ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
Έρευνα – Επιμέλεια: Νάντια Βλαχοπούλου, Παντελής Κωνσταντίνου
Φεβρουάριος 2017
Ο αλφαβητικός κατάλογος του Αρχείου της Συλλογής Έργων Τέχνης Ελευσίνας δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της καταγραφής, αρχειοθέτησης και έκθεσης της Συλλογής σε δύο μέρη τον Αύγουστο του 2016 και τον Ιανουάριο του 2017. Περιέχει όλα τα στοιχεία που κατάφεραν να συγκεντρωθούν από την έρευνα για τους καλλιτέχνες και τα έργα, καθώς και έναν κωδικό εντοπισμού του κάθε έργου στα ράφια του αρχείου. Πιο συγκεκριμένα, κάθε εγγραφή στην πρώτη στήλη έχει τον κωδικό που αποτελείται από τα τρία ή τέσσερα πρώτα γράμματα του επωνύμου του καλλιτέχνη και τον αύξοντα αριθμό για τα έργα του που ανήκουν στη Συλλογή, κωδικός που επίσης επικολλάται στη ράχη κάθε έργου. Ακολουθεί η φωτογραφία του έργου, το όνομα, ο τίτλος, η χρονολογία και κάποιες - κατ’ εκτίμηση των επιμελητών και με κάθε επιφύλαξη – πληροφορίες για τα υλικά δημιουργίας του. Οι υποσημειώσεις με μπλε χρώμα αφορούν στα έργα που φιλοξενούνται σε γραφεία ή άλλους δημόσιους χώρους, εκτός του χώρου φύλαξης της Συλλογής στο κτίριο του Π.Α.Κ.Π.Π.Α. Επίσης με κόκκινο χρώμα σημειώνονται τα έργα που διαπιστώθηκε ότι χρήζουν συντήρησης. Στο τέλος υπάρχει συγκεντρωτικός κατάλογος σύντομων βιογραφικών των καλλιτεχνών.
Σχεδιασμός – Έρευνα Επιμέλεια έκθεσης & καταλόγου Νάντια Βλαχοπούλου Παντελής Κωνσταντίνου Φωτογράφηση έργων Γιάννης Κουσκούτης Χριστίνα Μαρούγκα
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ Στάθης Αλεξόπουλος - 1 ΕΡΓΟ Στήβεν Αντωνάκος (1926 – 2013) – 1 ΕΡΓΟ Κλεοπάτρα Γαλανού – 1 ΕΡΓΟ Γιώργος Δρούτσας - 1 ΕΡΓΟ Χαρά Ευθυμιοπούλου - 1 ΕΡΓΟ Βασίλης Ηλιόπουλος – 1 ΕΡΓΟ (20πτυχο) Άγγελος Θεοδωρόπουλος (1883 – 1965) - 3 ΕΡΓΑ Κώστας Καζάκος – 2 ΕΡΓΑ Λίζη Καλλιγά - 1 ΕΡΓΟ Μιχάλης Κανδύλης (1909-1998) - 1 ΕΡΓΟ Κώστας Κλουβάτος – 5 ΕΡΓΑ Αλέξανδρος Κόκκινος – 1 ΕΡΓΟ Σπύρος Κουρσάρης - 2 ΕΡΓΑ Απόστολος Κούστας - 2 ΕΡΓΑ Αντιγόνη Κουταλιέρη – 1 ΕΡΓΟ Θεοδώρα Κώτση – Felici – 1 ΕΡΓΟ Πέτρος Λαζάρου - 2 ΕΡΓΑ Πέτρος Λακταρίδης - 1 ΕΡΓΟ Βασίλης Λαφαζάνης – 1 ΕΡΓΟ Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) – 38 ΕΡΓΑ Καλλιόπη Λεμού – 1 ΕΡΓΟ Απόστολος Λευκάδιος (1910-1979). - 1 ΕΡΓΟ Μελέτης Λιάσκος - 1 ΕΡΓΟ Χρήστος Λιάσκος – 2 ΕΡΓΑ Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) – 22 ΕΡΓΑ Σταύρος Μαμινάκης – 2 ΕΡΓΑ Στέλιος Μαρής - 1 ΕΡΓΟ Γιώργος Μέγκουλας - 1 ΕΡΓΟ Πολυζώης Μητρόπουλος – 1 ΕΡΓΟ Θεανώ Μιχαλόλια – Πηλιχού - 2 ΕΡΓΑ Γιάννης Μόραλης (1916 - 2009) - 1 ΕΡΓΟ Χαρίτων Μπεκιάρης - 2 ΕΡΓΑ Γιώργος Παϊζάκης - 1 ΕΡΓΟ Γιάννης Παλαμαρίδης - 2 ΕΡΓΑ Ανδρέας Παναγιωτάκης – 1 ΕΡΓΟ Δέσποινα Παπαδημητρίου – Πανταζή – 1 ΕΡΓΟ Τάκης Παρλαβάντζας – 1 ΕΡΓΟ Γιάννης Παρμακέλης - 3 ΕΡΓΑ Κωνσταντίνα Πηλιχού – 1 ΕΡΓΟ Άννα Πήττα - 2 ΕΡΓΑ Αντώνης Πολίτης – 5 ΕΡΓΑ Νίκος Πυρογιάννης – 1 ΕΡΓΟ Γιώργος Σικελιώτης (1917 – 1984) - 5 ΕΡΓΑ Γιώργος Σκιάνης - 1 ΕΡΓΟ Μάριος Σπηλιόπουλος – 2 ΕΡΓΑ Ασπασία Σταυροπούλου – 2 ΕΡΓΑ Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος), (1914 – 1985) - 1 ΕΡΓΟ Μαριάνθη Τριβέλλα - 1 ΕΡΓΟ Θάνος Τσίγκος – 1 ΕΡΓΟ Σταματία Τσολοζίδου – Μελά - 1 ΕΡΓΟ Eugen Boermel – 1 ΕΡΓΟ Ειρήνη Follador – 2 ΕΡΓΑ Fotizontas (Φώτης Κουζινός) – 2 ΕΡΓΑ Antov Kuzmichov - 1 ΕΡΓΟ Y. Lyngaretti – 1 ΕΡΓΟ Michelangelo Pistoletto – 2 ΕΡΓΑ
Ο αλφαβητικός κατάλογος του Αρχείου της Συλλογής Έργων Τέχνης Ελευσίνας δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της καταγραφής, αρχειοθέτησης και έκθεσης της
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ 2017
ΑΝΤ_001
ΑΛΕ_001
Στάθης Αλεξόπουλος Χωρίς τίτλο Ακρυλικό σε μουσαμά 42,5 x 32,5 εκ.
Στήβεν Αντωνάκος (1926 – 2013) The route | 2011 Νέον Φωτογλυπτό / Πολιτ. Κέντρο Δ. Ελευσίνας «Λ. Κανελλόπουλος»
ΓΑΛ_001
Κλεοπάτρα Γαλανού Βιολέτες | 1978 Παστέλ σε χαρτί 48 x 62 εκ. Γραμματεία Δημ. Συμβουλίου 2ος όροφος Δημαρχείου
ΔΡΟ_001
Γιώργος Δρούτσας Ελευσίνα | 2005 Λιθογραφία 68 x 46,5 εκ.
Χαρά Ευθυμιοπούλου
ΕΥΘ_001
Χωρίς τίτλο | 1994 Λάδι σε μουσαμά 60 x 90 εκ.
Βασίλης Ηλιόπουλος Β1 Β2
Γ1
Γ2
Δ1
Δ2 Ε1
Ε2
ΗΛΙ_001
Α1 Α2
Πορεία ζωής (Εικοσάπτυχο) | 1978
Α3 Α4
Β3 Β4
Γ3
Γ4
Δ3
Δ4 Ε3
Ε4
Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 790 x 200 εκ.
ΗΛΙ_001_Α1
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Α1) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 67 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Α2
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Α2) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Α3
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Α3) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 67 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Α4
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Α4) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Β1
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Β1) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Β2
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Β2) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Β3
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Β3) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Β4
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Β4) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Γ1
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Γ1) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Γ2
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Γ1) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Γ3
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Γ3) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Γ4
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Γ4) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Δ1
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Δ1) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Δ2
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Δ2) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Δ3
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Δ3) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Δ4
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Δ4) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Ε1
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Ε1) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Ε2
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Ε2) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 60 x 99 εκ.
ΗΛΙ_001_Ε3
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Ε3) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 70 x 99 εκ.
ΘΕΟ_001
ΗΛΙ_001_Ε4
Βασίλης Ηλιόπουλος Πορεία ζωής (Ε4) | 1978 Μολύβι και γραφίτης σε χαρτί 60 x 99 εκ.
Άγγελος Θεοδωρόπουλος (1883 – 1965) Χωρίς τίτλο Μονοτυπία 31,5 x 43 εκ.
ΘΕΟ_002
Χρήζει συντήρησης
Άγγελος Θεοδωρόπουλος (1883 – 1965) Ελιές Οξυγραφία 24,5 x 31,7 εκ. Χρήζει συντήρησης
ΘΕΟ_003
Άγγελος Θεοδωρόπουλος (1883 – 1965) Σαντορίνη Ξηρή χάραξη 32,5 x 24,3 εκ. Χρήζει συντήρησης
ΚΑΖ_001
Κώστας Καζάκος Προς τιμήν του Ελευσινίου εργάτη | 2012 Μπρούντζινο μνημείο Ιερά οδός και Αδελφών Μουρίκη
ΚΑΖ_002
Κώστας Καζάκος Ιωάννης Καποδίστριας | 2014 Μπρούντζινη προτομή Φραγκούλη Φουτρή και Εθνικής Αντιστάσεως
ΚΑΛ_001
Λίζη Καλλιγά Σκοτεινά νερά | 2013 Φωτογραφία 74,5 x 52 εκ. Γραφείο Εξυπηρ. Κοινού 2 ο υ ορόφου Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΚΑΝ_001 ΚΛΟ_001 ΚΛΟ_002 ΚΛΟ_003
Μιχάλης Κανδύλης (1909-1998) Χωρίς τίτλο Παστέλ σε χαρτί 41 x 34,5 εκ.
Κώστας Κλουβάτος (1921 – 2007) Χωρίς τίτλο | 2002 Ακουαρέλλα και παστέλ σε χαρτί συσκευασίας 26 x 30 εκ.
Κώστας Κλουβάτος (1921 – 2007) Χωρίς τίτλο | 2002 Ακουαρέλλα και στυλό σε χαρτί 29 x 39 εκ.
Κώστας Κλουβάτος (1921 – 2007) Χωρίς τίτλο | 1996 (;) Πέτρινη χωροπλαστική σύνθεση Προαύλιος χώρος Δημαρχείου
ΚΛΟ_004
Κώστας Κλουβάτος (1921 – 2007) Χωρίς τίτλο | 1996 (;) Τοιχογραφία Δημαρχείο
ΚΛΟ_005
Κώστας Κλουβάτος (1921 – 2007) Περσεφόνη | 1997 (;) Πέτρινο γλυπτό Παλαιό Ελαιουργείο
Αλέξανδρος Κόκκινος
ΚΟΚ_001
ΝΑΕΣ – ΑΝΑΕΣ 2 | 1997 Εγκατάσταση από την κοπή του πλοίου «Αλεξάνδρου» Αισχύλεια 1997 Παραλία Ελευσίνας - Είσοδος Παλαιού Ελαιουργείου
ΚΟΝ_001
1
2
Χάρης Κοντοσφύρης Τσιμεντένια αντικείμενα | 2008
3
Μικτά υλ ικά 1. 17,5 x 12 x 10 εκ. 2. 26 x 15 x 10 εκ. 3. 14 x 6,5 x 5,5 εκ.
ΚΟΝ_002
Χάρης Κοντοσφύρης Ο Ανδρέας Πατρινός | 2010 Γλυπτό από μικτά υλικά 71 x 172 x 46 εκ.
ΚΟΥΓ_001
Πολιτ. Κέντρο Δ. Ελευσίνας «Λ. Κανελλόπουλος»
Παύλος Άγγελος Κουγιουμτζής Προμηθέας | 2011 Μπρούντζινο γλυπτό 4 μ. Πλατεία Ελευθερίας
ΚΟΥ_001
Σπύρος Κουρσάρης Χωρίς τίτλο | 1999 Λιθογραφία 69,5 x 49,5 εκ.
ΚΟΥ_002
Σπύρος Κουρσάρης Χωρίς τίτλο | 2004 Λιθογραφία 45 x 10 εκ.
ΚΟΥΣ_001
Απόστολος Κούστας Ατέρμων πλους | 2005 Φορητή τοιχογραφία (fresco) 120 x 120 εκ.
Γραφείο Αισχυλείων 2 ο ς όροφος Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΚΟΥΣ_002
Απόστολος Κούστας Δίσκος | 2006 Χαρακτικό 107 x 107 εκ.
Γραφείο Αισχυλείων 2 ο ς όροφος Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΚΟΥΤ_001
Αντιγόνη Κουταλιέρη Electricity of Eleusis | 2016 Βιομηχανικό γλυπτό 35 x 40 x 25 εκ.
ΚΩΤ_001
Θεοδώρα Κώτση – Felici Solidus | 2016 Εγκατάσταση 11 x 2 μ.
Πλατεία Νεολαίας – Άνω Ελευσίνα
ΛΑΖ_001
Πέτρος Λαζάρου Έργο εμπνευσμένο από την αφίσα του Φεστιβάλ Αισχυλείων 1985, του χαράκτη Α. Τάσσου | 1999 Μπατίκ 38 x 43 εκ.
ΛΑΖ_002
Πέτρος Λαζάρου Περιβάλλον – Καταστροφή | 1995 Μπατίκ 95 x 72 εκ.
ΛΑΚ_001
Πέτρος Λακταρίδης Μητέρα με παιδί | 1996 (;) Μπρούντζος 25 x 46 x 19 εκ.
Γραφείο Αισχυλείων 2 ο ς όροφος Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΛΑΦ_001
Βασίλης Λαφαζάνης Αγρότισσα Ακρυλικό σε μουσαμά 40 x 40 εκ.
ΛΕΒ_001 ΛΕΒ_002
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Στην άκρη του βουνού Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Σιδηροδρομικός σταθμός Μικτή τεχνική σε μουσαμά 90 x 60 εκ.
ΛΕΒ_004
ΛΕΒ_003
Αίθουσα Συνεδριάσεων 2 ο ς όροφος Δημαρχείου
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Το ρολόι του Ασπροπύργου 1942 Μικτή τεχνική σε μουσαμά 90 x 70 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Μικτή τεχνική σε μουσαμά 60 x 90 εκ.
ΛΕΒ_005
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμ ά 110 x 60 εκ. Γραφείο Δημάρχου 2 ο ς όροφος Δημαρχε ίου
ΛΕΒ_007
ΛΕΒ_006
Χρήζει συντήρησης
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Ελευσίνα - Ο λόφος των Αρχαιοτήτων | 1975 Μικτή τεχνική σε μουσαμ ά 120 x100 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμ ά 50 x 69 εκ. Τμήμα Προμηθειών Ισόγειο Δημαρχείου
ΛΕΒ_008
Χρήζει συντήρησης
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμ ά 70 x 50 εκ.
Χρήζει συντήρησης
ΛΕΒ_009 ΛΕΒ_010 ΛΕΒ_011 ΛΕΒ_012
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Το ρολόι με τους πελαργούς Μικτή τεχνική σε μουσαμ ά 60 x 90 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Το Καμπαναριό Μικτή τεχνική σε μουσαμ ά 60 x 90 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Επισκευή στο λιμανάκι της Ελευσίνας Μικτή τεχνική σε μουσαμ ά 90 x 60 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Καρνάγιο στη Σαλαμίνα Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 80 εκ.
ΛΕΒ_013 ΛΕΒ_014 ΛΕΒ_015
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 100 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Καρνάγιο Νο 3 Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 100 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμ ά 90 x 69 εκ.
ΛΕΒ_016
Χρήζει συντήρησης
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Καρνάγιο Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 100 εκ.
ΛΕΒ_017 ΛΕΒ_018 ΛΕΒ_019 ΛΕΒ_020
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Καλοκαιρινό ακρογιάλι Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Νύχτα του Σεπτέμβρη Ακρυλικό σε μουσαμά 80 x 60 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χάραμα στους βράχους Ακρυλικό σε μουσαμά 80 x 60 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Ηλιοβασίλεμα Νο 1 Ακρυλικό σε μουσαμά 80 x 60 εκ.
ΛΕΒ_021 ΛΕΒ_022 ΛΕΒ_023 ΛΕΒ_024
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Κωνσταντινούπολη Ακρυλικό σε μουσαμά 80 x 60 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Δειλινό στο Μεσολόγγι Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Ψαρόβαρκες Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 70 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Μετά το ψάρεμα - Νηνεμία Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
ΛΕΒ_025 ΛΕΒ_026 ΛΕΒ_027 ΛΕΒ_028
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Στον κόλπο της Ελευσίνας Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Στο Πέραμα Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Θαλασσογραφία Νο 2 Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Ελπίδα στο πέλαγος Ακρυλικό σε μουσαμά 90 x 60 εκ.
ΛΕΒ_029 ΛΕΒ_030 ΛΕΒ_031 ΛΕΒ_032
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 100 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Θαλασσογραφία Νο 9 Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 10 0 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Θαλασσογραφία Νο 1 Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Χωρίς τίτλο Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 100 εκ.
Γραφείο Μισθοδοσίας 2 ο υ ορόφου Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΛΕΒ_033
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Τα βραχάκια της Ελευσίνας Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 60 εκ.
ΛΕΒ_036
ΛΕΒ_035
ΛΕΒ_034
Γραφείο Γραμ Προέδρου 2 ο υ ορόφου Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Θαλασσογραφία Νο 6 Ακρυλικό σε μουσαμά 120 x 10 0 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Θαλασσογραφία Νο 8 Μικτή τεχνική σε μουσαμά 90 x 60 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Έργο εμπνευσμένο από το ποίημα του Άγγελου Σικελιανού
«Ιερά Οδός» Λάδι σε μουσαμά 120 x 100 εκ.
ΛΕΒ_037 ΛΕΒ_038
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Δημιουργία του κόσμου Ακρυλικό σε μουσαμά 100 x 120 εκ.
Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Ανθογραφία Λάδι σε μουσαμά 70 x 100 εκ.
Χρήζει συντήρησης
ΛΕΜ_001
Καλλιόπη Λεμού Χωρίς τίτλο | 2006 Γλυπτική εγκατάσταση με ξύλινη βάρκα – Αισχύλεια 2006-2009
ΛΕΥ_001
Παλαιό Ελαιουργείο
Απόστολος Λευκάδιος (1910 – 1992) Χωρίς τίτλο Λάδι σε χάρντμπορντ 99 x 60 εκ. Χρήζει συντήρησης
ΛΙΑ_001
Μελέτης Λιάσκος Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμά 120 x 73 εκ. Σκάλες Δημαρχε ίου Χρήζει συντήρησης
ΛΙΑ_Χ_001
Χρήστος Λιάσκος Χωρίς τίτλο | 1979 (;) Λάδι σε μουσαμά 50 x 40 εκ. Λογιστήριο 1 ο ς όροφος Δημαρχε ίου
ΛΥΜ_001
ΛΙΑ_Χ_002
Χρήστος Λιάσκος Χωρίς τίτλο | 1979 (;) Λάδι σε μουσαμά 40 x 50 εκ. Λογιστήριο 1 ο ς όροφος Δημαρχε ίου
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Ζάκυνθος | 1973 Λάδι σε χαρντμπορντ 105 x 62 εκ.
ΛΥΜ_002 ΛΥΜ_003
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Χωρίς τίτλο | 1980 Λάδι σε μουσαμά 88,5 x 63,5 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Βρύση του χωριού | 1980 Λάδι σε μουσαμά 70 x 50 εκ.
ΛΥΜ_005
ΛΥΜ_004
Χρήζει συντήρησης
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Το σπίτι του Καζαντζάκη Αίγινα | 1979 Λάδι σε μουσαμά 64 x 46 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Χωρίς τίτλο | 1983 Λάδι σε μουσαμά 88,5 x 63,5 εκ.
ΛΥΜ_006 ΛΥΜ_007 ΛΥΜ_008 ΛΥΜ_009
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Ρεμέντζο | 1980 Λάδι σε μουσαμά 70 x 50 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Καρνάγιο | 1980 Λάδι σε μουσαμά 100 x 80 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Καλοκαίρι στη Σουβάλα Αίγινα | 1979 Λάδι σε μουσαμά 53 x 65 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Το όργωμα του χρόνου | 1983 Λάδι σε μουσαμά 50 x 70 εκ.
ΛΥΜ_010 ΛΥΜ_011 ΛΥΜ_012
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμά 37 x 50 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Νησιωτοπούλες | 1983 Λάδι σε μουσαμά 37 x 50 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Νησιώτης λυράρης | 1981 Λάδι σε μουσαμά 60 x 80 εκ.
ΛΥΜ_013
Χρήζει συντήρησης
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Χωρίς τίτλο | 1980 Λάδι σε μουσαμά 70 x 100 εκ.
ΛΥΜ_014 ΛΥΜ_015 ΛΥΜ_016
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Χωρίς τίτλο | 1984 Λάδι σε μουσαμά 50 x 60 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Χωρίς μέριμνα | 1983 Λάδι σε μουσαμά 60 x 90 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Ειρήνη (;) | 1984 Λάδι σε μουσαμά 60 x 90 εκ.
ΛΥΜ_017
Χρήζει συντήρησης
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Απελευθέρωση; | 1986 Λάδι σε μουσαμά 86 x 128 εκ.
ΛΥΜ_018
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Κόσμος (;) | 1987 Λάδι σε μουσαμά 60 x 50 εκ.
ΛΥΜ_021
ΛΥΜ_020
ΛΥΜ_019
Χρήζει συντήρησης
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Νεκρά φύση (;) | 1986 Λάδι σε μουσαμά 55 x 45 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Σαλόνι (;) | 1987 Λάδι σε μουσαμά 60 x 50 εκ.
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Αντικείμενα του παρελθόντος | 1986 Λάδι σε μουσαμά 55 x 45 εκ.
ΛΥΜ_022
Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992) Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμά 40 x 70 εκ.
ΜΑΜ_001
Σταύρος Μαμινάκης Χωρίς τίτλο Μικτή τεχνική σε χάρντμπορντ 75 x 122 εκ.
Αίθουσα Μουσικής Ισόγειο Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΜΑΜ_002
Σταύρος Μαμινάκης Χωρίς τίτλο Μικτή τεχνική σε χάρντμπορντ 75 x 122 εκ.
Αίθουσα Μουσικής Ισόγειο Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΜΑΡ_001
Στέλιος Μαρής Ο Βασίλης Λάσκος Λάδι σε μουσαμά 60 x 82 εκ.
Χρήζει συντήρησης
ΜΕΓ_001
Γιώργος Μέγκουλας Μνημείο Πεσόντων Εθνικής Αντίστασης Γλυπτική σύνθεση από μπρούντζο και μάρμαρο Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως – Εκκλησία Αγ. Κωνσταντίνου)
MIX_001
ΜΗΤ_001
Πολυζώης Μητρόπουλος Γυμνό | 1990 (;) Λάδι σε μουσαμά 60 x 90 εκ.
Θεανώ Μιχαλόλια Πηλιχού Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμά 50 x 40 εκ.
ΜΙΧ_002
Θεανώ Μιχαλόλια Πηλιχού Έργο εμπνευσμένο από το ποίημα του Ιωάννη Βηλαρά
«Το μαγεμένο δένδρο» | 2009 Ψηφιδωτό 43 x 45 εκ.
ΜΟΡ_001
Γιάννης Μόραλης (1916 - 2009) ΄Υδρα | 1936 Ξυλογραφία 32,5 x 29 εκ.
Φωτογραφία: Ιωάννης Καλομενίδης
ΜΠΕ_001
(Δοκίμιο του κα λλι τέχνη) Χρήζει συντήρησης
Χαρίτων Μπεκιάρης Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Πυρουνάκης |2008 Μπρούτζινη προτομή Προαύλιος χώρος 2 ο υ Λυκείου Ελευσίνας «Πυρουνάκειου» Η προ τομή εκλά πη τ ον Αύγουστο του 2016.
ΜΠΕ_002
Χαρίτων Μπεκιάρης Μνημείο Γενοκτονίας Ποντίων | 2011 Μπρούτζος Ευκλείδου και Φιλικής Εταιρείας, Οικισμός Ποντίων
ΠΑΙ_001
Γιώργος Παϊζάκης Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμά 49 x 69 εκ. Αίθουσα αναμονής 2 ο υ ορόφου Δημαρχείου
ΠΑΛ_001
Γιάννης Παλαμαρίδης Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας | 2008 Κάρβουνο σε χαρτόνι συσκευασίας 42 x 29 εκ.
ΠΑΝ_001
ΠΑΛ_002
Γιάννης Παλαμαρίδης Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας | 2008 Κάρβουνο σε χαρτόνι συσκευασίας 42 x 29 εκ.
Ανδρέας Παναγιωτάκης (1883 – 1957) Μνημείο υπέρ πατρίδος πεσόντων Ελευσινίων |1929 Μάρμαρο
ΠΑΠ_001
Πλατεία Ηρώων
Δέσποινα ΠαπαδημητρίουΠανταζή Χωρίς τίτλο | 1991 Λάδι σε μουσαμά 80 x 60 εκ.
