ฮาร์ดแวร์ by Sitthichok Chuchomchuen

ฮาร์ ดแวร์ (hardware) ฮาร์ดแวร์ (hardware) หมายถึง อุปกรณ์ต่างๆ ที่ประกอบขึ้นเป็ นเครื่ องคอมพิวเตอร์ มีลกั ษณะเป็ น โครงร่ างสามารถมองเห็นด้วยตาและสัมผัสได้ (รู ปธรรม) เช่น จอภาพ คียบ์ อร์ ด เครื่ องพิมพ์ เมาส์ เป็ นต้น ซึ่ง สามารถแบ่งออกเป็ นส่วนต่างๆ ตามลักษณะการทำางาน ได้ 4 หน่วย คือ หน่วยประมวลผลกลาง (Central Processing Unit : CPU) หน่วยรับข้อมูล (Input Unit) หน่วยแสดงผล (Output Unit) หน่วยเก็บข้อมูลสำารอง (Secondary Storage) โดยอุปกรณ์แต่ละหน่วยมีหน้าที่การทำางานแตกต่างกัน 1. ฮาร์ ดแวร์ สาำ คัญที่พบใน Case ได้แก่ 1.1 Power Supply 1.2 Mainboard และ ฮาร์ดแวร์ที่ติดตั้งหรื อเป็ นส่ วนหนึ่งของ Mainboard ที่สาำ คัญ ได้แก่ 1.2.1 CPU 1.2.2 RAM 1.2.3 Expansion Slots 1.2.4 Ports 1.3 Hard Disk 1.4 Floppy Disk Drive 1.5 CD-ROM Drive 1.6 DVD-ROM Drive 1.7 Sound Card 1.8 Network Card 2. ฮาร์ดแวร์สาำ คัญที่อยูน่ อก Case ที่สาำ คัญได้แก่ 2.1 Keyboard 2.2 Monitor 2.3 Mouse 2.4 Printer 2.5 Scanner 2.6 Digital Camera 2.7 Modem 2.8 UPS

องค์ ประกอบของฮาร์ ดแวร์ 1. หน่ วยประมวลผลกลาง (CPU) หน่วยประมวลผลกลาง หรื อไมโครโพรเซสเซอร์ ของไมโครคอมพิวเตอร์ มีหน้าที่นาำ คำา สัง่ และข้อมูลที่เก็บไว้ใน หน่วยความจำามาแปลความหมาย และกระทำาตามคำาสัง่ พื้นฐานของ ไมโครโพรเซสเซอร์ ซึ่งแทนด้วยรหัสเลขฐานสอง

การทำางานของคอมพิวเตอร์ ใช้หลักการเก็บคำาสัง่ ไว้ที่หน่วยความจำา ซีพียอู ่านคำาสัง่ จากหน่วยความจำามา แปล ความหมาย และกระทำาตามเรี ยงกันไปทีละคำาสัง่ หน้าที่หลักของซีพียู คือควบคุมการทำางานของ คอมพิวเตอร์ท้ งั ระบบ ตลอดจนทำาการประมวลผล กลไกการทำางานของซีพียู มีความสลับซับซ้อน ผูพ้ ฒั นาซีพียไู ด้สร้างกลไกให้ทาำ งานได้ดีข้ ึน โดยแบ่งการ ทำางาน เป็ นส่วน ๆ มีการทำางานแบบขนาน และทำางานเหลื่อมกันเพื่อให้ทาำ งานได้เร็ วขึ้น

การพัฒนาซีพียกู า้ วหน้าอย่างรวดเร็ ว และถูกพัฒนาให้อยูใ่ นรู ปไมโครชิบที่เรี ยกว่าไมโคร โพรเซสเซอร์ ไมโครโพรเซสเซอร์จึงเป็ นหัวใจหลักของระบบคอมพิวเตอร์ ต้ งั แต่ซูเปอร์ คอมพิวเตอร์ ถึง ไมโครคอมพิวเตอร์ ล้วนแล้วแต่ใช้ไมโครชิปเป็ นซีพียหู ลัก ในเมนเฟรมคอมพิวเตอร์ เช่น ES9000 ของ บริ ษทั ไอบีเอ็มก็ใช้ไมโครชิปเป็ น ซีพียู แต่อาจจะมีมากกว่าหนึ่งชิปประกอบรวมเป็ นซีพียู เทคโนโลยีไมโครโพรเซสเซอร์ได้พฒั นาอย่างรวดเร็ ว โดยเริ่ มจากปี พ.ศ. 2518 บริ ษทั อินเทลได้ พัฒนา ไมโครโพรเซสเซอร์ที่เป็ นที่รู้จกั กันดีคือ ไมโครโพรเซสเซอร์ เบอร์ 8080 ซึ่งเป็ นซีพียขู นาด 8 บิต ซีพียรู ุ่ นนี้จะรับข้อมูล เข้ามาประมวลผลด้วยตัวเลขฐานสองครั้งละ 8 บิต และทำางานภายใต้ระบบปฎิบตั ิ การซีพีเอ็ม (CP/M) ต่อมาบริ ษทั แอปเปิ้ ล ก็เลือก ซีพียู 6502 ของบริ ษทั มอสเทคมาผลิตเป็ นเครื่ องแอปเปิ้ ล ทู ได้รับความนิยมเป็ นอย่างมากในยุคนั้น

