Den Blauwvinger in Suriname Columns gepubliceerd in Suriname Mirror 2018

Den Blauwvinger in Suriname

Columns gepubliceerd in Suriname Mirror – https://suriname-mirror.blogspot.com – 2018 © Den Blauwvinger Hoogachtend, Den Blauwvinger, Amsterdam-Paramaribo januari 2019

Suriname, land van contradicties èn natuurlijke schoonheid...

COLUMN: Regering bedelt internationaal voor financiÍle compensatie 'duurzaam' bosbeheer, terwijl zij het bos laat vernietigen Suriname ontbeert deskundig onderbouwd milieu- en toerismebeleid 25 februari 2018 – Suriname, het groenste land in de wereld wat betreft bosbedekking. Het klinkt mooi en uitnodigend en de regering pronkt daar graag mee op diverse internationale podia.

Maar, onder het imposante bladerdek van dat mooie groene sprookjeslandschap schuilt destructie en anarchistische wetteloosheid... de unieke biodiversiteit wordt geweld aangedaan.

Parallel aan het mooie groene sprookje loopt namelijk onder meer de door de regering harde, voor de internationale wereld weggemoffelde, realiteit van ongecontroleerde kaalkap van het regenwoud (hout verdwijnt in grote hoeveelheden naar vooral China), vernietiging van het groen en de biodiversiteit door kleine- en grootschalige goudwinning (illegale en legale goudzoekers en de goudmijn multinationals IAmGold (Canada) met haar Rosebel-goudmijn, en het Amerikaanse Newmont met de Merian-goudmijn), vergiftiging van de bewoners in het binnenland, inheemsen en marrons, en van de biodiversiteit, door het illegaal gebruik van kwik door kleinschalige goudzoekers (lokale porknokkers en Braziliaanse garimpeiros), legale export van jaarlijks duizenden wildvang dieren, waaronder bedreigde soorten, vernietiging van het 'beschermde' Brownsberg Natuurpark door illegale kleinschalige goudwinning en houtkap.

De regering van Suriname mag dan zelf nog steeds geloven, dat Suriname het groenste land ter wereld is, de stil gehouden realiteit moet ook vermeld worden.

De potentiële belangrijke inkomstenbron (eco-)toerisme komt niet voor niets niet van de grond. De regering weigert om actief haar eigen sprookje uit te buiten. Het enige dat de regering al jarenlang wèl tevergeefs tracht te bewerkstelligen via internationale podia, is het verkrijgen van financiële compensatie van rijke geïndustrialiseerde westerse landen voor slechts het hebben van de 'groene longen der aarde'. Maar, door het ontbreken van deskundigheid en 'groen beleid' vindt de regering maar geen gehoor voor haar compensatie gebedel in het buitenland.

Daarenboven weigert de regering te investeren in toerismebeleid. Slechts door particulier initiatief bevindt zich in het groene binnenland een paar zogenoemde eco-ressorts, veelal in handen van buitenlanders. Een handjevol buitenlandse toeristen weet Suriname te vinden, een land waar velen wereldwijd nog nooit van hebben gehoord. De regering en de Stichting Toerisme Suriname (STS) investeren niet in advertentiecampagnes om het land en haar natuur internationaal te promoten.

Overigens stortte de STS zich begin 2013 op 'een schoon milieu'. ‘Alleen dan blijft het land aantrekkelijk voor toeristen’, stelde de stichting op 21 februari 2013 in een artikel in de Ware Tijd. De STS stelde vuilnistonnen beschikbaar voor scholen. ‘Er zijn scholen meegenomen die niks te maken hebben met toerisme’, zei James Akewaje, hoofd van de afdeling Educatie en Informatie en Productontwikkeling en Kwaliteitsbewaking van de STS. ‘Alle scholen moeten helpen de jeugd op een dusdanige manier op te voeden, dat ze het toeristisch inzicht dat wij indertijd hebben gemist wel meekrijgt.’

Een schoon milieu en toeristen lokken..... Is dat het Surinaamse toerismebeleid?

Wil Suriname dat haar sprookje realiteit wordt, dan zal een gedegen onderbouwd beleid, met visie, moeten worden gerealiseerd op het terrein van milieu en toerisme.

De regering moet wegen vinden om het binnenland stevig internationaal te promoten als een unieke vakantiebestemming. Maar, eerst en bovenal zullen de ongebreidelde goudwinning en houtkap moeten worden aangepakt, alsook de infrastructuur, de afvalverwerking in en rond dorpen en gemeenschappen en zal geïnvesteerd moeten worden in het opknappen van diverse dorpen en het opzetten van 'guesthouses' en andere voorzieningen in dorpen. ** Het dorp Kwakoegron bijvoorbeeld – met niet meer dan zo'n 100 inwoners –, aan de Saramaccarivier, zou een ideale bestemming voor toeristen kunnen zijn, maar het oogt vervallen, verwaarloosd. Het enige

guesthouse is niet aantrekkelijk voor toeristen. Er is geen afvalverwerking, vuil wordt of verbrand – vooral op de ruimte voor de aanmeerplaats van korjalen aan de rivier en schuin tegenover de politiepost.... – of in de natuur gedumpt, er is geen stromend drinkwater, geen 24 uur per dag elektriciteit. De weg naar het dorp eindigt aan de rivier, de enige plek in het dorp met wat bedrijvigheid, waar ook twee 'snesi's' (supermarkten) zijn: korjalen varen af en aan met passagiers, brandstof, materieel van en voor goudzoekers naar verderop aan de rivier gelegen dorpen. De omgeving van het dorp is mooi, groen, het is rustig en het dorp is eenvoudig over de weg vanuit Paramaribo te bereiken, eventueel met een staatsbus. Vroeger zelfs met een treintje te bereiken...

Maar, er wordt niet in Kwakoegron geïnvesteerd. Kwakoegron nodigt niet uit, terwijl het zò veel te bieden heeft.

De regering werkt deze dagen aan de realisatie van 'inkomsten verhogende maatregelen' voor de staat om feitelijk een faillissement van het land te voorkomen. Maatregelen die vooral opgehoest moeten gaan worden door de burger. Het is vooral de burger die het zinkende schip drijvende moet houden.

Het is de burger die gestraft wordt door de regering voor een door die regering gevoerd desastreus wanbeleid. Een regering die drijft op ad hoc beleid, een regering die drijft op de wil van 'despoot' Desi Bouterse, die het land en 'zijn' volk internationaal te schande zet, en zijn trouwe 'Ja & Amen'-knikkende gedweeë coalitie in De Nationale Assemblee, Toerisme? Neen, beleid rond toerisme wordt niet gevoerd door de regering.

Daartoe zijn dan ook geen inkomsten verhogende maatregelen in beeld.

Milieu? Het regenwoud? Neen, beleid rond milieu en het regenwoud wordt niet gevoerd door de regering. Daartoe zijn geen inkomsten verhogende maatregelen in beeld...

Het schip drijft nog in door kwik en ander afval vervuilde wateren, maar helt sterk naar één zijde......en geen zwemvest in de buurt, simpelweg omdat beleid ontbreekt.

ABC Televisie neemt kijkers nog steeds niet serieus ABC TV negeert haar bron van inkomsten: de kijker Programma's worden om de haverklap plotseling onderbroken of beelden lopen vast 10 maart 2018 – Zo'n anderhalf jaar geleden besteedde Den Blauwvinger al aandacht aan de janboel bij ABC Televisie en niets is veranderd, laat staan verbeterd. Nog steeds worden programma's plotseling afgebroken (zonder pardon, midden in een zin, item, cartoon, et cetera – men denkt niet na bij ABC TV) of beelden lopen vast, van uiteenlopende programma's, (teken-)films, CNN, reclames, muziek videoclips, enzovoorts.

Nog steeds wordt bijvoorbeeld het zogenoemde actualiteitenprogramma 'Magazine 4' gepresenteerd door personen die dat presenteren erbij 'hosselen' naast hun gewone werk, het zijn geen van allen professionele presentatoren. Nog steeds worden aankondigingen van programma's van tevoren ingesproken door 'lekkere' lachebekjes, bijna uit beeld geduwd door reclame van een bank, – die geen idee hebben wat ze presenteren – waardoor niet direct kan worden ingespeeld op de vele irritante storingen en programmawijzigingen. Nog steeds worden programma's tot vervelends toe herhaald.

Kortom, de leiding van de zender neemt haar belangrijkste inkomstenbron, de kijker, nog steeds niet serieus en lijkt nauwelijks in zijn bedrijf (techniek, kundig personeel) te investeren.

Na publicatie van de eerdere column op de nieuwswebsite De Surinaamse Krant, vond de directeur van ABC, Henk Kamperveen, het overigens nodig de toenmalig hoofdredacteur van die website, Iwan Bottse, – die vrienden zouden zijn van elkaar – , in Amsterdam, te bellen. Hij was niet blij met de inhoud van de column en wilde die verwijderd zien van de website, hetgeen uiteraard niet is gebeurd. Kamperveen had het niet nodig gevonden om vòòr publicatie van de column te reageren op vragen ter opheldering van de problemen bij ABC TV, om daarmee mogelijk enig begrip voor de problemen te krijgen.

Den Blauwvinger schreef 20 oktober 2016 onder andere: '(…) Waarom gaat het te vaak mis? ABC zwijgt als een professionele amateur De grote vraag is waarom het zo vaak fout gaat in de programmering van ABC. Waarom lopen films vast – ligt het aan verouderde apparatuur, worden dvd's niet voor uitzending gecontroleerd – , waarom wordt er niet gewerkt met professionals in de presentatie, waarom worden alle aankondigingen van programma's van te voren opgenomen, waarom worden films en documentaires zooooo vaak herhaald? Waarom wordt een voetbalwedstrijd van bijvoorbeeld FC Barcelona of Real Madrid live uitgezonden, terwijl vier tot vijf andere omroepen dat ook doen, is er geen zendercoördinatie?

Wanneer de omroep met deze vragen wordt benaderd voor een reactie, wordt niet gereageerd.

Dat is ABC dus, onfatsoenlijk amateurisme zonder oog en oor voor de kijkers aan wie de omroep haar bestaan feitelijk dankt. Misschien wordt het tijd dat de directie van ABC eens wat serieuzer de omroep gaat leiden en tegen het licht gaat houden en de kijkers serieus gaat nemen in plaats van als kinderen te behandelen.'

Dat amateurisme voert anno 2018 nog steeds dagelijks de boventoon bij ABC TV. Enig beleid ontbreekt bij de leiding.

Enig empathie voor de kijker ontbreekt.

Muziek videoclips moeten ontstane ruimtes in tijd tussen twee programma's opvullen, omdat kennelijk deskundigheid op het terrein van programmering ontbreekt.

Een eigen nieuwsuitzending ('journaal') ontbreekt – in tegenstelling tot andere zenders/omroepen –, neen, 's morgens (tot één uur 's middags) en 's middags tussen drie en vier uur wordt CNN uitgezonden, iedere middag vanaf één uur wordt NieuwsUur (uitgezonden de vorige dag in Nederland) 's avonds na negen uur wordt EenVandaag (AVRO/TROS) en om half negen een NOS-Journaal (uitgezonden de vorige dag in Nederland) uitgezonden.

ABC TV heeft amper aandacht voor lokaal, Surinaams, nieuws. Het enige 'actualiteitenprogramma' 'Magazine 4' brengt nauwelijks actueel nieuws.

Neem de uitzending bijvoorbeeld van maandag 26 februari 2018, gepresenteerd door Gerold Vliet – die zichzelf iedere maandag, met een grijns van oor tot oor en waterige oogjes, belangrijker vindt dan zijn gast(en).

Vliet begon met de mededeling dat de gast – zonder de naam te vermelden – het niet had gehaald en dat daarom het programma kort zou duren en dat is al zo kort (hooguit 30 minuten). De kijker kreeg slechts een interviewtje voorgeschoteld met Guno Castelen, voorzitter van de kleine niet in De Nationale Assemblee vertegenwoordigde Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA), met een reactie op de 25 februari toespraak van president Bouterse. En dat, terwijl Suriname iedere dag voldoende nieuws heeft om een uur te vullen! De redactie had niets achter de hand. Nog geen 10 minuten duurde het programma.

In Suriname zijn zogenoemde journalisten, redacteuren, nu eenmaal liever lui dan moe. Na 'Magazine 4' werd de kijker weer getrakteerd op de gebruikelijke videoclips om het ontstane gat in de programmering te vullen....

Tot slot; ABC is een Surinaamse zender, maar toch worden diverse programma's in overdreven Engels aangekondigd. Waarom? Om dom interessant te willen doen? Is Engels de voertaal in Suriname? Kunt u zich voorstellen dat in Nederland, of in welk land dan ook, programma's in een vreemde taal worden aangekondigd, nee toch!?...

De kleuter ABC TV heeft nog steeds een lange weg te gaan om enig niveau van volwassenheid en professionalisme te bereiken met respect en oog voor de kijker....

Politieberichten Korps Politie Suriname van bedenkelijk – lagere school – niveau Politie neemt adequate en snelle, actuele, informatievoorziening niet serieus Politieberichten rammelen aan alle kanten....

21 maart 2018 – Wanneer leert de afdeling Voorlichting van het Korps Politie Suriname eindelijk eens goede en actuele pers(politie-)berichten te schrijven?! De inhoud is zó bar en boos en van zo'n bedenkelijk lagere school niveau! Wordt het nu niet de hoogste tijd om professionals aan te nemen, om de bezem ('clean sweep') door de afdeling Voorlichting te halen, zodat we als serieuze media niet meer geconfronteerd hoeven te worden met dit soort houtje-touwtje bagger: http://www.politie.sr/ex-partner-voor-bedreiging-enonttre…/ ??? Dit soort berichten hebben de teneur van een opstel, een verhaaltje en heeft niets van doen met een professioneel zakelijk politiebericht. De medewerk(st)ers van de afdeling Voorlichting zouden zich moeten generen, zich moeten schamen voor dit soort pennenvruchten.