ΠΑΡΛ_001
Τάκης Παρλαβάντζας (1930 – 2014) Μνημείο Μικρασιάτισσας Μάνας | 2006 Μπρούντζος 3 ο Δημοτικό Σχολείο Ελευσίνας
ΠΑΡΜ_001
Γιάννης Παρμακέλης Ανδριάντας Αισχύλου | 1977 Χαλκός Είσοδος Πλατείας Ηρώων – Ιερά Οδός
ΠΑΡΜ_002
Γιάννης Παρμακέλης Ανδριάντας Αντιπλοιάρχου Βασίλη Λάσκου | 1985 Μπρούντζος Πλατεία Ελευθερίας
ΠΑΡΜ_003
Γιάννης Παρμακέλης Ανδριάντας Ελευθερίου Βενιζέλου Μπρούντζος Πλατεία Λαού
ΠΗΛ_001
Κωνσταντίνα Πηλιχού Έργο εμπνευσμένο από την συλλογή του Πάμπλο Νερούδα
«Είκοσι Ερωτικά Ποιήματα και ένα Τραγούδι Χωρίς Καμμιάν Ελπίδα» | 2014 Χαρακτικό / Τονική Οξυγραφία 20 x 28 εκ.
ΠΗΤ_001
Άννα Πήττα Χωρίς τίτλο | 1994 Λάδι σε μουσαμά 130 x 110 εκ. Αισχύλειος Βιβ λιοθήκη
ΠΗΤ_002
Άννα Πήττα Χωρίς τίτλο | 1994 Μικτή τεχνική σε μουσαμά 110 x 200 εκ.
Αίθουσα Μουσικής Ισόγειο Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΠΟΛ_001
Αντώνης Πολίτης Χωρίς τίτλο (Τετράπτυχο) | 1994 Λαδομπογιά σε ύφασμα 124 x 124 εκ.
ΠΟΛ_002
Αντώνης Πολίτης Χωρίς τίτλο | 1994 Λαδομπογιά σε ύφασμα 59 x 59 εκ.
ΠΟΛ_003
Αντώνης Πολίτης Χωρίς τίτλο | 1994 Λαδομπογιά σε ύφασμα 59 x 59 εκ.
ΠΟΛ_004
Αντώνης Πολίτης Χωρίς τίτλο | 1994 Λαδομπογιά σε ύφασμα 59 x 59 εκ.
ΠΟΛ_005
Αντώνης Πολίτης Χωρίς τίτλο | 1994 Λαδομπογιά σε ύφασμα 59 x 59 εκ.
ΠΥΡ_001
Νίκος Πυρογιάννης Ίκαρος Γύψινο γλυπτό 87 x 288 x 62 εκ. Χώρος υποδοχής Δημαρχείου
ΡΕΝ_001
Τιμολέων Ρεντούμης Μνημείο Κυναίγειρου | 2011 Μαρμάρινη γλυπτική σύνθεση 160 x 200 εκ.
ΣΕΜ_001
Πλατεία Νέας Μαρίνας, Παραλία Ελευσίνας - «Ίρις»
Βάλιας Σεμερτζίδης (1911 – 1983) Άντρες στα σίδερα | 1978 Χαρακτικό / Λιθογραφία (Ανατύπωση μέρους έργου του 1967)
ΣΕΜ_002
43 x 69 εκ.
Βάλιας Σεμερτζίδης (1911 – 1983) Διαδήλωση | 1963 Χαρακτικό 89 x 58 εκ.
Γραφείο Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου 2 ο ς ορόφος Δημαρχείου
ΣΕΜ_003
Βάλιας Σεμερτζίδης (1911 – 1983) Εκτέλεση 1η Μαΐου 1944 | 1962 Χαρακτικό 70 x 100 εκ.
ΣΙΚ_001
Γραφείο Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου 2 ο ς ορόφος Δημαρχείου
Γιώργος Σικελιώτης (1917 – 1984) Χωρίς τίτλο | 1978 Λινόλεουμ 46,5 x 65 εκ.
ΣΙΚ_003
ΣΙΚ_002
(Δοκίμιο του κα λλι τέχνη)
Γιώργος Σικελιώτης (1917 – 1984) Χωρίς τίτλο Χαρακτικό 67 x 45 εκ.
Γιώργος Σικελιώτης (1917 – 1984) Χωρίς τίτλο | 1978 Έγχρωμη εκτύπωση 24,5 x 21,5 εκ.
ΣΙΚ_004
Γιώργος Σικελιώτης (1917 – 1984) Χωρίς τίτλο Χαρακτικό 54 x 44 εκ.
ΣΙΚ_005
Γραφείο Προέδρου 2 ο υ ορόφου Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
Γιώργος Σικελιώτης (1917 – 1984) Χωρίς τίτλο Χαρακτικό 69 x 48,5 εκ.
Γραφείο Προέδρου 2 ο υ ορόφου Π.Α.Κ.Π.Π.Α.
ΣΚΙ_001
Γιώργος Σκιάνης Χωρίς τίτλο | 1994 Ακρυλικό σε πανί 70 x 50 εκ.
ΣΠΗ_001
Μάριος Σπηλιόπουλος Σπύρος Λούης 1896 | 2004 Μεταξοτυπία 40 x 57 εκ.
ΣΠΗ_002
Μάριος Σπηλιόπουλος Όλβιος όστις της ιστορίας έσχεν μάθησιν | 2008 Εγκατάσταση Αισχύλεια 2008 Πολιτιστικό Κέντρο Ελευσίνας «Λ. Κανελλόπουλος»)
ΣΤΑ_001
Ασπασία Σταυροπούλου Όψεις της Ελευσίνας Ι | 2010 Φωτογραφία 88 x 24 εκ.
ΤΑΣ_001
ΣΤΑ_002
Ασπασία Σταυροπούλου Όψεις της Ελευσίνας ΙΙ |2011 Φωτογραφία 88 x 24 εκ.
Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος) (1914 – 1985) Καλαμάτα | 1986 Έγχρωμη ξυλογραφία του 1959 (Ανατύπωση) 73 x 25 εκ. Γραμματεία Δημ. Συμβου λίου 2 ο ς όροφος Δημαρχείου
ΤΡΙ_001
Μαριάνθη Τριβέλλα Χωρίς τίτλο Μπατίκ 42 x 30 εκ.
ΤΣΙ_001
Θάνος Τσίγκος (1914 – 1965) Κλαδιά σε πράσινο φόντο | 1964 Λάδι σε μουσαμά 116 x 80 εκ. Γραφείο Δημάρχου 2 ο ς όροφος Δημαρχε ίου
ΒΟΕ_001
ΤΣΟ_001
Χρήζει συντήρησης
Σταματία Τσολοζίδου Μελά Flamengo | 2003 Γκουάς σε χαρτί 48 x 34 εκ.
Eugen Boermel (1858 – 1932) Ο Θεόδωρος Πάγκαλος | 1926 Λάδι σε μουσαμά 90 x 120 εκ. Χρήζει συντήρησης
FOL_001
Ειρήνη Follador Χωρίς τίτλο Λάδι σε χαρτί 45 x 62 εκ.
FOL_002
Ειρήνη Follador Χωρίς τίτλο Λάδι σε ύφασμα 35 x 50 εκ. Τμήμα Προμηθειών Ισόγειο Δημαρχείου
FOT_001
Fotizontas (Φώτης Κουζινός) Ερυσίβη | 2009 Ακρυλικό σε χαρτί 70 x 50 εκ. Γραφείο Αντιδ ημάρχου 1 ο ς όροφος Δημαρχε ίου
FOT_002
Fotizontas (Φώτης Κουζινός) Κυκεώνας | 2009 Ακρυλικό σε χαρτί 50 x 70 εκ. Γραφείο Αντιδ ημάρχου 1 ο ς όροφος Δημαρχε ίου
ΚUZ_001
Antov Kuzmichov Χωρίς τίτλο | 2005 Λάδι σε μουσαμά 100 x 70 εκ.
LYN_001
Y. Lyngaretti Χωρίς τίτλο | 1988 Πεντελικό μάρμαρο Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας Χρήζει συντήρησης
PIS_001
Michelangelo Pistoletto Τρίτος Παράδεισος | 2014 Site specific εγκατάσταση Αισχύλεια 2014 Παλαιό Ελαιουργείο
PIS_002
Michelangelo Pistoletto Χωρίς τίτλο | 2014 Φυσικός κορμός ελιάς Τμήμα της εγκατάστασης «Λαβύρινθος» - Αισχύλεια 2014 Παλαιό Ελαιουργείο
ΑΓΝ_001
Άγνωστος καλλιτέχνης Χωρίς τίτλο Λάδι σε μουσαμά 39 x 28 εκ.
ΣΥΝΟΛΟ ΕΡΓΩΝ : 153
Βιογραφικά καλλιτεχνών Στάθης Αλεξόπουλος Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε γλυπτική στις Σχολές Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου και Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, απ’ όπου αποφοίτησε με Άριστα. Έχει ασχοληθεί με τη γλυπτική δημοσίων χώρων και την δημιουργία χρηστικών αντικειμένων – έργων τέχνης. Έργα του υπάρχουν σε μεγάλους δήμους της Ελλάδας και ιδιωτικές συλλογές, ενώ δημιουργίες του διατίθενται σε art-shops μουσείων, όπως του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, του Μουσείου Μπενάκη, του Ιδρύματος Τεχνών Β. & Μ. Θεοχαράκη κ.α. Έχει διδάξει γλυπτική στο πρόγραμμα σεμιναρίων «Τέχνη του Ταξιδεύειν» και είναι καθηγητής στο τμήμα Εικαστικών του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ασπροπύργου από το 2009 εώς σήμερα. Έχει στο ενεργητικό του τέσσερις ατομικές και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Έχει διακριθεί σε πολλούς πανελλήνιους καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς, καθώς και σε διεθνή συμπόσια γλυπτικής. Στήβεν Αντωνάκος (1926 - 2013) Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Γυθείου Λακωνίας. Σε ηλικία τεσσάρων χρονών μετανάστευσε με την οικογένεια του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ασχολήθηκε από νωρίς με τη ζωγραφική, ενώ η Ελλάδα των παιδικών του χρόνων επηρέασε τη μετέπειτα πορεία του. Στο έργο του, θέτει διαρκή ερωτήματα μέσω της χρήσης ευτελών υλικών για τη σύνδεση του χρώματος με τον χώρο και το φως. Τη χρήση του νέον, που είναι ένα μέρος της ταυτότητάς του, την «ανακάλυψε» στα τέλη της δεκαετίας του 1950, εποχή που επεδίωκε την έντονη απόδοση του χρώματος. Παρουσίασε το έργο του σε περισσότερες από εκατό ατομικές εκθέσεις, ενώ συμμετείχε και σε πολλές ομαδικές. Σημαντική ήταν η παρουσία του σε δημόσιους χώρους με έργα που βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη, την Ιαπωνία, καθώς και στην Αθήνα με το έργο του στο σταθμό του Μετρό των Αμπελοκήπων. Το 2011 παρουσίασε μια σειρά εικαστικών παρεμβάσεων με νέον, υπό τον τίτλο «The search» στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αισχυλείων 2011. Κλεοπάτρα Γαλανού Γεννήθηκε στην Ελευσίνα. Ζωγράφιζε από μικρή ηλικία, τον δρόμο της όμως τον βρήκε πολλά χρόνια αργότερα, οπότε και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής δίπλα στην Γ. Μπάκουλη – Παπαγεωργίου. Οι άνθρωποι και τα λουλούδια είναι τα αγαπημένα της θέματα. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει πάρει το Α΄ βραβείο σε έκθεση της «Ομάδας των Πέντε» στην Ελευσίνα. Γιώργος Δρούτσας Γεννήθηκε στη Σπάρτη, το 1946. Είναι Οφθαλμίατρος. Ζωγράφιζε από μικρός και είναι κατά βάση αυτοδίδακτος. Έχει ασχοληθεί με λάδι και ακουαρέλα. Τα θέματά του είναι τοπία, λιμάνια, πλοία και αρχαιολογικοί χώροι της
Ελλάδας. Έχει εκθέσει το έργο του ατομικά πολλές φορές σε γκαλερί της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και σε άλλες ελληνικές πόλεις. Έχει φιλοτεχνήσει ημερολόγιο της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Έχει παρουσιαστεί αναδρομική έκθεσή του στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Έργα του βρίσκονται σε διάφορες ελληνικές συλλογές και ιδρύματα. Για το έργο του έχει γράψει ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης Στέλιος Λυδάκης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Χαρά Ευθυμιοπούλου Γεννήθηκε στο Αντίρριο το 1966. Σπούδασε στον ΑΚΤΟ, στο Τμήμα Γραφιστικής και Διακοσμητικής. Μαθήτευσε στη ζωγραφική δίπλα σε εικαστικούς και διετέλεσε καθηγήτρια στο Τμήμα Εικαστικών του Πνευματικού - Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Ελευσίνας για δέκα χρόνια (1986 -1996). Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ το 2014 παρουσίασε και την πρώτη της ατομική στην Αθήνα. Βασίλης Ηλιόπουλος Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελευσίνα. Σπούδασε Εσωτερική Αρχιτεκτονική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Στουττγάρδης και Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο της ίδιας πόλης. Από το 1977 έως το 2006 δίδαξε στο τμήμα Διακοσμητικής της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Το 1989 έγινε Διδάκτωρ Αρχιτεκτονικής του Ε.Μ.Π. Σήμερα κατοικεί στη Ζήρια Αιγιαλείας και στο Χαϊδάρι Αττικής. Άγγελος Θεοδωρόπουλος (1883 – 1965) Χαράκτης και ζωγράφος. Γράφτηκε το 1900 στην Σχολή Καλών Τεχνών (μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), όπου σπούδασε ζωγραφική με δασκάλους τους Γ. Ιακωβίδη και Γ. Ροϊλό, και χαρακτική με δάσκαλο τον Νικόλαο Φέρμπο. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε από το 1914 και μέχρι το 1919 σε διάφορες εφημερίδες, φιλοτεχνώντας εικονογραφήσεις και γελοιογραφίες, τις οποίες υπέγραφε με το ψευδώνυμο «Θ. Άγγελος» αλλά και σε εταιρεία διαφήμισης, ως διευθυντής του καλλιτεχνικού τμήματος, δημιουργώντας τις πρώτες επαγγελματικές αφίσες στην Ελλάδα. Κατόπιν έφυγε για την Γερμανία, όπου ήρθε σε επαφή με τους εξπρεσιονιστές. Από το 1923 άρχισε να ασχολείται συστηματικά με την ξυλογραφία. Το 1930, πρωτοστάτησε στην επανίδρυση της Ομάδας «Τέχνη». Από το 1935 έως το 1937 ήταν επιμελητής στο περιοδικό τέχνης «Τρίτο Μάτι» σε συνεργασία με τον Παπαλουκά, τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα, τον Πικιώνη κ.ά. Το 1938 πήρε μέρος μαζί με τον Κ. Παρθένη και τον Μ. Τόμπρο στην Μπιενάλε της Βενετίας και την ίδια χρονιά συμμετείχε στην ίδρυση της Ομάδας Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση σε συνεργασία με καλλιτέχνες που ήταν ενταγμένοι στο ΕΑΜ. Τον Σεπτέμβριο του 1944 είχε ενεργή συμμετοχή στην ίδρυση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ε.Ε.Τ.Ε.) του οποίου υπήρξε μέλος και μεταπολεμικά στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «Στάθμη». Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις εντός και εκτός συνόρων. Το 1960 έλαβε το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα. Κώστας Καζάκος Γεννήθηκε στο Κάστρο Ιωαννίνων. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, του Τομέα Γλυπτικής. Παράλληλα με τη φοίτηση του, εργάστηκε στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, ως συντηρητής εικόνων και τοιχογραφιών. Το 1976 φοίτησε στην Ακαδημία Καλών τεχνών του Dusseldorf για δύο χρόνια, στο εργαστήριο γλυπτικής. Αγιογράφησε Ιερούς Ναούς, όπως Μητρόπολη Καισαριανής, Άγιος Ανδρέας Πατησίων, Αμφιλοχία, Ιωάννινα κ.α.. Από το 1984 διακρίνεται σε διαγωνισμούς και αποσπά βραβεύσεις. Φιλοτέχνησε ελληνικά κέρματα, μετάλλια και νομίσματα Ολυμπιακών Αγώνων, ιδρυμάτων κ.α., όπως και μνημεία και αγάλματα ανά την Ελλάδα. Έχει πάρει μέρος σε συμπόσια γλυπτικής και εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους Δήμων και ιδιωτικές συλλογές. Λίζη Καλλιγά Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1975 έως το 1980, και στο New York Studio School, το 2000. Στη δουλειά της χρησιμοποιεί πολλαπλά μέσα όπως σχέδιο, φωτογραφία, χαρακτική, βίντεο, εγκαταστάσεις και συχνά δημιουργεί θεματικές σειρές. Από το 1983, εκθέτει τακτικά σε ομαδικές και σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει βραβευτεί για τη σειρά Κολυμβητές στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (2005). Έχει διδάξει φωτογραφία και έχει δημοσιεύσει δέκα βιβλία με τους εκδοτικούς οίκους «Άγρα» και «Κύβος – Εκδόσεις Τέχνης». Έργα της υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές και σε μουσεία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και τις Σπέτσες. Μιχάλης Κανδύλης (1909 - 1998) Έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής. Στη θεματογραφία του περιλαμβάνονται νεκρές φύσεις και εικόνες από το αττικό τοπίο. Το έργο του κινείται στο πλαίσιο του υπαιθρισμού, με έντονα εξπρεσιονιστικό ύφος. Τα ρευστά περιγράμματα, οι πλούσιοι χρωματικοί συνδυασμοί, η έλλειψη στατικότητας και η ιδιαίτερη τεχνική του, καθιστούν
τις συνθέσεις του χαρακτηριστικές και εύκολα αναγνωρίσιμες. Ζωγράφιζε σε ένα μικρό εργαστήρι, που του είχε παραχωρηθεί στην πλατεία Αβησσυνίας και παρά τις σημαντικές προτάσεις συνεργασίας που του έγιναν από γνωστές γκαλερί, συνέχισε να διαχειρίζεται μόνος του τα έργα του, μέχρι το θάνατό του. Έχει παρουσιάσει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Κώστας Κλουβάτος (1921 - 2007) Μαθήτευσε δίπλα στον Θανάση Απάρτη (1942 - 1954), ενώ συνεργάστηκε παράλληλα με τους γλύπτες Γιώργο Ζογγολόπουλο και Χρήστο Καπράλο και τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη. Σπούδασε ζωγραφική για μικρό χρονικό διάστημα στο εργαστήριο του Δημητρίου Μπισκίνη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και πήρε ελεύθερα μαθήματα ιστορίας της τέχνης, ζωγραφικής και κεραμικής. Το 1950 φοίτησε στην Ακαδημία «Grande Chaumière» του Παρισιού. Διετέλεσε καθηγητής στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Τέχνης Α΄». Μέχρι το 1960 ασχολήθηκε με την αναπαράσταση, ενώ κατόπιν άρχισε να υιοθετεί αφηρημένα σχήματα και εξπρεσιονιστικά στοιχεία, με στόχο πάντα να εκφράσει τους κοινωνικούς του προβληματισμούς. Στα τελευταία έργα του, με αφετηρία την προκλασική και τη λαϊκή τέχνη, συνδύασε στοιχεία διαφόρων εποχών της ελληνικής παράδοσης. Συνεργάστηκε σε σκηνικά και κουστούμια του Εθνικού και άλλων θεάτρων, αλλά και με τον Παντελή Βούλγαρη στην τηλεοπτική σειρά «Απόμαχοι». Έχει εικονογραφήσει πολλά σημαντικά βιβλία και έχει φιλοτεχνήσει πολλά μετάλλια και γραμματόσημα, ενώ μερίμνησε για την εγκατάσταση των πρώτων χυτηρίων στην Ελλάδα. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων Πανελλήνιες, καθώς και σε μεγάλες διοργανώσεις, όπως τις Μπιενάλε του Σάο Πάουλο (1957) και της Αλεξάνδρειας (1959), όπου έλαβε τιμητικές διακρίσεις, καθώς και τα «Παναθήναια Συγχρόνου Γλυπτικής» στην Αθήνα (1965). Το 1985 οργανώθηκε αναδρομική έκθεσή του στη γκαλερί «Εύμαρος». Η αγάπη του για την Ελευσίνα ήταν ιδιαίτερη. Ηταν εκείνος που υπέδειξε το Παλαιό Ελαιουργείο ως τοποθεσία για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου. Ταυτόχρονα ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που έκανε εικαστική έκθεση στο Παλαιό Ελαιουργείο, στο πλαίσιο των Αισχυλείων. Παράλληλα διακόσμησε όλο το χώρο του νέου (τότε) Δημαρχείου της πόλης με μοναδικά έργα σύγχρονης τέχνης. Έργα του υπάρχουν επίσης στην Εθνική Πινακοθήκη, την Εθνική Γλυπτοθήκη και σε ιδιωτικές συλλογές. Αλέξανδρος Κόκκινος Εικαστικός, απόφοιτος του Τομέα Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και Αρχιτέκτων – Μηχανικός του Ε.Μ.Π.. Έχει σπουδάσει επίσης σκηνογραφία, μικρογλυπτική και γεμολογία. Έχει παρουσιάσει μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις και περφόρμανς σε δημόσιους χώρους της Ελλάδας και του εξωτερικού, όπως: «Θεραπεύοντας τη Γη» (Σεράγεβο, 1999), Μνημείο Χίων Απολεσθέντων Ναυτικών (Χίος, 1999), ΝΑΕΣ ΑΝΑΕΣ 2 (Ελευσίνα, 1997), ΝΑΕΣ ΑΝΑΕΣ (Τσεσμέ, 1996) κ.α. Ως σκηνογράφος έχει συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη Θεόδωρο Τερζόπουλο σε παραστάσεις του Θεάτρου «ΑΤΤΙΣ», καθώς και για την υλοποίηση του σκηνικού του γλύπτη Γιάννη Κουνέλλη στην παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αισχυλείων 2010. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Χάρης Κοντοσφύρης Γεννήθηκε το 1965 στη Μυτιλήνη της Λέσβου. Ξεκίνησε με σπουδές σκηνοθεσίας στη Σχολή Χατζίκου στην Αθήνα (1984 - 1987). Αργότερα σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1987 - 1993). Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Δεσμός (Αθήνα, 1992). Από τα πρώτα του έργα χρησιμοποιεί υλικά κατασκευής, όπως τσιμέντο και μεταλλικά τελάρα, που λειτουργούν καταρχήν συμβολικά, παραπέμποντας στον σύγχρονο πολιτισμό και στο αστικό τοπίο. Πολλές φορές τα έργα σχεδιάζονται in situ, ως εγκαταστάσεις που επαναπροσδιορίζουν τον περιβάλλοντα χώρο. Το έργο του περιλαμβάνει επιτοίχιες κατασκευές, εγκαταστάσεις, ζωγραφικά έργα και γλυπτά. Παράλληλα με το εικαστικό του έργο δίδαξε ως Λέκτορας στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2007) ενώ από το 2010 είναι Επίκουρος Καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα). Συμμετείχε μεταξύ άλλων σε Μπιενάλε της Ελλάδας και του εξωτερικού (Μπολόνια 1988, Θεσσαλονίκη 2009, Σάο Πάολο 2004, Πεκίνο 2004). Έχει παρουσιάσει το έργο του σε δεκαέξι ατομικές εκθέσεις εντός και εκτός συνόρων, μεταξύ αυτών και η εικαστική έκθεση με τίτλο «Δύση», που φιλοξενήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο «Λ. Κανελλόπουλος» στην Ελευσίνα, το 2010. Ζει και εργάζεται στην Φλώρινα. Παύλος Άγγελος Κουγιουμτζής Γεννήθηκε στη Δράμα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική, Γλυπτική και Ζωγραφική στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον των Η.Π.Α. με πλήρη υποτροφία, και Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έχει εκθέσει ατομικά, ενώ έχει συμμετάσχει και σε πληθώρα ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σε πολλές
ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου. Ζει και εργάζεται στο Μαρούσι και στους Δελφούς. Σπύρος Κουρσάρης Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1950. Σπούδασε Zωγραφική και Σκηνογραφία στην Aνωτάτη Σχολή Kαλών Tεχνών της Aθήνας (1969 - 1974). Από το 1982 παρουσιάζει τη δουλειά του σε ατομικές εκθέσεις, ενώ από το 1978 συμμετέχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης, έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα ποίησης και λογοτεχνικών βιβλίων, αφίσες, ημερολόγια και έχει εικονογραφήσει εκπαιδευτικές εκδόσεις του Υπουργείου Παιδείας. Διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Έργα του βρίσκονται στην Eθνική Πινακοθήκη, στο Yπουργείο Πολιτισμού, στις συλλογές της Aγροτικής Tράπεζας, της Tράπεζας Eργασίας, του OTE, σε ιδιωτικά Mουσεία και συλλογές. Zει και εργάζεται στην Αθήνα. Απόστολος Κούστας Γεννήθηκε το 1954 στο Μεσολόγγι. Από τους τελευταίους μιας σημαντικής γενιάς Ελλήνων κλασικών χαρακτών. Μαθήτευσε δίπλα στο ζωγράφο Γιώργο Σικελιώτη και στη χαράκτρια Βάσω Κατράκη. Στα τριάντα χρόνια της δημιουργικής του πορείας, αφοσιώθηκε στην τέχνη της χαρακτικής, αρχικά ως μάστορας πλαστουργός, και στη συνέχεια ως αυτόνομος καλλιτέχνης, επιτυγχάνοντας την ανανέωση και τον εμπλουτισμό του εικαστικού αυτού είδους. Δούλεψε πάνω σε πέτρες αλλά και σε κατασκευασμένες επιφάνειες από τσιμέντο με τεχνικές επινοημένες από τον ίδιο, με χαράγματα και χρώμα, σταθεροποιώντας σε υψηλότατα επίπεδα μια τέχνη βαθύτατα ελληνική, με οικουμενική διάσταση. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στο Μεσολόγγι και στην Αθήνα. Αντιγόνη Κουταλιέρη Γεννήθηκε στον Πειραιά. Μεγάλωσε στην Ελευσίνα, γεγονός που επηρέασε σημαντικά τη διαμόρφωση του καλλιτεχνικού χαρακτήρα και των επιλογών της. Από το 1987, παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου δίπλα στην καλλιτέχνη Χαρά Ευθυμιοπούλου. Στη συνέχεια σπούδασε Γραφιστική, παρακολουθώντας παράλληλα με τις βασικές της σπουδές, ειδικά μαθήματα Marketing και Ψηφιακών Μορφών Τέχνης. Από το 1991 έως και το 1997 εργάστηκε σε διαφημιστικές και τυπογραφικές εταιρίες στην Αθήνα, ενώ τα επόμενα χρόνια ως στέλεχος στον όμιλο ΑΛΚΟ. Δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά στη δημιουργία κατασκευών, εικαστικών εγκαταστάσεων, ψηφιακών μορφών τέχνης, βιομηχανικών γλυπτών και έργων ζωγραφικής. Θεοδώρα Κώτση - Felici Γεννήθηκε στην Ελευσίνα. Είναι απόφοιτος της Καλών Τεχνών «AKV St. Joost 's-Hertogenbosch» και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στις Καλές Τέχνες του «AKV St. Joost Breda» της Ολλανδίας, εχει κάνει σπουδές Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας του «Radboud University Nijmegen» της Ολλανδίας και πτυχίο Γραφιστικής από τον ΑΚΤΟ στην Αθήνα. Έχει επίσης ειδικές σπουδές στα ντοκιμαντέρ και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια οπτικοακουστικών μέσων. Δημιουργεί site specific εγκαταστάσεις εξετάζοντας έμμεσα την έννοια της δημοκρατίας στον δημόσιο χώρο. Το έργο της, στο οποίο συχνά καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει, εμπνέεται από την έρευνα της ιστορίας και την παρατήρηση των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων. Έχει βραβευτεί και διακριθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει στο ενεργητικό της πολυάριθμες δημοσιεύσεις και συμμετοχές σε διεθνή εικαστικά φεστιβάλ και δρώμενα. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Ολλανδία. Πέτρος Λαζάρου Γεννήθηκε στην Ελευσίνα. Εργάστηκε στην εταιρεία «ΤΙΤΑΝ». Όντας αυτοδίδακτος καλλιτέχνης πειραματίζεται με διάφορες τεχνικές συνδυάζοντας ζωγραφική, μπατίκ και γλυπτική με χρήση κατεστραμμένων υλικών. Τα έργα του είναι ταυτισμένα με τους αγώνες για την προστασία του περιβάλλοντος. Έχει στο ενεργητικό του μία ατομική έκθεση στην Ελευσίνα το 1999 και αρκετές συμμετοχές σε ομαδικές. Πέτρος Λακταρίδης Γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Είναι κυρίως αυτοδίδακτος, εκτός από μία περίοδο μαθητείας στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, δίπλα στον γλύπτη Θύμιο Πανουργιά. Ασχολείται με τη γλυπτική με μπρούντζο και μπετόν, αλλά και με την μικρογλυπτική και το κόσμημα, σε ασήμι, χρυσό και μπετόν με προσθήκη χρώματος. Έχει στο ενεργητικό του αρκετές συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και την Πάρο. Βασίλης Λαφαζάνης Γεννήθηκε το 1948. Από μικρό παιδί εμφάνισε ιδιαίτερη κλίση στη ζωγραφική, με την οποία ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος με πάθος, παρά τις άλλες επαγγελματικές του υποχρεώσεις. Το 1973 βραβεύτηκε στην Ελευσίνα για
το έργο του από την «Ομάδα των Πέντε» και το 1983 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στην Κόρινθο. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές και έχει πραγματοποιήσει συνολικά δώδεκα ατομικές εκθέσεις, η πλειονότητα τους στην Κόρινθο, αλλά και στο Μαρούσι, στην Ελευσίνα κ.α. και τελευταία το 2015 στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά. Χρήστος Λεβέντης (1929 – 2014) Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Ελευσίνα. Μαθήτευσε δίπλα στον ζωγράφο Νίκο Παναγιωτάτο. Ασχολήθηκε με τη Διακοσμητική, την Αγιογραφία και τη Ζωγραφική. Τιμήθηκε με βραβεία και μετάλλια πολλές φορές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για τη ζωγραφική και τις αγιογραφίες του. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, ενώ άλλα σε ιδρύματα και οργανισμούς του εσωτερικού και του εξωτερικού. Το 2005 του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης της Ελευσίνας από τη δημοτική αρχή, με αφορμή ατομική του έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο «Λεωνίδας Κανελλόπουλος». Διετέλεσε μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Ε.Ε.Τ.Ε., του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», καθώς και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος «Ο Απελλής». Διατηρούσε Σχολή Ζωγραφικής στην Ελευσίνα. Καλλιόπη Λεμού Γλύπτρια, ζωγράφος και δημιουργός εγκαταστάσεων μεγάλης κλίμακας. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στο Πανεπιστήμιο «Central Saint Martins» του Λονδίνου, φτάνοντας σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Από το 2006 έως το 2009 δημιούργησε εγκαταστάσεις σε δημόσιους χώρους πόλεων, όπως το Βερολίνο, την Κωνσταντινούπολη και την Ελευσίνα, με θέμα τη παράνομη μετανάστευση. Το 2011 παρουσίασε την τριλογία εκθέσεων «Navigating in the Dark» στην Αθήνα, στην Κρήτη και στο Λονδίνο, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τον Θεόδωρο Τερζόπουλο. Την τελευταία δεκαετία εκθέτει στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ έργα της φιλοξενούνται μόνιμα σε ιδρύματα του εξωτερικού. Τα τελευταία σαράντα χρόνια ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Απόστολος Λευκάδιος (1910 - 1979) Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τους Δημήτρη Γερανιώτη, Επαμεινώνδα Θωμόπουλο, Σπύρο Βικάτο και Γεώργιο Ιακωβίδη. Φιλοτέχνησε θαλασσογραφίες, νεκρές φύσεις, ανθογραφίες, τοπία, συνθέσεις και αγιογραφίες. Παρουσίασε έργα του στην Αθήνα, στο Άργος και στο Ναύπλιο. Μελέτης Λιάσκος Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και μεγάλωσε στην Ελευσίνα. Είναι αδελφός του επίσης ζωγράφου Χρήστου Λιάσκου. Πρώτη φορά παρουσίασε τη δουλειά του στην «Στοά Τέχνης 13», παίρνοντας μέρος στην ομαδική έκθεση αυτοδίδακτων και στον διαγωνισμό Νέων, που διοργανώθηκαν το 1970, καθώς και στην Β΄ ομαδική έκθεση του 1972. Παρουσίασε επίσης μία ατομική έκθεση στην γκαλερί «Διαμαρτυρία», ενώ συμμετείχε σε πολυάριθμες ομαδικές στην Αθήνα και την Ελευσίνα. Ζει στην Αθήνα. Χρήστος Λιάσκος Γεννήθηκε στους Μεταξάδες του Ν. Έβρου το 1945. Είναι αδελφός του επίσης ζωγράφου Μελέτη Λιάσκου. Έπειτα από σύντομη παραμονή του στην Αλεξανδρούπολη, εγκαταστάθηκε στην Ελευσίνα. Κατά την διάρκεια της δικτατορίας έφυγε από την Ελλάδα, και ταξίδεψε στη Γαλλία, στην Αγγλία και στη Σκωτία. Με τη μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελευσίνα όπου και παρέμεινε, εκτός από ένα χρόνο που έλειψε, αυτή τη φορά στη Γερμανία. Είναι κυρίως αυτοδίδακτος, με εξαίρεση μία περίοδο μαθητείας του πάνω στη ζωγραφική, στο Παρίσι. Έχει διακριθεί ως ζωγράφος από την UNESCO, ενώ είχε γυριστεί φιλμ γύρω από το έργο του. Έχει επίσης ασχοληθεί και με άλλα είδη τέχνης. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές σε όλο τον κόσμο, και ένα αποτελεί μέρος της συλλογής του Μουσείου Ερμιτάζ της Ρωσίας. Με την επιστροφή του από το εξωτερικό, πραγματοποίησε μία υπαίθρια έκθεση στην Πλατεία Ηρώων της Ελευσίνας. Σήμερα ζει στην Ελευσίνα και την Αθήνα. Σπύρος Λυμπέρης (1922 – 1992). Γεννήθηκε στη Μαραθούπολη Μεσσηνίας. Στην Ελευσίνα ήρθε το 1938. Αγάπησε πολύ την πόλη και της προσέφερε ότι μπορούσε. Ειδικεύτηκε στη ζωγραφική στο Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών της Νίτσας Καναρέλη. Διδάχθηκε Μεταλλοτεχνική και Χαλκογραφία δίπλα στους Πουλάκη και Δημητρακόπουλο. Μετά τις σπουδές του στη Σιβιτανίδειο το 1939 εισήλθε στη Σχολή Μηχανικών Αεροπορίας. Ο πόλεμος δεν τον άφησε να συνεχίσει τη Στρατιωτική του σταδιοδρομία. Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής αναπτύσσει Αντιστασιακή δράση και μετά τον εμφύλιο, εξορίζεται στην Ικαρία και τη Μακρόνησο, ενώ παράλληλα δημιουργεί. Τα έργα του με κάρβουνο, λάδια, ακουαρέλες ή χαλκογραφίες, έχουν θέμα την κοινωνία, τη φύση και τον άνθρωπο. Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Συλλόγου Εικαστικών Τεχνών «Ο Απελλής». Υπήρξε έφορος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, μέλος της ΠΑΠΟΚ Πειραιά, καθώς και συμμετέχων σε
Επαγγελματικές Ενώσεις, πολιτιστικούς συλλόγους αλλά και στη διοργάνωση των «Αισχυλείων» του Δήμου Ελευσίνας. Εκτός από τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με την αρθρογραφία, την σκηνογραφία, τη κατασκευή αρμάτων στις πορείες Λαμπράκη και εν γένει δραστηριότητες που σχετίζονταν με την ιδέα της Ειρήνης. Είχε πολλές ατομικές εκθέσεις καθώς και συμμετοχές σε Πανελλήνιες. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σταύρος Μαμινάκης (Δεν βρέθηκαν βιογραφικά στοιχεία.) Στέλιος Μαρής (Δεν βρέθηκαν βιογραφικά στοιχεία.) Γιώργος Μέγκουλας Γεννήθηκε στο Αλιβέρι Ευβοίας. Σπούδασε καλές τέχνες, γλυπτική, διαφήμιση και αρχιτεκτονική στην Αθήνα και στην «Ecole des Beaux-Arts», με δασκάλους τους H. Martin, Cesar, R. Colamarini αποκτώντας πτυχίο με άριστα και εύφημη μνεία από την Κριτική Επιτροπή της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παρισιού. Έκανε επίσης ελεύθερες σπουδές διακοσμητικής και σχεδίου μόδας στην Αθήνα. Με υποτροφία της UNESCO το 1977 και 1979 έκανε σπουδές και πρακτική εξάσκηση στη συντήρηση μνημείων σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. Η δουλειά του εξελίσσεται μέσα στο κλίμα του μεταμοντερνισμού, που ευνόησε την ενστικτώδη και αυθόρμητη χειρονομία, καθώς και την επιστροφή στο περιεχόμενο και την αφήγηση. Οι αναζητήσεις του σχετίζονται ιδιαίτερα με το χρόνο, το χώρο, το φως, αλλά και με την αποτύπωση της κίνησης. Την δεκαετία 1980 – 1990, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την μνημειακή γλυπτική και έργα του βρίσκονται σε πολλούς δημόσιους χώρους σε όλη την Ελλάδα, ενώ άλλα τα συναντάμε στην «Εθνική Πινακοθήκη - Μ.Α.Σ.», στο «Μουσείο Boρρέ», στο «Museum of Science and Industry» του Σικάγο των Η.Π.Α. και αλλού. Aπό το 1974 μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Γαλλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Mονακό, Η.Π.Α. κ.