GODSKESGAZET
BARRE AVONDEN IN WOLSKE, MEER INFO OP P7 GODSKESFIES, ONTDEK ER ALLES OVER OP P24
#02 – Zomer 2022 – jg 3
v.u. Dir k L ambr ic h t s , B o s s t r a a t 2 3 9, 3 5 0 0 Ha s s e l t
WIJKKRANT MALPERTUUS - GODSHEIDE CENTRUM - WOLSKE
D A G VA N D E B U R E N
Beste
De zomervakantie staat voor de deur en veel buren maken van de gelegenheid gebruik om gezellig samen te komen voor een barbecue of zomerfeestje. Wist je al dat je jaarlijks een toelage kan aanvragen om iets leuk met je buren te organiseren? Via deze link vind je meer info: www.hasselt.be/nl/subsidie-voor-straatfeest-buurtfeest-of-evenement-in-de-wijk. Om ook leuke uitwisselingen met andere buren en buurtcomités in Hasselt aan te moedigen, lanceerde de dienst Wijkopbouw de ludieke buurtwedstrijd Hasseltse Burenbeker. Tijdens Dag van de Buren gaf schepen Meynen het startschot voor het eerste burenduel. Initiatiefnemer Wolske VZW nam het op tegen Heikes Comité VZW. Dagen jij en jouw buren de winnaar uit om de Hasseltse Burenbeker over te nemen? Check dan even www.hasselt.be/buurtbeker. De zomermaanden bieden ook de uitgelezen kans om met je buren te mijmeren over duurzame ideeën voor de buurt. Hebben jullie een interessant voorstel uitgewerkt? Dien dan zeker voor 15 september een aanvraag in voor een wijkbudget. Je kan tot 2.500 euro ontvangen om jullie buurtproject te realiseren. Surf naar www.hasselt.be/ wijkbudget voor alle info. Natuurlijk valt er nog heel wat meer te gebeuren in jullie wijk en lees je er alles over in deze wijkkrant. Dymfna Meynen Steven Vandeput Schepen van de Hasselaar Burgemeester
burenduel Hasseltse Burenbeker tijdens ‘Dag van de Buren’ Fotograaf: Boumediene Belbachir
-2-
ideale wereld? Op www.vlaanderen.be/ investeren-in-energiebesparing krijg je alles duidelijk uitgelegd. Zowel een oplijsting van de verschillende zaken die je moet aanpakken alsook de subsidies waarmee je een deel van je investering kan terugverdienen.
Sinds een paar maanden zijn al een heel aantal van de 23 nieuwe BEN-woningen in Wolske bewoond. Maar wat is een BEN-woning eigenlijk? Vanaf 2021 schrijven Europese richtlijnen voor dat alle nieuwe woningen bijna energieneutraal gebouwd moeten worden. Een BEN-woning verbruikt weinig energie voor verwarming, ventilatie, koeling en warm water.
Ik kan me inbeelden dat er heel wat mensen zijn die opzien tegen starten aan een verbouwingsproces. Zeker als je niet de technische kennis hebt of als je financieel goed moet opletten. Ben je toch nieuwsgierig? Dan kan je een vrijblijvend advies vragen aan het woon- en energieloket van de stad Hasselt. Je kan een afspraak maken op www.hasselt.be/nl/woon-enenergieloket-stad-hasselt.
De energie die nodig is om een BEN-woning te verwarmen, moet in grote mate geleverd worden uit hernieuwbare of groene energie bronnen. Meer info over deze manier van bouwen kan je vinden op www.iedereenben.be. Heb je een bestaande woning en wil je hier ook een stapje zetten richting de Tekst ingestuurd door Ellen Renson
-3-
WA N D E L I N G G O D S K E S G A Z E T Een fijne dag die zeker voor herhaling vatbaar is.
Zo ging de tocht verder richting kanaal en werd er uitleg gegeven over de tuibrug, de nieuwe fietsbrug en de oude verdwenen brug. Het eerste kanaal werd niet machinaal uitgegraven maar met de blote hand.
Onze eerste wandeling met de Godskesgazet zit erop en het was leuk.
We hebben in het eerste deel Malpertuus, “den andere kant van ‘t kanaal”, aangedaan en alle weetjes en plekjes besproken. Onze Hasseltse stadsgids Irene had alles goed voorbereid en had ook voor prachtig weer gezorgd. We vertrokken aan het ontmoetingscentrum waar we alle info kregen met betrekking tot de nieuwbouw die er zit aan te komen.
