Моя первая языковая коммуникация 3 Pierwszy dzień w Rosji 6
Zapraszamy do czytania! Давайте, читайте!
Zapraszamy do czytania! Давайте, читайте! „To już byłby koniec tego zasranego świata gdyby człowiek podróżował pierwszą klasą, a literatura wagonem bagażowym” powiedział kiedyś Marquez autor „Stu lat samotności”. Nie skazujmy więc literatury na sto lat samotności w wagonie bagażowym a siebie na koniec świata i dlatego czytajmy, czytajmy, czytajmy! Dlatego w tym miejscu spróbujemy Was zapoznać z niektórymi perełkami polskiej i rosyjskiej literatury i zachęcić Was do przeczytania wybranych pozycji. Na dobry początek, gdyż mamy nadzieję, że nie będą to wszelkie książki po jakie sięgniecie :). Jeżeli chodzi o polską poezję tłumaczoną na język rosyjski warto zwrócić uwagę na dwa nazwiska. Są to Szymborska i Miłosz. Wiersze tych poetów można porównać do prozy w wersach. Kontrowersyjność podejmowanych tematów, gra słów, szeroki wybór metafor i krótka lekcja historii mogą przyciągnąć czytelnika. Filozofia, która zrodziła się na tle skomplikowanej historii naszego kraju, która miesza się z egzystencjalnymi przemyśleniami. Jest to próba rozliczenia człowieka historią. Poszukiwanie człowieczeństwa w świecie, w którym człowiek już dawno przestał być człowiekiem. Co piękniejsze w wierszach Szymborskiej dodatkowo widzimy codzienne życie przedstawione w bardzo prostej formie. Autorka zwraca naszą uwagę na to, że piękno znajduje się w codziennej rutynie. Jeżeli mówimy o Miłoszu niektórzy zarzucali jego twórczości monotonię – zarówno w formie jak i w podejmowanej tematyce. Jednak to właśnie w tej monotonii znajduje się piękno tej poezji. Autor do końca swoich dni próbował rozliczyć ludzkość z popełnionych zbrodni i odpowiedzieć sobie na wiele egzystencjalnych pytań. Pozorna monotonia jest tak naprawdę tańcem różnorodności w zakresie tematyki i formy. Wnikliwy czytelnik na pewno nie będzie rozczarowany. Gombrowicz – prozaik, dramaturg. Ikona współczesnego strukturalizmu. W twórczości widzimy wiele ciekawych nawiązań do egzystencjalizmu. Gombrowicz „studiuje człowieka”, buduje jego ironiczny portret odzierając go ze wszystkich tajemnic i zostawiając go po prostu takim jakim jest. Dlatego z tekstów Gombrowicza wyłania się obraz człowieka takim jakim jest po prostu – egoista, leń, nosiciel genu kłamstwa, który ciągle mówi, ale nigdy do końca nie wie o czym. Gra słów Gombrowicza sprawia, że w książce nigdy wszystko nie jest do końca takie jakie by się wydawało. Zaprasza czytelnika do gry, której on nie może wygrać. Niszczy konwencje i formy co sprawia, że mimo wielu prób nie da się znaleźć pisarza, który byłby do niego podobnym. Szczególnie polecamy „Ferdydurkę”, której zakończenie najlepiej charakteryzuje autora. Pojawia się tu także interesujące pojęcie NOWOMOWY – nie będziemy go wyjaśniać, po prostu przeczytajcie jedną z jego książek. Warto zwrócić uwagę na Lema. Futurysta, który wyprzedał swoje czasy. W jego twórczości fantastyka przeplata się z nauką. Podobny do Akunina czy Strugackiego. Hanna Krall pokazuje nam magię codzienności w literaturze faktu..W książce „Zdążyć przed Panem Bogiem” widzimy rywalizację człowieka i Boga na stole operacyjnym. Kapuściński bardzo obrazowo pokazuje nam świat wojny, obozów jako jeden z głównych polskich przedstawicieli nurtu literatury faktu. Jednak jeżeli mówimy o Kapuścińskim musimy zwrócić uwagę, że nigdy nie jest on tylko biernym obserwatorem wydarzeń. Jako korespondent bierze czynny udział w wydarzeniach, które opisuje. Otwarcie przyznaje, że większość osób wykonujących zawód korespondenta to po prostu ludzie uzależnieni od adrenaliny. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na postać Sołżenicyna. Literatura faktu w najczystszej postaci tu także mamy do czynienia z „chroniczną” wręcz „chorobliwą” wnikliwością autora. Brakuje tylko czasem wrażliwości, którą możemy znaleźć u Hanny Krall, która jednakże sama w jednym z wywiadów przyznała, że najgorszy dar jaki mogła dostać od Boga to empatia, ponieważ widząc tak wiele bólu i ciężkich sytuacji trzeba je po prostu opisywać.
