Julidans brochure 2017

4 – 15 JULY 2017

INTERNATIONAL FESTIVAL FOR CONTEMPORARY DANCE

WHAT MOVES YOU?

Wat heeft een vogel te maken met dans?

Alles en niets. De jaarlijkse vogeltrek bijvoorbeeld doet vaak denken aan een uitgekiende choreografie. De vogel staat ook voor vrijheid, zo hoog vliegen als maar kan en bovendien vrij om alle grenzen te passeren. Instinctief reageren op de omgeving, kiezen voor die ene plek om te broeden en die andere om te overwinteren, samen optrekkend op zoek naar de beste overlevingskans. Als mens zijn wij ook overgeleverd aan de natuur, en ook wij hebben instincten. Ons lichaam reageert vaak als eerste op de situatie om ons heen. Maar wij kunnen niet vliegen. Behalve in gedachten – en dat kunnen we als de beste en daar hebben we álle vrijheid.

In Julidans kunnen de gedachten en gevoelens een hoge vlucht nemen.

We presenteren graag voorstellingen die inspirerende vergezichten bieden. Gemaakt vanuit een sterke betrokkenheid: wat beweegt je? Waar word je door geraakt? Wat bedrukt je, houdt je in de greep? Julidans geeft ruim baan aan uitgesproken dansmakers met hun ideeën over maatschappelijke ontwikkelingen, politieke vraagstukken en de danskunst zelf. En dit jaar vooral ook over menselijke relaties, gevoelens en persoonlijke ervaringen.

De openingsvoorstelling van Julidans 2017 is een overweldigend voorbeeld van die laatste variant. Acteur, zanger en schrijver Jonathon Young slaagt er in Betroffenheit in zijn persoonlijke, huiveringwekkende verdriet samen met choreografe Crystal Pite tot een universeel drama te maken, theatraal en aangrijpend, maar óók met humor.

Mithkal Alzghair uit Syrië ondervond

4

aan den lijve wat het betekent om ontworteld te zijn en doet daarvan, lijfelijk, verslag in Displacement. En de Japanse Kaori Ito creëert, dansend met haar bejaarde vader, een zeer persoonlijk portret van hun relatie.

De laatste tijd zien we dat vaker, dansers (en acteurs) die hun ouders op het toneel halen, zoals ook in Beytna waarin de moeder van Omar Rajeh een belangrijke rol speelt. Dergelijke trends volgen we met belangstelling.

Zo zien we ook dat gevestigde gezelschappen tegenwoordig regelmatig samenwerking zoeken met jonge dansmakers uit de experimentele hoek.

Dit jaar hebben we drie van oorsprong klassiek georiënteerde gezelschappen uitgenodigd: Balletto di Roma, Ballet National de Marseille en de Iceland Dance Company.

Aan de andere kant zien we dat choreografen die ooit als aanstormend talent (dan wel enfant terrible) in Julidans stonden, nu de nieuwe ‘vaste waarden’ zijn geworden: Olivier Dubois, Sharon Eyal & Gai Behar, Nicole Beutler, Robyn Orlin, Daniel Linehan.

Zij, én hun opvolgers, zijn in Julidans 2017 vertegenwoordigd. Omdat zij telkens weer de definitie van dans een klein beetje weten op te rekken. Omdat zij laten zien dat het lichaam soms welsprekender is dan de taal. Omdat zij bevlogen zijn, diepzinnig, geestig, dwars en soms een beetje gek. Zij laten ons op een andere manier kijken naar en denken over de wereld om ons heen, over onze eigen ideeën en andermans ervaringen. Kom dus kijken, en laat de gedachten vrij. En geniet!

Anita van Dolen en het Julidans team

VOORWOORD

What does a bird have in common with dance? Everything and nothing.

For example, annual bird migration is often reminiscent of a sophisticated choreography. The bird also represents freedom, flying as high as can be and being free to cross all boundaries. Instinctively reacting to the environment, choosing that one place to breed and to spend the winter, pulling together for that best chance of survival.

As humans we are also at the mercy of nature and we too have instincts. Our body often responds first to the situation around us. But we can’t fly. Except in our thoughts - which is what we do best and where we have complete freedom.

Ito, dancing with her elderly father, creates a very personal portrait of their relationship.

In Julidans our thoughts and feelings can soar. We like to present performances that offer inspiring views. Created from a strong sense of commitment: what moves you? What touches you? What concerns you, grips you? Julidans offers ample room for outspoken dance makers and their ideas on social developments, political issues and the art of dance itself.

And this year, particularly about human relationships, feelings and personal experiences.

On the other hand, we see that choreographers who were once an emerging talent (or enfant terrible) in Julidans have now become the new ‘permanent fixtures’: Olivier Dubois, Sharon Eyal & Gai Behar, Nicole Beutler, Robyn Orlin, Daniel Linehan.

The opening show of Julidans 2017 is a stunning example of the latter. Through his personal, terrifying grief, together with choreographer Crystal Pite, actor, singer and writer Jonathon Young succeeds in making Betroffenheit into a universal drama which is theatrical and engaging but also humorous.

Recently, we are seeing that dancers (and actors) are bringing their parents on stage, as in Beytna, in which Omar Rajeh’s mother plays an important role. We follow such trends with interest. We are also seeing established companies regularly seeking collaboration with young dance makers from the experimental corner. This year we have invited three originally classically oriented companies: Balletto di Roma, Ballet National de Marseille and the Iceland Dance Company.

They, and their successors, are represented at Julidans 2017. Because they know how to keep stretching the definition of dance a little more. Because they show that the body is sometimes more eloquent than language. Because they are enthusiastic, profound, witty, cross and sometimes a little crazy. They enable us to look at and think about the world around us, about our own ideas and other people’s experiences in a different way.

Mithkal Alzghair from Syria experienced So come and see and let your thoughts first-hand what it means to be uprooted, be free. And enjoy! and makes a physical report of this in Displacement. And the Japanese Kaori Anita van Dolen and the Julidans team

PREFACE

5

© Wendy D Photography

Het Julidans hoofdprogramma bundelt uitgesproken voorstellingen van de grote vernieuwers van de hedendaagse dans van dit moment. Het hoofd­programma speelt zich af in de Grote Zaal en de Rabozaal van de Stadsschouwburg Amsterdam en in Theater Bellevue.

HOOFDPROGRAMMA 8

Julidans main programme shows outspoken performances by great innovators of contemporary dance of this moment. The main programme can be seen in the theatre halls of Stadsschouwburg Amsterdam and Theater Bellevue.

MAIN PROGRAMME 9

© Wendy D Photography

Crystal Pite & Jonathon Young

(CA)

Betroffenheit 10

HOOFDPROGRAMMA

Award-winnend totaaltheater over verlies, trauma en troost De shock na een traumatische ervaring vormgegeven als een gevangeniscel waaruit geen ontsnappen mogelijk is. Fel licht, dreigende onbestemde muziek, stemmen in je hoofd die klinken uit de monden van grimmige clowns die staccato reppen van schuld en verdriet. Die elk detail van de tragedie herhalen, maar je ook als salsa-dansende demonen verleiden tot een vlucht in ontkenning of drugs. “Een roadtrip naar het vagevuur”, zo omschreef een Australische journalist Betroffenheit van de Canadese choreograaf Crystal Pite en haar landgenoot, acteur Jonathon Young. De productie won onlangs geheel terecht een Britse Olivier Award.

Betroffenheit is de Duitse term voor een staat van shock. Pite en Young scheppen een universum waaruit geen ontsnappen mogelijk is. Waar taal tekortschiet neemt de virtuoze lichaamstaal het over. Pite en Young beroepen zich op een mix van tekst, salsa, jazz, tap, urban dance, hedendaagse dans, licht en geluid. “Betroffenheit is a stunning testament to what can happen when life turns into art”, schreef een recensent.

De makers baseerden zich voor de voorstelling op een traumatische gebeurtenis in het leven van Young, die zelf de hoofdrol vertolkt. Dat geeft Betroffenheit een ongekend emotionele diepte. Hoe het Young is gelukt theater te maken van zijn grootste verlies? Zelf zegt hij: “We hebben als kunstenaars denk ik de verantwoordelijkheid om uitdrukking te geven aan dingen die voor ons gevoel niet uit te drukken zijn.”

Crystal Pite richtte in 2002 haar eigen gezelschap Kidd Pivot op in Vancouver. Haar werk wordt onder meer gedanst door het Nederlands Dans Theater, waaraan ze sinds 2008 als associate choreographer verbonden is.

Jonathon Young is een veelgevraagd Canadees film- en theateracteur en heeft zijn eigen theatergezelschap in Vancouver, het Electric Company Theatre. Zijn primaire doel: de definitie van live theater oprekken door geen artistiek risico te schuwen en samen te werken met andere kunstvormen.

di 4 & wo 5 juli, 20.30 Stadsschouwburg, Rabozaal NEDERLANDSE PREMIÈRE 125 minuten (met pauze) € 35 / 30 / 25 / 17,50 Julidans Jong € 15 Tue July 4 & Wed July 5, 8.30 pm Stadsschouwburg, Rabozaal DUTCH PREMIERE 125 minutes (with intermission) € 35 / 30 / 25 / 17,50 Julidans Young € 15

Award-winning total theatre about loss, trauma and consolation To portray the shock of a traumatic experience as a prison cell from which escape is not possible. Blaring light, vague menacing music, voices in your head sound as if they are coming from the mouths of gruesome clowns reciting about guilt and sorrow. They repeat every detail of the tragedy but also entice you like salsa-dancing demons to escape in denial or drugs. “A road trip to purgatory”, is how one Australian journalist described Betroffenheit by Canadian choreographer Crystal Pite and her fellow countryman, actor Jonathon Young. The production was recently crowned with a British Olivier Award, and rightly so.

Betroffenheit is the German term for state of shock. Pite and Young create a universe from which no escape seems possible.

Where language falls short and virtuoso body language takes over. Pite and Young utilise a mix of text, salsa, jazz, tap, urban dance, modern dance, light and sound.

“Betroffenheit is a stunning testament to what can happen when life turns into art”, wrote one reviewer.

The creators based the performance on a traumatic event that occurred in the life of Young, who also plays the lead himself.

This is what lends Betroffenheit such extraordinary emotional depth. How was Young able to turn his biggest loss into theatre? He says: “I believe we as artists have the responsibility to give expression to what our emotions tell us cannot be expressed.”

4 juli: openingswoord van Claire Verlet, hoofd programmeur Théâtre de la Ville, Parijs.

July 4: opening speech Claire Verlet, head of programming Théâtre de la Ville, Paris.

Deze voorstelling is goed te combineren met Robyn Orlin op 4 juli en Triple Bill Artists’ Lab op 5 juli.

In 2002, Crystal Pite founded her own company, Kidd Pivot in Canada. Her works are performed by, among others, the Nederlands Dans Theater, where she has worked as associated choreographer since 2008. Jonathon Young is a much soughtafter Canadian film and theatre actor who has his own theatre company called the Electric Company Theatre in Vancouver.

His primary goal: to push the boundaries of how we define theatre by daring to take any artistic risk and incorporate other art forms.

May we suggest to combine with Robyn Orlin on July 4 and Triple Bill Artists’ Lab on July 5.

MAIN PROGRAMME

11

© Robyn Orlin

Robyn Orlin

(ZA/DE)

And so you see... our honourable blue sky and ever enduring sun... can only be consumed slice by slice…

12

HOOFDPROGRAMMA

IJzersterke, gelaagde solo met rasperformer Albert Ibokwe Khoza

di 4 juli, 19.00 & wo 5 juli, 20.30 Theater Bellevue

“Albert Khoza laat zien dat hij voor niets of niemand bang is in zijn uitbeelding van de excessen van de zeven hoofdzonden.” Zo schreef een recensent over de solo die de ZuidAfrikaanse choreografe Robyn Orlin (Johannesburg, 1955) maakte voor de jonge performer Albert Ibokwe Khoza.

NEDERLANDSE PREMIÈRE 60 minuten (zonder pauze) € 25 Julidans Jong € 12,50

Zuid-Afrika kreeg in 1996 weliswaar met het afschaffen van de Apartheid een nieuwe Grondwet die sociale en raciale gelijkheid moest garanderen, maar de praktijk is weerbarstig.

Twintig jaar later worstelt het land nog altijd met problemen als homofobie, genderongelijkheid en een afkeer voor ieder die afwijkt van de mainstream.

Orlin zou Orlin niet zijn als ze zich daar niet tegen zou verzetten, met ferme kritiek maar met minstens zoveel humor en grotesk commentaar.

In haar voorstellingen keerde ze zich de laatste twee decennia al tegen Apartheid, racisme, de verspreiding van aids en vrouwenonderdrukking.

Ditmaal doet ze dat doeltreffender dan ooit. In haar voorstelling And so you see... our honourable blue sky and ever enduring sun... can only be consumed slice by slice… daagt ze de geschiedenis en de tradities van haar land uit. Orlin: “Waarom kun je niet tegelijkertijd gay en behoudend zijn? (...) Waarom kun je geen wereldburger zijn en tegelijkertijd Zuid-Afrikaan?” De samenwerking tussen haar en Khoza, een jonge gayperformer uit Soweto, levert theatraal vuurwerk op. De rake uitdrukking die Khoza met zijn lichaam geeft aan Orlins thema, de zeven doodzonden gerelateerd aan de genderdiscriminatie en homofobie in het hedendaagse Zuid-Afrika, komt recht uit zijn hart. Schaamteloos, grotesk, humorvol, liefdevol en bij vlagen vertederend laveert hij tussen hebzucht, hoogmoed, wellust, afgunst, vraatzucht, woede en luiheid. Orlin zelf noemt haar show “a requiem to humanity”.

Orlin woont en werkt afwisselend in Johannesburg en Berlijn. We nodigden haar al een paar keer eerder uit op Julidans (in 2005, 2008, 2009 en 2014).

Tue July 4, 7 pm & Wed July 5, 8.30 pm, Theater Bellevue DUTCH PREMIÈRE 60 minutes (no intermission) € 25 Julidans Young € 12,50

Deze voorstelling is goed te combineren met Crystal Pite & Jonathon Young op 4 juli en Triple Bill Artists’ Lab op 5 juli.

May we suggest to combine with Crystal Pite & Jonathon Young on July 4 and Triple Bill Artists’ Lab on July 5.

Tip: randprogramma Robyn Orlin op pagina 67.

Powerfully layered solo with born performer Albert Ibokwe Khoza “Albert Khoza shows that he is afraid of nothing and no one when he depicts the excesses of the seven sins,” wrote one reviewer about the solo that South African choreographer Robyn Orlin (Johannesburg, 1955) made for the young performer Albert Ibokwe Khoza.

In 1996 in South Africa, Apartheid was abolished and along with it came a new Constitution that guaranteed social and racial equality, but this was difficult to implement in practice. Twenty years later, the country still wrestles with such problems as homophobia, gender inequality and repression of anyone who is not from the mainstream. Orlin wouldn’t be Orlin if she didn’t fight against this with sharp critisicm and at least an equal dose of humour and grotesque commentary.

In her work of the last two decades, she has fought against Apartheid, racism, the spread of AIDS and the repression of women.

This year, she is more effective than ever before. In her piece And so you see... our honourable blue sky and ever enduring sun... can only be consumed slice by slice…, she challenges the history and traditions of her country. Orlin: “Why can’t you be gay and conservative at the same time? (...) Why can’t you be a citizen of the world and a citizen of South Africa at the same time?”

The collaboration with Khoza, a young gay performer from Soweto produces theatrical fireworks. The perfect expression that Khoza gives with his body to portray Orlin’s themes - the seven mortal sins as relating to gender discrimination and homophobia in modern-day South Africa come straight from his heart. Shameless, grotesque, funny, full of love and at times, endearing, he gravitates between greed, pride, lust, envy, gluttony, wrath and sloth. Orlin calls her a show “a requiem to humanity”.

Orlin alternates living and working in Johannesburg and Berlin. She has previously appeared at Julidans, (in 2005, 2008, 2009 and 2014).

Tip: side programme Robyn Orlin on page 67.

MAIN PROGRAMME

13

7 choreografen

© Alwin Poiana

(FR/NL)

14

7EVEN HOOFDPROGRAMMA

7 choreografen x 7 minuten = de noodzaak van dans Toen choreografen Emio Greco en Pieter C. Scholten in 1995 hun samenwerking begonnen, stelden ze een manifest op, als eerste poging om dans in woorden te vatten. “Het is noodzakelijk dat ik u zeg dat mijn lichaam nieuwsgierig is naar alles en dat ik mijn lichaam ben.”

Ruim twintig jaar later vormen “De 7 noodzakelijkheden” nog altijd hun gids bij het maken van nieuw werk, maar deze keer geven ze het roer uit handen.

In 7EVEN gaan zeven veelbelovende dansmakers de uitdaging aan om, met het manifest in gedachten, een nieuw werk van zeven minuten te maken met de topdansers van het Ballet National de Marseille en ICK uit Amsterdam.

