Foam+ magazine

Page 1

Artikel Erwin Olaf

Interview met Jill Greenberg

Bruidsfotografie

Een uitgave van het Fotomuseum Amsterdam


fdaf

2


3


Inhoud

5

Artikel Erwin Olaf

8

Inez van Lamsweerde

10

Jeugdpagina

4

14

Artikelen

16

Rubrieken

17 20

12

Bruidsfotografie

Interview met Jill Greenberg

Jaaroverzicht


5

Artikel Erwin Olaf

Erwin Olafs fotoseries ‘Hope’, ‘Grief’, ‘Rain’ and ‘Fall’ lijken hem een internationale doorbraak te bezorgen en voor het eerst tonen belangrijke musea belangstelling. Zijn werk wordt al vanaf de jaren tachtig bekritiseerd. Het zou alleen maar choqueren en daarmee geen kunst zijn.


Artikel Erwin Olaf

6

Seks en humor. Erwin Olaf geniet wereldfaam met opmerkelijke foto’s die vaak zijn doorspekt met deze twee elementen. Zijn werk – voor onder andere Diesel, Heineken en Microsoft – choqueert sommigen, ontroert anderen en is altijd spraakmakend.

Erwin Olaf Op het randje Erwin Olaf (49) staat te boek als een van Nederlands’ grootste fotografen. Zelf relativeert hij dit: ‘Ik ben niet de beste in wat dan ook. Je moet gewoon dicht bij jezelf blijven. Ik heb het geluk dat mensen mijn werk mooi vinden.’ De kunstenaar sloot in 1981 zijn opleiding tot schrijvend journalist af aan de Hogeschool van Utrecht. Tijdens zijn studie kwam hij in aanraking met fotografie en sindsdien heeft hij de camera nooit meer losgelaten. ‘Ik hou van dit vak. Op mijn tachtigste wil ik nog steeds foto’s maken. Dat hoeft niet perse op dit niveau, ook het op vijftig manieren vastleggen van mijn geraniums lijkt me heerlijk.’ Latex Opzien baren doet Olaf regelmatig, bijvoorbeeld met zijn vrije serie Fashion Victims (2000) waarin veel naakt en stijve geslachtsdelen zijn te zien. Ook Separation uit 2002, waarin een vrouw en kind beiden in latex zijn gekleed, heeft veel stof doen opwaaien. ‘Die serie werd destijds helemaal verkeerd geïnterpreteerd’, aldus Olaf. ‘Door het materiaal van de pakken vonden mensen dat ik pornografisch werk maakte met een kind er in. De foto’s gingen over mijn jeugd. In mijn kindertijd heb ik me vaak eenzaam en onbegrepen gevoeld. Voor mij waren die pakken een metafoor van onbereikbaarheid en eenzaamheid.’ Op de vraag welke overeenkomst hij dan ziet tussen latex en een-

zaamheid geeft de kunstenaar een opmerkelijke antwoord: ‘Ik heb een keer staan vozen met een jongen die zo’n pak aan had. Hoewel die gast het geweldig vond, was er voor mij niks aan. Het was alsof ik in een ballon stond te knijpen. Zo’n dun laagje creëerde een enorme afstand tussen onze persoonlijke belevingen.’ De manier waarop hij zijn kindertijd heeft ervaren, gaf hij met die serie een plaats. ‘Daar zit geen oud zeer meer.’ Het is maar een foto Een jaar eerder wist Olaf te schokken met zijn serie Royal Blood. Op een van de foto’s was een lookalike van prinses Diana te zien met een bloederige Mercedes-ster in haar arm. ‘Het is maar een grap. Vaak komt zoiets spelenderwijs tot stand. De vrouw op de foto was niet als de prinses gecast. Nadat de visagist klaar was met haar werk, dacht ik: “Jezus, ze lijkt wel Lady Di.” Toen ze loensend naar me keek, sloeg ik steil achterover. Het was op dat moment zonde om er niets mee te doen.’ ‘Aan mensen die over mijn werk vallen heb ik geen boodschap. Ze zouden zich over andere dingen druk moeten maken. Geweld en intolerantie, dat raakt mij veel meer.’ Als homoseksueel heeft hij vaak te maken gehad met onverdraagzaamheid. De Nederlandse maatschappij is in zijn ogen veel minder tolerant dan wordt beweerd. ‘In dit land mag wél worden getrouwd, maar als mannen hand in hand over straat lopen worden ze nageroepen.’ Dikkerdjes en transseksuelen Olaf wil graag andere dingen fotograferen dan het gros van zijn collega’s. ‘Neem nu paparazzi: wat doen ze met honderd man om een beroemdheid? In plaats van me bezig te houden met de 5 procent van de samenleving die toch al wordt doodgefotografeerd, concentreer


7

ik me op de overige 95 procent.’ Hierbij heeft hij een voorkeur voor groeperingen die in deze samenleving niet vaak aan bod komen. Zo fotografeerde hij in de serie Mind of Their Own (1995) louter geestelijk gehandicapten. Deze mensen probeert hij op een flatteuze wijze te portretteren. Tegenwoordig lijken emancipatieproblemen zijn werk steeds minder te beïnvloeden. ‘Ik geloof dat die achtergestelde groepen zich steeds beter redden. Dikkerdjes en transseksuelen: ze weten hun mond wel te roeren.’ Extra randje De kunstenaar heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij een dikke boterham verdient met zijn talent. In zijn eigen series zet Olaf zich vaak af tegen commercie. Desondanks heeft hij nu een delicate balans gevonden tussen opdrachten voor grote bedrijven en vrij werk. Op de vraag of deze twee dingen wel te rijmen zijn, antwoordt hij hoofdschuddend. ‘Het ene sluit het andere niet uit. Al zou ik niet modellen in bontjassen fotograferen, terwijl ik een week later werk in opdracht van dierenrechtenorganisatie PETA.’ ‘Commerciële opdrachten zorgen er voor dat je constant wordt geprikkeld. Het probleem met fotografen die enkel kunst maken, is dat er niets met die mensen gebeurt. Daardoor maken ze steeds weer hetzelfde. Als je een fotografiemuseum bezoekt is het negen van de tien keer kut met peren.’ Wat Olaf nu zo goed maakt in zijn vak kan hij niet precies vertellen. ‘Ik tracht bij elke serie weer iets nieuws te maken. Het blijft een uitdaging telkens weer de kwaliteit van voorgaand werk te evenaren. Een goede fotograaf is technisch onderlegd en maakt inhoudelijk goed werk, maar zijn foto’s hebben ook een extra randje. Of een foto zoiets heeft is onvoorspelbaar, dat zie je pas als de foto is gepubliceerd of in een museum hangt.’

Artikel Erwin Olaf

Kitsch De vier meest recente vrije series van Olaf zijn meer ingetogen dan zijn vroegere werk. Hope, Rain, Grief en Fall gaan over het ‘non-moment’, na ‘ik maak het uit’, maar net vóór de eerste traan. Zijn werk is nu minder brutaal, omdat dat in de loop der tijd beter bij hem is gaan passen. ‘Ik word ouder en minder wild. Ik kan nog steeds excentrieke series maken, maar als dat niet past bij wat ik op dat moment voel, zouden die onecht worden.’ Zo noemt hij de serie Grief die nog steeds succesvol is en hem veel geld en roem oplevert. ‘Het was verleidelijk om zoiets nog eens te maken. Maar als je het niet goed neer kan zetten, wordt het toch een beetje kitsch.’ Op de vraag of zijn werk in de toekomst nog rustiger wordt, antwoordt hij ontkennend. ‘Ik zou het naakt weer opnieuw willen gaan onderzoeken. Een stijve lul fotograferen, daar ben ik nooit op tegen.’ Zijn nieuwste serie Fall is samen met zijn eerdere series Hope, Rain en Grief tot 18 januari te zien in het Fotomuseum in Den Haag. Tekst: Loes Perrée en Joost Nellen


Inez van lamsweerde

8

Foto: Inez van Lamsweerde


9

Inez van lamsweerde

Foto: Inez van Lamsweerde


10

Jeugd

Maak je eigen camera obscura 1.

Meet en teken een lijn rondom het blik, zo’n 2 centimeter van de bodem. Snij de koker in tween. Teken de bodem van het blik op een transparantvel en knip dan de cirkel uit.

2.

Stapel de delen op in deze volgorde: de bodem van de koker (opening naar boven)De transparante cirkel en de bovenkant van de koker.

3.

Wikkel de koker in met ductape zodat er geen licht meer bij kan komen.

4.

Draai de koker om, gebruik de punaise om een klein gaatje te maken in het midden van de bodem.

5.

Voor een mooi uiterlijk bedek je de koker met het mooie papier dat aan twee kanten getaped is. Om je koker te gebruiken, hou je hem aan je oog en kijk je naar een licht iets dat door zonlicht opgelicht wordt. Om licht te blokkeren gebruik je een hand om het licht buiten de ingang van de kijker te houden.


11

Jeugd

Portret Workshop Ben jij gek op fotograferen en wil je leren hoe je een goed portret maakt? In de meivakantie kun je meedoen aan een portretworkshop in Foam in de stijl van de The New York Times Magazine Photographs tentoonstelling. Je maakt een bijzonder portret en vult dit aan met je eigen verhaal. Net als de wereldberoemde fotografen in de tentoonstelling! Deze middag ben jij model én fotograaf en leer je hoe tekst en beeld elkaar aanvullen. Voor wie De workshop is voor kinderen tussen de 8 en 12 jaar. Doel Je maakt kennis met fotografie en het museum. Je ontdekt wat voor foto's je bijzonder vindt en waarom. Je oefent in bewust kijken en praten met anderen over de foto's in het museum. Workshop De fotografieworkshop begint met een ontdekkingstocht door het museum. Je bekijkt een tentoonstelling. Daarna krijg je een cursus fotografie en maak je zelf een bijzondere foto. Het meest bijzondere resultaat krijg je mee naar huis. Extra Meld je snel aan via educatie@foam.org want het aantal jonge fotografen dat mee kan doen is beperkt!

Laat jezelf zien! Iedereen verzameld wel iets, misschien wel zonder dat je het eigenlijk door hebt. Dit kunnen beeldjes zijn van koeien, poppen, raceauto’s of misschien wel een boekenverzameling! Het mag van alles zijn. Fotografeer jouw verzameling in een mooie compositie. De foto zal wat over jou vertellen zonder dat je zelf te zien bent. Stuur jouw foto op naar FOAM via de post of per mail. En de mooiste foto’s zullen wij tonen in het volgende nummer en de winnaar mag gratis naar binnen bij het FOAM museum samen met je ouders!

Datum Dinsdag 1 mei Donderdag 3 mei Duur 180 minuten Tijd 13.00 - 16.00 uur Kosten € 25,00 / € 15,00 voor stadspashouders. De prijs is inclusief toegang tot het museum, het gebruik van camera's, afdrukken, limonade, koekjes en een kleine verassing. Contact +31 (0)20 5516500 educatie@foam.org


Bruidsfotografie

12

De perfecte trouwdag Een trouwreportage is een unieke gebeurtenis en doe je maar één keer in je leven. Als bruidspaar ben je al lange tijd bezig met de voorbereidingen van jullie huwelijk; jullie trouwdag wordt perfect. Het is jullie dag dus er moet gezorgd worden dat alles gaat zoals jullie het graag willen zien. Jullie bereiden je voor op de grote dag. Druk met alles tot in de kleinste details te regelen. Zo ook de huwelijksreportage. Zoals alle andere belangrijke zaken laat je ook dit aan een professional over zodat jullie ook jaren later nog met veel plezier op deze mooie dag kunnen terugkijken. Belangrijk is om zo vroeg mogelijk een afspraak te maken om jullie wensen te bespreken.

Ik heb goede ervaringen met een zogenaamde pre-wedding shoot. Dit houdt in dat we vooraf de locatie bezoeken om er de mogelijkheden te bekijken. De gemaakte foto’s krijgen jullie digitaal aangeleverd. De reportage lever ik naar wens af in een traditioneel album of een volledig digitaal opgemaakt album.


13

Love you forever, like you for always, as long as I’m living‌!

