juni 2013

Hollandse Smoushonden Club juni 2013

In dit nummer: - 35-jarig jubileum: wat was het leuk!

- Partners in crime: Spookje en Suus - Walg van blauwalg - Een verrassingspupje - Website vernieuwd!

- Erkemeder Hondendag 2013 - Oproepje e-mailadressen

1

Bestuur

Speciale leden

Redactie

Voorzitter: J.G.J. Boerstoel (aftr.'14) De Wiek 181 6712 JE Ede Tel.: 0318-617798 mail: j.boerstoel56@upcmail.nl

Erelid: Mevr. C. F. v.d. Giessen Lid van Verdienste: Mevr. H. Somers _______________________________

M. de Craen L. Burger-Hakbijl M.A. van Gaalen S. van der Wal-Zaal Kopij en foto's vóór 20-08-2013 naar: smoushond@gmail.com

Penningmeester: H. Burger (aftr. ’15) Jacob van Campenweg 31 3067 LH Rotterdam Tel.: 010-4558062 mail:bebu@hetnet.nl

Mevrouw Barkman startte in 1973 het terugfokprogramma.

Zij blijft onlosmakelijk verbonden met de HSC.

Secretaris: S. van der Wal-Zaal (aftr. ’16) Vredeman de Vriesstraat 15 8921 BP in Leeuwarden.

Tel.: 058 2127324 mail:suzannezaal@chello.nl Commissaris (gedragstesten, pupbemiddeling): C.F. v.d. Giessen (aftr. ’14) Lobelialaan 22 2555 PH Den Haag Tel.: 070-3230215 mail: f.vander.giessen@hetnet.nl Commissaris (communicatie): M.A. van Gaalen (aftr. ‘15) Marokkostraat 7 2622 CH Delft Tel.: 015-2611123 mail: wilmaria@ziggo.nl Commissaris (communicatie) P. van Vroonhoven (aftr. '15) Schipleisingel 8 6652 GJ Druten mail: pietvanvroonhoven@upcmail.nl ______________________________

Publicatie of gebruik vanuit het clubblad, in welke vorm dan ook, is slechts toegestaan na toestemming van de secretaris van de vereniging.

De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken te redigeren of te weigeren. Zij draagt geen verantwoordelijkheid voor de inhoud van geplaatste stukken.

Plaatsing van ingezonden kopij geeft niet zonder meer en noodzakelijkerwijs het standpunt van de redactie en/ of het bestuur weer. ___________________________________

Gezondheid enz.

Wachtlijst pup

Melden van gezondheids- en gedragsproblemen en overlijden:

Zoals u weet is er een wachtlijst voor het verkrijgen van een pup.

Op dit moment is de wachttijd ongeveer een jaar.

C.F. v.d. Giessen Lobelialaan 22 2555 PH Den Haag Tel.: 070-3230215 of: 06-22774887 e-mail: f.vander.giessen@hetnet.nl

U kunt zich op de wachtlijst laten plaatsen door u op te geven bij: Mevr. C.F. v.d. Giessen Lobelialaan 22 2555 PH Den Haag Tel. 070 - 3230215 of 06 - 22774887 mail: f.vander.giessen@hetnet.nl

Loes Burger-Hakbijl Jacob van Campenweg 31 3067 LH Rotterdam Tel.: 010-4558062 e-mail: loes.burgerhakbijl@hetnet.nl ___________________________________

Gelijktijdig maakt u € 15,00 over op bankrekeningnummer 4835725 , t.n.v.

Terugfokprogramma Hollandse Smoushond te Den Haag _______________________________

Administratie Lidmaatschap vanaf 2014: € 25 per jaar Gezinsleden: € 5 per jaar Nieuwe leden € 20 per jaar + eenmalig € 4 entree (= dus € 24) (ná 1 juli aangemeld: € 37.50 voor de eerste 1,5 jaar + eenmalig € 5 entree (= dus € 42.50) Bankrekeningnummer 4385065, t.n.v. Hollandse Smoushonden Club te Rotterdam.

Adres en/of naamswijzigingen, aanmeldingen, opzeggingen (vóór 1 december) en klachten over de bezorging van het blad kunt u melden bij: Dhr. J. Somers Tel: 036-5324183, van 18 tot 19 uur. E-mail: jpsomers@kpnplanet.nl

2

Fokadvies en pupbemiddeling C.F. v.d. Giessen Lobelialaan 22 2555 PH Den Haag Tel.: 070-3230215 of mobiel: 06-22774887 e-mail: f.vander.giessen@hetnet.nl _______________________________

Foto's: Foto voor: Fien (fam. Bon) Foto achter: Tjalda vh Wilgenlaantje (F. vd Giessen) Stuur uw leukste smouzenfoto's, graag in hoge resolutie, naar: smoushond@gmail.com.

Inhoud

Redactioneel

pag. 4: Van de voorzitter : Keurmeestersexamen pag. 5: Blauwalg pag. 6: Column Dienke : Terugfokprogramma pag. 11: Keurverslag : Bericht Raad v. Beheer pag. 12: Vernieuwde website pag. 13: Poep eten pag. 14: Limericks pag. 15: Jaarverslag HSC 2012 pag. 16: Terugblik A.L.V. pag. 17: Smoesjes uit Fryslân pag. 18: Lezer in beeld pag. 19: Terugblik 35 jaar HSC pag. 22: Medisch pag. 23: Gedragstesten pag. 24: Erkemeder Hondendag : Wandeling Belfeld : Ritsdagen pag. 25: Senior Smous : Zomerse zaken pag. 27: Boekbespreking :Ledenadministratie _______________________________

Overpeinzingen van de redactie gericht aan ruim 900 leden. Bij mij rijst vaak de vraag hoeveel leden het blad ook daadwerkelijk helemaal lezen. Uit de rubriek Lezer in Beeld zou je concluderen heel veel, uit de reactie op de oproep voor betaling van de contributie toch een aanzienlijk deel niet.

Kalender 29-06: CAC-show Zwolle Ned. rassen 06-07: Erkemeder Hondendag 08-09: Wandeling Belfeld 14-09, 02-11: Ritsdagen 28-09, 26-10: Gedragstesten 14-12, 15-12: Winner Amsterdam _______________________________

Ned. Hondenrassen De samenwerkende rasverenigingen van de Nederlandse hondenrassen hebben een eerste gezamenlijke CAC show op zaterdag 29 juni 2013 te Zwolle georganiseerd.

De Smousjes zullen gekeurd worden door mevrouw A. Stuifbergen.

Ook als belangstellende bent u van harte welkom!

Voor verdere gegevens: www.nederlandsehondenrassen.nl.

Er zijn 29 Smousjes ingeschreven.

Hoewel ik als redactielid (de inhoud van) het blad in feite al gezien heb voordat het gedrukt en verzonden is, vind ik het ontvangen van het gedrukte exemplaar elke keer toch weer een verrassing.

Ik krijg van diverse instanties digitale nieuwsbrieven, maar betrap me er op dat ik die vaak maar vluchtig lees. Met een papieren blad is dat toch anders, dat pak je makkelijker nog even om iets te lezen of na te kijken.

Wat het natuurlijk wel glansrijk wint van de papieren versie is de hoeveelheid informatie die via het internet gegeven wordt. Of het nu over de wachtlijst, de voorwaarden met betrekking tot het Terugfokprogramma of het lidmaatschap van de Hollandse Smoushonden Club is, alles is op de website www.smoushond. nl te vinden. Evenals een zeer grote hoeveelheid foto’s, de meest recente staan op de website-nieuwe-stijl, die speciaal ontworpen werd voor i-pad en dergelijke. Na verloop van tijd gaan er albums naar het fotoarchief, waar ook vele albums van de afgelopen jaren te zien zijn. Dat archief kunt u bereiken via het afrolmenu bij Fotoalbums.

Ongetwijfeld gaan heel veel Smouzen met hun baasjes op vakantie - zo’n handzame vrolijke hond past al gauw in de plannen- en worden dan uitgebreid op de foto gezet. Om ook anderen van het plezier van en met uw viervoeter te laten genieten kunt u foto’s sturen naar smouzenfoto@gmail.com voor plaatsing in het album Vakantie 2013.

En wilt u graag andere Smouzen ontmoeten? Hiervoor kunt op de website de agenda raadplegen.

Een fijne zomer allemaal.

Loes Burger ______________________________________________________________

Oproepje e-mailadres Een paar jaar geleden hebben we u al eens gevraagd om uw e-mailadres te willen doorgeven aan onze penningmeester. Omdat we inmiddels weer veel nieuwe leden hebben én omdat sommige mensen een ander e-mailadres hebben gekregen herhalen we deze oproep.

Natuurlijk spreekt het vanzelf dat we deze e-mailgegevens alleen maar gebruiken voor clubzaken: het versturen van een factuur voor de contributie (of een mogelijke herinnering) maar ook als we op korte termijn iets aan onze leden willen doorgeven zoals bijvoorbeeld een gewijzigde datum voor een evenement of gewijzigde aanvangstijden.

Heel graag zien wij uw reactie tegemoet.

U kunt een kort mailtje sturen aan onze penningmeester op bebu@hetnet.nl.

Wilt u wel duidelijk uw naam en adresgegevens erbij vermelden?

Heel hartelijk dank voor de moeite! ___________________________________________________________________

Contributieverhoging Na een aantal jaren de contributie niet te hebben verhoogd en gelet op de gestegen kosten zoals de afdracht Raad van Beheer, porto- en bankkosten diende het Bestuur van de HSC op de Algemene Ledenvergadering van 20 april j.l. een voorstel tot verhoging van de contributie in.

Middels een voorstel door de leden wordt de contributie met ingang van 2014 € 25.00, een gezinslid € 5.00, eenmalig inschrijfgeld € 5.00.

Lidmaatschap na 30 juni voor 1,5 jaar € 37.50 vermeerderd met € 5.00 inschrijfgeld

3

Van de voorzitter Beste Leden / Smousliefhebbers, Op het moment dat ik dit stukje schrijf ben ik al weer twee maanden uw voorzitter na een jaar als ad interim voorzitter te hebben meegedraaid.

Omdat onze vorige voorzitter, Marjolein de Craen, eind 2011 aangaf zich niet herkiesbaar te stellen in 2012 werd ik gepolst of ik belangstelling zou hebben om deze functie te gaan bekleden.

Mijn eerste reactie was: “Oh nee, geen denken aan, voorzitter van een vereniging met ruim 900 leden, daar ben ik absoluut niet geschikt voor, zoiets kan ik echt niet, geen tijd, etcetera”. Toch ging ik nadenken en gesprekken aan met leden/vrienden binnen de HSC, die mij goed kennen.

zweep bij bestuursvergaderingen en de ALV. Ervaren had ik al de goede sfeer binnen ons bestuur. Dit laatste memoreerde onze secretaris Suzanne van der Wal tijdens de afgelopen ALV ook al zo mooi.

We zijn allemaal verschillende mensen, met onze makken en nukken en soms wat negatieve dingen, maar zeker de vele positieve kanten wil ik benadrukken. Allemaal gaan en staan we voor ons prachtige en gezonde ras, de Hollandse Smoushond. Vele leden kennen mij en andersom geldt dit ook.

Al negentien jaar ben ik betrokken bij de Gedragstesten in Epse en de RITS-dagen in Zeewolde. Bij welke gelegenheid dan ook, ik vind het heerlijk om met dierenvrienden om te gaan.

En zo trots ben ik op de wijze waarop wij als vereniging, uiteraard samen met de Stichting Terugfokprogramma, ons stinkende best doen om ons ras gezond te houden. Karakter en gezondheid zijn tot op de dag van vandaag belangrijker dan uiterlijk schoon! Nog steeds hebben wij geen rasgebonden ziektes binnen ons ras! En dat is toch uniek te noemen.

den, om eerst een jaar ad interim mee te draaien. Als ik überhaupt zou worden gekozen tijdens de ALV in 2012.

En aldus gebeurde. De eerste bestuursvergadering volgde vrij snel en wat blijkt; ik vind het gewoon enorm leuk om onze vergaderingen te leiden, actief bezig te zijn en te reageren en een bestuursfunctie is ook zo leerzaam. Het eerste jaar als a.i. vloog voorbij met bestuursvergaderingen, Doe-Dag, Erkemeder-hondendag en uiteraard de RITSdagen en gedragstesten, etc.

Het einde van 2012 naderde en tsja toen moest ik beslissen of me herkiesbaar zou stellen tot uw Voorzitter. En dit keer was mijn antwoord: “Nou en of, heel graag”. Het is zo’n leerzaam proces dat ik nog lang niet heb afgerond.

Volgens ons aftreedschema ben ik volgend jaar, 2014, al weer aftredend maar ik kan nu al zeggen dat ik me zeer zeker herkiesbaar stel.

Ook in huiselijke kring en met collega’s besprak ik dit. Kantoor is uiteraard niet Ik wens u allemaal een prachtige en te vergelijken met een functie als zonnige zomer toe, of u nu thuis blijft voorzitter binnen het bestuur van onze of op vakantie gaat.

HSC. Een functie als voorzitter van een zodanig mooie vereniging, daar beslis Tot een eerstvolgende gelegenheid en je ook niet een, twee, drie over. Al een een hartelijk groet van, paar jaar was ik algemeen bestuurslid En ik kwam tot een besluit, na een Jacqueline Boerstoel en kende dus wel het klappen van de voorstel van één van onze bestuursle________________________________________________________________________________________________

Het Keurmeestersexamen In elk nummer van ons clubblad doen we even kort verslag van de stand van zaken rondom het keurmeestersexamen dat op 16 november a.s. plaatsvindt.

Het traject loopt als een trein: alle kandidaten hebben de studiemap ontvangen waarin ook ons informatieve boek over de Smous is opgenomen. De stages die de meeste kandidaten moeten lopen zijn in volle gang. De kandidaten lopen stage bij onze Rits-dagen, bij de gedragstesten en soms op shows.

Verder staan er twee studieavonden gepland waarin de theoretische kennis getoetst wordt aan de praktische. De eerste avond heeft inmiddels plaatsgevonden op 23 april jl. in De Witte Bergen in Eemnes.

Onder de bezielende en enthousiaste leiding van de beide examinatoren, Ans Stuifbergen-Hoetjes en Else Joustra werd de rasstandaard van de Hollandse Smoushond besproken.

In de begeleidende PowerPoint-presentatiepresentatie werd fotomateriaal getoond waarbij de de minpuntjes én de pluspunten van diverse Smousjes werden besproken.

De Smousjes die aanwezig waren op deze avond dienden als levend studiemateriaal; zij werden bekeken (op de tafel, om o.a. het gebit, en lopend om het gangwerk te beoordelen), besproken en door de kandidaten beschreven, als of het een echte keuring betrof.

De tweede studieavond vindt op 25 juni a.s. plaats. In het septembernummer berichten we daar over.

4

Hondenbrokje Hond geflitst bij 88 km/uur De politie van het Beierse Aschaffenberg heeft onlangs een wel heel opmerkelijk hardrijder staande gehouden: een hond.

De viervoeter reed met een gangetje van 88 kilometer per uur in een 70kmzone.

De Polizei keek nogal vreemd op toen ze de foto van de hardrijder op een scherm kregen.

Achter het stuur zat duidelijk een cocker spaniel-kruising.

De hond werd direct aan de kant gezet.

