De leiding van de KSA

Iedereen moet vroeg of laat echter uit de comfortzone, vooral bij de zelfevaluaties. Dan neemt de hele groep (18) ieder individuele leidster ter evaluatie: je komt zelf aan het woord, dan mag je weggaan, je wordt terug in de groep gebracht en we bespreken de werkpunten. Dat is voor sommigen best een felle ervaring maar het wordt niet opgevat als een terechtwijzing eerder als een stap in een groeiproces naar weerbaarheid. We kunnen soms hard zijn op een vergadering maar gaan nadien altijd weer samenwerken als één team. Kliekjes met een negatieve sfeer zijn hierdoor uit den boze. Er is een goede band met de Chiro maar men moet niet denken dat dit een soort huwelijksbureau geworden is voor de Herkse jeugd (grapje). Vroeger werden er overigens meer koppeltjes gevormd binnen de jeugdbeweging. We weten nog niet hoe we onze toekomst moeten dromen, geen idee. Er is echter wel één vervelend punt voor onze generatie: we kennen geen telefoonnummers meer uit het hoofd."

Het valt tijdens het gesprek op dat zowel Lize, Fien als Julie niet alleen hun oud-leidsters, maar ook hun ouders, als inspirerend benoemen voor zichzelf. Dat de leidsters zelf ook rolmodellen werden voor de KSA jeugd maakt de cirkel mooi rond.