Brøt Magazine by YY Sny

WALDVÖGEL UBER EN KOSHER TOMAS LOOTENS YOSHI SODEOKA JONAS HEGI

INTERVIEWS • Waldvögel • Uber & Kosher • Tomas Lootens • Yoshi Sodeoka • Jonas Hegi

DRUKWERK • Qualicopy Gent

DOCENTEN • Bieke Depuydt • Marc Popelier

FONTS • Adobe Garamond Pro • Minion Pro • Helevitica Neue

UITGAVE • KASK Gent • 2e Grafische voormgeving

VOORWOORD Voor u ligt het perseverse exemplaar van het magazine Brøt, een uitgave van de tweede Bachelor grafische vormgeving van Koningklijk Academie Voor Schoenen Kunst Gent. In dit magazine laat de interview artikels over de kunstenaars binnen de grafisch wereld te zien, Deze interviews worden uitgewerkt en dienen dan als basis voor het maken van een 48 pagina’s grafisch magazine, binnenin zitten nog 4 experimentele pagina’s waarin beeld en concept volledig vrij zijn uitgedacht. Dit magazine duidt het nieuws en geeft verschillende informatiebron voor grafischnieuws over de grafische sector. Eerst artikel gaat over Waldvögel, een zelfstadige grafische ontwerper die in Sint-Lucas Gent afgestudeerd. Tweede artikel is van Mathieu Cieters , dat hij interviewd met een bekend Grafisch bureau Uber & Kosher. Derde artikel gaat over zeefdrukwerk van Tomas Lootens. Vierde is Pyschologische video-art van een Japanse kerel Yoshi Sodeoka, Ten Laatste artikel is over een jonge zweeds artistist Jonas Hegi.

ONTWERP • Sun Yuya

WALDVOGEL

Waldvögel Grafisch Ontwerp

“Ik heb een hectisch leven”

BRØT MAGAZINE

YOSHI Yoshi Sodeoka “The combination of sounds and visuals interests the most.”

INHOUDSTAFEL

Uber & Kosher “Wij houden zoveel van ons werk dat

bepaalde facetten daarvan als hobby kunnen bekeken worden.”” ------------------------- 13

UBER & KOSHER

Tomas Lootens

“Hoe meer we zelf in de hand hebben, hoe meer het verhaal klopt voor ons.”” 27

TOMAS

Jonas Hegi make compromises. Always chal“Never lenge yourself, always question your work.” 41

JONAS

“Ontwerpen voor ontwerpers spreekt me absoluut niet aan, geen hermetische vormgeving. Ik zoek de buitenwereld op met m’n ontwerp.”

Huisstijl Wildsiders

Waldvögel Grafisch Ontwerp

Menucard ‘Walter’

Kan je een kort uitleggen over jezelf? en waarom heb je voor grafisch ontwerp als studierichting gekozen? Ik was als jonge gast actief als graffiti spuiter. Binnen dit milieu groeide m’n fascinatie voor letters: hun onderlinge verhouding, plaatsing in het vlak, vormkenmerken. Naast typografie was ik al aardig in de weer met fotografie en tekenen. Ik hoopte deze disciplines verder uit te kunnen diepen door de studie als grafisch vormgever aan te vatten. Ik leerde eigenlijk vooral naast de lessen, de eeuwige verstrooide afwezige die zat te tekenen tijdens de lessen. Ik zat in de Latijnse, later in de humane wetenschappen. Toen was ik vooral bezig met sporten, tekenen en graffiti.

Waldvögel grafisch ontwerp, zelfstandig grafisch ontwerper en maker van grafiek, gestudeerd aan Sint-Lucas. Hij reist graag. Doordat kreeg hij vele en nieuwe inspiraties voor grafisch ontwerp. Hij werkt ook niet alleen op computer, altijd met verschillende materialen. Op zaterdag namiddag 29 oktober heb ik een kort interview gemaakt met Waldvögel grafisch ontwerp. Dit is kort afspraak omdat hij zo druk bezig was, maar het is echt leuk momentje geweest om iets meer weten over hem.

Welke grafische projectontwikkeling was voor jou tot nu toe de meest uitdagende? Een op zich heel commercieel projectje. Een vriendin vroeg me het geboorte kaartje te ontwerpen voor haar zoontje Bazil. Het lettertype moest hetzelfde zijn als dat van Bass bier. Enig probleem, dit is een geschilderde letter speciaal voor Bass bier. Er bestaan dus niet meer dan 3 letters: B A S. Dit zag ik als een uitdaging. Ik nam contact op

Exhibition ‘The hare always wins’

met de brouwerij, waar ze me niet veel verder konden helpen. Dus startte ik een onderzoek naar het skelet van de font en ben hem opnieuw beginnen opbouwen vanuit z’n basisvormen. Ik probeerde hem te categoriseren en zo kwam ik uit op 2 oplossingen voor de Z. Ik ben blij dat ze voor een niet zo evidentie verschijningsvorm ervan gekozen ben.

op de grond blijf. Ontwerpen voor ontwerpers spreekt me absoluut niet aan, geen hermetische vormgeving. Ik zoek de buitenwereld op met m’n ontwerp.

Welke passies heb je naast grafisch ontwerpen en hoe heb je jouw eigen bureau begonnen? en is het moeilijk tussen leraar en zelfstandig in gelijk tijd? M’n passies: rots -en bergklimmen plus expedities, imkeren, tuinieren, lezen. Ik kreeg verschillende aanbiedingen voor opdrachten en kon dit niet aanvaarden zolang ik niet zelfstandig was. Ik gaf ondertussen les in Jette. Dus redeneerde ik: ik richt een klein bureautje op, geen druk, ik heb m’n inkomsten. Op deze wijze kan ik rustig en selectief aan de weg bouwen om een klantenbestand uit te bouwen waarvoor ik wil werken. de combinatie is op vlak van tijdsdruk niet altijd ideaal. Anderzijds, het lesgeven zorgt ervoor dat ik met de voeten

zoals je zegt een buitenwereld, is door het dat je ook graag op reis gaan? doordat krijg je misschien meer inspiratie over verschillende cultuur? Ik heb inderdaad een grote nood aan buiten zijn (het digitale spreekt me weinig aan). Ik krijg inderdaad zelden inspiratie door achter m’n computer te zitten. Een voorbeeld? Project Clocks & Bells. Ja, kan je het iets over vertellen? In Belgie heb je maar twee grote bedrijven die de herstellingen doen van kerkklokken en beiaarden. Een oud werknemer ervan wou z’n eigen bedrijf oprichten omdat hij niet akkoord ging met de handelspraktijken van z’n vorige werkgever. Doel was een huisstijl uit te werken die het bedrijf onmiddellijk op de kaart zetten. Ik ging gedurende een paar dagen mee met de klokkenhersteller (kathedraaltorens). Op de derde dag kropen we in de klok kentoren en op de 3 grote klokken was een

tekst gegraveerd. Ik vond de font héél geschikt om te implementeren in de huisstijl. Het was de Caslon. Deze font bestaat ook in een Open Face verschijning. Ik vond dit passen, letters op klokken worden uitgehakt uit de mal voor de klok. Met de Caslon Open Face kregen we hiermee een link.

nen die ze ongelooflijk beheersen. Door hun jarenlange ervaring spelen ze met hun medium. Ik streef ernaar hetzelfde te bereiken grafisch vlak. Eigen aan m’n zoekproces is dat ik steeds opnieuw begin (geen copy pasten). Op deze wijze stel ik telkens alles in vraag en leer ik altijd iets bij.

Je bent in Sint Lucas afgestudeerd, Wat is jou het meest bijgebleven van je tijd aan het school? Waarom heb je Sint Lucas gekozen? De lessen waarnemingstekenen. In het toenmalig nog oude paviljoen (Harry Potter bibliotheek) met een bezielde docent. Het tekenen heeft me veel geholpen met het vinden van evenwicht en nuance bij composities van tekst en beeld. De keuze van Sint Lucas kwam door vrienden die er al studeerden.

Uw werken hebben eigen stijl, je hebt ook een Exhibition over ‘The hare always wins’, kan je er iets zeggen? is het met zeefdruk gedaan? Ha dat was eigenlijk een grap die wat hard aankwam. Er werd me gevraagd deel te nemen aan een tentoonstelling op locatie in m’n geboortedorp. Ik erger me al lange tijd hoe m’n geboortedorp door hypocriete dorpspolitiek meer en meer verkaveld wordt. Alle open ruimte vullen ze in. Dus dacht ik, we kick back. Ik maakte een simulatie van een de natuur die in opstand komt en z’n terrein terug veroverd, gebruik makende van guerillea tactieken. De tekeningen zijn een combinatie van stift, stencil en zeefdruk en chinese inkt. De personages werden in een loods voorgesteld om uiteindelijke uit te komen bij een vi-

Wie zijn jouw groot voorbeelden, wat hebben zij je meegegeven? Eigenlijk heb ik niet zoveel voorbeelden binnen het grafisch ontwerp maar vooral erbuiten: steenkapper, schrijnwerker, imker,... Ik bewonder deze personen omdat ze een métier uitoefe-

Affiche ‘OPENDEURDAG K.T.A’

Huisstijl â&#x20AC;&#x2DC;Clocks & Bells

“Ik heb een hectisch leven” deomontage. Hierbij gebruikte ik found footage en samplede het tot een nieuw gegeven. Mensen nemen veel gemakkelijk voor waar aan als het video is. Op het einde reageerden heel wat toeschouwers nogal geschokt of verontwaardigd. De reacties van kijk een lief muisje of oh een vos veranderden al snel in Moar allé; da’s nieks voor mij.

Heb je ooit moeilijke klant gehad, die heeft totaal ander idee dan je? Bijna altijd, Samenwerken met een klant vergt veel geduld en volharding. Je steekt er wel heel veel van op. En daarom niet bij de meest geslaagde ontwerpen. Je moet hem iets bijbrengen over het nut van bepaalde keuze, met het gevaar dat hij zich dan een expert waant en zelf begint te ontwerpen.

Auteur Sun Yuya Interview Waldvögel grafisch ontwerp

Huisstijl ‘Kant Architecten’

MOSITYPE

LETTERTYPE AUTHOR BACKGROUND TYPE SIZE TECHNICS PRICE

Mositype Siggeir M. Hafsteinsson Transparency 300 x 300mm (300 dpi) Vector € 70

••• Na een klein uurtje gereden te hebben richting Antwerpen komen we aan in de Pretoriastraat. De deur van een statig herenhuis doet ons absoluut niet vermoeden dat zich hier de creatieve studio Uber and Kosher van Martijn Vogelaers en Deborah Bloemen bevindt. We bellen aan en Martijn doet met een brede glimlach de deur open. Ik stel mijzelf, om het geheugen van Martijn op te frissen nog vlug even voor en Martijn laat mij vervolgens beleefd binnen. Hij vraagt of ik een koffie moet hebben. Ja, graag!, antwoord ik. Gelukkig, zegt hij. Hij gaat naar de keuken waar hij al twee tassen met elk 3 koekjes heeft klaargezet. Suiker?, vraagt hij, terwijl hij een pad in de espressomachine stopt. Met grote behendigheid en een plateautje met twee tassen op neemt hij me mee naar de eerste verdieping. Welkom in de studio, zegt hij nadat hij de eerste deur opent. Ik kijk rond en wat mij als eerst opvalt, is een grote prikbordmuur waar allerlei foto’s en ontwerpen zijn opgeprikt. “Ja dat is ons moodboard. Kan je daar geen foto’s van nemen? Want met sommigen ontwerpen zijn we nog bezig en de klanten zouden het niet leuk vinden moesten bepaalde dingen al openbaar gemaakt worden. Zet je.”, zegt hij terwijl ik mijn jas uitdoe.

UBER & KOSHER

“Eigenzinnig creatief”

“Wij houden zoveel van ons werk dat bepaalde facetten daarvan als hobby kunnen bekeken worden.” •• Je hebt tijdens je opleiding Vrije Grafiek aan de Academie in Antwerpen jouw eigen stijl ontdekt. Is die stijl nog steeds dezelfde bij Uber and Kosher? Er zijn heel veel elementen die er nog zijn. Bijvoorbeeld, na mijn opleiding ben ik heel hard in het digitaal ontwerp gevlogen en maakte ik illustraties via pixelontwerp. Een heel interessante techniek en toen was dat echt een ontdekking, maar ondertussen spreekt mij dat minder aan. Daardoor heb ik vanalles geprobeerd en heb ik een andere stijl ontwikkeld. Achteraf ben ik wel teruggekeerd naar die vrije grafiek en die basiszaken en -structuren en de analoge invloed van het tekenen, plak-

dan waar ze voor bedoeld zijn. Dikwijls zijn het functionele beelden die niet esthetisch bedoeld zijn, maar waar wij wel de esthetiek van inzien, zij het door een andere ‘cadrage’ of een kleurverandering of een versnijding.”

ken en knippen. Combinaties van foto’s, meestal door Deborah gemaakt, ga ik achteraf nog bewerken met toepassingen die meer naar vrije grafiek neigen dan naar illustrator strakke ontwerpen. •• Op de website staan vooral vintageachtige collages. Is dat de correcte omschrijving van jouw stijl? Vintage is een heel breed begrip. Dat zou ik er zelf niet op plakken, maar ik snap de benoeming wel, omdat het redelijk herkenbaar is en misschien is er ook wel nostalgie in te vinden. Je voelt de geleefdheid van elk beeld wel. Elk beeld zou kunnen komen van de jaren ’60, ’70, ’80, elk beeld voelt alsof het een verleden heeft. Dat is ook iets waar we bewust naar zoeken, een vorm van geaardheid, een beeld dat een bestaansrecht heeft en tegelijk geschiedenis veinst. We werken vaak met oudere beelden en archiefbeelden. Wij gebruiken ze dan wel in een andere context