De zeven choreografen zijn Amos Ben-Tal (IL/NL), Ayelen Parolin (AR/ BE), Ula Sickle (CA/PL), Nacera Belaza (DZ/FR), Faustin Linyekula (CD), Eric Minh Cuong Castaing (FR) en Joeri Dubbe (NL). Zij hebben onderling gemeen dat ze het menselijk lichaam als inspiratie en krachtbron beschouwen.

Maar hun aanpak loopt uiteen. Met zeven verschillende karakters, stijlen, urgenties, voorkeuren en smaken belooft deze avond de kracht van dans aan alle kanten te verkennen.

Greco en Scholten tekenen voor de eindregie en verbinden de zeven nieuwe choreografieën aan elkaar.

Het Ballet National de Marseille wordt geroemd om zijn frisse kijk op dans. Oprichter Roland Petit zorgde in 1972 voor een vliegende start van het gezelschap door de rockband Pink Floyd live te laten spelen bij zijn eerste choreografie. Maar liefst 32 duizend toeschouwers zaten bij de première in het Palais des Sports in Marseille.

Sinds 2015 mogen Emio Greco en Pieter C. Scholten hun naam verbinden aan dit bijzondere gezelschap.

wo 5 & do 6 juli, 21.00 Stadsschouwburg, Grote Zaal NEDERLANDSE PREMIÈRE ± 60 minuten (zonder pauze) € 25 / 20 / 15 / 12,50 / 10 Julidans Jong € 15 Wed July 5 & Thu July 6, 9 pm Stadsschouwburg, Grote Zaal DUTCH PREMIERE ± 60 minutes (no intermission) € 25 / 20 / 15 / 12,50 / 10 Julidans Young € 15

Deze voorstelling is goed te combineren met Triple Bill Artists’ Lab op 5 en 6 juli en Pere Faura op 6 juli.

7 choreographers x 7 minutes = the necessity of dance When choreographers Emio Greco and Pieter C. Scholten started working together in 1995, they drafted a manifest in a first attempt to encapsulate dance in words. “I need to tell you that my body is curious about everything and that my body is who I am.” Over twenty years later, “The 7 necessities” continue to be their guide when making new work, but this time, they have surrendered the reins. In 7EVEN, seven promising choreographers take the challenge to honour the manifest and create a new work of seven minutes in length with the world-class dancers of the Ballet National de Marseille and ICK from Amsterdam.

The seven choreographers are Amos Ben-Tal (IL/NL), Ayelen Parolin (AR/BE), Ula Sickle (CA/PL), Nacera Belaza (DZ/ FR), Faustin Linyekula (CD), Eric Minh Cuong Castaing (FR) and Joeri Dubbe (NL).

These seven all consider the human body as a source of inspiration and strength.

Their approaches, however, vary. With seven unique characters, styles, urgencies, preferences and tastes, this evening promises to explore the power of dance from every angle. Greco and Scholten are responsible for the final production and will fuse the new choreographies together.

The Ballet National de Marseille is renowned for its fresh and pioneering perspective on dance. In 1972, founder Roland Petit created a flying start for the company by having the legendary rock group Pink Floyd play live during his first choreography. No fewer than 32 thousand people attended the premiere at the Palais des Sports in Marseille. Emio Greco en Pieter C. Scholten have been associated with this unique company since 2015.

May we suggest to combine with Triple Bill Artists’ Lab on July 5 and 6 and Pere Faura on July 6.

MAIN PROGRAMME

15

Pere Faura

(ES)

Sweet Fever

16

HOOFDPROGRAMMA

Kom en doe mee: discodansen in de Stadsschouwburg

do 6 juli, 21.30, doorlopend tot 23.10 Stadsschouwburg, Rabozaal

Saturday Night Fever versus Monday Morning Routine. In de trilogie Sweet Suite zet choreograaf Pere Faura het onderscheid centraal tussen dansen als ontsnapping, in je vrije tijd, en dansen als werk, omdat je in een club danst, balletdanser bent of moderne dans uitvoert. In Sweet Fever krijg je als bezoeker zelf de kans om die vreemde discrepantie te ervaren: door een discodans te komen uitvoeren op een professioneel danspodium. Durf jij de uitdaging aan?

NEDERLANDSE PREMIÈRE Gratis toegang Vrije in- en uitloop

Sweet Fever is een choreografische loop op een beroemde dansbeweging, de iconische massale linedance uit Saturday Night Fever. De Macarena van de jaren zeventig, altijd uitgevoerd door een grote groep mensen op dé plek van vrije expressie uit die jaren: de disco. Ritueel, extatisch, je vond er direct plezier. Choreograaf Pere Faura begeleidt de vijftig dansers en leert ze de moves. Het resultaat is een grappige, reflecterende (en behoorlijk zweterige) clash tussen dans uit de seventies en muziek van vandaag, maar ook tussen het geluk en het gemak op het witte doek en het gevoel van lichamelijke uitputting als je zelf die danser bent.

Thu July 6, 9.30 pm, non stop until 11.10 pm Stadsschouwburg, Rabozaal DUTCH PREMIERE Free admission During the performance you can leave the venue as you please

Saturday Night Fever versus Monday Morning Routine. In Sweet Suite trilogy choreographer Pere Faura focuses on the difference between dancing and escaping, dancing in your free time, and dancing for work, because you are a ballet dancer, a modern dancer or happen to dance at a club. In Sweet Fever, you, as a member of the audience, get to experience this strange disparity: by coming out to do a disco dance on a professional dance stage.

Do you dare to take this challenge?

Sweet Fever is a choreographic loop of a famous dance move, the iconic group line dance from Saturday Night Fever.

The Macarena from the seventies, always carried out by a large group of people in the one place of free expression in those times: the disco. Ritualistic and ecstatic, you found immediate pleasure there.

Choreographer Pere Faura supervises fifty dancers and teaches them all the moves.

The result is a hilarious, reflective (and considerably sweaty) clash between the dance from the seventies and the music of today, but also between the joy and ease of the silver screen and the feeling of physical exhaustion when you are actually the one dancing.

At this year’s Julidans, Pere Faura will also present Sweet Tyranny. For more details, please see page 18.

Pere Faura toont op Julidans ook Sweet Tyranny. Zie pagina 18.

Overal waar hij komt zoekt Faura een grote groep dansers (amateurs en professionals) om de dans in te studeren. De show werd al opgevoerd in disco’s, clubs, op pleinen en in theaters. Wil je meedoen? Meld je aan via info@julidans.nl en krijg in het theater je moment of fame (of je moment van uitputting). Iedereen kan meedoen die fit genoeg is om een avond te swingen; je hoeft geen uitmuntende (dans)conditie te hebben.

Come and dance along: disco dancing in the city theatre

Deze voorstelling is goed te combineren met Ballet National de Marseille / ICK op 6 juli en Nacera Belaza op 6 juli.

May we suggest to combine with Ballet National de Marseille / ICK on July 6 and Nacera Belaza on July 6.

Everywhere he goes, Faura looks for a large group of dancers (both amateur and professional) to teach the dance to. The show has been performed in discos, clubs, city squares and theatres.

Would you like to participate? Register via info@julidans.nl and you will experience your moment of glory (or your moment of exhaustion) in the theatre. Anyone who is fit enough can join in on this swinging evening; you don’t have to be in exceptional (dance) shape to participate.

MAIN PROGRAMME

17

© Jordi Surribas

Sweet Tyranny Pere Faura

18

(ES)

HOOFDPROGRAMMA

“What you’re going to see is not a dance piece, although we won’t stop dancing”

vr 7 juli, 20.30, Stadsschouwburg, Rabozaal

“What you’re going to see is not a dance piece, although we won’t stop dancing”

Dans ingewikkeld en abstract? De Spaanse danser en choreograaf Pere Faura bewijst het tegendeel: dans is juist een van de toegankelijkste kunstvormen die er zijn. Door hedendaagse dans te vermengen met stukjes dans die in ons collectieve geheugen liggen opgeslagen, verleidt hij iedereen voor de dans.

NEDERLANDSE PREMIÈRE

Dance is complicated and abstract? Spanish dancer and choreographer Pere Faura proves the opposite: dance is actually one of the most accessible art forms there is. By mixing contemporary dance with pieces of dance that have been stored in our collective memory, he seduces everyone to dance.

In Sweet Tyranny vertrekt Faura vanuit de discobol, het symbool voor de disco uit de jaren zeventig en tachtig van de twintigste eeuw. Hij kopieert, remixt en ontrafelt de dans die we allemaal kennen uit musicalfilms uit die jaren, met John Travolta en Patrick Swayze. Is het vrijheid-blijheid? Of is het toch vooral heel hard werken? Faura legt een link tussen dansen als vrijetijdsbesteding, als vorm van ontsnapping en extase, en dansen als beroep, waar je goed getraind en gedisciplineerd voor moet zijn. Het publiek wordt meegezogen in een voorstelling die laveert tussen feesten en werken, tussen de veeleisende dansstudio en de uitgelaten discovloer, tussen dansen uit verlangen en dansen onder (zachte) dwang.

Voordat Pere Faura (1980) zijn opleiding in de hedendaagse dans genoot (aan de School voor Nieuwe Dansontwikkeling en de Amsterdam Master of Choreography), rondde hij met succes een musicalopleiding af en nog altijd is musical een grote passie van hem. Bij Faura vervaagt elk onderscheid tussen dans als hoge kunstvorm en de populaire cultuur, zoals disco, film en musical. Dat zagen we ook in No dance, no paradise, vorig jaar op Julidans, een huwelijk tussen de abstracte dans van Anne Teresa De Keersmaeker en de tapdans uit Singin’ in the Rain.

Sweet Tyranny is het tweede deel van een drieluik over het werk van dansers. Het eerste deel Sweet Fever staat ook op Julidans; hierin voeren zo’n vijftig Amsterdammers in een eindeloze loop de linedance uit Saturday Night Fever uit. Zie pagina 16.

± 90 minuten (zonder pauze) € 25 / 20 / 15 / 10 Julidans Jong € 15 Fri July 7, 8.30 pm Stadsschouwburg, Rabozaal DUTCH PREMIERE ± 90 minutes (no intermission) € 25 / 20 / 15 / 10 Julidans Young € 15

Deze voorstelling is goed te combineren met Nacera Belaza op 7 juli.

May we suggest to combine with Nacera Belaza on July 7.

In Sweet Tyranny, Faura sets off from the disco ball, a symbol of the disco from the seventies and eighties. He copies, remixes and unravels the dance that we all know from the music films of those times starring John Travolta and Patrick Swayze. Is it just pure fun? Or is really a lot of hard work? Faura makes the link between dancing as a form of leisure activity, as a form of escape and ecstasy, and dancing as a profession, where you must be well-trained and disciplined. The audience is swept along in a performance that gravitates between celebrating and working, between highly demanding dance studios and jammed disco floors, between dancing out of desire and dancing on (soft) command.

Before Pere Faura (1980) studied contemporary dance at the School for New Dance Development in Amsterdam and the Master of Choreography, he successfully completed a musical education programme and it is still one of his greatest passions.

With Faura, every distinction between dance as a higher art form and popular culture such as disco, movies and musicals is blurred. We saw this in No dance, no paradise last year at Julidans, a marriage between the abstract dance of Anne Teresa De Keersmaeker and the tap dance from Singin’ in the Rain.

Sweet Tyranny is the second part of a trilogy about the work of dancers. The first part, Sweet Fever, is also featured at Julidans; here, roughly fifty Amsterdam audience members perform an endless line dance loop from Saturday Night Fever. See page 16 for more details.

MAIN PROGRAMME

19

© Ibrahim Dirani

Beytna

Omar Rajeh, Koen Augustijnen, Anani Sanouvi & Hiroaki Umeda (LB/BE/ TG/JP)

20

HOOFDPROGRAMMA

Een feest van culinaire en artistieke uitwisseling Uitgenodigd worden bij iemand thuis, daarvoor staat het Libanese woord ‘Beytna’. Je verdiepen in de wereld van een ander, samen eten, drinken, praten, lachen en misschien wel huilen.

Het vormt het startpunt voor culturele toenadering waar we in deze wereld wel wat meer van kunnen gebruiken.

In de voorstelling Beytna komt de uitnodiging van choreograaf Omar Rajeh, en zijn thuis is de grote zaal van Theater Bellevue. Dans en theater zijn al bij uitstek manieren om aan elkaars culturen te ruiken, maar voor Rajeh gaat dat niet ver genoeg. En dus vroeg hij zijn moeder haar grootste potten en pannen mee te nemen het theater in, en nodigt hij zes internationale vrienden én het publiek uit aan de dis. Rajeh en zijn moeder belichamen de Libanese cultuur, zijn collega-choreograaf Hiroaki Umeda (gedanst door Moonsuk Choi) de Japanse, Anani Sanouvi die uit Togo, West-Afrika en Koen Augustijnen de Vlaamse. Ziad Ahmadie, Youssef Hbeisch, Samir Nasr eddine en Ziyad Sahhab vullen de scène met traditionele Palestijnse muziek.

vr 7 juli, 20.30 & za 8 juli, 16.00 Theater Bellevue NEDERLANDSE PREMIÈRE ± 75 minuten (zonder pauze) € 25 Julidans Jong € 12,50 Fri July 7, 8.30 pm & Sat July 8, 4 pm Theater Bellevue DUTCH PREMIERE ± 75 minutes (no intermission) € 25 Julidans Young € 12,50

Being invited to come to someone’s home, that is what the Lebanese word ‘Beytna’ means. Engrossing yourself in the world of another, eating together, drinking, talking, laughing and maybe even shedding a tear.

This forms the starting point for a cultural approach that we could use a little more of these days.

In Beytna, the invitation comes from choreographer Omar Rajeh and his home is the big hall of Theater Bellevue. Dance and theatre are already ideal ways to taste each others cultures but for Rajeh, that is not enough. And so he has asked his mother to bring her biggest pots and pans into the theatre and has invited six international friends and the audience to the banquet. Rajeh and his mother are the embodiment of Lebanese culture, his fellow-choreographer Hiroaki Umeda (danced by Moonsuk Choi) represents Japan, Anani Sanouvi is from Togo and Koen Augustijnen is Flemish. Ziad Ahmadie, Youssef Hbeisch, Samir Nasr eddine and Ziyad Sahhab, complete the scene with traditional Palestinian music.

The rhythmical hashing of the ingredients, the exhilarating music, the aromas that quickly reach your nose, the performers who exchange dance, words and glances with each other; a more heart-warming epitome about the power of inter-cultural mingling and dialogue on one stage is unimaginable. At this culinary and artistic exchange celebration, everyone is welcome; the cook also has something for the audience.

Het ritmische hakken van de ingrediënten, de opzwepende muziek, de geuren die al snel je neus binnendringen, de performers die dans, woorden en blikken met elkaar uitwisselen; een hartverwarmender toonbeeld van de kracht van interculturele ontmoeting en dialoog op een podium is ondenkbaar.

Op dit feest van culinaire en artistieke uitwisseling wordt niemand uitgesloten; de kokkin slaat ook het publiek niet over.

Omar Rajeh werd opgeleid in Libanon en in Engeland en leidt sinds 2002 zijn eigen Maqamat Dance Theatre in Beiroet.

Altijd neemt hij het dagelijks leven en het individu in een complexe sociaalpolitieke wereld als uitgangspunt. Hij toert door de Arabische wereld, Europa, Canada en Korea. In zijn woonplaats Beiroet richtte hij in 2004 BIPOD op (Beirut International Platform of Dance), een jaarlijks internationaal festival.

A culinary and artistic exchange celebration

Deze voorstelling is goed te combineren met Nacera Belaza op 7 juli, Ligia Lewis op 8 juli, Nicole Beutler op 8 juli en Kaori Ito op 8 juli.

May we suggest to combine with Nacera Belaza on July 7, Ligia Lewis on July 8, Nicole Beutler on July 8 and Kaori Ito on July 8.

Omar Rajeh studied in Lebanon and England and has led his own Maqamat Dance Theatre since 2002. His starting point is always the daily life of the individual in a complex social-political world. He tours across the Arabic world, Europe, Canada and Korea. In 2004, in his place of residence Beirut, he founded BIPOD (International Platform of Dance), an annual international dance festival.

MAIN PROGRAMME

21

22

7: TRIPLE MOON HOOFDPROGRAMMA

© Nikola Lamburov

Nicole Beutler

(NL/DE)

Drie vrouwen, drie generaties, drie verleidingen Drie danseressen van verschillende generaties brengen elk op hun eigen manier een eerbetoon aan de maangodin.

