69
december 2008 | jaargang 74
Bij het uitluiden van 2008 Met voldoening kan RA op het bijna voorbije jaar terugzien. In sportief opzicht vooral omdat 3 mannen aan de Olympische Spelen deelnamen en ook nog eens 2 aan de Paralympics. Onze corifeeĂŤn Patrick van Luijk en Robert Lathouwers werden tijdens de officiele opening van onze tweede
Schoolsport Vereniging als helden toegejuicht. Zij zijn de ware ambassadeurs voor onze sport bij de schooljeugd. Zie wat daarover in dit clubblad werd geschreven. Van een aantal ervaren jeugdtrainers moesten wij dit jaar helaas afscheid nemen, maar er kwam een groot aantal nieuwe voor terug! In deze RAtelaar stellen we u aan hulptrainer Teun Kolner voor.
Er werden ook weer trainersdiploma’s behaald en over Susanna, Janneke en Eric, de meest recent geslaagden, wordt in deze RAtelaar verslag gedaan. De redactie sprak met Huug Fischbuch, ZESTIG jaar lid van deze vereniging en dat en nog veel meer, kunt u ook in deze RAtelaar lezen. Veel leesplezier toegewenst, Aad van Dijk
Ratelaar
1
RAKORT Overleden Pas nu bereikte ons het bericht dat ons lid Johan van Helden op 20 januari op 75-jarige leeftijd is overleden.
Van harte gefeliciteerd! Janneke Berkhof, Susanna van der Velden en Eric Tournier zijn 1 november geslaagd voor het Jeugd Atletiekleiders diploma JAL. Heel belangrijk voor Rotterdam
Atletiek, dat streeft naar gediplomeerde trainers! Van harte gefeliciteerd Janneke, Susanna en Eric ! Aad van Dijk
Met dank aan Johan de Boer! Velen zullen zich niet realiseren dat Johan de Boer al jarenlang tot grote tevredenheid onze ledenadministratie verzorgt, een klus waar veel tijd in gaat zitten en die niet altijd even dankbaar is. Als je je realiseert dat de contributies die hij int op een aanzienlijk hoger niveau zouden uitkomen zonder zijn
belangenloze (!!) inzet, kun je alleen maar dankbaar zijn dat we zulke mensen in onze vereniging hebben ! Een taak die hij overigens gewoon naast zijn volledige baan ĂŠn nog ander vrijwilligerswerk verricht. Daar mogen we best wel eens bij stilstaan en daarom vanaf deze plaats hulde en veel dank aan Johan. Aad van Dijk
Nieuwjaarsreceptie donderdag 8 januari 2009 20.45 uur in de Nenijto kantine
2
Ratelaar
Varkenoord naar een Stadionpark Iedereen heeft wel in de kranten gelezen over de 3 varianten voor het nieuwe Feyenoordstadion, waarvan er 1 (en dat lijkt de meest waarschijnlijke te worden) half in het water bij het eiland Brienenoord gaat komen. Het sportpark Varkenoord zal omgebouwd worden tot een ‘Stadionpark’ met grote ambities. Helaas was daarbij aanvankelijk geen plaats meer ingeruimd voor de atletiek, waarop RA in 2005 contact opnam met de Deelgemeente IJsselmonde. We presenteerden onze plannen om de één jaar eerder gestarte jeugdafdeling uit te bouwen, en dat resulteerde in het voorlopige plan voor een bescheiden atletiekstrook. RA werd als één van de verenigingen betrokken bij de Gebiedsontwikkeling Stadionpark en dat gaf ons de gelegenheid onze visie daarvoor uit te dragen. Onze denkbeelden om ouders in de gelegenheid te stellen om tegelijk met hun kinderen te laten sporten werden
Aad van Dijk
gewaardeerd en deze werden 5 november bij de presentatie van de spin-off van het Stadionpark als het ‘Model Rotterdam Atletiek’ belicht. Sinds kort bieden we óók op Varkenoord ouders op de zaterdagochtend de mogelijkheid mee te trainen in een loopgroep, waarvoor we René Warnaar hebben kunnen aantrekken. De Deelgemeente streeft naar diversiteit in de sport en is blij met de terugkeer van de atletiek in 2004. Het was leuk om te zien dat op het voorblad en in het boekje over de ontwikkeling van het Stadionpark, uitgereikt aan de leden van de Klankbordgroep, waarin ook RA vertegenwoordigd is, onze Varkenoordatleetjes stonden. En wethouder van deelgemeente IJsselmonde, Bram van Hemmen liet in z’n toespraak weten blij te zijn met de groei van onze dependance naar 35 jeugdleden. En dat gaan er zeker meer worden, waarbij zich ongetwijfeld een behoorlijk aantal recreanten van de loopgroep gaan voegen. Het enthousiasme van onze trainers Annette, Leon en René staan daar borg voor.
5th European transplant and dialysis games
Verbeterde clubrecords Masters V40 Speerwerpen Michelle Blommestijn 30-08-2008, Rotterdam
28.00
Vrouwen senioren Zw. estafette 2.17.27 Tamara Klomp, Meruska Eduarda, Maruska Eduarda, Stephany Suykerbuyk (A-junioren) Amstelveen
Meisjes A Zw. estafette 2.17.27* Tamara Klomp, Meruska Eduarda, Maruska Eduarda, Stephany Suykerbuyk Amstelveen Masters M65 Kogelstoten (5 kg) Peter Blommestijn 30-08-2008, Rotterdam Speerwerpen Peter Blommestijn 13-09-2008, Eindhoven
11.24
37.52
Vrouwen neo-senioren 3000m steeple chase 11.58.32 Esther Vermue * Nederlands record 06-09-2008, Vlaardingen Zw. estafette 2.17.27 Adri v.d. Berge Tamara Klomp, Meruska Eduarda, Maruska Eduarda, Stephany Suykerbuyk (A-junioren) Amstelveen
Meruska, Tamara, Stephany, Maruska
Würzburg (Duitsland) van 31-08-2008 tot 07-09-2008. Tijdens de European transplant and dialysis games in Duitsland is Klaus Buss met een aantal medailles naar huis gekomen. Ondanks een rugblessure en het feit dat hij voor het eerst met een 5kg kogel moest stoten, werd Klaus eerste op kogelstoten (9.04). Met bowlen werd het een bronzen medaille en bij het balwerpen behaalde hij een vijfde plek. Proficiat!
Peter Blommestijn
Ratelaar
3
interview
door: Aad van Dijk foto: Huug Fischbuch
Huug Fischbuch alweer 60 jaar lid van onze vereniging Voor de RAtelaar een mooie aanleiding een gesprek met ons 76-jarige erelid te hebben, een echte sportman trouwens, vooral sterk op HSS, waar zijn naam in het jubileumboek 2004 nog met een afstand van 14,05 (een prestatie uit 1959) te vinden is. Het gezin Fischbuch is één van die echte atletiekfamilies. Huug’s vrouw Ciska, die hij net als veel andere atleten uit die tijd op de baan leerde kennen, was jeugdkampioene discuswerpen en behaalde met haar vereniging Hollandia (in 1968 opgegaan in AVR) vijf maal het Nederlands Clubkampioenschap. Zoon Remco zat als D- en C-junior destijds in de groep die ik trainde en dochter Jolanda maakte deel uit van de zo succesvolle damesploeg van AVR met Nelli Cooman en Laura Fransen, die jaren achtereen het Clubkampioenschap behaalde. Huug was zeer aktief binnen AVR, zowel als trainer en bestuurslid. Zelf heb ik, Aad van Dijk, trouwens een aantal jaren met plezier bij Huug getraind.
Hoe bij de atletiek terechtgekomen? In die tijd deed ik, zoals dat toen gebruikelijk was, aan straatvoetbal en ik viel op vanwege mijn snelheid en omdat ik bij het koppen zo hoog kon springen, waarop mij aangeraden werd naar atletiek te gaan. Dus meldde ik me als 16-jarige op een woensdagmiddag op de Nenijto, waar de toenmalige terreinchef Henk van der Sijde mij naar ‘Pa Lok’ verwees. De woensdag was de trainingsdag van Minerva, waarvan ik zodoende lid werd. Andere clubs trainden op dinsdag en donderdag. Velen die dit nu lezen zullen verbaasd zijn dat wij zomers maar 1 x per week (op woensdagmiddag dus) trainden. ’s Winters trainden wij daarnaast op de zondagochtend in het Kralingse Bos. Vertel nog eens iets uit die tijd? Onze vereniging Minerva werd op zeker moment door maar liefst 5 leden op de Nederlandse Kampioenschappen vertegenwoordigd, waaronder ikzelf. Dat wij zo ‘allround’ waren, was aan onze trainer Joop Tournier te danken, die
een groot voorstander was van het aanleren van álle atletiekonderdelen. Waarom trainer geworden? Vreemd genoeg begon dat bij PAC, waar Fred Moerman mij vroeg hem bij de A/B-jeugd te assisteren voor de technische onderdelen. Harry Overzier, destijds Penningmeester van AVR, met wie ik door mijn werk regelmatig contact had, hoorde dat en vroeg mij trainer bij mijn eigen club AVR te worden en dat deed ik. Eerst als C/D-juniorentrainer en naderhand werden dat de A/B’s en nog later de senioren. Huug is ook nog bestuurslid geweest, daarover vertelt hij: Ik heb me altijd verbaasd dat PAC zich nooit bij een fusie heeft aansgeloten. In 1967 sloegen zij dit af omdat ze hun naam Pro Patria (de oudste atletiekvereniging van Nederland – red.) wilden behouden, maar gingen uiteindelijk toch met ALO en Victoria verder onder de naam Pro Patria Alo-Combinatie (PAC). Maar ook naderhand niet, zoals in 1993 en ik vraag met nog steeds af wat de reden daarvan was. Jammer, want gezamenlijk had je toch een heel sterke bestuurlijke positie kunnen innemen! Nog regelmatig contact met atleten uit jouw tijd? Als lid van ‘Vrienden van de KNAU’, een club van vooral oud-internationals, maar ook anderen die zich voor de atletiek verdienstelijk hebben gemaakt, zie ik nog ieder jaar op de reunie op Papendal oud-clubgenoten als Dirk de Bruin, Jaap Noordenbos, Ed Meeuws, Remco Tournier en Walter Suvaal. Wist je trouwens dat de omslag voor ons blad ‘De Vriendenband’ van Erwin Suvaal is, besluit hij. Leuk met je gesproken te hebben, Huug en we zullen je ongetwijfeld wel weer op de Nenijto tegenkomen, zoals 8 januari a.s. op de Nieuwjaarsreceptie. Tot dan!