De deelnemers vulden de gids herhaaldelijk aan en zo kwamen ons heel wat weetjes ter ore. Ook de ramp met het vlot in 1941 kwam natuurlijk ter sprake.
Dan ging de tocht verder richting Pijpersveld waar we via een zijpad in een prachtig bos kwamen.
-4-
WA N D E L I N G G O D S K E S G A Z E T Foto’s Jean-Louis de Lagausie en Renilde Cox
Tekst Dirk L.
Jaak Nijs, de gastheer, gaf iedereen nog een beetje info mee over de betekenis van de beelden in het bos.
Zalig zittend in het lentezonnetje en genietend van een hapje en een drankje bleven we nadien nog wat nakeuvelen en maakten we kennis met nieuwe bewoners.
Gids Irene werd bedankt met vers gemaakte brandnetelsoep.
Uiteindelijk ook verdiende rust voor fotograaf Jean-Louis.
Ondertussen werd er hard gewerkt om een lekkere brunch klaar te maken voor de deelnemers.
En tot slot de professionele opruim.
-5-
Politie neemt voetgangersexamen af in Godsheide www.hetgrotevoetgangersexamen.be Elk jaar in de lente kunnen leerlingen van het vierde leerjaar deelnemen aan het voetgangersexamen. Kindercampus Godsheide doet graag mee aan dit project van de Vlaamse Stichting Verkeerskunde. Agenten van politiezone HAZODI geven een strenge beoordeling bij de vijf verkeersproeven. Meester Michaël oefent vooraf met de kinderen. “In het vierde leerjaar zijn jongelui verstandig en handig genoeg om als voetganger in het verkeer zelfstandig de proeven uit te voeren. Jongere kinderen worden op straat liefst begeleid door een volwassene.” Het voetgangersexamen test vijf vaardigheden in de eigen schoolomgeving. • Rond een hindernis stappen die de stoep helemaal verspert • Oversteken op een zebrapad • Oversteken op een kruispunt zonder zebrapad • Oversteken tussen geparkeerde auto’s
goed opletten en uitkijken geblazen voor leerkracht en leerlingen. Fietsers, auto’s en zelfs de bus kunnen passeren. En helaas, soms kennen volwassen weggebruikers de verkeersregels onvoldoende en houden ze geen rekening met de voetgangers.” Op de dag van het voetgangersexamen staan de zenuwen strak gespannen. Maar alles verloopt prima. De politie-inspecteurs geven de leerlingen een dikke pluim. Alle leerlingen behalen het “Voetgangersbrevet Goud”. Nu het verkeersreglement altijd veilig blijven toepassen, ook als er geen agent in de buurt is!
• Oversteken op de veiligste plaats van een kruispunt Veilig stappen en oversteken leer je niet in één dag. Het is een proces van veel trainen en de moeilijkheidsgraad langzaam opbouwen. Het Grote Voetgangersexamen vormt het sluitstuk van dit verkeersproject. Meester Michaël: “Eerst oefenen de leerlingen op de speelplaats. Als de leerlingen de vaardigheden in deze veilige omgeving onder de knie krijgen, moeten we op straat gaan trainen. Dus in het echte verkeer in de buurt van de school. Het is Tekst Rik E.
-6-
Tekst Renilde C.