De afdeling Voorlichting van de politie komt, vanwege de inhoud van haar politieberichten, zeer amateuristisch over. Los van de veelvuldige taalfouten zijn de berichten regelmatig onvolledig. Ze wordt met regelmaat verzuimd om de locatie van bijvoorbeeld een misdrijf te vermelden, terwijl lezers juist graag willen weten waar iets is gebeurd zodat zij bijvoorbeeld of gerustgesteld kunnen zijn of eventueel veiligheidsmaatregelen kunnen treffen. Mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierig van aard.

Een bericht over bijvoorbeeld een misdrijf zonder dat wordt vermeld waar het is gebeurd, heeft geen enkele nieuwswaarde en het is dan ook zinloos om er aandacht aan te besteden. Maar, het Surinaamse journaille weet zelf niet na te denken en neemt gewoon klakkeloos politieberichten (veelal letterlijk, inclusief fouten) over. En door dat te doen blijven lezers achter met vragen.

In een andere hoedanigheid had ondergetekende daarover 5 januari 2015 het korps benaderd en ontving deze reactie: 'Beste wij concentreren ons meer op inhoud van de strafbare handeling zelf, welke heeft plaatsgevonden. In bepaalde gevallen is het raadzaam om de lokatie ruim te noemen, dan specifiek aan te geven, waar een geval zich heeft voorgedaan.'

Een teleurstellende en vreemde reactie, waaruit in ieder geval blijkt, dat niemand bij de – toen nog - afdeling Public Relations van de politie enige journalistieke- of voorlichtingsachtergrond heeft. Het zijn agenten en met die achtergrond worden dan ook de politieberichten geschreven, waarin ook niet wordt geschroomd om typisch formeel, ambtelijk, politiejargon te hanteren. Er wordt niet gedacht aan de lezers, de burgers. De politie zou ook aan preventie en bescherming van de burgers aandacht moeten besteden. Dat kan de politie doen onder andere door consequent in politieberichten te vermelden wààr bijvoorbeeld een misdrijf is gepleegd en niet te volstaan met het noemen van een politieressort. Het gaat ook niet om 'bepaalde gevallen', zoals de politie stelt in haar reactie, maar om alle gevallen. Immers, te vaak wordt een plaats delict niet vermeld in een politiebericht.

Helaas is het ook kwalitatief slecht gesteld met het lokale journaille. Daarom zijn er ook nooit vanuit dat veld, laat staan vanuit de nutteloze Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) kritische geluiden te horen over de kwaliteit van de politieberichten en daarom worden die berichten zonder na te denken gekopieerd en gepubliceerd. Journalistieke kwaliteit ontbreekt, volledig.

Beter geen artikel dan een onvolledig artikel De Suriname Mirror hanteert een beleid, dat politieberichten over bijvoorbeeld een misdrijf waarin geen locatie van een delict of anderszins wordt vermeld, niet worden gebruikt. Beter geen artikel, dan een onvolledig artikel, waardoor je je lezers met vragen laat zitten.

Overigens liet toenmalig minister Jennifer van Dijk-Silos van Justitie en Politie, zondag 27 december 2015 in het televisieprogramma Door de Bank van

presentator Sammy Doerga op Sangeetmala, weten, ontevreden te zijn de over de toen nog afdeling Public Relations van het Korps Politie Suriname. blijkt de bewindsvrouwe verre van tevreden. De bewindsvrouwe zei, dat er weinig transparantie was. De samenleving moet beter geïnformeerd worden, zei ze, terecht. Maar, helaas, niets is veranderd.

Daarenboven reageert de afdeling (toen) Public Relations/(nu) Afdeling Voorlichting – die niet eens beschikt over een eigen e-mailadres, althans die is niet te vinden op de website van de politie - negen van de tien keer te laat, te traag, met het publiceren van haar persberichten - soms dagen en zelfs weken na een gebeurtenis. Een bevestiging, dat de medewerk(st)ers niets van hun werk begrijpen. Vaak berichten media eerder over een incident dan de politie.... en daarmee diskwalificeert de afdeling Voorlichting van het Korps Politie Suriname zich in ernstige mate...

De afdeling Voorlichting van de politie moet burgers over gebeurtenissen niet in het ongewisse laten, maar ze snel en inhoudelijk correct, volledig en in goed en begrijpelijk Nederlands informeren via persberichten, om te voorkomen dat media eerder en foutief berichten en dat geruchten de ronde gaan doen op social media en mogelijk voor onnodige onrust, bezorgdheid en vragen zorgen.

Vermeldt in berichten waarin sprake is van een verdachte de initialen van èn de voornaam èn de achternaam van de persoon en nimmer voornamen. Immers, Suriname is klein. Door een voornaam en de eerste letter van de achternaam te vermelden kunnen velen al achterhalen om wie het gaat. Dan kan de politie net zo goed de volledige naam vermelden.....

Kortom, tijd voor een grondige schoonmaak binnen de afdeling Voorlichting bij de Surinaamse politie.

Tijd voor ter zake kundige medewerk(st)ers, die in staat zijn snel en accuraat te werken.

Tijd voor professionele politieberichten.

Tijd om verhaaltjes à la en toen, en toen, en toen dit, en toen dat, in de ban te doen.

Tijd om woorden als 'manspersoon' (in plaats van 'man') en 'lichaamsopening' (in plaats van vagina, in berichten over cocaïne smokkelende vrouwen) in de ban te doen, et cetera, et cetera.

Tijd voor volwassenheid en nauwkeurigheid!

Welzijn zwijgt....

COLUMN: Minister Welzijn geen toonbeeld van transparantie Zwijgende waarnemend minister van Justitie en Politie creëert geruchten en verdachtmakingen

23 maart 2018 – Geachte heer Welzijn, beste Ferdinand, 'U hebt het recht om te zwijgen. Indien u geen gebruik maakt van dit recht, kan alles wat u zegt tegen u worden gebruikt (...).

U hebt recht op een advocaat. Indien u zich geen advocaat kunt permitteren, zal er u een worden toegewezen.'

Er is een cocaïne Cessna sportvliegtuigje met Braziliaanse registratie – gestolen in Brazilië (en niet voor het eerst) – uit de lucht gehaald te Saramacca en geland op een airstripje in een rijstveld met bijna 500 kilo cocaïne aan boord.

Er is een week eerder een Colombiaans cocaïne duikbootje aangetroffen te Saramacca.

Er zijn aanhoudingen verricht, Brazilianen, Colombianen èn Surinamers.

Er is een van niets wetende bewerende ondernemer, Radj Oedit, eigenaar van de gronden waar zowel de Cessna als het duikbootje is beland, met een drugs- en NDP-signatuur.....voor wie de procureur-generaal nu pas een opssporingbericht heeft uitgebracht.

De Amerikaanse DEA zou bij het onderzoek zijn betrokken.

De onderschepte kilo's cocaïne zijn al vernietigd door de politie...... en Suriname heeft haar 'narco/staat´ image versterkt.

Maar, u zwijgt. Dat mag.

Maar, verstandig is dat zwijgen niet. Deze drugszaken zijn te belangrijk om te lang het volk niet te informeren. Het is tijd voor een uitgebreide persconferentie van u, de politie en de procureur-generaal. Ik wacht op u en de uwen en met mij velen!

Greenpeace waar blijf je.....

Suriname heeft dringend een echte milieuorganisatie nodig die actie weet en durft te voeren WWF Guianas en Conservation International-Suriname zijn papieren tijgers, brave lobbygroepen, en durven geen actie te voeren 31 maart 2018 – Deze dagen publiceert de Surinaamse nieuwswebsite Starnieuws een serie van negen artikelen over de jaguar in Suriname en de gevaren waaraan de Panthera onca wordt blootgesteld. Zes artikelen zijn nu verschenen, waarin achtereenvolgens hun verhaal doen over de jaguar: districtscommissaris Margaretha Malonti van het binnenlanddistrict Sipaliwini, jager Helmond Proeve, voorzitter van de Vereniging Sport Jagers en Vissers van Suriname, Els van Lavieren, Conservation International-Suriname, 'Technical Manager Marine & Wildlife Conservation Program', Jiang Xiaoyan, 'Deputy Chief of Mission (DCM)' op de Chinese ambassade in Paramaribo, vertrekkend minister Roline Samsoedien van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer, en Laurens Gomes, WWF-vertegenwoordiger in Suriname.

De geĂŻnterviewden vertellen echter niets nieuws, weten amper tot niets over de jaguar. Al hetgeen ter sprake wordt gebracht is sinds 2011 te vinden op de website https//jaguar-in-Suriname.blogspot.com. Iedereen zegt te weten, dat de jaguar een beschermde diersoort, dat ze geen idee hebben hoe groot de jaguarpopulatie is, dat de jacht erop toeneemt en dat lichaamsdelen van het dier in vooral China en onder Chinezen gewild zijn voor met name allerlei medische doeleinden.

Maar, al in februari 2013 (!) schreef genoemde website onder andere 'Deskundigen: Jaguar zou vervanger van de bedreigde tijger kunnen worden – Dierlijke producten in alternatieve geneeskunde Suriname niet ongewoon' http://jaguar-in-suriname.blogspot.com/2013/02/zijn-in-surinameaziatische.html

Maar, pas dit jaar krijgt de jaguar beetje bij beetje meer aandacht (zij het te laat!), mede door berichten over de jaguar in bijvoorbeeld Bolivia en Belize, waarover Suriname Mirror heeft bericht, en het bericht over onderschepte jaguartanden op de J.A. Pengelluchthaven in februari van dit jaar. http://jaguarin-suriname.blogspot.com/2018/02/drie-mannen-op-ja-pengelluchthaven.html Die berichten hebben milieuorganisaties, overheid en media aan het denken gezet, een beetje wakker geschud. Beschamend. Let wel, nog nooit heeft iemand die een jaguar heeft doodgeschoten een boete gekregen, laat staan aangehouden en voor een rechter verschenen....

Geen enkele zichzelf respecterende milieuorganisatie in Suriname (WWF Guianas en Conservation International-Suriname) is bijvoorbeeld echt in actie gekomen op momenten dat bekend werd, dat een jaguar was doodgeschoten.

Ook hebben ze nimmer besloten de krachten te bundelen – eventueel met biologen - om bijvoorbeeld gericht onderzoek naar de jaguarpopulatie (financieel) mogelijk te maken. WWF Guianas en Conservation InternationalSuriname zijn vooral brave lobby-achtige lompe organisaties, die – om welke redenen dan ook – geen vuist durven te maken tegen de regering-Bouterse. Ze zijn passief en dat gaat ten koste van de flora en fauna .

Het zijn ook geen actiegroepen, zoals Greenpeace, die wel aanwezig is in Argentinië en Brazilië.

Greenpeace zou goed werk kunnen verzetten in Suriname en een belangrijke speler kunnen zijn om de biodiversiteit (flora en fauna) van het land echt te beschermen en bescherming niet slechts met woorden te belijden! Een Grreenpeace Suriname kantoor in Paramaribo zou een welkome aanwinst zijn voor de werkelijke bescherming van de kust(wateren), het regenwoud (houtkap, goudwinning) en onder andere de jaguar, laagland tapir en reuzen miereneter.

Den Blauwvinger zal over het voren gaande in contact treden met Greenpeace.... want met stilzitten bereik je niets!

Pappen en nathouden.....

Jarenlang ontwateringsprobleem in Paramaribo wordt maar niet opgelost

Inwoners zo langzamerhand gewend geraakt aan in kolkende rivieren veranderde straten en wegen Regering laat inwoners weer tot hun enkels door het vieze water waden 9 april 2018 – Minister Patrick Pengel van Openbare Werken, Transport en Communicatie zei zaterdag 7 april, dat hij een redelijk beeld had gekregen van gebieden die te maken hebben met wateroverlast in Paramaribo en Commewijne. 'Het doel van de veldoriÍntatie zaterdag was om belangrijke pompen, sluizen

en kanalen te bekijken.' Zijn hoogste prioriteit is om de wateroverlast aan te pakken. Assembleelid Mahinder Jogi (VHP) vindt dat een brede groep van ministers, een heus crisisteam, zich moet bezighouden met het probleem van wateroverlast, onder leiding van president Desi Bouterse.

Het is weer zover, delen van Paramaribo staan blank. Wegen en straten zijn weer, zoals ieder jaar in deze regentijd, onder water evenals vele erven van woningen. De wegen en straten door een krakkemikkige ontwatering en de vele erven, omdat trenzen en goten en duikers verstopt zijn geraakt door erin gedumpte petflessen en ander afval, òòk door bewoners zelf. En die bewoners durven vervolgens te gaan klagen en jammeren bij de overheid.

Feit is, dat regeringen al jarenlang weigeren prioriteiten te stellen en niet investeren in één groot, effectief ontwateringsplan voor Paramaribo, en die plannen zijn er, zo blijkt onder andere uit dit artikel van mei 2006 (!): https://suriname-tribune.blogspot.com/2006/05/compleet-ontwateringsplangroot.html Ook na 2006 duiken nu en dan weer berichten op over ontwateringsplannen van de regering die niet of amper zijn en/of worden uitgevoerd voor Paramaribo.

De Ware Tijd berichtte 5 juni 2007, dat er een serie infrastructurele projecten op komst was die vooral de wateroverlast drastisch zou moeten verminderen. 'Op het verlanglijstje van de regering staat onder meer het Master Ontwateringsplan Paramaribo en een ringdijk en ringkanaal rond de hoofdstad. Groot knelpunt is de financiering', zo schreef de Ware Tijd. Daarna werd het stil....

