29-8-2007 Ter informatie en commentaar
Wetgeving betreffende gezelschapsdieren. 1-Importwetgeving 2-Soortenbescherming 2-Transport 3-Welzijn
Import van gezelschapsdieren Ongeveer de helft van de Nederlandse bevolking heeft huisdieren. Een groot deel van de gehouden dieren bestaat uit honden en katten, een kleiner deel uit aquariumvissen, reptielen en amfibieën, vogels en/of kleine zoogdieren. Van deze dieren wordt een groot deel hier in Nederland gekweekt, een deel wordt echter geïmporteerd. In de meeste gevallen vindt de import plaats door professionele importeurs, in sommige gevallen door particulieren. Hoe zit het met de wetgeving omtrent deze importen? In Europa hebben we te maken met verschillende wetgeving. Er is wetgeving omtrent de handel in bedreigde diersoorten (CITES [link]), maar ook wetgeving die te maken heeft met diergezondheid ([link]. Tenslotte is er nog wetgeving over dierenwelzijn [link]. CITES Soortenbescherming in Europa Alle lidstaten van de Europese Unie zijn partij in CITES, de Convention on International Trade in Endagered Species. De Europese Unie heeft in 1982 op basis van de CITES overeenkomst ook regels opgesteld over de handel in bedreigde uitheemse soorten. In 1997 werd deze Europese regelgeving vervangen door de Basisverordening (Verordening (EG) nr. 338/97 [link naar verordening] van de Raad inzake de bescherming van in het wild levende dier- en plantensoorten door controle op het desbetreffende handelsverkeer). Iedere lidstaat moet zich aan deze verordening houden, ook Nederland. In de basisverordening zijn regels opgesteld voor de handel in bepaalde dieren- en plantensoorten. Voor verschillende soorten gelden verschillende regels. In Europa zijn de soortenlijst A, B, C en D opgesteld, waarin de international CITES lijsten tevens geïmplementeerd worden. Op deze lijsten staan alle soorten van de CITES -lijsten plus nog een aantal extra soorten. Op de Europese lijsten staan echter ook soorten waarvan de import een gevaar kan opleveren voor de Europese fauna, of soorten waarbij de Europese Unie van mening is dat strengere maatregelen noodzakelijk zijn.
Om dieren te importeren of exporteren zijn vergunningen noodzakelijk, afhandelijk van de plaatsing op de CITES lijsten. Deze vergunningen worden afgeven door de nationale CITES management autoriteiten. Naast een exportvergunning van het exporterende land is in de Europese Unie ook een importvergunning noodzakelijk. De import vergunningen worden eventueel beoordeeld door de Wetenschappelijke Comités. Deze comités van de lidstaten kunnen tevens op eigen initiatief importvergunningen weigeren op basis van eigen afweging of de import van de betreffende dieren een bedreiging vormt voor de betreffende diersoort, ook al is er een geldende exportvergunning overlegd. Tenslotte zijn er op Europees niveau afspraken over het niet toestaan van importen van bepaalde soorten van bepaalde landen. Bijlage A: CITES -soorten van bijlage I, en enkele van bijlage II. In deze soorten mag geen handel plaatsvinden. Uitzonderingen worden gemaakt voor wetenschappelijk onderzoek en in enkele gevallen en onder strikte condities voor nakweken. Bijlage B: CITES -soorten van bijlage II, en enkele soorten van bijlage II. In deze soorten mag geen handel plaatsvinden, tenzij het exporterend land een exportvergunning afgeeft en het Europese land een importvergunning. Bijlage C: CITES-soorten van bijlage III. Deze bijlage bestaat uit soorten waarvoor in bepaalde landen export restricties gelden. Wanneer de dieren uit de betreffende landen afkomstig zijn dient een export vergunning overlegd te worden, in andere gevallen een verklaring van oorsprong Bijlage D: soorten waarvan men overtuigd is dat de internationale handel op Europees niveau in de gaten moet worden gehouden. Er