Foto ingestuurd door Bregje Iding
Bronzen medaille op EK Meeuwenschreeuwen in De Panne Je kan het zo gek niet bedenken of er bestaat een kampioenschap voor. De meeste hamburgers eten, het snelst een kalkoen plukken of de langste zoen. In al deze dingen is er iemand het beste. Zo bestaat er sinds 2019 jaar een wedstrijd voor de beste meeuwenimitator. Naast het meeuwengeluid zelf beoordeelt de jury ook de inleving van de kandidaten. Vanaf de start wist studente journalistiek Bregje Iding, uit de Bijvennestraat, de titel in de wacht te slepen in de vrouwen categorie. Die gouden titel kon ze drie jaar lang vasthouden. Dit jaar was er geen aparte competitie voor mannen en vrouwen. Bregje is dan ook uiterst tevreden met haar bronzen plak. Proficiat, Bregje en alvast veel succes met je meeuwenschreeuw in 2023. -7-
Gaston en ik missen onze brug, onze tuibrug. Hij blijft steeds even staan kijken, bij het passeren van de oprit vanaf de Berenbroekstraat. Hij zet zich dan schrap met zijn kleine pootjes, dwingt mij zo ook te kijken. Ik weet niet wat ik zie, er is veel zand. In de verte is er altijd wel ergens één kraan of oplegger in actie, dus ik durf niet verder de oprit naar de tuibrug oplopen. Er staat een oranje bord dat de omlegging voor fietsers aangeeft. Maar hoe zit het met voetgangers en hondjes, meer bepaald voetgangers en hondjes met heimwee, vraag ik me dan af? Afgelopen winter hebben we het één keer gedaan; onze tuibrug overgestoken. Dat was een bijzonder hachelijke onderneming en tot iets dergelijks laat ik me nooit meer verleiden. De brug was al opgehoogd en aan weerkanten waren er stellages met een trap voor voetgangers opgesteld. We hadden al verscheidene voetgangers zien passeren, sommigen namen zelfs hun fiets op de schouder. De eerste stellage – vanuit Malpertuus gezien - viel nog mee. Maar die aan de kant van Godsheide centrum was erg hoog. Gaston en ik hebben daar een hele tijd gestaan, boven op dat ding. Er was wind, alles was grijs: de zware lucht boven ons, het zand, het water aan weerskanten van de brug. Voor de eerste keer had de weidsheid boven op die brug plaats gemaakt voor iets dreigends. Dit was niet meer de plek waar op de afgesloten rijstroken huwelijksfoto’s werden genomen, het glas werd geheven op het nieuwe jaar. Dit was niet meer de plek waar ik ook aan het stuur van mijn auto zonder uitzondering naar de lichtjes van de sluizen aan beide zijden keek, als een soort
Ik ging wandelen met Gaston en ik kwam tegen... -8-
Gaston krijgt zijn vaccinatie tegen hondsdolheid, we gaan binnenkort weer naar Griekenland en zijn paspoortje moet in orde zijn. “Ik denk dat daar tot voor kort nog best veel hondsdolheid voor kwam”, zeg ik, “oudere mensen zijn daar immers bang van honden, zelfs van een kleintje als dit.” “Een uitzonderlijk braaf hondje”, zegt Elisabeth. Zeg dat de dierenarts het gezegd heeft. Op mijn lange weg terug denk ik aan alle kapotgeschoten, gebombardeerde bruggen in Oekraïne, de verwoeste straten, huizen. We kunnen ons nog niet het begin van voorstellen hoeveel verdriet er daar nu omgaat. Voor het soort nostalgische heimwee naar mijn tuibrug- vergezichten is daar geen plaats. Het is toch belangrijk dat we onze kleine gemisjes in perspectief blijven plaatsen, bedenk ik. Gastonneke is blij als we weer thuis zijn.
bezwering. Op een bepaald moment ging Gaston boven op mijn schoen zitten. Ik heb hem dan opgepakt onder mijn linkerarm, zodat ik rechts stevig de iets te ver geplaatste reling kon vasthouden en ben voetje voor voetje de noodtrap afgegaan. Gaston bewoog ondertussen geen haar, hij weet het zo goed als het niet het moment is om zich aan te stellen – zich aanstellen mag als ik terugkom van boodschappen doen of als er geen water meer zit in zijn bakje of die dikke poes van de buren het brood voor de vogeltjes komt opeten. Als ik van zo’n noodtrap af schuifel terwijl de wind onze haren in onze ogen blaast en de dierenarts 300 meter verder op ons zit te wachten, geeft hij geen kick. Gisteren zijn we dus volledig omgelopen naar de dierenarts, Gaston en ik, helemaal via de sluis. “Ik had beter de fiets genomen”, zeg ik tegen de dierenarts, “maar Gastonneke houdt daar niet zo van. Ik zal zo blij zijn als ik weer normaal de tuibrug over kan.” Ze kijkt me een moment wat verward aan, ze zit niet in mijn leefwereld, de mooie dierenarts Elisabeth.
Tekst Gudrun B.
