ΑΓΩΝΕΣ
COOPER 24 ΩΡΕΣ OFF ROAD 2011
Πρωτοχρονιά… Μετά από τέσσερα χρόνια εμπλοκής με τον 24ωρο, σαν τέτοια μοιάζει πλέον. «Αυτό πριν τον 24ωρο», «αυτό μετά τον 24ωρο», «αυτό ΓΙΑ τον 24ωρο». Σου γίνεται τελικά, μέρος του εαυτού σου... Κείμενο: Φωκίωνας Πετρίτης
64
65
A
ΑΓΩΝΕΣ
COOPER 24 ΩΡΕΣ OFF ROAD 2011 66
πό που να ξεκινήσεις, πως να βάλεις συναισθήματα σε μια σειρά, αρχής και τέλους. Ταξινομούνται τα συναισθήματα; Ήδη, από την πρώτη μέρα που άνοιξαν οι συμμέτοχες έδειχνε ότι παρά τα «δύσκολα» κάτι περίεργο συμβαίνει... Οι συμμετοχές αυξάνονταν και αυξάνονταν και αυξάνονταν. Κι όχι συμμετοχές «για τα μάτια του κόσμου» αλλά σοβαρές κι ολοκληρωμένες... Λες, και δεν το έβλεπαν σαν «αγώνα» αλλά σαν αντίδοτο, σα ψυχοφάρμακο, στην ψυχολογική πίεση που τραβάει ο καθένας μας λόγω της κατάστασης. Το «Καφενείο» πχ. σε Παγκόσμια Πρώτη, εμφάνισε τα Κουκλιά του. Sorry αλλά τόσο όμορφα αυτοκίνητα δε τα λες «θεριά», όχι ότι δεν είναι, ο Μανιαδάκης με το ΜΟΝΙΜΟ χαμόγελο στα χείλη, αλλά ΚΥΡΙΩΣ και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, όλοι εκείνοι οι οποίοι θέτουν ως μοναδικό «αγωνιστικό» τους
στόχο τον 24ωρο. Κι όχι μόνο οι Έλληνες. Όλη η Βουλγαρική «μαφία» νωρίς - νωρίς δήλωσε παρόν σε όλες τις κατηγορίες. (Ο Τοντόρ μου «χρωστάει» για του χρόνου, να τον δω οδηγό και δίπλα του την απόλυτη πλοηγό την Ζόρνιτσα ), ο ΤρελόΟύγγρος με το μεταλλαγμένο ΚΙΑ, ή ο Varbanov με το καθημερινό του ( μέχρι εκείνη τη στιγμή) Pajero. Ο Αθανασίου με κέφια, σχεδιάζει μια διαδρομή πονηρή. Του βγήκε σχεδόν, ειδικά από την στιγμή που το «συννεφάκι» του τον πούλησε για μια ακόμη χρονιά... Πάλι καλά... Πάλι καλά, γιατί επίσης σε «πρώτη» και μοτοσυκλέτες στον 24ωρο, άλλη μια πρεμιέρα μετά την περσινή με τα «γουρούνια», όπου αν είχαμε βροχή.... ακόμα εκεί θα είμαστε να μαζεύουμε από τα χωράφια... Από κει και πέρα ο Ιχνηλάτης έδωσε για μια ακόμα φορά ρεσιτάλ προβολής ( αν δεν παινέψεις...). Μετά το περσινό Ζάππειο, φέτος ΚΑΙ Πλατεία Κοτζιά ΚΑΙ ναι αυτούσια και σε όλο της το μεγαλείο, αυτοπροσώπως η ράμπα του Ακρόπολις, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο... Αλήθεια... του χρόνου, που; Στο Σύνταγμα; Βέβαια, ορισμένα πράγματα δεν ( και δεν πρέπει να ) αλλάξουν ΠΟΤΕ! Όπως ο Τεχνικός έλεγχος στο ΙΚΤΕΟ ΠΗΓΑΣΟΣ με επικεφαλής τον Κο Σπύρο και μαζί του ΟΛΟΥΣ μηδενός εξαιρουμένου τους συνεργάτες του. Πρόθυμοι όπως πάντα να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε «παράλογη» απαίτηση που είχαμε, και μας παραχωρήσαν όχι μόνο το χώρο, αλλά και τα... μηχανήματα τους για χρήση, διευκολύνοντας μας... Τι να πεις Ευχαριστώ;; Ναι, αλλά είναι λίγο... Βέβαια, εδώ από την μεριά μου ως τεχνικού εφόρου να τονίσω προς όλες τις πλευρές ότι όταν έχεις 100 αυτοκίνητα δεν είναι λογικό να περνάς πιεστικά και με «άνωθεν εντολή» τα μισά Σάββατο πρωί, όταν την Τετάρτη και άπλετο χώρο έχεις και κυρίως άπλετο χρόνο... Γιατί καλή κι Αγια η Πλατεία Κοτζιά, αλλά άντε ψάξε να βρεις τα αυτοκίνητα που είτε από επιλογή, είτε επειδή έρχονται από επαρχία / εξωτερικό είτε επειδή τέλος πάντων δεν μπόρεσαν να έρθουν την