Met 7: TRIPLE MOON brengt de Duits-Nederlandse choreografe Nicole Beutler een ode aan de vrouwelijke kracht. Op het toneel staan de 25-jarige danseres Madelyn Bullard, de 33-jarige performer Marjolein Vogels en de 67-jarige ex-ballerina Hlif Svavarsdottir. Drie vrouwen, de jongste met nog een heel dansleven voor zich, de oudste aan het einde van een indrukwekkende balletcarrière. Met flair en overgave nemen ze het publiek mee in hun ritueel voor de aantrekkelijke maan. Video, licht en een nieuwe soundscape suggereren een dromerig maanlandschap. De voorstelling vormt het slotdeel van Beutlers trilogie rond de geometrische vormen van Bauhaus: na de cirkel (4: STILL LIFE) en het vierkant (6: The Square) staat nu de onverwoestbare driehoek centraal.

za 8 & zo 9 juli, 21.00 Stadsschouwburg, Grote Zaal WERELDPREMIÈRE ± 90 minuten (zonder pauze) € 25 / 20 / 15 / 12,50 / 10 Julidans Jong € 15 Sat July 8 & Sun July 9, 9 pm Stadsschouwburg, Grote Zaal WORLD PREMIERE ± 90 minutes (no intermission) € 25 / 20 / 15 / 12,50 / 10 Julidans Young € 15

Three female dancers from varying generations each honour the moon goddess in their own way. With 7: TRIPLE MOON, German-Dutch choreographer Nicole Beutler gives an ode to feminine power. On stage, we see the 25 year-old dancer Madelyn Bullard, the 33 year-old performer Marjolein Vogels and 67 yearold ex-ballerina Hlif Svavarsdottir. Three women, the youngest with still a whole life of dance ahead of her and the oldest at the end of a most impressive ballet career. With flair and total dedication, they take the audience along in their ritual for the magnetic moon. Video, light and a new soundscape suggest a dream-like moonscape. The work forms the final part of Beutler’s trilogy on the geometrical shapes of Bauhaus: after the circle (4: STILL LIFE) and the square (6: The Square) we now focus on the indestructible triangle.

Nicole Beutler (Germany, 1969) is by now a well-known choreographer at Julidans.

In 5: ECHO, she entered into a dialogue with dance history. And for many years, together with Marijke Hoogenboom and Andrea Božić, she organizes WE LIVE HERE (page 69), the Summer Academy for dance professionals. With her NBprojects company, she made highly visual works: philosophical, poetic and always with wry and subtle humour.

Her work is distinguished by the clear lines with which she elevates everyday movements to a higher level, and how she is part of an ultra-structured world often accompanied by contemporary electronic music. Evocative snapshots of our own era, is how you might describe her work.

Choreographies that temporarily freeze you in the now.

Nicole Beutler (Duitsland, 1969) is inmiddels een bekende choreografe op Julidans. In 5: ECHO ging ze in 2015 in dialoog met de dansgeschiedenis.

En al jaren organiseert ze samen met Marijke Hoogenboom en Andrea Božić WE LIVE HERE (pagina 69), de Summer Academy voor dansprofessionals. Met haar gezelschap NBprojects maakt ze beeldende voorstellingen: filosofisch, poëtisch en altijd met subtiele humor.

Haar werk valt op door de heldere vormgeving waarmee ze alledaagse bewegingen naar een hoger plan tilt, ze onderdeel maakt van een ultragestructureerde wereld, vaak met hedendaagse elektronische muziek.

Beeldende momentopnamen van ons eigen tijdperk, zo zou je haar werk kunnen omschrijven. Choreografieën die je voor even stilzetten in het nu.

Haar achtergrond in de beeldende kunst laat zich raden. Voordat Beutler naar de School voor Nieuwe Dansontwikkeling ging in Amsterdam, studeerde ze aan de kunstacademies van München, haar geboortestad, en Münster. Ze kent de kracht van het beeld, weet hoe ze een doek inkleurt.

Met even grote precisie schildert ze met lichamen op de dansvloer.

Three women, three generations, three temptations

Deze voorstelling is goed te combineren met Omar Rajeh op 8 juli en Kaori Ito op 8 en 9 juli.

Her background in visual arts is plainly evident. Before Beutler attended the School for New Dance Development in Amsterdam, she studied at the Art Academies in Munich, her home town, and in Münster. She knows the power of imagery and knows how to colour the canvas. She paints using bodies on the dance floor with startling precision.

May we suggest to combine with Omar Rajeh on July 8 and Kaori Ito on July 8 and 9.

MAIN PROGRAMME

23

© Ron Kedmi (OCD Love)

Sharon Eyal & Gai Behar

(IL)

Love Chapter 2 24

HOOFDPROGRAMMA

Wat ze ook doen, het is altijd raak.

De dans van L-E-V is hypnotisch, wild en gedurfd Een parkeergarage in Tel Aviv: niet de gebruikelijkste plek voor de geboorte van een match made in heaven. Toch begon het daar allemaal in 2005 voor het kunstenaarsduo Sharon Eyal en Gai Behar. Ondergrondse dansparty’s in kelders en garages waren hip in die tijd en op een van die feesten liep sterdanseres Sharon Eyal partyorganisator Gai Behar tegen het lijf. Het klikte meteen. Zij nodigde hem uit bij een dansrepetitie en een duo was geboren, voorlopig binnen de beschermde omgeving van de beroemde Batsheva Dance Company in Tel Aviv.

Sharon Eyal danste daar sinds 1990 als een van de muzen van artistiek leider Ohad Naharin, een ster in zijn ‘gaga’ bewegingsidioom. In 2008 werd ze huischoreograaf van het gezelschap. Tot in Noorwegen, de Verenigde Staten en Duitsland dansen dansgezelschappen haar werk. Voor het Nederlands Dans Theater 2 maakte ze onder andere de voltreffer Sara.

zo 9 & ma 10 juli, 20.30 Stadsschouwburg, Rabozaal NEDERLANDSE PREMIÈRE ± 60 minuten (zonder pauze) € 35 / 30 / 25 / 17,50 Julidans Jong € 15 Sun July 9 & Mon July 10, 8.30 pm Stadsschouwburg, Rabozaal DUTCH PREMIERE ± 60 minutes (no intermission) € 35 / 30 / 25 / 17,50 Julidans Young € 15

A parking garage in Tel Aviv: not the most conventional place for the birth of a match made in heaven. But, this is where it all began in 2005 for the artistic duo of Sharon Eyal and Gai Behar. Underground dance parties in basements and garages were hip in those days and at one of these parties, star dancer Sharon Eyal ran into party organiser Gai Behar. It clicked immediately. She invited him to come to a dance rehearsal and a duo was born - for the moment within the protected environment of the famed Batsheva Dance Company in Tel Aviv.

Sharon Eyal had been dancing there since 1990 and she was one of artistic director Ohad Naharin’s muses; a star in his ‘gaga’ movement idiom. In 2008, she became the house choreographer of the company.

Dance companies from Norway to the US and Germany have performed her works.

For Nederlands Dans Theater 2, she made, among others, the absolute smash hit, Sara.

In 2013, Eyal left the Batsheva Dance Company after 23 years in order to found the L-E-V (Hebrew for ‘heart’) company together with Behar and drummer/techno pioneer Ori Lichtik. With seven dancers from Batsheva, she laid the foundation for a world-famous ensemble. “Israeli Troupe Has Hearts Wide Open”, read the headline of The New York Times.

In 2013 verliet Eyal na 23 jaar de Batsheva Dance Company om samen met Behar en drummer/techno-pionier Ori Lichtik het gezelschap L-E-V op te richten, Hebreeuws voor ‘hart’. Met zeven dansers van Batsheva legden ze de basis voor een ensemble van wereldfaam. “Israeli Troupe Has Hearts Wide Open”, kopte The New York Times.

Sharon Eyal understands art as a way to speak via dance. Love, powerlessness, rage, bliss; every emotion that is difficult to put into words she manages to find the expression for in razor-sharp movements.

Every fibre of the bodies of her dancers speaks to us, and if necessary, she will turn the body inside out. Besides her work being incredibly emotional, it also delightful to watch.

Sharon Eyal verstaat de kunst om te spreken via dans. Liefde, machteloosheid, woede, gelukzaligheid; elk gevoel dat zich moeilijk in woorden laat vatten, krijgt zij in beweging haarfijn uitgedrukt. Elke vezel van het lichaam van haar dansers spreekt tot ons, ze keert het lichaam als het moet binnenstebuiten. En behalve dat haar werk ongekend emotioneel is, is het ook nog eens een genot om naar te kijken.

Een bewijs was de succesvolle tour die House in 2013 door Nederland maakte.

Met OCD Love, dat Julidans in 2015 afsloot, was de toon definitief gezet.

Het is dan ook de hoogste tijd voor het vervolg. Met trots presenteren (en coproduceren) we dit jaar daarom de fonkelnieuwe voorstelling Love Chapter 2.

No matter what they do, it’s always right on the money. The dancing of L-E-V is hypnotic, wild and edgy

Deze voorstelling is goed te combineren met Kaori Ito op 9 juli en Liquid Loft / Chris Haring op 10 juli.

May we suggest to combine with Kaori Ito on July 9 and Liquid Loft / Chris Haring on July 10.

Proof of this was the hugely successful tour her work House made across The Netherlands in 2013. And with OCD Love, the closing piece of Julidans 2015, she definitely set the tone. It is about time for a much anticipated sequel. This year, we are proud to present (and co-produce) her brand spanking new work Love Chapter 2.

MAIN PROGRAMME

25

© Michael Loizenbauer

(AT)

Chris Haring

Candy’s Camouflage 26

HOOFDPROGRAMMA

Selfies uit de tijd van de film noir Als motten naar het licht, zo worden de drie performers in Candy’s Camouflage van de Oostenrijkse choreograaf Chris Haring naar de lampen en de camera’s getrokken. Ze zwermen eromheen. Zingend, eindeloos pratend, schokkerig dansend. Ze schieten in een lachkramp of staren nuffig voor zich uit. Bekende beelden in tijden van selfies en zelfpromotie, maar Chris Haring haalt de inspiratie ervoor van verder terug in de tijd.

Na Shiny, Shiny en False Colored Eyes is Candy’s Camouflage namelijk het derde deel in zijn The Imploding Portraits Inevitable-Series, geïnspireerd door het vroege filmwerk van Andy Warhol, waarin het ego-boosten al tot kunst was verheven. De ‘Candy’ uit de titel is dan ook Candy Darling, de transseksuele ster uit Warhols entourage. De verzadigde pop-art kleuren uit de eerste twee delen van de serie zijn ditmaal verdwenen; in dit derde deel heersen het zwart en wit van de film noir. Extreme closeups, camera’s die langs lichamen en kleding scheren laten steeds een nieuw aspect van de personages zien, die zich wentelen in hun vrouwelijkheid.

Net als Warhol is Haring een liefhebber van de splitscreen-techniek. Uit combinaties van geprojecteerde beelden ontstaan nieuwe lichamen.

Beeldmanipulatie maakt de vervreemding compleet. Haring is sowieso een meester in het gebruik van de camera; die is in zijn werk dan ook nooit ver weg. Het is een onmisbaar element in zijn indringende danstheater-film-voorstellingen. Samen met danseres Stephanie Cumming en dramaturg Thomas Jelinek heeft Haring sinds 2005 de groep Liquid Loft. Twee jaar geleden stond de groep op Julidans met Deep Dish, destijds door een recensent omschreven als een staaltje ‘veggieporn’ vanwege de vele close-ups van voedsel. Terwijl zich live aan tafel een diner voltrok, leidden op het scherm de sterk uitvergrote voedselresten op tafel een heel eigen leven. Ook Candy’s Camouflage belooft weer een totaalbelevenis voor oog en oor.

ma 10 juli, 19.00 & di 11 juli, 20.30 Theater Bellevue NEDERLANDSE PREMIÈRE 65 minuten (zonder pauze) € 25 Julidans Jong € 12,50 Mon July 10, 7 pm & Tue July 11, 8.30 pm Theater Bellevue DUTCH PREMIERE 65 minutes (no intermission) € 25 Julidans Young € 12,50

Deze voorstelling is goed te combineren met Sharon Eyal & Gai Behar op 10 juli en Mithkal Alzghair op 11 juli.

May we suggest to combine with Sharon Eyal & Gai Behar on July 10 and Mithkal Alzghair on July 11.

Selfies that date back to the age of film noir The three performers in Candy’s Camouflage by Austrian choreographer Chris Haring are drawn to the lamps and cameras like moths to a flame. They swarm around them. Singing, talking endlessly, dancing convulsively. They are overcome by fits of laughter or they simply stare haughtily straight ahead. Familiar images in these times of selfies and self-promotion but Chris Haring reaches further back in time for inspiration.

After Shiny, Shiny and False Colored Eyes, Candy’s Camouflage is the third part of his The Imploding Portraits Inevitable-Series, inspired by the early films of Andy Warhol which already elevated ego-boosting to an art form. The ‘Candy’ in the title refers to Candy Darling, the transsexual star in Warhol’s entourage. The saturated popart colours from the first two parts of the series are gone this time; in the third part, the black and white of film noir reigns.

Extreme close-ups, cameras that brush past bodies and clothing constantly reveal new aspects of the characters who wallow in their femininity.

Just like Warhol, Haring is an admirer of the split-screen technique. New bodies are created out of the combination of the projected images. Image manipulation makes the alienation complete. Haring is without question a master in his use of the camera - in all of works, it always close at hand. It is an indispensable element in his poignant dance-theatre-film productions.

Since 2005, Haring has been part of the Liquid Loft group, together with dancer Stephanie Cumming and dramaturge Thomas Jelinek. Two years ago, the group was at Julidans with their work, Deep Dish, which at that time was described by one critic as a slice of ‘veggie porn’ due to the many close-ups of food. While a dinner takes place live on stage, the grossly enlarged remainders of food on the table seem to lead their own lives on the screen.

Candy’s Camouflage also promises to be a full-blown experience for both eyes and ears.

MAIN PROGRAMME

27

Itamar Serussi Sahar & Liquid Loft / Chris Haring

© Matteo Carratoni

(IL/IT/ NL/AT)

Giselle 28

HOOFDPROGRAMMA

Gewaagde remake van klassieker onder de klassiekers Een frisse golf stroomt door het ballet nu steeds meer balletgezelschappen hun deuren openzetten voor jonge choreografen uit het experimentele danscircuit. Deze choreografen, meestal gewend aan kleine casts en krappe budgetten, krijgen zo de kans met grote groepen dansers te werken. De balletdansers op hun beurt ontdekken hedendaagse vormen van dans die voor een balletgezelschap eerder ondenkbaar waren.

di 11 juli, 21.00 Stadsschouwburg, Grote Zaal NEDERLANDSE PREMIÈRE 90 minuten (met pauze) € 30 / 25 / 20 / 12,50 / 10 Julidans Jong € 15

Een van de gezelschappen die de deuren wijd openzet voor deze win-winkruisbestuiving is het Balletto di Roma.

Het gaf de hedendaagse choreografen Itamar Serussi en Chris Haring een vrijbrief om aan het werk te gaan met de klassieker onder de klassiekers: het romantische ballet Giselle uit 1841. Een oeroud sprookje over een graaf die verliefd wordt op een boerenmeisje en besluit zijn eigen identiteit te verhullen, met noodlottige gevolgen. Serussi en Haring tekenen samen voor een indrukwekkende herinterpretatie van dit verhaal, waarin de oude liefdestragedie plaatsmaakt voor herkenbare eenentwintigsteeeuwse relatieworstelingen.

Tue July 11, 9 pm Stadsschouwburg, Grote Zaal DUTCH PREMIERE 90 minutes (with intermission) € 30 / 25 / 20 / 12,50 / 10 Julidans Young € 15

Audacious remake of an all-time classic A fresh stream is pulsing through ballet these days now that more and more ballet companies are opening their doors to young choreographers from the experimental dance circuit. These choreographers who are accustomed to small casts and tight budgets are now getting the chance to work with large groups of dancers. The ballet dancers, in turn, are discovering contemporary forms of dance that never before would have been imaginable for ballet companies.

One of the companies that has its doors wide open for this win-win crosspollination is the Balletto di Roma. It gave the contemporary choreographers Itamar Serussi and Chris Haring carte blanche to go to work on the number one classic of all-time: the romantic ballet Giselle dating from 1841. An ancient fairy tale about a count who falls in love with a peasant girl and decides to disguise his own identity which has dire consequences. Together, Serussi and Haring produce an impressive re-interpretation of the story wherein the old love tragedy makes room for familiar 21st century relationship struggles.

De Israeli-Dutch Itamar Serussi is responsible for the first act. Serussi danced for the renowned Israeli Batsheva Dance Company and over the past few years has been working as a choreographer for Scapino Ballet in Rotterdam. His works are playful, physical and hilarious. Under his direction, the romantic pas-de-deux and solos from Giselle become intuitive scenes of love and deceit between people of real flesh and blood.

De Israëlisch-Nederlandse Itamar Serussi neemt de eerste akte voor zijn rekening.

Serussi danste bij de befaamde Israëlische Batsheva Dance Company en werkt de laatste jaren als choreograaf bij Scapino Ballet Rotterdam. Zijn stukken zijn speels, fysiek en humorvol. De romantische pas-de-deux en solo’s uit Giselle worden bij hem invoelbare scènes over liefde en bedrog tussen mensen van vlees en bloed.

Chris Haring, who has a background in graphic arts, is in charge of the second act.

In his multi-media works that involve film, art and newly composed music, Haring brings real and imaginary worlds together.

This is also true in his adaptation of Giselle wherein he delves into the theme of revenge with awesome imagination.