4
Ratelaar
verslag
door: Aad van Dijk foto’s: Ton Meuldijk
Opening Schoolsportvereniging ‘Het Nieuwe Westen’
Maandag 27 oktober was de officiële opening van de tweede Schoolsportvereniging waar wij bij betrokken zijn. Omdat er met de betreffende school, de Vierambacht, al raakvlakken waren – we kenden al mensen uit de schoolleiding en meerdere kinderen van deze school zijn al lid bij ons – zijn de verwachtingen hoog gespannen. En niet onbelangrijk is dat deze basisschool uit de Nozemanstraat nog geen 10 minuten fietsen van de Nenijto verwijderd is. Inmiddels ligt de coördinatie van de twee RA-schoolsportverenigingen bij onze verenigingsmanager Hareld Dielemans en hij had ervoor gezorgd dat onze beide Olympiagangers Patrick van Luijk en Robert Lathouwers een clinic gaven aan 65 zeer enthousiaste kinderen en na het
beantwoorden van een aantal vragen aan 2 van hen, de officiële openingshandelingen verrichtten. Het was duidelijk dat de kinderen de aanwezigheid van 2 zulke succesvolle atleten waardeerden. Van Hareld hoorde ik dat de atletiek toch wel het populairst was naast de andere aangeboden sporten voetbal, basketbal en capoeira. En dat is toch wel erg verheugend, maar ik denk dat hier toch het enthousiasme van beide vaste trainers Jesse Caron en Ruben Esajas van wezenlijk belang is geweest. Hulde aan deze mannen! Graag wil ik nog even kort het belang van de schoolsportvereniging voor de atletiek uit de doeken doen. Dit stelt ons in staat om onze sport uit te dragen op plaatsen waar kinderen anders niet zo
gauw met sport in het algemeen en de atletiek in het bijzonder in aanraking zouden zijn gekomen. We helpen niet alleen de jeugd ‘in beweging’ te krijgen, maar bieden ze op speelse wijze atletiek aan waarbij blijkt dat ze deze sport vaak niet minder leuk vinden dan het alom populaire voetbal. Dit is naar mijn mening dé kans om onze sport in veel bredere kring en op plaatsen waar dat tot nu toe onmogelijk was, te populariseren. En daarnaast schept het mogelijkheden nieuw talent te ontdekken en verder te begeleiden. Tenslotte is het een groot voordeel dat dit project intensief begeleid wordt door Sportsupport, in de vorm van financiële hulp en een coördinator. Dat is een gymleraar die zich enkele dagen per week op de betreffende school met de organisatie bezighoudt.
Ratelaar
5
statistieken
door: Adri vd Berge foto’s: Erwin Suvaal
Paralympiërs weer thuis De Paralympische Spelen liggen alweer geruime tijd achter ons. In het vorige clubblad heeft u kunnen lezen dat er maar liefst 3 RA-ers acte de présence gaven in het verre Peking. Hoe hebben zij het er vanaf gebracht? Willem Noorduin Om te beginnen met routinier Willem Noorduin. Met recht kunnen we hier spreken van een routinier, want hij was er al in 1988 bij in Seoul. Sindsdien ontbrak hij op niet één Paralympics. Dus dit werden Willems zesde Paralympics. En dat kunnen hem maar weinigen nazeggen! De inmiddels 41-jarige topper van RA beschikt dus over een schat aan ervaring. Zelfs met die vracht aan ervaring, kon hij het ditmaal niet bolwerken. Doordat zijn klasse F36 was samengevoegd met F35, kwamen er meer concurrenten bij. Op kogel werd hij zevende, in het ‘geschoonde’ klassement F36 zou hij drie plaatsen zijn opgeschoven. Met een zeer regelmatige serie van allemaal over de 11 meter, kwam hij tot de verste afstand van 11.27m. Ook op discus werd hij zevende. Ook hier gooide hij erg constant met vijf worpen van over de 32m. De verste was 32.60m. De Chinese winnaar Wei Guo was een paar maten te groot met een nieuw WR van 54.13m. In de ‘geschoonde lijst’ zou hij vijfde zijn geworden. Dit
Ronald Hertog
waren zijn eerste Paralympics zonder medaille! Zijn erelijst ziet er als volgt uit: 1988 Seoul: kogel 4de met 10.81m, discus zilver met 32.92m. 1992 Barcelona: kogel goud met 11.91, Willem Noorduin
discus goud met 34.26m. 1996 Atlanta: kogel goud met 13.74m, discus brons met 32.86m. 2000 Sydney: kogel zilver met 11.75m, discus zilver met 32.55m. 2004 Athene: kogel zilver met 11.88m, discus zilver met 33.33m. Een zéér indrukwekkende lijst mag ik wel zeggen! Met dank aan trainer Walter Suvaal die hem vanaf het begin heeft bijgestaan. Ronald Hertog Tegenover de routinier Noorduin stond ‘broekie’ Ronald Hertog (19). Een ‘broekie’ is hij echter alleen qua ervaring, want het is een beer van een jonge vent. Bij een auto-ongeluk verloor hij zijn rechter onderbeen. Daar heeft hij een prothese voor, vergelijkbaar met die van de Zuidafrikaan Pistorius. Ronald komt uit op het onderdeel speerwerpen in de klasse F44. Ronald studeert Fijnmechanica bij Zadkine te Rotterdam en maakt daar deel uit van het topsportprogramma. Zo krijgt hij vrij voor belangrijke wedstrijden, trainingskampen en persconferenties.
6
Ratelaar
Maar nu naar Peking. Hij kwalificeerde zich in Emmeloord op 2 juni met een worp van 51.07m, wat goed was voor een NR. Ronald leverde een meer dan uitstekende prestatie door in het sterke veld de vierde plaats te veroveren met 51.69m, weer een nieuw NR! Ook hier won een Chinees (Mingjie Gao) in een nieuw WR van 57.60m. Aangezien die bijna 10 jaar ouder is dan Ronald, kan Ronald dit zien als een zeer nuttige ervaring. Gezien zijn trainingsarbeid, motivatie en vooruitgang, is Ronald een atleet om in de gaten te houden de komende jaren. Trainster Bernadette den Uijl-Franssen kan trots op hem zijn! Barbara van Bergen Ook Barbara van Bergen reisde af naar Peking om deel te nemen aan de Paralympics. Van huis uit atlete (polsstok), maar in die discipline kwam ze niet uit. Op 30 oktober 2006 werd ze op haar motor geschept door een auto en belandde ze in een rolstoel. Ze is echter niet bij de pakken gaan neerzitten, maar ging zich toeleggen op het rolstoelbasketbal en
werd lid van het Rotterdamse Arrows ’81. Al gauw klom ze op tot het nationale team. Dat team kwalificeerde zich – in tegenstelling tot het mannenteam – wel voor de Paralympics. De trainster ging voor een plek tussen 1 en 6. Barbara ging echter een treedje hoger door het brons als maximaal haalbare te zien. Het werd de zesde plek.
Barbara van Bergen samen met Petra Groenenboom
Hieronder de resultaten: Nederland – Mexico: 59 – 46 (Barbara niet gescoord) Canada – Nederland: 59 – 32 (Barbara scoort 2 punten) Nederland – Japan: 49 – 65 (Barbara scoort 2 punten) China – Nederland: 35 – 51 (Barbara niet gescoord) Duitsland – Nederland (kwartfinale): 43 – 28 (Barbara niet gescoord) Nederland – Engeland (verliezersronde): 46 – 39 (Barbara niet gescoord) Canada – Nederland om de 5e/6e plaats: 61 – 32 (Barbara scoort 4 punten) Op donderdag 25 september werden de regionale Paralympische atleten in het zonnetje gezet in het Rotterdamse stadhuis. Als blijk van waardering kregen zij van sportwethouder Lucas Bolsius een overnachting met diner aangeboden in het Bilderberg hotel (of de aanwezige RA-ers inmiddels hier hebben overnacht is niet bekend….).
Ratelaar
7
beeldverslag
door: Benita Verlinde, Janneke en Marieke Berkhof
Trainingsweekend Pupillen 2008
8
Ratelaar
Ratelaar
9
verslag
door: Janneke Berkhof foto’s: Janneke Berkhof
Onze geweldige atleten laten mij mijn koude tenen vergeten!
De Sint is weer in het land, buiten begint het te sneeuwen en de kerstspullen worden ook alweer bijna van zolder gehaald‌ Tijd voor de wintercross!! Altijd weer spannend hoe het parcours eruit ziet en wat voor weer het wordt.
de modder en het zand rennen en het maakt niks uit dat je vies wordt. Ik was dan ook blij dat er heel wat atleten van Rotterdam Atletiek meededen. De laatste tijd hebben we veel nieuwe atleten erbij gekregen en ook zij deden mee.