เครื่ องไมโครคอมพิวเตอร์ในประเทศไทยส่ วนมากเป็ นคอมพิวเตอร์ ที่ใช้ซีพียขู องตระกูลอินเทลที่ พัฒนามาจาก 8088 8086 80286 80386 80486 และเพนเตียม ตามลำาดับ การพัฒนาซีพียตู ระกูลนี้ เริ่ มจาก ซีพียเู บอร์ 8088 ต่อมาประมาณปี พ.ศ. 2524 มีการพัฒนาเป็ นซีพียู แบบ 16 บิต ที่มีการรับข้อมูลจากภายนอกทีละ 8 บิต แต่การประมวลผลบวกลบคูณหารภายในจะกระทำาที ละ 16 บิต บริ ษทั ไอบีเอ็ม เลือกซีพียตู วั นี้ เพราะอุปกรณ์ประกอบอื่น ๆ ในสมัยนั้นยังเป็ นระบบ 8 บิต คอมพิวเตอร์รุ่นซีพียู 8088 แบบ 16 บิตนี้ เรี ยกว่า พีซี และเป็ นพีซีรุ่นแรก ขีดความสามารถของซีพียทู ี่จะต้องพิจารณา นอกจากขีดความสามารถในการประมวลผลภายใน กา รับส่ งข้อมูล ระหว่างซีพียกู บั อุปกรณ์ภายนอกแล้ว ยังต้องพิจารณาขีดความสามารถในการเข้าไปเขียนอ่าน ในหน่วยความจำาด้วย ซีพียู 8088 สามารถเขียนอ่านในหน่วยความจำาได้สูงสุ ดเพียง 1 เมกะไบต์ (ประมาณ หนึ่งล้านไบต์) ซึ่งถือว่ามากในขณะนั้น ความเร็ วของการทำางานของซีพียขู ้ ึนอยูก่ บั การให้จงั หวะที่เรี ยกว่า สัญญาณนาฬิกาซีพียู 8088 ถูก กำาหนดจังหวะด้วยสัญญาณนาฬิกาที่มีความเร็ ว 4.77 ล้านรอบใบ 1 วินาทีหรื อที่เรี ยกว่า 4.77 เมกะเฮิรตซ์ (MHz) ซึ่งปัจจุบนั ถูกพัฒนาให้เร็ วขึ้นเป็ นลำาดับ ไมโครคอมพิวเตอร์รุ่นพีซีได้รับการพัฒนาเพิ่มเติมฮาร์ ดดิสก์ลงไปและปรับปรุ งซอฟต์แวร์ ระบบ และเรี ยกชื่อรุ่ นว่า พีซีเอ็กซ์ที (PC-XT) ในพ.ศ. 2527 ไอบีเอ็มเสนอไมโครคอมพิวเตอร์รุ่นใหม่ที่ทาำ งานได้ดีกว่าเดิม โดยใช้ชื่อรุ่ นว่า พีซีเอที (PC-AT) คอมพิวเตอร์รุ่นนี้ ใช้ซีพียเู บอร์ 80286 ทำางานที่ความเร็ วสูงขึ้นคือ 6 เมกะเฮิรตซ์ การทำางานของซีพียู 80286 ดีกว่าเดิมมาก เพราะรับส่ งข้อมูลกับอุปกรณ์ภายในเป็ นแบบ 16 บิตเต็ม การประมวลผลก็เป็ นแบบ 16 บิต ทำางานด้วยความเร็ วของจังหวะสัญญาณนาฬิกาสูงกว่า และยังติดต่อเขียน อ่านกับ หน่วยความจำาได้มากกว่า คือ ติดต่อได้สูงสุ ด 16 เมกะไบต์ หรื อ 16 เท่าของคอมพิวเตอร์ รุ่นพีซี ในพ.ศ. 2529 บริ ษทั อินเทลประกาศตัวซีพียรู ุ่ นใหม่ คือ 80386 หลายบริ ษทั รวมทั้งบริ ษทั ไอบีเอ็มเร่ งพัฒนา โดยนำาเอาซีพียู 80386 มาเป็ นซีพียหู ลักของระบบ ซีพียู 80386 เพิ่มเติมขีดความสามารถ อีกมาก เช่น รับส่งข้อมูล ครั้งละ 32 บิต ประมวลผลครั้งละ 32 บิต ติดต่อกับหน่วยความจำาได้มากถึง 4 จิกะ ไบต์ (1 จิกะไบต์เท่ากับ 1024 บ้านไบต์) จังหวะสัญญาณนาฬิกาเพิ่มได้สูงถึง 33 เมกะเฮิรตซ์ ขีดความ สามารถสูงกว่าพีซีรุ่นเดิมมาก และใน พ.ศ. 2530 บริ ษทั ไอบีเอ็มเริ่ มประกาศขายไมโครคอมพิวเตอร์ รุ่น ใหม่ที่ชื่อว่า พีเอสทู (PS/2) โดยมีโครงสร้างทางฮาร์ ดแวร์ ของระบบ แตกต่างออกไปโดยเฉพาะระบบเส้ น ทางส่ งถ่ ายข้อมูลภายใน (bus) ผลปรากฏว่า เครื่ องคอมพิวเตอร์ รุ่น 80386 ไม่เป็ นที่นิยมมากนัก ทั้งนี้เพราะยุคเริ่ มต้นของ

เครื่ องคอมพิวเตอร์ 80386 มีราคาแพงมาก ดังนั้นในพ.ศ. 2531 อินเทลต้องเอาใจลูกค้าในกลุ่มเอทีเดิม คือ ลดขีดความสามารถของ 80386 ลงให้เหลือเพียง 80386SX ซีพียู 80386SX ใช้กบั โครงสร้างเครื่ องพีซีเอทีเดิมได้พอดีโดยแทบไม่ตอ้ งดัดแปลงอะไร ทั้งนี้ เพราะโครงสร้าง ภายในซีพียเู ป็ นแบบ 80386 แต่โครงสร้างการติดต่อกับอุปกรณ์ภายนอกใช้เส้นทางเพียง แค่ 16 บิต ไมโครคอมพิวเตอร์ 80386SX จึงเป็ นที่นิยมเพราะมีราคาถูกและสามารถทดแทนเครื่ อง คอมพิวเตอร์รุ่นพีซีเอทีได้ พียู 80486 เป็ นพัฒนาการของอินเทลใน พ.ศ. 2532 และเริ่ มใช้กบั เครื่ องไมโครคอมพิวเตอร์ ใน ปี ต่อมา ความจริ งแล้วซีพียู 80486 ไม่มีขอ้ เด่นอะไรมากนัก เพียงแต่ใช้เทคโนโลยีการรวมชิป 80387 เข้ากับ ซีพียู 80386 ซึ่งชิป 80387 เป็ นหน่วยคำานวณทางคณิตศาสตร์ และรวมเอาส่ วนจัดการหน่วยความจำาเข้าไว้ในชิป ทำาให้ การทำางานโดยรวมรวดเร็ วขึ้นอีก ในพ.ศ. 2535 อินเทลได้ผลิตซีพียตู วั ใหม่ที่มีขีดความสามารถสูงขึ้ น ชื่อว่า เพนเตียม การผลิต ไมโครคอมพิวเตอร์ จึงได้เปลี่ยนมาใช้ซีพียเู พนเตียม ซึ่งเป็ นซีพียทู ี่มีขีดความสามารถเชิงคำานวณสูงกว่า ซีพียู 80486 มีความซับซ้อนกว่าเดิม และใช้ระบบการส่ งถ่ายข้อมูลได้ถึง 64 บิต การพัฒนาทางด้านซีพียเู ป็ นไปอย่างต่อเนื่อง ไมโครโพรเซสเซอร์ รุ่นใหม่จะมีโครงสร้างที่ซบั ซ้อน ยิง่ ขึ้น ใช้งานได้ดีมากขึ้น

ประกอบด้ วยส่ วนใหญ่ ๆ 2 ส่ วน คือ หน่ วยคำานวณ และ หน่ วยควบคุม

1.หน่ วยควบคุม (Arithmetic and logic unit) ทำาหน้าที่ควบคุมการทำางาน ควบคุมการเขียนอ่านข้อมูลระหว่างหน่วยความจำาของซีพียู ควบคุม กลไกการทำางาน ทั้งหมดของระบบ ควบคุมจังหวะเวลา โดยมีสญ ั ญาณนาฬิกา เป็ นตัวกำาหนดจังหวะการ ทำางาน 2. หน่ วยคำานวน (Control Unit) เป็ นหน่วยที่มีหน้าที่นาำ เอาข้อมูลที่เป็ นตัวเลขฐานสองมาประมวลผลทางคณิ ตศาสตร์ และตรรกะ เช่น การบวก การลบ การเปรี ยบเทียบ และ การสลับตัวเลข เป็ นต้นการคำานวณทำาได้เร็ วตามจังหวะการ ควบคุมของหน่วยควบคุม

2. หน่ วยรับข้ อมูลเข้ า (Input Unit) หน่ วยรั บข้อมูลทำา หน้าที่รับโปรแกรมและข้อมูลเข้าสู่ เครื่ องคอมพิวเตอร์ โดยข้อมูลอาจส่ งผ่าน อุปกรณ์รับข้อมูลได้โดยตรง เช่น ผ่านแผงแป้ นอักขระ (Keyboard) เมาส์ (Mouse) ปากกาแสง (Light Pen) ก้าน ควบคุม (Joystick) เครื่ องอ่านรหัสแท่ง (Bar Code Reader) หรื อโดยใช้อุปกรณ์รับข้อมูลอ่านข้อมูลในสื่ อข้อมูล ซึ่ งในกรณี น้ ี ตอ้ งนำาข้อมูลมาบันทึกลงสื่ อข้อมูลเสี ยก่อน ตัวอย่างของอุปกรณ์รับข้อมูลเหล่านี้ ได้แก่ เครื่ องขับ แผ่นบันทึก (Disk Drive) เครื่ องขับเทปแม่เหล็ก (Magnetic Tape Drive) สำาหรับตัวอย่างสื่ อข้อมูล ได้แก่ แผ่น บัน ทึ ก (Floppy Disk หรื อ Diskette) เทปแม่ เหล็ก (Magnetic Tape) เป็ นต้น โดยอุ ปกรณ์ รับ ข้อ มูลจะเปลี่ ย น ข้อมูลที่รับเข้ามาให้อยูใ่ นรู ปของรหัส แล้วส่ งไปยังหน่วยความจำาเพื่อเตรี ยมทำาการประมวลผลต่อไปอุปกรณ์รับ เข้าในปั จจุบนั มีหลายประเภท แต่ละประเภทมีวิธีการในการนำาข้อมูลเข้าที่ต่าง ๆ กัน เราอาจแบ่งประเภทของ อุปกรณ์รับเข้าตามลักษณะการรับข้อมูลเข้าได้ดงั นี้ 1.อุปกรณ์ รับเข้าแบบกด

