Uit Het Hart | Wijkkrant Heilig-Hart | Lente 2024

UIT HET HART

WIJKKRANT HEILIG HARTWIJK

De oudste tuinwijk p4

Limburgse vlaai p9

v.u.

Beste lezer,

De lente komt er aan, de natuur leeft weer op en ook wij hebben weer veel in petto voor jullie. Dit seizoen brengt niet alleen de speelstraten, maar ook de Buitenspeeldag en Dag van de Buren staan op het programma.

Speelstraten

Vraag met 3 buren samen een speelstraat aan voor de zomervakantie en breng het vakantiegevoel naar jouw straat! Een speelstraat draait de rollen immers om: kinderen en buurtbewoners krijgen er een plek en doorrijdend verkeer hoort er eventjes niet meer thuis. Kinderen kunnen er spelen, ontspannen en ontmoeten. Inschrijven doe je best vóór 1 mei via hasselt.be/speelstraat.

Buitenspeeldag

Op woensdag 17 april gaan de favoriete televisiezenders voor kinderen de hele namiddag op zwart, want het is Buitenspeeldag. We roepen alle kinderen én volwassenen op om van 13 tot 17 uur samen te komen in het Kapermolenpark en te genieten van een dag vol activiteiten, beweging, en plezier! Inschrijven is niet nodig.

Dag van de Buren

Op vrijdag 31 mei gaat Dag van de Buren weer door! Schrijf je vóór 20 mei in met 2 buren voor Dag van de Buren en ontvang niet alleen een feestpakket, maar maak ook kans op een verrassingsbezoek van de ijskar voor vijf gelukkige burenfeestjes. Bovendien biedt deze dag een unieke gelegenheid om met een boeket bloemen waardering te tonen voor een speciale buur die zich extra inzet voor de buurt. Meer info kan je vinden op hasselt.be/dagvandeburen

Daarbovenop valt er natuurlijk nog veel meer te beleven in jullie wijk, zoals je kan lezen in deze wijkkrant.

Veel leesplezier.

Dymfna Meynen Steven Vandeput Schepen van de Hasselaar Burgemeester

Inhoud

p2 Burgemeester en schepen

p3 Inhoud – colofon

p4-5-6 Eeuwfeeststraat

p7 Nieuwe straatnaam?

p8-9 Limburgse vlaai!

p10-11

p12

Urbain Schrijvers

Tuinwijk bazaar

p13 Speelhuis

p14

p15

p16-17

p18

p19

Kooroptreden

Langste eettafel

Bart Distelmans

Aanpassing kruispunt –Virga Jessefeesten

Wandeling met Gaston

p20-21 Anton Reygel

p22

Restauratie Cavaillé-Coll-orgel

p23 Is er leven na pensioen?

p24

Opendeur Campus H

Colofon

Deze wijkkrant is een initiatief van de dienst Wijkopbouw van Stad Hasselt i.s.m. dit vrijwillige redactieteam:

Hoofdredactie: Dirk Schuermans (dirk.schuermans@telenet.be) en Raymond Rutten (raymond.rutten@telenet.be)

Teksten: Annemie Reysen, Willy Cosyns, Lander Bikkembergs, Robby Timmermans, Gudrun Bongaerts, Karel Bollen, Dirk Schuermans, Raymond Rutten.

Fotografie: Kris Vande Sande (cover), Raymond Rutten, Dirk Schuermans, Annemie Reysen, Lander Bikkembergs, Willy Cosyns, Roland Brans, Peter Nulens, Gallo-Romeins Museum

Tongeren, Discobar Windhaan, Politie LRH, HVZ Zuidwest Limburg, Het Volgende Punt.

Vormgeving: tricolor.be

Drukwerk: Realise Printing

Rechtzetting: In het vorige nummer las je op pagina 24 het artikel over de gewijzigde levering van maaltijden aan huis. Ondanks alle zorg bij de voorbereiding vond mantelzorgcoördinator Hilde Vaninbroukx van Stad Hasselt een foutje in dit artikel, meldde ze. Dit is daarom de correcte informatie:

De maaltijden worden steeds geleverd voor de dag erop, en wel als volgt: op maandag voor dinsdag en woensdag; op woensdag voor donderdag en vrijdag; en tenslotte op vrijdag voor zaterdag, zondag en maandag.

Wil jouw vereniging of organisatie in de herfstkrant een activiteit of weetje laten opnemen? Stuur dan voor 19 mei 2024 een mailtje naar raymond.rutten@telenet.be.

Ontwerptekening Tuinwijk Windmolenveld, architect Sylvain Brauns

De oudste Hasseltse tuinwijk

In de nasleep van de Eerste Wereldoorlog had ook Hasselt te kampen met woningnood. Overal in België gingen architecten met de heropbouw van België aan de slag. Ze gingen te rade bij de Engelse tuinstedenarchitectuur. Belgische tuinwijken schoten als paddenstoelen uit de grond en trokken de aandacht van het buitenland.

In Hasselt gaf de “Hasseltsche Samenwerkende Bouwmaatschappij voor Goedkoope Woningen” de voorkeur aan de projecten van de aankomende architect Sylvain Brauns. Zijn eerste ontwerp met 35 woningen aan de Kuringerbaan had succes. Hij kreeg de opdracht om ook aan de Lazarijstraat een wijk te ontwerpen met 88 koopwoningen. Hiervoor ontwierp hij woonblokken van vier tot negen enkelhuizen. Bakstenen en kunstleien werden aangevoerd via het spoor tussen

de kanaalkom en het station, het huidige fietspad van de Mouterij- en Stokerijstraat.

