RISING ARTIST บทสัมภาษณ์ คุณ วิษณุพงษ์ หนูนันท์
RISING ARTIST บทสัมภาษณ์ คุณ วิษณุพงษ์ หนูนันท์
WIDSANUPONG NOONAN
หลายครั้งในฐานะที่ตัวเองเป็น นักสะสมได้ถามตัวเองเสมอว่า ทำ�ไมเราถึงยอมเสียเงิน จอง ผลงานราคาสูง หรือต้อง ยอมตื่นเช้าเกาะขอบหน้าจอ คอมพิวเตอร์ จองงานศิลปิน สักคน เป็นเพราะเราชื่นชมผล งานของศิลปินคนนั้น หรือ หวังว่าราคาในตลาดจะมีมูลค่า สูงขึ้น หรือ เราชอบงานชิ้น นั้นจริงๆ วิษณุพงษ์ หนูนันท์
คือหนึ่งในศิลปิน ที่ผลงานพระพิฆเนศได้รับการตอบรับจาก ทั้งผู้สะสมงานศิลปะ และทั้งคนศรัทธา พระพิฆเนศ ผลงานพระพิฆเนศชิ้นแรก หรือ พระพิฆเนศโอม เป็นที่กล่าวถึงตั้งแต่เริ่มสร้าง ในปี 2016 และเป็นที่ต้องการของนักสะสม อย่างมากจนถึงปัจจุบัน ผลงานพิฆเนศ อัตตชัย ถูกจองเต็มหมดภายในเวลาไม่ถึง หนึ่งนาทีหลังจากเปิดจอง และกับองค์ล่าสุด พระพิฆเนศ บัลลังค์แห่งความสำ�เร็จ ก็ถูกจอง เต็มภายในไม่ถึงสามนาที และไม่มีหลุดจองเลย แม้แต่ชิ้นเดียว วันนี้ สยามพิฆเนศ ได้รับเกียรติให้ได้นั่งคุย กับ คุณวิษณุพงษ์ และชมผลงานพระพิฆเนศ ทั้งสี่ชิ้น รวมถึงได้รับฟังแนวความคิด และได้ไข ความจริงเรื่องการปั้นพระพิฆเนศองค์สุดท้าย ของเขาที่โรงหล่อ TMC Foundry ซึ่งใน ตอนท้าย เรายังได้ คุณการย์ วงศ์สิงห์ทอง Managing Owner TMC เข้ามาร่วมให้แชร์ ประสบการณ์และ trend ในการหล่อให้พวกเรา ได้เป็นข้อมูลศึกษา
เรามาเริ่ม รู้จักตัว ศิลปินและ เดินทาง ไปกับเส้น ทางการ ทำ�งานของ ศิลปินกัน เลยครับ >>
Q WN
Q WN
หลายๆคนที่เป็นนักสะสมงานของคุณ เรียกคุณด้วย นามสกุล จนติดและกลายเป็นชื่อในวงการแล้ว จริงๆแล้ว คุณ วิษณุพงษ์ อยากให้คนรู้จักตัวเราด้วยชื่ออะไร ผมเองถือความสะดวกของคนที่จะเรียกผมครับ เขาเองมี สิทธิ์จะเรียกผมด้วยชื่อไหนก็ได้ ซึ่งแต่ละชื่อจะบอกถึงที่มา ของคนกลุ่มนั้น ยกตัวอย่างเช่น กลุ่มผู้ที่เรียกผมว่า “หนูนันท์” ก็มีแนวโน้มหรือเป็นไปได้ว่า เขาอาจจะเรียกชื่อนี้ ตามๆกันมา ในกลุ่มของนักสะสมหรือผู้ที่ชื่นชอบงานศิลปะ บ้างเรียกชื่อเล่น คือ “กิ๊ฟ” ก็ทำ�ให้ผม พอจะจำ�แนกคน กลุ่มนี้ได้ว่า เขาคือเพื่อนเราตั้งแต่สมัยเรียน ถ้าเรียกโดยมี คำ�นำ�หน้าเป็น “อาจารย์” ก็พอจะอนุมานได้ว่าเป็นนักศึกษา ที่ผมเคยสอนมาก่อน เป็นต้น