Op zaterdag 22 november was de eerst wintercross van het seizoen. Marieke, Benita, Annet en ik pakte de auto en reden naar Oostvoorne om onze bikkels aan te moedigen. Ik vond het altijd geweldig om mee te doen. Lekker door de bergen,
Om 10.00 uur begon de wedstrijd met de meisjes pupillen C. Ze begonnen met een stuk over het strand met een sterke en koude zijwind. Vervolgens het bos in met heuvels en smalle paden waar het moeilijk was om in te halen. Judy Ploeg,
10
Ratelaar
Destiny Vos, Marleen Broekhoven en Merel Schonekamp, allemaal nog niet zolang op atletiek, mochten het spits afbijten. Het was zwaar, maar bij een aantal zag ik ook stiekem een glimlach tijdens het lopen en volgens mij vonden ze het best leuk. Na de meisjes kwamen de jongens pupillen C. Het zelfde parcours alleen met een hagelbui erbij wat het nog zwaarder maakt voor onze Thom Teerlink. Hij vond het allemaal best spannend, maar hij deed het heel goed. Op het eind
nog even een eindsprint en ook hij was gefinisht. Daarna kwamen de meisjes pupillen B met Evi de Vriend, Aranka Schwarcz en Naomi Heinsius. Evi en Aranka zie ik elk jaar weer terug op de wintercross en zij zijn dus onderhand wel wat gewend. Dit was ook goed te zien, wat gingen zij hard zeg! Naomi traint nog maar net bij ons en voor haar was het dus nog allemaal nieuw, maar dat was helemaal niet te zien. De meisjes waren gefinisht dus het was weer tijd voor de jongens. Bij de jongens pupillen B stonden er heel wat van Rotterdam Atletiek aan de start. Als eerste van Rotterdam Atletiek finishte Ties van Bakel. Achter hem volgde nog Jesper Vrijenhoek, Bart Wilschut, Stan Roeland, Tim de Vries en Bart Berm. Het was geweldig om te zien hoe deze jongens vochten voor een goede plaats. En dan was het alweer tijd voor de meisjes pupillen A1. Hier stonden vier mooie dames te wachten op het startschot om de strijd aan te gaan. Femke Arnoldy levert altijd prachtige prestaties op wedstrijden en nu besloot ze ook mee te doen aan de wintercross en ook dat deed ze heel goed. Ze eindigde als 6e. Ook Carmen Turner, Jana Kolsteren en Anne Mei Klein liepen in deze groep mee. Als stoere mooie meiden liepen ze het winderige parcours met een goed resultaat. De jongens pupillen A1 stonden onder-
de meisjes met Roos Ligtvoet, Elise Kloos, Josje Ekelaar, Adrian Vrijenhoek en Nikki Plug. Deze meiden konden zich lekker aan elkaar optrekken en eindigden dan ook netjes vlak achter elkaar. Goed gedaan dames! En dan eindelijk waren de jongens pupillen A2 aan de beurt. Twee bikkels van Varkenoord stonden hier aan de start. Bjorn v/d Vaart en Jeremy Pronk hadden er zin in en hadden beloofd hun uiterste best te doen. Gelukkig kwamen ze deze belofte ook na.
tussen te popelen om te beginnen. Stan Jansen was de enige van Rotterdam binnen deze groep en hij heeft onze naam wel hoog kunnen houden door als 7e te eindigen! Als laatste van de pupillen waren de pupillen A2 aan de beurt. Eerst
Alle pupillen waren geweest en vertrokken naar huis om een lekkere warme douche te nemen en plaats te maken voor de junioren. We begonnen met de meisjes junioren D. Lida Bos is ook al een ervaren wintercrossloopster en eindigde op een prachtige 4e plaats. Voor Moise Mulder was het de eerste keer en ook zij stormde over het strand en het bos in. Bij de jongens junioren D liepen Michiel van Gool, Jona v/d Weij en Jelle Arnoldy mee. Jelle had stiekem al bij zijn zusje Femke afgekeken en dat was duidelijk te zien. Bij de jongens junioren C liep Frank Schumm mee en hij ging echt als een speer. Ik stond bij het laatste stuk te kijken en hij stormde voorbij en eindigde heel netjes als 3e. Bij de jongens junioren B liep Robin van Gool mee. Hij doet ook al jaren mee met de wintercross. Deze keer eindigde Robin als 4e. Een hele mooie prestatie. Het was voor mij weer een genoegen om naar al deze atleten te kijken. Het was koud en mijn tenen waren bijna bevroren, maar dat maakt allemaal niks uit. Als ik zie hoe al die kinderen hun best doen en hoe goed ze het doen, vergeet ik mijn koude tenen. Ik hoop dat iedereen de volgende keer weer mee doet. Als je deze keer nou niet mee hebt gedaan en de volgende keer toch mee wilt doen, dan kan dat. Laat het dan even weten bij je trainer en dan komen wij ook jou aanmoedigen! De volgende wintercross is op 10 januari 2009 in Vlaardingen bij AV Fortuna. Tot dan!
Ratelaar
11
verslag
door: Louis Haak foto: Joop van Leersum
Bergseplasloop, prima eerste keer
De 1e Wooning Bergseplasloop was een zeer geslaagd evenement, zeker als je in ogenschouw neemt dat het heel lang geleden is dat RA zich met het organiseren van een wegevenement heeft beziggehouden. In een eerdere editie hebben we hier al het een en ander over geschreven. Zondag 12 november was qua weer een droomdag, even onder de 20 graden, nagenoeg windstil en een stralende zon. Mooier kon eigenlijk niet. De loop zelf ging over een prachtig parcours, de schilderachtige omgeving van de Bergseplas met zijn Prinsenmolen en de vele mooie vergezichten. De start en aankomst lagen op de Weissenbruchlaan
12
Ratelaar
die voor deze gelegenheid deels was afgesloten. Langs de plas, ter hoogte van restaurant Gauchos was door Expo Select, die de aankleding van het evenement verzorgde, een kinderdorp opgezet met o.a. kinderfitness en computerspelen. Het geheel werd feestelijk omlijst door de bekende speaker Arno Bremer die er een groot feest van maakte. De kinderen konden zich via een één- en twee-kilometerrace van hun sportieve kant laten zien. Zij werden weggeschoten door Joop van Leersum. Behalve sportieve strijd waren er ook ontroerende beelden van vaders en moeders die met kleine dropjes van kinderen het parcours
(rondjes Weissenbruchlaan) over ‘fladderden’. Uiteindelijk waren het uiteraard de beste lopers en loopsters die met de prijzen naar huis gingen. David v.d. Bosch en Charlotte Elbers wonnen de 1 km. De 2 km-race werd gewonnen door Jens v.d. Pijl en Ashley Melderts. Vanaf de Weissenbruchlaan werd door Right To Play-ambassadeur Margriet Mathijsse het startschot gegeven aan de prestatieloop van 5 en 10 kilometer. De 5 km werd bij de mannen gewonnen door Leon v.d. Plas in 16.39 en bij de vrouwen door Trees v.d. Werf in 22.09. Aan de 10 km mannen deden tal van prominenten mee zoals Jim Svenoy, Joris Pels
en Rob v.d. Want van RA en zij werden respectievelijk nummers 1, 2, en 3. De 31.52 van Jim mocht er zijn, dit alles onder het toeziend oog van zijn echtgenote Jessie Hulst, die als parcoursarts de leiding had over het medische team. Ook de dames waren sterk vertegenwoordigd. Eerste werd Julie Beukers in een tijd van 40.02 op 50 seconden gevolgd door Sigrid Martin. Opvallend was de aanwezigheid van Vivian Ruijters, voormalig NK-marathon,die na een lang-
durige blessureperiode voor het eerst weer aan een loop meedeed. Zij werd prima derde. De loop was een groot succes, vooral dankzij de spontane medewerking van de vele (60) vrijwilligers en zeker ook de sterk vertegenwoordigde (30) RA vrijwilligers die o.a. als parcoursbegeleiders, wedstrijdsecretariaat en bij de start/finish hun bijdrage leverden. Tijdens de loop werd door Right to Play volop gecollecteerd en mede uit deze opbrengst kon
Joop van Leersum na afloop een check van 3000 Euro overhandigen. Met ruim 600 deelnemers kunnen we met een uitstekend gevoel terugkijken op een onvergetelijke dag. RA en de ondernemingsvereniging Hillegersberg hebben de intentie uitgesproken volgend jaar aan een 2e Bergseplasloop te gaan werken.
Ratelaar
13
verslag
door: Amriet Oemraw foto: Jan Cammeraat
De halve van Lissabon Eindelijk was het dan zover, we mochten gaan genieten van onze gewonnen prijs van de Topreisloopserie. Jan Cammeraat, winnaar in zijn categorie bij de M55, had de taak op zich genomen als reisleider, coach en begeleider van mij, aangezien hij zelf door een hardnekkige blessure niet kon meedoen aan de wedstrijd. Zaterdag 27 september vroeg in de ochtend werden we naar Schiphol gebracht door mijn zoon. Alles verliep heel soepel op Schiphol zodat we rond half één richting Portugal konden vliegen met KLM. Na een vlucht van 2 uur en 45 minuten landen we op het vliegveld van Lissabon. Vandaar gingen we richting het hotel met een taxi. Na wat uitgerust te hebben en informatie gekregen te hebben van de receptionist pakten we de metro om onze startnummers en de benodigde
informatie op te halen. We zijn in Nederland heel verwend met verwijsborden om naar zo’n groot evenement te komen maar daar moesten we zeker aan zes personen de weg vragen om uiteindelijk op de plaats van bestemming te komen. Na het ophalen van alle informatie gingen we de stad in. We zochten ‘s avonds een eethuis op (die zijn wel schaars daar) en gingen daarna het centrum in om een beetje te genieten van het nachtleven. ‘S morgens moesten we vroeg op voor het ontbijt, omdat de start aan de andere kant van de brug was. Ik moest de bus van 9:00 uur nemen omdat het anders niet mogelijk was om bij de start te komen. Dus snel eten en wegwezen om op tijd te zijn. De start was om 10:30, en dan sta je daar in de middle of nowhere met zo’n 25.000 lopers opeengepakt op een
brug. Mijn coach Jan ging het winkelcentrum ‘Vasco da Gama’ in om te shoppen. De start van de loop was hectisch omdat alle lopers zo lang moesten wachten voor de start. Ik stond tussen de massa waarin je geen kant opkon. Eindelijk het startschot, en de hele massa komt in beweging. Eerste meetpunt voor mij is op 5 km waar ik een tijd van 23 minuten klok. Het is een parkoers wat geen meter vlak is, de ene na de andere heuvel kom ik tegen. Pas bij 16 km kom ik mijn coach tegen die mij door de wamte (27 graden celcius) amper kon herkennen om een foto te maken, aangezien ik onderweg een pet op heb gedaan. Bij de finish klok ik een tijd van 1 uur, 23 minuten en 18 seconden. En met een tevreden gevoel zoek ik mijn begeleider op die met droge kleren op mij staat te wachten. ‘Warm hè’, zegt hij, waarop ik antwoord: ‘is niks voor mij, die warmte hè’. Onderweg in de metro praten we verder over het verloop van de wedstrijd en de plannen voor de dagindeling verder. ‘s Avonds zochten we weer een eettent op en zijn we verder het nachtleven ingedoken. De volgende ochtend gingen we weer naar het centrum om het één en ander vast te leggen met de camera. ‘s Middags zijn we met de taxi richting de luchthaven gegaan om terug naar huis te vliegen. Al met al hebben we genoten van onze prijs, maar als het aan ons ligt zeggen we: ‘weg met de Loopreizenprijzen’. Tot weder schrijven. Amriet Oemraw P.S. met dank aan Jan Cammeraat voor de begeleiding en verzorging en ondanks zijn blessure alle moeite en inspanning die hij gedaan heeft, en voor een onvergetelijke reis heeft gezorgd. Jan nogmaals bedankt.
