Suiker februari 2018

T N A R K R U U T L U C N E E D P M E K E D VAN NR. 89 –

M OL

JAARGANG

UARI 20 8 – FEBR

ike 18 www.su

rkran

w.faceb t.be – ww

ook.be/su

ikerkran

t

S E R A N E T S E KU N S

N I R T KA K C N I N O K E DNTROERT MET BEEELKDEN, O BO N E N E G TEK EN I N

VOETE O G U H ER T N E C T R A VA N K R E W T TO O N

S E A F F JE N A V N I Z N E N ON

r a a w de b e eek h t o i l b bi ZI

MET DANK AAN

N

NEEM EEN (STEUN)ABONNEMENT EN WORD SUIKERNONKEL / SUIKERTANTE Suiker gemist?

Dat kan je vermijden. Je kan een (steun)abonnement nemen op je favoriete maandblad. Voor 35 euro per jaar krijg je dan cultuurkrant Suiker maandelijks (10 keer per jaar) toegestuurd. En meteen word je ook opgenomen in onze hoogsteigen ‘walk of fame’: de immer groeiende lijst met suikernonkels en suikertantes.

Schrijf 35 euro over naar rekeningnummer BE64 7512 0680 5252 van Kempense Cultuurpromotie vzw in Turnhout, en vermeld je naam en adres. Wij doen de rest. Je krijgt de eerstvolgende Suiker al toegestuurd.

Vanzelfsprekend kan je een (steun)abonnement ook voor je vrienden bestellen. Da’s nog eens een origineel cadeau!

Suikernonkels / Suikertantes

Verantwoordelijke uitgever Kempense cultuurpromotie vzw

Redactieadres Steenweg op Turnhout 137 bus 2 2360 Oud-Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Kempense cultuurpromotie vzw Steenweg op Turnhout 137 bus 2 2360 Oud-Turnhout

Oplage 10.000 exemplaren

Verspreidingsgebied Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

Verdeelpunten zie website

Redactie Roel Sels Stijn Janssen Ivo Verheyen Floor Deckx Wim Paeshuyse Dirk Kennis

Foto's Bart Van der Moeren

Vormgeving Dimitri Paeleman

Opmaak advertenties Els Vandervoort

Advertenties Sabine Clijmans 0496 87 42 52 sabine@suikerkrant.be

Drukkerij DKZet (Hapert, NL)

Website www.suikerkrant.be www.facebook.com/suikerkrant

2 - februari 2018

Albert Delfosse, Mol Andre Joos, Berchem Anne-Maria Bosch, Turnhout Annemie Mertens, Turnhout Arlette Wellens, Herselt Barbara Van Loon, Merksplas Bart Stessens, Retie Boenne Delfosse, Mol Bosch Anna-Maria Brecht D’Hoore, Turnhout Carol Jay, Antwerpen Caroline Roymans, Turnhout Carte Postale, Geel Chretien Dexters, Mol Claude Van Daele, Oud-Turnhout Creative Factory, Turnhout Daniël Le Bon, Zoersel De Dorpspomp bvba, Herselt De Zwarte Panter, Antwerpen Deckx – Vreys, Dessel Dinora De Waele, Zoersel Dirk Vanhaute, Wortel Dorien Onsea, Geel Els Caeyers, Dessel Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience, Antwerpen Eric Nijsmans, Laakdal Eric Van Den Bulck, Herentals Fam Willekens – Beckers, Balen Fam. Baert - Van Mierlo, Turnhout Fam. Beirinckx - Lemmens, Geel Fam. Boven - Nijs, Mol Fam. Cremers - Rombouts, Turnhout Fam. De Vries - Wils, Turnhout Fam. Deckx – Geerts, Mol Fam. Delaet - Ooms, Mol Fam. Gaublomme - Meeuwssen, Kasterlee Fam. Hens - Haesbrouck, Mol Fam. Huysmans - Vanhoof, Kasterlee fam. Jacobs – Van Hove, Turnhout Fam. Janssen – Ramaekers, Mol Fam. Konings-Knaeps, Oostduinkerke Fam. Koop-Praet, Turnhout Fam. Maene-Van den Bergh, Turnhout Fam. Meeus-Verkoeyen, Dessel Fam. Minnen - Van Grieken, Mol Fam. Op de Beeck - Joosen, Oud-Turnhout Fam. Van Look - Van Gimst, Turnhout Fam. Van Reusel - Delfosse, Mol Fam. Verbeeck - Van Dyck, Antwerpen Fam. Verheyen-Pals, Mol Fam. Verstrepen - Linten, Geel Fam. Wuyts - Van Den Bergh, Hoogstraten Fam. Zajac - Corstiaensen, Mol Francis De Preter, Heist-op-den-Berg Fred Sels, Retie Geert Verdonck, Turnhout Gertrudis Van Gestel, Turnhout Goele Janssen, Mol Guido Smets, Mol Guy Kennis, Lille Hans Otten, Herentals Heidi Corthout, Lille Ibn Delaet, Mol Igor Verpoorten, Meerhout Ingrid Verbraeken, Arendonk Jack Van Gils, Turnhout Jan Van Gorp, Turnhout Jay Carol, Antwerpen Jazz Kitchen, Oud Turnhout Jef en Arlette Van Eyck - Scheepers, Turnhout Jef Tegenbos, Herentals Johan Bultynck, Turnhout Johan Dupre, Mol Jos Geysels, Turnhout Karen Delfosse, Mol Karl van Den Broeck, Turnhout Katelijne Janssen, Borgerhout Kennis Guy, Lille Kris De Hoon, Turnhout Laurent Reypens, Westerlo Lucas Proost, Neerpelt Ludwig Van den Eynde, Deurne Magda Dillen, Beringen Marc Cleymans, Turnhout Marie-Anne Van Ravestyn, Turnhout Marina Nuyts, Mol Martina Ooms, Turnhout Mevr. Vermeiren, Mol Niko Hendrickx, Lommel OXOt vzw, Westerlo Peter Heyns, Turnhout Peter Maene, Turnhout R.amp.S Consulting bvba, Vosselaar Raymond Minnen, Mol Sandra Van Leeuwen, Oostmalle Sels Instruments NV, Vorselaar Silvia Bonotto, Mol Stanislas Putseys, Antwerpen Studio Fik Van Gestel, Gierle Tessa Vermeiren, Mol Tine Horsten, Geel Truus Van Gestel, Turnhout Voka vzw, Geel Willemsfonds, Oud-Turnhout Willy Verheyen, Mol Wim Mampaey, Dessel Wouter Hillaert, Borgerhout

BLADWIJZER COLUMN 12. Stijn Janssen

EXPO / BEELDENDE KUNSTEN 4. Katrin Dekoninck 4. Jef Faes 5. Ronald Luyten 5. Gie Knaeps

FILM

13. Films buiten het reguliere circuit

HUMOR 6. Hells Bells 6. Katinka Polderman

LITERATUUR

14. Boekenrubriek ‘De boekerij’

MUZIEK 3. Peter Evans en Sam Plata 3. Jef Neve 6. Kris De Bruyne Trio 7. Stef Kamil Carlens

REPORTAGE / INTERVIEW 9. De bewaarbibliotheek 10. Cipal

THEATER 6. Naamloze gebeurtenis 6. Toneelgroep Nunc

KORT

ALL THAT JAZZ

‘Op 3 Geelse’ wijzen’ combineert Geels erfgoed met culinaire streekspecialiteiten

Jef Neve Spirit control

HERENTALS – Jazz in Thals brengt op 9 februari Kempenzoon Jef Neve nog eens naar cc ’t Schaliken voor een uitvoering van zijn nieuwste plaat: Spirit Control. Het tempo ligt hoog, de piano duwt de stroom voorwaarts, drums en elektronica doen het rommelen in de onderbuik terwijl de strijkers voor het drama zorgen. Dit resulteert in meeslepende songs waar je zo de beat onder kan voelen, meegezogen in het ritme van de tijd. Jef Neve zegt het zo: “Wat als je voelt dat je op topsnelheid bent? Wat als plots in het midden van je leven alle zeilen in de juiste richting staan? ‘Spirit Control’: het gevoel dat je geest eindelijk doet wat je altijd verlangd hebt, de gedachte dat je nu zelf aan het roer staat, een heerlijk gevoel van vrijheid.”

Met: Jef Neve (piano), Jens Bouttery (drums/electronics), Lennart Heyndels (bas/ cello), strijkkwartet Jef Neve Spirit control op vrijdag 9 februari 20.30,u in cc ’t Schaliken Herentals, 25 euro

Saudade: jazz en bossa

KASTERLEE – Houtem Street brengt op 5 februari met Saudade een jazzband met zijn thuisbasis in het Geelse. De band bewandelt al ruim 20 jaar het muzikale pad tussen jazz en bossa. Met rustige melodieën en jazzstandards komen warme zuiderse ritmes bovendrijven. Songs als “The girl from Ipanema”, “Agua de beber”, “Samba de uma nota so” en zo meer spreken een breed publiek aan.

Maar ook Cole Porter, George Gershwin, Kurt Weill, Bill Withers, Keith Jarrett en Chick Corea inspireren de muzikanten bij hun zoektocht naar een eigen geluid. Bossanova, een vleugje samba, maar ook swing, ballads of een funky begeleiding zorgen voor een rijke schakering tussen intimiteit en opwinding.

Met: Martine Dams (zang.), Jan Frederickx (fluit), Eddy Schuurmans (gitaar), Gunter Mariën (bas), Geert Mariën (drums) en Chris Lembrechts (vibrafoon) Saudade op 5 februari om 21u. in Houtum Street, zaal Den Eyck, Houtum 26 Kasterlee, 10 euro

Gratis Jazz Jam

GEEL – Samen met enkele jazzliefhebbers zette het Geelse cc de Werft afgelopen seizoen voor het eerste de schouders onder Jazz Jam Geel. Spreken van een succes is een understatement! Een dertigtal jammers toonden telkens hun kunnen en kunsten aan een honderdtal toeschouwers. Dit vraagt om een vervolg! Deze tweemaandelijkse jamsessies staan open voor jazzmuzikanten van allerlei pluimage Via www.jazzjam.be kiezen ze, naast de sessie, ook de songs waarop ze willen intekenen. Jazz Jam Geel is gratis. Reserveren is niet nodig.

Meer info via www.jazzjam.be.

Jazz Jam Geel in café De Werft op 14 februari om 20u, gratis

Here Comes the Crazy Men

MOL – Bram Weijters’ Crazy Men maakt een avontuurlijke duik in de vaderlandse jazzrock en fusion. De groep vertrekt daarbij van de cultplaat ‘Here Comes the Crazy Man’ uit 1974 van Koen De Bruyne, de betreurde broer van Kris. Onder leiding van muzikale duizendpoot en pianist Bram Weijters is de line-up samengesteld uit prominente muzikanten die elk op hun manier bezig zijn met jazzfusion en cross-overs in succesgroepen als Dans Dans, BRZZVLL, Stuff. en Internal Sun. Met: Bram Weijters (piano), Sam Vloemans (trompet), Andrew Claes (tenorsax & electronica), Vincent Brijs (baritonsax), Dries Laheye (basgitaar) en Steven Cassiers (drums).

Bram Weijters’ Crazy Men op 23 februari om 20.30u in RElaX, de foyer van Schouwburg Rex - 13 euro

Improvisatie op het scherpst van de snede

RIJKEVORSEL – Vier jaar geleden speelde het New Yorkse Peter Evans Quintet met Sam Pluta een verpletterend concert in de Singer. Evans is dan ook een trompettist die met zijn schijnbaar onbegrensde techniek en improvisaties monden doet openvallen. In combinatie met de elektronica van Pluta zorgt dat steevast voor ongezien muzikaal vuurwerk! Sinds de release van het album ‘Sum and difference’ (2011) ontwikkelden ze zich als duo in een genre dat omschreven wordt als ‘electro-acoustic chamber music’. Improvisatie, volledige toewijding en een explosieve energie van puur geluid vormen de basis van hun ‘instant composities’.

In 2014 verscheen hun eerste duoalbum ‘Event Horizon’. Het concert in de Singer is voorlopig de enige kans om dit live mee te maken in ons land!

Peter Evans & Sam Pluta op 17 februari om 20.30u. in de Singer , Bavelstraat 35 - 17 euro

Ulisses Rocha (en anderen) in Kunsthuis Theobaldus

TURNHOUT – De Braziliaanse meestergitarist Ulisses Rocha vertoeft een tijdje in België. Hij is o.a. in ons land voor een tv-optreden (De zevende dag) maar hij treedt ook op in Kunsthuis Theobaldus in Turnhout. Niet te missen!

Ulisses Rocha (57) is een van de beste gitaristen van Brazilië. In een land met 200 miljoen inwoners, die allemaal even zot zijn van de klassieke gitaar, wil dat wat zeggen.

Rocha leek wel voorbestemd om een grote carrière te maken als gitarist. Zijn talent werd al vroeg ontdekt. Op tienjarige leeftijd nam hij al gitaarles. Hij was amper 17 toen hij optrad en zowel jazzstandards als populaire Braziliaanse muziek speelde.