βεβαίως την βοήθεια σε ότι άλλο μπορούσα... Τι δεν είχα κάνει ΠΟΤΕ μου; Ναι, σωστά το καταλάβατε, ΣΕΧ... ( Όχι SEX πονηρά μυαλά Σημείο Έλεγχου Χρόνου... ντροπή σας!!!!) Και ποιο θα ήταν το..... καλύτερο και «ευκολότερο» μέρος; Ναιιιιιιι Στην ανασυγκρότηση στο Olympus, μετά το τέλος της δυσκολότερης πρώτης ειδικής!!!!! Και με «εντολή» να «ανασυγκροτήσω» των αγώνα από άποψη χρόνου φτιάχνοντας πρόγραμμα «αναχώρησης» ώστε να μαζευτεί όσο γινόταν το "άπλωμα". Ευκολάκι δηλαδή.... Α ρε Τσέλεκα, ταχύρρυθμα μαθήματα από τηλεφώνου!!! Ευτυχώς δηλαδή που μετά το περυσινό «χουνέρι» της Κωνσταντίνας (άλλο που δεν ήθελα, αλλά λέμε) να με χώσει ΣΕΔ 8 & 8Α μέσα στην μέση του «πουθενά» ολομόναχο εμένα και τα.... τσακάλια, είχα και την Χριστιάνα βοηθό, η οποία ευτυχώς για μένα δυστυχώς για κείνη (γιατί ΗΔΗ την έχει καπαρώσει η Κωσταντίνα και για του χρόνου) έπιασε το νόημα όχι μόνο του τι έλεγε ο Αθανασίου, αλλά κυρίως τι
Τετάρτη, που στην ευχή έχουν παρκάρει και ταυτόχρονα τους αγωνιζόμενους μέσα τον ( καλώς εννοούμενο ) χαμό από κόσμο να ψάχνουν να βρουν εσένα. Πάλι καλά που φατσικώς γνωριζόμαστε... Κι έλεγχος ΔΕΝ γίνεται έτσι... Ή να το πω πιο σωστά δεν έχεις στον χρόνο να κάτσεις να «εξηγήσεις» να «δείξεις» και σε τελική να διορθώσεις, ΑΣΧΕΤΩΣ αν οι αγωνιζόμενοι υιοθετώντας τις συνεχείς επικλύσεις, τα άπειρα e-mail που ανταλλάξαμε και τις ατέλειωτες ώρες των τηλεφωνημάτων, παρουσίασαν κατά την συντριπτική πλειοψηφία, αυτοκίνητα τα οποία με την αρτιότητα και πληρότητα τους εξέπληξαν τον Επικεφαλής Τεχνικό Έφορο της ΕΠΑ- ΕΘΕΑ, που κι αν έχουν δει τα μάτια του άρτια ( λέγε με εργοστασιακά WRC ) αυτοκίνητα. Μπράβο μας!! Κι ήταν πραγματικά χαρά μου, και μάθημα ταυτόχρονα για μένα η συνεργασία μαζί του. «Πήρα» αρκετά από αυτά που μου έδειξε... Σίγουρα έχω κι άλλα να μάθω... Φέτος πέραν των καθηκόντων του Τεχνικού Εφόρου, είχα αναλάβει ( και εύχομαι να το κατάφερα αρκετά καλά) να κάνω το σύνδεσμο με τους αγωνιζόμενους ( ναι «άκουσα» αρκετά!!!) και
67
ΑΓΩΝΕΣ
COOPER 24 ΩΡΕΣ OFF ROAD 2011
ΗΘΕΛΕ να κάνει ο Αθανασίου, και πως αυτό θα γινόταν καλύτερα. Μετά λοιπόν από μια αξιοπρεπή συνοδηγό δείχνει ο χώρος να αποκτά και μια.... AnasigkroMsi Manager!!!!! Να μην αναφέρω δε ότι όσοι πετυχαίναν εμένα έχοντας τερματίσει την πρώτη ειδική με «στόλιζαν» καταλλήλως, αλλά στη Χριστιάνα ήταν Κύριοι!