Starnieuws meldde 17 oktober 2013, dat het ministerie van Openbare Werken een nieuw masterplan in voorbereiding had om de ontwatering van Paramaribo Noord te verbeteren. Op een op 16 oktober gehouden seminar van het ministerie over waterbeheersing zei toenmalig minister Rabin Parmessar van Openbare Werken, dat voor wat betreft Groot Paramaribo het afwateringssysteem in de afgelopen decennia was aangepast aan de feitelijke omstandigheden. Vele open rioleringsstelsels zijn omgezet in gesloten systemen, waardoor zij zijn gaan inboeten aan afvoer- en bergingscapaciteit. Verder is door de bebouwing de water absorptiecapaciteit sterk afgenomen. Dit betekent dat er meer tijd nodig is voor het afvoeren van het regenwater, waardoor gebieden langer onder water blijven staan, aldus de toenmalig bewindsman Parmessar.

Toenmalig minister van Openbare Werken Siegfried Wolff bevestigde begin oktober 2015 het bestaan van een masterplan ontwatering van GrootParamaribo. Radio 10 liet in een uitzending op 6 oktober 2015 weten, dat bij het ministerie van Openbare Werken al ruim tien j aar een gedegen masterplan met betrekking tot de ontwatering van Groot-Paramaribo ligt. Radio 10 op haar website: 'Het plan is echter nooit goed tot uitvoering gebracht om diverse redenen. Het ligt ook niet in de lijn der verwachtingen dat het kabinet BouterseII het ontwateringsplan integraal zal kunnen uitvoeren. Deze keer vanwege gebrek aan financiĂŤle middelen. Minister Siegfried Wolff van Openbare Werken zei, dat wel getracht zou worden delen van het plan voor Groot-Paramaribo uit te voeren, maar in hoeverre dat zal lukken, hangt af van de beschikbare financiĂŤle armslag.'

Het is april 2018 en nog steeds is de overheid niet bij machte het jaren voortslepende ontwateringsprobleem (zie de artikelen onderaan) definitief op te lossen.

Social media worden overspoeld door foto's en enkele video's van ondergelopen straten, wegen en percelen. Het geeft een triest en armoedig beeld van Suriname. Een land dat hoopt ooit haar in overvloed aanwezige (drink-)water te kunnen exporteren, maar al jarenlang niet de deskundigheid in huis heeft en daarenboven weigert (financiĂŤle) prioriteiten te stellen om bij een beetje regenval te voorkomen, dat percelen, wegen en straten blank komen te staan....... Na regen komt zonneschijn en..... veel ergernissen!

Waarom staat Suriname export beschermde diersoorten toe?

Geen transparantie bij overheid over export wildvang diersoorten – Suriname staat export toe van 'kwetsbare' en 'bedreigde' soorten als jaguar, reuzenmiereneter, laagland tapir en grijze roodstaartpapegaai – Massale export dieren geen issue voor milieuorganisaties 28 april 2018 – Suriname staat al jaren de export van bedreigde in het wild gevangen diersoorten – tussen vele andere diersoorten - toe. Dat blijkt uit de handelsdatabase van CITES, de 'Convention on International Trade in Endangered Species of wild fauna and flora'. Onder de bedreigde soorten onder andere de blauwwang amazone (Amazona dufresniana), http://www.iucnredlist.org/details/22686282/0 de grote amazone (Amazona farinosa), http://www.iucnredlist.org/details/45430572/0 de reuzenmiereneter (Myrmecophaga tridactyla) http://www.iucnredlist.org/details/14224/0 de roodsnavel toekan (Ramphastos tucanus) http://www.iucnredlist.org/details/22682153/0 de groefsnavel toekan (Ramphastos vitellinus) http://www.iucnredlist.org/details/22726222/0 de grijze roodstaartpapegaai (Psittacus erithacus) http://www.iucnredlist.org/details/22724813/0 de jaguar (Panthera onca) http://www.iucnredlist.org/details/15953/0 en de laagland tapir (Tapirus terrestris) http://www.iucnredlist.org/details/21474/0 Het overgrote deel van de dieren komt terecht in verdere handel en dierentuinen.

Suriname is een belangrijke speler in Latijns-Amerika op het gebied van de handel in en export van in het wild gevangen dieren. Dat blijkt uit de handelsdatabase van CITES en uit het eind 2017 op basis van CITES-informatie, door het Amazon Regional Program Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) GmbH en het UN Environment - World Conservation Monitoring Centre uitgebrachte rapport 'Wildife Trade in the Amazon Countries: An Analysis of Trade in CITES Listed Species'.

Het rapport geeft een uitgebreid overzicht van de internationale handel van in de CITES-lijst opgenomen dieren in het wild tijdens de periode 2005-2014 door Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Guyana, Peru, Venezuela en Suriname.

In 30 jaar tijd, tussen 1981 en 2011. werden ruim 850.700 levende dieren geëxporteerd uit Suriname (meer dan zestig verschillende soorten). https://suriname-tribune.blogspot.com/2012/03/levendige-handel-in-exportdieren-uit.html In 2016 werden nog ruim 7.200 dieren geëxporteerd.

Broodhandel Het aantal geëxporteerde dieren kan verontrustend worden genoemd. Het is een exportbranche waar weinig over bekend is. Bedrijven die zich specifiek met de export van dieren bezig houden zijn nauwelijks te traceren. Het is niets meer en minder dan broodhandel. Dieren worden uit het wild geplukt, opgeslagen in kooien en vervolgens wacht ze een lange reis naar verre oorden. Aan de essentiële vraag of dergelijke exporten in deze tijd nog nodig zijn, wordt voorbij gegaan. Immers, veel diersoorten worden wereldwijd in gevangenschap opgenomen in fok- en kweekprogramma’s.

Vooralsnog verlaten jaarlijks meer dan tienduizend in het wild gevangen dieren Suriname. Het is nog steeds een stille, welhaast heimelijke, en onbekende lucratieve handel. Aan het leed, pijn en stress dat de dieren ongetwijfeld wordt aangedaan, wordt door de exporteurs, vervoerders en handelaren voorbij gegaan. Voor hen zijn die dieren niets meer en niets minder dan producten die dollars opleveren.

Verontrustend Maar, dat Suriname toestaat dat ook bedreigde species worden geëxporteerd is nog meer verontrustend. Waarom die export, die handel, toestaan, terwijl de regering op allerlei internationale podia Suriname promoot als het groenste land ter wereld, terwijl bedreigde diersoorten uit dat groen worden geplukt voor de handel, export, voor keiharde valuta. De regering zou een halt moeten toeroepen aan die export.

Natuurbeschermingsorganisatie in Suriname nemen nooit stelling tegen de Surinaamse handel in wild. Het zijn organisaties die moeten laveren in een mijnenveld van belangenverstrengelingen, vriendjespolitiek en botsende economische- en milieubelangen.

Een paar concrete exportvoorbeelden De laagland tapir.

In 2011 werden 3 tapirs geëxporteerd voor fokdoeleinden naar Egypte en in 2008 2 exemplaren naar Zuid-Afrika. Het is een diersoort waarvan er zeer weinig Suriname verlaten en dat maakt hun export opvallend.

De jaguar.

Tussen 2010 en 2014 zijn wereldwijd jaarlijks enkele tientallen jaguars legaal verhandeld, vooral tussen dierentuinen onderling. Daarnaast blijken zelfs exemplaren te zijn geëxporteerd met als eindbestemming een circus…. Een Surinaamse jaguar is in 2012 in een dierentuin in Turkije beland. Een opmerkelijke export. Een export waarover betrokken instanties en de mogelijk ontvangende dierentuin in Turkije het zwijgen toe doen.

De reuzenmiereneter.

In 2016 zijn twee dieren geëxporteerd naar China.

De reuzenmiereneters zijn beland in de Shanghai Zoo – een dierentuin met een bedenkelijke reputatie http://www.scmp.com/news/china/society/article/2100775/chinas-terrible-

zoos-and-why-theyre-still-thriving –, zo blijkt uit eigen onderzoek door de Suriname Mirror. De website van het bestuur van Shanghai bericht 7 november 2017 onder andere, dat '(…) A pair of giant anteaters from Surinam in South America have also made the zoo their home. They are fed with a mixture of banana, apple, egg, milk, yoghurt, kiwi fruit — and ants. Because giant anteaters love swimming in the wild, the zoo has installed a private pool for them. (…)'

De Suriname Mirror heeft diverse keren de Surinaamse CITESvertegenwoordiger, Romeo Lala (bij de Dienst 's Lands Bosbeheer, LBB), en verantwoordelijk minister Roline Samsoedin van Ruimtelijke Ordening, Gronden Bosbeheer (RGB) benaderd met vragen over de export van reuzenmiereneters en de jaguar, maar nimmer is inhoudelijk gereageerd. Dat zwijgen is veelzeggend. Men weigert bekend te maken wie de exporterende handelaar is, of de dieren op hun lange vlucht door dierverzorgers zijn begeleid en waarom de export is toegestaan.

Gesimuleerde transparantie De regering Bouterse-Adhin simuleert met onder andere de oprichting van het Nationaal Informatie Instituut transparantie te belijden. Van enige transparante inzake de legale (en illegale) handel in wild is in ieder geval geen sprake.

Herstart Naschoolse Opvang verkiezingsstemmentrekker Bouterse Bouterse tovert 'Naschoolse Opvang in de herhaling' uit zijn bodemloze hoge hoed Van corruptie doordrenkt succesvol project krijgt herstart in 2019 29 april 2018 – President en NDP-voorzitter Desi Bouterse heeft weer eens getoond dat corruptie voor hem geen halszaak is. Hij toverde 26 april uit zijn hoge hoed de aankondiging – tijdens een kadervergadering van zijn partij NDP in partijcentrum Ocer –, dat het van corruptie rammelende miljoenen Surinaamse dollars kostende project Naschoolse Opvang in 2019 uit de ijskast wordt getrokken voor een herstart. 'De First Lady gaat weer beginnen, ondersteund door mevrouw Ferrier. We gaan een pilot draaien. De nood is daar. We hebben lessen geleerd uit de gemaakte fouten. Zal het ons lukken om eind 1919 weer van start te gaan?' Maar, uit welke hoe hoge hoed tovert Bouterse de financiën om het project weer op de rails te krijgen? Dàt zegt hij niet.

Hij deelde ook mee, dat de justitiële autoriteiten zullen worden ingeschakeld om de misstanden van het afgelopen project te onderzoeken. Beter laat dan nooit, noh. Vanuit de oppositiezetels in De Nationale Assemblee is vaak om een strafrechtelijk onderzoek gevraagd naar de gang van zaken achter de schermen van het project. Maar, Bouterse en zijn coalitie-clan hebben die verzoeken nimmer ondersteund. Zij lijken niet echt happig te zijn op zo'n onderzoek vanwege de mogelijke betrokkenheid van NDP'ers bij de gang van zaken, corruptie, rond de naschoolse opvang.

En dan nu plotseling, op een NDP-vergadering, de herstart van de Naschoolse Opvang en een justitieel onderzoek terloops aankondigen, is ongeloofwaardig.

Het kan niet anders worden geïnterpreteerd, dan als een NDP-stemmentrekker richting de verkiezingen in mei 2020, het project an sich genoot immers veel waardering, bijval, onder de bevolking....

Kinderen bleven tot drie uur 's middags op school voor extra les en sport en kregen ook nog eens een warme maaltijd.

Maar, dan kon alleen gerealiseerd worden met een goede, financiële, administratie en organisatie, goed draaiende ingeschakelde keukens en bovenal gemotiveerde leerkrachten. Die laatste waren en zijn er absoluut, zij waren dè pijlers onder het project, maar verder hing het project van touwtjes en belangenverstrengeling aan elkaar.

De Naschoolse Opvang en Begeleiding, NSO, werd per 1 oktober 2015 voorlopig stopgezet. 'Er komt een grondige evaluatie, aangezien zaken nooit goed zijn geëvalueerd. Wij werken aan een nieuw plan van aanpak', zei toenmalig minister Robert Peneux van Onderwijs Wetenschap en Cultuur op 27 september 2015.

Het evaluatierapport van het project Naschoolse Opvang en Begeleiding was in januari 2016 afgerond en werd pas in juli 2017 ingediend bij De Nationale Assemblee. Concrete stappen om misstanden uit het rapport onder de aandacht van het Openbaar Ministerie te brengen, bleven echter uit.

In totaal hadden 250 scholen, 144 keukenhouders, 28 leveranciers, 65 transporteurs en 2.183 leerkrachten deelgenomen aan het project. Het totale project kostte per augustus 2015 Srd 162 miljoen, waarvan Srd 15 miljoen betaald is aan leerkrachten en coördinatoren en de rest, Srd 147 miljoen, is besteed aan voeding, dat was zo'n 91% van de totale kosten. Het Dagblad Suriname besteedde op 8 januari van dit jaar (http://www.dbsuriname.com/dbsuriname/index.php/evaluatierapportproject-naschoolse-opvang-echte-njang-patu/) uitgebreid aandacht aan de 'njang patu' ('verspilling'/'misbruik maken van') van het project.

Dat de First Lady zich nu gaat storten op de Naschoolse Opvang, 'ondersteund' door minister Lilian Ferrier (en niet andersom...), doet de wenkbrauwen fronzen. Dat voorspelt weinig goeds. Maar, gelet op de recente geschiedenis van het project, zou het geleid moeten worden door een ter zake deskundige.

Daarenboven had Bouterse er goed aan gedaan om eerst het Openbaar Ministerie zijn werk te laten doen en het eindresultaat ervan afwachten.