Zijn toenmalige gitaarleraar vroeg hem om toe te treden tot de groep d’ Alma, een gitaartrio dat veertig jaar later nog altijd tot de verbeelding spreekt. D’ Alma trad op ’s werelds bekendste en grootste jazzfestivals (Parijs, Montreux, New York, Ottawa…) op en bracht drie cd’s uit. Op twee ervan speelt Ulisses Rocha.

Vanaf 1985 begon Rocha albums uit te brengen onder zijn eigen naam. De teller staat nu op veertien. Twee keer werd hij genomineerd voor de ‘Sharp Brazil Awards’ in de categorie ‘beste solist’ én ‘beste instrumentale muziek’ Hij is hoogleraar aan de faculteit Muziek van de Braziliaanse universiteit Unicamp (bij Campinas), maar sinds enkele jaren woont hij met zijn gezin in Florida om daar de gitaarafdeling van het conservatorium van de ‘University of Florida’ te leiden.

Hij is een man die stapels adelbrieven kan voorleggen. Dat zegt echter weinig over de muziek die hij speelt. Op Rocha valt moeilijk een etiket te kleven. Dat was in zijn jeugdjaren al zo, toen hij met even groot gemak jazz en progressieve rock als bossanova speelde, en dat is nooit veranderd. Rocha houdt nog altijd van diverse muziekstijlen en laat dat ook horen. Zowel Braziliaanse klassiekers en Argentijnse tango als songs van Stevie Wonder, Pink Floyd en Led Zeppelin kunnen re revue passeren. Ulisses Rochas treedt op 22 februari ook op in Komdis in Witgoor-Dessel.

Een dag vol muziek

Ulisses Rocha treedt op zaterdag 24 februari op in Kusnthuis Theobaldus in Turnhout (Koningin Elisabethlei 2). Het concert begint om 14.30u stipt en duurt een uur. Op dezelfde locatie worden diezelfde dag nog twee voorstellingen én een maaltijd geserveerd.

Tussen 16 en 17u is er een muzikale vertelling door Roland Bergeys en Bart Wils (accordeon). Van 17 tot 19.30u wordt een broodjesmaaltijd geserveerd en het Vlaamse-Catalaanse duo ‘MonDuo’ (Lies Hendrix op diatonische accordeon en Joan Peiro Aznar op gitaar) sluit vanaf 19.30u de dag af.

Het gecombineerde pakket (drie voorstellingen plus de maaltijd) kost 30 euro, maar je kan ook aparte voorstellingen kiezen of combineren. Dan betaal je 8 euro per voorstelling en 15 euro voor de maaltijd.

GEEL - Op een originele en ludieke manier iets opsteken over straf Geels erfgoed, en je tegelijk culinair laten verwennen met het beste van wat er op Geelse bodem wordt gekweekt en geproduceerd: dat is het opzet van ‘Op 3 Geelse Wijzen’. Café de Werft dekt er op zaterdag 10 februari zijn tafels extra feestelijk voor en maakt daarbij plaats voor een podium met drie Geelse wijzen. Een smakelijke, boeiende én hilarische avond gegarandeerd. Op zijn Geels, dus ín het Geels!

Robbe Verdonck, uitbater en kok van café de Werft, wil het culinaire erfgoed van Geel met het ‘klassieke’ erfgoed combineren. In het team dat tekende voor de drie edities van de veelbesproken en succesvolle ‘Oavet van de Platte Klap’ vond hij mensen die daar wel oor naar hadden. Terwijl Robbe het culinaire gedeelte voor zijn rekening neemt, vullen Willy Geentjens, Paul Heylen, Dirk Kennis, Leo Otten, Georges Vannuten en Ivo Verreyt de avond met de strafste verhalen uit het rijke Geelse leven dat achter ons ligt. Ze tonen unieke, soms eeuwenoude voorwerpen waarvan je het bestaan niet vermoedde, en ze vertellen de verbluffende verhalen die erachter zitten. Ze halen hilarische herinneringen op aan figuren en gebeurtenissen, waarvan ze beweren dat ze echt hebben bestaan en echt zijn gebeurd.

Ze klinken bijzonder geloofwaardig, maar zijn ze dat ook? Aan het publiek om daar achter te komen! Terwijl je de leugens ontmaskert, amuseer je je te pletter en steek je heel wat op over het Geels erfgoed in zijn breedste betekenis.

Terwijl een markante discobar op en top Geelse muziek ten gehore brengt, geniet het publiek tussen de vragenrondes door van een bijzonder diner. Een aperitief met amuses en drie gangen met originele gerechten, waarvan de belangrijkste ingrediënten in Geel werden gekweekt of geproduceerd. Om op drie Geelse wijzen te koken, bevoorraadde de kok zich o.a. bij bio-moestuin de Plantentrekker, de biohoeve van de Steenovens en de hoeve Wolfskamer van de familie Dams.

Te noteren valt dat Robbe o.a. de Campine serveert, het fameuze Kempische Hoen dat sinds vorig jaar opnieuw wordt gekweekt, en dat tot dusver enkel in het sterrenrestaurant La Belle te proeven was. Ook dat is erfgoed! Dit wordt een absolute buitenkans om Geelse kost van topniveau te proeven.

‘Op 3 Geelse Wijzen’ loopt i.s.m. cultuurcentrum de Werft, het Stadsarchief, het Gasthuismuseum, het Taxandriamuseum (Turnhout) en de erfgoedcel k.Erf. Het aantal plaatsen is beperkt. Een tafeltje bestellen kan bij café de Werft (info@ cafedewerft.be, tel. 014/89.27.26, via contact op de Facebookpagina of in het café zelf). Voor dit uniek diner en deze formidabele Geelse avond betaal je 30 euro pp..

Suiker - 3

BONJOUR EXPO Jef Faes in Art Center Hugo Voeten

Katrin Dekoninck bij Dessers MOL, LEUVEN – Beste kunstliefheb(b/st)er, u moet naar Leuven. Dichterbij was natuurlijk beter, maar het is daar, in Galerie Dessers aan de Naamsestraat, dat Katrin Dekoninck (°1971) tentoonstelt. Ze pakt er uit met beelden en tekeningen, en die zijn van een ontroerende eenvoud en schoonheid.

‘Vaut le détour’, zeggen ze bij Michelin. Bovendien komt er ter gelegenheid van deze expo een boek uit, en ook dat is bijzonder mooi geworden.

Ze is volbloed Molse en is heel jong begonnen met schilderen, mede onder de impuls en in het gezelschap van haar grootvader, Leon Dekoninck. De wat oudere Mollenaar herinnert zich hem zonder twijfel nog: zelf een meer dan verdienstelijk schilder, laatste leerling van Jakob Smits en met werk in de collectie van het Smitsmuseum. Schilderen doet Katrin ondertussen niet meer, want ze heeft de focus verlegd van verf naar klei.

Daar maakt ze figuratief werk mee waarin onveranderlijk de mens centraal staat.

Het is toegankelijk werk, maar van een doorvoelde diepte en een gelaagdheid die je raken.

Een voorbeeld. Vorig jaar was in Watou van haar een installatie te zien die we voor het gemak ‘Het doorgezaagde huwelijksbed’ zullen noemen. Levensgroot zitten daar twee echtelieden treurig en wat ingedoken van elkaar weg te kijken: het is voorbij. Dit werk (dat overigens te groot is voor Galerie Dessers - er zal enkel een maquette te zien zijn) is in meer dan één opzicht typisch voor Dekoninck.

Zo geeft ze het werk geen titel – dat doet ze vaker – waarmee je als kijker toch wat ruimte krijgt voor interpretatie. In dit geval was die ruimte weliswaar beperkt, omdat het thema van Watou ‘alleenigheid en ondraaglijke eenzaamheid’ was.

Wij moesten bij het zien van de twee figuren meteen aan ‘Het huwelijk’ van

Bij de bijen

Elsschot denken, en aan zijn zo mooi beschreven ‘weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.’

Treurnis in woord en beeld

Die weemoed, die treurigheid, is een andere constante bij Katrin Dekoninck. De weemoed van een oude dame die, ‘heel alleenig’, de handen in de schoot, zit te wachten op, tja, waarop? We zien eenzaamheid die tot lethargie leidt, of erger dan dat, tot wanhoop. Dan zitten de figuren met het moede hoofd in de handen.

Niet de maakbare, maar de kwetsbare mens wordt hier getoond: een meisje in haar ondergoed, een naakte vrouw in foetushouding op een bed, een rechtopstaande slaapster, een starende, zichzelf zoekende spiegelkijkster. We kunnen er allicht kritiek in zien op een wereld waar het er vandaag al te vaak op z’n Donald Trumps aan toegaat: ieder voor zich.

Tot slot nog het boek, getiteld ‘Breath’.

Dat is het resultaat van een intense samenwerking tussen beeldend kunstenares Katrin Dekoninck, fotograaf Stef De Belder en dichter Steven Van Der Heyden. De laatstgenoemde twee hebben de juiste toon getroffen en verdienen felicitaties. We voegen een gedicht van Van Der Heyden toe. En dan naar Leuven.

Tekst: Ivo Verheyen

Zwijgzame handen maken denken tastbaar Ze kennen de ware kleur nog niet, zoeken niet en altijd Langs lenige lijnen en lijven naar het hart van de materie Verlangen wordt gebaar gebald tot één moment van Zelfontleding

Praktisch

Breath Beelden en tekeningen van Katrin Dekoninck bij Galerie Dessers, Naamsestraat 11 in Leuven van 10 februari tot half maart, telkens van woensdag tot zaterdag van 11 tot 18u. Het boek wordt voorgesteld bij de finissage (exacte datum nog niet bekend), maar is al verkrijgbaar bij de Molse Standaard Boekhandel en via de websites van de kunstenaars.

HERENTALS – De kans dat u al kennis hebt gemaakt met Jef Faes (°1972) en zijn werk is klein: hij treedt heel zelden naar buiten. Een tiental jaren geleden heeft hij een kans gekregen in de Verbeke Foundation in Kemzeke. Verder is er nog een tentoonstelling geweest in Amsterdam, maar daar blijft het wel zowat bij. Reden te meer om meteen over te steken naar Art Center Hugo Voeten in Herentals, waar Faes nu iets presenteert dat toch aardig in de buurt van een retrospectieve komt. Wij mochten er de laatste fase van de tentoonstellingsopbouw meemaken, en waren erg onder de indruk.

Faes lijkt in zijn werk voortdurend op zoek naar het wankele evenwicht tussen orde en chaos, tussen doorgedreven beredeneerdheid en spontaneïteit. Zo tonen zijn schilderijen vaak een perfect geometrische zeshoek, heel accuraat ingevuld met kleurrijke lijntjes die zo uit de computergestuurde printer lijken te komen. Fout. Een nauwkeurige studie van dichtbij laat helder zien dat elk van die lijntjes toch wat onregelmatig is: ze zijn allemaal handmatig en met monnikengeduld aangebracht. Opart après la lettre, zo u wil, maar met etiketten kleven komen we bij Faes toch niet ver. Het is bij sommige werken uiteraard niet verboden om aan beroemde voorgangers als Victor Vasarely te denken, maar Faes heeft zijn eigen agenda en laat nooit de band met de natuur los.

Geometrie

De genoemde geometrische zeshoek is alom en in alle dimensies aanwezig in zijn werk.

4 - februari 2018

Faes is in de eerste plaats een beeldhouwer.

Hij is vrij traditioneel begonnen in marmer en brons, maar dat materiaal werd hem te duur. Hij werkt nu veelal in hout en gips, een enkele keer met gerecupereerde materialen, en zijn ruimtelijke werk domineert in deze expo. Hij is gefascineerd – de term valt zelfs wat zwak uit voor wat we hier zien – door het bijenvolk en zijn naarstige bedrijvigheid. U begrijpt: honingraten bestaan ook uit eindeloze reeksen zeshoekige cellen.

Vandaar. Faes herhaalt niet alleen die vorm, hij integreert het origineel ook fysiek in zijn beelden. Die bestaan zowel uit gipsen bollen, cilinders, bot- en skeletstructuren, als recht uit de bijenkorf geleende honingraten. Faes gaat met die raten respectvol aan het werk, en het eindresultaat laat boeiende contrasten zien. Tussen het helderwit van het gips en de natuurkleur van de honingraten, bijvoorbeeld. Of tussen de perfecte rondingen en lijnen die de kunstenaar construeert en de bijna perfecte, organische vormen uit de natuur.

Leegte

Heel bijzonder zijn de kleine werkjes die zijn geschilderd met een honingmengsel. Daar heeft de kunstenaar achteraf ‘zijn’ bijen op losgelaten. Die hebben, ijverig als ze zijn, een tegenbeweging ingezet en materiaal weggenomen. Mooie contradictie: wegnemen is tegelijkertijd toevoegen, en het eindresultaat ligt open voor interpretatie. Over contradicties gesproken: die zijn alom aanwezig in Faes’ werk. Dat is één hardnekkige en langdurige poging om leegte op te vullen, maar telkens opnieuw blijkt de kunstenaar ze met nieuwe leegte te hebben gevuld. Het vat der Danaïden, en de tongbrekende titel van deze tentoonstelling verwijst exact daarnaar: ITSINITISNITSINIT. Samenvattend: een mooie tentoonstelling, die nog erg wint bij informatie over de artistieke filosofie de eraan ten grondslag ligt.