Achter het stuur bleek een man te zitten, die schuilging achter de viervoeter op zijn schoot. Omdat de hond geen bankrekening heeft, ging het dier vrijuit. Zijn baas moet echter een bedrag van 30 euro dokken.

Didier en zijn makker Douwe

Blauwalg

Hallo beste vier- en tweevoeters.

Onderstaand artikel is met toestemming overgenomen uit de nieuwsbrief van dierenartsenpraktijk Horst e.o.

Ik ben Didier, en woon in Grolloo. Ik woon hier met mijn neef Douwe, baas, vrouwtje, Jeroen, en de katten. ’t Is erg lang geleden dat er van onze kant weer eens een stukje in het clubblad kwam.

De laatste keer was het van Mickey. Ik heb hem niet meer gekend hoewel hij zestien jaar en elf maanden is geworden. Mijn Neef Douwe kent hem wel, en heeft veel van hem geleerd.

Het laatste jaar heeft Douwe voor hem gezorgd. Douwe zorgt nu voor mij.

Ondertussen ben ik alweer drie jaar hier in Grolloo. Wat een leven. Elke dag verplicht naar het bos. Ach wat zeg ik, ik heb een geweldig leven. Douwe zorgt voor mij, de baas weer voor ons. Volgens de baas blijf ik de eeuwige pup.

Ik moest ook weer eens op de foto, en dan ook nog netjes zitten. Ach dat lukt me wel, maar die staart wil altijd kwispelen. Weet ook niet hoe dat kan.

We beleven vaak wel wat, er is ook van alles te zien, en te doen. Laatst nog even met Douwe het café ingerend achter de hond van de café-eigenaar aan.

Daar kunnen we altijd goed mee opschieten. De baas, begreep ik, vond het niet zo geweldig. Euh helemaal niet, hoor ik net van Douwe. Na ja ’t was leuk met Rakker daar, hoewel we niets kregen te drinken.

We hebben ook nog twee katten waar we wel mee kunnen opschieten, maar de leukste is de aanloopkat Silvester. Is altijd buiten, maar de baas geeft hem eten. Komt naar ons toe als we gaan wandelen, en vaak ook als we weer terugkomen. Dan gaan we meestal even nieuws opsnuiven. Of zoals de baas zegt, 'even neuzen'.

Ik zeg nu wel dat er altijd wat gebeurt, maar laatst ging het bijna fout! Lopen we in het bos met de baas. Komen er twee paarden aan. Da’s fun, want meestal spelen de paarden het spel wel mee. We blaffen twee à drie keer, en rennen er dan heen om ze te begroeten. De meeste paarden reageren niet op ons, maar nu was er achteraf een paard bij die geen honden gewend was. Douwe en ik liepen alweer in de berm wat te ruiken, en ik liep met een boog met een teruggaande beweging achter het paard langs, begon het paard te schoppen. Recht op mijn oog!! Auwauwauw.

Baas direct met mij naar de auto, Douwe die mij nog in het gelid wilde zetten, wat een stress. Oog bloeden als een dinges. Baas dierenarts gebeld onderweg, vrouwtje gebeld. Want de baas moest natuurlijk een half uur later werken, zul je altijd zien. Sjonge wat een stress. Gelukkig was er alleen zwelling die wel op de oogzenuw drukte, maar dat is goed genezen. Moest ik ook nog twee weken zalf in mijn oog.

Na ja. ’t Is weer helemaal goed gekomen. Nu net weer twee weken oké. Ik zal zo eens even met de baas, en Douwe (als die wakker wordt, de slaapkop) het bos maar weer eens opzoeken. Wel lief dat

5

Lekker wandelen met je hond in het voorjaarszonnetje en dan sta je ineens voor een lang roodwit gestreept lint.

“Toegang verboden wegens blauwalgen” staat vermeld op het aanwezige bordje. Gevaar voor mens en dier.

De anders zo geliefde zwem- en drinkplek van je viervoeter is nu ineens verboden terrein vanwege de groei van blauwalgen.

Zijn die blauwalgen nou wel zo gevaarlijk?

Ja zeker, blauwalgen zijn giftig. Blauwalg wordt veroorzaakt door de Cyanobacterie. Deze bacterie zorgt er voor dat water troebel wordt en gaat stinken. Blauwalgen kunnen voorkomen in sloten, zwemwater (zoet en zout), maar ook in drinkbakken. De blauwalg gedijt het beste in stilstaand water met een temperatuur tussen de 20 en 30 graden Celsius.

Je hond kan de blauwalg opnemen door het water te drinken of door spelen in het water. Ook het schoonlikken van zijn vacht na het zwemmen is een risico. Na opname van de blauwalg kan je hond, en dat geldt ook voor andere huisdieren, misselijk worden, gaan braken, dunne ontlasting krijgen en algeheel verzwakken. In ernstige gevallen kunnen zich zenuwverschijnselen voordoen zoals trillen en stuiptrekken. Daarna kunnen er ademhalingsproblemen optreden en verlammingen. Dit kan zo ver gaan dat honden eraan bezwijken. Let op: Een klein beetje blauwalg kan voor je hond al binnen enkele uren dodelijk zijn.

De zwemgebieden in Nederland worden regelmatig gecontroleerd op de groei van blauwalgen, maar er wordt niet gecontroleerd op welke soort er groeit. Bovendien zwemmen veel honden juist buiten de zwemgebieden, waar helemaal geen controle van het water is. Wanneer uw hond na het zwemmen ziek wordt, neem dan altijd zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts.

Informatie over zwemwater in Nederland is hier te vinden: www.zwemwater.nl

Column Dienke Dienke Cazemier woont met haar man Dirk Platvoet en (S)Uus de smous en poes Spookje in Loo-Bathmen. Hun twee dochters zijn het huis uit.

Dienke werkt als freelance journaliste/fotografe voor Uitgeverij Scala, uitgever van special interestbladen zoals Poppenhuizen & Miniaturen, HobbyHandig, Luister en Railhobby en schrijft elke veertien dagen tuincolumns voor Naober.nl.

Voor de Smouzenglossy schrijft ze over het wel en wee van haar beestenbende!

Vrijdagavond, we zitten buiten, het is zo’n mooie, zwoele lenteavond, zo’n avond die eruit springt, zo’n avond waar je best een paar weken op kunt teren als het weer regent.

Er klinkt alarmerend geschetter van een merelman en we zien zijn vrouwtje met een emelt in de snavel op een tak. Ze blijft er doodstil zitten. Bij de conifeer waar kennelijk het nest in zit, staat Suus verdekt opgesteld. Ik sluip naderbij en vind het nest moeiteloos, er zitten vier al gevederde jongen in. Ze houden zich muisstil. Ik jaag Suus weg en als ik het huis in loop, zie ik Spookje de poes, slapend op haar kussen in de stoel. Ik tref wat voorbereidingen voor het eten en ga weer op weg naar buiten.

Maar als ik in de gang kom is de situatie totaal veranderd. Er ligt overal zwart spul op de vloer dat ik niet kan thuisbrengen en het duurt dan ook even voor ik door heb wat ik zie: zwarte donsveren die zopas nog aan een vogel toebehoorden. Spookje loert fanatiek achter de stofzuiger en even later heb ik merelman te pakken. Hij kijkt me - tamelijk uitgekleed - woest aan. Hij blaast hese klanken uit door zijn gele snavel. Ik neem hem mee naar buiten en laat hem los: hij kan nog vliegen, hij schiet meteen weg in een hoge boom en ik blijf achter met een hand vol bloed en veren. Als ik dat heb af gewassen en weer in de tuin ben zit Suus onder de conifeer en zien we het koppie van Spookje her en der door het groen naar buiten steken. Stenen gooien helpt niet, grote stenen gooien willen we niet. Je zult je kat maar dood gooien. Maar ja. Ik lok Spookje de struik uit en stuur Suus naar binnen. Deze coalitie zullen we eens even verbreken.

Binnen heb ik dan al de veren opgezogen. De kat heeft een belletje om, maar dat helpt dus niets. Daar gaan we dit weekend over nadenken, ik heb nog een heleboel andere belletjes in mijn voorraad. De hond heb ik weer naar haar plaats teruggestuurd. De kat wacht relaxt het vervolg van de gebeurtenissen af en likt haar poten. Ze krijgt prima te eten. Het is allemaal maar een spelletje, toch…?

De volgende dag ben ik aan het wieden. Nu op een heel andere plek hoor ik weer het zenuwachtige geschetter van een merel. En ik zie Suus slinkse omtrekkende bewegingen maken, waar Spookje nu onder de rododendronstruiken zit. Samen zullen zij dit klusje wel weer even klaren, blijkt uit alles. Vriendjes in de misdaad.

En eerlijk gezegd: die merels, wat zijn het toch eigenlijk een domme watjes! Ze maken altijd nesten op de meest toegankelijke plekken en vervolgens word je doodziek van dat urenlange paniekerige getetter. En uiteindelijk blijven er toch een heleboel over!

Neem een willekeurige koolmees, die zoekt het gewoon hoog in een nestkastje of diep in een paal, geen kat die erbij kan, laat staan een Smous….

Terugfokprogramma Puppygeld Deze maanden ontving de stichting puppiegeld van mevr van den Berg en mevr. Damsté en mevr. Wolrich.

Verrast werden we door een onverwachte extra gift van de heer en mevrouw Veen.

Heel hartelijk dank voor uw bijdrage.

Vaak op onverwachte momenten kan dat maar zo te pas komen bij gezondheidsproblemen. Het is fijn om dan een potje te hebben liggen bijvoorbeeld voor geneeskundig of pathologisch onderzoek dat moet worden verricht voor mogelijke erfelijke verschijnselen bij onze honden.

Daarnaast heeft de stichting werpkisten staan, geschonken door verschillende fokkers en ter beschikking gesteld voor een ieder, of te leen.

Er staat er één in: Arnhem, fam van der Schans, tel. 026-4460554 Delft, mevr. M.A.van Gaalen tel.015-2611123 Elburg, fam. Bijl tel. 06-23193328 Epse, mevr F. Sicco Smit, tel. 0575-491478 Geleen, mevr. van Dam, tel. 046-4754613 Heeg Mw. Kuiper- Beaujon, tel. 0515 443113.

Naarden, mevr. I.van den Berg, tel. 035-6940676 Reuver, fam.Peeters, tel.077-4745077 Schijndel, mevr.Abrahams, tel. 073-5479000 Hoogersmilde, fam Kaper-Klaver, tel. 0592-458283 Wilt u er aan denken zelf contact op te nemen, de kist te halen, te gebruiken, schoon te maken en weer terug te brengen? Wilt u het ook aan de contactpersoon melden als de kist van het ene adres naar het ander verhuist?

Soms raken kisten “zomaar” kwijt en staan vergeten in een schuur of op zolder.

Namens de stichting, Fredie van der Giessen

6

Dekkingen 4-3 Snuffel C0483 (Arnoldus, Kootwijkerbroek) X Jimmy C420 (Arnoldus, Kootwijkerbroek) 12-3 Xie-Xenia van 't Ravensteynplan C0442 (Voorbach, Zoetermeer) X Rakker C0608 (Hilferink, Heiloo) 12-3 Hollands Koetsiertje's Suske C0484 (Bon, Etten Leur) X Teun C0484 (Vrinten, Waalwijk) slipmating 20-3 Cailin C0362 (Robben, Emmen) X Olivier C0515 (Starke, Emmen) slipmating ?

24-3 Maxie C0293 (Visser, Leimuiden) X Pluim C0524 Louwen, Amersfoort) 31-3 Bloemetje C0558 (Klaver, Hoogersmilde) X Pickwick De Bollebozen (Uylenbroek, Elp) slipmating?

9-4 Guusje van Nerdinck C0409 (Huisman, Nederhemert) 3-2 pups vader Ben C0216 (Haan, Lienden) 12-4 Kaatje C0557 (Wolrich, Hellum) 2-3 pups vader Pickwick De Bollebozen C0182 (Uylenbroek, Elp) 16-2 Sjan Op de Ruiver C0435 (Binnekade, Beemster) 4-0 pups vader Beer C0613 (Tromp, Haarlem) 27-4 Dieke C0552 (Schreuder, Leusden) 3-1 pups vader Diderick C0496 (Pont, Alphen aan de Rijn) 3-5 Snuffel C0483 (Arnoldus, Kootwijkerbroek) 2-5 pups vader Jimmy C0420 (Arnoldus, Kootwijkerbroek) 12-5 Xie-Xenia van het Ravensteynplan C0442 (Voorbach, Zoetermeer) 0-3 pups vader Rakker C0608 (Hilferink, Heiloo)

9-4 Kita C0205 (Meilink, Holten) X Robbie C0519 (Visser, Meppel)

13-5 Hollands Koetsiertje’s Suske C0358 (Bon, Etten Leur) 0-1 pup vader Teun (Vrinten, Waalwijk)

24-4 Dora van 't Santbosch C0196 (van Vliet, Wilhelminaoord) X Blufpoker's Sjaakie (Pacanda, Aldeboarn

23-5 Maxie C0293 (Visser, Leimuiden) 0-1 pup vader Pluim C0524 (Louwens, Amersfoort)

25-4 Sofie C0211 (de Wijs, Zierikzee) X Guus (v.d. Kooij, Hellevoetsluis)

30-5 Bloemetje C0558 (Klaver, Hoogersmilde) 2-1 pups vader Pickwick De Bollebozen C0182 (Uylenbroek, Elp

18-5 Hiske C0500 (van Eck, Maarsbergen XPluim C0524 (Louwen, Amersfoort)

Geboortes 30-3 Cloë Dorrit van de Deinende Vrienden C0513 (Berg, Lunteren) 1-3 pups vader Bobbie C0296 (de Boer, Terwolde)

6-6 Kita C0205 (Meilink, Holten) 3-2 pups vader Robby C0519 (Visser, Meppel) __________________________________

Nieuwe aanwinsten

30-3 Roxan van de Heideakkers (Vlug, Arum) 2-2 pups vader Cornus C0589 (Klompien, Groningen)

Nest 713 Famke, Nieuw Vennep C0317 X Dirk C0458 ; C0781 t/m C0784: Sokka naar de Vries, Blaricum; Shanti naar van Dijk, Utrecht; Laika naar Baan, Barendrecht; Trix naar Hezik, Groenekan Nest 714 Suus, Brummen C0400 X Ronnie C0359 ; C0785 t/m C0789: Bink naar van Hertom, Nuenen; Teun 7

naar van Oostrom, Berkel en Rodenrijs; Pluk naar Mulder, Harlingen; Storm naar Korff, Brummen; Sientje naar Geerling, Vaassen Nest 715 Lieve , Eindhoven C0309 X Teun C0484; C0790 t/m C0794: Mink naar Simons, Tilburg; Saar naar Kwanten, Nuenen; Gijsje naar Bakker, Zutphen; Sien naar Meyer, Arnhem; Teuntje naar Wieland, Helden Nest 716 Cloë D. van de Deinende Vrienden, Lunteren C0513 X Bobbie C0296 ; C795 t/m C0798: Rik naar Hartering, Soest, Amber naar van Gaalen, Rotterdam; Anca naar Geuskens, Valkenburg; Ankie naar Groen, Amsterdam Nest 717 Roxan vd Heideakkers, Arum C0472 X Cornus C0589; C0799 t/m C0802: Aise naar Heidstra, Zwaagwesteinde; Jilles naar Eggens, Zuidlaren; Amarins naar Jilderda, Franeker; Eefke naar Jongsma, Vlijmen Nest 718 Guusje van Nerdinck, Nederhemert C0409 X Ben C0216: C0803 t/m C0807: Jackson naar Thomassen, Utrecht; Bennie naar ?; Wolly naar Honkoop, Nijkerk; Loulou naar v. d. Elsen, Uden; Sientje naar Verheijen, Wolphaartsdijk Nest 719 Kaatje , Hellum C0557 X Pickwick De Bollebozen C0182: C0808 t/m C0812; Renger naar Hillebrand, Badhoevedorp; Romke naar Meuldijk, Peest; Polly naar Telling, Colmschate; Amy naar ten Brink, Apeldoorn; Gina naar van Kampen, Hoorn. De pups dragen de kennelnaam van het Hooge Nest Nest 720 Sjan Op de Ruiver, BeemsterC0345 X Beer C0613: C0813 t/m C0816; Jonathan naar Thijssen, Hellevoetsluis; Pippin naar Hoetink, Overveen; Sparten naar van Asperen, Kinderdijk; Winslun naar van der Grijp, Den Haag. De pups dragen de kennelnaam Van de Kentering Nest 721 Dieke, Leusden C0552 X Diderick C0496: C0817 t/m C0820; Duke blijft bij de fokster; Banjer naar Schellinger, Velp; Beer naar Uiterwijk, Alphen a.d. Rijn; Bo naar Couwenberg, Tilburg

8

Zieke Smousjes Ook al zouden we het van het weer niet zeggen, gezien de geringe meldingen van zieken moet het toch zomer zijn.