Bruidsfotografie


Artikelen

14

Fotografen boos op Nikon Door onze redactie Camerafabrikant Nikon heeft zich de woede van talloze fotografen op de hals gehaald. Een woordvoerder van het bedrijf plaatste op Facebook het bericht ‘Een fotograaf is maar zo goed als zijn uitrusting’ en dat werd hem of haar niet in dank afgenomen. De uitspraak was het vonkje dat het vuur deed oplaaien en binnen 10 uur na plaatsing hadden bijna 2.200 mensen al gereageerd. Het overgrote deel van de reacties is negatief: “Dit is simpelweg idioot. Jullie zijn veel beter dan dit,” aldus één reageerder. «Wat een domme status. Waarschijnlijk het idee van een marketing manager,» zo stelt een ander. Een derde: «Dus Nikon denkt dat onze ervaring en vakmanschap niks waard is?» De Nikon-profielpagina staat inmiddels vol met berichten van woedende fotografen. Het bedrijf zelf heeft nog niet gereageerd op de uitspraak en de reacties van boze fans.

Lohan gooit glas naar Nederlandse fotograaf Lindsay Lohan houdt niet van fotografen en dat heeft ze donderdag weer eens duidelijk gemaakt. Lohan gooide een glas naar een Nederlandse fotograaf die een kiekje van de actrice wilde maken. Door Nikita Berends De Nederlandse fotograaf, Jasper Rischen, was op een feestje toen hij Lindsay Lohan tussen de gasten spotte. Hij wilde een foto van haar maken voor V Magazine, maar mevrouw stelde dit niet op prijs en smeet haar glas in zijn richting. Gelukkig voor Rischen werd hij niet geraakt, maar een meisje van de bediening kreeg het drankje over zich heen. Problemen ‘Ik vond haar altijd leuk, zonder haar ooit te hebben ontmoet. Ik dacht dat de pers altijd overdreef. Maar ze zoekt zelf de problemen op’, twitterde de fotograaf.


15

Artikelen

Fotograaf legt zeldzaam slakkengedrag vast

Nieuwe website World Press Photo

Nu steeds meer duikers met een camera te water gaan, worden er vaker bijzondere ontdekkingen gedaan. De foto van Brad Pryde toont zo'n bijzonder beeld en laat zeldzaam gedrag bij naaktslakken zien.

Een paar daagjes later dan gepland ging de nieuwe World Press Photo-website vandaag in de lucht. En het was het wachten meer dan waard, want de nieuwe site is een stuk overzichtelijker en breder van opzet dan de oude. Zo zijn de winnaars van de 54e World Press Photo Contest van dit jaar in volle glorie te zien.

Tijdens een duik in november 2010 in de Coral Gardens bij Tulamben op Bali (Indonesië) maakt Brad Pryde zijn foto. Hij maakt deze foto met zijn Olympus SP350 compactcamera en gebruikt daarbij een Inon UCL165AD voorzetlens.

Ook de World Press Photo Academy en de Joop Swart Masterclass voor veelbelovend fotojournalistiek talent hebben hun eigen stek gekregen. Verder een agenda (onder het kopje Events), en een webwinkel (Store) waarin onder andere de jaarboeken met alle highlights te koop zijn. Uiteraard ontbreken evenmin links naar de accounts van World Press Photo op Facebook en op Twitter.

«Het was een gewone middagduik waarbij ik als "nudi nerd" op zoek ging naar fraaie naaktslakken. Geen bewuste planning, maar gewoon geluk hebben dat ik een fraaie foto maak van slakken die "het" doen», aldus Brad.

Permanente presentatie over fotografiegeschiedenis Nederlands Fotomuseum in Rotterdam heeft een permanente presentatie over de Nederlandse fotografiegeschiedenis samengesteld. Volgens het museum is het voor het eerst dat er in Nederland zo’n overzicht is te zien. In de tentoonstelling, getiteld De Donkere Kamer, wordt aan de hand van stukken uit de collectie het verhaal van ruim 185 jaar fotografie in Nederland verteld. Maar liefst 250m² van het museum is hiervoor omgebouwd tot een soort donkere kamer. Net als vroeger in de donkere kamer, activeren bezoekers bezoeker verhalen. In deze verhalen wordt de nog jonge geschiedenis van de fotografie verteld met foto’s, films en muziek. De verhalen zijn onder meer ingesproken door fotografen, kenners en bekende Nederlanders als Hans Dorrestijn en Thom Hoffman. Het Fotomuseum over de vaste tentoonstelling: Alle vormen van fotografie passeren in ‘De Donkere Kamer’ de revue: van albums tot stereofoto’s, van autochromen tot glasnegatieven, van daguerreotypieën tot digitale fotobestanden. De verhalen worden aangevuld met objecten