Tekst: Ivo Verheyen

ITSINITISNITSINIT Jef Faes in het Art Center Hugo Voeten, Vennen 22, 2200 Herentals. Nog tot 27 april, telkens op donderdag en vrijdag, van 13.30 tot 17u.

fe

www.barzoen.ca

Toon wat ik zie

Gie Knaeps: Mister Bird 1967 - 1972

MOL - Fotograaf Gie Knaeps, bekend van o.m.

Humo, schetst in deze tentoonstelling een tijdsbeeld van de eerste vijf jaar dat hij fotografeerde. Mol was toen een broeinest van artistiek talent, niet in het minst op muzikaal gebied. Gie Knaeps, oftewel Mister Bird, legde de Molse muziekscène vast op de gevoelige plaat. Daarnaast toont hij ook foto’s van festivals en grote concerten uit die tijd, zoals Jazz Bilzen, Holland Pop Kralingen (het Nederlandse Woodstock) en optredens van Frank Zappa, Randy Newman of Creedence Clearwater Revival.

Nel Aerts: ‘Ontmaskerd maske’

TURNHOUT – De van Hoogstraten afkomstige en in Antwerpen wonende kunstenares Nel Aerts exposeert in cultuurhuis de Warande.

Tot 18 februari zijn haar tekeningen, schilderijen, collages, sculpturen en filmpjes te bekijken in de expohal.

Aerts toont zowel oud als nieuw werk. Dikwijls portretteert ze zichzelf in haar werk. Ze maakt er deel van uit. In een tijd waar het nemen van selfies de belangrijkste activiteit van jongeren lijkt te zijn geworden, zijn de poses die zij zelf aanneemt in haar werken vaak ‘leuk’ of ‘like-baar’. Meestal hebben haar zelfportretten een droeve ondertoon.

De wereld van Nel Aerts is een speciale. We maken er o.a. kennis mee via bijna huiselijke ruimtes die we door kijkgaten kunnen bekijken. Langzaam ontmasker je het Kempense ‘maske’, al zullen vele vragen ook onbeantwoord blijven. Maar vrij interpreteren is toegelaten; zelfs aangeraden.

Foto: Bart Van der Moeren - Vormgeving: teblauw.be

HERENTALS – In de Lakenhal op de Grote Markt in Herentals loopt van 2 tot en met 25 februari de expo ‘Toon wat ik zie’. De organisatie ligt in handen van VIVA-SVV en Globe Arema, een open kunstenhuis in Brussel waar vluchtelingen, nieuwkomers en actoren uit de migratie-, inburgerings-, en kunstensector elkaar ontmoeten en inspireren.

De fototentoonstelling is het resultaat van een sociaal-artistiek project waaraan acht vrouwen deelnamen. Vier duo’s, van telkens een gevluchte vrouw en een fotografe, leerden elkaar gaandeweg kennen. Dat werd vertaald in een reeks beelden. De nadruk ligt niet op het verhaal achter de vluchteling of op de herkomst van de vrouwen, maar wel op wat ze zelf willen vertellen. Op die manier brengt de tentoonstelling iets anders dan de stereotiepe beeldvorming.

Te bezichtigen elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17u.

ONTBIJT - LUNCH DINER - TERRAS Alle dagen open vanaf 8u.

ALLE DAGEN KEUKEN GEOPEND TOT 20u.

Ook suggestiebord & ruim veggie-aanbod!

volg Barzoen op

www.sint-victor.be

Kunstencollectief Expositie: ‘Gevoelig’

Hommage aan Ronald Luyten in het Jakob Smitsmuseum

MOL – Op 20 januari opende in het JSM een tentoonstelling die hulde brengt aan Ronald Luyten, de al te jong overleden kunsthandelaar uit Herentals. Hij liet bij testament al zijn bezittingen na aan de vzw Vrienden van het Jakob Smitsmuseum. De bezoeker krijgt een selectie te zien van de werken uit de nalatenschap die relevant zijn voor het museum: werk van Jakob Smits, uiteraard, en van de schilders van de Molse schilderskolonie.

De werken die niet in de collectie passen, worden dit voorjaar geveild bij Stefan Campo aan de Vlaamse Kaai in Antwerpen. De tentoonstelling loopt tot 4 maart en is alle dagen gratis te bezoeken tussen 13 en 17u, maandag gesloten.

HERSELT – In De Mixx, Asbroek 1 in Herselt, loopt nog tot 4 februari een groepstentoonstelling van kunstenaars uit Herselt en omgeving. Deelnemende artiesten zijn Olga Goor, Maurits Lenaerts, Nicole Gielen, Marleen Geenen, Hilde Verhelst, Richard Vanhamel, Gaby Kestens, Monique Beuckelaers, Maddy Didden, Leon Vankroonenborg, Viviane Delplace, Mieke Mertens, François De Vos en Nora Van Regenmortel.

De expo is te bezoeken van maandag tot zaterdag van 9 tot 23u en op zondag van 9 tot 18u. Op zaterdag en zondag zijn de kunstenaars aanwezig.

Infoavond dinsdag 27 februari 2018 om 19.30u

opendeur

ST

EM

Zondag 6 mei 2018 van 11.00 tot 16.30u

Suiker - 5

SCHOUWBURGEN Dex tot de tweede macht

TURNHOUT – Je hoeft niet te wachten tot ze overleden zijn om je helden te eren. Ook niet als een van die helden je eigen vader is. Barbara Dex stoft het werk van ‘papa’ Marc af en gaat ermee op tournee.

Het is best wel bijzonder dat een dochter een muzikaal eerbetoon brengt aan haar vader. We kennen Barbara Dex als een van de beste zangeressen – neen, we overdrijven niet – van Vlaanderen. Vaak coverde ze al werk van anderen en altijd bewees ze dat ze verschillende stijlen en genres aankan.

Waarom zou ze de liedjes van Marc Dex dan niet kunnen zingen?

Barbara Dex pakt dus het oeuvre van haar vader aan en steekt het in een nieuw en eigentijds jasje. De concertreeks mag gezien worden als een grote dankbetuiging. “Met hem heb ik gelachen, gehuild, gediscussieerd en gemusiceerd. Hij heeft mij gevormd en hij heeft mij de wereld van de muziek binnengeloodst. Van hem heb ik alles geleerd.”

Barbara Dex, vrijdag 9 februari, 20.15u, de Warande, Kuub, Turnhout, 18 euro.

Kris De Bruyne: ‘Zijn mooiste liefdesliedjes’

MOL – Kris De Bruyne is een artiest die je niet te vaak ziet opduiken. Het BV-schap is niet aan hem besteed en hij hoeft al lang het land niet meer rond te trekken om zich in elke kroeg, sporthal, parochiezaal of schouwburg te bewijzen. Dat doet hij dus ook niet meer.

Wat we eigenlijk maar willen zeggen, is: als je van Kris De Bruyne houdt, ga je best kijken als hij eens in de buurt komt. Het zou wel eens een tijd kunnen duren voor hij nóg eens passeert.

De Bruyne schreef ongeveer 300 nummers.

Uit dat enorme repertoire kiest hij, samen met zijn compagnons de route Gijs Hollebosch en Yves Meersschaert, een aantal gekende en minder gekende liefdesliedjes en brengt hij een ode aan de liefde, zoals alleen hij dat kan. Wij wachten in elk geval al op de klassiekers ‘Prachtig nieuw lief’ en ‘Lieve Jacoba’.

Kris De Bruyne, zaterdag 3 februari, 20.15u, cc ’t getouw, Mol, 15 euro.

Toneelgroep Nunc: ‘Elk alleen’

GEEL – Herbeleef de Franse Revolutie in cc de Werft in Geel. Historische personages zoals Marie-Antoinette, Lodewijk XVI en Robespierre verdedigen vol vuur hun standpunten. Het publiek ontmoet de personages op onverwachte plekken in het theater en leert hen van dichtbij kennen. De historische figuren zijn op zoek naar medestanders en daarbij gebruiken ze alle toegelaten en niet toegelaten middelen: van fake news tot alternative facts en van plat populisme tot emotionele bekentenissen… Je schrikt ervan hoe sterk 1789 op 2018 lijkt.

‘Elk alleen’, donderdag 8 februari, 20.15u, cc de Werft, Geel, 13 euro.

6 - februari 2018

Naamloze gebeurtenis

HOOGSTRATEN – In dit pijnlijk grappige en absurde sprookje over een driehoeksrelatie, discodansen, koeknuffelen en een harpoen gaat auteur Mathias Sercu (Marsman) andermaal op zoek naar de tragiek van ons potsierlijke zijn, naar de humor van ons al te ernstige bestaan.

‘Naamloze Gebeurtenis’ vertelt het ogenschijnlijk van de pot gerukte verhaal van Beer (Jef Hoogmartens), Prinses (Debbie Crommelinck) en Travolta (Bert Verbeke) die zes jaar na een mislukte moordpoging weer op elkaar aangewezen zijn en het vooral niet over vroeger willen hebben.

‘Naamloze gebeurtenis’ wordt gespeeld door Debbie Crommelinck, Bert Verbeke en Jef Hoogmartens. Mathias Sercu schreef de tekst en voert de regie.

Naamloze gebeurtenis, donderdag 22 februari, 20.15u, gc Hoogstraten, 14 euro.

Katinka Polderman tiert welig

HERENTALS, RAVELS – Al van in het prille begin van haar carrière zijn we fan van Katinka Polderman. Goed foute nummers als ‘Pipapijpen’, ‘Als je homo bent dan mag je zoveel meer’ en ‘Erge dingen vind ik ook heel erg’ zijn ronduit hilarisch.

Na de avondvullende voorstellingen ‘Polderman kachelt door’ (2008), ‘Polderman tuigt af’ (2010), ‘Polderman baart zorgen’ (2013) is er sinds enkele jaren ‘Polderman tiert welig’. Deze voorstelling is al bijna drie jaar klaar, maar de comédienne moest zestig voorstellingen uitstellen wegens zwangerschap. Met enige vertraging brengt ze de show nu ook naar België.

Polderman blijft doen waar ze sterk in is: lieflijke liedjes zingen, zonder zich kwaad te maken, op te winden of haar stem te verheffen. Maar die bijna naïeve kinderliedjes zitten wel vol cynisme en schaamteloos vuile grappen. Zo goor dat je soms niet goed durft lachen. Maar wedden dat je het wél doet?

Katinka Polderman, donderdag 8 februari, 20u, cc ’t Schaliken, Herentals, 16 euro en donderdag 22 februari, 20u, gc de Wouwer, Ravels, 12 euro.

Nicholas: ‘Echt’

BEERSE – Nicholas Arnst is een goochelaar die het zichzelf niet graag gemakkelijk maakt en de risico’s niet schuwt. Zo goochelt hij bij voorkeur live, op een podium. De omstandigheden zijn nooit helemaal te controleren en het publiek kan anders reageren dan verwacht. Dat maakt het moeilijker. Bovendien laat Nicholas een groot scherm ophangen.

Daarop zijn zijn trucs in close-up te volgen.

Nog straffer wordt het niet.

Nicholas Arnst, vrijdag 23 februari, 20.15u, gc ’t Heilaar, Beerse, 19 euro.

Kris De Bruyne: ‘Zijn mooiste liefdesliedjes’

MOL – Kris De Bruyne is een artiest die je niet te vaak ziet opduiken. Het BV-schap is niet aan hem besteed en hij hoeft al lang het land niet meer rond te trekken om zich in elke kroeg, sporthal, parochiezaal of schouwburg te bewijzen. Dat doet hij dus ook niet meer.

Wat we eigenlijk maar willen zeggen, is: als je van Kris De Bruyne houdt, ga je best kijken als hij eens in de buurt komt. Het zou wel eens een tijd kunnen duren voor hij nóg eens passeert.

De Bruyne schreef ongeveer 300 nummers.

Uit dat enorme repertoire kiest hij, samen met zijn compagnons de route Gijs Hollebosch en Yves Meersschaert, een aantal gekende en minder gekende liefdesliedjes en brengt hij een ode aan de liefde, zoals alleen hij dat kan. Wij wachten in elk geval al op de klassiekers ‘Prachtig nieuw lief’ en ‘Lieve Jacoba’.

Kris De Bruyne, zaterdag 3 februari, 20.15u, cc ’t getouw, Mol, 15 euro.

Michel Wuyts en Geert Vandenbon: ‘Dag en nacht koers!’

OUD-TURNHOUT – In deze voorstelling fietst Michel Wuyts door het hoofd van de grootste karakters uit de koers. Hij deelt hun verhalen en hun ziel: grote histories, leuke weetjes en grappige anekdotes. Gitarist Geert Vandenbon versterkt Michels woorden met zijn liedjes. Kortom: een heerlijke wieleravond.

‘Dag en nacht koers!’ heeft twee gezichten.

Op klaarlichte dag zoeft het peloton voorbij; atleten op het toppunt van hun kunnen. De spanning stijgt. De sprint is bloedstollend.