Q
แล้วคนในตระกูลเคยถามไหมครับว่าทำ�ไม ไม่แนะนำ�ตัวเองว่า ชื่อ วิษณุพงษ์ หรือ ใช้ชื่อเล่น
WN ผมก็ยังงงนะว่าทำ�ไมไม่เรียกชื่อจริง หรือเพราะว่ายาวไป หรืออย่างไรไม่แน่ใจแล้วก็กลายเป็นการเรียกตามๆกัน แล้ว คำ�นี้ก็ติดปากมากแล้วด้วย มีครั้งหนึ่งน้องชายผมมาเล่าให้ ฟัง ด้วยความที่ว่าสามพี่น้องมีหน้าตาคล้ายกัน โดยปกติ ก็โดนทักผิดตลอดอยู่แล้ว วันหนึ่งก็มีคนมาสวัสดีน้องชาย ของผมโดยพูดว่า “สวัสดีครับ อาจารย์หนูนันท์”ก็เลย ไม่แน่ใจว่า คนส่วนใหญ่จำ�หน้าไม่ได้ หรือจำ�ชื่อไม่ได้กันแน่ (หัวเราะ)
Q
แล้วจริงๆ ชื่อเล่นชื่ออะไรครับ
WN ชื่อ กิ๊ฟ ครับ แล้วที่บ้าน หนูนันท์ รุ้สึกอย่างไรบ้าง กับเรื่องการโดน เรียกด้วยนามสกุล นั่นคือข้อกังวลเดียวที่ผมมีเลย นามสกุลนี่มันคล้ายๆ สมบัติส่วนรวม เวลาที่เรายึดไว้เป็นคำ�แทนตัวเหมือนเราไป ยึดสมบัติส่วนรวมมาเป็นสมบัติส่วนตัว กังวลก็แค่เรื่องนี้เอง
Q
มีเหตุการณ์อะไรที่ทำ�ให้ การเรียกชื่อโดยใช้นามสกุล ดูสับสนไหมครับ
WN
ก็ในงานแต่งงานครับ พอแขกเดินเข้ามาเรียก “หนูนันท์” ก็กลายเป็นว่าหันกันมาทั้งบ้านเลย
Q
ถ้าทุกวันนี้ มีคนเรียก กิ๊ฟ จะเขินไหมครับ
WN ไม่นะครับ น้อยคนที่จะเรียก “กิ๊ฟ” ซึ่งผมจะถือว่าเป็น กลุ่มที่มีความสัมพันธ์อยู่ในระดับสนิทสนม และผมมองว่า เป็นเรื่องดี เพราะถ้ามีใครเรียกชื่อเล่นกันจริงๆก็ไม่รู้สึก ผิดปกติอะไรครับ
Q
ความเป็นตัวตนของงานคุณวิษณุพงษ์ในงานศิลปะเป็นแบบไหน และ คิดว่า signature ของงานตัวเองอยู่ตรงไหนครับ
WN ถ้าให้สามคำ�สำ�หรับงานของผม คือ “คิด สร้าง สรรค์” ครับ ผมถือเป็นเรื่องสำ�คัญและเชื่อเสมอว่า คนเรามักตื่น เต้นกับสิ่งใหม่ๆเสมอ
Q
ฉะนั้นในการพระพิฆเนศ เราจะไม่เห็นงานของคุณ วิษณุพงษ์ ออกมาตามคณปติดั้งเดิมเลยเลยใช่ไหมครับ
