11 minute read
Kapelaan Stals, bezieler van Stevoort
Kapelaan Stals, bezieler van Stevoort in vier kleuren
Op 2 september 2022 overleed, op bijna 90-jarige leeftijd, E.H. Mathieu Stals. E.H. Stals was kapelaan in Stevoort van 1958 tot 1971. Hij lag aan de basis van onze Pinksterfeesten. In de Stevertenier hadden wij hem graag een plaatsje gegeven in de rubriek ‘hoe zou het zijn met …’. Zijn overlijden doorkruiste onze plannen. We gingen daarom ons licht opsteken bij enkele Stevoortenaren die kapelaan Stals goed gekend hebben. Onze excuses voor eventuele onnauwkeurigheden. Kort na zijn priesterwijding werd Mathieu Stals kapelaan in Stevoort. Pastoor Lammens vertrouwde hem de jeugd van Stevoort toe. Het contact met de meisjes moest hij, als jonge en knappe kapelaan - uiteraard - beperken. Als oud-leider van KSA Opoeteren zette hij zich in voor de Stevoortse jeugdbewegingen. Er was nood aan een jeugdlokaal, dus kocht hij met bondsleider Georges Beerden een oude barak. In Zwartberg werd “de Barak” door de jeugd gedemonteerd en terug opgebouwd in Stevoort, aan de huidige Hofbeemdenstraat. In die tijd haalden Stevoortse jongens slechte cijfers in het eerste jaar middelbaar aan het Amandinacollege. Ouders stuurden daarom hun zonen al na het vijfde leerjaar naar Herk-de-Stad. Pastoor Lammens hield de jeugd liever zo lang mogelijk in de eigen parochie. Kapelaan Stals zorgde voor overleg tussen de schoolmeesters van Stevoort en de leraars van het college. Hij gaf de jongens studiebegeleiding op de kapelanij. Vanaf toen was in het college een primus uit Stevoort geen uitzondering meer en de jongens bleven langer in Stevoort op school. In de Broekstraat werden 4 nieuwe klaslokalen gebouwd voor de jongens. Bouwen kost geld en daarom moesten de schoolkinderen het stellen met speelplaatsen van zand en grind. Het schoolfeest van de meisjesschool bracht niet genoeg op en het ruitertornooi was weggevallen. Georges Beerden, Jos Reekmans, Urbain Vanstraelen, Toine Germeys, Urbain Haesevoets, Raymond Mertens en kapelaan Stals staken de wijze hoofden bij elkaar. Jos Reekmans stelde voor ‘Spel zonder Grenzen’ te spelen, zoals hij gezien had op de televisie, in combinatie met een schoolfeest voor de jongens- en de meisjesschool. Kapelaan Stals huiverde van het voorstel het dorp in vier concurrerende blokken te verdelen. Hij was bang dat er tweedracht
zou komen. Hij gaf de toelating om dit spel één jaar, in 1967, te organiseren om de speelplaatsen te “bedallen” onder de naam “Dallenslag”. In die tijd was de zegen van de clerus ook in Stevoort nodig om iets van de grond te krijgen. De vierkamp bracht geen tweedracht, integendeel. Na afloop van de strijd werd er gefeest, het bier vloeide rijkelijk en de centjes stroomden binnen. Kapelaan Stals had geen bezwaar tegen een herhaling van de vierkamp en na 3 edities “Dallenslag” was er voldoende geld om de 2 speelplaatsen piekfijn in orde te maken. Kapelaan Stals reed met zijn brommer door Stevoort en overtuigde een aantal Stevoortenaren mee te werken aan het betegelen van de speelplaatsen. De nonnetjes kookten soep voor de harde werkers, vrouwen zorgden voor koffie en boterhammen. Tijdens de kampen van KSA was kapelaan Stals voortdurend aanwezig, hij stond op tucht op kamp. Ooit betrapte hij de leiders die tijdens de voorlaatste kampnacht de kampplaats hadden verlaten om in Genk te gaan pintelieren. Hij contacteerde prompt Stevoort, bestelde een bus en het kamp werd een dag te vroeg opgebroken. De