Modernisme

Het bouwproject beantwoordde aan wat de modernisten promootten. Elke woning kreeg eigen accenten door de speelse afwisseling in gevels, vensters en deuropeningen. In elke woning was er op de benedenverdieping een kleine ontvangstruimte, een leefruimte en een achterkeuken voorzien. Op de eerste verdieping kwam een slaapkamer voor de ouders, eentje voor de zonen en eentje voor de dochters. De zolder kon eventueel verbouwd worden tot twee mansardes. Een kelder was er niet maar elke woning had wel een eigen toilet! De woningen waren aangesloten op water, gas en elektriciteit. Dat kon niet gezegd worden van de meeste verpauperde woningen in de binnenstad. Steegjes verbonden de tuinen van een are groot met elkaar.

Naam eigenaars boven deur

Uniek in dit bouwproject was wel dat de maatschappij koos om de woningen enkel te verkopen aan toekomstige bewoners. In aanmerking kwamen staatsbedienden, legerleiding, politieagenten, gevangenisbewakers, postboden, treinwachters en vaklui als timmermannen, kleermakers en treinmachinisten. Mits een aanbetaling van 4.000 Belgische franken werden ze al eigenaar. De rest werd geleend bij de toenmalige A.S.L.K.-bank en maandelijks afbetaald binnen de 20 jaar. Enkele kopers konden zelfs de hele som van 22.500 Belgische franken direct op tafel leggen. Tegen het eind van het jaar 1924 waren alvast een 20-tal huizen aan een eigenaar toegewezen. Hun naam werd op een blad boven de deuropening gespijkerd.

Prinsenpaar en koning op bezoek

Het succes van de tuinwijk aan de Lazarijstraat in Hasselt geraakte bekend tot in Brussel. In 1928 kreeg de wijk het bezoek van het prinsenpaar Leopold en Astrid. Ook koning Albert I deed de wijk aan bij zijn volgend bezoek aan Hasselt. Het jaar van de Eeuwfeestviering 1830-1930 werd op 21 juli 1931 in de nieuw aangelegde stadstuinwijk feestelijk afgesloten. Toen de gouverneur om 15u op het plein aankwam, was het over de koppen lopen. Naast de Hasseltse schoolkinderen waren niet alleen padvinders uit alle delen van Limburg maar ook heel wat Limburgse maatschappijen met hun vlaggen aanwezig. Vooraan namen de oud-strijders en de oorlogsinvaliden

plaats. De gouverneur huldigde het plein met de Vrijheidsboom in en stelde het plein vervolgens onder de hoede van het Hasseltse stadsbestuur. Het muziekkorps van de 11de Linie-soldaten bracht werk van Belgische componisten en de kinderen zongen uit volle borst het vaderlandse volkslied “Vers l’ Avenir”… in het Nederlands!

De Eeuwfeeststraat, de Prinsenstraat en de Blijde Inkomstraat verankeren met hun namen deze heuglijke gebeurtenissen. De Vrijheidsboom werd een van de te bezoeken toeristische attracties van Hasselt.

Karakter behouden

Door de jaren heen werd de tuinwijk door de stad opgeslokt. Het groen rondom de tuinwijk verdween tot in 2012 de Romboutstuin werd toegevoegd. Zowel bewoners als de lagere school maken er graag gebruik van. De kinderrijke gezinnen van weleer hebben nu plaats gemaakt voor alleenstaanden, bejaarden, koppels, jonge gezinnen en families uit verre landen. Toch blijft het sociale weefsel en de wijkgeschiedenis gegarandeerd door de aanwezigheid van klein- en achterkleinkinderen van de eerste bewoners.

Van de vier tuinwijken die Brauns in Hasselt ontwierp, heeft enkel deze stadstuinwijk zijn oorspronkelijk karakter weten te behouden. Ondanks de aanpassing aan de noden van vandaag werd het stadszicht in februari 2018 erkend als erfgoedsite.

Annemie Reysen

Naamsverandering Eeuwfeeststraat?

Sinds eind december weten de bewoners van de Eeuwfeeststraat dat hun straatnaam dreigt te verdwijnen door de fusie met Kortessem. Eenzelfde naam in twee fusiegemeenten is namelijk voor hulpdiensten en instanties zoals Bpost verwarrend, en daarom verplicht de fusiewetgeving een naamsverandering in één van de fusiegemeenten.

Die definitieve verandering zal echter pas gebeuren op 1 januari 2025. Een heel administratief en juridisch parcours gaat eraan vooraf. Dit voorjaar beslissen het college van burgemeester en schepenen en de gemeenteraad over de voorlopige nieuwe straatnaam. Na deze goedkeuring volgt een openbaar onderzoek van 30 dagen, waarbij iedereen opmerkingen kan maken over de voorgestelde nieuwe naam. In de zomer volgt dan de definitieve beslissing. De bewoners ontvangen dan alle mogelijke hulp en info van de stad bij hun adreswijziging.