Ανασυγκρότηση...
Βλέπεις πολλά και συνήθως βλέπεις τα άσκημα, όταν πονάς τους αγωνιζόμενους. Βλέπεις πχ. τον Solyom και την ομάδα του καθηλωμένους ( για μια βλάβη που επισκευάστηκε σε 10 λεπτά – καταραμένοι πολλαπλασιαστές) επί σχεδόν οκτώ ώρες λόγω βλάβης στο..... 3ο χλμ. μετά την εκκίνηση και την παράκαμψη της πρώτης ειδικής, ( βλέπεις βέβαια και την οργάνωση μιας επαγγελματικής ομάδας με την κλειστή παρακαλώ τέντα που έστησαν για σέρβις ΜΕ θερμάστρες τραπέζια πάγκους και δε συμμαζεύεται στην οποία μας κάλεσαν να μπούμε
68
να ζεσταθεί λίγο το κοκαλάκι μας, οι οποίοι παρόλο τον «πόνο» τους – ο Oliver δάγκωνε σίδερα στην αναμονή – δεν δίστασαν στιγμή να διευκολύνουν ερασιτέχνη αγωνιζόμενο που μη έχοντας σέρβις ήθελε μια ηλεκτροκόλληση). Βλέπεις τον Κύρτσο να φτάνει στεναχωρεμένος και αγχωμένος χωρίς.... λεβιέ ταχυτήτων, και τα υπόλοιπα
ΑΓΩΝΕΣ
COOPER 24 ΩΡΕΣ OFF ROAD 2011
κομμάτια να έχουν πέσει μέσα και να ακούς το «άλεσμα» ή το G του Γιαννακούλη φορτωμένο στην οδική βοήθεια.... Βλέπει κι από την άλλη μεριά τον DOC Αθανασουλόπουλο ήρεμο ψύχραιμο και με πρόγραμμα ΤΙ έχει να κάνει ΠΩΣ πρέπει να το κάνει και ΠΟΣΟ χρόνο θα του πάρει... Ήταν ( ή έδειχνε δε ξέρω ) τόσο ήρεμος λες και ετοιμαζόταν για Κυριακάτικη βόλτα, κι όχι για άλλες 15+ ώρες αγώνα!!!
Α! κι αν ακούσετε ποτέ ότι χάθηκε, ξεχάστε το. Σας κοροϊδεύουν. Ο άνθρωπος ΔΕΝ χάνεται. Έτσι απλά. Κανονικά, κατά τις 10 και θα έπρεπε να την «έχουμε κάνει» από το Olympus για Δίστομο, άλλα η οδηγία της Κωνσταντίνας ήταν «να περιμένετε και τον τελευταίο, δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα για ένα αγωνιζόμενο να μην βρει κανέναν όσο κι αν έχει καθυστερήσει» Σωστό, πάρα πολύ σωστό. «Οι αγώνες δεν γίνονται για τα στελέχη, γίνονται για τους αγωνιζόμενους» μη το ξεχνάμε αυτό. Και δε μπορώ να πω ότι δεν στεναχωρέθηκα όταν έφταναν αγωνιζόμενοι και δεν τους έδινα χρόνο πλέον, αλλά απλά τους έστελνα Δίστομο να συνεχίσουν από εκεί το υπόλοιπο του αγώνα. Κι έτσι κάτσαμε μέχρι τις 1 το βράδυ... Πολύ υγρασία και πολύ κρύο, και δε μπορούσες να κάτσεις στο αυτοκίνητο να ζεσταθείς αφού κάθε πέντε με δέκα λεπτά έπρεπε να
70
ξαναβγείς γιατί ερχόταν κάποιος αγωνιζόμενος. Κατά τις 3 τα ξημερώματα φτάνουμε στο Δίστομο. Η συνηθισμένη οργανωμένη αναρχία με φώτα ανθρώπους κι εργαλεία να φτιάχνουν συντηρούν και διορθώνουν ότι ήταν δυνατόν. Κάποια αυτοκίνητα, οι εξατμίσεις τους κάπνιζαν, αν και δεν κινούνταν ή θα πήγαιναν πουθενά. Μια που οι 2τροχοι δεν θα έκαναν την 3η ειδική, Δίστομο – Δίστομο, είχαν ένα κενό κάπου 5 ώρες και την είχαν – όσοι δεν είχαν κλείσει δωμάτια