gevatte leiders werden vervangen. Tijdens een kamp in Opoeteren maakte de “knapen” een dam onder een brug over de Bosbeek. ’s Nachts brak er een zwaar onweer los, het regenwater spoelde de weg langs de brug weg. Kapelaan Stals overtuigde de burgemeester dat de dam niet met slechte bedoelingen was gebouwd en KSA ontliep de beloofde straf. Een vlaggenroof tijdens het kamp van de “Jongknapen” in Opoeteren liep minder vredelievend af. Tijdens een nacht was een vreemde groep betrapt op de kampplaats, de vlag was veilig. Kapelaan Stals regelde ’s anderendaags met enkele buurjongens dat zij de Stevoortse vlag zouden stelen. De KSA-ers moesten zich hiertegen verdedigen. Zij vonden hamers en bijlen en wachtten de rovers op. Na het ‘gevecht’ kwamen de lokale jongens klagen bij de kapelaan, want “Ze hebben Jef zijn humd gesjeerd”. Deze keer was de overtuigingskracht van kapelaan Stals te groot geweest. In 1971 werd kapelaan Stals overgeplaatst naar Bilzen, daar bouwde hij de Pabilolokalen (Parochiale BIlzerse LOkalen). Hij startte ook de Pabilofeesten op, maar die zijn niet zo vaak doorgegaan. Later werd hij pastoor in Alt-Hoeselt en Munsterbilzen. Na zijn overplaatsing nam kapelaan Stals bewust afstand van Stevoort. Hij bleef bevriend met enkele Stevoortenaren en hij bleef op de hoogte van het leven in Stevoort. Bij de viering van 50 jaar Pinksterfeesten in 2017 was E.H. Stals in Stevoort te gast. Hij was blij en fier dat hij zich destijds had laten overtuigen en op die manier mee aan de wieg stond van de huidige Pinksterfeesten.
De Warmste Week in Stevoort
Vorig jaar is Stevoort verkozen tot Het Warmste Dorp van Vlaanderen. Ook dit jaar vlamt Stevoort mee tegen kansarmoede, dit zijn enkele warme acties.
Kerstbomen en vlammen
Stevoort Solidair kocht voor alle Stevoortse straten een grote vlam, de opbrengst is voor DWW. Deze vlammen worden geplaatst bij de sneeuwpoppen van de straten. Alle kerstbuurten konden gratis vlammetjes bestellen voor de toppen van de kerstbomen. Ook dit jaar kiezen de zesdeklassers de mooiste sneeuwpop, de verkozen straat krijgt als beloning een straatbordje.
De Warmste Sjaal
Voor het derde jaar op rij komt er een Warmste Sjaal uit Stevoort. Deze sjaals worden lokaal en handgemaakt door Semaha Marangoz en zijn te verkrijgen aan 20 euro op de Stevoortse Kiezel 390 of online vanaf 17 november.
Vrije Basisschool Stevoort
Op zaterdag 17 december organiseert de Ouderraad van de Basisschool een gezellige kersthappening. Naar oude gewoonte wordt de speelplaats van de kleuters omgetoverd tot een gezellige kerstmarkt. Dit jaar willen we met de kinderen van de Bovenbouw (4-5-6) een kraampje bemannen. Hier bieden zij hun zelfgemaakte presentjes aan. Deze deelname is geheel vrijblijvend. De opbrengst wordt geschonken aan De Warmste Week in het kader van kansarmoede.
Oerzang
Oerzang is een voorloper van zingen met tekst en lied. Het is vrijuit improviserend klinken vanuit je buik, hart en ziel. De combinatie van samen klank maken en je unieke klank herkennen in het geheel, geven ook ons een gevoel van verbondenheid en eigenheid. In deze doe-activiteit ervaar je wat oerzang voor jou betekenen kan. VOOR WIE? Voor iedereen met een warm hart voor De Warmste Week, ongeacht of je kan zingen. INKOM? Jouw hartelijke en vrije bijdrage voor De Warmste Week. https://www.facebook.com/ events/478049011023944 Het bijbabbelen ging verder tijdens een gezellig etentje. Ook in de toekomst zullen deze dames deze fijne traditie in ere houden.