14
Ratelaar
interview
door: Aad van Dijk foto: Teun Kolner
Een nieuwe pupillenhulptrainer, die iets voor z’n club terug wil doen
Teun Kolner RA mag zich inmiddels verheugen in een behoorlijk aantal hulptrainers en dat is een goede ontwikkeling. De betrokkenen zelf leren er wat van en verdienen er tegelijk een (klein) centje bij, terwijl RA constant op zoek is naar uitbreiding van het trainersbestand en waarom dan niet daarbij aan onze jongere jeugd gedacht? Met één van hen, Teun Kolner, sprak ik en wat me opviel was dat iemand van 16 dit is gaan doen, vooral omdat hij het belangrijk vindt ‘eens een keer iets terug te doen voor de club waar hij nu al zo lang op zit’. Hij zei dan ook onmiddellijk ‘ja’, toen Richard een keer naar hem toekwam en vroeg of het hem leuk leek de kleintjes te trainen en traint nu onder begeleiding van Eric en Benita A-pupillen op de maandag van 17.30-18.30. Verrast was hij om te zien hoe slim sommige pupillen een spelletje kegelroven oppikken en zo de winst naar zich weten toe te trekken. Hij ziet ook dingen terug uit z’n eigen pupillentijd, zoals al dat smokkelen, oefeningen niet of slecht uitvoeren en bij het lopen van afstanden proberen af te
snijden en natúúrlijk het niet altijd naar de trainer luisteren. Hij leert ze steeds beter kennen en ook wie waar goed in is. Maakte mee dat kinderen op hun eerste speerwerptraining zo enthousiast waren, dat ze gewoon in de stromende regen wilden blijven doorgaan. Acht jaar zit hij nu al bij RA. Hij begon met atletiek nadat hij de smaak voor het lopen te pakken kreeg, omdat hij altijd met z’n vader meeging als deze een stukje in het Bergse Bos ging lopen. Het voetbal moest wijken voor de atletiek,
deze training was eveneens op zaterdagochtend. Het meest waardeert hij toch altijd de gezelligheid, maar ook de manier waarop je met elkaar omgaat. Ook het trainen zelf doet hij graag. ‘Het is altijd weer leuk om nieuwe dingen te leren. Als je een hele zware training achter de rug hebt voel je je daarna altijd goed’, betoogt hij en vervolgt ‘tot nu toe heb ik nog geen enkele keer spijt gehad van deelname aan al die trainingsweekenden. Deze weekenden zijn echt één van de leukste dingen in m’n leven geweest, vooral als ik terugdenk aan de chaos die ik er samen met Timo van probeerde te maken’. Z’n trainer is Peter Spiering, die hij heel goed vindt, terwijl je ook met Peter kunt lachen. Hij heeft het bij hem dan ook erg naar z’n zin.
Teun Kolner 16 jaar, examenjaar HAVO 5, doet als profiel Natuur en Gezondheid Doet aan atletiek sinds z’n 8ste jaar
Ratelaar
15
interview
door: Leon Jansen foto’s: René Warnaar
Nieuwe trainer recreanten Varkenoord
René Warnaar René, je bent nu begonnen als trainer van de recreantengroep op Varkenoord. Vertel wat over je zelf en over je trainingen. Wie is René? Gewoon een mens, vader van twee dochters, gehuwd met Jolanda en woonachtig in Vlaardingen. Sporten is altijd een primair onderdeel geweest in mijn leven. In Hardenberg liep ik mijn eerste 10 km toen ik 20 jaar was (nu bijna 49) en won de wedstrijd in een scherpe tijd. Tja, toen was het hek van de dam, de afstanden werden langer, intensiever en ik had maar één doel: 42,2 km. De marathons zijn gerealiseerd zowel in Nederland als in het buitenland. Een 60 km is m’n langste duurloop geweest. Ik realiseerde me, dat in team/clubverband lopen een optie was om meer te ‘leren’. Dit, met het doel om zelf trainer te worden. Waarom wordt je trainer? Omdat er zoveel gestresst wordt over ‘tijden’ en ‘snelheid’. De gezichten en de daarbij behorende gelaatsuitdrukkingen tijdens wedstrijden vergeet ik nooit. Ik heb mij altijd voorgenomen dit NIET toe te laten, géén stress voor een wedstrijd! Dus qua ervaring heb ik voldoende bagage. Mijn uitgangspunt bij RA is mensen te trainen om hun conditie te versterken, drempels te verwijderen en een sociaal gebeuren op te bouwen. Want ook in mijn loopcarrière heb ik goede vrienden weg zien vallen, dus: geniet, leef, adem en zeg dankjewel dat je dit allemaal kan doen! Momenteel ben ik trainer bij Thof in Maasland en ik ben trainer geweest bij Fortuna in Vlaardingen, zowel als lange afstand- en loopschooltrainer. Gaat het in je training om het lopen en prestaties, of meer dan dat? Lopen en presteren, dat hoort bij elkaar, dat is harmonie en dat groeit vanzelf naar elkaar toe. Elementair vind ik het sociale contact! Dat werkt volgens een bepaalde chemie en zodra deze er is dan gaat het vanzelf, de lopers helpen elkaar zowel fysiek als mentaal!
16
Ratelaar
Wat dacht je toen je op Varkenoord kwam kijken? Haha, dat is een goeie. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het eerste wat mij opviel was het ontbreken van de belijning op de baan, het water op de baan en de kleedruimte/kantine. Toen ik trainer was bij AV Fortuna (lees: Polderpoort) had je daar wel een bepaalde luxe. Maar Varkenoord kent wel een goede omgeving qua trainingsactiviteiten. Tegen mezelf heb ik gezegd: we bouwen het op, is er progressie en groeit de groep dan kan je vanzelf iets gaan neerleggen zoals een ruimte waar je een bakkie kan doen, of sportmassage, voor de toeschouwers van de jeugd een onderkomen als het regent. Maar het ‘heeft’ wel iets, daar houd ik van. Je hebt al enkele trainingen gegeven. Wat is je ervaring met de groep (potentiële) lopers? Positief hoor, het was even wennen, aftasten qua vermogen, inhoud, aerobe etc. Maar nu zijn we zo ver dat de baan voorlopig de basis is, hier kan iedere loper datgene krijgen en doen dat bij hem of haar past. Leuke mensen,ze zijn sociaal en enthousiast en talent heeft iedereen. Iedereen is daarom welkom en ook belangrijk voor de uitstraling als groep. Op Varkenoord trainen ook de pupillen. Schept de combinatie met de recreanten-
loopgroep nieuwe mogelijkheden? Jazeker, zelf voorzie ik een combi in de warming-up. Even 10 minuutjes met elkaar oefenen, de jeugd laten proeven van latere dimensies van het sporten en vergeet vooral niet dat jong geleerd... Als ik naar mijn dochter kijk (Marloes die nu 17 is) en hetgeen zij aan sport doet, ben ik een dankbare pa en hoop ik dat de jeugd die daar aanwezig is dit vol blijft houden naast internet/games enz. Je hebt vlak bij Varkenoord een park liggen, zullen we jullie daar veel zien? Yep, dat is nu juist het terrein waar m’n hart ligt. Iedereen is welkom of je nu jong of wat ouder bent, of je lichaam nu wat minder atletisch is of juist wel atletisch. Ik heb groepen getraind van 0 km tot aan de 42, in deze fase zijn er lopers die 10 km het maximum vinden, geweldig toch! Het doel van deze groep is harmonie, sociale omgang, ontspanning en de ellende van de voorbije week even van je afwerpen in het park, of op de baan en wellicht op de schitterende brug die vlakbij is. En eigenlijk is mijn doel om als groep eens een 10 km te gaan lopen in Rotterdam. Stel je eens voor: de duizenden supporters langs de weg die daar staan te klappen en te juichen voor jouw, als loper van RA. Laten wij deze afspraak maken: de laatste loper wordt altijd door de groep opgehaald, op een training of een prestatieloop en de trainer(s) blijven en helpen jou ten alle tijden naar of de finish of naar het eind van de training toe. Dit is een onderdeel van de training en voor mij persoonlijk is ieder mens, wie of wat dan ook, gelijkwaardig. Mijn goede marathonvriend Aad Bergsma, die helaas recent is overleden aan een vervelende ziekte, had en heeft dit als lijfspreuk aan ons mee kunnen geven: ‘Kijk en geniet van alles om je heen!’ Laat dat nu het uitgangspunt zijn om RA een leuke en nieuwe groep te geven: de recreantengroep. René, dank je voor dit interview en we wensen je veel succes met de opbouw van de groep!
