ΔΗΜΟΣΙΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ
Ι.Ε.Κ. ΛΕΥΚΑΔΟΣ TΟΜΕΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΧΡΗΣΗ ΤΟΠΙΚΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ ΤΟΜΟΣ Β΄
ΓΟΥΡΖΗΣ ΣΤΑΘΗΣ ΦΥΣΙΚΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑ – ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1999
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ 1) ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Μετατροπή ενός PC σε Workstation. Περιγραφή της σύνδεσης ενός καινούργιου σταθμού εργασίας στο δίκτυο, ρυθμίσεις του hardware και του software. 2) ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΚΥΡΙΟΤΕΡΩΝ ΟΡΩΝ ΣΤΑ ΔΙΚΤΥΑ Η ορολογία των δικτύων με την μετάφρασή τους στα ελληνικά. ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Τα τελευταία 10 χρόνια οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές που βασίζονται στα λειτουργικά συστήματα του MS-DOS και των Windows, ( 3.1 - 95 – 98 ), έχουν γίνει αναπόσπαστο εξάρτημα του επιχειρηματικού κόσμου. Μέχρι πρόσφατα, όμως, δεν υπήρχε η δυνατότητα να συνδεθούν οι υπολογιστικές μονάδες και να αποκτήσουν τα πλεονεκτήματα του δικτύου. Από την έκδοση του MS-DOS 3.1 και με την εμφάνιση των επεξεργαστών 80386 και 80486 της Intel, ( από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 ), η τεχνολογία των δικτύων γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και εφαρμόζεται πλέον με μικρό σχετικά κόστος και χωρίς να απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα εγκατάστασης. Οι σημειώσεις αυτές έχουν σαν αντικείμενο τα τοπικά δίκτυα και τα χαρακτηριστικά τους, τόσο στο software όσο και στο hardware που τα αποτελούν. Τα Δίκτυα Τοπικής Περιοχής, ( Local Area Networks – LAN ), όπως λέγονται επίσημα, είναι εκείνα που έχουν τις περισσότερες εφαρμογές στις σημερινές επιχειρήσεις και γι’ αυτό έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ η τεχνολογία που τα υποστηρίζει. Οι αλλαγές στα υπολογιστικά συστήματα και στα προγράμματα που χρησιμοποιούνται είναι ραγδαίες και παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές, μέσα σε διάστημα μερικών χρόνων ή και λίγων μηνών. Ο ανταγωνισμός οδηγεί τις κατασκευάστριες εταιρείες να παράγουν διαρκώς καινούργιους υπολογιστές και νέα λειτουργικά συστήματα, ώστε να καλύπτουν με τον πιο κατάλληλο τρόπο τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της αγοράς. Οι διαφορές στην ανάπτυξη της κάθε καινούργιας τεχνολογίας είναι μεγάλες και συχνά απαιτούν την προσαρμογή του προσωπικού στις νέες τεχνικές που χρησιμοποιούνται. Από αυτή την άποψη, δεν νοείται ειδικός κατασκευής, εγκατάστασης και ελέγχου δικτύων που να μην γνωρίζει και να μην παρακολουθεί τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο. Η τεχνολογία των δικτύων δεν έχει πάρει ακόμα μία συγκεκριμένη παγκόσμια μορφή και γι’ αυτό το λόγο κρίνεται απαραίτητη η διαρκής ενημέρωση των χρηστών. Ο ανταγωνισμός της παγκόσμιας αγοράς, στο άμεσο μέλλον, δεν θα επιτρέψει, το πιθανότερο την ενοποίηση των προδιαγραφών για τα δίκτυα και οι εταιρείες θα εξακολουθήσουν να αναπτύσσουν τα δικά τους πρότυπα λειτουργίας. Έτσι οι σημειώσεις αυτές θα κινηθούν προς την κατεύθυνση του σήμερα, αναφέροντας τα σημαντικά βήματα του χτες στην ανάπτυξη των τοπικών δικτύων. Θεωρείται αυτονόητη η ύπαρξη της απαραίτητης υποδομής σε γνωστικό επίπεδο, όπως τα βασικά εξαρτήματα που αποτελούν έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, οι βασικές γνώσεις των λειτουργικών συστημάτων και γενικότερα των μεγεθών που χρησιμοποιούνται στους computers. Τα τοπικά δίκτυα δεν είναι μόνο ένας επωφελής τρόπος για να αυξήσουμε την παραγωγικότητα των ηλεκτρονικών υπολογιστών, αλλά και ένας ταχύτατα αναπτυσσόμενος κλάδος της τεχνολογίας. Με την έλευση της καινούργιας χιλιετηρίδας πολλοί ειδικοί στον χώρο της πληροφορικής θεωρούν σχεδόν αδιανόητη την ύπαρξη μη δικτυωμένων υπολογιστών, σε παγκόσμιο επίπεδο. Έτσι η τεχνολογία των δικτύων αναμένεται να γνωρίσει ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη και πολύ περισσότερες εφαρμογές, τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στην καθημερινότητα όλων των ανθρώπων. Απτό παράδειγμα εφαρμογής των δικτύων είναι το πασίγνωστο πλέον Διαδίκτυο, το Internet, που απασχολεί όλο και περισσότερους ανθρώπους, σε όλο τον κόσμο. Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης, αλλά μεγαλύτερος δάσκαλος στην εκμάθηση των δικτύων και των εφαρμογών τους παραμένει πάντα η πρακτική εξάσκηση, όπως και σε κάθε τομέα που αναπτύσσεται στην πληροφορική.
ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Σύνδεση των σταθμών εργασίας στο δίκτυο. Ο κεντρικός υπολογιστής, ο server του δικτύου, μπορεί να συνδεθεί με άλλα υπολογιστικά συστήματα, ώστε να εξυπηρετεί τις αιτήσεις τους, τόσο στο hardware όσο και στο software. Από την στιγμή που ο server βρίσκεται σε λειτουργία, είμαστε σε θέση να συνδέσουμε τους σταθμούς εργασίας στο δίκτυο. Ο σταθμός εργασίας μπορεί να είναι ένα ανεξάρτητο PC, που θα μετατραπεί κατάλληλα, ή και ένα σύνολο υπολογιστών, συνδεδεμένων στον server. Μπορούμε να προσθέσουμε νέους σταθμούς εργασίας στο δίκτυο, πραγματοποιώντας την συνδεσμολογία, ή να μετατρέψουμε τα διαθέσιμα PC’s σε σταθμούς εργασίας. Για την μετατροπή ενός Personal Computer,PC,σε σταθμό εργασίας είναι απαραίτητες οι παρακάτω ενέργειες: α) Εγκατάσταση της κάρτας δικτύου στον υπολογιστή, και β) Διαμόρφωση λειτουργικού συστήματος, που διαθέτει ο σταθμός εργασίας.
Εγκατάσταση κάρτας δικτύου. Πρώτα πρέπει να ελέγξουμε τις προδιαγραφές της κάρτας δικτύου που θα προσθέσουμε, ώστε να είναι συμβατή με το hardware, κυρίως με το mother-board του υπολογιστή. Η εγκατάσταση της κάρτας είναι απλή και δεν διαφέρει από αυτή άλλων καρτών. Τοποθετούμε την κάρτα σε μία από τις διαθέσιμες υποδοχές της μητρικής πλακέτας και ενημερώνουμε το λειτουργικό σύστημα για την προσθήκη, εκτός αν υπάρχει η διαδικασία της αυτόματης ενημέρωσης, όπως στους υπολογιστές που τρέχουν τα Windows 95. Κάθε υπολογιστής σήμερα διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά στην βασική του σύνθεση, ώστε να μπορεί να συνδεθεί με μία κάρτα δικτύου. Όταν λέμε χαρακτηριστικά εννοούμε εκείνους τους πόρους του συστήματος, που μπορεί να χρησιμοποιήσει μία κάρτα δικτύου. Αυτοί οι πόροι είναι οι εξής: α) Γραμμή αίτησης διακοπής,(IRQ-Interrupt ReQuest channels), β) Διεύθυνση Θύρας Εισόδου/Εξόδου,(Address Port Input/Output), γ) Κανάλι DMA,(Direct Memory Access channel), δ) Διεύθυνση Ανώτερης Μνήμης,(Upper Memory Address). Στη συνέχεια θα εξετάσουμε την διαμόρφωση κάθε πόρου μιας κάρτας δικτύου, αφού πρώτα ορίσουμε τις έννοιες του λογισμικού που απαιτούνται.
α) Γραμμή αίτησης διακοπής, ( IRQ-Interrupt ReQuest channel ). Κάθε επεξεργαστής διαθέτει ειδικά κανάλια για να επικοινωνεί με τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα της μητρικής πλακέτας. Αυτά τα κανάλια λέγονται αιτήσεις διακοπής, ( IRQ-Interrupt ReQuest channels ), και αποτελούν διαδικασίες λογισμικού και όχι ηλεκτρικές ενώσεις με την πλακέτα. Η αίτηση διακοπής δεν είναι τίποτε άλλο από το σήμα που αποστέλλεται στον επεξεργαστή, για να διατεθεί ένα μέρος της λειτουργίας του στο αντίστοιχο εξάρτημα. Για την κάρτα δικτύου πρέπει να υπάρχει μια τέτοια αίτηση διακοπής προς την CPU, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον υπολογιστή. Κάθε κάρτα δικτύου που εγκαθίσταται σε έναν υπολογιστή πρέπει να διαθέτει την δική της, αποκλειστική, ομάδα πόρων από το σύστημα, ώστε να λειτουργεί χωρίς προβλήματα. Για παράδειγμα δεν μπορεί η κάρτα δικτύου να χρησιμοποιεί τις ίδιες αιτήσεις διακοπής με άλλες
κάρτες, όπως είναι η κάρτα ήχου, γιατί τότε θα υπάρχουν δυσλειτουργίες και για τις δύο διαδικασίες, της σύνδεσης του υπολογιστή στο δίκτυο και της αναπαραγωγής του ήχου. Όταν ορίσουμε μία γραμμή IRQ για την κάρτα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας τρεις απαραίτητες παραμέτρους: 1) Ποιες είναι οι διαθέσιμες γραμμές IRQ του υπολογιστή, 2) Ποιες γραμμές IRQ χρησιμοποιούνται ήδη από άλλες συσκευές, και 3) Ποιες είναι οι κατάλληλες γραμμές IRQ για την κάρτα δικτύου. Ένας συνηθισμένος υπολογιστής διαθέτει 16 γραμμές IRQ, που δεν είναι δυνατόν να αυξηθούν ή να μειωθούν, επειδή ο αριθμός τους είναι καθορισμένος από την σχεδίαση της μητρικής πλακέτας, motherboard, του συστήματος. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τις γραμμές IRQ ενός υπολογιστή: Αριθμός γραμμής IRQ
Τυπική χρήση από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Ρολόι του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ελεγκτής του πληκτρολογίου,Keyboard Controller. Δεύτερος ελεγκτής IRQ. Σειριακή θύρα 2,COM2. Σειριακή θύρα 1,COM1. Παράλληλη θύρα 2,LPT2. Ελεγκτής μονάδας δισκέτας,Floppy Disk Controller. Παράλληλη θύρα 1,LPT1. Ρολόι πραγματικού χρόνου,Real - Time Clock. Διαθέσιμη Διαθέσιμη Διαθέσιμη Θύρα για το ποντίκι,Mouse Port. Μαθηματικός συνεπεξεργαστής,Math Coprocessor. Ελεγκτής σκληρού δίσκου,Hard Disk Controller. Διαθέσιμη
Πίνακας 1: Χρησιμοποιούμενες και διαθέσιμες γραμμές IRQ σε έναν τυπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή. Για να συνδέσουμε την κάρτα δικτύου στον υπολογιστή πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κατάλληλη γραμμή IRQ, επειδή δεν υποστηρίζονται όλες οι γραμμές. Οι αιτήσεις που μπορεί να χρησιμοποιήσει συνήθως μία κάρτα δικτύου είναι οι 3,5,9,10 ή 11.