Winnaars en verliezers wentelen zich in lof en gejammer, vol drama en heroïek. Als het circus halt houdt en de avond valt, worden de atleten mensen. Ze koesteren ambities en dromen, maar hebben twijfels of blessures.

Wuyts en Vandenbon, donderdag 8 februari, 20.15u, oc de Djoelen, Oud-Turnhout, 15 euro.

Hells Bells

HERENTALS, OUD-TURNHOUT – In hun repetitiekot zijn de ‘Hells Bells’ twee avonden per week de rocksterren die ze zouden willen zijn. Buiten de vier met eierdozen geïsoleerde muren zijn Gerrie, Werner, Geert en Freddy echter vier ‘middelbare leeftijders’ die hun grijze bestaan zien wegtikken op de fabrieksklok. Voor zolang dat nog duurt, want de fabriek zal waarschijnlijk ook gesloten worden.

De Hells Bells geloven wél in hun eigen kunnen. Al jaren wachten ze vergeefs op de doorbraak die ze volgens zichzelf (en wie kan het beter weten?) echt wel verdienen. Dan komt de melding dat het bedrijf echt sluit. En er moet iets gebeuren, want er moeten gezinnen onderhouden worden.

Die ene plaat waar ze al lang van dromen, moet nu eindelijk maar eens gemaakt worden; die ene plaat die voor de doorbraak gaat zorgen. Die gaat alles veranderen. Maar om de studio in te duiken en die plaat op te nemen, is er geld nodig. Daar hebben de Hells Bells gelukkig een oplossing voor. Kerstsingles doen het altijd goed. Even de hardrock afzweren en plat op de buik gaan voor commercieel succes. Dat moet kunnen. Het doel heiligt de middelen. Het kerstlied wordt uitgebracht… en wordt een gigantisch succes.

‘Hells Bells’ is een productie van Jimmenas, Het Kempense (Laakdal) gezelschap dat ook al zorgde voor o.a. Tokyo Boys (met Lucas Van den Eynde, Sien Eggers, Tom Van Dijck…). Hells Bells wordt gespeeld door Ben Segers, Lucas Van den Eynde, Bert Huysentruyt en Dominique Mondelaers.

Hells Bells, woensdag 21 en donderdag 22 februari, cc ’t Schaliken, Herentals, 18 euro en vrijdag 23 februari, oc de Djoelen, Oud-Turnhout (uitverkocht)

OVER DE SCHREEF

De Kift

Stef Kamil Carlens

EINDHOVEN – ‘Stuck in the status quo’, heet het album dat Stef Camil Carlens vorig jaar uitbracht. Het kan niet anders dan misplaatste zelfspot zijn, want als er één kameleon rondloopt in de Belgische muziekwereld is het Stef Kamil Carlens wel. Ex-bassist bij dEUS, frontman bij Zita Swoon, producer, zanger, gitarist en zelfs beeldend kunstenaar: Carlens is het allemaal.

Bovenal schrijft hij goeie songs. Zelf zegt hij daarover dat hij in zijn liedjes kind en volwassene tegelijk wil zijn. Niet alleen in België, maar ook in Nederland wordt zijn songschrijverschap geapprecieerd. Nadat hij eerder al werd uitgenodigd voor het Naked Song Festival mag hij nu optreden in Effenaar in Eindhoven.

Stef Kamil Carlens, zondag 25 februari, 20u, Effenaar, Eindhoven, 24, 50 euro.

TILBURG – Ze zijn nauwelijks bekend in België, maar bij onze noorderburen wordt het prettig gestoorde gezelschap De Kift op handen gedragen.

De eigenzinnige band viert dit jaar zijn dertigste verjaardag. De Kift brengt een mengeling van punk, pop, rock en fanfare en gebruikt teksten uit de wereldliteratuur om op muziek te zetten.

Hun cd’s zijn ware pronkstukken en collector’s items. De cd’s worden door de band en hun fans in originele verpakkingen gestoken. De verpakking is al ooit een sigarenkistje geweest, maar ook een kookboek of een fotolijst.

De Kift is altijd op zoek naar originele samenwerkingen en kruisbestuivingen. Zo maakten ze al een opera, een theatervoorstelling, straattheater, en muziektheater. Puur muzikaal werkten ze samen met o.a. Franz Ferdinand, Tania Kross en Zita Swoon.

Op het podium van 013 Poppodium in Tilburg staan ze alleen. Daarmee is het podium nog altijd rijkelijk gevuld, want ze vieren hun elfde cd ‘Bal’ en hun dertigste verjaardag in stijl en met een extra grote bezetting. Sax, trompetten, trombones, strijkers, drums, percussie, gitaren… het kan niet op.

De Kift, donderdag 22 februari, 20u, 013 Poppodium, Tilburg, 17,60 euro.

FEBRUARI do 1/02/18 19:30 do 1/02/18 20:30 vr 2/02/18 21:00 vr 2/02/18 21:00 za 3/02/18 20:00 za 3/02/18 21:00 za 3/02/18 23:00 zo 4/02/18 20:00 ma 5/02/18 19:30 di 6/02/18 19:30 wo 7/02/18 20:00 do 8/02/18 19:00 wo 14/02/18 20:30 do 15/02/18 20:15 do 15/02/18 21:00 vr 16/02/18 20:00 za 17/02/18 20:00 za 17/02/18 20:00 za 17/02/18 20:15 zo 18/02/18 20:15 di 20/02/18 20:15 di 20/02/18 20:30 do 22/02/18 20:00 do 22/02/18 20:30 vr 23/02/18 20:15 vr 23/02/18 21:00 za 24/02/18 20:00 za 24/02/18 20:30 zo 25/02/18 20:00 di 27/02/18 20:00

013 Poppodium Altstadt Stroomhuis Café Wilhelmina 013 Poppodium Stroomhuis Effenaar 013 Poppodium Effenaar Effenaar 013 Poppodium 013 Poppodium 013 Poppodium Effenaar Cul de Sac 013 Poppodium 013 Poppodium Effenaar Effenaar Effenaar AreaFiftyOne 013 Poppodium 013 Poppodium Blue Collar Effenaar 013 Poppodium Effenaar Effenaar Effenaar 013 Poppodium

Tilburg Eindhoven Eindhoven Eindhoven Tilburg Eindhoven Eindhoven Tilburg Eindhoven Eindhoven Tilburg Tilburg Tilburg Eindhoven Tilburg Tilburg Tilburg Eindhoven Eindhoven Eindhoven Eindhoven Tilburg Tilburg Eindhoven Eindhoven Tilburg Eindhoven Eindhoven Eindhoven Tilburg

CRADLE OF FILTH, MOONSPELL MISTER AND MISSISSIPPI + SPECIAL GUEST LEAFS, YUNG FASHION GADO’S VURRO STEEL PANTHER RMFTM, WHISPERING SONS NACHTCOLLEGE (HOUSE & TECHNO) SUZAN EN FREEK HENRY ROLLINS ACCEPT KAIA KATER NILE, TERRORIZER, EXARSIS,…

MARKIPLIER THE BOOTLEG BEATLES AVI ON FORE, THE HOWLIN’ THE MAVERICKS TRIGGERFINGER CLAN OF XYMOX ELECTRIC SIX POKEY LAFARGE DE JEUGD VAN TEGEWOORDIG RUSS DE KIFT AFTERPARTEES RHAPSODY KENSINGTON BETTIE SERVEERT MEMPHIS MANIACS STEF KAMIL CARLENS SAXON, DIAMOND HEAD

27,60 16,50 11,50 11,5 40,90 11,50 20,64 16,60 25 30,50 15,10 22,60 37,40 29 7,50 UIT46,45 VER KOC uHT 30,60 17,50 20 23,5 28 u UITVERKOCHT 27,60 17,60 11,50 27,50 UIT31,60 VER KOC uHT 17,50 21,50 24,50 40,85

Clan of Xymox

EINDHOVEN – Fan van The Sisters of Mercy, Bauhaus of The Cure? Dan raden we je ten stelligste aan kaartjes te kopen voor het optreden van Clan of Xymox. Laat je vooral niet afschrikken door het feit dat je die naam nog nooit gehoord hebt.

Clan of Xymax werd opgericht in 1981. Precies op tijd, want de wereld leek helemaal klaar voor new wave, en de door de legendarische radiomaker John Peel (BBC) omschreven ‘darkwave’ van Clan of Xymox kon moeiteloos op die golf meesurfen. Zware gitaren en synthesizers doen meteen aan Bauhaus en Sisters of Mercy denken, maar de band bleef die stijl niet altijd trouw. In de jaren 90 werd overgeschakeld naar dancemuziek.

De fans vonden dat een commerciële toegeving en konden dat maar matig waarderen.

Intussen was Clan of Xymox wel ‘groot’ in zowel Noord- als Zuid-Amerika. In de VS werden honderdduizenden cd’s verkocht en in Mexico trad de groep op voor 20.000 uitzinnige fans. De relatie met Nederland was een haat-liefderelatie. Dat ging zelfs zo ver dat de band tijdelijk naar Leipzig verhuisde, omdat de muzikanten zich niet meer thuisvoelden in Amsterdam. De plooien zijn weer wel gladgestreken, al zal Clan of Xymox vermoedelijk altijd wel de band blijven die geen sant in eigen land is. Het belangrijkste land voor Clan of Xymox blijft het buitenland.

Dat neemt niet weg dat ze dit voorjaar een tournee maken door Nederland. Darkwavers en liefhebbers van Rammstein avant la lettre: doe uw voordeel!

Clan of Xymox, zaterdag 17 februari, 20u, Effenaar, Eindhoven, 17,50 euro.

013 POPPODIUM , Veemarktstraat 44 Tilburg EXTASE , Heuvelring 112, Tilburg PAULUSKERK , Heuvelstraat 141, Tilburg CULTUURFABRIEK HALL OF FAME , Burgemeester Brolxlaan 6, Tilburg CUL DE SAC , Heuvel 48, Tilburg PARADOX , Telegraafstraat 62, Tilburg EFFENAAR , Dommelstraat 2, Eindhoven AREAFIFYONE , Klokgebouw 51 Eindhoven KLOKGEBOUW , Klokgebouw 50, Eindhoven CAFÉ WILHELMINA , Wilhelminaplein 6, Eindhoven MUZIEKGEBOUW , Heuvel Galerie140, Eindhoven DE KAPEL , Kanaalstraat 6, Eindhoven STROOMHUIS , Eindje 1, Eindhoven ALTSTADT , Stratumseind 71, Eindhoven

Suiker - 7

fe

BREEM 9 - 2350 VORSELAAR - 014 41 45 45 PARKING – TERRAS – TUIN – BAR Alle dagen open, behalve maandag KEUKEN OPEN:

Van di t.e.m. za: van 12 tot 14.30u en van 18 tot 20.30u Op zondag doorlopend van 12 tot 19.30u

Foto: Bart Van der Moeren - Vormgeving: teblauw.be

www.barzoen.ca

ONTBIJT - LUNCH DINER - TERRAS Alle dagen open vanaf 8u.

ALLE DAGEN KEUKEN GEOPEND TOT 20u.

Ook suggestiebord & ruim veggie-aanbod!

volg Barzoen op

www.sint-victor.be

Infoavond dinsdag 27 februari 2018 om 19.30u

opendeur

Zondag 6 mei 2018 van 11.00 tot 16.30u

8 - februari 2018

ST

EM

Zin en onzin van de

bewaarbibliotheek WESTERLO, MOL - Op klassiekers in de literatuur staat geen vervaldatum. Althans, als boekenliefhebber waren we zo naïef dit te veronderstellen en daarom trokken we naar onze lokale bibliotheek in Mol om ‘East of Eden’ van Nobelprijswinnaar John Steinbeck uit de rekken te vissen. Maar tussen de duizenden boeken vingen we bot.

We troffen geen exemplaar van deze ‘Great Amercican Novel’ aan in de rekken. “We zijn geen bewaarbibliotheek”, zo kregen we te horen van de behulpzame bibliotheekbediende. Maar niet getreurd: de bibliotheek van Westerlo bracht soelaas.

Hier werd in de kelders wel nog een exemplaar opgediept.

“Waarom worden in Mol geen klassiekers bewaard en in Westerlo wel?’, zo vroeg Suiker aan de Wesselse bibliothecaris Steven Duyck. Zijn antwoord was redelijk pragmatisch. “Omdat we in Westerlo een grote kelder hebben.”

Het exemplaar van ‘East of Eden’ ligt nu - bijna zeshonderd bladzijden dik - op ons nachtkastje. Het boek dateert duidelijk nog van voor ‘de grote automatisatie’. Achter het plastic driehoekje, bevestigd aan de achterkant van de voorkaft, steekt immers nog een authentieke steekkaart waarop de bibliotheekbediende destijds netje de volgende info had getypt (!): Steinbeck John, Ten Oosten van Eden. A’pen, Standaard, 1982 – 515 fr. o.t: East of Eden.’ 36 jaar na de aankoop stond het nog te pronken in het magazijn van de bibliotheek van Westerlo. Het werd via het ‘Interbibliothecair leenverkeer’ (IBL) op eenvoudig verzoek – en de betaling van 2 euro administratiekosten – naar Mol gezonden waar wij het konden oppikken. Dank u wel, Westerlo! “Geen dank”, antwoordt bibliothecaris Steven Duyck. “Mol heeft allicht geen opslagruimte. Als wij geen groot magazijn in de kelders hadden, zouden we het boek allicht ook afgevoerd hebben.” −Ook − al gaat het hier om een klassieker in de wereldliteratuur.