Kortom, de woorden van Bouterse kunnen weer terug in zijn hoge toverhoed, die al sinds 2010 vol zit met vele aangekondigde, maar niet gerealiseerde, plannen uit de droomwereld van een aanmodderende zogenaamde volkspresident. Het wachten is nu op een volgend plan uit de toverhoed om stemmenzieltjes te winnen voor de 2020-verkiezingen....

Regering niet in staat vissers te beschermen tegen zeepiraten Piraten slagen erin om vier vissersboten te enteren: vier opvarenden overleven overval, zestien waarschijnlijk verdronken

Piraterij in kustwateren Suriname niet iets van vandaag of gisteren: al in september 2011 voerden Suriname en Guyana overleg om piraterij aan te pakken.....

3 mei 2018 – Zeepiraten, vermoedelijk Guyanezen, zijn vrijdag 27 april in staat geweest om in alle rust maar liefst vier Surinaamse vissersboten te enteren, te beroven, ter hoogte van de Wia Wia Bank.

Resultaat: 16 vermiste opvarenden, vier overlevenden, waaronder een kapitein die de piraten bij hun naam blijkt te kennen – opsporing en arrestatie van de piraten moet dan ook slechts een kwestie van tijd zijn (Starnieuws 30 april: '(…) In de boot was een Guyanees gewapend met een jachtgeweer. Hij (de kapitein) herkende hem als ‘Dick’. In het vaartuig zaten ook ‘Bolo’, Crackhead’, ‘Sanbad’ en een donkere man die hij niet kende. Degenen die hij bij naam kende, zijn allemaal Guyanees. ‘Dick’ loste een schot (…)' ), http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/46803 één boot tot zinken gebracht, één boot door de piraten meegenomen, twee boten die land hebben bereikt, publieke verbijstering bij slechts de Assembleeleden van DOE en de VHP, een late reactie, 2 mei, van DA'91, http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/46832 een zwijgzame NDP, een zwijgzame volkspresident, een onthutst en boos Visserscollectief, een minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, Lekhram Soerdjan, die gewoon met baas Bouterse en minister van Justitie en Politie Stuart Gertrouw het onfatsoen heeft een uitstapje te maken naar Brazilië, een land in rouw, een land getroffen door een ramp, een regering die geen beleid ontwikkelt om zeepiraterij aan te pakken.

De piraten hebben de vissers zware kapverwondingen toegebracht. De vissers zijn overboord gegooid of moesten zelf in het water springen. Van zeker een van de bemanningsleden is bekend, dat hij niet kon zwemmen. Van een ander werden de handen vastgebonden en een accu aan zijn voeten bevestigd, waarna hij overboord werd gegooid.

Kustwacht-directeur Jerry Slijngard pleit opnieuw voor invoering van het Vessel Monitoring System (VMS), dat volgens hem mogelijk binnen een maand operationeel kan zijn. Dat systeem geeft niet alleen aan waar de boten zijn, maar beschikt ook over een panic button, ofwel noodknop, waardoor in geval van calamiteit een noodsignaal kan worden uitgezonden. 'Dan weten we dat er nood is, maar ook precies waar de boot zich bevindt.' Maar, met het VMS zijn overvallen niet te voorkomen. Het is slechts cosmetische veiligheid.

Overigens was onder vissers al in mei 2014 de verwachting, dat het Vessel Monitoring System dat jaar nog operationeel zou worden. Drie jaar eerder, 16

september 2011, ging een delegatie van van de Maritieme Autoriteit Suriname (MAS) en het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij naar Guyana voor overleg om te komen tot een gezamenlijke aanpak van zeepiraterij. https://suriname-tribune.blogspot.com/2011/09/guyana-en-surinamebespreken-moeizame.html Het is vier jaar later en nog steeds geen VMS, maar wel drie schepen bij de Kustwacht. Maar, ook die kunnen weinig uitrichten. En van enige concrete , actieve en gestructureerde samenwerking met Guyana is ook geen sprake. Het lijkt erop dat de regering zich geen raad weet met zeepiraterij. Spoedig hernieuwd overleg met Guyana, maar ook met Frans-Gyuana is raadzaam.

Ondertussen durven vissers nauwelijks nog uit te varen. Ze zien, ervaren, al jaren dat vanuit de overheid weinig tot niets is en wordt gedaan om ervoor te zorgen dat ze veilig hun werk op zee kunnen doen.

De waarschijnlijke dood van zestien collega's is de bekende druppel voor een sector die een aanzienlijke bijdrage levert aan de economie van het land. Laat de recente slachtoffers aan de basis staan van snel effectief te ontwikkelen regeringsbeleid inzake de veiligheid van vissers (en versnelde invoering van het VMS), zodat hun dood niet voor niets is geweest!

Wèèr schieten agenten vluchtende ongewapende verdachte dood Feit dat vluchtende verdachte ongewapend was is geen issue voor Surinaams journaille – Issue is wel dat slecht luisterende 'fotojournalist' wegens verzet wordt aangehouden – Agenten niet in staat rennende vluchtende verdachte gewoon in de kraag te vatten – Tijd om aan fysieke conditie agenten te werken om levens te sparen 21 mei 2018 – Het was weer eens raak. Een vluchtende en zeer waarschijnlijk ongewapende verdachte doodgeschoten door agenten. Agenten die te lui zijn om zo'n verdachte in de kraag te vatten, omdat die sneller rent dan de agenten die nodig aan hun conditie moeten gaan werken. En dus grijpen agenten voor het gemak snel naar hun wapen en vuren op verdachten, niet gericht! Dat was het geval vrijdag 18 mei in de Groenhartstraat te Abrabroki in Paramaribo. Laat agenten aan hun fysieke conditie werken, om levens te sparen!

Vluchtende verdachte zou van zeer dichtbij zijn doodgeschoten Media besteedden er uitgebreid aandacht aan, op de wijze zoals het journaille dat hier doet. De Ware Tijd schreef, dat de politie een inval deed op een adres in die straat, omdat daar een auto was gesignaleerd die zou zijn gebruikt bij een diefstal met geweld in het politieressort Zanderij. Tijdens de inval zouden meerdere verdachten aanwezig geweest zijn. Enkele personen zagen kans om weg te rijden in een auto. De politie zette de achtervolging in en reed het voertuig klem, waarna de inzittenden te voet vluchtten.

Een van de verdachten werd in zijn zitvlak geschoten, maar rende door. De politie ging hem achterna en loste opnieuw schoten, volgens getuigen en omstanders van zeer dichtbij. De verdachte werd weer geraakt en overleed. De doodgeschoten man was vermoedelijk niet gewapend....

Vraag of doodgeschoten verdachte gewapend was of niet geen issue voor journaille Het feit dat de doodgeschoten vluchtende man waarschijnlijk ongewapend was wordt door geen enkele krant en nieuwswebsite ter sprake gebracht, terwijl die informatie essentieel is om het schietgedrag van betrokken agenten (en hun fysieke gesteldheid) aan de kaak te stellen, tegen het licht te houden. Dat is toch een van de taken van het journaille? Neen, niet in Suriname.

Ook niet bij het journaille van de Ware Tijd, die sinds begin mei een Nederlandse hoofdredacteur heeft die beweerde te gaan werken aan de inhoudelijke kwaliteit van zijn krant en onderzoeksjournalistiek een plaats wil gaan geven. Maar, er is nog geen zichtbare verandering waar te nemen en ook is de bezem nog niet door de redactie gegaan, laat staan dat er een professionele eindredacteur aan het werk is. – Wèl issue is arrestatie van 'rebelse' fotojournalist De Ware Tijd vindt dus kennelijk de vraag of de vluchtende verdachte in de Groenhartstraat wel of niet gewapend was niet interessant. Maar, wat de redactie daarentegen wel interessant vindt, is de aanhouding van een slecht luisterende zogenoemde freelance-fotojournalist tijdens de politieactie in die straat. De krant beweerde zaterdag 19 mei (http://surinamemirror.blogspot.com/2018/05/fotojournalist-regilio-derby-zou-op.html), dat een fotojournalist 'op hondse wijze opgepakt' is door politie, 'op beestachtige wijze in de boeien is geslagen'. De fotograaf heeft zevenenhalf uur op het politiebureau doorgebracht, omdat hij zich had verzet en niet voldeed aan het verzoek van een agent in burgerkleding om zich te verwijderen. Op het politiebureau aangekomen zou de foto die hij had gemaakt zijn gewist door een politieman.

Geeft persvrijheid iedere (foto-)journalist enig recht om boven weten regelgeving te staan?

De fotograaf gaat een klacht indienen bij de afdeling Onderzoek Personeelszaken (OPZ) van het Korps Politie Suriname en hij zal een en ander rapporteren aan de Surinaamse Vereniging van Journalisten.

Maar, dient een (foto-)journalist ook geen gehoor te geven aan een 'verwijderingsverzoek' van de politie, of geeft persvrijheid iedere (foto-)journalist enig recht om boven wet- en regelgeving te staan? Er zijn grenzen, ook voor het journaille...

Laat de Ware Tijd zich richten op die ene essentiële vraag – was de neergeschoten vluchtende verdachte gewapend of niet? – en zich niet verlagen tot het niveau van een emotioneel geladen zogenoemde journaliste die weinig objectief en op tranentrekkend dramatische wijze bericht over de vermoedelijk terechte aanhouding van een collega die gewoon niet deed wat hem werd gevraagd door een agent in burger en daardoor een lopende politieactie hinderde....

Laat agenten aan hun fysieke conditie werken, om levens te sparen!

Lees ook:

13 maart 2018 Den Blauwvinger: (Ongewapende) Verdachte kruimeldief op de vlucht kan zomaar onder vuur worden genomen COLUMN: Agenten in Suriname lijken er maar wat op los te schieten - Politiehandvest Suriname wordt niet toegepast - Doofpotten: Geen sancties tegen agenten die aantoonbaar misbruik hebben gemaakt van hun dienstwapen... (https://suriname-tribune.blogspot.com/2018/03/denblauwvinger-ongewapende-verdachte.html) 29 januari 2016 Den Blauwvinger: Suriname lapt internationale regelgeving inzake vuurwapengeweld agenten aan haar laars COLUMN: Ieder schietincident met lid gewapende macht zou onafhankelijk onderzocht moeten worden In Suriname keurt de slager echter steeds zijn eigen vlees (https://surinametribune.blogspot.com/2016/01/den-blauwvinger-suriname-lapt.html) 4 januari 2016 Surinaamse agenten schieten weer een autodief in de rug......

Vraagtekens bij rechtmatigheid politie om te vuren op een verdachte van autodiefstal Deskundig universitair docent drs. Jaap Timmer gaat in op vuurwapengebruik agenten (https://suriname-tribune.blogspot.com/2016/01/surinaamse-agenten-schieten-weereen.html) 23 januari 2015 Den Blauwvinger: Op een moment kwam er zomaar een salvo uit het wapen van een militair....

COLUMN: Ongewapende knaap van 16 doodgeschoten en politie ontwijkt vragen over toedracht (https://suriname-tribune.blogspot.com/2015/01/den-blauwvinger-op-eenmoment-kwam-er.html)

Srd 7 miljoen overheidsgeld voor bezoek Indiase president, terwijl het volk pinaart en hosselt Geen transparantie regering inzake concrete besteding Srd 7 miljoen 'Bedrag haast niet te vergelijken met de gestes en projecten die door India zijn uitgevoerd' Minister Yldiz Pollack-Beighle garandeert, dat er 'geen sprake' zal zijn 'van onnodige uitgaven'

17 juni 2018 – De president van India, Ram Nath Kovind, bezoekt 19, 20 en 21 juni, op uitnodiging van president Desi Bouterse, Suriname en dat uitje moet Suriname maar liefst Srd 7 miljoen kosten. Een bedrag dat tot de dag van vandaag niet door de regering is gespecificeerd. Van enige transparantie, laat staan van een publiek gemaakte begroting, is geen sprake!

Zeven miljoen! Waarvoor? Beetje extra beveiliging, veel eten en drinken en uitstapjes (vervoer), schoonmaakwerkzaamheden, enzovoorts. Terwijl veel Surinamers moeten hosselen, pinaren en velen vaak te lang moeten wachten op salaris, betaling van nota's of subsidie, stelt de regering een fors bedrag ter beschikking voor het bezoek van Ram Nath Kovind.

Tussen neus en lippen door Het was minister Yldiz Pollack-Beighle van Buitenlandse Zaken (BuZa) die het bedrag tussen neus en lippen door bekendmaakte via de staatsspreekbuis Nationaal Informatie Instituut, èn zei een passant ook nog, dat dit bedrag haast niet te vergelijken is met de gestes en projecten die door India zijn uitgevoerd en nog zullen worden uitgevoerd in Suriname. Waar het bedrag exact, concreet, aan wordt uitgegeven wordt echter niet vermeld.

Een soort ongeloofwaardige geruststelling De minister garandeerde verder, als een soort ongeloofwaardige geruststelling, dat er geen sprake zal zijn van onnodige uitgaven en noemt dit bezoek een investering voor Suriname. Volgens de bewindsvrouwe zal India een kredietlijn (een toverwoord voor de regering Bouterse-II) van tachtig miljoen ter beschikking stellen, waaruit onder meer projecten gefinancierd kunnen worden om het binnenland te voorzien van zonnestroom. Daarnaast mag ook de medische sector rekenen op een aanzienlijke ondersteuning, betoogt de minister. En naast assistentie van India bij de verkiezingen in mei 2020, zullen Memoranda of Understanding (MoU’s) getekend worden voor assistentie op het gebied van archivering, kennis bij traditionele Indiase medicijnen en het opzetten van een 'center of excellence' op het gebied van ICT. Verschillende projecten die nu in voorbereiding zijn, zullen worden goedgekeurd en mededelingen over donaties aan Suriname zullen ook tijdens het bezoek worden bekendgemaakt.