Kennelijk zijn we zo vol van de komende vakanties dat onze honden nu niet ziek (kunnen) zijn

“Toen hebben we het moeilijke besluit genomen om hem in te laten slapen.

We missen hem enorm en denken nog alle dagen aan Stoffel. Het is natuurlijk een groot gemis.

Dank voor alle trouwe jaren Stoffel!”.

De nog maar een paar maanden oude Guusje-Daantje C0760 dochter van Douwe-Lopik en Sara-Hengelo ontwikkelde ook een penisbotje in de vulva. Vooralsnog heeft ze daar geen last van. Ze is nog niet loops geweest.

Toch is het een uiting van hermafroditisme. We hebben verdenking dat er verspreid in het ras enkele dragers van dit verschijnsel circuleren. De ouders van de ‘patientjes’ zijn zekere dragers en zullen niet meer voor de fokkerij gebruikt worden. Het is nu niet goed mogelijk met zekerheid overige dragers aan te wijzen, zodat dit verschijnsel van tijd tot tijd nog wel eens voor kan komen.

Noortje – Floortje B0287, dochter van Kaatje-Kika en Stroebel is ruim veertien jaar geworden. Vanwege een afwijkende kleur (black and tan) is indertijd besloten niet met haar te fokken.

Ze is steeds goed gezond gebleven tot ze enkele maanden voor overlijden aan een eierstoktumor moest worden geopereerd. Helaas is ze kort daarna aan uitzaaiingen overleden. Samen met haar eigenaar (nu 97 jaar!) werd ze oud, het gemis is des te heviger.

De drachtige Kaatje—Beer - Hellum C0557 werd onverwachts slap, krachteloos en kwam niet meer op de been.

Grote schrik. Bij de dierenarts bleek er sprake van pre-eclampsie, een ernstig calciumterkort door de snelle groei van veel pups; op een echo werden er zeker 6 gezien. Het moest nog 2 weken duren voor ze uitgerekend was.

Meestal treedt eclampsie bij honden pas op in de zoogperiode. De laatste jaren hebben we het maar twee keer gezien, steeds bij honden die ‘vers vlees’ gevoerd werden, ook al was dat compleet voer. Ook Beer werd de laatste weken bijgevoerd met vers vlees omdat ze haar brokken (farm food high energy) niet zo lekker meer vond. Vermoedelijk heeft het hoge eiwitgehalte van het voer ook nog calcium weggevangen. Gelukkig was Beer na behandeling bij de dierenarts en bij de gewenste voeding weer gauw de oude. Inmiddels heeft u kunnen lezen dat ervijf gezonde pups zijn geboren en is de calcium-huishouding niet meer verstoord geraakt.

dan puppiebrokken eventueel met puppiemelk. Als u uw hond van jongs af aan heeft gewend aan melk dan beschikt hij nog over het enzym lactase en kunt u de hond ook heel goed met gewone melk of pap bijvoeren.

C.F.van der Giessen ________________________________

Overleden Smouzen Ditmaal een hele serie bejaarde honden. Vaak zijn dat de zeer dierbare huisgenoten en is menigmaal de beslissing om de hond niet langer te laten leven omdat er geen uitzicht meer is op verbetering een heel moeilijk besluit.

Stoffel B0167 was een zestienjarige zoon van Sasja-Arnhem en Wijsthoorns Gregorius en ging de laatste weken snel achteruit: zijn achterpoten werden steeds slapper, hij kon nog moeilijk lopen en viel vaak zomaar omver. Ook kon hij niet meer zelf overeind komen, en keek je dan heel zielig hulpeloos aan.

Mensen, ook bij andere rassen is bekend dat ‘vers vlees voeders’, ook al is het zogenaamd compleet voer een te laag calciumgehalte bevat voor een drachtige of zogende teef. Als u uw hond in de dracht wilt bijvoeren gebruik

Ook van Claske Anne-Bell van de Liefelijke (Lena) B0137 moest op de leeftijd van zestien jaar en acht maanden door haar hoogbejaarde eigenares afscheid genomen worden. Elders in het blad leest u hier meer over.

Zo is er ook een einde gekomen aan het leven van smousje Tessa, Amiga Just For Pleasure B0046, dochter van Aagje Moos van ’t Hollands Hofje en Elco Monty van Berolda.

“We hebben ruim zeventien en een half jaar van haar mogen genieten!

Onze Tessa was qua uiterlijk a-typisch, maar qua karakter helemaal het prototype van de smoushond.

Het gemis is enorm en het is verbazingwekkend te constateren, dat zo'n klein hondje je hele huis vulde!”

Met Ezra Wiebe van de Liefelijke B0363, een zoon van Ruut Wiebe van Doirne en Anne Bell van de Liefelijke is ook niet gefokt.

9

“Onze oale brammeke van bijna veertien hebben we in moeten laten slapen.

Het arme manneke was helemaal op, en we kwamen er achter dat hij enkele tumoren bij zijn darmkanalen had. Wij zullen ons manneke nooit vergeten, en zijn echt heel erg verdrietig.

Ons kindje is er niet meer. Dikke kus en knuffel voor hem!”

Spruitje van Doirne B0331, een ruim veertienjarige dochter van Meike van Abtswoude en Casper van ’t Brammersweidje is gelukkig niet lang ziek geweest. Ze overleed kort na een hersenvliesontsteking of –bloeding.

De vorige zomer werd ze nog met succes geopereerd aan een borstkliertumor. Spruitje heeft een nest gehad bij Brak-Zundert waaruit oa Pien, Toones en Toosje.

maatje, maar waar ik was, was hij. Op mijn werk noemde ze hem altijd mijn schaduw. Ik mis hem verschrikkelijk en dat zal de komende tijd niet beter worden. Max heeft vijftien heerlijke jaren bij ons gehad en wij met hem.”.

Nog een oudje en een triest bericht over Dobber van het Brammersweidje B0327, een zoon van Kai den Haag en Lotte van het Brammersweidje. Hij is net veertien jaar geworden, leek nog in goeden doen en werd op een kwade ochtend op de grond liggend gevonden. Hij kon niet meer op de pootjes staan, waarschijnlijk een herseninfarct gehad?

Hij heeft geen nageslacht.

Moeder Renka B0513 en haar dochter Elsa B0802 zijn kort na elkaar ingeslapen. Moeder Renka wegens ouderdomsklachten, ook al was ze pas twaalf jaar; dochter Elsa, negen jaar oud kreeg een flinke leverontsteking.

Met Elsa is indertijd niet gefokt wegens een allergie en een ernstige oogontsteking; ze was de enige levende pup van Renka. Beide hondjes waren na overlijden van de eigenaar elk bij een dochter geplaatst.

Max (Arie van de zwarte Fruinen) B0295, was een zoon van Gijs en Cathoo Anne Bell van de Liefelijke en heeft geen nageslacht.

Max leed al jaren aan artrose, zo ernstig dat hij pijnstillers behoefde. Jarenlang ging het goed, maar helaas is dit ten koste gegaan van zijn maag, ondanks een maagbeschermer.

Max wilde ook niet meer eten.

“Max is heel rustig, thuis op de bank ingeslapen, we hebben hem met een prachtige ceremonie bij mijn dochter in de tuin begraven. Ik ben er helemaal kapot van. Max was niet gewoon mijn

De laatste tijd zat het Sokke-Geleen C0042 niet mee. Ze was pas zeseneenhalf jaar oud maar gebruikte al ruim 3 jaar prednison om een autoimmuun bloedarmoede in de hand te houden. Ongelukkigerwijs scheurde

10

bij een onverwachte beweging de kruisbanden van een knie.Ze werd met succes geopereerd, dat wil zeggen: de operatie lukte, de wond genas goed, Sokke kwam weer op de been, maar al dra bij een onverwachte renpartij was weer de kruisband gescheurd.

Het bleek dat vermoedelijk door het langdurig prednisongebruik de banden en pezen zo broos waren geworden dat de hechtingen doorscheurden.

Met speciale voorzorgsmaatregelen werd Sokke weer met succes geopereerd. Helaas desondanks scheurde ook deze ‘teugel’. Een hopeloze situatie en na rijp beraad is besloten Sokke een hond-onvriendelijk leven verder te besparen. _______________________________

Herplaatste Smousjes Mevrouw Faber onderging een (kleine) operatie zodat zij voor enkele dagen haar twee honden, moeder Pinkelotje en dochter Queeny, naar een pension bracht.

Helaas werd de operatie gecompliceerd door een blijvende hersenbeschadiging zodat ze niet meer zelfstandig kan wonen en we een nieuw onderdak voor de honden hebben gezocht.

Het lukte niet ze bij elkaar te plaatsen, maar ik denk dat dat ook niet nodig is.

Iedere hond heeft graag een eigen plekje en velen vinden het fijn de genegenheid van de baas niet te hoeven delen.

Na twee maanden in het pension zijn beide honden zeer goed terecht gekomen, gelukkig. Beiden hebben zich goed aangepast en laten niet merken dat ze de ander missen. Ze zijn aan een nieuw leven begonnen.

Levensverhaal van de Smoushond Lena Dit hondenkind kwam bij mij in huis in oktober 2001. Ze was toen bijna vijf jaar en moest weg vanwege een scheiding van haar baasjes. Haar officiële naam was Claske Anne-Bell van de Liefelijke, werd Rena genoemd, maar ik gaf mijn lieve schat meteen de Hollandse naam Lena.

Vier maanden eerder was mijn eerste Smous, het mannetje Jochie, gestorven op de leeftijd van 15 jaar en 8 maanden.

Ik liet me meteen op de wachtlijst plaatsen, ik wilde alleen maar weer zo’n zelfde leuke hond.

Ik had mazzel, was snel aan de beurt.

Tot een jaar geleden ging het goed zoals het ook hoort met een gezond ras.

Toen kwamen de ouderdomsproblemen. We gingen allebei moeilijker lopen, kregen allebei artrose. Lena werd wat doof en ging slechter zien. Maar begin 2013 ging ze dementeren en liep een gat op in haar ene oog, ze kermde de halve dag en liep doelloos de flat rond.

Het was geen doen meer. In overleg met de dierenarts moest ik het vreselijke besluit nemen om haar een zachte dood te gunnen.

Dus zo ben ik sinds 26 maart eindeloos verdrietig, het huis is zo leeg. Maar ik ben inmiddels 88 en mag me niet meer hechten aan nog een hondenkind….

In mijn buurt wonen heel veel honden, maar vreemd genoeg- nadat ik dus zelf 28 jaar zelf een Smousje had- zag ik zelden rasgenoten. Het blijft exclusief zullen we maar denken. Iedereen die nog zo’n fijne hond bezit, veel geluk ermee.

Mevrouw M. Bunnik _______________________________________________________________

Keurverslag Martinidogshow op 2 maart jl.

Gijsje (reu) van mw. W. Suidman Keurmeester: H. Almgren (Zweden) Kwalificatie: 1 uitmuntend Beste reu, Best of Breed,CAC Beoordeling: 40 cm grote, vierkant gebouwde reu. Mannelijk hoofd, de voorsnuit mag niet langer. Diepzwart pigment rond de ogen, kleine dunne oren, goed gedragen. Goede nek, bovenbelijning vloeiend. Ellebogen konden wat meer ‘support’ vertonen, goede vacht, vriendelijk karakter. ________________________________________________________________

Hondenbrokje Een hond heeft in Thailand het leven gered van een pasgeboren babymeisje.

Viervoeter Pui vond het meisje in een plastic zak op een vuilstortplaats vlakbij de Thaise hoofdstad Bangkok.

Volgens The Bangkok Post nam de hond de tas in zijn bek mee naar het huis van zijn baasje, waar het 12-jarige nichtje reageerde op het geblaf. Toen zij de plastic zak opende vond zij het pasgeboren meisje.

Volgens doktoren is het meisje te vroeg, ze woog amper 1,8 kilo. Het kind is overgebracht naar een ziekenhuis. De artsen zijn optimistisch over de gezondheidstoestand van de baby.

Intussen gaat alle lof naar de heldhaftige Pui. De hond kreeg een leren halsband en een medaille van het Rode Kruis.

11

Bericht van de Raad van Beheer Zoals u weet is de Raad van Beheer op kynologisch gebied in Nederland de overkoepelende organisatie die de belangen van rashonden in Nederland behartigt. Op internationaal niveau is de Fédération Cynologique Internationale (FCI) het overkoepelende orgaan.

Onderstaand twee nieuwsfeiten, ter informatie.

Gerard Jipping herkozen in bestuur FCI Tijdens de tweejaarlijkse Algemene Vergadering van de FCI In Budapest (H) is onze kandidaat, Gerard Jipping, tevens voorzitter van de Vereniging Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland, voor een periode van vier jaar herkozen in het bestuur van de FCI. Gerard behaalde het hoogst aantal stemmen.

Bestuur, directie en medewerkers wensen hem van harte geluk met deze herbenoeming en wensen hem veel succes in zijn komende zittingsperiode.

Raad van Beheer haalt FCI World Dog Show 2018 naar Nederland Op de 2e dag van de tweejaarlijkse algemene vergadering van de FCI waar ruim 60 landen vertegenwoordigd waren stelde Nederland zich kandidaat voor de Organisatie van de FCI World Dog Show van 9 tot en met 12 augustus 2018.

De vice-voorzitter van de Raad van Beheer John Wauben en directielid Rony Doedijns presenteerden het bidboek, ondersteund door een promotiefilm van Nederland en de Nederlandse Kennel Club ‘Raad van Beheer’.