•• Waar haal jij je inspiratie? Ik heb eigenlijk niet echt één bepaalde inspiratiebron… We staan open voor veel zaken, we hebben een heel lange

en brede geschiedenis van inspiratiebronnen en we zoeken ook op heel veel verschillende manieren. Qua sfeer hebben de Vlaamse modeontwerpers wel veel impact op ons. Ik denk dan aan De Zes (Antwerpse Zes – zes

Affiche ‘JUNGLE FOREVER’

mode-ontwerpers uit het Antwerpse die in dezelfde tijd groot zijn geworden – nvdr) en de hele manier waarop zij communicatie aanpakken: de droge en klassieke typografie, hun lay-out en de

tot de art direction van de lay-out, het bijsturen van de lay-out en dergelijke en hoe dat het hele project eruit moest zien, dat hebben wij beslist. Kijk, ik zal het eens nemen! (staat recht en neemt trots het boek op). Dat is een heel goed voorbeeld van een totaalproject waar we echt wel onze stempel hebben kunnen op drukken, al hebben we natuurlijk ook rekening gehouden met de klant. Een andere opdracht waar we nu heel intens mee bezig zijn, is de laatste collectie van de ontwerper Thimister, die bij bvba 32 zit, waar Ann Demeulemeester en Haider Ackermann ook bijzitten. We zijn ondere andere bezig met zijn logo. Verder heb ik ook mijn tanden gezet in het artwork van (de nieuwste cd van?) dEus Dat was ook een heel leuk project, omdat we ook alle vrijheid hadden, maar dan wel in samenspraak met Tom (Barman – red.), een intense maar heel fijne samenwerking. Een samenwerking die nog altijd loopt zelfs, ik was net nog bezig met het ontwerp voor de nieuwe single. Met Arsenal hebben we ook heel fijn samengewerkt.

combinatie van heel sterke beeldtaal en heel sprekende foto’s, waar soms zeer extreme beelden en zeer dissidente propaganda-achtige dingen in verteld worden en die erg intense, menselijke emoties bevatten. Dat is waar we voor te vinden zijn: de content moet primeren en de vormgeving is helemaal in functie van de content. Op onze site is dat denk ik heel duidelijk. We maakten vroeger heel veel websites waar we ons ei legden in de navigatie en de interface. Tegenwoordig zijn websites niet meer belangrijk voor ons. Daarmee bedoel ik: een site moet enkel een galerij zijn. Het moet een wit canvasgevoel hebben, zeker voor de klanten die we aantrekken, meestal kunstenaars, fotografen of muzikanten. Het artwork dat daar in verschijnt, moet kunnen spreken voor zichzelf. De rest zijn middelen om die content te presenteren.

Het leuke is dus dat we redelijk vrij kunnen doen wat we willen. Eigenlijk is dat nu eerder regel dan uitzondering, omdat we op voorhand tegen de klanten zeggen dat het niet de bedoeling is dat we uitvoeren, maar dat we bedenken.

•• Wat is het leukste project waar je aan gewerkt hebt? Dat is heel moeilijk om te zeggen, want elk project heeft zijn fijne en zijn mindere kanten. Maar de fijnste projecten zijn nog altijd de projecten waar de klanten gewoon zeggen: ‘Doe gewoon je ding. We willen een Uber and Kosher-ontwerp.’ Een voorbeeld van zo’n project is het kappersboek waar ook kunstwerken in zitten. Alle art direction,

•• Weigeren jullie dan dikwijls klanten? Ja, dat gebeurt heel veel zelfs. Dikwijls hebben mensen zo’n afgelijnd idee van hetgeen ze willen, dat ze enkel iemand zoeken om dat uit te voeren. Dan zijn ze bij ons niet aan het juiste adres. Soms hebben ze ook al een bestaande huisstijl en willen ze dat verderzetten of willen ze hun huisstijl uitgevoerd in een ander medium. Dat zijn zaken die we niet meer doen. •• Hoe komen klanten bij jullie terecht? Gaan jullie zelf op zoek naar klanten? Wij gaan zelf niet op zoek naar klanten omdat we daar geen tijd voor hebben. We zouden het wel doen moesten we daar tijd voor hebben of moesten er periodes zijn waarin we geen opdrachten hebben... De bedoeling voor ons is dan ook om echt sterk werk te maken en om altijd kritisch te zijn over wat er naar buiten gaat, waar onze naam ten slotte toch onderstaat. Wat we wel doen is, is onze portfoliowebsite goed bijhouden, want dat vinden we heel

belangrijk. We zorgen ervoor dat de recentste ontwerpen er opstaan en dat is onze investering om klanten te werven. •• Is het een stresserende job? Niet als we een website maken, want dat heeft geen publishmoment. Een boek is een ander verhaal: dat moet ingediend worden en af zijn. Als het resultaat niet is wat het moest zijn, dan zit je met een probleem. Maar ik doe wel liever drukwerk, omdat je bij drukwerk echt wel een moment hebt dat het klaar is en dat je kan zeggen dat de opdracht gedaan is. •• Is er een specifiek domein binnen drukwerk dat je het liefst doet? Mijn voorkeur gaat uit naar artwork,en prints voor stoffen. We ontwerpen graag dingen die blijven en op duurzame materialen worden uitgevoerd. Een muziekalbum is iets dat jaren in kasten kan liggen en soms heroplevingen kent, wanneer een album terug in de kijker komt te staan. Promomateriaal is ook heel leuk om te doen omdat dat heel contemporain is. Het is toch tijdelijk, dus je kan heel hip de laatste trends volgen. •• Hoe beginnen jullie aan een opdracht? Dat hangt een beetje af van het type klant. Meestal gebeurt het dat ze al eens gehoord hebben van ons of werk van ons gezien hebben en dan via via eens komen polsen hoe we werken en of we ook niet voor hen iets willen maken. Heel officieus en amicaal

eigenlijk, met veel communicatie en dicht persoonlijk contact, waardoor veel van onze klanten ook vrienden zijn geworden. Voor ons is het ook heel belangrijk dat je vrij tegen elkaar kan zeggen wat je vindt en denkt. We beginnen meestal ook met lange gesprekken over hetgeen ze willen doen, wat de sfeer is, bijvoorbeeld voor een album: wat er anders is aan dit album ten opzichte van het vorige album, waar ze naartoe willen, of het een blij album wordt of een duister album. Bij een ontwerper (kleding) krijgen we de moodboards mee en dan trekken we steeds een volledige dag uit om rond die moodboards te meeten. Bij een logo-ontwerp kan het soms zijn wat we er honderden maken, maar soms kan het ook zijn dat we één ontwerp maken en tegen de klant zeggen dat er niet over te discussiëren valt.” •• Dat is wel een enorm risico dat jullie daarmee nemen… Ja… Maar hoe meer logo’s je gemaakt hebt, hoe meer ervaring je hebt en hoe zekerder je bent van je beslissingen. Dat kan heel verkeerd aankomen, maar we hebben het geluk dat dat wel dikwijls goed zit. Wij streven ernaar om heel concreet en liefst zo snel mogelijk ‘boenk d’erop’ te zitten. We denken er echt wel goed over na, we schetsen daarover, we praten erover en als we er echt achter staan, dan stellen we het pas voor. We zijn niet de mensen die keiveel materiaal geven of via omwegen werken.