2
«В тот день, когда люди станут сами разъезжать в первом классе, а книги будут возить в товарных вагонах, наступит конец этого сраного света» - так написал Габриэль Гарсия Маркес в своей книге «Сто лет одиночества», значит и нам нельзя приговаривать литературу на сто лет одиночества в этом багажном вагоне, а себя на конец света, мы должны читать. В этой статье мы познакомим вас с чудесами польской и русской литературы и предложим вам ознакомиться с некоторыми из упомятуных книг. Мы очень надеемся, что эти книги не будут единственными которые вы прочтете. Когда речь заходит о польской поэзии, переведенной на русский язык, нам нужно обратить внимание на двух авторов: Шимборская и Милош. Их стихотворения можно сравнить с прозой в стихах. Неоднозначность обсуждаемых тем, игра слов, великое множество разнообразных метафор, короткие уроки истории – все это может привлечь читателя. В произведениях этих авторов филисофия, родившаяся под влиянием сложной истории Польши, переплетается с экзистенциальными тематиками. Это попытка справиться с эмоциональный травмой войны. Поиск человечности в мире, в котором человек перестал быть человеком. Красота стихотворений Шимборской показывает нам повседневную жизнь человека, представленную в очень простой форме. Автор обращает наше внимание на то, что красота жизни находится в повседневной рутине. Что касается Милоша, некоторые описывали его творчетсво как монотонное в форме и содержании. Однако именно в этой монотонности вся красота его поэзии, автор до конца своей жизни пытался сравнять счеты с грехами человечества и ответить на эзиственциальные вопросы. Внимательный читатель не будет разочарован, когда поймет, что эта мнимая монотонность на самом деле является танцем разнообразния формы и содержания. Гомбрович – драматург, прозаик. Икона современно структурализма. В творчестве мы замечаем много интересных отсылок к экзестенциализму. Гомбрович «изучает человека» составляет его ироничный портрет, обнажает его секреты, срывает его маску и оставляет его таким, какой он есть. Тексты Гомбровича показывают нам образ человека настоящего, человека эгоиста, ленивца, носителя гена лжи который постоянно говорит, но никогда до конца не понимает о чем. Игра слов Гомбровича создает впечатление того, что читатель понимает что происходит в книге, но на самом деле все не так. Он вовлекает читателя в игру, в которой он не может победить. Разрушая концепцию и форму он создает свой собственный стиль, подобного которому нет. Особенно мы рекомендуем произведение «Ферведурка» концовка которого как нельзя лучше характеризует автора. Из произведений Гомбровича так же возникло интерсеное понятие – «ново речь» не будем его объяснять, лучше прочитайте одну из книг автора. Еще один автор, произведения которого заслуживают внимания Станислав Лем – футурист, опередивший свое время. В его творчестве, имеющим много общего с творчеством Стругацких и Акунина, наука и фантастика идут рука об руку. Ханна Кралль показывает нам магию повседневности в документальной литературе. Например соревнование человека и бога на операционном столе в книге «Опередить господа Бога». В других произведениях она описывает ужасающие картины воин. Капущинский, являясь одним из основных представителей жанра документальной литературы, так же точно и детально показывает картину войны и лагерей. Однако когда мы говорим о Капущинском нам нужно обратить внимание на то, что он писал не только как свидетель но и как корреспондент, он принимал активное участие в событиях, которые он описывал. Сам о себе он говорил, что любит риск, а так же открыто признавал, что люди, которые работают корреспондентами – люди зависымые от адреналина. Здесь стоит обратить внимание на Солженицына. Его произведения – «литература факта» в самом чистом виде. Мы можем заметить «хроническую», почти больную внимательность автора к деталям. Лишь иногда ему не хватает чувствительности, которую мы можем найти у Ханны Кралль, которая, однако, в одном из интервью призналась, что самый плохой подарок, который она могла