Andere kandidaten waren Zweden en Kroatië. Met een ruime meerderheid kozen de landen voor NEDERLAND. Gerard Jipping, voorzitter van de Raad van Beheer, is dolgelukkig met dit resultaat: "voor Nederland een mooie kans om de wereld onze kynologische talenten te laten zien".

De claim die aan dit wereldevenement verbonden zal zijn is: "I am inviting you to show the world your talent at the FCI World Dog Show 2018".

Vernieuwde website www.smoushonden.nl door Suzanne

het leuk vinden!

Normaal gesproken werk ik meer met ontwerpen die uiteindelijk naar papier vertaald worden (magazines, boeken, brochures, etc.) Of met meer maatschappelijk gerichte ideeën (buurtmanifestaties, burgerinitiatieven). Maar uiteindelijk gaat het om het ‘mooier en beter maken’ van dingen - of dat nou een flyer is of een webpagina.’

Ik lees op de site dat-ie nog ‘under construction’ is; wat wou je nog meer veranderen?

‘Niets, dit heeft Maria erop gezet. Het gaat hier om de inhoud die nog veranderd wordt; fotootjes en dergelijke’

Als u geregeld een kijkje neemt op onze website dan is het u vast al opgevallen: de site ziet er anders uit: ‘nieuwer’, moderner, strakker? Hoe zullen we het noemen? Om achter het hoe en waarom van deze veranderingen te komen had ik een ‘mailgesprek’ met de maakster, Jiske van Gaalen.

Jiske is de dochter van ‘onze’ Maria van Gaalen. Ze is 26 jaar en ze woont in Rotterdam. Vorig jaar is ze afgestudeerd aan de kunstacademie (richting grafisch ontwerp) en is toen meteen met een eigen ontwerpstudio gestart.

Kijk maar eens op www.jiskevangaalen.nl Ik vroeg Jiske hoe ze ertoe kwam om met onze site aan de slag te gaan.

‘Toen het een tijdje erg rustig was qua opdrachten, besloot ik om die tijd te steken in wat zelfstudie: wordpress-sites ontwerpen en bouwen. Binnen een paar dagen had ik het onder de knie en zocht ik eigenlijk een testcase. Mijn moeder, Maria van Gaalen, had de vorige Smouzensite gebouwd. Erg knap voor iemand die een heel ander beroep uitoefent. Maar deze site was nog in flash, wat inhoudt dat het laden lang duurde en het niet op tablets en smartphones te bekijken was, iets wat tegenwoordig echt wel nodig is...’

Wat maakt dat jij dit zo goed kan?

‘Gewoon een weekje goed studeren, een beetje gevoel ervoor hebben en

Waar ben je zelf het meest tevreden over?

‘Over dat alles op elk apparaat goed werkt. Iedereen die op zoek is naar info over Smoushonden kan nu uit de voeten met deze site. Geen minuten meer wachten op een pagina die aan het laden is of een wit scherm op je smartphone’.

Ben je zelf ook een Smouzenmens?

‘Sinds mijn geboorte leef ik al met Smouzen. Tien jaar geleden ging ik uit huis om te studeren en was ik opeens hondloos. Nu heb ik sinds midden mei een eigen Smouzenpup, Moos (een teefje). Uiteraard zijn we helemaal gelukkig met elkaar!’

En wat vinden de overige redactieleden van het blad van de vernieuwde site?

Marjolein de Craen: ‘Wat is de vernieuwde website van de Hollandse Smoushonden Club ontzettend MOOI geworden! Een dik compliment is op zijn plaats. Als je op de homepagina komt zie je als eerste die prachtige foto's bovenaan die verschuiven, de ene foto is nog aantrekkelijker dan de andere. De indeling van de site is super handig en de foto's zijn overzichtelijker te vinden. Je blijft kijken, zoveel aandoenlijke en grappige foto’s die eigenaren insturen van hun Smousje; blijven doen hoor mensen!

De informatie over de smoushond en

12

de evenementen is ook goed te vinden.

Kortom: een heel informatieve en leuke site.

Goed gedaan Jiske!’

Loes Burger: ‘Als beheerster van de externe fotosite was het even wennen aan de werking van de albums op de nieuwe website maar dat is inmiddels gelukt. Ik hoop dat het iedereen duidelijk is dat vrijwel alle foto’s die de afgelopen jaren zijn gepubliceerd nog steeds te bekijken zijn via de knop fotoarchief. Om de nieuwe website overzichtelijk te houden gaan albums na verloop van tijd naar dit archief. Bijvoorbeeld reportages van nesten die ‘uitgevlogen’ zijn.

De site is voor heel veel zaken een stuk makkelijker, ik kan bijvoorbeeld nu ook dingen erin zetten/veranderen, wat gezien het feit dat ik daarvoor de meeste tijd heb zeer praktisch is. De agenda is voor de bezoekers natuurlijk ook heel fijn zo.’

Suzanne van der Wal: ‘Toen ik de vernieuwde site voor het eerst zag en meteen op de homepage mijn eigen Polly en Keet voorbij zag komen, was ik meteen ‘om’. Pol en Keetzijn inmiddels verdwenen maar ik vind de site mooi strak. En heel fijn dat je hem nu ook met je iPad kunt bekijken; daar kregen we nogal eens wat vragen over.

Wil wel graag ook even zeggen dat ik de site zoals die was, door Maria gebouwd, ook altijd heel mooi vond.’

En Maria van Gaalen, de moeder van Jiske: ‘Apentrots natuurlijk.’ Hier kan ik echt weer jaren mee vooruit, zonder dat ik tegen allerlei onvolkomenheden aanloop, waarvoor ik dan weer een oplossing moet bedenken. De ontwikkeling op ict-gebied gaat zo razend snel, dat het moeilijk is, goed bij te blijven.

Ik ben Jiske dus zeer dankbaar.

Heeft u ook met plezier naar onze nieuwe site gekeken?

Heeft u nog tips of suggesties?

Laat het ons weten!

Poepeten Onderstaand artikel is geschreven door dierenarts Suzanne van Dijck vanDierenartsenpraktijkHorst e.o.

Sommige honden hebben de vieze gewoonte om poep van zichzelf en/ of andere dieren te eten. Hoewel het voor teven normaal gedrag is om het nest schoon te houden, wordt het door ons als ongewenst gedrag gezien. Sommige honden eten grote hoeveelheden ontlasting van zichzelf of van andere dieren, met braken en diarree als gevolg.

Er zijn meerdere middelen op de markt die claimen dat zij ervoor zorgen dat uw hond met poep eten stopt. Helaas hebben deze middelen vaak een teleurstellend resultaat. Er zijn enkele medische condities die het poep eten stimuleren (o.a. verminderde werking van de pancreas), maar dit zijn uitzonderingen.

Een andere oorzaak van poep eten zou een tekort van bepaalde stoffen in de voeding kunnen zijn; zorg er daarom voor dat de hond een goed commercieel hondenvoer krijgt. Meestal is er sprake van ongewenst gedrag zonder medische oorsprong.

Wat kunt u doen om het ongewenste gedrag te stoppen?

Om een oplossing te vinden is het belangrijk om te weten wat de motivatie voor het gedrag is. Dit kunnen verschillende dingen zijn zoals: het vragen om aandacht, het leven in een prikkelarme omgeving (kennel) of tijdens de puppyleeftijd gedurende een lange periode in een kennel te hebben geleefd, onderzoekend gedrag, honger. De hond ziet de eigenaar als concurrent in het proberen te eten van de poep. Het is dus geen oplossing om de hond constant achterna te jagen om te proberen te voorkomen dat hij een hoop poep opeet. Hij zal als hij de kans krijgt, zo snel mogelijk de hoop poep proberen weg te werken. Bovendien zullen sommige honden op deze manier de aandacht trekken van hun baas. Ook negatieve aandacht (boosheid) wordt door honden als positief ervaren.

Ten eerste moet de eigenaar dus proberen de hond met rust te laten als hij zijn eigen ontlasting of dat van een ander onderzoekt. Op deze manier is er geen competitie tussen eigenaar en hond en er is geen sprake van aandacht krijgen van de baas.

Smaakaversie was lang een van de methode die aangeraden werd om de hond af te leren de poep op te eten. Maar vaak werkt deze methode niet. Reuk is voor een hond belangrijker dan smaak. De geur van de ontlasting moet dus onaantrekkelijk worden voor de hond. Een van de manieren waarop u dit kunt bewerkstelligen is door gemalen ananas en geraspte courgette door het eten te mengen. In sommige gevallen, als de hond zijn eigen ontlasting eet, kan dit de geur van de ontlasting zo veranderen dat de hond zijn ontlasting niet meer eet.

De beste manier is een hond te demotiveren om aan ontlasting te ruiken, wat normaal gesproken aan het eten vooraf gaat. De meeste honden eten niet als zij er niet eerst aan kunnen ruiken. Fijn gemalen peper veroorzaakt niezen en irritatie, waardoor het ruiken niet mogelijk is. Wanneer de hond enkele weken lang alleen aan ontlasting kan ruiken die bestrooid is met peper, zal de interesse in ontlasting snel afnemen. ____________________________________________________________________________________________________________

Leuk voor de hond Kent u de Kong? Zo'n rubber 'speeltje' waar je iets lekkers in kunt stoppen om je hond een extra te verwennen of als hij een tijdje alleen moet zijn?

De Kong is in verschillende maten verkrijgbaar. Het is belangrijk dat u het goede type en de goede maat koopt.

Let op de grootte van de hond, zijn knaagdrift en zijn leeftijd. Vraag advies in de winkel.

Als u eenmaal een Kong in huis hebt dan kan het feest beginnen.

Ik las in het blad van de Hondenbescherming een aantal recepten van lekkers dat je in de Kong kunt stoppen.

Ik geef u hier een paar voorbeelden van: - Meng wat geraspte kaas door de eigen brokken van de hond of doe de kaas los in de Kong. Zet 10-15 seconden in de magnetron. De kaas smelt en is lastig los te krijgen waardoor de hond er lang mee bezig is. Wel goed af laten koelen voordat je hem aan de hond geeft!

- Meng de brokken met wat smeerworst, smeerkaas of pindakaas

13

- Neem een halve snee brood en besmeer deze aan één kant dun met pindakaas, doe in de Kong en duw hem onderin goed aan.

Denk eraan dat u de brokken die u in de Kong stopt ‘aftrekt’ van zijn gewone portie voer, anders krijg je een dik Smousje. De Kong na elk gebruik in de afwasmachine doen. Met een oude tandenborstel kun je de hoekjes en gaatjes schoonmaken.

Op internet kunt u nog véél meer recepten vinden. Uw hond zal u dankbaar zijn. Succes!

Limericks Hieronder weer een selectie uit de limericks die ik nog in mijn archiefje had liggen. Over de limericks van mijn hand moet ik eerlijk zeggen dat ik niet meer weet of ik ze al eerder heb gebruikt voor deze rubriek. Ik heb dat nooit genoteerd en tja, mijn geheugen is soms net een gatenkaas. Laat u het even weten als u ze al eens voorbij heeft zien komen? Of heeft u ook gatenkaas?

Deze is van Maureen Hennink: Een dommige Smous uit Vianen Die voerde haar pups met bananen Dat gaf veel verdriet Ze lustten het niet Ze wilden iets anders te kanen

Er was eens een Smousje uit mooi Spijkenisse Dat vanwege de plaque al zijn tandjes moest missen Verlost van de pijn Sprak hij: zo dat voelt fijn En ik vind het geen punt dat ik voortaan moet slissen Ook een limerick geschreven?

Insturen kan naar: suzannezaal@chello.nl _________________________________

Kleine belevenissen van Polly en Keet Een Dameshond?

In de rasstandaard van 1905 werd de Hollandse Smoushond omschreven als een ‘Heeren Stalhond’. Na enige uitweiding over verdere karakteristieken eindigde de opsteller met de waarschuwing: “Géén dameshond”.

Bedoeld werd natuurlijk dat het geen gezelschapshondjes waren zoals die in die jaren door veel dames in huis en op schoot gehouden werden.

Een Smous in de Zeisterse bossen Had zin in een avondje hossen Hij bouwde een feest Geen hond is geweest Dus feestte hij maar met de vossen.

En deze is van Lida Reurings: Een Labrador was eens in Schagen Heel lui en hij sprak alle dagen: Het doet me verdriet Want een Smous ben ik niet En nu kan me mijn baasje niet dragen.

Van Truus Aarnink: Een keurig smousje uit Wassenaar, is trots op z’n echte smouzenhaar Hij zei; Zoals je ziet, wassen hoef ik het niet.

Dat treft, want ik vind wassen naar!

Van Suzanne: Er was eens een reutje uit Okkenbroek Die kreeg op een dag weer eens damesbezoek Maar hij zag het niet zitten Hij wou liever pitten En hij verstopte zich snel in een hoek Een senior Smousje uit de stad Rotterdam Werd met ’t klimmen der jaren toch wel wat stram Ze nam Glucosamine En bij pijn aspirine En volgde heel flink nog een fitnessprogram

Nostalgisch plaatje _________________________________

Een Smous heeft veel beweging nodig. Vroeger liepen ze mee onder de koets als de baas erop uit ging met zijn handelswaar.

Weer thuis werden de paarden én de Smous in de stal gezet alwaar het Smousje het ongedierte te lijf ging.

Van die werklust is niet veel meer over, al zijn er Smouzen die met gemak een muisje of zelfs een mol uit hun hol weten te lokken. Daar blijft het dan meestal bij; het killerinstinct is weg. Heel af en toe bloeit dat bij die van ons weer even op als er van die rulle molshopen op het glad geschoren gras in ons favoriete losloopgebied liggen. Polly en Keetje zijn erdoor gefascineerd: ze maken driftig graafbewegingen en als dat niets oplevert doen ze er uit frustratie een grote, dikke plas op! Arme mol: ik moet dan altijd aan dat kinderboekje denken, ging over een mol die steeds maar op zijn kop gepoept werd!

Smousjes doen graag wat voor de baas en deze ‘will to please’ maakt dat ze goed zijn op te voeden. Ze zijn onvermoeibaar, kunnen úren wandelen, zijn dol op zwemmen, tot vér in november en ze zijn in voor alle hondensporten. Geen ‘dameshonden’ dus, al vertonen die van mij wel damesachtige trekjes. Als het veel heeft geregend en er overal plassen liggen komt zo’n trekje naar boven: in een wijde boog lopen ze om de plas heen. Als het erg modderig is dan schudden ze na een paar passen met hun pootjes in een vergeefse poging de modder te verwijderen.

Keetje kan heel ladylike lopen, met kittige trippelpasjes en haar uitstekende damesdijen (klemtoon mag u leggen waar u wil) elegant op en neer wiegend.

Tot ze een konijn ruikt. Of een kat ziet. Of een lekkere groene eendenflans om in te rollen. Dan is het net een gewone hond. Gelukkig.

14

Jaarverslag Hollandse Smoushonden Club 2012 Hieronder treft u het jaarverslag 2012 aan van de Hollandse Smoushonden Club; dit jaarverslag is op de ALV in april jl. voorgelezen door de secretaris, Suzanne van der Wal-Zaal.

Op 1 januari 2012 telde de Hollandse Smoushonden Club 912 leden, inclusief 39 gezinsleden.

De Algemene Ledenvergadering vond in 2012 plaats in Zeewolde, op 11 maart. Er waren 26 stemgerechtigde leden aanwezig, inclusief het bestuur.