-9-
Scouting Godsheide doet aan “Ploggen” Voor hun activiteiten maakt Scouting Godsheide veelvuldig gebruik van de velden achter hun lokalen maar door de sterke groei in het ledenaantal wijken ze ook uit naar de rest van het dorp. In de nieuwe wijken is het vaak zeer rustig. Dit biedt ruimte om posten te maken in een dorpsspel. Natuurlijk is het belangrijk dat het voor iedereen aangenaam vertoeven blijft. De leiding van de scouts besloot iets terug te doen voor de buurt en ging gezamenlijk een namiddag “Ploggen”. “Ploggen” is een samentrekking van het Zweedse woord plocka, dat oprapen, betekent en het Engelse woord joggen. In deze context wordt het dus vertaald naar het al wandelend oprapen van afval. Voorafgaand aan de activiteit werden er afspraken gemaakt. De leiding verdeelde zich in kleine groepjes, elk verantwoordelijk voor een specifiek gebied of enkele straten. Met behulp van materiaal van de stad Hasselt, zoals handschoenen, afvalprikkers en vuilniszakken, kon Godsheide weer wat properder worden achtergelaten. Het “Ploggen” was een groot succes. Hiermee wordt niet enkel de grote buit verzameld afval bedoeld. Ook de activiteit op zich werd goed onthaald. De scouts plannen dit dan ook in de toekomst vaker te doen en ook de leden ervoor warm te maken. Tekst Kaat B.
- 10 -
Spelletjesdag Aangezien er door corona geen buurtfeesten waren, wilden we toch iets organiseren. We zijn allebei graag bezig met kindjes en wilden graag iets doen met hen. Door de kabelbaan die onze buurman Raf gebouwd heeft, kwamen we op het idee om daar iets te doen. Door het slechte weer hebben we onze locatie echter moeten veranderen en dachten we meteen aan het ontmoetingscentrum van Godsheide. Het was vrij kort dag dus was het op goed geluk naar daar gaan om een zaal te regelen. Gelukkig konden we een zaal huren. Vanaf dan konden we beginnen nadenken over welke activiteiten we konden doen. Voorbeeldjes van de spelletjesdag: twister, blikken gooien, knutselen, kleuren, glittertattoos,…
Er is veel voorbereidend werk aan vooraf gegaan, we hebben onze eigen flyers gemaakt, voor elk kindje een cadeautje voorzien, een muzieklijst gemaakt, een bord waar de dagindeling opstond,… We keken er heel hard naar uit en vonden het achteraf en op het moment zelf super leuk! Het is beter gegaan dan gedacht. Achteraf hebben we heel veel leuke reacties van de ouders gekregen. Het is zeker voor herhaling vatbaar.
Tekst en foto’s ingestuurd door Liv Rouma en Sam Schepens.
- 11 -
interview
Activiteiten van de Tuinvrienden Godsheide Zoals beloofd in de vorige editie brengt de Godskesgazet het vervolg van het interview met Emmanuel Nijssen. Buiten de plantenruildag hadden de Tuinvrienden nog heel wat andere activiteiten: een bloemperk speciaal ontworpen bij het 50-jarig bestaan van de voetbal, de Bloemen-Tuinshow van de stad in het stadspark einde jaren ’80, de aanplanting van een ginkgo-boom voor de pastorie en een liquidambar voor ontmoetingscentrum Malpertuus,
bij gelegenheid van het 10- en 20-jarig bestaan. De Tuinvrienden maakten ook regelmatig uitstappen o.a. naar Colmar, de bloemenstad bij uitstek, en naar de Floraliën in Nederland. De Tuinvrienden organiseerden ook informatieavonden i.v.m. onderhoud en bebloeming van de tuin. We laten Emmanuel zelf aan het woord:
- 12 -
“Regelmatig gaf ik snoeilessen, zowel de theorie als de praktijk. Dan gaf ik uitleg over de najaar- of voorjaar snoei in iemand zijn tuin. Snoeilessen geven deed ik graag en ik werd er ook veel voor gevraagd. Ik heb lesgegeven voor KWB en KVLV, op de kinderboerderij en voor het Verbond Volkstuinen Limburg, nu Tuinhier. Gedurende 10 jaar gaf ik op Syntra les aan toekomstige tuinaannemers en tuinverzorgers.”
Godskes Good “Godskes Good “ of goud van Godsheide is de naam voor een nieuwe fuchsiaplant. Plantenkweker Clement Van de Sande van Kuringen, trouwe klant van de Plantenruildag, ontwikkelde een nieuwe variëteit van de fuchsia en koos deze naam uit sympathie voor de Tuinvrienden Godsheide. Martha, echtgenote van Emmanuel, mocht meter zijn van deze nieuwe plant, en Luc Philtjens de peter. Martha is heel recent overleden. Godskes Good siert trots haar gedenkkaartje. Interview Mieke Bunkens van Ferm. Tekst bewerkt door Renilde C. Foto’s aangeleverd door Emmanuel Nijssen.