Bouterse en consorten willen feitelijk een financieel slaatje slaan uit het bezoek en 'vergeten' kennelijk de 'verblijfskosten' voor het driedaags bezoek.

De regering laat ook de burgers weten, en weer via dat speeltje van staatspropagandist Clifton Limburg, het vermeend Nationaal Informatie Instituut, dat tijdens het bezoek van Ram Nath Kovind bezoekers van diverse locaties zwaar worden gescreend door veiligheidsdiensten, terwijl maximaal twee drones zullen worden toegestaan om in het luchtruim van het gebied te vliegen. Wegomleggingen zullen tijdig worden bekendgemaakt.

Natuurlijk....

Natuurlijk, een staatsbezoek kost geld en biedt allerlei perspectieven en droombeelden voor Suriname. Ook internationaal kleurt het plaatje goed met het eerste staatsbezoek van de president van India, Ram Nath Kovind.

Maar, Srd 7 miljoen?? Zonder financieel gedetailleerd bestedingsplaatje... dat roept vragen op. Veel vragen, terwijl het rendement van het bezoek van president Ram Nath Kovind in vele opzichten van tevoren niet vaststaat. Maar, van tevoren zien Bouterse en zijn ministers en hun coalitie (lees: de NDP) in De Nationale Assemblee dollartekens aan de horizon opdoemen en wordt op eenvoudige, ongeĂŻnteresseerde wijze over die zeven miljoen Surinaamse dollars gestapt, alsof het niets is.

Suriname niet zo happig op statiegeld petflessen Wetgeving komt maar niet van de grond en ondernemers werken niet mee Met lakse houding van politici en bedrijfsleven blijven petflessen het milieu overal vervuilen en zorgen voor wateroverlast Assemblee moet snel 'Wet houdende algemene regels tot het heffen van statiegeld op drankverpakkingen' aannemen en vervolgens zorgen voor strikte naleving en controle 26 juni 2018 – Het was NDP-Assembleelid Amzad Abdoel die afgelopen weekeinde via de Ware Tijd zei, dat de behandeling van de 'Wet houdende algemene regels tot het heffen van statiegeld op drankverpakkingen' vanwege 'praktische problemen' voorlopig is aangehouden. Die wet moet samen met de Wet Tarieven Afvalstoffen en Onderhoud Rioleringsstelsel onderdeel worden van de zogenoemde Milieuraamwet.

Winkeliers wars van statiegeld Maar, naast die stroperige gang van zaken rond de totstandkoming van wetgeving, lopen winkeliers niet warm om statiegeld te betalen aan de consument. Ze vinden dat ze daarmee verlies zullen lijden. Ze zouden ook moeite te hebben met het creĂŤren van een speciale opslagruimte in hun winkel voor flessen. Een ander punt is, dat met het heffen van statiegeld de kans bestaat dat de prijs van het product omhoog zal gaan, aldus Abdoel.

Tja, statiegeld in Suriname? Iedereen beweert zich te ergeren aan de vele gedumpte petflessen overval, de verstopte trenzen, kreekjes en afvoeren door vooral die gedumpte flessen met als gevolg bij de minste en geringste regenval ondergelopen percelen, straten en soms hele buurten. Maar, meewerken aan een oplossing? Nee hoor.

De afwijzende houding van winkeliers ten aanzien van statiegeld, die mede schuldig zijn aan de petflessenproblematiek, is veelzeggend. Ze zouden zich juist positief moeten opstellen en wegen vinden, in overleg met de regering en hun eigen organisaties, om (financiĂŤle) ruimte te creĂŤren voor het innemen van statiegeldflessen. En niet meteen jammeren over statiegeld, zonder zich eens goed erin verdiept te hebben. Immers, statiegeld is in zoveel landen de gewoonste zaak van de wereld om bij te dragen aan een schoon milieu.

Assemblee ontbeert daadkracht Daarenboven kampt Suriname met een gemakzuchtige, weinig daadkracht aan de dag leggende, Assemblee. Oppositie en coalitie moeten zich niet in de luren laten leggen door op voorhand jammerende winkeliers met zwakke argumenten tegen statiegeld, maar ze aansporen om wegen te vinden om de invoering van statiegeld op petflessen financieel en praktisch mogelijk te maken en gewoon de wet spoedig aannemen.

Het petflessenprobleem ettert al veel te lang door en moet een keer de wereld uit, uit bermen, uit trenzen, uit straten, uit rivieren en kreken en het meer, uit het zicht van de toerist...

Nemen winkeliers en Assemblee een schoon milieu wel serieus?

Blijven winkeliers en Assemblee laks, dan nemen zij een schoon milieu niet echt serieus, en dan blijft Suriname met een steeds groter wordend petflessenprobleem geconfronteerd worden en burgers – mede door hun eigen asociale dumpgedrag – met door water ondergelopen percelen en straten.

Seksueel misbruik van minderjarigen schering en inslag in Suriname Het verval van de seksuele moraal bij mannen (Kinder-)psychologen en psychiaters doen er het zwijgen toe Waar blijft de 'seksueel misbruik minderjarigen barometer'

2 juli 2018 – Wat is er toch mis met de seksuele moraal van de man in Suriname? Het land werd in juni geconfronteerd met een reeks zaken van seksueel misbruik van minderjarigen. Veelal publiek geworden door kleine berichtjes in vooral het Dagblad Suriname. Je leest ze, schrikt, wordt boos, begrijpt die 'krasi' mannen niet. Maar, nog erger, geen enkele reactie vanuit het veld van (kinder-)psychologen en psychiaters. Ze zwijgen. Laat staan dat wordt besloten vanuit overheidsburelen of voornoemd veld tot een groot onderzoek naar het waarom die mannen hun lusten botvieren op kleine onschuldige kinderen en naar de gevolgen voor de misbruikte jonge kinderen.

Is Suriname verworden tot een 'sexual abuse of minors state'?

Het lijkt er welhaast op dat seksueel misbruik van minderjarigen net zo 'gewoon' is geworden als inbraak, diefstal, overval en corruptie. Is Suriname verworden tot een 'sexual abuse of minors state'?

Een overzicht van de maand juni 2018: 1 juni De 46-jarige rijschoolhouder tevens rijinstructeur B.D. Wordt gearresteerd, verdacht van verkrachting van een 19-jarige cursiste met een lichte geestelijke beperking.

22 juni Een 12-jarige jongen is aangehouden wegens seksueel misbruik. De moeder van de jongen betrapte haar zoon op heterdaad, toen hij bezig was seksuele handelingen te plegen met zijn zusje van 8 jaar. In het belang van het verder onderzoek is de 12-jarige in verzekering gesteld en overgedragen aan het Jeugd Doorgangscentrum Opa Doeli. Het 8-jarig meisje werd opgenomen in het ziekenhuis.

23 juni Een 37-jarige man is in verzekering gesteld wegens seksueel misbruik van zijn 13-jarige pleegdochter en zijn biologische dochter van 7 jaar. De moeder van de meisjes deed aangifte van verkrachting van haar 13-jarige pleegdochter. Het meisje is al enkele maanden zwanger. Uit het politieonderzoek bleek ook, dat de moeder samen met de man een dochter heeft van 7 jaar. Dat meisje bleek ook te zijn misbruikt.

24 juni De politie van Flora heeft de 42-jarige G.D. aangehouden voor seksueel misbruik van een 15-jarige jongen. D. is bevriend met een oom van het slachtoffer en gaat vaak op bezoek bij dat familielid. Op 24 juni bracht D. weer een bezoek aan zijn vriend, die woonachtig is in het ressort Latour. De oom was op dat moment niet aanwezig en D. maakte van die gelegenheid gebruik om de 15-jarige jongen seksueel te misbruiken.

27 juni De politie van Paramaribo pakt de 23-jarige R.R. op, verdacht van seksueel misbruik van zijn 14-jarige buurmeisje. De politie heeft het meisje verwezen naar een gynaecoloog en daar werd duidelijk, dat ze ontmaagd is.

Zeker één keer per week Vijf gevallen van seksueel misbruik in een maand, dat lijkt weinig. Maar, dat is zeker één keer per week en vijf keer teveel.

Geen politiek gewin Het tekent het moreel verval in Suriname, dat zo wordt geroemd vanwege haar uitgestrekte tot cliché's verworden 'ongerepte' tropisch regenwoud en culturele diversiteit...

Geen activist gaat de straat op om een geluid te laten horen tegen seksueel misbruik van minderjarigen, dat levert immers geen politiek gewin op.

Geen petitie tegen seksueel misbruik van minderjarigen wordt bij De Nationale Assemblee ingediend.

Neen, actie tegen seksueel misbruik levert niets op, zelfs geen 'seksueel misbruik minderjarigen barometer'. Het is geen 'brand'. Het is geen issue....

De beetje domme uitglijder van Blok In essentie heeft Blok een punt – Suriname is gewoon een 'failed state' Blok's naïeve uitglijder leidt tot overtrokken reacties in Suriname 19 juli 2018 – Hoe maak je van een foutief uitglijdend Blokje een Blok? Vraag het selectieve Assembleeleden in Suriname, die reageren -gevraagd door media- op alle uitglijders in Nederland die Suriname raken, als aangeschoten wild. Failed state? Narco state? Corrupt state? Money laundering state? Dat zijn geen vragen, maar feiten en iedereen weet dat, maar hoort het liever niet. Totdat aan de Noordzee een minister iets roept, dan zijn de Surinaamse cassave's gaar...

Suriname is volgens minister Stef Blok van Buitenlandse Zaken een ’failed state’ en dat heeft ’ernstig te maken met de etnische opdeling’. Dat zei de bewindsman vorige week dinsdag tijdens een besloten bijeenkomst met Nederlanders die werkzaam zijn bij internationale organisaties, waar integratie en de multiculturele- en etnische samenleving centraal stonden en Suriname slechts een klein aspect was.

Het onderzoeksprogramma Zembla van BNNVARA heeft beelden van de bijeenkomst toegespeeld gekregen, diverse kranten in Nederland besteedden er aandacht aan en een relletje zag woensdagochtend 18 juli 2018 het daglicht.

Voorspelbare reacties uit de Surinaamse politieke – te snel reagerende – politieke heetgebakerde arena.

André Misiekaba, fractievoorzitter van coalitiepartij NDP (Nationale Democratische Partij) van president Desi Bouterse in het parlement – De Nationale Assemblee –, zei in een reactie, dat Nederland juist van Suriname zou kunnen leren op het punt van harmonieus samenleven van verschillende groepen, ondanks de verdeel- en heerspolitiek die de koloniale heersers, de voorouders van deze minister, hebben gevoerd. De politicus beweert, dat de koloniale machthebbers de verschillende bevolkingsgroepen juist verdeeld wilden houden. 'De koloniale voorouders van deze meneer schroomden niet om

de verschillende bevolkingsgroepen geografisch verdeeld te situeren in het land.

Hierdoor zouden wij een verdeelde bevolking moeten hebben. Het volk van Suriname heeft samen met de politieke leiders van toen en nu het gemanaged om toch broederlijk met elkaar en naast elkaar te wonen en te leven. Wat een verdeelde toestand zou moeten zijn, is niet gelukt', stelt Misiekaba.

Hij zei ook, dat Suriname juist wordt geroemd dat ondanks diverse bevolkingsgroepen, religiën, cultuur en talen er voorbeeldig met elkaar geleefd wordt. Suriname is een voorbeeld in de wereld. 'Deze meneer heeft duidelijk geen kaas gegeten van de situatie en ik zou zeggen shame on him'. Een minister van Buitenlandse Zaken zou zich toch wel meer moeten verdiepen in Suriname.

De relatie tussen Suriname en Nederland is toch wel een relatie waarbij wij zouden moeten zeggen, dat hoewel het politiek niet gemakkelijk is, dat de twee volkeren toch nauwe banden met elkaar hebben. Alleen maar op basis van die feit zou de man zich moeten laten inwerken. Dat is duidelijk niet gedaan.'

Zijn collega van de oppositie, VHP-fractieleider Chandrikapersad Santokhi, zei, dat de VHP (Vooruitstrevende Hervormings Partij) zich niet in de uitspraken van Blok herkent.

'Waarschijnlijk is de minister onvoldoende op de hoogte van de recente ontwikkelingen in Suriname, Suriname is een multiculturele samenleving waar alle bevolkingsgroepen vreedzaam naast elkaar leven. De partij is zelf een weerspiegeling van de ontwikkeling naar een grote nationale partij, waar etniciteit en afkomst geen rol spelen. Dat Suriname onder deze regering gedaald is tot een land dat door sommigen wordt aangeduid als een failed state, ligt niet aan haar multiculturele bevolkingssamenstelling. Waar Suriname mee kampt is een gebrek aan goed bestuur en ongebreidelde corruptie tot op het hoogste niveau', stelt Santokhi.

'Het gebrek aan inzichten bij Nederlandse politici is ook een teken dat het tijd wordt dat onze landen de diplomatieke banden op het hoogste niveau herstellen', vindt de VHP-voorzitter.

NPS-voorzitter Gregory Rusland zei het 'heel kwalijk' te vinden om een ander land, in dit geval Suriname, een ‘failed state’ te noemen, terwijl Nederland medeverantwoordelijk is voor de situatie in Suriname. 'Het was juist een bewuste politiek van Nederland dat wij in de huidige positie zitten en in Suriname gaan we niet treuren daarom. Integendeel, gaan wij met elkaar na hoe wij ervoor kunnen zorgen dat al die etnische groepen kunnen werken aan één gemeenschappelijke doel, dat we met z'n allen hier een beter leven kunnen hebben dan dat wij elders in de wereld zouden kunnen hebben. De uitspraak komt bijzonder slecht aan en wij, de NPS, accepteren dit niet. Wij eisen daarom ook als

NPS, dat de minister tot de orde wordt geroepen, dat Nederland zijn excuses aanbiedt aan het Surinaamse volk waarvoor zij jarenlang verantwoordelijkheid heeft gehad en medeplichtig is aan de situatie wij vandaag de dag kennen.'