Intussen proberen de bewoners zoveel mogelijk steun te verzamelen voor het behoud van de Hasseltse Eeuwfeeststraat, zeker omdat ze grote plannen hebben om in het najaar van 2025 het 100-jarige jubileum van de Tuinwijk uitgebreid te vieren. (ds)

Europese erkenning Limburgse vlaai

Dankzij onze wijkbewoner Peter Nulens, de man achter Lekker Limburgs en telg van een bakkersgezin, heeft de Limburgse vlaai de erkenning ‘Beschermende Geografische Aanduiding’ (BGA) gekregen. Dat heuglijke feit werd op 22 januari gevierd in het Europees Parlement in Brussel, in aanwezigheid van een 50-tal bakkers uit de beide Limburgen, tal van parlementariërs én de voorzitter van het Europese parlement, de Maltese Roberta Metsola “Ik heb daar mogen speechen”, vertelt Peter met enige trots. “Omdat ik wist dat de president er zou zijn, ben ik begonnen met haar in het Maltees te begroeten. En omdat ik ook wist dat ze enkele dagen eerder jarig was geweest, had ik een met haar foto gepersonaliseerde fles wijn van Aldeneyck meegebracht, een ander Limburgs product met Europese erkenning. Ze was er heel blij mee. Daarna hebben we de 44 Limburgse vlaaien die we hadden meegebracht, versneden en uitgedeeld aan de aanwezigen.”

Lastenboek

Een kwarteeuw geleden zag het dossier streekproduct.be het levenslicht en daar belandden onder meer de Geraardbergse mattentaart, de oude

geuze, het Brusselse grondwitlof, de Gentse azalea en de Poperingse hopscheuten op. “Limburgse vlaai moest daar ook bij en dus heb ik de Nederlandse bakkersbond gecontacteerd met als doel de Limburgse bakkers te verenigen en een lastenboek op te stellen”, zegt Peter. “ In Nederlands-Limburg was er namelijk geen overkoepelende bakkersvereniging.

“Veel leverde dat eerste contact niet op, maar er was toch een belangrijke aanzet gegeven. In 2016 hebben we dan een werkgroep gevormd bestaande uit bakkers, raadgevers, afgevaardigden van de ministeries voor Landbouw en VLAM.”

Enkel dagvers

Een kleine acht jaar later is de Europese erkenning dus een feit. Voortaan mogen enkel vlaaien die zijn vervaardigd in Belgisch- of Nederlands-Limburg en die voldoen aan een aantal strikte kwali -

teitskenmerken, worden verkocht als ‘Limburgse vlaai’. Noodzakelijk zijn een gebakken gistdeegbodem van maximaal 1 cm en een vulling met fruit, rijstpap, crème, griesmeelpap, verse kaas, suiker/ ei-vulling of een combinatie hiervan, die meegebakken moet worden, dus niet naderhand aangebracht. De ‘Limburgse vlaai’ moet bovendien dagvers verkocht worden en mag dus nooit diepgevroren worden.

“Iets nieuws uitgevonden hebben we niet, we hebben enkel een ondergrens bepaald waaraan Limburgse vlaai moet voldoen”, besluit Peter. “Maar ik ben toch trots: onze vlaai is pas het tweede beschermde product waar Nederland en België aan hebben samengewerkt. Eerder gold dat enkel voor de wijn uit de Limburgse Maasvallei.”

Raymond Rutten

Ze beginnen zeldzaam te worden, de mensen die nog levendige herinneringen hebben aan de Tweede Wereldoorlog. In onze wijk pikken we er één iemand uit, Urbain Schrijvers. Hij woont al 75 jaar in Hasselt waarvan 32 jaar in de Manteliusstraat.

Urbain is vrijwillig medewerker bij ‘Liberation Garden’, het splinternieuwe oorlogsmuseum in Leopoldsburg dat in mei 2023 opende. Dit museum focust onder meer op de bevrijding in september 1944 en dat is precies wat Urbain als toenmalig zesjarig jongetje vooral is bijgebleven.

Herinneringen aan een nare tijd

Toen…

Het gezin Schrijvers woonde ten tijde van WOII in Peer en baatte daar een bakkerij uit. “Op het einde van de oorlog trokken de Duitse troepen zich in complete wanorde met alle mogelijke transportmiddelen terug naar hun thuisland”, herinnert hij zich. Hij ziet ook nog de beelden voor zich hoe Leopoldsburg compleet platgebombardeerd was door de Engelsen, die het hadden gemunt op de Duitse bezetters van het Kamp van Beverlo. Bij de uitbundig toegejuichte Engelse intocht in Peer werd Urbainke op de tanks gehesen om koekjes van eigen baksel uit te delen aan de sympathieke bevrijders.

“Toen ik een tijdje later met een ouder buurmeisje naar de dokter in Hechtel fietste - ik dacht toen dat het voor mij was dat de Engelse soldaten floten - zag ik hoe ook de Hechtelse kern na de zeer hevige grondgevechten tot een ruïne was verworden.” Urbain was er getuige van hoe de geallieerde troepen een militaire vlieghaven in Kleine-Brogel aanlegden voor Spitfire jachtvliegtuigen die nazi-Duitsland verder moesten bestoken. ‘Twee Britse geniesergeanten zijn toen een hele tijd ingekwartierd geweest in de familiebakkerij.