Boek ‘ISABEL’

•• Een belangrijke stap om tot een ontwerp te komen is de mens achter de klant leren kennen? Ja zeker! Het is essentieel dat we elkaar goed kennen, dat we veel babbelen en dat we weten waar we naartoe willen. Wanneer je een heel droge, zakelijke verstandhouding hebt, dan kan je heel functioneel werken. Misschien zelfs functioneler dan dat wij werken, maar dan moet je niet meer zo ver gaan zoeken in de ontwerpen. Dan heb je meestal een gevoel dat je kan vasthouden en daarmee ontwerpen. Wij zoeken echter wel naar iets extra’s, niet enkel dat eerste gevoel. Voor vormgevers zoeken we het te ver, terwijl artistieke mensen net vinden dat we toegepast werken. Wij vallen eigenlijk een beetje tussen de twee en dat vind ik positief. Dankzij de verschilllende opdrachten ontmoeten we constant andere karakters. Sommige mensen zijn heel cryptisch in hun communicatie, die mailen gewoon nee of ja, terwijl anderen een roman typen. Er zijn dus mensen die je helemaal in hun verhaal wikkelen en anderen die zeggen: zoek het maar zelf uit. Hoe creatiever de klant, hoe meer we zijn werk moeten goedvinden. Als er een niet zo creatieve klant is, dan is het niet zo heel belangrijk voor ons wat die man doet, maar dan is het wel belangrijk dat wij ons ding kunnen doen. Maar als het dus een heel creatieve klant is, dan moeten we echt respect hebben voor zijn werk of dat botert niet. •• Jij woont en werkt samen met je vrouw… botert dat? Dat kan soms heel moeilijk zijn. We hebben verhitte discussies over het werk, zeker over creatieve dingen, omdat je elkaar niet spaart, aangezien je elkaar door en door kent. Ik denk wel dat dat ons werk wel ten goede komt, want we maken geen compromissen.

Huisstijl Kaart ‘UBER & KOSTER’

“Sommige mensen zijn heel cryptisch in hun communicatie die gewoon nee of ja mailen terwijl anderen juist een roman typen.”

•• Hoe ziet een doordeweekse werkdag er voor jullie uit? We hebben twee kinderen, één van 11 en één van 4. Wij staan op met de kinderen, smeren de boterhammekes en zorgen ervoor dat ze alles hebben wat ze moeten hebben om naar school te gaan. Nadat de kinderen naar school zijn gebracht, beginnen wij hier in onze studio te werken of in onze tweede studio. Deborah gaat dikwijls voor fotoshoots of producties op verplaatsing en ik ben dan heel veel hier aan het werk. Soms springt er een derde persoon bij, omdat we het werk anders niet gedaan krijgen. We ontwerpen tot half vijf, dan komen de kinderen thuis en zijn we met de kinderen bezig tot zij in bed liggen om half negen. En dan beginnen wij terug te werken tot elf, twaalf uur om gedaan te krijgen wat we moeten doen. Dat is een werkdag bij ons. •• Hebben jullie dan nog vrije tijd? Het goede bij ons is dat wij kinderen hebben en dat wij daar heel bewust mee bezig zijn. Zij eisen veel tijd op, maar dat is net een heel goed tegengewicht, zo zijn we verplicht om af en toe eens tijd vrij te nemen. Anders zouden we alleen maar werken. Gelukkig houden we zoveel van ons werk dat bepaalde dingen als hobby kunnen bekeken worden. Bijvoorbeeld

Huisstijl ‘EXPOONA’

de modeweken in Parijs, waar we de zaken voor onze klanten opvolgen: dat is ook ontspannend voor ons. •• Zou je jezelf omschrijven als kunstenaar? Ik heb altijd een hekel gehad aan mensen die zeggen dat ze kunstenaar zijn, die echt ‘kunst’ maken. Dus ik zou nooit zelf zeggen dat ik een kunstenaar ben, maar ik geloof wel dat ik met artistieke dingen bezig ben. •• Heb je nog gouden tips voor beginnende grafici? Doorgaan tot je bereikt hebt wat je wou bereiken, niet te snel tevreden zijn dus. Je moet altijd kritisch blijven voor je eigen werk en nagaan of de typografie in verhouding staat tot het logo of een beeld, of het uniek is wat je gemaakt hebt. Achteraf moet je, voor zover dat gaat, kijken naar je werk met een maagdelijk oog: ‘Zou ik het ook goed vinden als ik het niet zelf gemaakt had?’

Het gevaarlijkste is om altijd dezelfde programma’s te gebruiken of technieken van andere mensen gewoon over te nemen, omdat je weet dat ze werken.

Hartelijk bedankt voor dit heel interessante gesprek!

En dan nog een tip voor als je vastzit met je werk: vraag je af wat je zou doen als het voor jezelf zou zijn. Zou je zelf het T-shirt of de trui dragen die je ontwerpt? Dat vind ik de beste referentie. Sommige mensen ontwerpen te veel in functie van de klant. Zij redeneren: ‘Als hij het goed vindt, is het goed genoeg.’ Ik denk niet dat dat een goede werkwijze is.

Auteur Mathieu Cieters Interview Martijn Vogelaers

GRAFISCH NIEUWS

/ Composition No.1 by Marc Saporta

Here are some final visuals of our third book (and first iPad app), Composition No. 1 by Marc Saporta. It's a book-ina-box which means it can be read in any order. There's an introduction from Tom Uglow (Google and YouTube), the book is designed by Universal Everything and also features diagrams showing the anatomy of a book by California-based writer, Salvador Plascencia.

/ VISUAL EDITIONS

www.visual-editions.com/

Book/ Video Graphic Design / Visual Art

Meer

Grafische

Nieuws

Over

Typografie

Komt

Pagina

Multi Effect Stap 1 Maak foto’s op een scherm die film aan te spelen door de licht van film projector.

Stap 2 Bewerk foto’s met Photoshop, per laag zit er een andere foto.

Stap 3 Print foto af, scanner nog is met de foto’s , terug met phtoshop bewerken voor de effecten.