De familie Klomp
door: Marianne Klomp foto: Marianne Klomp
Keuzes maken... Tijdens het schrijven van dit stuk, heb ik al 3 weken last van een erge slijmbeursontsteking in mijn linkerbovenarm en ik kan je verzekeren dat het geen pretje is. Met medicijnen en later nog een lekkere spuit erin gejast te hebben hoopte ik dat het stukken beter zou gaan en dat ik mijn werk weer snel op kan pakken. Ik moest en moet nog steeds keuzes maken: welke pedicureklanten kunnen wel even wachten op een voetenbehandeling en dat valt echt niet mee. Velen gaan in december lekker genieten van een welverdiende vakantie en hebben ver van tevoren een afspraak gemaakt, de keus is aan mij!! Dat moeders gedeeltelijk uit de running is, vindt het thuisfront op z’n zachts gezegd niet plezierig en ik ook niet. Het afhankelijk zijn van een ander is verschrikkelijk en nu hoor ik toch wel heel erg vaak… ‘nu even niet’ of ‘straks’ of ‘hoe lang gaat dit geintje duren?’ In dit geval hebben ze thuis géén keuze, dingen moeten gewoon gedaan worden, punt uit. Gelukkig gaat het nu al weer stukken beter en kan ik redelijk mijn agenda afwerken, al blijft de keuze beperkt. In deze afgelopen weken moest ik aan al die sporters denken die ook zo vaak keuzes moeten maken, ik ben geblesseerd, ga ik door of neem ik pauze; laat ik mij wel of niet opereren; ga ik wel of niet indoor doen; ga ik wel of niet op trainings-stage; switch ik van trainer ja of toch maar niet; loop ik die wedstrijd ja of nee; kies ik nu voor mijn studie/werk en zet ik sport op een laag pitje of ga ik helemaal voor mijn sportcarrière.
Dat brengt ons dan nu weer naar de vele verkiezingen van sportman, sportvrouw, sportploeg, sport-talent, wij kunnen dan allemaal onze stem uitbrengen via de daarvoor in het leven geroepen site. Mijn keuzes voor de Rotterdam Sportstad Awards waren snel gemaakt! Ook in vele andere gemeenten worden deze verkiezingen gehouden en maken andere juryleden de keuze wie van de genomineerden het zal worden. Naomi was genomineerd voor sportvrouw van de Gemeente Albrandswaard en ze is dit ook geworden. Daar ze nog maar 15 jaar is en wel een heel mooi sportjaar achter de rug heeft, moet ik toch wel een kanttekening hierbij zetten. Het aanbod van grote sporters in onze gemeente is klein en om een 15-jarige deze titel te geven is wat erg groots uitgedrukt, maar ik heb deze keuze niet gemaakt. Dochterlief is maar wat trots op deze titel.
De volgende keuzes zijn voor David: een andere school maar welke? En voor Naomi het vakkenpakket: waar doe ik examen in en wat wil ik hierna? Een hele moeilijke keuze als je helemaal niet weet wat je later wilt worden. Tamara mag gaan kiezen welke vervolgopleiding zij naar haar examen volgend jaar gaat doen en zij heeft eigenlijk al haar keuze gemaakt. Dat het niet in Amsterdam is, want dat reizen elke dag op en neer breekt haar behoorlijk op. Tijdens de kerstvakantie, bij al die eetgelegenheden hebben we dus gespreksstof genoeg. Wij gaan nu eerst maar eens ons hoofd buigen over de keuze van het kerstmenu!! Ik wens u allen een heel prettig samenzijn met alle feestdagen en voor 2009 … Geniet van het leven en sta achter de keuze die je maakt!!
Ratelaar
17
vis
door: Judith Vis foto: Erwin Suvaal
Should I stay or should I go…. Weer een lekkere vage titel voor mijn column. Ik wil nog steeds heel graag een keer een jaar naar Afrika om daar ‘vrijwilligers’werk te gaan doen. Nu ik dat zo lees als ik het opschrijf hoor ik meteen een stemmetje in mijn hoofd: ‘Heb je er weer zo één die de wereld wil verbeteren om er zelf een goed gevoel aan over te houden’. Maar ik wil helemaal niet naar Afrika om daar op een kinderdagverblijf rond te huppelen, of op een school les te geven, dat kunnen de mensen daar zelf ook best wel. Ik wil graag naar Afrika omdat dat me het meest trekt en ik wil daar noodhulp verlenen en werken aan een wederopbouw. Maar elk ander land, elk ander werelddeel is zeker ook een uitdaging. Vorige week zat ik ‘Pauw en Witteman’ te kijken en ging het over het feit of we in sommige gevallen niet moesten stoppen met hulp bieden in Afrikaanse landen omdat de oorlogsvoerders misbruik maakten van onze giften. Als dat nou alles was, maar het zou een reden zijn om de oorlog voort te zetten. Shit, daar gaat mijn geweldige idee om een jaar naar Afrika te gaan om daar iets nuttigs te doen. Is het waar wat deze vrouw zegt?? Vast wel, maar er moet dan een afweging gemaakt worden. Terugtrekken en ze aan hun eigen lot overlaten??? En stopt daar die oorlog dan ook mee??? Of toch doorgaan met hulp bieden ondanks dat sommige groeperingen er stiekem beter van worden, ten koste van de burgers??? Ik heb toch sterk het gevoel om erheen te gaan. Ik heb de film ‘Hotel Rwanda’ gezien en één van de dingen die
18
Ratelaar
me is bijgebleven is het feit dat de bevolking zich zo alleen voelde. Er waren genoeg blauwhelmen maar deze grepen helemaal niet in. Het lijkt me verschrikkelijk om voor je gevoel aan je lot overgelaten te worden, zeker in tijden van oorlog. Toch komt deze vraag voor mij ooit: should I stay or should I go… Maar even heel iets anders. In het stukje hierboven heb ik het over ‘vrijwilligerswerk’. Nu kan ik je vertellen dat dat natuurlijk ook op veel kleinere schaal gebeurt. En dat niet alleen, het gebeurt ook nog vaak veel dichterbij dan je zelf denkt. Een voorbeeld: dit clubblad gemaakt door Erwin alweer heel wat jaren, helemaal vrijwillig met eigen tijd en energie. (Dat is nou het voordeel van werken in armere landen, daar zijn ze veel sneller blij dan in het rijke westen.) Want hoe vaak wordt er nou gezegd: ‘Erwin wat een leuk clubblad, wat gaaf dat we een andere voorkant hebben, en wat een leuke dingen staan erin’, volgens mij niet zo heel vaak. En het is natuurlijk geen drijfveer om daarom zo’n clubblad te maken, maar het is wel heel erg leuk om dat af en toe te horen!!! Dus bij deze wil ik vooral Erwin bedanken voor alle jaren dat hij het clubblad heeft gemaakt en heeft vormgegeven. Ik vind en vond het super en heb er met veel plezier in gelezen en gekeken!!!!! Voor jou is het geen vraag meer: Should I stay or should I go, want you are going...
verslag
door: Susanna vd Velden foto’s: Susanna vd Velden
Sinterklaastraining Bbbrrrr, wat was het koud om half 9 ’s ochtends op 29 november, maarrr… dit hield onze bikkels niet tegen, zij kwamen allen lekker trainen! Omdat Sinterklaas in het land was en bijna zijn verjaardag werd gevierd vonden we dat we deze zaterdag niet zo hard in het Kralingse bos moesten trainen, maar gewoon een leuk spel doen. Levend Ganzenbord hebben we gespeeld en bij de opdrachten kon iedereen kruidnoten of snoepgoed winnen of verliezen. Aan het eind van het spel had iedereen een aardig zakje met snoepgoed en als verrassing kregen ze ook nog een lekkere grote speculaaspop mee naar huis. Hier konden ze vast lekker aan beginnen als ze thuis opgewarmd werden met een heerlijke mok warme chocolademelk.
Ratelaar
19
interview
door: Aad van Dijk foto’s: Martine Wassink, Erwin Suvaal
Onze gefortuneerde RA-dames Martine en Petra Want zij stapten over van Fortuna naar RA en dat bracht ze het ‘fortuin’ waar ze naar zochten! Ik sprak met Petra Groenenboom en Martine Wassink, die evenals meer teamgenoten, hun wortels bij Fortuna in Vlaardingen hebben. Ze hadden het idee daar in hun ontwikkeling stil te staan. Betere begeleiding bij RA, maar ook de mogelijkheden van wedstrijden op een hoger niveau, dat trok hen aan. En dat leidde uiteindelijk tot resultaat, waarbij ze vol lof zijn over hun trainers. Opvallend is daarbij, dat iedereen spreekt van een hecht vriendendamesteam, terwijl ze toch grotendeels van verschillende verenigingen komen. Martine begon op 6-jarige leeftijd met atletiek in 1986, zoals gezegd bij Fortuna, waar ze Jifke Heyster leerde kennen, die in dezelfde straat woonde. Ze werden erg enthousiast en namen haast elk weekend wel aan wedstrijden, waarbij nu eens Jifke en dan weer Martine won. ‘We hadden er plezier in en trainden trouw tweemaal in de week en kwamen door de wedstrijden in contact met Trudy Horden, die nu dus ook bij RA zit. Hoewel het erg leuk en gezellig was bij Fortuna, ging ik met een klein groepje over naar ROVS (de atletiekclub van Shell in Vlaardingen). En daar ontdekte ik dat ik wel talent had voor speerwerpen. Als eerstejaars D-juniore won ik op dat onderdeel de D-spelen en behaalde bovendien een derde plaats op discus met 35 meter! Een jaar later stapte ik over naar RA en daar leerde ik bij Thea en Theo wat echt trainen was. We hadden een hechte groep die graag wilde presteren. Veel trainen, elk weekend een wedstrijd.