Op een bepaald moment kwamen daar nog drie Amerikanen bij, zogenaamde ‘gunners’ (boordschutters, red.) van een B26 bommenwerper.” De aangelanden waren hem zeer welgekomen, hij geniet zichtbaar nog na.

De contacten tussen de inwonende gasten en het gezin Schrijvers waren heel gemoedelijk. Met veel goede wil kregen ze het gebrek aan kennis van de wederzijdse

taal beteugeld, mede aan de hand van een piepklein woordenboekje dat intussen een plek heeft gevonden in het nieuwe museum van Leopoldsburg. Ook het notitieboekje waarin moeder Schrijvers zorgvuldig de contact- en andere gegevens van haar buitenlandse gasten noteerde, heeft zijn weg naar het museum niet gemist.

… en nu

Urbain figureert in het nieuwe museum in een film als getuige van de bevrijding met beschouwingen hoe mensen zonder gemeenschappelijke taal er toch in slagen te communiceren. Hij en zijn vrouw Marie-Lou hebben trouwens een bijzondere band met dat museum: hun zoon Peter, doctor in de geschiedenis en gespecialiseerd in de Tweede Wereldoorlog, is de curator van het museum. Het laat zich vermoeden dat de zoon in zijn keuzes mede werd beïnvloed door de levensechte verhalen van Urbain en ook die van Marie-Lou wiens grootvader weerstander was. Urbain is, samen met Marie-Lou, vele jaren na de oorlog en dankzij moeders fameuze notitieboekje, de gastsoldaten uit zijn kindertijd gaan opzoeken in hun respectieve thuislanden. Het warmste onthaal is hen daar te beurt gevallen. Later correspondeerde zoon Peter nog met sommige van die veteranen. Oorlog is intriest, waar het ook ter wereld is. Getuigenissen als deze van Urbain, beelden uit films, of museumbezoek herinneren ons eraan hoe waardevol het is om vrede te koesteren.

Willy Cosyns

Tuinwijk bazaar

Volg buurtfeest Lazarij op Facebook voor het laatste nieuws!’

Wie na schooltijd of tijdens de vakanties door de Blijde Inkomststraat wandelt, zal ter hoogte van nummer 34 al wel eens het geluid van spelende kinderen hebben gehoord. Dat komt uit het ‘Speelhuis’, een van de vier buitenschoolse opvangplaatsen van vzw De Ukkies. Daar vangt een team van 11 begeleiders ongeveer

80 kinderen van 2,5 tot 12 jaar op van de buurtscholen Dalton 2, Het Leerplein, campus Tuinwijk en ook kinderen uit onze wijk die school lopen in de De Schakel en De Berk.

“Wij doen meer dan alleen maar toezicht houden op kinderen”, zegt Ginny Baeten. “We spelen samen, dansen, zingen, troosten, verzorgen, geven zindelijkheidstraining, lossen ruzies op en maken de leefruimten gezellig. De kinderen kunnen vrij kiezen wat ze doen. Begeleide activiteiten staan niet op hun programma, want ze hebben al hard genoeg gewerkt op school. In de vakanties ligt dat anders: dan organiseren we elke dag een knutsel- en een spelactiviteit rond het thema van de dag.”

Opvang nodig? Of een vakantiejob?

Als je kind naar school gaat in een van de hierboven vermelde scholen, dan kan je een afspraak maken om je kind in

Speelhuis zorgt

voor opvang

te schrijven bij het Speelhuis. Dat kan telefonisch of via mail. In de zomervakantie gaan ook een aantal begeleiders op vakantie en dus zijn er extra helpende handen nodig. Het Speelhuis biedt een vakantiejob aan, als je aan deze voorwaarden voldoet:

• afgestudeerd in het 6de of 7de jaar kinderzorg/ jeugd- en gehandicaptenzorg, of

• middelbare school beëindigd en ervaring als leider in een jeugdbeweging, of

• (lopende) opleiding in de sociale richting.

Voor de reservatie van een opvangplek neem je telefonisch contact op via 011/236276 of je stuurt een mail. Voor de vakantiejob mail je een motivatiebrief en cv naar ginny.baeten@ukkies.be.

Activiteitenkalender Heilig-Hartkerk

Concert Het Volgende Punt…

Op zaterdag 4 mei om 20 uur en op zondag 5 mei om 15 uur concerteert Het Volgende Punt onder leiding van onze wijkgenoot Johan Camp in de Heilig-Hartkerk.

De 17 mannen van dit koor beheersen een heel breed repertoire, ze zingen zowel klassieke sacrale werken uit de gregoriaanse of byzantijnse kerkliteratuur als meerstemmige bewerkingen van hedendaagse popsongs, klassieke meezingers en caféliederen.

Het Volgende Punt heeft al heel wat buitenlandse optredens op het palmares staan o.a. in Finland, Nederland en Duitsland.

Een entreekaart voor het concert in de Heilig-Hartkerk kost 15 euro en kan nu al geboekt worden via info@hetvolgendepunt.be. (raru)

Erediensten:

Zondag 24.03 om 11 uur: Palmzondagviering met samenzang en orgel

Zondag 31.03 om 11 uur: Hartviering op Pasen; gezinsviering met koor

Zondag 07.04 om 15 uur: aankomst Virga Jessebeeld in de Heilig Hartparochie

Het Virga Jessebeeld toert momenteel door Hasselt en arriveert die namiddag in de Heilig Hartkerk.