ONDERGROND manifesteert zich in een fysiek platform als een canvas/ podium voor jonge kunstenaars/ muzikanten. Het ontwerpt kaders die input zoeken van buitenaf en beoogt zo een steeds groeiende betrokkenheid. Tijdens evenementen zoekt ONDERGROND de confrontatie op met de buitenwereld. Die confrontaties worden geregistreerd en laten hun sporen na in diverse crossmediale publicaties. Op die manier wil het project een impuls zijn voor de creatieve cultuur in en rond Sint-Lucas.

tomas lootens

WE BECAME AWARE

ONDERGROND steunt op de kruisbestuiving tussen verschillende individuĂŤn en de kracht van het collectief. Het project verlangt participatie en reikt dan ook de hand naar alle geprikkelde studenten, docenten, kunstenaars, ontwerpers, gelijkgestemden, om mee te denken en doen.

â&#x20AC;&#x153;VIA BHR ZIJN WE IN CONTACT GEKOMEN MET AMENRA EN BUITENLANDSE BANDS, VRIENDEN VAN AMENRA. ZO IS DE BAL AAN HET ROLLEN GEGAAN.â&#x20AC;?

Hoe is ONDERGROND ontstaan? Alles is begonnen met Black Heart Rebellion (BHR). We besloten op een bepaald moment om een plaat uit te brengen. Logisch was natuurlijk dat Vally (Valentijn Goethals) en ik het artwork van die plaat zouden doen. Het was de eerste keer dat we samenwerkten en omdat alles zo vlot verliep, besloten we om dit meer te doen. Ik zat toen net in mijn eerste jaar grafische in Sint Lucas. De cd-release was wel in orde, maar niemand wou die op vinyl uitbrengen. Vally en ik zijn dan maar een eigen platenlabel begonnen waaruit later Smoke & Dust gegroeid is. In het begin hebben we er veel geld moeten in pompen: je eerste plaat in eigen beheer laten persen is duur. Het resultaat was best ok, maar je merkt wel dat het onze eerste plaat was. Het was ook de eerste keer dat we met vinyl werkten. Na het oprichten van Smoke & Dust heeft het een tijdje geduurd tot we onze investering

terug verdiend hadden. Het heeft dan nog twee jaar geduurd eer er genoeg geld was om iets nieuws uit te brengen. Via BHR zijn we in contact gekomen met Amenra en enkele buitenlandse bands, vrienden van Amenra. Zo is de bal aan het rollen gegaan. Smoke & Dust is meer platen beginnen uitbrengen, al dan niet in samenwerking met andere labels. Twee jaar geleden ben ik dan afgestudeerd aan Sint Lucas, terwijl Vally nog een derde jaar experimenteel volgde. Sint Lucas startte toen ook met residenties voor masterstudenten. Bedoeling van die residenties is om beloftevolle en beginnende kunstenaars een platform te bieden voor hun projecten, als antwoord op de moeilijke arbeidsmarkt waarop ze terechtkomen. Ik diende mijn eigen project in en werd geselecteerd. Uit die residentie op Sint Lucas is ONDERGROND dan ontstaan. Wat is het voornaamste idee van ONDERGROND? We misten een scene in Gent en wilden shows organiseren die een vast publiek

“WE WAREN OOK VRIJ OM TE DOEN WAAR WE ZIN IN HADDEN HOE ONMOGELIJK DE UITVOERING VAN ONS PLAN OOK WAS.”

jaar shows te doen en de andere helft een pauze in te lassen. We willen iedere keer met iets nieuws komen zodat het ook voor ons boeiend blijft. In Gent zijn er heel wat organisaties die interessante evenementen organiseren, maar ze missen een duidelijke visie. Dat vind ik jammer. Zo zijn de shows die KRAAK en Antropool Fictief brengen heel cool, alleen is er geen eenheid in wat ze doen. Dat wilden we absoluut vermijden met ONDERGROND. Vanuit het idee van die eenheid waren we op zoek naar een vaste ruimte voor onze shows. Ik wou niet dat de mensen telkens het gevoel hadden dat ze op een andere plek waren en zich niet thuis voelden. Maar die ruimte vonden we niet. Om toch een constante te creëren besloten we om een podium te bouwen dat we op elke show kunnen gebruiken. Het podium bestaat uit een aantal aparte modules waardoor we het telkens in een andere vorm kunnen opbouwen. Dat podium was letterlijk de rode draad die we overal mee hadden. Tegelijk verwijst het ook naar de ONDERGROND waarop de bands speelden. Het podium was ook een deel van het hele proces: alles wat er op gebeurde, registreerden we. Alle sporen die achtergelaten zijn tijdens optredens werden behouden: bloed, zweet, tranen en bier natuurlijk. Het plan is nu om in januari een nieuwe reeks optredens te organiseren.

trokken. In een periode van zes maanden hebben we heel veel optredens gegeven, vooral van bands die hun release op ons label uitbrachten: Kingdom, Ping Pong Tactics, Hessian… We probeerden om een soort dynamiek op gang te brengen rondom We Became Aware en Smoke & Dust en de bands waarvoor we werkten.

Momenteel is ONDERGROND niet actief. Zijn er nog plannen? We blijven verdergaan met ONDERGROND, maar op dit moment nemen we een break. Als we drie jaar aan een stuk zo hard zouden doorgaan, vermindert de kwaliteit en de intensiteit van wat we organiseren. Dat willen we allesbehalve. Het plan is om de helft van het

Ik ben benieuwd naar wat de volgende ONDERGROND brengt. De affiches van ONDERGROND zijn redelijk druk. Kies je bewust voor die drukte? Is er een grens? ONDERGROND is een zeer divers, intensief en dynamisch project en we wilden dat dit ook zo naar buiten kwam. Veel werk dat ik maakte in de tijd vóór ONDERGROND ontstond in een traag proces. We hebben zeker een half jaar gewerkt aan de release van BHR. Zoiets was onmogelijk bij ONDERGROND. Vaak moest ik twee weken op voorhand nog een affiche ontwerpen.

hand. En hoe meer we zelf in de hand hebben, hoe meer het verhaal klopt voor ons. Meestal gaat er iets fout als je je werk toevertrouwt aan een drukker. Dan is het niet zoals je het wou. Daarenboven is het ook interessant dat we voor dezelfde prijs alles zelf kunnen doen, ook voor kleinere oplages. Je kunt mooiere en ‘zottere’ kleuren gebruiken. Alles wordt veel boeiender. Nu