als camera’s, originele en nieuwe afdrukken en bijzondere attributen van fotografen. De bezoekers ontdekken hoe de eerste foto’s gemaakt werden, volgen het liefdesverhaal van Ed van der Elsken in Parijs en gaan mee op jacht met de camera. De Donkere Kamer bevat 22 verhalen. Het is de bedoeling dat er, gedurende de jaren dat de tentoonstelling te zien is, regelmatig nieuwe topstukken uit de collectie van het museum aan de tentoonstelling worden toegevoegd. Het zal mijn trouwe lezers niet zijn ontgaan dat het de laatste dagen stil bleef op Fotografie.blog. Wees gerust: ik ben niet doodgegaan… maar mijn internetverbinding wel. Bij mijn verhuizing hebben mijn provider Offline en de kabeltrekkers van KPN de boel namelijk onderling grondig verkloot. Wie precies in gebreke is gebleven, valt moeilijk te achterhalen. Beide partijen beperken zich namelijk tot druk met beschuldigende vingertjes naar elkaar wijzen. Een structurele oplossing laat echter nog weken op zich wachten. Dus hebben we als noodmaatregel inmiddels een dongel gescoord.

Het belangrijkste nieuws dat jullie én mij onthouden bleef, is natuurlijk de Nikon 1 systeemcamera. Lang op gewacht, toch gekomen. De naam geeft al aan dat Nikon grootse dingen van deze kleine nieuwkomer verwacht. Gelijk in twee uitvoeringen: met (V1) en zonder (J1) elektronische zoeker. Net als de Pentax Q is het, gezien de relatief kleine sensor, in wezen een compactcamera met verwisselbare objectieven. Belangrijkste specs: 10 megapixels, ‘Full HD’-video en de afmetingen van een pakje sigaretten van vóór alle antirookmaatregelen en de begeleidende prijsverhogingen. Over prijzen gesproken: met kitzoom gaat de J1 zo’n 600 euro kosten, en de V1 270 eurootjes meer. Er komen ook een speciale flitser en gps-unit uit. De camera’s moeten eind oktober op de markt komen. Door Raymond Harper op 24 sep 2011 om 15:36, in de categorie Cameranieuws.


Let’s Sit Down Before We Go

Rubrieken

16

Reacties van de bezoekers Zeker aan te bevelen!

Meeslepende tentoonstelling!

Door: Kees Hensbergen

Door: Stella Verhaag

Ben vanmiddag voor de 1e keer in jullie museum geweest en geef hierbij mijn mening. Allereerst natuurlijk de expositie: zeer inspirerend en kom zeker nog een keer langs. Kwam onder werktijd even kijken. Interieur is ook keurig en inspirerend, jammer van de niet ergonomisch vormgegeven trapleuning en de gebruiksonvriendelijk lift.

Enerverend, meeslepend, niet van los te komen. Prachtige compositie van kleuren, arceringen en onverwachte toefjes tuit, die in gezamenlijkheid dank zij hand, verstand en ziel van de heer Schröder machtig mooie mensen worden. Ik raakte bijna ‘in gesprek’ met Dirk Nijland, ik had de neiging een stoel bij te trekken naast de sofa’s waarop Sierk Schröder zoveel gracieusheid en eerbied, liefde ook, voor vrouwen heeft weergegeven.

Ontmoette ook nog een plaatsgenoot en spraken natuurlijk over KUNST en lijswerken.

Ik ben vervuld met grote dankbaarheid dat deze tentoonstelling is georganiseerd.


17

Interview

Glimmende, ongelukkige kinderen

Jill Greenberg maakte de fameuze serie ‘End Times’ van huilende kinderen. Het is een hartverscheurende reeks die ruwe emoties vastlegt. De menselijkheid, emotie en dualiteit vormen het leidmotief in deze reeks van hypergestileerde en realistische close-ups.


Interview

18

“Ik hield van de rauwe en intense emoties van de kinderen.”