- 13 -
Plantenruil & gereedschappenbibliotheek: een vliegende start! Op Paasmaandag hebben De Unie Godsheide en FERM Godsheide weer de bloemetjes buitengezet, en dat mag je letterlijk nemen. Dankzij een 250-tal bezoekers, standhouders en natuurlijk het mooie weer, werd het een prachtige eerste editie van de vernieuwde plantenruildag. Er werden niet enkel planten geruild, maar ook klein tuingereedschap, vazen en bloempotten weg gegeven, tuinadvies verstrekt, gesprongen op het springkasteel, composteeradvies gegeven, veel bijgepraat en een goed glas gedronken. Het was mooi om te zien hoe oude en nieuwe inwoners van Godsheide (post-corona …) elkander leerden kennen in de tuin van de pastorie. Kon je er die dag niet bij zijn? Geen probleem, markeer Paasmaandag 2023 alvast in je agenda voor de volgende editie.
- 14 -
Paasmaandag was ook de officiële start van onze gereedschappen bibliotheek, de godskes.bieb, en dat bleek een perfecte combinatie! Er werden gereedschappen gedoneerd, uitgeruild, klusadvies gegeven en … leden gemaakt! Er zijn nu al zo’n honderd geregistreerde leden en er wordt al volop gebruik gemaakt van het uit te lenen tuin- en klusgereedschap. Populair zijn vooral de verticuteermachines, de handcirkelzaag, de verrijdbare stelling en de schuurmachines. Voor een verwaarloosbaar bedrag (40 euro per jaar) kan je ongelimiteerd tal van gereedschappen lenen. Heb je interesse in dit de godskes.bieb? Spring gerust eens binnen! De godskes.bieb is elke maandag open van 19.00u tot 21.30u. Meer info via www.godskesbieb.be Kortom, Paasmaandag zorgde voor veel verbinding in het dorp en veel positiviteit. Dat maakt Godsheide zo mooi voor iedereen, oud en jong. www.de-unie-godsheide.be
Tekst Renaat R.
- 15 -
Foto’s Eef Dumarey
Jeanne Moris, de oudste inwoner van Godsheide!
Tekst Renilde C.
- 16 -
“Denk je dat? Denk je echt dat ik de oudste van Godske ben?”, vraagt ze me als ik haar uitnodig voor het interview. Jeanne is geboren op 15/09/1923 en zal dus volgend jaar een eeuw oud worden. Maar wat een vitaliteit, wat een levenslust! Jeanne woont nog helemaal zelfstandig, ze onderhoudt haar groentetuin en serre, ze kookt nog elke dag haar eigen potje. Enkel voor de poets heeft ze hulp en dat vooral omdat haar ogen niet meer meewillen. Er komen steeds meer vlekken op het netvlies. Ze heeft een afspraak bij een dokter in Brugge die haar hopelijk kan verlossen van deze familiekwaal. Na 2 schouderoperaties en evenveel nieuwe knieën heeft Jeanne een grenzeloos vertrouwen in de medische wetenschap.
het einde van het voetbalseizoen om op zondag eens iets anders te doen met het gezin. Jeanne heeft ook een ‘job’ gehad. Elke maandag ging ze ‘next door’ helpen bij Tupperware. Plastic potjes inpakken, ruilen, koffie en taart ronddelen. Pas toen Kristel haar zaak sloot, ging Jeanne met pensioen…. op 90-jarige leeftijd. Vanzelfsprekend moet ik de klassieke vraag stellen: “Wat is het geheim om zo oud te worden?” Haar antwoord is 3-ledig: • “Wees sportief! Ik heb altijd actief volleybal gespeeld. Na mijn volleybalcarrière ben ik in beweging gebleven, een zittend leven is totaal fout!”
Jeanne stamt uit een gezin van 13 kinderen. Haar moeder stierf aan een bloedvergiftiging als gevolg van een tandabces. Het jongste kind was 2 jaar. 3 jaar later in 1945 stierf ook haar vader. De oudste kinderen zorgden voor de jongsten en zo bleef het gezin toch samen. De familieband is nog altijd heel hecht. De 6 kinderen die nog in leven zijn, ontmoeten elkaar elke maandag.
• “Eet met veel afwisseling, vooral verse groenten. Eet zeker niet te veel. Drink enkel een ‘kletske’ wijn voor de gezelligheid. Dikke mensen leven niet lang.” • “Blijf positief, maak je niet ongerust over dingen die misschien zouden kunnen misgaan. Denk altijd het beste.”