β) Διεύθυνση Θύρας Εισόδου / Εξόδου, ( Address Port Input / Output ). Η μνήμη τυχαίας προσπέλασης, RAM, του υπολογιστή, είναι ένα chip, ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα πάνω στην μητρική πλακέτα, όπου αποθηκεύονται δεδομένα για προσωρινή επεξεργασία. Για να κατανεμηθούν και να διαχειριστούν σωστά τα δεδομένα αυτά, πρέπει να χωριστεί η επιφάνεια του chip σε περιοχές και κάθε μία από αυτές να έχει την δική της διεύθυνση, τις δικές της συντεταγμένες.
Η Διεύθυνση Θύρας Εισόδου / Εξόδου,Address Port Input / Output, είναι διευθύνσεις μνήμης που χρησιμοποιούνται για την μεταφορά δεδομένων. Για κάθε κάρτα δικτύου πρέπει να ορίζονται τέτοιες διευθύνσεις, ώστε να είναι ορατή από την CPU η διαθέσιμη περιοχή της μνήμης RAM, που θα χρησιμοποιηθεί για την επεξεργασία δεδομένων. Όλοι οι σύγχρονοι υπολογιστές διαθέτουν Address Port I / O, για την εγκατάσταση καρτών δικτύου. Οι θύρες Εισόδου / Εξόδου περιλαμβάνουν τις παράλληλες θύρες των εκτυπωτών, LPT, και τις θύρες επικοινωνιών, COM, όπου συνδέονται τα modems και τα ποντίκια του υπολογιστή. Οι κάρτες ήχου ή δικτύου που προσαρμόζουμε στον υπολογιστή, προσθέτουν καινούργιες θύρες Εισόδου / Εξόδου. Οι διευθύνσεις Ι/Ο,Input/Output,που χρησιμοποιούνται σε έναν υπολογιστή απεικονίζονται στον πίνακα 2:
Όνομα Θύρας
Διεύθυνση Input/Output
COM1 COM2 COM3 COM4 LPT1 LPT2 LPT3
0x3F8 0x2F8 0x3E8 0x2E8 0x3BC 0x378 0x278
Πίνακας 2 : Στάνταρ διευθύνσεις θυρών Ι/Ο. Οι διευθύνσεις θυρών αναφέρονται συνήθως χρησιμοποιώντας δεκαεξαδικούς αριθμούς. Στον πίνακα 2 περιλαμβάνονται μόνο θύρες εκτυπωτών και επικοινωνιών. Κάθε ηλεκτρονικός υπολογιστής έχει τουλάχιστον μία ή δύο θύρες επικοινωνιών και μία θύρα εκτυπωτή. Οι περισσότερες σύγχρονες κάρτες δικτύου υποστηρίζουν μεγάλο αριθμό διευθύνσεων, που μπορεί να φτάσει και τις 32,ανάλογα τον τύπο της κάρτας.
γ) Κανάλι DMA,(Direct Memory Access channel) Η Άμεση Προσπέλαση Μνήμης είναι μία διαδικασία του λογισμικού, που επιτρέπει την γρήγορη πρόσβαση στην μνήμη για τα δεδομένα που επεξεργάζεται η κάρτα δικτύου. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι προαιρετικό και δεν απαιτείται από όλες τις κάρτες δικτύου. Τα κανάλια αυτά χρησιμοποιούνται για την ανεμπόδιστη μεταφορά δεδομένων μέσα στο υπολογιστικό σύστημα. Το κανάλι DMA που χρησιμοποιεί μια κάρτα προσαρμοσμένη στην μητρική πλακέτα, πρέπει να είναι αποκλειστικό, να μην διατίθενται ταυτόχρονα για καμία άλλη συσκευή. Όπως ισχύει για τους πόρους ενός συστήματος, έτσι και για τα κανάλια DMA, πρέπει να διασφαλίζεται αυτή η αποκλειστική χρήση. Αν υπάρχει ταυτόχρονη χρήση του ίδιου καναλιού, τότε οι αντίστοιχες συσκευές δεν λειτουργούν σωστά και παρουσιάζουν προβλήματα. Οι σημερινοί υπολογιστές έχουν οκτώ κανάλια DMA. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η χρήση των καναλιών που διαθέτει ένα υπολογιστικό σύστημα:
Κανάλι
Στάνταρ λειτουργία
Τύπος μετάδοσης δεδομένων
0 1 2 3 4 5 6 7
Διαθέσιμο Διαθέσιμο Ελεγκτής δισκετών Διαθέσιμο Πρώτος ελεγκτής DMA Διαθέσιμο Διαθέσιμο Διαθέσιμο
8 – bit 8 – bit 8 – bit 8 – bit 8 – bit 16 – bit 16 – bit 16 – bit
Πίνακας 3: Αντιστοιχίσεις καναλιών DMA. Σε κάθε υπολογιστικό σύστημα υπάρχουν έξι διαθέσιμα DMA κανάλια για χρήση. Οι σημερινές κάρτες δικτύου υποστηρίζουν πολλά κανάλια επικοινωνίας και το μόνο που χρειάζεται είναι να επιλεγεί ένα κανάλι, που δεν θα χρησιμοποιείται από άλλες κάρτες επέκτασης, ήχου ή γραφικών.
δ) Διεύθυνση Ανώτερης Μνήμης, ( Upper Memory Address ). δ) Διεύθυνση Ανώτερης Μνήμης : Η περιοχή της πάνω μνήμης, upper memory, είναι τα 384 KB, Kilobytes, που συμπληρώνουν μαζί με τα 640 KB της συμβατικής μνήμης, conventional memory, το πρώτο Megabyte της διαθέσιμης μνήμης του υπολογιστή. Αυτή η περιοχή της μνήμης χρησιμοποιείται από προγράμματα που τρέχει ο υπολογιστής, ώστε να μην είναι αναγκαίο να εγκατασταθούν στην συμβατική μνήμη. Με αυτόν τον τρόπο διατίθενται περισσότερος χώρος από τα 640 ΚΒ για την υλοποίηση άλλων προγραμμάτων, που έχουν αυξημένες απαιτήσεις σε μνήμη. Η διαδικασία της Διεύθυνσης Ανώτερης Μνήμης, Upper Memory Address, είναι και αυτή διαδικασία λογισμικού και επιτρέπει στο software που συνοδεύει την κάρτα δικτύου να εγκαθίσταται σε αυτή την περιοχή της μνήμης. Και αυτό το χαρακτηριστικό είναι προαιρετικό για τους διαθέσιμους πόρους του δικτύου.
Επιλογή τύπου βύσματος. Ορισμένες κάρτες διαθέτουν περισσότερους από έναν τύπους βυσμάτων για σύνδεση δικτύου. Για παράδειγμα μερικές κάρτες δικτύου διαθέτουν ένα βύσμα RJ-45 και ένα BNC, ή μπορεί να διαθέτουν και άλλες επιλογές. Τα βύσματα αυτά όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα. Για να διαμορφώσουμε σωστά την σύνδεση της κάρτας πρέπει να τοποθετήσουμε στις κατάλληλες θέσεις τους διακόπτες και τους βραχυκλωτήρες, jumpers, που διαθέτει. Υπάρχουν κάρτες που κάνουν αυτόματη ανίχνευση του τύπου του βύσματος που είναι συνδεδεμένο με το καλώδιο. Αυτός ο έλεγχος γίνεται από την στιγμή που ξεκινά η τροφοδοσία των συσκευών.
Εγκατάσταση της κάρτας δικτύου. Για να εγκατασταθεί μία κάρτα δικτύου στην μητρική πλακέτα, motherboard, του υπολογιστή, χρειάζεται να ακολουθήσουμε τα βήματα της παρακάτω διαδικασίας, που είναι παρόμοια με την εγκατάσταση οποιασδήποτε άλλης κάρτας επέκτασης:
1. Βγάζουμε την κάρτα δικτύου από την συσκευασία και επαληθεύουμε την ύπαρξη όλων των απαραίτητων εξαρτημάτων. 2. Κάνουμε τις κατάλληλες ρυθμίσεις των διακοπτών και των βραχυκλωτήρων της κάρτας. Από τα συνοδευτικά εγχειρίδια καθορίζουμε τους πόρους που θα χρησιμοποιεί η κάρτα και επιλέγουμε το κατάλληλο βύσμα. 3. Σβήνουμε τον υπολογιστή και αποσυνδέουμε όλα τα καλώδια από το πίσω μέρος του μηχανήματος. 4. Ξεβιδώνουμε τις βίδες που συγκρατούν το κάλυμμα του υπολογιστή και το αφαιρούμε ώστε να έχουμε πρόσβαση στο εσωτερικό του μηχανήματος. 5. Εντοπίζουμε μια κενή υποδοχή επέκτασης,expansion slot,και αφαιρούμε το κάλυμμα που διαθέτει, στο πίσω μέρος του υπολογιστή. 6. Τοποθετούμε την κάρτα δικτύου στην υποδοχή και επαληθεύουμε την σωστή τοποθέτηση ασκώντας ελαφρά πίεση στην περιφέρεια της υποδοχής, ώστε να διαπιστώσουμε την σταθερότητά της. Βιδώνουμε την κάρτα στο μεταλλικό σώμα της κατασκευής. 7. Τοποθετούμε το κάλυμμα του υπολογιστή και βιδώνουμε τις βίδες, αντίστροφα από το βήμα 4. 8. Συνδέουμε όλα τα καλώδια στο πίσω μέρος του μηχανήματος, συμπεριλαμβανομένου και του βύσματος της κάρτας δικτύου. Συνδέουμε τον υπολογιστή στο ρεύμα και τον ανάβουμε. 9. Διαμορφώνουμε την σύνδεση της κάρτας και κάνουμε τις τελικές ρυθμίσεις των παραμέτρων, μέσα από το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή. Τα λειτουργικά που είναι πιθανότερο να χρησιμοποιηθούν και να βρίσκονται συνδεδεμένα με τα Windows NT,είναι τα Windows 95 ή 98 και τα Windows NT Workstation. Το βήμα αυτό αναλύεται στις παρακάτω ενότητες.