Je bent geboren in Montreal, Canada en groeide op in Detroit, Verenigde Staten. Afgestudeerd aan de Rhode Island School of Design en ging naar New York voor het starten van jouw professionele fotografie carrière en nu woon je in Los Angeles. Waarom ben je verhuisd naar Los Angeles? Als de Verenigde Staten plotseling verdwijnt van de wereld, in welk land en welke stad zou je liever verder gaan met je leven? Ik woonde in NYC voor ongeveer 12 jaar en plotseling was het niet meer zinvol voor mij om daar te blijven. Toen ik midden 30 was, was ik niet meer van plan zo veel er op uit te gaan en voor fotosessies was het niet gemakkelijk om te genieten van de natuur. De levensstijl in LA is zo goed. Ik heb een grote achtertuin en de kinderen kunnen buiten spelen het hele jaar door. Als de VS werd uitgewist op de kaart dan zou ik verhuizen naar Montreal of Vancouver. Ik heb mijn Canadese paspoort, dus ik ben erg blij mee. Ik ben vaak in de verleiding om me gewoon af te scheiden van de Amerikaanse cultuur, laat staan de absurde politiek. Je hebt zo veel klachten over “End Times”, je expositie, met dramatisch huilende kleine kinderen. Natuurlijk, deze vraag wordt niet voor het eerst gesteld maar wil je ons vertellen over het belangrijkste idee achter deze foto’s? Ik hield van de rauwe en intense emotie van de kinderen, ik ben altijd al gefascineerd door foto’s van huilende kinderen. Toen ik op de kunstacademie zat, fotografeerde ik de zoon van mijn neef die huilde en gebruikte de foto voor een poster voor mijn DJ-poster op de school bar. Het concept is dat kinderen kunnen huilen alsof het het einde van de

wereld is, ze zijn over dramatisch. Maar als ze echt wisten hoe slecht we volwassenen toestaan dingen te krijgen, en hoe erg het zal zijn als ze ouder zijn op het gebied van het milieu zouden ze echt huilen. Einde der tijden is een term die wordt gebruikt door religieuze fundamentalisten in de VS die geloven in de opname: dat er een dag van afrekening en alle goede mensen naar de hemel gaan, ze laten hun kleding en auto’s achter en alle zondaars zullen worden gepakt op aarde om een vurige hel te doorstaan. Dus om samen te vatten: de titel van de serie “End-times”, waar de kinderen huilen alsof het einde der tijden, het afpakken van hun snoep is niet het einde van de wereld. Je schattige kleine dochter Violet was ook in de serie. (We hopen dat ze nooit meer zo huilt als toen.) Wat voor toekomst stel je je voor, voor je kinderen Violet en Zed, in zo’n gevaarlijke en donkere wereld? Wanneer je je ogen dicht doet en denkt aan 2030, waar zie je deze kleine kinderen? Een verkoolde hel? Ja het is heel triest. We bouwen een huis en zijn erg geneigd om geschutskoepels op het dak te plaatsen... Maar serieus, ik kan niet echt voorstellen hoe het eruit zal zien. Er zijn gewoon te veel mensen voor deze planeet. En we zijn maar al te egoïstisch dus het ziet er niet goed uit. Zo verdrietig aangezien voortplanten echt één van onze belangrijkste richtlijnen zijn als mens en ik weet niet of mijn zoon en dochter het zo goed zullen hebben als ik, wanneer ze hun eigen gezin zullen hebben. Jouw aap portretten zijn ongelooflijk mooi. Het is heel moeilijk een passend woord er bij te vinden. Hoe is het idee bij je op gekomen en hoe is het om te werken die harige schatjes?