De tweede akte wordt onder handen genomen door Chris Haring, die een achtergrond heeft in de beeldende kunst. In zijn multimediale werk met film, kunst en nieuw gecomponeerde muziek brengt Haring echte en verzonnen werelden bij elkaar. Zo ook in zijn bewerking van Giselle, waarin hij met grote verbeeldingskracht het thema wraak uitdiept.

Deze voorstelling is goed te combineren met Mithkal Alzghair op 11 juli.

Liquid Loft / Chris Haring is dit jaar ook te gast op Julidans met Candy’s Camouflage, zie pagina 26.

May we suggest to combine with Mithkal Alzghair on July 11.

This year at Julidans Liquid Loft / Chris Haring can also be seen with Candy’s Camouflage, please see page 26 for more details.

MAIN PROGRAMME

29

© Bjarni Grimsson

Erna Ómarsdóttir & Damien Jalet

(IS/BE)

Black Marrow 30

HOOFDPROGRAMMA

Het beste wat IJsland in huis heeft

wo 12 juli, 20.30 Stadsschouwburg, Rabozaal

Met Erna Ómarsdóttir heeft Julidans dit jaar de bekendste IJslandse choreografe te gast. Samen met de Belgische choreograaf Damien Jalet maakte ze Black Marrow, een voorstelling over het “zwarte merg” of het “zwarte goud”: de aardolie die door de aderen van onze geïndustrialiseerde wereld pompt. Is het door de goden gezonden nectar of een duivelse drek? Welke onomkeerbare invloed heeft het op ons en op de wereld om ons heen? Hoe verslaafd zijn we er inmiddels aan? En hoe beïnvloedt het de spirituele band tussen mens en natuur?

NEDERLANDSE PREMIÈRE 60 minuten (zonder pauze) € 30 / 25 / 20 / 12,50 Julidans Jong € 15 Wed July 12, 8.30 pm Stadsschouwburg, Rabozaal DUTCH PREMIERE

De mythologische thematiek zal niets verbazen met een choreografe wier wieg in het vulkanische IJsland stond. Het vertellen van magische, surrealistische verhalen zit Erna Ómarsdóttir in het bloed. De dans wordt voortgestuwd door het ritme en de spookachtige elektronische sounds van de bekende Australische experimentele muziekproducer Ben Frost, die zorgen voor maximale extase.

60 minutes (no intermission) € 30 / 25 / 20 / 12,50 Julidans Young € 15

With Erna Ómarsdóttir, Julidans is proud to have Iceland’s most renowned choreographer as a guest this year.

Together with Belgian choreographer Damien Jalet, she created Black Marrow, a performance about ‘Black marrow’ or ‘Black gold’: the earth oil that courses through the veins of our industrialised world. Is it the nectar of the gods or is it the devil’s elixir? What kind of irreversible influence does it have on us and the world around us? How addicted to it are we by now? And how does it influence the spiritual bond between man and nature?

These mythical themes are none too surprising when you have a choreographer who was raised on the vulcanoes of Iceland. Telling magical, surrealistic stories is in Erna Ómarsdóttir’s blood. The dance is driven by the rhythm and ghostly electronic sounds of the well-known Australian experimental music composer Ben Frost and succeeds in creating the maximum level of ecstasy.

“It was as if I had landed in a David Lynch film!”, is how one audience member described the first version of the show in 2009 that Ómarsdóttir and Jalet created for the Australian company, Chunky Move. That collaboration caused so many fireworks that Ómarsdóttir proposed to Jalet to do a retake when she became artistic leader of the Iceland Dance Company. The idea appealed to Jalet (formerly Les Ballets C de la B, among others). He calls their collaboration an “organic artistic fusion”. His career is marked by many such collaborations; in May 2013, he created a new version of Ravel’s Boléro for the ballet of the Paris Opera, together with Sidi Larbi Cherkaoui and the legendary performance artist Marina Abramović.

“Alsof ik in een David Lynch-film terecht was gekomen!”, zo reageerde een toeschouwer op de eerste versie van de voorstelling in 2009, die Ómarsdóttir en Jalet maakten voor het Australische gezelschap Chunky Move. Die samenwerking leverde zoveel vuurwerk op dat Ómarsdóttir Jalet voorstelde het stuk te hernemen zodra ze artistiek leider werd van de Iceland Dance Company.

Dat idee viel bij Jalet (voorheen o.a. Les Ballets C de la B), meteen in goede aarde.

Hij noemt hun ontmoeting een “organische artistieke fusie”. Zijn carrière bevat veel bijzondere ontmoetingen; zo maakte hij in mei 2013 een nieuwe versie van Ravel’s Boléro voor het ballet van de Parijse Opéra, samen met Sidi Larbi Cherkaoui en de legendarische performance kunstenaar Marina Abramović. Ómarsdóttir werkte onder andere met Sidi Larbi Cherkaoui, Jan Fabre en Anne Teresa De Keersmaeker en heeft haar eigen groep Shalala. Het Duitse magazine Ballettanz verkoos haar al een paar keer tot de opwindendste Europese choreografe. Vanuit heel Europa zijn de ogen daarom nu op de Iceland Dance Company gericht.

The finest Iceland has to offer

Deze voorstelling is goed te combineren met Mithkal Alzghair op 12 juli.

May we suggest to combine with Mithkal Alzghair on July 12.

Ómarsdóttir worked with, among others, Sidi Larbi Cherkaoui, Jan Fabre and Anne Teresa De Keersmaeker and has her own group called Shalala. The German magazine Ballettanz has already named her as the most exciting European choreographer twice. That is why currently all of Europe is focused on the Iceland Dance Company.

MAIN PROGRAMME

31

© José Miguel Jiménez

Euripides Laskaridis

TITANS 32

HOOFDPROGRAMMA

(GR)

Alles verandert voor je ogen, niets is wat het lijkt

do 13 juli, 19.00 Theater Bellevue

Everything changes before your very eyes, nothing is what it seems

In een ongedefinieerde leegte zit een wereldvreemd wezen op een schommel.

Hoog voorhoofd, bolle buik – geen mens, geen god, geen clown. Hij is almachtig, onsterfelijk en rusteloos. Om hem heen cirkelt een eigenaardig schaduwfiguur.

In een hemels circus overpeinzen zij het bestaan en de eindeloze tijd.

NEDERLANDSE PREMIÈRE

An other-worldly creature sits on a swing in an undefined emptiness. High forehead, round belly - no human, no god, no clown. He is almighty, immortal and restless. Circling around him is a strange shadow figure. In a heavenly circus, they deliberate existence and perpetual time.

Zag de wereld er zo uit voordat de rede, het verstand er haar intrede deed? Euripides Laskaridis stelt het zich in TITANS zo voor. Bij deze Griekse film- en theaterkunstenaar zijn ridiculisering en transformatie nooit ver weg. Zijn repetities beginnen met het creëren van zelfbedachte wezens en de wereld die zij bewonen; gaandeweg blaast hij daar leven in.

± 70 minuten (zonder pauze) € 20 Julidans Jong € 12,50 Thu July 13, 7 pm Theater Bellevue DUTCH PREMIERE ± 70 minuten (no intermission) € 20 Julidans Young € 12,50

In TITANS he creates an alien atmosphere with creatures from a time before reason.

Because, long before the intelligent Olympic gods of Laskaridis’ homeland existed, a whole other species ruled the world: the Titans, perhaps the first creatures ever imagined by human fantasy. Laskaridis is inspired by these barbaric Titans - they castrate their father, drown their children and the list goes on - to show what the world also could have looked like. How does this flat, hollow reality jibe with our desire for self-development? Are we actually so far removed from these creatures?

In TITANS creëert hij een buitenaardse sfeer, met wezens uit de tijd van vóór de rede. Want ja, nog vóór de slimme Olympische goden uit Laskaridis’ vaderland er waren, regeerde er een ander slag heersers over de wereld: de Titanen, misschien wel de vroegste wezens die de menselijke fantasie ooit bedacht. Laskaridis laat zich inspireren door deze barbaarse Titanen – zij castreerden hun vader, verdronken hun kinderen en ga zo maar door – om te tonen hoe de wereld er óók uit had kunnen zien. Hoe laat deze platte, holle realiteit zich rijmen met onze drang tot zelfontplooiing? Staan we daar eigenlijk wel zo ver van af?

Euripides Laskaridis volgde theaterstudies in Athene en New York.

Bij regisseurs als Robert Wilson en Dimitris Papaioannou ontwikkelde hij zijn heel eigen stijl, met Griekse én Amerikaanse invloeden. Vorig jaar stelde een ‘Pina Bausch Fellowship’ hem in staat mee te lopen met de Nieuw-Zeelandse Lemi Ponifasio (te zien geweest op Julidans en Holland Festival). Met zijn gezelschap OSMOSIS Performing Arts Co staat Laskaridis sinds 2009 al op vele Griekse podia. Zijn internationale doorbraak vormde RELIC, waarmee hij langs achttien internationale festivals toerde. Dit jaar is Julidans de trotse coproducent van opvolger TITANS.

Is this what the world looked like before reason and logical thought stepped in?

This is what Euripides Laskaridis imagines in TITANS. With this Greek film and theatre artist, ridicule and transformation are always close at hand. His rehearsals begin with the creation of self-conceived creatures and the world they inhabit; along the way, he breathes life into it.

Deze voorstelling is goed te combineren met Christos Papadopoulos op 13 juli.

Euripides Laskaridis studied theatre in Athens and New York. With directors like Robert Wilson and Dimitris Papaioannou, he developed his very own style with both Greek and American influences. Last year, a ‘Pina Bausch Fellowship’ enabled him to work with and follow New Zealand’s Lemi Ponifasio (who have also appeared at Julidans and the Holland Festival).

Since 2009, Laskaridis has been seen on many Greek stages with his company OSMOSIS Performing Arts Co. His international breakthrough occurred with RELIC, which he has shown at eighteen international festivals. This year, Julidans is the proud co-producer of the sequel TITANS.

May we suggest to combine with Christos Papadopoulos on July 13.

MAIN PROGRAMME

33

34

Elvedon HOOFDPROGRAMMA

© Patroklos Skafidas

Christos Papadopoulos

(GR)

In de flow van leven en dood “Meteen bij de geboorte wordt het leven in beweging gezet. We kunnen er niet voor kiezen om even te pauzeren of uit te rusten. Het gaat eindeloos door en is niet te stoppen.” Zo omschrijft Christos Papadopolous zijn fascinatie voor de tijd.

Geïnspireerd door de roman The Waves van Virginia Woolf maakt Papadopolous de voorstelling Elvedon. De roman volgt het leven van zes vrienden van hun kindertijd tot in hun oude jaren. Zes heel verschillende karakters, met hun eigen kijk op de wereld, die worden meegevoerd op de golven van het leven.

Centraal in de roman en de voorstelling staat de tijd, een sterke evolutionaire kracht die constante verandering brengt: een voortdurend botsen en versmelten van leven en dood, liefde en vriendschap, het persoonlijke en het gemeenschappelijke. Dit idee van eeuwige flow vormt het hart van de voorstelling Elvedon – de titel verwijst naar een feeërieke plek in de roman waar de vrienden samenkomen.

do 13 juli, 21.00 Stadsschouwburg, Grote zaal NEDERLANDSE PREMIÈRE 55 minuten (zonder pauze) € 22,50 / 17,50 / 12,50 / 10 Julidans Jong € 15 Thu July 13, 9 pm Stadsschouwburg, Grote Zaal DUTCH PREMIERE 55 minutes (no intermission) € 22,50 / 17,50 / 12,50 / 10 Julidans Young € 15

“Immediately at birth, life is put in motion.

We don’t have the option of pausing for a bit or to rest for a moment. It continues on endlessly and cannot be stopped.” This is how Christos Papadopolous describes his fascination with time.

When Papadopolous made Elvedon, he was inspired by Virginia Woolf’s novel, The Waves. The book follows the lives of six friends from childhood up through their later years. Six totally divergent characters, each with their very own perspective of the world and all of them carried away by the waves of their lives.

The main theme in both the novel and this work is time itself, a powerful evolutionary force that creates constant change: a never-ending collision and merging of life and death, love and friendship, the personal and the communal. The concept of a perpetual flow forms the heart of the Elvedon performance– the title refers to an enchanted place in the novel where the friends got together.

The movements which Papadopolous uses to tell his story could not be any more pure. Very subtly, the six dancers change their pattern of movement with utter simplicity as their only guide. The music of Coti K. follows the heartbeat of the dancers and transports you to the timeless Elvedon.

De bewegingen waarin Papadopoulos zijn verhaal vertelt, kunnen bijna niet puurder. Heel subtiel veranderen de zes dansers hun bewegingspatronen, met eenvoud als troef. De muziek van Coti K. volgt de hartslag van de dansers en voert je mee naar het tijdloze Elvedon.

Christos Papadopoulos (1976) volgde een theateropleiding in zijn geboorteland Griekenland en een opleiding tot choreograaf aan de School voor Nieuwe Dansontwikkeling in Amsterdam. In 2015 richtte hij zijn eigen Leon and Wolf Dance Company op om door middel van theater en dans uiting te geven aan zijn diepgevoelde wens tot communiceren. Elvedon is zijn eerste zelfstandige project als choreograaf.

Het werd geselecteerd door het Europese dansnetwerk Aerowaves en reist sindsdien de hele wereld over.

In the flow of life and death

Deze voorstelling is goed te combineren met Euripides Laskaridis op 13 juli.

May we suggest to combine with Euripides Laskaridis on July 13.

Christos Papadopoulos (1976) studied theatre in his native country of Greece and then went on to study choreography at the School for New Dance Development in Amsterdam, the Netherlands. In 2015, he founded his own Leon and Wolf Dance Company by using theatre and dance to express his heart-felt desire to communicate. Elvedon is his first independent project as a choreographer.

It was selected by the European dance network, Aerowaves, and since then, it has been seen all over the world.

MAIN PROGRAMME

35

© François Stemmer

Olivier Dubois

(FR)

AUGURI

36

HOOFDPROGRAMMA

Een lawine van 22 dansers Op zijn 23ste maakte Olivier Dubois een opmerkelijke overstap: van de studies economie en rechten stapte hij in de wereld van de dans. Het bleef niet onopgemerkt; al snel verdiende hij zijn sporen bij onder anderen Jan Fabre en Sasha Waltz en ontwikkelde zich tot een enfant terrible van de eigentijdse dans. Dubois vindt het belangrijker controversiële thema’s als genderkwesties, seksualiteit, geweld en taboes aan te snijden dan een eigen bewegingstaal te ontwikkelen. Toch drukt hij nu een stevig stempel op de hedendaagse dans door met steeds grotere groepen dansers een hypnotiserende mensenmachinerie op gang te brengen.

Voor AUGURI werkt Dubois met een grotere groep dansers dan ooit. Maar liefst 22 performers gooien zich vol in de performance. Hun zoektocht naar geluk, in al zijn heidense en heilige vormen, neemt nu eens wanhopige, dan weer groteske vormen aan. Waar de voorstelling ook staat, ze brengt toeschouwers naar het puntje van hun stoel, in gespannen afwachting wat er zal gebeuren. De titel verwijst zowel naar de Italiaanse gelukwens ‘Auguri’ als naar de kunst om de goddelijke wil af te lezen aan de vlucht van vogels.

Een performance als een lawine, een donderslag, een vloedgolf van beweging.

Dubois stond eerder op Julidans met o.a. Faune(s) in 2009 en Tragédie in 2013. Hierin raakten negen naakte mannen en negen naakte vrouwen in een hypnotiserend trance. Op het Holland Festival stond in 2012 Révolution, waarin Dubois twaalf vrouwelijke dansers liet zien als een mechanische arbeidersmassa, rond palen cirkelend op een tot twee uur uitgerekte versie van de Boléro van Maurice Ravel. In 2014 was Dubois’ Elégie, gemaakt voor het Ballet National de Marseille op muziek van onder anderen Wagner, de kick-off van het festival.

vr 14 & za 15 juli, 20.30 Stadsschouwburg, Rabozaal NEDERLANDSE PREMIÈRE 60 minuten (zonder pauze) € 35 / 30 / 25 / 17,50 Julidans Jong € 15 Fri July 14 & Sat July 15, 8.30 pm, Stadsschouwburg, Rabozaal DUTCH PREMIERE 60 minutes (no intermission) € 35 / 30 / 25 / 17,50 Julidans Young € 15

Deze voorstelling is goed te combineren met Inga Huld Hákonardóttir & Rósa Ómarsdóttir op 14 en 15 juli, en Cecilia Bengolea & François Chaignaud op 15 juli.

May we suggest to combine with Inga Huld Hákonardóttir & Rósa Ómarsdóttir on July 14 and 15 and Cecilia Bengolea & François Chaignaud on July 15.

An avalanche of 22 dancers At age 23, Olivier Dubois made an remarkable transition: from studying economics and law, he entered the world of dance. And he did not go unnoticed; he quickly earned his stripes with, among others, Jan Fabre and Sasha Waltz, and developed into an “enfant terrible” of the contemporary dance world. Dubois considers it more important to tackle controversial topics such as gender issues, sexuality, violence and taboos than to develop his own language of movement.