α.). Η καλλιτεχνική του εργασία, έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκδόσεις μουσείων και γκαλερί, σε λευκώματα και οδηγούς συλλογών και εκθέσεων. Έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία και επαίνους, με κορυφαία την υψηλή διάκριση του «Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών» το 1995 από το γαλλικό κράτος. Εδώ και αρκετά χρόνια ζει και εργάζεται στην Κέρκυρα. Πολυζώης Μητρόπουλος (Δεν βρέθηκαν βιογραφικά στοιχεία.) Θεανώ Μιχαλόλια – Πηλιχού Γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Από το 1976 έως το 1980 σπούδασε στην «Αccademia di Belle Arti» στη Νάπολη της Ιταλίας, στο τμήμα Ζωγραφικής – Χαρακτικής, με καθηγητή τον De Stefano, και στο τμήμα Κεραμικής με καθηγήτρια τη Vera Perrillo. Από το 2000 έως το 2010, παρακολούθησε σεμινάρια ψηφιδωτού, μεταξοτυπίας, εγκαυστικής και κοσμήματος. Μέχρι και το 2010 δίδασκε καλλιτεχνικά στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ενώ συμμετείχε και στη συγγραφή του Σχολικού βιβλίου Εικαστικών. Υπήρξε εισηγήτρια στα ετήσια σεμινάρια των καθηγητών καλλιτεχνικών μαθημάτων, και συμμετείχε στην δημοσίευση των εργασιών τους στο περιοδικό «Εικαστική Παιδεία». Το έργο της διακρίνεται για τις ιμπρεσιονιστικές του διατυπώσεις και τις αφαιρετικές του τάσεις. Από τον Απρίλιο του 1981 μέχρι σήμερα, έχει παρουσιάσει το έργο της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στους δήμους, Αθηναίων, Κορίνθου, Ασπρόπυργου, Ελευσίνας, Λουτρακίου, Πειραιά και Κρυονερίου Αττικής. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημοτικές συλλογές. Γιάννης Μόραλης (1916 - 2009) Γεννήθηκε στην Άρτα. Η καλλιτεχνική του ροπή φάνηκε από πολύ νωρίς. Το 1927 φεύγει μαζί με την οικογένεια του και εγκαθίστανται στη Αθήνα. Tο 1931, σε ηλικία 15 ετών, προετοιμάζεται για τις εξετάσεις στην Σχολή Καλών Τεχνών στο προπαρασκευαστικό τμήμα του Δημήτρη Γερανιώτη. Τελικά θα γίνει αποδεκτός και θα σπουδάσει δίπλα στον Αργυρό, τον Γερανιώτη, τον Παρθένη και τον Κεφαλληνό, ζωγραφική και χαρακτική. Το 1936 αποφοιτά και φεύγει για την Ρώμη και από εκεί για το Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα νωπογραφίας στην «Ecole Nationale des Beaux Arts», στα εργαστήρια ζωγραφικής και τοιχογραφίας. Παράλληλα θα παρακολουθήσει μαθήματα ψηφιδωτού στο «Ecole des Arts Metiers». Το 1939, με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα. Αυτή την περίοδο για βιοποριστικούς λόγους ασχολείται με την συντήρηση έργων τέχνης, ταυτόχρονα όμως αφοσιώνεται στην προσωπογραφία. Το 1947 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής της προπαρασκευαστικής τάξης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1949 μαζί με αρκετούς ακόμα Έλληνες ζωγράφους (Χατζηκυριάκος- Γκίκας, Τσαρούχης, Νικολάου, Εγγονόπουλος) συμμετείχε στην ίδρυση της
καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός», η οποία έκανε την πρώτη της έκθεση στο Ζάππειο το 1950. Από το ’54 ξεκίνησε η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, ενώ αργότερα θα συνεργαστεί και με το Εθνικό Θέατρο. Το ’57 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής του Εργαστηρίου Ζωγραφικής στην Α.Σ.Κ.Τ. Το ’59 πραγματοποιήθηκε η πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα στην αίθουσα εκθέσεων «Αρμός». Αγαπημένος τόπος δημιουργίας ήταν το σπίτι του στην Αίγινα, το οποίο αποφάσισε να χτίσει την δεκαετία του ’70. Το σύνολο της δημιουργίας του διατρέχει το θέμα του Έρωτα και του Θανάτου. Το έργο του Μόραλη περιλαμβάνει εικονογραφήσεις βιβλίων του Ελύτη και του Σεφέρη, εξώφυλλα δίσκων, γλυπτά, τοιχογραφίες, σκηνικά και κουστούμια για το Εθνικό Θέατρο και τα μπαλέτα του Ελληνικού Χοροδράματος. Γνωστά του έργα είναι ο διάκοσμος του ξενοδοχείου Χίλτον στην Αθήνα και συνθέσεις του στον σταθμό του Πανεπιστημίου του Μετρό της Αθήνας. Από το 1940, βραβεύτηκε πολλές φορές για το ζωγραφικό του έργο από την ελληνική πολιτεία και διάφορα ιδρύματα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αποχώρησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1983 και πέντε χρόνια αργότερα η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με μία μεγάλη αναδρομική έκθεση. Το 1999 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο του Ταξιάρχη της Τιμής. Σήμερα έργα του μπορεί κανείς να βρει σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα και εξωτερικό. Χαρίτων Μπεκιάρης Γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Από το 2001 έως το 2005 σπούδασε Γλυπτική στο «Camberwell College of Arts» του Λονδίνου και στο «Canterbury Christ Church University» (BA Hons) της Αγγλίας, από όπου και αποφοίτησε με βαθμό First Class. Από τo 2005 έως το 2006 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Γλυπτικής στο ίδιο πανεπιστήμιο. Από το 2011, συμμετέχει στην δημιουργία σειράς χρηστικών αντικειμένων, αποκλειστικά για το βιβλιοπωλείο «IANOΣ». Επίσης, έχει εικονογραφήσει την ποιητική συλλογή «27, ή ο άνθρωπος που πέφτει» του Γιάννη Ευθυμιάδη το 2012. Έχει φιλοτεχνήσει τρία μνημεία στην Αττική. Το 2009 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ελευσίνας «Λ.Κανελλόπουλος», με τίτλο «Ελευσίνα: ΕικΑστικό τοπίο», ενώ το 2012την έκθεση με τίτλο «Empathy» (ενσυναίσθηση) στην γκαλερί Genesis στο Κολωνάκι. Έχει συμμετάσχει σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Γιώργος Παϊζάκης Γεννήθηκε στην Αίγυπτο, όπου σπούδασε αρχιτεκτονικό σχέδιο και παράλληλα ζωγραφική με καθηγητή τον Έλληνα ζωγράφο Αυλωνίτη. Έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις που οργάνωσε η εκεί Ελληνική παροικία και τιμήθηκε δύο φορές με το πρώτο βραβείο. Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε το 1967, όπου παράλληλα με το επάγγελμα του σχεδιαστή ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Τον Οκτώβριο του 1979 έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση στην γκαλερί «Στοά Τέχνης 13», ενώ ακολούθησαν συμμετοχές του στην Πανελλήνια Έκθεση Θαλασσογραφίας στον Πειραιά (1979 – 1981), στην Πνευματική Στέγη Περιστερίου και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Γιάννης Παλαμαρίδης Γεννήθηκε στην Ελευσίνα και από πολύ νωρίς έδειξε ενδιαφέρον για το σχέδιο. Είναι αυτοδίδακτος και παρακολουθώντας τους μεγάλους κλασικούς και σύγχρονους ζωγράφους εξασκήθηκε σε όλα τα καλλιτεχνικά ρεύματα. Στην πορεία η ανησυχία βρήκε διέξοδο και σε άλλες μορφές τέχνης, πειραματίστηκε με νέους και πρωτότυπους τρόπους απεικόνισης, χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει το σχέδιο. Έχει στο ενεργητικό του μία ατομική έκθεση και αρκετές συμμετοχές σε ομαδικές. Ανδρέας Παναγιωτάκης (1883 - 1957) Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αριστούχος απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Σπούδασε Γλυπτική στην Σχολή Kαλών Τεχνών, όπου τιμήθηκε με το «Χρυσοβέργειο» και το «Θωμαΐδειο» Βραβείο. Μπήκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία το 1907 και εργάστηκε πολλά χρόνια στο πλευρό του Παναγιώτη Καλούδη, τον οποίο και διαδέχτηκε στην υπηρεσία του. Έγινε Αρχιτεχνίτης Γλύπτης των Μουσείων του Κράτους. Εργάστηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, στο Μουσείο της Ακρόπολης, στο Μουσείο της Επιδαύρου, στην Τεγέα, στη Θέρμη, στην Κέρκυρα, στην Πρέβεζα, στο Βόλο και αλλού. Η υπηρεσία του ήταν πολύτιμη στην συγκόλληση του χάλκινου αγάλματος του Δία και του «Μικρού Ιππέα του Αρτεμισίου», στον καθαρισμό και συγκόλληση του «Έφηβου του Μαραθώνος», καθώς και στον «Έφηβο των Αντικυθήρων». Έργο του είναι επίσης η συγκόλληση και αναστήλωση του «Λέοντα της Αμφίπολης». Δικά του έργα είναι το «Ηρώο της Ελευσίνας», το «Ηρώο του Λαχανά», η Στήλη στο Τύμβο του Μαραθώνα, το ταφικό μνημείο της οικογένειας Μερκούρη (Α' Νεκροταφείο Αθηνών) κ.α.. Δέσποινα Παπαδημητρίου – Πανταζή Γεννήθηκε στον Κορυδαλλό το 1966. Σπούδασε ζωγραφική σε ελεύθερα σπουδαστήρια και από το 1987 συμμετέχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σχεδόν σε όλες τις δράσεις της καλλιτεχνικής ομάδας «Ορίζοντας Γεγονότων». Είναι μέλος του αυτοδιαχειριζόμενου οργανισμού «Art Bank». Έχει
πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις με τελευταία το 2006 στη γκαλερί «Αέναον». Επί σειρά ετών οργάνωνε την ετήσια έκθεση «Συνάντηση Εικαστικών Δημιουργών – Μεσόγειος» υπό την αιγίδα του Δήμου Κορυδαλλού στο Πνευματικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη». Το 1995 συμμετείχε στη συλλεκτική έκδοση «Beat» (15 Νέοι Καλλιτέχνες), στο διαγωνισμό του «Art Magazine» και σε παρουσίαση στον χώρο τέχνης «Χ». Έργα της ανήκουν σε δημοτικές πινακοθήκες της Ελλάδας και σε ιδιωτικές συλλογές. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Τάκης Παρλαβάντζας (1930 - 2014) Γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στις Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών Αθηνών, Άμστερνταμ και Παρισιού και πήρε τα αντίστοιχα διπλώματα. Στα δέκα έτη των σπουδών του περιλαμβάνονταν η ζωγραφική, η γλυπτική, η χαρακτική, το βιτρώ, το ψηφιδωτό, η νωπογραφία και άλλες τεχνικές. Είχε συμμετάσχει σε εννιά Πανελλήνιες και σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις με έργα διαφόρων τεχνικών. Δημιούργησε έργα μεγάλων διαστάσεων, όπως μία τοιχογραφία 100 τ.μ. στην Εστία της Νέας Σμύρνης, 1.000 τ.μ. στη μαρίνα του Φλοίσβου, βιτρώ 24 τ.μ. στο Δημαρχείο των Αθηνών κ.ά., ενώ πολλά γλυπτά του, μνημεία και προτομές, βρίσκονται ανά την Ελλάδα. Για το ζωγραφικό του έργο τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών στην 11 η Πανελλήνια. Ως συγγραφέας δημοσίευσε βιβλία και άρθρα σχετικά με τις εικαστικές τέχνες. Για το βιβλίο του «Οι Αισθητικές Κατηγορίες στη Σύγχρονη Τέχνη» τιμήθηκε το 1973 με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και πρόεδρος της Επιτροπής Κρίσεων και Κατατάξεων το έτος 2000 - 2001. Είχε λάβει ενεργά μέρος σε συνέδρια κι εκθέσεις, που οργάνωσε το Ε.Ε.Τ.