Verbinding in ruimte

Twents Carmel College

Een bijdrage van: Saske During, docent mens en maatschappij en docent taalklas, en Jolanda Dooren, docent levensbeschouwing, maatschappijleer en maatschappijkunde. Beiden zijn werkzaam op locatie Potskampstraat.

Toelichting: ‘Ruimte in verbinding’: wat betekent dat eigenlijk op Twents Carmel College (TTC)? Hoe wil TCC van betekenis zijn voor de buitenwereld, hoe kán TCC van betekenis zijn voor de buitenwereld? Een antwoord is dat de school letterlijk de verbinding zoekt. Niet alleen met leerlingen uit de omgeving, maar ook met leerlingen over de landsgrenzen heen. In samenwerking met de gemeenten en het basisonderwijs in Oldenzaal, Dinkelland en Losser biedt de school hulp aan gevluchte kinderen uit Oekraïne, maar ook uit andere landen. Alle nieuwkomers in het voortgezet onderwijs worden in eerste instantie in de Taalklas op de locatie Potskampstraat geplaatst en vandaaruit wordt gekeken wanneer, of en hoe deze leerlingen de overstap kunnen maken naar het reguliere onderwijs.

In lokaal 90 zitten zes leerlingen uit zes verschillende landen die zes verschillende redenen hebben om in Nederland een nieuw thuis te vinden.

Deze leerlingen zijn hier nog maar kort en zitten te zwoegen op hun woordenschat. Ze leren nieuwe woorden, ook woorden die voor ons moeilijk te vertalen zijn. Want hoe leg je het woord ‘gezelligheid’ uit? Om de verbinding met elkaar te zoeken, organiseren we een internationale high tea. Elke leerling neemt iets mee dat bij zijn of haar land van herkomst hoort. Zo leren we van elkaar en van elkaars cultuur. Er is keuze uit tsebhi met injera, baklava en een lekkere panlefi.

Tijdens de high tea wordt veel gesproken over de verschillende culturen, ook over de Nederlandse cultuur en onze gewoonten. De leerlingen vinden het bijzonder dat wij een koning hebben en dat iedereen vrij is op de verjaardag van de koning. Ook hebben we het over religieuze feesten, zoals Pasen en het Suikerfeest. Ze vinden het raar dat hun docent niet vast, maar als zij dat uitlegt begrijpen ze dat in Nederland iedereen eigen keuzes maakt en dat we hier individualistischer zijn.

De meisjes komen uit culturen waar mannen en vrouwen niet gelijkwaardig zijn. Maar hier in Nederland is er (meer) ruimte om jezelf te zijn, je eigen mening te hebben en je eigen leven te leven. Dat botst thuis wel eens. Eén meisje draagt thuis wel een hoofddoek uit respect voor haar ouders en hun opvattingen, maar op school doet ze dat niet, omdat ze gelijkwaardig deel van de Nederlandse samenleving wil uitmaken. Het is bijzonder hoe al die verschillende culturen hun eigen weg vinden in letterlijk één ruimte.