Inmiddels heeft Blok gereageerd op de ontstane commotie.

'(…) Mijn inbreng tijdens de vraag & antwoordsessie van de bijeenkomst was er dan ook deels op gericht te prikkelen. Om dat doel te bereiken heb ik tijdens deze bijeenkomst de scherpte van de discussie opgezocht en illustraties gebruikt die ongelukkig zijn. Ik heb mij daarbij in te scherpe bewoordingen uitgelaten. Ik betreur dat ik daarmee aanstoot heb gegeven.

Ook wil ik graag mijn uitspraken over Suriname duiden. Toen ik de term ‘failed state’ gebruikte, bedoelde ik niet de gangbare internationale definitie van een failed state. Hoewel de verschillende bevolkingsgroepen in de zeer divers samengestelde Surinaamse maatschappij vreedzaam met elkaar samenleven, blijft de etnische herkomst in hoge mate bepalend voor de politieke verhoudingen.

Veel Surinaamse kiezers stemmen op kandidaten uit hun bevolkingsgroep (niet per se op etnische partijen) in de verwachting dat deze politici het beste voor hun belangen zullen opkomen. Ik heb bedoeld te zeggen dat dit helaas een zwakte is in het politieke bestel.'

Waarschijnlijk is de storm weer geluwd en gaat die niet weer de kop opsteken door figuren die denken een stok te hebben gevonden om de oud-kolonisator te kunnen slaan, slechts vanwege een ongelukkige, beetje domme, uitspraak van een minister in Nederland.

Het aantal over Nederland in onder andere politiek Suriname gedane ongelukkige, beetje domme uitspraken, is niet meer op ĂŠĂŠn hand te tellen, maar niemand in Nederland die zich daar druk om maakt.... Een beetje realiteitszin kan geen kwaad.

En we gaan over tot de orde van de de dag.

Cash geldzendingen met omweg roepen natuurlijk vragen op, ook en vooral bij OM Nederland Schimmige en in beslag genomen geldzendingen houden Suriname in de greep – Suriname moet zijn financiële huishouding gewoon op orde hebben – Surinaamse inmenging in een lopend Nederlands strafrechtelijk onderzoek 28 juli 2018 – In april werd op verdenking van witwassen een bedrag van 19.5 miljoen euro, cash, door het Nederlandse Openbaar Ministerie (OM) geconfisqueerd dat de Centrale Bank van Suriname voor lokale commerciële banken naar Nederland had verzonden. Het zou gaan om gelden van Hakrinbank, De Surinaamsche Bank en de Finabank. 12 Miljoen euro is opgekocht via vijf cambio's (geldwisselkantoortjes), terwijl 7,5 miljoen afkomstig is van bedrijven, zo wist een nieuwswebsite te berichten. Het geld is bestemd voor internationale betalingen in euro's. Onlangs, medio juli, werd ook nog eens van de Republic Bank of Suriname een bedrag van 4 miljoen euro door de Nederlandse Justitie vastgehouden. Suriname stond op z'n kop en op z'n achterste benen.

Assembleeleden en de monetaire autoriteiten veinsden de vermeende onschuld.

Waar haalde Nederland het recht vandaan om 'Surinaamse' euro's in beslag te nemen? En, niet onbekend in Suriname en haar koloniaal trauma, werd al snel geopperd, onder andere door coalitieleider André Misiekaba van de NDP, dat 'deze zaak politiek ingegeven lijkt'. Achterdocht en paranoia, ze zitten in de genen van velen.

VHP-parlementariër Krishna Mathoera ging zelfs zover, door te beweren, dat de regering een rechtszaak tegen Nederland moet aanspannen. 'Dan moet via de rechter gevraagd worden dat de inbeslagname opgeheven wordt, omdat het geld onrechtmatig in beslag is genomen', zei ze. Maar, de euro's zijn gewoon op gegronde juridische redenen geconfisqueerd vanwege de verdenking van witwassen. En, is dat zo vreemd? Nee toch?!

Immers, contant miljoenen euro's versturen via Nederland naar banken in onder andere China en Trinidad & Tobago is op z'n zachtst gezegd vreemd. De Republic Bank in Suriname zond bijvoorbeeld 4 miljoen euro via een KLMvlucht naar haar hoofdvestiging op Trinidad & Tobago. Bij aankomst in Nederland is deze zending door de Nederlandse Justitie in beslag genomen.

Nogal een bizarre omweg, terwijl er goede verbindingen rechtstreeks zijn.... De 19.5 miljoen euro moest naar de Bank of China, die het geld afneemt en giraal overboekt naar een rekening van de Centrale Bank van Suriname in Nederland....

Immers, contant miljoenen euro's versturen via Nederland naar banken in onder andere China en Trinidad & Tobago is curieus in het internet-banking tijdperk.

Natuurlijk zit er een luchtje aan en natuurlijk is de inbeslagname door Nederland gevolgd door een gerechtelijk onderzoek naar de herkomst van de miljoenen niet vreemd. Witwassen? Zou mogelijk kunnen zijn toch? De grote hoeveelheden inkomende en uitgaande ladingen cocaïne moeten toch ergens mee betaald, gefinancierd, worden?

En minister Gillmore Hoefdraad van Financiën, die zegt niet veel. Van enige transparantie is geen sprake en het lokaal journaille graaft ook niet door. In een trieste poging – daarmee zichzelf en Suriname onsterfelijk belachelijk makend – om de euro's vrij te krijgen is Hoefdraad zelfs tevergeefs op een heen en weertje naar Nederland gevlogen. Zijn actie was feitelijk inmenging in een Nederlands lopend gerechtelijk onderzoek en dat kan het onderzoek schaden. Maar, dat is door niemand opgemerkt, laat staan gezegd.

Laat Suriname zich koest houden, terug in de mand kruipen en ervoor zorgen, dat de financiële huishouding en controlemechanismen binnen de staats(kas) op orde zijn.

Assembleevoorzitster niet in staat vergaderingen op tijd te laten beginnen

Vergaderingen hangen van schorsingen aan elkaar Assembleevoorzitster laat haar oren hangen naar regering en coalitie 21 augustus 2018 – Negen van de tien vergaderingen van het Surinaamse parlement – De Nationale Assemblee (DNA) – beginnen niet op tijd. Als trouwe kijker naar de liveuitzendingen van de van de Assemblee via STVS-kanaal 8-4 zit je er iedere keer klaar voor. Via de website van het parlement weet je het aanvangstijdstip van de vergaderingen. Maar, zoals hiervoor gezegd, de vergaderingen beginnen zelden op tijd.

Neen, veelal beginnen ze één, twee uur of zelfs nog later aan.

Door allerlei omstandigheden. En de kijker naar 8-4 wordt opgezadeld met irritante muziekjes en steeds herhalende belerende filmpjes van onder andere de VN en UNICEF.

Politici desavoueren hun eigen Assemblee schaamteloos Het moge duidelijk zijn: Assembleevoorzitster Jennifer Geerlings-Simons (verder Simons te noemen) van regerings-/coalitiepartij NDP is niet in staat de klok op correcte wijze te hanteren en om haar Assembleeleden in het gareel te houden. Ieder parlementslid weet ruim van tevoren hoe laat een vergadering aanvangt en toch presteren velen het om zelden op tijd te komen. Zij desavoueren hun eigen Assemblee schaamteloos. Het is telkens weer een schandelijke vertoning.

Simons gaat de mist in Maar, hier ligt een taak voor Simons. Zij moet op dat vlak eens strak gaan optreden. Zoals ze dat ook doet met de – te korte – spreektijden van Assembleeleden, met het strak de hand houden aan de essentie van het 'punt van orde'.... Toch gaat ze ook daar de mist in. Te vaak laat ze haar oren hangen naar de coalitie, de NDP. Terwijl Simons om de haverklap oppositieleden aanspreekt, hen terechtwijst, interrumpeert, hun spreektijd beknot en ze dwingt om 'beledigende' woorden – vaak uitgesproken met een knipoog richting de coalitie of een coalitielid – laat ze coalitieleden veelal ongemoeid.

Moddergooien vanuit coalitiezijde naar de overzijde, oppositie, wordt vaak oogluikend getolereerd, maar wanneer vanuit die overzijde wordt (terug)gesmeten met modder, is daar snel de Assembleevoorzitster om als moeder overste in te grijpen.

Beelden van vergaderingen (terug te kijken op onder andere het DNA Suriname-kanaal op YouTube) spreken boekdelen.

Simons heeft moeite om haar taak als voorzitster naar behoren uit te voeren.

Dat blijkt ook uit de veelheid aan schorsingen van vergaderingen, die tot zeker ruim een uur en langer kunnen oplopen. Wie ook maar om een schorsing vraagt – oppositie, coalitie of regering – Simons zegt nooit nee. Maar, niet onvermeld mag blijven de matige inhoudelijke kwaliteit en het obstinaat gedrag van enkele Assembleeleden, die lak hebben aan het Ordereglement van het parlement, het waarschijnlijk zelfs amper inhoudelijk kennen. Reden temeer voor Simons om strakker, strenger op te treden, zou een weldenkend mens denken...

Deskundigen Het is de hoogste tijd, dat deskundigen eens hun licht, geheel onafhankelijk van wie of wat dan ook, laten schijnen over het functioneren van de voorzitster van het Surinaamse parlement en met aanbevelingen komen hoe vergaderingen op effectieve wijze geleid kunnen worden en alle schijn van politieke bevoordeling vermeden kan worden.

Stuitend: de stem van het volk onvoldoende gehoord De zwakte van de Assemblee in haar huidige vorm en het handelen van de voorzitster vandaag de dag zijn stuitend te noemen en doen afbreuk aan wat het Grondwettelijk fundament van dit parlement is, de stem van het volk.

Gepolitiseerde ophef over bezoek Bouterse aan Cuba voor medische behandeling Criticasters beweren dat president medische zorg in Suriname diskwalificeert NDP-Assembleelid Hooghart weken vanwege medische redenen in Colombia en iedereen zwijgt....

22 augustus 2018 – President Desi Bouterse is woensdag 15 augustus naar Cuba vertrokken voor een medische ingreep.... een operatie aan een buikhernia, aldus de president. Niet ongebruikelijk, immers het is niet voor het eerst dat Bouterse zijn heil zoekt op Cuba voor een medische behandeling.

Voorspelbare vooringenomen kritische reacties en commentaren Maar, er brak een storm aan voorspelbare vooringenomen kritische reacties en commentaren los onder vooral Assembleeleden van oppositie-huize en onder stereotiepe anti-Bouterse/NDP-adepten op social media. Helaas komen die reacties en commentaren niet verder dan opmerkingen in de trant van, dat Bouterse, volkspresident, de eigen, Surinaamse, gezondheidszorg diskwalificeert door zich medisch te laten behandelen op Cuba en dat hij kan genieten op- en van het Cubaanse strand. Hij had het voorbeeld moeten geven als president en zich moeten laten opereren in Suriname. Zo wordt ook door velen gesteld.

Een Assembleelid van de oppositie, die ook arts is, beweert dat een ingreep die Bouterse op Cuba heeft ondergaan, ook in Suriname uitgevoerd kan worden, mits er voldoende middelen aanwezig zijn.

Goede voorbeeld Natuurlijk, valt er iets voor de storm aan kritiek te zeggen. De volkspresident had inderdaad het goede voorbeeld kunnen geven door in plaats van weer naar Cuba te vliegen voor medische behandeling te kiezen voor de lokale zorg, een signaal – vooral nu de Surinaamse gezondheidszorg (lees: de ziekenhuizen) in zwaar financieel verkeert door grote financiÍle tekorten en artsen hebben verkondigd, dat er mogelijk binnenkort zelfs doden te betreuren kunnen zijn

door de achteruit hollende gezondheidszorg in het land.

Overigens, waarom houden alle criticasters hun lippen op elkaar over NDPAssembleelid Ronald Hooghart? Deze schreeuwende anti-kapitalist en antikoloniaal en à-politicus, verbleef toch recent een paar weken in Colombia voor medische redenen.... Mag, kan, dat wel in alle stilte, zonder publieke kritieken?

Het recht van een burger om zelf te bepalen Maar, is het ook niet het recht van een burger om zelf te bepalen waar hij of zij zich medisch wil laten behandelen? Dat recht geldt ook voor Desi Bouterse, hoe je het ook wendt of keert. Of zijn keuze – om welke reden dan ook – in dit geval de meest verstandige was? Neen, is het antwoord gevoelsmatig.

Politiek gewin met losse flodders Desondanks, het was zijn keuze en dat mag gerespecteerd èn bekritiseerd worden, maar dan wel met reële- en niet met gepolitiseerde gronden en argumenten, enkel en alleen, omdat Bouterse president van het land is en parlementsleden op oppositiepluche er politiek gewin uit hopen te halen, door zonder feitelijke kennis van zaken via media kritieken de ether in te schieten met losse flodders.

De gezondheid van iemand is een groot goed. Om die gezondheid optimaal te houden staat het iedereen vrij om bepaalde goed afgewogen keuzes te maken.

Of die keuzes altijd de juiste zijn....?

De Nederlandse taal in Suriname in staat van ontbinding In media en dagelijks taalgebruik wemelt het van taalfouten en Engelse woorden De verloedering van voertaal Nederlands dagelijks te zien en te horen 25 augustus 2018 – Met de dag wordt de Nederlandse taal in Suriname geweld aangedaan. De hoeveelheid taal- en grammaticafouten waarmee je dagelijks wordt geconfronteerd op televisie en in kranten en op nieuwswebsites zijn niet meer te tellen. Het gaat dan ook te ver om hier met concrete voorbeelden te komen. U kent ze!

