3 minute read

Sluiting

“IK BEN ONDER DE INDRUK VAN HOE HARRIE TIMMERMANS HET VOORZITTERSCHAP INVULDE: OP ZIJN BRABANTS, MAAR DUIDELIJK EN MET HELDERE GRENZEN”

“IK EEN NETWERKER, IK ZIE KANSEN EN MAAK GRAAG VERBINDINGEN”

NOG STEEDS KRIEBELS

Los van zijn functie is Rob nog steeds PSV-supporter, met dezelfde passie die hij als 4-jarige ontwikkelde. “Voor een wedstrijd voel ik altijd spanning, ik heb nog steeds kriebels in mijn buik. Al moet ik zeggen dat de beleving in coronatijd, voor de televisie, echt minder is. Ik beleef PSV in het stadion pas écht. Daar ontmoet je vrienden en bekenden, drink je samen een biertje en geniet je van de wedstrijd.” Een tip voor wie Rob na een nederlaag van PSV ontmoet: laat hem maar even. Lachend: “Ik kan dan behoorlijk chagrijnig zijn, inderdaad. Het maakt niet uit of de nederlaag terecht is of niet. Trouwens, ook dan zie ik een rol voor mezelf. Als PSV niet naar vermogen presteert of door een ondergrens gaat, moet je als voorzitter een signaal afgeven. Bijvoorbeeld door contact te zoeken met de directie. Neem de 5-0 nederlaag in Amsterdam, of de 0-4 thuis tegen Feyenoord: belachelijk. Verliezen kan, maar níet op die manier.”

STIEKEM TUSSENSTANDEN VOLGEN

Over zijn voorganger, Harrie Timmermans, heeft Rob niets dan lof. “Ik ken Harrie al lang, hij was gemeentesecretaris in Eersel, de gemeente waar ik in de gemeenteraad zat. Tijdens raadsvergaderingen had ik vaak mijn mobieltje aan, om de tussenstand van een wedstrijd te volgen. Harrie ook, waardoor we na een goal vaak elkaars blik zochten en even een gebalde vuist opstaken. Overigens heeft Harrie me niet geadviseerd over of ik voor het voorzitterschap moest gaan. Wel heeft hij me bijgepraat en verschillende zaken toegelicht. Ik ben oprecht onder de indruk van hoe hij de functie heeft ingevuld: op zijn Brabants, relaxed en familiair, maar tegelijk duidelijk en met heldere grenzen.”

NETWERKER EN VERBINDER

Zelf is Rob wat minder verfijnd dan zijn voorganger, verwacht hij. “Ik kan soms wat hoekiger zijn, scherper van tong misschien. Dat zou

PASSIE VOOR MOTORRIJDEN

Rob Bogaarts woont in Eersel, samen met zijn drie kinderen Robbie (15), Laura (21) en Timo (23), waar ook nog de teckel Ozzy woont. Rob heeft al 42 jaar een seizoenkaart (hij hoorde bij de eerste generatie supporters die van de L-side naar Oost verhuisde). Naast zijn gezin en PSV heeft Rob nog een grote passie: motorrijden. Hij gebruikt zijn BMW R 1200 GS voor woon-werkverkeer, maar het liefste maakt hij toertochten. “Zoals afgelopen zomer, dwars door Europa. Heel gaaf! Het gevoel op de motor is geweldig. De snelheid, de vrijheid… En de rust: met mijn helm op en een muziekje aan voel ik me heerlijk.”

MAATSCHAPPELIJK BETROKKEN

Een van de doelen die Rob heeft, is het verder vergroten van de maatschappelijke betrokkenheid van de supportersvereniging. Hij stond ooit aan de wieg van de PSV Street League (later PSV United genoemd, een initiatief dat meerdere awards won) en ziet de supportersvereniging als uitstekend platform om soortgelijke initiatieven te steunen. “We vertegenwoordigen 15.000 leden, die allemaal deel uitmaken van de maatschappij. Het lijkt me heel gaaf als we in die betrokkenheid stappen kunnen maken.”

hier en daar kunnen leiden tot een gefronste wenkbrauw, maar dat hoort nu eenmaal bij mij. Ik juich als het goed gaat, maar heb ook de passie om zaken aan te pakken als het beter moet. Verder ben ik een netwerker, ik zie kansen en maak graag verbindingen. Mijn ervaring helpt me daarbij: ik kan gesprekken voeren op bestuurlijk niveau, maar weet ook hoe het er op de tribune aan toe gaat. Nu ik voorzitter ben, vragen sommige vrienden uit het stadion me gekscherend of ik voortaan in de Skybox ga zitten. Daar zal ik best wel eens te vinden zijn, maar mijn plek blijft gewoon op de tribune, tussen het volk. Daar voel ik me thuis.”

This article is from: