofdstad is het gelijknamige Şanlıurfa.
48
14.1
Heilige vissen zwembad
in Urfa zijn er diverse bezienswaardigheden te bezichtigen. Een van de bezienswaardigheden van Urfa is de Grot van Abraham. Urfa is vermoedelijk de geboorteplek van Abraham, de belangrijke profeet, en was daarom een belangrijke islamitische bedevaartsoord. In Urfa zijn er diverse moskeeĂŤn gebouwd rond een park. Een van de moskeeĂŤn, de Halil-ur-Rahman beschikt over een zwembad waar heilige vissen te vinden zijn.
de
Volgens lokale
bevolking zal iedereen die een vis vangt, blind worden. Een andere bezienswaardigheid zijn de oude ruines van het kasteel met nieuwe muren die afkomstig zijn uit de 9 e eeuw. Gobekli Tepe staat bekend als de oudste tempel van de wereld. Daarom is het een zeer indrukwekkende tempel, ook voor archeologen en historici.
49