19 Ik vind dat ze zo vergelijkbaar zijn met mensen en ik hou van de menselijke uitdrukkingen en emoties. Vroeger tekende ik altijd mensen en dieren met grappige uitdrukkingen. Ik denk dat we allemaal te vergelijken zijn in verschillende mate met dieren. Sommige foto’s van jouw lijken realistische schilderijen. Welke retoucheermethode gebruik je meestal en gebruik je een wacom tablet? Vreemd genoeg gebruikte ik voor het retoucheren een muis tot 4 of 5 jaar geleden. Ik weet niet wat er mis was met mij. Ik teken en schilder als sinds ik jong ben. Foto’s maak ik al vanaf mijn 8e jaar. Ik maakte foto’s en bewerkte ze in de donkere kamer. Hier heb ik leren om gaan met licht en kleur. De verschillende looks maken me blij. Veel beeldende kunstenaars hebben een aantal droomprojecten. Als je de macht en het recht hebt om alles te doen wat je wilt in elke plaats van de wereld, wat voor fotografie project zou je dan willen doen? Geen grenzen, geen regels, niets! Stel je voor! Ik zou graag een onbeperkt budget hebben om een geweldige set in een grote studio te maken en de meest interessante modellen en karakters te huren. En de luxe van 2 of 3 dagen de tijd om elke foto het perfecte licht te geven. Dat zou perfect zijn. Ik hou van de eenvoud en elegantie schieten op naadloos papier. Maar ik zou liever een set met geweldige rekwisieten ontwerpen. Ik heb een miljoen ideeën voor projecten en aan een aantal werk ik. Maar het kan frustrerend zijn dat tijd en geld het beeld beperken. Maar goed het is gewoon zoals het is. Wat betekent het woord angst voor jou? Wil je dit delen met ons? Mijn angsten zijn de toekomst. Ik hoop dat mijn kinderen van de wereld kunnen genieten, zoals ik dat kon. Ik hoop dat er nog schoon water is, voedsel en lucht en betaalbare vliegreizen. Duiken om de koraalriffen te zien... Het eten van vis die niet verontreinigd is met kwik of andere chemische stoffen... Maar het lijkt erop dat alles van dat zeer binnenkort eindigt.

Interview


Jaaroverzicht

20

Exposities: Bertien van Manen Let’s Sit Down Before We Go

19 maart - 24 juni 2012 Voordat Russische mensen op reis gaan, nemen ze een moment voor zichzelf waarin ze bedenken waar ze naar toe gaan en om wat voor een reden. Deze sfeer komt terug in de foto’s van Bertien van Manen. Samen met fotograaf Stephen Gill maakte Bertien een selectie van nog nooit eerder vertoonde foto’s die ze heeft gemaakt in Rusland tussen 1991 en 2009.

The New York Times Magazine Photographs gecureerd door Kathy Ryan (NYTM) en Lesley A. Martin (Aperture)

23 maart - 30 mei 2012 Al meer dan dertig jaar geeft The New York Times Magazine fotografie een prominente rol. Opvallend in de wijze waarop dit vermaarde magazine gebruik maakt van fotografie is dat beeld vaak allesbehalve ondergeschikt is aan tekst. Daarnaast wordt het medium vaak in al z’n diversiteit getoond. Het magazine vindt toepassingen of invalshoeken die keer op keer een verrassend en uitzonderlijk sterk resultaat opleveren. De tentoonstelling The New York Times Magazine Photographs onderzoekt de kern van zowel de fotografie als het geprinte tijdschrift op het moment dat de rol van deze beide media zeer aan verandering onderhevig is.

Foam 3H Stéphanie Solinas - Sans Titre

23 maart - 9 mei 2012 In Sans Titre (Monsieur Bertillon) analyseert Stéphanie Solinas het identificatiesysteem dat in de jaren ‘80 van de 19e eeuw door Alphonse Bertillon is uitgevonden. Bertillon (Paris, 1853 - 1914) was een politieagent die de ‘juridische antropometrie’ heeft ontwikkeld, een identificatiesysteem op basis van fysieke metingen en fotografie (voor die tijd werd alleen van onbetrouwbare ooggetuigenverslagen gebruik gemaakt). De methode werd uiteindelijk vervangen door het maken van vingerafdrukken, maar de andere bijdragen van Bertillon, zoals het ‘mug-shot’ en het systeem van fotograferen van het plaats delict zijn tot op de dag van vandaag gebleven. Dit systeem is uiteindelijk toepasbaar op alle individuen; voor Solinas is elk gezicht een studieobject geworden dat Bertillons nieuwsgierige aanwezigheid nog steeds weerspiegelt.