WN ถูกต้องครับ ความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง คือ ความสำ�เร็จ สำ�หรับผมนั้นน่ากลัว มันทำ�ให้คนเราย่ำ�อยู่กับที่ กลัวที่จะ ต้องเดินต่อเพื่อไปพบกับสิ่งใหม่ ตลอดจนความสำ�เร็จใน รูปแบบใหม่ ทุกครั้งที่มีเสียงชื่นชม ให้หลงคิดได้ว่ามีคน ยอมรับ ภายใต้กระแสนิยมชั่วคราวนี้จะมีอีกเสียงบอกผมว่า “ไม่ได้การแล้ว พอแล้ว ไม่ทำ�แล้วนะ” อย่างเช่นตอน ที่สร้างชิ้นงานพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ตอนนั้นผลงานอยู่ในเกณฑ์ดี ได้รับเสียงชื่นชม เป็นที่ ต้องการในหมู่นักสะสม สิ่งแรกที่ผมกลัว คือ ผมจะรักษา ความสำ�เร็จในรูปแบบนี้ไว้ได้อย่างไร ต่อจากนั้นสิ่งแรก ที่ผมทำ�คือ ประกาศยุติการสร้างประติมากรรมร.9 ทันทีนั้น กลับกลายเป็นเรื่องที่ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ที่ทุกวันนี้ผมต้อง ออกเดินทางอยู่เสมอ ได้ไปสร้างความสำ�เร็จ ความสุข ที่ใหม่กว่า ดีกว่า ต่อไป ซึ่งต้องขอขอบพระคุณนักสะสมที่ให้ความไว้ใจ ติดตามและ เชื่อมั่นในเส้นทางเดินใหม่ๆของผมมาโดยตลอด เคารพการ ตัดสินใจ ไม่เคยทิ้งผม ให้การสนับสนุนทุกรูปแบบผลงาน ที่ผมทำ�
Q
คิดว่าความสำ�เร็จเป็นทางตันสำ�หรับศิลปินไหมครับ?
WN ความสำ�เร็จมันทำ�ให้คนย่ำ�อยู่กับที่ ซึ่งศิลปินไม่ควรยึดติด กับเรื่องความสำ�เร็จ เพราะแท้จริงแล้วความสำ�เร็จมัน unlimited คุณยังสามารถสำ�เร็จได้ในอีกหลายรูปแบบ หรืออาจจะสำ�เร็จได้มากกว่าเดิมเสียอีก
WN เพราะต้องขอเล่าให้ฟังว่าตอนผมสร้างพระพิฆเนศทุกองค์ ของผมเอง ผมจะถือศีลเพราะนอกจากพุทธศิลป์แล้วอยาก ให้มีพุทธคุณด้วย ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำ�อย่างไรให้พระที่สร้างมี พุทธคุณ นอกจากทำ�ตัวให้ดีให้บริสุทธิ์ให้สะอาดเป็นการทำ� บุญเล็กๆไปด้วย อย่างน้อยปีละครั้งในช่วงวันคล้ายวันเกิด ผมบูชาพระพิฆเนศมานานแล้ว และแม้กระทั่งสมัยเรียน ตอนที่คิดจะบูชาท่านเราก็วาดขึ้นมาเองไม่ได้คิดว่าจะต้องไป หาที่ไหนมาบูชา
Q WN
จริงๆ ผมว่าความสำ�คัญก็อยู่ตรงนี้นะ ถ้าเราเองที่เป็นคน สร้างยังไม่อยากบูชาเลยใครจะอยากไปบูชา ถ้าเราชอบมันก็ จะต้องมีคนที่จริตตรงกับเรา จะมีคนที่ชอบในสิ่งเดียวกันกับ เราอยู่บ้างแหละ ผมคิดแค่นั้นก่อนซึ่งศิลปินหรือเด็กสมัย ใหม่อาจจะมองที่ปลายทางมากเกินไป เราต้องถามตัวเองว่า เราเองชอบหรือยัง ศิลปินต้องชอบงานของตัวเองก่อน มาคุยเรื่องผลงานพระพิฆเนศของคุณวิษณุพงษ์เพิ่มเติม ดีกว่าครับ ตั้งแต่เป็นศิลปินมา ได้มีงานพระพิฆเนศมาแล้ว ทั้งหมดกี่ชิ้น 4 ชิ้นครับ เริ่มตั้งแต่ปี 2559 กับพระพิฆเนศโอม ปี 2560 กับพระพิฆเนศใบหน้าแห่งความสำ�เร็จ ปี 2561 กับพระพิฆเนศอัตตชัย และล่าสุด ปี 2562 กับพระพิฆเนศนั่งบัลลังก์ ปีละชิ้นโดยปกติ จะพยายามสร้างให้กับตัวเองในช่วงวันคล้ายวันเกิดครับ
Q
ปกติบูชาพระพิฆเนศอยู่แล้วไหมครับแล้วตัวศิลปินเองบูชา พระพิฆเนศองค์ไหนครับ
WN
แน่นอนครับผมบูชาพระพิฆเนศอยู่แล้ว ผมบูชาทุกองค์ที่ ตัวเองสร้างครับ ไม่ได้ไปหาบูชาจากที่ไหน
Q
ถ้าถามว่า ในพระพิฆเนศที่เคยทำ�ทั้งหมดสี่องค์ คุณวิษณุพงษ์ ชอบองค์ไหนที่สุด จะตอบได้ไหมครับ
WN ได้ครับ ตอบตามความจริงเลยก็เป็นองค์ล่าสุด บัลลังก์แห่งความสำ�เร็จ ที่ชอบที่สุดครับ อย่างแรกเลย คือ inner เรายังอยู่กับงานนี้มากๆ ยังรู้สึกได้แม้ในขณะนี้ และอย่างที่เคยประกาศไปครับ ว่าชิ้นนี้จะเป็นการสร้างพระ พิฆเนศ ชิ้นสุดท้าย เราจะต้องชอบมากพอที่จะบอกได้ว่านี่ คือองค์สุดท้าย ในแนวคิด ความตายคือส่วนหนึ่งของ ความสำ�เร็จ ซึ่งผมพอใจมากๆ กับชิ้นงานนี้ครับ
Q
อยากถามซ้ำ�อีกครั้งว่าตั้งใจสร้างพระพิฆเนศองค์นี้เป็น องค์สุดท้ายจริงๆใช่ไหมครับ
WN จริงๆครับ อยากให้ทุกคนเข้าใจก่อนว่าเบื้องต้นผมเริ่มจาก การปั้นพระพิฆเนศเพื่อจะสร้างไว้บูชาเอง แล้วสี่องค์ที่ผม สร้างไว้ ผมว่าก็จบครบที่อยากมีบูชาแล้ว ผมยังสักการะ และศรัทธาบูชาพระพิฆเนศเหมือนเดิมนะครับ แต่มันถึงเวลา ที่ผมจะต้องไปสร้างศิลปะอื่นๆอีก
Q
จริงๆแล้วรู้สึกไหมครับว่าตัวเองยังเด็กเกินไปที่จะพูดคำ�ว่า องค์สุดท้ายครับ
WN ผมเพิ่งคุยกับ collector ท่านหนึ่งแล้ว พี่เขาก็บอกว่า ใจเย็นๆ วิษณุพงษ์คุณอายุยังน้อย แล้วคำ�พูดเป็นนายเรา เวลาพูดออกไปแล้วจะเอาคืนกลับมาไม่ได้ ผมก็ตอบเขาไป ว่าผมไม่ได้พูด ผมพิมพ์! (หัวเราะ) แต่พอคุยกันสักระยะ ก็เล่าให้เขาฟังในความเป็นจริง ถึงสาเหตุที่ผมไม่ทำ�พระ พิฆเนศแล้วนั้นเป็นเรื่องของการเดินทาง ถึงอายุผมยัง ไม่มาก แต่เวลาในการเดินทางของคนเราก็มีไม่เยอะเช่นกัน ผมเองก็ไม่อยากย่ำ�อยู่กับที่เป็นเวลานานๆ
Q