20
Ratelaar
Nooit meer vergeet ik die wedstrijd in Tjechië met Theo! Een enorm lange busreis, slechte baan, vies eten, maar een lol dat we hadden! En onze namen konden ze niet uitspreken, bij het aanhoren van PIETRA GLOENENBLOEM hadden we het echt niet meer. En van Theo moesten
Halverwege jaren 90: vlnr zittend: Marlies, Marijke. staand: Jifke, Marlous, Thea, Petra en Martine
we al dat onsmakelijke voedsel opeten. Nou je begrijpt, dat werd verstopt, aan de planten gegeven, etc. Wat smaakte MacDonalds in Praag daarna toen goed! En de wedstrijden naderhand in Frankrijk zijn me ook bijgebleven; startblokken die niet vastzaten en dus door een ander
Crosscompetitie voor Fortuna: Jifke en Martine
moesten worden tegengehouden. En ik denk met veel plezier terug aan de feestjes bij Jifke op de boerderij. Kortom, een leuke groep in een leuke tijd, maar ruw verstoord door het overlijden van Theo! Dat heeft er bij iedereen zo ingehakt. Daarna kwamen Richard, Geer en Anton ons trainen, maar ja, we waren niet echt gemakkelijk voor ze. Geer en Anton stopten er dan ook mee, maar Richard kon al die kippen wel aan en dat is nog steeds zo. Respect! Daarna ben ik er vanwege ernstige blessures 4 jaar uitgeweest, maar ik ging de atletiek uiteindelijk toch missen. Jifke haalde me over weer te gaan trainen en ik vond het leuk dat ook Trudy inmiddels bij RA zat. Ik train nu voor de werpnummers bij Walter en Erwin en we hebben een heel gezellige werpgroep! Jammer dat nu mijn andere enkel het begaf en ik wéér geopereerd moest worden. Het ongeluk van Barbara, die ik al uit haar Metro-tijd ken, heeft ons allen heel erg getroffen! Gelukkig is het een harde, die niet bij de pakken is gaan neerzitten. Vroeger zou ik nooit een vijfkamp hebben gedaan, maar nu ik dat onlangs voor het eerst toch deed, was dat een fantastische ervaring. Ik vind dat we geweldige trainers hebben en Walter vraagt altijd hoe het met je is en onthoudt alles, hulde! Tenslotte hoop ik van harte dat we volgend jaar wél de competitie gaan winnen!’ Martine woont in Vlaardingen samen met Jason en heeft een zoontje (Dyen) van anderhalf jaar.
Petra stapte in 1994 op haar 15e over naar RA, samen met Jifke Heyster. ‘Ik was 8 jaar en sprintte op gym altijd tegen de jongens, waarop mijn leraar opperde eens naar de atletiekbaan te gaan. Ik train bij Richard Kooijman en je vraagt wat ik van hem vind? Nou, allereerst zeer betrokken, ook als je wat minder talentvol bent en hij staat dag in dag uit voor zijn atleten klaar. En daarbij heeft Ries mij toch weer zover gekregen om na een lange en vervelende blessure én operatie, weer te gaan trainen, zodat ik vorig jaar een PR op de 400m liep en daarbij een 2e plek op het NK behaalde. Naast deze afstand loop ik ook de 100 en 200 en doe aan verspringen. De atletiek is voor mij een geweldige belevenis geweest, mede door deelname aan internationale toernooien – je ziet nog eens wat van de wereld – en de Europa Cup voor dames vorig jaar én het behalen van de 3e plaats. Tel daarbij de lol en de onderlinge vriendschap! En hoewel we niet allemaal dezelfde trainers hebben, kun je werkelijk van een TEAM spreken! In dat opzicht is de RA-damesploeg denk ik een voorbeeld voor alle verenigingen in Nederland. Maar langzamerhand komt het moment dat je moet vaststellen één van de oudsten in je groep te zijn. De ‘jonkies’ gaan
je voorbij lopen en dan ga je je leeftijd voelen! Zoals de meesten weten, ben ik sportarts in opleiding en dat vergt heel veel van mijn tijd‘. Ik vraag Petra waarom ze sportarts wil worden en of daarbij een plaats voor RA is weggelegd. ‘Ik wilde als klein kind al dokter worden. Toen de sportgenees-
Petra in actie tijdens het NK Clubteams
kunde in opkomst was dacht ik: dat is iets voor mij! Ben ik én dokter én blijf ik in de sportwereld! Ideaal toch? Als sportarts kan je vele kanten op: in een ziekenhuis, bij een SMA, een Bond, eigen praktijk, individuele sporters begeleiden… noem maar op. En RA? Tja, wie weet kan ik toch in de toekomst mijn steentje bijdragen in de medische begeleiding’.
Martine en Dyen
Petra’s beste prestaties: 100m: 12,04 200m: 24,32 400m: 54,58 deelname EK < 23 jaar deelname Europacup Landenteams meermaals deelname Europacup Clubteams 2007 meermaals podiumplaats 400m in- en outdoor
Ratelaar
21
22
Ratelaar
BOS
door: Hans Bos foto: Erwin Suvaal
De donkere dagen voor Kerst Op een zondagmiddag, eind november, genieten mijn dochters van de eerste sneeuw van een zich al aankondigende winter. Het is vroeg donker, maar de sneeuw maakt de wereld buiten weer een stukje lichter. Vanmorgen liep ik nog glibberend over opgevroren wegen, op restanten van natte sneeuw en hagel. Geen vers gevallen sneeuw die knerpt onder je voeten, want helaas, dat maken we in Nederland nog maar zelden mee. Meestal is het grauwe dooisneeuw of opgevroren ochtendnattigheid, met onaangename verrassingen door gladheid en viezigheid. Wat overigens vooral autobezitters parten speelt, getuige het ‘spitsalarm’ dat vanavond door de ANWB is afgegeven. Dat geeft ons als lopers natuurlijk wel weer enige voldoening. Het idee dat al die ‘autogebonden’ mensen vastzitten in het verkeer, terwijl wij, lopers, natuurlijk altijd onze bewegingsvrijheid behouden (behalve dan die ene keer dat ik ooit in het achterveld van de marathon van Rotterdam kwam te lopen, want dat was een bijna claustrofobische ervaring). Als niet-autobezitter kan ik hier nog extra van genieten. Anderzijds zal de autobezitter wel weer gniffelen als hij de eenzame hardloper aanschouwt die, overvallen door een hoosbui, met verkleumde konen zich tegen de wind in een weg baant over het eindeloos lijkende fietspad langs de drukke provinciale weg. Maar zo’n lijdensweg heeft ook weer heroïsche trekjes, die de voldoening achteraf extra groot maken. En dat kan je van een autorit toch niet zeggen. Toegegeven, benauwde zomerhitte verkies ik verre boven natte winterkou. Waterkoude trainingen van rond het vriespunt, ik moet er echt niets van hebben. Sinds mijn werkgever begin dit jaar een fitnessruimte aanbiedt met een loopband, heb ik dan ook al meermalen gekozen voor een binnentraining als het slecht weer was. En werkte ik onder het verbaasde oog van enkele collega’s duizendjes af in 18 per uur, wat op een loopband met een indrukwekkend geraas gepaard gaat. Daar ben ik, geloof ik, wel redeliijk uniek in, want tot dusver heb ik nog nooit iemand een interval traning op de loopband zien doen. Fietsend naar huis, kom ik vervolgens vaak grote groepen lopers tegen, veelal gehuld in fluorescerende hesjes en soms ook nog met oplichtende lampjes. Ziet er wel heel gezellig uit, zeker als je dat vergelijkt met mijn solotoer op de loopband die eindigt om een uur of acht, als echt iedereen het pand al lang verlaten heeft. Om precies acht uur gaat overigens automatisch het licht uit, dus dan kun je maar beter niet net met een interval bezig zijn. De eenzame hardloper, inderdaad, die alleen nog aanspraak heeft van de portier als die zijn veiligheidsrondje maakt. De loopband is natuurlijk dodelijk saai, maar fascineert tegelijktijd vanwege de meetbaarheid van elke prestatie die je ermee verricht. Gegevens over afgelegde afstand,
snelheid, tijdsduur en hartslag zijn continu in je blikveld, waardoor je hier erg gefocust op raakt. En de tijd, die ook verrekte langzaam voorbij gaat, omdat je elke seconde letterlijk ziet wegtikken. Af en toe om gek van te worden. Ergens anders naar kijken is een riskante aangelegenheid, want je stapt zo naast de band. En dat wil je niet meemaken met 18 per uur. Kortom, de loopband is voor mij een afschrikwekkende uitdaging geworden in deze donkere dagen voor Kerst.
Ratelaar
23
verhaal
door: Mark de Boer foto: Steef Kijne
100 jaar marathon in Rotterdam, deel 4 Ja, u leest het goed: 100 jaar marathon in Rotterdam! In 1908 werd de eerste marathon in Rotterdam georganiseerd. De marathon kende toentertijd nog niet de huidige afstand van 42 km en 195m. De afstanden varieerden, met als richtafstand 40 km. In die honderd jaar zijn er, inclusief de editie van dit jaar, zo’n 40 marathons georganiseerd. De atletiekhistoricus Mark de Boer heeft vele uurtjes doorgebracht in menig archief om dit allemaal uit te zoeken. Van hem kregen we toestemming om e.e.a in ons clubblad te publiceren. Waarvoor onze hartelijke dank! Op internet kunt u alles lezen over deze 40 marathons op www.losseveter.nl. Deze website is een initiatief van de bekende lange-afstandsloopster Vivian Ruijters.
De Engelsman Bernie Allen deed het organisatiecomité van atletiekvereniging Metro een groot plezier door de wedstrijd te winnen in de snelste tijd ooit op Nederlandse bodem gelopen. Nadat Allen een jaar eerder Enschede won, klokte hij nu een persoonlijk record van 2.16.34,6. De Nederlanders probeerden wel te profiteren van het tempo van de Engelsman. Met name de Maastrichtenaar No op den Oordt, oud recordhouder op de 5000 meter en Henk Kalf uit Groningen gingen in de eerste ronde mee met Allen. Maar al na tien kilometer had de Brit een voorsprong van ruim een minuut. Sterk liep ook Johan Kijne. De Vlaardinger liep na dertig kilometer nog veertiende maar wist in de laatste fase diverse lopers in te halen en uiteindelijk als achtste te finishen.
In de vorige aflevering hebben we als laatste de marathon van 1955 bekeken. We gaan nu verder met de marathon van 1972.
De uitslag van de tiende Rotterdamse marathon: Allen 2.16.34,6 Op den Oordt 2.24.05,6 Kalf 2.25.36 de Ruiter 2.30.59 Tonnemann 2.31.46
De marathon van 1972 In de marathon van 1955 stond Pleun van Leenen, de beste Nederlander op de olympische marathon van 1928, aan de start van de negende Rotterdamse marathon. We zijn nu in 1972 belandt. En wie staat er weer op de baan in 1972? Juist, Pleun van Leenen. Deze keer liep hij zelf niet meer mee. De 72-jarige Rotterdammer liep nog wel geregeld een rondje door het Kralingse Bos, maar marathons liep hij niet meer. Samen met de andere Rotterdamse deelnemers van 1955, Ad van den Berg, Joop Snoep, Wim Bahnert en Jan Ruberg kreeg hij van het Rotterdamsch Nieuwsblad een lepeltje aangeboden. Tijdens het startschot van de marathon zorgde een wolkbreuk ervoor dat de lopers in een nat pak op weg moesten voor hun eerste van de zes rondjes Plas.