Op iedere ONDERGROND-affiche keert hetzelfde kader en dezelfde basistypografie terug… Ik heb dat systeem bewust bedacht. Het kader en de typografie is de basis voor elke affiche, maar ik kan het ontwerp elke keer heel vrij benaderen, afhankelijk van de show. Als je al de affiches naast elkaar zou hangen, vormen ze toch een eenheid: door het vaste formaat, het papier en het kader. Het kader is, net als het podium, een link met de naam ONDERGROND: de ONDERGROND waarop alles gebeurt. Het kader is op voorhand in offset gedrukt. Ik ben er trouwens ook sneller door leren werken. Alle affiches zijn ’s nachts gemaakt onder invloed van Golden Power en onder een hoge tijdsdruk, vandaar de vele spellingfouten. Dit alles, die chaos en die wanorde past perfect bij de sfeer van ONDERGROND. Vanwaar je voorkeur voor het zeefdrukken? Voor BHR zeefdrukten we patches en canvas tassen in een atelier van Sint Lucas. Later zijn we ook op papier beginnen werken. Zeefdruk is een interessant medium. Je hebt alles zelf in de

zeefdruk ik in het atelier van vrije grafiek van SOA KASK. Daar hebben ze een semiautomatische zeefdrukmachine. Hoe bekom je de spetters op je zeefdrukken? Ik druk al mijn affiches met acryl in plaats van met drukkersinkt. Acryl is veel goedkoper en je krijgt dezelfde effecten. Eigenlijk werk ik met een combinatie van acryl en medium. Medium is iets zeer raars: het ziet er wit uit, maar als je het vermengt met een kleur vermindert de intensiteit van die kleur niet. Vaak spat ik gewoon wat medium op mijn zeefraam en ontstaan er doorzichtige, witte vlekken op het papier. Ik ga bewust op zoek naar ‘fouten’ om geen perfecte druk te bekomen. We doen dat in al onze ontwerpen. De outline van een lettertype zal er nooit perfect uitzien bijvoorbeeld, de lijn zal er altijd een beetje naast staan. We verbergen die fouten niet. Het is net nodig dat ze

gebeuren. De teksten moeten ook niet leesbaar te zijn. Ze maken namelijk deel uit van een experiment. In dat experiment proberen we om in zo’n kort mogelijke tijd zo veel mogelijk affiches te maken. En ondertussen doen we onderzoek naar verschillende zeefdruktechnieken en ontwerpen we zelf lettertypes.

In de hardcorescene gebeurt het wel vaker dat, zodra men een affiche van Amenra of zo online zet, twee maanden later iemand iets maakt dat er duidelijk door geïnspireerd werd. Ik vind dat wel leuk. Wij gaan ook kijken bij anderen, dus vinden we het niet erg als zij bij ons ideeën komen lenen. Het is een compliment en een teken dat ze ons werk waarderen. En het is zeker tof als ontwerpers als Jan en Ronald dit doen. Jullie stonden ook op Boomtown afgelopen jaar. Boomtown had ons opgemerkt tijdens dat half jaar met ONDERGROND. Ze dachten dat we vooral met beeldende kunst bezig waren. Onze voorwaarde was om, naast beeldende kunst, ook muziek te brengen. Dat was wat Valentijn en ik afgesproken hadden in het begin: in al onze projecten moet muziek een belangrijke rol spelen. We zullen dus niet samenwerken met een random schrijver die een nieuw boek wil uitbrengen.

Als de mensen ons vragen stellen over het idee achter de affiche, kunnen we daar altijd een antwoord op geven. Bij het logo van Hessian zie je allemaal strepen door elkaar, maar eigenlijk vormen ze de bandnaam. Op de cover van de plaat zie je de verscheurde gezichten van de bandleden. De band bestaat uit vier verschillende personen die toch samen werken en een geheel vormen.

Met Smoke & Dust publiceren jullie nu zelf boeken. Waarover gaan die? Smoke & Dust is zeer low profile. We brengen boeken uit die een verzameling bevatten van allerlei interessante teksten, zoals je vroeger in de punkscene zag. Net zoals men een booklet maakt van een plaat, doen wij dit met boeken. Dit mag eigenlijk niet, maar we vinden het wel enorm interessant. Zeker nu internet zo alomtegenwoordig is. Daar wordt alles voortdurend gekopieerd

Ontwerp je met de vrije hand of via computer? Alles is ontworpen met Indesign. Hoewel mijn kennis over Indesign beperk is, teken ik er meestal toch mee. Het is soms wel wat prutsen vooraleer ik een resultaat bekom. Jan en Ronald inspireren zich voor deze affiche wel duidelijk op ONDERGRONDaffiches. Wat vind je daarvan?(afbeelding WAK ter verduidelijking)

andere hardcorebands weinig ziet. Hessian is de ene tegenpool: hun muziek is duister, zwaar en traag. De andere tegenpool bestaat uit bands als Ping Pong Tactics die eerder vrolijke en mainstream nummers brengen en Pieces of Quiet met enorm experimenteel werk. We waken daar heel bewust over. Daarom hebben we de 4 WAY 7 INCH split uitgebracht met Ping Pong Tactic, Mauro Pawlowski, Pieces Of Quiet en Faceneck. Hetgeen we en is alles ook online terug te vinden. Wij willen via een ‘verouderd’ medium teksten opnieuw verspreiden. Door allerlei verschillende teksten en personen samen in een boek te bundelen, wordt dit een zeer boeiende reeks. De oplage is wel beperkt: 25 boeken of magazines per reeks. We verkopen die voor erg weinig geld, enkel productiekosten. Vaak gaan de magazines over de praktische kant van hoe je labels moet runnen en wat de verschillen tussen de jaren’80 en nu zijn om labels op te starten. We hopen gewoon dat de 25 mensen die dit kopen er iets zullen aan hebben en dat ze ooit zelf dingen zullen opstarten. Jullie hebben toch een heel eigen publiek, anders dan op andere optredens. Ook is jullie label niet zoals andere hardcorelabels, die zich echt beperken tot dat ene genre? We hebben een zeer gemengd publiek. Vaak zijn studenten van Sint Lucas of SOA KASK, meer kunstenaarstypes dus. Ik zie ons niet snel de typische hardcore band op plaat uit brengen of boeken voor een show. Daarom kozen we ook voor Hessian. Hun muziek zit technisch zeer goed in elkaar en er komt een soort agressie uit die je bij

ervoor uitgebracht hadden waren BHRdingen met Amenra en later Hessian. Het achterliggende idee was: als we nu niet alle genres openbreken, zijn we gewoon het zoveelste hardcorelabel in de rij. Dus besloten we een 7 inch

te maken met vier bands samen, vier totaal verschillende bands in genre. De mensen uit die bands hebben veel met hardcore te maken of speelden vroeger in zo’n bands. Zo kan het publiek alles van ons verwachten. Voor ons is het ook veel interessanter: we moeten ons niet beperken tot dat ene genre. Als je je vijf jaar focust op het uitbrengen van pure hardcoreplaten en je ook interesse hebt in andere genres, is het moeilijk om zo te tonen wie je echt bent. Wij willen al onze interesses overbrengen. En wij zijn niet alleen geïnteresseerd in wat er op de plaat staat, maar ook in hoe ze eruit ziet.

andere oplossingen te zoeken. Bij de 7 inch van BHR en Adorno hebben we gekozen voor een speciale kapvorm: je kan je eigen hoes vouwen op twaalf verschillende manieren. Het was een split 7 inch en wat ik hatelijk vind aan splits is dat je meestal de grote band hebt en daarnaast dan de kleine band. We wilden dat vermijden en iets maken dat voor beide bands op alle vlakken evenwaardig was. Was je voor je opleiding aan Sint Lucas ook al bezig met grafisch ontwerp of had je een vooropleiding in de grafische sector? Neen, ik had niets van vooropleiding. Af en toe maakte ik wat flyers in Photoshop voor jeugdhuizen en vrienden.