In 1948 trouwde Jeanne met Gisbert Vanheusden, de hoofdonderwijzer van Godsheide. Zij woonden jaren in het schoolhuis. Samen kregen ze 6 kinderen. Eén dochter heeft ze spijtig genoeg moeten afgeven toen die 46 jaar oud was. De andere kinderen en 11 kleinkinderen springen heel vaak binnen. Er zijn ook al 13 achterkleinkinderen.
We eindigen onze gezellige babbel met oprechte verontwaardiging over de actuele gebeurtenissen in Oekraïne. Jeanne heeft de oorlog meegemaakt. Ze vertelt over mensen die op de vlucht gingen voor Hitler. Hoe verschrikkelijk dat er in deze moderne tijden opnieuw mensen hun huis ontvluchten voor geweld dat veroorzaakt wordt door 1 idioot. Als het aan Jeanne lag, zou de wereld er heel wat mooier uitzien.
Het leven ten huize Vanheusden draaide rond de school maar zeker ook rond Godsheide VV. Nadat Jeanne, hoogzwanger van haar eerste kind, flauwviel langs het voetbalplein, heeft ze beslist dat supporteren niet tot haar hobby’s behoorde. Ze wachtte geduldig tot
Bij het naar huis fietsen, kom ik aan het kruispunt zoon Eddy tegen, hij gaat naar de match kijken, zijn roots nog altijd trouw.
Moest er toch een Godsheidenaar ouder zijn dan Jeanne, laat het ons zeker weten via godskesgazet@de-unie-godsheide.be - 17 -
Godsheidenaar vliegt uit. Brecht Vanheusden is het 41-jarig kleinkind van Jeanne Moris. Hij is 10 jaar geleden uitgeweken naar Australië. Gedurende 2,5 jaar heeft hij zijn familie enkel gezien via Skype. Gelukkig is corona nu achter de rug en is hij weer op bezoek in België. Dé gelegenheid voor een babbel. Na zijn master in de handelswetenschappen trok Brecht samen met Dries Billen, een andere Godsheidenaar, voor 6 maanden op wereldreis. Van de USA o.a. naar Fiji, Nieuw-Zeeland en ZuidOost Azië. De reiskriebels waren er nog wel maar het budget niet meer. Hij ging aan het werk bij een firma die interieurproducten importeerde. Zijn job gaf hem de gelegenheid om regelmatig naar China te reizen. Verder was er niets uitdagends aan en in 2010 gaf hij zijn ontslag. De reismicrobe bleef constant aanwezig. Hij bezocht Zweden en trok 3 maanden met de rugzak door Nepal en Indië. Ondertussen was hij 30, hij woonde samen met een dorpsgenoot op een appartement, het ossenfeest werd uitbundig gevierd. Ook de volgende job was geen succes, Brecht wilde zich duidelijk nog niet settelen. Met 8 kameraden trok hij naar de Oktoberfeste in München. De eerste
- 18 -
avond maakte één meisje sterke indruk op hem. Door de typische dirndl was hij ervan overtuigd dat ze Duitse was. “Was het maar waar”, zucht mama Rita, “Dan konden we nu zoveel gemakkelijker op bezoek bij onze zoon.” Jaclyn bleek echter in Sydney te wonen en dat was voor Brecht de uitgelezen kans om zijn droombestemming te bereiken. Kerstmis 2011 kondigde hij zijn vertrek aan. Aanvankelijk was het de bedoeling om er 6 maanden te verblijven met een ‘work and holiday visum’. “We zullen wel zien” was het motto. Doordat hij de juiste skills had, kon hij aan het werk blijven. Na een strenge taaltest, een medische proef en een juridisch onderzoek naar zijn voorgeschiedenis mocht hij zich permanent resident noemen. Ondertussen is het koppel getrouwd en heeft Brecht de dubbele nationaliteit. De aantrekkingskracht die Brecht voor Australië heeft, heeft Jaclyn voor Europa. Ze is blij kennis te kunnen maken met onze cultuur tijdens hun bezoeken aan de familie, niet toevallig in augustus. De Pukkelpopwei is dan dé ontmoetingsplaats voor alle vrienden. Verhuis naar België zit er momenteel niet in omdat Brecht zijn droomjob heeft gevonden bij luchtvaartmaatschappij Qantas. Hierdoor is de vliegreis een stuk goedkoper maar het blijft natuurlijk een hele onderneming, Australië ligt écht aan de andere kant van de wereld.
Als je dit krantje leest, zijn Brecht en Jaclyn weg uit Godsheide, moeten Rita en Eddy en ook moeke Jeanne weer wennen aan de lege plaats. Hopelijk komt er nooit meer een pandemie en kunnen ze elkaar zo vaak bezoeken als enigszins haalbaar is.
