ใ น สั ง ค ม ที่ มี ค ว า ม เ ป็ น อ ยู่ อ ย่ า ง สะดวกสบาย อาหารหลักเช่น ข้าวและน้้า ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่ส้าหรับประชาชนอีก เป็นจ้านวนมากในโลก สิ่งเหล่านี้ยังเป็น ปัญหาอยู่ ดังนั้น พวกเขาสามารถเข้าใจ ได้ ดี ก ว่ า เราว่ า นี่ เ ป็ น เครื่ อ งหมายของ ความรั ก และการเอาใจใส่ อ ย่ า งแท้ จ ริ ง เมื่ อ พระเจ้า ทรงเข้ ามาเลี้ ย งดูป ระชากร ของพระองค์ ส้าหรับพวกเขา
น้้าและข้าวเป็นเรื่องของความเป็นความ ตาย บ่ อ ยครั้ ง เราที่ เ จริ ญ แล้ ว ในความ สะดวกสบายหิ ว กระหายค่ า นิ ย มอื่ น ๆ มากกว่าการด้ารงอยู่ของชีวิตฝ่ายกาย ใน สังคมที่ท้าลายความส้าคัญของบุคคล
เราต้องทนทุกข์เนื่องมาจากการขาดบุคคล ใ น ที่ ที่ ไ ม่ ค ว ร ข า ด เ ร า หิ ว ก ร ะ ห า ย มิตรภาพ ความรัก ความอาทร ความ กรุณา ความเคารพซึ่งไม่เคยเป็นปัญหาใน ครอบครัวใหญ่ของผู้คนในสมัยก่อน แล้ว อะไรเป็นความต้องการที่ใหญ่กว่ากัน?
ในที่ ที่ เ ราต้ อ งการทรมานอยู่ กั บ การขาด บุคคล พระเยซูเจ้าประสงค์ที่จะประทับ อยู่ กั บ เราด้ ว ยความอาทร และความรั ก ของเพื่อนที่มีต่อเพื่อน ในเครื่องหมาย ของอาหารประจ้าวันที่แสนธรรมดาส้าหรับ ชาวตะวันออก คือ น้้า ขนมปังและเหล้า องุ่น
พระเยซู เ จ้ า ทรงบ่ ง บอกความหมายของ ก า ร ป ร ะ ทั บ อ ยู่ ข อ ง พ ร ะ อ ง ค์ กั บ เ ร า พระองค์ ต้ อ งการแบ่ ง ปั น ชี วิ ต ต้ อ งการ เสริ ม ก้ า ลั ง ต้ อ งการที่ จ ะมี ค วามหมาย อะไรบางอย่างส้าหรับเรา
เ มื่ อ เ ร า ฉ ล อ ง ศี ล แ ห่ ง ก า ร บู ช า ขอบพระคุณ เราฉลองธรรมล้้าลึกแห่ง การประทับอยู่ของพระเยซูเ จ้านี้ร่วมกั บ หมู่ ค ณะ จงเปิ ด ตั ว เองออกเพื่ อ ท้ า ให้ “ความชิดสนิท” เป็นไปได้ “พระเยซูเจ้า ตรัสว่า ผู้ใดกินเนื้อและดื่มโลหิตของเรา ผู้ นั้ น อยู่ ใ นเรา และเราก็ อ ยู่ ใ นผู้ นั้ น ” นักบุญโธมัส อากวีนัสได้กล่าวถึงงาน เลี้ ย งประเสริ ฐ และน่ า อั ศ จรรย์ ของวั น สมโภชพระวรกายและพระโลหิ ต พระ คริสตเจ้าไว้ว่า
โดยเหตุที่เ ป็นน้้าพระทัยของพระบุตรองค์ เดียวของพระเจ้าที่จะให้มนุษย์มีส่วนร่วมใน พระเทวภาพของพระองค์ พระองค์ทรงรับ เอาธรรมชาติของเราเพื่อว่าการเป็นมนุษย์ ของพระองค์ จะสามารถท้ า ให้ เ รามนุ ษ ย์ สูงส่งด้วยชีวิตพระ เมื่อพระองค์ทรงรับเอา เนื้อหนังของเรา พระองค์ทรงอุทิศสภาพทั้ง ครบของพระองค์ เพื่อความรอดของเรา