Διαμόρφωση ενός Η/Υ με Windows 95 σε σταθμό εργασίας. Η μετατροπή ενός υπολογιστή που διαθέτει Windows 95 σε σταθμό εργασίας είναι σχετικά εύκολη διαδικασία, αρκεί να γίνει με ακρίβεια. Τα Windows 95 διαθέτουν την τεχνολογία Plugand-Play, σύμφωνα με την οποία οποιαδήποτε συσκευή και αν συνδεθεί στο μηχάνημα, είναι δυνατόν να ανιχνευθεί και να συνδεθεί στο σύστημα, απαιτώντας από τον χρήστη ελάχιστες ρυθμίσεις. Τα Windows 95 και 98 διαθέτουν ειδικά προγράμματα που συνδέουν οποιαδήποτε συσκευή με τον υπολογιστή και λέγονται οδηγοί συσκευών, device drivers. Τα προγράμματα αυτά είναι ξεχωριστά για κάθε εξάρτημα που προστίθεται στο μηχάνημα, και εξασφαλίζουν την σωστή επικοινωνία της συσκευής με το λειτουργικό σύστημα. Κάθε έκδοση των Windows περιλαμβάνει ένα ορισμένο αριθμό από οδηγούς συσκευών, που ανανεώνονται και αυξάνουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Η διαδικασία εγκατάστασης γίνεται αυτόματα από τα Windows κάθε φορά που θα εντοπίσουν μία καινούργια συσκευή, αμέσως μετά την επόμενη εκκίνηση του υπολογιστή. Υπάρχει η περίπτωση, όμως, ο οδηγός της συσκευής που έχουμε εγκαταστήσει να μην περιλαμβάνεται σε αυτούς που διαθέτουν τα Windows. Τότε πρέπει να πραγματοποιήσουμε αναζήτηση των προγραμμάτων της συσκευής μέσα από το λειτουργικό σύστημα, ακολουθώντας την παρακάτω διαδικασία :
1. Ανοίγουμε το folder «Ο Υπολογιστής μου». 2. Επιλέγουμε το εικονίδιο «Πίνακας Ελέγχου». 3. Ανοίγουμε την επιλογή «Προσθήκη Νέου Υλικού». Αυτό ενεργοποιεί το πρόγραμμα ανίχνευσης καινούργιων εξαρτημάτων «Add New Hardware Wizard», ( Οδηγός προσθήκης νέου εξοπλισμού ). Εμφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου της εικόνας 1 :
Εικόνα 1: Εκκίνηση της αναζήτησης νέου εξοπλισμού, στα Windows 95. 4. Κάνουμε κλικ με το αριστερό κουμπί του ποντικιού στην επιλογή «Eπόμενο». Τα Windows 95 εμφανίζουν ένα πλαίσιο διαλόγου, που μας ρωτά αν θέλουμε να κάνουν αναζήτηση νέου εξοπλισμού. 5. Επιλέγουμε με το ποντίκι «Ναι» και κάνουμε πάλι κλικ στο «Επόμενο». Τα Windows 95 εμφανίζουν ένα ενημερωτικό πλαίσιο διαλόγου, με τις ενέργειες που θα πραγματοποιηθούν. 6. Με κλικ στο «Επόμενο» αρχίζει η διαδικασία ανίχνευσης. Η αναζήτηση αυτή μπορεί να διαρκέσει αρκετά λεπτά, συνήθως 5 έως 10 ή και περισσότερο. Μόλις τελειώσει η διαδικασία εμφανίζεται ένα πλαίσιο διαλόγου που μας ενημερώνει ότι βρέθηκε η κάρτα δικτύου ή ότι δεν εντοπίστηκε καινούργιος εξοπλισμός. 7. Αν τα Windows 95 βρουν την κάρτα δικτύου, τότε επιλέγουμε με το ποντίκι «Τερματισμός» και έτσι ολοκληρώνεται η εγκατάσταση των προγραμμάτων οδήγησης. 8. Αν δεν εντοπιστεί η κάρτα δικτύου, επιλέγουμε « Προηγούμενο ». Εμφανίζεται ένα πλαίσιο διαλόγου που μας ρωτά αν θέλουμε να αναζητήσουμε και-νούργια εξαρτήματα με τα Windows 95. 9. Επιλέγουμε « Όχι » και κάνουμε κλικ στο «Επόμενο». Τότε εμφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου της εικόνας 2 :
Εικόνα 2 : Επιλογή κατηγορίας νέου εξοπλισμού, στα Windows 95. 10. Επιλέγουμε την κατηγορία Network Adapters, ( Κάρτες ή προσαρμογείς δικτύου ), και κάνουμε κλικ στο «Επόμενο», ( Next ). Εμφανίζεται ένα πλαίσιο διαλόγου με κατασκευαστές και μοντέλα καρτών δικτύου, ( εικόνα 3 )
:
Εικόνα 3: Επιλογή τύπου για τους οδηγούς, drivers,της κάρτας δικτύου. 11. Από το δεξί παράθυρο του πλαισίου επιλέγουμε τον κατασκευαστή της κάρτας και από το αριστερό παράθυρο το μοντέλο. Αν δεν βρεθεί ο κατασκευαστής ή το μοντέλο της κάρτας στα
παράθυρα του πλαισίου, τοποθετούμε την δισκέτα του κατασκευαστή στον υπολογιστή και κάνουμε κλικ στο «Δισκέτα», ( Have Disk ). 12. Κάνουμε κλικ στο «Επόμενο», ( Next ), και τα Windows 95 εγκαθιστούν στο σύστημα τα προγράμματα της κάρτας δικτύου. 13. Όταν τελειώσει η εγκατάσταση, τα Windows 95 εμφανίζουν ένα ενημερωτικό πλαίσιο διαλόγου. Επιλέγουμε «Τέλος», ( Finish ), και τερματίζεται η διαδικασία εγκατάστασης. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία είναι πολύ πιθανό να σας ζητήσουν τα Windows 95 να επανεκκινήσετε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, για να ενημερωθούν τα αρχεία συστήματος. Αν σας ζητηθεί με κάποιο πλαίσιο διαλόγου, επιλέξτε «Ναι», ( Yes ), και πραγματοποιήστε την επανεκκίνηση.
Διαμόρφωση των συστατικών του Δικτύου μέσα από τα Windows 95. Για να διαμορφώσουμε τα Windows 95, ώστε να συνεργάζονται σωστά με το δίκτυο, ακολουθούμε την παρακάτω διαδικασία. Επιλέγουμε το εικονίδιο « Περιοχή δικτύου », ( Network Neighborhood ), με διπλό κλικ και από το μενού «Αρχείο», ( File ), επιλέγουμε « Ιδιότητες », ( Properties ). Τότε εμφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», ( Network ), που περιέχει τα βασικά συστατικά του δικτύου που έχουμε εγκαταστήσει, ( εικόνα 4 ). Το πλαίσιο αυτό περιλαμβάνει τρεις κάρτες, εκ των οποίων η πρώτη που έχει τίτλο «Διαμόρφωση», ( Configuration ), είναι και η πιο σημαντική. Τα βασικά χαρακτηριστικά ενός δικτύου στα Windows 95 χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες : α) Τους «Πελάτες», ( Clients ), που χρησιμοποιούν το δίκτυο, β) Τους «Προσαρμογείς», ( Adapters ), για τις κάρτες δικτύου, γ) Τα «Πρωτόκολλα», ( Protocols ), που χρησιμοποιεί το δίκτυο, και δ) Τις «Υπηρεσίες», ( Services ), που παρέχει το δίκτυο. Αυτές είναι και οι επιλογές που παρουσιάζονται στο πλαίσιο διαλόγου της
Εικόνα 4: Διαμόρφωση των βασικών χαρακτηριστικών ενός τοπικού δικτύου, LAN, στα Windows 95, με το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», ( Network ). κάρτας «Διαμόρφωση». Κάθε συστατικό προσδιορίζεται από το εικονίδιο που το αντιπροσωπεύει. Οι «Πελάτες» του δικτύου αντιπροσωπεύονται από ένα εικονίδιο που μοιάζει με μια μικρή οθόνη υπολογιστή, ενώ τα «Πρωτόκολλα» έχουν σαν εικονίδιο ένα καλώδιο δικτύου. Οι «Υπηρεσίες» αντιπροσωπεύονται από ένα εικονίδιο που δείχνει ένα χέρι που κρατά ένα υπολογιστή, ενώ η κατηγορία «Προσαρμογείς», έχει μία κάρτα επέκτασης σε μικρογραφία. Για την σωστή συνεργασία του δικτύου των Windows NT Server με τα workstations που έχουν λειτουργικό σύστημα Windows 95,πρέπει να διαμορφωθούν σωστά ό-λες οι κατηγορίες των βασικών συστατικών ενός δικτύου.
Οι «Πελάτες», (Clients), ενός δικτύου. Με αυτή την κατηγορία καθορίζουμε ποιούς τύπους δικτύων υποστηρίζει το λειτουργικό σύστημα του Server.Οι τύποι των δικτύων δεν είναι τα είδη που τα διακρίνουμε ανάλογα με την αρχιτεκτονική τους. Στον πίνακα 1 αναφέρονται οι διάφοροι «Πελάτες»,(Clients),που υποστηρίζουν τα Windows 95: Κατασκευαστής
Τύπος Πελάτη
Banyan Microsoft Microsoft Novell Novell SunSoft
Dos/Windows 3.1 Client for NetWare Networks Client for Microsoft Networks Workstation Shell 3.x Workstation Shell 4.x PC-NFS 5.0
Πίνακας 1 : Πελάτες, ( Clients ), δικτύου στα Windows 95. Η υποστήριξη πολλών διαφορετικών Πελατών από το λειτουργικό σύστημα δείχνει ότι το δίκτυο είναι επεκτάσιμο στο μέλλον. Για δίκτυο Windows NT Server 4.0 με workstations που έχουν Windows 95, πρέπει να επιλέξουμε το Client for Microsoft Networks.
