Floris Göbel

Floris Göbel
Met tekeningen van Esther van de Bund
Die zaterdag leek een gewone zaterdag te worden, zoals alle andere. Patrick stoof opgewonden mijn kamer in.
‘HEB
‘Suus?’
Hij moet echt weg, hoor! Ik wil niet dat hij over de gang kruipt als Suus hier is.’
Ik woon dus samen met Patrick in een huis. En met nog vier andere jongens: Crispijn (JA ECHT), Charlie, Philip en Tom. Super kikkkkke!
‘Je weet wel. Ons nieuwe buurmeisje! Suus!’
Ik keek alsof ik heel goed wist wie Suus was...
‘Maak je geen zorgen Patrick, hij doet niks.’
‘Hoezo, hij doet NIKS?
Meneer Tortellini (lief)
‘Nee joh, het is gewoon een wurgslang. Hartstikke ongevaarlijk...
Superlief beestje. Hij doet echt niks. Behalve als hij stress voelt.’
Iets in me zei dat Patrick een beetje gestrest was…
Meneer Tortellini (niet zo lief)
Patrick
‘Kan me niet schelen, Floris. Zorg dat dat beest in zijn hok zit.’
‘Eh... dat noem je een terrarium, Patrick.’
‘Terrani…
hok, huisje, schuur, stal, MAAKT ME NIET UIT. Hij moet erin!’
Het leek me het beste om even mijn mond te houden.
Patrick liep naar de keuken aan het eind van de gang.
‘EN SNEL!’ brulde
hij erachteraan.
Patrick is mijn allerbeste vriend. Al sinds de middelbare school, toen mevrouw Nutter, mijn lerares Engels, flauwviel. Ze was geschrokken van Igor, mijn reuzenpad die ik per ongeluk in mijn schooltas had gestopt. Helaas was hij ontsnapt en in de bureaula van de lerares gekropen. Iedereen was naar buiten gerend, behalve Patrick.
Mevrouw Nutter
Hij was op het bureau afgestormd, had Igor opgepakt en hem van alle kanten bekeken. Toen wist ik het:
En dat wilde ik zo houden. Vandaar dat ik snel
Meneer Tortellini ging zoeken. Ook al is-ie echt niet gevaarlijk. MEESTAL NIET… ‘Meneer Tortellini!’ riep ik.
En nog iets harder, om Patrick gerust te stellen: ‘MENEERTJE TORTELLIIIINIIIIIII!’
Ik dook naar beneden en kroop snel verder.
Door de gang. Over de trap. In de hal... Ik was zo
druk met snuffelen dat ik niet doorhad dat mijn neus tegen een schoen botste.
‘Heb je vaker last van rondkruipend wild, Patrick?’
Voor me stond een meisje met een
Het duurde even voordat ik doorhad dat ze mij bedoelde...
bos blonde krullen.
‘Dus jij bent Suus?
Wat leuk je te ontmoe...’
‘Ja, Floris,’ onderbrak Patrick me, ‘dit is Suus...
Had jij niet iets
belangrijkers te doen?!’
‘Eh, ja... Klopt!’
Ik dook weer naar de grond.
‘TORTELLIIIIINI,
waar ben je nou?!’
MENEERTJE,
‘Wie zoekt hij?’ hoorde ik Suus vragen.
‘Niks hoor, Suus. Zijn, eh... kat is verdwenen,’ antwoordde Patrick.
‘ECHT? DAT IS OOK TOEVALLIG! De kat van mijn moeder is ook spoorloos. Wiede-wiediefoetsie. Ze laat haar RASKAT nooit buiten, vast bang dat-ie verdwaalt of zo. Dus hoe kan het beestje dan weg zijn...?!’
IK? VERDWALEN? IK KOM HEUS WEL TERUG, HOOR. ALLEEN EVEN EEN FRISSE NEUS HALEN...
In De jacht op de dierendief ontdekt Floris dat er een dierendief actief is in de stad. Er verdwijnen op mysterieuze wijze dieren en het lijkt wel of iemand de Dierenambulance steeds net een stapje voor is. Tijd voor actie!
en Meneer Tortellini
Lukt het Floris om de verdwenen dieren op tijd te vinden en ze in veiligheid te brengen? Een spannend en ook grappig verhaal vol interessante weetjes over dieren én natuur!
Dierenexpert Floris Göbel woont samen met zijn koningspython Meneer Tortellini in Amsterdam. Floris maakt YouTubefilmpjes voor DierenpraatTV en is bekend van tv-programma’s als Expeditie Robinson en het Jeugdjournaal.
Hij was als kind al zoveel mogelijk in de natuur te vinden. Om ook dieren te kunnen helpen, werkt Floris als vrijwilliger bij Dierenambulance Amsterdam.
NUR 283 Kosmos Uitgevers, Utrecht/Antwerpen