dient door de importeur een kennisgeving van invoer te worden afgegeven. De Europese Commissie stelt regelmatig in een nieuwe Verordening vast voor welke soorten van Bijlage B een Europa brede opschorting van kracht is. De meest recente (2006) is Verordening 605/2006 [link naar verordening]. Op de website http://sea.unep-wcmc.org/eu/Taxonomy/index.cfm kunt u de CITES status van een soort controleren. De controle op CITES regelgeving vindt plaats bij binnenkomst in de Europese Unie. Op het grondgebied van de Europese Unie dient ten alle tijden de legaliteit van de dieren te kunnen worden aangetoond. In Nederland Vroeger waren de regels voor Nederlandse beschermde soorten uit de CITES overeenkomst opgenomen in de Wet bedreigde uitheemse dieren en planten (Budep). Deze wet is vanaf 1 april 2002 geïntegreerd in de Flora- en faunawet. Net als vroeger mag je zonder ontheffing geen beschermde, of met uitsterven bedreigde uitheemse planten en dieren invoeren, verhandelen, bezitten of vervoeren. Voor uitheemse dieren of planten die hier gefokt of geteeld zijn, zijn de regels minder streng. Gefokte dieren van de CITES bijlages mogen onder bepaalde voorwaarden wel worden verhandeld, maar is er dan meestal een speciale CITES-vergunning voor nodig. Meestal gaat het om papegaaien en slangen, die door veel hobbyisten in Nederland thuis worden gehouden. Apen en veel soorten roofdieren mogen niet worden gehouden in huizen, bij particulieren. Een CITES invoervergunning dient in Nederland te worden aangevraagd bij de Dienst Regelingen. Een formulier kan worden gedownload op
https://www.hetlnvloket.nl/servlet/page?_pageid=331&_dad=portal30&_schema=PORTAL 30&frm=simpel&qt=cites. Wetgeving betreffende diergezondheid Diergezondheidswetgeving De Europese Unie kan regels stellen betreffende de import van dieren waarbij er een gevaar is voor insleep van dierziekten. De Europese Unie staan in het algemeen importen wel toe, maar onder condities. Zo dient er bij import een gezondheids certificaat te worden overlegd. Voor sommige dieren zijn er speciale EU certificaten (siervissen), voor andere wordt een algemeen veterinair certificaat geaccepteerd. Deze certificaten worden gecontroleerd bij binnenkomst in de Europese Unie. Bij de plaats waar de dieren worden binnenbracht vindt een veterinaire controle plaats. Sinds 2005 is de import van uit het wild gevangen vogels verboden, formeel in verband met de vogelgriep, en nakweek vogels zijn alleen onder zeer strikte condities toegestaan (uit slechts enkele landen en na een quarantaine periode). De eisen die aan import van dieren in Nederland gesteld worden kunnen worden gevonden op http://wisdom.vwa.nl/ivo/Start.do. Wetgeving betreffende dierenwelzijn Welzijnswetgeving Op Europees niveau is weinig geregeld over het welzijn van gezelschapsdieren. Alleen in de Verordening over dierenbescherming tijdens transport van dieren (EG 2005/1) zijn ook gezelschapsdieren besloten. De verordening gaat over commerciĂŤle diertransporten, dat wil zeggen over dieren die getransporteerd worden om daar financieel gewin bij te hebben. Dit zijn dieren die vanaf een luchthaven naar de importeur getransporteerd worden, maar ook detaillisten die hun verkoopvoorraad ophalen bij de groothandel. Ook liefhebbers die dieren naar een beurs vervoeren of naar een verenigingsavond, met het doel deze te verkopen, vallen onder de verordening. De verordening geeft aan hoe dieren getransporteerd moeten worden, hoe verpakt en hoe het transportmiddel er uit dient te zien. Tevens stelt de verordening eisen aan de chauffeur en aan de vervoerder. Deze laatste dient een vergunning te bezitten, de chauffeur moet een training te hebben ontvangen. Meer hierover vindt u op http://www.vwa.nl/portal/page?_pageid=119,1639968&_dad=portal&_schema=portal