Prawdziwy fan literatury nie powinien także ominąć książek Czechowa. Jego technika „nieuchwytności” może się czytelnikowi bardzo spodobać. W opowiadaniu „Wiśniowy sad” widzimy siostry, które marzą o wyjeździe do Moskwy jednak bardzo boją się gwałtownej zmiany w swoim życiu, podjęcia decyzji a przede wszystkim realizacji. Dlatego ciągle tylko opowiadają o swoim marzeniu, którego symbolem jest „Wiśniowy sad”. Nabokov – filozof, egzystencjalista, dramaturg. Człowiek, który potrafi połączyć „pożar literacki” z chłodem naukowego spojrzenia na świat. Genialny filolog, który napisał serię wykładów o literaturze – spojrzenie jego jest zresztą bardzo ironiczne – szczególnie sposób w jaki próbuje rehabilitować Annę Kareninę. Te same interesujące motywy można znaleźć zarówno w polskiej jak i rosyjskiej literaturze i dlatego zapraszamy Was do czytania.
Pierwszy kontakt z językiem Kiedy dowiedziałem się w Krasnojarsku o projekcie „Poznaj sąsiada – poznaj siebie” i o tym, że przyjedzie do nas młodzież z Polski, od razu zainteresowałem się tym i chciałem wziąć udział w takim niecodziennym wydarzeniu. Pierwsze spotkanie z polską młodzieżą okazało się bardzo miłe i przyjemne. Były to interesujące i zabawne rozmowy z ciekawymi ludźmi. My Rosjanie, w przeciwieństwie do Polaków, byliśmy u siebie, w swoim kraju. Wielu z nich dobrze znało język rosyjski, ale byli też tacy, którzy nie rozumieli zupełnie nic. Tym osobom przyjaciele pomagali tłumacząc. Druga część projektu miała miejsce w Polsce. Tym razem to my byliśmy gośćmi w obcym kraju. W odróżnieniu od Polaków, którzy praktycznie wszyscy mówili po rosyjsku, to wśród nas Rosjan nie było już tak kolorowo. Opowiem o sobie. Bez znajomości języka polskiego było mi trochę ciężko, ale jednocześnie było to ciekawe doświadczenie. Jeśli chodzi o komunikację w czasie zajęć projektowych to nie było żadnych problemów. Ktoś zawsze przetłumaczył mi jeśli coś było nie zrozumiałe. Jednak jeśli chodzi o czas poza zajęciami, np. zwiedzanie miasta, jazda autobusem lub robienie zakupów, tutaj było już gorzej. Często musieliśmy porozumiewać się na migi, używając pojedynczych słów po angielsku lub niemiecku. Bardzo podoba mi się język polski. Według mnie jest on bardzo podobny do rosyjskiego. Jeśli będzie się go używać i używać to na pewno się go nauczymy. Wszystkim uczestnikom projektu chciałbym dać radę: nie stójcie z boku, w cieniu tylko rozmawiajcie, rozmawiajcie i jeszcze raz rozmawiajcie z ludźmi z obcych krajów. Wzmacniajcie stosunki międzynarodowe i zawiązujcie przyjaźnie.
получить от Бога – сочуствие, потому что видя как много в мире боли и бед, она просто не могла не писать о них. Настоящий поклонник литературы не сможет пройти мимо произведений Чехова. Его использование метонимии привлекает многих читателей. В произведении «Вишневый сад» мы видим сестер, которые мечтают о переезде в Москву, однако очень боятся таких внезапных перемен, принятия решений, а больше всего - исполнения своих желаний. Поэтому они только и делают что рассказывают о своей мечте, символом которой является вишневый сад. И последний автор – Набоков. Философ, экзистенционалист, драматург, человек который соединял «литературный пожар» с холодным, научным мировоззрением, гениальный филолог, создавший серию докладов о литературе – его мировоззрение является очень ироническим. Все эти мотивы можно найти как в польской, так и в русской литературе.