Zondag 28.04 om 11 uur:

Hartviering

Zondag 19.05 om 11 uur: Pinksterviering met samenzang en orgel

Zondag 26.05 om 11 uur: Hartviering op Drievuldigheidszondag

… en verder ook nog

Vrijdag 22.03 om 20 uur: Floris and The Flames in concert with F:-em@il

Vrijdag 16.08:

Yes VZW: concert in het kader van de Virga Jessefeesten

Dinsdag 20.08 om 19 uur: Samenzang met het Cavaillé-Coll-orgel i.h.k.v. de VJ-feesten

Langste eettafel in de Heilig-Hartkerk

Op donderdag 30 mei trapt de werkgroep ‘Toekomst Heilig-Hartkerk’ in de kerk de nationale Week van Verbondenheid af, met als motto ‘Sloop muren tussen mensen’. Je kan er dan terecht voor een hele rist plezante activiteiten en ontmoetingsmomenten.

Op het programma staan onder meer kinderyoga, een voorleeshoek, een kliederkerk, een eigen soort Radio Gaga, gezang en kunst. “Het is de bedoeling om mekaar beter te leren kennen, te begrijpen en te waarderen. Met dit initiatief willen we muren slopen tussen jong en oud, tussen kwetsbare en welstellende personen, tussen bewoners van de Gelatineboulevard en die van de Grote Breemstraat, tussen

mensen die in de buurt zijn opgegroeid en die er (recent) zijn komen wonen”, legt Karel Bollen uit.

”We sluiten deze bijzondere dag af met een langste eettafel. Dergelijke eettafels worden dan overal in Vlaanderen georganiseerd en het aantal deelnemers wordt uiteindelijk samengeteld. De festiviteiten beginnen vanaf 15 uur, het avondmaal begint om 18 uur.”

Lijkt dit geen bijzonder leuke manier om er een lang burenweekend mee in te leiden? Een dag later, op vrijdag 31 mei, kan je immers gesprekken (of aangebroken flessen…) verder afwerken tijdens Burendag 2024.

Museumdirecteur Bart brengt je in de ban van de Romeinen

Sinds 2006 woont Bart Distelmans met zijn vrouw Ans en kinderen Jasmijn (21) en Tristan (19) in de Heilig Hartwijk. Bart liep school in het Koninklijk Lyceum aan het Vrijwilligersplein en studeerde daarna politieke en communicatiewetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel. Zoals iedereen zocht hij na zijn studies een boeiende job. Een vacature bij het Gallo-Romeins Museum in Tongeren wekte zijn interesse.

“Er was een vrije plek voor iemand die niet noodzakelijk een archeologische of historische achtergrond had, maar die wel bruggen kon slaan met het brede publiek.”

Bart bleek de ideale man dankzij zijn

ideeën rond tentoonstellingsontwikkeling en communicatie. In 2002 ging hij in het museum aan de slag. In 2017 promoveerde hij er tot directeur.

Correct vertellen

“Het Gallo-Romeins Museum richt zich op families met kinderen, cultuurtoeristen, scholen en socio-culturele verenigingen”, verduidelijkt Bart. “We proberen jong en oud in de ban te brengen van het verre verleden. Wat ik daarbij heel belangrijk vind, is dat complexe dingen op een heldere en aantrekkelijke manier verteld worden zonder de wetenschappelijke correctheid ervan te verliezen.” En dat lukt blijkbaar.

Vorig jaar ontving het Gallo-Romeins Museum 87.000 bezoekers, en dit jaar ligt de ambitie nog hoger. “Ik hoop dat we in 2024 de kaap van 100.000 bezoekers overschrijden.”

Al doende ontdekken Zulke bezoekerscijfers kan een museum alleen bereiken met tijdelijke tentoonstellingen. Dat hebben ze ook in Tongeren begrepen. Tot 24 juni loopt er ‘De oudheid in kleur’. “Iedereen kent wel de witmarmeren beelden van de oude Grieken en Romeinen. Maar wat velen niet weten of beseffen is dat ze in de oudheid kleurrijk beschilderd waren.” Kortom: in de expo in Tongeren kan je ontdekken hoe kleurrijk de Grieks-Romeinse oudheid wel niet was.

Het museum organiseert geregeld ook extra activiteiten. “Zo hadden we onlangs een workshop voor volwassenen over welke natuurlijke pigmenten de Romeinen gebruikten en hoe de verf door schilders uit die tijd werd aangebracht.”

Maar het Gallo-Romeins Museum staat vooral bekend om zijn werking voor kinderen en jongeren. Bart vertelt over ‘vakantiekampen’ van één, twee of zelfs drie dagen – rond fotografie van objecten bijvoorbeeld. En over voel- en proeftochten in de permanente collectie ‘Van neanderthaler tot Gallo-Romein’.

Lange dagen

Dat Bart lange dagen maakt, merken we tijdens ons gesprek. Meestal vertrekt hij om half acht ’s ochtends en is hij terug thuis rond half zeven ’s avonds. “Maar dikwijls zijn er ook nog avond- of weekendactiviteiten waar ik graag bij ben.” Terwijl we babbelen volgt Bart met één oog een online lezing. “Elke maand nodigen we een boeiende spreker uit die vertelt over archeologisch onderzoek. Je kan komen luisteren in het auditorium van het museum of de lezing live online volgen van bij je thuis.”

Dat Bart zijn leven voor een groot stuk in het teken staat van het museum in Tongeren is duidelijk. Toch woont hij graag in Hasselt. “Ik ben altijd blij om weer thuis te komen. Het is hier rustig wonen en toch vlakbij het centrum. Dat is heel fijn.”

Ga zeker eens kijken op de website van Barts ‘tweede thuis’: www.galloromeinsmuseum.be.

Robby Timmermans

Infoavond

Virga Jesseommegangen

Inwoners van de Heilig Hartwijk en Runkst verzamelden op 6 februari in het ontmoetingscentrum Heilig Kruis voor een infoavond over de groep die de twee wijken samen zullen vormen in de ommegangen tijdens de Virga Jessefeesten.

De stuurgroep gaf details over de verhaallijn en de kledingkeuze, en het Koninklijk Hasselts A Capellakoor zong het lied dat speciaal voor onze groep werd geschreven. Achteraf was er tijd voor kennismaking tussen de bewoners van beide wijken. Wie graag meer informatie wenst of interesse heeft om mee te stappen, denken, knutselen, …, kan terecht op de Facebookpagina van Virga Jesseommeganggroep ’Gesterkt in Openheid’ of mailen naar themagroep.openheid@ virgajessefeesten.be. (lb)

Aanpassing gevaarlijk kruispunt

In het lentenummer van vorig jaar schreven we al dat het kruispunt van de Koningin Astridlaan met de Burgemeester Bollenstraat op de Vlaamse lijst van gevaarlijke punten stond. Een dik jaar later is verbetering via een zogenaamde 'quick win' in zicht, meldt Agentschap Wegen en Verkeer (AWV).

"De ingreep richt zich op het opfrissen van de wegmarkeringen, want deze zijn erg vervaagd", verduidelijkt woordvoerster

Zoë Debbaut. "Indien nodig worden ook de verkeersborden vernieuwd." Aan de huidige weginfrastructuur verandert er voorlopig dus niets.

Oorspronkelijk waren de werken al gepland in de herfst van 2023, maar de vele regen heeft ervoor gezorgd dat dit niet gelukt is. Zodra de weersomstandigheden verbeteren, volgt de geplande uitvoering.

"Aangezien het enkel over een opfrissing gaat, zal de impact op het verkeer minimaal zijn", voegt AWV er nog aan toe.

Toch zal een infrastructurele aanpassing in de toekomst mogelijk zijn, horen we vanuit de stad. "Dit kruispunt zal samen met kruispunt aan de Groene Boulevard (R70) meegenomen worden in de studie Stationsomgeving, die momenteel wordt uitgevoerd. De veiligheid en de plaats van de fietsers en voetgangers wordt hierbij onderzocht." (ds)

Bespiegelingen van een hondenbaasje…

We zijn weer terug,” zeg ik tevreden tegen Gastonneke. Hij kijkt even vrolijk naar me op, met die donkere kraaloogjes. Maar mijn hondje Gaston heeft hier nooit gewoond, natuurlijk. Hij is niet ‘terug’. Gaston is vier jaar oud. Ik ben wel terug. Ik vertrok uit deze wijk toen ik 25 was. Om te trouwen. Ik zie het plaatje nog regelmatig voor mijn geestesoog verschijnen: ik, die in een trouwjurk uit de voordeur stap, mijn grootouders die buiten op de stoep staan, tranen van ontroering. Ik stapte vervolgens in het paarse ‘geitje’ van het lief van mijn zus. Ze hadden paarse linten om de koplampen gebonden en het lief droeg, als chauffeur van de bruid, een paars kostuum.

Ze zijn er niet meer, mijn grootouders, mijn lieve zus. Maar dit was hun wijk, hier leefden ze en waren ze gelukkig: de Heilig- Hartwijk alias Tuinwijk, ‘Willemswijk’. De wijk is er wel nog, mijn moeder gelukkig ook.

En de wijk herkent mij. Ik voel het als ik met Gaston de stoepen afschuim – oh, wat heb ik stoepen gemist in Malpertuus (Godsheide). Ik voel het als de oude vertrouwde kerkklok het uur aangeeft. Ik voel het als ik de jongelui passeer die voor het winkeltje aan ‘het Lyceum’ staan te lachen en te kauwen: de wijk kent me nog.

En de wijk zegt ook: ‘Kom maar eens achter de Blue Lofts kijken, naar al mijn nieuwe autoloze paden.’ Ze hebben flink gebouwd, daar waar we ooit, met rubberen laarsjes aan, kikkerdril gingen zoeken. Er is geen moeras meer te bekennen. Wel een wirwar van verharde paden, afgelijnd met keurig geknotte boompjes, speeltuintjes, hondenweides, iets als een klein bejaardentehuis in Engelse landhuisstijl. Wat verder, richting het station, tref ik een slaapopvang voor daklozen, ernaast ook een café ‘Anoniem’, ertegenover een moskee met enorme parkeerplaats en afgesloten speeltuin. De wijk heeft niet stil gezeten, zij is meegegaan met haar tijd.