Ja, dat merkte ik al. De platen zelf zijn ook anders dan de meeste platen… We hebben voor onszelf simpele regels opgesteld. We zullen ten eerste nooit iets releasen wat standaard is. Onze eerste plaat was heel typisch, maar sindsdien doen we dat nooit meer. Ten tweede vertrouwen we geen enkele plaat meer toe aan een drukker. We leggen onszelf dus beperkingen op waardoor we verplicht worden om

Toen ik in Sint Lucas kwam was het dus even wennen: ik had heel weinig ervaring met al die programma’s. Maar de vier jaar grafisch ontwerp zijn heel vlot verlopen. Sint Lucas is gelukkig erg gericht op het conceptuele en daar kon ik me meteen in vinden. Ik was altijd al bezig met het bedenken en organiseren van dingen. We waren

“WE VERBERGEN DIE FOUTEN NIET. HET IS NET NODIG DAT ER FOUTEN GEBEUREN.”

ook vrij om te doen waar we zin in hadden hoe onmogelijk de uitvoering van ons plan ook was. We zaten in een systeem waarbij we mochten kiezen bij welke docent we ons werk maakten. Ik draaide dus vrij snel mee met het gedachtegoed van Sint Lucas. Het was een vlekkeloos parcours. Valentijn zit nu bij Werkplaats Typografie (Arnhem, Nederland). Hoe verloopt de samenwerking nu tussen jullie? Vroeger ontwierpen we veel meer echt samen: we zaten letterlijk naast elkaar voor de computer. Nu Vally in Nederlands werkt, gebeurt alles veelal via e-mail. Eerst bedenken we samen een concept. De persoon die zich er het best bij voelt, begint dan te ontwerpen. Daarna wordt er veel heen en weer gemaild. Dat gaat allemaal heel vlot, eigenlijk. Met wat ben jij bezig nu ONDERGROND even stil ligt? Ik werk onder andere voor Kraak die zich bezig houdt met experimentele muziek. Ik werk ook in een cafĂŠ om mijn huur hier in Gent te betalen. Ook krijg ik veel losse opdrachten en zowat de helft van de tijd investeer ik in eigen projecten. Ik ben dus met veel tegelijk bezig.

Auteur Tiene Devos Interview Tomas Lootens

3D Photoshop by Sun Yuya

“THE COMBINATION OF SOUNDS AND VISUALS INTERESTS THE MOST.”

/ Distortion

YOSHI SODEÖKA

psychedelic video art

/ The Palace Of Light (Revisited)

Yoshi Sodeöka is a multidisciplinary artist and musician based in New York City. He moved to New York to study Art and Design at the Pratt Institute. He is

also the founder of Word Magazine, one of the Web’s oldest and most influential ezines. Over the past decade, his projects have been exhibited across the world (London, Paris, Barcelona, Israel, San Sebastian, Berlin, Poland…).

How are you at the moment? I’m pretty well. I’m just trying to organize and figure out my priority for a bunch of projects that I took on...

The group show in The Popular Workshop, Is it a collaboration? The label that puts out my DVD albums will organize it. So, I guess I could say that it’s a collaboration.

Can you share what it is you are currently doing? I’m preparing my materials for a group show that’s coming up in November in San Francisco gallery called The Popular Workshop. I’m taking a break right now to do this interview!

What were your hobbies growing up? Let’s see. When I was very little, I collected toy cars. It’s ironic though now that I hate driving.

if that requires a specific destination. It’s more like a constant urge to make something new and interesting.

So you travel by bicycle in the city or? Yeah I do travel by bicycle as much as I can, even more in the summer time. Do you ever think about how you got to live and work in New York? Not really. I’ve been here for a long time, I’ve spent more time here than being at my home country. So, I barely think about how I got here these days. Why did you become an artist? What drives you? I don’t think it was a conscious choice for me to become an artist. It happened quite naturally. I studied art from very

young age. It’s almost like I don’t really know how to do anything else.

Do you ever lock yourself op in your workspace for a few days to finish a project or get inspired? I don’t go that much extreme. But when I’m on a project that I feel good about, I try to work fast to finish it. I think that a good momentum in any project is important.

“I’M NOT A FAN OF GRAPHIC DESIGN THAT SHOWS A LOT OF DESIGNER’S EGOS AND STYLES.”

What attracts you in graphic design? I don’t do graphic design myself much. I like graphic design that is extremely generic, functional and informative. I’m not a fan of graphic design that shows a lot of designer’s egos and styles. You are a musician as well, did you ever wanted to bring out an album or single? I’m actually less interested in making a traditional style album or single in the music industry. Lately I’ve been doing a lot of recording to go with my video work. The combination of sounds and visuals interests the most. Is making music to you like a journey or do you know where you are going to end? I could say this for both art and music. I’m not sure when it ends or where it goes. I wouldn’t say it’s like a journey

/ Evil Erector, Limited Edition Prints

/ 100 Op Art

When did you realize this was what you wanted to do? Iâ&#x20AC;&#x2122;m not sure honestly. I am doing things that I know how and am good at. It just comes pretty naturally. Did you ever consider a different line of work? Not currently. Did you ever have to overcome certain obstacles to be where you are now? I think that life is full of obstacles. So, I think it is hard to name certain ones, you know what I mean. I absolutely love your distortion series; will you continue them in the future? Thanks. Yeah I think so. I do enjoy making those.

/ Mesmerandom, Limited Edition Prints

Auteur Oscar Rothe Interview Yoshi Sodeoka

LETTERTYPE TYPE SIZE BACKGROUND TECHNICS PRICE

BLUR Blur 210x210mm (300 dpi) Transparency PSD € 70

Creatief. Jong. Zweeds Jonas Hegi Jonas Hegi is a promising 24 year old graphic design from Zurich, Switzerland. After spending 2 years studying at the University of the Arts in Zurich he moved on to complete an internship at Ludovic Balland and at Carvalho Bernau in Den Haag. He is part of the vj collective ‘Les Enfants Terribles’. Hegi’s approach is very swiss and very inspiring to those whose tastes lean in that direction. Who is Jonas Hegi? I’m a 24 years old guy living in Zurich, Switzerland. I just made my BA-Degree in Visual Communication at the Zurich University of the Arts (ZHDK). At the moment I’m self-employed and working on different projects.