Ik vrees van wel. Toen ik in de jaren zeventig, begin tachtig, als bibliothecaris begon, werd gesteld dat een openbare bibliotheek geen bewaarbibliotheek was. Daar had je andere instanties voor, zoals archieven of literaire bibliotheken. Het principe was: boeken die niet meer uitgeleend worden, gaan eruit. In Westerlo kopen we momenteel evenveel aan als er afgevoerd wordt. Ook bij ons was het niet de intentie om een archief te vormen. Ik heb dat voor een deel wel gedaan, zeker als het lokale publicaties betreft.

Zaken over Westerlo doen we niet van de hand.

De vraag is uiteraard: wat voer je af? De

was zijn bekommernis dat schrijvers als Piet Van Aken of Hubert Lampo nooit mochten verdwijnen. Maar dat centrum is ook opgedoekt. Ik zou niet weten waar de collectie is gebleven. −Voorlopig − worden klassiekers gered van de papiermolen omdat u een kelder hebt en een groot hart voor boeken.

Mijn hart kan het niet aan om klassiekers weg te doen. (lacht) Maar niet alleen mijn hart. Het is ook mijn verstand dat spreekt.

Wat kan vandaag de functie zijn van een bibliotheek in het uitdragen van cultuur? De klassiekers zijn hier eenvoudig beschikbaar.

De mensen kunnen de reflex hebben: ‘Het werk van Hugo Claus heeft me nooit veel gezegd, maar van hem wil ik nu toch wel iets lezen.’ Dan kunnen we hun dat aanbieden.

Het zijn maar zeven treden naar onze kelder. Die klassiekers nemen geen 100 meter rek in. We spreken hier over vier- tot vijfhonderd titels. Mijn bedoeling is die via onze site of nieuwsbrief te activeren. Als je dingen ver van de mensen wegstopt in de kelder, dan kun je ze bij wijze van spreken ook opstoken, want niemand gaat ze missen. Een archief moet ontsloten worden. −Houdt − dit in dat bijvoorbeeld ‘Vijftig tinten grijs’ na een bepaalde tijd wel naar de papiermolen gaat?

We zullen wel een exemplaar bewaren in het magazijn voor het geval iemand in de toekomst nieuwsgierig wordt naar de hype van die tijd. Ook van ‘De Da Vinci Code’ van Dan Brown hebben we een dubbel exemplaar. Op een of andere manier is dat ook een klassieker. −Misschien − zitten er tussen uw klassiekers ook zeldzame exemplaren.

Bibliothecaris Steven Duyck: “Mijn hart kan het niet aan om klassiekers weg te doen.” logica is dat boeken die gedurende een bepaalde periode niet meer uitgeleend zijn, uit de rekken gaan. Op basis daarvan stellen we lijsten samen van boeken die we gaan verwijderen. Maar we corrigeren die lijsten.

Een medewerker overloopt de boeken en beslist of een titel behouden blijft of niet.

Op dat moment komen dan de klassiekers naar boven en die verhuizen we dan naar de kelders. Het kost ons geen moeite om ze te bewaren. Waarom zouden we het dan niet doen? −Een − andere vraag is dan: wie bepaalt wat een klassiek werk is en wat niet?

Ik baseer me daarvoor op een aantal publicaties. Eén ervan is het naslagwerk ‘1001 boeken die je gelezen moet hebben!’. Dat is een lijst, opgesteld door een Amerikaan, die teruggaat tot de middeleeuwen. Ik weet niet of ‘East of Eden’ ertussen staat. Er bestaat ook een canon van de Nederlandse literatuur met 51 onmisbare klassiekers. En na-

tuurlijk hebben mijn collega’s en ik ook wel wat kennis opgebouwd op het vlak van klassiekers. Er zullen dus wel wat Steinbecks, al dan niet verfrommeld, in ons magazijn zitten. −Er − bestaan dus geen objectieve criteria die bepalen wat een klassiek werk is en bewaard moet worden?

Neen, die zijn er bij mijn weten niet. Het is een individuele keuze. In de sector zijn destijds wel onderlinge afspraken gemaakt over welke bibliotheek wat zou moeten bewaren. Bepaalde bibliotheken kregen een aantal speerpunten. Voor Turnhout waren dat bijvoorbeeld strips en voor boeken over ‘diamant’ moest je in Antwerpen zijn. Maar die afspraken zijn een doodgeboren kind gebleken. Ludo Helsen, die destijds bestendig afgevaardigde voor Cultuur was heeft wel geprobeerd om de klassiekers van de Vlaamse literatuur op te slaan in het provinciaal bibliotheekcentrum Vrieselhof. Het

Ja, God weet ook wel eerste drukken! (lacht) Ik ga ervan uit dat we die niet wegdoen.

De klassiekers worden ook niet verkocht, zelfs al vragen de mensen ernaar. We hebben het al een paar keer meegemaakt dat iemand naar een exemplaar zat te vissen.

Als die persoon dan het boek ontleend had, verdween het exemplaar plots. We hebben in ons reglement daarop geanticipeerd. Voor een dergelijk zeldzaam exemplaar dat ons destijds bijvoorbeeld maar 200 oude Belgische frank heeft gekost, kunnen we nu gerust een boete van dertig euro vragen.

Ook zetten we doelbewust sommige zaken in het magazijn omdat zeldzame boeken wel eens verdwijnen uit de open kasten. Zo is er nog een zeldzame publicatie uit Westerlo verdwenen, allicht meegenomen door een verzamelaar. −Is − het archiveren van boeken niet achterhaald? In een digitale wereld kan je bij wijze van spreken alles op een paar sticks bewaren.

Ik geloof niet dat de liefde voor het boek in zijn gedrukte versie ooit helemaal gaat verdwijnen. Het digitaal lezen van boeken is nu al aan het stagneren. Stilletjes aan is toch het besef gegroeid dat dergelijke boeken deel uitmaken van ons erfgoed. Er is vandaag veel aandacht voor erfgoed. De oude literaire erfenis van bibliotheken gaan daar hopelijk ook deel van uitmaken. −Nog − een om het af te leren: ‘Het smelt’ van Lize Spit. Klassieker of niet?

Ik denk het wel. Spit is een Vlaamse auteur en het boek heeft voldoende teweeggebracht, zodat ik me kan inbeelden dat we daar een exemplaar van in het magazijn gaan bewaren.

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 9

GEEL –De Cipal Groep is op zijn zachtst gezegd een merkwaardig bedrijf. Ontstaan in de schoot van een log overheidsbedrijf is het nu een voorbeeld van innovatie. Een groeibedrijf dat de HR- en IT-toekomst probeert te lezen en daar - sneller dan de concurrenten – op inspeelt.

Zo’n technologiereus mag dan atypisch zijn voor de Kempen, feit is dat de spin-offs van Cipal wonderwel gedijen in de zandgrond. Suiker trok naar CEO Nico Cras voor een nadere kennismaking. −Veel − mensen zouden zeggen dat een technologiebedrijf in de Kempen ‘miscast’ is. In hoeverre is dat buikgevoel juist of fout?

Nico Cras: “In de Kempen is de tertiaire sector, in vergelijking met de rest van Vlaanderen, relatief gesproken ondervertegenwoordigd. Het procentuele aandeel van de sector informatie & communicatie in de totale economische activiteit bedraagt minder dan de helft van het aandeel in gans Vlaanderen.

Nochtans is dit een sector met zeer hoge, reële groeicijfers: een sector die er dus voor kan zorgen dat de regio Kempen een inhaalbeweging maakt. Het ontbrak de Kempen echter aan toonaangevende IT-bedrijven. −Die − leemte heeft Cipal opgevuld?

Cipal zet inderdaad IT nu op de kaart in de Kempen. Dat heeft het gedaan door zichzelf economisch te transformeren. Een eerder log overheidsbedrijf uit de jaren 80 ontpopte zich tot een dynamisch en creatief groeibedrijf dat verankerd is in onze Kempen.

Vanuit dat bedrijf werden via creatief onder-

10 - februari 2018

CIPAL

bouwt aan de overheden van de toekomst nemerschap, innovatie en publiek-private partnerships reeds tal van spin-offs gecreëerd. De grootste spin-off zag het levenslicht in oktober 2016 onder de naam Cipal Schaubroeck nv. De maatschappelijke zetel is in Geel gevestigd. De omzet van het eerste jaar van deze joint venture bedraagt meer dan 50 miljoen euro. −Wat − is jullie succesformule?

Onze toegevoegde waarde is hoog omdat wij producten van A tot Z lokaal vormgeven: ontwerp, productie, test, commercialisering en dienstverlening worden vanuit Vlaanderen gestuurd.

Cipal realiseerde spin-offs zoals Cipal Schaubroeck nv, Green Valley Belgium nv,

Brocade Library Services nv, Woonpartners nv, Flow Pilots nv,… Sommige daarvan hebben intussen zelfs in het buitenland vestigingen.

Cipal investeerde ook in een eigentijds datacentrum in de Kempen om zo bij te dragen tot een betere ontsluiting van de regio en om een totale dienstverlening aan zijn klanten te kunnen verzorgen vanop de Kempense bodem. −Hoeveel − mensen worden er tewerkgesteld?

In de dochterbedrijven van Cipal werken meer dan 500 medewerkers. De voorbije maanden werden reeds meer dan 60 vacatures ingevuld en ook nu staan nog diverse vacatures open. Wie geïnteresseerd is, kan

daarvoor op onze websites terecht. (https:// www.cipalschaubroeck.be/vacatures; https://flowpilots.com/jobs/; https://www.greenvalleybelgium.be/Vacatures...) −Jullie − mikken op hooggeschoolden?

Zeker niet uitsluitend hooggeschoolden. We kiezen resoluut voor een gediversifieerd rekruteringsbeleid waarbij zelfs vluchtelingen die in de Kempen terecht zijn gekomen, aangetrokken worden. Ook wordt intensief gewerkt met minder ervaren werklozen die een intensief opleidingstraject op de werkvloer genieten. Zo geven we hun een kans om een nieuwe carrière te beginnen. Bijna vanzelfsprekend vinden ook ingenieurs en experten binnen Cipal hun gading. Ook bui-

tenlandse experten worden vandaag bij Cipal ingeschakeld. −Hoe − ziet Cipal de toekomst?

Cipal is zich zeer bewust van de veranderende context waarin zij opereert. Haar bestaande businessmodel komt immers onder druk te staan omdat klanten (gemeentebesturen, OCMW’s, …) zich de komende jaren volop zullen herschalen (via fusies tussen gemeenten, inkanteling OCMW in gemeente…). De klanten staan voor budgettaire uitdagingen, waardoor de bestaande markt kleiner wordt. Cipal kijkt dan ook zeer bewust naar de opportuniteiten die nieuwe wereldwijde trends met zich brengen. In de IT-industrie is er geen ontkomen aan de globalisering en dat biedt niet alleen bedreigingen maar ook kansen voor Cipal. De eerste buitenlandse referenties, zowel kortbij in Nederland als verder weg in Zuid-Afrika, zijn dan ook intussen een feit.

Daarnaast is innovatie zeer belangrijk binnen Cipal. Rond ‘Internet of Things’, ‘Big data’, ‘artificiële intelligentie’, ‘smart cities’, ‘blockchain’ organiseren we bijvoorbeeld hackathons (meetings waarop de knapste koppen samenkomen om vaak in de vorm van een wedstrijd problemen op te lossen, nvdr).

En als ze zinvol blijken te zijn, kan er risicokapitaal gevonden worden om bijvoorbeeld spin-offs op te starten, waar die nieuwe ontwikkelingen nog sneller kunnen groeien en ideeën tot volle wasdom kunnen komen. −Wie − over de toekomst praat, praat over duurzaamheid. Onderneemt Cipal ook initiatieven om de impact op het milieu te beperken?

Bij de bouw van het datacenter heeft Cipal resoluut ingezet op groene technologie. In plaats van de volledige dataruimte te koelen, hebben we ervoor gekozen om uitsluitend de servergangen te koelen. De servers zuigen de koude lucht aan uit de gesloten servergangen en stoten warme processorlucht uit die de dataroom verwarmt. Zo hebben we de gekoelde ruimte weten te beperken tot 20 m³. Dat is minder dan een tiende van de volledige dataroom. Dat levert ons een energiewinst op van 70% ten opzichte van klassiek gekoelde datacenters. En daar blijft het niet bij. We maken ook gebruik van 100 % hernieuwbare energie om ons datacenter operationeel te houden. −Is − Cipal even vooruitstrevend als het gaat om het scheppen van een gunstig werkklimaat voor het personeel?

We beseffen het belang daarvan ten volle.