24
Ratelaar
De marathon van 1973 ‘Een suikerzoete titel voor Johan Kijne’ kopte het Rotterdams Nieuwsblad op 7 juli 1973. Mark de Boer vroeg Johan Kijne wat die kop precies inhield. De krant schrijft over een suikerdieet, maar Johan legde uit dat hij, in navolging van de Zweden en Engelsen, zich had verdiept in het koolhydraten stapelen. Dat hield in dat er een week voor de wedstrijd drie dagen lang geen suiker en zo min mogelijk koolhydraten werden ingenomen. Het lichaam reageert dan met een eigen glycogeenaanmaak. Na de suikerloze dagen wordt er juist daarna heel koolhydraatrijk gegeten. Pasta’s in alle soorten en maten. Het lichaam reageert door extra op te slaan voor moeilijke
tijden. Tijdens de marathon heb je dan extra koolhydraten om uit te putten. Johan Kijne werd in de elfde Rotterdamse marathon derde achter de Britten Jones en Hughes en werd daarmee Nederlands Kampioen. Jones, een 28jarige vrachtwagenchauffeur uit Windsor liep een uitgekiende race. Samen met Kijne haalde hij rond het 25 km-punt de koplopers Slachmuylders uit België en de Engelsman Atkinson in. Achter het viertal liepen Cees Verhoef, Aad Steylen, Henk Kalf, Van Sijtveld en de Engelsman Hughes. Het werd een mooie wedstrijd, Jones liep van Kijne weg en zijn landgenoot Hughes wist Kijne in de laatste fase nog te verschalken. Eén van de favorieten, Cees Verhoef, had een paar maanden eerder de beste Nederlandse seizoenstijd achter zijn naam gezet in Tsjecho-Slowakije. Verhoef liep daar 2.22.16, maar viel in Rotterdam in het tweede deel van de wedstrijd ver terug. Ben van Sijtveld echter, kwam na een moeizame eerste helft sterk opzetten en wist uiteindelijk drie minuten voor Henk Kalf als vierde (en tweede Nederlander) te eindigen. Johan Kijne ging met veel prijzen naar huis. De 2.24.31 was dus goed genoeg voor het Nederlands Kampioenschap en was tevens een persoonlijk record. ‘Ik kreeg diverse prijzen,’ aldus Johan Kijne, ‘ik was Nederlands Kampioen, de Beste van Vlaardingen, de Beste van Rotterdam enzovoort. Ja, ik woonde in Vlaardingen maar was lid van Metro en kreeg dus ook de prijs voor de beste Rotterdammer. Daar waren de andere lopers niet blij mee.’ Johan Kijne loste dat simpel op: ‘Ach, ik gaf die beker voor de beste Rotterdammer maar aan Peter Fritz en ik heb die van de beste Vlaardinger bij Hans van Kasteren laten bezorgen.’
De uitslag van de elfde Rotterdamse marathon: Jones 2.22.49 Huges 2.23.48 Kijne 2.24.31 van Sijtveld 2.25.18 Atkinson 2.27.29 De marathon van 1974 Met erg veel genoegen keken ze in Rotterdam niet terug op de twaalfde marathon die in de Maasstad werd georganiseerd. Het was de derde op rij van de atletiekvereniging Metro. Na de twee mooie overwinningen van de Engelsen, Allen in 1972 en Jones in 1973, was het nu de Duitser Willy Roggenbach die de rondjes rondom de Kralingse Plas liep in 2 uur 26 minuten en 5 seconden. De veertiger uit Krefeld behoorde niet tot de Europese topklasse. De wedstrijd was
matig bezet. 135 lopers trotseerden de barre weersomstandigheden, er stond een koude wind en het regende een groot deel van de tijd. Ruim vijftig, meest Nederlanders, liepen de marathon binnen de drie uur. Een lichtpunt was wel de tweede plek voor de Utrechtse student Cees Verhoef. Hij had in het buitenland al enkele sterke marathons gelopen maar in Nederland was dat nog niet gelukt. Stralend zij hij na afloop: ‘Ik heb mij eindelijk ook in eigen land waargemaakt’. Een opvallend incident, dat zelfs de tvuitzending haalde, speelde zich voor de start af. Er was een Duitse marathonloopster aan de start verschenen. We schrijven 1974, met de reglementen in zijn hand verbood de wedstrijdleider, Jo Moerman, de Duitse te starten in de marathon. Tweeënveertig kilometer was nog te ver
voor vrouwen. Hij hield haar tegen tot dat de meute vertrokken was en liet haar toen maar begaan. Ze eindigde met 3.33 net binnen de eerste honderd. De uitslag van de twaalfde Rotterdamse marathon: Roggenbach 2.26.05 Verhoef 2.27.24 Kädner 2.27.38 Ariu 2.29.18 Keizer 2.31.51 Heeft u een mooie Rotterdam marathonanecdote mail ons dan: 1908rotterdam2008@live.nl
Marathon Rotterdam 1974: tweede van links de broer van Johan Kijne: Ra-atleet (toen Metro) Steef Kijne
Ratelaar
25
RAUITSLAGEN
in chronologische volgorde
Amsterdam marathon
32e Flynth FloraCross
Zevenheuvelenloop
19 oktober 2008, Amsterdam
1 november 2008, Boskoop
16 november 2008, Nijmegen
97 Patrick Kwist (35e M35)
2.47.31
Werpmeerkamp 19 oktober 2008, Breda Mannen Masters (Kogelstoten, Discuswerpen, Speerwerpen, Kogelslingeren) Peter Blommestijn 2152 ptn (10.67, 39.64, 34.98, 33.66) Vrouwen Masters (Kogelstoten, Discuswerpen, Speerwerpen, Kogelslingeren) Laura Blommestijn-Euser 1344 ptn (8.22, 19.72, 19.06, 34.02)
Werpvijfkamp 25 oktober 2008, Zutphen (kogelslingeren, kogelstoten, Discuswerpen, speerwerpen, gewichtwerpen) Mannen M40 3 Erwin Suvaal 2710 (44.84, 10.89, 33.05, 25.72, 13.03) Mannen M65 1 Peter Blommenstijn 4084 (35.21, 10.89, 38.98, 35.79, 14.04) Vrouwen V40 4 Michelle Blommenstijn 2826 (28.46, 8.69, 27.38, 24.72, 10.12) Vrouwen V60 1 Laura Blommenstijn 3418 (32.70, 7.49, 20.17, 18.20, 11.49)
Meisjes A 3000 meter 4 Robi van Leersum Sprintcross Mannen 2000 meter 1 Werner Helvensteyn 12 Sven Ros Sprintcross Vrouwen 2000 meter 1 Hester Lingsma Vrouwen Masters 4500 meter 2 Luci van Engelen 3 Elise Versteeg
13.51 7.19 8.59 9.11 20.11 21.47
Dotterbloemloop 9 november 2008, Zoetermeer HSEN, 15KM 2 Harmen Perk 7 Maurice Dingenouts H40, 15KM 2 Rob vd Want H45, 15KM 3 Amriet Oemraw H55, 15KM 16 Leo van Meel H60, 15KM 6 Ton Hoozemans D50, 15KM 5 Francis Mulders
Jorrit Pels (MSR) Don Jassies (M45) Evert de Graaf (M45) Renata Haring (VSR) Rikkert van Rhee (MSR) Rene Kruis (M35) Robin van Gool (MSR) Henk Kamphuis (M45) Bart van Bergeijk (M45) Paul van der Ham (M50) Gerard Hindriks (M40) Wim Bos (M45) Jan Lagendijk (M50) Michel Kievit (M35) Ronald Kruyt (M45)
52.14 59.49 51.48 56.12 1.11.21 1.09.18 1.14.18
All season hammer competition 1 november 2008, Rotterdam Laura Blommestijn Peter Blommestijn Ditha Stegman John Stegman Erwin Suvaal Michelle Blommestijn
32.41 35.82 37.81 42.17 46.08 34.87
Dotterbloemloop Francis Mulders (foto: Jeroen Landers)
Dotterbloemloop Leo van Meel (foto: Jeroen Landers)
Floracross Luci van Engelen en Robi van Leersum (foto: Website AV47)
26
Ratelaar
Dotterbloemloop Leo van Meel (foto: Lex de Ruijter)
Floracross Werner Helvensteyn (foto: Website AV47)
stuur uitslagen naar uitslagen@ra.nl
49.51 56.12 55.39 1.01.01 1.09.46 1.11.49 1.27.28 1.09.08 1.17.17 1.32.11 1.50.04 1.38.54 1.32.42 1.53.41 2.28.20
trainingstijden specialisatiegroepen
algemene groepen Categorie
Train(st)ers
Tijdstip
Lokatie
ma 17.30 – 18.30
Nenijto
Alle pupillen
Benita Verlinde,
Anne Verlinde, Timo Koren, Katariina Ranta, Anetha van Meel
Alle pupillen
Léon Jansen,
Annet vd Vaart
Alle pupillen
Léon Jansen,
Annet vd Vaart
Alle pupillen
Marieke Berkhof,
Janneke Berkhof,
Train(st)ers
Sprint
Errol Esajas
Tijdstip
Lokatie
ma t/m vr 19.00 – 20.30
Nenijto
za 10.30 – 12.00
Nenijto
Horden
Marjan Olyslager
wo 19.00 – 20.30
Nenijto
Hordeschool
Richard Kooijman
zo 10.00 – 12.00
Nenijto
di 16.00 – 17.00
Varkenoord
za 09.00 – 10.00
Varkenoord
za 08.30 – 10.00
Langepad
(op uitnodiging) Marjan Olyslager ma 19.00 – 21.00
Nenijto
Pendrecht*
afstand
di 19.00 – 21.00
Nenijto
Nozemanstraat
do 19.00 – 21.00
Nenijto
Middenlange
Susanna van der Velden
Alle pupillen
Annemieke Kranendonk do 15.45 – 17.45
(* Pendrecht, Sommelsdijkstraat 19)
Categorie
di 15.30 – 17.30
Piet Verhagen
en op afspraak
Ultrapupillen
Esmeralda Adriaans, e.a. wo 16.00 – 17.00
Nenijto
minipupillen
Esmeralda Adriaans, e.a. wo 16.00 – 17.00
Nenijto
Middenlange
di 19.00 – 21.00
Nenijto
C-pupillen
Eric Tournier,
wo 16.00 – 17.00
Nenijto
afstand
do 19.00 – 21.00
Nenijto
Hannah vd Weij
B-pupillen
Benita Verlinde,
wo 16.00 – 17.00
Nenijto
Wegatletiek
di 19.15 – 21.00
Nenijto
Paula Smith
do 19.15 – 21.00
Nenijto
Peter Spiering
vr 19.00 – 20.30
Langepad
wo 17.45 – 18.45
Nenijto
Richard Kooijman
Rachid ben Meziane
A1-pupillen
Benita Verlinde
A2-pupillen
Eric Tournier, Teun Kolder
wo 17.30 – 18.30
Nenijto
Meerkamp junioren
D junioren
Richard Langhorst en
ma 17.30 – 19.00
Nenijto
Hoogspringen
Marlies Kranendonk
Marieke Berkhof e.a.