Engels vervuilt het Nederlands Daarenboven wordt het Nederlands ook nog eens op grove wijze vervuild met Engels. Overal duiken uit het niets Engelse woorden op, zomaar, plotseling in een zin van onder andere de presentator of presentatrice van een tv-programma, in commercials en in aankondigingen van concerten en dergelijke, veelal in overdreven gesproken Engels. Het klinkt werkelijk belachelijk, vooral in een qua inwonersaantal klein land als Suriname waar Nederlands de voertaal is, op een continent waar vooral Spaans wordt gesproken en hier en daar wat Engels in het Caribisch gebied.

De Nederlandse taal wordt 'verkracht'. Kinderen zijn welhaast niet meer in staat om goed Nederlands te spreken.

Kinderen nemen over Als kinderen op televisie met fouten doordrenkt Nederlands horen of beroerd gesproken Engels, dan is het niet vreemd dat dat wordt overgenomen. Laat presentatoren en presentatrices van allerlei programma's op televisie in ieder geval stoppen met het gebruik van Engelse woorden. Het kan toch niet zo zijn, dat presentatoren en presentatrices van jongerenprogramma's als De Weekkrant (ABC TV) of het 10 Minuten Jeugdjournaal constant Engelse woorden in hun presentaties en interviews de ether in slingeren en daarmee bijdragen aan de degradatie en vervuiling van de Nederlandse taal? Juist dit soort programma's

moeten het goede voorbeeld geven en programma's laten presenteren in de Nederlandse taal, en op de juiste wijze.

Verbannen Uit diverse aankondigingen (van onder andere concerten en dergelijke), commercials, enzovoorts zou Engels verbannen moeten worden. Immers, waarom interessant willen doen? – want dà t is het vooral. We leven toch in Suriname, waar Nederlands de voertaal behoort te zijn?!

Waarom krijgen scholieren van groep 3 in het basisonderwijs les in de Engelse taal? Alleen in die groep dus. Kinderen van rond de acht jaar jong. Waarom?

Wat is het nut ervan? Wie verzint zoiets krankzinnigs? Besteedt die tijd en energie liever aan gedegen Nederlandse taalles.

Nederlands boet aan kwaliteit ernstig in met dank aan met name de media In klassen van het basisonderwijs is Nederlands de centrale taal. Les wordt gegeven in de Nederlandse taal. Lesmateriaal wordt geleverd in dee Nederlandse taal. Toch horen leerkrachten in de klas, dat leerlingen ook regelmatig Engelse woorden gebruiken en dat buiten de klas vooral Surinaams, Sranantongo, dat ook over het algemeen thuis wordt gesproken, te horen is.

Kortom, de jeugd in Suriname wordt heen en weer geslingerd tussen een aantal talen, waarvan ook nog eens het Nederlands aan kwaliteit ernstig inboet met dank aan met name de media.

Halt toeroepen aan verloedering van de Nederlandse taal Om een halt toe te roepen aan de verloedering van de Nederlandse taal in Suriname, zouden de media erop moeten toezien dat hun teksten in gesproken en geschreven woord enkel en alleen in correct Nederlands zijn en dat Engelse teksten worden verbannen, Uiteraard zouden verantwoordelijke autoriteiten moeten toezien op dat juiste gebruik van het Nederlands en het terugdringen van het gebruik van de Engelse taal.

Minister Dodson staat toe dat zo'n 40 scalians biodiversiteit mogen vernietigen De aap is uit de mouw – Scalian-gedoogbeleid was geniepig voorspel voor scalian-acceptatiebeleid – Regering verkiest dollars – economisch belang – boven natuurbescherming – WWF Guianas, Conservation International Suriname en die ene milieuactivist houden kaken op elkaar.....

26 augustus 2018 – Eigenlijk was het geen verrassing, het besluit van minister minister Regilio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen, woensdag 22 augustus 2018, om onder vernieuwde voorwaarden de ongeveer 40 scalians in het Sarakreekgebied en op de Marowijnerivier toestemming te verlenen om per 1 september legaal goud te winnen. De scalianhouders mogen dus van de regering aanzienlijke schade toebrengen aan de biodiversiteit, om vooral de staatskas via in te houden belastingen te spekken.

De aap is uit de lange mouw van Dodsen gekropen. Het scalian-gedoogbeleid blijkt nu het geniepig voorspel te zijn voor scalian-acceptatiebeleid. Op social media wordt verontwaardigd gereageerd. Dorpshoofden reageren verontwaardigd, maar niet uit treurnis om het milieu, maar om het feit dat zij niet langer geld rechtstreeks gaan ontvangen van scalianhouders. En het WWF Guianas, Conservation International Suriname en die ene milieuactivist houden hun kaken stijf op elkaar.... de vermeende natuurbeschermers doen er het zwijgen toe.

Negentien eigenaren zijn geregistreerd. Sommigen hebben meerdere scalians.

Volgens Dodson zijn er nur strakke regels voor het mijnen in het stuwmeergebied (omgeving Sarakreek) en in Marowijne. De scalians worden voorzien van een gps en een volgnummersysteem.

Het is verboden met kwik te werken. Maar, hoe de bewindsman denkt te gaan controleren of al dan niet kwik wordt gebruikt is een grote vraag. Het is in het geval van scalians niet alleen kwik dat schadelijk is voor mens en milieu.

Meerdere toxische stoffen zijn aanwezig op scalians en daarenboven wordt door het winningsproces de bodem omgewoeld met alle gevolgen voor het milieu.

De privé-security op verschillende boten moet verdwijnen. De Commissie Ordening Goudsector wordt van stal gehaald, afgestoft, om voor de veiligheid op de scalians te zorgen.

Ruim 25 scalians zijn actief in het Marowijnegebied en ongeveer 10 ten oosten van het Stuwmeer (Sarakreek). Het gedeelte tussen de Sarakreek en Mamaini wordt ook opengesteld voor de scalians.

Verder gaan de eigenaren van de goudpontons niet meer rechtstreeks een bijdrage te geven aan de diverse dorpskassen. Dit systeem zou in de praktijk niet goed werken. Er is onderling vaak geen consensus over hoe het geld besteed moet worden. Per boot moet een bepaald bedrag via de centrale overheid (ministerie van Financiën) worden afgedragen. Het geld moet de gemeenschap ten goede komen, legde Dodson uit.

Dodson's eigenaardig scalian-'beleid' Minister Dodson houdt er met betrekking tot de aanwezigheid van goudpontons/scalians in het Sarakreekgebied (die eerst met de nodige poeha en ophef en publicitaire aandacht van het Afobaka stuwmeer werden verwijderd –

medio 2015 –, in beslag genomen zelfs, maar korte tijd daarna gewoon hun werkzaamheden mogen voortzetten in dat Sarakreekgebied, aan de onderzijde van het stuwmeer) en op de Marowijnerivier, een eigenaardig beleid op na. Een beleid dat bij menig Surinamer – begrijpelijk – kan leiden tot de vraag of er wellicht een verband is tussen dat vreemde beleid en enige persoonlijke betrokkenheid van deze bewindsman en/of personen in regeringskringen bij die (scalian)wereld, naast het innen van forse belastinggelden voor de staat Suriname.

Dat de eigenaren van die goudpontons toch destijds werd toegestaan om te mijnen, moest een reden hebben, daar moest iets achter zitten. Die indruk en die gedachte werden versterkt terugblikkend op de gang van zaken rond de scalians die hun voor de biodiversiteit vernietigende activiteiten uitvoerden op het Afobaka stuwmeer en die in september 2015 door Dodson – in aanwezigheid van camera's en microfoons van uitgenodigde media – gemaand werden het stuwmeer te verlaten, maar uiteindelijk werden toegestaan om gedurende twee jaren te werken in het Sarakreekgebied aan de onderzijde van het stuwmeer.

'Het is medio september 2015. Ik kan u de verzekering geven dat het fenomeen scaliantes op het stuwmeer definitief ten einde is.' Daadkrachtige woorden van Dodson tijdens een persconferentie op 15 september in het ministerie, woorden die enige tijd later geen enkele betrouwbare waarde bleken te hebben gehad.

De drijvende goudfabrieken werden 15 september in beslag genomen en de eigenaren werden verantwoordelijk gesteld voor de schade aan het milieu. De pontons werden weggesleept naar een centrale plek om ontmanteld te worden.

Dodson ontving de nodige lovende woorden voor zijn doortastende optreden tegen de scalians. Zo vond het VHP-Assembleelid Mahinder Jogi, dus uit de oppositie, de minister 'dapper en moedig'.

Dodson liet op 5 oktober 2015 weten, dat de negen scalians die van het stuwmeer waren verwijderd, geen goudactiviteiten meer mochten ontplooien op open water.

Maar, in de eerste week van november 2015 kreeg een en ander een vreemde wending. De pontons van Pieter Peneux (JPP International NV), Soenil Kalloe (Maxi Goldmining) en Moreira Santos (Armadillo Mining NV), die samen negen scalians op het stuwmeer hadden - begonnen te dreigen de Staat voor de rechter te dagen.

'We hebben alle bewijs om aan te tonen dat wij niet illegaal op het stuwmeer bezig waren. Iedereen was op de hoogte, het werd gedoogd', zei Pieter Peneux namens de eigenaren. Uit documenten werd duidelijk, dat de scalians en hun werkzaamheden gedoogd werden door de overheid, de lokale bevolking, de

Belastingdienst en de Commissie Ordening Goudsector.

Op dat moment, de eerste week van november, lagen de scalians al ruim twee maanden aan de ketting te Lebi Doti. De eigenaren waren geenszins van plan om de hen opgelegde boete te betalen. 'Dat vertikken wij, omdat op grond van alle bewijzen die we hebben het moeilijk is aan te nemen, dat wij deze boetes moeten betalen. We hebben altijd geprobeerd zaken legaal te doen', zei Peneux, die verder ook nog eens beweerde, dat de scalians niet vernietigend bezig zijn geweest op het stuwmeer. 'We hebben altijd bij kreken gewerkt en niet hard op het stuwmeer. Ik kan bewijzen, dat waar de scalians gewerkt hebben het gebied na zes weken weer schoon is. Met kwik werken we niet. Wij halen juist met het zuigen van het materiaal het kwik uit de bodem, kwik dat door de goudzoekers op land in het water is terechtgekomen. We maken juist schoon.'

Scalians kregen begin 2016 toestemming twee jaren te mijnen in Sarakreekgebied...

Na november 2015 werd het even stil rond de stuwmeer-scalians. Maar, op 1 januari 2016 werd bekend, dat de drie hiervoor genoemde eigenaren van scalians toestemming hadden gekregen van Dodson om in het zuidoostelijk deel van de Sarakreek in Brokopondo dredgen. Vijf scalians mochten in het hun toegewezen gebied opereren. Het zag er naar uit, dat de regering toch weer goudzoeken in open water ging gedogen, terwijl dat bij wet is verboden.

Dodson bevestigde, dat de drie ondernemers vooruitlopend op een nog te ontvangen landconcessie, toestemming hadden gekregen om te dredgen in de Sarakreek gedurende twee jaren ingaande 31 december 2015. De bewindsman zei verder, dat was afgesproken dat niemand meer in het stuwmeer naar goud mocht zoeken. De plek die was toegewezen, is ongeveer 20 kilometer verwijderd van het stuwmeer.

Hiermee was een einde gekomen aan het gehaal en getrek van de stuwmeerscalians, waarvan de eigenaren aan het langste eind hebben getrokken en hebben aangetoond, dat de regering nu niet bepaald handig en verstandig heeft gehandeld, waardoor ze toch gewoon mochten mijnen in open water. Kortom, het gedoogbeleid werd gewoon gecontinueerd met als enige verschil dat de scalians zijn verplaatst van het stuwmeer naar het Sarakreekgebied.

Overigens was het vanzelfsprekend, dat de Fransen de (vermeende) 'ordening' toejuichden. Immers, de Fransen traden en treden al langere tijd wel daadkrachtig tegen scalians op hun wateren op. Zij worden zonder pardon vernietigd. Pontonhouders aan de Franse zijde van de Marowijnerivier die op de hoogte zijn van de komst van gendarmerie en het leger, nemen de benen, en verplaatsen hun scalians naar de Surinaamse zijde van de rivier, omdat zij weten dat Suriname niet optreedt....

Scalians die kwik opruimen...??

Dodson reageerde 19 januari 2018 op berichtgeving over scalians die toen actief waren op het stuwmeer. Hij beweerde glashard, dat de scalians geen werkzaamheden uitvoerden. 'Ze zijn het niet aan het vervuilen, ze ruimen integendeel de kwikresten op', aldus de toch wel ongeloofwaardige uitleg van de minister, over welke uitleg hij kennelijk dagen nodig had om mee naar buiten te komen.

De bewindsman stelde, dat vier scalians sinds december 2017 op vier verschillende locaties in het Stuwmeergebied het kwik aan het zuigen waren uit het water. 'Door het zuigen en verwerken van de kwik laat de scalian vuil water achter. Dit hoeft geen probleem te zijn, aangezien het water zichzelf weer reinigt', zei Dodson.

De uitleg werd met hoongelach ontvangen.

Dit was het zoveelste voorbeeld van het zwalkende en ongeloofwaardige beleid inzake scalians.

Geen verrassing Dat Dodson dus nu, drie jaren na de 'stuwmeer-affaire' en na een constante informatiestroom over de aanwezigheid van scalians op het stuwmeer en (vele) op de Marowijnerivier, groen licht heeft gegeven aan scalianeigenaren mag dus geen verrassing zijn.