We filosoferen nog verder over afstand en gemis, over het fietsonvriendelijke Sydney, over bosbranden, overstromingen en klimaatveranderingen, over een andere eetcultuur, over afterworkdrinks en natuurlijk ook over voetbal. Voetbal zit ingebakken in de Vanheusden-genen, Brecht speelt ook ginder ver in een voetbalploegje.
Tekst Renilde C.
- 19 -
Godsheidenaren zetten oude traditie verder
Tekst en foto’s ingestuurd door Mimi Weyens.
De Sacramentsprocessie ging voor de eerste keer uit in 1855. Nu, 167 jaar later, blijft deze oude traditie verder leven. Door de jaren heen hebben vele mensen er, letterlijk en figuurlijk, hun schouders onder gezet. De parochiekerk kreeg bij de inwijding de naam ‘Kerk Onze-Lieve-Vrouw Bezoeking’. Naast Onze-Lieve-Vrouw werd ook de Heilige Odilia vereerd. Zij werd aanroepen voor koorts en vallende ziekte maar vooral voor oogproblemen. 18 juli was de feestdag van de Heilige Odilia en het begin van het octaaf. De zondag die erop volgde, was het feest in het dorp met kermis en fijne familiale momenten. Op deze zondag woonden heel wat inwoners de H. Mis bij. Daarna ging de feestelijke processie uit. Zowel het Heilig Sacrament, het beeld van Maria als de relikwieën van de H. Odilia werden meegedragen. Ook nu nog wordt deze traditie in ere gehouden en zal, op zondag 24 juli, de processie om 10.30 aan de parochiekerk vertrekken. De Koninklijke Harmonie Demergalm stapt voorop. Hierna volgen de vlaggen van de verenigingen van Godsheide, Onze-Lieve-Vrouw, gedragen door de scoutsgroep en het baldakijn met het Heilig Sacrament. Talrijke mensen nemen hieraan deel of staan langs de weg. Voor de eerste keer dit jaar wordt er, na de processie en zo het weer het toelaat, een receptie georganiseerd in de tuin van de pastorie. Vanzelfsprekend is iedereen hartelijk welkom.
- 20 -
Artikel ingestuurd door Gip Theunissen
Niet alleen wonen Sinds kort woon ik alleen. In een huis met 4 slaapkamers, een grote living, een veranda, een atelier en alles wat een doorsnee gezin comfortabel vindt. Jarenlang heb ik, samen met vrouw en kinderen intens genoten van deze mooie plek in Godsheide. Maar nu dus alleen. En dat knaagt. Het voelt niet meer juist. Ik gebruik hooguit de helft van mijn huis. In sommige kamers kom ik nooit meer. Het poetsen en het onderhoud krijg ik met moeite (en met hulp) nog gedaan. En ook in de tuin is het een moeilijke strijd om niet in verlegenheid gebracht te worden. Koken doe ik graag en eten ook. Maar ik vind het toch veel prettiger om voor anderen te koken. En natuurlijk smaakt mijn avondmaal veel beter in goed gezelschap dan wanneer ik aan mijn bijzettafeltje zit te eten. Het ellendige TV-nieuws op de achtergrond doet mijn vertering geen deugd. Over de energierekening zwijg ik. Want natuurlijk weet iedereen dat dit economisch gezien waanzin is. Mijn huis beseft niet dat er nu geen 4 mensen meer wonen. De gaskraan staat even ver open als vroeger. Dus betaal ik nu dezelfde rekening die destijds kon gedeeld worden. Het klopt niet dat een ‘alleenstaande’ in een gezinswoning woont. Het klopt niet volgens mijn geweten. Het zou verboden moeten worden. Want er zijn zoveel mensen op zoek naar een dak boven hun hoofd. Het is decadent om zoveel ruimte in beslag te nemen zonder er echt gebruik van te maken. En wat doe ik eraan? Niets. Ik zou het nochtans kunnen verkopen. Maar wat een gedoe: immobiliënkantoor, notaris, andere
Deze postkaart van de jaren’70 symboliseert dat dit thema van alle tijden is.