Моя первая языковая коммуникация Когда мне сообщили о проекте «Узнай соседа – познай себя!» в Красноярске и о том, что к нам приедет молодёжь из Польши, я, конечно, сразу заинтересовался и захотел принять участие в таком необычном деле. Первая встреча с польскими участниками оказалась лёгкой и непринуждённой. Интересные знакомства и прикольное общение ;) Если мы были у себя дома, в своей стране, то поляки наоборот. Многие из них достаточно хорошо знали русский, но были и такие, кто не понимал вообще ничего. Их друзья помогали им в переводе. Вторая часть проекта проходила уже в Польше. Тут в качестве гостей выступали уже мы. Если польские участники почти все говорили по-русски, то у нас с этим было непросто. Скажу за себя. Без знаний польского языка в Польше немного страшновато, но в то же время интересно. Что касается общения внутри проекта, то да, тут всё легко. Друзья помогут в переводе, если вдруг что-то неясно. Если посмотреть за рамки проекта, например, в повседневность города, проезды на автобусе или совершение покупок, тут всё намного сложнее. Приходится много объяснять жестами или вставлять слова из английского и немецкого языков. Мне очень нравится польский язык. На мой взгляд он немного похож на русский. Если его практиковать и практиковать, то, думаю, будет успех. Всем участникам нашего проекта хочу пожелать не оставаться в тени, общаться, общаться и ещё раз общаться с людьми из других стран. Усиливать международные отношения и дружить :))
3
Zrozumieć młodych МОЛОДЁЖНЫЙ СЛЕНГ Bansować – Зажигать
Bania – Бодун
Tańczyć – Танцевать Mam ochotę dziś pobansować Ну что, зажжём сегодня? ;)
Stan upojenia alkoholowego – Плохое состояние наутро после вечеринки Jak można mieć banię po jednym piwie?! Иду на пары в институт с бодуна.
Stówa – Косарь Inaczej; sto złotych- 1000 рублей Jestem bez kasy. Pożycz stówę Займи косарь до понедельника?
Cegła – Кирпич, полено Stary, duży i nieporęczny telefon – Старый телефон Hahaha, Ty nie masz telefonu tylko cegłę! Дай позвонить со своего полена?
Laska – Чика
Ciacho! – Пирожок! Przystojny chłopak – Хороший парень Patrz na tego chłopaka. Aaaale ciacho! Дословно: какой пирожок! Очень красивый парень
Fajna, atrakcyjna dziewczyna – Красивая девушка Niezła z Ciebie laska. Umówisz się ze mną? Смотри, какая чика идёт!
Browar – Пивчик Piwo – Пивo Skoczymy dziś na browara? Давай выпьем пивчика?
Jaja – Шутка Coś śmiesznego- Прикол, подкол Niezłe jaja! Вот это прикол! Я тебя подколол ;)
Melanż – Туса Impreza – Вечеринка, «тусовка» Chodźmy dziś na melanż У меня уехали родители, приходи на тусу!?
Hajs – Бабло Inaczej; pieniądze – Деньги Wisisz mi hajs! Гони моё бабло!
Ziom - Братан, братуха, бро Dobry kolega, osoba, która jest „w porządku” – Лучший друг,близкий товарищ Paweł to mój dobry ziom Братан, идём сегодня на тусу?
Czaisz? Kumasz? – Допёрло? Rozumiesz? – Понять что-либо через некоторое время -Kumasz, o co chodzi w tym zadaniu?/Jest strasznie trudne, nic nie czaję. Допёрло, как дойти до моего дома?
Zgapiara – Штамповка Osoba, która powtarza czyjś np. styl ubierania – Человек, который повторяет за тобой Kupiła taką samą sukienkę jak ja! Ale zgapiara У тебя такая же кофта?? Да ты штамповка!