Aftredend en herkiesbaar waren mw.

Maria van Gaalen, mw. Jacqueline Boerstoel en de heer Bert Burger. Er waren geen tegenkandidaten en onder applaus werden zij opnieuw benoemd.

Het bestuur had een nieuw bestuurslid voorgedragen, de heer Piet van Vroonhoven; ook hier waren er geen tegenkandidaten en de heer van Vroonhoven werd benoemd tot nieuw bestuurslid.

Aftredend en niet herkiesbaar was onze voorzitter, mw. Marjolein de Craen. De secretaris bedankt Marjolein voor alles wat ze voor de club gedaan heeft en met bloemen en applaus neemt Marjolein afscheid.

Het bestuur heeft mw. Jacqueline Boerstoel voorgedragen als voorzitter a.i. Na een hoofdelijke stemming werd Jacqueline unaniem benoemd.

Namens de kascommissie liet de heer Lex Kaper weten dat de boeken van de penningmeester in orde waren.

Er werd een nieuwe kascommissie ingesteld bestaande uit de heer Lex Kaper, mw.Adry Voorbach en als reservelid mevrouw Marlene Coret.

Het middagprogramma bestond uit een lezing over hondengedrag door mw. Karen Mulders van hondenschool Happy Tails. Na afloop van de lezing was er gelegenheid tot het stellen van vragen.

opgesteld; dat verslag is in het maartnummer van ons clubblad geplaatst.

De dekadviezen werden opgesteld door Fredie van der Giessen. Fredie van der Giessen, en Ine van den Berg traden op als coach na een geslaagde dekking. De dames Jeanette Klaver, Charlotte Peeters, Adry Voorbach en Gisela Vink bezoeken waar mogelijk de nesten na één week en zij assisteren Fredie en Ine bij de zeven-weeks nesten.

De wachtlijst voor een Hollandse Smoushond was in 2012 ruim één jaar.

Activiteiten.

Wandelingen: In 2012 zijn er weer vele wandelingen georganiseerd door onze leden. Er werd o.a. gewandeld in Vlissingen, Heerde, Havelte, Kijkduin, Belfeld, Sevenum, Soesterduinen, Nederweert en Austerlitz. De belangstelling is steeds groot en ook aspirantleden wandelen geregeld mee om de smous eens in ‘het echt’ te zien.

In 2012 zijn er vijf RITS-dagen gehouden, in januari, februari, maart, september en oktober. Deze vonden plaats in Zeewolde.

Er is vier keer een gedragstest gehouden, in april, juni, september en november. Deze testen werden gehouden in Epse.

Het bestuur bedankt alle vrijwillige medewerkers aan deze gedragstesten en aan de Ritsdagen.

Op 7 juli was de club weer present op de Erkemeder Hondendag. Het jaar ervoor was deze dag een enorm succes. In 2012 was het, heel toepasselijk, hondenweer en ondanks dat de aanwezigen niet van suiker waren, moest men toch vroegtijdig opbreken.

In 2012 zijn er vier bestuursvergaderingen geweest, in februari, juni, september en november.

Op 22 augustus is ons erelid Netty Rozema overleden. Namens het bestuur heeft de secretaris de begrafenis bezocht en een woord van lof gesproken. Er waren nog een aantal leden van de vereniging naar Katlijk gereisd om de begrafenis bij te wonen.

De stichting Terugfokprogramma Hollandse Smoushond heeft een uitgebreid verslag van haar activiteiten

Op 7 oktober vond de jaarlijkse clubmatch plaats, opnieuw in Dogcenter Zaltbommel.

15

Keurmeester was de heer Joop Hiddes; Maria van Gaalen was ringmeester, geassisteerd door Jacqueline Boerstoel. Jeanette Klaver was weer schrijver.

Er waren 37 honden ingeschreven.

Opnieuw was er een categorie gecastreerde reuen en ook was er weer de categorie Junior handling waarbij jonge mensen tot 16 jaar hun hond mogen voorbrengen.

Op 24 november waren we met een stand en natuurlijk een aantal Smousjes, present bij de Winner in de Rai in Amsterdam. De organisatie van de Winner deed eerder het voorstel om tijdens deze editie van de Winner de Smous eens extra in het zonnetje te zetten. Dat is uitstekend gelukt. Wel twintig Smousjes liepen met hun baasjes mee in een parade en ondertussen werd er door een speaker informatie over het ras gegeven.

Er deden drie Smousjes mee aan de keuring en Tikker van mw. Barbara Voogt werd Best of Breed en kreeg de titel Winner 2012. Jip van Abtswoude werd Winster 2012.

Bij de speciale keuring van de Nederlandse Rassen op zondag 25 november werd Tikker 3e van de Nederlandse rassen en werd vereerd met een Wokkel.

In het voorjaar van 2012 kregen we het verzoek om een keurmeestersexamen voor ons ras te willen organiseren. U heeft over de voortgang van de voorbereidingen steeds in het clubblad kunnen lezen; ook onze oproep om met uw hond aanwezig te willen zijn tijdends de opleidingsavonden en tijdens het examen in 2013.

Het clubblad verscheen in 2012 weer vier keer. De redactie bestaat uit Maria van Gaalen, Loes Burger-Hakbijl, Marjolein de Craen en Suzanne van der Wal. Maria is de eindredacteur en zij doet de lay-out.

In het clubblad staan steeds alle activiteiten van het Terugfokprogramma vermeld en er worden oproepen en aankondigingen van activiteiten gedaan. Verder zijn er een aantal vaste rubrieken zoals een medische rubriek, boekbesprekingen, Senior Smousjes, poëzie en verslagen van shows en

wandelingen. De redactie is ook altijd blij met alle bijdragen van lezers. waardoor het echt een blad voor en door de leden is.

den is.

Het gastenboek blijkt een dankbaar medium voor vragen, oproepjes en opmerkingen.

Hennie en Loes, informatie verschaft over de smous. Het assortiment wordt geregeld vernieuwd en uitgebreid met allerlei leuke Smouzenartikelen en hondenboekjes.

In 2012 hebben meer dan 35.000 be- ’t Winkeltje: op alle door de HSC gezoekers onze website bekeken. Dank organiseerde evenementen waren Jan Tot zover het jaar 2012 in vogelvlucht. zij de inspanningen van Maria van en Hennie Somers weer present met Met plezier heb ik opnieuw voldaan, en Gaalen, onze webmaster, en Loes ’t Winkeltje, vaak geassisteerd door ik citeer: ‘ aan de verplichting verslag Burger-Hakbijl die de foto’s op de site Loes Burger Hakbijl die daar haar te doen van ´de toestand der vereniverzorgt, is het een prachtige site waar mooie Smouzenkaarten verkoopt en ging´. veel informatie over de smous te vin- door Bert Burger die, net als Jan, _________________________________________________________________________________________________

Hondenbrokje Het castreren van honden op jonge leeftijd Onlangs is er (weer) een onderzoek naar het castreren van honden op jonge leeftijd gepubliceerd.

Er werden drie groepen dieren onderzocht van één ras (de Golden Retriever); niet gecastreerd, gecastreerd vóór 12 maanden en gecastreerd na 12 maanden.

Bevestigd werden de resultaten van vorige onderzoeken: de gecastreerde honden hadden een verhoogde kans op sommige tumoren (hemangiosarcoom, lymfoom, mestceltumoren) en een verhoogde kans op gescheurde kruisbanden en heupdysplasie.

Het bijzondere van dit onderzoek is dat het risico van heupdysplasie veel eerder en twee keer zo vaak voorkwam bij de honden die vroeg gecastreerd werden.

Ook de kanker-lymfomen werden drie keer zo vaak gezien bij de honden die vroeg gecastreerd waren.

Ook dit onderzoek bevestigt de nadelige effecten van castreren op jonge leeftijd.

Meer informatie:www.akcchf.org/newsevents/news/health-implications-ineirly.html

A.L.V.-Feestelijk Van de secretaris Elders in dit blad vindt u een verslag van een van onze leden over de feestelijke jubileummiddag op 14 april, de datum van onze Ledenvergadering waarop we ons 35-jarig bestaan vierden.

Voor een verslag van de vergadering 's morgens moet u nog even wachten: dat publiceren we altijd in het voorjaarsnummer. Toch wil ik heel graag nu al wat feestelijkheden met u delen.

In een vorig nummer had u al kunnen lezen dat mw. Hennie Somers na 35 jaar afscheid ging nemen van het bestuur. We wilden daar natuurlijk een feestelijk tintje aan geven. We staken de koppen bij elkaar en we besloten om Hennie Lid van Verdienste van de Hollandse Smoushonden Club te maken.

Omdat de ledenvergadering daar toestemming voor moet geven, vroegen wij Fredie van der Giessen om Hennie even mee naar buiten te nemen, zodat we dit voorstel aan de vergadering konden voorleggen. Natúúrlijk stemde iedereen hier mee in! De voorzitter overhandigde Hennie een mooie plaquette met inscriptie en een grote bos bloemen. In haar speech prees de voorzitter de grote inzet en trouw van Hennie gedurende zo veel jaar. Een etentje later op de dag en een mooie pashminasjaal als cadeau, onderstreepten onze grote dank.

Wat Fredie niet wist toen wij haar met Hennie naar buiten stuurden, was dat we, op voorspraak van een aantal leden en met grote instemming van het bestuur, ook Fredie in het zonnetje wilden zetten. Fredie zet zich al 40 jaar in voor het Terugfokprogramma en daar wilden we opnieuw onze dankbaarheid voor uitspreken, immers: zonder Fredie geen Smousjes! Toen de beide dames buiten gehoorafstand waren, vroegen we de vergadering om ook in te willen stemmen met het toekennen van het Erelidmaatschap aan Fredie. Ook hier stemden alle aanwezigen van harte mee in.

Dus na Hennie vroegen we Fredie naar voren te willen komen. Ze was totaal overrompeld en verrast en ook wel een beetje geroerd. Ook Fredie kreeg een plaquette met inscriptie, natuurlijk bloemen en een mooie speech van voorzitter Jacqueline.

Nog was er geen einde aan de feestelijkheden: tijdens deze vergadering werd ook de Riek Barkmanprijs uitgereikt. Dat is een prijs voor een persoon die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt voor onze vereniging. De prijs ging deze keer naar mw. Annelies Boerstoel. Annelies is altijd overal aanwezig om hand- en spandiensten te verlenen. Al vele, vele jaren is zij betrokken bij de gedragstesten, eerst als assistent, later als testleider. Ook beheert ze al het testmateriaal en zorgt dat dit er steeds spic en span uitziet. Ook Annelies kreeg bloemen, een speech en een mooi Smouzenuithangbord.

En dan vierden we ook nog dat onze voorzitter ad interim nu echt tot voorzitter is benoemd in ons bestuur! Wat zijn we blij met al deze mensen die zich zo belangeloos inzetten voor onze Smousjes. Dank jullie wel!

16

Smoesjes uit Fryslan Ha lieve Smouzen in den lande, hier jullie reizende -nee, niet razende- reporter Xepi. Mijn notuliste vertelt me dat het helemaal niet de goede periode is om kopij aan te leveren, maar ik voel gewoon een sterke drang tot dicteren. Ik ben namelijk nog helemaal vol van het afgelopen weekend.

Zondag naar Friesland geweest, om mijn dochter Kyra te bezoeken. Al op de Afsluitdijk overviel mij een bijzonder gevoel.

Dat heeft alles te maken met een herinnering uit de tijd -al negen jaar geleden- dat Kyra nog Stip heette.

Als puppy had Stip een witte vlek op haar voorhoofd. Ze was de grootste in het nest, at als een wolf, wist altijd de beste tiet in te pikken. Ze kon daarom ook als eerste het huis uit. Ze ging naar iemand die eerder een Smous had gehad, maar intussen ook al een ander hondje in huis had. Leuk, een vriendje voor Stip.

Ruim anderhalve week later - met tussenpozen van een paar dagen hadden de nieuwe mensen van mijn dochters iedereen opgehaald - lag ik heerlijk te soezen in mijn mandje. Doodmoe maar voldaan. Het zat erop, iedereen was gezond en gelukkig het nieuwe leven ingestapt. Mijn heilige taak was volbracht. Op naar luchtiger tijdverdrijf en lekker bijvreten.

Mooi niet. Tot mijn verbijstering kwam Stip terug. Ik herkende haar niet direct. Er werd een stil, stijf en krampachtig hondje binnengebracht. Ik keek vermoeid naar mijn notuliste en meende een traantje in haar ogen te zien. Ze zette het hondje naast mij neer. Toen pas rook ik dat het Stip was. Zucht…..

Het kostte een paar minuten om me te hernemen. Er was werk aan de winkel, zoveel was duidelijk. Maar had ik er zin in? Ach, het bleek er niet toe te doen. De hormonen namen het voortouw. Stippie was uitgeput en helemaal doorgestresst.

Letterlijk stijf stond en liep ze ervan. Om te beginnen heb ik haar maar eens een half uurtje lekker gelikt en toen ben ik tegen haar aan gaan liggen. Zo zijn we de eerste dag doorgekomen, likkend en slapend. Zo nu en dan even aan de lijn naar buiten. Die lieve Stip durfde helemaal niet meer te spelen. Uit gesprekken van mijn mensen begreep ik dat het andere hondje haar niet moest en had weggepest. Dat was geen Smous natuurlijk.

We hadden een bijzondere week samen. Stip werd dag na dag weer meer zichzelf. Na twee dagen samen slapen gingen we allemaal leuke dingen doen. Naar mijn dochter Cookie in Huizen. Daar werd voor het eerst weer eens flink geragd.

Opluchting! Mijn dochter Sybil, die ook in Amsterdam woont, kwam langs. We gingen naar de volkstuin. En… er kwamen mensen uit Friesland naar Stip kijken, al na vier dagen. Dat had ons Rozemaatje geregeld.

Stip was nog niet op haar best, maar de Friezen begrepen dat. Ze zagen wat een lieve, goeie Smous er in haar school.

Het was alleen wel een grote teleurstelling dat ze haar nog niet mee konden nemen, want Stip moest nog een beetje aansterken en bijkomen bij mij. Zelfs dàt begrepen ze. Aan het einde van de middag gingen ze zonder puppy naar Akkrum terug. Met een ANWB sleepwagen, maar dat is weer een ander verhaal.

In het weekend zijn we Stip toen naar Friesland gaan brengen, voor de gezelligheid ging Sybil ook mee. We waren een beetje gespannen, Sybil zorgde voor de vrolijke noot, daar is ze trouwens nog steeds heel goed in. Hoe zou het nu gaan?

Zou het helemaal goedkomen met Stippie? Zou ze er echt overheen zijn en vol vertrouwen het nieuwe leven aankunnen?

In Akkrum was iedereen er klaar voor. Er was zoveel vrolijkheid en dierenliefde voor Stip, dat ik meteen dacht: als ze er hier niet iets moois van maakt, dan weet ik het niet meer. Wat een topgezin en topomgeving voor een Smous. Marjan, Karel, Femke en Karin waren zo ongelofelijk blij met haar, het moest wel goed komen. Dat kwam het ook. Sindsdien heet Stip Kyra. Ze heeft een heerlijk leven in Fryslan.