สำ�หรับ คนที่ชอบผลงานพิฆเนศของคุณวิษณุพงษ์ ฟังเรื่องนี้แล้วก็เหมือนคนอกหักนะครับ เราก็ยังอยากให้มี งานพระพิฆเนศสวยๆออกมาอีก
WN อย่าเรียกว่าอกหักเลยครับ เพราะถือว่าเรายังรักกันอยู่นะ ผมก็แค่คนคนหนึ่งที่พร้อมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ ดีอยู่เสมอ ผมอยากให้มองในมุมกว้าง มองกันในอีกแง่มุม หนึ่งกันมากกว่าครับ
WN
Q WN
ถอยมาดูว่า ผมทำ�อะไรอยู่ ผมทำ�งานศิลปะอยู่เสมอแล้ว อย่างที่บอก ผมเรียนรู้ไปกับ collector และขอบคุณมา ตลอดที่เราเดินทางมาร่วมกัน เพราะฉะนั้นไม่ว่าผมทำ�อะไร ผมสัญญาว่าจะทำ�ให้ดีที่สุด โดยให้สิ่งใหม่ๆที่ผมจะสร้างขึ้น ถือเป็นของขวัญเซอร์ไพร์คืนกลับไปให้ทุกท่าน
แล้วหลังจากนี้เราจะได้เห็นคุณวิษณุพงษ์ทำ�งานอะไร ติดตามอะไรได้บ้างครับ ถือเป็นคำ�ถามที่ยากสำ�หรับผมนะ อาจจะตอบได้เพียงกว้างๆ ว่าเป็นงานศิลปะ อาจเป็นงานจิตรกรรม งานประติมากรรม ตลอดจนผลงานสื่อผสม ผมเองก็สร้างสรรค์ สลับสับ เปลี่ยนมาให้ชื่นชมกันอยู่เป็นระยะๆ ผมอยู่ในวงการศิลปะ มาตั้งแต่ปริญญาตรีปี 2หรือราวๆ 14 ปีมาแล้ว ถือเป็น จุดเริ่มต้นจากการส่งตัวเองเรียนด้วยเงินที่มาจากงานศิลปะ ผมรู้ทันทีว่า ผมต้องตอบแทนสิ่งที่ผมรัก ฉะนั้นจึงต้อง ตั้งใจทำ�งานให้ออกมาดีที่สุด โดยเริ่มต้นจากผลงานเรียนใน ขณะนั้นให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพราะนอกจากจะได้เกรดจาก อาจารย์แล้ว อาจจะได้รับรางวัลจากการประกวด ได้เงินจาก การสนับสนุนของนักสะสมอีกทางก็เป็นได้ ฉะนั้นท้ายที่สุด แม้ว่าผมไม่ได้ปั้นพระพิฆเนศแล้วผมก็ยัง ทำ�งานศิลปะต่อไป บอกได้ว่าความความจนก่อให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ และ ด้วยความจนนี้แหละที่ช่วยให้ผมไม่กล้าที่จะพลาด กลัวที่ จะล้มเหลว บอกกับตัวเองเสมอว่าเราไม่มีโอกาสพลาดได้ บ่อยๆ เราต้องเอาจริงกับสิ่งที่เลือกลงมือทำ�
Q
คุณวิษณุพงษ์ คิดเห็นอย่างไรกับการที่ศิลปินนำ� พระพิฆเนศมาปั้นและออกสู่ตลาดมากขึ้นอย่างมาก ในปีสองปีที่ผ่านมาครับ
