Η ∆ιεθνής Αµνηστία στην Ελλάδα και η Oxfam θέλουν να ευχαριστήσουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που µοιράστηκαν κοµµάτια της ζωής τους, µεταφορικά και κυριολεκτικά, και γι’ αυτό δηµιούργησαν το «Μουσείο Χωρίς Σπίτι». Το «Μουσείο Χωρίς Σπίτι» συνιστά φόρο τιµής στους πολίτες της σηµερινής Ελλάδας που στήριξαν, σε µια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, µε όλες τους τις δυνάµεις, τους ανθρώπους που έπρεπε να φύγουν από την πατρίδα τους. Τα εκθέµατα του µουσείου δεν είναι έργα καλλιτεχνών, αλλά αληθινά αντικείµενα που προσέφεραν απλοί, καθηµερινοί Έλληνες και Ελληνίδες – άνδρες, γυναίκες, παιδιά- σε ανθρώπους που χρειάζονταν προστασία και υποστήριξη, και τα οποία έπαιξαν σηµαντικό ρόλο στην καθηµερινότητά τους.
Έκθεµα Νο 1:
Σακίδιο πλάτης Η Μάρα ζει στην Κηφισιά. Κάθε µήνα, κατεβαίνει στην Πλατεία Βικτωρίας µε τσάντες γεµάτες σχολικά είδη, όπως αυτό το σακίδιο, για να τα µοιράσει σε παιδιά µεταναστών και προσφύγων. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 2:
Βραχιολάκια Η Ιόνη ζει και πάει σχολείο στην Αθήνα. Η Κούσι είναι από το Πακιστάν και είδε ένοπλες οµάδες να σκοτώνουν τον πατέρα της µπροστά στα µάτια της. Τα δύο αυτά συνοµήλικα κορίτσια έχουν πολύ διαφορετικές ζωές, αλλά αυτό δεν τις εµπόδισε να έρθουν κοντά. Η Ιόνη ήθελε να βοηθήσει τη φίλη της να µη σκέφτεται συνέχεια όλα όσα έχει περάσει. Ανάµεσα σε άλλα παιχνίδια, χάρισε στην Κούσι αυτά τα βραχιολάκια. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 3:
Βραστήρας Η Βάσω ζει και εργάζεται στην Κόνιτσα. Στην ίδια περιοχή, αυτή την περίοδο, φιλοξενείται η Μαφίντα απ’ τη Συρία. Όταν οι δύο γυναίκες γνωρίστηκαν, η Βάσω χάρισε ένα βραστήρα νερού στη Μαφίντα για να ζεσταίνει εύκολα νερό και να πλένει το µωρό της. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 4:
Επιτραπέζιο παιχνίδι Ο Στέλιος ζει στον Πειραιά. Όταν η δασκάλα του σχολείου του πρότεινε η τάξη να µαζέψει παιχνίδια για τα παιδιά που βρίσκονταν στο λιµάνι του Πειραιά, ο Στέλιος χάρισε ένα από τα αγαπηµένα του επιτραπέζια παιχνίδια. Αργότερα έµαθε ότι το παιχνίδι είχε φτάσει στα χέρια του συνοµηλίκου του, Ισµαήλ. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 5:
Πάνες Ο Αλέξανδρος προσπαθεί καθηµερινά να συγκεντρώσει είδη πρώτης ανάγκης (πάνες, γάλα, τρόφιµα κ.λπ.) για τους ανθρώπους που χρειάζονται στήριξη. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 6:
Puzzle Η Ελένη είναι µαθήτρια και ζει στις Σέρρες. Όταν άκουσε ότι πολλά παιδιά της ηλικίας της έπρεπε να φύγουν από την πατρίδα τους και ήρθαν στην Ελλάδα, µάζεψε όσα παιχνίδια δεν χρησιµοποιούσε πια, και τους τα χάρισε. Ένα από αυτά είναι και το παζλ που έφτασε στα χέρια της Ζαλάστ απ’ τη Συρία. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 7:
∆εινοσαυράκι Η Μαριλένα είναι µαθήτρια στα Λαγκαδίκια Θεσσαλονίκης, όπου και γνώρισε τη Σετάις από τη Συρία. Η Μαριλένα ήθελε η φίλη της να έχει αυτό το δεινοσαυράκι για να την προστατεύει όσο κάθεται στη σκηνή της. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 8:
Τετράδιο Η Ιωάννα ζει στη Λέρο. Στην πλατεία του χωριού της παίζει συχνά µε τη Νάντια από το Αφγανιστάν που διαµένει σε δοµή φιλοξενίας της περιοχής. Όταν έµαθε πως η φίλη της θα πήγαινε σχολείο, αποφάσισε να της δώσει ένα τετράδιο για να µάθει να γράφει ελληνικά. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 9:
Βούρτσα Η Μάνια ζει στη Μαλακάσα. Στη δοµή φιλοξενίας της περιοχής γνώρισε την πενταµελή οικογένεια του Νεµατουλάχ. Η Μάνια, από κοινού µε άλλους συµπολίτες της, θέλησε να προσφέρει αγαθά πρώτης ανάγκης, ανάµεσα στα οποία και µια βούρτσα χτενίσµατος όπως αυτή, για να νιώσουν πιο όµορφα τα κορίτσια της οικογένειας. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 10:
Μπουφάν Ο Σπύρος ζει στην Κόνιτσα. Στην περιοχή του, αυτή την περίοδο, φιλοξενούνται πολλοί άνθρωποι που αναγκάστηκαν να φύγουν από την πατρίδα τους, µεταξύ των οποίων και ο Νασούχ απ’ τη Συρία. Οι δύο άνδρες συναντιούνται πλέον καθηµερινά, και ο Σπύρος χάρισε στον Νασούχ το δεύτερο µπουφάν του. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 11:
Πουκάµισο O Νίκος ζει στην Αθήνα. Καθηµερινά παίρνει τα µέσα µαζικής µεταφοράς για να φτάσει στην Πλατεία Βικτωρίας, όπου και εργάζεται. Μια µέρα, στη διαδροµή του προς τη δουλειά, έτυχε να γνωρίσει τον Μπασέλ από το Αφγανιστάν. Την επόµενη µέρα, ο Νίκος έφυγε από το σπίτι του µε ένα επιπλέον πουκάµισο που το χάρισε στον Μπασέλ. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 12:
Μπλοκ ζωγραφικής Ο Χρήστος ζει στον Σκαραµαγκά. Ο παππούς του του αγόρασε µια τσάντα γεµάτη µε είδη ζωγραφικής. Τη µέρα που ο Χρήστος γνώρισε τον Γιουσίφ απ’ τη Συρία, του χάρισε αυτό το µπλοκ για να ζωγραφίζει κι εκείνος. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 13:
Αυτοκινητάκια Η Ευσταθία, που ζει και εργάζεται στην Αθήνα, πρόσφερε πολλά αυτοκινητάκια του γιου της στη Ραχίµα από το Αφγανιστάν, για να µπορεί και ο δικός της γιος να παίζει και να χαίρεται. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 14:
Κηροµπογιές Η Γεωργία ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στην περιοχή της γνώρισε τη Σαχάρ από τη Συρία και την οικογένειά της. Όταν η Γεωργία ανακάλυψε το ταλέντο της Σαχάρ στη ζωγραφική, της αγόρασε κηροµπογιές για να µη σταµατήσει να εξασκεί το ταλέντο της. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 15:
Φλιτζάνι καφέ Μια ελληνική οικογένεια στον Κατσικά Ιωαννίνων έχει γνωρίσει προσωπικά τον Μοχάµεντ από τη Συρία που αυτή την περίοδο βρίσκεται στη δοµή φιλοξενίας της περιοχής. Έχουν γίνει πια φίλοι. Ο Μοχάµεντ µάς είπε ότι καθηµερινά είναι καλεσµένος από την οικογένεια για ένα φλιτζάνι καφέ. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 16:
Ιατρικά εργαλεία-παιχνίδια Ο Γιώργος ζει στα Οινόφυτα. Σε συνεργασία µε γιατρούς που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς, κανόνισε η µικρή Ζινός να εξεταστεί από έναν οδοντίατρο. Με το που έµαθε ότι η Ζινός θέλει να γίνει γιατρός όταν µεγαλώσει, της χάρισε αυτά τα ιατρικά εργαλεία-παιχνίδια. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 17:
Κασετίνα Η Ανάια ζει στη Γλυφάδα. Έτυχε να γνωρίσει στο Ελληνικό τον µικρό Αφγανό Αµίρ που έχει έρθει στην Ελλάδα µαζί µε τον πατέρα του. Ο Αµίρ ελπίζει πως κάποια στιγµή θα καταφέρει να έρθει στη χώρα µας και η µητέρα του που έχει µείνει πίσω. Η Ανάια χάρισε αυτή την κασετίνα στον Αµίρ για να περνάει λίγο πιο ευχάριστα το χρόνο της αναµονής, γράφοντας και ζωγραφίζοντας. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 18:
Σχοινάκι Η Μιµίκα ζει στα Ιωάννινα κι έχει µαγαζί µε παιχνίδια. Θέλησε να επισκεφθεί την κοντινή δοµή φιλοξενίας και να προσφέρει στα παιδιά διάφορα παιχνίδια, όπως αυτό εδώ το σχοινάκι. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 19:
Τουµπερλέκι Ο Ανδρέας ζει στα Ιωάννινα. Στην περιοχή του, αυτή την περίοδο, φιλοξενείται ο δωδεκάχρονος Αλή απ’ το Αφγανιστάν. Όταν ο Ανδρέας γνώρισε τον µικρό Αλή, έµαθε πως αγαπάει πολύ την µουσική, γι’ αυτό και του χάρισε ένα τουµπερλέκι που είχε από τον πατέρα του. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 20:
Κρέµα προσώπου H Ολίβια ζει στα Ιωάννινα. Γνώρισε τη Νόρα απ’ τη Συρία στη δοµή φιλοξενίας του Κατσικά Ιωαννίνων. Η Ολίβια θέλησε να κάνει τη Νόρα να νιώσει και πάλι καλά µε τον εαυτό της, κι έτσι της χάρισε µια ενυδατική κρέµα. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Έκθεµα Νο 21:
Παπούτσια Η Στελλίνα ζει στην Αθήνα. Καθηµερινά, πηγαίνοντας στη δουλειά της στο κέντρο, συναντά αρκετούς πρόσφυγες και µετανάστες. Η Στελλίνα θέλησε να προσφέρει ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, για να µπορούν αυτοί οι άνθρωποι να βαδίζουν στο µακρύ ταξίδι τους και να περπατάνε µε αξιοπρέπεια. Μια µικρή πράξη αλληλεγγύης που αξίζει ένα µεγάλο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.