Οι «Προσαρμογείς», ( Adapters ), του δικτύου. Η κάρτα επέκτασης δικτύου, (Network Adapter), είναι η συσκευή που συνδέει το workstation με τον server. Για να εγκατασταθεί σωστά πρέπει να ενημερωθούν τα Windows 95 για τα αρχεία της κάρτας, τους οδηγούς, drivers, του κατασκευαστή. Ο «Προσαρμογέας», (Adapter), της κάρτας αντιπροσωπεύει τα προγράμματα αυτά που λέγονται Οδηγοί της συσκευής, (Device Drivers). Αυτά περιέχουν τις πληροφορίες και τις παραμέτρους για την σωστή λειτουργία της κάρτας σε περιβάλλον δικτύου.
Τα «Πρωτόκολλα», (Protocols), του δικτύου. Το πρωτόκολλο ενός δικτύου είναι εκείνο το πρόγραμμα, που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρονται τα δεδομένα μέσα στο δίκτυο. Υπάρχουν αρκετά πρωτόκολλα που χρησιμοποι-
ούνται σήμερα, ανάλογα με τον τύπο του δικτύου που έχουμε εγκαταστήσει ή που πραγματοποιούμε κάποια σύνδεση. Τα Windows 95 υποστηρίζουν τα περισσότερα πρωτόκολλα που χρησιμοποιούνται σε όλους τους τύπους δικτύων και ανάμεσα σε αυτά είναι : 1) DLC,Data Link Control, ( για δίκτυα με υπολογιστές IBM,Hewlett Packard ), 2) IPX / SP, Internetwork Packet Exchange / Sequential Packet Exchange, ( για δίκτυα που χρησιμοποιούν λειτουργικό σύστημα Novell ), 3) NetBEUI, NetBIOS Extended User Interface, ( για δίκτυα με λειτουργικό σύστημα Windows και MS-DOS ), 4) TCP / IP, Transmission Control Protocol / Internet Protocol, ( για δίκτυα με λειτουργικό σύστημα UNIX ή για το Internet ), 5) Banyan Vines, για τα δίκτυα της εταιρείας Banyan, 6) Digital Equipment Pathworks, για δίκτυα της εταιρείας Digital Equipment, 7) Ethernet, για δίκτυα με τεχνολογία μεταφοράς δεδομένων Ethernet, 8) Token Ring, για δίκτυα με τεχνολογία μεταφοράς δεδομένων Token Ring. Με τα Windows 95 μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλαπλά πρωτόκολλα μεταφοράς δεδομένων στον ίδιο σταθμό εργασίας. Στο δίκτυο που εξετάζουμε μπορούμε να έχουμε εγκαταστήσει το Microsoft NetBEUI για να έχουμε σύνδεση με τον server και το TCP/IP για σύνδεση με το Internet. Η αντικατάσταση των πρωτοκόλλων γίνεται αυτόματα από τα Windows 95, από την στιγμή που γίνεται η σύνδεση με δίκτυο άλλου τύπου από αυτό που χρησιμοποιούμε.
Οι «Υπηρεσίες», ( Services ), ενός δικτύου. Τα προγράμματα ή οι ειδικές λειτουργίες που έχουμε εγκαταστήσει στο δίκτυό μας, λέγονται «Υπηρεσίες Δικτύου», (Network Services). Από αυτές οι πιο σημαντικές είναι η κοινή χρήση των αρχείων, (File Sharing), και των συσκευών, (Devices), του δικτύου, μαζί με τον ορισμό των συνθηματικών, (Passwords), για κάθε workstation,και των ομάδων εργασίας, (WorkGroups ή Domains), του δικτύου. Οι υπηρεσίες δικτύου που προσφέρουν τα Windows 95 περιλαμβάνονται σε αυτές των Windows NT Server.
Υπηρεσίες δικτύου στα Windows NT Server 4.0. 1) DHCP Relay Agent : Το DHCP, (Dynamic Host Configuration Protocol), είναι ένα πρωτόκολλο που αναθέτει αυτόματα τις διευθύνσεις IP, (Internet Protocols), στους clients του δικτύου. Η υπηρεσία Relay Agent μεταδίδει μηνύματα μεταξύ διαφορετικών υποδικτύων στο ίδιο domain. 2) Gateway ( and Client ) Services for NetWare : Με αυτή την υπηρεσία συνδέεται ο server των Windows NT: α) με servers που χρησιμοποιούν Novell NetWare 4.x, και, β) με τους πόρους ενός δικτύου Novell. 3) Microsoft DHCP Server : Αυτή η υπηρεσία υλοποιεί το DHCP για την αυτόματη ανάθεση διευθύνσεων IP και σχετικών πληροφοριών, στους clients του δικτύου. 4) Microsoft DNS Server : Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το σύστημα DNS, (Domain Naming System), για χρήση στο Internet και γενικότερα σε δίκτυα TCP/IP.
5) Microsoft Internet Information Server 2.0 : Αν ο υπολογιστής χρησιμοποιηθεί για παροχή υπηρεσιών μέσω Internet, πρέπει να εγκαταστήσουμε στην διαδικασία setup των Windows NT, τα προγράμματα του IIS, (Internet In-formation Server). Αν εγκαταστήσουμε αυτά τα προγράμματα επιλέγουμε αυτή την υπηρεσία, μαζί με την υπηρεσία των TCP/IP. 6) Microsoft TCP/IP Printing : Υπηρεσία που μας δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιούμε τα πρωτόκολλα TCP/IP για να εκτυπώνουμε στο δίκτυο, (σε δίκτυα Unix και στο Internet). 7) NetBIOS Interface : Προσπέλαση πληροφοριών από τα Windows NT χρησιμοποιώντας τo πρωτόκολλo IPX/SPX, (σε δίκτυα Novell). 8) Network Monitor Agent : Ανάλυση της κυκλοφορίας και της απόδοσης του δικτύου σε πραγματικό χρόνο. 9) Network Monitor Tools and Agent : Βοηθητική υπηρεσία της Network Monitor Agent, (περιέχει τα tools,προγράμματα με επιμέρους λειτουργίες για την συντήρηση του δικτύου). 10) Remote Access Service : Κλήση στον server και σύνδεση μέσω απλών τηλεφωνικών γραμμών, από οποιονδήποτε συνδεδεμένο χρήστη. Κατόπιν επιτρέπεται η πρόσβαση στους πόρους του δικτύου, σαν να υπάρχει κανονική τυπική σύνδεση μέσω κάρτας δικτύου. 11) Remoteboot Service : Αυτή η υπηρεσία επιτρέπει σε workstations που δεν διαθέτουν σκληρό δίσκο, να εκκινούν χρησιμοποιώντας αρχεία που βρίσκονται στο δίσκο του server. 12) RIP for Internet Protocol : Δρομολόγηση πακέτων πληροφοριών, (routing), μέσω διαφορετικών καρτών που διαθέτει ο server,χρησιμοποιώντας πρωτόκολλα TCP/IP. 13) RIP for Nwlink IPX/SPX Compatible Transport : Δρομολόγηση πακέτων πληροφοριών, (routing), μέσω διαφορετικών καρτών που διαθέτει ο server,χρησιμοποιώντας πρωτόκολλα IPX/SPX. 14) PRC Configuration : Υπηρεσία που επιτρέπει την χρήση κλήσεων από απομακρυσμένες διαδικασίες, RPC, (Remote Procedure Call), από τα Windows NT ή και άλλα προγράμματα που υλοποιεί ο server. 15) PRC support for Banyan : Υπηρεσία που επιτρέπει την χρήση κλήσεων από απομακρυσμένες διαδικασίες, RPC, (Remote Procedure Call), από τα Windows NT ή και άλλα προγράμματα που υλοποιεί ο server,αλλά για δίκτυα τύπου VINES της εταιρείας Banyan. 16) SAP Agent : Υπηρεσία υποστήριξης του πρωτοκόλλου SAP,(Service Advertising Protocol), που απαιτείται από Netware clients για τον προσδιορισμό ονομάτων, name resolution, σε δίκτυα Netware. 17) Server : Η υπηρεσία αυτή χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με την PRC Configuration, για κοινή χρήση αρχείων και εκτυπωτών, σε διαφορετικές κάρτες δικτύου, στον ίδιο server. 18) Services for Macintosh : Υπηρεσία επικοινωνίας του server με υπολογιστές τύπου Macintosh. Επιτρέπει, επίσης, και την χρήση των διαθέσιμων πόρων του δικτύου από τέτοιους υπολογιστές. 19) Simple TCP/IP Services : Τα Windows ΝΤ διαθέτουν αυτή την υπηρεσία για να επικοινωνούν με δίκτυα που χρησιμοποιούν πρωτόκολλα TCP/IP. 20) SNMP Service : Το SNMP, (Simple Network Management Protocol), είναι ένα πρωτόκολλο που συγκεντρώνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες της διαχείρισης του δικτύου, στον server. Η υπηρεσία αυτή ενημερώνει για την κα-τάσταση του server και του δικτύου, άλλα δίκτυα που χρησιμοποιούν πρωτόκολλα TCP/IP. 21) Windows Internet Name Service : Υπηρεσία που υλοποιεί ένα πρωτόκολλο που είναι απαραίτητο για τον προσδιορισμό ονομάτων σε περιβάλλον Windows. Αποκαλείται και με τα αρχικά WINS. 22) Workstation : Υπηρεσία παροχής υποστήριξης για συνδέσεις δικτύου και ενδοεπικοινωνία μέσα στο δίκτυο.
Προσθήκη και Αφαίρεση Συστατικών. Η προσθήκη και η αφαίρεση συστατικών του δικτύου γίνεται μέσο του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network), που είδαμε στην εικόνα 4. Αν κάνουμε κλικ στο πλήκτρο «Προσθήκη», (Add), εμφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου με τίτλο «επιλογή τύπου συστατικού δικτύου», (Select Network Component Type), όπως φαίνεται στην εικόνα 5 :
Εικόνα 5 : Εγκατάσταση συστατικών σε τοπικό δίκτυο. Αυτό το πλαίσιο διαλόγου χρησιμοποιείται για τον καθορισμό του τύπου του συστατικού δικτύου που θα προσθέσουμε στο σύστημα. Από τους τέσσερις διαθέσιμους τύπους συστατικών, επιλέγουμε το επιθυμητό. Εμφανίζεται ένα πλαίσιο διαλόγου όπου μπορούμε να καθορίσουμε ποιό συστατικό θέλουμε να προσθέσουμε. Η εικόνα 6 παρουσιάζει ένα παράδειγμα του πλαισίου διαλόγου που εμφανίζεται όταν προσθέτουμε έναν client δικτύου. Ανεξάρτητα από τον τύπο του συστατικού δικτύου που εγκαθιστούμε, το πλαίσιο διαλόγου δείχνει ουσιαστικά το ίδιο. Στην αριστερή πλευρά παρουσιάζονται οι διάφοροι κατασκευαστές συστατικών και στη δεξιά τα μοντέλα οι τύποι που υποστηρίζονται από κάθε κατασκευαστή. Για να προσθέσετε ένα συστατικό, επιλέξτε απλώς έναν κατασκευαστή και ένα μοντέλο κατόπιν κάνουμε κλικ στο OK.