4
Ciapa – Рукожоп Osoba niezaradna i niesamodzielna – Человек, у которого что-то не получается Nic nie potrafisz zrobić sam. Straszna z Ciebie ciapa -Я пролил кофе.. -Ну ты и рукожоп!!
Skołować /ogarnąć – Замутить Załatwić coś, zorganizować – Достать, найти Skołuj mi fajkę./Ogarnę to Надо замутить ответы на контрольную
В Сибири снег Spotkać cię В Сибири снег, Холодный снег, А медведь ещё не спит, На балалайке он бренчит. Медведь один, Совсем один. Он ушанку нацепил И лапу водкой он смочил. Припев: Сибирь, снег, мороз, Медведь с балалайкой. Сибирь, снег, мороз, Медведь спит в ушанке.
Spotkać cię. Jeszcze raz. Ta wymiana w naszych sercach zostawia trwały ślad. Jeszcze tych Kilka dni Chciałbym spędzić tylko z tobą-ja i ty. Refren: Więc podaj mi swą dłoń I pójdźmy gdzieś przed siebie. Odkryjmy nowy ląd. Poznajmy się wzajemnie. Break Chodźmy by zwojować świat. Wszyscy razem-za pan brat. Przecież nic nie straszne nam. Nic nie zatrzyma nas!
5
Pierwszy dzień w Rosji Tematem tegorocznej wymiany młodzieży między Krajem Krasnojarskim a Górnym Śląskiem, w której mam szczęście brać udział, jest 'Obraz sąsiada w kulturze'. W ramach realizacji tego tematu prowadzimy dyskusje o stereotypach funkcjonujących w naszym życiu. Próbujemy wyjaśnić sobie przyczyny ich powstania, udowodnić, jak bardzo są krzywdzące lub opowiedzieć własne doświadczenia i przemyślenia z nimi związane. Jednym z najpopularniejszych stereotypów jest przekonanie, że Polacy (lub ogólnie obcokrajowcy) są w Rosji traktowani źle i z niechęcią. Jako osoba nie znająca języka Rosyjskiego mogłam sprawdzić istnienie takiego stereotypu osobiście. Najłatwiej było tego doświadczyć podczas codziennych sytuacji, np w sklepie. Ponieważ w Rosji nauka angielskiego nie jest tak powszechna jak w Europie, porozumienie się w tym języku jest praktycznie niemożliwe. Pozostawało mi więc wypowiadać się w języku polskim w połączeniu z kilkoma znanymi mi rosyjskimi słowami. Starałam się korzystać głównie ze sklepów samoobsługowych, gdzie rozmowa ograniczała się do 'zdrastwujtie' i 'do swidanija' , na które i tak często nie uzyskiwałam odpowiedzi. Sytuacja komplikowała się, gdy musiałam poprosić o konkretne towary w małych sklepikach. Panie ekspedientki, na moje próby wyartykułowania listy zakupów reagowały, z niechęcią i zniecierpliwieniem, które niespecjalnie starały się ukryć. Jest to moim zdaniem, chociaż nieuprzejme, zupełnie zrozumiałe - rozmowa z osobą nie znającą języka jest męcząca i zabiera dużo czasu. Dziwi mnie natomiast fakt, że żadna z tych osób nie podjęła próby porozumienia się - wystarczyłoby tylko mówić wolniej i wyraźniej, co często ułatwiłoby sytuację. Jedną z niewielu osób, która na moje nieudolne 'dukanie' uśmiechnęła się życzliwie i z wyrozumiałością była pani ekspedientka prawdopodobnie chińskiej narodowości. Możliwe, że kilka lat temu była w podobnej sytuacji. Również na panie pracujące w stołówce w której jedliśmy posiłki nie mogę powiedzieć złego słowa. Bez oznak zniecierpliwienia i z miłym uśmiechem reagowały na moje pomyłki językowe. W zasadzie rzeczywiście niemiłe sytuacje spotkały mnie tylko dwie. Mając pełną świadomość tego, jak marne są moje umiejętności językowe, poprosiłam Marię - Rosjankę, u której mieszkałam, o pomoc przy wymianie waluty w kantorze. Pani pracująca w kantorze początkowo uśmiechała się do nas obydwu i do nas obydwu kierowała odpowiedzi na pytania Marii. W momencie, gdy wzięła do ręki mój paszport i otworzyła go, nie uśmiechała się już, a we wszystkich swoich wypowiedziach zwracała się demonstracyjnie tylko do Marii. Również na pożegnanie odpowiedziała tylko jej. Druga sytuacja zdarzyła się na ulicy- ja wraz z dwójką osób z Polski staliśmy i rozmawialiśmy w języku polskim. Przechodzący obok mężczyzna spytał nas, czy nie jesteśmy przypadkiem Amerykanami? Na odpowiedź, że pochodzimy z Polski, stwierdził że 'to jeszcze gorzej', określił nas jako 'przeki' i odszedł. Brakowało jeszcze tylko splunięcia. Przytoczenie powyższych przykładów nie ma na celu potwierdzenia lub zaprzeczenia stereotypowi, że Rosjanie są narodem niechętnym Polakom. Osobiście uważam, że dyskutowanie na temat stereotypów i zwalczanie ich nie ma sensu ponieważ są nieodłącznym elementem naszej kultury, ukształtowanym przez historię. Najważniejsze jest natomiast to, żeby traktować je z dystansem i aby nie patrzeć poprzez ich pryzmat na innych ludzi. Dlatego nie wydaję żadnej opinii na temat stosunku Rosjan do Polaków. Wolę uważać, że miałam takie szczęście, by trafić na zły dzień każdej z poszczególnych osób które zademonstrowały wobec mnie niechęć do Polaka.