ή δεν είχαν ...... τροχόσπιτα – πέσει για ύπνο μέσα σε αυτά με την μηχανή αναμμένη για ζέστη!! Και ναι... 3 η ώρα τα μαγαζιά... ανοιχτά για να «ποτίσουν» και ταΐσουν τον κόσμο... Τα είπαμε πέρσι τι να λέμε... Οι κάτοικοι τον θέλουν τον αγώνα. Έτσι απλά και με ότι αυτό σημαίνει... Φέτος δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά είχαμε απλωθεί ΠΑΝΤΟΥ, μόνο μέσα στις αυλές δεν μπήκαμε, αν και δε βάζω και στοίχημα... Κι αυτή την αποδοχή πρέπει να την εκτιμάμε δεόντως και να την σεβόμαστε, μια και δυστυχώς γίνεται όλο και πιο σπάνια στις μέρες μας... Επομένη «στάση» μετά τον «ανεφοδιασμό» μας είχε ξανά επιστροφή στο Olympus ώστε να προλάβω την εκκίνηση της τελευταίας για την Ζ1 μόνο ειδικής. Κατεβαίνοντας ξημερώματα τυχαία βλέπουμε με τη Χριστιάνα μπροστά
μας 2 «γουρούνια» να βγαίνουν από ένα χωματόδρομο στα αριστερά μας να προχωράνε λίγο στην άσφαλτο και να ξαναστρίβουν δεξιά σε άλλο χωματόδρομο. Κοιτάω το GPS όπου είχα περασμένη την διαδρομή και όντος πέφταμε πάνω της. Δε χρειάστηκε καν να ρωτήσω...... Ε, να μην παίξουμε κι εμείς λίγο; Παιδιά είμαστε... Ακολουθήσαμε λίγο την διαδρομή έτσι για την τιμή των οπλών και εκεί που έδειχνε ότι πιάνουμε ανηφόρες, εγκαταλείψαμε το χώμα και πιάσαμε πάλι άσφαλτο. Παρόντες στην εκκίνηση της Ζ1 στο Olympus όπου είδα τα περισσότερα αυτοκίνητα και βουρ αέρα πατέρα για τον τερματισμό της ειδικής να τους προλάβουμε κι εκεί. Στον τερματισμό της άλλης μια αγαπημένη «φάτσα» των Ελληνικών αγώνων, ο αγαπητός Σαρλάς. Εκεί έκατσα και πέτυχα τον DOC ( ακμαιότατος ) καθώς και τον Trayanov με τον Μανιαδάκη. Ο οποίος και βεβαίως μετά από τόσες ώρες εξακολουθούσε να χαμογελάει άσχετα αν το… λίκνισμα του Pajero όταν φρενάρισε στο χρονόμετρο ήταν και
Μπα. Απλά έχουμε 365 μέρες μπροστά μας για τον 24ωρο.. Είπαμε σαν την Πρωτοχρονιά!!! Μια σημείωση. Δεν μπορεί σύσσωμα τα «γκαζάκια» ακόμα και ο Κουτσουμπός που εγκατέλειψε να κάθονται στην απονομή μέχρι να πάρει το βραβείο του ΚΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ αγωνιζόμενος, κι άλλοι απλά να τερματίζουν και να φεύγουν για τα σπίτια τους. Και δεν το λέω για ένα δύο που μπορεί όντως να είχαν πραγματική ανάγκη, όσοι έκατσαν μέχρι το τέλος καταλαβαίνουν τι εννοώ... Άντε και 365 και σήμερα... και νύχτωσε...
στον πιο άσχετο αντιληπτό. Tα αμορτισέρ πάνω στο αυτοκίνητο είχαν μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα και απολύτως κανένα λειτουργικό. Και Πλατεία Κοτζιά… Κόσμος και πάλι ίσως λιγότερος από το Σάββατο. Η απονομή, εξίσου εντυπωσιακή με την εκκίνηση πάνω στην ράμπα. Και τώρα;; Τι; Τέλειωσε;
71