Still, today he manages to make a considerable mark on contemporary dance by setting in motion increasingly larger groups of dancers in a hypnotising human machine.

For AUGURI, Dubois is working with his biggest group ever. No fewer than 22 performers immerse themselves in this production. Their search for happiness in all of its heathen and holy forms is at times desperate and then grotesque. No matter what is happening during the piece, audience members are constantly on the edge of their seats as they agonisingly wait to see what will happen next. The title refers both to the Italian from of congratulations, ‘Auguri’ as well as the art of interpreting divine will from the flight of birds. This performance is an avalanche, a thunder strike, a tidal wave of movement.

Dubois was seen earlier at Julidans with the works Faune(s) in 2009 and Tragedy in 2013. In this piece, nine naked men and nine naked women fall into a hypnotising trance. At the 2012 Holland Festival, he brought Révolution, in which Dubois portrays twelve female dancers as a mass of mechanical labourers circling around poles to a two-hour extended version of Boléro by Maurice Ravel. In 2014, Dubois’ Elégie, created for the Ballet National de Marseille and set to the music of Wagner, among others, had the honour of kicking off the festival.

MAIN PROGRAMME

37

© Jean Luc Tanghe

Daniel Linehan

38

(US/BE)

Flood HOOFDPROGRAMMA

Wat als het leven vergeet te pauzeren?

za 15 juli, 20.30 Theater Bellevue

What if life forgets to take a break?

Gefascineerd door de snelle maalstroom van veranderingen maakt Daniel Linehan een voorstelling over komen en gaan. Met de snelheid waarmee nieuwe uitvindingen en technologieën het licht zien, worden uitstervende beroepen, vergeten vaardigheden en verjaarde technologieën bij het grofvuil gezet.

Totdat die nieuwe vondsten op hun beurt weer verouderd zijn en worden afgedaan – en vaak duurt dat niet lang.

NEDERLANDSE PREMIÈRE

Fascinated by the fast-paced maelstrom of changes, Daniel Linehan has created a work about coming and going. With the speed at which new inventions and technologies are coming to light, antiquated professions, forgotten skills and outdated technologies are simply being tossed away. Until those new inventions, in turn, are then also replaced and discarded - and often, this doesn’t take very long.

Vier dansers komen op, gaan af, komen weer op, gaan weer af. Wat komen ze doen? Waar gaan ze naartoe? Wanneer komen ze terug? De dansers zijn zich ervan bewust dat ze moeten vernieuwen; dat is de dwang van ons tijdperk. In snel tempo updaten ze hun eigen bewegingen.

Maar het gaat niet snel genoeg, ze kunnen het niet bijbenen. Onder druk om hun bewegingen te versnellen, beginnen ze stukjes beweging weg te knippen, steeds meer. Wat blijft er over als we niet meer de tijd nemen voor zorgvuldigheid, aanscherping en verdieping? Als we niet oppassen, resten er straks alleen schaduwen, echo’s en sporen.

Daniel Linehan werkte als danser en choreograaf in New York voordat hij bijna tien jaar geleden een researchprogramma ging volgen aan de dansopleiding P.A.R.T.S. in Brussel. Hij werkte als choreograaf onder andere bij deSingel en bij de Opera van Lille (Frankrijk). In 2015 startte hij zijn eigen gezelschap Hiatus.

In al zijn werk combineert hij zijn scherpe blik als kunstenaar met de nieuwsgierigheid van de leek, wat hem steeds weer op onverwachte verbindingen brengt tussen dans, tekst, beweging en technologie. Linehan stond vaker in Julidans. O.a. in 2013 met zijn voorstelling Gaze is a Gap is a Ghost in Julidans NEXT, waarin hij ons het theater liet zien vanuit het perspectief van drie danseressen met camera’s.

Beeldentaal speelt een belangrijke rol in zijn werk. Voor Flood werkt hij samen met kunstenaarsduo 88888.

70 minuten (zonder pauze) € 20 Julidans Jong € 12,50 Sat July 15, 8.30 pm Theater Bellevue DUTCH PREMIERE 70 minutes (no intermission) € 20 Julidans Young € 12,50

Deze voorstelling is goed te combineren met Inga Huld Hákonardóttir & Rósa Ómarsdóttir op 15 juli en Cecilia Bengolea & François Chaignaud op 15 juli.

May we suggest to combine with Inga Huld Hákonardóttir & Rósa Ómarsdóttir on July 15 and Cecilia Bengolea & François Chaignaud on July 15.

Four dancers come on and go off stage, and then they come on again and they go off again. What are they coming to do? Where are they going? When will they come back? The dancers are aware that they must renew themselves time and again; that is the order of the day. In rapid tempo, they update their own movements. But they are not going fast enough, and they cannot keep up. Under pressure to speed up their movements, they start eliminating little bits of movement and then bigger bits. What will remain if we no longer take the time for diligence, enhancement and enlightenment? Soon, if we are not careful, all that will be left behind will be shadows, echoes and traces.

Daniel Linehan worked as a dancer and choreographer in New York before he enrolled in a research programme at the dance school P.A.R.T.S. in Brussels, Belgium nearly ten years ago. He has worked as a choreographer at, among others, deSingel and the Opera of Lille (France). In 2015, he founded his company Hiatus. In all of his work, Linehan combines the sharp eye of an artist with the curiosity of a novice and this yields unexpected connections among dance, text, movement and technology every time. Linehan appeared many times at Julidans. In 2013, his work Gaze is a Gap is a Ghost appeared in Julidans NEXT, where he showed us the theatre from the perspective of three dancers with cameras.

Visual language plays an important role in his work. For Flood, he collaborated with the artistic duo 88888.

MAIN PROGRAMME

39

Cecilia Bengolea & François Chaignaud

(FR)

© Hervé Véronèse

DFS

40

HOOFDPROGRAMMA

Een explosie van originaliteit, creativiteit en humor “Op de dansvloer zijn ze net tovenaars.

Ze creëren vrijheid en magie, voor ons en voor het publiek.” Aldus een van de dansers van het dansgezelschap Vlovajob Pru over choreografen Cecilia Bengolea en François Chaignaud.

Magie is misschien een groot woord, maar wonderlijk is het zeker: de combinatie van Jamaicaanse music hall met de dertiende-eeuwse gezangen van Guillaume de Machaut. Op spitzen. Het is te zien in DFS, een choreografie van een bijzonder duo: zij komt uit Buenos Aires en belandde op het podium via de streetdance, hij groeide op in het Franse Rennes en danst al vanaf zijn zesde.

Allebei brachten ze buiten de dansstudio vele uren door in de collegebanken.

Chaignaud studeerde geschiedenis van het feminisme, Bengolea filosofie en kunstgeschiedenis. Maar ook voor een partijtje boksen of een goede striptease draait ze haar hand niet om.

Hun veelzijdige ervaring heeft ze geleerd buiten de kaders te denken. Ze werken graag samen met couturiers, beeldend kunstenaars, cineasten, fotografen en musici. Cecilia Bengolea benadert dans het liefst als een bewegend kunstwerk.

François Chaignaud is altijd op zoek naar een combinatie met zang, of het nu vergeten liederen zijn uit het begin van de twintigste eeuw of eeuwenoude polyfone melodieën. Sinds 2005 werken ze samen in de Compagnie Vlovajob Pru. “Ms. Bengolea and Mr. Chaignaud know how to get a viewer’s attention”, oordeelde de New York Times over hun eerste werk Pâquerette. Die aandacht wisten ze op zich gericht te houden. In 2015 werd het duo als eerste uitgenodigd om nieuw werk te maken voor het Tanztheater Wuppertal na het overlijden van oprichter en dansicoon Pina Bausch.

Het resultaat was de succesvolle voorstelling The Lighters’ Dancehall Polyphony, met koorzang, Jamaicaanse dans en rap. In DFS vervolgen Bengolea en Chaignaud de ingeslagen weg. De polyfone en Georgische zang komt van hem, de Jamaicaanse dance hall, afgeleid van de reggae, van haar.

za 15 juli, 22.OO Stadsschouwburg, Grote Zaal NEDERLANDSE PREMIÈRE ± 60 minuten (zonder pauze) € 25 / 20 / 15 / 12,50 / 10 Julidans Jong € 15 Sat July 15, 10 pm Stadsschouwburg, Grote Zaal DUTCH PREMIERE ± 60 minutes (no intermission) € 25 / 20 / 15 / 12,50 / 10 Julidans Young € 15

Deze voorstelling is goed te combineren met Olivier Dubois op 15 juli, Daniel Linehan op 15 juli en Inga Huld Hákonardóttir & Rósa Ómarsdóttir op 15 juli.

May we suggest to combine with Olivier Dubois on July 15, Daniel Linehan on July 15 and Inga Huld Hákonardóttir & Rósa Ómarsdóttir on July 15.

An explosion of originality, creativity and humour “On the dance floor, they’re like magicians.

They create freedom and magic, for us and for the audience.” This, according to one of the dancers of the Vlovajob Pru dance company when asked about choreographers Cecilia Bengolea and François Chaignaud.

Magic may be a big word, but it sure is wondrous: the combination of Jamaican music hall with the thirteenth century chants of Guillaume de Machaut. And on toe shoes. This can all be seen in DFS, a choreography by an unusual duo: she comes from Buenos Aires and ended up on stage via street dancing; he grew up in Rennes, France and has been dancing since the age of six. Outside the dance studio, they spent countless hours in lecture halls. Chaignaud studied the history of feminism while Bengolea delved into philosophy and art history. But she also wouldn’t say no to a little sparring match or a proper striptease.

Their multi-faceted experience has taught them to think outside of the box. They are always looking to combine forces with fashion designers, graphic artists, photographers and musicians. Cecilia Bengolea prefers to approach dance as a moving piece of art. François Chaignaud is always looking for a combination with song, whether it be with songs from the beginning of the twentieth century or age-old polyphonic melodies. They have been collaborating with the Compagnie Vlovjob Pru since 2005. “Ms Bengolea and Mr Chaignaud know how to get a viewer’s attention”, said the New York Times about their first work, Pâquerette. Captivating audiences is something they continued to excel at over the years. In 2015, the duo was the first to be invited to create a new piece for the Tanztheater Wuppertal after the passing of founder and dance icon Pina Bausch. The result was the hugely successful performance of The Lighters’ Dancehall Polyphony, with choir singers, Jamaican dance and rap. In DFS, Bengolea and Chaignaud continue on the same path.

The polyphonic and Georgian chants are his and the Jamaican dance hall derived from reggae is all hers.

MAIN PROGRAMME

41

PROGRAMMASCHEMA STADSSCHOUWBURG GROTE ZAAL

TUE 04 WED 05 THU 06 FRI 07 SAT 08 SUN 09 MON 10 TUE 11 WED 12 THU 13 FRI 14 SAT 15 42

STADSSCHOUWBURG RABOZAAL

THEATER BELLEVUE

20.30 P.10

19.00 P.12

CRYSTAL PITE & JONATHON YOUNG

ROBYN ORLIN

AND SO YOU SEE...

BETROFFENHEIT

side programme on p.67

21.00 P.14

20.30 P.10

20.30 P.12

7EVEN

BETROFFENHEIT

BALLET NATIONAL DE MARSEILLE / ICK

21.00 P.14

BALLET NATIONAL DE MARSEILLE / ICK 7EVEN

CRYSTAL PITE & JONATHON YOUNG

ROBYN ORLIN

AND SO YOU SEE...

side programme on p.67

with after talk

21.30

PERE FAURA

P.16

SWEET FEVER

with pre-interview

20.30 P.18

PERE FAURA

SWEET TYRANNY

with after talk & afterparty

20.30 P.20

OMAR RAJEH, KOEN AUGUSTIJNEN, ANANI SANOUVI & HIROAKI UMEDA BEYTNA

21.00 P.22

16.00 P.20

OMAR RAJEH, KOEN AUGUSTIJNEN, ANANI SANOUVI & HIROAKI UMEDA

NICOLE BEUTLER 7: TRIPLE MOON with afterparty

BEYTNA 21.00 P.22

20.30 P.24

7: TRIPLE MOON

LOVE CHAPTER 2

NICOLE BEUTLER with after talk

with after talk

SHARON EYAL & GAI BEHAR

20.30 P.24

19.00

LOVE CHAPTER 2

CANDY’S CAMOUFLAGE

SHARON EYAL & GAI BEHAR with after talk

21.00 P.28

P.26

LIQUID LOFT / CHRIS HARING with after talk

20.30 P.26

ITAMAR SERUSSI SAHAR & LIQUID LOFT / CHRIS HARING

LIQUID LOFT / CHRIS HARING CANDY’S CAMOUFLAGE

GISELLE

with after talk

20.30 P.30

ERNA ÓMARSDÓTTIR & DAMIEN JALET BLACK MARROW

with after talk

21.00 P.34

19.00 P.32

ELVEDON

TITANS

CHRISTOS PAPADOPOULOS

EURIPIDES LASKARIDIS

with after talk

with after talk

20.30 P.36

OLIVIER DUBOIS AUGURI

with after talk

22.00 P.40

CECILIA BENGOLEA & FRANÇOIS CHAIGNAUD DFS

with afterparty

20.30 P.36

20.30 P.32

AUGURI

FLOOD

OLIVIER DUBOIS

DANIEL LINEHAN with after talk

MAIN PROGRAMME

PROGRAMME SCHEDULE MELKWEG UPSTAIRS

PODIUM MOZAÏEK

BIJLMER PARKTHEATER

VONDELPARK OPENLUCHTTHEATER

STEDELIJK MUSEUM

18.00 P.46

TRIPLE BILL ARTISTS’ LAB with after talk

18.00 P.46

TRIPLE BILL ARTISTS’ LAB with after talk

21.00 P.56

NACERA BELAZA SUR LE FIL

20.00 P.58

NACERA BELAZA SUR LE FIL

19.00 P.48

KAORI ITO

I DANCE BECAUSE I DO NOT TRUST WORDS

OLIVIER DUBOIS & GERMAINE ACOGNY MON ÉLUE NOIRE & SACRE #2 + UNTOLD KONFO with after talk

20.30 P.62

JULIDANS AT THE PARK

14.00 P.64

JULIDANS AT THE PARK

14.00 P.60

LIGIA LEWIS MINOR MATTER

19.00 P.48

16.00 P.60

I DANCE BECAUSE I DO NOT TRUST WORDS

MINOR MATTER

KAORI ITO

LIGIA LEWIS

19.00 P.50

MITHKAL ALZGHAIR

DISPLACEMENT

UPDATES AND INFO — WWW.JULIDANS.NL

19.00 P.56

19.00 P.50

MITHKAL ALZGHAIR

DISPLACEMENT

19.00 P.52

INGA HULD HÁKONARDÓTTIR & RÓSA ÓMARSDÓTTIR

20.30 P.64

JULIDANS AT THE PARK

THE VALLEY

19.00 P.52

INGA HULD HÁKONARDÓTTIR & RÓSA ÓMARSDÓTTIR THE VALLEY

NEXT

EXTENDED

43

Julidans NEXT is het platform voor een nieuwe lichting choreografen, met een eigen signatuur en een uitgesproken visie. NEXT-voorstellingen beginnen om 18.00 of 19.00 uur in Melkweg Upstairs en zijn goed te combineren met het hoofdprogramma in de Stadsschouwburg en Theater Bellevue.

JULIDANS 44

Julidans NEXT is the platform for the next generation of choreographers with their own signature and an outspoken vision. NEXT performances start at 6 or 7 pm in Melkweg Upstairs and can be easily combined with the main programme in the Stadsschouwburg and in Theater Bellevue.

NEXT 45

Maud Blandel

Magdalena Widlak

TRIPLE BILL ARTISTS’ LAB

Serge Amoussou-Guenou

Yang Zhen

Het Julidans Artists’ Lab is een bijzonder traject waarin een nieuwe generatie dansmakers de kans krijgt te leren en inspiratie op te doen. Acht jonge talenten alle uithoeken van de wereld, komen twee festivals samen in Amsterdam. Het eerste jaar ontmoeten ze de Julidanschoreografen en leren elkaars cultuur en werk kennen. In het tussenliggende jaar creëren zij een korte productie die te zien is in Julidans NEXT. De eerste editie van het Artists’ Lab vond plaats in 2014-2015. Vorig jaar kwam de tweede lichting choreografen van een nieuwe reeks voor het eerst samen. Zij tonen dit festival hun werk.

46

Ofir Yudilevitch

The Julidans Artists’ Lab is a special programme during which a new generation of choreographers are given the opportunity to learn and be inspired.

During two festivals, eight young talents from all over the world at the start of their careers, come together in Amsterdam. The first year, they meet the Julidans choreographers and get to know each other’s culture and work. During the subsequent year, they create a short production that can be seen in Julidans NEXT. The first edition of the Artists’ Lab took place in 2014 – 2015. Last year, the second crop of choreographers of a new series got together for the first time.

They will be showing their work this festival.