Eerste kotstudenten in Stevoort vieren 50-jarig jubileum
September 1970: een bende enthousiaste meisjes startten in Mariaburcht een opleiding lichamelijke opvoeding en biologie. De kamers in het internaat waren volzet en dus werd er uitgeweken naar studentenkamers in het dorp. Juni 1972: 23 juffen studeerden af, de meesten begonnen een carrière in het onderwijs. September 2022: 50 jaar later … 12 dames, waarvan 3 uit Stevoort, kwamen zoals ieder jaar samen, en ja, weer in Stevoort. Dit jubileum werd ingezet met een aperitief op het Solidariteitsplein. Eén van de “kotbazen” bracht nog 2 extra flessen bubbels. Tijdens een bezoekje aan i-Mas werden herinneringen opgehaald.
50 jaar judoclub Hajime Stevoort in 2023
Destijds trokken de jonge mannen van Stevoort naar de judoclub van Herkde-Stad. Toen men merkte dat er meer leden van Stevoort aanwezig waren dan van Herk-de-Stad, groeide de idee om de club naar Stevoort te verhuizen. Onderhandelingen tussen Ludo Reekmans en Valère Lemoine enerzijds en de toenmalige kapelaan Piet Diels anderzijds, leverden een judolokaal op in de toenmalige jeugdlokalen in de Broekstraat. De nieuwe club kreeg de naam “Judoclub Hajime Stevoort” met stamnummer 7034. In 1973 startte men als een feitelijke vereniging. Ludo Reekmans werd en bleef tot vandaag penningmeester, Valère Lemoine werd hoofdtrainer. De eerste training vond plaats op 8 oktober 1973 met 6 leden op 26 matten. Vanaf april 1974 werden jongeren toegelaten, dit zorgde voor een explosieve toename van het aantal leden, tot 40. In 1975 verdubbelde het ledenaantal tot 116. Men ging trainen in twee groepen op dinsdag en vrijdag: de -12- jarigen van 19 tot 20 uur, de +12-jarigen en gevorderden van 20 tot 21.30 uur. Hajime behaalde in de loop der jaren verscheidene provinciale titels en een aantal ereplaatsen op Belgische kampioenschappen. In 1998 startte men met een ploeg voor de jaarlijkse interclubkampioenschappen, hierin zitten jonge en oudere judoka’s. In 2002 werd Hajime kampioen in afdeling 3C en in de daarop volgende jaren behaalde men verscheidene podiumplaatsen. In 2001 veranderde de club van een feitelijke vereniging naar een vzw. In 2003 werd de tatami vergroot naar 120 m², in september 2017 werd de volledige tatami vernieuwd naar de nieuwe kleuren blauw/geel en vergrootte de oppervlakte naar 155 m². De club biedt judotrainingen aan voor 5- tot 99-jarigen, ook voor G-sporters. Voor hen die schrik hebben om te vallen zijn er de lessen “Vallen Zonder Zorgen”.
Hier leert men valreacties bij het uitschuiven of struikelen. Het programma Kintsugi judo is voor de herstarters en voor hen die levenslang judo willen doen, maar die niet meer willen “bonken”. Voor de actieve 55-plusser die nog nooit judo deed, maar die regelmatig wil oefenen binnen de context van een judoclub bieden wij het programma Senpai Fit. Senpai Fit is een op judo geïnspireerde bewegingsvorm. Let op: Senpai Fit wordt beoefend zonder judogi en men kan geen judograden behalen. Geïnteresseerden kunnen steeds een kijkje komen nemen tijdens de trainingen op dinsdag en vrijdag van 19 tot 21.30 uur. Beginnelingen en nieuwsgierigen krijgen de kans een maand gratis te proberen en dit op dinsdag en vrijdag van 19 tot 21.30 uur in Steborg. Meer info vind je op onze website: www.hajimestevoort.be Mail ons op judoclubhajimestevoort@gmail.com
Als je een lijstje zou maken van iconische Stevoortse personen dan zou Theo Cox zeker in dat lijstje voorkomen. Theo is immers een man met unieke talenten die hij maximaal gebruikt heeft in zijn rijke leven. Zelden hebben we een man ontmoet die zo veelzijdig en innemend is.