Die middag kwam natuurlijk het moment dat wij naar huis moesten. We werden door de hele familie uitgezwaaid, Kyra in de armen van Marjan. Om stoom af te blazen en een plas te doen mochten we halverwege de Afsluitdijk even de auto uit. Op een geschikte plek, buitendijks aan het water. Op de een of ander manier was de spanning van de afgelopen week me toch niet in de kouwe kleren gaan zitten. Hoe het kwam weet ik niet meer, maar ineens vloog ik achter een paar eenden aan en lag met een enorme plons in de Waddenzee. Sybil bleef verbaasd achter op de wal. Het was heerlijk, geen verantwoordelijkheden meer, wat een vrijheid. Dat is wat ik nu nog steeds het Afsluitdijkgevoel noem.

Zeg, heb je terwijl je dit leest, of als je dat niet kunt, wordt voorgelezen, het gevoel dat je dit verhaal al kent? Zou best es kunnen. Opoe vertelt hè, dan krijg je dat. Mooie verhalen kunnen niet genoeg herhaald worden.

Het was zondag een mooi Smouzenfeestje in Fryslan. Eerst in de tuin, even kort matten met Kyra om duidelijk te maakten wie er hier de oudste is. Althans, zo zag ik dat. Lekker bij iedereen op schoot. O ja, ze hebben daar heel veel duiven, in hokken, ook interessant. ’s Middags zijn we gaan wandelen in Oranjewoud. Nou, ik hou Kyra nog makkelijk bij hoor! We worden allebei grijs -Kyra in haar gezicht, ik op mijn rug-, maar lopen als de besten. En daarna in de tuin weer bij iedereen op schoot.

Lieve Smouzen, de moraal van dit verhaal: zoek je kinderen, of je moedertje, nog eens op! Je doet er jezelf en je mensen zo’n plezier mee. Fijn om te zien dat er van elkaar gehouden wordt. Heerlijk om die vertrouwde nestgeur op te snuiven en met je ouwe puppy dijaandij door het bos te lopen.

Ik word er bijkans sentimenteel van….. likkies van jullie Xepi

17

Lezer in beeld Naam: José Vink Woonplaats: We wonen in Molenhoek in het bosrijke gebied vlakbij Nijmegen Beroep: Administratief medewerkster en na de opleiding Hondentrimmen gevolgd te hebben trim ik honden, in het bijzonder De Hollandse Smoushond.

Partner: Theo Aantal smousjes: Twee Vertel kort iets over uw Smousje(s): We hebben twee Smouzenmeisjes. Wieske-Sammy op de Ruiver en haar eerstgeboren dochter Lieveke op de Mookerhei.

Bij het doornemen van de hondenencyclopedie kwamen we uit bij de Hollandse Smoushond. Het karakter sprak ons aan en het feit dat de Smous erg goed met katten overweg zou kunnen was helemaal geweldig.

We zijn ons toen verder gaan oriënteren op het ras door o.a. een kijkje te nemen bij een Hondenshow in de Rijnhal in Arnhem en hebben eens de clubmatch bezocht. Toen er plots een lookalike Smous genaamd Loetje bij ons kwam wonen die toen al twaalf jaar was en waarvan we nog vijf jaar hebben mogen genieten, wisten we zeker: onze volgende hond zou een Smous worden. Na het overlijden van Loetje hebben we ons op de wachtlijst geplaats in de veronderstelling dat het zo’n anderhalf jaar zou duren voor we aan de beurt waren. Maar na bijna drie jaar op de wachtlijst gestaan te hebben kregen we dan eindelijk het verlossende bericht dat er een Smousje voor ons zou zijn in Reuver, uit een nestjes van Guusje en Blufpokers O’Terry. Wat waren we blij toen de fokker ons meedeelde dat we een pupje uit hun nestje mochten hebben. En nog blijer toen het de pup bleek te zijn die onze voorkeur had. De fokkers hadden het goed aangevoeld.

Sammy is een echte vrolijke Smous met een lief en vriendelijk karakter. Als het aan Sammy zou liggen zou ze het liefst iedereen die ze tegenkomt even begroeten. Als degene dan een witte broek aan heeft jammer dan, dat maakt haar niets uit. Ze heeft de gehoorzaamheidcursussen bij de Dierenbescherming gevolgd waarbij ze tijdens de les toch wel vaak afgeleid was, maar gelukkig voor ons, onthield en deed ze wel alles wat ze daar leerde. Ze wist precies wanneer het zaterdag was dan keek ze ons al aan van ‘kom opschieten’ ... Ze ging er graag naar toe; vooral voor en na de les het speelkwartiertje was feest voor haar.

Sammy heeft daar behendigheid en ook het speuren geleerd wat ze nu nog steeds heel graag doet. Sammy doet graag iets voor je. Ze is gek op ballen. Zo erg dat ze zelfs de bal bij spelende kinderen op het strand weghaalt.

We waren blij dat Sammy goedgekeurd werd op de Ritsdag en besloten om voor haar nakomelingen een kennelnaam aan te vragen. Omdat we vlakbij de Mookerhei wonen en we er vaak kwamen werd dat “op de Mookerhei”. Toen ze twee jaar was heeft Sammy een romantische ontmoeting gehad met Jurre-Joris waaruit een nestje met zes prachtige pups is voortgekomen, een reu en vijf teefjes. Ze heeft haar eerste pupje gekregen toen ze eventjes alleen in de kamer was. Ze lag daar samen met haar eerstgeborene in haar mand, zo mooi, zo lief. Bij de geboorte van de andere pups waren we er gelukkig wel bij, dit hadden we niet willen missen. Wat een bijzondere ervaring. Sammy was een echt moedertje, ze heeft haar pups met liefde opgevoed. Dat moederen doet ze nog regelmatig bij Lieveke, de eerstgeborene, die bij ons is blijven wonen.

Lieveke is een klein Smousje dat dol op Sammy is. Een lief en aanhankelijk, vrolijk en grappig Smousje dat het soms niet kan laten om aan je benen te hangen of je zomaar een lik over je gezicht te geven. Ook zij heeft haar opvoeding bij de Dierenbescherming gehad en in tegenstelling tot Sammy was ze nooit afgeleid en liep ze keurig naast je mee of welk commando we ook aan het oefenen waren, het was voor haar geen enkel probleem. Alleen het 'af' buiten vond ze maar niets, dat had Sammy ook. Dat vertikten ze beiden om buiten te doen. Nu doen ze het natuurlijk wel. Lieveke begroet ons altijd met een knuffel of bal in haar bek. En ze zit heel graag op schoot, een echte knuffel is het. Sammy wil ook wel eens op schoot zitten en kijk je dan zo aan van ‘ach kom, al ben ik groot’.

Sammy en Lieveke kunnen het samen heel goed vinden waarbij Sammy toch echt wel de hogere in rangorde is en soms Lieveke nog even corrigeert als dat nodig mocht zijn. Ze gaan graag mee naar de Mookerplas of naar het bos waar we hier in de omgeving geen gebrek aan hebben, waar ze heerlijk kunnen rennen en klauteren en samen met stokken sjouwen. Ze hebben van de winter zelfs een keer samen achter een ree aangezeten in het bos maar op ons roepen kwamen ze gelukkig toch weer snel terug.

Ze zijn beiden dol op speurspelletjes en iedere dag verstoppen we dan ook wel het nodige dat zij dan weer in no time gevonden hebben. Een door ons weggegooide bal wordt razendsnel weer teruggebracht. Sammy en Lieveke zijn beide gek op muizenholletjes die door hen dan ook regelmatig besnuffeld en uitgegraven worden. Lieveke wil ook nog wel

18

eens een konijntje achterna gaan. Even een konijn naar het hol terugbrengen, noemen we het maar. Maar ze komt altijd meteen weer terug als we haar roepen en gelukkig zonder het konijn.

We gaan regelmatig naar Zeeland of Texel en sinds vorig jaar ook naar Ameland wat een waar hondenparadijs bleek te zijn. Samen in de fietsmand bij baasje achterop trekken ze dan veel bekijks. Je kunt ze geen groter plezier doen dan lange strandwandelingen te maken. Heerlijk rauzen en dartelen over het strand. Sammy met haar pootjes door de branding en Lieveke op zoek naar kleine krabbetjes die ze dan snel in haar bekje stopt. Brr. Of samen even achter de meeuwen aan. Ze vermaken zich wel.

Hoe lang bent u al lid van de HSC? Ik denk een jaar of zes zeker al.

Waarom werd u lid?

Nadat we ons opgegeven hadden voor de wachtlijst hebben we ons aangemeld omdat je dan ook het aantal dekkingen en geboortes kon volgen. Bovendien kwamen we zo ook meer te weten over het ras.

Welke rubrieken/artikelen leest u het eerst in ons clubblad?

Eigenlijk begin ik altijd vooraan in het blad te lezen. Maar mijn favorieten zijn toch wel de berichten over de dekkingen, geboortes, de zeven- weeks foto’s, de uitslagen van de Gedragstesten maar ook de berichtjes over de zieke Smousjes, De aankondigingen van activiteiten, wandelingen, de boekbesprekingen. Eigenlijk wordt iedere letter door mij verslonden.

Welke rubrieken/artikelen leest u nooit?

Er is geen rubriek of artikel dat ik niet lees maar als ik iets op zou moeten noemen dan zou ik zeggen de Limericks. Niet dat ze niet leuk zijn maar ik ben nou eenmaal niet zo van de gedichtjes.

Wat is uw favoriete rubriek/artikel?

Ik vind de kleurenfoto’s op de voor- en achterzijde van het blad erg mooi en de overige foto’s in het blad. Maar ook wat de Clubleden over de eigen Smous schrijven. Vaak heel herkenbaar.

Is de informatie uit het blad wel eens nuttig geweest voor uw eigen smous?

Ik kan zo niet iets noemen maar eigenlijk steek je altijd wel iets op van de stukjes en verhalen over de andere Smouzen.

Als u in de redactie van het blad zou zitten, wat zou u dan willen veranderen?

Ik zou in het blad graag de uitslagen van de Ritsdagen willen zien. Nu krijgen de eigenaren bericht maar als fokker krijg je niets te horen. Natuurlijk kun je de uitslag aan de pupeigenaren vragen maar van andere nestjes zou ik het ook graag willen weten. _________________________________________________________________________________________________

35 jaar HSC. Feest!!!

Een groots feest was het, 35 jaar Hollandse Smoushonden Club.

Op zaterdag 14 april jl. was het zover.

Op weg naar Zeewolde.

Het beloofde een heerlijke dag te worden met een fijne temperatuur en een zonnetje.

Het begon met de jaarlijkse ledenvergadering in de Space Schuttle aldaar.

Bij binnenkomst zag je meteen de slingers hangen en gaf het geroezemoes al een prettige sfeer.

Even melden bij twee dames en meteen al een prachtig cadeau: een pen met opdruk 'Hollandse Smoushonden Club 35 jaar'. Verkrijgbaar in verschillende kleuren. (Hij schrijft heerlijk).

Toen koffie/thee en een stuk taart. En

wel prachtig gemaakt, speciaal voor deze dag met bijpassende tekst. Hij smaakte prima!

(Er waren twee van deze taarten, dus een groot stuk voor iedereen).

Smouzen overal, en Smouzenmensen overal.

De jaarvergadering begon mooi op tijd en verliep voorspoedig. Er zijn veel foto’s gemaakt vooral met “tuutsjes” (Fries voor een “kusje”), voor mensen die dat met prachtige bossen bloemen en een mooi cadeau erbij verdiend hebben binnen de H.S.C. Er zal vast in een ander verslag in ons mooie Smouzenblad over geschreven worden.

19

Na de vergadering was er even tijd om een stukje te lopen met de honden. En ja….daar kwamen bij het water op het hondenstrand natuurlijk een paar natte “Smouzenpakken” van, wat echt niemand erg vond, maar juist hilarisch en reuze gezellig!

Uitgewaaid / uitgeschud / uitgelachen / uitgespeeld / opgedroogd of afgedroogd terug naar de lunch.

In de Space Shuttle waren intussen de tafels gedekt. Prachtige Smouzenplacemats op de tafels….en een fantastische luxe lunch die voor ons allen klaarstond, waarbij het ons aan niets ontbrak en heerlijk smaakte, werd ons aangeboden door de H.S.C.

Na deze lunch was het tijd voor de groepsfoto buiten. Met alle Smouzenhonden en Smouzenmensen bij elkaar geknutseld, zodat iedereen er goed op komt te staan. Ook hier weer ging het er gezellig aan toe.

Op weg naar de volgende feestelijke activiteit van de dag, georganiseerd door hondenschool WRAF, vlak in de buurt.

Daar aangekomen en welkom geheten, werden we in drie groepen verdeeld.

De groepen rouleren om het half uur, zodat we alle onderdelen konden doen.

Een groep deed een behendigheidsparcours. Een volgende groep ging een partij voetballen. Erg uitputtend voor alle Smousjes en Smousmensen.

En een groep moest een afvalrace “hier komen" lopen. Ook vermoeiend voor de Smousjes en sommige Smouzenmensen.

De winnaars van de gemaakte doelpunten en de afvalrace, mochten om

15.30 uur nog tegen elkaar een afvalrace “hier komen" doen met hun Smouzen, waar de ernst van de zaak goed/sportief/sterk uitgespeeld werd!

Er zijn ook daar veel mooie foto’s gemaakt, van actieve Smouzen (en hun mensen).

De winnaar Smoushond en Smouzenmens gingen er verdiend met een mooi boek vandoor, erg leuk!

De kinderen die er bij waren mochten, met hun Smous, zelf ook de behendigheid lopen. Ook in deze kindercategorie vielen er mooie prijzen te verdienen.

Na deze spannende afsluiting aldaar, was het afgelopen.

Met een vol Smouzenhoofd en Mensenhoofd van alle belevenissen en gesprekken met andere Smouzenmensen en belangstellenden van deze prachtige dag, gingen we weer op weg naar huis.

In de auto werd door mijn Smous, meteen het “bed” opgeschud, zodat ze de gehele weg naar huis al vast wat kon bijkomen, om thuis aan de andere

Smous alles in de tuin in het zonnetje te kunnen vertellen.

Ik heb haar gevraagd om mij te vertellen wat ze van de dag vond, maar ze was echt te moe, ook de dag erna, om het te delen.

Daarmee heeft ze me onbewust wel gezegd, dat ze genoten heeft!!

Hartelijk dank H.S.C voor een goede, prachtige, gezellige, geslaagde dag van serieuze zaken en feestelijkheden.

Alle Smoushonden en Smouzenmensen, we gaan op weg naar de 40 jaar H.S.C. En dat is niet niks, daar we met z’n allen ons best moeten blijven doen, om deze leuke, vrije, vriendelijke, lieve, makkelijke, mooie SMOUSHONDEN, op een mooie en goede manier in ons Hollandse Erfgoed te houden!!

Dus daar gaan we weer voor met z’n allen!!

Groeten en tot “Smous”….Bonnetta, Unique en Doike…..

__________________________________________________________________________________________________

20

21

Medisch Onderstaand artikel is geschreven door Marèse van Haneghem, dierenarts Dierenkliniek Kortenoord, Wageningen

Vossenlintworm: gevaarlijk voor de mens!

Vossen kunnen vossenlintwormeitjes uitscheiden die via de hond, kat of het eten van (besmette) bosvruchten zeer ernstige gevolgen kunnen hebben voor de mens. De larven kunnen in de lever (maar ook in longen, hart, botten, hersenen of de nieren) terecht komen met alle gevolgen van dien.