WN ต้องยอมรับว่าพระพิฆเนศในช่วงนี้เป็นที่นิยมจนเรียกว่า เป็นกระแส ที่เห็นได้จากการจัดสร้างขึ้นอย่างมากมาย ล้นหลาม แม้ผมไม่ได้สร้างผลงานพระพิฆเนศแล้ว แต่ก็ยังสามารถติดตามผลงานพระพิฆเนศที่สร้างขึ้นโดย ศิลปินท่านอื่นๆ การที่เรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นที่ยอมรับ มีคนให้ความสนใจ ถูกยกให้เป็นประเด็น ผมเชื่อว่าจะทำ�ให้ ปรากฏสุดยอดผลงานจากการแข็งขันที่สูงขึ้น ตามมา จากเหตุการณ์นี้ครับ
Q WN
สุดท้ายแล้วอยากฝากอะไรถึงแฟนคลับและนักสะสมไหมครับ ก็อยากฝากผลงานและฝากให้ติดตามกันไปเรื่อยๆ ครับ โดยสามารถติดตามๆได้จากช่องทาง facebook ครับ และ อยากให้ทุกท่านช่วยส่งคำ�ติชมเข้ามา ผมน้อมรับคำ�แนะนำ� จากทุกท่านเพื่อนำ�ไปแก้ไขปรับปรุง พัฒนาตัวเองให้ดียิ่งขึ้น ไปครับ ขอบคุณครับ
สยามพิฆเนศ คุยกับคุณวิษณุพงษ์ถึงสี่โมงเย็นแล้ว
คุณการย์ วงศ์สิงห์ทอง Managing Owner TMC ก็ผลักประตูเข้ามาดูแล แล้วก็ใจดีเปิดห้องให้เรา อยู่คุยกันต่อ แม้ว่าจะเป็นเวลาปิดทำ�การของโรงหล่อแล้ว
สยามพิฆเนศเลยขอสัมภาษณ์ ผู้บริหาร หนุ่มไฟแรงของ TMC เกี่ยวกับกระแสการสร้าง งานปฎิมากรรม และเทคนิคการสร้างใหม่ๆ ที่ TMC สามารถนำ�เสนอให้กับวงการได้
Q
คิดว่าโรงหล่อเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะไหมครับ
TMC แน่นอนอยู่แล้วครับ เราพยายามทำ�ในสิ่งที่ศิลปินคิดให้เป็น ไปได้ ซึ่งจินตนาการจะมาจากทางศิลปินอยู่แล้ว และทาง โรงหล่อมีหน้าที่ทำ�ให้ความคิดเหล่านั้น ออกมาเป็นสิ่งของ ที่จับต้องได้
Q
ในฐานะหนึ่งในโรงหล่อที่ใหญ่และดีที่สุดของเมืองไทย ทุกวันนี้ TMC สามารถเทียบงานหล่อกับโรงหล่อต่างประเทศได้ ในคุณภาพที่เท่าเทียมกันหรือยังครับ
TMC ผมว่าจริงๆแล้วเราเอาเทคโนโลยีใหม่ๆเข้ามาใช้มากมาย สิ่งที่ใช้อยู่อาจจะไม่ได้มาจากรูปแบบการผลิตเดิมๆแต่ นำ�เทคโนโลยีจากอุตสาหกรรมอื่นเข้ามาประยุกต์ใช้ ทำ�ให้ การผลิตมีความแม่นยำ�มากขึ้นและง่ายขึ้น
TMC ณ วันนี้ผลงานและคุณภาพของงานเรา อยู่ในระดับที่ดีสามารถ ส่งออกสู่ตลาดสากลได้อย่างไม่อายใคร เราพัฒนาขึ้นทุกวัน และด้วยเทคโนโลยีที่นำ�มาใช้วันนี้ เราสามารถทำ�งานที่ซับซ้อนได้ง่าย ขึ้น และเราเชื่อใน continuous improvement เสมอ ถ้าคุณมาทำ�งานกับเราเมื่อสิบปีที่แล้ว กับวันนี้จะพบว่า TMC เปลี่ยนไปมากครับ
Q
เทคนิคการหล่อใหม่ๆที่นำ�เข้ามาเป็นอย่างไรบ้างครับ