Hier en daar is ze wat overmoedig geweest, misschien. Verwachtte ze meer zon en consumerende toeristen aan de kant van het water. Maar dat siert de wijk ook: dat optimisme. Gastonneke en ik zullen er in ieder geval met plezier gaan zitten. We zijn gek op bootjes. Het is dan wel het mondaine Saint-Tropez niet, noch het wereldse Antwerpen. Het is de haven waar ik steeds naar terugkeer, waar ik me thuis voel.

We kijken uit naar nieuwe ontmoetingen, Gastonneke en ik.

Gudrun Bongaerts

70 jaar basketbalgeschiedenis in één persoon

Wie basket Orly zegt, zegt Anton Reygel. Zijn sportieve carrière begon toen hij als kind met zijn vriendjes tegenover het ouderlijk huis ging basketten op de speelplaats van de toenmalige Vrije Technische School in de Kleine Breemstraat. Zeven decennia later staat de 77-jarige sportieveling nog altijd vele uren op het basketplein in de Alverberg.

“De smid van het VTS, René Nijs, een echte basketballiefhebber, zag ons regelmatig een balletje gooien en hij heeft toen het initiatief genomen om met een ploegje te beginnen”, herinnert Anton zich.

“Op de speelplaats van de school werd het terrein uitgelijnd, de smederij van de school zorgde voor basketstaanders en het economaat leverde de eerste ballen, truien, chrono’ s en ander klein materiaal. Toen ik 12 was, hebben we onze eerste titel behaald.

In 1969 kregen we te horen dat de seniorenploeg niet langer welkom was op de speelplaats. Gelukkig heeft de toenmalige kapelaan Goossens ervoor gezorgd dat we verder konden spelen op ’t Kerpke. Dat was

eigendom van de vzw Sint-Kristoffel en heel wat kinderen van de leden van die vzw zijn toen ook komen basketten, wat voor een flinke groei bij onze jeugd heeft gezorgd.

Samen met een nieuwe locatie hebben we ook een nieuwe naam gekregen: Orly. De toenmalige voorzitter en sponsor Danny Hoefnagels, de cafébaas van ’t Kelderke, had een racing team dat Orly heette en als blijk van erkentelijkheid hebben we die naam overgenomen.”

Zwerftocht

In 1971 speelden de mannen van Orly kampioen en vanaf dan moesten ze van de basketbalbond ook binnen gaan spelen. Dat werd het begin van een zwerftocht langs een hele rist locaties: de sporthal van Runkst, de ‘blazen’ van het Heilig Hart en van Kuringen, - die beide tengevolge van het noodweer de geest gaven - de sporthallen van KA2 en het lyceum om uiteindelijk een vaste stek te vinden in de Alverberg.

“Financieel was het niet altijd even makkelijk, zeg maar soms heel

moeilijk“, zegt Anton. “We hebben vele jaren behoorlijk wat sponsorgeld binnengekregen doordat zowat alle winkels en cafés van de wijk adverteerden in ons Orlyblad, dat gratis gedrukt en huis aan huis bedeeld werd. Maar van de vele winkels die er toen waren, blijven er nog maar enkele over en dus zijn we ermee moeten stoppen.

Ook de maandelijks papierophaling en -verkoop bracht behoorlijk wat geld in het laatje. Vandaag moeten we het hebben van het lidgeld (220 euro

voor de jongeren en 440 euro voor de senioren), de eetdagen en de bijdrage van de stad waarvoor onze senioren onkruid gaan wieden.

Een even groot probleem is dat we moeilijk trainers en bestuursleden kunnen vinden. Op mijn 77ste ben ik nog altijd meer dan 20 uur per week trainer en ook nog voorzitter, dat zegt veel. Mijn grootste wens is dus dat Orly niet samen met mij moet stoppen!”

Raymond Rutten

Restauratie Cavaillé-Coll-orgel

Het Cavaillé-Coll-orgel in de Heilig Hartkerk kreeg in december een langverwachte opknapbeurt. Een orgelbouwfirma uit Eupen maakte de voeten (stevels in vakjargon) van de trompetpijpen vrij van oxidatie en herstelde na vele jaren de tremblant (een speelhulp die de klank doet trillen door de windtoevoer te doen variëren). Na deze herstellingen kunnen we opnieuw spreken van het best bewaarde orgel van de 19e-eeuwse Parijse orgelbouwer Aristide Cavaillé-Coll in België. De stad betaalde de volledige rekening van dit groot onderhoud met kleine herstellingen, net geen 10.000 euro.

Concerten

Sindsdien was het orgel al enkele keren te horen. Op 21 januari speelden de Hasseltse orgelstudenten Karel Baeten, Willem Leën en Lander Bikkembergs een nieuwjaarsconcert, georganiseerd door het Davidsfonds. Nog geen week later liet Lander het orgel opnieuw klinken op de nieuwjaarsdrink ‘Heilig Hart Klinkt’.

Hasselt Orgelstad hoopt in de zomer een concertreeks te organiseren. Ook tijdens de Virga Jessefeesten zal het instrument bespeeld worden voor publiek. Houd dus zeker de Facebookpagina van het orgel in de gaten (scan QR code).

Lander Bikkembergs

Is er leven na pensioen?