Als mens kun je zelfs komen te overlijden aan deze besmetting.

Leefgebied en verspreiding De vos komt overal voor op het noordelijk halfrond. In Nederland voornamelijk op de hogere gronden, maar dit breidt zich gestaag uit naar laaggelegen delen in het noorden en westen.

Ook in de duinstrook tussen Noord- en Zuid-Holland komen vossen voor (waarschijnlijk nadat ze door mensen daar zijn uitgezet). De vos komt in vele leefgebieden voor, zowel in bos en parken, heide en venen, duinen, polders en landbouwgebieden, maar ook aan de randen van of in dorpen en steden. Hij leeft waar voldoende voedsel en dekking is en jaagt bij voorkeur in het overgangsgebied van biotopen, omdat daar het meeste voedselaanbod is. Juist op die plaatsen laten ook veel mensen hun hond uit, waardoor de hond besmet kan worden met vossenlintworm. Dat zal bij de hond (of kat) geen ziekteverschijnselen veroorzaken. Maar de mens kan als tussengastheer cysten in verschillende organen krijgen, met zeer ernstige gevolgen Een vos is maar weinig groter dan een flinke kat, hoewel hij door zijn lange vacht en dikke staart vooral 's winters heel groot lijkt. De ontlasting van de vos is dan ook moeilijk te onderscheiden van die van de kat qua grootte en vorm. En omdat ze daarnaast ook nog

schuw zijn voor de mens, is het niet altijd zeker hoe groot het leefgebied van vossen is. Vossen kunnen eitjes van de vossenlintworm uitscheiden waar de mens heel ziek van kan worden. Het is dus van groot belang voor de volksgezondheid om te weten waar de vossen hun leefgebied hebben én waar de vossen besmet zijn met vossenlintworm.

Wat is de vossenlintworm De vossenlintworm is een kleine lintworm die vooral bij vossen kan voorkomen. De parasiet zelf en de eitjes zijn niet met het blote oog te zien.

Echinococcus multilocularis (hondenlintworm of vossenlintworm), leeft in de darmen en is één tot vier mm lang. De vos is de eindgastheer, maar ook honden en katten kunnen eindgastheer zijn.

Bij tussengastheren leeft de parasiet als ‘blaasworm’, dat wil zeggen het stadium als larve. Als tussengastheer treden (wilde) knaagdieren op, maar soms ook mensen. De mens kan alveolaire (blaasvormige) echinococcose oplopen door eieren van de vossenlintworm op te nemen. De mens kan dan cysten krijgen in verschillende organen zoals de lever (maar ook in longen, hart, botten, de hersenen of de nieren), met zeer ernstige gevolgen.

In Nederland komt ziekte door de vossenlintworm bij mensen gelukkig maar zeer zelden voor. De ziekte is niet van mens op mens overdraagbaar.

Besmetting Naast vossen kunnen honden of eventueel katten, die een besmet wild knaagdier opeten, ook eindgastheer zijn. De lintworm die in vossen of deze huisdieren ontstaat, zal eitjes uitscheiden die met de ontlasting in de omgeving terecht komen.

Van deze lintwormsoort kan de mens ook tussengastheer zijn. Tussengastheren besmetten zich door het opeten van eitjes die in het milieu terecht komen. Besmetting van mensen kan optreden doordat eitjes in de ontlasting van vossen, die in het milieu terecht gekomen zijn, op voedsel terecht komen dat niet verhit wordt. Bijvoorbeeld wilde bessen of paddenstoelen uit het bos. Ook via de ontlasting van besmette honden en (in mindere mate)

22

katten kunnen de eitjes in de omgeving terecht komen. Door bijvoorbeeld tuinieren kan de mens in contact komen met de besmette aarde en kunnen de eitjes worden overgebracht.

De hond kan door zijn vacht te likken gemakkelijk de plakkerige eitjes vanonder zijn staart over zijn hele lichaam uitsmeren. Door het aaien van, of gelikt worden door een besmette hond kan deze lintworm-soort ook worden overgebracht.

Ziekteverschijnselen mens Infectie met E. multilocularis kan zeer ernstige gevolgen hebben. Grootte, plaats en groeisnelheid van het larvale stadium bepalen welke symptomen op de voorgrond treden. De infectie begint bijna altijd in de lever; in meer dan 90% van de gevallen vormen zich hier de afwijkingen (grote blaasvormige veranderingen). Het larvale stadium van E. multilocularis groeit invasief door in andere organen en bloedvaten. Ondanks alle schade die aangericht wordt, kan het wel vijf tot vijftien jaar duren voordat klachten duidelijk naar voren komen. Bij een ernstige aantasting van de lever zonder behandeling is de kans groot dat de patiënt hieraan komt te overlijden.

Preventie De vossenlintworm is in de vos moeilijk te bestrijden. Wel kunnen mensen het risico om eitjes binnen te krijgen beperken.

Daarom wordt het afgeraden om rauwe bessen (bijvoorbeeld bramen) of paddenstoelen te eten die groeien op de plaatsen waar vossen leven en in die gebieden waar lintworm bij de vos is aangetoond (in Nederland in delen van Zuid-Limburg en Oost-Groningen).

Ook wordt afgeraden om dode vossen aan te raken wanneer men die vindt.

Er wordt verder aangeraden om in gebieden met besmette vossen handschoenen te gebruiken bij tuinieren.

Daarnaast moeten honden en katten regelmatig behandeld worden met Milbemax of Drontal.

De beste preventie bij risicodieren (jachthonden, uitlaten in besmette gebieden, enz.) is een maandelijkse (ontwormings-)behandeling.

Gedragstesten 6 april en 8 juni 2013 Gedragstest 6 april: Hoe koud kan de wind zijn in het voorjaar! Misschien dat daardoor de test zo vlot en harmonieus verliep.

Het was een test waarbij de honden zeer verschillend reageerden op in onze ogen dezelfde omstandigheden.

Slechts twee honden toonden de gewenste vriendelijkheid en twee honden een hoge mate van angst. Daarbij was het herstelvermogen van de honden zeer goed.

Er werden vier reuen en vijf teven getest, in leeftijd tussen 1 jaar 6 mnd en 2 jaar 5 mnd.

Keurmeesters waren: Marijke van Toor en Else Joustra.

Getest werden: Jip - Schelluinen C0477 Een onzekere, wat eigenzinnige reu die geen contact wil met vreemde mensen en zich zeker niet door een vreemde laat optillen.

Zijn herstelvermogen is overigens vrij goed.

Bram-Driekus – Annerveensch kanaal C0545 Een weinig vriendelijke reu die angstig en nerveus reageert op een groep mensen en daarvan niet herstelt.

Hij is geluidgevoelig.

Hij vraagt en vindt veel steun bij de aanwezigheid van de baas.

Rakker-Heiloo C0608 Een voldoende vriendelijke reu, die zich zelfverzekerd en eigenzinnig toont bij voorwerpen en geluiden.

Hij protesteert heftig als hij alleen gelaten wordt.

Zijn herstelvermogen is uitstekend.

Gijsje - Stadskanaal C0639 Een vriendelijke wat eigenzinnige reu met een uitstekend herstelvermogen.

Sanne op de Mookerhei – C0585 Een matig vriendelijk, wat eigenzinnig en zeer temperamentvol teefje met een uitstekend herstelvermogen.

Ollie-Druten C0603 Een matig vriendelijke, wat eigenzinnige reu met een hoog temperament. Hij heeft een uitstekend herstelvermogen.

Belle - Amersfoort C0597 Een weinig vriendelijke teef met een goed herstelvermogen.

Op geluiden reageert ze zeker.

Leike - Aalten C0642 Een weinig vriendelijke reu, die angstig reageert als hij ingesloten wordt of als hij alleen achtergelaten wordt.

Hij is zeer gericht op de baas en herstelt zich dank zij zijn aanwezigheid goed.

Zoé-Daisy – Hoogezand C0636 Een vriendelijke teef die dat echter pas toont als ze aangesproken of geroepen wordt.

Ze is iets eigenzinnig.

Haar herstelvermogen is goed.

Cleo-Keet – Deventer C0637 Een weinig vriendelijk teefje dat angst toont in een grote groep mensen en zeer angstig wordt als (alleen gelaten) een vreemde haar wil optillen.

Overigens heeft ze een goed herstelvermogen. ________________________________

Gedragstest 8 juni Eindelijk een zomerse dag ( de eerste!). Behalve de vaste medewerkers waren er ook 3 aspirant exterieur keurmeesters “op stage” om van de geteste honden ook het uiterlijk te bekijken. Desalniettemin verliep de test heel vlot.

Mees-Baggertje - Amsterdam C0486 Een matig vriendelijke teefje met een rustig temperament en een goed herstelvermogen.

In een drukke groep schrikt ze als ze onverwacht aangeraakt wordt.

Als ze alleen achter gelaten wordt is ze angstig voor een vreemd persoon, maar laat zich wel optillen.

Pien-Luca - Bunnik C0529 Een zeer vriendelijke, wat eigenzinnige teef die een evenwichtige indruk maakt.

Ze heeft een uitstekend herstelvermogen.

Rosa – Sliedrecht C0591 Een weinig vriendelijke teef, die in vreemde situaties de neiging heeft tot dominant dreigen. Overigens is haar herstelvermogen goed.

Het was een test zonder grote uitschieters. De helft van de honden was vriendelijk, de andere helft wat minder.

Eigenzinnigheid kwam niet overmatig veel voor. Daarbij was het herstelvermogen van alle honden zeer goed.

Babs-Basa - Twello C0624 Een zeer vriendelijke nieuwsgierige teef met een uitstekend herstelvermogen.

Ze wordt wat nerveus als ze alleen achter gelaten wordt.

Er werden drie reuen en vijf teven getest, in leeftijd tussen 1 jaar 7 mnd en 4 jaar.

Nina-Eefje – Roosendaal C0631 Een vriendelijke teef met een rustig temperament en een zeer goed herstelvermogen.

Keurmeesters waren: Marijke van Toor, Corrie Venema en Fredie van der Giessen.

Onzekerheid is een normaal en gewenst gedragspatroon in een dergelijke testsituatie.

Getest werden: Fien-Fenna - Jistrum C0577 Een voldoende vriendelijk teefje dat nerveus en angstig wordt als ze alleen gelaten is.

Ze laat nog wel toe dat een vreemde haar optilt.

Haar herstelvermogen is goed.

Jero-Joost - Wapserveen C0344 Een zeer vriendelijke reu met een uitstekend herstelvermogen.

Als hij alleen achtergelaten wordt is hij wat nerveus.

Wat we bij de Hollandse Smoushond liever niet zien is een lage score vriendelijkheid, meermalen uitingen van grote angst of paniek en dreiggedragingen of uitvallen in de testsituatie.

Fredie van der Giessen

23

ErkemederHondendag 2013 Net als in voorgaande jaren wordt er ook dit jaar weer een Erkemeder Hondendag georganiseerd.

Deze dag vindt plaats op zaterdag 6 juli 2013 van 11.00 uur tot 17.00 uur op het Erkemederstrand in Zeewolde. Het adres is Erkemederweg 79, 3896 LB Zeewolde. De toegang is gratis.

A = afwezig, niet gezien tijdens de test.

L = laag, 1-2x waargenomen tijdens de test G = gemiddeld, 3 t/m 5x waargenomen tijdens de test H = hoog, 6x of vaker waargenomen tijdens de test _______________________________________________________________

Wandeling Belfeld Zondag 8 september 2013 gaan we wandelen in het mooie heuvelachtige gebied van Belfeld. We starten om 11.00 uur bij café zomer-terras “Maria Hoef”, waar we na afloop “lekker” kunnen bijkomen.

Adres: Broekstraat 43, 5951 BX Belfeld, www.mariahoef.nl (met routeplanner) Graag even opgeven bij Peter en Charlotte.

Tel: 077-4745077 b.g.g. 06-28566358, e-mail; peterencharlotte@versatel.nl Tot ziens, Charlotte en Peter ____________________________________________________________

Wijziging RITSdagen 2013 De eerder voorgestelde volgorde van de te bekijken nesten is veranderd.

Voor wie het aangaat: Attentie asjeblieft.

Uitgenodigd worden op 14 september 2013 (36 honden) Nest 693 geb.11-6-12 van Dorit vd Bollebozen x Djurre - Kampen Nest 694 geb. 14-6-12 van Blufpokers Sjaantje x Xorro-Billie vt Ravensteinplan Nest 695 geb. 16-6-12 van Rosey vd Heideakkers x Stas op de Ruiver Nest 697 geb. 20-7-12 van Penny-Megchelen x Jayden-Mailo Zutphen Nest 698 geb. 26-7-12 van Leentje-Wijhe x Dirk - Zeist Nest 699 geb. 20-8-12 van Noes-Elburg x Banjer-Leliestad Nest 701 geb. 5-9-12 van Java-Sarah– Markelo x Bram-Boeli - Haarlo Nest 705 geb. 8-10-12 van Sub od Ruiver x Dirk - Zeist Uitgenodigd worden op 2 november 2013 (35 honden) Nest 696 geb. 16-6-12 van Tinker uit Pulzers Cafe x Didier-Grolloo Nest 700 geb. 31-8-12 van Jasmijn-Poeki-Wijk bij Duurstede x Diderick - Alphen ad Rijn Nest 702 geb. 10-9-12 van Gigi-Kaila-Rotterdam x Beer-Gijs – Koudekerk ad IJssel Nest 703 geb. 19-9-12 van Juwel- Benthe - Rotterdam x Taeke – Alphen ad Rijn Nest 704 geb. 24-9-11 van Feline - Deurne x Didier - Grolloo Nest 706 geb. 29-10-12 van Wijffie–Heerhugowaard x Xyra - Scooby vt Ravensteinplan Nest 710 geb. 23-11-12 van Tara-Lisse x Roef- Heerhugowaard Fredie v.d. Giessen

24

Als u al eerder bent geweest dan weet u wat u ongeveer kunt verwachten: een hondenrace, waterwerken, honden fotograferen, hondenvoetbal, gedragsspreekuur, verschillende demonstraties, dogfrisbee, hulphond en agility, behendigheid, Treibball en een grote braderie. Een kraam van de Hollandse Smoushonden Club is ook aanwezig op de braderie. Dus als u nog Smouzendingetjes wilt kopen of zin heeft in een praatje met de bestuursleden die de kraam bemannen dan bent u van harte welkom.

Het programma staat nog niet helemaal vast maar veel van bovenstaand kunt u zeker verwachten.

Aan het einde van de dag, zo rond half zes, kunt u meedoen met de barbecue op het strand. Dat kost €10,00 per persoon. Wel even aanmelden.

Als u er een iets langer uitje van wilt maken dan kunt u een nachtje kamperen op het terrein; natuurlijk met uw hond! Er geldt een speciaal tarief van € 16,00 per nacht (maximaal 8 personen per plaats) en dat bedrag is inclusief honden en douchen maar exclusief toeristenbelasting.

Als het zonnetje dan ook nog uitbundig wil schijnen beleeft u een geweldige tijd met uw gezin en hond.

We zouden het fijn vinden veel van onze leden te mogen begroeten.

Tot ziens op 6 juli!