JULIDANS NEXT

(CH) MAUD BLANDEL & YANG ZHEN (CN)

wo 5 & do 6 juli, 18.00 Melkweg Upstairs

Yang Zhen danst een solo die Maud Blandel met hem maakt. Blandel laat zich inspireren door het idee van een orkest en de parade: mensengroepen die fysiek en ritmisch door een dirigent of leider worden gestuurd zodat alle individuele inspanningen optellen tot één grootse, machinale kracht.

De titel verwijst naar de natuurkracht, die cyclonen of wervelwinden doet ontstaan: het Coriolis-effect.

Yang Zhen dances a solo that Maud Blandel created with him. Blandel is inspired by the idea of an orchestra and a parade: groups of people that are directed physically and rhythmically by a conductor or leader, so all individual efforts add up to one great mechanical force. The title refers to the natural force that brings cyclones and whirlwinds to life: the Coriolis effect.

± 60 minuten (zonder pauze) € 15 / i.c.m. hoofdprogramma € 10 Julidans Jong € 10

The Coriolis effect

WERELDPREMIÈRE

Wed 5 & Thu 6 July, 6 pm Melkweg Upstairs WORLD PREMIERE ± 60 minutes € 15 / in combination with main programme € 10 Julians Young € 10

YANG ZHEN (CN) & OFIR YUDILEVITCH (IL) Far and Middle

De woorden ‘ver’ en ‘midden’ in geografische aanduidingen impliceren dat er een centrum van de wereld zou zijn van waaruit gemeten wordt – denk aan het verre oosten, het verre China, het Midden-Oosten. De Chinese choreograaf Yang Zhen en de Israëlische choreograaf Ofir Yudilevitch onderzoeken wat dit betekent voor hun cultuur en identiteit.

Zijn er meerdere middelpunten mogelijk?

Of kan er een wereld zonder centrum bestaan? In hun duet dansen ze zich een weg uit taalbarrières, springen ze over de culturele kloof tussen oost en west en brengen ze in een spannende contactimprovisatie-jamsessie Europa, Israël, China en de hele wereld samen.

The words ‘far’ and ‘middle’ in geographical terms imply that there must be a center of the world from which to measure – think of the far East, far China, the Middle East. The Chinese choreographer Yang Zhen and the Israeli choreographer Ofir Yudilevitch explore what this means for their culture and identity. Are several middle points possible? Or could a world exist without a middle? In their duet,

they dance their way through language barriers, they jump across the cultural divide between East and West, and during an exciting contact improvisation jam session, they join Europe, Israel, China and the whole world together.

SERGE AMOUSSOUGUENOU (BJ) & MAGDALENA WIDLAK (PL) Originally

In hedendaagse en traditionele dans en tekst onderzoekt danser-choreograaf Serge Amoussou-Guenou uit Benin (Afrika) samen met de Poolse danseres Magdalena Widlak hoe wij de macht van Afrikaanse koningen in de jaren veertig en vijftig van de twintigste eeuw duiden.

Die macht wordt vanuit het Westen meer aan presidenten toegeschreven dan aan koningen. Is het dezelfde macht? Wat maakt ons verschillend?

Dancer-choreographer Serge Amoussou-Guenou from Benin (Africa), together with the Polish dancer Magdalena Widlak, examines in contemporary and traditional dance and text how we reflect the power of African Kings in the forties and fifties of the twentieth century. The West attributes that power more to Presidents than to Kings. Is it the same power? What makes us different? How similar or different are black and white in the past, in the present and in our ideal future?

Deze voorstelling is goed te combineren met Ballet National de Marseille / ICK op 5 en 6 juli, Crystal Pite & Jonathon Young op 5 juli, Robyn Orlin op 5 juli, Nacera Belaza op 6 juli en Pere Faura op 6 juli.

May we suggest to combine with Ballet National de Marseille / ICK on July 5 and 6, Crystal Pite & Jonathon Young on July 5, Robyn Orlin on July 5, Nacera Belaza on July 6 and Pere Faura on July 6.

JULIDANS NEXT

47

© Gregory Batardon

Kaori Ito

(JP/CH)

I dance because I do not trust words 48

JULIDANS NEXT

Wonderschone dialoog tussen een danseres en haar oude vader Tien jaar lang leefde danseres Kaori Ito duizenden kilometers gescheiden van haar vader. Aan het weerzien wijdt ze een poëtisch dansstuk waarin ze samen met hem op de dansvloer stapt.

Ze verbeelden liefde, verwijdering, desillusie, berusting en trots. In Japan tonen familieleden hun emoties niet, toch is dit gesprek ongekend intiem.

I dance because I do not trust words (Je danse parce que je me méfie des mots) geeft een openhartige inkijk in de relatie tussen vader en dochter Ito. Hij is een beroemd beeldend kunstenaar in Tokio, zij is wereldwijd doorgebroken als danseres. Hij was autoritair, zij keek naar hem op. Nu is hij oud en fragiel en zijn de rollen misschien omgekeerd.

Maar hun duet toont evengoed de universele band tussen vader en kind.

De man die eerst je grootste held is, van zijn voetstuk valt, aan wie je je probeert te ontworstelen, totdat je merkt dat onzichtbare banden je naar hem terugtrekken, dat hij deel van je is. Kaori en Hiroshi Ito tonen zich dapper door elkaar terug te zoeken en alles wat al die jaren ongezegd bleef te bespreken.

Zij stelt hem vragen: “Waarom rook je? Waarom zijn je beelden zo donker?

Waarom loop je niet rechtop? Waarom kook je altijd curry? Ben je bang voor de afstand tussen ons?” Hij is oud, zijn antwoorden eerlijk en wijs: “Ik denk dat ik je veel meer zie dan andere ouders.”

Kaori Ito fascineert wereldwijd choreografen en publiek met haar krachtige performance. Na haar dansopleiding in New York werkte ze bij vele internationale choreografen, zoals Alain Platel, Sidi Larbi Cherkaoui en Angelin Preljocaj. Met Aurélien Bory maakte ze het wonderschone Plexus (Julidans 2015). Sinds 2008 creëert ze ook eigen werk, waaronder het bekroonde Island of no memories en Asobi bij Les Ballets C de la B.

za 8 & zo 9 juli, 19.00 Melkweg Upstairs NEDERLANDSE PREMIÈRE 60 minuten (zonder pauze) € 15 / i.c.m. hoofdprogramma € 10 Julidans Jong € 10 Sat July 8 & Sun July 9, 7 pm Melkweg Upstairs DUTCH PREMIERE 60 minutes (no intermission) € 15 / in combination with main programme € 10 Julidans Young € 10

Deze voorstelling is goed te combineren met Nicole Beutler op 8 en 9 juli, Omar Rajeh op 8 juli en Sharon Eyal & Gai Behar op 9 juli.

May we suggest to combine with Nicole Beutler on July 8 and 9, Omar Rajeh on July 8 and Sharon Eyal & Gai Behar on July 9.

Stunning dialogue between a dancer and her elderly father For ten years, dancer Kaori Ito lived thousands of kilometers apart from her father. She has dedicated this poetic dance piece to their reunion and the two can be seen on the dance floor together.

They portray love, separation, disillusion, resignation and pride. Family members do not show their emotion in Japan, but this exchange is incredibly intimate.

I dance because I do not trust words (Je danse parce que je me méfie des mots) gives an open-hearted insight into the bond between father and daughter Ito. He happens to be a famous visual artist in Tokyo and she has made a worldwide breakthrough as a dancer. He was authoritarian and she revered him. He is now older and more fragile and perhaps the roles have reversed. But the duet nonetheless shows the universal father and daughter bond. The man who was your first hero in life, who has fallen off his pedestal, the one you are trying to break free from until the moment that you sense invisible forces are pulling you back to him becasue he is a part of you. Kaori and Hiroshi Ito show courage by reuniting and openly discussing everything that was left unspoken for all those years. She asks him many questions: “Why do you smoke?

Why are your images so dark? Why don’t you stand up straight? Why do you always cook curries? Are you frightened by the distance between us?” He is old and his answers are wise and true: “I believe I see you more often than other parents see their children.”

Kaori Ito has managed to fascinate choreographers and audiences world-wide with her powerful performance. After completing her dance training in New York, she has collaborated with many international choreographers, including Alain Platel, Sidi Larbi Cherkaoui and Angelin Preljocaj. Together with Aurélien Bory, she created the beautiful piece Plexus (Julidans 2015). She has been making her own works since 2008 and these include the acclaimed Island of no memories and Asobi with Les Ballets C de la B.

JULIDANS NEXT

49

© Dajana Lothert

Mithkal Alzghair

(SY)

Displacement 50

JULIDANS NEXT

Ontluisterend portret van een gevlucht lichaam “Dit is geen stuk over de oorlog in Syrië, dit gaat over alles wat een mens tot mens maakt”, schreef een recensent over Displacement van de Syrische choreograaf Mithkal Alzghair.

Maar zonder die oorlog was deze voorstelling er nooit geweest. Alzghair, zelf aan den lijve geconfronteerd met het verlies van zijn thuisland, wil onderzoeken wat oorlog, vlucht en misschien terugkeer doen met de Syriër en zijn lichaam. Welke sporen laat de vlucht na? Wat gebeurt er als je een diepgewortelde cultuur dwingt te verhuizen? Wat doet zo’n ervaring met je verleden, je heden en je toekomst?

Mithkal Alzghair weet waarover hij het heeft: na een klassieke dansopleiding in Damascus en een voortgezette opleiding choreografie in Montpellier kon hij niet meer terug naar Syrië, want daar wachtte hem de militaire dienst. Met lede ogen moest hij aanzien hoe zijn thuisland het toneel werd van een bloedige burgeroorlog.

Displacement, de openhartige voorstelling die hij erover maakte, valt in twee delen uiteen. In een solo zoekt hij naar wat zijn lichaam aan tradities in zich draagt: de traditionele dans en de spirituele trance, maar ook het oorlogszuchtige en de gelatenheid van de ballingschap.

In het trio dat erop volgt, probeert een individu zich aan te passen aan twee anderen zonder zijn identiteit te verliezen. Hij levert een tweestrijd tussen de hoop op vluchten en het besef dat terugkeren onmogelijk is.

Als een chirurg ontleedt Alzghair het erfgoed dat hij in zich draagt. Hij won er de eerste prijs mee bij de vierde editie van de internationale wedstrijd Danse élargie georganiseerd door Théâtre de la Ville in Parijs en Le Musée de la danse/ CCN Rennes van Boris Charmatz.

di 11 & wo 12 juli, 19.00 Melkweg Upstairs NEDERLANDSE PREMIÈRE 55 minuten (zonder pauze) € 15 / i.c.m. hoofdprogramma € 10 Julidans Jong € 10 Tue July 11 & Wed July 12, 7 pm Melkweg Upstairs DUTCH PREMIERE 55 minutes € 15 / in combination with main programme € 10 Julidans Young € 10

Deze voorstelling is goed te combineren met Itamar Serussi Sahar & Liquid Loft / Chris Haring op 11 juli en Erna Ómarsdóttir & Damien Jalet op 12 juli.

May we suggest to combine with Itamar Serussi Sahar & Liquid Loft / Chris Haring on July 11 and Erna Ómarsdóttir & Damien Jalet on July 12.

Eloquent portrait of a fleeing body “This is not a piece about the war in Syria, this is about everything that makes a human, human”, wrote one reviewer about Displacement by Syrian choreographer Mithkal Alzghair. But without that war, this performance would never have existed. Alzghair, who has personally been confronted with the loss of his homeland, wishes to examine what war, to flee and perhaps to return to home will do to a Syrian and his body. What does fleeing from your homeland do to you?

What happens when you force a deeprooted culture to migrate? What does an experience like this do to your past, present and future?

Mithkal Alzghair knows what he’s talking about: after finishing his classical dance training in Damascus and an advanced choreography course in Montpellier, he could not return to Syria because there, he would have been forced to join the military. With a heavy heart he had to watch how his home country became the stage for a civil war.

Displacement is a candid piece about this experience and is carried out in two parts.

In a solo, he searches his body for the traditions it holds: the traditional dance and the spiritual trance, and also the belligerence and resignation of exile. In the trio that ensues, one individual tries to adapt to the other two without losing his identity. This results in struggle between the hope of fleeing and the realization that returning is impossible.

Like a surgeon, Alzghair dissects every bit of heritage he carries with him. He won the first prize with it at the fourth edition of the international Danse élargie competition organised by Théâtre de la Ville in Paris and Le Musée de la danse/ CCN Rennes of Boris Charmatz.

JULIDANS NEXT

51

Inga Huld Hákonardóttir & Rósa Ómarsdóttir

© Alda Lóa Leifsdóttir

(IS)

The Valley 52

JULIDANS NEXT

Kijk, maar je ziet niet wat je ziet We zien een vuist in een krop sla beuken, maar het geluid is de soundtrack van een totaal andere beweging. Inga Huld Hákonardóttir en Rósa Ómarsdóttir spelen graag een spel waarin de dialoog tussen wat we zien en horen wordt gemanipuleerd.

Zo veranderen simpele acties in humoristische of gruwelijke scenario’s.

Sinds de twee IJslandse choreografes en performers elkaar ontmoetten op dansopleiding P.A.R.T.S. in Brussel maken ze jaarlijks minimaal één voorstelling samen, die ze met veel succes op Europese podia uitvoeren.

In hun werk zoeken ze voortdurend naar wat er niet klopt in het spel tussen geluiden, taal en objecten, gevoed door de voor IJslandse performers zo kenmerkende hang naar het mysterieuze en bevreemdende. In The Valley zijn de twee performers niet van elkaar te onderscheiden; ze zien eruit als een eeneiige tweeling, gestoken in identieke witte joggingbroek en grijze truitjes. En dat is niet voor niets: dit is een plek van dubbelgangers, waar twee kunnen samenvallen en weer verdubbelen. Als je niet meer ziet waar de een begint en de ander eindigt, raak je het onderscheid tussen origineel en replica kwijt. Wie heeft de touwtjes in handen? Wat is nog natuur en wat is kunstmatig? Een onbestemde plek is het, deze vallei, waar het onderscheid tussen mens en machine is weggevallen.

Rósa Ómarsdóttir en Inga Huld Hákonardóttir worden voor Julidans NEXT voorgedragen door Erna Ómarsdóttir, die op woensdag 12 juli met Black Marrow in het hoofdprogramma staat. “Ze zijn zeer sterke, toegewijde, enthousiaste performers, zowel samen als individueel. Ik hou van hun gebruik van objecten, geluid, muziek en stem, en niet te vergeten hun gevoel voor humor.”

vr 14 & za 15 juli, 19.00 Melkweg Upstairs NEDERLANDSE PREMIÈRE 60 minuten (zonder pauze) € 15 / i.c.m. hoofdprogramma € 10 Julidans Jong € 10 Fri July 14 & Sat July 15, 7 pm Melkweg Upstairs DUTCH PREMIERE 60 minutes (no intermission) € 15 / in combination with main programme € 10 Julidans Young € 10

Deze voorstelling is goed te combineren met Olivier Dubois op 14 en 15 juli, Cecilia Bengolea & François Chaignaud op 15 juli en Daniel Linehan op 15 juli.

May we suggest to combine with Olivier Dubois on July 14 and 15, Cecilia Bengolea & François Chaignaud on July 15 and Daniel Linehan on July 15.

Look, but you don’t see what you see We see a fist slam into a head of lettuce, but the sound is the soundtrack of a completely different movement. Inga Huld Hákonardóttir and Rósa Ómarsdóttir enjoy playing a game in which the dialogue between what we see and hear is manipulated. This is how simple movements can turn into hilarious or gruesome scenarios.

Ever since the two Icelandic choreo­ graphers/performers met at the P.A.R.T.S. dance school in Brussels, they have made at least one show together every year and these are performed across the European stages with raving success. In their work they are constantly looking for what doesn’t fit in a game of sounds, language and objects stimulated by a taste for the mysterious and alienating which is so typical among Icelandic performers. In The Valley the two performers are identical; they appear as same-egg twins, dressed in matching white jogging pants and grey tops. And this is for good reason: this is a place for doppelgangers, where two can come together and replicate again. When you can no longer see where one begins and the other ends, you lose track of the distinction between the original and the replica. Who is pulling the strings? What is natural and what is artificial? It is an undefinable place, a valley where the difference between man and machine has vanished.

Rósa Ómarsdóttir and Inga Huld Hákonardóttir appear at Julidans NEXT on the recommendation of Erna Ómarsdóttir, who herself will appear in the main programme on Wednesday July 12 with Black Marrow. “They are very strong, dedicated and enthusiastic performers, as a collaboration as well as individuals. I like the way they work with objects, sound, music and voice, and not to forget their great sense of humour.”

JULIDANS NEXT

53

Dwarse dans en dwarsverbanden. Niet alleen op het podium, maar ook door de stad. Julidans legt de verbinding vanuit het centrum van Amsterdam naar West en Zuid-Oost en slaat net als voorgaande jaren de handen ineen met Podium MozaĂŻek en het Bijlmer Parktheater.

Met het Stedelijk Museum werkt Julidans dit jaar voor het eerst samen.

De voorstellingen in het Vondelpark Openluchttheater zijn gratis toegankelijk.