แผงแป้ นอักขระ (Keyboard)

เป็ นอุปกรณ์รับเข้าพื้นฐานที่ตอ้ งมีในคอมพิวเตอร์ ทุกเครื่ อง จะรับข้อมูลจากการกดแป้ นแล้วทำาการ เปลี่ยนเป็ นรหัสเพื่อส่งต่อไปให้กบั คอมพิวเตอร์ แป้ นพิมพ์ที่ใช้ในการป้ อนข้อมูลจะมีจาำ นวนตั้งแต่ 50 แป้ นขึ้น ไป แผงแป้ นอักขระส่วนใหญ่มีแป้ นตัวเลขแยกไว้ต่างหาก เพื่อทำาให้การป้ อนข้อมูลตัวเลขทำาได้ง่ายและสะดวก ขึ้น

2. อุปกรณ์ รับเข้าแบบชี้ตำาแหน่ ง

เมาส์ (Mouse) ซอฟต์แวร์ รุ่นใหม่ที่พฒั นาในระยะหลัง ๆ นี้ สามารถติดต่อกับผูใ้ ช้โดยการใช้รูปกราฟิ กแทนคำาสั ่ง มีการใช้งานเป็ นช่องหน้าต่าง และเลือกรายการหรื อคำา สั่งด้วยภาพหรื อสัญลักษณ์รูป (Icon) อุปกรณ์รับเข้าที่ นิยมใช้จึงเป็ นอุปกรณ์ประเภทตัวชี้ ที่เรี ยกว่า “เมาส์” (Mouse) เมาส์เป็ นอุปกรณ์ที่ให้ความรู ้สึกที่ดีต่อการใช้งาน ช่วยให้การใช้งานง่ายขึ้น ด้วยการใช้เมาส์เลื่อนตัวชี้ ไปยังตำาแหน่งต่าง ๆ บนจอภาพ

3. ก้ านควบคุม (Joystick) อุปกรณ์รับเข้าชนิดนี้ เป็ นที่คุน้ เคยของนักเรี ยนที่นิยมเล่นเกมคอมพิวเตอร์ ชนิดที่มีการแสดงผล เป็ นกราฟิ กที่ตวั ผูเ้ ล่นที่ปรากฏบนจอภาพต้องมีการเคลื่อนที่เพื่อทำาภารกิจตามกติกาของเกม ตัวผูเ้ ล่นที่ปรากฏ บนจอภาพเปรี ยบได้กบั ตัวชี้ ตาำ แหน่งที่ปรากฏในซอฟต์แวร์ ประยุกต์ทวั่ ไปและก้านควบคุมนี้ กท็ าำ หน้าที่เหมือน เมาส์ที่คอยกำาหนดการเคลื่อนที่ของตัวชี้ บนจอภาพ โดยลักษณะของก้านควบคุมจะคล้ายกล่องที่มีกา้ นโผล่ออก มา และก้านนั้นสามารถบิดขึ้น ลง ซ้าย ขวา ได้ การเคลื่อนที่ของก้านนี้ เองที่เป็ นการกำาหนดทิศทางการเคลื่อนที่ ของตัวชี้ตาำ แหน่ง

ก้านควบคุม

อุ

ป

ก ร ณ์ รั บ เ ข้ า แ บ บ ป า ก ก า อุปกรณ์รับเข้าในกลุ่มนี้ จะมีส่วนประกอบอยูช่ ิ้นหนึ่งเป็ นส่ วนประกอบสำาคัญ คือ อุปกรณ์ที่มีรูปร่ าง เหมือนปากกา แต่จะมีแสงที่ปลาย งานที่ใช้อุปกรณ์ชิ้นนี้ มกั เป็ นงานเกี่ยวกับกราฟิ กที่ตอ้ งมีการวาดรู ป งานวาด แผนผัง และงานคอมพิวเตอร์ช่วยออกแบบ (Computer Aided Design : CAD) ซึ่งถ้าใช้อุปกรณ์ที่มีรูปร่ างเหมือน ปากกา จะช่วยให้ทาำ งานได้สะดวกและรวดเร็ วขึ้น อุปกรณ์รับเข้าระบบปากกาที่มีใช้งานอยูแ่ พร่ หลาย ได้แก่

1) ปากกาแสง (LightPen) เป็ นอุปกรณ์ที่ไวต่อแสงที่นอกจากจะใช้ในการวาดรู ปสำาหรับงานกราฟิ กแล้ว ยังสามารถทำาหน้าที่ เหมือนเมาส์ในการชี้ตาำ แหน่งบนจอภาพหรื อทำางานกับรายการเลือกและสันรู ปเพื่อสั่งงานเครื่ องคอมพิวเตอร์ โดยที่ปลายข้างหนึ่งของปากกาชนิดนี้ จะมีสายเชื่อมที่สามารถต่อเข้ากับเครื่ องคอมพิวเตอร์ เมื่อมีการแตะปากกา ที่จอภาพข้อมูลจะถูกส่งผ่านสายนี้ ไปยังเครื่ องคอมพิวเตอร์ ทำาให้สามารถรับรู ้ตาำ แหน่งที่ช้ี และกระทำาตามคำาสัง่ ได้ นอกจากนี้เมื่อมีการใช้คอมพิวเตอร์ชนิดพกพาหรื อปาล์มท็อปอย่างแพร่ หลาย ก็มีการนำาปากกาชนิดนี้ มาใช้ ในการรับข้อมูลที่เป็ นลายมือ บนเครื่ องคอมพิวเตอร์ ชนิด นี้ดว้ ย

ปากกาแสง ปลายด้านหนึ่งมีสายเชื่อมไปต่อกับเครื่ องคอมพิวเตอร์

2) เ

ค

รื่ อ ง อ่ า น พิ กั ด (DigitizingTablet) หรื ออาจเรี ยกว่าแผ่นระนาบกราฟิ ก (Graphic Tablet) เป็ นอุปกรณ์รับเข้าที่ มีส่วนประกอบ 2 ชิ้ น ได้แก่ กระดานแบบสี่ เหลี่ยมที่มีเส้นแบ่งเป็ นตาราง (Grid) ของเส้นลวดที่ไวต่อสัมผัสสู ง และปากกาที่ทาำ หน้าที่ เป็ นตัวชี้ตาำ แหน่งหรื อวาดรู ปบนกระดานข้างต้น คอมพิวเตอร์ สามารถรับรู ้ตาำ แหน่ งของกระดานที่มีการสัมผัส หรื อวาดเส้น และเส้นที่วาดจะแสดงบนจอภาพได้ อุปกรณ์ชิ้นนี้มกั ใช้ในการออกแบบรถยนต์หรื อหุ่ นยนต์