TMC ผมเชื่อว่างานที่เป็นชิ้นใหญ่แล้วใช้วัสดุนี้จะสร้างความตื่นตา ตื่นใจให้กับคนได้มาก ในขณะที่ โลหะสำ�ริดได้อยู่มาเป็นพันปี แล้วและก็จะต้องอยู่ต่อไปและก็ยังเป็นที่นิยมอยู่มาก ทั้งหมด ทั้งสิ้นนี้ก็ขึ้นอยู่กับศิลปินว่าเขาจะกล้าพอไหมที่จะลุกขึ้นมา ทำ�อะไรแปลกใหม่ เพราะศิลปินคือคนที่จะต้องนำ�ไปข้างหน้า ส่วนโรงหล่อนั้นผมชอบจะพูดว่าเป็นส่วนที่ไม่ได้รับหน้าที่ ที่จะสร้างอะไรแปลกใหม่เกินหน้าศิลปิน เพราะศิลปินได้รับ ใบอนุญาตจาก collector ที่จะสร้างอะไรใหม่ๆโดยไม่โดน ต่อว่าหรือไม่ต้องกลัวกับคำ�วิจารณ์ใดๆมีสิทธิใช้ความคิด สร้างสรรค์เต็มที่
TMC มันไม่เชิงจะนำ�เข้ามาจากต่างประเทศนะครับ น่าจะใช้คำ�ว่า เราคิดขึ้นมาเองมากกว่า เช่น เราพยายามจะหล่องานให้ได้ น้อยชิ้นที่สุด โดยไม่ตัดชิ้นงานเป็นหลายชิ้น เราพยายาม ใช้เทคนิคที่จะสามารถหล่องานได้ทั้งชิ้น และมีการประกอบ ชิ้นส่วนน้อยมาก อะไรที่ศิลปินสร้างไว้ก็จะคงไว้ให้ดีและเรา พยายามนำ�สีใหม่ๆมาใช้มากขึ้น ทั้งเทคนิคการทำ�สีแบบยุโรป ที่ไม่ค่อยชอบใช้สีมากมายเท่าไหร่ จนถึงทางอเมริกา ที่จะชอบใช้สีหลายเฉดมากและไม่มีการยึดติดการทำ�สีพาติน่า แบบเดิมๆ การพิกเมนต์สีก็มีมากขึ้นในชิ้นงาน เรียกว่าเรามี ลูกเล่นขึ้นมาอีกมากในทุกส่วนครับ
TMC แน่นอนครับ ผมเสนอขายไอเดียใหม่ๆตลอด และพยายาม ตอบสนองทุกอย่างที่เป็นไปได้ ผมเชื่อว่าศิลปินและโรงหล่อ ต้องทำ�งานด้วยกัน เพื่องานที่สมบูรณ์ที่สุดเพราะว่า โรงหล่อทำ�งานได้ดีที่สุดเท่าความสามารถของศิลปิน ไม่สามารถทำ�งานเหนือศิลปินได้เพราะฉะนั้นศิลปินต้อง ทำ�งานคู่กับโรงหล่อ
Q
Q
แล้วคิดว่าศิลปินไทยได้ใช้สีใหม่ๆหรือการเทคนิคการหล่อ ใหม่ๆ มาใช้ในงานบ้างไหมครับ
TMC ผมว่าศิลปินหลายคนอาจจะไม่เคยเห็นมากกว่าว่า มีสีใหม่ หรือเทคนิคหล่ออะไรใหม่ บางทีศิลปินมีไอเดียอยู่แล้วว่า อยากให้มีสีสันของงานที่หลากหลาย แต่ถูกจำ�กัดโดยการ นำ�เสนอ ฉะนั้นทางโรงหล่อเรามีหน้าที่นำ�เสนอลูกเล่นอะไร ใหม่ รวมถึงวัสดุใหม่เช่น สแตนเลส ซึ่งถือว่าเป็นวัสดุของ ศตวรรษที่ 20 ซึ่งกำ�ลังมาแรงมาก
Q
แปลว่า TMC พร้อมจะเดิมไปกับศิลปินและสร้าง อะไรใหม่ๆเสมอ?