: n e g n i d i e l d Ron Openbare Rondleiding

Iedere donderdagavond Iedere donderdagavond is er een gratis Openbare Rondleiding in Foam om 19.30 uur. Goed kijken en het ontdekken van fotografische elementen staat centraal tijdens de rondleiding. Door het grote aantal wisselende tentoonstellingen is er bijna iedere maand iets nieuws te zien. Voor wie Volwassenen. Om de week wordt de rondleiding in het Nederlands, dan wel Engels gegeven. Opbouw U wordt om 19.30 uur bij de balie opgehaald door onze museumdocent, waarna u in een groep van maximaal 20 personen de actuele tentoonstellingen bekijkt. U bespreekt beeldelementen en de keuzes van de fotograaf. Daarnaast onderzoekt u het onderwerp en de context van de tentoonstelling. Centraal staat uw eigen manier van kijken en denken. De museumdocent vertelt en stelt steeds andere vragen waardoor u telkens op een nieuwe manier kijkt en denkt. Actieve deelname, goed kijken en een uitgesproken eigen mening zijn kernelementen van deze actieve rondleiding. Kijk voor meer informatie op www.foam.org

Openbare rondleiding in gebarentaal

Iedere eerste donderdagavond van de maand Goed kijken naar fotografie en erover praten gaat het beste in je eigen taal. Daarom is er iedere eerste donderdagavond van de maand een openbare rondleiding in NGT. In deze rondleiding staan goed kijken en het ontdekken van fotografische elementen centraal. Door het grote aantal wisselende tentoonstellingen is er bijna iedere maand iets nieuws te zien tijdens de rondleiding. Voor wie Dove of slechthorende volwassenen en iedereen die NGT beheerst. Opbouw Je wordt om 19.30 uur bij de balie opgehaald door onze dove museumdocent, waarna je in een groep van maximaal 15 personen de actuele tentoonstellingen bekijkt. Extra informatie Fotografieworkshop voor volwassenen


21

Jaaroverzicht

:

Workshops

Fotografieworkshop voor volwassenen

7 april 2012 Foam Amsterdam organiseert workshops voor fotografieliefhebbers die willen leren hoe je een bijzondere foto maakt. In iedere workshop staat een ander thema centraal. Voor wie Fotografieliefhebbers die meer willen leren over fotografie. Deze workshops richten zich op de beeldaspecten van een bijzondere foto en niet op technische kennis. Opbouw De workshop start met een uitgebreide rondleiding door de tentoonstellingen in Foam ter inspiratie. Na een korte introductie op het thema van de dag, gaan de deelnemers zelf aan de slag onder begeleiding van een ervaren museumdocent. Aan het einde van de workshop worden de resultaten met elkaar besproken en geëvalueerd. Duur 180 minuten

tograaf. De resultaten worden geprojecteerd en gezamenlijk bekeken. De resultaten krijg je op cd mee naar huis. Duur 120 minuten Kosten € 220,00 inclusief entree voor maximaal 15 deelnemers en het gebruik van workshopmaterialen (inclusief camera’s). Voor zakelijke groepen gelden anderen prijzen. Neem voor meer informatie contact op met de educatieafdeling van Foam. Extra informatie Dit programma wordt ook aangeboden in Nederlandse Gebarentaal. Je kunt dit programma ook boeken als bedrijfsuitje. Hiervoor gelden aanvullende voorwaarden. Kijk voor meer informatie op www.foam.org

Thema: Report Met de New York Times Magazine Photographs tentoonstelling als inspiratiebron, leer je in deze workshop zelf nieuws te maken. Extra informatie Er is een beperkte capaciteit voor de workshop en inschrijving is verplicht. Foam biedt deelnemers voor deze workshop eenvoudige digitale camera’s aan. Eigen camera’s kunnen ook meegenomen worden (vergeet dan niet uw USB-kabel mee te nemen). Kosten € 30,00 per persoon. Prijs inclusief entree, koffie, thee en gebruik workshopmaterialen. Foam Fans ontvangen 10% korting aan de kassa op vertoon van hun Fan pas

Fotografieworkshop voor groepen

7 april 2012 Tijdens de workshop in Foam maak je kennis fotografische basisbegrippen en pas je deze toe bij het maken van een bijzonder portret. Voor wie Volwassenen Opbouw De workshop start met een rondleiding van een 30 minuten door het museum. Geïnspireerd op een van de tentoonstellingen maak je een bijzonder portret. Tijdens het fotograferen ben je zowel model als fo-


Colofon

22

Foam+ is een uitgave van Fotomuseum Amsterdam


23

Colofon


fdaf

24


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.