JULIDANS 54

Julidans shows dance that is crossgrained and crosses the city, from the centre of Amsterdam to Amsterdam West and Amsterdam Southeast. Again we joined hands with Podium MozaĂŻek and with the Bijlmer Parktheater. New this year is our collaboration with Stedelijk Museum. The performances in the Vondelpark are free of entry.

EXTENDED 55

© Francesca Lanaro

NACERA BELAZA

(DZ/FR)

Sur le fil 56

JULIDANS EXTENDED

Een hedendaagse trance-­ervaring Met Sur le fil maakte Nacera Belaza een hypnotiserende choreografie voor haarzelf en twee andere vrouwen. De stilte is geladen. De dansers doen alle grenzen tussen henzelf en het duister rondom hen verdwijnen. Hoezo zitten er begrenzingen aan ons lichaam en ons brein? De dansers in Sur le fil krijgen álles aan het dansen, zelfs ‘het Niets’. Ze laten de bezoeker in een trance achter.

De Algerijnse Nacera Belaza groeide op in Frankrijk. Ze studeerde moderne literatuur voordat ze in 1989 haar eigen dansgezelschap oprichtte.

Als autodidact vond ze haar eigen bewegingstaal uit, waarin ze het lichaam uitdaagt en waarmee ze haar publiek rechtstreeks wil raken. Haar dans is zowel aards als meditatief en vergt het uiterste van het lichaam van de dansers. Met haar zorgvuldige, herhalende bewegingen zet ze de tijd voor korte duur stil. Haar choreografie Sur le fil werd geselecteerd voor de prestigieuze Dansbiënnale van Venetië.

do 6 juli, 21.00 & vr 7 juli, 19.00 Podium Mozaïek NEDERLANDSE PREMIÈRE 45 minuten (zonder pauze) € 15 / i.c.m. hoofd­ pogramma € 10 Julidans Jong € 10 Thu July 6, 9 pm & Fri July 7, 7 pm Podium Mozaïek DUTCH PREMIERE 45 minutes (no intermission) € 15 / in combination with main programma € 10 Julidans Young € 10

A contemporary trance experience With Sur le fil, Nacera Belaza has created a hypnotising choreography for herself and two other women. The silence is loaded. The dancers make all the boundaries between themselves and the darkness around them disappear. Why are there limitations to our body and our brain? The dancers in Sur le fil get everything to dance, even ‘the Nothing’.

They leave the audience in a trance.

Algerian-born Nacera Belaza grew up in France. She studied modern literature before she founded her own dance company in 1989. As an autodidact, she found her own language of movement, in which she challenges the body and wants to directly touch her audience. Her dance is both earthly and meditative and stretches the dancers’ bodies to their limit.

With her careful, repetitive movements, she stops time for just a little while. Her choreography Sur le fil was selected for the prestigious Venice Dance Biennale.

Deze voorstelling is goed te combineren met de Triple Bill Artists’ Lab op 6 juli, Pere Faura op 6 en 7 juli en Omar Rajeh op 7 juli.

May we suggest to combine with Triple Bill Artists’ Lab on July 6, Pere Faura on July 6 and 7 and Omar Rajeh on July 7.

JULIDANS EXTENDED

57

Olivier Dubois

(FR/BJ)

© François Stemmer

Mon élue noire Sacre #2

Desta Deekman & Serge Koffi (NL)

58

Konfo JULIDANS EXTENDED

“Het kolonialisme, ik herhaal, het kolonialisme ontmenselijkt zelfs de meest beschaafde mens.” (Aimé Césaire, Discours sur le colonialisme, 1950)

vr 7 juli, 20.00 Bijlmer Parktheater

Op de beroemde tonen van Sacre du Printemps van Igor Stravinsky, danst het zeventigjarige dansicoon Germaine Acogny een solo over de dieptes van haar West-Afrikaanse ziel, Mon élue noire (‘Mijn zwarte uitverkorene’).

Acogny was lange tijd de muze van de wereldberoemde Franse choreograaf Maurice Béjart. Ze werkte als danseres in zowel Frankrijk en België, waar Béjart zijn dansgezelschap had, als in Senegal, waar ze haar eigen dansstudio L’Ecole des Sables opzette. Choreograaf Olivier Dubois maakte voor haar zijn tweede choreografie op Stravinsky’s Sacre, een muziekstuk waarop hij in een serie nieuwe danswerken een eigentijds antwoord probeert te geven. Mon élue noire is het tweede stuk, na Prêt à baiser in 2012. De culturele en politieke geschiedenis die Acogny meedraagt in haar krachtige lichaam verleent de Sacre du Printemps een nieuw elan.

37 + 30 minuten (met pauze) € 13,50 Julidans Jong € 11

NEDERLANDS PREMIÈRE

Fri July 7, 8 pm Bijlmer Parktheater DUTCH PREMIERE 37 + 30 minutes (with intermission) € 13,50 Julidans Young € 11

“Colonialism, I repeat, colonialism dehumanises even the most civilised of persons.”

(Aimé Césaire, Discours sur le colonialisme, 1950) Accompanied by the famous melody of Igor Stravinsky’s Sacre du Printemps (Rite of Spring), 70-year-old dance icon Germaine Acogny dances a solo expressing about the depths of her West-African soul, Mon élue noire (‘My black affinity’). Acogny was the long-time muse of world-famous French choreographer Maurice Béjart.

She worked as a dancer in both France and Belgium, where Béjart had his dance company, and in Senegal, where she set up her own dance studio, L’Ecole des Sables.

Choreographer Olivier Dubois created for her his second choreography for Stravinsky’s Sacre (Rite), a musical piece to which he tries to provide a contemporary answer in a series of new dance pieces.

Mon élue noire is the second piece, after Prêt à baiser (Ready to kiss) in 2012. The cultural and political history that Acogny embodies in her powerful presence imbues the Sacre du Printemps with a new fervour.

DOUBLE BILL

Ook laten we vanavond Konfo zien, een danstheatervoorstelling van de culturele Amsterdamse jongerenorganisatie Untold. Untold gebruikt dans, muziek en theater om Afro-Nederlandse jongeren actief bezig te laten zijn met het waarderen van hun identiteit en cultuur. De voorstelling Konfo gaat over het presenteren van spirituele kracht in de verschillende fases van geestelijke ontwikkeling, gebaseerd op Afrikaanse en Caraïbische culturen.

Met acht dansers en vijf muzikanten.

Tonight we will also showcase Konfo, a dance theatre performance by the cultural Amsterdams youth organisation Untold. Untold uses dance, music and theatre to actively help Dutch youth of African descent with the appreciation of their identity and culture. Konfo is about presenting spiritual strength in the various phases of spiritual development, based on on African and Caribbean cultures. With eight dancers and five musicians.

JULIDANS EXTENDED

59

© Dorothea Tuch

LIGIA LEWIS

(DO/DE)

minor matter 60

JULIDANS EXTENDED

Rood is meer dan de kleur van woede In minor matter houdt choreografe en danseres Ligia Lewis een pleidooi om de wereld eens te gaan bekijken door de ogen van een universele minderheid, de zwarte mens, en om niet alleen diens vurigheid en woede te zien. “Als ik vanuit een westers perspectief naar de dansgeschiedenis kijk, dan hebben wij niets om op terug te kijken, omdat we uit de geschiedenis zijn geschreven.

Hoe maak ik iets vanuit het niets?”

Op de dansvloer doet Lewis in het klein, op fysiek, esthetisch niveau, wat in het groot zo hard nodig is: drie zwarte dansers markeren de ruimte met hun sporen en tonen zich van hun veelzijdigste kant. Hun lichamen spreken van woede, wanhoop, maar ook liefde, hoop en vreugde. Op een soundscore die langs verleden (klassiek, barok) naar heden (avantgarde, eigentijds) beweegt, herschrijven drie dansers de geschiedenis.

Het werk van Ligia Lewis, afkomstig uit de Dominicaanse Republiek, is elegant en zit subtiel in elkaar. Via dans bevraagt ze de metaforen en sociale tekens die aan het lichaam kleven. Minor matter is het tweede deel van haar trilogie BLUE, RED, WHITE, waarin ze bekijkt hoe ze onze associaties met kleuren via dans kan veranderen. In het eerste deel Sorrow Swag ontdeed ze de kleur blauw van de droefheid die daar in het Engels mee wordt geassocieerd (‘feeling blue’). De solo won een prijs voor aanstormende dansmakers op het ImPulsTanz Festival in Wenen. In het tweede deel minor matter buigt ze zich over de kleur rood, zowel geassocieerd met woede als met passie en liefde. De titel ontleende ze aan de activistische beweging Black Lives Matter. Het is Lewis niet om een politiek-activistisch statement te doen; als kunstenaar boeit haar vooral de vraag hoe je op een menselijk, esthetisch, lichamelijk niveau over het ongezegde praat.

za 8 juli 14.00 & zo 9 juli 16.00 Stedelijk Museum NEDERLANDSE PREMIÈRE 60 minuten (zonder pauze) Toegangsprijs museum + € 3 Museumkaart + € 3 Sat July 8, 2 pm & Sun July 9, 4 pm Stedelijk Museum DUTCH PREMIERE 60 minutes (no intermission) Admission price museum + € 3 Museum card + € 3

Deze voorstelling is goed te combineren met Omar Rajeh op 8 juli en Kaori Ito op 9 juli.

Red is more than just the colour of anger In minor matter, choreographer and dancer Ligia Lewis asks the audience to view the world through the eyes of a universal minority, black people, and to not only see their fieriness and anger.

“If I look at the history of dance from a Western perspective, then we don’t have anything to look back on because we were written out of history. So how can I create something out of nothing?” On the dance floor, Lewis does what is so difficult to do on a large scale at a small-scale, physical and ethical level: three black dancers mark the space with their tracks and presents themselves from their most versatile side.

Their bodies speak of anger and despair but also of love, hope and joy. To a sound score that moves from the past (classical, baroque) to the present (avant-garde, contemporary), the three dancers rewrite history.

The work of Ligia Lewis, who stems from the Dominican Republic, is elegant and subtly crafted. Through dance she questions the metaphors and social signals that adhere to the body. Minor matter is the second part of her trilogy BLUE, RED, WHITE, where she examines how our associations with colour can change through dance. In the first part, Sorrow Swag, she rids the colour blue of the sadness that is associated with it in the English language (‘feeling blue’). The solo won a prize for emerging choreographers at the ImPulsTanz Festival in Vienna.

In the second part, minor matter, she investigates the colour red, associated with both anger as well as with passion and love. She borrowed the title from the activist movement Black Lives Matter.

Lewis is not about making a political activist statement; as an artist she is primarily intrigued by the question of how you can speak of the unspoken at a human, ethical and physical level.

May we suggest to combine with Omar Rajeh on July 8 and Kaori Ito on July 9.

JULIDANS EXTENDED

61

A sultry summer night.

A stroll in the park. A dance. In the Vondelpark Openluchttheater you will see (inter)national dance companies within the Julidans frame.

vr 7 juli, 20.30 Vondelpark Openluchttheater ± 120 minuten gratis toegang

© Jenny Audring

Een zwoele zomeravond.

Een wandeling in het park.

Een dans. In het Vondelpark Openluchttheater ziet u (inter) nationale dansgezelschappen onder de vlag van Julidans.

Fri July 7, 8.30 pm, Vondelpark Openluchttheater ± 120 minutes Free admission

SHAILESH BAHORAN (NL) Blood

AT THE PARK

Ultieme verbroedering van culturen In Blood werkt hiphopchoreograaf Shailesh Bahoran (o.a. ISH) met de familieband van de dansende broers Eddy en Ramos Vidal.

Hun dansstijlen en hun Angolese erfenis mengt hij met de Indiase muziek van Raj Mohan. Blood toont hoe broers samenkomen in moeilijke tijden, en over hoe het is je familie achter te laten en een nieuwe wereld binnen te treden.

Ultimate reconciliation of cultures In Blood, hip hop choreographer Shailesh Bahoran (of ISH, among others) tackles the family bond of the dancing brothers Eddy and Ramos Vidal. He mixes these dance styles and their Angolan heritage in a duet set to Indian music by Raj Mohan.

Blood shows how two brothers come together in hard times and what it is like to leave your family behind to enter a new world.

Mutiko Ala Neska & The Golden Pas De Deux De dansopleiding van Codarts in Rotterdam telt zo’n tweehonderd dansstudenten van dertig nationaliteiten. Drie van hen zijn geselecteerd voor de Codartspresentatie op Julidans 2017.

Met zijn zelf gedanste solo Mutiko Ala Neska won choreograaf Benoit Couchot de Public’s First Choice Award en de Public’s Final Choice Award op het Internationales Solo Tanz Theater Festival in Stuttgart.

Dansers Celine Wetzels en Lukáš Nastišin hadden het voorrecht te mogen werken met choreograaf Stephan Shropshire, die, The Golden Pas De Deux voor hen maakte.

The Codarts dance academy in Rotterdam has around two hundred dance students of thirty nationalities.

Three of them were selected for the Codarts presentation at Julidans 2017.

Choreographer Benoit Couchot won the Public’s First Choice Award, and the Public’s Final Choice Award at the Internationales Solo Tanz Theatre Festival in Stuttgart with his self danced solo Mutiko Ala Neska. Dancers Celine Wetzels and Lukáš Nastišin had the privilege of working with choreographer Stephan Shropshire, who created The Golden Pas De Deux for them.

© Margo Tamizé

© Arash Nikkhah

BENOIT COUCHOT & STEPHEN SHROPSHIRE

JOERI DUBBE (NL) dAIsy (voorstudie op Kiraly) Wie is meer mens: de mens of de cyborg?

Gefascineerd door de vraag hoe ver de wetenschap kan gaan om via kunstmatige intelligentie een mens te imiteren, koppelt choreograaf Joeri Dubbe danseres Carolina Mancusco als een cyborg aan machines die in al haar behoeftes voorzien.

Als emotie, rationeel denken en verbeelding overbodig zijn geworden, wat gebeurt er dan met de vrije wil? Veelbekroond choreograaf Joeri Dubbe maakte dAIsy als voorstudie op zijn duet Kiraly bij Korzo producties in Den Haag.

Who is more human: mankind ­ or cyborg?

Fascinated by the question as to how far science can go to imitate a human being through artificial intelligence, choreographer Joeri Dubbe connected dancer Carolina Mancusco as a cyborg to machines that provide in all her needs. What happens to free will when emotion, rational thinking and imagination become obsolete?

Highly-awarded choreographer Joeri Dubbe presented dAIsy as introductory study in his duet Kiraly at Korzo producties in the Hague.

JULIDANS EXTENDED

DAOUDA KEITA(ML) & ADIARA TRAO Kumaka-ca!

Tussen een groot aantal Afrikaanse beeldjes dansen Daouda Keita en Adiara Traore uit Mali een duet over de ander die in ons is geslopen.

Stemmen van voorouders en politici, die bezit van ons nemen en tot ons spreken. Ze controleren ons, terroriseren ons, transformeren ons en … behagen ons. Ze beschermen ons, adviseren ons, en soms verleiden ze ons tot het kwade.

Among a vast array of African images, Daouda Keita and Adiara Traore from Mali will dance a duet about “the other” that has crept into our soul. The voices of our ancestors and politicians that posses us and talk to us. They control us, terrorise us, transform us and... delight us.

They protect us, advise us, and sometimes they tempt us to do wrong.

63

vr 14 juli, 20.30 Vondelpark Openluchttheater

De Dansers

Fri July 14, 8.30 pm, Vondelpark Openluchttheater

(NL)

± 120 minutes Free admission

Binnenbeest za 8 juli, 14.00 Vondelpark Openluchttheater

Sat July 8, 2 pm Vondelpark Openluchttheater

± 55 minuten gratis toegang

± 55 minutes Free admission

Red het beest in jezelf In Binnenbeest zijn vijf ‘grote mensen’ op wetenschappelijke wijze bezig met water, glazen en een schoolbord.

Maar het lukt ze steeds minder goed om hun instincten te onderdrukken.

De volwassenen mogen het beest in zichzelf even bevrijden. Binnenbeest is de tweede jeugdvoorstelling van choreograaf/danser Josephine van Rheenen en componist/ muzikant Guy Corneille. Samen geven ze leiding aan De Dansers, een Utrechts gezelschap van dansers en muzikanten dat dansconcerten maakt voor kinderen en (jong)volwassenen.

LIAT WAYSBORT (IL/NL) Titanic (preview) Dansen en spelen tot je zinkt Het orkest aan boord van de Titanic dat tijdens de ramp maar blijft doorspelen om de passagiers te kalmeren. Het is een fascinerend beeld, dat componist Gavin Bryars als uitgangspunt nam voor zijn compositie The Sinking of the Titanic.

In 1989 maakte Ohad Naharin (Batsheva Dance Company) er een voorstelling van. Liat Waysbort geeft daar nu een nieuwe draai aan.

De première is op 16 september in Stadsschouwburg Amsterdam; op Julidans tonen we een preview.

Dance and play until you sink The orchestra on board the Titanic that just kept on playing to keep the passengers calm during the calamity. It’s a fascinating image that composer Gavin Bryars focused on for his composition The Sinking of the Titanic. In 1989, Ohad Naharin made a piece about it with the Batsheva Dance Company. Now, Liat Waysbort gives it a new twist.

Free the beast in you!

In Binnenbeest, five ‘grown-ups’ are doing something scientific with water, glasses and a chalkboard.

But while they work, they find it more and more difficult to suppress their instincts. The adults are allowed to free the beast within for a moment. Binnenbeest is the second youth performance created by choreographer/dancer Josephine van Rheenen and composer/ musician Guy Corneille. Together they direct De Dansers, a company from Utrecht comprised of dancers and musicians who make dance concerts for kids and young adults.

64

© Nellie de Boer

© Moon Saris

± 120 minuten gratis toegang

The premiere is on September 16 in the Stadsschouwburg Amsterdam; Julidans presents a preview.

JULIDANS EXTENDED

True Colors (fragment) De achterkant van je profielfoto “Zie mij. Bewonder en benijd mij.”

True Colors legt de ware persoon achter onze online identiteit bloot. Met dans, spoken word, klassieke zang en film vestigt Dors onze aandacht op de keerzijde van social media. Dors is een van de opvallendste vrouwen in de hiphop. De muziek is een unieke samenwerking tussen DJ Lovesupreme en Silbersee, een productiekern voor muziektheater en experimentele opera.

The backside of your profile photo “Look at me. Admire and envy me.”

True Colours exposes the real person behind our online identity. With dance, spoken word, classical singing and film, Dors draws our attention to the other side of social media. Alida Dors is one of the most remarkable women in hip hop. The music is a unique collaboration between DJ Lovesupreme and Silbersee, a production centre for music theatre and experimental opera.

© Eva Beeftink

© Nanna Dís

© Jean van Lingen

ALIDA DORS (NL)

(IS) BÁRA SIGFÚSDÓTTIR & EIVIND LØNNING (NO)

155 & COOKACHOO (NL)

TIDE

LIJF

Sensitieve zintuigelijke ervaring In TIDE (tij) ontmoet de dans van choreograaf Bára Sigfúsdóttir de gevoelige experimentele muziek van de Noorse componist en trompettist Eivind Lønning. Muziek en dans vloeien in de voorstelling in elkaar over en vormen samen een sensitieve zintuiglijke ervaring.

Energiebom Jong, fit, sterk zijn ze, de jongens van de creatieve formatie 155, en ze maken dans zoals zij vinden dat dans moet zijn. De afgelopen twee jaar toerden ze met hun salto’s, visuals, breakdance en strakke moves langs het rode pluche, met hun nieuwe voorstelling rijden ze de schouwburg voorbij. In LIJF combineren ze dans met uitgaan en betrekken ze je actief in hun show, samen met de tropical bass hit Cookachoo.

Bára Sigfúsdóttir studeerde onder andere aan de Brusselse dansopleiding P.A.R.T.S. van Anne Teresa De Keersmaeker. Sinds 2012 maakt ze eigen choreografieën. Met haar ongekende lenigheid maakt ze rustig, persoonlijk, beeldend en prettig toegankelijk werk.

Delicate sensuous experience In TIDE, the dance of choreographer Bára Sigfúsdóttir meets the sensitive experimental music of Norwegian composer and trumpet player Eivind Lønning. The music and the dance flow into one another to form one delicate sensuous experience.

Bára Sigfúsdóttir studied dance at the P.A.R.T.S. school in Brussels led by Anne Teresa De Keersmaeker. She has been creating her own works since 2012. With her incredible flexibility, she makes quiet, intimate, visual pieces that are easily accessible.

JULIDANS EXTENDED

Energy bomb They are young, fit and strong: the boys from the creative formation 155 make dance the way they believe dance should be. The past two years they have toured with their somersaults, visuals, break dance and slick moves before the plush theatre crowds, but with their new show LIJF (body), they will be by-passing the theatre.

Together with the tropical bass hit Cookachoo they combine dance and a night out and also actively involve the audience in their show.

65

Julidans organiseert een rand­ programma met inleidingen, nagesprekken, ontmoetingen met de makers, after­party’s enz. Houd onze website in de gaten voor het meest actuele overzicht.

Julidans organizes many side events, such as introductions, public interviews, panel discussions and afterparty’s. Keep an eye on the website for an updated programme.

© Deniz Buga

JULIDANS INSIDE OUT

INLEIDINGEN INTRODUCTIONS

ONE HOUR WITH ROBYN ORLIN

Alle voorstellingen in de Stadsschouwburg Amsterdam worden voorafgegaan door een inleiding. Een half uur voor aanvang krijgt u een korte introductie (15 minuten) op de maker, het gezelschap en de achtergronden bij de voorstelling.

All performances in the Stadsschouwburg Amsterdam are combined with an introduction half an hour before every performance. You will have a short introduction (15 minutes) on the choreographer, the company and backgrounds of the performance.

Een speciale interactieve ontmoeting met de Zuid Afrikaanse choreografe Robyn Orlin. Orlin gelooft dat er duizenden verschillende manieren zijn om te bewegen en dat gaat ze tijdens deze ontmoeting bewijzen. Op woensdag 5 juli om 18.30 uur in SSBA Salon. Engels gesproken, gratis toegang.

This is an opportunity to share a special moment with this South African choreographer. Orlin is considering that there isn’t only one way to move, but thousands and will prove it with this interactive meeting. On Wednesday the 5th of July at 6.30 pm, SSBA Salon English spoken, free admission.

NAGESPREKKEN AFTER TALKS Bij vrijwel alle producties in het hoofdprogramma wordt een nagesprek georganiseerd met de maker. In het programmaschema en op www.julidans.nl ziet u op welke datum dit plaatsvindt.

Julidans stages artist talks with the choreographers involved with the performances. They are interviewed about their work and the ‘makingof’. We announce the talks on the programme schedule in this brochure and at www.julidans.nl.

BEAUTÉS CACHÉES / SALES HISTOIRES Een 30 minuten documentaire van Robyn Orlin. 4, 6 en 7 juli tussen 16.00 en 20.00 uur, 5 juli tussen 16.00 en 18.00 uur, doorlopend in de SSBA Salon. Engels gesproken.

A 30-minute documentary by Robyn Orlin. July 4, 6 and 7, non stop between 4 and 8 pm, July 5, non stop between 4 and 6 pm, SSBA Salon. English spoken.

DISCODANSEN IN DE STADSSCHOUWBURG AMSTERDAM DISCO DANCING IN THE STADSSCHOUWBURG AMSTERDAM Voor de choreografische loop Sweet Fever op donderdag 6 juli zoekt Pere Faura een grote groep dansers (amateurs en professionals) om de dans in te studeren. Wil je meedoen?

Meld je aan via info@julidans.nl en krijg in het theater je moment of fame (of je moment van uitputting).

Iedereen kan meedoen die fit genoeg is om een avond te swingen; je hoeft geen uitmuntende (dans)conditie te hebben. Meer informatie op pagina 17.

For Sweet Fever, the choreographic loop on Thursday the 6th of July, Pera Faura is looking for a large group of dancers (both amateur and professional) to teach the dance to. Would you like to participate?

Register via info@julidans.nl and you will experience your moment of glory (or your moment of exhaustion) in the theatre. Anyone who is fit enough can join in on this swinging evening; you don’t have to be in exceptional (dance) shape to participate. Find more information on page 17.

JULIDANS EXTENDED

CLARA AMARAL (ARTISTS’ LAB)

Do you remember that time we were together and danced this or that dance?

Clara Amaral maakt deel uit van de Artists’ Lab-reeks 2016-2017.

Speciaal voor Julidans maakt zij een 1 op 1 performance. Deze is te bezoeken op zaterdag 8 en zondag 9 juli tussen 15.00 en 17.30 uur in de SSBA Salon. Gratis toegang.

Clara Amaral is a part of the Artists’ Lab-series 2016-2017. She created a one-on-one performance, exclusively for Julidans. You can visit the performance on Saturday the 8th and Sunday the 9th of July, from 3 pm to 5.30 pm in the SSBA Salon. Free admission

AFTERPARTY MET DJ STREAMER AFTERPARTY WITH DJ STREAMER

Op vrijdag 7, zaterdag 8 en zaterdag 15 juli wordt er verder gedanst. Na afloop van het voorstellingsprogramma bouwen we de Café|Brasserie om tot dansvloer. Wees welkom!

On Friday July 7, Saturday July 8 and Saturday July 15 we won’t stop dancing. After the performances we will create our own dance floor in the Café|Brasserie. Please join!

67

© Deniz Buga

PROGRAMMA VOOR PROFESSIONALS PROGRAMME FOR PROFESSIONALS 68

JULIDANS EXTENDED

WE LIVE HERE Voor de zevende keer organiseren Nicole Beutler, Marijke Hoogenboom en Andrea Božić tijdens Julidans de summer academy WE LIVE HERE, waarin (podium)kunstenaars en andere creatievelingen elkaar kunnen ontmoeten om samen te werken en kennis uit te wisselen.

Het programma bestaat o.a. uit werksessies, gesprekken en lezingen.

Deze editie wordt geproduceerd door NBprojects in samenwerking met DAS Research en TILT. Ze is mede mogelijk gemaakt door BAU Dance and Performance Platform en wordt ondersteund door Fonds Podiumkunsten en het Amsterdams Fonds voor de Kunsten.

The summer academy WE LIVE HERE is a platform for artistic encounters initiated by Nicole Beutler, Marijke Hogenboom and Andrea Božić. Marking its seventh anniversary, WE LIVE HERE provides residencies for artists and thinkers, offering them a possibility to explore, develop and deepen their ideas with the participating practitioners. The program consists of workshops, talks and lectures.

This years edition is produced by NBprojects in collaboration with DAS Research and TILT. Powered by BAU Dance and Performance Platform and supported by FPK and AFK.

HJS SUMMER INTENSIVE 2017

Professionale dansers kunnen tijdens Julidans workshops en lessen volgen.

De workshops vinden plaats bij de Henny Jurriëns Stichting, één van de meest toonaangevende open studio’s voor professionele dansers in Europa. Dit jaar zijn er workshops van o.a. Eric Beauchesne (Kidd Pivot), German Jauregui (Ultima Vez), Louise Michel Jackson (Eastman) en Keren Rosenberg (Gaga).

During the Julidans festival, professional dancers can follow workshops and classes at the Henny Jurriëns Stichting, one of the most important open studios for professional dancers in Europe.

Workshops will be given by, amongst others, Eric Beauchesne (Kidd Pivot), German Jauregui (Ultima Vez), Louise Michel Jackson (Eastman) and Keren Rosenberg (Gaga).

8 - 28 juli Informatie en inschrijven: www.hjs.nl July 8 - 28 Information and application: www.hjs.nl

ww.we-live-here.com 10 - 14 juli BAU, Amsterdam www.we-live-here.com July 10 - 14 BAU, Amsterdam

JULIDANS EXTENDED

69

5

3 2

7

1

4

6

LOCATIES VENUES 1 Stadsschouwburg Amsterdam Leidseplein 26 020 624 23 11 / ssba.nl 2 Theater Bellevue Leidsekade 90 020 530 53 01 / theaterbellevue.nl 3 Melkweg Upstairs Lijnbaansgracht 234 A 020 531 81 81 / melkweg.nl

70

4 Bijlmer Parktheater Anton de Komplein 20 020 311 39 30 / bijlmerparktheater.nl 5 Podium Mozaïek Bos en Lommerweg 191 020 580 03 80 / podiummozaïek.nl 6 Stedelijk Museum Museumplein 10 020 573 2911 / stedelijk.nl

LOCATIES/VENUES

7 Vondelpark Openluchttheater In het midden van het Vondelpark, tegenover ingang Van Eeghenstraat In the middle of the Vondelpark, near the entrance Van Eeghenstraat. openluchttheater.nl Routebeschrijving Travelplan: 9292ov.nl

KAARTVERKOOP TICKETS � Online bestellen Order online: www.julidans.nl U kunt uw kaarten thuis printen (gratis) of laten thuissturen (administratiekosten € 2,50 per bestelling).

You can print your tickets at home (free) or have them send to your home address (administration fee € 2,50 per order).

� Koop telefonisch: 020 624 23 11 U kunt telefonisch kaarten kopen met een eenmalige machtiging of creditcard (€ 3,50 administratiekosten per bestelling, inclusief opsturen). U kunt ook telefonisch reserveren, gereserveerde kaarten dienen binnen een week te worden opgehaald.

You can pay with direct debit (only with a Dutch bank account) or credit card (administration costs € 3,50 per order). Tickets will be send to your home address.

� Koop aan de Festivalkassa Festival Box Office Stadsschouwburg Amsterdam Leidseplein 26 020 624 23 11 Voorverkoop via Festivalkassa, avondkassa via het theater zelf.

Betalen kan contant, met pin, met theaterbonnen of met creditcard.

Presale via Festival Box Office, evening tickets at venue. We accept cash, credit card or debet card.

� Wees er vroeg bij!

Buy tickets early Koop vroeg uw kaartje en wees verzekerd van de beste plaats voor het voordeligste tarief. Julidans hanteert ‘dynamic pricing’: de prijzen kunnen stijgen naarmate er minder stoelen beschikbaar zijn.

Buy your tickets early to get the best seats at the lowest rates. Julidans has a dynamic pricing system: rates may go up with lower availability of seats.

� Julidans Jong Julidans Young <28 Jongeren tot 28 jaar zijn bij Julidans extra voordelig uit. Voor elk programmaonderdeel geldt een speciaal Julidans Jong tarief: Julidans offers special discounts for people up to the age of 28. There is a special Julidans Young price for each part of the programme: Julidans hoofdprogamma Main programme Stadsschouwburg: € 15 Theater Bellevue: € 12,50 Julidans NEXT Melkweg Upstairs: € 10 Julidans EXTENDED Podium Mozaïek en Bijlmer Parktheater: € 10 Julidans Jong kaarten zijn zowel online als bij de kassa te verkrijgen. Op locatie vindt er ID-controle plaats. Per programmadeel is een beperkt aantal Jongkaarten beschikbaar. Op=op!

Julidans Young tickets can be bought online as well as at the Stadsschouwburg Box Office. ID will be checked on location. Limited seats available.

KAARTVERKOOP/TICKETS

71

Combineer een bezoek aan Julidans met een drankje of een diner in de CafĂŠ|Brasserie van de Stadsschouwburg Amsterdam.

Het terras en het balkon aan het Leidseplein zijn de perfecte hang outs voor een zwoele zomeravond. www.ssba.nl/cafebrasserie 020 - 7959995

Complete your festival feeling with a dinner or a drink. The terrace and the balcony of the Stadsschouwburg Amsterdam are the best hang outs for a sunny afternoon or evening this summer. www.ssba.nl/cafebrasserie 020 - 7959995

ETEN & DRINKEN FOOD & DRINKS

JULIDANS TEAM

Aankleding Tamar Uylenburg

Artistiek leider & programmering Anita van Dolen

Hoofdproducent Stadsschouwburg Amsterdam, directeur Dianne Zuidema, hoofd programmering René van der Pluijm

Festivalcoördinatie Eva de Zeeuw Marketing Lisa Groot, Saskia de Ruiter, en de afdeling Marketing & Communicatie van de Stadsschouwburg Amsterdam en de Publicity Company.

Uitvoerend producent Van Baasbank & Vos: Dick Vos, Cherisa Katabaloeboeng, Frits Zuyderhoff en Marjanne Wilmink (producer internationale projecten Stadsschouwburg Amsterdam) Techniek Afdeling Techniek Stadsschouwburg Amsterdam Technische coördinatie locaties TOT B.V. Marijcke Voorsluijs Programmaraad Wulan Dumatubun, Ellis van de Giessen, Inge Koks, Frank Noorland, Julie Vegter Nationale en internationale partners Stadsschouwburg Amsterdam, Theater Bellevue, Melkweg, Vondelpark Openluchttheater, Bijlmer Parktheater, Podium Mozaïek, Stedelijk Museum, Van Baasbank & Vos, Borneoco, Henny Jurriëns Stichting, NBprojects, Dutch Performing Arts, ICK, Dansmakers Amsterdam, Amsterdam Dance Centre, Mercat de les flors Barcelona, Theatre de la Ville Parijs, Festival Montpellier Danse, Festival de Marseille, Festival STEPS, Sadlers’s Wells, Freiburg Theater, Freiburg im Breisgan, O Espaço Do Tempo - Associação Cultural Teksten Lonneke Kok, Hans Smit Grafisch ontwerp Van Lennep, Amsterdam Concept en fotografie campagnebeeld Jaap Scheeren Kunstenaar object (vogel) Luke Stephenson

COLOFON

Bestuur Stichting Julidans Nicole van Vessum (voorzitter), Swati Sen Gupta, Joy Arpots Druk Ando graphic Oplage 12.000 Uitgave Stadsschouwburg Amsterdam, mei 2017

DANK Sponsors en subsidiënten Julidans wordt mede mogelijk gemaakt door de volgende subsidiënten en fondsen:

Š Michael Slobodian

WHAT MOVES YOU?