แสดงการใช้เครื่ องอ่านพิกดั ช่วยในงานออกแบบ

4.อุ

ป

ก ร ณ์ รั บ เ ข้ า แ บ บ จ อ สั ม ผั ส จอสัมผัส (Touch Screen) เป็ นจอภาพแบบพิเศษที่สามารถรับรู ้ได้ว่ามีการสัมผัสที่ตาำ แหน่ งใดบน จอภาพ เมื่อมีการเลือก ตำาแหน่งที่เลือกจะถูกแปลงเป็ นสัญญาณไฟฟ้ าส่ งไปยังซอฟต์แวร์ ที่ทาำ งานเพื่อแปลเป็ น คำาสั่งให้เครื่ องคอมพิวเตอร์ ทาำ งาน โดยซอฟต์แวร์ ที่ใช้งานมักเป็ นซอฟต์แวร์ ที่เขียนขึ้ นเฉพาะ การใช้จอสัมผัส เหมาะกับการใช้งานหรื อซอฟต์แวร์ ที่ตอ้ งมีการเลือกคำา สั ่งในรายการเลือกหรื อสันรู ป โดยต้องออกแบบส่ วน ติดต่อผูใ้ ช้ให้มีสันรู ปที่มีขนาดใหญ่ เพื่อสะดวกในการเลือกและลดความผิดพลาด ปั จจุบนั เราจะพบเห็นเครื่ อง คอมพิวเตอร์ ที่ใช้จอภาพสัมผัสวางอยู่ท ัว่ ไปตามสถานที่ สาธารณะหรื อห้างสรรพสิ นค้า ไม่ว่าจะเป็ นเครื่ อง คอมพิวเตอร์ ที่ติดตั้งไว้เพื่อให้ขอ้ มูลทางการท่องเที่ยว เครื่ องคอมพิวเตอร์ บอกตำาแหน่ งต่าง ๆ ในสถานที่ เครื่ อง คอมพิวเตอร์ อธิบายสิ นค้าหรื อบริ การ หรื อแม้แต่ตเู ้ กมแบบหยอดเหรี ยญ

แสดงการใช้งานจอสัมผัสเลือกตำาแหน่งบนจอภาพ 5) อุปกรณ์ รับเข้าแบบกราดตรวจ 1) เ

ค

รื่ อ ง อ่ า น ร หั ส แ ท่ ง (BarCodeReader) ก่อนที่เราจะรู้จกั กับเครื่ องอ่านรหัสแท่ ง ก็คงต้องทำา ความรู ้ จกั กับสิ่ งที่ เรี ยกว่า “รหัสแท่ ง” (Bar Code) ก่อน รหัสแท่งเป็ นสิ่ งที่เราพบเห็นได้บ่อยในการดำารงชีวิตในสังคมปั จจุบนั ไม่วา่ จะเป็ นบนสิ นค้าในห้าง สรรพสิ นค้าหรื อบนหนังสื อห้องสมุด รหัสแท่งเป็ นสัญลักษณ์หรื อรหัสที่มีลกั ษณะเป็ นแท่งหรื อแถบสี ขาวและ ดำาเรี ยงต่อเนื่ องกันในแนวตั้ง แต่ละแท่งมีความหนาไม่เท่ากัน ความหนาที่แตกต่างกันนี้ เองทำาให้เราสามารถใช้ รหัสแท่งเป็ นสัญลักษณ์แทนสิ นค้าหรื อของที่ต่างชนิดกันหรื อคนละชิ ้นกันได้

รหัสแท่ง (Bar Code)

2) เครื่องกราดตรวจ(Scanner) หรื อที่เรานิยมเรี ยกกันว่า “สแกนเนอร์ ” (Scanner) เป็ นอุปกรณ์ที่ช่วยเพิ่มความน่าสนใจให้งาน เอกสารและงานนำาเสนอข้อมูลเป็ นอย่างมาก อุปกรณ์น้ ีสามารถนำาเข้าข้อมูลที่เป็ นรู ปภาพหรื อข้อความที่อยูบ่ น สิ่ งพิมพ์ได้ โดยใช้หลักการสะท้อนแสง ข้อมูลที่รับเข้าโดยอุปกรณ์ชิ้นนี้จะเป็ นรู ปภาพที่ได้รับการแปลงให้อยู่ ในรู ปแบบที่เครื่ องคอมพิวเตอร์สามารถเข้าใจและตีความได้และสามารถเก็บในหน่วยความจำาได้ผใู ้ ช้สามารถนำา รู ป ดังกล่าวไปประกอบในแฟ้ มข้อมูลเอกสารที่สร้างจากซอฟต์แวร์ ประมวลคำา หรื อแฟ้ มข้อมูลงานนำา เสนอที่สร้างจากซอฟต์แวร์นาำ เสนอข้อมูลได้

เครื่ องกราดตรวจ \3) กล้ องถ่ ายภาพดิจิตอล(DigitalCamera)

เป็ นอุปกรณ์รับเข้าที่นิยมมากในปั จจุบนั อุปกรณ์ชนิดนี้ สามารถนำาเข้าข้อมูลที่เป็ นรู ปภาพหรื อ กราฟิ ก มีลกั ษณะและการใช้งานเหมือนกล้องถ่ายรู ปธรรมดาทัว่ ไป แต่กล้องดิจิตอลไม่ตอ้ งใช้ฟิล์มในการ บันทึกภาพ แต่จะเก็บข้อมูลภาพไว้ในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ข้อมูลที่เก็บเป็ นข้อมูลแบบดิจิตอล ที่รูปแต่ละรู ป

ประกอบด้วยจุดภาพ(Pixel) เล็ก ๆ จำานวนมาก ความละเอียดของภาพขึ้นอยูก่ บั จำานวนจุดดังกล่าว กล้องดิจิตอล ที่ผลิตได้ในปัจจุบนั มีความละเอียดของภาพมากกว่า 1 ล้านจุดภาพ และข้อดีอีกอย่างหนึ่งที่ทาำ ให้กล้องดิจิตอล เป็ นที่นิยม คือ ผูใ้ ช้สามารถดูผลการถ่ายรู ปได้หลังจากถ่ายรู ปแต่ละรู ปเลย โดยใช้จอภาพที่อยูบ่ นกล้อง หากรู ปที่ ถ่ายนั้นไม่เป็ นที่พอใจก็สามารถถ่ายใหม่ได้ทนั ที

3. หน่ วยแสดงผล (Output Unit) หน่วยแสดงผล (Output Unit) มีหน้าที่ในการแสดงผลข้อมูล ที่ผา่ นการประมวลผลในรู ปของ ข้อความ ภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหวหรื อ เสี ยง เป็ นต้น อุปกรณ์ที่ทาำ หน้าที่ในการแสดงผลได้แก่ จอภาพ (Monitor) สำาหรับแสดงตัวอักษรและรู ปภาพ เครื่ องพิมพ์ (Printer) สำาหรับพิมพ์ขอ้ มูลที่อยูใ่ นเครื่ อง ออกทางกระดาษพิมพ์ ลำาโพง (Speaker) แสดงเสี ยงเพลงและคำาพูด เป็ นต้น

ส่ วนประกอบของคอมพิวเตอร์ > หน่วยแสดงผล (Output Unit)

หน่วยแสดงผล (Output Unit) ทำาหน้าที่แสดงผลลัพธ์จากคอมพิวเตอร์ โดยมากจะแบ่งออกเป็ น 2 ประเภท หน่ วยแสดงผลชั่วคราว (Soft Copy) หมายถึงการแสดงผลออกมาให้ผใู ้ ช้ได้รับทราบในขณะนั้น แต่เมื่อเลิกการทำางานหรื อเลิกใช้แล้วผล นั้นก็จะหายไป ไม่เหลือเป็ นวัตถุให้เก็บได้ ถ้าต้องการเก็บผลลัพธ์น้ นั ก็สามารถส่ งถ่ายไปเก็บในรู ปของข้อมูลใน หน่วยเก็บข้อมูลสำารอง เพื่อให้สามารถใช้งานได้ในภายหลัง ได้แก่ จอภาพ (Monitor)