Εικόνα 6 : Πελάτες, (Clients), δικτύου στα Windows 95.
Τα WINDOWS 95 παρέχουν επίσης έναν τρόπο για να προσθέσουμε συστατικά τα οποία δεν υποστηρίζονται απευθείας από το λειτουργικό σύστημα. Για παράδειγμα μπορούμε να προσθέσουμε ένα νέο τύπο συστατικού, ο οποίος δεν ήταν διαθέσιμος όταν παρουσιάστηκαν τα WINDOWS 95. Για προστεθεί ένα τέτοιο συστατικό επιλέγουμε «Από Δισκέτα», (Have Disk). Εμφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου «Εγκατάσταση από δισκέτα», (Install From Disk), που φαίνεται στην εικόνα 7 :
Εικόνα 7: Εγκατάσταση συστατικού δικτύου από δισκέτα κατασκευαστή. Σε αυτή την περίπτωση, το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να καθορίσουμε την μονάδα δίσκου και τη διαδρομή στην οποία βρίσκεται το συστατικό και κατόπιν να κάνουμε κλικ στο OK. Θα εμφανιστεί και πάλι το πλαίσιο διαλόγου της εικόνας 6. Η διαφορά θα είναι ότι, αυτή τη φορά, οι πληροφορίες του πλαισίου διαλόγου θα έχουν ενημερωθεί με τις πληροφορίες που υπάρχουν στη δισκέτα του κατασκευαστή. Αφού επιλέξουμε ένα συστατικό, αυτό εμφανίζεται στο πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network). Μελλοντικά, μπορούμε να αφαιρέσουμε ένα συστατικό επιλέγοντας το και κάνοντας κλικ στο «Αφαίρεση», (Remove). Μπορούμε να συνεχίσουμε την πρόσθεση και αφαίρεση συστατικών, μέχρι η διαμόρφωση του σταθμού εργασίας να καλύπτει ακριβώς τις απαιτήσεις μας. Όταν τελειώσουμε, κάνουμε κλικ στο OK, για να κλείσουμε το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Net-work). Όταν κλείσουμε το πλαίσιο διαλόγου, μπορούμε να δούμε ένα μήνυμα το οποίο θα μας ενημερώσει ότι πρέπει να επανεκκινήσουμε τα Windows 95. Ανάλογα με τα συστατικά που προσθέσαμε ή αφαιρέσαμε, η επανεκκίνηση μπορεί να είναι απαραίτητη για την αρχικοποίηση όλων των συστατικών. Μέχρι να επανεκκινήσουμε το σύστημά μας, δε θα μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις αλλαγές που κάναμε στη διαμόρφωση του δικτύου.
Καθορισμός των ιδιοτήτων των συστατικών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν προσθέσουμε ένα συστατικό σε ένα σταθμό εργασίας με τα Windows 95,αυτό θα λειτουργεί σωστά. Τα Windows 95 κάνουν πολύ καλή δουλειά όσον αναφορά την επιλογή των κατάλληλων εξ ορισμού ρυθμίσεων. Ωστόσο, μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις στις οποίες ο σταθμός εργασίας σας δεν θα λειτουργεί σωστά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να αλλάξουμε τις ιδιότητες που έχουν ανατεθεί στο συστατικό δικτύου. Για να αλλάξουμε τις ιδιότητες ενός συστατικού δικτύου, εμφανίζουμε κατ’ αρχήν το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network). Στο πάνω τμήμα της καρτέλας «Διαμόρφωση», (Configuration),
επιλέγουμε το συστατικό του οποίου τις ιδιότητες θέλουμε να αλλάξουμε και κατόπιν κάνουμε κλικ στο «Ιδιότητες», (Proper-ties). Θα εμφανιστεί ένα πλαίσιο διαλόγου ιδιοτήτων για αυτό το συστατικό. Οι τύποι των διαθέσιμων ιδιοτήτων εξαρτώνται από το συστατικό το οποίο διαμορφώνουμε. Για παράδειγμα, στην εικόνα 8 βλέπουμε το πλαίσιο διαλόγου «Ιδιότητες», (Properties), για ένα πρόγραμμα οδήγησης Ndis2, το οποίο είναι ένα συστατικό της κατηγορίας «Προσαρμογείς»,(Adapters).
Εικόνα 8 : Διαμόρφωση συστατικών δικτύου από πλαίσια διαλόγου. Αν έχουμε μία διαφορετική κάρτα δικτύου και κάνουμε κλικ στο «Ιδιότητες», (Properties), το πλαίσιο διαλόγου που θα εμφανιστεί θα είναι παρόμοιο και θα έχει τις ίδιες τέσσερις καρτέλες. Ωστόσο, δε θα δούμε τις ίδιες καρτέλες αν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τις ιδιότητες ενός συστατικού δικτύου διαφορετικού τύπου, όπως π.χ. ενός πελάτη, (client), ή ενός πρωτοκόλλου, (protocol). Οι καρτέλες τις οποίες μπορούμε να δούμε είναι οι ακόλουθες: 1* Advanced (προχωρημένες ρυθμίσεις). Εμφανίζεται για συστατικά καρτών δικτύου, πρωτοκόλλων και υπηρεσιών. Χρησιμοποιείται για τον καθορισμό ειδικών προχωρημένων ρυθμίσεων μιας κάρτας, ρυθμίσεων μνήμης και διαμόρφωσης ενός πρωτοκόλλου, ή γενικώς επιλογών για μία υπηρεσία. 2* Bindings (συσχετισμοί). Εμφανίζεται για συστατικά καρτών δικτύου και πρωτοκόλλων. Οι συσχετισμοί καθορίζουν τις σχέσεις μεταξύ των συστατικών δικτύου. Οι ρυθμίσεις σε αυτή την καρτέλα καθορίζουν ποιά συστατικά χρησιμοποιούν αυτή τη συγκεκριμένη κάρτα ή το πρωτόκολλο. 3* Driver type (τύπος προγράμματος οδήγησης). Εμφανίζεται για συστατικά καρτών δικτύου. Χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της κατάστασης προσπέλασης (access mode) που χρησιμοποιεί το πρόγραμμα οδήγησης. 4* General (γενικά). Εμφανίζεται για τα συστατικά των καρτών δικτύου και ορισμένων υπηρεσιών. Χρησιμοποιείται για τον καθορισμό διαφόρων γενικών ιδιοτήτων των συστατικών. 5* NetBIOS. Εμφανίζεται για τα συστατικά των πρωτοκόλλων τύπου IPX/SPX. Μας δίνει τη δυνατότητα να καθορίσουμε αν μπορούν να εκτελούνται εφαρμογές NetBIOS μέσω του πρωτοκόλλου.
6* Protocol (πρωτόκολλο). Εμφανίζεται για ορισμένα συστατικά υπηρεσιών. Σε ένα περιβάλλον δικτύου με πολλαπλά πρωτόκολλα, χρησιμοποιείται για τον καθορισμό του πρωτο-κόλλου το οποίο πρέπει να χρησιμοποιεί η κάθε υπηρεσία. 7* Resources (πόροι).Εμφανίζεται για τα συστατικά των καρτών δικτύου. Χρησιμοποιείται για τον καθορισμό των πληροφοριών της διαμόρφωσης της κάρτας,(όπως π.χ. η γραμμή IRQ και η διεύθυνση I/O). Αυτές είναι οι κοινές καρτέλες ιδιοτήτων. Μπορεί επίσης να συναντήσουμε κι άλλες καρτέλες, ειδικές για συγκεκριμένα συστατικά δικτύου. Πριν κάνουμε αλλαγές σε οποιεσδήποτε ιδιότητες, πρέπει να βεβαιωθούμε ότι σημειώνουμε τις αρχικές ρυθμίσεις. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο αν χρειαστεί να επαναφέρουμε την αρχική διαμόρφωση ενός συστατικού αφού δοκιμάσουμε μία αλλαγή. Μπορούμε να εξετάσουμε τις διάφορες ιδιότητες ,για να βεβαιωθούμε ότι συμφωνούν με τη δική μας άποψη σχετικά με τη λειτουργία του δικτύου μας. Οπλισμένοι με τις πληροφορίες που παρουσιάσαμε μέχρι τώρα σε αυτό το βιβλίο, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε όλες τις ιδιότητες που θα συ-ναντήσουμε στην εγκατάσταση ενός δικτύου.. Όταν ολοκληρώσουμε τις αλλαγές των ιδιοτήτων, κάνουμε κλικ στο OK. Θα επιστρέψουμε στο πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network). Μπορούμε κατόπιν να αλλάξουμε τις ιδιότητες άλλων συστατικών δικτύου, αν θέλουμε. Όταν τελειώσουμε, κλείνουμε το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network). Τα Windows 95 θα προσπαθήσουν κατόπιν να επαναδιαμορφώσουν το υποσύστημα δικτύωσης σύμφωνα με τις αλλαγές μας .Σε αυτό το σημείο, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να επανεκκινήσουμε το σύστημά μας για να τεθούν σε ισχύ οι αλλαγές.