What exactly did you graduate in and where? I graduated in visual communication (former graphic design) at the ZHdK (Zurich University of the Arts) Could you say your studies differ from graphic design? Differ? It was all about graphic design and a little bit photography and illustration!

How did you end up in designing in the first place? How did it all start? I grew up with drawing and painting and I was always fond of design, photography, typography and the arts. For me it was always logical to end up in doing something with design and art.

what’s actually around me. So I actually don’t care what’s trendy now, I just do, what I think fits best for the project.

Where (places) has your work taken you? I was working in Basel, The Hague and Zurich. With the VJ Collective (Les Enfants Terribles) actually soon called Sierra) we played mainly in Switzerland, Germany and Austria playing. What did these places teach you (that Switzerland didn’t)? Never make compromises. Always challenge yourself, always question your work. (Which I learned in Switzerland as well!) You also had a vj’ing project with Samuel Weidmann. How did this start and is the ‘Les Enfants Terribles’ duo still active to this day? Yes it’s still active, actually more than ever. We’re now thinking about a new name – Sierra. We’re trying to work more on installative projects in a more artistic way. But still, vj’ing is fun and we love to do it.

Is there a specific work (regardless if it’s print, digital, installation,…) that you are really proud of? I think I’m really proud on the final work I did with Samuel Weidmann at my school, the so called “Grafik Kiosk”. We made a concept for a program, which is able to create posters and flyers with the content given by the user. The user just has to tell the program, wether the poster should look funny or serious or whatever, then the program starts working on the poster. And it works without any templates. At this point I have to give some credits to Philip Laeubli and Mario von Rickenbach, two of the best programmers I know and without them the prototype just wouldn’t have been possible. The challenge was to translate composition and intuitive designing in mathematical formulas. The program is a prototype and we’re still working on it. Have you had any expositions yourself? There was just the final school exposition. But for me it’s always difficult to exhibit graphic design. There are some self-initiated projects I’m thinking of exposing, but it won’t be kind of a résumé of my work.

When I first heard about you, you were designing for Cryptonites. If we look at your more recent work a lot has changed. If you can agree, how would you say your work has evolved? It’s more about the concept now. And probably way more reduced. I try to create things that may last longer than just for a certain period. I still like to switch between different styles and experience new things, I always try to go one step further than

Kostume 3 Handout, 2010

Who did you work for, who do you work for now, who would you like to work for in the future? I’m working mainly in the cultural section. Beside that, I initiated some projects by myself. Also type design is a big thing. At the moment I couldn’t say for whom or what I would like to work most. It just has to be interesting and challenging and it has to make fun, always!

You work is amazing but still how did you get noticed so quickly? Did you get any support (from big names,…)? I got noticed so quickly? I really didn’t realize that. No, I didn’t get any support from big names. I don’t want to get noticed because of big names or of my person, I want to get noticed because of my work. What are you occupied with the most at the moment? Besides working as a designer, I’m organizing an independent fashion show called Kostume in Zurich. The next show will take place during the fashion week in Zurich. I’m not only working on the appearance of the show, I also have to deal with sponsors, fashion designers and a lot of other things. After the 12th of november, the day of the show, I will focus more on my own projects. After all your experience so far: can you say what it takes to be a (good) graphic designer? Passion! And never get satisfied. Do you have any future goals. If so, which ones? Uh, maybe moving to London or Berlin? Learning French in Paris? Are there any tools or methods you frequently use in your work. (For example: silkscreen) If so, why? No, I don’t like to use tools because the tools. I like to use a specific tool because I think it’s the best tool to get the best result for the project. So I love silkscreen, hand printing, but I also love my laser printer.

Ad hoc, 2011

Auteur Stef Michelet

Interview Jonas Hegi

Handout “Opferberatungsstelle für Männer”

â&#x20AC;&#x153;Never make compromises. Always challenge yourself, always question your work.â&#x20AC;?

Communication design for the ZHdKâ&#x20AC;&#x2122;s Festival of the Arts No. 4.

/ Typographic Tree

/ M Typographied

The history of Typography formed into the shape of a tree as if conveying the very roots of Typography and it’s growth throughout the years.

The letter M created with the theme “mystery” in mind, this is the second variation of this work which has been given the 3D effect.

/ Tuatara In Type

This is a Tuatara reptile which is native to New Zealand. It was created in Illustrator and the words used are those that describe the creature.

/ Typomin M

The word “typomin” is a combination of the words typography and vitamin. The image is composed solely of the letters “M”, “O” and “C”.

/ Deadly Sin Typography

This is the deadly sin of Wrath with the entire image being solely illustrated by the word Wrath.

/ Type Industry

An exploration of the combination of type and engineering, with a lovely use of angles to anchor the image on the letter T.

./ Type Art Portrait

This is one of the softest, most creative type art pieces i’ve seen. The tones created by the varying colours and typefaces are beautiful.

/ All About hand

Created in Illustrator, this demonstrates how text can be used to make the ordinary seem dynamic and unique.

G R A F I S C H

N I E U W S

/ Nieuws / Binnen / Grafisch / Ontwerp / Beautiful Text Art Creations

De tekst is niet alleen beperkt tot de taal, het kan ook worden gebruikt om unieke, ongewone kunstwerken te creëren. Dus dit biedt een selectie van creatieve beelden volledig samengesteld met tekst.

/Love Her Once More

The wonderful effect that the face has exploded with typography is mesmerising to look at.

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik absoluut tekst kunst en typografie aanbidden. Ik ben net aangetrokken tot mooie tekst op posters en reclame. Het is een van mijn favoriete aspecten van het ontwerp en is waarschijnlijk wat invloed op me te willen een ontwerper te worden. Het gebruik van tekst in het ontwerp is van essentieel belang of het nu voor een magazine, poster of website en het is een briljante manier om een boodschap over te brengen aan mensen. Maar goed, zonder verder een hier doen zijn een aantal fantastische en slimme voorbeelden van tekst kunst, typografie en grafische kunst dat erin geslaagd om heel kort te komen op het web.

/ Mos Def Lyric Portrait

A beautiful mix of style and various typefaces give this Lyrical portrait a multi-cultural vibe that really make it ‘pop’.

/ Steven Paul Jobs

Perhaps one of the most well known pieces of text art is this portrait of the enigmatic Steve Jobs – founder of Apple.

/ Times New Roman

An impressive piece which uses the word Typography to construct the female form. It’s a beautiful composition.

/ TUTORIAL 9

http://www.tutorial9.net/

/ Self Portrait

Tutorials / Downloads Articles & Inspiration / Submit link

This has a delicate ethereal quality which is due to the fantastic use of light, gradients and colour.

Illustraor Photoshop Photography Firework Web design Templates Fonts Brushes Design Articles Showcases