แฟร์นันโด เด บูโยแอส อี ตราเวอีราเกิด ที่กรุงลิสบอนในประเทศโปรตุเกสท่านได้ บวชเป็นพระสงฆ์ และได้เข้าเป็นนักบวช ในคณะนักบุญออกัสติน แต่ว่าต่อมาท่าน ได้ รู้ สึ ก ทึ่ ง มากในอุ ด มการณ์ ข องพวก นักบวชคณะฟรังซิส
เพราะท่ านได้แ ลเห็นศพของมรณสักขี ที่ เป็นนักบวชคณะฟรังซิสกันพวกแรกของ ประเทศมารอคโค 5 คนด้วยกัน ท่านจึง ตัดสินใจเข้าเป็นนักบวชฟรังซิสกันและไป ประจ าอยู่ ที่ อ ารามนั ก บุ ญ อั น โตนี โ อ (แห่ง ) ที่เมืองโคอิมบรา และได้รับนาม ใหม่ว่า “อันโตนีอุส”
เนื่องจากอันโตนีโออยากจะเป็นมรณสักขี กับเขาบ้าง จึงต้องการไปแพร่ธรรมในหมู่ พวกอิสลามทางตอนเหนือของทวีปอัฟริกา แต่ ค วามเจ็ บ ไข้ ท าให้ ท่ า นไม่ ไ ด้ ไ ปถึ ง จุ ด หมาย เรื อ ที่ ท่ า นได้ โ ดยสารไป ต้ อ ง กลับมาจอดและขึ้นบกที่เกาะซิซีลีเพราะ โดนพายุ ห นั ก เมื่ อ กลั บ มาถึ ง ประเทศ อิ ต าลี ท่ า นได้ ล งมื อ ออกไปประกาศ พระวรสารทั่วประเทศอิตาลี
ในปี 1221 ท่านได้เข้าร่วมการประชุม ใหญ่ของคณะที่ปอร์ซีอุนโคลา และได้มี โอกาสพบกับนักบุญ ฟรังซิส อัสซีซี ท่าน ได้ ท าให้ ค นเป็ น อั น มากกลั บ ใจและได้ เทศน์ ต่ อ ต้ า นพวกเฮเรติ ก ในประเทศ อิตาลี
และในประเทศฝรั่ ง เศส ในระหว่ า ง เทศกาลมหาพรตปี 1231 ท่านได้เทศน์ สอนเกี่ ย วกั บ เรื่ อ งของสั ง คม เป็ น ต้ น ความยุติธรรมทางสังคม ซึ่งถือว่าเป็นจุด สุดยอดของการเทศน์ของท่าน
ท่านได้สิ้นใจในเดือนมิถุนายนถัดมาที่ตาบล อาร์เชลลา ในจังหวัด Padovaขณะที่มีอายุ เพียง 36 ปีเท่านั้น
ท่า นเป็ น นั ก บวชฟรั ง ซิ ส กั น คนแรกที่ ไ ด้ สอนเทววิทยา เราจะเห็นว่าในบทเขีย น และค าเทศน์ส อนต่า งๆ ของท่า น ท่า น มักจะอ้างอิงข้อความจากพระคัมภีร์อยู่ เสมอๆ
ในปี 1946 พระสันตะปาปาปีโอที่ 12 ได้ ให้ เ กี ย รติ ท่ า น โดยแต่ ง ตั้ ง ให้ ท่ า นเป็ น “นักปราชญ์แห่งพระวรสาร” การเคารพ ใ ห้ เ กี ย ร ติ ท่ า น นั้ น ดู เ ห มื อ น ว่ า จ ะ แพร่หลายที่สุดองค์หนึ่งในประวัติศาสตร์ ของพระศาสนจักร ท่านได้รับการแต่งตั้ง ให้ เ ป็ น นั ก บุ ญ หลั ง จากที่ ท่ า นได้ สิ้ น ใจ เพียงปีเดียวเท่านั้น
คาภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ 1.
2. 3. 4.
ขอให้ความศรัทธาภักดีของเราที่มีต่อบรรดานักบุญ จงช่วยนาเราให้เข้าใกล้ชิดพระเยซูคริสตเจ้า ขอให้เราได้รู้จักและแลเห็นโฉมหน้าของพระเยซู เจ้าในบรรดานักบุญในแต่ละศตวรรษ ขอให้เราได้ตระหนักว่าบรรดานักบุญเป็นพี่น้องของ เราที่คอยเอาใจใส่ห่วงใยเราอยู่เสมอ ขอให้พฤติกรรมและจิตตารมณ์ของบรรดานักบุญ ได้ช่วยโน้มน้าวให้เราเจริญชีวิตตามจิตตารมณ์ พระวรสาร