woonst zoeken. Ik zou kunnen verhuren. Ik zou Oekraïners kunnen opvangen, daklozen, drugverslaafden. Bij elke mogelijke oplossing zie ik meteen een hoop bezwaren en angst. Weerstand tegen verandering, zeggen de mensen. Ik ben laf en gemakzuchtig. Want het is ook heerlijk om helemaal mijn eigen tempo te kunnen volgen elke dag. Niemand die zegt wanneer ik uit bed moet. Niemand die vraagt wanneer het eten klaar is. Niemand die commentaar geeft op mijn muziekkeuze. Niemand met wie ik beleefde gesprekjes moet voeren. Dus, waarom zou ik mijn vertrouwde plek verlaten? Mijn huis dat ik 30 jaar lang zelf heb vormgegeven totdat het paste als mijn platgelopen pantoffels. Ik begrijp dus ook al de mensen die, zoals ik, alleen blijven wonen en stilletjes hopen dat er een ongelooflijk aanbod komt aanwaaien. Er moet toch iemand rondlopen met een haalbaar idee om deze absurde woonsituatie te doorbreken. Ik stel me voor dat ik morgen een briefje in mijn bus krijg met een pasklare oplossing zonder ingewikkelde wetgeving. Een stappenplan om dit luxeprobleem aan te pakken. Of misschien komt Alice of Jo, Gwendolyn of Valère zelf vragen om 1 keer per maand samen rabarbertaart te maken. Reacties op dit artikel zijn welkom op godskesgazet@ de-unie-godsheide.be
- 21 -
Wie zijn je buren? Zoek het op met Hoplr! Hoplr? Hoplr, spreek uit «hopler», is een Belgisch initiatief dat in 2014 werd opgericht. Hoplr is een digitaal platform met als doel: verbinden van mensen, met elkaar en met hun omgeving.
Hoe doet Hoplr dit? Hoplr biedt een gratis en besloten sociaal netwerk (hoplr.com, iOS, Android) voor buurten en focust op sociale interactie tussen inwoners en hun engagement binnen de buurt. Hoplr-buurten zijn geografisch afgebakend. Toegang wordt verstrekt op basis van adres en enkel leden van de buurt hebben toegang tot de buurtberichten.
Wat kan ik met Hoplr doen? • Je buren beter leren kennen • Spullen weggeven • Een goede loodgieter of betrouwbare babysit uit de buurt vinden • Verkeersproblemen of wegenwerken in de straat bespreken • Een garageverkoop of buurtfeest organiseren • Hulp vragen bij een klusje • Buurtactiviteiten aankondigen in de kalender • Meldingen of berichten ontvangen van lokale organisaties • Deelnemen aan lokale participatieprojecten • Enz...
Hoe aanmelden bij Hoplr? Surf naar hoplr.com en vul je thuisadres in. Vul daarna je persoonlijke gegevens in, schrijf je in en klaar. Veel succes!
Van online verbinden naar offline ontmoeten.
Tekst Dirk L.
- 22 -
Eindelijk weer schoolfeest!!! Op zaterdag 14 mei vond het schoolfeest van Kindercampus Godsheide plaats in en achter het parochiecentrum. Kinderen en misschien ook leerkrachten, ouders en grootouders snakten naar een “echt” schoolfeest met publiek. Door de coronatoestanden was het al geleden van 2019. De kinderen konden zich laten schminken, jumpen op springkastelen, hun behendigheid tonen op een klimparcours, optreden op een vrij podium, … De leerlingen van de vijfde en zesde klas organiseerden leuke Vlaamse kermisspelen voor de jongere kinderen. Je kon zelfs laserschieten in het bosje van Bethanië. De stralende zon deed haar best om het schoolfeest tot een gezellig evenement om te toveren. Bij een lekker drankje of smakelijke hap waren ook ouders en oma’s en opa’s zichtbaar blij om elkaar nog eens te ontmoeten. Vanaf nu weer hopelijk elk jaar schoolfeest!!! Tekst Rik E.
- 23 -
godskesfies 18u kinderanimatie door scouting godsheide
20u Smooth
live optreden
zaterdag
2 juli
dj set by len
gratis inkom
malpertuus
vossenbergstraat Colofon Deze wijkkrant is een initiatief van de dienst Wijkopbouw van Stad Hasselt i.s.m. dit vrijwillige redactieteam: Hoofdredactie: Dirk Lambrichts (dirk.lambrichts@outlook.com) en Renilde Cox (renilde.cox@telenet.be) Teksten en fotografie: Stad Hasselt, Dirk Lambrichts, Renaat Roekaers, Rik Emonds, Gudrun Bongaerts, Renilde Cox, Kaat Bogaert Coverfoto: Jean-Louis de Lagausie Vormgeving: tricolor.be Drukwerk: Realise Printing