wo 17.30 – 19.00
Nenijto
junioren
Erwin Suvaal (op afspraak) di 19.00
Nenijto
D junioren
Léon Jansen,
di 16.00 – 17.00
Varkenoord
Verspringen/
Elsworth Manuel
di 18.30 – 20.30
Nenijto
Annet vd Vaart
za 09.00 – 10.00
Varkenoord
Hinkstapspringen
do 18.30 – 20.30
Nenijto
C junioren
Richard Langhorst en
ma 17.30 – 19.00
Nenijto
Polstokhoog-
ma 19.00 – 20.30
Nenijto
Marieke Berkhof e.a.
wo 17.30 – 19.00
Nenijto
springen
do 19.00 – 20.30
Nenijto
B junioren
Peter Spiering
en A junioren
Marc Suvaal
ma 19.00 – 20.30
Nenijto
Speerwerpen
Bernadette den Uijl-
do 19.00 – 20.30
Nenijto
wo 19.00 – 20.30
Nenijto
Fransen
za 09.30 – 11.00
Nenijto
Walter Suvaal
Algemene groep Jean-Paul Papamarkou di 19.00 – 20.30
Nenijto
Kogel/discus
ma 18.30 – 20.30
Nenijto
senioren/masters Dave van Hetten
Nenijto
do 18.30 – 20.30
Nenijto
za 09.30 – 12.00
Nenijto
Kogel/discus
Leo van der Blom
ma 17.45 – 18.45
Nenijto
Vakant
wo 17.30 – 18.30
Nenijto
Ondersteunende Richard Kooijman
ma 19.00 – 20.30
Nenijto
specialisatietraining
wo 19.00 – 20.30
Nenijto
do 19.00 – 20.30
loopgroepen
junioren
Categorie
Train(st)ers
Tijdstip
Groep A
Ruud Onland
di 19.00 – 20.30
Nenijto
do 19.00 – 20.30
Nenijto
wedstrijdgericht
Lokatie
Groep B1
DickEduard
Kogelslingeren
di 19.00 – 20.30
Nenijto
wedstrijdgericht Aad van Galen
do 19.00 – 20.30
Nenijto
Groep B2
za 8.30 – 10.00
Langepad
Atletiek is ingedeeld op basis van geboortejaar en leeftijd:
di 18.45 – 20.15
Langepad
Kinderen geboren in:
Leeftijdsindeling per 1-11-2008: Rob Broeren
wedstrijdgericht Michel Kooijman
- 2003 zijn ultra-pupil (je kunt lid worden van RA als je vijf jaar oud bent)
Groep C
Aad Meeldijk/
za 8.30 – 10.00
Langepad
- 2002 zijn mini-pupil
recreatief
Henk Berkhof
di 18.45 – 20.15
Langepad
- 2001 zijn C-pupil
- 2000 zijn B-pupil
Groep D
Hans Fleischhauer
za 8.30 – 10.00
Langepad
- 1999 en 1998 zijn A-pupil
recreatief
Cees Romein
di 19.45 – 20.00
Langepad
- 1997 en 1996 zijn D-junior
Michel Kooijman
za 09.00 - 10.30
Nenijto
- 1995 en 1994 zijn C-junior
Groep E
Louis Haak /
za 8.30-10.00
Langepad
recreatief
André Bossche ma 19.00 – 20.30
Nenijto
leeftijd van 35 bereiken worden ze die dag master.
conditietraining Michelle Blommestijn
wo 16.00 – 17.00
Nenijto
Deelname aan de trainingen van specialisatiegroepen is mogelijk vanaf de
Aad van Dijk
wo 17.30 – 18.30
Nenijto
D-junioren, maar afhankelijk van enkele regels, de algemene groepstrainers
Loopgroep
René Warnaar
za 08.45 – 10.15
Varkenoord
wo 16.00 – 17.00
Nenijto
- 1993 en 1992 zijn B-junior
Algemene
- 1991 en 1990 zijn A-junior Atleten geboren in 1989 of eerder zijn senior, wanneer dames en heren de
Michel Kooijman
en de betreffende specialisatietrainers. Voor meer informatie hierover kun je Varkenoord
terecht bij de trainers of de trainingscoördinator.
Ratelaar
27
RAADRESSEN Bestuur
Medische commissie
Technische commissie
Voorzitter Joop van Leersum Tel. 010 - 461 15 36 voorzitter@ra.nl
Voorzitter Gerard Elderson 010 4704597 010 4624967 (praktijk fysiotherapie)
Richard Kooijman richard@iclbv.nl
Penningmeester André Bossche Tel. 010 - 456 40 16 penningmeester@ra.nl
Lid Jan Bosscha 010 4515046
Secretaris Fred Mandersloot Tel.010-4213168 secretaris@ra.nl
Lid Marianne Hooghuis 010 4512213 06 54281396
Lid (technisch beleid) Peter Blommestijn 010 413 58 15 laura_peter@zonnet.nl
Blessurespreekuur op de Nenijto (na telefonische afspraak) Dinsdag 18.00 – 19.00 Donderdag 20.00 – 21.00
Lid (jeugd) Aad van Dijk Tel. 010 - 415 15 72 aad@ra.nl
Commissie jeugdzaken
Vice-voorzitter (wegatletiek) Louis Haak 06 49391256 famhaak@tiscali.nl
Wedstrijdorganisatiecommissie Voorzitter vakant Ria Hoes- v.d. Veen (ad interim) Wedstrijdsecretariaat Thuis Marijke van Ballegoie woc@ra.nl Jury Coördinator Ria Hoes-v/d Veen juco@ra.nl
Benita Verlinde Benita.Verlinde@tiscali.nl Rian Pijnenburg rianpijnenburg@hotmail.com Ursula Schurch ursula.schurch@xs4all.nl Paula Vrolijk paulavrolijk@hotmail.com
Commissie Wegatletiek Voorzitter Louis Haak Vice-voorzitter: Cees Romein Leden: trainers loopgroepen A t/m E
Lid Maaike Waterreus
Ledenadministatie en contributieadministratie
Wedstrijdinschrijvingen Bij voorkeur via de kalender op www.ra.nl. Betalen: ABNAMRO 623330520
Johan de Boer 010 4563955 (telefoon) Giro 134704 t.n.v. Rotterdam Atletiek, R’dam e mail: admin@ra.nl
Wedstrijdsecretariaat Uit Mireille Hesper mireille.hesper@orange.nl (voor centrale aanmelding NK’s etc.)
Opzeggen lidmaatschap en/of adreswijzigingen uitsluitend schriftelijk doorgeven
Senioren/Veteranen/Junioren AB: Vakant Junioren CD/Pupillen ABC: Vakant
Clubrecords Adri van den Berge 010 4522585 statistiek@ra.nl
Eric Tournier eric@iclbv.nl Peter Blommestijn laura_peter@zonnet.nl Ellsworth Manuel
Redactie Ratelaar Vormgeving: vakant Aad van Dijk Tel. 010 - 415 15 72 aad@ra.nl
Sportlokaties Nenijto Bentincklaan 40 3039 KK Rotterdam telefoon beheerders: 010 4656381 telefoon kantine: 010 4656302 Lange Pad Lange Pad 16 3062 CJ Rotterdam telefoon beheerders: 010 4522280 telefoon kantine: 010 4521960 Varkenoord Buitendijk 112 telefoon beheerder 010 4829633 Pendrecht Sommelsdijkstraat 19 06-24999975
Stichting sportbevordering Nenijto (kantine) Voorzitter Joop van Leersum
Ratelaar
Dit is het orgaan van Rotterdam Atletiek, opgericht op 15 april 1919. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden verveelvoudigd zonder voorafgaande toestemming van de redactie en andere auteursrecht-hebbenden. Redactie: Erwin Suvaal Medewerkers: Aad van Dijk Vormgeving, fotografie & illustraties: Erwin Suvaal (CVIII Ontwerpers) Drukwerk: Drukkerij Demmenie, Alphen aan den Rijn De redactie nodigt alle leden uit zoveel mogelijk te schrijven over wedstrijden, of andere gebeurtenissen die verband houden met Rotterdam Atletiek. De redactie behoudt zich het recht voor teksten te redigeren of in te korten. Kopij bij voorkeur per e-mail sturen naar Erwin Suvaal: suvaal@box.nl. De kopij kan ook ingeleverd worden in de kopijbus die zich bevindt in de kantine van de Nenijto. De uiterste inleverdatum voor kopij van het volgende nummer wordt meestal op pagina 1 vermeld.
Secretaris Rens Haanstra 010 4584127 Penningmeester Jan v.d. Knaap 010 4198486
Rotterdam Atletiek op internet RA e-mail info@ra.nl redactie@ra.nl webmaster@ra.nl RA-pagina www.ra.nl
28
Colofon
Vrijwilligerscommissie Voorzitter Ria Hoes Agnes Pols Addie Bergwerff