Tevreden medewerkers zorgen immers voor tevreden klanten. Cipal doet er dan ook alles aan om het welzijn van zijn medewerkers te bevorderen. Via een uitgebreid oplei-

dingsaanbod krijgt iedereen de kans zich te ontwikkelen of te specialiseren. We voeren flexibiliteit hoog in het vaandel, zowel op het vlak van deeltijds werken als van glijdende uurroosters of thuiswerken.

We hechten ook veel belang aan transparantie en interne communicatie. Dat verhoogt de betrokkenheid. We willen dat iedereen ‘mee’ is en op de hoogte blijft van het reilen en zeilen binnen de organisatie.

Ook stimuleren we de sociale interactie binnen het bedrijf door middel van een socialemediakanaal van het bedrijf, of via informatiemomenten voor het personeel die worden afgesloten met een informeel netwerkmoment.

Daarnaast wil de ‘Vriendenkring’ de betrokkenheid van personeelsleden verhogen door ook interessante events buiten de kantooruren aan te bieden.

En we gaan zelfs nog verder. Cipal en alle dochterondernemingen zijn sterk betrokken bij het welzijn van hun medewerkers.

Om daarop in te zetten, werd in samenwerking met Sport Vlaanderen bijvoorbeeld een sportscan uitgevoerd om gezonde en stimulerende activiteiten te organiseren, gebaseerd op de voorkeuren van de eigen medewerkers. Zo bevorderen we het mentale en fysieke welzijn. Verder bieden we fruit aan onze medewerkers aan als gezonde snack, en in de toekomst gaan we ook stille ruimtes voorzien.

Tot slot, en toch niet onbelangrijk om te vermelden, streven wij naar het bevorderen van een multiculturele en inclusieve omgeving en zorgen we bij aanwervingen voor gelijke kansen voor iedereen. We werken daartoe nauw samen met OCMW, VDAB, SBS en andere organisaties. −Hoe − sterk is Cipal verankerd in de Kempen?

Wat maakt dit Kempense verhaal zo Kempens?

Daar zijn meerdere antwoorden op te geven. Laten we beginnen met de letterlijke roots: onze geschiedenis. De wortels van de onderneming liggen duidelijk in de Kempen. Begin 1980, enkele maanden nadat de intercommunale CIPA (Centrum voor Informatica Provincie Antwerpen) opgericht werd door 36 Antwerpse gemeenten en het provinciebestuur van Antwerpen, werden de hoofdzetel en de kantoren ondergebracht in de schoolgebouwen van het HIK (Hoger Instituut der Kempen) aan de Technische Schoolstraat in Geel. In de beginjaren werd immers de mainframecomputercapaciteit van het ‘Mechanografisch Instituut Kempen’ (MIK) gebruikt. CIPA werd in 1986 omgedoopt tot CIPAL door de overname van het Limburgse rekencentrum LIRIC. Cipal was het allereerste bedrijf dat zich op de technologiezone in Geel vestigde, waardoor het

terrein letterlijk geëffend werd voor verdere economische expansie. Door de verkoop van zijn gebouwen in de technologiezone droeg Cipal de voorbije jaren bij tot de verankering van het farmaceutische bedrijf Genzyme (nu Sanofi) in de Kempen. Door het snelle handelen van het management van zowel Sanofi als Cipal maakten buitenlandse alternatieve locaties - zoals bijvoorbeeld Ierland - geen kans meer.

Ook nu nog blijft Cipal zijn roots trouw en heeft het zich gevestigd aan de Bell Telephonelaan in Geel, waar nog grootse toekomstplannen gesmeed worden en luidop nagedacht wordt over een nog intensere incubatierol in de toekomst. −Het − verleden is inderdaad puur Kempens.

Maar is de verbondenheid met de regio vandaag de dag nog even groot?

Misschien zelfs nog groter. Cipal is er trots op als lokale werkgever van Kempense bodem werkgelegenheid te kunnen bieden aan vele talenten van eigen bodem en tegelijkertijd lokale, Vlaamse, federale en internationale successen te mogen optekenen.

Wij zijn ervan overtuigd dat de voordelen van ‘dicht bij huis werken’ in tijden van een groeiende verkeerscongestie niet over het hoofd gezien mogen worden. Deze filosofie past ook binnen de zoektocht naar de betere ‘work-life balance’ die vele mensen doormaken.

In die optiek wordt ook belang gehecht aan de samenwerking met hogescholen en universiteiten uit de regio, zoals de Thomas Morehogeschool. Op die manier biedt Cipal stagestudenten en jobstudenten een eerste werkervaring en toont het duidelijk perspectieven op het vlak van regionale werkgelegenheid.

Als geboren en getogen Kempenaar is het mijn betrachting elke lokale overheidsinstantie te laten kennismaken met Cipal. Ik hoop dat ons “track record” iedereen zal kunnen overtuigen om deze Kempense parel, Cipal genaamd, te koesteren en ook in de toekomst verder te laten schitteren.

−Wordt − Cipal elders in het land erkend als groeibedrijf?

Zeker. Het groeipotentieel van Cipal is Trends niet ontgaan. Cipal werd in 2017 namelijk genomineerd als ‘Trends Gazelle’ in de provincie Antwerpen. Die titel kwam niet compleet onverwacht. De elfde plaats bij de KMO’s op basis van groei in omzet, cashflow en aantal werknemers, was al een eerste erkenning van de geleverde inspanningen.

Cipal combineert mensgerichtheid en een duurzame manier van ondernemen. Als dynamisch groeibedrijf met Kempense roots en met bewezen successen biedt het bijzonder interessante carrièremogelijkheden.

KORT Barzoen blijft feesten TURNHOUT – Barzoen, het eet-, praat- en danscafé bij cultuurhuis de Warande, heeft eind januari zijn vijfjarige bestaan gevierd. Maar omdat Barzoen wel houdt van een afterparty staat ook in februari de agenda nog goed vol.

Op 10 februari staat er een clubconcert van Paris Texas op de agenda. Paris Texas brengt een mix van bluegrass, country en rootsmuziek. Reggaeliefhebbers kunnen hun hartje ophalen tijdens de zevende editie van BA-r-ZAAR, waar reggae centraal staat. Op 20 februari vindt het Wetenschapscafé plaats. Kathleen Gabriels (assistent professor Philosophy & Ethics Universiteit Eindhoven) houdt dan een lezing over hoe de digitale wereld ons leven bepaalt. Op 24 februari zijn de poëziejunks van Sprekende Ezels opnieuw te gast in Barzoen.

Sjock strikt Dead Kennedys

GIERLE – De 43ste editie van Sjock belooft een memorabele te worden. De organisatoren van het roots- en rockfestival in Gierle wisten eerder al Pennywise als een van de headliners te strikken.

Ze hebben nu een reeks nieuwe namen aan de affiche toegevoegd. De bekendste daarvan is Dead Kennedys.

Dead Kennedys is een punkband die in 1978 in San Francisco werd opgericht.

De groep speelde snelle punkmuziek en gooide daarmee hoge ogen in de jaren 80. Maar de mot kwam erin en in 1986 splitte de groep na hoogoplopende ruzies tussen frontman Jello Biafra en de andere bandleden. Vijftien jaar later kwam de groep weer samen, zonder Biafra met wie intussen al een paar rechtszaken waren uitgevochten. Dead Kennedys gaat nu door het leven als een liveband die muziek uit de jaren 80 speelt. Nieuwe platen werden immers (nog) niet uitgebracht.

Westelse volksverhalen WESTERLO, HERSELT – Van 16 februari tot 4 maart wordt in de gemeenten Aarschot, Diest, Herselt, Scherpenheuvel-Zichem, Tessenderlo en Westerlo de tweede editie van het erfgoedproject ‘Volksverhalen’ georganiseerd.

In Westerlo gaat de vertelnamiddag door in het Heemmuseum van deelgemeente Oevel, op zondag 18 februari vanaf 14u. Zowel in het museum als in de tuin worden volksverhalen uit Westerlo verteld. Oude en recentere verhalen worden op een boeiende manier gebracht door de ‘professionele vertellers’ Ann Ceurvels, Michaël Van Caeneghem en Assunta Geens.

Na de verhalen brengen Fons Lievens en Ria Ghys nog muziek en wordt er een drankje aangeboden. Op voorhand inschrijven is de boodschap want het aantal plaatsen is beperkt. Inschrijven kan via www.westerlo.be /e-loket. De toegangsprijs bedraagt 4 euro, een drankje is inbegrepen.

Bevestig je deelname via www.westerlo. be/e-loket. Meer info: cultuur@westerlo. be en 014 53 92 01.

Suiker - 11

KORT Erfgoed Noorderkempen zoekt een intergemeentelijk archivaris

STIJN JANSSEN Versheidsdatum Om een of andere reden besloten we om nog eens een oud boek van de Amerikaanse schrijver J.S. te lezen. In onze schooltijd hadden we al een roman van hem gelezen en maar een goed jaar geleden nog een.

Ze waren ons telkens bijzonder goed bevallen. We stapten onze vaste boekhandel binnen en vroegen of het boek nog ergens verkrijgbaar was. De boekenverkoper klikte zijn laptop open en zocht op titel en schrijversnaam het web af. Nergens werd er nog een exemplaar te koop aangeboden.

Ook op tweedehandssites leverde de titel geen enkele hit op. Vreemd toch. De bewuste schrijver had in zijn loopbaan de belangrijkste literaire prijzen gewonnen.

Bovendien was het merendeel van zijn oeuvre verfilmd geworden. In de verfilming van het boek dat wij zochten, speelde een legendarische jonge acteur de hoofdrol. Het zou zijn eerste grote film worden. Een jaar na de opnames zou hij in zijn sportwagen sterven. Ondanks dit alles bleek het boek nergens nog te vinden.

De volgende dag trokken we naar de bibliotheek van ons dorp en zochten tussen de rijen alfabetisch gerangschikte boeken in de meterslange, perfect symmetrisch geplaatste boekenrekken, maar ook dat leverde niets op. Er bevond zich onder de duizenden boeken zelfs geen enkel werk van zijn hand. “Misschien worden ze bijgehouden in het magazijn”, zo opperden we bij de bibliotheekbediende van dienst. Ze struinde opnieuw mee langs de rekken en dat leverde zowaar een exemplaar op. Niet het volledige boek, maar een beknopte versie ervan in het Engels, duidelijk uitgegeven ten behoeve van studenten. Het kon ons niet bekoren. Toen de bediende onze lichte verontwaardiging opmerkte over het feit dat geen enkel boek van een van de grootste schrijvers van de voorbije eeuw aanwezig was in een openbare bibliotheek, antwoordde ze wat kribbig: ‘We zijn geen bewaarbibliotheek.

We kunnen toch niet alle boeken bewaren.”

De opslagruimten waren erg beperkt, zo bleek. Op geregelde tijdstippen moesten uit de kelders boeken verwijderd worden om op hun beurt weer plaats te maken voor exemplaren die ook hun versheidsdatum hadden overschreden en nog nauwelijks werden ontleend. Zo ging dat dus. Op een dag waren specialisten allerhande aan tafel gaan zitten en hadden regels opgesteld.

“Betreffend boeken worden verwijderd, deze exemplaren die in het voorbije kalenderjaar,

12 - februari 2018

lopende van 1 januari tot 31 december, slechts ten belope van (zoveel) dagen werden ontleend – schrikkeljaren inbegrepen –met dien verstande dat de bepaling dat er een afschrijfperiode in een opslagruimte wordt in achtgenomen van 365 dagen, wettelijk feestdagen inbegrepen.’

De bediende opperde nog een laatste mogelijkheid om alsnog een exemplaar van het boek te bemachtigen. “Ik kan”, zei ze, “bij andere bibliotheken in de streek navragen of ze het boek nog voorhanden hebben. Mocht dat het geval zijn, zo verzekerde ze ons, dan was het zelfs best mogelijk dat we het boek een van de volgende dagen al konden komen ophalen. We moesten daarvoor wel een voorgedrukt aanvraagformulier invullen.

“De administratiekosten beliepen twee euro”, liet ze nog weten. Het leek ons de moeite waard om deze poging te wagen om het boek te bemachtigen. Na het vervullen van deze plichtplegingen kregen we nog de raad onze mailbox in het oog te houden. We zouden namelijk persoonlijk via een mail verwittigd worden wanneer het boek zou aankomen. Hoopvol keerden we naar huis.

Veertien dagen later hadden we nog steeds geen verlossend bericht in onze mailbox ontvangen. Opnieuw begaven we ons naar de bibliotheek en vroegen de bibliotheekbediende van dienst of er iets misgelopen was in wat ze ons hadden voorgesteld als ‘het interbibliothecair leenverkeer’? Ze zou het onmiddellijk nakijken en ondertussen kon ik de lokale kranten in de leeszaal lezen.

Een kwartiertje later kwam ze met de melding dat alles in orde was. Onze aanvraag was wel degelijk verstuurd en meer nog: er was een exemplaar opgedoken in een bibliotheek op amper een paar kilometer van ons dorp. De overdracht zou elk moment kunnen plaatsvinden. Opnieuw kregen we de raad dagelijks onze mailbox te raadplegen.