พระองค์ทรงถวายพระกายของพระองค์แด่ พระบิดาบนพระแท่นแห่งกางเขน เพื่อเป็น เครื่องบูชาชดเชยบาปของเรา พระองค์ทรง หลั่งพระโลหิตเพื่อไถ่เ รา ให้พ้นจากพันธะ อั น น่ า สมเพชและทรงช้ า ระเราให้ บ ริ สุ ท ธิ์ จากบาป แต่เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก ซึ่งพระองค์ทรงมีต่อเราตลอดกาล พระองค์ ได้ ป ระทานพระกายเป็ น อหาร และพระ โลหิตเป็นเครื่องดื่ม ในรูปของขนมปังและ เหล้าองุ่น เพื่อผู้ที่มีความเชื่อจะได้บริโภค
งานเลี้ยงประเสริฐและน่าอัศจรรย์ ซึ่ง น้ า ความรอดมาสู่ เ รา และเปี่ ย มด้ ว ย ความหวานชื่น จะมีอะไรมีค่ามากกว่านี้ อีกหรือ? ในพันธสัญญาเดิมชาวอิสราเอล ถวายเนื้อลูก วัวและแพะเป็นเครื่องบูชา แต่ในที่นี้ พระคริสตเจ้าเององค์พระเจ้า แท้ได้ถูกตั้งไว้ต่อหน้าเราเพื่อเป็นอาหาร ส้าหรับเรา จะมีสิ่งใดน่าพิศวงยิ่งไปกว่านี้ อีกหรือ?
ไม่ มี ศี ล ศั ก ดิ์ สิ ท ธิ์ ใ ดมี ฤ ทธิ์ บ้ า บั ด รั ก ษา ยิ่งใหญ่เช่นนี้ โดยทางศีลนี้ บาปถูกขจัด ไปสิ้น คุณธรรมทวีขึ้น และวิญญาณก็มั่ง คั่งด้วย พระคุณฝ่ายจิตทุก ประการ ใน พระศาสนจักรมีการถวายบูชาอุทิศแด่ผู้มี ชีวิตและผู้ล่วงลับ เพื่อสิ่งที่ทรงตั้งไว้ เพื่อความรอดของทุก คน จะได้เ ป็น ประโยชน์แก่ทุกคน
จะได้เป็นประโยชน์แก่ทุกคน ถึงกระนั้นก็ ดีไม่มีใครสามารถเผยความหวานชื่นของ ศี ล นี้ ไ ด้ อ ย่ า ง ค ร บ ถ้ ว น ไ ด้ ใ น ศี ล นี้ วิ ญ ญ า ณ ไ ด้ ดื่ ม ด่้ า แ ล ะ ลิ้ ม ร ส จ า ก แหล่งก้ าเนิด ในศีลนี้เรารื้อฟื้นอนุสรณ์ แห่งความรัก ซึ่งพระคริสตเจ้าทรงเผย แสดงในพระทรมานของพระองค์
เพื่ อ ประทั บ ความรั ก อั น หาขอบเขตมิ ไ ด้ นี้ ในดวงใจของผู้ที่มีความเชื่อให้แน่น แฟ้นยิ่งขึ้น พระเยซูเจ้าจึงทรงตั้งศีลนี้ ใน การเลี้ ย งอาหารค่้า ครั้ง สุ ดท้ า ย หลัง จาก ทรงฉลองปัสกากับสานุศิษย์ของพระองค์
ขณะที่พระองค์ก้าลังจะทรงละจากโลกนี้ ไปหาาพระบิดา ทรงมอบศีลนี้ไว้เป็น อนุสรณ์แห่งพระทรมานของพระองค์ เป็น การท้าให้รูปแบบในโบราณกาลส้าเร็จไป และเป็ น อั ศ จรรย์ ยิ่ ง ใหญ่ ก ว่ า อั ศ จรรย์ ทั้งหมด ที่พระองค์ทรงกระท้า ซึ่งพระองค์ทรงมอบไว้เป็นบรรเทาส้าหรับ ผู้ ที่ ทุ ก ข์ เ ศร้ า ในการจากไปของพระองค์ (นักบุญโธมัส อากวีนัส)