1 minute read
Trixie Whitley van een onaardse, androgyne schoonheid
Trixie Whitley is rauw en intens. Ze daagt zichzelf voortdurend uit zonder haar puurheid als artieste uit het oog te verliezen. Voor de plaat ‘Lacuna’ uit 2019 werd alle ballast overboord gegooid. De gitaar en de piano staan nog altijd centraal, maar laveren tussen drumloops, synthbeats en experimentele grooves. In 2020 herinterpreteerde ze de songs onder de naam ‘Lacuna Re-Imagined’. Vandaag komt ze met nieuw materiaal dat ze in primeur aan het theaterpubliek zal voorstellen.
Zeggen dat kunst en muziek haar met de paplepel werden ingegeven is een gigantisch understatement. Trixie Whitley werd geboren in Gent, maar groeide op in de New Yorkse muziekstudio’s. Sinds haar derde staat ze al op een podium, als muzikante, zangeres, danseres en DJ. Trixie werkte samen met grote namen als Daniel Lanois (waarmee ze ook in de band Black Dub speelde), Robert Plant, Marianne Faithfull en Wim Vandekeybus.
‘Onaangeroerd door het strenge regime van een conservatorium, is haar stem van een onaardse, androgyne schoonheid - in de laagtes bereikt ze zo’n intense warmte dat het ongemakkelijk wordt.’ (Humo, 29/5/2019, ****)
TIP! Trixie Whitley leverde ook de muziek voor ‘TRACES’, voorstelling van Ultima Vez / Wim Vandekeybus te gast op donderdag 25 januari (zie p. 82).
SCHOUWBURG, 20u, € 30, € 25,50 (VRIENDENPAS)