“Hoezo gepensioneerd? On the roll!” klinkt het overtuigd op de Facebookpagina van Discobaar Windhaan. Via dit meer dan unieke, muzikale post-pensioenproject willen buurtbewoner Ruud Lecoq* en niet-buurtbewoner (wegens van Runkst) Freddy Haenen* animo in de stad brengen. In de loop van dit jaar mogen beide heren ‘stoppen met werken’ en hebben ze tijd voor hun muzikale ambities. De boel op stelten zetten tijdens evenementen, vooral in Hasselt, en tegelijk ambtenaar blijven, dat is hun streefdoel. “Al meerdere jaren zorgen wij voor de animatie bij het jaarlijkse personeelsfeest van de stad”, vertelt Ruud. “We zetten daar altijd typetjes neer, van kleuters tot Hell’s Angels bijvoorbeeld. Met Discobaar Windhaan doen we dat ook. ”We willen wel een voorbeeld zijn voor de losbandige jeugd.

Daarom dragen we veiligheid, geborgenheid en verantwoord alcoholgebruik hoog in het vaandel.” En het gekende showbizzduo Gert Verhulst en Kobe Ilsen mag gerust bij hen in de leer komen, schrijven ze intussen op hun Facebook.

Het juiste formulier

Ruud en Freddy wijken in geen geval af van hun gekende handelswijze voor bijvoorbeeld verzoeknummers. “Dat kan, uiteraard, maar het moet wel op voorhand aangevraagd worden met een standaardformulier (in drievoud, natuurlijk) of via e-mail. We mogen dan wel op rust zijn, formaliteiten blijven onontbeerlijk!”, verduidelijkt Ruud.

“Die formulieren liggen gewoon aan de discobar”, voegt Freddy toe. “Een aanvraag is ontvankelijk als wij dat vinden. En de plaat bij hebben, natuurlijk. Anders draaien we iets wat er op lijkt.”

Digitalisering en conflict

“Freddy is de jongere en brengt de digitalisering mee, want hij durft wel eens gebruik te maken van moderne computerdingen à la Spottieffie”, vertelt Ruud verder. “Ik ben daarentegen old school, en houd mij bij de klassieke muziekdragers zoals cd en vinyl.” Dat kan wel eens een conflict opleveren –de kans daartoe ligt boven de 90 procent – maar dan lossen ze dat ook op hun eigen manier op, vertelt Freddy. “Als Ruud even naar de wc moet, dan beslis ik autonoom. Gelukkig drinkt hij veel!”

Pauze

Hou ook rekening met de nodige pauzes tijdens hun shows. “Dat hoort nu eenmaal bij een ambtenaar”, vindt Ruud. “En bovendien: geen pauze zonder vlaai!” Ze zijn alvast heel blij met hun sponsorcontract voor rijstvlaai. “Verder zijn de eerste contracten al getekend en zijn andere in onderhandeling”, verklapt Ruud nog. Discobaar Windhaan gaf een eerste publieke show tijdens het carnavalweekend – “heel low profile allemaal”. Met PXL, de Jeneverfeesten en zelfs met de Virga Jessefeesten bekijken ze mogelijke opties voor de rest van dit jaar. (ds) *Ruud en Freddy zijn uiteraard showbizznamen. Hun echte namen (Rudi Reners en Alain Hermans) zijn bij de redactie én in de hele stad gekend…

Opendeurdag Campus H

Op zondag 28 april 2024 slaan de politie Limburg Regio Hoofdstad, Federale Politie Limburg en de Hulpverleningszone

Zuid-West Limburg de handen in elkaar om je een exclusieve blik te gunnen in de fascinerende wereld van veiligheid en hulpverlening. Campus H opent dan tussen 10.00 en 17.00 uur de deuren!

Levensechte demo’s

Denk voor politie LRH dan bijvoorbeeld aan technieken van speciale eenheden of viervoetige collega’s die hun beste pootje voorzetten. Er is ook aandacht voor online veiligheid in de digitale wereld.

Het RED-team van de hulpverleningszone toont intussen redding op hoogte of diepte, terwijl het technische team iemand uit een autowrak bevrijdt. Duikers springen of tuimelen daarnaast in het kanaal voor weer een andere demo. Ze zetten voor een keer ook de deurtjes en rolluiken van hun uitgebreide voertuigenpark open.

Wil je verder weten wat je best wél of niet doet wanneer je wekelijkse frietjesdag

verkeerd loopt door een brandende ketel? Of hoe je veilig kan barbecueën? Luister en kijk dan goed naar al die gespecialiseerde mensen die niets liever zien dan dat je hun adviezen ter harte neemt én toepast in je eigen privésfeer.

Kinderen kunnen zich verder uitleven in een eigen brandweerparcours. Natuurlijk is zo’n dag ook ideaal om nieuwe kandidaten voor vacatures te werven, dus ook praktische jobinfo krijg je met plezier. Tenslotte is er ook de mogelijkheid om in, op of rond een politie- of brandweervoertuig te poseren voor een blijvende fotoherinnering.

Hoe er geraken?

Vanuit onze wijk is de site makkelijk bereikbaar per fiets of zelfs te voet. Voor wie met de auto komt, zijn er bussen bij haltes aan meerdere openbare parkings in de omgeving van Campus H. Meer informatie en praktische details vind je via de websites www.politielrh.be en www.zuidwestlimburg.be.