Theo werd op 10 augustus 1932 geboren te Hasselt en woonde tot voor kort in Sterrebos nr. 15, samen met zijn echtgenote Olga Peeters en hun kinderen Joëlle, Nadia en Raf. Zijn middelbare studies Latijn-Grieks deed hij aan het college van Argenteuil (Waterloo), in het Frans nota bene. Hij verbleef er in het internaat en kwam om de 3 (!) maanden naar huis. Reeds in die jaren ontpopte Theo zich als een creatieve vlinder: hij maakte pentekeningen, schreef toneelstukken, maakte toneeldecors en zong. Later begon hij te schilderen, hij restaureerde porselein, schreef gedichten en liederen, maakte zijn eigen wijnen en aperitieven en was
Theo Cox, een Stevoorts icoon met vele kwaliteiten
bovendien goed in de keuken. Maar er was ook nog tijd om te voetballen en voetbaltrainer te zijn. En geloof het of niet, Theo zong ook in een muziekgroepje met andere Stevoortenaren waaronder Robert Haesevoets en Jacky Houbrechts en was een veel gevraagd diskjockey. Beroepshalve werkte Theo voor de Regie der Posterijen en was hij eerst vervangend medewerker in diverse postkantoren. Nadien werd sorteercentrum Hasselt X zijn vaste werkplek. De laatste 10 jaar van zijn carrière was hij syndicaal afgevaardigde voor de regio Limburg. Later was Theo ook nog actief in de binnenhuisinrichting bij René Poncelet. Zijn vrouw Olga werkte als kinderverzorgster en was jarenlang onze bibliothecaresse in de bibliotheek van Stevoort, samen met René Smeets.
Kunst in het Bos
15 jaar lang (van 1990 tot 2004) werd er in Sterrebos een kunstexpositie georganiseerd. De bewoners van de “villawijk van Stevoort” zetten hun tuintjes open voor “Kunst In Het Bos”.
Steve Stevaert en Frieda Brepoels openen “Kunst In Het Bos” onder het goedkeurend oog van de organisatoren.
Theo Cox stelt tentoon in zijn eigen tuin tijdens “Kunst In Het Bos”.
Een 100-tal kunstenaars stelden hun zelfgemaakte kunstwerken tentoon in openlucht en het event kon elk jaar rekenen op ongeveer 5.000 bezoekers. Theo Cox was, samen met Paul Nickmans en Edgard Forier, één van de organisatoren van dit unieke evenement dat bekendheid verwierf tot ver buiten Stevoort. Als aandenken aan “Kunst In Het Bos” ontwierp kunstenares Nicole Knaepen een beeld uit springstone (een soort arduin) dat nog steeds te bewonderen is aan het rondpunt in Sterrebos. Er zal dus altijd kunst in het bos zijn!
Zenkt Alaaf
Ter gelegenheid van carnaval bracht Theo meerdere carnavalsliederen uit. Het meest bekende nummer was ongetwijfeld “Zenkt Alaaf”. Theo schreef de tekst, maakte de melodie en zong zelf het nummer in onder begeleiding van De Marlets, de bekende muziekgroep uit Alken. De opname gebeurde in de studio van Johnny Hoes in Nederland. U kunt het prachtige nummer beluisteren via de QR code.
Vandaag verblijven Theo en Olga in WZC De Bleuk te Herk-de-Stad, genieten ze er van een rustige oude dag en blikken ze terug op vele mooie herinneringen. We wensen Theo, Olga en de ganse familie Cox het allerbeste. In het volgende nummer van de Stevertenier belichten we Theo Cox als kunstenaar in de rubriek “Creatief in Stevoort”.