Προσδιορισμός του σταθμού εργασίας,(workstation). Πριν μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε μέσω ενός δικτύου, θα πρέπει να αναθέσουμε μια ταυτότητα στον σταθμό εργασίας μας. Αυτό είναι σημαντικό για να γνωρίζουν οι άλλοι χρήστες πώς θα αναφέρονται σε αυτόν τον σταθμό εργασίας. Οι πληροφορίες ‘’ταυτότητας’’ χρησιμοποιούνται επίσης όταν συνδεόμαστε με τα Windows 95 και όταν τα Windows 95 συνδέονται στο δίκτυο. Κανονικά θα χρειαστεί να αλλάξουμε τις πληροφορίες ταυτότητας μόνο μία φορά, όταν διαμορφώνουμε αρχικά τον σταθμό εργασίας για το δίκτυο στο οποίο θα συνδεθεί. Για να αλλάξουμε την ταυτότητα μας στο δίκτυο, εμφανίζουμε το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network). Αυτή τη φορά, ωστόσο, κάνουμε κλικ στην καρτέλα «Αναγνώριση ταυτότητας»,(Identification). Το πλαίσιο διαλόγου θα πρέπει να δείχνει παρόμοιο με αυτό της εικόνας 9. Η καρτέλα «Αναγνώριση ταυτότητας», ( Identification ), περιέχει τρία στοιχεία πληροφορίας: «Όνομα Υπολογιστή», (Computer Name), «Ομάδα Εργασίας», (Workgroup) και «Περιγραφή Υπολογιστή», (Computer Description).Στο πλαίσιο «Όνομα Υπολογιστή», (Computer Name),
Εικόνα 9 : Προσδιορισμός ενός σταθμού εργασίας στα Windows 95. εισαγάγουμε το όνομα με το οποίο θα είναι γνωστό το σύστημά μας. Αυτό μπορεί να είναι οποιοδήποτε όνομα θέλουμε, με μήκος μέχρι 15 χαρακτήρες. Το όνομα μπορεί να περιέχει γράμματα, αριθμούς και ειδικούς χαρακτήρες, (όπως ορισμένα σύμβολα στίξης, το σύμβολο του δολαρίου $,κάτω παύλες, κ.τ.λ.). Αν χρησιμοποιήσουμε μη επιτρεπτούς χαρακτήρες, το όνομα δεν θα γίνει αποδεκτό. Στο πλαίσιο «Ομάδα εργασίας», (Workgroup), εισαγάγουμε το όνομα το οποίο προσδιορίζει την ομάδα εργασίας ή το domain στο οποίο ανήκει ο σταθμός εργασίας. Αυτό το όνομα θα πρέπει να είναι το ίδιο για όλους τους σταθμούς εργασίας του domain. Αυτή η ρύθμιση επιτρέπει στα Windows 95 να προσδιορίζουν σωστά τους πόρους του δικτύου που πρέπει να έχουν πρόσβαση. Το τελευταίο πλαίσιο «Περιγραφή Υπολογιστή», (Computer Description), είναι εντελώς προαιρετικό. Όταν οι χρήστες των άλλων σταθμών εργασίας εξερευνούν το δίκτυο αυτή η περιγραφή εμφανίζεται δίπλα στο όνομα του υπολογιστή μας. Η περιγραφή παρέχεται επειδή το όνομα υπολογιστή είναι αρκετά περιορισμένο. Μπορούμε να συμπεριλάβουμε οποιεσδήποτε πληροφορίες θέλουμε στην περιγραφή, μέχρι και 48 χαρακτήρες. Για παράδειγμα, μπορούμε να συμπεριλάβουμε το πλήρες όνομα μας και το εσωτερικό μας τηλέφωνο. Όταν ολοκληρώσουμε την αλλαγή των πληροφοριών ταυτότητας, κάνουμε κλικ στο «OK». Οι πληροφορίες που προσδιορίσαμε στο πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network), αποθηκεύονται στο Registry των Windows 95.
Διαμόρφωση των Windows NT Workstation. Τα Windows NT Server έχουν ένα ‘’αδελφικό’’ προϊόν το οποίο ονομάζεται Windows NT Workstation. Αυτή η έκδοση των Windows, όπως φανερώνει και το όνομα της, προορίζεται για χρήση στους σταθμούς εργασίας, (Workstations), ενός δικτύου. Όταν προσθέσουμε μία κάρτα δικτύου σε ένα σύστημα με τα Windows NT Workstation, θα πρέπει να αλλάξουμε τις πληροφορίες διαμόρφωσης δικτύου, έτσι ώστε να αντικατοπτρίζουν τόσο την κάρτα του δικτύου, όσο και το δίκτυο στο οποίο θα συνδεθεί ο σταθμός εργασίας. Για να διαμορφώσουμε τα Windows NT Workstation 4, κάνουμε κλικ με το δεξιό πλήκτρο του ποντικιού στο εικονίδιο «Περιοχή Δικτύου», (Network Neighborhood). Στην επιφάνεια εργασίας θα εμφανιστεί ένα μενού συντόμευσης από το οποίο πρέπει να επιλέξουμε «Ιδιότητες», (Properties). Κατόπιν θα εμφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network), εικόνα 10 :
Εικόνα 10 : Διαμόρφωση δικτύου στα Windows NT Workstation. Στην κορυφή του πλαισίου διαλόγου Network υπάρχουν πέντε καρτέλες. Αυτές οι καρτέλες χρησιμοποιούνται για την διαμόρφωση διαφορετικών απόψεων του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιεί το δίκτυο ο σταθμός εργασίας. Αυτές οι καρτέλες εξετάζονται στις επόμενες ενότητες, με τη σειρά με την οποία θα πρέπει να ελέγχετε ή να αλλάζετε τις ρυθμίσεις τους. Όταν ολοκληρώσετε τις αλλαγές σας, κλείστε το πλαίσιο διαλόγου Network κάνοντας κλικ στο OK. Ανάλογα με τις αλλαγές που έχετε κάνει μπορεί να χρειαστεί να επανεκκινήσετε τα Windows NT Workstation για να τεθούν σε ισχύ οι αλλαγές. Αν σας ζητηθεί να επανακκινήσετε το σύστημα, απαντήστε καταφατικά.
Διαμόρφωση της Κάρτας Δικτύου. Στο πλαίσιο διαλόγου Network, κάντε κλικ στην καρτέλα Adapters. Το πλαίσιο διαλόγου θα πρέπει τώρα να δείχνει παρόμοιο με αυτό της Εικόνας 11.
Αυτό το πλαίσιο διαλόγου θα πρέπει να περιέχει μία καταχώρηση για κάθε φυσική κάρτα δικτύου η οποία είναι εγκατεστημένη στο σύστημα σας. Αν όχι, θα πρέπει να προσθέσετε προγράμματα οδήγησης για την κάρτα η οποία δεν αναφέρεται εδώ. Για να προσθέσετε μία κάρτα δικτύου, κάντε κλικ στο «Προσθήκη», (Add). Θα εμφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου «Επιλογή Κάρτας Δικτύου», (Select Network Adapter), όπως φαίνεται στην εικόνα 12 :
Εικόνα 12: Κάρτες δικτύου στα Windows NT Workstation. Επιλέγουμε την κάρτα που θέλουμε να προσθέσουμε και κάνουμε κλικ στο «OK». Θα εμφανιστεί ξανά το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network), αλλά αυτή τη φορά η νέα κάρτα θα εμφανίζεται στην καρτέλα «Προσαρμογείς», (Adapters). Μπορούμε να συνεχίσουμε την πρόσθεση καρτών δικτύου, αν χρειάζεται, μέχρι η λίστα της καρτέλας «Προσαρμογείς», (Adapters), να εμφανίζει όλες τις κάρτες οι οποίες είναι εγκατεστημένες στο σύστημά μας. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να αλλάξουμε τις ιδιότητες μίας συγκεκριμένης κάρτας. Για τον σκοπό αυτό, επιλέγουμε την επιθυμητή κάρτα από το πλαίσιο διαλόγου «Δίκτυο», (Network) και κάνουμε κλικ στο «Ιδιότητες», (Properties). Θα εμφανιστεί ένα πλαίσιο διαλόγου παρόμοιο με αυτό της εικόνας 13 :
Εικόνα 13 : Αλλαγή των ιδιοτήτων της κάρτας δικτύου.
Η ακριβής εμφάνιση του πλαισίου διαλόγου ιδιοτήτων θα διαφέρει, ανάλογα με την κάρτα την οποία διαμορφώνουμε. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε σε αυτό το πλαίσιο διαλόγου, είναι να βεβαιωθούμε ότι οι ρυθμίσεις που εμφανίζονται ταιριάζουν με αυτές που έχουμε καθορίσει στην κάρτα δικτύου. Όταν ολοκληρώσουμε τις αλλαγές, κάνουμε κλικ στο «OK», για να κλείσουμε το πλαίσιο διαλόγου των ιδιοτήτων της κάρτας δικτύου.
Διαμόρφωση των πρωτοκόλλων του δικτύου. Τα πρωτόκολλα καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρονται τα δεδομένα διαμέσου ενός δικτύου. Τα Windows NT Workstation υποστηρίζουν όλα τα πρωτόκολλα τα οποία υποστηρίζουν και τα Windows NT Server. Η καρτέλα «Πρωτόκολλα», (Protocols), του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network), παρουσιάζεται στην εικόνα 14 :
Εικόνα 14 : Πρωτόκολλα στα Windows NT Workstation. Τα πρωτόκολλα τα οποία εμφανίζονται σε αυτό το πλαίσιο διαλόγου θα πρέπει να ταιριάζουν με αυτά που εμφανίζονται στο αντίστοιχο πλαίσιο διαλόγου των Windows NT Server. Αν ταιριάζουν, τότε ο σταθμός εργασίας και ο server μιλούν τις ίδιες ‘’γλώσσες’’ και μπορούν να λειτουργήσουν σωστά. Ορισμένες φορές ωστόσο, ο σταθμός εργασίας μπορεί να χρειάζεται επιπλέον πρωτόκολλα. Για παράδειγμα, ο σταθμός εργασίας μπορεί να χρειάζεται να επικοινωνεί με μία συσκευή, (device), η οποία απαιτεί έναν συγκεκριμένο πρωτόκολλο, ενώ ο server δε χρειάζεται να επικοινωνεί με αυτή τη συσκευή. Όπως και με τις άλλες καρτέλες του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network), μπορούμε να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε στοιχεία κάνοντας κλικ στα κατάλληλα πλήκτρα. Για παράδειγμα, μπορούμε να προσθέσουμε ένα πρωτόκολλο κάνοντας κλικ στο «Προσθήκη», (Add). Θα εμφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου «Επιλογή Πρωτοκόλλου Δικτύου», (Select Network Protocol), όπως φαίνεται στην εικόνα 15 :
Εικόνα 15 : Προσθήκη πρωτοκόλλου στα Windows NT Workstation. Στο πλαίσιο διαλόγου «Επιλογή Πρωτοκόλλου Δικτύου», (Select Network Protocol), εμφανίζονται έξι πρωτόκολλα. Επιλέγουμε το πρωτόκολλο που θέλουμε να προσθέσουμε και κατόπιν κάνουμε κλικ στο «OK». Με αυτόν τον τρόπο, προσθέτουμε το πρωτόκολλο στην καρτέλα «Πρωτόκολλα», (Protocols), του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network). Ορισμένα πρωτόκολλα δικτύων πρέπει να διαμορφωθούν πριν λειτουργήσουν σωστά. Για τον σκοπό αυτό, επιλέγουμε το επιθυμητό πρωτόκολλο από τη λίστα και κατόπιν κάνουμε κλικ στο «Ιδιότητες», (Properties). Θα εμφανιστεί ένα πλαίσιο διαλόγου ιδιοτήτων για αυτό το πρωτόκολλο. Η ακριβής εμφάνιση του πλαισίου διαλόγου θα διαφέρει, ανάλογα με το πρωτόκολλο που διαμορφώνουμε. Ορισμένα πρωτόκολλα μπορεί να μην έχουν επιλογές διαμόρφωσης, περίπτωση στην οποία δεν εμφανίζετε καθόλου πλαίσιο διαλόγου ιδιοτήτων. Ωστόσο, σαν ένα παράδειγμα διαμόρφωσης ενός πρωτοκόλλου, η εικόνα 16, παρουσιάζει το πλαίσιο διαλόγου ιδιοτήτων του πρωτοκόλλου TCP/IP:
Εικόνα 16 : Διαμόρφωση πρωτοκόλλου στα Windows NT Workstation.