อุปกรณ์ฉายภาพ (Projector)

อุปกรณ์เสี ยง (Audio Output)

หน่วยแสดงผลถาวร (Hard Copy) หมายถึงการแสดงผลที่สามารถจับต้อง และเคลื่อนย้ายได้ตาม ต้องการ มักจะออกมาในรู ปของกระดาษ ซึ่งผูใ้ ช้สามารถนำาไปใช้ในที่ต่าง ๆ หรื อให้ผรู ้ ่ วมงานดูในที่ใด ๆ ก็ได้ อุปกรณ์ที่ใช้เช่น เครื่ องพิมพ์ (Printer)

เครื่ องพลอตเตอร์ (Plotter)

4. หน่ วยความจำา (Memory Unit) หน่วยความจำา (Memory Unit) มีหน้าที่ในการจำาข้อมูล ให้กบั เครื่ องคอมพิวเตอร์ มีอยู่ 2 ชนิดคือ หน่วยความถาวร (ROM : Read Only Memory) เป็ นหน่วยความจำาที่สามารถจำาข้อมูลได้ตลอดเวลา ส่ วนหน่วย ความจำาอีกประเภทหนึ่งคือ หน่วยความจำาชัว่ คราว (RAM : Random Access Memory) หน่วยความจำาประเภทนี้ จะจำาข้อมูลได้เฉพาะช่วงที่มี การเปิ ดไฟเข้าเครื่ องคอมพิวเตอร์ เท่านั้น หน่วยความจำาชัว่ คราว ถือว่าเป็ นหน่วย ความจำาหลักภายในเครื่ อง สามารถซื้อมาติดตั้งเพิ่มเติมได้ เรี ยกกันทัว่ ไปคือหน่วยความจำาแรม ที่ใช้ในปัจจุบนั คือ แรมแบบ SDRAM , RDRAM เป็ นต้น

(RAM : Random Access Memory)

(ROM : Read Only Memory)

ส่ วนประกอบของคอมพิวเตอร์ > หน่ วยความจำา (Memory Unit) หน่วยความจำาหลัก (Main Memory Unit)เป็ นอุปกรณ์ที่ใช้ในการจดจำาข้อมูล และโปรแกรมต่าง ๆ ที่อยูร่ ะหว่างการประมวลผลของคอมพิวเตอร์ บางครั้งอาจเรี ยกว่า หน่วยเก็บข้อมูลหลัก (Primary storage) สามารถแบ่งออกได้เป็ น 2 ประเภท คือ 2.2.1 หน่วยความจำาหลักแบบอ่านได้อย่างเดียว (Read Only Memory - ROM) เป็ นหน่วยความจำาแบบสารกึ่ง ำ (อย่าง ตัวนำาชัว่ คราวชนิดอ่านได้อย่างเดียว ใช้เป็ นสื่ อบันทึกในคอมพิวเตอร์ เพราะไม่สามารถบันทึกซ้าได้ ง่ายๆ) เป็ นความจำาที่ซอฟต์แวร์หรื อข้อมูลอยูแ่ ล้ว และพร้อมที่จะนำามาต่อกับไมโครโพรเซสเซอร์ ได้โดยตรง หน่วยความจำาประเภทนี้ แม้ไม่มีไฟเลี้ยงต่ออยู่ ข้อมูลก็จะไม่หายไปจากหน่วยความจำา (nonvolatile) โดยทัว่ ไปจะใช้เก็บข้อมูลที่ไม่ตอ้ งมีการแก้ไขอีกแล้วเช่น เก็บโปรแกรมไบออส (Basic Input output System : BIOS) หรื อเฟิ ร์มแวร์ ที่ควบคุมการทำางานของคอมพิวเตอร์ ใช้เก็บโปรแกรมการทำางานสำาหรับ เครื่ องคิดเลขใช้เก็บโปรแกรมของคอมพิวเตอร์ ที่ทาำ งานเฉพาะด้าน เช่น ในรถยนต์ที่ใช้ระบบคอมพิวเตอร์ ควบคุมวงจร ควบคุมในเครื่ องซักผ้า เป็ นต้น 2.2.2 หน่ วยความจำาหลักแบบแก้ไขได้ (Random Access Memory - RAM) เป็ นหน่วยความจำาหลัก ที่ใช้ในระบบคอมพิวเตอร์ ยคุ ปั จจุบนั หน่วยความจำาชนิดนี้ อนุญาตให้เขียน และอ่านข้อมูลได้ในตำาแหน่งต่างๆ อย่างอิสระ และรวดเร็ วพอสมควร ซึ่งต่างจากสื่ อเก็บข้อมูลชนิดอื่นๆ อย่าง เทป หรื อดิสก์ ที่มีขอ้ จำากัดในการอ่านและเขียนข้อมูล ที่ตอ้ งทำาตามลำาดับก่อนหลังตามที่จดั เก็บไว้ในสื่ อ หรื อมี ข้อกำาจัดแบบรอม ที่อนุญาตให้อ่านเพียงอย่างเดียว ข้อมูลในแรม อาจเป็ นโปรแกรมที่กาำ ลังทำางาน หรื อข้อมูลที่ใช้ในการประมวลผล ของโปรแกรมที่ กำาลังทำางานอยู่ ข้อมูลในแรมจะหายไปทันที เมื่อระบบคอมพิวเตอร์ ถูกปิ ดลง เนื่องจากหน่วยความจำาชนิดนี้ จะ เก็บข้อมูลได้เฉพาะเวลาที่มีกระแสไฟฟ้ าหล่อเลี้ยงเท่านั้น

internal storge หรื อเป็ นหน่วยเก็บข้อมูลและโปรแกรมชัว่ คราว( temporary storage)เมื่อปิ ดเครื่ อง คอมพิวเตอร์ ขอ้ มูลหรื อโปรเเกรมทุกอย่าง ที่เก็บในแรมจะหายไป เนื่องจากไม่มีกระแสไฟฟ้ าหล่อเลี้ยง หน่วย เก็บข้อมูลประเภทนี้ จึงเรี ยกว่า volatile ดังนั้นจัดเก็บข้อมูลอย่างถาวร ไว้ใช้งานในภายหลัง จึงจำาเป็ นจะต้องมี หน่วยเก็บข้อมูลภายนอกที่เรี ยกว่า external storage หรื อ secondary storage หรื อ auxiliary storage ซึ่งสามารถ จัดเก็บข้อมูลสำาหรับการประมวลผลไว้ได้ถึงแม้วา่ จะไม่มีกระเเส ไฟฟ้ าหล่อเลี้ยง( non-volatile) ก็ตาม กระบวนการในการเก็บข้อมูล เรี ยกว่า การเขียนหรื อการบันทึกข้อมูล ( writing หรื อ recording data)เนื่องจากว่า อุปกรณ์เก็บข้อมูลสำารอง จะบันทึกข้อมูลในรู ปของสื่ อต่างๆที่สามารถนำามาเรี ยกในภายหลังได้ กระบวนการดึง ข้อมูลมาใช้เรี ยกว่า retrieving data เเละถ้าเป็ นการอ่านข้อมูลจะเรี ยกว่า reading data เพราะอุปกรณ์เก็บข้อมูล สำารองจะอ่านข้อมูลและถ่ายโอนไปยังหน่วยความจำาหลัก เพื่อการประมวลผลต่อไป

การใช้งานคอมพิวเตอร์ในหน่วยงานต่างๆ จะมีความต้องการอุปกรณ์ในการจัดเก็บข้อมูลที่แตกต่าง กันออกไป เช่น บริ ษทั ประกันและธนาคาร อาจมีความต้องการอุปกรณ์ที่สามารถจัดเก็บข้อมูลของลูกค้าได้ จำานวนมาก ในขณะที่ธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมอาจต้องการอุปกรณ์ ในการจัดเก็บข้อมูลไม่มากนัก