De regering heeft simpelweg al jaren een onzichtbare financiĂŤle vinger in de scalian-goud-pap. De regering lijkt vanwege economische belangen verstrikt te zijn in de handel en wandel van scalianhouders.

Is het ministerie van SoZaVo die bekende ezel van die steen?

Ministerie voor tweede keer bestolen van aanzienlijk bedrag aan AKBgelden

11 oktober 2018 – Er is iets goed mis met het verantwoordelijkheidsgevoel en de financiÍle administratie binnen het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (SoZaVo) in Suriname. Dat moet wel, als personen in staat zijn om tot twee keer toe grote sommen geld te ontvreemden, bestemd voor de uitbetaling van de Algemene Kinderbijslag, AKB. Daarenboven is het ministerie in beide zaken niet eens in staat te zeggen hoeveel geld is verdwenen... Was het deze week weer een 'inside job'? Is het lek binnen SoZaVo te dichten? Kan de kluis niet vervangen worden door gewoon een bankrekening, immers in deze tijd nog cash gelden bewaren binnen een overheidsapparaat lijkt welhaast Middeleeuws.

Het ministerie maakte dinsdag 9 oktober via regeringsspreekbuis Nationaal Informatie Instituut bekend – in een summiere bekendmaking –, dat in het weekeinde ervoor was ingebroken bij de dienst die verantwoordelijk is voor de uitbetaling van de Algemene Kinderbijslag (AKB). Daarbij is een groot geldbedrag gestolen, aldus SoZaVo. Door de diefstal is de uitbetaling van Kinderbijslag niet mogelijk.

Het is dus niet voor het eerst dat geld is verdwenen bij het ministerie. In maart van dit jaar werden zes personen aangehouden verdacht van verduistering van geld bij het ministerie. Ook dat geld was bestemd voor uitbetaling van de maandelijkse Algemene Kinderbijslag, AKB. Het betrof de betaling over het gehele jaar 2016. De verduistering vond in 2015 plaats, tijdens de eerste regering Bouterse.

De AKB wordt niet op de bank gestort en wordt ĂŠĂŠn keer in het jaar uitbetaald.

Het gaat om Srd 50 per kind per maand of Srd 600 per kind per jaar. De mensen moeten op basis van bekendmakingen het geld gaan ontvangen in het ressort.

Gelet op het voren gaande is het verontrustend, dat het ministerie cash geld voor de AKB in het ministerie heeft liggen, en kennelijk 'voor het oprapen'. Je vraagt je af waarom dat geld niet op een bankrekening staat en wordt opgenomen vlak voor de uitbetaling van de AKB. Ook is het verontrustend dat in beide gevallen niet kon/kan worden aangegeven om hoeveel geld het gaat.

Dat zou duiden op een lekke financiĂŤle administratie binnen het ministerie van Sociale Zaken & Volkshuisvesting en tijd om in te grijpen.

Het kan toch niet zo zijn, dat kennelijk vrij eenvoudig gelden kunnen worden ontvreemd uit een ministerie en dat ministerie niet eens kan vertellen om hoeveel geld het gaat....

Een ezel stoot zich over het algemeen geen twee keer aan dezelfde steen, maar deze ezel - het ministerie - kennelijk wel.

Natuurbeschermingsorganisaties in Suriname beschermen amper de natuur, maar meer hun eigen (voort-)bestaan – Wat hebben de jaguar en Brownsberg Natuurpark aan WWF Guianas, Conservation International Suriname en Stinasu?

– Suriname ontbeert nog steeds een echte ervaren actiegroep die wèl opkomt voor de bescherming van flora en fauna 31 oktober 2018 – De jaguar (Panthera onca) in Suriname is vogelvrij en het Brownsberg Natuurpark is deels vernietigd door illegale goudzoekers, onder toeziend en instemmend oog van onder andere de Stichting Natuurbehoud Suriname, Stinasu.

Dàt is natuurbescherming in Suriname.

De natuur in Suriname, de unieke biodiversiteit, wordt aan haar lot overgelaten.

Heet land kent geen gedegen milieubeleid gebaseerd op deskundigheid en specifieke milieuwetgeving laat op zich wachten.

Wat het land daarentegen wèl kent is kleinschalige (legaal èn illegaal) goudwinning, twee reusachtige goudmijnen in handen van de Canadese goudmijngigant IAmGold (eigenaar van de Rosebel goudmijn) en de Amerikaanse goudmijnreus Newmont (eigenaar van de Merian-goudmijn), legale en illegale houtkap en ongebreidelde jacht op onder andere de beschermde jaguar, stropen van eieren van een paar bedreigde zeeschildpadsoorten.

Maar, natuurbeschermingsorganisaties zijn amper te zien en te horen. Het heeft er alle schijn van dat beschermen van de natuur geen prioriteit is, maar wel hun eigen voortbestaan. Organisaties als het WWF Guianas en Conservation International Suriname zijn bureaucratische internationale organisaties die het niet in hoofd halen om echt in actie te komen (tegen de regering). Ze zijn netjes, politiek correct, voorzichtig.

Ze keken – en kijken – toe hoe bijvoorbeeld het beschermde (!) Brownsberg Natuurpark ten prooi viel aan illegale, kwik gebruikende goudzoekers, hoe de jaguar wordt afgeknald voor geldelijk gewin, hoe het binnenland wordt kaalgekapt, hoe asociale burgers hun afval verbranden zonder oog en oor voor omwonenden, hoe Suriname al vele jaren binnen de International Whaling Commission steun en stem verleend aan walvisjager Japan en daarvoor beloond wordt met financiële donaties van Japan ten faveure van de Surinaamse visserijsector, hoe het binnenland verwordt tot een illegale vuildump. hoe onzorgvuldig wordt omgegaan met onder andere medisch- en asbestafval en pesticiden, et cetera.

Bestaansrecht verloren In feite hebben organisaties als het WWF Guianas en Conservation International Suriname hun bestaansrecht in het land verloren. Zij zouden vervangen kunnen worden door een afdeling van Greenpeace of Milieudefensie, die wèl actie voeren en hun nek durven uit te steken.

Eén zelfverklaarde milieuactivist En dan heeft Suriname nog één zelfverklaarde milieuactivist en zijn 'organisatie', die slechts op papier bestaat. Een man die zichzelf graag in de media ziet, ijdel. Een 'activist', een eenling, die overal verstand van meent en

waarschijnlijk gelooft te hebben: kwikverontreiniging door kleinschalige goudwinning, bedreigende schelpzandafgravingen voor broedplaatsen van zeeschildpadden, schadelijke afvalresten van Suralco/Alcoa, de jacht op de jaguar en natrapt tegen twee van zijn oud-werkgevers Stinasu en het NIMOS (Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname). De man bereikt echter niets met zijn zogenoemde acties. Even een beetje publicitaire aandacht.

Helaas. Treurig.

De natuur in Suriname wordt niet echt beschermd. En milieu bewustwordingsuitstapjes van wat Assembleeleden naar Costa Rica en de Voltzberg verandert daar niets aan...

Snoepreisje drie Surinaamse journalisten naar China Journalisten op uitnodiging Chinese ambassade in China 'om het land beter te leren kennen'.....

China zou er beter aan doen te investeren in verbeteren inhoudelijke kwaliteit Surinaamse journaille 16 november 2018 – Drie Surinaamse journalisten hebben maandag 12 november 2018 de langste zeebrug ter wereld in China bezocht. Dit berichtte de Ware Tijd woensdag 14 november (http://www.dwtonline.com/laatstenieuws/2018/11/14/surinaamse-mediawerkers-bezoeken-langstezeebrug-ter-wereld/#ixzz5WqqVqnzV). Maar, waarom? Wat doen in vredesnaam drie journalisten uit dat kleine Suriname in dat reusachtige China?

Ze zijn dus in China voor een zogenaamd 'regulier kennismakingsbezoek' op uitnodiging van de Chinese ambassade in Suriname. Het doel is om het land van dichtbij te leren kennen, onder meer wat betreft de cultuur en ook om naar bezienswaardige plaatsen te gaan. En, tja, die 55 kilometer lange brug, die Hongkong en Macau verbindt met Zhuhai op het Chinese vaste land, is enigszins bezienswaardig... De Ware tijd gaat er dan ook uitgebreid op in.

De drie gaan ook nog bezoekjes afleggen aan technologische ondernemingen, een mediabedrijf en een school voor communicatie en journalistiek.

Leuk en aardig, vooral voor de drie niet bij naam genoemde 'mediawerkers'. Dat de Ware Tijd hun naam niet vermeldt is overigens vreemd. De Ware Tijd vermeldt alleen, dat zij werkzaam zijn bij de Times of Suriname, de Chinese televisiezender SCTV in Suriname en bij.... de Ware Tijd. Waarom juist zij zijn geselecteerd voor het snoepreisje is ook onduidelijk. Op welke gronden zijn zij de uitverkorenen?

Daarenboven is het op z'n zachtst gezegd bizar, dat het doel van het door China gefinancierd gezellig uitstapje van de drie is, om 'het land van dichtbij te leren kennen'. Daarvoor kan een goed journalist (!) tegenwoordig toch prima terecht

op het internet....?

En met toeristische uitstapjes en een bezoek aan een mediabedrijf en een school voor communicatie en journalistiek leer je een land als China echt niet kennen.

De panda's lachen je uit.

Als je daar dan toch bent, toon je dan een kwalitatief goed journalist en leer het land kennen door je gewoon te begeven onder bijvoorbeeld het volk in woonbuurten van grote steden of een ontmoeting, een gesprek, te hebben met een mensenrechtenactivist of een bezoek te brengen aan een tijgerboerderij...

De Chinese ambassade zou er beter aan doen – als ze het serieus meent met het journalistieke vak – om te investeren in het verbeteren van de inhoudelijke kwaliteit van het Surinaamse journaille. Dat is broodnodig. Denk ook aan het verbeteren van de kwaliteit van bijvoorbeeld rechtbankverslaggeving. Dat is een vak apart, dat geen enkele journalist in Suriname beheerst. Negen van de tien artikelen over strafzaken verdienen het niet eens om gepubliceerd te mogen worden, zo slecht.

Laat de drie journalisten in ieder geval na terugkeer uit China tekst en uitleg, via hun krant en tv-zender, geven over hun verblijf in China, wat dat heeft bijgedragen aan hun journalistieke werk, of ze het land nu werkelijk beter hebben leren kennen en of ze panda's hebben geknuffeld!

Nederlandse poenie valt verkeerd bij groep verstokte Surinaamse antikolonialisten Nederland zou zich weer schuldig maken aan diefstal..... nu van woorden

De Surinaamse hypocrisie – Het wemelt in de Surinaamse taal van Engelse woorden die lokale woorden verdringen Luister een uurtje naar de Surinaamse radio of kijk een uurtje naar de Surinaamse televisie en het 'gestolen' Engels vliegt je om de oren!

16 december 2018 – Diep gewortelde gefrustreerde en overspannen anti-koloniale sentimenten uit een duister verleden zijn boven water komen drijven bij een groep Surinamers in Nederland – ja, de oude kolonisator waarvan vele Suri's vandaag de dag van 'profiteren' – en in Suriname, toen bekend werd dat een paar mensen in Nederland het woordje 'poenie' (uit Suriname dus) als best vervangend woord voor vagina heeft verkozen.

Althans, slechts luisteraars op donderdag 13 december van het NPO Radio 2programma 'De Wild in de Middag' gaan voor Surinaamse poenie, dus niet iets om je druk over te maken toch, laat staan je op te winden. Klinkt toch leuker en vriendelijker dan kut, toch?

Maar, dat kleine groepje verstokte anti-kolonialisten ergert zich groen en geel aan het kapen, occuperen, van hun poenie voor Nederlands gebruik. Stelen, durven enkelen zelfs in de mond te nemen.

Het is niet de eerste keer dat Surinaamse woorden overgenomen worden in Nederland. Zo zijn onder andere fawaka (hoe gaat het?), mattie (vriend), wagi (auto), tori (verhaal), banku (50 euro), doekoe (geld) en ko spang (maak je niet druk) afkomstig uit het Sranangtongo, de Surinaamse taal. Is daar ooit over gejammerd. Neen! Natuurlijk niet.

Immers, overal ter wereld is het de gewoonste gang van zaken om lokale talen aan te vullen, te verrijken, met buitenlandse woorden. En buitenlandse woorden vinden ook z'n weg massaal in Suriname en worden ook gebruikt door die jammerende hypocriete anti-kolonialisten.

Hoeveel Engelse woorden zijn er niet dagelijks te zien en te horen in Suriname?

Luister een uurtje naar de Surinaamse radio of kijk een uurtje naar de Surinaamse televisie en het Engels vliegt je om de oren!

Maar, dat in Nederland een paar mensen graag het woord poenie gebruiken, neen, dat kan niet hoor.

De meest krankzinnige reacties, voortgekomen van onder kennelijk hersenloze schedels, zijn te lezen op social media, zoals deze gedachtespinsels van twee Surinamers die niet in het heden schijnen te leven en nodig eens in de spiegel moeten kijken: 'Poeni is gewoon surinaams. Ze willen alles van ons stelen. En Poeni kan niet zonder Tollie.'

'Net als onze zwarte geschiedenis willen ze alles hebben..roven..stelen...het maakt ze niet uit...dat woord is van Suriname..punt.'

Laat de jammerkonten hun eigen Surinaamse taal eens goed tegen het licht houden en tot inkeer komen en niet meer zo hoog van de toren schreeuwen.

Nederland wil echt niets van Suriname hebben, roven of stelen, laat staan een lief woordje als poenie, maar andersom....

Columns gepubliceerd in Suriname Mirror – https://suriname-mirror.blogspot.com – 2018 © Den Blauwvinger Hoogachtend, Den Blauwvinger, Amsterdam-Paramaribo januari 2019