6
Первый день в России В этом году темой молодежного обмена между Красноярским краем и Верхней Силезией, в котором посчастливилось принять участие, является «Образ соседа в культуре». В рамках данной темы обсуждаем стереотипы, присутствующие в нашей жизни. Мы пытаемся объяснить причины их возникновения, доказать, насколько они несправедливы, или рассказать о собственных мыслях и опыте, связанных с ними. Одним из популярных стереотипов является убеждение, что к полякам (или к иностранцам в общем) в России относятся негативно и настороженно. Я, как человек, не знающий русского языка, могла проверить существование такого стереотипа на собственном примере. Это лучше всего было проверит в бытовых ситуациях, например, в магазине. В отличие от Европы, в России обучение английскому языку не так распространено, общение на нем практически невозможно. Мне оставалось общаться на польском в сочетании с несколькими знакомыми мне русскими словами. Я старалась покупать, в основном, в магазинах самообслуживания, где общение ограничивалось словами «здравствуйте» и «до свидания», на которые часто не получала ответа. Ситуация осложнялась, когда в маленьких магазинах мне нужно было попросить конкретные товары. На мои попытки произнести список продуктов продавщицы реагировали с неприязнью и нетерпением, которое не старались скрыть. По моему мнению, хоть это и грубо, но довольно понятно, что разговор с человеком, который не знает языка, мучителен и отнимает много времени. Однако меня удивляет тот факт, что ни один из этих людей не попытался найти общий язык – достаточно было бы говорить медленнее и выразительнее, что зачастую облегчило ситуацию. Одним из немногих лиц, кто на мое неумелое произношение отреагировал с доброжелательной улыбкой и пониманием, была продавщица, очевидно, китайской национальности. Возможно, несколько лет назад она находилась в подобной ситуации. Также не могу сказать плохого слова о с женщинах -сотрудницах столовой, в которой мы обедали. Без признаков нетерпения и с милой улыбкой они реагировали на мои языковые ошибки. В действительности я попала только в две неприятные мне ситуации. В полной мере осознавая то, насколько слабы мои языковые знания, я попросила Марию, россиянку, у которой жила, о помощи в обмене валюты. Девушка, работающая в обменнике, сначала улыбнулась нам обеим и обеим же отвечала на вопросы Марии. Но когда она взяла в руки мой паспорт и открыла его, уже не улыбалась и во всей своей речи демонстративно обращалась только к Марии. Также на прощание обратилась только к ней. Другая ситуация произошла на улице. Мы с двумя друзьями из Польши стояли и разговаривали. Проходящий мимо мужчина спросил: «Вы, случайно, не американцы?» На ответ, что мы приехали из Польши, заявил: «Это еще хуже», назвал нас «пшеки» и ушел. Не хватало еще только сплюнуть. Приведение вышеупомянутых примеров не несет цели подтверждения или опровержения стереотипов, что русские относятся к полякам с неприязнью. Лично я думаю, что дискутирование на тему стереотипов и борьба с ними не имеет смысла, т.к. они – сложившаяся исторически, неотъемлемая часть нашей культуры. Самое главное – находиться с ними на расстоянии, не смотреть на людей через призму стереотипов. Поэтому не высказываю никакого мнения на тему отношений русских к полякам. Я хочу считать, что мне «посчастливилось» попасть в плохой день для каждого из этих лиц, которые продемонстрировали мне неприязнь к поляку.
Детективы - Kryminały Борис Акунин Borys Akunin Александра Маринина Aleksandra Marinina Joanna Chmielewska Йоанна Хмелевска
Документальная литература – Literatura faktu Александр Солженицын Aleksander Sołżenicyn Ryszard Kapuściński Рышард Капущинский
Стихи - Poezja Игорь Губерман Igor Guberman Марина Цветаева Marina Cwietajewa Wisława Szymborska Вислава Шымборска
Фантастика - Fantastyka Дмитрий Глуховский Dimitri Głuchowski Братья Стругацкие Bracia Strugaccy Andrzej Sapkowski Анджей Сапковский Stanisław Lem Станислав Лем
Проза - Proza Виктор Пелевин Wiktor Pielewin Виладимир Сорокин Władimir Sorokin Людмила Улицкая Ludmiła Ulicka
7
„Poznaj sąsiada – poznaj siebie” to projekt polsko-rosyjskiej wymiany młodzieży realizowany przez Stowarzyszenie Genius Loci – Duch Miejsca dzięki wsparciu Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w Warszawie oraz Stowarzyszenia Polska-Wschód. Głównym celem projektu jest umożliwienie bezpośrednich kontaktów młodzieży z Rudy Śląskiej i jej okolic i syberyjskiego miasta Krasnojarsk. Chcemy żeby uczestnicy z Polski i Rosji dobrze się poznali i zbliżyli się do siebie, ale również by przekazywali swoje pozytywne doświadczenia rówieśnikom, którzy nie brali udziału w wymianie. Ponadto niniejsze przedsięwzięcie ma wzmocnić kontakty między partnerskimi regionami, promować polsko-rosyjską wymianę młodzieży w Polsce i w Rosji oraz przyczynić się do budowania stałych przyjaznych stosunków polsko-rosyjskich w Kraju Krasnojarskim i na Górnym Śląsku.
«Узнай соседа – познай себя» — это проект польско-российского молодежного обмена, реализованный при поддержке сообщества «Genius Loci – Дух места» благодаря участию Центра польско-российского диалога и понимания в Варшаве и сообщества Polska-Wschód. Основной целью проекта является обеспечение непосредственного контакта молодёжи из Руды Шлёнской и её окрестностей и сибирского города Красноярска. Мы хотим, чтобы участники из Польши и России познакомились и сблизились друг с другом, а также поделились своими позитивными впечатлениями со сверстниками, которые не приняли участие в обмене. Кроме того, этот проект направлен на укрепление контактов между партнёрскими регионами, содействие польско-российских молодежных обменов в Польше и России, а также внести свой вклад в создание прочных, дружеских польско-русских отношений в Красноярском крае и Верхней Силезии.
Grupa dziennikarska: Anna Kolasińska, Agnieszka Zapolik, Aleksandra Gross, Ekateryna Vakulina, Ilia Kuznecov, Vitaliy Rukosuev Fotografia: Tomek Kitel, Laura Kołodziej Teksty wspólnie tłumaczyli: Viktoria Maiorova, Weronika Rostkowska, Agnieszka Zapolik, Anna Kolasińska, Vitaliy Rukosuev, Agnieszka Potoczek Pomoc : Dawid Skowronek Skład: Tomek Kitel www.poznajsasiada.com profil na facebooku - POZNAJ SASIADA - POZNAJ SIEBIE/polsko-rosyjska wymiana młodzieży
8