หน่ วยเก็บข้ อมูลสำารอง (Secondary Storage Unit) อุปกรณ์เก็บข้อมูลสำารอง สามารถจำาแนกได้เป็ น 2 ประเภทหลัก ๆ ดังนี้ จานแม่เหล็ก ( magnetic disk storage)

จานแม่เหล็กเป็ นอุปกรณ์เก็บข้อมูลสำารองที่นิยมใช้กนั อย่างแพร่ หลายกับเครื่ องคอมพิวเตอร์ ทุกประเภท จานแม่เหล็กประกอบด้วยแผ่นพลาสติกหรื อโลหะที่เคลือบด้วยสารแม่เหล็ก ข้อมูลสามารถบันทึกและอ่านจาก ผิวหน้าที่เคลือบด้วยสารแม่เหล็กนี้ จานแม่เหล็กเป็ นอุปกรณ์จดั เก็บข้อมูลที่มีความจุสูง มีความเชื่อถือได้ และยัง สามารถเข้าถึงข้อมูลได้อย่างรวดเร็ ว ประเภทของจานแม่เหล็ก เช่น ฮาร์ ดดิสก์ ( hard disk ) ฟลอปปี้ ดิสก์ ( floppy disks)

5. หน่ วยเก็บข้ อมูลสำ ารอง (Secondary Storage) หน่วยความจำาสำารองคืออุปกรณ์ที่ทาำ หน้าที่เก็บข้อมูลไว้ใช้ในโอกาสต่อไป เนื่องจากหน่วยความจำา แรม จำาข้อมูลได้เฉพาะช่วงที่มีการเปิ ดไฟ เข้าเครื่ องคอมพิวเตอร์ เท่านั้น ถ้าต้องการเก็บข้อมูลไว้ใช้ในโอกาสต่อ ไป จะต้องบันทึกข้อมูลลงในหน่วยความจำาสำารอง ซึ่งหน่วยความจำาสำารองมีอยูห่ ลายชนิดด้วยกัน แต่มีนิยมใช้ กันทัว่ ไปคือ ฮาร์ดดิสก์ ดิสก์ไดร์ฟ ซีดีรอม ดีวีดีรอม ทัมท์ไดร์ ฟ เป็ นต้น

หน่วยเก็บข้อมูลสำารอง ( Secondary Storage Device ) การทำางานร่ วมกับคอมพิวเตอร์ น้ นั เมื่อต้องการ เก็บบันทึกข้อมูล หรื อกลุ่มคำาสัง่ ต่าง ๆ ไว้ใช้ในอนาคตจะไม่สามารถเก็บไว้ในหน่วยความจำาหลักได้ เนื่องจาก ไม่มีพ้ืนที่เพียงพอ อีกทั้งข้อมูลที่เก็บจะหายไปเมื่อปิ ดเครื่ อง หากต้องการเก็บข้อมูลที่มากขึ้นและเอาไว้ใช้ ประโยชน์ในภายหลัง ก็จาำ เป็ นต้องหาอุปกรณ์เก็บข้อมูลที่มีขนาดใหญ่ข้ ึน เช่น หน่วยเก็บข้อมูลสำารอง หรื อที่ เรี ยกว่า secondary storage

ฮาร์ดแวร์ (Hardware)

ก่อนอื่นควรมีความรู้พ้ืนฐานทางด้านฮาร์ดแวร์ เพื่อการสื่ อสารในเรื่ องของฮาร์ ดแวร์ ดังนี้

ขนาดของข้ อมูล (Size of Data) ปกติแล้วการกำาหนดขนาดของข้อมูลในระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งเก็บในรู ปแบบของตัวเลขซานสอง หรื อบิตจะกำาหนดให้มีขนาดเล็กที่สุดคือบิต (bit) ซึ่งหมายถึงตัวเลขตัวเดียวของเลขฐานสองซึ่งอาจมีค่าเป็ น 0 หรื อ 1 แต่ในการเก็บข้อมูล 1 ตัวอักษร ซึ่งจะถูกแทนที่ดว้ ยค้าของเลขฐานสองถึง 8 บิตซึ่งเราเรี ยกว่า 1 ไบต์ (byte) นอกจากนี้ยงั มีหน่วยวัดขนาดของข้อมูลดังนี้ คือ 1 กิโลไบต์ (1 Kb)

= 210 10 ไบต์

1 เมกะไบต์ (1 Mb) = 210 20 ไบต์ 1 จิกะไบต์ (1 Gb) = 210 30 ไบต์ 1 เทอราไบต์ (1 Tb) = 210 40 ไบต์ นอกจากนี้ขนาดของข้อมูลยังใช้วดั ขนาดความจุของหน่วยเก็บข้อมูลต่างๆ เช่น Memory (RAM) Flash-Drive และฮาร์ดดิสก์

ระบบปฏิบัตกิ ารและการทำางาน การทางานของระบบคอมพิวเตอร์

ระบบคอมพิวเตอร์ในปัจจุบนั สร้างขึ้นตามแนวคิดของท่านจอห์น วอน นิว มันน์ (Dr. John Von Neumann) คือ • มีหน่วยความจำาสำาหรับใช้เก็บคำาสัง่ และข้อมูลรวมกัน (The stored program concept) • การดำาเนินการกระทำา โดยการอ่านคำาสัง่ จากหน่วยความจำามาแปลความหมายแล้วทำาตาม ทีละคำาสัง่

ความหมายของระบบปฏิบัติการ ระบบปฏิบตั ิการ (Operating Systems) คือ กลุ่มโปรแกรมซึ่งได้รับการจัดระเบียบให้เป็ นส่ วนเชื่อม โยงระหว่างเครื่ องคอมพิวเตอร์และ ผูใ้ ช้เครื่ องคอมพิวเตอร์ โดยจะเอื้ออำานวยการพัฒนาและ การใช้งาน โปรแกรมต่าง ๆ รวมถึงการจัดสรรทรัพยากร (Resource) ต่าง ๆ ให้มีประสิ ทธิ ผลที่ดีโดย OS เองนั้น อาจเป็ นได้ ทั้ง Software, Hardware, Firmware Software OS - เป็ นโปรแกรมควบคุมการทำางานของเครื่ อง ปรับปรุ งแก้ไขง่าย ซึ่งโดยส่ วนมากแล้ว OS ส่ วนใหญ่จะเป็ น Software OS Hardware OS - ทำาหน้าที่เดียวกับ Software OS แต่ทาำ งานเร็ วกว่า เป็ น OS ที่สร้างจากอุปกรณ์ electronic เป็ นส่วนหนึ่งของ Hardware เครื่ อง ปรับปรุ งแก้ไขยาก มีราคาแพง Firmware OS - หมายถึง โปรแกรมส่ วนหนึ่งของคอมพิวเตอร์ คือ ไมโครโปรแกรม ำ ดของระบบ (Microprogram) ไมโครโปรแกรม เกิดจาก คำาสัง่ ไมโคร (Microinstruction) ซึ่งเป็ นชุดคำาสัง่ ต่าสุ ควบคุมการทำางานของ CPU หลาย ๆ คำาสัง่ รวมกัน คำาสัง่ ภาษาเครื่ อง 1 คำาสัง่ เกิดจากการทำางานของ Microprogram 1 โปรแกรม (หรื อเกิดจากหลาย Microinstruction มารวมกัน) การแก้ไข เปลี่ยนแปลง คำาสัง่ ภาษา เครื่ อง ทำาโดยสร้าง Microprogram ขึ้นใหม่ ซึ่งทำาได้ยากและเสี ยค่าใช้จ่ายสูง เป็ นอุปกรณ์แสดงผลที่มีความสำาคัญมากที่สุด เพราะจะติดต่อโดยตรงกับผูใ้ ช้ ชนิดของจอภาพที่ใช้ในเครื่ อง พีซีโดยทัว่ ไปจะแบ่งได้เป็ น 2 ชนิด - จอซีอาร์ ที (CRT : Cathode RayTube) โดยมากจะพบในคอมพิวเตอร์ ต้ งั โต๊ะ ซึ่งลักษณะ จอภาพชนิดนี้ จะ คล้ายโทรทัศน์ ซึ่งจะใช้หลอดสุญญากาศ