Weer gingen we hoopvol naar huis, maar nogmaals gingen er veertien dagen voorbij zonder een bevrijdend bericht. Wat getergd stapten we opnieuw de bibliotheek binnen en deden wederom ons beklag bij wederom een andere bibliotheekmedewerker, ditmaal van het mannelijke type. Hij begreep er niets van en vond ook geen spoor terug van onze aanvraag. Ten langen leste nam hij een post-it, schreef er onze naam en onze vraag op en beloofde het op het bureau van de verantwoordelijke voor het ‘interbibliothecair leenverkeer’ te kleven. Meer kon hij niet

doen. “Ook moesten we begrijpen”, zo voegde hij er met zorgelijke blik aan toe, “dat er flink wat personeel ziek was en dat door de eindejaarsdagen - het was midden december - niet alles zoals op normale dagen verliep.”

Weer gingen er weken voorbij. Het nieuwe jaar was al ingezet, maar vanuit de bibliotheek bleef het persoonlijke mailverkeer uit. We hadden alle hoop al opgegeven. Tot we bij toeval nog eens de bibliotheek passeerden en het niet konden nalaten langs het rek te lopen waarin ten behoeve van de klanten alle gereserveerde boeken werden gezet. Tot onze verbazing stond ons boek er in volle glorie te pronken. “Ja, zo’n dingen kunnen gebeuren”, zei de bediende toen we hem meldden dat we de voorbije twee maanden geen ontvangstbericht hadden aangekregen. En dat het toch lang had geduurd had om een boek over te brengen van het ene dorp naar het andere. “Ze zullen het te voet gebracht hebben”, zei ze en lachte. “Maar het voornaamste was toch dat het boek er nu eindelijk was, niet?” Daar hadden we niets tegenin te brengen. We legden al snel het boek onder de scanautomaat om het te laten registreren en verlieten wat opgewonden de bibliotheek. Tot we het diefstalbeveiligingspoortje voorbijwandelen en het alarm aansloeg. Verschrikt keken we naar de bediende. “Loop maar door”, zei ze.

“Dergelijke boeken hebben dat wel meer.”

We liepen nu in snelpas verder. Even verder sloegen we ons voor het hoofd: we hadden immers vergeten te informeren hoe lang we dit boek mochten uitlenen. Beducht voor het alarm riepen we de vraag vanop veilige afstand toe aan de bediende. “Zoals alle boeken”, zei ze. “Maximaal vier weken”. Ook dat was ooit op een dag door deskundigen ter zake besloten: Materialen kunnen maar voor een termijn van maximaal vier weken worden geleend. In casus boeken is er geen congruentie tussen het aantal bladzijden dat het gedrukte werk beslaat en een oplopende uitleentermijn. Uitzonderingen hierop vormen werken die uit meerdere afzonderlijke delen bestaan. Desgevallend wordt de uitleentermijn vermenigvuldigd met het aantal delen dat ter uitlening wordt aangeboden.

‘Het boek dat wij met verkrampte vingers omklemden, besloeg 582 pagina’s. Vier weken, of 28 dagen, kregen we de tijd om het te lezen. Dat betekende 20,785714 pagina’s per dag. Het voelde aan als het verorberen van een lang gegaard driegangenmaaltijd in één hap.

KEMPEN – Erfgoed Noorderkempen, een intergemeentelijk samenwerkingsverband dat zich inzet voor het behoud en de ontsluiting van het erfgoed in de Noorderkempen, gaat over tot de aanwerving van een intergemeentelijk archivaris.

Aanleiding is een stageopdracht, waarbij een archivaris in opleiding een tijdje geleden een doorlichting deed van een aantal gemeentelijke en OCMW-archieven in het werkingsgebied. Hieruit bleek o.a. dat de expertise van een archivaris een grote meerwaarde kan zijn om de gemeentelijke en OCMW-archieven op een betere manier te bewaren en ontsluiten. Vooral voor kleinere gemeenten is het niet haalbaar om op eigen houtje deze expertise in huis te halen. Daarom slaan nu zes gemeenten (Beerse, Kasterlee, Oud-Turnhout, Ravels, Rijkevorsel en Turnhout) binnen het werkingsgebied van Erfgoed Noorderkempen de handen in elkaar. Ze gaan samen op zoek naar een archivaris met de juiste expertise om het lokale archiefbeleid op punt te zetten en uit te bouwen. Op die manier kunnen de archieven van de deelnemende gemeenten op een goede en uniforme manier uitgebouwd worden. De intergemeentelijke archiefdienst wordt een nieuwe deelwerking binnen Erfgoed Noorderkempen.

Interesse in de job? Neem dan contact op met Stijn Marinus, (stijn.marinus@ erfgoednoorderkempen.be, 014 44 33 62).

Deze maand in de Poppenzaal

TURNHOUT – De Poppenzaal, aan de Steenweg op Oosthoven in Turnhout, start de maand met een gastoptreden van Poppentheater Kukulu en de voorstelling ‘Mia en de verloren sleutel’. Een klein meisje gaat op avontuur, nadat een onbeleefde meneer haar huissleutel heeft gepakt. Poppen en objecten komen tot leven tijdens de zoektocht, waarbij de hulp van de toeschouwers nodig is. Geschikt voor kinderen van 3 tot 8 jaar en te zien op zondag 4 februari om 10.30u.

Op 7, 11 en 14 mei (om 10.30 en 14.30u) wordt ‘Holle Bolle Billy’ gespeeld. Centraal staat Holle Bolle Billy, die van de stad naar het platteland verhuisd is, maar het daar al snel aan de stok krijgt met een baron met de fantastische naam Baron Frustro de Blabla van Poeha.

In ‘Kijk’ komt een grote kartonnen doos tot leven en maken een meisje en een pop veel plezier, tot de pop haar jasje verliest en het vinden van een bril redding brengt. ‘Kijk’ is een speel-, zing- en dansvoorstelling voor kinderen van 2,5 tot 6 jaar. Te zien op 18, 21, 25 en 28 februari.

Tenzij anders vermeld beginnen de voorstellingen op woensdag om 14.30u en die op zondag om 10.30u. Tickets kosten 6 euro (7 euro voor een volwassene).

CINEMA SPECIAL

In ‘Cinema Special’ krijg je maandelijks een overzicht van wat er te zien is in het niet-reguliere filmcircuit: films die in de cultuurcentra vertoond worden of die MOOOV programmeert in UGC Turnhout of elders. De films vormen vaak een verrassende en welgekomen aanvulling op het bestaande aanbod.

GC HOOGSTRATEN Bouwdorp

Op het jaarlijkse huttenbouwdorp komen de hartsvrienden Ziggy (12) en Bas (12) voor het eerst in hun leven recht tegenover elkaar te staan. Een verschillende middelbare school, verwachtingen van hun ouders en de verliefdheid op een meisje doen een sluimerende ruzie veranderen in een jongensoorlog. Bouwdorp is een familiefilm over vriendschap, verliefdheid, jaloezie en hoe je zomaar terecht kan komen in een jongensoorlog.

Bouwdorp, woensdag 14 februari, 14u.

Lion

The Florida Project

Een vijfjarige Indische jongen raakt zijn broer kwijt in een station en stapt per ongeluk op een trein die hem duizenden kilometers verder voert. Hij zwerft door de straten van Calcutta en komt in een weeshuis terecht. Hij wordt geadopteerd door een koppel uit Australië. Vijfentwintig jaar later beslist hij om op zoek te gaan naar zijn verloren familie.

Australische biografische film van Garth Davies, met Nicole Kidman in een van de hoofdrollen Lion, woensdag 14 februari, 20.15u.

GC ’T HEILAAR (BEERSE) Lalaland

zijn, verlopen de toenaderingspogingen ongemakkelijk en stroef. Ze ontdekken dat ze ’s nachts hetzelfde dromen: dat ze een hert zijn dat ronddwaalt in een winters bos.

De film heeft zowel humor als tragiek in zich. Beelden uit het slachthuis worden afgewisseld met prachtige natuurbeelden.

Donderdag 15 februari, 20u, UGC Turnhout

KEDI

L’Insulte Dinsdag 30 januari, 20u, UGC Turnhout Donderdag 1 februari, 14u, UGC Turnhout Zondag 4 februari, 11u, UGC Turnhout

L’INSULTE

Regisseur: Ziad Doueiri Land: Libanon Jaar: 2017 Duur: 113’ Tony is een automecanicien. Hij is een macho met een opvliegend karakter. Yasser is een wat oudere Palestijn, die werfleider is in een Libanees bedrijf. De twee krijgen ruzie over een regenpijp die Yasser ooit zou gerepareerd hebben zonder toestemming van Tony. Dit banale feit groeit uit tot een zaak van nationaal belang, waar zelfs ministers zich mee gaan moeien.

Het verhaal brengt de spanningen tussen christenen en Palestijnen in beeld in Libanon, een land dat veel migranten telt met verschillende religieuze achtergronden.

Dinsdag 6 februari, 20u, UGC Turnhout Donderdag 8 februari, 14u, UGC Turnhout Zondag 11 februari, 11u, UGC Turnhout

THE FLORIDA PROJECT

Regisseur: Sean Baker Land: Verenigde Staten Jaar: 2017 Duur: 115’ Stripster Halley is net ontslagen. Ze woont met haar 6-jarige dochter in een goedkoop motel vlak bij Disney World. De onderhoudsman van het pretpark is hun vriend, steun en toeverlaat.

De film brengt het lot van thuislozen in beeld, maar dat gebeurt met veel liefde. De kansarmen worden niet als slachtoffer geportretteerd. Een trieste wereld wordt toch kleurrijk in beeld gebracht.

In Cannes kon The Florida Project terecht op veel bijval rekenen.

Dinsdag 13 februari, 20u, UGC Turnhout Donderdag 15 februari, 14u, UGC Turnhout Zondag 18 februari, 11u, UGC Turnhout

ON BODY AND SOUL

Regisseur: Ildikó Enyedi Land: Hongarije Jaar: 2017 Duur: 116’ Romantische komedie die op het festival van Berlijn de Gouden Beer won. Twee verlegen mensen werken in een slachthuis in Boedapest. Ze worden verliefd, maar verlegen als ze

Regisseur: Ceyda Torun Land: Turkije Jaar: 2017 Duur: 80’ Istanboel wordt wel eens de stad van de zwerfkatten genoemd. Ze zijn uitgegroeid tot het symbool van de stad. Meer dan 100.000 katten dwalen er rond. Ze zijn van niemand en van iedereen. Ze brengen empathie en vreugde in het leven van duizenden mensen.

Regisseur Torun liet een speciale camera ontwerpen waarmee ze de katten op ‘kathoogte’ kan volgen. De levens van zeven zwerfkatten worden gevolgd. Zo worden de katten echte personages. Maar ‘Kedi’ is meer dan een film over katten. Het is een prachtige ode aan de wereldstad Istanboel.

Dinsdag 20 februari, 20u, UGC Turnhout Donderdag 22 februari, 14u, UGC Turnhout Zondag 25 februari, 11u, UGC Turnhout

I, TONYA

Regisseur: Craig Gilles Land: Verenigde Staten Jaar: 2017 Duur: 119’ Tonya Harding was een kunstschaatsster die de wereldtop bereikte in de jaren 90. Maar ze was niet alleen en formidabel talent; ze kon ook een onhandelbaar serpent zijn. Ze deinsde er niet voor terug de jury uit te schelden als ze volgens haar te weinig punten kreeg. Haar entourage was al niet beter.

Haar vriend sloeg niet alleen Tonya Harding regelmatig in mekaar; hij schakelde ook de concurrente van Harding uit.

Het leven van Tonya Harding is een drama dat wachtte om verfilmd te worden. Maar regisseur Craig Gilles kiest wel voor een verrassende aanpak. Hij maakte er een satirische komedie van, die de toeschouwer medelijden doet krijgen met Harding.

Mia droomt ervan actrice te worden in Hollywood. Tussen het serveren van koffies door holt ze van de ene auditie naar de andere.

Jazzmuzikant Sebastian speelt piano in sjofele clubs om de eindjes aan elkaar te knopen. Voor beiden lijkt het leven waar ze op hopen ver weg. Het lot brengt deze dromers samen, maar is hun liefde bestand tegen de verleidingen en de teleurstellingen van het hectische leven in Hollywood?

Lalaland, dinsdag 16 januari, 14u.

DE WOUWER (RAVELS)

Sprakeloos

Het leven van de succesvolle schrijver Jan Meerman wordt ondersteboven gekeerd wanneer zijn moeder onverwachts een beroerte krijgt. Zijn flamboyante en levendige moeder verliest haar spraakvermogen. Haar spraak wordt herleid tot jammerlijke kreten en brabbeltaal. Jan worstelt in deze moeilijke periode met de deadline van zijn nieuwe roman. De confrontatie die Jan moet aangaan met zijn moeder dwingen hem om alles in vraag te stellen, ook zijn literaire prioriteiten.

Sprakeloos, dinsdag 20 februari, 14u.

