2
oktober 2010
HEALTH, SAFETY & ENVIRONMENT MAGAZINE for Gas & Oil industry
groot goed
Transparantie is een 12
In dit nummer: 8
hot op de
UTIE
elijk edge’ voor de
SJAAK 8 HIJST HET
VOOR DE MUZIEK UIT LOPEN 12 16
SJAAK HIJST HET NIET MEER
VOOR DE MUZIEK UIT LOPEN
20
24
NIET MEER
EEN VOORSCHOT OP Sjaak DE EVOLUTIE
pagina 4
16 EEN
EEN CONTRACTOR PROFILEERT ZICH
CONTRACTOR 31 PROFILEERT ZICH
CALORIETJE MEER OF MINDER
SAMENWERKEN IS EEN MUST
h in Nederland met
productie van olie
den? Het antwoord
l stellen van de
zijn en hoe ze
zijn.
de noordzeecowboy
en meer...
Voorwoord
HET GOEDE VAN EEN (NOODZAKELIJK) KWAAD De stap van nomadische jager-verzamelaar naar een agrarische samenleving is geen gemakkelijke geweest. Het was dan ook geen vrije keuze, maar een noodsprong om de soort in stand te houden. Het vroeg wat aanpassingsen inlevingsvermogen plus flexibiliteit. Structuur was nodig, een systeem met regels om die structuur in stand te houden. Het werkte –met vallen en opstaan- en de mens wist het etiket ‘uitgestorven’ te ontstijgen.
Bij veel regels die wij nu als gemeengoed beschouwen, staan we zelfs niet meer stil. Toch volgen we ze, routinematig, als een tweede natuur. Dat is maar goed ook, want nadenken kost immens veel tijd en energie. En die moeten we niet besteden aan onbenulligheden, maar liever reserveren voor zaken die er werkelijk toe doen. Het heet: routine. Doen wat je al duizenden keren eerder deed zonder daar nog bij na te denken. Ademen. Omdat het geen zin heeft. Tanden poetsen. Niets toevoegt. Een trap oplopen. Niet gevraagd werd. Een werkvergunning lezen. Nooit echt hoefde. Op het laatste moment nog een risico-analyse uitvoeren. Of misschien toch wel?
Regels. Ze komen van alle kanten en iedereen vindt en denkt er het zijne van. De eerste sociaal levende mens had er al moeite mee. Wat dat betreft is er in tienduizend jaar weinig veranderd. Het zit in onze genen. Maar wat ook in diezelfde genen verankerd ligt, is de drang om te overleven, de wens om aan het eind van een werkdag weer gezond thuis te komen. Niet voor niets.
Namens de THE WAT GROUP
Pier van Spronsen
4
TRANSPARANTIE IS EEN
GROOT GOED
5
Bart van de Leemput Waar veel bedrijven zich momenteel buigen over een gezamenlijke afstemming van de procedures en instructies, verkeert Shell (en dus ook NAM) in de ‘luxe positie’ om zich vooral op de eenduidigheid en begrijpbaarheid van de eigen regels te kunnen concentreren, en dat door de hele keten heen.
6
“
TRANSPARANTIE IS EEN GROOT GOED
WE ZULLEN DE DISCUSSIE ALTIJD BLIJVEN STIMULEREN.
”
Het kan altijd beter.
Gedreven door een constante zorg, werken we elk
jaar veiliger dan het jaar ervoor. Verschillende dingen hebben we geleerd om het werk beter, veiliger te doen. Uitleggen werkt. Procedures hebben alleen effect wanneer ze begrepen worden. Begrijpen is meer dan ervan kennis hebben kunnen nemen. Het vraagt ook om een zekere ervaring, want alleen dan kunnen de risico’s die de procedures proberen te vermijden, in de praktijk herkend worden. Uitleggen is dus noodzakelijk, niet alleen naar nieuw instromende mensen, ook naar routiniers bij wie in de loop der tijd de scherpte van het detail verloren raakt en ook wanneer de focus van het bedrijf verandert. Herhalen, blijvend aandacht vragen voor de gevaren en risico’s van het werk en de werkplek, werkt eveneens. Alleen dan kun je het gezonde gevoel van onrust, waardoor mensen alert blijven, levend houden.
“Door het naleven van beproefde regels kun je je eigen leven een stuk makkelijker maken. Procedures zijn gebaseerd op dingen die al eens fout gegaan zijn. Wanneer procedures routine worden, kunnen we dus problemen voorkomen. Het leven is namelijk te kort om alle fouten zelf te maken. En daarbij, elke fout kan het leven korter maken. Sterker nog: met één grote fout kan het afgelopen zijn. Moraal van dit verhaal: leer van fouten, ze zijn al eens gemaakt.” “Wie eens ‘op een andere manier’ wil leren van de fouten van anderen, surft naar www.darwinawards.com. Op deze site worden –postuum- awards toegekend aan mensen die onze ‘genen-pool’ hebben verbeterd door zichzelf daar (per ongeluk) uit te verwijderen.”