จอแบบ CRT การทำางานของจอประเภทนี้ จะทำางานโดย อาศัยหลอดภาพ ที่สร้างภาพโดยการยิงลำาแสง อิเล็กตรอนไปยังที่ผิวหน้าจอที่มีสารพวกสารประกอบของฟอสฟอรัส ฉาบอยูท่ ี่ผิว ซึ่งจะเกิดภาพขึ้นมาเมื่อสาร เหล่านี้เกิดการเรื องแสงขึ้นมาเมื่อมีอิเล็กตรอนมากระทบ ซึ่งในส่ วยของจอแบบ Shadow Mask นั้นจะมีการนำา โลหะที่มีรูเล็กๆ มาใช้ในการกำาหนดให้แสงอิเล็กตรอนนั้นยิงมาได้ถูกต้อง และแม่นยำาซึ่งระยะห่ างระหว่างรู น้ ี เราเรี ยกกันว่า Dot Pitch ซึ่งในรู น้ ีจะมีสารประกอบของฟอสฟอรัสวางเรี ยงกันอยูเ่ ป็ น 3 จุด 3 มุม โดยแต่ละจุด จะเป็ นสี ของแม่สีน้ นั ก็คือสี แดง สี เขียว และสี นาเงิ ้ ำ น ซึ่งแต่ละจุดนี้ เราเรี ยกว่า Triad ในส่ วนของจอแบบ Trinitron นั้นจะมีการทำางานที่เหมือนกันแต่ต่างกันที่ไม่ได้ใช้โลหะเป็ นรู แต่จะใช้ โลหะที่เป็ นเส้นเล็กๆ ขึงพาด ไปตาม แนวตั้ง เพื่อที่จะให้อิเล็กตรอนนั้นตกกระทบกับผิวจอที่มีสารประกอบของฟอสฟอรัสได้มากขึ้นสำาหรับ จอ Trinitron ในปัจจุบนั นี่ได้มีการพัฒนาให้มีความแบนราบมากขึ้นซึ่งจอแบบนี้ จะเรี ยกกันว่า FD Trinitron (Flat Display Trinitron) ซึ่งมีมากมายในปัจจุบนั และจะเข้ามาแทนที่จะแบบเดิมๆอีกทั้งราคายังถูกลงเป็ นอย่าง มากด้วย - จอแอลซีดี (LCD : Liquid CrystalDisplay) ซึ่งมี ลักษณะแบนราบ จะมี ขนาดเล็กและบาง เมื่อเปรี ยบเทียบ กับจอภาพแบบซีแอลที

จอแบบ LCD การทำางานนั้นจะไม่เหมือนกับจอแบบ CRT แม้สกั นิดเดียวซึ่งการแสดงภาพนั้นจะซับซ้อนกว่า มาก การทำางานนั้นอาศัยหลักของการใช้ความร้อนที่ได้จากขดลวดมาทำาการเปลี่ยนและ บังคับให้ผลึกเหลว แสดงสี ต่างๆ ออกมาตามที่ตอ้ งการซึ่งการแสดงสี น้ นั จะเป็ นไปตามที่กาำ หนดไว้ตามมาตรฐานของแต่ละ บริ ษทั จึงทำาให้จอแบบ LCD มีขนาดที่บางกว่าจอ CRT อยูม่ าก อีกทั้งยังกินไฟน้อยกว่า จึงทำาให้ผผู ้ ลิตนำาไปใช้งานกับ เครื่ องคอมพิวเตอร์แบบเคลื่อนที่โน้ตบุ๊ค และเดสโน้ต ซึ่งทำาให้เครื่ องมีขนาดที่บางและเล็กสามารถพกพาไปได้ สะดวกในส่ วนของการใช้งานกับเครื่ องเดสก์ทอ็ ปทัว่ ไป ก็มีซ่ ึงจอแบบ LCD นี้จะมีราคาที่แพงกว่าจอทัว่ ไปอยู่ ประมาณ 2 เท่าของราคาในปัจจุบนั

2. เคส (Case) เคส คือโครงหรื อกล่องสำาหรับประกอบอุปกรณ์ต่าง ๆ ของคอมพิวเตอร์ ไว้ภายใน การเรี ยกชื่อและ ขนาด ของเคสจะแตกต่างกันออกไป ซึ่งในปั จจุบนั มีหลายแบบที่นิยมกันแล้วแต่ผซู ้ ื้ อจะเลือกซื้อตามความ เหมาะสม ของงาน และสถานที่น้ นั

ประเภทและชนิดของฮาร์ ดแวร์ นอกจากคอมพิวเตอร์ขนาดเล็กที่นกั เรี ยนใช้ในห้องปฏิบตั ิการทัว่ ไปแล้วยังมีเครื่ องคอมพิวเตอร์ แบ บอื่นๆ ที่มีความแตกต่างกันไปตามขนาด สมรรถนะ และราคาของเครื่ อง ดังนี้

1 ซู เปอร์ คอมพิวเตอร์ (super computers) ซูเปอร์คอมพิวเตอร์เป็ นเครื่ องคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ที่สุด มีสมรรถนะและประสิ ทธิ ภาพสู งที่สุด สามารถคำานวณได้มากกว่าหนึ่งล้านล้านคำาสัง่ ต่อวินาที ( 1trillion calculations per second) รองรับการใช้งาน จากผูใ้ ช้จาำ นวนมากพร้อมๆ กันได้ เรี ยกว่า การทำางานแบบมัลติโปรเซสซึ่ ง ( multiprocessing) เป็ นการประมวล ผลโดยใช้หน่วยประมวลผลหลายตัว เพื่อให้คอมพิวเตอร์ สามารถทำางานพร้อมๆ กันได้หลายงาน นิยมใช้กบั งาน ที่มีการคำานวณซับซ้อน เช่น การพยากรณ์อากาศ การวิเคราะห์สภาพอากาศและเตือนภัยจากพายุ การทดสอบ ทางอวกาศการคำานวณทางวิทยาศาสตร์ การวิจยั ในห้องปฏิบตั ิการทั้งของภาครัฐบาลและเอกชน เนื่องจากเป็ น เครื่ องที่มีขนาดใหญ่และสมรรถนะสูงมากจึงต้องอยูใ่ นห้องที่มีการควบคุมอุณหภูมิและปราศจากฝุ่ นละออง ซู เปอร์ คอมพิวเตอร์ที่รู้จกั กันดีในปัจจุบนั ได้ cray supercomputer

