Het Zwartzustersklooster

Algemeen wordt aangenomen dat het Zwartzustersklooster in 1438 gesticht wordt door Elisabeth Ymbrechts. Op de plaats waar zich nu het klooster bevindt, huurt zij een cleyn stroyen huysken dat nadien samen met enkele omliggende gronden wordt gekocht. De Zwartzustersstraat heet dan Molenstraat. In 1462 geeft de bisschop van Luik aan de snel groeiende groep devote vrouwen de toestemming om de regel van Sint-Augustinus aan te nemen en om een kapel te bouwen. De zwartzusters, ook zusters van Nazareth genoemd, houden zich voornamelijk bezig met ziekenverzorging in de stad.

© Collectie Rik Uytterhoeven, Stadsarchief Leuven

Binnenkoer Zwartzustersklooster

Zwartzustersklooster

© Jean Hambrouck In 1680, na het slopen van het oude klooster, nemen de zwartzusters een barokke nieuwbouw in gebruik; de barokke kapel wordt in 1686 ingewijd. Tijdens de Franse revolutie mogen de kloosterzusters hun gebouwen blijven bewonen. Hun nieuwe taak bestaat uit de verzorging van zwakzinnige vrouwen. In 1796 wordt het klooster opgenomen in de Commissie der Burgerlijke Godshuizen en vanaf 1925 is het klooster eigendom van de Commissie van Openbare Onderstand, nu het OCMW.

De zusters verlaten in 1969 het klooster en de verzorging van de zieken wordt tot in 1989 verder gezet door het OCMW. Daarna verhuizen de patiënten naar het psychogeriatrisch centrum in de Vlamingenstraat. Het klooster wordt in 1986 als monument en stadsgezicht beschermd. Momenteel is het complex eigendom van de KU Leuven en zijn er studenten gehuisvest.