Το πρωτόκολλο TCP/IP είναι πιθανώς το πρωτόκολλο με την πιο πολύπλοκη διαμόρφωση , αλλά δεν είναι υπερβολικά πολύπλοκο. Οι διαθέσιμες επιλογές διαμόρφωσης για το TCP/IP είναι περισσότερες από αυτές που παρέχονται για άλλα πρωτόκολλα. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πρωτόκολλο, θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι η διαμόρφωση ταιριάζει ή είναι συμπληρωμα-τική με τις ρυθμίσεις που επιλέξαμε όταν διαμορφώσαμε τα πρωτόκολλα στα Windows NT Server. Όταν ολοκληρώσουμε τις αλλαγές στις ιδιότητες των πρωτοκόλλων, κάνουμε κλικ στο «OK» και επιστρέφουμε στο «Δίκτυο», (Network).
Διαμόρφωση των Υπηρεσιών. Τα Windows NT Workstation απαιτούν την προσθήκη υπηρεσιών για οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε μέσω του δικτύου. Η καρτέλα «Υπηρεσίες», (Services), του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network), παρουσιάζεται στην εικόνα 17.
Εικόνα 17 : Οι πέντε υπηρεσίες δικτύου στα Windows NT Workstation. Στα Windows NT Workstation εγκαθίστανται εξ ορισμού οι πέντε υπηρεσίες που βλέπουμε στην εικόνα 17. Συνολικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 22 διαφορετικές υπηρεσίες, διαθέσιμες και στα Windows NT Workstation. Αυτές είναι οι ίδιες υπηρεσίες οι οποίες είναι διαθέσιμες και στα Windows NT Server. Αν θέλουμε να προσθέσουμε υπηρεσίες στο σταθμό εργασίας κάνουμε κλικ στο «Προσθήκη», (Add) .Θα εμφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου «Επιλογή Υπηρεσίας Δικτύου», (Select Network Service), όπως βλέπουμε στην εικόνα 18:
Εικόνα 18 : Πρόσθεση υπηρεσιών δικτύου στα Windows NT workstation. Για να προσθέσουμε μία υπηρεσία, τα ην επιλέγουμε από την λίστα των διαθέσιμων υπηρεσιών και κάνουμε κλικ στο «OK». Οι υπηρεσίες θα εμφανιστούν στη καρτέλα «Υπηρεσίες», (Services), του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network).
Διαμόρφωση των συσχετισμών. Οι συσχετισμοί ελέγχουν ποία πρωτόκολλα δικτύου συνεργάζονται με ποίες υπηρεσίες και κάρτες δικτύου. Αν κάνουμε κλικ στην καρτέλα «Συσχετισμοί», (Bindings),του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network), μπορούμε να δούμε ποιούς συσχετισμούς έχουν ορίσει Windows NT Workstation, (εικόνα 19).
Εικόνα 19 : Συσχετισμοί,(Bindings),συσκευών.
Οι πληροφορίες της καρτέλας «Συσχετισμοί», (Bindings), παρουσιάζονται με μία ιεραρχική δομή. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να επιλέγουμε διάφορα συστατικά δικτύου από την αναδιπλούμενη λίστα «Εμφάνισε Συσχετισμούς Για …», (Show Bindings For…), όπως υπηρεσίες, πρωτόκολλα, ή κάρτες δικτύου. Κατόπιν εξετάζουμε τους συσχετισμούς στο μεγάλο πλαίσιο λίστας της καρτέλας «Συσχετισμοί», (Bindings). Όταν κάνουμε κλικ στο σύμβολο συν (+) στα αριστερά του ονόματος ενός συστατικού, εμφανίζονται οι συσχετισμοί για αυτό το συστατικό. •
Enable (ενεργοποίηση). Αυτή είναι εξ ορισμού κατάσταση ενός συσχετισμού. Ωστόσο, αν έχουμε απενεργοποίηση έναν συσχετισμό, μπορούμε αργότερα να κάνουμε κλικ σε αυτό το πλήκτρο για να κάνουμε τον συσχετισμό διαθέσιμο, (ενεργό), και πάλι. 8* Disable (απενεργοποίηση). Κάνουμε κλικ σε αυτό το πλήκτρο για να απενεργοποιήσουμε έναν συσχετισμό. 9* Move up (μετακίνηση επάνω). Κάνουμε κλικ σε αυτό το πλήκτρο για να κάνουμε έναν συγκεκριμένο συσχετισμό υψηλότερης προτεραιότητας. 10* Move down (μετακίνηση κάτω). Κάνουμε κλικ σε αυτό το πλήκτρο για να κάνουμε έναν συγκεκριμένο συσχετισμό χαμηλότερης προτεραιότητας.
Προσδιορισμός του σταθμού εργασίας. Για να είναι ‘’ορατός’’ και προσπελάσιμος ο σταθμός εργασίας από το δίκτυο, θα πρέπει να του δώσουμε μία ταυτότητα. Αυτή η διαδικασία είναι εύκολη και χρειάζεται να την κάνουμε μόνο μία φορά. Για να αλλάξουμε τις πληροφορίες ταυτότητας, κάνουμε κλικ στην καρτέλα «Ταυτότητα», (Identification), του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network) ,(εικόνα 20).
Εικόνα 20 : Η καρτέλα «Ταυτότητα», (Identification). Οι πληροφορίες που χρειάζονται για τον προσδιορισμό της ταυτότητας του σταθμού εργασίας είναι πολλές. Η καρτέλα «Ταυτότητα», (Identification), π-ρουσιάζει τις τρέχουσες πληροφορίες ταυτότητας, αλλά μπορούμε να τις αλλάξουμε κάνοντας κλικ στο «Αλλαγή», (Change). Θα εμφανιστεί ένα μικρότερο πλαίσιο διαλόγου, το οποίο μας δίνει την δυνατότητα να αλλάξουμε και τα δύο πεδία. Στο πεδίο «Όνομα Υπολογιστή», (Computer name), εισάγουμε το όνομα με το οποίο θα είναι γνωστός ο σταθμός εργασίας. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε
όνομα θέλουμε, με μήκος μέχρι 15 χαρακτήρες. Στο πεδίο Domain,εισαγάγουμε το Domain στο οποίο ανήκει αυτός ο σταθμός εργασίας. Το όνομα Domain θα πρέπει να γραφεί με τον ίδιο ακριβός τρόπο όπως και στους άλλους υπολογιστές του Domain. Αυτό είναι το πεδίο το οποίο επιτρέπει στα μέλη του Domain να επικοινωνούν μεταξύ τους. Όταν ολοκληρώσουμε την αλλαγή των πληροφοριών ταυτότητας, κάντε κλικ στο OK. Το μικρό πλαίσιο διαλόγου θα εμφανιστεί και οι πληροφορίες στην καρτέλα «Ταυτότητα», (Identification), του πλαισίου διαλόγου «Δίκτυο», (Network), θα ενημερωθούν.
Σύνδεση σε ένα δίκτυο Windows NT. Σε ένα δίκτυο Windows NT, η σύνδεση, (login ή logon), είναι η διαδικασία προσδιορισμού της ταυτότητας μας από τον server, έτσι ώστε να μπορούμε να προσπελάσουμε τους πόρους του δικτύου. Αυτή η διαδικασία πιστοποίησης α-παιτεί να εισαγάγουμε ένα όνομα ή κωδικό χρήστη, (user name ή ΙD), και ένα συνθηματικό, (password). Αυτές οι πληροφορίες συγκρίνονται κατόπιν με τις πληροφορίες που υπάρχουν στη βάση δεδομένων ασφαλείας των Windows NT server και αποφασίζεται αν θα γίνουμε δεκτοί στο δίκτυο. Το ακριβές περιβάλλον το οποίο θα βλέπουμε όταν συνδεόμαστε εξαρτάται από τον τύπο του συστήματος που χρησιμοποιούμε. Για παράδειγμα, όταν συνδεόμαστε στον ίδιο τον server, το περιβάλλον είναι ελάχιστα διαφορετικό από ότι όταν συνδεόμαστε σε έναν σταθμό εργασίας με τα Windows 95. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το περιβάλλον, θα πρέπει πάντα να παρέχουμε δύο στοιχεία πληροφορίας: α)το όνομα ή τον κωδικό και β) το συνθηματικό μας. Επιπλέον, κατά τη σύνδεσή μας ζητείται το Domain ή η ομάδα εργασίας (workgroup) την οποία θέλετε να χρησιμοποιήσουμε. Αυτό γίνετε επειδή οποιοσδήποτε σταθμός εργασίας μπορεί να ανήκει σε περισσότερες από μία ομάδες εργασίας ή Domains. Για παράδειγμα, η Μαίρη μπορεί να χρησιμοποιεί έναν σταθμό εργασίας το πρωί για να διεκπεραιώσει εργασίες στο Domain το οποίο έχει δημιουργηθεί για το λογιστήριο. Τα απογεύματα, ο John μπορεί να χρησιμοποιεί τον ίδιο σταθμό εργασίας για προσπελάζει πληροφορίες στο Domain του τμήματος εξυπηρέτησης πελατών. Όταν εισαγάγουμε ένα όνομα Domain κατά την σύνδεση, κατευθύνουμε το λογισμικό δικτύωσης να ψάξει για τις απαραίτητες πληροφορίες πιστοποίησης για τη σύνδεσή μας. Οι βάσεις δεδομένων ασφαλείας τηρούνται στο επίπεδο Domain. Συνεπώς, θα μπορούσαμε να εισαγάγουμε ένα όνομα χρήστη και ένα συνθηματικό για να συνδεθούμε στο Domain του λογιστηρίου, και ένα διαφορετικό όνομα χρήστη και συνθηματικό για να συνδεθούμε στο Domain του τμήματος υποστήριξης πελατών. Ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάμε τη διαδικασία σύνδεσης εξαρτάται από το σύστημα το οποίο χρησιμοποιούμε: 11*Windows NT server. Πατάμε Ctrl + Alt + Del για να εμφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου σύνδεσης. 12* Windows NT Workstation. Πατάμε Ctrl + Alt + Del για να εμφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου σύνδεσης. 13* Windows 95. Ξεκινάμε τον υπολογιστή. Μετά από τους αρχικούς ελέγχους και τη φόρτωση του λειτουργικού συστήματος, θα εμφανιστεί αυτόματα το πλαίσιο διαλόγου σύνδεσης. Όταν εμφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου σύνδεσης, εισαγάγουμε τον κωδικό ή το όνομα του χρήστη, το συνθηματικό και το domain στο οποίο θέλουμε να αποκτήσετε πρόσβαση. Όταν τελειώσουμε, κάνουμε κλικ στο OK. Σε αυτό το σημείο, ο κωδικός χρήστη και το συνθηματικό θα συγκριθούν με τις πληροφορίες που διαθέτει το domain.Αν εισαγάγουμε έγκυρες πληροφορίες, η σύνδεση με το domain υλοποιείται. Αν εισαγάγουμε άκυρες πληροφορίες, εμφανίζεται και πάλι το πλαίσιο διαλόγου σύνδεσης για να δοκιμάσουμε ξανά.