อยากให้ฝากอะไรถึงศิลปินไทยในยุคนี้จากใจโรงหล่อ หน่อยครับ
TMC ตื่นเต้นครับเพราะโอกาสเปิดกว้างมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบ การหล่อไปถึงทางเลือกสี การที่เรามีเทคโนโลยีที่ดีขึ้นในการ ย่อหรือขยายรวมไปถึงการหล่อที่แม่นยำ�และย่นเวลาได้ดีขึ้น ผมรู้สึกตื่นเต้นกับศิลปินที่จะได้ทำ�งานอะไรใหม่ออกมาการที่ เรามีกลุ่มศิลปินรุ่นใหม่เข้ามามากขึ้น มันทำ�ให้ศิลปะของไทย เดินไปข้างหน้า ทำ�ให้เราเห็นอะไรใหม่ๆและเป็นยุคที่น่าตื่นเต้น สำ�หรับศิลปินในเมืองไทยที่แท้จริงครับ
คุณวิษณุพงษ์หลังจากนั่งเงียบอยู่นาน ก็เข้ามาร่วมบท สนทนาด้วย WN
เวลาผมมาโรงหล่อ ผมมักจะเตรียมมาสองแผน อันแรก คือทำ�ให้ได้ตามความคิดตัวเอง และอันที่สองคือยืดหยุ่น ตามที่โรงหล่อแนะนำ� ซึ่ง TMC พร้อมจะลองให้เสมอ ผมเปลี่ยนใจหน้างานบ่อยมาก ยิ่งมาทำ�งานกับโรงหล่อ ที่พร้อมจะเรียนรู้ ผมก็ใช้สิทธิ์ความคิดอิสระเต็มที่
TMC คนที่เป็น Sculpture และที่เป็น Painter จะมีแนวทำ�งาน ต่างกันอยู่ Painter จะเห็นสีที่หลากหลาย มีมุมมองว่า งานที่อยากให้ออกสีเป็นอย่างไร คุณวิษณุพงษ์เป็นคนที่มี ทั้งสองฝีมือในคนเดียว ฉะนั้นงานจึงออกมามีทั้งความคม ของลายเส้นและสี ที่กล้าคิดกล้าลอง แล้วก็ยังอยู่ในภาพ ที่อยากให้เป็น ถือว่าสุดยอดมากๆ พระอาทิตย์อ่อนแสงลงมากแล้วหลังจากที่เราถามคำ�ถามสุดท้ายกับศิลปินไฟแรงคนนี้ แม้ว่าเรายังรู้สึกลึกๆว่านักสะสมพระพิฆเนศได้เสียศิลปินที่สามารถปั้นพระพิฆเนศได้สวยงาม ไม่เหมือนใครไปแต่เราก็จบบทสัมภาษณ์ด้วยรอยยิ้มเสียงหัวเราะ ซึ่งทำ�ให้ห้องสัมภาษณ์ ทั้งห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นมิตรภาพที่ฟุ้งลอยในอากาศ เราเชื่อว่าถนนสายนี้ ของวิษณุพงษ์ หนูนันท์นั้นยังอีกยาวไกล และเราก็ได้คำ�ตอบสำ�หรับตัว เราเองว่าทำ�ไมเราถึงติดตามและจองทุกชิ้นงานของเขา และคำ�ตอบคือความอิ่มใจในผลงานมีค่า เกินมูลค่าเกินสิ่งใด สยามพิฆเนศหวังว่าบทสัมภาษณ์นี้จะให้ข้อคิดกับศิลปินและให้ความหวังในใจนักสะสมทุกคน เราจะติดตาม วิษณุพงษ์ หนูนันท์ต่อไปไม่ว่าเขาจะก้าวไปเส้นทางไหนและ เป็นกำ�ลังใจให้ศิลปินคนนี้เสมอ เราเดินจากกันด้วยรอยยิ้มและรู้ดีในใจว่าวันหนึ่งไม่นานนี้ศิลปะจะพาเรากลับมาเจอกันใหม่