7
TRANSPARANTIE IS EEN GROOT GOED
De vraag die ons constant bezig houdt, is of we het wel simpel en efficiënt genoeg doen. Ons CMS staat boordevol met procedures. Allemaal hebben ze met elkaar te maken, nooit staan ze op zich. Dat er op de werkvloer geen behoefte is aan ingewikkelde zoekspelletjes om tenslotte uit te komen bij lijvige documenten, is een gegeven. Daarom proberen we het CMS enerzijds zo helder mogelijk in te richten, anderzijds de inhoud ervan zo begrijpbaar mogelijk te vertalen. Regelmatig worden hele sets instructies opnieuw tegen het licht gehouden. De geactualiseerde versies komen in het CMS. Implementatie en uitrol, door de hele keten inclusief contractors, vinden plaats via onze mensen in het veld. Daarbij worden zij ondersteund door de tools die we ontwikkeld hebben, zoals ‘A way of living’. Het kost tijd, terwijl in die tijd tal van prioriteiten staan te dringen, elkaar misschien wel staan te verdringen. Dat hebben we intussen ook geleerd: investeren in veiligheid kost tijd. Maar wanneer je dat op de juiste manier doet, zal het uitblijven van incidenten uiteindelijk juist een enorme tijdwinst opleveren.
Geheimzinnig doen we niet over onze regels en de manier waarop wij die, samen met onze aannemers, constant evalueren. Onze informatie is voor iedereen toegankelijk. We willen immers de discussie blijven stimuleren. Dat doen we niet vanuit de regelgeving zelf, maar vanuit de gedachte ‘we care’.
Bart van de Leemput is Directeur van NAM
www.a-way-of-living.info
8
SJAAK HIJST HET
NIET MEER Sjaak de noordzeecowboy
9
Vorige uitgave konden jullie lezen over mijn ontmoeting met Sjaak Drost in zijn stamkroeg ‘de Zwarte Zwaan’ te Buinen. Tijdens het gesprek viel mij op dat er iets ontbrak aan zijn rechterhand.
“Sjaak, hoe kan dit gebeurd zijn?” Ik kijk naar zijn rechterhand waarvan alleen zijn duim, ringvinger en pink nog over zijn. Hij strijkt met zijn linkerhand over zijn rechter. De barman zet een biertje voor hem neer. “Ja moppie, dit was me toch een klapper. Er was zo een Brits pikkie bij ons.” Sjaak buldert van het lachen, hij is even stil en lijkt te wachten op een reactie van mij. “Ach Jezus, dat grietje begrijpt het weer niet” zegt hij tegen de barman. De barman mompelt wat, kijkt niet op en gaat door met de inhoud van zijn geldla te tellen. Een PIC*, zo noemen ze tegenwoordig zo een baasje die de boel regelt toch! Ha, ha pikkie....begrijp je nou?” Hij geeft me een por. Ik lach beleefd.
“ We hesen zo een bak op, ik hield die bak vast om het kreng in het gareel te houden. Toen roept dat Engelse mannetje iets. Ik verstond ‘strop’. Ik was gewend dat we die altijd gebruikten. Dus ik laat dat touw los en loop naar die strop die achter me lag. Ja die container bungelde als een kerkklok toen ik terugliep. Al die aanstellers schreeuwen en moeilijk doen. Dus ik probeer dat touw weer te pakke hé.” Er lijkt even een rilling over zijn gebogen rug te lopen. Hij krijgt een hoestbui. Hij verzet zijn donkere zonnebril en neemt een flinke slok bier. Hij veegt het schuim van zijn mond en haalt diep adem. “Ik weet niet eens precies wat er nou gebeurde, geloof dat mijn klauwen half tussen die hijs en dat touw kwamen. In elk geval leek het wel of mijn wijf met d’r dikke reet op mijn hand was gaan zitten.” Sjaak lacht en zegt tegen de barman “ Hè, hé jongen, alsof mijn wijf met d’r dikke reet op mijn hand was gaan zitten, daar hebben we wel om gelachen!”
Ineens stopt hij met lachen, rochelt en staart even voor zich uit. “Ja ik heb natuurlijk nooit meer daar gewerkt daarna. Toen ik met die helicopter wegvloog dacht ik “Nah, dit zie ik never nooit niet meer.” Hij trommelt met de vingers van zijn linkerhand op de bar. “En weet je wat het gekke is? Dat Britse ventje zei geen ‘strop’, maar gewoon ‘stop’.” Hij zwijgt even. “ ja, het was soms een zooitje in die tijd soms. We begrepen geen hout van elkaar met al die rare talen....” “Weet je wijfie”, hij keert zich naar mij “mijn zoon werkt nou ook op zo een eiland hé. En af en toe lees ik die boekies van hem met al die regeltjes en dingetjes. Vin ik geinig, maar als ik zo een boekie zou moeten maken, zou ik niet zoveel ouwehoere. Ik heb mijn eigen tien geboden gemaakt....Hoor maar.”
10
SJAAK HIJST HET NIET MEER
HIJS TOP 10 nden. uwtjes in ha to e d u o h 1. Ik ijn hand. kop. de bak en m en 2. Ik hou me ss tu te d 1 pink ruim 3. Ik hou altij al. in je moers ta vast heb. 4. Lul lekker ie geen pijpie d d n a h e d vast met 5. Ik hou ‘m lt. er bij neerva teriaal. 6. Hijs tot je naar het ma el w t k ij k s der 7. Iemand an aar me eige. 8. Ik luister n eren. niet ouwe ho et o m één IC P ie 9. D er zelluf ook m ee n en e n pilsj 10. En nou ee
*
Verklarende woordenlijst PIC: Person In Charge. De verantwoordelijke bij het hijsen en heffen. Deze overziet en begeleidt de situatie.
Volgende keer:
De werkgroep “Regels zijn regels”! Een tijdje aan wal door het ongeval......
?
11
dialogue
Zolang als de mens met regels leeft, staan ze ter discussie. Als regels worden opgelegd, denkt ieder daar het zijne over. Maar‌ hoe zou jij willen
dat jouw professionele wereld geregeld was?
REAGEER!
12
VOOR DE MUZIEK UIT LOPEN
13
“Door zelf initiatieven te nemen kun je zelfs nieuwe normen zetten.”
Het moment dat er conflicten zouden kunnen ontstaan met betrekking tot wiens procedure gevolgd zou moeten worden, kun je op een aantal manieren voor zijn.
Gert-Jan Windhorst
Als contractor hebben wij, lang geleden al, de lead genomen om de spelregels van onze inzetbaarheid heel duidelijk te definiëren. Drilling is een vak op zich. Wie kan dan de randvoorwaarden waarbinnen geopereerd moet worden beter vaststellen dan de vakman zelf? Vooral wilden we, binnen de speelruimte van de sterk verouderde mijnwetgeving van destijds, geen speelbal worden van de opdrachtgevers, van het paternalisme van de oliemaatschappijen, zo werd wel eens gezegd. Met de komst van de Arbowet zijn bepaalde verantwoordelijkheden al helderder gedefinieerd. Zo is de verantwoordelijkheid voor de werknemer bij diens werkgever neergelegd. Afhankelijk van de plek waar hij tewerkgesteld wordt, wordt het regime echter wat diffuus. Voor ons speelt die problematiek slechts ten dele; wij stellen onze werknemers tenslotte tewerk op onze eigen arbeidsplek, het rig. Dat maakt ons redelijk autonoom. Zelfs als wij een rig uithuren aan derden, blijft ons eigen management systeem volledig overeind. Qua procedures hebben wij dus wettelijk niets te maken met het contract waar we op dat moment in zitten, hoewel sommigen daar een andere visie over hebben. Aan de andere kant, de meeste regels zijn zo universeel… Zonder religieus te zijn, weet iedereen dat we in een betere wereld zouden leven wanneer de tien geboden nageleefd werden. Je mag er dan ook gerust van uitgaan dat je die gedachte terugvindt in elk fatsoenlijk management systeem.
14
VOOR DE MUZIEK UIT LOPEN
Onze wens tot uniformering van de regels ligt op een ander niveau. Als drillers zitten we inmiddels een zeventig jaar in de IADC. De respectieve overheden van de landen waar onze rigs opereren, zijn sinds zo’n vijftien jaar verenigd binnen het North Sea Offshore Authorities Forum. Aanvullend zou het wenselijk zijn wanneer de Nogepa’s van Europa, verenigd in de internationale branchevereniging van olie- en gasproducenten OGP, op de Noordzee tot harmonisatie van de regelgeving konden komen. Wij, Noble Drilling, hebben daar voor een gedeelte al het voortouw in genomen. Een jaar of tien, twaalf geleden hebben we verschillende voorstellen aan de IADC-leden voorgelegd. Vooraf waren de onderliggende documenten door de IADC ‘de-Noble-ized’. Een paar jaar later zijn ze door de leden goedgekeurd en aanvaard als standaarden. De NSOAF heeft ze toen geautoriseerd als ‘general accepted practices’. We hebben er zelfs de “Karolita Callaur Award” voor gekregen op voordracht van het Staatstoezicht op de Mijnen van het International Regulators forum, die nota bene werd uitgereikt in het Engelse Hogerhuis. Support voor harmonisering is er dus.
Gert-Jan Windhorst is HSEQ Manager bij Noble Drilling (EU-division)
? 15
dialogue
Als je bij elke stap een procedure moet volgen hoe je je ene voet voor de andere moet zetten om vooruit te komen, ben je dan goed bezig?
Of struikel je dan juist vaker dan nodig?
REAGEER!
16
EEN
CONTRACTOR PROFILEERT ZICH
17
We schrijven begin van dit millennium. Een communicatie-adviesbureau wordt uitgenodigd om inhoud en gestalte te geven aan een brochure over gaswinning voor een gerenommeerde speler in de olie- en gasindustrie. Opdracht en briefing lijken duidelijk, maar blijken op een aantal punten te weinig concreet om echt to the point te kunnen komen. Onder andere is dat het geval op het gebied van HSE. In de gesprekken die volgen, raakt het bureau de kern van waar het bedrijf mee kampt. De bewuste brochure is er nooit gekomen, een interne campagne wel: het opfrissen van de operationele kennis inclusief bewustmaking van de risico’s en gevaren op de werkplek. Zowel de betrokkenheid van de medewerkers als de uitkomsten verrasten iedereen, de organisatie zelf net zo goed als de industrie als zodanig.
Wat maakte het verschil? Een luisterend oor, een frisse kijk op de problematiek, vlotte vertaalslagen van techneutenjargon naar begrijpbare taal, enthousiasme. Het markeerde het begin van wat nog steeds een hechte relatie mag heten. Ook –goed nieuws gaat snel en de olie- en gasindustrie is uiteindelijk een klein wereldje- van de aanwas van andere partijen uit de sector als opdrachtgever; kleinere, grotere en zelfs marktleiders, in Nederland en daarbuiten.
Dilemma of luxe probleem?
Het mogen kijken in verschillende
keukens vraagt om een grote mate van integriteit. Tegelijkertijd is niets menselijks de integere mens vreemd. Hij doet zijn indrukken op om die te verwerken. Letterlijk ten faveure van een gedegen advisering naar de opdrachtgever. Figuurlijk in de zin van het ondergaan van een constante inauguratie in het reilen en zeilen van een industrie op zich. Onder invloed daarvan wordt het adviesproduct meer en meer tweeslachtig. Er moet worden voorzien in de directe, actuele behoeften. Parallel daaraan loopt een ander pad, dat van de eigen ambitie. Vanuit een doorzicht in de sector begint een voorzichtig aftasten van het realiteitsgehalte van in de loop der tijd opgebouwde inzichten, ingevingen en ideeën…
18
EEN CONTRACTOR PROFILEERT ZICH
En juist in dat laatste blijkt dan een belangrijke meerwaarde te liggen. De pro-actieve opstelling wordt zelfs een onderscheidende propositie, handelsmerk. Initiatieven worden gehonoreerd met campagnes en communicatietrajecten die internationaal weerklank, waardering en navolging vinden. Vanuit de gedachte dat overeenkomsten belangrijker zijn dan verschillen, wordt zelfs niet vreemd opgekeken wanneer het bureau bruggen slaat tussen maatschappijen die natuurlijk collega’s zijn, maar desondanks elkaars concurrenten blijven. Kennis en ervaring worden deelbaar op voorwaarde dat de intentie, het meehelpen om de sector (inclusief contractors!) verder te professionaliseren, overeind blijft. De initiatieven die het bureau de laatste jaren ontplooid heeft, spreken in dat verband voor zich.
De manier van denken en handelen van het bureau laat zich het
“Willen leren van het verleden is een must. Een wissel durven trekken op de toekomst is een uitdaging van formaat. Die wissel nu -in het heden- al verzilveren, daar ligt onze missie.”
best als volgt samenvatten:
One step beyond: www.thewatgroup.com
? 19
dialogue
Waar liggen de grenzen? Waar ligt jouw
grens? Hoe zou het anders kunnen?
REAGEER!
20
Een voorschot op de
EVOLUTIE Waar ligt nu feitelijk de ‘competitive edge’ voor de bedrijven die zich in Nederland met de exploratie en productie van olie en gas bezighouden? Het antwoord ligt in het simpel stellen van de zaken: zoals ze zijn en hoe ze zouden kunnen zijn.
Jan-Willem van Hoogstraten
21
“Ik zal graag op de barricaden staan als uniformering van de regels de inzet is.” Onze industrie maakt de laatste jaren een interessante ontwikkeling door. Waar de ondergrondse voorraden gestaag afnemen, wordt de uitdaging om nog rendabel te opereren steeds groter, de speelruimte en marge steeds kleiner. De roep om optimalisering en vergrote efficiëntie klinkt alsmaar luider. Het vertaalde zich onder andere al in downsizing van de bemanning offshore en een concentreren op de uiteindelijke verantwoordelijkheden als vergunninghouder.
Verschuivingen Verschillende contractors speelden daar handig op in. Het begon, in de jaren zestig van de vorige eeuw, met af en toe eens een klusje op de Noordzee. Sommige groeiden uit tot fully integrated service providers met een breed pakket diensten voor de industrie. Contractors namen daarbij bepaalde verantwoordelijkheden, die tot dan toe bij de operators hadden gelegen, over. Specialisatie heeft tenslotte het voordeel specialist te worden. De kennis verschoof van de opdrachtgever naar de opdrachtnemer. Daarmee manoeuvreerde de eerstgenoemde zich in een toch wat kwetsbare positie; kennis is immers macht. De instroom van nieuw personeel maakte die positie er niet sterker op. Die nieuwe mensen kwamen vaak niet meer uit de operaties zelf. Ook uit andere maritieme sectoren stokte –na verschillende saneringsgolven- de aanvoer. Dikwijls werden ze van buitenaf aangetrokken; enige affiniteit met de sector bleek in de selectieperiode nauwelijks nog een issue.
22
EEN VOORSCHOT OP DE EVOLUTIE
Strohalmenvisie Al hoppend, van platform naar platform, van maatschappij naar maatschappij, evolueerde de contractor tot die onmisbare kennis- en ervaringsdeskundige bij uitstek. En de maatschappijen, vergunninghouders en eindverantwoordelijken voor de operatie? Zij bleven –en blijven nog steeds- zich vastklampen aan hun eigen stramienen, hun eigen protocollen. De contractor, intussen, zou ‘de waarheid in het midden’ al lang niet meer hebben kunnen vinden als hij niet zelf een weldenkend mens was geweest.
“Wanneer iemand zich binnen een uniform kader professioneel kan ontwikkelen, is die veel breder inzetbaar. Daarmee bied je mensen een aantrekkelijk perspectief om in te stromen bij andere bedrijven, operators of contractors. Het klinkt controversieel, maar het zal ertoe leiden dat hij –wetend dat hij gemakkelijker elders aan de slag kanminder haast zal hebben om bij zijn huidige werkgever te vertrekken…”
Bestaansrecht Het kan zoveel eenvoudiger. Denk eens aan de tijd dat elke maatschappij nog zijn eigen schepen had, zijn eigen helikopters charterde. Die ligt inmiddels ver achter ons. Met dergelijke pools hebben we een enorme efficiency-slag gemaakt. Iedere keer dat we offshore gaan, kijken we naar dezelfde helikopter-instructie-video. Waarom hebben we dan nog steeds geen uniforme regels en procedures voor de Noordzee, een zelfde vergunningensysteem, een zelfde alarmnummer, een zelfde emergency response procedure? Omdat we het allemaal, ieder op zich, beter denken te weten? En waarom zouden wij, de maatschappijen, de regels moeten stellen? Ligt dat niet veel meer op de weg van de specialist? Zou het offshore dan niet een stuk duidelijker, veiliger worden? Zelfs vraag ik me wel eens af welke toegevoegde waarde olie- of gasmaatschappij X, Y of Z nog heeft in het per se zelf opereren van zijn platforms? Moeten we niet naar een nieuwe configuratie van onze business en ook daar een pool voor gaan inrichten? Met een systeem zoals in de UK, waar contractors als ‘duty holder’ kunnen optreden? Stel dat het zo ver zou komen, zouden wij, maatschappijen, ons dan niet veel gerichter kunnen concentreren op datgene waar we ons bestaansrecht aan ontlenen: het vinden en ontwikkelen van olie en gas voorkomens?
Jan Willem van Hoogstraten is Managing Director van TAQA Energy B.V.
23
dialogue In onze industrie hebben we afspraken gemaakt om veilig te werken en gezond en wel weer naar huis te kunnen. Natuurlijk kan het ook anders.
Weet jij hoe het beter kan?
REAGEER!
?
24
Calorietje meer of Natascha Bruti
minder
25
Vorige uitgave sloot ik af met de woorden:
eet, geniet en beweeg
.
Ik wil je in deze uitgave laten zien hoe weinig beweging je eigenlijk nodig hebt om gewoon goed en passend in je vel te blijven zitten. Xander Bakker (kok op en af de J6-A) heeft me een overzicht gegeven van wat er in twee weken op een platform gegeten wordt. Ik wil jullie laten zien hoeveel je op een dag ongeveer binnenkrijgt, wat je daarvan eigenlijk nodig hebt en hoe je dat wat je teveel neemt weer weg beweegt.
Zoals brandstof voor je auto in liters wordt uitgedrukt, zo wordt de brandstof voor je lichaam in kilocalorieën uitgedrukt. Een volwassen, flinke kerel heeft per dag zo’n 2500 kilocalorieën (kcal) nodig. Neem je minder op, word je minder zwaar, neem je meer op dan word je zwaarder. Niet erg ingewikkeld dus. Om je een idee te geven:
1 gram vet = 9 kcal 1 gram koolhydraten of eiwitten = 4 kcal 1 gram alcohol = 6 kcal
Wat zet je aan beweging er tegenover om teveel calorieën weer weg te werken? Dat verschilt per beweging. Onderstaand wat voorbeelden.
Om 100 kilocalorieën weg te werken kun je bijvoorbeeld: • 7 minuten touwtje springen • 10 minuten rustig joggen • 10 minuten zwemmen (kan offshore lastig zijn) • 15 minuten fietsen • kwartiertje balletje trappen • je auto wassen en stofzuigen (wasstraat telt dus niet!) • half uurtje sex hebben (geef het door thuis dat het om de beweging gaat; 1,5 minuut blijkt te kort!)
26
CALORIETJE MEER OF MINDER
Als je jouw eigen sport wilt opzoeken en wilt zien hoeveel je daarmee verbruikt, kun je onderstaande link aanklikken.
http://www.wijvallenaf.nl/Berekenen/Calorieen-Verbranden.html
Dus ik zou graag weer afsluiten met
eet, geniet en beweeg!
Vandaag een simpel, maar heel smakelijk recept uit de Italiaanse keuken.
Voor een bord of 20; 1 pak pasta = 4 borden dus 5 pakken pasta 2,5 kilo pasta 7 blikken gepelde tomaten, gezeefd of kleingesneden 5 uien gesnipperd 12 teentjes knoflook fijngesneden 2 Spaanse pepers eventueel kruiden (oregano, paprikapoeder) zout ruim vijf handen verse basilicum 2,5 kilo pasta olijfolie Parmezaanse kaas
Verhit de olie in een pan. Fruit de knoflook, de ui en de Spaanse pepers in de hete olie. Als de uien glazig zijn dan kan de tomaat erbij. De saus aan de kook brengen en dan op laag vuur laten doorkoken. Doe er zout bij (en eventueel kruiden als je dat lekker vindt) tot het je smaakt. Zet een ruime pan water op voor de pasta. Doe flink wat zout in het water. De saus een half uurtje laten pruttelen, regelmatig roeren en vijf minuten voordat je de saus met de pasta gaat mengen de basilicum scheuren of snijden en bij de saus voegen. Doe de pasta in het water en proef wanneer die klaar is. Als de pasta beetgaar is en lekker van smaak, dan giet je het af. De saus eroverheen scheppen, omroeren,geraspte Parmezaanse kaas overheen strooien en genieten!
Een bord pasta als deze bevat een calorie of 300. Dus na ruim een half uur fietsen is dat ook weer vergeten......
Volgende keer ga ik samen met de offshore kok Xander in de keuken werken.
?
27
dialogue
Wat vind jij ervan? Zie jij het anders? Laat van je horen!
REAGEER!
28
Input
=
Output
Ramon Rollfs of Roelofs
29
“Wat je erin stopt, komt eruit.”
Ik denk dat de meesten
van jullie dit met mij eens zijn. Als we ergens positieve energie aan besteden dan kan het niet anders of we krijgen het terug. Niet dat het persé moet, maar het is nou eenmaal een ongeschreven regel. Bij veel alledaagse dingen is dit goed te merken. Autorijden is een sterk voorbeeld. Laatst reed ik in mijn woonplaats Den Haag een straatje in waar sinds kort een éénrichtingsverkeersregel was ingegaan. Al vele jaren sloeg ik vanaf de Scheveningseweg linksaf door dit kleine straatje richting kantoor om zo een aantal stoplichten te omzeilen. Helaas gingen heel veel andere automobilisten hetzelfde doen, waardoor de bewoners van het gezellige straatje terecht klaagden over teveel doorgaand verkeer. Op die bewuste dag dat ik voor de zoveelste keer door het straatje reed, kwam een druk wuivende bejaarde vrouw op een fiets mij tegemoet: “Meneer, dit is éénrichtingsverkeer. U mag hier niet inrijden.” Waarop ik verbaasd mijn raam opendraaide en zei: “Sorry mevrouw, dat wist ik niet. Ik rijd al jaren door dit straatje en heb niet gelet op het verkeersbord dat geplaatst is, maar dank dat u mij attent maakt op deze nieuwe regel.” Waarop de vrouw tevens verbaasd antwoordt, “Dat geeft niet hoor meneer. Kan gebeuren. En bedankt voor uw leuke reactie! Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht.” Ik voelde een positieve stroom van warmte en geluk door mijn lichaam en bewustzijn stromen. Tien jaar terug had ik waarschijnlijk nors en geprikkeld gereageerd tegen deze vrouw en gezegd dat ze zich vooral met haar eigen zaken moest bemoeien. Daarna had ik mezelf klote gevoeld en spijt gehad van mijn botte reactie en die spijtgevoelens weer overruled met mijn denken. Lekker diep wegstoppen en niet te lang aan denken! De bejaarde vrouw was verdrietig geweest en had zich nog meer teleurgesteld gevoeld in het beeld van de moderne wereld.
Maar op deze dag was het gelukkig anders. De vrouw en ik konden vrolijk, zonder negatieve denkpatronen of bubbels in ons bewustzijn, maar vooral veilig verder naar onze bestemmingen.
30
INPUT = OUTPUT
Er zijn heel veel van dit soort voorbeelden, waarbij de input de output bepaalt. We zouden kunnen zeggen dat onze handelingen kwaliteit krijgen als we met respect spreken tegen onze collega’s, vrienden, partner, familie, medemensen, huisdieren. Maar hoe weet je nou dat je vriendelijk spreekt? Door jezelf af te vragen: hoe wil ik aangesproken worden! Dat vraagt om inzicht en een dosis concentratie. Hoe verkrijgen we dit? Waarschijnlijk zijn er veel manieren, maar bij mij heeft heel veel groei en ontwikkeling vooral plaatsgevonden door coaching en meditatie! In de filosofie heeft men het over de leer der ethiek, in het boeddhisme bestudeert men het achtvoudige pad:
• Het gezonde inzicht: ego is slechts een oppervlakkige constructie van het denken. Teveel eraan hechten is schadelijk voor ontwikkeling en omgeving. • Juiste intentie in het leven: we maken allemaal fouten, gewoon omdat we nou eenmaal meer niet dan wel weten. Daarom is de intentie een belangrijk richtsnoer voor ons handelen. De juiste intentie helpt je verder ontwikkelen. • Het gezonde handelen ten bate van jezelf en de medeschepselen. • De gezonde inspanning: je best doen, maar ook op tijd stoppen en ontspannen. • Met respect spreken: als je collega een foutje maakt je ervan bewust zijn dat dit kan gebeuren. Door iemand meteen verrot te schelden schep je nog meer negativiteit. Door aandachtig te zijn en empathie (jezelf verplaatsen in de persoon) te tonen, zal er meer ruimte komen. • Juiste levensonderhoud • Heldere concentratie • Gezonde meditatie
Wees niet bang, we hebben het hier niet over de nieuwe tien geboden! Ik denk dat een ieder die deze acht levensadviezen van Boeddha aandachtig leest, zich erin kan vinden. Eigenlijk spreken ze voor zich en zijn ze misschien wel actueler dan ooit. In een tijd waar niemand meer een blad voor de mond neemt, vaak vanuit een zeer oppervlakkig denken in het leven staat en daardoor met uiteenlopende intenties het leven tegemoet treedt, zou het heel goed zijn om soms eens een stapje terug te doen. Dus eerst denken/ voelen/ concentreren, dan pas doen, spreken, handelen. Hierdoor zullen we niet alleen ten opzichte van onszelf een prettiger persoon worden, maar ook voor onze medemensen. Want hoe we ook wenden of keren, uiteindelijk draait het volgens mij om de juiste teamgeest. Dat alle neuzen in dezelfde richting wijzen, maar vooral ook weten wat je zelf prettig vindt en wat niet. Binnen bedrijven is dit volgens mij iets essentieels om optimaal en in de juiste balans prestaties, plezier en leren te beleven. Want daar gaat het toch om? Als we over veiligheid praten dan denk ik aan wederzijdse alertheid naar collega’s, familieleden, huisgenoten, etc. Dus in plaats van in paniek te raken je aandacht te gebruiken. Er zijn verschillende manieren om je aandacht te ontwikkelen en te trainen. Hebben jullie ooit wel eens 20 minuten in stilte bij elkaar gezeten? Ik nodig jullie uit!
Voor de organisatie die aangeeft een training te willen meemaken, biedt HSE LIFE gratis
Inschrijven
HIER
1 sessie op je eigen locatie aan.
31
SAMENWERKEN IS EEN
Waarom
MUST
duurt het zo lang om met de industrie te komen tot
een stukje uniformering? Soms moet je gewoon ergens beginnen om vervolgens te ontdekken dat er veel meer mogelijk is dan je in eerste instantie had verwacht. En als je dan toch begint, begin dan direct goed: zo concreet mogelijk.
Frits van der Wilt
32
SAMENWERKEN IS EEN MUST
“Het gaat net iets te ver om elkaars putgegevens te gaan zitten vergelijken.” Wij zijn een groot voorstander van het delen van kennis en ervaring. Waarom zou je, als we toch allemaal ongeveer hetzelfde doen en beogen, voor alles zelf het wiel willen uitvinden? Hoe ver je daarin moet gaan, hangt natuurlijk af van de omstandigheden waaronder je opereert. Zo hebben we in Noorwegen een pakket eigen procedures terzijde gezet en die van een aantal grote maatschappijen gevolgd. In Nederland heb ik er (samen met anderen) al vaak voor gepleit om, met andere maatschappijen, tot een gezamenlijk ‘iets’ te komen. Tot nu toe vond dit streven nog onvoldoende navolging, althans niet in concrete projecten. Wanneer zulke onderwerpen aan de orde komen, proef ik altijd een zekere angst en dus lopen de gesprekken standaard vast. Dan vraag ik me af waar nu toch die angst zit? Is men bang dat iemand met de informatie van een ander aan de haal gaat? Laten we eerlijk zijn: we gebruiken toch al jaren informatie van elkaar? Het is haast routine geworden!
“Vergelijk het met de scheepvaart. Bij de ene kapitein mag je je schoenen aanhouden, bij de ander moeten ze uit. Maar er zijn wel internationale afspraken op het gebied van competenties,diploma’s etc.” Ik denk dat het geen zin heeft om te gaan zitten wachten totdat iedereen van A tot Z opgelijnd is. Het moet mogelijk zijn om gewoon te beginnen en wel met datgene waar geen discussie over is. Een generiek deel is voor alle maatschappijen gelijk. Daarnaast zijn er zo veel onderwerpen waar de visies en meningen parallel lopen. Op de keper beschouwd verschillen we namelijk niet woest veel van elkaar. Verzamel je dus bij de start en leg vast wat je wilt. En waar er verschillen bestaan, lijkt het voor de hand te liggen dat die kleiner kunnen en zullen worden naarmate we ontdekken dat we inderdaad meer gemeenschappelijk hebben dan op het eerste gezicht al leek. Lastiger wordt het wanneer je in bedrijfsspecifieke aspecten de grootste gemene delers wil vinden. Op locatie- of platformniveau zal dat misschien zelfs onmogelijk blijken. Maar pas op: wanneer we als techneuten gaan redeneren, blijven we al snel steken bij het aantal gangen op een schroefdraad. Denken dat het niet later wordt als je de klok stilzet, is geen optie. Inmiddels zitten wij dan ook aan tafel met een aantal partijen om juist datgene wat we gemeenschappelijk hebben, te proberen te vervatten in een gezamenlijk document. Met andere worden: we zijn gewoon begonnen. Wanneer we wat verder gevorderd zijn, staan we graag open voor andere partijen die mee willen in dit traject.
Frits van der Wilt is HSE Manager bij GDF SUEZ E&P Nederland B.V.
33
voor en door de industrie HSE LIFE wil een platform bieden voor iedereen die in de olie- en gasindustrie werkzaam is. Met name richt HSE LIFE zich op diegenen die werken daar waar HSE echt leeft of zou moeten leven: op de werkvloer.
HSE LIFE magazine is een uitgave van: The WAT Group B.V. Postbus 20033 7302 HA Apeldoorn (Nederland) +31 6 46.29.52.56 Kijk eens op onze vernieuwde website: www.thewatgroup.com Aan dit nummer werkten mee René Beaumont, Natascha Bruti, Marjou Janse, Veselin Raznatovic, Ramon Roelofs, Marcel van Spronsen, Pier van Spronsen, Stéphanie van Stockum, Janine IJssel de Schepper, Jonathan van Woudenberg
Reacties betreffende onderwerpen besproken in dit magazine kunnen worden gemaild naar info@thewatgroup.com t.a.v. Janine IJssel de Schepper.
Het overnemen van artikelen als bedoeld in artikel 15 van de auteurswet is niet toegestaan; © The WAT Group B.V. 2010