Ε.. Γιάννης Παρμακέλης Γεννήθηκε το 1932, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δασκάλους του τον Γιάννη Μόραλη και τον Γιάννη Παππά. Συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για τρία χρόνια στην «Ecole des Beaux-Arts» στο Παρίσι. Δίδαξε στο εργαστήριο γλυπτικής του Γιάννη Παππά, στη συνέχεια στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο «Δοξιάδη» και στη Σχολή Ζωγραφικής «Βακαλό», καθώς και στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του «Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης», όπου ίδρυσε το «Τμήμα Καλλιτεχνικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών». Η γλυπτική του παρουσιάζει χαρακτήρα ανθρωποκεντρικό, και συνδυάζει τις καθιερωμένες παραδοσιακές διατυπώσεις, με σύγχρονες, αφηρημένες, εξπρεσιονιστικές και γεωμετρικές μορφές, χρησιμοποιώντας ποικιλία υλικών. Έχει φιλοτεχνήσει περί τις τριάντα γλυπτικές συνθέσεις μνημειακών διαστάσεων, κυρίως σε χαλκό. Έχει παρουσιάσει γλυπτά του σε πολλές ατομικές εκθέσεις, μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, και πολύ περισσότερες ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 1975 έχει φιλοτεχνήσει εβδομηνταπέντε μετάλλια, ενώ έχει τιμηθεί με είκοσι πρώτα και δεύτερα βραβεία σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Έργα του υπάρχουν σε πολλά μουσεία και συλλογές. Κωνσταντίνα Πηλιχού Γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Είναι διακοσμήτρια, χαράκτρια και ζωγράφος. Σπούδασε από το 2003 έως το 2007 στη Σχολή Καλών Tεχνών του Reggio Calabria Ιταλίας με καθηγητές στη Διακοσμητική τον V. Trapasso, στη Χαρακτική τον S. Βrachitta και στη Σκηνογραφία-Ζωγραφική τον Giuseppe De Gregorio. Από το 2004 έως το 2007 εργάστηκε στο Reggio Calabria, ως σκηνογράφος και βοηθός σε θέατρα και σε αναπαλαιώσεις κτιρίων, ως επιμελήτρια - δημιουργός εκθέσεων και εικαστικών δρώμενων στον Δήμο του Reggio Calabria και στην Πολωνική Πρεσβεία, ενώ παράλληλα δίδασκε σκηνογραφία σε Γυμνάσια και Λύκεια της περιοχής. Σήμερα εργάζεται ως ελεύθερη επαγγελματίας, αναλαμβάνοντας μελέτες για διαμόρφωση – διακόσμηση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. Από το 2012 διδάσκει στο τμήμα Εικαστικών του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ασπροπύργου, ενώ το 2014 δίδαξε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση το μάθημα των Καλλιτεχνικών. Από το 2004 συμμετέχει σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ιταλία, στην Κύπρο, καθώς και σε δήμους, μεταξύ αυτών και της Ελευσίνας. Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Άννα Πήττα Γεννήθηκε στο Ρίο Αχαΐας. Πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δάσκαλο στη ζωγραφική τον Νίκο Κεσσανλή, καθώς και των εργαστηρίων Αγιογραφίας και Σκηνογραφίας. Είναι κάτοχος Μaster Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης. Στα έργα της συνδυάζει διαφορετικά υλικά, όπως λάδια, κάρβουνα, ακρυλικά, τέμπερα, κολάζ, φωτογραφία κ.α., ενώ κινείται στον χώρο του εξπρεσιονισμού, και του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Από το 2003 ασχολείται με τη video-art και τις ταινίες μικρού μήκους. Έχει δημοσιεύσει δοκίμια για την Τέχνη, το Παιδικό Θέατρο, καθώς και ποιητικές συλλογές. Έχει στο ενεργητικό της δέκα ατομικές εκθέσεις, πολλές συλλογικές και έχει
συμμετάσχει σε φεστιβάλ video-art. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και σε δημόσιες συλλογές, όπως της Εθνικής Πινακοθήκης, της Δημοτικής Πινακοθήκης Αλεξανδρούπολης κ.α.. Αντώνης Πολίτης Γεννήθηκε στην Ελευσίνα το 1956 και μεγάλωσε στην περιοχή των Αμπελοκήπων της Αθήνας. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο «Architectural Association School of Architecture» του Λονδίνου. Συνέχισε τις σπουδές του στο Ε.Μ.Π. Αθήνας. Διατηρούσε τεχνικό γραφείο στην Ελευσίνα. Αργότερα στράφηκε στη ζωγραφική και τις εφευρέσεις, ενώ σπανιότερα ασχολούνταν με την αρχιτεκτονική. Ως εφευρέτης έχει στο ενεργητικό του αρκετές κατοχυρωμένες επινοήσεις. Η ζωγραφική του είναι επηρεασμένη κατά πολύ, από αυτή του Θάνου Τσίγκου και θεωρείται «μετα-ιμπρεσσιονιστική». Τα θέματά του σχετίζονται με την καθημερινή οικογενειακή ζωή, τα λουλούδια και τα τοπία. Χαρακτηριστική είναι η αντίστασή του στον όρο «νεκρή φύση» των κομμένων λουλουδιών, πιστεύοντας ότι προσφέρουν ακόμα. Έργα του έχει εκθέσει στην Αθήνα, στην Ελευσίνα και στο Λονδίνο. Το 2009 διέκοψε την ζωγραφική για λόγους υγείας. Σήμερα ζει στην Αθήνα. Νίκος Πυρογιάννης Σπούδασε Γλυπτική με δάσκαλο τον Δημήτρη Αρμακόλα. Το 2004 ίδρυσε Εργαστήριο Γλυπτικής στο Δήμο Χαλανδρίου, όπου και δίδαξε μέχρι το 2008. Έχει στο ενεργητικό του σειρά ατομικών εκθέσεων σε όλη την Ελλάδα, με πρώτη αυτή στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας το 1999. Έχει συμμετάσχει επίσης σε ομαδικές εκθέσεις και έχει διακριθεί αποσπώντας το πρώτο βραβείο τον Μάιο του 2006 στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός». Έργα του εκτίθενται στο Δημαρχείο Ελευσίνας, στον Ασπρόπυργο, στην Λήμνο και σε ιδιωτικές συλλογές. Τιμολέων Ρεντούμης Γεννήθηκε στη Μάνδρα Αττικής όπου και κατοικεί μόνιμα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια με την ιδιότητα του ηλεκτροσυγκολλητή. Από το 2000 που συνταξιοδοτήθηκε ασχολείται με το σκάλισμα της πέτρας και του μαρμάρου. Είναι αυτοδίδακτος, δημιουργεί με τη δύναμη της πίστης, της θέλησης και της αγάπης για το Θεό και τον άνθρωπο. Βάλιας Σεμερτζίδης (1911 – 1983) Γεννήθηκε στο Κρασνοντάρ της νότιας Ρωσίας, από πατέρα Έλληνα εκ Πόντου και μητέρα Ρωσίδα. Θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους. Το 1923 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα και αργότερα στη Παλιά Κοκκινιά. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών (1928 – 1936) με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Το 1936 έγινε μέλος της ομάδας «Ελεύθεροι Καλλιτέχνες». Στα πρώτα χρόνια της καλλιτεχνικής του πορείας (1935 - 1940) ασχολείται κυρίως με τα τοπία και τις προσωπογραφίες με ευδιάκριτη την επιρροή του δασκάλου του. Στην Κατοχή συμμετέχει ενεργά στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ και ζει από κοντά το αντάρτικο. Σχεδιάζει αντάρτες, αλλά και απλούς ανθρώπους που συναντά στο βουνό, καλλιεργώντας έναν πιο αδρό ρεαλισμό με χρωματικές αντιπαραθέσεις και εξπρεσιονιστικά στοιχεία, ιδιαίτερα στις μνημειακού χαρακτήρα πολυπρόσωπες συνθέσεις του. Στα χρόνια του Εμφυλίου μένει στην Αθήνα και συνεχίζει να δουλεύει πάνω στα λεγόμενα «σχέδια του βουνού», ενώ παράλληλα ξεκινά να ασχολείται και με θέματα της καθημερινής ζωής των εργατών, των αγροτών και των ψαράδων. Τις χρονιές 1946 – 1947 λαμβάνει μέρος στις Εκθέσεις Ελληνικής Τέχνης στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, μαζί με τους Χατζηκυριάκο-Γκίκα, Κόντογλου, Διαμαντόπουλο και Bακαλό, στο Ελληνικό Σπίτι του Λονδίνου, στη Διεθνή Έκθεση Καΐρου και σε άλλες που γίνονται σε Σουηδία, Νορβηγία και Δανία. Την ίδια εποχή, αρχίζει να χαράζει σε ξύλο και λινόλεουμ, δημιουργώντας μονοτυπίες και ανακαλύπτει μια δική του τεχνική, οξειδώνοντας τσίγκο και χαλκό. Με την μέθοδο αυτή χαράζει οξυγραφίες με χαρακτηριστικό στοιχείο τα λευκά περιγράμματα και την απόδοση του κυρίως θέματος σε μαύρο. Σταθμός στη σταδιοδρομία του είναι η παραμονή του στη Σκύρο και στη Ρόδο, όπου θα έρθει σε επαφή με τη νησιωτική ζωή και το ροδιακό τοπίο, το οποίο θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εκείνον μέχρι το τέλος της ζωής του. Συνεχίζει επίσης να ασχολείται με την προσωπογραφία. Πραγματοποιεί ατομικές εκθέσεις στο εξωτερικό, με κορυφαία στιγμή την προσωπική πρόσκληση, το 1966, να εκθέσει ατομικά στη Μόσχα και στο Ερμιτάζ του Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη), η οποία θα περιοδεύσει σε εικοσιπέντε πόλεις τις Σοβιετικής Ένωσης. Μετά την ανατροπή της δικτατορίας καλείται από την Εθνική Πινακοθήκη, όπου το 1977 εγκαινιάζεται η αναδρομική του έκθεση. Την τελευταία αυτή περίοδο (1978 - 1983), με επιβαρυμένη υγεία καταφέρνει να ζωγραφίσει μικρές εξπρεσσιονιστικές συνθέσεις. Τον Αύγουστο του 1980 εκθέτει στο Μέγαρο Τέχνης της Ε.Σ.Σ.Δ. στη Μόσχα, μαζί με τον χαράκτη Τάσσο, και τον επόμενο χρόνο μία ατομική έκθεση στο Πνευματικό Κέντρο Ελευσίνας. Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές και κρατικές συλλογές, πινακοθήκες και μεγάλα ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Γιώργος Σικελιώτης (1917 – 1984) Γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας και ήρθε στην Αθήνα το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1935 - 1940) με καθηγητές τον Κ. Παρθένη και τον Σ. Βικάτο. Από τα φοιτητικά του χρόνια άρχισε να παρουσιάζει έργα του σε ομαδικές εκθέσεις. Το 1940 πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο. Στην περίοδο της Κατοχής συνέβαλε με το έργο του στον αγώνα κατά των κατακτητών. Κατά τη διάρκεια της πενηνταετούς (1935 - 1984) καλλιτεχνικής του δραστηριότητας παρουσίασε μεγάλη σειρά ατομικών εκθέσεων και συμμετείχε σε πολυάριθμες ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κατά την περίοδο 1975 – 1983 οργάνωσε, σε συνεργασία με διαφόρους Δήμους της Ελλάδας, περισσότερες από εικοσιπέντε ατομικές εκθέσεις «Καλλιτεχνικής Αποκέντρωσης», όπως ο ίδιος τις ονόμαζε, με σκοπό τη διάδοση της Τέχνης στους ανθρώπους της περιφέρειας. Ένα μέρος των έργων των εκθέσεων αυτών γινόταν δωρεά στους Δήμους, με αποτέλεσμα - μαζί με τις δωρεές άλλων καλλιτεχνών - τη δημιουργία και συγκρότηση νέων Δημοτικών Πινακοθηκών σε αρκετές πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Ελευσίνα. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους και χαράκτες της λεγόμενης «Γενιάς του ’30» και έχει βραβευτεί διεθνώς για το πολύπλευρο εικαστικό του έργο, το οποίο η Εθνική Πινακοθήκη παρουσίασε σε δύο αναδρομικές εκθέσεις, το 1975 και το 1983. Γιώργος Σκιάνης Έχει κάνει σπουδές ιστορίας τέχνης και πολιτιστικού σχεδιασμού (Ανοικτό Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Από το 2003 συμμετέχει στον σχεδιασμό του Φεστιβάλ Αισχυλείων, ως υπεύθυνος του εικαστικού προγράμματος. Εργάστηκε σε μεγάλη εταιρεία ανακύκλωσης στις θέσεις υπευθύνου παραγωγής και διακίνησης προϊόντων. Μάριος Σπηλιόπουλος Γεννήθηκε το 1957 στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1983 έως 1987, στο εργαστήριο του Δ. Κοκκινίδη και Αγιογραφία κοντά στον Κ. Γεωργακόπουλο. Το 1994 συμμετείχε στην 18η Μπιενάλε Αλεξανδρείας, όπου απέσπασε το Μεγάλο Χρυσό Βραβείο (Grand Prix d’Alexandrie). Σήμερα είναι Καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ.. Οι εικαστικές επεμβάσεις στο χώρο και τα περιβάλλοντα, εμπλουτισμένα σε ορισμένες περιπτώσεις από δράσεις και στοιχεία Video art, αποτελούν τους βασικούς τρόπους έκφρασής του. Το έργο του τον φέρνει κοντά σε καλλιτέχνες από διάφορα μέρη της γης, οι οποίοι στα τέλη της δεκαετίας του '80, επιχείρησαν να εκφράσουν με μια διεθνή εικαστική γλώσσα, τις ιδιομορφίες της εθνικής τους ταυτότητας. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις, εντός και εκτός Ελλάδας. Συμμετείχε επίσης σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις. Εκπροσώπησε τρεις φορές την Ελλάδα στις εκδηλώσεις του θεσμού Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης: στη Γλασκώβη (1990), τη Μαδρίτη (1992) και την Κοπεγχάγη (1996). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ασπασία Σταυροπούλου Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελευσίνα. Είναι γλύπτρια και φωτογράφος. Μαθήτευσε δίπλα στον γλύπτη Γ. Ζογγολόπουλο (1992 - 1993). Γλυπτά της φιλοξενούνται σε γκαλερί της Αθήνας. Παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή φωτογραφίας «METAPOLIS», στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων για δύο έτη, καθώς και σεμινάρια φωτογράφησης αρχαιολογικών χώρων του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας και της Εταιρείας Ψυχολογικής Έρευνας και Πολιτισμού στην οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Έχει στο ενεργητικό της δύο ατομικές εκθέσεις και αρκετές συμμετοχές σε ομαδικές. Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος), (1914 – 1985) Γεννήθηκε στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας. Μικρός παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Γιώργο Κωτσάκη. Από το 1930, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγραφική και γλυπτική, στα εργαστήρια του Θωμά Θωμόπουλου, του Ουμβέρτου Αργυρού και του Κώστα Παρθένη, ενώ στην χαρακτική ήταν ένας από τους πρώτους σπουδαστές του Γιάννη Κεφαλληνού. Στη συνέχεια, γνωρίζει το έργο του μεγάλου Έλληνα χαράκτη Δημήτρη Γαλάνη, που ζούσε στο Παρίσι, και επηρεάζεται από την δική του, διαφορετική οπτική. Στη διάρκεια της Κατοχής, ως μέλος της ΕΑΜ Καλλιτεχνών, σχεδίασε αφίσες που τυπώθηκαν παράνομα. Μετά την απελευθέρωση, ο Τάσσος άρχισε να ασχολείται και με άλλα θέματα πέρα από τα επικά του πολέμου, όπως γυμνά, νεκρές φύσεις και πορτρέτα, ενώ ταυτοχρόνως άρχισε να χρησιμοποιεί και χρώμα στις ξυλογραφίες του. Το 1948 άρχισε να συνεργάζεται με τον Οργανισμό Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων. Την ίδια χρονιά, έγινε καλλιτεχνικός σύμβουλος στο τυπογραφείο «Ασπιώτη – Έλκα». Σε όλη τη δεκαετία του 1950 στρέφεται στην έγχρωμη ξυλογραφία, φιλοτεχνώντας θέματα από την ζωή των αγροτών και τοπία της γενέτειράς του στην Πελοπόννησο. Το 1954 ξεκίνησε η συνεργασία του με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία για τον σχεδιασμό όλων των ελληνικών γραμματοσήμων, αρχικά με την τεχνική της έγχρωμης ξυλογραφίας και κατόπιν με τη μέθοδο offset. Διέκοψε τη συνεργασία του το 1967, μόλις επιβλήθηκε η χούντα. Το 1959 ανέλαβε την διεύθυνση του Τμήματος Γραφικών Τεχνών στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, όπου δίδαξε επίσης μέχρι το 1967. Ήδη από το 1962 και ως τον θάνατό του το 1985, σχεδίασε όλα τα
γραμματόσημα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το προσωπικό του ύφος διαμορφώνεται τη δεκαετία του ‘60 μέσα από ασπρόμαυρες ξυλογραφίες σε μεγάλα μεγέθη, με μορφές συμβολικές και συνθέσεις αυστηρές. Την περίοδο της χούντας (1967-1974), απέχει από κάθε εκθεσιακή δραστηριότητα και συγκεντρώνεται στην εικονογράφηση λευκωμάτων με πρωτότυπα χαρακτικά. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιουργεί την μνημειακή ενότητα έργων «Άσπρο – Μαύρο 2». Πρόκειται για ξυλογραφίες πολύ μεγάλων διαστάσεων που πραγματεύονται θέματα κοινωνικής διαμαρτυρίας, εικαστικές καταγραφές πολιτικών γεγονότων, πάντα με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο που αγωνίζεται. Η ενότητα αυτή παρουσιάστηκε το 1975 στην Εθνική Πινακοθήκη σε μία έκθεση με πρωτοφανή συμμετοχή του κόσμου, ενώ το 1987 τον τίμησε ξανά οργανώνοντας αναδρομική του έκθεση. Σήμερα, η Πινακοθήκη έχει την πληρέστερη συλλογή έργων του Α. Τάσσου. Μαριάνθη Τριβέλλα (Δεν βρέθηκαν βιογραφικά στοιχεία.) Θάνος Τσίγκος (1914 – 1965) Γεννήθηκε στην Ελευσίνα. Ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 20ου αιώνα, που με τα συγκλονιστικά λουλούδια που κυριαρχούν στα έργα του, στο εξωτερικό θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Σπούδασε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου (1931 - 1936) και στη συνέχεια εργάστηκε ως αρχιτέκτονας έως τα τέλη της δεκαετίας του 1930. Το 1947 πήγε στη Βραζιλία και με σύσταση του Le Corbusier συνεργάστηκε για την εκπόνηση μελετών και σχεδίων για την Βραζίλια. Την ίδια χρονιά ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου και εγκαταστάθηκε έως το 1960. Εγκατέλειψε την αρχιτεκτονική και αφιερώθηκε στη ζωγραφική και τη σκηνογραφία, ιδρύοντας μάλιστα και δικό του θέατρο. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις στη Γαλλία και το 1963 την τελευταία του ατομική στο «Ζυγό» στην Αθήνα, όπου είχε επιστρέψει από το 1961. Αναδρομικές εκθέσεις του έργου του οργάνωσαν το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Αθηνών το 1965, η Εθνική Πινακοθήκη το 1980, το Κέντρο «Georges Pompidou» στο Παρίσι το 1980 και το Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Ελευσίνας το 2005. Σταματία Τσολοζίδου - Μελά Γεννήθηκε στην Αθήνα από Αιγυπτιώτες γονείς με Λεριακή καταγωγή. Σπούδασε Παιδαγωγική και Κλινική Ψυχολογία στο Κ.Ε.Σ.Ε.Ψ.. Είναι απόφοιτος της Σ. Ν. Αθηνών και προσέφερε τις υπηρεσίες της στη Δημόσια Προσχολική Αγωγή επί 20 χρόνια. Στο καλλιτεχνικό της έργο, που η ίδια ονομάζει «ενεργειακό», εμπνέεται από τη φύση, το χορό, τη μουσική, τα ανθρώπινα συναισθήματα και την οικολογική προσέγγιση του περιβάλλοντος. Το χαρακτηρίζει η συνύπαρξη του κυριαρχικού ανόθευτου χρώματος και των καμπύλων γραμμών της φύσης. Έχει σαν άμεσο σκοπό την ευδαιμονία του θεατή και σαν ευρύτερο συμβολισμό την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων. Eugen Boermel (1858 – 1932) Γεννήθηκε στο Königsberg της Γερμανίας. Υπήρξε κυρίως γλύπτης, περιστασιακά συγγραφέας και εφευρέτης. Πέρασε τα νεανικά του χρόνια στο Βερολίνο. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του εκπαίδευση το 1874, αρχικά με δάσκαλο τον Eduard Lürssen στην Ακαδημία Τεχνών της Πρωσσίας και αργότερα με τους Albert Wolff και Fritz Schaper. Από το 1878 έως το 1879, παρακολούθησε με κρατική υποτροφία το «Master Class» του γλύπτη Reinhold Begas. Ένα χρόνο μετά, διορίστηκε στα εργαστήρια του γλύπτη Otto Lessing, όπου και παρέμεινε για δέκα χρόνια, παρουσιάζοντας έργα του τακτικά στην Ακαδημία. Το 1889 άνοιξε το δικό του εργαστήριο, και σύντομα του ανατέθηκαν μεγάλα έργα, μεταξύ των οποίων και μία συμμετοχή στην περίφημη «Λεωφόρο της Νίκης» που οδηγούσε στα Γερμανικά ανάκτορα, μια ανάθεση του Βασιλιά Γουλιέλμου Β΄. Τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του, συνέχισε να εργάζεται στο προσωπικό του εργαστήριο στο Grünewald. Ειρήνη Follador (Δεν βρέθηκαν βιογραφικά στοιχεία.) Fotizontas (Φώτης Κουζινός) Γεννήθηκε το 1980 στη Νέα Πέραμο Αττικής. Από πολύ νωρίς φάνηκε η ανάγκη του για δημιουργία. Παρακολούθησε μαθήματα συντήρησης αρχαιοτήτων, διακόσμησης και γραφιστικής στο Τεχνικό Λύκειο, από όπου αποφοίτησε το 1998. Οι ανησυχίες του στράφηκαν στην Street art με τοιχογραφίες – παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο, κατακτώντας ένα πλατύτερο και άμεσο τρόπο επικοινωνίας και έκφρασης. Από το 2000 ταξίδεψε σε ευρωπαϊκές πόλεις ανακαλύπτοντας κοινούς άξονες και αντλώντας πηγή έμπνευσης από άλλους καλλιτέχνες. Έχει στο ενεργητικό του ατομικές, αλλά και ομαδικές εκθέσεις σε γκαλερί, εναλλακτικούς χώρους και φεστιβάλ.
Antov Kuzmichov (Δεν βρέθηκαν βιογραφικά στοιχεία.) Y. Lyngaretti (Δεν βρέθηκαν βιογραφικά στοιχεία.) Michelangelo Pistoletto Γεννήθηκε το 1933 στην Biella της Ιταλίας. Άρχισε να εκθέτει τα έργα του το 1955. Το 1960 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Τορίνο. Την περίοδο 1961 - 1962 δημιούργησε τα πρώτα «Mirror Paintings», που αποτέλεσαν τη βάση της μετέπειτα καλλιτεχνικής του δημιουργίας και θεωρητικής σκέψης. Το 1965 και 1966 φιλοτέχνησε μια σειρά από έργα που ονομάστηκαν «Minus Objects», τα οποία θεωρούνται ότι αποτέλεσαν τη βάση για τη γέννηση της Arte Povera, ενός καλλιτεχνικού κινήματος στο οποίο υπήρξε πρωταγωνιστής και κινητήρια δύναμη συγχρόνως. Το 1967 άρχισε να δουλεύει έξω από τους παραδοσιακούς εκθεσιακούς χώρους. Ακολούθησε πληθώρα εκθέσεων και στη δεκαετία του ΄90 με τη δημιουργία του «Project Art» του ιδρύματος «Cittadellarte Fondazione Pistoletto» και του «University of Ideas» έφερε την τέχνη σε άμεση επαφή με πολλά διαφορετικά τμήματα της κοινωνίας, έχοντας σκοπό να εμπνεύσει και να προκαλέσει πραγματική κοινωνική αλλαγή. Το 2003 στη Μπιενάλε της Βενετίας κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι για το συνολικό έργο του. Το 2004 έγινε επίτιμος διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Με αφορμή το γεγονός αυτό, ανακοίνωσε τη νέα κατεύθυνση του καλλιτεχνικού του έργου, ο τίτλος του οποίου είναι ο «Τρίτος Παράδεισος». To 2007 στην Ιερουσαλήμ έλαβε το βραβείο «Wolf Foundation Prize in the Arts». Το 2012 παρουσίασε το «Rebirth – day» μια πρωτοβουλία που δημιούργησε πάνω από εκατό καλλιτεχνικά δρώμενα σε όλο τον κόσμο την 21η Δεκεμβρίου. Το 2013, από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο, έλαβε χώρα στο Μουσείο του Λούβρου η προσωπική του έκθεση, «Michelangelo Pistoletto, année un - le paradis sur terre». Την ίδια χρονιά στο Τόκυο του απονεμήθηκε το βραβείο ζωγραφικής «Praemium Imperiale». Το 2014 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αισχυλείων, παρουσίασε στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, μία εκδοχή του «Τρίτου Παραδείσου» αποτελούμενη από τρία συμβολικά έργα μεγάλων διαστάσεων.