Voor meer informatie kunt u terecht op: www.erkemederhondendag.nl.

Met vragen en opmerkingen kunt u ook via de mail contact opnemen: hondendag@erkemederstrand.nl of bellen naar 036-5228421.

Senior Smous In de rubriek Senior Smous staat deze keer Jelle in het zonnetje.

Jelle is de 16-jarige Smous van de familie van der Salm.

Dit is Jelle. Ons mannetje, 16 lentes jong en rennen, springen en zwemmen doet hij nog als een jonge hond. Alleen als hij stilstaat zakt hij wat door zijn achterpoten, maar stilstaan heeft hij toch nooit veel gedaan.

Nadat we hem ophaalden bij mevrouw Rozema heeft hij de hele terugweg in de auto op onze dochter Shirley haar schoot gewurmd en gefriemeld omdat hij maar niet stil kon zitten, hij wou de hele auto verkennen. Aangezien het een flink eind rijden was, kun je je voorstellen dat de rit voor Shirley een vermoeiende was.

Behalve actief is hij ook erg vrolijk, eigenlijk altijd, en ook dol op kinderen en kleine hondjes, daar wordt hij nog vrolijker van.

Het is een schoffie met humor, maar wel een hele onhandige; nog nooit hebben we een hond meegemaakt die zo vaak struikelt, zijn hoofd stoot of van de trap dondert.

Jelle heeft nooit een nestje voortgebracht, hij is gewoonweg veel te groot voor een Smousje en dan heeft hij ook nog van die hele lange slungelige poten, maar dat maakt hem voor ons niet minder Smous en zeker niet minder lief.

Heeft u ook een Senior Smousje (van 12, 13, 14 jaar of ouder) en vindt u het leuk om hem of haar in deze rubriek terug te zien, mail dan naar suzannezaal@chello.nl.

____________________________________________________________________________________________________________

Zomerse Zaken Net als de Winterse Weetjes zijn de Zomerse Zaken een jaarlijks terugkerend item in ons blad, vooral voor nieuwe hondenbezitters van belang.

Van zomer is nog niet veel sprake nu ik dit typ, maar mogelijk zit u al te puffen in de hitte nu u dit leest. Denk dan ook aan uw Smousje: u weet het hè, laat nóóit de hond achter in de auto op een warme dag; ook niet voor heel even. De temperatuur in een afgesloten auto (ook met het raampje op een kier) loopt héél snel op en uw hond kan binnen korte tijd bezwijken onder deze extreme temperaturen. Ga ook niet fietsen met de hond naast u! Veel te inspannend in de warmte.

Gaat u bootje-varen? Koop een zwemvest voor de hond.

Op reis naar het buitenland met uw hond? Check bij de dierenarts welke entingen verplicht zijn. Denk aan een goed vlooienmiddel en doe een wormenkuur. Neem Smousjes eigen voer mee en neem een goed-gelijkende foto

van het dier mee voor het geval hij vermist zou raken.

Maar ook als u in eigen land blijft en uw hond mee mag op vakantie geldt: zorg voor een veilige plek in de auto: bench, of hondenautogordel (in Duitsland verplicht), want een hond los in de auto is bij een botsing een ongeleid projectiel met een kracht van wel 1000 kilo! Natuurlijk stopt u om de paar uur om niet alleen uw eigen pootjes even te strekken maar ook die van de hond.

Blijft uw hond thuis als u op reis bent?

Zorg tijdig voor een goed oppasadres.

In ons blad staan geregeld oproepjes van mensen die een vakantieadres zoeken of aanbieden. Dat is natuurlijk het mooiste, als je iemand vindt met wie het klikt en waar je met een gerust hart je hondje achterlaat voor een paar weken. Een goed pension is natuurlijk ook prima. Breng nooit zomaar uw hond er naar toe. Ga eerst kijken en als er ook maar iets is dat u niet bevalt, 25

dan gaat u gauw verder zoeken. Vraag andere hondenbezitters naar hun ervaringen.

Hoe u ook reist, zorg ervoor dat u een EHBO-kit voor de hond meeneemt: een tekentang (doe zo’n handige O’Tom, een soort mini-mini klauwhamertje waarmee het rotbeest zonder problemen verwijderd kan worden: www.otom.com), een pincet om splinters te verwijderen, pillen tegen de diarree, medicijnen tegen reisziekte, steriel water, verband om eventuele bloedingen te stelpen, zalf voor de verzorging van kleine schaafwondjes of insectenbeten en natuurlijk zijn eigen medicijnen als uw hond die gebruikt.

Met al deze voorzorgsmaatregelen kan er weinig meer mis gaan en kan de pret beginnen. De redactie van het clubblad wenst u een heel fijne vakantie toe!

Verrassing.........

November 2011.

Suske, nu ruim twee, wordt voor de eerste keer het hof gemaakt door een mooie jongeman. Helaas, negen weken later waren er geen pups. Een dekking die er heel veelbelovend uitzag, had helaas niet het zo gewenste resultaat. Wat een grote teleurstelling.

Juli 2012.

Verdorie, een maand eerder loops dan we verwacht hadden. Een maand, waarvan we drie weken in Frankrijk zullen doorbrengen… en de kans daar een leuke Smouzenreu aan te treffen is niet al te groot. Suske mag drie weken bij een lieve tante gaan logeren en deze loopsheid gaat ook weer voorbij. Ook in 2012 zal onze Suske geen moeder worden. Jammer, jammer.

Maart 2013.

Hoera, Suske is weer loops. De ervaring van de vorige dekpoging heeft ons geleerd, dat ze rond de twaalfde dag het meest vruchtbaar is. Een lastige periode, want het vrouwtje heeft die week gewoon haar werk als juf en dan ook nog drie avonden achter elkaar oudergesprekken. Het baasje moet dus aan de bak. Op de twaalfde dag togen baas en hond dan ook naar Waalwijk. Op bezoek bij Teun-Gijs.

Sneeuw en koud, maar toch lekker samen met Gijs de tuin in. Lekker verstoppen onder de trampoline. Maar daar waar we voor kwamen… dat gebeurde maar niet.

De volgende dag nog maar eens met

de baas op stap. Wie weet hebben de Smouzendame en –heer deze keer meer succes. En zowaar… maar van korte duur, erop en eraf en niet gekoppeld gestaan. Erg jammer, want de kans op een dracht is nu toch wel heel beperkt geworden. Maar toch… we gaan afwachten.

Weken gaan voorbij. Suske laat geen signalen zien van een dracht, de teleurstelling is groot, bij het baasje, het vrouwtje en de twee juniorbazinnetjes.

Wat balen we. We hadden ons er zo op verheugd, het kwam qua periode heel goed uit en bovendien wordt Suske er niet jonger op. In juni wordt ze al weer vier. De tijd begint zo langzamerhand wel te dringen.

Maar ja, de natuur laat zich niet dwingen. We leggen ons er bij neer, dat we bij de volgende loopsheid, waarschijnlijk in november, nog maar eens een poging gaan wagen. We zetten de teleurstelling een beetje opzij en genieten lekker van onze Suske. In de meivakantie maken we met drie andere Smouzen nog een lekkere strandwandeling bij Kijkduin. Genieten.

En dan wordt het moederdag. Een ontbijt op bed zit er vandaag niet in voor het vrouwtje, vroeg op weg naar een voetbaltoernooi is de planning. De baas blijft thuis, want hij is een paar dagen eerder nog geopereerd. Maar zelfs tot de wekker slapen lukt vandaag niet.

Suske is zo onrustig dat ze ons rond half zes al wakker piept. Bij de baas op bed proberen we nog een klein beetje te slapen, maar dat zit er niet meer in.

In de loop van de ochtend toch maar eens met Fredie gebeld.

We beginnen met temperaturen en die zit laag, in de middag stijgt de temperatuur ook weer een paar tienden.

Halverwege de middag bellen we op advies van Fredie met de dienstdoende dierenarts. Die heeft bij het horen van ons verhaal toch ook wel het gevoel, dat het een voorstadium van een bevalling kan zijn. Rustig afwachten maar. We krijgen per mail wat informatie over het bevallen van honden en

26

wanneer er redenen zijn om contact op te nemen met de dierenarts. Ondertussen ligt Suske erg (te) rustig in haar mand. En zo komt ze ook de nacht heel rustig door. In haar mandje naast het baasjes bed.

Maandag 13 mei.

Helaas de vakantie zit er al weer op.

Het gewone leven gaat weer beginnen.

Als we wakker worden ligt Suske nog net zo rustig in haar mandje. Wel trekt ze wat met haar achterlijf. We besluiten de dierenarts nog maar eens te bellen.

Gelukkig kunnen Suske en de baas om kwart voor tien terecht. En dan mag ze blijven… Suske, waarvan wij zo overtuigd waren dat ze niet drachtig was, krijgt een keizersnede. Twee mooie pups komen te voorschijn. Een flinke jongeman, die helaas te lang heeft klemgezeten in het geboortekanaal en het dan ook niet gered heeft en een wat kleinere jongedame. Suske is toch mama, wat een verrassing.

De jongedame gaat vanaf dat moment door het leven onder de naam Blufpoker’s Fien. Moeder en kind doen het geweldig.

En wij……… wij waren wel even van slag, want hier hadden we helemaal niet meer op gerekend. Improviserend gaan we de kraamtijd in.

Maar oh, wat genieten we.

Fien is van harte welkom!

Karin Bon

Boekbespreking door Suzanne

Titel: Honden trainen volgens de regels van de natuur, deel twee.

Auteurs: Arjen van Alphen en Francien Koeman Uitgeverij: Elmar www.uitgeverijelmar.nl ISBN: 978 90 389 1378 o Prijs: € 24,95 In het maartnummer heb ik deel één besproken van het boek Honden trainen volgens de regels van de natuur en ik beloofde om in het juninummer deel twee te bespreken.

Deel twee gaat eigenlijk ook weer over de Babylonische spraakverwarring tussen mens en hond: honden verstaan geen mensentaal (op een paar commando’s na) en veel mensen spreken geen hondentaal waardoor allerlei misverstanden kunnen ontstaan.

De auteurs willen ons ‘hondentaal’ leren. De rol van de moederhond vormt het uitgangspunt. Als wij daar goed naar kijken dan kunnen we deze ‘taal’ imiteren; voor elke hond is dat duidelijke taal.

De auteurs hebben veel informatie verzameld over deze ‘hondentaal’, ofwel het sociaal leren bij honden: via de wetenschappelijke weg, uit de literatuur, via ervaringen van fokkers en uit eigen ervaring. Toen hun hond Kaya een nest van vijf pups kreeg, hebben de auteurs door middel van vele, vele foto’s de sociale opvoeding van deze pups vastgelegd en in het boek verklaard. Je ziet hoe de moederhond haar pups opvoedt van ‘niets’ naar ‘iets’. Zonder woorden zoals u begrijpt, zonder straffen ook, met veel geduld en door middel van privé-les want niet elke pup is op hetzelfde moment toe aan de lesstof die moeder behandelt. De pup die nog geen privéles heeft gehad, leert door te kijken naar zijn nestgenootjes.

Stap voor stap wordt de lezer door de hondse belevingswereld meegevoerd.

De bedoeling is dat je je mensenbril afzet en in de schoenen gaat staan van de hond. En dat je die schoenen ook gaat drágen. In hoofdstuk twee worden de schoenen aangetrokken, in drie de veters gestrikt, in vier de eerste stappen gezet en als de schoenen goed zijn ingelopen begint het echte werk.

Ik zei net dat de moederhond niet straft, maar natuurlijk wordt er wel gecorrigeerd. Voor een pup is het het allerbelangrijkste dat hij ‘erbij hoort’, dat geeft hem lustgevoel. Als moederhond hem even laat weten dat zijn gedrag niet helemaal is zoals zij dat wil dan ontstaat een groot gevoel van onlust. De pup zal er alles aan doen om er weer bij te horen en, door het juiste gedrag te vertonen, weer het vertrouwde lustgevoel te krijgen.

beschermend en verantwoordelijk op te stellen. Ik zeg dit erg kort door de bocht; voor een volledige definitie van dit ‘recht’ moet je eigenlijk het boek lezen. Het heeft o.a. ook te maken met de geurmarkeringen en de lichamelijkheid van de moederhond. Voor de mensenbaas: als de hond aandacht en respect heeft gekregen voor uw geur en uw lichaam dan heeft u correctierecht verdiend. Dus denk eraan: een correctie is pas een correctie als deze als zodanig ervaren en geaccepteerd wordt. Door je, net als de moederhond, beschermend en verantwoordelijk naar je hond te gedragen. Met corrigeren wordt zeker niet bedoeld dat er lijfstraffen worden gegeven; er is absoluut geen sprake van geruk aan de lijn, het op de rug gooien of over de snuit bijten van de hond.

Als u geen correctierecht heeft verdiend in de ogen van de hond, dan zijn deze straffen zeer risicovol waarbij de kans bestaat dat de hond u bijt. Als u wel correctierecht heeft verdiend dan is elke lijfstraf ook totaal overbodig omdat de hond zich nooit zodanig zal gedragen dat u hem zou willen slaan uit pure frustratie.

In mijn vorige stukje zei ik dat u misschien wel weet dat ik het niet zo heb op dominantieregels en roedelgedachtes, in dit stukje bevestig ik maar weer eens dat ik het ook niet zo heb op straffen.

Mijn ultieme straf is negeren. Als Keetje vroeger als een gek stond te blaffen naar elke kat, rolkoffer of vreemd geklede medemens die langsliep, dan pakte ik haar zwijgend op, zette haar in de keuken, deur dicht en liet haar daar hooguit een minuutje achter.

Als ik dan de deur weer opendeed was de vreugde groot: ze hoorde er weer bij!

De correcties van de moederhond wegen heel zwaar voor de pup; dat komt omdat de moederhond haar ‘correctierecht’ heeft verdiend door zich ____________________________________________________________________________________________________

Ledenadministratie Mevr. K. Bakker (L0377) Hilversum Mevr. Jacq. Brouwer (L0378) Helvoirt Mevr. I. ten Brink (L0379) Apeldoorn Heer M. Bruinsma (L0380) Giekerk Mevr.C.B.de Geus(L0867)Zoetermeer Mevr. W. Geerling (L0868) Vaassen Mevr. G. Jongstra (L1133) Assen Mevr. A. de Meij (L1476) Utrecht

Mevr. I. Meuldijk (L1477) Peest (Gr.) Mevr. J. Peters (L1753) Zieuwent Mevr. G. Prins (L1754) Vught Heer E.B. Telling (L2139) Colmschate Mevr. A. Tijssen (L2140) Geffen Mevr. J. v.d. Vorst (L2389) Veldhoven Mevr. B . van de Ven (L2390) Asten Mevr. D. de Vos (L2393) Zwolle Mevr. N.D.C. Verheijen-van der Veen 27

(L2394) Wolphaartsdijk(Zeeland) Mevr.T.J.W.M.Wieland(L2474)Helden Mevr. R. Zwart (L2614) Hellevoetsluis Heer D. Spits (L2731) Piershil Mevr. M.A. Schellinger (L2732) Velp Mevr. C. Koorstra (L2903) Elst (Utr.) Heer M.H.G.M.Thijssen (L2141) Hellevoetsluis Mevr. I. v. Voorthuizen Beverwijk

www.editoo.nl

28