20
VISIE
De NieuwBouw onderkent juist belang van marketing
“Bouw vindt netwerken vaak nog vies woord” Van hiërarchische bedrijven naar netwerkorganisaties, van aannemers die Personeelszaken er ‘bij doen’ naar een professioneel loopbaanbeleid. En graag een sector overstijgend arbeidsmarktcommunicatiebeleid. Deel twee in een serie over visies op de toekomst van de bouw: De NieuwBouw over de arbeidsmarkt. Door Suzanne van den Eynden
D
e één heeft netwerken gemaakt tot unique selling point van zijn eigen bedrijf, de ander heeft meer dan 500 connecties op LinkedIn. Martijn in ’t Veld (30) en Sjaak Schouteren (33), respectievelijk secretaris en ad interim voorzitter van jongerenorganisatie De NieuwBouw (zie kader), zijn exemplarisch voor hun generatie – en voor de toekomst van de bouw-arbeidsmarkt, als het aan hen ligt. Want dat er een aantal grote veranderingen in het verschiet ligt, staat voor beiden vast. Schouteren: “Bouwbedrijven worden geleid door technici. Die zijn van onder af aan opgeklommen: na hun opleiding gingen ze aan de slag, ze deden het goed – en werden ouder – en maakten daarom promotie; en uiteindelijk werden ze manager. Maar niet iedere goede
“De nieuwe generatie werknemers is van jongs af aan gewend om van alles tegelijk te doen. Zij willen méér dan een bepaalde, afgebakende functie” uitvoerder is automatisch een goede manager. Managen is echt een vak apart. Wanneer technische mensen gaan proberen een organisatie te leiden en te veranderen, krijg je hetzelfde effect als wanneer een organisatiedeskundige een parkeergarage gaat bouwen: het geheel zakt in elkaar.” “De bouw bestaat uit doeners, uit aannemers”, vult In ’t Veld aan. “Hun natuurlijke houding is: wij doen en kunnen alles. Ook het personeelsmanagement ‘doen ze er wel even bij’. Maar net zoals we niet
B UWF RMATIE
Martijn in ’t Veld: “Niet meer vechten voor het eigen taartpuntje, maar samen iets moois realiseren.”
BOUWSECTOR
2.0
Zij willen méér dan een bepaalde, afgebakende functie. Dat botst soms stevig met de oudere generaties binnen organisaties. Jongeren hebben het gevoel dat die bestaande hiërarchie hen belemmert in hun ontwikkeling.” Dat zorgt voor spanningen, merken In ’t Veld en Schouteren. “Een deel van de jongeren besluit om zich neer te leggen bij de traditionele structuur en past zich aan. Een ander deel kan zich niet schikken in die hiërarchie, en trekt de conclusie dat de bouw niet bij hem of haar past. Zelfs onder onze leden komt dat voor. Terwijl juist die veranderingsgezinde mensen de bouw verder zouden kunnen brengen.”
Netwerkorganisaties In ’t Veld ziet duidelijk een toekomst voor netwerkorganisaties, die te werk gaan zoals hij dat met zijn eigen bedrijf aanpakt: per project samenwerking zoeken met andere organisaties of zzp’ers, op basis van elkaars kwaliteiten. “Grote bedrijven zullen en moeten altijd nodig blijven. Maar met het toegenomen aantal zelfstandig ondernemers, en het feit dat er schaarste op de arbeidsmarkt zit aan te komen, hoop ik dat ‘samen werken’ iets absoluuts gaat worden, een norm. Niet meer vechten voor het eigen taartpuntje, maar samen iets moois realiseren. Jongeren zijn niet anders gewend: tijdens hun studie werken ze voortdurend in projectteams, samengesteld op basis van specialisaties.’ Netwerken zit er alleen nog lang niet ingebakken in de bouw, merkt Schouteren tot zijn spijt. “Het wordt nog vaak als een vies woord gezien. Maar het is essentieel! Je ontmoet gelijkgestemden, en kunt elkaar helpen. Ik ben zelf lid van vijftig groepen op LinkedIn, en heb zelf ook
Van ‘jong SP’ tot serieuze partner Sjaak Schouteren: “Niet iedere goede uitvoerder is automatisch een goede manager..”
willen dat een P&O’er een gebouw ontwerpt, moeten we ook niet willen dat een aannemer het personeelsmanagement voor zijn rekening neemt. Laat dat over aan specialisten.”
Gezeur Want loopbaanmogelijkheden en –begeleiding zijn momenteel schaarse goederen in de bouw, constateert In ’t Veld. “Je moet zeuren, en nog een keer zeuren dat je een stap wilt maken, en dan mag het misschien een keer. Maar veel jongeren hebben geen zin om daarover te moeten zeuren. Zij willen dat er zelf een keer iemand naar ze toekomt en zegt: ik zie wat jij allemaal kunt, zou dit of dat ook niet bij je passen? De nieuwe generatie werknemers is van jongs af aan gewend om van alles tegelijk te doen.
B UWF RMATIE
De NieuwBouw begon in 2006 als een organisatie van ’young angry (wo)men’ van de bouw. Hun doelstelling: het aanjagen van (cultuur)vernieuwing en innovatie in de traditionele bouwsector. Hoewel nog steeds jong – leden zijn maximaal 35 jaar – is De NieuwBouw volwassen geworden. Niet alleen dient de organisatie vanaf dit jaar financieel zelf de broek op te houden, zonder hulp van subsidies uit de sector; ook wordt de club volgens In ’t Veld en Schouteren inmiddels gezien als serieuze gesprekspartner en ‘verbindende schakel’. “Jongeren zijn in staat om over traditionele hiërarchische grenzen heen te kijken, en De NieuwBouw verbindt deze manier van denken met de traditionele partijen. Zo werden we recentelijk zelf benaderd door een ministerie om discussies tussen partijen over milieuprestaties van gebouw gebonden materialen te coördineren. Het ministerie wilde nadrukkelijk een open discussie, en niet zelf voorschrijven.” Het project ‘Van blokkade naar vernieuwing’ is gericht op het wegnemen van blokkades in de communicatie tussen generaties in de bouw, en aan de hand van een database vol vernieuwende ideeën discussies tussen de jong en oud op gang brengen. Schiet een volwassen NieuwBouw haar doel als vernieuwer niet voorbij? Schouteren: “Juist niet. Ik vergelijk ons wel eens met de SP: dat was vroeger ook alleen maar een partij die ‘nee’ kon zeggen en overal tegenaan schopte. Nu de SP rustiger en volwassener is, krijgt ze pas zaken voor elkaar. Als De NieuwBouw daadwerkelijk invloed wil uitoefenen, is het juist essentieel dat de bouw ons serieus neemt.”
NR 5
19 APRIL 2011
21