2 เมนเฟรมคอมพิวเตอร์ (mainframe computers) เมนเฟรมคอมพิวเตอร์เป็ นคอมพิวเตอร์ ขนาดใหญ่รองลงมาจากซูเปอร์ คอมพิวเตอร์ มีหน่วยความจำา และหน่วยจัดเก็บข้อมูลจำานวนมาก ใช้ในองค์กรหรื อหน่วยงานขนาดใหญ่ นิยมใช้เป็ นเครื่ องบริ การ (server) ใน ระบบเครื อข่ายคอมพิวเตอร์ สามารถเชื่อมต่อกับเครื่ องปลายทางได้มากรวมทั้งเชื่อมต่อกับเครื่ องคอมพิวเตอร์ พีซีดว้ ย ตัวอย่างเช่น ระบบเครื อข่ายของธนาคาร (bank net) ซึ่งเชื่อมต่อจากศูนย์คอมพิวเตอร์ ของธนาคารไปยัง สำานักงานใหญ่และสาขาของธนาคารทัว่ โลก รองรับข้อมูลของลูกค้าจำานวนมาก ตลอดจนควบคุมการเบิกถอน เงินจากเครื่ องเอทีเอ็มทั้งหมดของธนาคารที่เชื่อมโยงถึงกันด้วยสายเช่า (lease line)

3 มินิคอมพิวเตอร์ (mini computers) มินิคอมพิวเตอร์จดั เป็ นเครื่ องคอมพิวเตอร์ ขนาดกลางเมื่อเทียบระหว่างเครื่ องระดับเมนเฟรมและ พีซีคอมพิวเตอร์ นิยมใช้เป็ นเครื่ องบริ การเช่นเดียวกับเครื่ องเมนเฟรม แต่มีสมรรถนะน้อยกว่าและราคาถูกกว่า นิยมใช้ในองค์กรขนาดกลางทัว่ ไป เช่น โรงงานอุตสาหกรรม โรงพยาบาล มหาวิทยาลัย

4.ไมโครคอมพิวเตอร์ (microcomputer)

ไมโครคอมพิวเตอร์เป็ นเครื่ องคอมพิวเตอร์ ขนาดเล็กที่นิยมใช้กนั ในปัจจุบนั คำาว่าไมโคร คอมพิวเตอร์ มาจากการผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เพื่อทำาการประมวลผล โดยรวมวงจรการทำางานจำานวนมาก เข้าไว้ในอุปกรณ์เล็กๆ ชิ้นเดียว (silicon chip) อุปกรณ์ชิ้นนี้มีชื่อเรี ยกในวงการอิเล็กทรอนิกส์วา่ ไมโคร โพรเซสเซอร์ เมื่อนำามาเป็ นซีพียขู องคอมพิวเตอร์ จึงเรี ยกเครื่ องคอมพิวเตอร์ ระดับนี้ วา่ ไมโครคอมพิวเตอร์

เนื่องจากคอมพิวเตอร์ระดับนี้ มีโปรแกรมอำานวยความสะดวกในการใช้งานติดตั้งไว้ให้โดยไม่ตอ้ ง เชื่อมต่อกับเครื่ องบริ การก็ทาำ งานได้ บริ ษทั ไอบีเอ็ม ซึ่งเป็ นบริ ษทั หนึ่งที่ผลิตไมโครคอมพิวเตอร์ ออกจำาหน่าย ในยุคแรกๆ จึงตั้งชื่อเครื่ องไมโครคอมพิวเตอร์ ของบริ ษทั ตนเองว่า PC หรื อ Personal Computer หมายถึง เครื่ องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล บริ ษทั อื่นๆ ที่ผลิตเครื่ องคอมพิวเตอร์ ที่มีการทำางานแบบเดียวกับเครื่ องของบริ ษทั ไอบีเอ็มจึงเรี ยกคอมพิวเตอร์ที่ผลิตว่าเครื่ องพีซีคอมพิวเตอร์ เช่นเดียวกัน และใช้คาำ นี้มาจนถึงปั จจุบนั คอมพิวเตอร์ ระดับพีซีได้รับการพัฒนาต่อเนื่องมาจนถึงปั จจุบนั โดยแบ่งเป็ นประเภทต่างๆ ดังนี้ 4. 1 คอมพิวเตอร์แบบตั้งโต๊ะ (desktop computer ) เป็ นคอมพิวเตอร์ ที่ใช้วางบนโต๊ะทัว่ ๆ ไป เครื่ องส่ วนมากจะ แยกส่ วนเป็ นจอภาพ และกล่องที่บรรจุระบบเครื่ อง (case) ออกจากกัน กล่องเครื่ องที่วางตั้งเรี ยกว่า กล่องแบบ tower คอมพิวเตอร์บางรุ่ นจะรวมทั้งระบบเครื่ องและจอภาพไว้ที่เดียวกัน เช่น เครื่ องคอมพิวเตอร์ ของบริ ษทั แอปเปิ ล (Apple Inc.)

4.2 คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก (notebook computer) เป็ นคอมพิวเตอร์ พีซีที่มีขนาดเล็กคล้ายหนังสื อแต่มีสมรรถนะ เท่ากับหรื อมากกว่าคอมพิวเตอร์แบบตั้งโต๊ะ สามารถพกพาไปใช้ในที่ต่างๆ ได้สะดวก เครื่ องชนิดนี้ เรี ยกอีก อย่างหนึ่งว่า แล็ปท็อป (laptop computer) หรื อคอมพิวเตอร์วางตักก็ได้ 4.3 คอมพิวเตอร์แบบมือถือ (handheld computer) เป็ นคอมพิวเตอร์ พีซีขนาดเล็กเท่ากับฝ่ ามือ (palmtop computer) เก็บข้อมูลไว้ในซิปแทนฮาร์ดดิสก์ ใช้เชื่อมต่อกับเครื่ องคอมพิวเตอร์ อื่นๆ ผ่านระบบไร้สายได้ บาง รุ่ นมีแป้ นพิมพ์เล็กๆ บางรุ่ นไม่มีแต่ใช้ปากกาเขียนลงบนจอแทน เครื่ องรุ่ นใหม่ๆ เรี ยกว่า เครื่ องพีดีเอ (PDA : personal digital assistants) ความจริ ง ขอบเขตที่แบ่งระหว่างฮาร์ ดแวร์ และซอฟต์แวร์ ไม่ได้ชดั เจน เพราะระหว่างกลางอาจจะมี เฟิ ร์ มแวร์ ซึ่งเป็ นซอฟต์แวร์ที่สร้างมาโดยเฉพาะ เพื่อฝังไว้ในฮาร์ ดแวร์ อยูด่ ว้ ย โดยที่ผใู ้ ช้ทวั่ ไป ไม่จาำ เป็ นต้อง กังวลกับเฟิ ร์ มแวร์เหล่านี้ เพราะเป็ นส่วนที่โปรแกรมเมอร์ และวิศวกรคอมพิวเตอร์ เป็ นผูด้ ูแลอุปกรณ์พ้ืนฐาน

แหล่ งทีม่ า http://itmwk.wordpress.com/2010/08/19/%E0%B8%9B %E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A0%E0%B8%97%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0 %E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AE %E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%94/ประเภทและชนิดของฮาร์ ดแวร์ http://www.thaigoodview.com/library/contest2552/type2/tech04/22/cit/2_1.html องค์ประกอบของ

ฮาร์ ดแวร์ http://www.chakkham.ac.th/technology/computer1/cpu.htm หน่วยประมวลผลกลาง http://www.chakkham.ac.th/krusuriya/index.php? option=com_content&view=article&id=86&Itemid=102 หน่วยรับข้ อมูลเข้ า http://www.thaigoodview.com/library/contest2552/type1/tech03/18/prakopoutput.html หน่วยแสดงผล http://www.thaigoodview.com/library/contest2552/type1/tech03/18/prakopmemory.html หน่วยความ

จำาหลัก http://www.suwanpaiboon.ac.th/wbi/page/na45.htm หน่วยเก็บข้ อมูลสำารอง http://www.pbps.ac.th/e_learning/combasic/hardware.html แหล่งข้ อมูลประกอบ http://www.thaigoodview.com/node/85009 แหล่งข้ อมูลประกอบ

สืบค้ นวันที่ 4 กันยายน 2556