Αποσύνδεση από το δίκτυο. Αφού τελειώσουμε με την εργασία μας στο δίκτυο, θα πρέπει πάντα να αποσυνδεθούμε από το σύστημα. Πολλοί άνθρωποι ξεχνούν να το κάνουν αυτό και αφήνουν απλώς το σύστημα τους σε λειτουργία και συνδεδεμένο στο δίκτυο .Αυτό αποτελεί μία σοβαρή ρωγμή στο σύστημα ασφάλειας, δεδομένου ότι επιτρέπει τη μη εξουσιοδοτημένη χρήση του δικτύου μας από οποιονδήποτε αποκτήσει φυσική πρόσβαση στον σταθμό εργασίας. Για να αποσυνδεθούμε από ένα δίκτυο Windows NT, επιλέγουμε Shut Down από το μενού Start. Θα εμφανιστεί ένα πλαίσιο διαλόγου το οποίο μας ρωτά τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε. Το πλαίσιο διαλόγου και για τις δύο εκδόσεις των Windows NT παρουσιάζεται στην εικόνα 21:
Εικόνα 21: Πλαίσιο αποσύνδεσης από δίκτυο Windows NT. Έχουμε τις παρακάτω τρεις επιλογές: 14*
Shut Down the computer. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτή την επιλογή όταν έχουμε τελειώσει όλες τις εργασίες μας και θέλετε να σβήσετε το σύστημα. 15* Restart the computer. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτή την επιλογή όταν θέλουμε να επανεκκινήσουμε το σύστημά μας για κάποιο λόγο. 16* Close.... Αυτή η επιλογή μας αποσυνδέει και εμφανίζει το πλαίσιο διαλόγου σύνδεσης. Το σύστημά σας παραμένει ενεργό και έτοιμο για τη σύνδεση ενός άλλου χρήστη. Αν αποσυν-δεόμαστε από τον server,θα πρέπει πάντα να επιλέγουμε το τρίτο στρογγυλό πλήκτρο.
ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΚΥΡΙΟΤΕΡΩΝ ΟΡΩΝ ΣΤΑ ΔΙΚΤΥΑ
Υλοποίηση Δικτύων Host και τερματικά = (Τοπικό δίκτυο - παλαιού τύπου - mainframes) LAN = Local Area Network (Τοπικό δίκτυο) WAN = Wide Area Network (Δίκτυο ευρείας περιοχής) MAN = Metropolitan Area Network (Δίκτυο Πόλης, με FDDI και διόδους Laser)
Προσεγγίσεις για Δίκτυα LAN Client/Server Networks = Δίκτυα με κεντρικό υπολογιστή, server. Peer - to - Peer Networks = Δίκτυα χωρίς κεντρικό υπολογιστή, χωρίς server. Windows NT Server Networks = Δίκτυα με κεντρικό υπολογιστή, με server. Server Program = Πρόγραμμα, software που τρέχει στον server. Shell Program = Πρόγραμμα, software που τρέχει σε workstation.
Αρχιτεκτονική Δικτύων Ethernet = προσπέλαση δεδομένων LAN, σε τμήματα και με διαφορά φάσης. Token - Ring = προσπέλαση δεδομένων σε LAN, κατά token των 4 Kilobytes. FDDI = Fiber Distributed Data Interface (Σύστημα διαμοιρασμού δεδομένων με οπτικές ίνες) CDDI = Copper Distributed Data Interface (Σύστημα διαμοιρασμού δεδομένων με χάλκινα καλώδια) ARCNet = Δικτύωση με tokens,παλαιού τύπου, χαμηλής ταχύτητας. CSMA/CA = Common Sense Multiple Access / Collision Avoidance, (Ανίχνευση κοινού, πολλαπλή πρόσβαση / αποφυγή συγκρούσεων). (Τεχνολογία μεταφοράς δεδομένων σε όλα τα δίκτυα.) CSMA/CD = Carrier Sense Multiple Access / Collision Detection, (Ανίχνευση φέροντος, πολλαπλή πρόσβαση / ανίχνευση συγκρούσεων). (Τεχνολογία μεταφοράς δεδομένων σε Ethernet δίκτυο.) BroadBand Ethernet = Ασύρματο δίκτυο Ethernet. frame = πλαίσιο, κομμάτι δεδομένων που μετακινείται στο δίκτυο. collision = σύγκρουση, ταυτόχρονες αιτήσεις από clients στον server. CD = Collision Detection, (ανίχνευση σύγκρουσης).
Τοπολογία Δικτύων star = σύνδεση συσκευών σε δίκτυο, σε σχήμα αστέρα. bus = σύνδεση συσκευών σε δίκτυο, σε σειρά, πάνω σε ένα δίαυλο. ring = σύνδεση συσκευών σε δίκτυο, σε σχήμα δακτυλίου. Dual token ring = Διπλό δαχτυλίδι, είδος τοπολογίας δικτύου.
Λειτουργικά συστήματα δικτύων NOS = Network Operating System. Novell Netware = Λειτουργικό σύστημα δικτύου, σε DOS mode.
Unix = Λειτουργικό σύστημα δικτύου.
Πρωτόκολλα Δικτύων AppleTalk = για Macintosh υπολογιστές. DLC, (Data Link Control) = για IBM - HP υπολογιστές. IPX/SPX, (Internetwork Packet Exchange / Sequential Packet Exchange) = για δίκτυα με λειτουργικό σύστημα της Novell. NBF= για δίκτυα με λειτουργικό σύστημα Windows NT. NetBEUI, (NetBIOS Extended User Interface), για δίκτυα με λειτουργικό σύστημα Windows ή MS-DOS). TCP/IP, (Transmission Control Protocol / Internet Protocol) για δίκτυα με λειτουργικό σύστημα UNIX ή για το Internet. data link protocol = πρωτόκολλo διασύνδεσης δεδομένων. transport protocol = πρωτόκολλο μεταφοράς, προγράμματα server και shell.
Καλωδίωση Δικτύων Twisted pair wire = καλώδια συστρεμμένων ζευγών. Coaxial wire = ομοαξονικό καλώδιο. fiber optic cable = καλώδιο οπτικής ίνας. UTP = Unshielded twisted pair, (Αθωράκιστο καλώδιο συστρεμμένων ζευγών). STP = Shielded Twisted Pair, (Θωρακισμένο καλώδιο συστρεμμένων ζευγών). Mbps = Megabytes per second, (Ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων). Hub = Κεντρικός πίνακας συνδέσεων των καλωδίων με τον server. routers = δρομολογητές, (συνδέει απομακρυσμένα δίκτυα, διαφορετικού τύπου) bridges = γέφυρες, (συνδέουν όμοια δίκτυα, προσπέλασης δεδομένων). Switch = πίνακας συνδέσεων, βοηθητικός διακόπτης, επέκταση δικτύου.
Διεθνείς Οργανισμοί - Πολυεθνικές εταιρείες ANSI = American National Standards Institute, (Οργανισμός Προτυποποίησης Η.Π.Α.) IEEE = Institute of Electrical and Electronic Engineers. ISO = International Standards Organization, (Διεθνής οργανισμός προτύπων) IBM = International Business Machines, (Πολυεθνική hardware - software) AT&T= American Telephone and Telegraph, (Πολυεθνική Τηλεπικοινωνιών) ISDN = Integrated Services Digital Network, (παγκόσμιο τηλεφωνικό δίκτυο)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ Τα Windows NT είναι ένα λειτουργικό σύστημα που σχεδιάστηκε για να καλύψει τις ανάγκες του σύγχρονου χρήστη δικτύων. Όλες οι εκδόσεις που έχουν κυκλοφορήσει χρησιμοποιούν τις βασικές τεχνικές των Windows και στηρίζουν την εξέλιξή τους σ’ αυτές.Tα βασικά στοιχεία των Windows NT που μαθαίνουμε μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις επόμενες εκδόσεις του προγράμματος. H εκμάθηση και ο ικανοποιητικός έλεγχος του προγράμματος, όπως και κάθε εφαρμογής για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, απαιτεί συχνή εξάσκηση. Η ενασχόληση με το πρόγραμμα μπορεί να αποκαλύψει τις επιμέρους τεχνικές για την ευκολότερη χρήση του. Στη διάρκεια της εξάσκησης του προγράμματος κατακτάται και η εξοικείωση και η γνώση πάνω στις βασικές λειτουργίες. Όσες γραμμές σημειώσεων ή βιβλίων και αν γραφούν, δεν θα ήταν αρκετές να υποκαταστήσουν τις γνώσεις που αποκτά κάποιος με την πρακτική εμπειρία. Η πραγματική γνώση αποκτιέται μόνο μέσα από την μελέτη και συμπληρώνεται από την δοκιμή, τον πειραματισμό και την επιμονή του χρήστη, είτε είναι έμπειρος, είτε όχι. Η κατάρτιση και ο εμπλουτισμός των γνώσεών μας, παραμένει στην δική μας διάθεση και αποφασιστικότητα να ξεπερνάμε τις δυσκολίες του αρχάριου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1) “ Οδηγός των Windows NT Server 4 ” - Allen Wyatt Εκδόσεις Μ.Γκιούρδας - Αθήνα 1997 2) “ Τοπικά Δίκτυα Υπολογιστών “ - Stan Shatt Εκδόσεις Κλειδάριθμος - Αθήνα 1993 3) “ Τηλεπικοινωνίες και Δίκτυα υπολογιστών “ - Αθήνα 1991 Αλεξόπουλος Άρης - Λαγογιάννης Γιώργος - Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί
Περιοδικά Πληροφορικής 1) RAM
- Εκδόσεις Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη
2) CHIP (Παλιά έκδοση)
- Εκδόσεις Computer Verlag S.A.
3) CHIP
- Εκδόσεις Computer Verlag S.A.
4) COMPUTER για όλους
- Εκδόσεις Compupress Α.Ε.
5) WIN
- Εκδόσεις Ιδιότυπο
6) Ο κόσμος του INTERNET - Εκδόσεις Compupress Α.Ε.