Dinsdag 27 februari, 20u, UGC Turnhout Donderdag 1 maart, 14u, UGC Turnhout Zondag 4 maart, 11u, UGC Turnhout

A MAN OF INTEGRITY

Regisseur: Mohammad Rasoulof Land: Iran Jaar: 2017 Duur: 117’ Een 35-jarige Iraanse man die een rustig gezinsleven heeft en als hobby goudvissen kweekt, wordt verplicht mee te werken met een corrupt bedrijf dat op zijn beurt goede banden onderhoudt met de overheid. Maar de man weigert koppig. Zijn integriteit is hem meer waard dan de rest.

De film werd verboden in Iran. Regisseur Rasoulof werd al veroordeeld tot een celstraf van 6 jaar, maar hij blijft de regering uitdagen. Deze film draaide hij clandestien en smokkelde hij op een USB-stick het festival van Cannes binnen.

Suiker - 13

DE BOEKERIJ Elke maand maken Suiker en de Bibliotheek Turnhout je wegwijs in de boekenwereld. En omstreken.

De bibtip

De ideale openingszin

Heilige huisjes

Strip, stripper, stripst

Meteoor (Karel Čapek)

Je krijgt nooit een tweede kans om een goede eerste indruk te maken. De eerste zin is de belangrijkste van het hele boek.

Volgende schrijvers hebben dat goed begrepen.

Heilige huisjes dienen om afgebroken te worden. Deze rubriek wil enkel aantonen dat je geen boeken goed hoeft te vinden omdat iedereen ze goed vindt. Ook klassiekers hoeven niet gespaard te worden van de sloophamer. Maar je hebt het recht om het grondig met ons oneens te zijn.

Iedereen is een kenner. In deze rubriek doen bezoekers van de Turnhoutse bib hun stripvoorkeuren uit de doeken. Daar hoeven ze geen kastenvullende stripverzameling voor te hebben.

De naam van de roos (Umberto Eco)

Favoriete stripreeks?

Nero, van Marc Sleen. Daar heb ik zelf nog hele oude exemplaren van (wel een beetje kapotgelezen).

Wat is het moeilijk om dit boek te bespreken…Karel Čapek (1890-1938) is een van die auteurs waar je je zo klein en onwetend bij voelt. Hij wordt een van de belangrijkste (Tsjechische) schrijvers van de 20ste eeuw genoemd en bij elke nieuwe vertaling van zijn werk begrijp je waarom. Zijn werk was dermate vooruitstrevend dat het niet kán onderschat worden. ‘Een doodgewoon leven’, ‘Krakatiet’, ‘Oorlog met de salamanders’, het toneelstuk R.U.R. (waarin voor de eerste keer het woord robot – of robota, Tsjechisch voor ‘dwangarbeid’ – werd geïntroduceerd), zelfs ‘Het jaar van de tuinier’ (een juweeltje over... tuinieren!) en nu dus ook ‘Meteoor’ slaan in als literaire…meteorieten?

‘Meteoor’ is in principe het tweede deel van Čapeks ‘noëtische trilogie’, na Hordubal (niet vertaald) en vóór ‘Een doodgewoon leven’.

‘Noëtisch’ in de zin dat elk van deze werken handelt over het menselijk bewustzijn, de mogelijkheid van de mens om te denken over zichzelf en anderen. En ja, Freud was een tijdgenoot én Tsjech: “[…] mijn geheugen is nooit compleet geweest, want mijn moeder ontbrak erin”. Filosofische romans dus. Zo zijn er niet veel. En de leesbaarheid is vaak ver te zoeken. Niet bij Čapek.

‘Meteoor’ is luchtig, fris en scherp. Het leest als een film noir waarbij het mysterie nooit wordt opgelost. Een overlevende van een vliegtuigcrash wordt binnengebracht in een ziekenhuis. Zijn naam en dus zijn identiteit zijn onbekend: ‘geval X’. Drie vertellers, een verpleegster, een helderziende medepatiënt en een (de?) schrijver geven elk hun visie, met een eigen vertelwijze. Ze weten niets van de man, maar halen hun verhalen uit dromen, visioenen, hun verbeelding. Is wat ze vertellen over deze gezichtloze onbekende de waarheid? Misschien. Maar doet dit er eigenlijk toe? Wat is er interessanter? Niets weten? Of je eigen verhaal vertellen? Dat men erin gelooft is nog een andere kwestie.

“Mochten ze u mijn naam geven, weet dan dat het niet mijn echte naam is,[…] De hele mens vind je terug in wat hem nog te doen blijft. Al het andere is brokstukken en gruis […] Er is iets gebeurd waarbij mijn geheugen is versplinterd. Er is niets in me overgebleven dan wat ik nog had willen doen.[…]

Ik heb niets om aan terug te denken, en als me al iets te binnen schiet, heb ik het gevoel dat dat niets met mij te maken heeft.”

Filosofisch inderdaad. Een analyse van de mens en zijn bouwstenen: zijn geheugen, emoties, gedachten. En dat allemaal in een zeer verteerbare, snedige, zelfs komische roman…Waar blijft die volgende vertaling, Irma Pieper?

Andere aanraders: - De donkere kamer van Damokles – W.F. Hermans - Iemand, niemand en honderdduizend – Luigi Pirandello - De woestijn van de Tartaren – Dino Buzzati

14 - februari 2018

- Ik wilde dit boek niet schrijven (De bedrieger – Javier Cercas) - Als mijn ouders hun hersenen hadden gebruikt toen ze mijn naam kozen, had ik David geheten, naar de herdersjongen die bloeddorstige wolfshonden verjoeg door keien naar hun koppen te slingeren en die beroemd werd toen hij de reus Goliath velde. (Vraag het aan de bliksem – Carmien Michels) - Zesendertig treden zijn er te beklimmen, van steen, en de oude man beklimt ze langzaam, behoedzaam, alsof hij ze een voor een verzamelt om ze naar de eerste verdieping te drijven: hij de herder, zij makke dieren. (De jonge bruid – Alessandro Baricco) - Zijn vader is als een kleinzoon voor me. (Schoonheid raast in mij tot ik sterf – Hazim Kamaledin)

Wie een reputatie wil opbouwen als bibliofiel kan de ‘Grote Klassiekers’ niet links laten liggen. Maar wat te doen als zo’n klassieker angstaanjagend is?

‘De naam van de roos’ is dat zeker. Umberto Eco situeert zijn grote roman in de middeleeuwen, op een moment dat die weliswaar al ‘laat’ maar blijkbaar toch ook nog heel ‘donker’ zijn. Het hele boek is doortrokken van een grimmige spanning die even knap is geconstrueerd als de labyrintische bibliotheek waarrond het verhaal draait. Minstens de liefhebbers van detectiveverhalen zullen zich er met veel plezier in verliezen.

Wat dan wel écht schrik aanjaagt, is de goede raad die steevast wordt meegegeven door eerdere lezers. Geen mens durft natuurlijk een heilig huisje afraden, laat staan afkraken, maar er steekt geen kwaad in wat welwillend advies, en dat wordt dan ook gul meegegeven. Er zijn varianten, maar de strekking is eensluidend: de eerste 100 bladzijden zouden ‘onleesbaar taai’ zijn. ‘Doorbijten’ is dus de boodschap’. Maar is dat nu wel zo’n goed streven? Waaróm zou een lezer zich uren van kwelling op de hals halen als er daarnaast duizenden boeken bestaan die hij contradictorisch genoeg tegelijkertijd helemaal wil uitlezen en nooit wil beëindigen?

Vanaf bladzijde 101 moet het verhaal dan wel zeer de moeite waard zijn om de algemeen gangbare status van meesterwerk alsnog te verdienen. En dat is het eigenlijk ook wel, zowel inhoudelijk als stilistisch. Helaas is er opnieuw een gruwelfactor aanwezig.

Niet voor de personages (voor hen zijn er vele), maar voor de lezer. Er zit venijn in de gelaagdheid van het boek. De scholastieke laag. De intertekstuele laag. De laag van Bijbelstudie. Van semiotiek. De whodunit. Alle andere lagen. De auteur wordt er natuurlijk wijd en zijd om geroemd, en de eruditie die hij in zijn werk tentoonspreidt, is benijdenswaardig. Althans voor wie een groot zelfvertrouwen bezit en een lichte mate van arrogantie. Alle andere lezers vrezen vooral het moment waarop hun oordeel over de roman wordt gevraagd. De gedachte van een laag niet gevonden of doorzien hebben, kan verlammend werken. En dan vervalt iemand licht in clichés. Zoals een dooddoener over 100 taaie en door te bijten bladzijden.

Wie ben je?

Marc, 59, jurist

Welke strip moet iedereen gelezen hebben?

‘De grote slachting 1914-1919’, van Jacques Tardi. Keihard maar enorm realistisch portret van de loopgraven tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Afrader?

Och, elke strip van Asterix nadat Goscinny is overleden (1977).

Welke strip zou je graag verfilmd zien?

Ik denk dat ze van ‘Alex’ (Jacques Martin) een mooie reeks zouden kunnen maken. Iets voor Netflix?

Geheim genot?

Heb ik eigenlijk niet… Tellen de strips van Manara (met nogal veel bloot)? Daar geniet ik wel van, maar da’s niet echt geheim..

Met dank aan:

EEN NAAMKAARTADVERTENTIE VOOR 1 EURO PER DAG jozefschellekens.be

Voor 1 euro per dag kan je een jaar lang reclame maken in de cultuurkrant van de Kempen. De enige voorwaarde is dat je een vol jaar adverteert.

Daarvoor betaal je 301,66 euro (+ 21% btw = 365 euro). Je krijgt in ruil maandelijks (10 keer per jaar) een ‘naamkaartadvertentie’ van 8 x 4 cm.

Dat is ruim voldoende om je naam, logo en contactgegevens te vermelden. Alle info: sabine@suikerkrant.be.

ART-SOUTERRAIN ART GALERIE DE CHÊNE

Trefpunt voor hedendaagse kunst Schilder opleidingen - workshops – kunstexposities www.art-souterrain.com www.galeriedechene.com

architectsinmotion.be

Otterstraat 8 in Turnhout Alle dagen open +32 (0)14 / 67 36 31 info@kamabvba.be

Prachtig tuinterras

Provinciebaan 64 A 2470 Retie

Internationale Academische Uitgever Begijnhof 67, 2300 Turnhout www.brepols.net

Suiker_4x8cm.indd 1

12/12/2016 17:25:28

Suiker - 15

CU

URKRA

NT

TU L

voor: t l e t s r e k i u S t C u l t u u rk r a n

N A V T S N U K E N R E D O M , E R U L L A E L A N O I T I N T ER NA X O B N É É N I D L E M A Z V ER

eau voor d a c / k n e h sc e n chic relatieg gse kunst e a l a e d e n e in d e ig r h o e n ti e c Op zoe k naar e de unieke colle n a d p o o K s? e ijeengebracht! ti b la ft e re e n h e x n o b te n n e uw beste kla rant Suiker in e k r u u lt u c se n e die de Kemp

De box:

• 9 gerenommeerde kunstenaars uit de Kempen • internationale uitstraling • alle werken geprint op A3-papier van museumkwaliteit (100 jaar kleurecht) • beperkte oplage (100 exemplaren) • elke repro is gesigneerd en genummerd, of zelfs persoonlijk bewerkt door de kunstenaar • elk werk is voorzien van een korte, duidende tekst over de kunstenaar • de collectie wordt geleverd in een stevige, stijlvolle doos met deksel en logo.

Chris Meulemans Bob Roes

Deelnemende kunstenaars:

• Luk Van Soom (Expo’s en werken in Turnhout, Brussel Groningen, Den Bosch, Oostende…)

Fred Michiels • Fik Van Gestel (Expo’s en werken in Oostende, Venlo, Deinze, Düsseldorf, Frankfurt…)

• Fred Michiels (Expo’s en werken in Antwerpen, Gent, Charleroi, Brussel, Den Bosch, Amsterdam, Eindhoven, München, Berlijn, Kopenhagen, Toronto…)

• Bob Roes (Expo’s en werken in Turnhout, Mol, Heist-op-den-Berg, Herentals…)

• Chris Meulemans (Expo’s en werken in Sint-Niklaas, Antwerpen, Brussel, Oostende…)

Joris Martens • Silvia Bonotto (Expo’s en werken in het Museum van Deinze en de Leiestreek, Mol, Herentals, Beerse, Turnhout) • Joris Martens (Expo’s en werken in München, New York, Antwerpen, Finland…)

• Nel Aerts (Expo’s en werken in Brussel, Gent, Antwerpen, Amsterdam…)

• Raymond Minnen (Expo’s en werken in Antwerpen, Oostende, Helmond, Vlissingen…)

Luk Van Soom

16 - februari 2018

FikVan Gestel

Nel Aerts

Raymond Minnen

Silvia Bonotto

Bestel de kunstbox:

• Mail naar roel@suikerkrant.be en vraag uw factuur (619,84 euro + 21% btw = 750 euro) • Schrijf 750 euro over op rekeningnummer van de vzw Kempense cultuurpromotie.

(BE64 7512 0680 5252).

• U hoeft verder niks te doen: de box wordt bij u thuis bezorgd.

Geïnteresseerd in meerdere boxen? Kortingen tot 20% zijn bespreekbaar!

Alle info: Roel Sels (roel@suikerkrant.be of 0475 74 71 08).