Νεοφανείς Άγιοι της Ελληνικής Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Ομολογητής Κατά κόσμον Αθανάσιος (1901 - 1959) Ο Αθανάσιος, γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Πόντου, μένοντας από μικρός ορφανός και μάλιστα οι γονείς του πέθαναν την ίδια ημέρα. Από παιδί, προσευχόταν συνεχώς, έκανε νηστείες και Δόκιμος μοναχός έγινε σε ηλικία μόλις εννέα ετών. Η κουρά του σε Μοναχό έγινε το 1919 σε ηλικία 18 ετών και στην συνέχεια χειροτονήθηκε Διάκονος. Απέφυγε θαυματουργικά τον θάνατο 3 φορές. Το 1929 μ.Χ. ήρθε, μετά από πολλές περιπέτειες στη Σίψα (στο συνοικισμό των Ταξιαρχών Δράμας) της Ελλάδας, όπου έζησε τα τελευταία τριάντα από τα πενήντα οκτώ χρόνια της ζωής του, ως την κοίμησή του στις 4 Νοεμβρίου. Η αγιοκατάταξη του Οσίου Γεωργίου, έγινε το 2008 υπό του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Δράμα. https://www.youtube.com/watch?v=SkDCScp0qLQ Η ζωή του Οσίου από τον Μητροπολίτη Μόρφου, Νεόφυτο.
Όσιος Νικηφόρος ο λεπρός κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης 1890-1964 Γεννήθηκε σ' ένα ορεινό χωριό των Χανίων, το Σηρικάρι. Οι ευλαβείς χωρικοί γονείς του κοιμήθηκαν νωρίς, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί ο παππούς του να τον στείλει στα Χανιά, 13 ετών, προκειμένου να μάθει την τέχνη του κουρέα. Τότε, ηταν που άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της λέπρας (νόσος Χάνσεν), που θα τον ταλαιπωρούσε φρικτά στην υπόλοιπη ζωή του. Για να αποφύγει τον επερχόμενο εγκλεισμό του στην Σπιναλόγκα, διέφυγε ακτοπλοϊκώς στην Αλεξάνδρεια. Γύρισε στο λωβοκομείο της Χίου, σε ηλικία 24 ετών. Εκεί συνδέθηκε πνευματικά με τον Άγιο Άνθιμο Βαγιάνο. Σε διάστημα δύο ετών έλαβε το αγγελικό σχήμα, υπό το μοναχικό όνομα Νικηφόρος. Το 1957, όταν έκλεισε το λωβοκομείο της Χίου, ο Άγιος Άνθιμος έστειλε τον π. Νικηφόρο στον αντιλεπρικό σταθμό Αγίας Βαρβάρας Αθηνών. Στον θεοφόρο πατέρα Ευμένιο.
Όσιος Νικηφόρος ο λεπρός κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης 1890-1964 Ανεπαύθη εν Κυρίῳ στις 4 Ιανουαρίου 1964, σε ηλικία 74 ετών. Κηδεύθηκε στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων και ετάφη στο εκεί κοιμητήριο. Κατά την ανακομιδή των τιμίων λειψάνων του, τα οστά του ευωδίαζαν έντονα. Η αγιοκατάταξή του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έγινε το 2012.
Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα κατά κόσμον Σοφία Σαουλίδου 1883-1974 Γεννήθηκε στο χωριό Σαρή-ποπά (ή Σαρήπαπά) της επαρχίας Αρδάσης Τριπόλεως, Νόμου Τραπεζούντας του Πόντου. Το 1907 μ.Χ. παντρεύεται με τον Ιορδάνη Χοτοκουρίδη στο χωριό Το(γ)ρούλ της επαρχίας Αρδάσης και μετά από τρία χρόνια, το 1910 μ.Χ., απέκτησε ένα παιδί. Έπειτα από δύο χρόνια, χάνει το παιδί της το οποίο βρίσκει τραγικό θάνατο, ενώ δυο χρόνια μετά, το 1914 μ.Χ. χάνει και τον άντρα της τον οποίο τον πήραν οι Τούρκοι στα τάγματα εργασίας, όπου και απεβίωσε. Το 1927 μ.Χ. με παρότρυνση της Παναγίας πηγαίνει στο μοναστήρι της στην Κλεισούρα της Καστοριάς, στην Ιερά Μονή του Γενεθλίου της Υπεραγίας Θεοτόκου, όπου έζησε ασκητικά για μισό περίπου αιώνα.
Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα κατά κόσμον Σοφία Σαουλίδου 1883-1974 Το 1967 μ.Χ., αρρώστησε βαριά και θαυματουργικά ιάθηκε από την Παναγία με τον αρχάγγελο Γαβριήλ και τον Άγιο Γεώργιο. Κοιμήθηκε εν Κυρίω στις 6 Μαΐου 1974 μ.Χ. Στις 7 Ιουλίου 1981 μ.Χ. γίνεται η πρώτη ανακομιδή των λειψάνων της, τα οποία ευωδιάζουν. Στις 27 Μαΐου 1998 μ.Χ. γίνεται η δεύερη ανακομιδή των λειψάνων της τα οποία μεταφέρονται στο μοναστήρι που ασκήτευε, του Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας.
Εντάχθηκε το 2011, στις αγιολογικές δέλτους και την 1η Ιουλίου 2012 μ.Χ., έγινε η επίσημη αγιοκατάταξή της από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, στην Καστοριά. https://www.youtube.com/watch?v=3t8QC yK59x4 Η φωνή της Αγίας
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης Ο Διορατικός και Θαυματουργός (κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης) 7 Φεβρουαρίου 1906 – 1991 Γεννήθηκε στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστίας. Λόγω της μεγάλης φτώχειας και της πολυμελούς οικογένειάς του, ο πατέρας του μετανάστευσε στην Αμερική όπου εργάστηκε στην κατασκευή της Διώρυγας του Παναμά. Ο μικρός Ευάγγελος παρακολούθησε μόνο την πρώτη τάξη του Δημοτικού αφού κι εκείνος αναγκάστηκε να δουλέψει από μικρός για να βοηθήσει την οικογένειά του. 12ετής έφυγε για το Άγιο Όρος με καλογερικό πόθο. 19 ετών λόγω σοβαρής αρρώστιας εγκατέλειψε τον Άθω και γύρισε στην Εύβοια όπου χειροτονήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Σινά Πορφύριο Γ’, το 1926 σε ηλικία 21 ετών.
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης Ο Διορατικός και Θαυματουργός (κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης) 7 Φεβρουαρίου 1906 – 2 Δεκεμβρίου 1991 Το 1940, παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πορφύριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού στην Πολυκλινική Αθηνών. Το 1979 εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι με όνειρο να χτίσει μοναστήρι. Ζούσε στην αρχή σε τροχόσπιτο και μετά σε κελλάκι από τσιμεντόλιθους χτίζοντας την Μονή του. 26 Φεβρουαρίου 1990 ολοκληρώθηκε η Μονή Μεταμορφώσεως. Το 1991 αναχώρησε εκ νέου για το Άγιο Όρος, ώστε να κοιμηθεί στον τόπο που αγάπησε. Η αγιοκατάταξή του από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έγινε την 27η Νοεμβρίου 2013. https://www.youtube.com/watch?v=yKuKg1405o Άγιος Πορφύριος
Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης) 25 Ιουλίου 1924 - 12 Ιουλίου 1994 Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας και στις 14 Σεπτεμβρίου του 1924 η οικογένεια Εζνεπίδη, λόγω της ανταλλαγής πληθυσμών (βλ. Μικρασιατική καταστροφή), μαζί με τα καραβάνια των προσφύγων, έφτασε στον Άγιο Γεώργιο στον Πειραιά. Στη συνέχεια μετέβη στην Κέρκυρα, όπου τακτοποιήθηκε προσωρινά στο Κάστρο, για 1,5 χρόνο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Ηγουμενίτσα και κατέληξε στην Κόνιτσα, όπου ολοκλήρωσε το δημοτικό σχολείο ο τότε μικρός Αρσένιος. Το 1945 ο Αρσένιος κατατάχτηκε στον Ελληνικό Στρατό όπου υπηρέτησε σαν ασυρματιστής κατά τον ελληνικό εμφύλιο και απολύθηκε το 1949. Το 1950 πήγε στο Άγιο Όρος. Το 1958, πήγε στο Στόμιο Κονίτσης. Εκεί πραγματοποίησε έργο το οποίο αφορούσε στους ετερόδοξους αλλά περιελάμβανε και τη βοήθεια των βασανισμένων και φτωχών Ελλήνων, είτε με φιλανθρωπίες, είτε παρηγορώντας τους και στηρίζοντάς τους με αιχμή το λόγο του Ευαγγελίου. Επί 4 έτη έμεινε στην Ιερά Μονή Γενεθλίων της Θεοτόκου. To 1962 πήγε στο Σινά, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης.
Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης) 25 Ιουλίου 1924 - 12 Ιουλίου 1994 Το 1964 επέστρεψε στο Άγιο Όρος και έμεινε ως το 1993. Κοιμήθηκε και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Στις 13 Ιανουαρίου 2015 συνήλθε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και αποφάσισε την κατάταξη του μοναχού Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
http://www.saint.gr/player.aspx?width=640&h eight=390&link=youtube30bNPCSA-GA Ο Όσιος Παίσιος σε σπάνιο βίντεο επί τη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στον Άθωνα.
Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης, ο «Με συγχωρείτε», καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυΐδ του εν Ευβοία 5 Νοεμβρίου 1920 - 21 Νοεμβρίου 1991 Γεννήθηκε στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας και στα παιδικά του χρόνια έζησε τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία. Αρχικά, εγκαταστάθηκε στο χωριό Άγιος Γεώργιος Άμφισσας. Το 1925 η οικογένειά του μετακινήθηκε στη Φαράκλα της βόρειας Εύβοιας. Εκεί, ο μικρός Ιάκωβος διδάχτηκε τα θύραθεν και εκκλησιαστικά γράμματα, στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του χωριού. Το 1951 και αφού παντρεύτηκε η αδελφή του, οδηγήθηκε στη μοναχική ζωή. Επέλεξε την Μονή του Οσίου Δαυίδ στην Εύβοια, που την εποχή εκείνη είχε τρεις μοναχούς. 31 Νοεμβρίου 1952 εκάρη μοναχός και 17 Δεκεμβρίου στη Χαλκίδα διάκονος και δύο ημέρες μετά ιερέας. Το 1975 ανέλαβε την Ηγουμενία της Μονής. 21 Νοεμβρίου ο Γέροντας εκοιμήθη, αφού συμμετείχε στη Θεία Λειτουργία των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης, ο «Με συγχωρείτε», καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυΐδ του εν Ευβοία 5 Νοεμβρίου 1920 - 21 Νοεμβρίου 1991 Το λείψανο του ήταν λαμπερό, εύκαμπτο, ζεστό, οσιακό και η ιαχή που έβγαινε από τα χείλη χιλιάδων ανθρώπων στην εξόδιο ακολουθία του, «άγιος, άγιος.... είσαι άγιος» αποτελούσε μία ομόφωνη μαρτυρία της συνείδησης των πιστών για το μακαριστό πλέον Γέροντα Ιάκωβο. Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που συνεδριάσε στο Φανάρι υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αποφάσισε τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017 την αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη. https://www.youtube.com/watch?time_continue= 4&v=9ZzgZoAVCjw Θαύμα του Αγίου
Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής εν Πάτμω 13 Φεβρουαρίου 1889 - 16 Απριλίου 1970 Το έτος 1906 σπρωγμένος από θείο πόθο προς τον Κύριο σε ηλικία 17 ετών, εισέρχεται δόκιμος στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου. Το 1914 ασθενεί, μεταβαίνει στην Αθήνα και από κει στην Αίγινα όπου συνδέεται πνευματικά με τον Άγιο Νεκτάριο από τον οποίο μυείται βαθύτερα στην ησυχαστική παράδοση και τη νοερά προσευχή. 14 Νοεμβρίου 1935 εκλέγεται Ηγούμενος για δύο έτη, στην κρίσιμη περίοδο της Ιταλοκρατίας, ενώ παράλληλα ιδρύει τη γυναικεία μονή του Ευαγγελισμού. Η εκλογή του δεν ήταν αρεστή στους Ιταλούς κατακτητές γι' αυτό και τον εξορίζουν στην ηπειρωτική Ελλάδα και διαλύουν τη γυναικεία Ιερά μονή. Από την ηπειρωτική Ελλάδα αναπτύσσει άοκνο ιεραποστολική και πνευματική δράση, περιοδεύων ανά την Ελλάδα.
Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής εν Πάτμω 13 Φεβρουαρίου 1889 - 16 Απριλίου 1970 Επανέρχεται από την εξορία και αναδιοργανώνει την Μονή Ευαγγελισμού. Στην Πατμιάδα Σχολή αναλαμβάνει ως Πνευματικός, πνευματικό του τέκνο ως ιεροσπουδαστής της Χάλκης, υπήρξε ο τότε Δημήτριος Αρχοντώνης, ο νυν Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. 16 Απριλίου 1970 κατόπιν ολιγοήμερης ασθένειας αλλά συνεπεία χρονίων νοσημάτων, αναπαύθηκε σε ηλικία 81 ετών. Σύμφωνα με την επιθυμία του ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού Πάτμου.
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Φανάρι, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, αποφάσισε, Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018, την αγιοκατάταξη του Γέροντος της Πάτμου Αμφιλοχίου Μακρή. https://www.youtube.com/watch?v=dGvWpb8N EuI Αφιέρωμα στον Άγιο της Πάτμου